သုံးပင်လိမ်တဲ့ ည အပိုင်း(၁)

<Unicode>


သုံးပင်လိမ်တဲ့ ည
အပိုင်း - ၁

#Credit;C.O.K

တကိုယ်ရေနွေညများ..

မေလရဲ့ အပူဒဏ်က ညဘက်အထိအိပ်လိုမပျော်နိုင်အောင် နှိပ်စက်လွန်းလှသည်။ တကယ်ဆို မိုးတပြိုက်
လေတပြိုက်နဲ့မို့ မိုးဦးကျဖြစ်ပေမယ့် မိုးမရွာရင်တော့ ပူလွန်းလှသည်။
အ၀တ်တွေချွတ်ပစ်ချင်လောက်အောင်ကို ပူသည်။ ခြင်ထောင်ထဲ အပေါ်ပိုင်းစွပ်ကျယ်ကိုချွတ်ကာ
ဘောလုံးကန်သောဘောင်းဘီတိုကို ၀တ်ရင်း လူးလှိမ့်ကာ အတွေးတွေက ဟိုရောက်သည်ရောက်နှင့်
အိပ်စက်ဖို့မလွယ်ကူလှပေ။
သည်အိမ်၏ အိမ်ရှေ့ခန်း ပြတင်းပေါက်ကို ဖွင့်ထားလိုက်သည်။ အိမ်ဦးအရှေ့အခန်းငယ်လေးတွင်
ကျွန်တော်တစ်ယောက်တည်း အတွေးတွေလူးလွန့်နေသည်။ အတွင်းခန်းက သူဌေးခြံစောင့်
လူယုံအဘိုးကတော့ အိပ်မောကျကာ ဟောက်နေသည်။ သည်အိမ်လေးသည် စားသောက်ဆိုင်
ဥယျာဉ်ခြံနှင့် တော်တော်လှမ်းပီး ခြံ၀င်ပေါက်နှင့် နီးသော ခေါင်းရင်းဘက်ခြမ်းတောင်ကုန်းလေးတစ်ခု၏
ကျွဲကောပင်တွေကြားမှာ တစ်ကိုယ်တည်း ပုန်းခို နေသည်။
ကျနော်သည်ခြံထဲရှိ စားသောက်ဆိုင်တွင် စားပွဲထိုး၀င်လုပ်တာတစ်နှစ်ကြာပြီဖြစ်သည်။ အရင်ကတော့
လူယုံအဘိုး ကြီး ၏ ညရေး ညတာ အဖော်အဖြစ်ကျနော့်ကိုခေါ်နေခြင်းဖြစ်သည် ။ အိမ်ရှေ့တွင်
အုတ်ရေကန်နှင့် ပန်းခြံတစ်ခုက တိမ်ကင်းသဖြင့် လရောင်အောက်တွင်ပေါ်လိုက်
ပျောက်လိုက် ဖြစ်နေသလို ကျွန်တော့်အတွေးတွေကလည်း ပေါ်လိုက်ပျောက်လိုက်ဖြစ်နေသည်။
သည်မနက် ပျဉ်းမနားကနေ ခြံလုပ်သားတစ်ယောက်နဲ့ တောင်စွန်းဘက်က ခြံလုပ်သားနှစ်ယောက်
ရောက်လာသည်။ တောင်စွန်းက နှစ်ယောက်အနက် မောင်မောင်ဆိုသူတစ်ယောက်က အသက် 15
နှစ်ပဲရှိမည်။ အသားဖြူဖြူ အရပ်ပုပု ကရင် တိုင်းရင်းသားပုံစံဖြင့်၊ နောက်တစ်ယောက်က မဲလေးခေါ်
အသားမဲမဲ ကပ္ပလီလို ဆံပင်ကောက်ကောက်ဗလ တောင့်တောင့် မျက်လုံးတွေက ကျွန်တော့်ကို
စားမတတ်ကြည့်နေသည်။ အရပ်က 5 ပေ 3 လက်မသာရှိမည်။ ကျွန်တော်က အရပ် 5 ပေ 5 လက်မ
အသားဖြူဖြူ သွယ်သွယ် ကြည့်ကောင်းတဲ့ ချောတယ်ဆိုယုံပေမယ့် ကိုယ့် အထာနဲ့ကိုယ် ခပ်တည်တည်ပင်
တစ်ခြံလုံးကျွန်တော့်ကိုချစ်ကြ ခင်ကြသည်။
ပျဉ်းမနားက မင်းမင်းဆိုသူ တစ်ယောက်ရဲ့ အကြည့်တွေကလည်း ရဲတင်း ရမက်ထန်နေမှန်း အရွယ်ရောက်သော ကျွန်တော့်ကို သိရှိစေကာ ရင်ခုန်စေသည်။ သူက
အရပ် 5 ပေ 8 လက်မ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည် ကြီးသည် လို့ပဲပြောရမည် ကပ္ပလီလောက်
မာဆယ်ကြွက်သားများမပေါ်ပေမယ့် ကြီးမား မို့မောက်သော ရင်အုပ်၊ ကျောပြင်ကျယ်၊ လက်မောင်း
ပေါင်လုံးတွေ ကြီးသည်။ မျက်လုံးပြူးပြူး အသားဖြူကာ မျက်ခုံးကောင်းသည်။
မျက်နှာလေးထောင့်ဖြစ်သည်။ အသက်က 28 နှစ် ကျွန်တော်က 23 နှစ်ဆိုတော့ ကျွန်တော့်ထက်
ငါးနှစ်တောင်ကြီးသည်။ နှုတ်ခမ်းတွေက ထူထူနှင့် ဆွဲဆောင်မှုရှိသည်။ ကပ္ပလီကတော့ လူကောင်သေး
အရပ်ပုပေမယ့် သူ့မှာအဆီမရှိ ကြွက်သားများပေါ်လွင်နေသည်။ နောက်မှ သိရသည်က ကျွန်တော်
ရင်ခုန်စွာ ခိုးမကြည့်ဘဲ မနေနိုင်အောင် အရမ်းလိင်ဆွဲဆောင်မှုရှိသော ကျွန်တော်တို့ အနောက်ဘက် ခြံက
ဆိုက်ကားနင်းသည့်ကိုကျော်စိုးရဲ့ ညီအရင်းဟာ
မင်းမင်းဖြစ်မှန်း သိလိုက်ရသည်။

My crush or Ko Kyaw Soe

ကိုကျော်စိုးသည် အရပ် 5 ပေ 11 လက်မ အသားညိုညို ဆံပင်ကောက်ကောက် ထူထူထောင်ထောင် ကြမ်းကြမ်း၊ ပါးချိုင့်လေးနှင့်တော်တော် ယောက်ျားပီသပြီး ချောသည်ဆိုတာထက် ခန့်ငြားသည်။
အိမ်ထောင်သည် မိန်းမရပြီး လိင်ဆွဲဆာင်မှု ရှိတဲ့ သူ body ရုပ်ရည် အသားအရောင်ကြောင့် ယောက်ျားချင်း အားကျသလို။ မိန်းမနှင့် gay များလည်း ကြည်သည်။
ကာမ ကိစ္စထန်သလို မိန်းမပွေသည်။
မိန်းမရပြီးပေမယ့်သူ့ကို ကြိုက်သော စော်မှန်သမျှထဲမှ သူ့စိတ်ကြိုက်ကို မိန်းမ မသိအောင်ထည်လည်းတွဲကာ ခေါ်စားသည်နှင့် အားမရ ခပ်လန်းလန်း body မိုက်မိုက် ဖာသည်တော်တော်များများကို မရှောင်တန်း ခေါ်လိုးနိုင်သူဖြစ်ကာ သူ့လီးမှာ 8 လက်မ ရှည်ပီး
တော်တော်ကြီးတုတ်ခိုင်သန်မာတယ်ဟု ယောက်ျားလေးသူငယ်ချင်း အချင်းချင်းပြောစကားအရ
သိရသည်။ သူရေလာချိုးတဲ့အချိန် လရောင်အောက်တွင် တစ်ကိုယ်လုံးချွတ်ကာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ချိုးပေမယ့် ယောက်ျားအချင်းချင်း သွားကြည့်လို့ တမျိုးထင်နိုင်သလို မှောင်နေတာကြောင့်ရော ရေကန်ဘောင်နှင့် ပန်းပင်တွေ ကွယ်နေသဖြင့် သေချာမတွေ့ရ။ ဝိုးတဝါး အမှတ်တမဲ့တွ့ရသည်မှာ တော်တော်ကြီးပြီး ရှည်မှန်း သိသာသည်။
အတွင်းခံဘောင်းဘီ သိပ်မ၀တ် သဖြင့် ပုဆိုးအောက် ပေါင်ခြံအလယ် အမြှောင်းလိုင်းတစ်မျိုး ထိုးထိုးထောင်ထောင်တသွယ် လှုပ်ရှားလိုက်တိုင်း လမ်းလျှောက်တိုင်း ရုန်းကန် ဖုထွက်နေတတ်သည်ကိုလည်း တစ်ခါတလေ အတွင်းခံမ၀တ်သည့်အချိန် မြင်ဖူးသည်။
တစ်ခါက ဧည့်သည်တွေ အုန်းစိမ်းရည်သောက်ချင်သဖြင့် အုန်းသီးအစိမ်း အပင်ပေါ်က ချက်ချင်းခူး ဇွန်းခြစ်ကို ခူး ရန် အုန်းပင်တက်သမားက ခွင့်ယူထားသဖြင့် ကိုကျော်စိုးအား အကူအညီတောင်းတက်ခိုင်းရသည်။
မြင့်မားသောအရပ် သန်မာသော ခန္ဒာကိုယ်က အပင်တက်တာလည်း မျောက်တစ်ကောင်ထက်ပင် ကျွမ်းသလို အဆင်းလည်း မြန်မြန်ပင် ။ သိုပေမယ့် အဆင်းတွင် ခါးတောင်းကျိုက်ဖြုတ်ကာ ပုဆိုးပြင်၀တ်တဲ့အချိန်တွင်တော့
သစ်ပင်တက်ရင်းက ကပ်ပါလာသော ခါခြင်ကိုက် သဖြင့် ပုဆိုးခါချိန်တွင် ဖြန့်လိုက်ခါလိုက်း လုပ်သဖြင့် ဟသွားကာ အောက်သို့ လျောကျသွားချိန်မှာတော့ မတောင်ခင် အမှတ်မထင် တွေ့လိုက်ရသည့် သူ့လီးကြီးက တော်တော်ကြီးရှည်ကြောင်း
မြင်လိုက်ရချိန် ဖျားပင်ဖျားချင်သွားသည်။
ဒါကြောင့် သူနဲ့ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်အချင်းချင်းက ကိုထန်ကြီး ကိုလေရှီး၊ ကိုလက်ကောက်၊ ကိုဒုတ်ကြီးလို့ စပြီးခေါ်တတ်သလို ခြံဟိုဘက်ခြမ်းကားလမ်း မြို့အ၀င်
ဓာတ်ဆီဆိုင်က အပွင့်မတစ်ယောက်ဆို အရပ် အမောင်း body ရုပ်ရည်ကော ဒုတ်ပါထွားပြီး မိုက်သော ကိုကျော်စိုးကို ပိုက်ဆံ ဘယ်လောက်ကုန်ကုန်၊ တစ်ခါပဲ အလိုးခံရရ အသေရရ အရှင်ရရသူ့ကိုပိုးပေ အမ်းပေမယ့် သူက ဂရုမစိုက်ပေ။
အပွင့်မ အဖွားကြီးဖြစ်လို့လား အပွင့်လွန်နေတာလား ရုပ်ဆိုးလို့၊ ၀တုတ်ဖြစ်နေတာလား သူမကြို့က်တာလား၊ မိန်းမကလွဲရင် အခြား ဘာမှစိတ်မ၀င်စားတာလားမသိ သူရှောင်တာတော့ အမှန်။
ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့်ကိုတော့ ခိုးခိုးကြည့်တာ စနောက်တာ မထိတထိ ဖင်ပုတ် ခေါင်းပုတ်ဖြင့် စတတ်နောက် တတ်သလို မျက်စိမှိတ်ပြ လျှာထုတ်ပြ နှင့်
နည်းနည်းပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်တတ်ပေမယ့် လူကြားထဲတော့ ခပ်တည်တည်ပင်။ ဒါကိုပင် ကျွန်တော် က သာယာမိသည်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်လည်း
ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်ထိန်းကာ ခပ်တည်တည်ပဲနေဖြစ်သည် သူကအိမ်ထောင်သည်လေ။ ဆိုက်ကားနင်းကာ
အလုပ်ကြမ်းလုပ်သဖြင့် သန်မာမြင့်မားသော အရပ်နှင့်လိုက်ဖက်သော ရင်အုပ်ကြွက်သား၊ အနည်းငယ်
သေးသိမ်သောခါး။ ကျွန်တော်လိုပင် နောက်သို့ချိတ်ကာ အနည်းငယ်တင်းနေသော တင်းရင်းသောတင် ၊
လက်မောင်းသား ဗိုက်သား six pack မာဆယ်၊
အင်္ကျီချွတ်ပီး ခါးတောင်းကျိုက်လျှင် ဗိုက်သားမာဆယ်များ ပေါင်သားမာဆယ်များ နှင့် သန်မာထွားကြိုင်းမြင့်မား ယောကျားပီသသလို ရုပ်ရည် အသံ အမူအရာ အားလုံးပေါင်းပါကလည်း တော်တော်လိင်ဆွဲဆောင်မှုရှိသည်။
ရာသီဥတုက ပူရသည့်အထဲ ဟိုတွေးသည်တွေးနှင့် ကိုကျော်စိုးအကြောင်းတွေ့မိတော့ ရင်တွေခုန်ကာ
ကြက်သီးများထမိ သည်။ သူ့လီးကို ကိုင်ကြည့်ချင်မိသည်။ ကျွန်တော့် 6 လက်မနီးပါး
လီးသည်လည်းတောင်လာသလို ရင်ဘတ်ရှိ နို့သီးလေးများ စူလာသည်။ ခရေလေးလည်းယားလာသလိုလို ပိုဆိုးသည် ။ ဒါပေမယ့် ယောကျ်ားချင်း စိတ်၀င်စားတာကို ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ရိပ်မိနေပေမယ့် နမ်းတာ ဖက်တာ၊ နို့စို့ခံတာ၊ ဖင်ခံ အလိုးခံတာတော့ ကျွန်တော်မသိသေး။ အဲ့သည့်အချိန်ကလည်း ယောက်ျားမိန်းမ လိုးတဲ့ကားတွေသာ ပေါ်သေးသည်။ ကျွန်တော်ကလည်း အတတ နဲ့ ငယ်သေးတာလား အတွေ့အကြုံ မရှိတာလည်းဖြစ်နိုင်သည်။ စိတ်ထဲမှာတော့ အားကျတာပဲ ထင်သည် ။ သူ့လို ယောက်ျားပီသတာကို ကြိုက်တာ ဖြစ်ချင်တာ။
ဒါပေမယ့် ကျွန်တော် အာ့လိုဖြစ်တဲ့ စိတ်တွေကများနေသလား။
ခု ညနေ ကျွန်တော်တို့ အိမ်နှင့် ကပ်လျက် ​​ခေါင်းရင်းခြံက အရပ် 5 ပေ 6 လောက်ရှိကာ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး
ဗလတောင့်တောင့် ကိုယ်လုံး လုံးလုံးကျစ်ကျစ်နဲ့ ညနေရေချိုးခါနီးတိုင်း ရေကူးဘောင်းဘီ ကြပ်ကြပ်လေး
၀တ်ကာ အားကစားလုပ် အလေးမတတ်သော တရုတ်လေးကို ညနေတိုင်း ချောင်းကြည့်ပီး ညဘက်
သူ့ဘောင်းဘီအောက်က ဖုထစ်နေသော လီးကိုမှန်းရင်း၊တရုတ်လေးကို ညတိုင်းနီးပါးမှန်းပီး ထုရသည်ကလည်း
အလုပ်တစ်ခုလိုဖြစ်နေသည်။ ဒီအချိန်ထိ ယောက်ျားလေးသဘာ၀ လက်ဖြင့် အသာဖြေတတ်တာတစ်ခုပဲ ၊ အောကားထဲက မိန်းမနဲ့ ​ယောက်ျားလိုးတာကို ကြည့်ရင်း လီးဆော့ရင်းထုတတ်ခဲ့သည်။ အစက အောကားထဲက မိန်းမတွေကို မှန်းပေမယ့် နောက်ပိုင်း စိတ်ထဲမှာ ထိုမိန်းမတွေကိုလိုးသည် နိုင်ငံခြား မင်းသားတွေကို စိတ်ကပိုရောက်နေသည်ကတော့..။
သည်ညနေလည်း ထိုတရုတ်လေး လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်တာ ကို ခြောင်းကြည့်ကာမှာ နယ်က
အသစ်၀င်လာတဲ့ ခြံသမားကရင်လေးက ခြံစပ်မှာ ငှက်ပျောပင်စိုက်နေတာ အသက်က 18 နှစ်မပြည့် အရပ်ပုပု ကိုယ်လုံးတောင့်တောင့်ထွားထွား ကရင်စပ်မို့ ခြေသလုံး ပေါင်တံ လက်တံတွေက တုတ်ခိုင်တာလား အလုပ်ကြမ်းလုပ်လို့ လားမသိ။ ကလေးအရွယ်ကနေ လူပျိုဖော်၀င်စလည်းဖြစ် တောကတက်လာတာလည်းဖြစ်ပြန် အလုပ်က ခြံထဲ လူသူရှင်းတာကြောင့်လား အလေ့အကျင့်မရှိတာလား အတွင်းခံဘောင်းဘီမ၀တ်ဘဲ
ပုဆိုးကို ပေါင်လယ်လောက်ထိ ခပ်တိုတို၀တ်ပြီး အလုပ်လုပ်နေသဖြင့်။ သူ့လီးမှာ ပုဆိုးအောက်ကနေ
ငေါက်ခနဲ ငေါက်ခနဲ ထွက်လာနေသည် သိပ်မတောင့်တစ်တောင် အနေအထားလီးမှာ ကရင်လေး
စိတ်ထနေလို့ အလုပ်လုပ်လိုက် လီးကိုင်လိုက်လုပ်နေလို့လားမသိ မတောင် အောင်ထိန်းနေရသည့်
အနေအထားဖြစ်နေသည်။ လူကလည်းရှင်းနေသဖြင့် ကျွန်တော်လည်း ဘေးသံဇကာအကွက်မှ
ခိုးကြည့်ကာ ရင်ခုန်နေမိသည်။ အရပ်ပုပေမယ့် သန်မာထွားကြိုင်းတုတ်ခိုင်တဲ့ ကိုယ်ခန္ဒာနဲ့ မလိုက်အောင်
တုပ်ခိုင်သန်မာသော လီးညိုညိုကြီးက ဘယ်စောင်းကာ ထနေသည်။ ကျွန်တော်လည်း စိတ်တွေ ထကာ
ရင်တွေဗလောင်ဆူနေမိသည်။
သူခါးကုန်းလိုက်တိုင်း လီးက ပုဆိုးအောက်ကနေ ထွက်နေသည် ။ 6 လက်မနီးပါးရှည်မည်ထင်သည် ။
တုတ်ပြီးအတော်ကြီးသည့် လီးက ကောင်လေးနဲ့ မလိုက်ပါ။ လူက မူကြို လီးကတက္ကသိုလ်ဖြစ်နေသည်။
ကျွန်တော်ကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ ကောင်လေးကို အလုပ်ပီးလို့ ရေချိုးတဲ့ အထိ သံဇကာနှင့် ထရံစပ်ကြား အပေါက်ကလေးက ခိုးကြည့်ကာနေမိသည်။ ယောက်ျားအချင်းချင်း
စိတ်၀င်စားတာ ငါခြောက်နေတာလားလို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် မေးကြည့်ပေမယ့်။ မိန်းမလို ၀တ်စား သွားလာလည်း မလုပ် ယောက်ျားလေးလိုပဲ နေချင်မိသည်။ အခုတလော စိတ်တွေက အရွယ်ရှိ အရွယ် ရောက် ယောက်ျားလေး လိင်တူချင်းကိုပဲ စိတ် ၀င်စားတာ ကျွန်တော်သိသည်။ ဖင်ခံဖို့ လီးစုပ်ဖို့အထိ
တော့ မစဉ်းစားမိ။ အချင်းချင်း နောက်ပြောင်ဆဲဆိုနေတာ ဖင်ခံလိုက်လေ၊ ငါ့လီးလာစုပ်လေ၊ ဖင်လိုးမယ်ဆိုတာတော့ ကြားဖူးပေမယ့် ကျွန်တော်အတွက်တော့ စမ်းသပ်ဖို့ သိပ်စိတ်ကူးမယဉ်ခဲ့သလို သာမန် ဆဲဆို ပြောနေတာ နောက်နေတာပဲထင်သည်။ sex အတွေ့အကြုံမပြောနက် ယောက်ျားလေး ရည်းစားပင် မထားဘူးသလို မိန်းကလေး ရည်းစားလည်း ထားဖို့ ဝေးသေးတယ်။
ဒါပေမယ့် မသိစိတ်တွေက သူတို့ပြောတာ တကယ်လား လုပ်လို့ရလားတော့ သိချင်သလို တစ်ခါတစ်လေ စမ်းသပ်ကြည့်ရင်ကောင်းမလားတော့ တွေးမိရုံမျှသာရှိသည်။ ဘယ်ယောက်ျားလေးကို မှ အထာပေး စည်းရုံးဖူးတာမျိုး မလုပ်ဖူးခဲ့။ ခုလည်း လုပ်မယ်မထင်ပေမယ့် စိတ်တွေထကာ လူလည်း တစ်ခုခုလိုချင်နေတာတော့ သေချာနေသည်။

ကိုကျော်စိုးနှင့် ကျွန်တော်

သည်အလုပ်ကို စဝင်ကတည်းက ကိုကျော်စိုးက ခြံထဲက အလုပ်သမား မဟုတ်တော့သလို အ ပြင်မှာ အိမ်ထောင်ကျ ဆိုက်ကားနင်း ပြီး ခြံအနောက်ဘက် waiter တွေနဲ့အလုပ်သမား အဆောင်မရောက်ခင် အုတ်တံတိုင်း အ ပြင်ဘက်က ရွာအဝင်လမ်းဘေးတွင် သူ့မိသားစု အိမ်ရှိတာကိုတော့ သတိမထားမိ။နောက်ပိုင်း အလုပ်ကိစ္စ နဲ့ကော ညဘက်အချိန်မတော် ရေလာချိုးတာကစ ပြီး သတိထားမိ မျက်မှန်းတန်းမိလာသည်။
အဲ့ဒီ့ အချိန်ထိ နှုတ်ဆက်စကားကိုပင် တစ်ဦးယောက်မှ မဟမိပေမယ့် မျက်လုံးချင်းတော့ ဆုံမိတာ အကြိမ်ကြိမ်ပင်။ သည့်နောက်ပိုင်း သစ်ပင်လာတက်တိုင်း သွားသွား ကြည့် မိတယ်။ဒါပေမယ့် သူနဲ့ မျက်လုံးချင်းတော့ ကြာကြာ ရင်ဆိုင် ပြီးမ ကြည့်ရဲပါဘူး။ရင်ထဲ ရေငတ်သလို ဘာလို ဖြစ်ကာ လူက အသိစိတ်နဲ့ ကင်းကွာသွားသလို ဖြစ်တက်လို့ပါ။​ ပြီးတော့ ကျွန်တော် သူ့ကိုစိတ်ဝင်စားမှန်း ရိပ်မိမှာလဲ‌ ကြောက်တယ်။
ကျွန်တော် လိင်တူကို စိတ်ဝင်စားတဲ့သူ ဖြစ်နေတာကို ကျွန်တော်ကိုယ်ကျွန်တော်သတိထားမိတာ မ ကြာသေးသလို သူ့ကိုလဲမသိစေချင်ပါ။သူက မိန်းမရှိတဲ့သူ မိန်းမပွေတဲ့သူဆိုတော့ ကျွန်တော့်ကို စိတ်၀င်စားမှာ မဟုတ်ဘူးထင်လို့ပါ။ညဘက် အချိန်မတော် သူရေလာချိုးတိုင်းအိပ်ရေးအပျက်ခံ ခိုးကြည့်ရတာ အမောပါ။
ကိုကျော်စိုးကလဲ အ ခြားသူတွေနဲ့ သိပ်ပြီး နူးနူးညံ့ညံ့ မဆက်ဆံပေမယ့် ကျွန်တော့်ကိုတော့ လိုလားခင်မင်ချင်တဲ့ပုံမျိုး ဆက်ဆံတက် ကူညီပေးတက်ပါတယ်။သူဘက်က ညီတစ်ယောက်လို ခင်မင်တာသာ ဖြစ်မယ်ထင်တယ်။သူအသက်က 31 နှစ်လေ ကျွန်တော့်ထက် 8 နှစ်တောင် လူရော အသက်ရော ဟိုဟာပါ ကြီးတာ။ကျွန်တော်ကသာ မရိုးမသား သာယာနေမိတာ။ဒါပေမယ့်ကျွန်တော်ထိန်းထိန်းသိမ်းသိမ်း သိုသိုဝှက်ဝှက်နေတက်တဲ့ အကျင့်ကြောင့် သူနဲ့ကျွန်တော် ထိုအဆင့်မှာပင် တစ်နှစ်လောက် ကြာခဲ့သည်။သူငယ်ချင်းလို့ပေါ့ ဒါပေမယ့် နောက်ပိုင်း သူအရက်မူးလာတဲ့အချိန် အခါမျိုးတွေမှာကော ကျွန်တော်တစ်ယောက်ထဲ အေးဆေးရှိတဲ့ အချိန်‌ေတွမှာ တစ်ခါတစ်လေ သူနဲ့ ဖြစ်ခဲ့တဲ့ မိန်းမတွေအကြောင်း သူဘယ်လောက်ထန်‌သလဲဆို အိပ်နေရင်တောင် လီးတောင်တက်‌ကြောင်း ၊ တစ်ခါတစ်လေ ယောက်ကျ‌ားလေအချင်းချင်း အိပ်နေတုန်း ပေါင်ပေါ် လက်တင်မိရင်တောင် တောင်တက်ကြောင်း သူ့အကျင့်က လိင်စိတ် ပြင်းထန်တာကို မနည်းထိန်းရ‌ ကြောင်း ‌ေပြောပြတက်သည်။သူ့ရုပ် သူ့ခန္တာကိုယ်နဲ့တင် မိန်းခလေးတွေ တဖတ်သက်‌ ကြွေကြတာမဆန်းပါ။

ဂေးတွေလဲ သူ့ကိုလိုက်တာ မထူးခြားပါဘူး။ဒါပေမယ့် ဂေးတွေနဲ့ သူအရောတဝင် လိုလိုလားလား ဆက်ဆံတာ စကား‌ပြောတာ မတွေ့မိပါဘူး။မတွေ့ဆို နယ်မြို့ ဖြစ်တာရော အဲ့အချိန်က ဒါမျိုးတွေပေါ်ပေါ်ထင်ထင် လူသိထင်ရှား မရှိတာ ခေတ်မစား‌သးတာ‌လို ‌ပြောရင်ရသည်ပေါ့။ယခု မ ကြာခင်ကမှယူထားတဲ့ မိန်းမမှာ အပျိုမဟုတ်ဘဲ တစ်ခုလတ် ဖြစ်ကြောင်း ချိန်းတွေ့ရင်း လိုးနေတုန်း လူမိကာမယူမဖြစ် ယူလိုက်ရတာ ဖြစ်ကြောင်း အိမ်နားနီးချင်းများထံမှ ပါစပ်သတင်း‌ ကြောင့် သိရသလို တစ်ခါတလေ သူရင်ဖွင့်တဲ့အခါ ကြားရသည်။သူ့သတင်းတွေကို ကြားရတော့ စိတ်တော့သိပ်မကောင်းမိ။နှ‌မျောသလိုလို ဝမ်းနည်းသလိုလို ခံစားရသည်။သူနဲ့ကျွန်တော် သိတာခင်တာ စကား‌ပြောဖြစ်တာဆိုလို့ တစ်နှစ်တောင် မရှိပေ။ ကိုယ်ကလဲ အတွေ့အကြုံမရှိ မသိနားမလည်ကာ ‌ကြောက်နေ ရှိန်နေသလို သူကလဲမိန်းမနဲ့မို့ သူနဲ့ပတ်သက်သည့် ကျွန်တော့် ခံစားချက်တွေကို သည်အတိုင်းပဲ သိမ်းထားလိုက်ပါတော့သည်။

ကိုမင်းမင်းနှင့် ကျွန်တော်

ခြံထဲကို အခြားအလုပ်သမားတွေနဲ့ အတူ ကိုမင်းမင်းရောက်လာတော့ အရပ် ၅ ပေ ၈ လက်လောက်ရှိတဲ့ အရပ်မို့ မြင့်တဲ့အထားပါသလို ခြေတံ လက်တံနဲ့ ကိုယ်ကာယထွားကြိုင်း ပြီး အသားဖြူဖြူ မျက်လုံးပြူးပြူး မျက်ခုံးပေါ်ပေါ်ဆိုတော့ သာမန် အရွယ်ယောက် ယောက်ျားတစ်ယောက်ထက်တော့ ချောတယ် ထင်ပေါ်တယ်ဆိုရုံတော့ ပြောလို့ရသည်။
အသားအရည်က ဖြူတယ်ဆိုရုံ ကျွန်တော်လိုတော့ လှပြီး ၀င်းတယ်လို့ အများပြောတဲ့အထဲမပါသလို သူနဲ့ မရှေ့မနှောင်း အချိန်တစ်ခုခြားရောက်လာတဲ့ ကပ္ပလီလိုတော့ မဲခြောက်မနေသော်လည်း ကိုကျော်စိုးလိုတော့ ကြေးနီယောင် ညိုပြီးစိုး၀င်းမနေ ဆံပင်ကတော့ ကိုကျော်စိုးလိုပင် ထူပြီး ဆံသားကြီးမား ထောင်နေပေမယ့် လှိုင်းကောက်လိုမဖြစ်ဘဲ ကတုံးဆံပင် ကို ဆံပင်ပုံသွင်းတဲ့ Gel နဲ့ ထောင်ထားလို့လား သဘာ၀အတိုင်း လားမသိ ထောင်မတ်နေသည်။ အဲ့သည့်အချိန်က ခေတ်စားတဲ့ မြန်မာ ကာတွန်းရုပ်ပြ စာရေးဆရာ အကြည်တော်ရဲ့ ၀တ္တုကို ပန်ချီး ဗျူးဆွဲထားတဲ့ တာယာပွကြီး ဇာတ်လမ်းထဲက မိုးလုံးလိုပေါ့ :p အဓိက အသားအရေက ဖြူတဲ့ဘက်ရောက်ပေမယ့် အရောင်မရှိ ဆွဲဆောင်မှုမရှိပေမယ့် သုံးဆယ်နီးပါး ယောက်ျားတစ်ယောက်ဖြစ်နေခြင်း မျက်လုံးပြူးပြူး မျက်ခုံးပေါ်ပေါ် အရပ်မြင့်တဲ့အထဲတော့ စာရင်း၀င်နေသည်။
လက်မောင်း၊ ရင်အုပ်၊ ပေါင် ခြေသလုံးတို့က မာဆယ်မကွဲပေမယ့် ကြီးမားတုတ်ခိုင်မှုက ယောက်ျားပိသမှုကို ပုံဖော်ပေးထားသည်။ သူက ယခုခေတ် gym ကစားသူများစကားနက်ပြောရလျင် အဆီကိတ်၊ မာဆယ်ကိတ်မဟုတ်သော ထုတင်ထားသော ကိုယ်ခန္ဒာပိုင်ရှင်တစ်ယောက်လိုဖြစ်သည်။ မြင်သာအောင် ဥပမာပြရလျှင်တော့ ယခုခေတ် TV လိုင်းတွေတွင်ပြနေသော အိန္ဒိယ ရုပ်သံဇာတ်လမ်းတွဲ ရာဇ၀င်ကားထဲက သရုပ်ဆောင်လိုပဲ ကြီးမား ကြံ့ခိုင်သူတစ်ယောက်ဖြစ်တာတော့ မြင်တာနဲ့ သိနိုင်သည်။
စကားပြောတာ ကိုကျော်စိုးလောက် သြပြီး လေးနက်ကာ သြဇာသံမပေါက်ပေမယ့် မြန်ပြီး လိုချင်တာ လိုရာကိုတော့ ဆွဲပြောတတ်သည်။ မျက်လုံးတွေတော့ သိပ်မကြိုက် ကစားလွန်းသလို ပါးစပ်ကလည်း ခုမှ တွေ့တဲ့လူကို ငယ်ငယ်ကလည်ပင်းဖက်ပေါင်းသူတစ်ယော်ကလို ရွှန်းရွှန်းဝေအောင် ပြောတတ်သလို မျက်နှာအမူအရာကလည်း အပြောင်းအလဲမြန်သလောက် သူမပြောချင်ရင် လေးလုံးကွဲအောင်မပြောတတ်။ ကိုကျော်စိုး စကားနည်းပေမယ့် သူ့လိုတော့မဟုတ် ပုံမှန်ပင် ပြောချင်တဲ့လူကို များများပြောတာ မပြောချင်တာကို မပြောတာမရှိတာတော့ အမှန်ပင်။
သူ့ဖာသာ အေးဆေးနေတတ်သလို ပျော်သလိုနေတတ် တစ်ခါတစ်လေ ခင်မင်ရင်းနှီးသူနက်သာ စနောက် ရယ်မောတတ်သည်။ မရင်းနှီးသူကိုတော့ ပြုံးပြတတ် နှုတ်ဆက်တတ်တာပဲရှိသည် အပိုတွေမပြောသလို မျက်လုံးကလည်း မကစားတတ် သူ့ဖာသာ သူနေတတ်သည်။ အသက်အရွယ်ကြောင့်လားတော့ မပြောတတ်။
ခု ကိုမင်းမင်း ဆိုသူက ခုမှသိတဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ တစ်ဆောင်ထဲ အတူနေသည့် အဘိုးကိုတော့ ရွှန်းရွှန်းဝေ စကားကိုချောအောင်ပြောပေမယ့် သူနက် အဓိက ဦးဆောင်မယ့် supervisor ဦးလေးကြီး(အရက်သမား၊ တစ်ခုလပ်) ကိုတော့ သိပ်မရော...။
ကျွန်တော့်ကိုတွေ့တော့လည်း ညီအစ်ကိုတွေလို စနောက်လိုက် စကားရော ဖောရောလုပ်လိုက် လာလုပ်နေသည်။ခုမှသာ ရောက်သည်။ ရေအေးအေးသောက်ချင်သည် ဆေးလိုက်လေး သောက်လိုက်ရ ရင် ခံတွင်းချဉ်တာပြေမယ် စတဲ့ နမိတ်ပြစကားတွေနဲ့ လမ်းကြောင်းပြနေသည်။
အစထဲက ယောက်ျားလေးတွေကို ပိုခင်တတ်တဲ့ ကျွန်တော်ကတာ့ သူ ကျွန်တော့်ကို ခင်ချင်လို့ ခင်လိုပဲ ထင်ခဲ့သည်။ နောက်မှ အဘိုးပြောစကားအရ မင်းမင်းကရွာကနေ လာလုပ်တာမဟုတ် ။ မြို့ထဲ ထမင်းဆိုင်မှာတွေမှာ ထမင်းချက်လုပ်ဖူးခဲ့တာကော ၊ တည်းခိုခန်းတွေမှာ အလုပ်လုပ်ဖူးတာ သိရသည်။ ဒါကြောင့် လူလည်ပုံစံနဲ့ ဖော်ရွေသလိုလို အတင့်ရဲနေတာဖြစ်မှာပါ။

သူ့မျက်နှာထား မျက်လုံးအကြည့်တွေက အဓိပ္ပါယ်တစ်မျိုးရောက်အောင် ကျွန်တော့်ကို စိုက်ကြည့်နေတာကိုတော့ သူ ကျွန်တော် ဘာဖြစ်နေတာကို သိနေသလိုလို၊ သတိပေးနေသလိုလို ခံစားမိပေမယ့်။ ကျွန်တော်သူ့ကို ပြန်မကြည့်ရဲပါ ကြောက်သလိုလို တစ်ခုခု လွှမ်းမိုးသလိုလို ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် မလုံမလဲ ဖြစ်သလို ခံစားနေရသောကြောင့်ဖြစ်သည်။
ကိုကျော်စိုး အကြည့်တွေနက်တော့သိပ်မတူပေမယ့် ကပ္ပလီအကြည့်နဲ့တော့ အတော်တူသလို လေသံ၊ အမူအရာတွေပါတူနေသည်။ မတူတာက ဖြူတာနဲ့ မဲတာ ၊ ရှည်တာနက် ပုတာ၊ ပွတာနဲ့ ကျစ်တာ ဒါပဲကွာသည်။
ကျွန်တော် ဘယ်ချိန်ထိ ကိုကျော်စိုးနဲ့ ကိုမင်းမင်း၊ ကပ္ပလီတို့အကြောင်း ယှဉ်စဉ်းစားနေမိမှန်းမသိ။
အလုပ်သမားအသစ်တွေကို နေရာချဖို့ အဘိုးပြောသံ ကြားမီ သတိ၀င်လာမိသည်။
မင်းမင်းကိုတော့ သံပုရာခြံထဲက အလုပ်သမားတဲမှာ လူပြည့်နေလို့ ဆိုတဲ့အကြောင်းပြချက်နဲ့ကော၊ အဘအတွက် လက်တို လက်တောင်းခိုင်းဖို့သွက်လက်တဲ့ ညအိပ်အကူ အိပ်ဖော် လိုတာကြောင့်ပါ ဘန်ဂလိုပုံစံ ဆောက်ထားသော အဆောင်ငယ်လေးရဲ့ ပြတင်းပေါက်တွေ နဲ့ ရှေ့ထုတ်ထားသော လသာဆောင်ပုံစံ ကျွန်တော့်အခန်းမှာပဲ ခဏ
နေရာချထားပေးလိုက်သည်။
ကျွန်တော်အဖော်အဖြစ်ထားတာလို့ဆိုပေမယ့် တစ်ခြံလုံးကို သူဌေးကိုယ်စား မန်နေဂျာတာ၀န်ယူထားသော လူယုံ အဘိုးအတွက် လည်း ခြံအလုပ်တွေကို အဘိုးကိုယ်စား စီမံပေးဖို့ လက်ထောက်တစ်ယောက်အနေနဲ့ ပြောတတ်ဆိုတတ် လူရည်လည်ပုံရသော ကိုမင်းမင်းကို ခေါ်ထားခြင်းဖြစ်သည်။
ဒီခြံထဲတွင် စားသောက်ဆိုင်ကော၊ ဥယျာဉ်ခြံပါ တွဲလုပ်ထားပေမယ့် ကျွန်တော်က စားသောက်ဆိုင်ဘက်အခြမ်း waiter တစ်ယောက်သာဖြစ်ပြီး၊ ခြံအလုပ် စိုက်ပျိုးရေးအလုပ်ကို လုပ်စရာမလိုပေ။ အဘိုးအတွက် ပုဂ္ဂိုလ်ရေးအရ သိနေတာအတွက်ကြောင့်ကော လူရည်သန့် အေးဆေးနေတတ်သူမို့ အဘိုးအတွက် ညဘက် အဆောင်မှာ အတူလာအိပ်ဖို့ နေဖို့ အဖော်အဖြစ်ခေါ်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ အဘိုးအဓိကလုပ်ရတာက ဥယျာဉ်ခြံစိုက်ပျိုးရေးကို ကြီးကြပ်တာပင်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ဒီလုပ်ငန်းနဲ့ သက်ဆိုင်သူ ကိုမင်းမင်းကို အဆောင်မှာနေဖို့ ညအိပ်ဖော်အဖြစ် ခေါ်ထားတာကတော့ သဘာ၀ကျပေသည်။
အဘိုးကတော့ သူစီစဉ်စရာရှိတာ စီစဉ် မှာကြားပြီး သံပုရာခြံဘက်နှင့် Waiter တွေနက် ၀န်ထမ်းတွေ အဆောင်ဘက်ကို ကပ္ပလီတို့ကိုနေရာချပေးဖို့ ထွက်သွားသည်။
ကိုမင်းမင်းကတော့ သူ့အ၀တ်အစားထုတ်တွေချပီး ကျွန်တော့်ကို မျက်စိမှိတ်ပြရင်း အပြုံးတစ်ခု ပြုံးပြရင်း
'' ကိုယ့်အ၀တ်အစားတွေကို ဘယ်မှာထားရမှာလဲ ညီလေး " ကျွန်တော်က အဘိုးပြောခဲ့ မှာခဲ့တဲ့အတိုင်း ကျွန်တော့် လသာဆောင်အဖြစ်ထုတ်ပြီးမှ အမိုးမိုး အခန်း
ကန့်ထားသလို လုပ်ထားသော ကျွန်တော်အိပ်သော နေသော အခန်းဆောင်ဘေး အခန်းမကန့်ထားသော အဘိုးဘုရားရှိခိုးသည့် ဘုရားဆောင်ကြားနေရာတွင် အိပ်ဖို့နဲ့ အ၀တ်အစားတွေကိုတော့ ကျွန်တော့် အခန်းက လွတ်တဲ့နေရာမှာထားဖို့ ပြောရင်း နေရာချပေးလိုက်သည်။
နောက် ရေချိုးဖို့နေရာ အိမ်သာတက်ဖို့နေရာနဲ့ ထမင်းစားဖို့ အဆောင်ရှိတဲ့ဘက်ရယ် ဒီအဆောင်ရဲ့ အဘိုးချမှတ်ထားတဲ့ စည်းကမ်းတွေ ပါပြောပြလိုက်သည်။
သူက ပုဆိုးတိုတိုကို ပြင်၀တ်ကာ သူ့ခရီးဆောင်အိတ်ထဲက စီးကရက်ဘူးကို ယူထုတ်ပြီး မီးခြစ်ကို ယူကာ မီးညှီရင်း ဆေးလိပ်သောက်နေသည်။
ကိုမင်းမင်းရောက်လာသော အချိန်က ကျွန်တော်ရဲ့ အလုပ်ချိန် မရောက်သေးသဖြင့် ကျွန်တော်လည်း အေးဆေး အနားယူရင် သူ့အား အဘိုးပြန်လာမှ ထမင်းစားသွားဖို့ ပြောရင်း လွတ်လွတ်လပ်လပ် အဆင်ပြေသလို နားနေဖို့ပြောလိုက်သည်။
ပြီးတော့ ကျွန်တော် ငှားထားသော စာအုပ်ဆိုင်က စာအုပ်အချို့ကို ဖတ်နေမိသည်။
ကျွန်တော် စာကို စိတ်၀င်တစား ဖတ်နေတာ ခဏ ကြာတော့ ကျွန်တော်နဲ့ စာအုပ်အကြား မီးခိုးတန်းတစ်ခု တိုး၀င်လာသဖြင့် သတိထားမိလိုက်တော့
ကျွန်တော့် ဘက်ကို မျက်နှာမူ ဒူးထောင်ပေါင်ကားထိုင်နေသော ကိုမင်းမင်းက ကျွန်တော့်ကို ဘယ်ချိန်ထဲက စိုက်ကြည့်နေလဲမသိ ဟန်ပါပါ စီးကရက်အငွေ့တွေကို ကျွန်တော်ဘက် မှုတ်ထုတ်ကာ ပြုံးပြနေတာတော့တွေ့လိုက်ရသည်။
ပူလို့လား ဘာလားတော့မသိ ၀တ်ထားသော အော်တာရှပ်ကို ချွတ်ကာ ပခုံးပ်ါတင်ရင်း ပုဆိုးကိုလည်း မကျွတ်ယုံ လျော့တိလျော့ရဲ ဒူးအထက်ခပ်တိုတို၀တ်ထားသလို ကျွန်တော်သူ့ကို ကြည့်မှာ တဟင်း ဟင်း ဘာကို သဘောကျသလဲမသိ ခပ်တိုးတိုး သဲ့သဲ့ ညည်းယုံ ရယ်လိုက်ကာ ပုဆိုးဟတိုင်း ပေါ်နေဖောင်းနေသော အောက်ခံဘောင်းဘီအောက် ပေါင်ကြားက အသားပိုအထုပ်ကြီးကို ကော့ပြသလိုလိုနဲ့ ဖိလိုက် နှိပ်လိုက်လုပ်ကာ ကျွန်တော့် အား ပြုံးပြလိုက်ဆေးလိပ်မီးခိုးငွေတန်းတစ်ခုက မျက်နှာဘက် မှုတ်ထုတ်လိုက်သဖြင့်..
ကျွန်တော်သူ့ကို ပြန်ကြည့်လိုက်တော့..
'ဟဲ..ဟဲ.. ဘာတွေ စိတ်၀င်တစား ဖတ်နေတလာလဲ ရော့ ဖွာပါဦး"
"ဟင်"
ကျွန်တော် သူဘာကို ဆိုလိုလဲ ရုတ်တရက် မသိနိုင်ဖြစ်ကာ ကြောင်သွားတော့...
"ဟ.. ဟ. စီးကရက်ပြောတာပါ.. ရော့"
"အော်"
"မအော်ပါနဲ့..ဘာမှလဲ မလုပ်ရသေးဘူး အဟင်း ဟင်း"
"ဗျာ"
ဘာလဲဟ စောစောကတော့ သူ့ပေါင်ကြားက ဖွားဖက်တော်ကို ကိုင်ပြီး ဖွာပါလားဆိုတော့ လူကလန့်သွားသည် ပြီးမှ စီးကရက်ဖွာပါလားဆိုတော့.. ခုလည်း မအော်နဲ့ ဆိုပါလား ဘာလားပဲ တစ်ခုခုတော့ တစ်ခုခု...
အတွေးတို့ဖြင့် ရုတ်တရက်ကြောင်အသွားသော ကျွန်တော့်အား သူက တဟဲဟဲ သဘောကျကာ အနားတိုးပြီး စီးကရက်တစ်လိပ် လာပေးသဖြင့်...
ကျွန်တော့်ကို ရုပ်တည်ဖြင့် စနောက်နေတာပဲ ဖြစ်မယ်အထင်နဲ့..
" ကိုမင်းမင်း... ကျေးဇူးပါ။ ကျွန်တော်က စီးကရက် မသောက်တတ်ဘူးဗျ"
"အင်း တကယ်မသောက်တတ်တလား ယောက်ျားလေးဖြစ်ပြီး။ သင်ပေးရမလား ဖွာတတ် ရှိုက်တတ်အောင်"
" ဟို.. ကျွန်တော် အရင်က စမ်းသောက်ကြည့်ပါတယ်။ ဆေးလိုပ်အခိုးတွေကိုရှူမိ ရိုက်ပြီးရင် ညဘက် ချောင်းဆိုးတာနဲ့ အိပ်မရလို့"
" ဟုတ်လား.. ဒါသေချာ မဖွာတတ် မရှိုက်တတ်လို့ဖြစ်မယ် ညမှ အေးဆေးသင်ပေးရမယ် ဖွာတတ် ရှိုက်တတ်အောင် "
"ဗျာ"
" အဟင်း ဟင်းး ဆေးလိပ်ပြောတာပါကွာ"
" ဟုတ်"
သူက ဘာကို သဘောကျနေမှန်းမသိ တဟင်း ဟင်းနဲ့ ရယ်ရင်း ကျွန်တော့်နားတိုးလာကာ "ဘာတွေဖတ်နေတာလား စကားလေး ဘာလေးပြောပါဦး ပျင်းစရာကွာ "
ခုမှ သိတာ ဘာကိုပြောရမှန်းမသိ စကားမရှိတာကို ...
စိတ်ထဲကနေ ပြောလိုက်ပေမယ့် အသံကမထွက် သူက ကျွန်တော့်နားကပ်လာက စာအုပ်ကို လာကြည့်သဖြင့် လူက သူ့ချွေးနံ့ ကိုယ်နံ့တွေကော ဆေးလိပ်နံ့ ရေမွှေးနံတွေကြောင့်ပါ စိတ်တွေလှုပ်ရှားနေပေမယ့် မသိမသာ ဟန်ဆောင်ကာ ငြိမ်ငြိမ်လေးနေလိုက်သည်။
အခုလို အချိန် ကိုယ်ကြိုက်တဲ့ ပုံစံ တစိမ်းယောက်ျားလေးနဲ့ နီးနီးကပ်ကပ် နှစ်ယောက်ထဲနေရတော့ ရင်တွေခုန်ကာ စိတ်လှုပ်ရှားတာတော့အမှန်ပင်။ အော်တာရှပ်ကို ချွတ်ကာ ပခုံးပေါ်တင်ထားသဖြင့် မို့မောက်သော ရင်အုပ် လက်မောင်းသားများနက် လျောရဲရဲ ခါး၀တ်ပုဆိုးအောက်က ဟနေသော အတွင်းခံဘောင်းဘီအောက်က ကိုမင်းမင်းဖွားဖက်တော်ဖုဖုကြီးက ကြီးမယ်မှန်းတော့ ရိမ်မိသည်။ တစ်ချက်ချက် မသိမသာ ခိုးကြည့်ရင်း ပြုံးပြကာ စာအုပ်ကိုသာ ဆက်ဖတ်နေသည်။
စိတ်က စာအုပ်ထဲမှမရှိ ကိုမင်းမင်း ခန္ဒာကိုယ်ပေါ်မှာသာ ရောက်နေသည်။ ဒါကို သူကလည်း သိနေသလား မပြောတတ်။
ပုဆိုးကို ပိုဟသလို ဆေးလိုပ်သောက်ရင်း ကျွန်တော့်ကို စိုက်ကြည့်လိုက် ပေါင်ခြံက ဖွားဖက်တော်ကို အုပ်ဖိကိုင်လိုင်လုပ်ရင်း..
" ရာသီဥတုက ပူတော့ အတွင်းခံ၀တ်ရတာ ပိုလှောင်ပြီးပူတယ်နော် ယားသလိုလိုနဲ့" လို့ ပြောပြီး ကျွန်တော့်ရှေ့မှာတင် သူ့အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။
သူချွတ်မယ်ဆိုတာ အလိုလို သိနေပေမယ့် မကြည့်ဖြစ်အောင် ထိန်းထားတဲ့ကြားက စာအုပ်ရဲ့ စာမျက်နှာကိုကျော်ပြီး ဖျတ်ခနဲ ခိုးကြည့်မိသည်။
ဟင်း လမွှေးတိုတို ကျဲကျဲကြားမှ အခွေလိုက် အောက်သို့ ကွေးနေပေမဲ့ မပြော့မမာ မာန်ထနေသော သူ့လီးချောင်းကြီးနက် ဥနှစ်လုံးက အသားအရောင်ထက် အနည်းငယ် အညိုရောင်သန်းပြီး လီးထိပ်ကြီးက ပန်းရောင်ဘက် အနည်းငယ်သန်းကာ ပြဲလန်နေသည်။
သူက အတွင်းခံဘောင်းဘီ အနီရောင်ကို ချွတ်ပြီး ခြေရင်းက သူ့အ၀တ်အစားအိတ်နား ပစ်ထားရင်းးးးး
" အဟမ်း... ညီကော မပူဘူးလား"
"အင်း..အဲ... အကို အပြင်ကလာလို့ ဖြစ်မယ်.. ကျွန်တော်က သိပ်ပူတယ် မထင်မိဘူး"
" သြာ ... ဟုတ်လား.. ငါ့ညီက ကအသားအရည်နဲ့ ရုပ်ကော မိန်းမချောလေးပဲနော် စကားပြောတာလည်း ချစ်စရာလေး ..ဟဲ..ဟဲ"
"ဗျာ"
"မဗျာနက် .. ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်။ အသည်းယားပြီး ဆွဲနမ်းလိုက်မှာနော် အဟင်း ဟင်း"
ဒီလိူ ဘယ်လိုပါလိမ့် ခုမှတွေ့တယ် အကြည့်တွေ ပုံစံတွေက မရိုးသား တစ်ခုခုဖြစ်မှန်းသိပေမယ့် ခုမှသိတာကို စကားတွေက ရဲတင်းပြီး အဓိပ္ပါယ်တစ်မျိုးကြီး ဘယ်လိုကြီးလဲဟ..
သူ့ကို ဘာပြောရမှန်းမသိ ကြောင်ကြည့်နေတုန်း..
အဘိုး ပြန်ရောက်လာကာ ထမင်းစားဖို့ ပြောသဖြင့်.. ထမင်းစားရန် Kitchen နေရာလိုက်ပြပေးဖို့ ပြင်ရင်း စကားကြောဖြတ် အတွေးဖြတ်ကာ ထွက်လာခဲ့တော့သည်။

ဒီယုန်မြင်လို့ ဒီခြုံထွင်သူ

အခန်း - ၁

ကိုမင်းမင်းကို ထမင်းစားဖို့ Kitchen ဘက်ပို့ပေးဖို့ အဘကပြောသဖြင့် ကျွန်တော်လည်း သွားဖို့ ပြောကာ ကိုမင်းမင်းအရှေ့ ဦးအောင် ကြိုထွက်လာလိုက်သည်။
မဟုတ်ရင် အဘိုးရှေ့မှာ မလုံမလဲဖြစ်နေသလို စိတ်ထဲ ခံစားနေရလို့ပါ။
ဖြည်းဖြည်းချင်းစောင့်ခေါ်သလို အရှေ့ကကြိုသွားပေမယ့် သူလိုက်လာမှန်းသိသည်။ ခြံစည်းရိုးတံခါးအပြင်ဘက်ကနေ အောက်ဘက်က Kitchen နှင့် စားသောက်ဆိုင်ကို ခြားထားသော ကားလမ်းလေး အတိုင်း ကျွန်တော်ဖြေးဖြေးချင်း လျှောက်နေတုန်း...
“ ပြွတ်.. ပြွတ်...ချစ်လေး… ကိုယ့်စောင့်ဦးလေ တစ်ယောက်ထဲမသွားနဲ့ အတူတူသွားမယ်။ "
ထိုသို့ ပိုင်နိုင်မှုအပြည့်ဖြင့် လှမ်းခေါ်
လိုက်သည့်အသံကြောင့် ကျွန်တော် ကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်သွားသလို စိတ်လည်း ထောင်းခနဲ ဒေါပွသွားသည်။
" ဘာ... ဘာပြောတယ်... "
အသံနည်းနည်းမာက မဆိုစလောက် volume မြင့်ကာ မေးလိုက်သည်။
သူက မချိုမချဉ် ပြောင်စပ်စပ်အပြုံးနဲ့ အော်တာရှပ်ကို ကောက်စွပ် လျော့တိလျော့ရဲဖြစ်နေတော ပုဆိုးတိုတိုကို ပြင်၀တ်ရင်း လက်က ကျွန်တော်ပခုံးပေါ် လက်တင်ကာ ဖက်လိုက်သည်။
သူက ကျွန်တော့ထက် အရပ်မြင့်တာကြောင့် ကျွန်တော်ပခုံးပေါ်လက်တင် ဖက်ထားနိုင်တာလည်းဖြစ်သလို သူ့ရဲ့ သွက်လက်မှု ကြောင့်လည်းဖြစ်သည်။
ရှက်သလို လန့်သလိုနဲ့ ပခုံးပေါ်က သူ့လက်ကို တွန်းချလည်း သူက အားနဲ့ တောင့်ထားသည်။ ခွန်အားနဲ့ ခန္ဒာကိုယ်အကြီးအသေးက ကွာသဖြင့်.. အရာမရောက်ပါ။
" စိတ်ဆိုးတာလား... ခင်လို ချစ်လို့ စတာကို ယောက်ျားလေးအချင်းချင်း ဘာဖြစ်နေတာလဲ"
သူက ပြောင်သလို စောင်းသလို ကျွန်တော့်မျက်နှာကို ကြည့်ရင်း အားလုံးသိတယ်ဆိုတဲ့ မျက်နှာပေးအပြုံးနဲ့မို့ သူငါယောက်ျားချင်းစိတ်၀င်စားသူ မှန်းသိနေလို့ တမင်လုပ်နေတာလား ဒါမှမဟုတ် သူကကော ဒါကိုသိလို့ စိတ်၀င်စားလို့ စမ်းနေတာလား စိတ်ထဲ ထင့်ကာ လန့်သွားပြီး အကြည့်ကိုလွှဲကာ..
" အား.. မဟုတ်ပါဘူး.. ပူတာနက် အဲ့လို ပွတ်သီး ပွတ်သပ်မနေတတ်လို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပဲ နေတတ်လို့ပါ"
" အေးပါ.. ငါကလည်း ခင်တတ်လို့ အဆောင်တစ်ခုတည်း အတူတူအိပ်.. အဲ့ နေမယ့် ဘော်ဒါသူငယ်ချင်းလို သဘောထားလို ပခုံးဖက်ပေါင်းကြည့်တာပါ.. "
Kitchin ထဲရောက်တော့ ကပ္ပလီတို့ အုပ်စုရောက်နေကာ ထမင်းစားဖို့ ပြင်နေသည်။
ထမင်းစားဖို့ နေရာပြပေးပြီး ကျွန်တော်လည်း ကိုယ်ထိုင်နေကျ အဆင်ပြေတဲ့နေရာမှာ ထမင်းထည့်ကာ စားဖို့ ပြင်သည်။
ကိုမင်းမင်းကတော့ ကပ္ပလီနဲ့ သူတို့ အလုပ်တူရာတွေနဲ့ စားမယ်ထင်လို့ မခေါ်တော့..။ သူလာရင်လည်း လူက မလွတ်လပ်သလို တခုခု မလုံသလို ဖြစ်နေတယ် ခုမှတွေ့တယ် ခုပဲ ရိသဲ့သဲ့စကားတွေပြော အစွန်းနှစ်ခု ယူဆလို့ရတဲ့ စကားတွေလိုလို စသလိုလိုနောက်သလိုလိုနဲ့ အတင်းရောနေတာ နည်းနည်းတော့ လန့်သလို အနည်းငယ်လည်း ကျေနပ်သလိုလိုတော့ဖြစ်မိသား။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျွန်တော် မိန်းမတစ်ယောက်ပုံစံလိုတော့ မနေတတ် မနေချင် မဖြစ်အောင်လည်း သတိထားမိတယ်။ ခုခေတ်စကားနဲ့ ပြောရင် ဇွတ်ကျားတော့ မဟုတ်ပါ။ စိတ်ကသာ လိင်တူကို စိတ်၀င်စားပေမယ့် ယောက်ျားလေးတစ်ယောက်လိုပဲ နေတတ် ထိုင်တတ် သွားတတ် ၀တ်တတ် ပြောတတ်ပါသည်။ တမင်တကာ ကျားကျားယားယားပုံစံ ဖြစ်အောင် လုပ်မယူပါ။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့် ပုံစံကိုက မိန်းမချောလို့ ချောတယ် ဆွဲဆောင်မှုရှိတယ်လို့တော့ ပြောသံကြားရပေမယ့် ဂုဏ်မယူမိ ။ ကိုယ်ကလိင်တူကြိုက်သူဖြစ်နေသဖြင့် စိုးရိမ်စိတ်ကြောင့်ဖြစ်သည်။
ကျွန်တော် အတွေးတွေများနေသဖြင့် ကိုမင်းမင်း ကျွန်တော့်နား လာထိုင်တာကို သတိမထားမိ။
မျက်နှာချင်းဆိုင်က ကပ္ပလီတစ်ယောက် ပြုံးဖြီးဖြီးလုပ်ရင်း ကျွန်တော့်ကို ခေါ်တော တစိသိန်းအားနဲ့ ကြည့်လိုက်၊ ကိုမင်းမင်းကို ကြည့်ပြီး မျက်စပစ်ပြလိုက်လုပ်နေသလို၊ အချို့ ၀န်ထမ်းတွေကတော့ ကိုယ့်အလုပ်ကိုယ်လုပ် ကိုယ်စားစရာရှိတာကိုယ် ငုံ့စားနေကြတာမို့ မထူးဆန်း။
ကျွန်တော်လည်း ဒီအလုပ်ကို ၀င်တာ သိပ်မကြာသေးပေမယ့် အားလုံးနဲ့ ရင်းနှီးခင်မင်နေတာမို့ စနောက် ပြောင်နေကြတာရှိပေမယ့် ခုလိုမျိုး ကိုမင်းမင်း ကပ္ပလီတို့လို ထူးပြီး ထူးထူးဆန်းဆန်း ပြူးတူး ပြဲတဲတွေမဖြစ်နေ။ စတာ နောက်တာတော့ ရှိတယ်။ ကျွန်တော့် စိတ်ထဲ ခံစားချက်ကတော့ ရိုးရိုးသားသားပဲ ထင်သည်။ မရိုးမသားတာတော့ အနည်းငယ်ရှိပေမယ့် သူတို့နှစ်ယောက်လောက် ထူးထူးခြားခြား ဆန်းပြားမနေ။ ယောက်ျားလေးအချင်းချင်း နှစ်ယောက်ထဲ ဝိုင်းစောင့်တာပဲ ဖြစ်ဖြစ် တွေ့ရင်ဖြစ်ဖြစ် စနောက်တာရှိပေမပေါ့။ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာတော့ ကိုမင်းမင်းနဲ့ ကပ္ပလီကိုကထူးဆန်းနေတာ။ ကျွန်တော်ပဲ လူကဲခတ်ညံ့တာလည်းဖြစ်မည်ပေါ့။ စိတ်ထင်တာလည်း ပါမည်။ နေရာခက်ပါသည်။
ထို့ကြောင့် ထမင်းမြန်မြန်စားစားက ထထွက်လာပေမယ့် နောက်ကနေ တစုံတစ်ယောက်က သေချာ ကြည့်နေတာကို စိတ်ကသိသလို ကျောယားနေသလိုခံစားရသည်။
အဆောင်ကို မပြန်တော့ဘဲ စားသောက်ဆိုင်ဘက် စားပွဲတွေကို စောင့်ရင်း ဧည်သည်တွေကို အလှည့်ကျ ၀န်ဆောင်မှုပေးဖို့ ကျွန်တော်တို့ အခေါ် ဝိုင်းစောင့်ပေါ့ အမှန်တော့ ဧည့်သည်စောင့် မျှော်နေကြတဲ့ တာ၀န်ကျ Waiter ထိုင်ရာဘက်လှည့်ထွက်ခဲ့သည်။
ကျွန်တော်တို့အခေါ် ဝိုင်းကိုင်တာ ကျွန်တော်မကျသေးပါ။ ( စားသောက်ဆိုင်ကို လာသော ဧည့်သည်အား ကိုယ်တိုင် ဦးဆောင်ပြီး ၀န်ဆောင်မှုပေးတာကိုပါ)။
ကျွန်တော် ဝိုင်းစောင့်တဲ့ အလှည့်မကျသေးပေမယ့် ဒီလိုပဲ အချင်းချင်း ဝိုင်းကူလုပ်ပေးရင် ပညာလည်း ရ အပျင်းလည်းပြေသလို Tip money ပေးပါကလည်း ကိုယ့်အလှည့်မဟုတ်ပေမယ့် အထိုက်အလျောက် ခွဲပေးခြင်းခံရသဖြင့် ပိုက်ဆံရတတ်ပါသည်။
အဲ့ဒီခေတ်က လစာကသာ 45000 ကျပ် စား သောက် နေစရိတ်ငြိမ်းဆိုပေမယ့်။ service money နဲ့ပေါင်းမှ တစ်သောင်း မကျော်တတ် Tip money ကသာ တစ်ခါတလေ လစာထက်တောင် များချင်များနေတာ မို့ လူတိုင်း မက်မောကြသလို ကြိုးစားကြပါသည်။
ကိုမင်းမင်းကို တွေ့ရင် စိတ်ထဲ ရှက်သလိုကြောက်သလို မလုံမလဲဖြစ်သလိုဖြစ်ကာ မသိစိတ်ကလည်း ကျေနပ်သလို ပျော်သလိုတော့ဖြစ်သည်။
ဒါပေမယ့် ကျွန်တော် သူ့ကို ရှောင်နေပါသည်။
သူ့အကြည့်၊ သူ့အပြော၊ သူ့အပြုအမူတွေက ရဲတင်း ပွင့်လင်းလွန်း သွက်လက်လွန်းကာ တစ်ခုခုကို သိနေသလိုပင်။
ဒါတောင် စားသောက်ဆိုင်ဘက် ကွမ်းသီးပင်၊ အုန်းပင်နဲ့ အလှစိုက်ပန်းပင်များ မြေယာရှုခင်းပြင်တာတွေလုပ်ရင် ကိုမင်းမင်းတစ်ယောက် ကျွန်တော့် ရှေ့နား မယောင်မလည် ရောက်လာတတ်သလို ကျောက်ကျောရေပတ်သလို မျက်နျာပြောင် မျက်နှာမဲ ကပ္ပလီကလည်း ပြုံးဖြီးဖြီးနက် ကပ်ကပ်ပါလာတတ်သည်။ သူတို့ကတော့ အလုပ်ကြမ်းဆိုရမှာပေါ့။ ကျွန်တော်တို့ကတော့ uniform ကိုကျော့ကျော့လေး ၀တ် သန့်သန့်လေးနေတော့ အလုပ်ချော ပေါ်ကျော့လို့ သူတို့ထင်နိုင်သည်။ စောစောထ ဆိုင်ခင်း စားပွဲတွေ ပန်းကန်တွေနေရာချ၊ ဘိတ်ချဉ်ကို ကိုယ်တိုင် အရသာပိုရှိအောင်လုပ်၊ ဟင်းပွဲတွေ ပူပူလောင်လောင် အလေးအပင်လည်းမရသည်။ ပုလင်းတွေ ဖန်ခွက်တွေ မကွဲအောင် ကြည့်ကောင်း​အောင် သယ်မ ရသလို၊ ဧည့်သည် ရစ်သမျှ ခိုင်းသမျှ မညည်းမညူလုပ်ရ၊ ဧည့်သည်ကို ယပ်ခပ်ပေးရ တတ်သလို သူမပြန်မျင်း အနားမှ အသင့်အနေအထား ရပ်စောင့်လည်းပေးရတတ်သလို စားသောက်တာအဆင်ပြေဖို့ ထည့်ပေးရ ခူးပေးရ၊ အရက်ခွက် ဝိုင်းငှဲ့ပေးရတတ်​သေးသည်။ နိုင်ငံခြားသား အထူးသဖြင့် တရုတ် ယိုးဒယား၊ ကိုရီးယား တို့လာရင်လည်း ဘာသာပြန်မပါပါက တတ်သလောက်မှတ်သလောက် ဖြေရှင်းရသည်။ ဧည့်သည်၊ စားဖိုမှူး၊ ဆိုင်မန်နေဂျာ သူဌေးကြား ပြသနာကို ပြေလည်အောင် ဖြေရှင်းရ ချွေးပြန်ရတာလည်းရှိသည်။ လွတ်ကျ ကျကွဲပါကလည်း အလျော်အစားရှိသည်။ ထားပါတော့ waiter ( F & B ) လောကက လာတဲ့သူဆို ပိုသိနားလည်ပါမည်။ အခုပြောချင်တာက ဘာမှန်းမသိ တိုက်ဆိုင်တာလား တမင်တကာလား တမင်တကာ ကိုမင်းမင်းနဲ့ ကပ္ပလီကို ထိပ်တိုက် မျက်နှာချင်းဆိုင်တွေလာရ ပြန်တာတွေ များလာသည်။ တွေ့လိုက်တိုင်း လူလစ်ရင် လစ်သလို အသံသေး အသံကြောင် တပြွတ်ပြွတ် တချွတ်ချွတ်ပြုသလို ဘို့အား တစ်သောင်း မျက်လုံးပြူးများကလည်း အားကုန်စိုက်ထိုး၊ တတ်သလို အစွန်းမလွတ် အောက်ပိုင်း မလွတ်တာတွေကလည်း ပါလာတတ်သည်။ နဂိုတည်းက မလုံမလဲမို့ သူတို့ကို ခွန်းတုန့်မပြန် ချေချေပဲနေလိုက်တော့သည်။



<Zawgyi>


သုံးပင္လိမ္တဲ့ ည
အပိုင္း - ၁

#Credit;C.O.K

တကိုယ္ေရေႏြညမ်ား..

ေမလရဲ႕ အပူဒဏ္က ညဘက္အထိအိပ္လိုမေပ်ာ္ႏိုင္ေအာင္ ႏွိပ္စက္လြန္းလွသည္။ တကယ္ဆို မိုးတၿပိဳက္
ေလတၿပိဳက္နဲ႔မို႔ မိုးဦးက်ျဖစ္ေပမယ့္ မိုးမရြာရင္ေတာ့ ပူလြန္းလွသည္။
အ၀တ္ေတြခြၽတ္ပစ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ကို ပူသည္။ ျခင္ေထာင္ထဲ အေပၚပိုင္းစြပ္က်ယ္ကိုခြၽတ္ကာ
ေဘာလုံးကန္ေသာေဘာင္းဘီတိုကို ၀တ္ရင္း လူးလွိမ့္ကာ အေတြးေတြက ဟိုေရာက္သည္ေရာက္ႏွင့္
အိပ္စက္ဖို႔မလြယ္ကူလွေပ။
သည္အိမ္၏ အိမ္ေရွ႕ခန္း ျပတင္းေပါက္ကို ဖြင့္ထားလိုက္သည္။ အိမ္ဦးအေရွ႕အခန္းငယ္ေလးတြင္
ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း အေတြးေတြလူးလြန္႔ေနသည္။ အတြင္းခန္းက သူေဌးၿခံေစာင့္
လူယုံအဘိုးကေတာ့ အိပ္ေမာက်ကာ ေဟာက္ေနသည္။ သည္အိမ္ေလးသည္ စားေသာက္ဆိုင္
ဥယ်ာဉ္ၿခံႏွင့္ ေတာ္ေတာ္လွမ္းပီး ၿခံ၀င္ေပါက္ႏွင့္ နီးေသာ ေခါင္းရင္းဘက္ျခမ္းေတာင္ကုန္းေလးတစ္ခု၏
ကြၽဲေကာပင္ေတြၾကားမွာ တစ္ကိုယ္တည္း ပုန္းခို ေနသည္။
က်ေနာ္သည္ၿခံထဲရွိ စားေသာက္ဆိုင္တြင္ စားပြဲထိုး၀င္လုပ္တာတစ္ႏွစ္ၾကာၿပီျဖစ္သည္။ အရင္ကေတာ့
လူယုံအဘိုး ႀကီး ၏ ညေရး ညတာ အေဖာ္အျဖစ္က်ေနာ့္ကိုေခၚေနျခင္းျဖစ္သည္ ။ အိမ္ေရွ႕တြင္
အုတ္ေရကန္ႏွင့္ ပန္းၿခံတစ္ခုက တိမ္ကင္းသျဖင့္ လေရာင္ေအာက္တြင္ေပၚလိုက္
ေပ်ာက္လိုက္ ျဖစ္ေနသလို ကြၽန္ေတာ့္အေတြးေတြကလည္း ေပၚလိုက္ေပ်ာက္လိုက္ျဖစ္ေနသည္။
သည္မနက္ ပ်ဉ္းမနားကေန ၿခံလုပ္သားတစ္ေယာက္နဲ႔ ေတာင္စြန္းဘက္က ၿခံလုပ္သားႏွစ္ေယာက္
ေရာက္လာသည္။ ေတာင္စြန္းက ႏွစ္ေယာက္အနက္ ေမာင္ေမာင္ဆိုသူတစ္ေယာက္က အသက္ 15
ႏွစ္ပဲရွိမည္။ အသားျဖဴျဖဴ အရပ္ပုပု ကရင္ တိုင္းရင္းသားပုံစံျဖင့္၊ ေနာက္တစ္ေယာက္က မဲေလးေခၚ
အသားမဲမဲ ကပၸလီလို ဆံပင္ေကာက္ေကာက္ဗလ ေတာင့္ေတာင့္ မ်က္လုံးေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကို
စားမတတ္ၾကည့္ေနသည္။ အရပ္က 5 ေပ 3 လက္မသာရွိမည္။ ကြၽန္ေတာ္က အရပ္ 5 ေပ 5 လက္မ
အသားျဖဴျဖဴ သြယ္သြယ္ ၾကည့္ေကာင္းတဲ့ ေခ်ာတယ္ဆိုယုံေပမယ့္ ကိုယ့္ အထာနဲ႔ကိုယ္ ခပ္တည္တည္ပင္
တစ္ၿခံလုံးကြၽန္ေတာ့္ကိုခ်စ္ၾက ခင္ၾကသည္။
ပ်ဉ္းမနားက မင္းမင္းဆိုသူ တစ္ေယာက္ရဲ႕ အၾကည့္ေတြကလည္း ရဲတင္း ရမက္ထန္ေနမွန္း အရြယ္ေရာက္ေသာ ကြၽန္ေတာ့္ကို သိရွိေစကာ ရင္ခုန္ေစသည္။ သူက
အရပ္ 5 ေပ 8 လက္မ ကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္ ႀကီးသည္ လို႔ပဲေျပာရမည္ ကပၸလီေလာက္
မာဆယ္ႂကြက္သားမ်ားမေပၚေပမယ့္ ႀကီးမား မို႔ေမာက္ေသာ ရင္အုပ္၊ ေက်ာျပင္က်ယ္၊ လက္ေမာင္း
ေပါင္လုံးေတြ ႀကီးသည္။ မ်က္လုံးျပဴးျပဴး အသားျဖဴကာ မ်က္ခုံးေကာင္းသည္။
မ်က္ႏွာေလးေထာင့္ျဖစ္သည္။ အသက္က 28 ႏွစ္ ကြၽန္ေတာ္က 23 ႏွစ္ဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ထက္
ငါးႏွစ္ေတာင္ႀကီးသည္။ ႏႈတ္ခမ္းေတြက ထူထူႏွင့္ ဆြဲေဆာင္မႈရွိသည္။ ကပၸလီကေတာ့ လူေကာင္ေသး
အရပ္ပုေပမယ့္ သူ့မွာအဆီမရွိ ႂကြက္သားမ်ားေပၚလြင္ေနသည္။ ေနာက္မွ သိရသည္က ကြၽန္ေတာ္
ရင္ခုန္စြာ ခိုးမၾကည့္ဘဲ မေနႏိုင္ေအာင္ အရမ္းလိင္ဆြဲေဆာင္မႈရွိေသာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အေနာက္ဘက္ ၿခံက
ဆိုက္ကားနင္းသည့္ကိုေက်ာ္စိုးရဲ႕ ညီအရင္းဟာ
မင္းမင္းျဖစ္မွန္း သိလိုက္ရသည္။

My crush or Ko Kyaw Soe

ကိုေက်ာ္စိုးသည္ အရပ္ 5 ေပ 11 လက္မ အသားညိဳညိဳ ဆံပင္ေကာက္ေကာက္ ထူထူေထာင္ေထာင္ ၾကမ္းၾကမ္း၊ ပါးခ်ိဳင့္ေလးႏွင့္ေတာ္ေတာ္ ေယာက္က်ားပီသၿပီး ေခ်ာသည္ဆိုတာထက္ ခန္႔ျငားသည္။
အိမ္ေထာင္သည္ မိန္းမရၿပီး လိင္ဆြဲဆာင္မႈ ရွိတဲ့ သူ body ႐ုပ္ရည္ အသားအေရာင္ေၾကာင့္ ေယာက္က်ားချင္း အားက်သလို။ မိန္းမႏွင့္ gay မ်ားလည္း ၾကည္သည္။
ကာမ ကိစၥထန္သလို မိန္းမေပြသည္။
မိန္းမရၿပီးေပမယ့္သူ့ကို ႀကိဳက္ေသာ ေစာ္မွန္သမွ်ထဲမွ သူ့စိတ္ႀကိဳက္ကို မိန္းမ မသိေအာင္ထည္လည္းတြဲကာ ေခၚစားသည္ႏွင့္ အားမရ ခပ္လန္းလန္း body မိုက္မိုက္ ဖာသည္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို မေရွာင္တန္း ေခၚလိုးႏိုင္သူျဖစ္ကာ သူ့လီးမွာ 8 လက္မ ရွည္ပီး
ေတာ္ေတာ္ႀကီးတုတ္ခိုင္သန္မာတယ္ဟု ေယာက္ေက်ားလးသူငယ္ခ်င္း အခ်င္းခ်င္းေျပာစကားအရ
သိရသည္။ သူေရလာခ်ိဳးတဲ့အခ်ိန္ လေရာင္ေအာက္တြင္ တစ္ကိုယ္လုံးခြၽတ္ကာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ခ်ိဳးေပမယ့္ ေယာက္က်ားအခ်င္းခ်င္း သြားၾကည့္လို႔ တမ်ိဳးထင္ႏိုင္သလို ေမွာင္ေနတာေၾကာင့္ေရာ ေရကန္ေဘာင္ႏွင့္ ပန္းပင္ေတြ ကြယ္ေနသျဖင့္ ေသခ်ာမေတြ႕ရ။ ဝိုးတဝါး အမွတ္တမဲ့တြ႕ရသည္မွာ ေတာ္ေတာ္ႀကီးၿပီး ရွည္မွန္း သိသာသည္။
အတြင္းခံေဘာင္းဘီ သိပ္မ၀တ္ သျဖင့္ ပုဆိုးေအာက္ ေပါင္ၿခံအလယ္ အေျမႇာင္းလိုင္းတစ္မ်ိဳး ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္တသြယ္ လႈပ္ရွားလိုက္တိုင္း လမ္းေလွ်ာက္တိုင္း ႐ုန္းကန္ ဖုထြက္ေနတတ္သည္ကိုလည္း တစ္ခါတေလ အတြင္းခံမ၀တ္သည့္အခ်ိန္ ျမင္ဖူးသည္။
တစ္ခါက ဧည့္သည္ေတြ အုန္းစိမ္းရည္ေသာက္ခ်င္သျဖင့္ အုန္းသီးအစိမ္း အပင္ေပၚက ခ်က္ခ်င္းခူး ဇြန္းျခစ္ကို ခူး ရန္ အုန္းပင္တက္သမားက ခြင့္ယူထားသျဖင့္ ကိုေက်ာ္စိုးအား အကူအညီေတာင္းတက္ခိုင္းရသည္။
ျမင့္မားေသာအရပ္ သန္မာေသာ ခႏၵာကိုယ္က အပင္တက္တာလည္း ေမ်ာက္တစ္ေကာင္ထက္ပင္ ကြၽမ္းသလို အဆင္းလည္း ျမန္ျမန္ပင္ ။ သိုေပမယ့္ အဆင္းတြင္ ခါးေတာင္းက်ိဳက္ျဖဳတ္ကာ ပုဆိုးျပင္၀တ္တဲ့အခ်ိန္တြင္ေတာ့
သစ္ပင္တက္ရင္းက ကပ္ပါလာေသာ ခါျခင္ကိုက္ သျဖင့္ ပုဆိုးခါခ်ိန္တြင္ ျဖန္႔လိုက္ခါလိုက္း လုပ္သျဖင့္ ဟသြားကာ ေအာက္သို႔ ေလ်ာက်သြားခ်ိန္မွာေတာ့ မေတာင္ခင္ အမွတ္မထင္ ေတြ႕လိုက္ရသည့္ သူ့လီးႀကီးက ေတာ္ေတာ္ႀကီးရွည္ေၾကာင္း
ျမင္လိုက္ရခ်ိန္ ဖ်ားပင္ဖ်ားခ်င္သြားသည္။
ဒါေၾကာင့္ သူနဲ႔ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္အခ်င္းခ်င္းက ကိုထန္ႀကီး ကိုေလရွီး၊ ကိုလက္ေကာက္၊ ကိုဒုတ္ႀကီးလို႔ စၿပီးေခၚတတ္သလို ၿခံဟိုဘက္ျခမ္းကားလမ္း ၿမိဳ႕အ၀င္
ဓာတ္ဆီဆိုင္က အပြင့္မတစ္ေယာက္ဆို အရပ္ အေမာင္း body ႐ုပ္ရည္ေကာ ဒုတ္ပါထြားၿပီး မိုက္ေသာ ကိုေက်ာ္စိုးကို ပိုက္ဆံ ဘယ္ေလာက္ကုန္ကုန္၊ တစ္ခါပဲ အလိုးခံရရ အေသရရ အရွင္ရရသူ့ကိုပိုးေပ အမ္းေပမယ့္ သူက ဂ႐ုမစိုက္ေပ။
အပြင့္မ အဖြားႀကီးျဖစ္လို႔လား အပြင့္လြန္ေနတာလား ႐ုပ္ဆိုးလို႔၊ ၀တုတ္ျဖစ္ေနတာလား သူမႀကိဳ႕က္တာလား၊ မိန္းမကလြဲရင္ အျခား ဘာမွစိတ္မ၀င္စားတာလားမသိ သူေရွာင္တာေတာ့ အမွန္။
ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေတာ့ ခိုးခိုးၾကည့္တာ စေနာက္တာ မထိတထိ ဖင္ပုတ္ ေခါင္းပုတ္ျဖင့္ စတတ္ေနာက္ တတ္သလို မ်က္စိမွိတ္ျပ လွ်ာထုတ္ျပ ႏွင့္
နည္းနည္းပြတ္သီးပြတ္သပ္လုပ္တတ္ေပမယ့္ လူၾကားထဲေတာ့ ခပ္တည္တည္ပင္။ ဒါကိုပင္ ကြၽန္ေတာ္ က သာယာမိသည္။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္လည္း
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ထိန္းကာ ခပ္တည္တည္ပဲေနျဖစ္သည္ သူကအိမ္ေထာင္သည္ေလ။ ဆိုက္ကားနင္းကာ
အလုပ္ၾကမ္းလုပ္သျဖင့္ သန္မာျမင့္မားေသာ အရပ္ႏွင့္လိုက္ဖက္ေသာ ရင္အုပ္ႂကြက္သား၊ အနည္းငယ္
ေသးသိမ္ေသာခါး။ ကြၽန္ေတာ္လိုပင္ ေနာက္သို႔ခ်ိတ္ကာ အနည္းငယ္တင္းေနေသာ တင္းရင္းေသာတင္ ၊
လက္ေမာင္းသား ဗိုက္သား six pack မာဆယ္၊
အကႌ်ခြၽတ္ပီး ခါးေတာင္းက်ိဳက္လွ်င္ ဗိုက္သားမာဆယ္မ်ား ေပါင္သားမာဆယ္မ်ား ႏွင့္ သန္မာထြားႀကိဳင္းျမင့္မား ေယာက်ားပီသသလို ႐ုပ္ရည္ အသံ အမူအရာ အားလုံးေပါင္းပါကလည္း ေတာ္ေတာ္လိင္ဆြဲေဆာင္မႈရွိသည္။
ရာသီဥတုက ပူရသည့္အထဲ ဟိုေတြးသည္ေတြးႏွင့္ ကိုေက်ာ္စိုးအေၾကာင္းေတြ႕မိေတာ့ ရင္ေတြခုန္ကာ
ၾကက္သီးမ်ားထမိ သည္။ သူ့လီးကို ကိုင္ၾကည့္ခ်င္မိသည္။ ကြၽန္ေတာ့္ 6 လက္မနီးပါး
လီးသည္လည္းေတာင္လာသလို ရင္ဘတ္ရွိ ႏို႔သီးေလးမ်ား စူလာသည္။ ခေရေလးလည္းယားလာသလိုလို ပိုဆိုးသည္ ။ ဒါေပမယ့္ ေယာက်္ားခ်င္း စိတ္၀င္စားတာကို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ရိပ္မိေနေပမယ့္ နမ္းတာ ဖက္တာ၊ ႏို႔စို႔ခံတာ၊ ဖင္ခံ အလိုးခံတာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္မသိေသး။ အဲ့သည့္အခ်ိန္ကလည္း ေယာက္က်ားမိန္းမ လိုးတဲ့ကားေတြသာ ေပၚေသးသည္။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း အတတ နဲ႔ ငယ္ေသးတာလား အေတြ႕အႀကဳံ မရွိတာလည္းျဖစ္ႏိုင္သည္။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ အားက်တာပဲ ထင္သည္ ။ သူ့လို ေယာက္က်ားပီသတာကို ႀကိဳက္တာ ျဖစ္ခ်င္တာ။
ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ အာ့လိုျဖစ္တဲ့ စိတ္ေတြကမ်ားေနသလား။
ခု ညေန ကြၽန္ေတာ္တို႔ အိမ္ႏွင့္ ကပ္လ်က္ ​​ေခါင္းရင္းၿခံက အရပ္ 5 ေပ 6 ေလာက္ရွိကာ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး
ဗလေတာင့္ေတာင့္ ကိုယ္လုံး လုံးလုံးက်စ္က်စ္နဲ႔ ညေနေရခ်ိဳးခါနီးတိုင္း ေရကူးေဘာင္းဘီ ၾကပ္ၾကပ္ေလး
၀တ္ကာ အားကစားလုပ္ အေလးမတတ္ေသာ တ႐ုတ္ေလးကို ညေနတိုင္း ေခ်ာင္းၾကည့္ပီး ညဘက္
သူ့ေဘာင္းဘီေအာက္က ဖုထစ္ေနေသာ လီးကိုမွန္းရင္း၊တ႐ုတ္ေလးကို ညတိုင္းနီးပါးမွန္းပီး ထုရသည္ကလည္း
အလုပ္တစ္ခုလိုျဖစ္ေနသည္။ ဒီအခ်ိန္ထိ ေယာက္ေက်ားလးသဘာ၀ လက္ျဖင့္ အသာေျဖတတ္တာတစ္ခုပဲ ၊ ေအာကားထဲက မိန္းမနဲ႔ ​ေယာက္က်ားလိဳးတာကို ၾကည့္ရင္း လီးေဆာ့ရင္းထုတတ္ခဲ့သည္။ အစက ေအာကားထဲက မိန္းမေတြကို မွန္းေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္း စိတ္ထဲမွာ ထိုမိန္းမေတြကိုလိုးသည္ ႏိုင္ငံျခား မင္းသားေတြကို စိတ္ကပိုေရာက္ေနသည္ကေတာ့..။
သည္ညေနလည္း ထိုတ႐ုတ္ေလး ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္တာ ကို ေျခာင္းၾကည့္ကာမွာ နယ္က
အသစ္၀င္လာတဲ့ ၿခံသမားကရင္ေလးက ၿခံစပ္မွာ ငွက္ေပ်ာပင္စိုက္ေနတာ အသက္က 18 ႏွစ္မျပည့္ အရပ္ပုပု ကိုယ္လုံးေတာင့္ေတာင့္ထြားထြား ကရင္စပ္မို႔ ေျခသလုံး ေပါင္တံ လက္တံေတြက တုတ္ခိုင္တာလား အလုပ္ၾကမ္းလုပ္လို႔ လားမသိ။ ကေလးအရြယ္ကေန လူပ်ိဳေဖာ္၀င္စလည္းျဖစ္ ေတာကတက္လာတာလည္းျဖစ္ျပန္ အလုပ္က ၿခံထဲ လူသူရွင္းတာေၾကာင့္လား အေလ့အက်င့္မရွိတာလား အတြင္းခံေဘာင္းဘီမ၀တ္ဘဲ
ပုဆိုးကို ေပါင္လယ္ေလာက္ထိ ခပ္တိုတို၀တ္ၿပီး အလုပ္လုပ္ေနသျဖင့္။ သူ့လီးမွာ ပုဆိုးေအာက္ကေန
ေငါက္ခနဲ ေငါက္ခနဲ ထြက္လာေနသည္ သိပ္မေတာင့္တစ္ေတာင္ အေနအထားလီးမွာ ကရင္ေလး
စိတ္ထေနလို႔ အလုပ္လုပ္လိုက္ လီးကိုင္လိုက္လုပ္ေနလို႔လားမသိ မေတာင္ ေအာင္ထိန္းေနရသည့္
အေနအထားျဖစ္ေနသည္။ လူကလည္းရွင္းေနသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေဘးသံဇကာအကြက္မွ
ခိုးၾကည့္ကာ ရင္ခုန္ေနမိသည္။ အရပ္ပုေပမယ့္ သန္မာထြားႀကိဳင္းတုတ္ခိုင္တဲ့ ကိုယ္ခႏၵာနဲ႔ မလိုက္ေအာင္
တုပ္ခိုင္သန္မာေသာ လီးညိဳညိဳႀကီးက ဘယ္ေစာင္းကာ ထေနသည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း စိတ္ေတြ ထကာ
ရင္ေတြဗေလာင္ဆူေနမိသည္။
သူခါးကုန္းလိုက္တိုင္း လီးက ပုဆိုးေအာက္ကေန ထြက္ေနသည္ ။ 6 လက္မနီးပါးရွည္မည္ထင္သည္ ။
တုတ္ၿပီးအေတာ္ႀကီးသည့္ လီးက ေကာင္ေလးနဲ႔ မလိုက္ပါ။ လူက မူႀကိဳ လီးကတကၠသိုလ္ျဖစ္ေနသည္။
ကြၽန္ေတာ္ၾကည့္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေကာင္ေလးကို အလုပ္ပီးလို႔ ေရခ်ိဳးတဲ့ အထိ သံဇကာႏွင့္ ထရံစပ္ၾကား အေပါက္ကေလးက ခိုးၾကည့္ကာေနမိသည္။ ေယာက္က်ားအခ်င္းခ်င္း
စိတ္၀င္စားတာ ငါေျခာက္ေနတာလားလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေမးၾကည့္ေပမယ့္။ မိန္းမလို ၀တ္စား သြားလာလည္း မလုပ္ ေယာက္ေက်ားလးလိုပဲ ေနခ်င္မိသည္။ အခုတေလာ စိတ္ေတြက အရြယ္ရွိ အရြယ္ ေရာက္ ေယာက္ေက်ားလး လိင္တူခ်င္းကိုပဲ စိတ္ ၀င္စားတာ ကြၽန္ေတာ္သိသည္။ ဖင္ခံဖို႔ လီးစုပ္ဖို႔အထိ
ေတာ့ မစဉ္းစားမိ။ အခ်င္းခ်င္း ေနာက္ေျပာင္ဆဲဆိုေနတာ ဖင္ခံလိုက္ေလ၊ ငါ႔လီးလာစုပ္ေလ၊ ဖင္လိုးမယ္ဆိုတာေတာ့ ၾကားဖူးေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္အတြက္ေတာ့ စမ္းသပ္ဖို႔ သိပ္စိတ္ကူးမယဉ္ခဲ့သလို သာမန္ ဆဲဆို ေျပာေနတာ ေနာက္ေနတာပဲထင္သည္။ sex အေတြ႕အႀကဳံမေျပာနက္ ေယာက္ေက်ားလး ရည္းစားပင္ မထားဘူးသလို မိန္းကေလး ရည္းစားလည္း ထားဖို႔ ေဝးေသးတယ္။
ဒါေပမယ့္ မသိစိတ္ေတြက သူတို႔ေျပာတာ တကယ္လား လုပ္လို႔ရလားေတာ့ သိခ်င္သလို တစ္ခါတစ္ေလ စမ္းသပ္ၾကည့္ရင္ေကာင္းမလားေတာ့ ေတြးမိ႐ုံမွ်သာရွိသည္။ ဘယ္ေယာက္ေက်ားလးကို မွ အထာေပး စည္း႐ုံးဖူးတာမ်ိဳး မလုပ္ဖူးခဲ့။ ခုလည္း လုပ္မယ္မထင္ေပမယ့္ စိတ္ေတြထကာ လူလည္း တစ္ခုခုလိုခ်င္ေနတာေတာ့ ေသခ်ာေနသည္။

ကိုေက်ာ္စိုးႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္

သည္အလုပ္ကို စဝင္ကတည္းက ကိုေက်ာ္စိုးက ၿခံထဲက အလုပ္သမား မဟုတ္ေတာ့သလို အ ျပင္မွာ အိမ္ေထာင္က် ဆိုက္ကားနင္း ၿပီး ၿခံအေနာက္ဘက္ waiter ေတြနဲ႔အလုပ္သမား အေဆာင္မေရာက္ခင္ အုတ္တံတိုင္း အ ျပင္ဘက္က ရြာအဝင္လမ္းေဘးတြင္ သူ့မိသားစု အိမ္ရွိတာကိုေတာ့ သတိမထားမိ။ေနာက္ပိုင္း အလုပ္ကိစၥ နဲ႔ေကာ ညဘက္အခ်ိန္မေတာ္ ေရလာခ်ိဳးတာကစ ၿပီး သတိထားမိ မ်က္မွန္းတန္းမိလာသည္။
အဲ့ဒီ့ အခ်ိန္ထိ ႏႈတ္ဆက္စကားကိုပင္ တစ္ဦးေယာက္မွ မဟမိေပမယ့္ မ်က္လုံးခ်င္းေတာ့ ဆုံမိတာ အႀကိမ္ႀကိမ္ပင္။ သည့္ေနာက္ပိုင္း သစ္ပင္လာတက္တိုင္း သြားသြား ၾကည့္ မိတယ္။ဒါေပမယ့္ သူနဲ႔ မ်က္လုံးခ်င္းေတာ့ ၾကာၾကာ ရင္ဆိုင္ ၿပီးမ ၾကည့္ရဲပါဘူး။ရင္ထဲ ေရငတ္သလို ဘာလို ျဖစ္ကာ လူက အသိစိတ္နဲ႔ ကင္းကြာသြားသလို ျဖစ္တက္လို႔ပါ။​ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ သူ့ကိုစိတ္ဝင္စားမွန္း ရိပ္မိမွာလဲ‌ ေၾကာက္တယ္။
ကြၽန္ေတာ္ လိင္တူကို စိတ္ဝင္စားတဲ့သူ ျဖစ္ေနတာကို ကြၽန္ေတာ္ကိုက္ြၽန္ေတာ္သတိထားမိတာ မ ၾကာေသးသလို သူ့ကိုလဲမသိေစခ်င္ပါ။သူက မိန္းမရွိတဲ့သူ မိန္းမေပြတဲ့သူဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို စိတ္၀င္စားမွာ မဟုတ္ဘူးထင္လို႔ပါ။ညဘက္ အခ်ိန္မေတာ္ သူေရလာခ်ိဳးတိုင္းအိပ္ေရးအပ်က္ခံ ခိုးၾကည့္ရတာ အေမာပါ။
ကိုေက်ာ္စိုးကလဲ အ ျခားသူေတြနဲ႔ သိပ္ၿပီး ႏူးႏူးညံ့ညံ့ မဆက္ဆံေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေတာ့ လိုလားခင္မင္ခ်င္တဲ့ပုံမ်ိဳး ဆက္ဆံတက္ ကူညီေပးတက္ပါတယ္။သူဘက္က ညီတစ္ေယာက္လို ခင္မင္တာသာ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။သူအသက္က 31 ႏွစ္ေလ ကြၽန္ေတာ့္ထက္ 8 ႏွစ္ေတာင္ လူေရာ အသက္ေရာ ဟိုဟာပါ ႀကီးတာ။ကြၽန္ေတာ္ကသာ မ႐ိုးမသား သာယာေနမိတာ။ဒါေပမယ့္ကြၽန္ေတာ္ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္း သိုသိုဝွက္ဝွက္ေနတက္တဲ့ အက်င့္ေၾကာင့္ သူနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ ထိုအဆင့္မွာပင္ တစ္ႏွစ္ေလာက္ ၾကာခဲ့သည္။သူငယ္ခ်င္းလို႔ေပါ႔ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္း သူအရက္မူးလာတဲ့အခ်ိန္ အခါမ်ိဳးေတြမွာေကာ ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲ ေအးေဆးရွိတဲ့ အေခ်ိန္‌တြမွာ တစ္ခါတစ္ေလ သူနဲ႔ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ မိန္းမေတြအေၾကာင္း သူဘယ္ေလာက္ထန္‌သလဲဆို အိပ္ေနရင္ေတာင္ လီးေတာင္တက္‌ေၾကာင္း ၊ တစ္ခါတစ္ေလ ေယာက္က်‌ားေလအခ်င္းခ်င္း အိပ္ေနတုန္း ေပါင္ေပၚ လက္တင္မိရင္ေတာင္ ေတာင္တက္ေၾကာင္း သူ့အက်င့္က လိင္စိတ္ ျပင္းထန္တာကို မနည္းထိန္းရ‌ ေၾကာင္း ေ‌ေျပာျပတက္သည္။သူ့႐ုပ္ သူ့ခႏၲာကိုယ္နဲ႔တင္ မိန္းခေလးေတြ တဖတ္သက္‌ ေႂကြၾကတာမဆန္းပါ။

ေဂးေတြလဲ သူ့ကိုလိုက္တာ မထူးျခားပါဘူး။ဒါေပမယ့္ ေဂးေတြနဲ႔ သူအေရာတဝင္ လိုလိုလားလား ဆက္ဆံတာ စကား‌ေျပာတာ မေတြ႕မိပါဘူး။မေတြ႕ဆို နယ္ၿမိဳ႕ ျဖစ္တာေရာ အဲ့အခ်ိန္က ဒါမ်ိဳးေတြေပၚေပၚထင္ထင္ လူသိထင္ရွား မရွိတာ ေခတ္မစား‌သးတာ‌လို ‌ေျပာရင္ရသည္ေပါ႔။ယခု မ ၾကာခင္ကမွယူထားတဲ့ မိန္းမမွာ အပ်ိဳမဟုတ္ဘဲ တစ္ခုလတ္ ျဖစ္ေၾကာင္း ခ်ိန္းေတြ႕ရင္း လိုးေနတုန္း လူမိကာမယူမျဖစ္ ယူလိုက္ရတာ ျဖစ္ေၾကာင္း အိမ္နားနီးခ်င္းမ်ားထံမွ ပါစပ္သတင္း‌ ေၾကာင့္ သိရသလို တစ္ခါတေလ သူရင္ဖြင့္တဲ့အခါ ၾကားရသည္။သူ့သတင္းေတြကို ၾကားရေတာ့ စိတ္ေတာ့သိပ္မေကာင္းမိ။ႏွ‌ေမ်ာသလိုလို ဝမ္းနည္းသလိုလို ခံစားရသည္။သူနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ သိတာခင္တာ စကား‌ေျပာျဖစ္တာဆိုလို႔ တစ္ႏွစ္ေတာင္ မရွိေပ။ ကိုယ္ကလဲ အေတြ႕အႀကဳံမရွိ မသိနားမလည္ကာ ‌ေၾကာက္ေန ရွိန္ေနသလို သူကလဲမိန္းမနဲ႔မို႔ သူနဲ႔ပတ္သက္သည့္ ကြၽန္ေတာ့္ ခံစားခ်က္ေတြကို သည္အတိုင္းပဲ သိမ္းထားလိုက္ပါေတာ့သည္။

ကိုမင္းမင္းႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္

ၿခံထဲကို အျခားအလုပ္သမားေတြနဲ႔ အတူ ကိုမင္းမင္းေရာက္လာေတာ့ အရပ္ ၅ ေပ ၈ လက္ေလာက္ရွိတဲ့ အရပ္မို႔ ျမင့္တဲ့အထားပါသလို ေျခတံ လက္တံနဲ႔ ကိုယ္ကာယထြားႀကိဳင္း ၿပီး အသားျဖဴျဖဴ မ်က္လုံးျပဴးျပဴး မ်က္ခုံးေပၚေပၚဆိုေတာ့ သာမန္ အရြယ္ေယာက္ ေယာက္က်ားတစ္ေယာက္ထက္ေတာ့ ေခ်ာတယ္ ထင္ေပၚတယ္ဆို႐ုံေတာ့ ေျပာလို႔ရသည္။
အသားအရည္က ျဖဴတယ္ဆို႐ုံ ကြၽန္ေတာ္လိုေတာ့ လွၿပီး ၀င္းတယ္လို႔ အမ်ားေျပာတဲ့အထဲမပါသလို သူနဲ႔ မေရွ႕မေႏွာင္း အခ်ိန္တစ္ခုျခားေရာက္လာတဲ့ ကပၸလီလိုေတာ့ မဲေျခာက္မေနေသာ္လည္း ကိုေက်ာ္စိုးလိုေတာ့ ေၾကးနီေယာင္ ညိဳၿပီးစိုး၀င္းမေန ဆံပင္ကေတာ့ ကိုေက်ာ္စိုးလိုပင္ ထူၿပီး ဆံသားႀကီးမား ေထာင္ေနေပမယ့္ လႈိင္းေကာက္လိုမျဖစ္ဘဲ ကတုံးဆံပင္ ကို ဆံပင္ပုံသြင္းတဲ့ Gel နဲ႔ ေထာင္ထားလို႔လား သဘာ၀အတိုင္း လားမသိ ေထာင္မတ္ေနသည္။ အဲ့သည့္အခ်ိန္က ေခတ္စားတဲ့ ျမန္မာ ကာတြန္း႐ုပ္ျပ စာေရးဆရာ အၾကည္ေတာ္ရဲ႕ ၀တၱဳကို ပန္ခ်ီး ဗ်ဴးဆြဲထားတဲ့ တာယာပြႀကီး ဇာတ္လမ္းထဲက မိုးလုံးလိုေပါ႔ :p အဓိက အသားအေရက ျဖဴတဲ့ဘက္ေရာက္ေပမယ့္ အေရာင္မရွိ ဆြဲေဆာင္မႈမရွိေပမယ့္ သုံးဆယ္နီးပါး ေယာက္က်ားတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနျခင္း မ်က္လုံးျပဴးျပဴး မ်က္ခုံးေပၚေပၚ အရပ္ျမင့္တဲ့အထဲေတာ့ စာရင္း၀င္ေနသည္။
လက္ေမာင္း၊ ရင္အုပ္၊ ေပါင္ ေျခသလုံးတို႔က မာဆယ္မကြဲေပမယ့္ ႀကီးမားတုတ္ခိုင္မႈက ေယာက္က်ားပိသမႈကို ပုံေဖာ္ေပးထားသည္။ သူက ယခုေခတ္ gym ကစားသူမ်ားစကားနက္ေျပာရလ်င္ အဆီကိတ္၊ မာဆယ္ကိတ္မဟုတ္ေသာ ထုတင္ထားေသာ ကိုယ္ခႏၵာပိုင္ရွင္တစ္ေယာက္လိုျဖစ္သည္။ ျမင္သာေအာင္ ဥပမာျပရလွ်င္ေတာ့ ယခုေခတ္ TV လိုင္းေတြတြင္ျပေနေသာ အိႏၵိယ ႐ုပ္သံဇာတ္လမ္းတြဲ ရာဇ၀င္ကားထဲက သ႐ုပ္ေဆာင္လိုပဲ ႀကီးမား ႀကံ့ခိုင္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္တာေတာ့ ျမင္တာနဲ႔ သိႏိုင္သည္။
စကားေျပာတာ ကိုေက်ာ္စိုးေလာက္ ၾသၿပီး ေလးနက္ကာ ၾသဇာသံမေပါက္ေပမယ့္ ျမန္ၿပီး လိုခ်င္တာ လိုရာကိုေတာ့ ဆြဲေျပာတတ္သည္။ မ်က္လုံးေတြေတာ့ သိပ္မႀကိဳက္ ကစားလြန္းသလို ပါးစပ္ကလည္း ခုမွ ေတြ႕တဲ့လူကို ငယ္ငယ္ကလည္ပင္းဖက္ေပါင္းသူတစ္ေယာ္ကလို ရႊန္းရႊန္းေဝေအာင္ ေျပာတတ္သလို မ်က္ႏွာအမူအရာကလည္း အေျပာင္းအလဲျမန္သေလာက္ သူမေျပာခ်င္ရင္ ေလးလုံးကြဲေအာင္မေျပာတတ္။ ကိုေက်ာ္စိုး စကားနည္းေပမယ့္ သူ့လိုေတာ့မဟုတ္ ပုံမွန္ပင္ ေျပာခ်င္တဲ့လူကို မ်ားမ်ားေျပာတာ မေျပာခ်င္တာကို မေျပာတာမရွိတာေတာ့ အမွန္ပင္။
သူ့ဖာသာ ေအးေဆးေနတတ္သလို ေပ်ာ္သလိုေနတတ္ တစ္ခါတစ္ေလ ခင္မင္ရင္းႏွီးသူနက္သာ စေနာက္ ရယ္ေမာတတ္သည္။ မရင္းႏွီးသူကိုေတာ့ ၿပဳံးျပတတ္ ႏႈတ္ဆက္တတ္တာပဲရွိသည္ အပိုေတြမေျပာသလို မ်က္လုံးကလည္း မကစားတတ္ သူ့ဖာသာ သူေနတတ္သည္။ အသက္အရြယ္ေၾကာင့္လားေတာ့ မေျပာတတ္။
ခု ကိုမင္းမင္း ဆိုသူက ခုမွသိတဲ့ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ တစ္ေဆာင္ထဲ အတူေနသည့္ အဘိုးကိုေတာ့ ရႊန္းရႊန္းေဝ စကားကိုေခ်ာေအာင္ေျပာေပမယ့္ သူနက္ အဓိက ဦးေဆာင္မယ့္ supervisor ဦးေလးႀကီး(အရက္သမား၊ တစ္ခုလပ္) ကိုေတာ့ သိပ္မေရာ...။
ကြၽန္ေတာ့္ကိုေတြ႕ေတာ့လည္း ညီအစ္ကိုေတြလို စေနာက္လိုက္ စကားေရာ ေဖာေရာလုပ္လိုက္ လာလုပ္ေနသည္။ခုမွသာ ေရာက္သည္။ ေရေအးေအးေသာက္ခ်င္သည္ ေဆးလိုက္ေလး ေသာက္လိုက္ရ ရင္ ခံတြင္းခ်ဉ္တာေျပမယ္ စတဲ့ နမိတ္ျပစကားေတြနဲ႔ လမ္းေၾကာင္းျပေနသည္။
အစထဲက ေယာက္ေက်ားလးေတြကို ပိုခင္တတ္တဲ့ ကြၽန္ေတာ္ကတာ့ သူ ကြၽန္ေတာ့္ကို ခင္ခ်င္လို႔ ခင္လိုပဲ ထင္ခဲ့သည္။ ေနာက္မွ အဘိုးေျပာစကားအရ မင္းမင္းကရြာကေန လာလုပ္တာမဟုတ္ ။ ၿမိဳ႕ထဲ ထမင္းဆိုင္မွာေတြမွာ ထမင္းခ်က္လုပ္ဖူးခဲ့တာေကာ ၊ တည္းခိုခန္းေတြမွာ အလုပ္လုပ္ဖူးတာ သိရသည္။ ဒါေၾကာင့္ လူလည္ပုံစံနဲ႔ ေဖာ္ေရြသလိုလို အတင့္ရဲေနတာျဖစ္မွာပါ။

သူ့မ်က္ႏွာထား မ်က္လုံးအၾကည့္ေတြက အဓိပၸါယ္တစ္မ်ိဳးေရာက္ေအာင္ ကြၽန္ေတာ့္ကို စိုက္ၾကည့္ေနတာကိုေတာ့ သူ ကြၽန္ေတာ္ ဘာျဖစ္ေနတာကို သိေနသလိုလို၊ သတိေပးေနသလိုလို ခံစားမိေပမယ့္။ ကြၽန္ေတာ္သူ့ကို ျပန္မၾကည့္ရဲပါ ေၾကာက္သလိုလို တစ္ခုခု လႊမ္းမိုးသလိုလို ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ မလုံမလဲ ျဖစ္သလို ခံစားေနရေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ကိုေက်ာ္စိုး အၾကည့္ေတြနက္ေတာ့သိပ္မတူေပမယ့္ ကပၸလီအၾကည့္နဲ႔ေတာ့ အေတာ္တူသလို ေလသံ၊ အမူအရာေတြပါတူေနသည္။ မတူတာက ျဖဴတာနဲ႔ မဲတာ ၊ ရွည္တာနက္ ပုတာ၊ ပြတာနဲ႔ က်စ္တာ ဒါပဲကြာသည္။
ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္ခ်ိန္ထိ ကိုေက်ာ္စိုးနဲ႔ ကိုမင္းမင္း၊ ကပၸလီတို႔အေၾကာင္း ယွဉ္စဉ္းစားေနမိမွန္းမသိ။
အလုပ္သမားအသစ္ေတြကို ေနရာခ်ဖို႔ အဘိုးေျပာသံ ၾကားမီ သတိ၀င္လာမိသည္။
မင္းမင္းကိုေတာ့ သံပုရာၿခံထဲက အလုပ္သမားတဲမွာ လူျပည့္ေနလို႔ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ေကာ၊ အဘအတြက္ လက္တို လက္ေတာင္းခိုင္းဖို႔သြက္လက္တဲ့ ညအိပ္အကူ အိပ္ေဖာ္ လိုတာေၾကာင့္ပါ ဘန္ဂလိုပုံစံ ေဆာက္ထားေသာ အေဆာင္ငယ္ေလးရဲ႕ ျပတင္းေပါက္ေတြ နဲ႔ ေရွ႕ထုတ္ထားေသာ လသာေဆာင္ပုံစံ ကြၽန္ေတာ့္အခန္းမွာပဲ ခဏ
ေနရာခ်ထားေပးလိုက္သည္။
ကြၽန္ေတာ္အေဖာ္အျဖစ္ထားတာလို႔ဆိုေပမယ့္ တစ္ၿခံလုံးကို သူေဌးကိုယ္စား မန္ေနဂ်ာတာ၀န္ယူထားေသာ လူယုံ အဘိုးအတြက္ လည္း ၿခံအလုပ္ေတြကို အဘိုးကိုယ္စား စီမံေပးဖို႔ လက္ေထာက္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေျပာတတ္ဆိုတတ္ လူရည္လည္ပုံရေသာ ကိုမင္းမင္းကို ေခၚထားျခင္းျဖစ္သည္။
ဒီၿခံထဲတြင္ စားေသာက္ဆိုင္ေကာ၊ ဥယ်ာဉ္ၿခံပါ တြဲလုပ္ထားေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္က စားေသာက္ဆိုင္ဘက္အျခမ္း waiter တစ္ေယာက္သာျဖစ္ၿပီး၊ ၿခံအလုပ္ စိုက္ပ်ိဳးေရးအလုပ္ကို လုပ္စရာမလိုေပ။ အဘိုးအတြက္ ပုဂၢိဳလ္ေရးအရ သိေနတာအတြက္ေၾကာင့္ေကာ လူရည္သန္႔ ေအးေဆးေနတတ္သူမို႔ အဘိုးအတြက္ ညဘက္ အေဆာင္မွာ အတူလာအိပ္ဖို႔ ေနဖို႔ အေဖာ္အျဖစ္ေခၚထားျခင္းျဖစ္သည္။ အဘိုးအဓိကလုပ္ရတာက ဥယ်ာဉ္ၿခံစိုက္ပ်ိဳးေရးကို ႀကီးၾကပ္တာပင္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဒီလုပ္ငန္းနဲ႔ သက္ဆိုင္သူ ကိုမင္းမင္းကို အေဆာင္မွာေနဖို႔ ညအိပ္ေဖာ္အျဖစ္ ေခၚထားတာကေတာ့ သဘာ၀က်ေပသည္။
အဘိုးကေတာ့ သူစီစဉ္စရာရွိတာ စီစဉ္ မွာၾကားၿပီး သံပုရာၿခံဘက္ႏွင့္ Waiter ေတြနက္ ၀န္ထမ္းေတြ အေဆာင္ဘက္ကို ကပၸလီတို႔ကိုေနရာခ်ေပးဖို႔ ထြက္သြားသည္။
ကိုမင္းမင္းကေတာ့ သူ့အ၀တ္အစားထုတ္ေတြခ်ပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို မ်က္စိမွိတ္ျပရင္း အၿပဳံးတစ္ခု ၿပဳံးျပရင္း
'' ကိုယ့္အ၀တ္အစားေတြကို ဘယ္မွာထားရမွာလဲ ညီေလး " ကြၽန္ေတာ္က အဘိုးေျပာခဲ့ မွာခဲ့တဲ့အတိုင္း ကြၽန္ေတာ့္ လသာေဆာင္အျဖစ္ထုတ္ၿပီးမွ အမိုးမိုး အခန္း
ကန္႔ထားသလို လုပ္ထားေသာ ကြၽန္ေတာ္အိပ္ေသာ ေနေသာ အခန္းေဆာင္ေဘး အခန္းမကန္႔ထားေသာ အဘိုးဘုရားရွိခိုးသည့္ ဘုရားေဆာင္ၾကားေနရာတြင္ အိပ္ဖို႔နဲ႔ အ၀တ္အစားေတြကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ အခန္းက လြတ္တဲ့ေနရာမွာထားဖို႔ ေျပာရင္း ေနရာခ်ေပးလိုက္သည္။
ေနာက္ ေရခ်ိဳးဖို႔ေနရာ အိမ္သာတက္ဖို႔ေနရာနဲ႔ ထမင္းစားဖို႔ အေဆာင္ရွိတဲ့ဘက္ရယ္ ဒီအေဆာင္ရဲ႕ အဘိုးခ်မွတ္ထားတဲ့ စည္းကမ္းေတြ ပါေျပာျပလိုက္သည္။
သူက ပုဆိုးတိုတိုကို ျပင္၀တ္ကာ သူ့ခရီးေဆာင္အိတ္ထဲက စီးကရက္ဘူးကို ယူထုတ္ၿပီး မီးျခစ္ကို ယူကာ မီးညႇီရင္း ေဆးလိပ္ေသာက္ေနသည္။
ကိုမင္းမင္းေရာက္လာေသာ အခ်ိန္က ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္ခ်ိန္ မေရာက္ေသးသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေအးေဆး အနားယူရင္ သူ့အား အဘိုးျပန္လာမွ ထမင္းစားသြားဖို႔ ေျပာရင္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ အဆင္ေျပသလို နားေနဖို႔ေျပာလိုက္သည္။
ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ငွားထားေသာ စာအုပ္ဆိုင္က စာအုပ္အခ်ိဳ႕ကို ဖတ္ေနမိသည္။
ကြၽန္ေတာ္ စာကို စိတ္၀င္တစား ဖတ္ေနတာ ခဏ ၾကာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ စာအုပ္အၾကား မီးခိုးတန္းတစ္ခု တိုး၀င္လာသျဖင့္ သတိထားမိလိုက္ေတာ့
ကြၽန္ေတာ့္ ဘက္ကို မ်က္ႏွာမူ ဒူးေထာင္ေပါင္ကားထိုင္ေနေသာ ကိုမင္းမင္းက ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘယ္ခ်ိန္ထဲက စိုက္ၾကည့္ေနလဲမသိ ဟန္ပါပါ စီးကရက္အေငြ႕ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ဘက္ မႈတ္ထုတ္ကာ ၿပဳံးျပေနတာေတာ့ေတြ႕လိုက္ရသည္။
ပူလို႔လား ဘာလားေတာ့မသိ ၀တ္ထားေသာ ေအာ္တာရွပ္ကို ခြၽတ္ကာ ပခုံးပ္ါတင္ရင္း ပုဆိုးကိုလည္း မကြၽတ္ယုံ ေလ်ာ့တိေလ်ာ့ရဲ ဒူးအထက္ခပ္တိုတို၀တ္ထားသလို ကြၽန္ေတာ္သူ့ကို ၾကည့္မွာ တဟင္း ဟင္း ဘာကို သေဘာက်သလဲမသိ ခပ္တိုးတိုး သဲ့သဲ့ ညည္းယုံ ရယ္လိုက္ကာ ပုဆိုးဟတိုင္း ေပၚေနေဖာင္းေနေသာ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီေအာက္ ေပါင္ၾကားက အသားပိုအထုပ္ႀကီးကို ေကာ့ျပသလိုလိုနဲ႔ ဖိလိုက္ ႏွိပ္လိုက္လုပ္ကာ ကြၽန္ေတာ့္ အား ၿပဳံးျပလိုက္ေဆးလိပ္မီးခိုးေငြတန္းတစ္ခုက မ်က္ႏွာဘက္ မႈတ္ထုတ္လိုက္သျဖင့္..
ကြၽန္ေတာ္သူ့ကို ျပန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့..
'ဟဲ..ဟဲ.. ဘာေတြ စိတ္၀င္တစား ဖတ္ေနတလာလဲ ေရာ့ ဖြာပါဦး"
"ဟင္"
ကြၽန္ေတာ္ သူဘာကို ဆိုလိုလဲ ႐ုတ္တရက္ မသိႏိုင္ျဖစ္ကာ ေၾကာင္သြားေတာ့...
"ဟ.. ဟ. စီးကရက္ေျပာတာပါ.. ေရာ့"
"ေအာ္"
"မေအာ္ပါနဲ႔..ဘာမွလဲ မလုပ္ရေသးဘူး အဟင္း ဟင္း"
"ဗ်ာ"
ဘာလဲဟ ေစာေစာကေတာ့ သူ့ေပါင္ၾကားက ဖြားဖက္ေတာ္ကို ကိုင္ၿပီး ဖြာပါလားဆိုေတာ့ လူကလန္႔သြားသည္ ၿပီးမွ စီးကရက္ဖြာပါလားဆိုေတာ့.. ခုလည္း မေအာ္နဲ႔ ဆိုပါလား ဘာလားပဲ တစ္ခုခုေတာ့ တစ္ခုခု...
အေတြးတို႔ျဖင့္ ႐ုတ္တရက္ေၾကာင္အသြားေသာ ကြၽန္ေတာ့္အား သူက တဟဲဟဲ သေဘာက်ကာ အနားတိုးၿပီး စီးကရက္တစ္လိပ္ လာေပးသျဖင့္...
ကြၽန္ေတာ့္ကို ႐ုပ္တည္ျဖင့္ စေနာက္ေနတာပဲ ျဖစ္မယ္အထင္နဲ႔..
" ကိုမင္းမင္း... ေက်းဇူးပါ။ ကြၽန္ေတာ္က စီးကရက္ မေသာက္တတ္ဘူးဗ်"
"အင္း တကယ္မေသာက္တတ္တလား ေယာက္ေက်ားလးျဖစ္ၿပီး။ သင္ေပးရမလား ဖြာတတ္ ရႈိက္တတ္ေအာင္"
" ဟို.. ကြၽန္ေတာ္ အရင္က စမ္းေသာက္ၾကည့္ပါတယ္။ ေဆးလိုပ္အခိုးေတြကို႐ွဴမိ ႐ိုက္ၿပီးရင္ ညဘက္ ေခ်ာင္းဆိုးတာနဲ႔ အိပ္မရလို႔"
" ဟုတ္လား.. ဒါေသခ်ာ မဖြာတတ္ မရႈိက္တတ္လို႔ျဖစ္မယ္ ညမွ ေအးေဆးသင္ေပးရမယ္ ဖြာတတ္ ရႈိက္တတ္ေအာင္ "
"ဗ်ာ"
" အဟင္း ဟင္းး ေဆးလိပ္ေျပာတာပါကြာ"
" ဟုတ္"
သူက ဘာကို သေဘာက်ေနမွန္းမသိ တဟင္း ဟင္းနဲ႔ ရယ္ရင္း ကြၽန္ေတာ့္နားတိုးလာကာ "ဘာေတြဖတ္ေနတာလား စကားေလး ဘာေလးေျပာပါဦး ပ်င္းစရာကြာ "
ခုမွ သိတာ ဘာကိုေျပာရမွန္းမသိ စကားမရွိတာကို ...
စိတ္ထဲကေန ေျပာလိုက္ေပမယ့္ အသံကမထြက္ သူက ကြၽန္ေတာ့္နားကပ္လာက စာအုပ္ကို လာၾကည့္သျဖင့္ လူက သူ့ေခြၽးနံ႔ ကိုယ္နံ႔ေတြေကာ ေဆးလိပ္နံ႔ ေရေမႊးနံေတြေၾကာင့္ပါ စိတ္ေတြလႈပ္ရွားေနေပမယ့္ မသိမသာ ဟန္ေဆာင္ကာ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနလိုက္သည္။
အခုလို အခ်ိန္ ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့ ပုံစံ တစိမ္းေယာက္ေက်ားလးနဲ႔ နီးနီးကပ္ကပ္ ႏွစ္ေယာက္ထဲေနရေတာ့ ရင္ေတြခုန္ကာ စိတ္လႈပ္ရွားတာေတာ့အမွန္ပင္။ ေအာ္တာရွပ္ကို ခြၽတ္ကာ ပခုံးေပၚတင္ထားသျဖင့္ မို႔ေမာက္ေသာ ရင္အုပ္ လက္ေမာင္းသားမ်ားနက္ ေလ်ာရဲရဲ ခါး၀တ္ပုဆိုးေအာက္က ဟေနေသာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေအာက္က ကိုမင္းမင္းဖြားဖက္ေတာ္ဖုဖုႀကီးက ႀကီးမယ္မွန္းေတာ့ ရိမ္မိသည္။ တစ္ခ်က္ခ်က္ မသိမသာ ခိုးၾကည့္ရင္း ၿပဳံးျပကာ စာအုပ္ကိုသာ ဆက္ဖတ္ေနသည္။
စိတ္က စာအုပ္ထဲမွမရွိ ကိုမင္းမင္း ခႏၵာကိုယ္ေပၚမွာသာ ေရာက္ေနသည္။ ဒါကို သူကလည္း သိေနသလား မေျပာတတ္။
ပုဆိုးကို ပိုဟသလို ေဆးလိုပ္ေသာက္ရင္း ကြၽန္ေတာ့္ကို စိုက္ၾကည့္လိုက္ ေပါင္ၿခံက ဖြားဖက္ေတာ္ကို အုပ္ဖိကိုင္လိုင္လုပ္ရင္း..
" ရာသီဥတုက ပူေတာ့ အတြင္းခံ၀တ္ရတာ ပိုေလွာင္ၿပီးပူတယ္ေနာ္ ယားသလိုလိုနဲ႔" လို႔ ေျပာၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ေရွ႕မွာတင္ သူ့အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္သည္။
သူခြၽတ္မယ္ဆိုတာ အလိုလို သိေနေပမယ့္ မၾကည့္ျဖစ္ေအာင္ ထိန္းထားတဲ့ၾကားက စာအုပ္ရဲ႕ စာမ်က္ႏွာကိုေက်ာ္ၿပီး ဖ်တ္ခနဲ ခိုးၾကည့္မိသည္။
ဟင္း လေမႊးတိုတို က်ဲက်ဲၾကားမွ အေခြလိုက္ ေအာက္သို႔ ေကြးေနေပမဲ့ မေျပာ့မမာ မာန္ထေနေသာ သူ့လီးေခ်ာင္းႀကီးနက္ ဥႏွစ္လုံးက အသားအေရာင္ထက္ အနည္းငယ္ အညိဳေရာင္သန္းၿပီး လီးထိပ္ႀကီးက ပန္းေရာင္ဘက္ အနည္းငယ္သန္းကာ ၿပဲလန္ေနသည္။
သူက အတြင္းခံေဘာင္းဘီ အနီေရာင္ကို ခြၽတ္ၿပီး ေျခရင္းက သူ့အ၀တ္အစားအိတ္နား ပစ္ထားရင္းးးးး
" အဟမ္း... ညီေကာ မပူဘူးလား"
"အင္း..အဲ... အကို အျပင္ကလာလို႔ ျဖစ္မယ္.. ကြၽန္ေတာ္က သိပ္ပူတယ္ မထင္မိဘူး"
" ၾသာ ... ဟုတ္လား.. ငါ႔ညီက ကအသားအရည္နဲ႔ ႐ုပ္ေကာ မိန္းမေခ်ာေလးပဲေနာ္ စကားေျပာတာလည္း ခ်စ္စရာေလး ..ဟဲ..ဟဲ"
"ဗ်ာ"
"မဗ်ာနက္ .. ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္။ အသည္းယားၿပီး ဆြဲနမ္းလိုက္မွာေနာ္ အဟင္း ဟင္း"
ဒီလိူ ဘယ္လိုပါလိမ့္ ခုမွေတြ႕တယ္ အၾကည့္ေတြ ပုံစံေတြက မ႐ိုးသား တစ္ခုခုျဖစ္မွန္းသိေပမယ့္ ခုမွသိတာကို စကားေတြက ရဲတင္းၿပီး အဓိပၸါယ္တစ္မ်ိဳးႀကီး ဘယ္လိုႀကီးလဲဟ..
သူ့ကို ဘာေျပာရမွန္းမသိ ေၾကာင္ၾကည့္ေနတုန္း..
အဘိုး ျပန္ေရာက္လာကာ ထမင္းစားဖို႔ ေျပာသျဖင့္.. ထမင္းစားရန္ Kitchen ေနရာလိုက္ျပေပးဖို႔ ျပင္ရင္း စကားေၾကာျဖတ္ အေတြးျဖတ္ကာ ထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္။

ဒီယုန္ျမင္လို႔ ဒီၿခဳံထြင္သူ

အခန္း - ၁

ကိုမင္းမင္းကို ထမင္းစားဖို႔ Kitchen ဘက္ပို႔ေပးဖို႔ အဘကေျပာသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္လည္း သြားဖို႔ ေျပာကာ ကိုမင္းမင္းအေရွ႕ ဦးေအာင္ ႀကိဳထြက္လာလိုက္သည္။
မဟုတ္ရင္ အဘိုးေရွ႕မွာ မလုံမလဲျဖစ္ေနသလို စိတ္ထဲ ခံစားေနရလို႔ပါ။
ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေစာင့္ေခၚသလို အေရွ႕ကႀကိဳသြားေပမယ့္ သူလိုက္လာမွန္းသိသည္။ ၿခံစည္း႐ိုးတံခါးအျပင္ဘက္ကေန ေအာက္ဘက္က Kitchen ႏွင့္ စားေသာက္ဆိုင္ကို ျခားထားေသာ ကားလမ္းေလး အတိုင္း ကြၽန္ေတာ္ေျဖးေျဖးခ်င္း ေလွ်ာက္ေနတုန္း...
“ ႁပြတ္.. ႁပြတ္...ခ်စ္ေလး… ကိုယ့္ေစာင့္ဦးေလ တစ္ေယာက္ထဲမသြားနဲ႔ အတူတူသြားမယ္။ "
ထိုသို႔ ပိုင္ႏိုင္မႈအျပည့္ျဖင့္ လွမ္းေခၚ
လိုက္သည့္အသံေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္သြားသလို စိတ္လည္း ေထာင္းခနဲ ေဒါပြသြားသည္။
" ဘာ... ဘာေျပာတယ္... "
အသံနည္းနည္းမာက မဆိုစေလာက္ volume ျမင့္ကာ ေမးလိုက္သည္။
သူက မခ်ိဳမခ်ဉ္ ေျပာင္စပ္စပ္အၿပဳံးနဲ႔ ေအာ္တာရွပ္ကို ေကာက္စြပ္ ေလ်ာ့တိေလ်ာ့ရဲျဖစ္ေနေတာ ပုဆိုးတိုတိုကို ျပင္၀တ္ရင္း လက္က ကြၽန္ေတာ္ပခုံးေပၚ လက္တင္ကာ ဖက္လိုက္သည္။
သူက ကြၽန္ေတာ့ထက္ အရပ္ျမင့္တာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ပခုံးေပၚလက္တင္ ဖက္ထားႏိုင္တာလည္းျဖစ္သလို သူ့ရဲ႕ သြက္လက္မႈ ေၾကာင့္လည္းျဖစ္သည္။
ရွက္သလို လန္႔သလိုနဲ႔ ပခုံးေပၚက သူ့လက္ကို တြန္းခ်လည္း သူက အားနဲ႔ ေတာင့္ထားသည္။ ခြန္အားနဲ႔ ခႏၵာကိုယ္အႀကီးအေသးက ကြာသျဖင့္.. အရာမေရာက္ပါ။
" စိတ္ဆိုးတာလား... ခင္လို ခ်စ္လို႔ စတာကို ေယာက္ေက်ားလးအခ်င္းခ်င္း ဘာျဖစ္ေနတာလဲ"
သူက ေျပာင္သလို ေစာင္းသလို ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ရင္း အားလုံးသိတယ္ဆိုတဲ့ မ်က္ႏွာေပးအၿပဳံးနဲ႔မို႔ သူငါေယာက္က်ားချင္းစိတ္၀င္စားသူ မွန္းသိေနလို႔ တမင္လုပ္ေနတာလား ဒါမွမဟုတ္ သူကေကာ ဒါကိုသိလို႔ စိတ္၀င္စားလို႔ စမ္းေနတာလား စိတ္ထဲ ထင့္ကာ လန္႔သြားၿပီး အၾကည့္ကိုလႊဲကာ..
" အား.. မဟုတ္ပါဘူး.. ပူတာနက္ အဲ့လို ပြတ္သီး ပြတ္သပ္မေနတတ္လို႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ပဲ ေနတတ္လို႔ပါ"
" ေအးပါ.. ငါကလည္း ခင္တတ္လို႔ အေဆာင္တစ္ခုတည္း အတူတူအိပ္.. အဲ့ ေနမယ့္ ေဘာ္ဒါသူငယ္ခ်င္းလို သေဘာထားလို ပခုံးဖက္ေပါင္းၾကည့္တာပါ.. "
Kitchin ထဲေရာက္ေတာ့ ကပၸလီတို႔ အုပ္စုေရာက္ေနကာ ထမင္းစားဖို႔ ျပင္ေနသည္။
ထမင္းစားဖို႔ ေနရာျပေပးၿပီး ကြၽန္ေတာ္လည္း ကိုယ္ထိုင္ေနက် အဆင္ေျပတဲ့ေနရာမွာ ထမင္းထည့္ကာ စားဖို႔ ျပင္သည္။
ကိုမင္းမင္းကေတာ့ ကပၸလီနဲ႔ သူတို႔ အလုပ္တူရာေတြနဲ႔ စားမယ္ထင္လို႔ မေခၚေတာ့..။ သူလာရင္လည္း လူက မလြတ္လပ္သလို တခုခု မလုံသလို ျဖစ္ေနတယ္ ခုမွေတြ႕တယ္ ခုပဲ ရိသဲ့သဲ့စကားေတြေျပာ အစြန္းႏွစ္ခု ယူဆလို႔ရတဲ့ စကားေတြလိုလို စသလိုလိုေနာက္သလိုလိုနဲ႔ အတင္းေရာေနတာ နည္းနည္းေတာ့ လန္႔သလို အနည္းငယ္လည္း ေက်နပ္သလိုလိုေတာ့ျဖစ္မိသား။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကြၽန္ေတာ္ မိန္းမတစ္ေယာက္ပုံစံလိုေတာ့ မေနတတ္ မေနခ်င္ မျဖစ္ေအာင္လည္း သတိထားမိတယ္။ ခုေခတ္စကားနဲ႔ ေျပာရင္ ဇြတ္က်ားေတာ့ မဟုတ္ပါ။ စိတ္ကသာ လိင္တူကို စိတ္၀င္စားေပမယ့္ ေယာက္ေက်ားလးတစ္ေယာက္လိုပဲ ေနတတ္ ထိုင္တတ္ သြားတတ္ ၀တ္တတ္ ေျပာတတ္ပါသည္။ တမင္တကာ က်ားက်ားယားယားပုံစံ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္မယူပါ။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္ ပုံစံကိုက မိန္းမေခ်ာလို႔ ေခ်ာတယ္ ဆြဲေဆာင္မႈရွိတယ္လို႔ေတာ့ ေျပာသံၾကားရေပမယ့္ ဂုဏ္မယူမိ ။ ကိုယ္ကလိင္တူႀကိဳက္သူျဖစ္ေနသျဖင့္ စိုးရိမ္စိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ကြၽန္ေတာ္ အေတြးေတြမ်ားေနသျဖင့္ ကိုမင္းမင္း ကြၽန္ေတာ့္နား လာထိုင္တာကို သတိမထားမိ။
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က ကပၸလီတစ္ေယာက္ ၿပဳံးၿဖီးၿဖီးလုပ္ရင္း ကြၽန္ေတာ့္ကို ေခၚေတာ တစိသိန္းအားနဲ႔ ၾကည့္လိုက္၊ ကိုမင္းမင္းကို ၾကည့္ၿပီး မ်က္စပစ္ျပလိုက္လုပ္ေနသလို၊ အခ်ိဳ႕ ၀န္ထမ္းေတြကေတာ့ ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္လုပ္ ကိုယ္စားစရာရွိတာကိုယ္ ငုံ႔စားေနၾကတာမို႔ မထူးဆန္း။
ကြၽန္ေတာ္လည္း ဒီအလုပ္ကို ၀င္တာ သိပ္မၾကာေသးေပမယ့္ အားလုံးနဲ႔ ရင္းႏွီးခင္မင္ေနတာမို႔ စေနာက္ ေျပာင္ေနၾကတာရွိေပမယ့္ ခုလိုမ်ိဳး ကိုမင္းမင္း ကပၸလီတို႔လို ထူးၿပီး ထူးထူးဆန္းဆန္း ျပဴးတူး ၿပဲတဲေတြမျဖစ္ေန။ စတာ ေနာက္တာေတာ့ ရွိတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္ထဲ ခံစားခ်က္ကေတာ့ ႐ိုး႐ိုးသားသားပဲ ထင္သည္။ မ႐ိုးမသားတာေတာ့ အနည္းငယ္ရွိေပမယ့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ ထူးထူးျခားျခား ဆန္းျပားမေန။ ေယာက္ေက်ားလးအခ်င္းခ်င္း ႏွစ္ေယာက္ထဲ ဝိုင္းေစာင့္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေတြ႕ရင္ျဖစ္ျဖစ္ စေနာက္တာရွိေပမေပါ႔။ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာေတာ့ ကိုမင္းမင္းနဲ႔ ကပၸလီကိုကထူးဆန္းေနတာ။ ကြၽန္ေတာ္ပဲ လူကဲခတ္ညံ့တာလည္းျဖစ္မည္ေပါ႔။ စိတ္ထင္တာလည္း ပါမည္။ ေနရာခက္ပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ထမင္းျမန္ျမန္စားစားက ထထြက္လာေပမယ့္ ေနာက္ကေန တစုံတစ္ေယာက္က ေသခ်ာ ၾကည့္ေနတာကို စိတ္ကသိသလို ေက်ာယားေနသလိုခံစားရသည္။
အေဆာင္ကို မျပန္ေတာ့ဘဲ စားေသာက္ဆိုင္ဘက္ စားပြဲေတြကို ေစာင့္ရင္း ဧည္သည္ေတြကို အလွည့္က် ၀န္ေဆာင္မႈေပးဖို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အေခၚ ဝိုင္းေစာင့္ေပါ႔ အမွန္ေတာ့ ဧည့္သည္ေစာင့္ ေမွ်ာ္ေနၾကတဲ့ တာ၀န္က် Waiter ထိုင္ရာဘက္လွည့္ထြက္ခဲ့သည္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔အေခၚ ဝိုင္းကိုင္တာ ကြၽန္ေတာ္မက်ေသးပါ။ ( စားေသာက္ဆိုင္ကို လာေသာ ဧည့္သည္အား ကိုယ္တိုင္ ဦးေဆာင္ၿပီး ၀န္ေဆာင္မႈေပးတာကိုပါ)။
ကြၽန္ေတာ္ ဝိုင္းေစာင့္တဲ့ အလွည့္မက်ေသးေပမယ့္ ဒီလိုပဲ အခ်င္းခ်င္း ဝိုင္းကူလုပ္ေပးရင္ ပညာလည္း ရ အပ်င္းလည္းေျပသလို Tip money ေပးပါကလည္း ကိုယ့္အလွည့္မဟုတ္ေပမယ့္ အထိုက္အေလ်ာက္ ခြဲေပးျခင္းခံရသျဖင့္ ပိုက္ဆံရတတ္ပါသည္။
အဲ့ဒီေခတ္က လစာကသာ 45000 က်ပ္ စား ေသာက္ ေနစရိတ္ၿငိမ္းဆိုေပမယ့္။ service money နဲ႔ေပါင္းမွ တစ္ေသာင္း မေက်ာ္တတ္ Tip money ကသာ တစ္ခါတေလ လစာထက္ေတာင္ မ်ားခ်င္မ်ားေနတာ မို႔ လူတိုင္း မက္ေမာၾကသလို ႀကိဳးစားၾကပါသည္။
ကိုမင္းမင္းကို ေတြ႕ရင္ စိတ္ထဲ ရွက္သလိုေၾကာက္သလို မလုံမလဲျဖစ္သလိုျဖစ္ကာ မသိစိတ္ကလည္း ေက်နပ္သလို ေပ်ာ္သလိုေတာ့ျဖစ္သည္။
ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ သူ့ကို ေရွာင္ေနပါသည္။
သူ့အၾကည့္၊ သူ့အေျပာ၊ သူ့အျပဳအမူေတြက ရဲတင္း ပြင့္လင္းလြန္း သြက္လက္လြန္းကာ တစ္ခုခုကို သိေနသလိုပင္။
ဒါေတာင္ စားေသာက္ဆိုင္ဘက္ ကြမ္းသီးပင္၊ အုန္းပင္နဲ႔ အလွစိုက္ပန္းပင္မ်ား ေျမယာရႈခင္းျပင္တာေတြလုပ္ရင္ ကိုမင္းမင္းတစ္ေယာက္ ကြၽန္ေတာ့္ ေရွ႕နား မေယာင္မလည္ ေရာက္လာတတ္သလို ေက်ာက္ေက်ာေရပတ္သလို မ်က္ႏ်ာေျပာင္ မ်က္ႏွာမဲ ကပၸလီကလည္း ၿပဳံးၿဖီးၿဖီးနက္ ကပ္ကပ္ပါလာတတ္သည္။ သူတို႔ကေတာ့ အလုပ္ၾကမ္းဆိုရမွာေပါ႔။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ uniform ကိုေက်ာ့ေက်ာ့ေလး ၀တ္ သန္႔သန္႔ေလးေနေတာ့ အလုပ္ေခ်ာ ေပၚေက်ာ့လို႔ သူတို႔ထင္ႏိုင္သည္။ ေစာေစာထ ဆိုင္ခင္း စားပြဲေတြ ပန္းကန္ေတြေနရာခ်၊ ဘိတ္ခ်ဉ္ကို ကိုယ္တိုင္ အရသာပိုရွိေအာင္လုပ္၊ ဟင္းပြဲေတြ ပူပူေလာင္ေလာင္ အေလးအပင္လည္းမရသည္။ ပုလင္းေတြ ဖန္ခြက္ေတြ မကြဲေအာင္ ၾကည့္ေကာင္း​ေအာင္ သယ္မ ရသလို၊ ဧည့္သည္ ရစ္သမွ် ခိုင္းသမွ် မညည္းမညဴလုပ္ရ၊ ဧည့္သည္ကို ယပ္ခပ္ေပးရ တတ္သလို သူမျပန္မ်င္း အနားမွ အသင့္အေနအထား ရပ္ေစာင့္လည္းေပးရတတ္သလို စားေသာက္တာအဆင္ေျပဖို႔ ထည့္ေပးရ ခူးေပးရ၊ အရက္ခြက္ ဝိုင္းငွဲ႔ေပးရတတ္​ေသးသည္။ ႏိုင္ငံျခားသား အထူးသျဖင့္ တ႐ုတ္ ယိုးဒယား၊ ကိုရီးယား တို႔လာရင္လည္း ဘာသာျပန္မပါပါက တတ္သေလာက္မွတ္သေလာက္ ေျဖရွင္းရသည္။ ဧည့္သည္၊ စားဖိုမွဴး၊ ဆိုင္မန္ေနဂ်ာ သူေဌးၾကား ျပသနာကို ေျပလည္ေအာင္ ေျဖရွင္းရ ေခြၽးျပန္ရတာလည္းရွိသည္။ လြတ္က် က်ကြဲပါကလည္း အေလ်ာ္အစားရွိသည္။ ထားပါေတာ့ waiter ( F & B ) ေလာကက လာတဲ့သူဆို ပိုသိနားလည္ပါမည္။ အခုေျပာခ်င္တာက ဘာမွန္းမသိ တိုက္ဆိုင္တာလား တမင္တကာလား တမင္တကာ ကိုမင္းမင္းနဲ႔ ကပၸလီကို ထိပ္တိုက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေတြလာရ ျပန္တာေတြ မ်ားလာသည္။ ေတြ႕လိုက္တိုင္း လူလစ္ရင္ လစ္သလို အသံေသး အသံေၾကာင္ တႁပြတ္ႁပြတ္ တခြၽတ္ခြၽတ္ျပဳသလို ဘို႔အား တစ္ေသာင္း မ်က္လုံးျပဴးမ်ားကလည္း အားကုန္စိုက္ထိုး၊ တတ္သလို အစြန္းမလြတ္ ေအာက္ပိုင္း မလြတ္တာေတြကလည္း ပါလာတတ္သည္။ နဂိုတည္းက မလုံမလဲမို႔ သူတို႔ကို ခြန္းတုန္႔မျပန္ ေခ်ေခ်ပဲေနလိုက္ေတာ့သည္။