တောထဲ ဆောက်တဲ့အိမ်
<Unicode>
တောထဲဆောက်တဲ့အိမ်
#Credit; L.Y.Z
"ဟာ ဦးကြီးမောင် ဘာတွေလုပ်နေလဲဗျ" ဟု မျိုးထိုက် အသံပြုတော့ ဦးမောင်ထွက်လာသည်။ "ဘာမှမလုပ်ပါဘူးကွာ ရေနွေးကြမ်းသောက်နေတာပါကွ လာကွာ ဘာကိစ္စတုန်းဟ"ဟု ဦးမောင် မေးတော့ "အလည်ပါဗျာ"ဟု ပြောရင်း ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ "သား ဖိုးအောင်ရေ လက်ဖက်လေး သုတ်ပါဦးကွာ" ဟု ဦးမောင် အော်ပြောတော့ "ဟုတ်ကဲ့ဗျ"ဟု အသံပြန်ပြုသည်။
ဘယ်သူလဲဗျ ဟု မျိုးထိုက်စပ်စုတော့ "မိနီတူမသားပါကွာ မိနီမသေခင်က သူ့တူမသားကို အမွေစားအမွေခံ ပေးမယ်ပြောထားတာ ငါကလည်း တကောင်ကြွက် သားသမီးကလည်းမထွန်းကားတော့ အခု ဖိုးအောင်ကလည်း ကိုးတန်ကျလို့ ကျောင်းမတက်ချင်တော့ဘူးဆိုတာနဲ့ငါလည်း တယောက်ထဲဖြစ်နေတော့ လာနေတာကွ" ဟု ဦးမောင် ရှင်းပြနေတုန်း ဖိုးအောင် လက်ဖက်သုတ် လာချသည်။ ဦးမောင်က "ငါ့တူ ဒါ မင်းအကို မျိုးထိုက် ငါ့တူ အကူအညီလိုရင်တောင်း ကြားလား"ဟု ဦးမောင်ပြောတော့ ဖိုးအောင်က ခေါင်းညိတ်ပြီးမော့ကြည့်သည်။ "သူအမေကလည်း နောက်ယောက်ျားနဲ့ဆိုတော့ သူ့ပထွေးကလည်း နှိပ်စက်တော့ ဖိုးအောင်က လူကြောက်တတ်တယ်ကွ သား မျိုးထိုက်ကိုတော့ မကြောက်နဲ့ အဘတို့နဲ့ အရင်းနှီးဆုံးတွေ"ဟု အားပေးသည်။ ဖိုးအောင်က မျိုးထိုက်ကို အားကိုးတကြီး ကြည့်သည်။ မျိုးထိုက်ကလည်း ပြန်ပြုံးပြလိုက်သည်။
ဦးမောင်က အသက် ၄၅လောက်ပဲရှိဦးမည်။ သူ့မိန်းမ ဒေါ်နီက ရောဂါသည် ဆိုတော့ သားသမီး မထွန်းကား။ လယ်ယာ ၁၀ဧကနဲ့ လုပ်ကိုင်စားသောက်နေရာက ဒေါ်နီက လွန်ခဲ့တဲ့၅လလောက်က ဆုံးပါးသွားခဲ့သည်။ ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းသန်မာတုတ်ခိုင်သေးပေမယ့် ဒေါ်နီ့ကို ချစ်တဲ့စိတ်ကြောင့် နောက်အိမ်ထောင်မပြုတော့ဟု ဆုံးဖြတ်ထားသည်။ ဦးမောင်အိမ်က လယ်တောထဲမှာ တသီးတသန့် ရွာနဲ့က ၁၀မိနစ်လောက် လမ်းလျှောက်ရသည်။
မျိုးထိုက်ကတော့ အသက် ၃၀အရွယ် လူပျိုသိုးကြီး။ ရုပ်ရည်သန့်ပြီး အရပ်ရှည်ရှည်အသားညိုညို ။ ပျိုးတိုင်းကြိုက်တဲ့ပုံစံမျိုးဆိုပေမယ့် မိန်းမတွေကို လိင်ဆက်ဆံဖို့လောက်သာ စိတ်ဝင်စားပြီး မိန်းမယူရမှာ အသေအလဲကြောက်သူ။ ကြောက်ဆို သူ့အကို မိန်းမယူ ကလေးတွေမွှေးပြီ ခံနေရတဲ့ဒုက္ခ တနင့်တပိုးကို မျက်မြင် မြင်တွေ့နေရတော့ မိန်းမ ဘယ်တော့မှ မယူဘူး လို့ ဆုံးဖြတ်ထားပေမယ့် မုဆိုးမ တခုလပ်တွေကိုတော့ ရွာနီးချုပ်စပ် တွေ အကုန်ပတ်ပြီး ကာမဒါန လှူနေသူ။
"ကဲ မျိုးထိုက်ရေ မင်းတို့ ညီအကို စကားပြောကြဦး ဦး နွားသွား လှန်လိုက်ဦးမယ်"ဟု ဆိုကာ ဦးမောင် ပုဆိုး မ ပြီး ထွက်သွားသည်။
မျိုးထိုက်က "ဦးမောင် ထွန်တုံး ပြင်ခိုင်းထားတာ တခါထဲပြင်သွားမယ် ငါ့ညီလည်း လာကူကွာ" ဆိုပြီး အိမ်နောက်ဖက် ထွက်ခဲ့သည်။ မျိုးထိုက် ထွန်တုံး ကို ဆောင့်ကြောင့်ထိုင် ကာ ပြင်နေတဲ့မလှမ်းမကမ်းမှာ ဖိုးအောင် ထိုင်ကြည့်နေသည်။ စကားမပြောဖြစ်ကြ။
ဖိုးအောင်အကြည့်တွေ တနေရာမှာ စူးစိုက်မိသွာသည်။ မျိုးထိုက် အောက်စ လွတ်နေရာဆီသို့။
မျိုးထိုက် လီးတန်က တုတ်ထွားပြီး ရှည်ချက်က ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်နေတာ မြေကြီးထောက်နေသည်။ ညိုမဲပြီး ဒစ်ထိပ်က ပြဲလန်ကာ ကားနေသည်။ မျိုးထိုက် ဖိုးအောင် ကို တူယူခိုင်းမလို့လှန်းကြည့်လိုက်တော့ ဖိုးအောင် သူ့လီးကို အငမ်းမရ ကြည့်နေတာ သတိထားမိသည်။ တံတွေးများပင် မျိုချနေလိုက်သေးသည်။ မျိုးထိုက် စိတ်ထဲ ဖိုးအောင်က နတ်ကတော် မင်းမင်းလို လီးစုပ် ဖင်ခံချင်တာလား။ သူအသက်၂၀အရွယ်က နတ်ကတော်မင်းမင်းဆီက အရက်ကောင်းသောက်ချင်လို့သွားတောင်းတော့ သူက အလကားမရဟုဆိုကာ လီးပေးစုပ် ပြီး ဖင်ပါချခဲ့ရဖူးသည်။ ဖိုးအောင်ပုံစံက ယောက်ျားစစ်စစ်ပုံစံပါ။ မဖြစ်နိုင်ပါဘူးလေ။
အဲ့အကြောင်း စဉ်းစားတော့ လီးကတောင်လာသည်။ ဖိုးအောင်က တောင်နေတဲ့လီးကို သေချာစိုက်ကြည့်နေတုန်း မျိုးထိုက် မတ်တပ်ကောက်ရပ်လိုက်သည်။
"ဖိုးအောင် ငါ့ညီ ငြိမ်လှချည်လား ဘာတွေတွေးနေတာလဲ"ဟု မေးတော့ အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့နဲ့ ဘာမှမတွေးပါဘူး ဟု ဖြေသည်။
"လာကွာ အိမ်ထဲသွားရအောင် ဦးမောင်တော့ အရက်ဆိုင်ရောက်သွားပြီထင်တယ် ညနေစောင်းပြီဆိုတော့"ဟု ဆိုကာ အိမ်ထဲ ွဝင်ခဲ့ကြသည်။
မျိုးထိုက်တန်းလျားမှာလှဲနေတုန်း ဖိုးအောင် ဘောင်းဘီတိုလေးနဲ့ ရေချိုးထွက်သွားသည်။
အသားဖြူဖြူ ဖင်လုံးလုံးလေးက ရေစိုဘောင်းဘီအောက်မှာအထင်းသား။
ညနေစာစားရင်း ဖိုးအောင်က ကြောက်လို့ ဦးမောင်ပြန်လာမှ ပြန်ဖို့ပြောသည်။ စကားစမြည်ပြောရင် ဖိုးအောင် ပထွေးအကြောင်းရောက်သွားသည်။ ဖိုးအောင်က" ကျနော် ၉တန်းကျတော့ အမေက အိမ်မှာမရှိဘူး။ သူက မူးလာပြီး အသုံးမကျတဲ့ကောင် လာစမ်း မင်းကို အပြစ်ပေးရမယ်ဆိုပြီး သူ့လီးကို ကိုင်ခိုင်း ဂွင်းထုခိုင်းတယ် ပြီးတော့ လီးကို လရည်ထွက်တဲ့အထိစုပ်ဆိုပြီးစုပ်ခိုင်းတယ် တညလုံးပဲ" ဟု ပြောတာ့ မျိုးထိုက် အသာလေး ပုခုံးဖက်ထားပေးလိုက်သည်။ တော်တော်ကြာ စကားမပြောဖြစ်ကြ။
မင်း အဲ့လို လုပ်ရတာ မကြိုက်ဘူးလား ဟု မျိုးထိုက်မေးတော့ "သူက အမေ့ယောက်ျားလေ အဲ့လိုလုပ်ဖို့မသင့်တော်ဘူး"ဟု ဖိုးအောင်ပြန်ပြောသည်။ "မင်းက အဲ့လိုလုပ်ရတာကြိုက်တော့ ကြိုက်တယ်မို့လား"ဟု မျိုးထိုက်က ရယ်ကျဲကျဲပြန်မေးတော့ "ဟာ အကိုကလဲဗျာ ဘာတွေမေးနေတာလဲ"ဟုမ ပြန်ပြောတော့ မျိုးထိုက်က စားနေကျကြောင်ဖားကြီးပီပီအထာနပ်လိုက်သည်။
သူ ပက်လက်လှန်အိပ်လိုက်ပြီး ဒူးနှစ်ချောင်းထောင်ကာ အောက်စကိုတမင်တကာ
လွှတ်လိုက်ပြီး ဖိုးအောင်မြင်သာအောင် လီးကိုပြလိုက်သည်။ လီးကို တောင်အောင် လိုးကြောင်းတွေ စဉ်းစားပြီး လီးကို လှုပ်ပြလိုက်သည်။ ဖိုးအောင် စိတ်တွေမရိုးမရွဖြစ်အောင် လုပ်ပြီးမှ ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းလိုက်သည်။ ဖိုးအောင် မျိုးထိုက်လက်ထဲမှာ စိတ်တွေထကြွလာသည်။ မျိုးထိုက်က ဝါရင့် သဘာရင့် ဖိုးအောင်က ဆယ်ကျော်သက် နုနုနယ်နယ်။ အတွေ့အထိဒဏ်ကို တောင့်မခံနိုင်သေးတဲ့အရွယ်။
မျိုးထိုက် အနမ်းမိုးတွေရွာပြီး ဖိုးအောင်ဖင်နှစ်မွှာကြားလက်ကြမ်းကြီးနဲ့ပွတ်တိုက်ပေးတော့ ဖိုးအောင်ခမျာ ထွန့်ထွန့်လူးနေသည်။ဖိုးအောင်လက်ကိုဆွဲကာ သူ့လီးပေါ်တင်ပေးလိုက်တော့ ဖိုးအောင် တင်းကြပ်စွာဆုပ်ကိုင်ထားသည်။ လီးကြီးက သွေးခုန်နှုန်းတွေ တဒိတ်ဒိတ်တိုးပြီး ဖိုးအောင်လက်ကြားထဲလူးလွန့်နေသည်။
ဖိုးအောင်ခေါင်းကို အသာဖိပြီးပေါင်ကြားထည့်ပေးလိုက်တော့ ဖိုးအောင်နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာရဲ့အထိအတွေ့က ဒစ်ဖျားတွေကို စိမ့်သွားစေသည်။
မျိုးထိုက်လည်း သူ့လက်ချောင်းတွေကို တံတွေးဆွတ်ပြီး ဖင်ပေါက်ချဲ့သည်။ ခဏကြာတော့ ဖိုးအောင်ကို ကုန်းခိုင်းကာ တံတွေးချွဲအောင်ဆွတ်ပြီး ဖင်ဝကိုကလိလိုက်သည်။ ဖင်ဝလေး စူပွပွ ဖြစ်လာမှ ဒစ်ခေါင်းကို ဖိသွင်းလိုက်တော့ ဖိုးအောင် အား ဆို ထအော်သည်။အသာဖက်ပြီး လည်ပင်လေးကိုနမ်းကာ ချော့သွင်းရသည်။ လီးတချောင်းလုံးဝင်ဖို့တော်တော်ကြိုးစားပြီးမှ တဖြည်းဖြည်း ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ရသည်။ လီးတချောင်းလုံးကို ရစ်ပတ်ထားတဲ့ ဖိုးအောင်ဖင်အတွင်းသားတွေက အိစက်ပြီး တင်းကျပ်နေသည်။ မျိုးထိုက် အရှိန်မြင့်တဲ့ဒဏ်ကို ဖိုးအောင်ခံနိုင်ရည်ရှိပြီး ဖီးလ်တက်လာတဲ့ အချိန်ရောက်တော့ မျိုးထိုက် အားကုန်ဆောင့်လိုးတော့သည်။ တနာရီလောက်ကြာအောင်ဆောင့်ပြီးတော့ လရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။ လီးက အရှိန်မသေသေးသော်လည်း ဖိုးအောင် ကို သနားလို့အဝတ်တွေပြန်ဝတ်ပြီး သေးပေါက်ဖို့ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။
"ဟာ ဦးမောင် ဘယ်အချိန်ကပြန်ရောက်နေတာလဲ"ဟုမေးတော့ အခုမှ ရောက်တာပါတဲ့ ဒါပေမယ့်မျက်နှာက စပ်ဖြဲဖြဲ။ အဲ့တော့မှ မျိုးထိုက် မီးမပိတ်လိုက်မိတာသတိရသည်။ ဦးမောင်လည်း မျိုးထိုက်နဲ့အတူသေးလိုက်ပေါက်သည်။ ဦးမောင်လည်း လီးတောင်နေမှန်း သတိထားမိလိုက်သည်။ ဦးမောင်လီးက ဂေါ်လီ၂လုံးတောင်ထည့်ထားသေးသည်။
အပိုင်း(၂)
အိမ်အပေါ်ပြန်တက်လာတော့ ဖိုးအောင်တယောက် ပင်ပန်းပြီး အိပ်မောကျနေပြီ။
"မျိုးထိုက် ညနက်ပြီဆိုတော့ မင်းမပြန်နဲ့တော့ကွာ ဒီမှာပဲ အိပ်တော့"ဟု ဦးမောင်က ပြောသည်။ ဖိုးအောင် ဘေးခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ ဦးမောင်။ ဦးမောင် ဘေးမှာ မျိုးထိုက်။ "မျိုးထိုက် မင်းဖိုးအောင်ကိုဖင်ချနေတုန်း မင်းဖင်ကြီးက တင်းကားပြီး လိုးချင်စရာကြီးကွာ မင်းဖင်ကြီးကြည့်ပြီး ငါ တက်ခွချင်စိတ် မနည်းထိန်းထားရတယ်"ဟု ဦးမောင်ကပြောတော့ "ဦးမောင်ကတော့လုပ်ပြီ ဦးမောင်လည်း တောင့်ပါတယ်ဗျ"ဟု မျိုးထိုက်က ပြန်ရစ်သည်။ "မင်း အဆင်ပြေရင်တော့ ငါတချီလောက်ဆွဲပစ်ချင်တာ ကောင်းလို့ခံကြတာဆိုတော့ မင်းလည်းကောင်းမှာပါ ငါလိုးတာ ညင်သာပါတယ်ကွ"ဟု ဦးမောင် ဒဲ့ပြောတော့ "ဟာ ဦးမောင်ကလည်းဗျာ ခံရတာ ဝါသနာ မပါဘူးဗျ ပြီးတော့ ဦးမောင်လီးက အကြီးကြီး ဂေါ်လီ ၂လုံးက ပါသေး နာမှာဗျ"ဟု မျိုးထိုက်က ပြန်ပြောသည်။ "ကြိုးစားကြည့်တာပေါ့ကွာ ငါလည်း မချရတာ နှစ်နဲ့ချီနေပြီ" ဦးမောင်က ဇွတ်ပြောတော့ "ဒါဆိုလည်း လုပ်ဗျာ ဒါပေမယ့် အပြန်အလှန် ဆိုမှ လက်ခံမှာ " မျိုးထိုက်က ပြန်ချုပ်တော့ ဦးမောင် မအီမလည်နဲ့ လက်ခံလိုက်ရသည်။
ဦးမောင် မျိုးထိုက်ပါးစပ်နား လီးတေ့တော့ "အဲ့လိုမရဘူး ဒီလို"ဟု ဆိုကာ 69ပုံစံ အပြန်အလှန်စုပ်ရင်း တယောက်ဖင် တယောက် ကလိကြသည်။ ဦးမောင်က မျိုးထိုက် ပါးစပ်ကို ဆောင့်ဆောင့်လိုးကာ မျိုးထိုက်ပါးစပ်ထဲတချီပန်းထုတ်လိုက်သည်။ ပြီး မျိုးထိုက်ကို ပက်လက်လှန်ကာ ပေါင်ကားပြီး မျိုးထိုက်ဖင်ထဲ အတင်းထိုးထည့်တော့ "ဖြည်ူးဖြည်းလုပ်ဗျ ဒါ စပ မဟုတ်ဘူး"ဟု မျိုးထိုက်က ပြောသည်။ ဒစ်ကြီးဝင်ပြီး ဂေါ်လီပါဝင်တော့ မျိုးထိုက်ညည်းသံတွေထွက်လာသည်။ ဦးမောင်က အစကတည်းကကြမ်းကြမ်း လိုးတော့ မျိုးထိုက်အံကြိတ်ခံရသည်။ မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်ကြာတော့ ဦမောင် လရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်သည်။ လီးကိုမထုတ်သေးပဲ ဆက်လိုးနေလိုက်သည်။ တတိယတချီကျတော့ လရည်ဖြန်းထားတဲမျိုးထိုက်ဖင်ဟာ ချောမွေ့ပြီး ပိုလိုးလို့ကောင်းလာသည်။ မျိုးထိုက်လည်း ခံရတာ အရသာတွေ့လာသည်။ တရကြမ်း ဆောင့်အပြီး လရည်လက်ကျန်တွေ မျိုးထိုက်ဖင်ထဲ ပန်းထုတ်လိုက်တော့သည်။
မျိုးထိုက်က ကျွန်တော်အလှည့်ဟုဆိုကာ သူ့ဖင်က ထွက်ကျနေတဲ့ဦးမောင်ရဲ့လရည်တွေ သူ့လီးကိုသုတ်ပြီး ဦးမောင်ဖင်ထဲ တရကြမ်း ထိုးသွင်းလိုက်တော့ ဦးမောင်အံကြိတ်က မင်းက လက်စားချေတာလား ဟုမေးသည်။ မျိုးထိုက်က ဟဲဟဲဟု ရယ်ကာ စီးပိုင်နေတဲ့ဦးမောင်ဖင်ကို တဟုန်ထိုး လိုးတော့သည်။ ဖိုးအောင်က ငယ်သေးလို့ ညှာပေမယ့် ဦးမောင်ကိုတော့ မညှာမတာလိုးပစ်သည်။
အားးကောင်းတယ်ဦးမောင်ရာ အားးးကျနော်ထွက်ချင်နေပီ အးးအားးထွက်းးထွက်ပီပြောရင်ဦးမောင်ဖင်ထဲလရည်တွေပန်းထည့်ပစ်လိုက်ပီးသူ့လီးကိုမထုတ်သေးဘဲစိမ်ထားလိုက်တယ် ဦးမောင်ကအောက်ကဖင်ကြွက်သားနဲ့ညှစ်ထားတော့ဒုတိယအကြိမ်ပြန်ထလာတော့မနေနိုင်ဘဲ အချက်နှစ်ဆယ်လောက်ဆော့လိုးပီး လီးကိုဆွဲထုတ်ကာ ဦးမောင်ကိုပက်လက်လှန်ခိုင်းထားပြီး ဦးမောင်မျက်နှာပေါ်ကို အားးအားးအားးလို့ညီးရင်ခတ်မြန်မြန်ထုလိုက်တာ လရည်တွေမျက်နှာပေါ် ပန်းချလိုက်တော့တယ်....
မနက်လင်းတော့ ၃ယောက်စလုံး မထိုင်နိုင်မထနိုင် ထမင်းထစားလိုက် အနားယူလိုက်နဲ့။ ဒါတောင် ဖင်တွေသာနာနေကြတာ လီးတွေကတော့ တောင်လို့။
အပိုင်း(၃)
ဖိုးအောင်နဲ့ဦးမောင်နဲ့မျိုးထိုက်တို့ဟာ တအိမ်ထဲအတူတူ အမြဲနေကြလေတော့သည်။ နောက်ပိုင်းမှာတော့ ဖိုးအောင်ကိုသာ ဝိုင်းလိုးနေကြပြီး ဦးမောင်နဲ့မျိုးထိုက်က ဖိုးအောင် မခံနိုင်တဲ့အခါမှသာ အချင်းချင်း တယောက်တလှည့် ပြန်လိုးကြလေသည်။
အပိုင်း(၄)
တနေ့သ၌ ဦးမောင်အိမ်သို့ ညဘက် သန်းခေါင်အချိန် သူခိုးကပ်လေသည်။ သူခိုးက အိမ်တွင်မွေးထားသော ကြက်များကို ခိုးရန် ချောင်းနေချိန် မျိုးထိုက်နှင့်မိလေသည်။ မျိုးထိုက်ဗလလက်က သူခိုးရုန်းမလွတ်နိုင်ပဲ ဦးမောင်ပါရောက်လာချိန်သူခိုးကိုကြိုးတုတ်ကာ အိမ်ထဲသို့ ခေါ်လာပြီး သူကြီးအိမ်ပို့ကာ ရဲစခန်းတိုင်မည်ဟု ခြိမ်းခြောက်တော့ သူခိုးက အမျိုးမျိုးတောင်းပန်တော့သည်။ မျိုးထိုက်က ဒီအတိုင်းတောင်းပန်လို့တော့မရဘူး ဟုပြောတော့ သူခိုးက ဘယ်လိုတောင်ပန်ရတောင်းပန်ရ တောင်းပန်ပါမယ် ဟုပြောလေသည်။ ဦမောင်လည်း ဂွင်ဝင်ပြီဆိုတော့မှ ဖင်ခံပြီးတောင်းပန်မှ ရမယ် ဟု ဝင်ပြောလေသည်။ သူခိုးလည် ငြင်းမရတဲ့အဆုံး ဖင်ကုန်းပေးလိုက်ရတော့သည်။ မျိုးထိုက်က အရင်မိလို့ အရင် ချ ရသည်။ သူခိုးခမျာ နောက်ခိုးဦးမလား ဟု မေးမေးပြီး ဆယ်ချီလောက် အလိုးခံလိုက်ရသည်။ ပထမတချီလောက်သာ အော်နေသော်လည်း နောက်အချီများမှာတော့ ညည်းသံသဲ့သဲ့နဲ့ လီးအရသာတွေ့သွားတော့သည်။ ပြန်လွှတ်တာတောင် မပြန်ချင်တော့ပဲ မကြာခဏ အလံ လာခိုးနေတော့သည်။
---------------------------------------------
မှတ်ချက်။ ။ ထန်ပြီး ထုပါ.. အတုမယူပါနှင့်😁
<Zawgyi>
ေတာထဲေဆာက္တဲ့အိမ္
#Credit; L.Y.Z
"ဟာ ဦးႀကီးေမာင္ ဘာေတြလုပ္ေနလဲဗ်" ဟု မ်ိဳးထိုက္ အသံျပဳေတာ့ ဦးေမာင္ထြက္လာသည္။ "ဘာမွမလုပ္ပါဘူးကြာ ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္ေနတာပါကြ လာကြာ ဘာကိစၥတုန္းဟ"ဟု ဦးေမာင္ ေမးေတာ့ "အလည္ပါဗ်ာ"ဟု ေျပာရင္း ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ "သား ဖိုးေအာင္ေရ လက္ဖက္ေလး သုတ္ပါဦးကြာ" ဟု ဦးေမာင္ ေအာ္ေျပာေတာ့ "ဟုတ္ကဲ့ဗ်"ဟု အသံျပန္ျပဳသည္။
ဘယ္သူလဲဗ် ဟု မ်ိဳးထိုက္စပ္စုေတာ့ "မိနီတူမသားပါကြာ မိနီမေသခင္က သူ့တူမသားကို အေမြစားအေမြခံ ေပးမယ္ေျပာထားတာ ငါကလည္း တေကာင္ႂကြက္ သားသမီးကလည္းမထြန္းကားေတာ့ အခု ဖိုးေအာင္ကလည္း ကိုးတန္က်လို႔ ေက်ာင္းမတက္ခ်င္ေတာ့ဘူးဆိုတာနဲ႔ငါလည္း တေယာက္ထဲျဖစ္ေနေတာ့ လာေနတာကြ" ဟု ဦးေမာင္ ရွင္းျပေနတုန္း ဖိုးေအာင္ လက္ဖက္သုတ္ လာခ်သည္။ ဦးေမာင္က "ငါ႔တူ ဒါ မင္းအကို မ်ိဳးထိုက္ ငါ႔တူ အကူအညီလိုရင္ေတာင္း ၾကားလား"ဟု ဦးေမာင္ေျပာေတာ့ ဖိုးေအာင္က ေခါင္းညိတ္ၿပီးေမာ့ၾကည့္သည္။ "သူအေမကလည္း ေနာက္ေယာက္က်ားနဲ႕ဆိုေတာ့ သူ့ပေထြးကလည္း ႏွိပ္စက္ေတာ့ ဖိုးေအာင္က လူေၾကာက္တတ္တယ္ကြ သား မ်ိဳးထိုက္ကိုေတာ့ မေၾကာက္နဲ႔ အဘတို႔နဲ႔ အရင္းႏွီးဆုံးေတြ"ဟု အားေပးသည္။ ဖိုးေအာင္က မ်ိဳးထိုက္ကို အားကိုးတႀကီး ၾကည့္သည္။ မ်ိဳးထိုက္ကလည္း ျပန္ၿပဳံးျပလိုက္သည္။
ဦးေမာင္က အသက္ ၄၅ေလာက္ပဲရွိဦးမည္။ သူ့မိန္းမ ေဒၚနီက ေရာဂါသည္ ဆိုေတာ့ သားသမီး မထြန္းကား။ လယ္ယာ ၁၀ဧကနဲ႔ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနရာက ေဒၚနီက လြန္ခဲ့တဲ့၅လေလာက္က ဆုံးပါးသြားခဲ့သည္။ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းသန္မာတုတ္ခိုင္ေသးေပမယ့္ ေဒၚနီ႔ကို ခ်စ္တဲ့စိတ္ေၾကာင့္ ေနာက္အိမ္ေထာင္မျပဳေတာ့ဟု ဆုံးျဖတ္ထားသည္။ ဦးေမာင္အိမ္က လယ္ေတာထဲမွာ တသီးတသန္႔ ရြာနဲ႔က ၁၀မိနစ္ေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္ရသည္။
မ်ိဳးထိုက္ကေတာ့ အသက္ ၃၀အရြယ္ လူပ်ိဳသိုးႀကီး။ ႐ုပ္ရည္သန္႔ၿပီး အရပ္ရွည္ရွည္အသားညိဳညိဳ ။ ပ်ိဳးတိုင္းႀကိဳက္တဲ့ပုံစံမ်ိဳးဆိုေပမယ့္ မိန္းမေတြကို လိင္ဆက္ဆံဖို႔ေလာက္သာ စိတ္ဝင္စားၿပီး မိန္းမယူရမွာ အေသအလဲေၾကာက္သူ။ ေၾကာက္ဆို သူ့အကို မိန္းမယူ ကေလးေတြေမႊးၿပီ ခံေနရတဲ့ဒုကၡ တနင့္တပိုးကို မ်က္ျမင္ ျမင္ေတြ႕ေနရေတာ့ မိန္းမ ဘယ္ေတာ့မွ မယူဘူး လို႔ ဆုံးျဖတ္ထားေပမယ့္ မုဆိုးမ တခုလပ္ေတြကိုေတာ့ ရြာနီးခ်ဳပ္စပ္ ေတြ အကုန္ပတ္ၿပီး ကာမဒါန လွဴေနသူ။
"ကဲ မ်ိဳးထိုက္ေရ မင္းတို႔ ညီအကို စကားေျပာၾကဦး ဦး ႏြားသြား လွန္လိုက္ဦးမယ္"ဟု ဆိုကာ ဦးေမာင္ ပုဆိုး မ ၿပီး ထြက္သြားသည္။
မ်ိဳးထိုက္က "ဦးေမာင္ ထြန္တုံး ျပင္ခိုင္းထားတာ တခါထဲျပင္သြားမယ္ ငါ႔ညီလည္း လာကူကြာ" ဆိုၿပီး အိမ္ေနာက္ဖက္ ထြက္ခဲ့သည္။ မ်ိဳးထိုက္ ထြန္တုံး ကို ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ ကာ ျပင္ေနတဲ့မလွမ္းမကမ္းမွာ ဖိုးေအာင္ ထိုင္ၾကည့္ေနသည္။ စကားမေျပာျဖစ္ၾက။
ဖိုးေအာင္အၾကည့္ေတြ တေနရာမွာ စူးစိုက္မိသြာသည္။ မ်ိဳးထိုက္ ေအာက္စ လြတ္ေနရာဆီသို႔။
မ်ိဳးထိုက္ လီးတန္က တုတ္ထြားၿပီး ရွည္ခ်က္က ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေနတာ ေျမႀကီးေထာက္ေနသည္။ ညိဳမဲၿပီး ဒစ္ထိပ္က ၿပဲလန္ကာ ကားေနသည္။ မ်ိဳးထိုက္ ဖိုးေအာင္ ကို တူယူခိုင္းမလို႔လွန္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဖိုးေအာင္ သူ့လီးကို အငမ္းမရ ၾကည့္ေနတာ သတိထားမိသည္။ တံေတြးမ်ားပင္ မ်ိဳခ်ေနလိုက္ေသးသည္။ မ်ိဳးထိုက္ စိတ္ထဲ ဖိုးေအာင္က နတ္ကေတာ္ မင္းမင္းလို လီးစုပ္ ဖင္ခံခ်င္တာလား။ သူအသက္၂၀အရြယ္က နတ္ကေတာ္မင္းမင္းဆီက အရက္ေကာင္းေသာက္ခ်င္လို႔သြားေတာင္းေတာ့ သူက အလကားမရဟုဆိုကာ လီးေပးစုပ္ ၿပီး ဖင္ပါခ်ခဲ့ရဖူးသည္။ ဖိုးေအာင္ပုံစံက ေယာက္က်ားစစ္စစ္ပုံစံပါ။ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးေလ။
အဲ့အေၾကာင္း စဉ္းစားေတာ့ လီးကေတာင္လာသည္။ ဖိုးေအာင္က ေတာင္ေနတဲ့လီးကို ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ေနတုန္း မ်ိဳးထိုက္ မတ္တပ္ေကာက္ရပ္လိုက္သည္။
"ဖိုးေအာင္ ငါ႔ညီ ၿငိမ္လွခ်ည္လား ဘာေတြေတြးေနတာလဲ"ဟု ေမးေတာ့ အထစ္ထစ္အေငါ႔ေငါ႔နဲ႔ ဘာမွမေတြးပါဘူး ဟု ေျဖသည္။
"လာကြာ အိမ္ထဲသြားရေအာင္ ဦးေမာင္ေတာ့ အရက္ဆိုင္ေရာက္သြားၿပီထင္တယ္ ညေနေစာင္းၿပီဆိုေတာ့"ဟု ဆိုကာ အိမ္ထဲ ွဝင္ခဲ့ၾကသည္။
မ်ိဳးထိုက္တန္းလ်ားမွာလွဲေနတုန္း ဖိုးေအာင္ ေဘာင္းဘီတိုေလးနဲ႔ ေရခ်ိဳးထြက္သြားသည္။
အသားျဖဴျဖဴ ဖင္လုံးလုံးေလးက ေရစိုေဘာင္းဘီေအာက္မွာအထင္းသား။
ညေနစာစားရင္း ဖိုးေအာင္က ေၾကာက္လို႔ ဦးေမာင္ျပန္လာမွ ျပန္ဖို႔ေျပာသည္။ စကားစျမည္ေျပာရင္ ဖိုးေအာင္ ပေထြးအေၾကာင္းေရာက္သြားသည္။ ဖိုးေအာင္က" က်ေနာ္ ၉တန္းက်ေတာ့ အေမက အိမ္မွာမရွိဘူး။ သူက မူးလာၿပီး အသုံးမက်တဲ့ေကာင္ လာစမ္း မင္းကို အျပစ္ေပးရမယ္ဆိုၿပီး သူ့လီးကို ကိုင္ခိုင္း ဂြင္းထုခိုင္းတယ္ ၿပီးေတာ့ လီးကို လရည္ထြက္တဲ့အထိစုပ္ဆိုၿပီးစုပ္ခိုင္းတယ္ တညလုံးပဲ" ဟု ေျပာတာ့ မ်ိဳးထိုက္ အသာေလး ပုခုံးဖက္ထားေပးလိုက္သည္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာ စကားမေျပာျဖစ္ၾက။
မင္း အဲ့လို လုပ္ရတာ မႀကိဳက္ဘူးလား ဟု မ်ိဳးထိုက္ေမးေတာ့ "သူက အေမ့ေယာက္ေက်ားလ အဲ့လိုလုပ္ဖို႔မသင့္ေတာ္ဘူး"ဟု ဖိုးေအာင္ျပန္ေျပာသည္။ "မင္းက အဲ့လိုလုပ္ရတာႀကိဳက္ေတာ့ ႀကိဳက္တယ္မို႔လား"ဟု မ်ိဳးထိုက္က ရယ္က်ဲက်ဲျပန္ေမးေတာ့ "ဟာ အကိုကလဲဗ်ာ ဘာေတြေမးေနတာလဲ"ဟုမ ျပန္ေျပာေတာ့ မ်ိဳးထိုက္က စားေနက်ေၾကာင္ဖားႀကီးပီပီအထာနပ္လိုက္သည္။
သူ ပက္လက္လွန္အိပ္လိုက္ၿပီး ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းေထာင္ကာ ေအာက္စကိုတမင္တကာ
လႊတ္လိုက္ၿပီး ဖိုးေအာင္ျမင္သာေအာင္ လီးကိုျပလိုက္သည္။ လီးကို ေတာင္ေအာင္ လိုးေၾကာင္းေတြ စဉ္းစားၿပီး လီးကို လႈပ္ျပလိုက္သည္။ ဖိုးေအာင္ စိတ္ေတြမ႐ိုးမရြျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၿပီးမွ ရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းလိုက္သည္။ ဖိုးေအာင္ မ်ိဳးထိုက္လက္ထဲမွာ စိတ္ေတြထႂကြလာသည္။ မ်ိဳးထိုက္က ဝါရင့္ သဘာရင့္ ဖိုးေအာင္က ဆယ္ေက်ာ္သက္ ႏုႏုနယ္နယ္။ အေတြ႕အထိဒဏ္ကို ေတာင့္မခံႏိုင္ေသးတဲ့အရြယ္။
မ်ိဳးထိုက္ အနမ္းမိုးေတြရြာၿပီး ဖိုးေအာင္ဖင္ႏွစ္မႊာၾကားလက္ၾကမ္းႀကီးနဲ႔ပြတ္တိုက္ေပးေတာ့ ဖိုးေအာင္ခမ်ာ ထြန္႔ထြန္႔လူးေနသည္။ဖိုးေအာင္လက္ကိုဆြဲကာ သူ့လီးေပၚတင္ေပးလိုက္ေတာ့ ဖိုးေအာင္ တင္းၾကပ္စြာဆုပ္ကိုင္ထားသည္။ လီးႀကီးက ေသြးခုန္ႏႈန္းေတြ တဒိတ္ဒိတ္တိုးၿပီး ဖိုးေအာင္လက္ၾကားထဲလူးလြန္႔ေနသည္။
ဖိုးေအာင္ေခါင္းကို အသာဖိၿပီးေပါင္ၾကားထည့္ေပးလိုက္ေတာ့ ဖိုးေအာင္ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာရဲ႕အထိအေတြ႕က ဒစ္ဖ်ားေတြကို စိမ့္သြားေစသည္။
မ်ိဳးထိုက္လည္း သူ့လက္ေခ်ာင္းေတြကို တံေတြးဆြတ္ၿပီး ဖင္ေပါက္ခ်ဲ႕သည္။ ခဏၾကာေတာ့ ဖိုးေအာင္ကို ကုန္းခိုင္းကာ တံေတြးခြၽဲေအာင္ဆြတ္ၿပီး ဖင္ဝကိုကလိလိုက္သည္။ ဖင္ဝေလး စူပြပြ ျဖစ္လာမွ ဒစ္ေခါင္းကို ဖိသြင္းလိုက္ေတာ့ ဖိုးေအာင္ အား ဆို ထေအာ္သည္။အသာဖက္ၿပီး လည္ပင္ေလးကိုနမ္းကာ ေခ်ာ့သြင္းရသည္။ လီးတေခ်ာင္းလုံးဝင္ဖို႔ေတာ္ေတာ္ႀကိဳးစားၿပီးမွ တျဖည္းျဖည္း ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္ရသည္။ လီးတေခ်ာင္းလုံးကို ရစ္ပတ္ထားတဲ့ ဖိုးေအာင္ဖင္အတြင္းသားေတြက အိစက္ၿပီး တင္းက်ပ္ေနသည္။ မ်ိဳးထိုက္ အရွိန္ျမင့္တဲ့ဒဏ္ကို ဖိုးေအာင္ခံႏိုင္ရည္ရွိၿပီး ဖီးလ္တက္လာတဲ့ အခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ မ်ိဳးထိုက္ အားကုန္ေဆာင့္လိုးေတာ့သည္။ တနာရီေလာက္ၾကာေအာင္ေဆာင့္ၿပီးေတာ့ လရည္ေတြ ပန္းထည့္လိုက္ေတာ့သည္။ လီးက အရွိန္မေသေသးေသာ္လည္း ဖိုးေအာင္ ကို သနားလို႔အဝတ္ေတြျပန္ဝတ္ၿပီး ေသးေပါက္ဖို႔ထြက္ခဲ့လိုက္သည္။
"ဟာ ဦးေမာင္ ဘယ္အခ်ိန္ကျပန္ေရာက္ေနတာလဲ"ဟုေမးေတာ့ အခုမွ ေရာက္တာပါတဲ့ ဒါေပမယ့္မ်က္ႏွာက စပ္ၿဖဲၿဖဲ။ အဲ့ေတာ့မွ မ်ိဳးထိုက္ မီးမပိတ္လိုက္မိတာသတိရသည္။ ဦးေမာင္လည္း မ်ိဳးထိုက္နဲ႔အတူေသးလိုက္ေပါက္သည္။ ဦးေမာင္လည္း လီးေတာင္ေနမွန္း သတိထားမိလိုက္သည္။ ဦးေမာင္လီးက ေဂၚလီ၂လုံးေတာင္ထည့္ထားေသးသည္။
အပိုင္း(၂)
အိမ္အေပၚျပန္တက္လာေတာ့ ဖိုးေအာင္တေယာက္ ပင္ပန္းၿပီး အိပ္ေမာက်ေနၿပီ။
"မ်ိဳးထိုက္ ညနက္ၿပီဆိုေတာ့ မင္းမျပန္နဲ႔ေတာ့ကြာ ဒီမွာပဲ အိပ္ေတာ့"ဟု ဦးေမာင္က ေျပာသည္။ ဖိုးေအာင္ ေဘးခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ဦးေမာင္။ ဦးေမာင္ ေဘးမွာ မ်ိဳးထိုက္။ "မ်ိဳးထိုက္ မင္းဖိုးေအာင္ကိုဖင္ခ်ေနတုန္း မင္းဖင္ႀကီးက တင္းကားၿပီး လိုးခ်င္စရာႀကီးကြာ မင္းဖင္ႀကီးၾကည့္ၿပီး ငါ တက္ခြခ်င္စိတ္ မနည္းထိန္းထားရတယ္"ဟု ဦးေမာင္ကေျပာေတာ့ "ဦးေမာင္ကေတာ့လုပ္ၿပီ ဦးေမာင္လည္း ေတာင့္ပါတယ္ဗ်"ဟု မ်ိဳးထိုက္က ျပန္ရစ္သည္။ "မင္း အဆင္ေျပရင္ေတာ့ ငါတခ်ီေလာက္ဆြဲပစ္ခ်င္တာ ေကာင္းလို႔ခံၾကတာဆိုေတာ့ မင္းလည္းေကာင္းမွာပါ ငါလိုးတာ ညင္သာပါတယ္ကြ"ဟု ဦးေမာင္ ဒဲ့ေျပာေတာ့ "ဟာ ဦးေမာင္ကလည္းဗ်ာ ခံရတာ ဝါသနာ မပါဘူးဗ် ၿပီးေတာ့ ဦးေမာင္လီးက အႀကီးႀကီး ေဂၚလီ ၂လုံးက ပါေသး နာမွာဗ်"ဟု မ်ိဳးထိုက္က ျပန္ေျပာသည္။ "ႀကိဳးစားၾကည့္တာေပါ႔ကြာ ငါလည္း မခ်ရတာ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီေနၿပီ" ဦးေမာင္က ဇြတ္ေျပာေတာ့ "ဒါဆိုလည္း လုပ္ဗ်ာ ဒါေပမယ့္ အျပန္အလွန္ ဆိုမွ လက္ခံမွာ " မ်ိဳးထိုက္က ျပန္ခ်ဳပ္ေတာ့ ဦးေမာင္ မအီမလည္နဲ႔ လက္ခံလိုက္ရသည္။
ဦးေမာင္ မ်ိဳးထိုက္ပါးစပ္နား လီးေတ့ေတာ့ "အဲ့လိုမရဘူး ဒီလို"ဟု ဆိုကာ 69ပုံစံ အျပန္အလွန္စုပ္ရင္း တေယာက္ဖင္ တေယာက္ ကလိၾကသည္။ ဦးေမာင္က မ်ိဳးထိုက္ ပါးစပ္ကို ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးကာ မ်ိဳးထိုက္ပါးစပ္ထဲတခ်ီပန္းထုတ္လိုက္သည္။ ၿပီး မ်ိဳးထိုက္ကို ပက္လက္လွန္ကာ ေပါင္ကားၿပီး မ်ိဳးထိုက္ဖင္ထဲ အတင္းထိုးထည့္ေတာ့ "ျဖည္ဴးျဖည္းလုပ္ဗ် ဒါ စပ မဟုတ္ဘူး"ဟု မ်ိဳးထိုက္က ေျပာသည္။ ဒစ္ႀကီးဝင္ၿပီး ေဂၚလီပါဝင္ေတာ့ မ်ိဳးထိုက္ညည္းသံေတြထြက္လာသည္။ ဦးေမာင္က အစကတည္းကၾကမ္းၾကမ္း လိုးေတာ့ မ်ိဳးထိုက္အံႀကိတ္ခံရသည္။ မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ဦေမာင္ လရည္ေတြ ပန္းထည့္လိုက္သည္။ လီးကိုမထုတ္ေသးပဲ ဆက္လိုးေနလိုက္သည္။ တတိယတခ်ီက်ေတာ့ လရည္ျဖန္းထားတဲမ်ိဳးထိုက္ဖင္ဟာ ေခ်ာေမြ႕ၿပီး ပိုလိုးလို႔ေကာင္းလာသည္။ မ်ိဳးထိုက္လည္း ခံရတာ အရသာေတြ႕လာသည္။ တရၾကမ္း ေဆာင့္အၿပီး လရည္လက္က်န္ေတြ မ်ိဳးထိုက္ဖင္ထဲ ပန္းထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။
မ်ိဳးထိုက္က ကြၽန္ေတာ္အလွည့္ဟုဆိုကာ သူ့ဖင္က ထြက္က်ေနတဲ့ဦးေမာင္ရဲ႕လရည္ေတြ သူ့လီးကိုသုတ္ၿပီး ဦးေမာင္ဖင္ထဲ တရၾကမ္း ထိုးသြင္းလိုက္ေတာ့ ဦးေမာင္အံႀကိတ္က မင္းက လက္စားေခ်တာလား ဟုေမးသည္။ မ်ိဳးထိုက္က ဟဲဟဲဟု ရယ္ကာ စီးပိုင္ေနတဲ့ဦးေမာင္ဖင္ကို တဟုန္ထိုး လိုးေတာ့သည္။ ဖိုးေအာင္က ငယ္ေသးလို႔ ညႇာေပမယ့္ ဦးေမာင္ကိုေတာ့ မညႇာမတာလိုးပစ္သည္။
အားးေကာင္းတယ္ဦးေမာင္ရာ အားးးက်ေနာ္ထြက္ခ်င္ေနပီ အးးအားးထြက္းးထြက္ပီေျပာရင္ဦးေမာင္ဖင္ထဲလရည္ေတြပန္းထည့္ပစ္လိုက္ပီးသူ့လီးကိုမထုတ္ေသးဘဲစိမ္ထားလိုက္တယ္ ဦးေမာင္ကေအာက္ကဖင္ႂကြက္သားနဲ႔ညႇစ္ထားေတာ့ဒုတိယအႀကိမ္ျပန္ထလာေတာ့မေနႏိုင္ဘဲ အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ေဆာ့လိုးပီး လီးကိုဆြဲထုတ္ကာ ဦးေမာင္ကိုပက္လက္လွန္ခိုင္းထားၿပီး ဦးေမာင္မ်က္ႏွာေပၚကို အားးအားးအားးလို႔ညီးရင္ခတ္ျမန္ျမန္ထုလိုက္တာ လရည္ေတြမ်က္ႏွာေပၚ ပန္းခ်လိုက္ေတာ့တယ္....
မနက္လင္းေတာ့ ၃ေယာက္စလုံး မထိုင္ႏိုင္မထႏိုင္ ထမင္းထစားလိုက္ အနားယူလိုက္နဲ႔။ ဒါေတာင္ ဖင္ေတြသာနာေနၾကတာ လီးေတြကေတာ့ ေတာင္လို႔။
အပိုင္း(၃)
ဖိုးေအာင္နဲ႔ဦးေမာင္နဲ႔မ်ိဳးထိုက္တို႔ဟာ တအိမ္ထဲအတူတူ အၿမဲေနၾကေလေတာ့သည္။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ဖိုးေအာင္ကိုသာ ဝိုင္းလိုးေနၾကၿပီး ဦးေမာင္နဲ႔မ်ိဳးထိုက္က ဖိုးေအာင္ မခံႏိုင္တဲ့အခါမွသာ အခ်င္းခ်င္း တေယာက္တလွည့္ ျပန္လိုးၾကေလသည္။
အပိုင္း(၄)
တေန႔သ၌ ဦးေမာင္အိမ္သို႔ ညဘက္ သန္းေခါင္အခ်ိန္ သူခိုးကပ္ေလသည္။ သူခိုးက အိမ္တြင္ေမြးထားေသာ ၾကက္မ်ားကို ခိုးရန္ ေခ်ာင္းေနခ်ိန္ မ်ိဳးထိုက္ႏွင့္မိေလသည္။ မ်ိဳးထိုက္ဗလလက္က သူခိုး႐ုန္းမလြတ္ႏိုင္ပဲ ဦးေမာင္ပါေရာက္လာခ်ိန္သူခိုးကိုႀကိဳးတုတ္ကာ အိမ္ထဲသို႔ ေခၚလာၿပီး သူႀကီးအိမ္ပို႔ကာ ရဲစခန္းတိုင္မည္ဟု ၿခိမ္းေျခာက္ေတာ့ သူခိုးက အမ်ိဳးမ်ိဳးေတာင္းပန္ေတာ့သည္။ မ်ိဳးထိုက္က ဒီအတိုင္းေတာင္းပန္လို႔ေတာ့မရဘူး ဟုေျပာေတာ့ သူခိုးက ဘယ္လိုေတာင္ပန္ရေတာင္းပန္ရ ေတာင္းပန္ပါမယ္ ဟုေျပာေလသည္။ ဦေမာင္လည္း ဂြင္ဝင္ၿပီဆိုေတာ့မွ ဖင္ခံၿပီးေတာင္းပန္မွ ရမယ္ ဟု ဝင္ေျပာေလသည္။ သူခိုးလည္ ျငင္းမရတဲ့အဆုံး ဖင္ကုန္းေပးလိုက္ရေတာ့သည္။ မ်ိဳးထိုက္က အရင္မိလို႔ အရင္ ခ် ရသည္။ သူခိုးခမ်ာ ေနာက္ခိုးဦးမလား ဟု ေမးေမးၿပီး ဆယ္ခ်ီေလာက္ အလိုးခံလိုက္ရသည္။ ပထမတခ်ီေလာက္သာ ေအာ္ေနေသာ္လည္း ေနာက္အခ်ီမ်ားမွာေတာ့ ညည္းသံသဲ့သဲ့နဲ႔ လီးအရသာေတြ႕သြားေတာ့သည္။ ျပန္လႊတ္တာေတာင္ မျပန္ခ်င္ေတာ့ပဲ မၾကာခဏ အလံ လာခိုးေနေတာ့သည္။
---------------------------------------------
မွတ္ခ်က္။ ။ ထန္ၿပီး ထုပါ.. အတုမယူပါႏွင့္😁
တောထဲဆောက်တဲ့အိမ်
#Credit; L.Y.Z
"ဟာ ဦးကြီးမောင် ဘာတွေလုပ်နေလဲဗျ" ဟု မျိုးထိုက် အသံပြုတော့ ဦးမောင်ထွက်လာသည်။ "ဘာမှမလုပ်ပါဘူးကွာ ရေနွေးကြမ်းသောက်နေတာပါကွ လာကွာ ဘာကိစ္စတုန်းဟ"ဟု ဦးမောင် မေးတော့ "အလည်ပါဗျာ"ဟု ပြောရင်း ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ "သား ဖိုးအောင်ရေ လက်ဖက်လေး သုတ်ပါဦးကွာ" ဟု ဦးမောင် အော်ပြောတော့ "ဟုတ်ကဲ့ဗျ"ဟု အသံပြန်ပြုသည်။
ဘယ်သူလဲဗျ ဟု မျိုးထိုက်စပ်စုတော့ "မိနီတူမသားပါကွာ မိနီမသေခင်က သူ့တူမသားကို အမွေစားအမွေခံ ပေးမယ်ပြောထားတာ ငါကလည်း တကောင်ကြွက် သားသမီးကလည်းမထွန်းကားတော့ အခု ဖိုးအောင်ကလည်း ကိုးတန်ကျလို့ ကျောင်းမတက်ချင်တော့ဘူးဆိုတာနဲ့ငါလည်း တယောက်ထဲဖြစ်နေတော့ လာနေတာကွ" ဟု ဦးမောင် ရှင်းပြနေတုန်း ဖိုးအောင် လက်ဖက်သုတ် လာချသည်။ ဦးမောင်က "ငါ့တူ ဒါ မင်းအကို မျိုးထိုက် ငါ့တူ အကူအညီလိုရင်တောင်း ကြားလား"ဟု ဦးမောင်ပြောတော့ ဖိုးအောင်က ခေါင်းညိတ်ပြီးမော့ကြည့်သည်။ "သူအမေကလည်း နောက်ယောက်ျားနဲ့ဆိုတော့ သူ့ပထွေးကလည်း နှိပ်စက်တော့ ဖိုးအောင်က လူကြောက်တတ်တယ်ကွ သား မျိုးထိုက်ကိုတော့ မကြောက်နဲ့ အဘတို့နဲ့ အရင်းနှီးဆုံးတွေ"ဟု အားပေးသည်။ ဖိုးအောင်က မျိုးထိုက်ကို အားကိုးတကြီး ကြည့်သည်။ မျိုးထိုက်ကလည်း ပြန်ပြုံးပြလိုက်သည်။
ဦးမောင်က အသက် ၄၅လောက်ပဲရှိဦးမည်။ သူ့မိန်းမ ဒေါ်နီက ရောဂါသည် ဆိုတော့ သားသမီး မထွန်းကား။ လယ်ယာ ၁၀ဧကနဲ့ လုပ်ကိုင်စားသောက်နေရာက ဒေါ်နီက လွန်ခဲ့တဲ့၅လလောက်က ဆုံးပါးသွားခဲ့သည်။ ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းသန်မာတုတ်ခိုင်သေးပေမယ့် ဒေါ်နီ့ကို ချစ်တဲ့စိတ်ကြောင့် နောက်အိမ်ထောင်မပြုတော့ဟု ဆုံးဖြတ်ထားသည်။ ဦးမောင်အိမ်က လယ်တောထဲမှာ တသီးတသန့် ရွာနဲ့က ၁၀မိနစ်လောက် လမ်းလျှောက်ရသည်။
မျိုးထိုက်ကတော့ အသက် ၃၀အရွယ် လူပျိုသိုးကြီး။ ရုပ်ရည်သန့်ပြီး အရပ်ရှည်ရှည်အသားညိုညို ။ ပျိုးတိုင်းကြိုက်တဲ့ပုံစံမျိုးဆိုပေမယ့် မိန်းမတွေကို လိင်ဆက်ဆံဖို့လောက်သာ စိတ်ဝင်စားပြီး မိန်းမယူရမှာ အသေအလဲကြောက်သူ။ ကြောက်ဆို သူ့အကို မိန်းမယူ ကလေးတွေမွှေးပြီ ခံနေရတဲ့ဒုက္ခ တနင့်တပိုးကို မျက်မြင် မြင်တွေ့နေရတော့ မိန်းမ ဘယ်တော့မှ မယူဘူး လို့ ဆုံးဖြတ်ထားပေမယ့် မုဆိုးမ တခုလပ်တွေကိုတော့ ရွာနီးချုပ်စပ် တွေ အကုန်ပတ်ပြီး ကာမဒါန လှူနေသူ။
"ကဲ မျိုးထိုက်ရေ မင်းတို့ ညီအကို စကားပြောကြဦး ဦး နွားသွား လှန်လိုက်ဦးမယ်"ဟု ဆိုကာ ဦးမောင် ပုဆိုး မ ပြီး ထွက်သွားသည်။
မျိုးထိုက်က "ဦးမောင် ထွန်တုံး ပြင်ခိုင်းထားတာ တခါထဲပြင်သွားမယ် ငါ့ညီလည်း လာကူကွာ" ဆိုပြီး အိမ်နောက်ဖက် ထွက်ခဲ့သည်။ မျိုးထိုက် ထွန်တုံး ကို ဆောင့်ကြောင့်ထိုင် ကာ ပြင်နေတဲ့မလှမ်းမကမ်းမှာ ဖိုးအောင် ထိုင်ကြည့်နေသည်။ စကားမပြောဖြစ်ကြ။
ဖိုးအောင်အကြည့်တွေ တနေရာမှာ စူးစိုက်မိသွာသည်။ မျိုးထိုက် အောက်စ လွတ်နေရာဆီသို့။
မျိုးထိုက် လီးတန်က တုတ်ထွားပြီး ရှည်ချက်က ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်နေတာ မြေကြီးထောက်နေသည်။ ညိုမဲပြီး ဒစ်ထိပ်က ပြဲလန်ကာ ကားနေသည်။ မျိုးထိုက် ဖိုးအောင် ကို တူယူခိုင်းမလို့လှန်းကြည့်လိုက်တော့ ဖိုးအောင် သူ့လီးကို အငမ်းမရ ကြည့်နေတာ သတိထားမိသည်။ တံတွေးများပင် မျိုချနေလိုက်သေးသည်။ မျိုးထိုက် စိတ်ထဲ ဖိုးအောင်က နတ်ကတော် မင်းမင်းလို လီးစုပ် ဖင်ခံချင်တာလား။ သူအသက်၂၀အရွယ်က နတ်ကတော်မင်းမင်းဆီက အရက်ကောင်းသောက်ချင်လို့သွားတောင်းတော့ သူက အလကားမရဟုဆိုကာ လီးပေးစုပ် ပြီး ဖင်ပါချခဲ့ရဖူးသည်။ ဖိုးအောင်ပုံစံက ယောက်ျားစစ်စစ်ပုံစံပါ။ မဖြစ်နိုင်ပါဘူးလေ။
အဲ့အကြောင်း စဉ်းစားတော့ လီးကတောင်လာသည်။ ဖိုးအောင်က တောင်နေတဲ့လီးကို သေချာစိုက်ကြည့်နေတုန်း မျိုးထိုက် မတ်တပ်ကောက်ရပ်လိုက်သည်။
"ဖိုးအောင် ငါ့ညီ ငြိမ်လှချည်လား ဘာတွေတွေးနေတာလဲ"ဟု မေးတော့ အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့နဲ့ ဘာမှမတွေးပါဘူး ဟု ဖြေသည်။
"လာကွာ အိမ်ထဲသွားရအောင် ဦးမောင်တော့ အရက်ဆိုင်ရောက်သွားပြီထင်တယ် ညနေစောင်းပြီဆိုတော့"ဟု ဆိုကာ အိမ်ထဲ ွဝင်ခဲ့ကြသည်။
မျိုးထိုက်တန်းလျားမှာလှဲနေတုန်း ဖိုးအောင် ဘောင်းဘီတိုလေးနဲ့ ရေချိုးထွက်သွားသည်။
အသားဖြူဖြူ ဖင်လုံးလုံးလေးက ရေစိုဘောင်းဘီအောက်မှာအထင်းသား။
ညနေစာစားရင်း ဖိုးအောင်က ကြောက်လို့ ဦးမောင်ပြန်လာမှ ပြန်ဖို့ပြောသည်။ စကားစမြည်ပြောရင် ဖိုးအောင် ပထွေးအကြောင်းရောက်သွားသည်။ ဖိုးအောင်က" ကျနော် ၉တန်းကျတော့ အမေက အိမ်မှာမရှိဘူး။ သူက မူးလာပြီး အသုံးမကျတဲ့ကောင် လာစမ်း မင်းကို အပြစ်ပေးရမယ်ဆိုပြီး သူ့လီးကို ကိုင်ခိုင်း ဂွင်းထုခိုင်းတယ် ပြီးတော့ လီးကို လရည်ထွက်တဲ့အထိစုပ်ဆိုပြီးစုပ်ခိုင်းတယ် တညလုံးပဲ" ဟု ပြောတာ့ မျိုးထိုက် အသာလေး ပုခုံးဖက်ထားပေးလိုက်သည်။ တော်တော်ကြာ စကားမပြောဖြစ်ကြ။
မင်း အဲ့လို လုပ်ရတာ မကြိုက်ဘူးလား ဟု မျိုးထိုက်မေးတော့ "သူက အမေ့ယောက်ျားလေ အဲ့လိုလုပ်ဖို့မသင့်တော်ဘူး"ဟု ဖိုးအောင်ပြန်ပြောသည်။ "မင်းက အဲ့လိုလုပ်ရတာကြိုက်တော့ ကြိုက်တယ်မို့လား"ဟု မျိုးထိုက်က ရယ်ကျဲကျဲပြန်မေးတော့ "ဟာ အကိုကလဲဗျာ ဘာတွေမေးနေတာလဲ"ဟုမ ပြန်ပြောတော့ မျိုးထိုက်က စားနေကျကြောင်ဖားကြီးပီပီအထာနပ်လိုက်သည်။
သူ ပက်လက်လှန်အိပ်လိုက်ပြီး ဒူးနှစ်ချောင်းထောင်ကာ အောက်စကိုတမင်တကာ
လွှတ်လိုက်ပြီး ဖိုးအောင်မြင်သာအောင် လီးကိုပြလိုက်သည်။ လီးကို တောင်အောင် လိုးကြောင်းတွေ စဉ်းစားပြီး လီးကို လှုပ်ပြလိုက်သည်။ ဖိုးအောင် စိတ်တွေမရိုးမရွဖြစ်အောင် လုပ်ပြီးမှ ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းလိုက်သည်။ ဖိုးအောင် မျိုးထိုက်လက်ထဲမှာ စိတ်တွေထကြွလာသည်။ မျိုးထိုက်က ဝါရင့် သဘာရင့် ဖိုးအောင်က ဆယ်ကျော်သက် နုနုနယ်နယ်။ အတွေ့အထိဒဏ်ကို တောင့်မခံနိုင်သေးတဲ့အရွယ်။
မျိုးထိုက် အနမ်းမိုးတွေရွာပြီး ဖိုးအောင်ဖင်နှစ်မွှာကြားလက်ကြမ်းကြီးနဲ့ပွတ်တိုက်ပေးတော့ ဖိုးအောင်ခမျာ ထွန့်ထွန့်လူးနေသည်။ဖိုးအောင်လက်ကိုဆွဲကာ သူ့လီးပေါ်တင်ပေးလိုက်တော့ ဖိုးအောင် တင်းကြပ်စွာဆုပ်ကိုင်ထားသည်။ လီးကြီးက သွေးခုန်နှုန်းတွေ တဒိတ်ဒိတ်တိုးပြီး ဖိုးအောင်လက်ကြားထဲလူးလွန့်နေသည်။
ဖိုးအောင်ခေါင်းကို အသာဖိပြီးပေါင်ကြားထည့်ပေးလိုက်တော့ ဖိုးအောင်နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာရဲ့အထိအတွေ့က ဒစ်ဖျားတွေကို စိမ့်သွားစေသည်။
မျိုးထိုက်လည်း သူ့လက်ချောင်းတွေကို တံတွေးဆွတ်ပြီး ဖင်ပေါက်ချဲ့သည်။ ခဏကြာတော့ ဖိုးအောင်ကို ကုန်းခိုင်းကာ တံတွေးချွဲအောင်ဆွတ်ပြီး ဖင်ဝကိုကလိလိုက်သည်။ ဖင်ဝလေး စူပွပွ ဖြစ်လာမှ ဒစ်ခေါင်းကို ဖိသွင်းလိုက်တော့ ဖိုးအောင် အား ဆို ထအော်သည်။အသာဖက်ပြီး လည်ပင်လေးကိုနမ်းကာ ချော့သွင်းရသည်။ လီးတချောင်းလုံးဝင်ဖို့တော်တော်ကြိုးစားပြီးမှ တဖြည်းဖြည်း ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ရသည်။ လီးတချောင်းလုံးကို ရစ်ပတ်ထားတဲ့ ဖိုးအောင်ဖင်အတွင်းသားတွေက အိစက်ပြီး တင်းကျပ်နေသည်။ မျိုးထိုက် အရှိန်မြင့်တဲ့ဒဏ်ကို ဖိုးအောင်ခံနိုင်ရည်ရှိပြီး ဖီးလ်တက်လာတဲ့ အချိန်ရောက်တော့ မျိုးထိုက် အားကုန်ဆောင့်လိုးတော့သည်။ တနာရီလောက်ကြာအောင်ဆောင့်ပြီးတော့ လရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။ လီးက အရှိန်မသေသေးသော်လည်း ဖိုးအောင် ကို သနားလို့အဝတ်တွေပြန်ဝတ်ပြီး သေးပေါက်ဖို့ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။
"ဟာ ဦးမောင် ဘယ်အချိန်ကပြန်ရောက်နေတာလဲ"ဟုမေးတော့ အခုမှ ရောက်တာပါတဲ့ ဒါပေမယ့်မျက်နှာက စပ်ဖြဲဖြဲ။ အဲ့တော့မှ မျိုးထိုက် မီးမပိတ်လိုက်မိတာသတိရသည်။ ဦးမောင်လည်း မျိုးထိုက်နဲ့အတူသေးလိုက်ပေါက်သည်။ ဦးမောင်လည်း လီးတောင်နေမှန်း သတိထားမိလိုက်သည်။ ဦးမောင်လီးက ဂေါ်လီ၂လုံးတောင်ထည့်ထားသေးသည်။
အပိုင်း(၂)
အိမ်အပေါ်ပြန်တက်လာတော့ ဖိုးအောင်တယောက် ပင်ပန်းပြီး အိပ်မောကျနေပြီ။
"မျိုးထိုက် ညနက်ပြီဆိုတော့ မင်းမပြန်နဲ့တော့ကွာ ဒီမှာပဲ အိပ်တော့"ဟု ဦးမောင်က ပြောသည်။ ဖိုးအောင် ဘေးခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ ဦးမောင်။ ဦးမောင် ဘေးမှာ မျိုးထိုက်။ "မျိုးထိုက် မင်းဖိုးအောင်ကိုဖင်ချနေတုန်း မင်းဖင်ကြီးက တင်းကားပြီး လိုးချင်စရာကြီးကွာ မင်းဖင်ကြီးကြည့်ပြီး ငါ တက်ခွချင်စိတ် မနည်းထိန်းထားရတယ်"ဟု ဦးမောင်ကပြောတော့ "ဦးမောင်ကတော့လုပ်ပြီ ဦးမောင်လည်း တောင့်ပါတယ်ဗျ"ဟု မျိုးထိုက်က ပြန်ရစ်သည်။ "မင်း အဆင်ပြေရင်တော့ ငါတချီလောက်ဆွဲပစ်ချင်တာ ကောင်းလို့ခံကြတာဆိုတော့ မင်းလည်းကောင်းမှာပါ ငါလိုးတာ ညင်သာပါတယ်ကွ"ဟု ဦးမောင် ဒဲ့ပြောတော့ "ဟာ ဦးမောင်ကလည်းဗျာ ခံရတာ ဝါသနာ မပါဘူးဗျ ပြီးတော့ ဦးမောင်လီးက အကြီးကြီး ဂေါ်လီ ၂လုံးက ပါသေး နာမှာဗျ"ဟု မျိုးထိုက်က ပြန်ပြောသည်။ "ကြိုးစားကြည့်တာပေါ့ကွာ ငါလည်း မချရတာ နှစ်နဲ့ချီနေပြီ" ဦးမောင်က ဇွတ်ပြောတော့ "ဒါဆိုလည်း လုပ်ဗျာ ဒါပေမယ့် အပြန်အလှန် ဆိုမှ လက်ခံမှာ " မျိုးထိုက်က ပြန်ချုပ်တော့ ဦးမောင် မအီမလည်နဲ့ လက်ခံလိုက်ရသည်။
ဦးမောင် မျိုးထိုက်ပါးစပ်နား လီးတေ့တော့ "အဲ့လိုမရဘူး ဒီလို"ဟု ဆိုကာ 69ပုံစံ အပြန်အလှန်စုပ်ရင်း တယောက်ဖင် တယောက် ကလိကြသည်။ ဦးမောင်က မျိုးထိုက် ပါးစပ်ကို ဆောင့်ဆောင့်လိုးကာ မျိုးထိုက်ပါးစပ်ထဲတချီပန်းထုတ်လိုက်သည်။ ပြီး မျိုးထိုက်ကို ပက်လက်လှန်ကာ ပေါင်ကားပြီး မျိုးထိုက်ဖင်ထဲ အတင်းထိုးထည့်တော့ "ဖြည်ူးဖြည်းလုပ်ဗျ ဒါ စပ မဟုတ်ဘူး"ဟု မျိုးထိုက်က ပြောသည်။ ဒစ်ကြီးဝင်ပြီး ဂေါ်လီပါဝင်တော့ မျိုးထိုက်ညည်းသံတွေထွက်လာသည်။ ဦးမောင်က အစကတည်းကကြမ်းကြမ်း လိုးတော့ မျိုးထိုက်အံကြိတ်ခံရသည်။ မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်ကြာတော့ ဦမောင် လရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်သည်။ လီးကိုမထုတ်သေးပဲ ဆက်လိုးနေလိုက်သည်။ တတိယတချီကျတော့ လရည်ဖြန်းထားတဲမျိုးထိုက်ဖင်ဟာ ချောမွေ့ပြီး ပိုလိုးလို့ကောင်းလာသည်။ မျိုးထိုက်လည်း ခံရတာ အရသာတွေ့လာသည်။ တရကြမ်း ဆောင့်အပြီး လရည်လက်ကျန်တွေ မျိုးထိုက်ဖင်ထဲ ပန်းထုတ်လိုက်တော့သည်။
မျိုးထိုက်က ကျွန်တော်အလှည့်ဟုဆိုကာ သူ့ဖင်က ထွက်ကျနေတဲ့ဦးမောင်ရဲ့လရည်တွေ သူ့လီးကိုသုတ်ပြီး ဦးမောင်ဖင်ထဲ တရကြမ်း ထိုးသွင်းလိုက်တော့ ဦးမောင်အံကြိတ်က မင်းက လက်စားချေတာလား ဟုမေးသည်။ မျိုးထိုက်က ဟဲဟဲဟု ရယ်ကာ စီးပိုင်နေတဲ့ဦးမောင်ဖင်ကို တဟုန်ထိုး လိုးတော့သည်။ ဖိုးအောင်က ငယ်သေးလို့ ညှာပေမယ့် ဦးမောင်ကိုတော့ မညှာမတာလိုးပစ်သည်။
အားးကောင်းတယ်ဦးမောင်ရာ အားးးကျနော်ထွက်ချင်နေပီ အးးအားးထွက်းးထွက်ပီပြောရင်ဦးမောင်ဖင်ထဲလရည်တွေပန်းထည့်ပစ်လိုက်ပီးသူ့လီးကိုမထုတ်သေးဘဲစိမ်ထားလိုက်တယ် ဦးမောင်ကအောက်ကဖင်ကြွက်သားနဲ့ညှစ်ထားတော့ဒုတိယအကြိမ်ပြန်ထလာတော့မနေနိုင်ဘဲ အချက်နှစ်ဆယ်လောက်ဆော့လိုးပီး လီးကိုဆွဲထုတ်ကာ ဦးမောင်ကိုပက်လက်လှန်ခိုင်းထားပြီး ဦးမောင်မျက်နှာပေါ်ကို အားးအားးအားးလို့ညီးရင်ခတ်မြန်မြန်ထုလိုက်တာ လရည်တွေမျက်နှာပေါ် ပန်းချလိုက်တော့တယ်....
မနက်လင်းတော့ ၃ယောက်စလုံး မထိုင်နိုင်မထနိုင် ထမင်းထစားလိုက် အနားယူလိုက်နဲ့။ ဒါတောင် ဖင်တွေသာနာနေကြတာ လီးတွေကတော့ တောင်လို့။
အပိုင်း(၃)
ဖိုးအောင်နဲ့ဦးမောင်နဲ့မျိုးထိုက်တို့ဟာ တအိမ်ထဲအတူတူ အမြဲနေကြလေတော့သည်။ နောက်ပိုင်းမှာတော့ ဖိုးအောင်ကိုသာ ဝိုင်းလိုးနေကြပြီး ဦးမောင်နဲ့မျိုးထိုက်က ဖိုးအောင် မခံနိုင်တဲ့အခါမှသာ အချင်းချင်း တယောက်တလှည့် ပြန်လိုးကြလေသည်။
အပိုင်း(၄)
တနေ့သ၌ ဦးမောင်အိမ်သို့ ညဘက် သန်းခေါင်အချိန် သူခိုးကပ်လေသည်။ သူခိုးက အိမ်တွင်မွေးထားသော ကြက်များကို ခိုးရန် ချောင်းနေချိန် မျိုးထိုက်နှင့်မိလေသည်။ မျိုးထိုက်ဗလလက်က သူခိုးရုန်းမလွတ်နိုင်ပဲ ဦးမောင်ပါရောက်လာချိန်သူခိုးကိုကြိုးတုတ်ကာ အိမ်ထဲသို့ ခေါ်လာပြီး သူကြီးအိမ်ပို့ကာ ရဲစခန်းတိုင်မည်ဟု ခြိမ်းခြောက်တော့ သူခိုးက အမျိုးမျိုးတောင်းပန်တော့သည်။ မျိုးထိုက်က ဒီအတိုင်းတောင်းပန်လို့တော့မရဘူး ဟုပြောတော့ သူခိုးက ဘယ်လိုတောင်ပန်ရတောင်းပန်ရ တောင်းပန်ပါမယ် ဟုပြောလေသည်။ ဦမောင်လည်း ဂွင်ဝင်ပြီဆိုတော့မှ ဖင်ခံပြီးတောင်းပန်မှ ရမယ် ဟု ဝင်ပြောလေသည်။ သူခိုးလည် ငြင်းမရတဲ့အဆုံး ဖင်ကုန်းပေးလိုက်ရတော့သည်။ မျိုးထိုက်က အရင်မိလို့ အရင် ချ ရသည်။ သူခိုးခမျာ နောက်ခိုးဦးမလား ဟု မေးမေးပြီး ဆယ်ချီလောက် အလိုးခံလိုက်ရသည်။ ပထမတချီလောက်သာ အော်နေသော်လည်း နောက်အချီများမှာတော့ ညည်းသံသဲ့သဲ့နဲ့ လီးအရသာတွေ့သွားတော့သည်။ ပြန်လွှတ်တာတောင် မပြန်ချင်တော့ပဲ မကြာခဏ အလံ လာခိုးနေတော့သည်။
---------------------------------------------
မှတ်ချက်။ ။ ထန်ပြီး ထုပါ.. အတုမယူပါနှင့်😁
<Zawgyi>
ေတာထဲေဆာက္တဲ့အိမ္
#Credit; L.Y.Z
"ဟာ ဦးႀကီးေမာင္ ဘာေတြလုပ္ေနလဲဗ်" ဟု မ်ိဳးထိုက္ အသံျပဳေတာ့ ဦးေမာင္ထြက္လာသည္။ "ဘာမွမလုပ္ပါဘူးကြာ ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္ေနတာပါကြ လာကြာ ဘာကိစၥတုန္းဟ"ဟု ဦးေမာင္ ေမးေတာ့ "အလည္ပါဗ်ာ"ဟု ေျပာရင္း ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ "သား ဖိုးေအာင္ေရ လက္ဖက္ေလး သုတ္ပါဦးကြာ" ဟု ဦးေမာင္ ေအာ္ေျပာေတာ့ "ဟုတ္ကဲ့ဗ်"ဟု အသံျပန္ျပဳသည္။
ဘယ္သူလဲဗ် ဟု မ်ိဳးထိုက္စပ္စုေတာ့ "မိနီတူမသားပါကြာ မိနီမေသခင္က သူ့တူမသားကို အေမြစားအေမြခံ ေပးမယ္ေျပာထားတာ ငါကလည္း တေကာင္ႂကြက္ သားသမီးကလည္းမထြန္းကားေတာ့ အခု ဖိုးေအာင္ကလည္း ကိုးတန္က်လို႔ ေက်ာင္းမတက္ခ်င္ေတာ့ဘူးဆိုတာနဲ႔ငါလည္း တေယာက္ထဲျဖစ္ေနေတာ့ လာေနတာကြ" ဟု ဦးေမာင္ ရွင္းျပေနတုန္း ဖိုးေအာင္ လက္ဖက္သုတ္ လာခ်သည္။ ဦးေမာင္က "ငါ႔တူ ဒါ မင္းအကို မ်ိဳးထိုက္ ငါ႔တူ အကူအညီလိုရင္ေတာင္း ၾကားလား"ဟု ဦးေမာင္ေျပာေတာ့ ဖိုးေအာင္က ေခါင္းညိတ္ၿပီးေမာ့ၾကည့္သည္။ "သူအေမကလည္း ေနာက္ေယာက္က်ားနဲ႕ဆိုေတာ့ သူ့ပေထြးကလည္း ႏွိပ္စက္ေတာ့ ဖိုးေအာင္က လူေၾကာက္တတ္တယ္ကြ သား မ်ိဳးထိုက္ကိုေတာ့ မေၾကာက္နဲ႔ အဘတို႔နဲ႔ အရင္းႏွီးဆုံးေတြ"ဟု အားေပးသည္။ ဖိုးေအာင္က မ်ိဳးထိုက္ကို အားကိုးတႀကီး ၾကည့္သည္။ မ်ိဳးထိုက္ကလည္း ျပန္ၿပဳံးျပလိုက္သည္။
ဦးေမာင္က အသက္ ၄၅ေလာက္ပဲရွိဦးမည္။ သူ့မိန္းမ ေဒၚနီက ေရာဂါသည္ ဆိုေတာ့ သားသမီး မထြန္းကား။ လယ္ယာ ၁၀ဧကနဲ႔ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနရာက ေဒၚနီက လြန္ခဲ့တဲ့၅လေလာက္က ဆုံးပါးသြားခဲ့သည္။ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းသန္မာတုတ္ခိုင္ေသးေပမယ့္ ေဒၚနီ႔ကို ခ်စ္တဲ့စိတ္ေၾကာင့္ ေနာက္အိမ္ေထာင္မျပဳေတာ့ဟု ဆုံးျဖတ္ထားသည္။ ဦးေမာင္အိမ္က လယ္ေတာထဲမွာ တသီးတသန္႔ ရြာနဲ႔က ၁၀မိနစ္ေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္ရသည္။
မ်ိဳးထိုက္ကေတာ့ အသက္ ၃၀အရြယ္ လူပ်ိဳသိုးႀကီး။ ႐ုပ္ရည္သန္႔ၿပီး အရပ္ရွည္ရွည္အသားညိဳညိဳ ။ ပ်ိဳးတိုင္းႀကိဳက္တဲ့ပုံစံမ်ိဳးဆိုေပမယ့္ မိန္းမေတြကို လိင္ဆက္ဆံဖို႔ေလာက္သာ စိတ္ဝင္စားၿပီး မိန္းမယူရမွာ အေသအလဲေၾကာက္သူ။ ေၾကာက္ဆို သူ့အကို မိန္းမယူ ကေလးေတြေမႊးၿပီ ခံေနရတဲ့ဒုကၡ တနင့္တပိုးကို မ်က္ျမင္ ျမင္ေတြ႕ေနရေတာ့ မိန္းမ ဘယ္ေတာ့မွ မယူဘူး လို႔ ဆုံးျဖတ္ထားေပမယ့္ မုဆိုးမ တခုလပ္ေတြကိုေတာ့ ရြာနီးခ်ဳပ္စပ္ ေတြ အကုန္ပတ္ၿပီး ကာမဒါန လွဴေနသူ။
"ကဲ မ်ိဳးထိုက္ေရ မင္းတို႔ ညီအကို စကားေျပာၾကဦး ဦး ႏြားသြား လွန္လိုက္ဦးမယ္"ဟု ဆိုကာ ဦးေမာင္ ပုဆိုး မ ၿပီး ထြက္သြားသည္။
မ်ိဳးထိုက္က "ဦးေမာင္ ထြန္တုံး ျပင္ခိုင္းထားတာ တခါထဲျပင္သြားမယ္ ငါ႔ညီလည္း လာကူကြာ" ဆိုၿပီး အိမ္ေနာက္ဖက္ ထြက္ခဲ့သည္။ မ်ိဳးထိုက္ ထြန္တုံး ကို ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ ကာ ျပင္ေနတဲ့မလွမ္းမကမ္းမွာ ဖိုးေအာင္ ထိုင္ၾကည့္ေနသည္။ စကားမေျပာျဖစ္ၾက။
ဖိုးေအာင္အၾကည့္ေတြ တေနရာမွာ စူးစိုက္မိသြာသည္။ မ်ိဳးထိုက္ ေအာက္စ လြတ္ေနရာဆီသို႔။
မ်ိဳးထိုက္ လီးတန္က တုတ္ထြားၿပီး ရွည္ခ်က္က ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေနတာ ေျမႀကီးေထာက္ေနသည္။ ညိဳမဲၿပီး ဒစ္ထိပ္က ၿပဲလန္ကာ ကားေနသည္။ မ်ိဳးထိုက္ ဖိုးေအာင္ ကို တူယူခိုင္းမလို႔လွန္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဖိုးေအာင္ သူ့လီးကို အငမ္းမရ ၾကည့္ေနတာ သတိထားမိသည္။ တံေတြးမ်ားပင္ မ်ိဳခ်ေနလိုက္ေသးသည္။ မ်ိဳးထိုက္ စိတ္ထဲ ဖိုးေအာင္က နတ္ကေတာ္ မင္းမင္းလို လီးစုပ္ ဖင္ခံခ်င္တာလား။ သူအသက္၂၀အရြယ္က နတ္ကေတာ္မင္းမင္းဆီက အရက္ေကာင္းေသာက္ခ်င္လို႔သြားေတာင္းေတာ့ သူက အလကားမရဟုဆိုကာ လီးေပးစုပ္ ၿပီး ဖင္ပါခ်ခဲ့ရဖူးသည္။ ဖိုးေအာင္ပုံစံက ေယာက္က်ားစစ္စစ္ပုံစံပါ။ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးေလ။
အဲ့အေၾကာင္း စဉ္းစားေတာ့ လီးကေတာင္လာသည္။ ဖိုးေအာင္က ေတာင္ေနတဲ့လီးကို ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ေနတုန္း မ်ိဳးထိုက္ မတ္တပ္ေကာက္ရပ္လိုက္သည္။
"ဖိုးေအာင္ ငါ႔ညီ ၿငိမ္လွခ်ည္လား ဘာေတြေတြးေနတာလဲ"ဟု ေမးေတာ့ အထစ္ထစ္အေငါ႔ေငါ႔နဲ႔ ဘာမွမေတြးပါဘူး ဟု ေျဖသည္။
"လာကြာ အိမ္ထဲသြားရေအာင္ ဦးေမာင္ေတာ့ အရက္ဆိုင္ေရာက္သြားၿပီထင္တယ္ ညေနေစာင္းၿပီဆိုေတာ့"ဟု ဆိုကာ အိမ္ထဲ ွဝင္ခဲ့ၾကသည္။
မ်ိဳးထိုက္တန္းလ်ားမွာလွဲေနတုန္း ဖိုးေအာင္ ေဘာင္းဘီတိုေလးနဲ႔ ေရခ်ိဳးထြက္သြားသည္။
အသားျဖဴျဖဴ ဖင္လုံးလုံးေလးက ေရစိုေဘာင္းဘီေအာက္မွာအထင္းသား။
ညေနစာစားရင္း ဖိုးေအာင္က ေၾကာက္လို႔ ဦးေမာင္ျပန္လာမွ ျပန္ဖို႔ေျပာသည္။ စကားစျမည္ေျပာရင္ ဖိုးေအာင္ ပေထြးအေၾကာင္းေရာက္သြားသည္။ ဖိုးေအာင္က" က်ေနာ္ ၉တန္းက်ေတာ့ အေမက အိမ္မွာမရွိဘူး။ သူက မူးလာၿပီး အသုံးမက်တဲ့ေကာင္ လာစမ္း မင္းကို အျပစ္ေပးရမယ္ဆိုၿပီး သူ့လီးကို ကိုင္ခိုင္း ဂြင္းထုခိုင္းတယ္ ၿပီးေတာ့ လီးကို လရည္ထြက္တဲ့အထိစုပ္ဆိုၿပီးစုပ္ခိုင္းတယ္ တညလုံးပဲ" ဟု ေျပာတာ့ မ်ိဳးထိုက္ အသာေလး ပုခုံးဖက္ထားေပးလိုက္သည္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာ စကားမေျပာျဖစ္ၾက။
မင္း အဲ့လို လုပ္ရတာ မႀကိဳက္ဘူးလား ဟု မ်ိဳးထိုက္ေမးေတာ့ "သူက အေမ့ေယာက္ေက်ားလ အဲ့လိုလုပ္ဖို႔မသင့္ေတာ္ဘူး"ဟု ဖိုးေအာင္ျပန္ေျပာသည္။ "မင္းက အဲ့လိုလုပ္ရတာႀကိဳက္ေတာ့ ႀကိဳက္တယ္မို႔လား"ဟု မ်ိဳးထိုက္က ရယ္က်ဲက်ဲျပန္ေမးေတာ့ "ဟာ အကိုကလဲဗ်ာ ဘာေတြေမးေနတာလဲ"ဟုမ ျပန္ေျပာေတာ့ မ်ိဳးထိုက္က စားေနက်ေၾကာင္ဖားႀကီးပီပီအထာနပ္လိုက္သည္။
သူ ပက္လက္လွန္အိပ္လိုက္ၿပီး ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းေထာင္ကာ ေအာက္စကိုတမင္တကာ
လႊတ္လိုက္ၿပီး ဖိုးေအာင္ျမင္သာေအာင္ လီးကိုျပလိုက္သည္။ လီးကို ေတာင္ေအာင္ လိုးေၾကာင္းေတြ စဉ္းစားၿပီး လီးကို လႈပ္ျပလိုက္သည္။ ဖိုးေအာင္ စိတ္ေတြမ႐ိုးမရြျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၿပီးမွ ရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းလိုက္သည္။ ဖိုးေအာင္ မ်ိဳးထိုက္လက္ထဲမွာ စိတ္ေတြထႂကြလာသည္။ မ်ိဳးထိုက္က ဝါရင့္ သဘာရင့္ ဖိုးေအာင္က ဆယ္ေက်ာ္သက္ ႏုႏုနယ္နယ္။ အေတြ႕အထိဒဏ္ကို ေတာင့္မခံႏိုင္ေသးတဲ့အရြယ္။
မ်ိဳးထိုက္ အနမ္းမိုးေတြရြာၿပီး ဖိုးေအာင္ဖင္ႏွစ္မႊာၾကားလက္ၾကမ္းႀကီးနဲ႔ပြတ္တိုက္ေပးေတာ့ ဖိုးေအာင္ခမ်ာ ထြန္႔ထြန္႔လူးေနသည္။ဖိုးေအာင္လက္ကိုဆြဲကာ သူ့လီးေပၚတင္ေပးလိုက္ေတာ့ ဖိုးေအာင္ တင္းၾကပ္စြာဆုပ္ကိုင္ထားသည္။ လီးႀကီးက ေသြးခုန္ႏႈန္းေတြ တဒိတ္ဒိတ္တိုးၿပီး ဖိုးေအာင္လက္ၾကားထဲလူးလြန္႔ေနသည္။
ဖိုးေအာင္ေခါင္းကို အသာဖိၿပီးေပါင္ၾကားထည့္ေပးလိုက္ေတာ့ ဖိုးေအာင္ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာရဲ႕အထိအေတြ႕က ဒစ္ဖ်ားေတြကို စိမ့္သြားေစသည္။
မ်ိဳးထိုက္လည္း သူ့လက္ေခ်ာင္းေတြကို တံေတြးဆြတ္ၿပီး ဖင္ေပါက္ခ်ဲ႕သည္။ ခဏၾကာေတာ့ ဖိုးေအာင္ကို ကုန္းခိုင္းကာ တံေတြးခြၽဲေအာင္ဆြတ္ၿပီး ဖင္ဝကိုကလိလိုက္သည္။ ဖင္ဝေလး စူပြပြ ျဖစ္လာမွ ဒစ္ေခါင္းကို ဖိသြင္းလိုက္ေတာ့ ဖိုးေအာင္ အား ဆို ထေအာ္သည္။အသာဖက္ၿပီး လည္ပင္ေလးကိုနမ္းကာ ေခ်ာ့သြင္းရသည္။ လီးတေခ်ာင္းလုံးဝင္ဖို႔ေတာ္ေတာ္ႀကိဳးစားၿပီးမွ တျဖည္းျဖည္း ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္ရသည္။ လီးတေခ်ာင္းလုံးကို ရစ္ပတ္ထားတဲ့ ဖိုးေအာင္ဖင္အတြင္းသားေတြက အိစက္ၿပီး တင္းက်ပ္ေနသည္။ မ်ိဳးထိုက္ အရွိန္ျမင့္တဲ့ဒဏ္ကို ဖိုးေအာင္ခံႏိုင္ရည္ရွိၿပီး ဖီးလ္တက္လာတဲ့ အခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ မ်ိဳးထိုက္ အားကုန္ေဆာင့္လိုးေတာ့သည္။ တနာရီေလာက္ၾကာေအာင္ေဆာင့္ၿပီးေတာ့ လရည္ေတြ ပန္းထည့္လိုက္ေတာ့သည္။ လီးက အရွိန္မေသေသးေသာ္လည္း ဖိုးေအာင္ ကို သနားလို႔အဝတ္ေတြျပန္ဝတ္ၿပီး ေသးေပါက္ဖို႔ထြက္ခဲ့လိုက္သည္။
"ဟာ ဦးေမာင္ ဘယ္အခ်ိန္ကျပန္ေရာက္ေနတာလဲ"ဟုေမးေတာ့ အခုမွ ေရာက္တာပါတဲ့ ဒါေပမယ့္မ်က္ႏွာက စပ္ၿဖဲၿဖဲ။ အဲ့ေတာ့မွ မ်ိဳးထိုက္ မီးမပိတ္လိုက္မိတာသတိရသည္။ ဦးေမာင္လည္း မ်ိဳးထိုက္နဲ႔အတူေသးလိုက္ေပါက္သည္။ ဦးေမာင္လည္း လီးေတာင္ေနမွန္း သတိထားမိလိုက္သည္။ ဦးေမာင္လီးက ေဂၚလီ၂လုံးေတာင္ထည့္ထားေသးသည္။
အပိုင္း(၂)
အိမ္အေပၚျပန္တက္လာေတာ့ ဖိုးေအာင္တေယာက္ ပင္ပန္းၿပီး အိပ္ေမာက်ေနၿပီ။
"မ်ိဳးထိုက္ ညနက္ၿပီဆိုေတာ့ မင္းမျပန္နဲ႔ေတာ့ကြာ ဒီမွာပဲ အိပ္ေတာ့"ဟု ဦးေမာင္က ေျပာသည္။ ဖိုးေအာင္ ေဘးခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ဦးေမာင္။ ဦးေမာင္ ေဘးမွာ မ်ိဳးထိုက္။ "မ်ိဳးထိုက္ မင္းဖိုးေအာင္ကိုဖင္ခ်ေနတုန္း မင္းဖင္ႀကီးက တင္းကားၿပီး လိုးခ်င္စရာႀကီးကြာ မင္းဖင္ႀကီးၾကည့္ၿပီး ငါ တက္ခြခ်င္စိတ္ မနည္းထိန္းထားရတယ္"ဟု ဦးေမာင္ကေျပာေတာ့ "ဦးေမာင္ကေတာ့လုပ္ၿပီ ဦးေမာင္လည္း ေတာင့္ပါတယ္ဗ်"ဟု မ်ိဳးထိုက္က ျပန္ရစ္သည္။ "မင္း အဆင္ေျပရင္ေတာ့ ငါတခ်ီေလာက္ဆြဲပစ္ခ်င္တာ ေကာင္းလို႔ခံၾကတာဆိုေတာ့ မင္းလည္းေကာင္းမွာပါ ငါလိုးတာ ညင္သာပါတယ္ကြ"ဟု ဦးေမာင္ ဒဲ့ေျပာေတာ့ "ဟာ ဦးေမာင္ကလည္းဗ်ာ ခံရတာ ဝါသနာ မပါဘူးဗ် ၿပီးေတာ့ ဦးေမာင္လီးက အႀကီးႀကီး ေဂၚလီ ၂လုံးက ပါေသး နာမွာဗ်"ဟု မ်ိဳးထိုက္က ျပန္ေျပာသည္။ "ႀကိဳးစားၾကည့္တာေပါ႔ကြာ ငါလည္း မခ်ရတာ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီေနၿပီ" ဦးေမာင္က ဇြတ္ေျပာေတာ့ "ဒါဆိုလည္း လုပ္ဗ်ာ ဒါေပမယ့္ အျပန္အလွန္ ဆိုမွ လက္ခံမွာ " မ်ိဳးထိုက္က ျပန္ခ်ဳပ္ေတာ့ ဦးေမာင္ မအီမလည္နဲ႔ လက္ခံလိုက္ရသည္။
ဦးေမာင္ မ်ိဳးထိုက္ပါးစပ္နား လီးေတ့ေတာ့ "အဲ့လိုမရဘူး ဒီလို"ဟု ဆိုကာ 69ပုံစံ အျပန္အလွန္စုပ္ရင္း တေယာက္ဖင္ တေယာက္ ကလိၾကသည္။ ဦးေမာင္က မ်ိဳးထိုက္ ပါးစပ္ကို ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးကာ မ်ိဳးထိုက္ပါးစပ္ထဲတခ်ီပန္းထုတ္လိုက္သည္။ ၿပီး မ်ိဳးထိုက္ကို ပက္လက္လွန္ကာ ေပါင္ကားၿပီး မ်ိဳးထိုက္ဖင္ထဲ အတင္းထိုးထည့္ေတာ့ "ျဖည္ဴးျဖည္းလုပ္ဗ် ဒါ စပ မဟုတ္ဘူး"ဟု မ်ိဳးထိုက္က ေျပာသည္။ ဒစ္ႀကီးဝင္ၿပီး ေဂၚလီပါဝင္ေတာ့ မ်ိဳးထိုက္ညည္းသံေတြထြက္လာသည္။ ဦးေမာင္က အစကတည္းကၾကမ္းၾကမ္း လိုးေတာ့ မ်ိဳးထိုက္အံႀကိတ္ခံရသည္။ မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ဦေမာင္ လရည္ေတြ ပန္းထည့္လိုက္သည္။ လီးကိုမထုတ္ေသးပဲ ဆက္လိုးေနလိုက္သည္။ တတိယတခ်ီက်ေတာ့ လရည္ျဖန္းထားတဲမ်ိဳးထိုက္ဖင္ဟာ ေခ်ာေမြ႕ၿပီး ပိုလိုးလို႔ေကာင္းလာသည္။ မ်ိဳးထိုက္လည္း ခံရတာ အရသာေတြ႕လာသည္။ တရၾကမ္း ေဆာင့္အၿပီး လရည္လက္က်န္ေတြ မ်ိဳးထိုက္ဖင္ထဲ ပန္းထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။
မ်ိဳးထိုက္က ကြၽန္ေတာ္အလွည့္ဟုဆိုကာ သူ့ဖင္က ထြက္က်ေနတဲ့ဦးေမာင္ရဲ႕လရည္ေတြ သူ့လီးကိုသုတ္ၿပီး ဦးေမာင္ဖင္ထဲ တရၾကမ္း ထိုးသြင္းလိုက္ေတာ့ ဦးေမာင္အံႀကိတ္က မင္းက လက္စားေခ်တာလား ဟုေမးသည္။ မ်ိဳးထိုက္က ဟဲဟဲဟု ရယ္ကာ စီးပိုင္ေနတဲ့ဦးေမာင္ဖင္ကို တဟုန္ထိုး လိုးေတာ့သည္။ ဖိုးေအာင္က ငယ္ေသးလို႔ ညႇာေပမယ့္ ဦးေမာင္ကိုေတာ့ မညႇာမတာလိုးပစ္သည္။
အားးေကာင္းတယ္ဦးေမာင္ရာ အားးးက်ေနာ္ထြက္ခ်င္ေနပီ အးးအားးထြက္းးထြက္ပီေျပာရင္ဦးေမာင္ဖင္ထဲလရည္ေတြပန္းထည့္ပစ္လိုက္ပီးသူ့လီးကိုမထုတ္ေသးဘဲစိမ္ထားလိုက္တယ္ ဦးေမာင္ကေအာက္ကဖင္ႂကြက္သားနဲ႔ညႇစ္ထားေတာ့ဒုတိယအႀကိမ္ျပန္ထလာေတာ့မေနႏိုင္ဘဲ အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ေဆာ့လိုးပီး လီးကိုဆြဲထုတ္ကာ ဦးေမာင္ကိုပက္လက္လွန္ခိုင္းထားၿပီး ဦးေမာင္မ်က္ႏွာေပၚကို အားးအားးအားးလို႔ညီးရင္ခတ္ျမန္ျမန္ထုလိုက္တာ လရည္ေတြမ်က္ႏွာေပၚ ပန္းခ်လိုက္ေတာ့တယ္....
မနက္လင္းေတာ့ ၃ေယာက္စလုံး မထိုင္ႏိုင္မထႏိုင္ ထမင္းထစားလိုက္ အနားယူလိုက္နဲ႔။ ဒါေတာင္ ဖင္ေတြသာနာေနၾကတာ လီးေတြကေတာ့ ေတာင္လို႔။
အပိုင္း(၃)
ဖိုးေအာင္နဲ႔ဦးေမာင္နဲ႔မ်ိဳးထိုက္တို႔ဟာ တအိမ္ထဲအတူတူ အၿမဲေနၾကေလေတာ့သည္။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ဖိုးေအာင္ကိုသာ ဝိုင္းလိုးေနၾကၿပီး ဦးေမာင္နဲ႔မ်ိဳးထိုက္က ဖိုးေအာင္ မခံႏိုင္တဲ့အခါမွသာ အခ်င္းခ်င္း တေယာက္တလွည့္ ျပန္လိုးၾကေလသည္။
အပိုင္း(၄)
တေန႔သ၌ ဦးေမာင္အိမ္သို႔ ညဘက္ သန္းေခါင္အခ်ိန္ သူခိုးကပ္ေလသည္။ သူခိုးက အိမ္တြင္ေမြးထားေသာ ၾကက္မ်ားကို ခိုးရန္ ေခ်ာင္းေနခ်ိန္ မ်ိဳးထိုက္ႏွင့္မိေလသည္။ မ်ိဳးထိုက္ဗလလက္က သူခိုး႐ုန္းမလြတ္ႏိုင္ပဲ ဦးေမာင္ပါေရာက္လာခ်ိန္သူခိုးကိုႀကိဳးတုတ္ကာ အိမ္ထဲသို႔ ေခၚလာၿပီး သူႀကီးအိမ္ပို႔ကာ ရဲစခန္းတိုင္မည္ဟု ၿခိမ္းေျခာက္ေတာ့ သူခိုးက အမ်ိဳးမ်ိဳးေတာင္းပန္ေတာ့သည္။ မ်ိဳးထိုက္က ဒီအတိုင္းေတာင္းပန္လို႔ေတာ့မရဘူး ဟုေျပာေတာ့ သူခိုးက ဘယ္လိုေတာင္ပန္ရေတာင္းပန္ရ ေတာင္းပန္ပါမယ္ ဟုေျပာေလသည္။ ဦေမာင္လည္း ဂြင္ဝင္ၿပီဆိုေတာ့မွ ဖင္ခံၿပီးေတာင္းပန္မွ ရမယ္ ဟု ဝင္ေျပာေလသည္။ သူခိုးလည္ ျငင္းမရတဲ့အဆုံး ဖင္ကုန္းေပးလိုက္ရေတာ့သည္။ မ်ိဳးထိုက္က အရင္မိလို႔ အရင္ ခ် ရသည္။ သူခိုးခမ်ာ ေနာက္ခိုးဦးမလား ဟု ေမးေမးၿပီး ဆယ္ခ်ီေလာက္ အလိုးခံလိုက္ရသည္။ ပထမတခ်ီေလာက္သာ ေအာ္ေနေသာ္လည္း ေနာက္အခ်ီမ်ားမွာေတာ့ ညည္းသံသဲ့သဲ့နဲ႔ လီးအရသာေတြ႕သြားေတာ့သည္။ ျပန္လႊတ္တာေတာင္ မျပန္ခ်င္ေတာ့ပဲ မၾကာခဏ အလံ လာခိုးေနေတာ့သည္။
---------------------------------------------
မွတ္ခ်က္။ ။ ထန္ၿပီး ထုပါ.. အတုမယူပါႏွင့္😁
Comments
Post a Comment