သုံးပင်လိမ်တဲ့ ည အပိုင်း(၂၄)

<Unicode>


သုံးပင်လိမ်တဲ့ ည
အပိုင်း - ၂၄

#Credit;C.K.O

အက်ကြောင်းတစ်ခု၏နိဒါန်း

ဒီကြားထဲအလုပ်တွေများနေသဖြင့် အလုပ်သဘောအရ waiter တွေဖြစ်သော ထက်မောင် ၊ ကိုဇော် တို့နဲ့အတူ ကျွန်တော်နဲ့ ကိုငြိမ်း တို့ အတူပူးတွဲ အလုပ်အတူတူလုပ်နေသည်က လွဲလို့ ထူးထူးခြားခြားဖြစ်စဉ်အနေနဲ့ သီးသန့်ချိန်းတွေ့ရတာတွေ မလုပ်ဖြစ်တော့။ကိုကျော်စိုးလည်း သူ့မိန်းမကလေးမွေးနေသဖြင့် ကျွန်တော့ဆီအချိန်ကြာကြာမလာနိူင် လာလျှင်လည်း ခဏဘဲ ဖြစ်သည်။လိင်ကိစ္စအတွက်တော့ လူလစ်ရင် နမ်းတာ၊ဖက်တာ တို့ကလွှဲရင် ထူးထူးခြားခြား မဆက်ဆံဖြစ်တော့။သူလဲ သားဦးဖခင်ဖြစ်သဖြင့် အလုပ်ရှုပ်နေသလို သူနဲ့နောက်ဆုံးတွေ့ပြီး ဆက်တိုက် ကိုမင်းမင်း၊ ကပ္ပလီ တို့နဲ့ပဲ ဆက်ဆံခဲ့ရသော ကျွန်တော်ကလည်း ဆန္ဒရှိပေမဲ့ ကိုယ့်ကိုကိုယ် လိပ်ပြာမသန့်တော့သဖြင့် သူ့ကိုအားနာသလို ကိုယ့်ကိုကိုယ်လည်း ထိန်းသိမ်းနေရသဖြင့် ကိုယ့်ဘက်က လိင်ကိစ္စ စမဖြစ်သော်လည်း သူ့ဘက်က စချင်သလို လုပ်လာလျှင်လည်း ရှောင်တိမ်းနေလိုက်သည်။

သေချာစဥ်းစားကြည့်တော့လည်း သူနဲ့ကိုယ်နဲ့က ချစ်လွန်းလို့ ဖြစ်ခဲ့ကြပေမဲ့လည်း သူ့မှာအိမ်ထောင်နဲ့ ခုဆို ကလေးနဲ့မို့ သူ့ဘဝကိုမနစ်မွန်းစေချင်တော့တာလည်းပါသည်။ သူ့အတွက်ကလည်း မယူမဖြစ်ယူလိုက်ရတာကလည်း မိန်းမ မထင်မှတ်ဘဲ ကလေးကလည်း ရလာသလို...ကျွန်တော်နဲ့ချစ်သူဖြစ်ကာ ကျွန်တော့်ကိုလည်း မပြတ်နိူင်ဖြစ်ကာ ဗျာများနေရပီး ဇာတ်မျောကြီးတစ်ခုကို ကနေရသလို ဖြစ်နေသည်မှာ၂ဦးစလုံးသိပီးသားဖြစ်သည်။ကျွန်တော့်ဘက်က အဆင်သင့် သူနဲ့တစ်နေရာကို ၂ဦးသဘောတူထွက်သွားကာအတူနေနိူင်ပါသည်။ သူ့ဘက်ကလည်း နေချင်သည်မှာ ပြောစရာလိုမည်မထင်။ ဒါပေမဲ့...သူ့မှာမိန်းမအပြင် အခု သံယောဇဥ် တစ်ခုက ထပ်တိုးလာပြန်သည်။ သူ့သားလေးမွေးလာတော့..။

ကိုမင်းမင်းကို ပြန်ဆက်ဖို့ကိုလည်း ပြတ်သွားသောကြိုးတစ်ချောင်းကို ပြန်ဆက်ကာမှလွယ်မည်။အချစ်ဦးဆိုသော သံယောဇဥ် ရှိတာမှန်ပေမယ့်.. သူလုပ်ခဲ့သောအပြစ်တွေက ခွင့်လွှတ်လို့ရရင်တောင် မေ့ပစ်ဖို့ကိုမလွယ်... သူသာကျွန်တော့်အပေါ်သစ္စာရှိခဲ့ဖို့ မမျှော်လင့်ပါ။ ဒါပေမဲ့ သူငယ်ချင်းလို နေပီး လိုအပ်ချိန် sex ပါတနာ တစ်ယောက်လို နေခဲ့ပါလည်း ကျွန်တော် ခုလို ဇာတ်လမ်းတွေရှုပ်ကာ လိင်ဆက်ဆံဘက်တွေ များပီး စိတ်ရှုပ်ရမည် မထင်ပါ ။ သူ့အပေါ် ကျွန်တော်နားလည်မှုတွေ ပေးထားပီးသားပဲလေ။ အချိန်တန် သူမိန်းမယူမယ်ဆိုတာ။အခြားမိန်းကလေးတွေနဲ့လည်း ချစ်ကြိုက်ခွင့်ပေးထားပီးသား တရားဝင်။ သူက ခုတော့ သစ်ခြောက်ချိုး ချိုးကာ မလိုတော့တဲ့ လစဥ်သုံးပစ္စည်းတစ်ခုလို ကပ္ပလီလက်ထဲ ထိုးအပ်ခြင်းကိုက မေ့ပစ်လို့မရ။

ကပ္ပလီ.. သူ့ကိုတော့ စကားထဲ ထည့်မပြောချင်ပေမဲ့... ချန်ထားလို့လဲ မဖြစ်ပါ။ ကိုကျော်စိုး၊ ကိုမင်းမင်းနှင့် ကျွန်တော့်အကြောင်းတွေ သိကာ အကြပ်ကိုင် အ​ချာင်နှိုက်တတ်တဲ့ သူ့အကျင့်ကို ကြောက်သောကြောင့် သတိထားနေရသည် ။ သူ့ကို ကျွန်တော် မယုံသလို မချစ်ပါ။ သူနဲ့အလိုးခံဖူးပေမယ့် တစ်ခါတစ်လေ ၂ခါအလိုးခံမှ တစ်ခါလောက်တော့ အလိုးခံစဥ် သာယာဖူးတာကတော့ ဝန်ခံရပေမည်။ ဒါပေမဲ့ လက်တွဲဖို့ ပါတနာ အဖြစ်နေဖို့ကတော့ မယုံ။ သူ့ဘက်က သနားလာအောင် ပြောနေသော်လည်း စိတ်မပါ။ သူတို့၃ယောက်ကြားမှ တကယ်တမ်းတော့ ကျွန်တော်က စဥ်းစားကြည့်တော့ မယားငယ် ၊ ဖာသည်အဆင့်တောင် မဟုတ်ပါလား။

သူတို့လီးတောင်ချိန် လိုးမဲ့သူမရှိချိန် အလိုးခံဖို့ အခမဲ့ကျွန်တစ်ယောက်သာသာပင်ဖြစ်သည်။သို့သော်လည်း ကိုကျော်စိုးနဲ့ကတော့ မယားငယ် အဆင့်မဟုတ်တောင် ရည်းစားလို နေခဲ့ရတာ တစ်ခုကတော့ ဖြေသာပေမယ့်.. ခိုးကြောင် ခိုးဝှက် ရင်တစ် ထိတ်ထိတ်နဲ့ ဘယ်တော့ပေါ်မလဲ စောင့်နေရသည့်အဖြစ်။သူ့ကို အားလုံးထက်ပိုချစ်တဲ့အတွက် ကိုယ့်ဘက်ကို ဆွဲမခေါ်ရက်ပါ။ဆွဲခေါ်ရင်တော့ ရနိူင်တဲ့ အခြေအနေ ရှိတာကိုတော့ ကိုယ့်ဘက် ကိုယ်ယက်ရင်း တွေးလို့ရပါသည်။

တစ်ခါတစ်လေ ကိုယ့်အကြောင်းကို စဥ်းစားမိရင်း အားငယ်ကာ မျက်ရည်ဝဲရသည်။ မဖြစ်ချင် ဒီလိုလိင်တူဘဝကို ရောက်ခဲ့ သာယာခဲ့ပေမယ့်.. မနေချင်တော့ဘူး။သာမန်ယောကျ်ားတစ်ယောက်လိုသာ ဖြစ်ချင်သည်။ ခက်သည်က မိန်းကလေးတွေကို စိတ်မဝင်စားတတ်ဘဲ လိင်တူကိုသာ စိတ်ဝင်စားနေခြင်းဖြစ်သလို။အဆိုးဆုံးက လိင်တူခြင်း လွန်လွန်ကျူးကျူး ဆက်ဆံမိခဲ့တာကိုက ကိုယ့်လိပ်ပြာကိုယ်မသန့်တော့..။ကိုကျော်စိုးကိုတောင် သစ္စာမဲ့သလိုဖြစ်ခဲ့ပြီးပြီ။ အခြားအပြစ်မဲ့တဲ့ မိန်းကလေးများကို ဘယ်လိုဟန်ဆောင် ချစ်ရတော့မှာလဲ။မီးလောင်ရာ လေပင့်သလား။အညှီရှိရာ ယင်ဘဲလာသလားတော့မသိ မဟုတ်တဲ့နေရာမှာ ကျွန်တော်တစ်ယောက် စန်းတွေပွင့်တာ ဆိုသည်မှာ အံ့သြလို့မကုန်။

အခုလည်း ကိုငြိမ်းက သူ့မွေးစားသား ၃ယောက်ဘဲ ဆိုပါတော့..။ ကိုဇော်ကတော့ သူနဲ့အသက်၃နှစ်လောက်ပဲကွာတော့ မွေးစားညီပေါ့။ ကျွန်တော့်ကို ၂ယောက်လာထိုးပေးနေသည်။မယူဘူး ဇွတ်ငြင်းရင်လည်း ကိုမင်းမင်းကို ချစ်နေလို့လား။မပြတ်သေးတာလား စကားနာထိုးတော့မယ်။ကိုမင်းမင်းနဲ့ကျွန်တော် လိုးတာ ခံတာကိုတော့ သူမသိလောက်ဘူး ထင်ပေမယ့် ကိုမင်းမင်းအပေါ် ကျွန်တော် စိတ်ဝင်စားခဲ့ ချစ်ခဲ့တာကိုတော့ သူ့ကိုလိမ်လို့မရ။ ကပ္ပလီကလည်း လာလာ ကျူနေတော့..ကိုငြိမ်းက ကပ္ပလီကိုရော သာယာနေတာလားဆိုပီး အစ်တော့မည်။ တစ်ခုကံကောင်းတာက ကိုကျော်စိုးနဲ့ ဖြစ်နေတာကို သူမသိ။ သူသိလည်း ကျွန်တော်က တစ်ခါတစ်လေ ကိုကျော်စိုးကို ကြည့်တာလောက် စိတ်ဝင်စားတာလောက်သာ သိမည်ထင်သည်။

ဟိုက အိမ်ထောင်သည် ကလေးအဖေဆိုတော့ ကျွန်တော်နဲ့ မဖြစ်နိူင်တာ သူသိသည်။အခုလည်း သူ့အကြောင်းပြချက်က ကိုမင်းမင်း နဲ့ ကပ္ပလီတို့နဲ့ အဆက်အဆံ မလုပ်စေချင်သလို သူလက်သပ်မွေးထားတဲ့ ကိုဇော်နဲ့ ထက်မောင်ထဲက ၁ယောက်နဲ့ ကျွန်တော့်ကိုဖြစ်စေချင်သည်။ ခုတော့ကျွန်တော့်မှာ မငြင်းနိူင် မပယ်နိူင်ဖြစ်ကာ အခက်တွေ့နေသည်။တစ်ခုကောင်းသည်ကာ ကိုဇော် နဲ့ ထက်မောင် ၂ယောက်စလုံး ပြိုင်တူ ကျွန်တော့်ကို မချဥ်းကပ်ဘဲ။ အစီအစဥ် ကောင်းလွန်းသူကြီး ကိုငြိမ်း အစီအမံနဲ့ အငယ်ဆုံး ထက်မောင်ကို ဦးစားပေး ကျွန်တော့်ထံ စေလွှတ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။သူပြောတဲ့ အကင်းလေးဆိုလား ဘာလားပေါ့။ ခက်တာက ထက်မောင်ကို ကျွန်တော်မချစ်ပါ။ဒါပေမယ့် သံယောဇဥ်တော့ ရှိပါတယ်။လုပ်ဖော် ကိုင်ဖက်၊ အလုပ်ချင်းလဲအတူတူ၊ကျွန်တော့်အနွံအတာလည်း နည်းနည်းပါးပါး ခံနိူင်သူ။ အလိုက်သိသူ တစ်ယောက်ပါ။လည်လည်ဝယ်ဝယ်လဲရှိ ၊ သွက်လက်လှသည်။ သူ့body သူ့ရုပ်ရည်၊ သူ့ပုံစံက လက်မခံနိူင်စရာမရှိပါ။ချစ်သူအဖြစ်ရော sex အတွက်ပါ အရည်အချင်းရှိသူဖြစ်သည်။ ကျွန်တော့်အတွက်တော့ သူနဲ့sex ဖြစ်ဖို့ဆွဲဆောင်မှုရှိသော်လည်း၊ အချစ်အတွက်တော့ မဖြစ်နိူင်ပါ။ရှေးက အဖြစ်အပျက်တွေနဲ့တင် မောပန်းနေပါပြီ။

ပြီးတော့ ကျွန်တော်က ကိုယ့်ထက်အသက်ငယ်တာတွေထက် အသက်ကြီးတဲ့လူတွေကိုသာ စိတ်ဝင်စားမှု ပိုများတယ်ဆိုတာ ငြင်းဖို့မလိုပါ။ခုတလော ထက်မောင်ကလည်း ကျွန်တော့နား အတင်းကပ်လာသည်။ကိုငြိမ်းရဲ့ အားပေးတိုက်တွန်းမှုလည်းပါမည်။အရမ်းရဲတင်းလွန်းလာသည်။သူ့ကိုသူ လူလစ်ရင် ကျွန်တော့်ကို ညီလို့မပြောတော့ မောင်ကလေ မောင်ကနဲ့ ကျွန်တော့်ကိုလည်း ချစ်ဆိုပီး တစ်ချစ်ထဲ ချစ်နေသည်။လူလစ်ရင် အတင်းဖက်ကာ အခွင့်အရေးရရင် ရသလို ခိုးခိုးနမ်းပါသည်။ကိုငြိမ်းမျက်နှာကြောင့်အတင်းမငြင်းရဲ။မငြင်းရဲဘဲ သူ့အထိအတွေ့တွေက ထိန်းထားတဲ့ ကျွန်တော့်လိင်စိတ်ကို လာလာခလုတ်တိုက်နေသဖြင့် မပွင့်ထွက်အောင် မနည်းထိန်းနေရသည်။သူ့ဘက်ကတော့ အသက်ကလည်းငယ် ၊ ဒီအရွယ်ဆိုတာက စိတ်ကလည်းမြန် မြန်သလိုထန်သည်။အတွေ့အထိနဲ့တင် စူးစမ်းချင်စိတ်ကလည်း များတဲ့အရွယ်ပါ။ မခံချင်စိတ် မာနကလည်းကြီးတဲ့အရွယ်လေ။ယောကျ်ားလေးတို့ နှာထသန်တဲ့အရွယ် ဆိုပါ့တော့။ဒါ့ကြောင့်ကျွန်တော်နဲ့ တွေ့တိုင်း သူ့အသက်ရှုသံပြင်းပြင်းက သူဘယ်လောက် လိင်ဆက်ဆံချင်တာ ပြင်းပြနေတယ် ဆိုတာကို သိနိူင်ပါသည်။ လူလစ်တိုင်း နားပူ နားဆာနဲ့ ပူဆာတတ်ချင်တတ်သည်။ကျွန်တော် အခွင့်အရေးပေးပါက သူနဲ့ဖြစ်သွားနိူင်သည်မှာ သေချာသည်။

အဲ့လိုထိန်းတဲ့ကြားက တစ်နေ့ ပြသာနာ တက်တော့ သည် ။ထက်မောင်နဲ့တော့မဟုတ် ကျော်စိုးနဲ့ပါ။တစ်နေ့ နေ့လည်..အလုပ်ပြီးသွားသဖြင့်..ခဏအနားယူရန် အဆောင်သို့ပြန်လာခိုက် ကျွန်တော့် အိပ်ရာနံဘေးကပြတင်းပေါက်ဘောင်ပေါ်တွင် ဆေးလိပ်တစ်လိပ်ကို ဖွာရှိုက်ရင်း မီးခိုးတွေ မှုတ်ထုတ်နေသော ကိုကျော်စိုးကို တွေ့ရသည်။

"လာပါ..ငါမင်းကိုမျှော်နေတာ သတိရတယ်ကွာ မင်းအခုတလော ငါ့ကိုရှောင်နေသလိုဘဲ.."
"မဟုတ်ပါဘူး။အလုပ်များနေလို့ပါ"

ပြောရင်း ကျွန်တော် သူ့နားရောက်သွားတော့..။ သူသောက်လက်စဆေးလိပ်ကို ပြတင်းပေါက်ကနေ အပြင်သို့ ပစ်လိုက်သည်။သန်မာတဲ့သူ့လက်တွေက ကျွန်တော့ကိုအတင်း သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်တော့သည်။

စွေ့ခနဲ့ သူ့ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးထဲ ကျွန်တော်ရောက်သွားတော့ အတင်းဖက်ထားကာ ကျွန်တော့်နူတ်ခမ်းအား သူ့နူတ်ခမ်းထူထူကြီးများဖြင့် ဖိစုပ်လိုက်တော့သည်။ရုတ်တရက်မို့ လန့်သွားသော်လည်း..အလိုက်သင့်နေလိုက်ကာ သူ့ပခုံးပေါ် လက်ဖြင့် လှမ်းဖက်လိုက်သည်။ သူက ကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲ သူ့လျှာကြီးကို ထိုးသွင်းလိုက်သည်။အိုး.. နံလိုက်တာ..အရက်နံ့နဲ့ ဆေးလိပ်နံ့ အု..ဝု..အတင်းရုန်းထွက်လိုက်ကာ သူ့ရင်ဘက်ကို တွန်းထားလိုက်မှ သူ့နူတခမ်းဖြင့် ငုံထားသော ကျွန်တော့်နူတ်ခမ်းလေး လွတ်သွားကား မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေအထားဖြင့် စကားပြောလို့ရသည်။

"ကို ဘာဖြစ်လို့ နေ့ခင်းအလုပ်ချိန်ကြီး အရက်တွေသောက်လာရတာလဲ"

သူက ကျွန်တော့ အမေးကို ချက်ချင်းမဖြေသေးဘဲ ကျွန်တော့ ကိုယ်လုံးလေးကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ အတင်းဆွဲသွင်းကာ တင်းကြပ်စွာ ဖက်ပစ်လိုက်သည်။ပြီးမှ မဲ့ပြုံးပြုံးကာ
" သောက်ချင်လို့ သောက်တာ ဘာဖြစ်လဲ ဘယ်သူ့ခွင့်ပြုချက် ယူရမှာလဲ"
" အား..နည်းနည်းတော့ လွှတ်ပါဦး နေ့ခင်းကြီး လူမြင်သွားရင် မကောင်းဘူး။ စကားလဲ ပြောလို့မရဘူး"
"မပြောဘူး.. ချစ်မယ် ..လာ.."
"နေဦး..ခဏ.. အရေးကြီးလို့..ခဏ"

‌ကျွန်တော်အတင်းရုန်းမှ သူကနည်းနည်း လျော့ပေးလိုက်ပေမယ့် သူ့လက်တို့က ကျွန်တော့ကျောကုန်းကနေတစ်ဆင့် အောက်သို့လျောဆင်းလာကာ လုံးဝန်းစွင့်ကားသော ကျွန်တော့်တင်သားများအား ကိုင်တွယ်ပွတ်ချေနေသည်။ကျွန်တော့ဗိုက်အား ပူနွေးမာတောင့်နေသော သူ့လီးကြီးက သိပ်မမာ မပျော့ အောင်သို့ခပ်ငိုက်ငိုက်နဲ့ လာထိသဖြင့် ကျွန်တော့ညီဖွားလေးလည်း တင်းသွားကာ နို့တွေစူလာသည်။သို့သော်မဖြစ်တော့ ပြောရမယ့် စကားတော့ ပြောမှ ဖြစ်မယ်..။

"ကိုကျော်စိုး အလုပ်မသွားဘူးလား။အလုပ်ချိန်ကြီး အရက်သောက်တာ ကျွန်တော်မကြိုက်ဘူးနော်..။ဘာတွေစိတ်ညစ်နေလို့လဲ.."
"ညစ်တာပေါ့..မင်းကြောင့်လေ.. လာပါကွာ..မလိုးရတာကြာပီ မင်းလည်းဆာနေပီလား ငါတော့စားချင်နေပီ တစ်ချီလောက်..ဟင်း..ဟင်း..."

ကျွန်တော့်ဘောင်းဘီကို သူအတင်းဆွဲချွတ်နေသည်။

"ကိုကျော်စိုး လွှတ်..ပါ..နေ့ခင်း..အလုပ်ချိန်ကြီး ညနေ ဒါမှမဟုတ် ညမှ လုပ်ပါ။မရဘူးကွာ..မင်းအချိုးတွေပြောင်းနေတယ်နော်..ဘာလဲ..ထက်မောင်..ကြောင့်မဟုတ်လား..မင်း..ငါ့ကို သစ္စာဖောက်ချင်နေတာမလား..မရဘူး..မင်း..ငါကလွှဲလို့..ဘယ်သူမှ မင်းကို မယူရဘူးနော်..။ငါ..မင်းကို..ယူမှာ..ငါဘဲ လိုးမှာ.. "

ကိုကျော်စိုးမူးမူးနဲ့ ပိုဆိုးလာသည်။သူ့ကျွမ်းကျင်ပိုင်နိူင်စွာ ဆွဲချွတ်လိုက်သဖြင့် ကျွန်တော့်စတိုင်ဘောင်းဘီကော အတွင်းခံပါ ပေါင်လယ်ရောက်သွားသလို အပေါ်ရှပ်အကျီ အဖြူလေးမှာလည်း ကြယ်သီးများပြုတ်၍ ရင်ဘတ်ဟပြဲဖြစ်သွားသည်။လူလည်း ကြမ်းပြင်ပေါ် ဆွဲလှဲခံလိုက်ရသလို ကိုကျော်စိုးရဲ့ မြင့်မားတောင့်တင်းသော အရပ်နဲ့ကိုယ်လုံးကြီးက အပေါ်ကနေ ဖိထားလေတော့သည်။

အပေါ်ကနေ ကိုယ်လုံးနဲ့ ဖိထားသလို ကျွန်တော့လက်၂ဖက်ကိုလည်း ဆွဲမြှောက်ကာ ခေါင်းပေါ်တင်ပြီး ကြမ်းနဲ့ကပ်ထားလိုက်တော့သည်။ဘောင်းဘီပေါင်လယ်လောက်ကျွတ်နေသော ပေါင်၂ချောင်းကို သူဆွဲကားလိုက်ပြီး သူ့ပေါင်ပေါ်တင်လိုက်ကာ သူ့ကိုယ်လုံးက ကျွန်တော့ပေါင်ကြားထဲ တိုးဝင်လိုက်သဖြင့်ကျွန်တော့မှာ အဝတ်မဲ့နေသော ဖင်ပိုင်းက အပေါ်ကဟကာ ထောင်ပေးသလိုဖြစ်သွားသည်။လန်နေသော ပုဆိုးတိုတို အောက်က မပျော့မမာနဲ့ တဖြည်းဖြည်း တောင်လာသည်ထင်ရသော သူ့စံချိန်မီလီးတန်ရှည်ရှည်ထွားထွားကြီးက ကျွန်တော့ခရေဝနဲ့ မထိတထိ တေ့မိနေသည်မှာ ကိုကျော်စိုးရဲ့ ကျွမ်းကျင်မှုပင်ဖြစ်သည်။ကျွန်တော့်ဖင်ကြီးမှာလည်း လီးနဲ့ထိသည်ဆိုသည်နဲ့ ကော့ပေးတတ်သည့်အကျင့်မှာ တော်တော်ဆိုးသည်။ကိုကျော်စိုးလိုးပြီးလို့ ခပ်ဟဟဖြစ်နေသော ကျွန်တော့ပန်းရောင်ခရေလေးမှာ အဲ့သည်ညမှာဘဲ ကပ္ပလီက၁ချီ၊ကိုမင်းမင်းက၂ချီလောက် လိုးထားသည်မှာ ၃ရက်လောက်ဘဲကြာပေမယ့် ကြီးမားသောလီးကြီးတွေရဲ့ တွင်းချဲ့အားကြောင့်လည်းကောင်း အခုလည်း ထက်မောင်ရဲ့ အထိအတွေ့တွေကို ထိန်းသိမ်းနေသည့်ကြားမှ ကိုကျော်စိုးရဲ့ဆန္ဒအလျောက် လာပီးကိုင်တွယ်မှုကြောင့် အရင်လိုစိမနေသေးဘဲ ခပ်ဟဟဖြင့် လီးခေါင်းအရာလေးကထင်းကာ သူလိုးလိုက်ပါက အလွယ်တကူပင် အဆုံးထိဝင်သွားနိူင်သည်။မဖြစ်တော့..ခံတာတော့ ခံချင်ပေမယ့် အခြေအနေက မဖြစ်နိူင် နေ့လည် နေ့ခင်း လူရှိချိန် တစ်ဦးဦးမြင်သွားလို့မကောင်းသလို ထိုညက အဖြစ်အပျက်တွေက စိတ်ထဲပေါ်လာသဖြင့် ခံချင်စိတ်ထက် ကိုကျော်စိုးအပေါ် မထိန်းသိမ်းနိူင် ဖြစ်ခဲ့ရသည်ကို ရှက်မိ အားနာမိကာ ကိုယ့်ကိုကိုယ် မသန့်တော့သလို သူ့ကိုလည်း မပေးချင်မိ။

လိုးနေကျ ကိုကျော်စိုးကတော မူးနေလို့ အပေါက်ကျယ်နေလား..ကျဥ်းနေတာလားက ငြင်းလို့ ရပေမယ့် ကျွန် တော်ဘယ်လိုပြောရမလဲ ညောင်မြစ်တူးရင်း တော်ကြာ ပုတ်သင်ဥပါ ပေါ်နေမည့် အဖြစ်မျိုးလေ။ကိုကျော်စိုးက မလိုးခင်နူးနှပ်နေကြအတိုင်း သူ့လီးနဲ့ အလိုးခံနိူင်လာအောင် အလိုးခံချင်လာအောင် ထုံးစံအတိုင်း ကျွန်တော့ကို ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာချုပ်ထားတုန်း သူ့နူတ်ခမ်းကြီးဖြင့် ကျွန်တော့ပါးပြင်တစ်ဝိုက်ကိုနမ်းရင်း ကျွန်တော့်နူတ်ခမ်းကို သူငုံဖို့ သူ့လျှာကြီးထိုးထဲ့ကာ ကစားဖို့ကြိုးစားနေသည်။သူ့ငုံတာ စုပ်ယူတာ ခံလိုက်ရင် ကျွန်တော်သူ့ကို စကားပြောနိူင်မည်မဟုတ်။ပိုဆိုးတာက ဖြစ်ချင်တာဖြစ် အလိုးခံမိတော့မည်။

"မင်း..ဘာဖြစ်နေတာလဲ..ငြိမ်ငြိမ်နေကွာ..ကောင်းလာတော့မှာကို.."
"ဟင်း..အကို..မလုပ်ပါနဲ့..ညီ..တောင်းပန်ပါတယ်..။ဒီအချိန်နေလို့မဖြစ်လို့ပါ..။နောက်မှ..လုပ်ပါ.."

ကျွန်တော်ရုန်းရင်း ..တောင်းပန်စကားဆိုတော့။

"ဘာ..မရဘူး..မင်း..ငါနဲ့တော့မခံချင်ဘူး..။ထက်မောင်နဲ့ကျတော့ ..ခံချင်နေတယ်..မဟုတ်လား..မင်းက ..၁၂ရာသီ..ခံချင်နေတာလား..ပြောစမ်း..မင်းကို..လိုးမဲ့..ငါ့စိတ်တွေ ပြမယ်ကွာ..မရုန်းနဲ့.."

ပြောလေ ကဲလေ ဖြစ်လာကာ..အတင်းချုပ်ပီး ကျွန်တော့်နူတ်ခမ်းကို မစုပ်ရတော့ နို့တွေ ကုန်းစို့တော့သည်။သူ့နူတ်ခမ်းမွှေးရေးရေးနဲ့ မုတ်ဆိတ်မွှေး၊ပါးသိုင်းမွှေးရေးရေး တိုတိတိုတိက ကျွန်တော့်အား ကလိနေသလိုဖြစ်ကာ တဟင်းဟင်း တဟားဟားဖြစ်ကာ ကော့ပျံလာတော့သည်။ညင်ညင်သာသာမဟုတ်..ယားလဲယား..ကျင်လဲကျင်ကာ အနည်းငယ်နာလာတော့သည်။ကျွန်တော့အသိစိတ်တို့မပျောက်ဆုံးမီ ကျွန်တော်အားယူကာ ကြိုးစားပီးလှမ်းပြောလိုက်သည်။

"ကျွန်တော်အရက်သောက်တာကို မကြိုက်ဘူး။ခုလို
ဆင်ခြင်မဲ့လုပ်တာကို ရပ်ပါ..ကိုကျော်စိုး"

အရဲစွန့်ကာ အသံခပ်မာမာဖြင့် နည်းနည်းကျယ်ကျယ်လေး အော်လိုက်မိသည်။သူကြောင်သွားကာ ချုပ်ထားသော အားတွေ လျော့သွားသည်။သူ့ လုပ်ဆောင်မှုတွေ ရပ်သွားသည်။လူလည်းအားကုန် ရုန်းလိုက်တော့သည်။သူချုပ်ထားသော လက်တွေလွတ်သွားသဖြင့် သူ့ရင်ဘက်အား တွန်းထားလိုက်နိူင်သည်။ပြီးတော့ ကိုကျော်စိုး မယုံကြည်သလိုဖြစ်ကာ ကျွန်တော့်အား စိုက်ကြည့်သည်။သူ့အပေါ် တစ်ခါမှအခုလို လုပ်ဖို့နေနေသာသာ လေသံမာမာတောင်မပြောခဲ့ဖူးတော့ သူအံ့သြသွားတာလား..။စိတ်ဆိုးသွားတာလား..။သူမျက်လုံးပြူးကာ ပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့ ပြန်ကြည့်နေသည်။ကျွန်တော်လွန်သွားပြီလား..။သူ အရက်မူးနေတာတွေလည်း တော်တော်ပြေသွားပုံရသည်။စောစောကလို ဘီလူးစီးသည့်အသွင်ကနေ သူ့မျက်ဝန်းကအရောင်တွေလဲ့လာကာ ပြန်မှိုင်းသွားပြီး နူတ်ခမ်းတွေတဆတ်ဆတ်တုန်ရာမှ အသားတွေလဲတုန်လာသလို ဖြစ်လာကာ..

"မင်း..မင်း..ငါ့ကို..အော်တယ်..ရုန်းတယ်..ဟာကွာ..တောက်...."

ကျွန်တော့ကိုဖိထားရာမှ ကြွတက်ပြီး နောက်နံရံရှိ အိမ်တိုင်ကိုမှီထားသော ကျွန်တော့မျက်နှာဆီသို့ အားပါလှသော လျှပ်တပြက် သူ့လက်သီးတစ်လုံး ပစ်သွင်းလိုက်ပါတော့သည်။ ဒုန်း....ကျွန်တော်မရှောင်ပါ။မျက်လုံးကိုသာမှိတ်ထားလိုက်တော့သည်။သူ့လက်သီးက ကျွန်တော့မျက်နှာပေါ်ရောက်မလာ။ကျွန်တော်မှီထားသော အဆောင်ကတိုင်သာ အနည်းငယ် တုန်သွားသည်။ကျွန်တော်အံ့သြမှင်သက်နေရာမှ သတိပြန်ဝင်လာပြီး သူ့လက်ကိုကြည့်လိုက်တော့ သွေးခြေတွေဥနေသလို အနည်းငယ် အရေပြားပေါက်ပြဲနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

"ဟား..အကို..ဘာလို့မထိုးတာလဲ..ထိုးချင်လဲ..ကျွန်တော့်ကို..ထိုးလိုက်ပါ..။ဟင်..လက်..လက်နာသွားလား..ပြ..."

သူက ကျွန်တော် ဖမ်းဆုတ်ကာ ကိုင်နေသော လက်ကို ပြန်ရုတ်လိုက်သည်။

"နေပါ။မင်း..ငါ့ကို..ခုမှ အပိုတွေ ဂရုစိုက်ပြမနေနဲ့ ထက်မောင်ကိုသာ ဂရုစိုက်"
"ကို.. အထင်လွှဲနေတာ ထက်မောင်နဲ့က ကျွန်တော်..ဘာမှ မဖြစ်ခဲ့ဘူး။အခြေအနေအရ မလွှဲသာလို့ တွဲသွားတွဲလာသာရှိတာ..."
"ငါ..မယုံဘူး။ဟိုကောင်က မင်းနား အချိန်ပြည့်နီးပါးကပ်နေတာ..။ဟိုတစ်နေ့ကလည်း မင်းပခုံးပေါ် လက် တင် နေတာ.."

သူ့လက်ဒဏ်ရာ ရသွားတာကို ကျွန်တော်စိတ်ပူကာ ပြာယာခက်သွားပေမယ့် ..။သူ့စကားများက ကျွန်တော့ အားနည်းချက်နဲ့ ဒဏ်ရာဟောင်းကို လာထိုးဆွနေသည်မို့...အနည်းငယ် စိတ်ဆိုးသွားမိသည်။သူလည်း ဒေါသကို ရှေတန်းတင်ကာ ဖြေရှင်းတတ်တဲ့ ကိုမင်းမင်းလိုဘဲ..ကိုမက်းမင်းရဲ့ အကိုအရင်းဘဲလေ...သိပ်တော့ကွဲပြားမှာမဟုတ်ပါဘူး။ စိတ်နာချင်မိသည်။ဒါပေမယ့်လည်း အဲ့သည်ညက ကျွန်တော် ကိုကျော်စိုး လိုးတာခံပြီး အဆောင်မပြန်ခင် ကပ္ပလီ အဓမ္မလိုးတာကို ခံခဲ့ရသလို။သူ့ညီ ကိုမင်းမင်းနဲ့၂ကြိမ်တောင် ခံခဲ့တာကိုက အပြစ်ဖြစ်နေတော့..။ဒေါသစိတ်..နာကျည်းစိတ်..တို့က ရေနဲ့ဖြန်းသလို စိတ်ထဲကနေ အပြင်မထွက်တော့ပေမယ့် ဝမ်းနည်းအားငယ်ခြင်း အခိုးအငွေ့အဖြစ်တော့ ထွက်သွားသည်။တကယ်ဆို သူလည်း သူ့မိန်းမနဲ့မို့ ခုလည်း ကလေးနဲ့မို့ ကျွန်တော့်နား ကပ်နိူင်တာမှမဟုတ်တာ။သူဆန္ဒရှိတုန်းသား လာလိုးတာပါ။

ဖာသည်ကမှ တစ်ခါခံတိုင်း ပိုက်ဆံရဦးမယ် ။ကျွန်တော် ပိုက်ဆံလိုချင်လို့ အခြားအန်းတာတွေလိုချင်လို့တော့မဟုတ်ပါ။ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အသိအမှတ်ပြုတာလေးတော့ ခံချင်သည်။ရတော့ ရခဲ့ပါသည်။ကိုမင်းမင်းနဲ့မရခဲ့သည့် ကြင်နာယုယမှု တစ်ခါတစ်လေ ချစ်သူဘဝမှာ ရခဲ့သည့်အနည်းငယ်သော အခွင့်အရေးလေးများနဲ့သာ သူ့ကိုအရမ်းချစ်သည့်အတွက် ကျေနပ်ခဲ့သည်။မနှိုင်းကောင်းပေမယ့် သူ..ကျွန်တော့်ကို လိုးရသည်မှာ သူ့မိန်းမကို လိုးတာထက်တော့ မသာရင်နေမယ် ခံစားရတဲ့ဖီးကတော့ လျော့မည်မထင်။ သူ့မိန်းမကို မလုပ်ပေးတာတွေ ကျွန်တော့် ပြုစုကြင်နာပေးခဲ့သည်။ သူ့အပေါ်မိန်းမတွေလို ကလေးမမွေးနိူင်သည်ကလွဲလို့ မိန်းမတွေ တော်တော်များများပေးတဲ့ စိတ်ညစ်စရာဆူပူမှု၊ပူဆာမှုတွေလည်းမပေးခဲ့ပါ။စကားနာထိုးတာ..အပြစ်တင်တာတွေလည်း မလုပ်ခဲ့ပါ။သူ့လုပ်စာကိုလည်း ကျွန်တော်ထိုင်မစားခဲ့ပါ။ကျွန်တော့မှာရှိရင်သာ သူ့ကိုပေးခဲ့သည်။ကျွန်တော်တတ်နိူင်သလောက်ပါ။အနိူင်အရှုံးတွက်နေပါက ကျွန်တော်ဘယ်တော့မှ မနိူင်ပါဘူး။သူ့အပေါ် သဝန်တိုပြီး ပြဿနာမရှာတာကလည်း သူ့ကိုချစ်လို့ပါ။ခု သူပြသာနာရှာနေတာကတော့ ကျွန်တော့်ကိုချစ်လို့လား။ သူ့အပေါ်သစ္စာ ဖောက်မိလို့လား။ဖောက်မိသည် ထားပါတော့ဒါ..တမင်ရည်ရွယ်ပြီးဖြစ်ခဲ့တာတော့မဟုတ်။ကိုယ့်ခန္ဓာကသာ အခြားသူနဲ့ မရည်ရွယ်ဘဲ ဖြစ်ခဲ့ပေမယ့် စိတ်ထဲကတော့ သူက အချစ်ဦးမဖြစ်ခဲ့ပေမယ့် အချစ်ဆုံးဖြစ်ခဲ့တယ်လေ။

သူနဲ့အတူ သူ့အခက်အခဲ ..ဥပမာ..သူ့အလုပ်အတွက် ownner ခ မရှိရင်တောင် ကျွန်တော်စိုက်ပေးခဲ့တာပါ။ ကျွန်တော်ပိုက်ဆံသုံးနိူင်တဲ့အနေအထား ရှိတဲ့သူမဟုတ်ပေမယ့် ငိုချင်ပေမယ့် မငိုအောင်ထိန်းထားတဲ့ကြားက မျက်ရည်တို့ဝဲလာတော့သည်။စိတ်ကိုတင်းပီး စကားတွေတုန်ကာ မထစ်နေအောင် တစ်လုံးခြင်း သူ့ကိုပြောဖို့ ကြိုးစားလိုက်သည်။

"ကျွန်..တော်..တောင်းပန်ပါ...တယ်။ ကို..စိတ်ညစ်ဒေါသ..ဖြစ်သွားရင်..ကျွန်တော့်ကြောင့်ပေါ့..။အခု ကျွန်တော်ပြောနိူင်တာက ထက်မောင်နဲ့ ကျွန်တော့်ကို အစ်ကို အထင်လွဲ နေတာပါ။ကျွန်တော်တို့ ခုချိန်ထိ လွန်လွန်ကြူးကြူး ဘာမှမဖြစ်သေးပါဘူး။အခြေအနေတစ်ခုကြောင့်သာ သူနဲ့အတူရှိနေတာပါ။ကျွန်တော် သူ့ကိုမချစ်ပါဘူး။ကျွန်တော် တစ်ခု တောင်းပန်ပါရစေ။ကိုငြိမ်း..ကို..ပြသာနာမရှာပါနဲ့။သူက.. ကိုနဲ့ ကျွန်တော်ဖြစ်နေတာကို မသိဘူး။အဲ့ကြောင့် ကပ္ပလီနဲ့ဖြစ်မှာကို သူမကြိုက်တော့ ထက်မောင်နဲ့ cover လုပ်တဲ့သဘောပါ"

မုသားအချို့အနည်းငယ်ရောပြောလိုက်မိသည်။အမှန်အတိုင်းပြောပါက ပြသနာက ပိုတက်မှာစိုးသဖြင့် ..။

"ဘာ..မင်းက ကပ္ပလီနဲ့ ဖြစ်နေပြန်တာလား ..။ဘာဖြစ်တာလဲ ..ပြော..ဒီကောင်ကိုသတ်မယ်.."
"နေဦး အဲ့လိုမဟုတ်ဘူး ကိုငြိမ်းက သူနဲ့ရန်ဖြစ်မှာစိုးလို့ သူစိတ်ညစ်သွားအောင် အဲ့ကြောင့်ပါ"
"မင်း.. မညာနဲ့နော်.."
"ကျွန်တော် အကို့ကို မညာပါဘူး တကယ်ပြောတာပါ"

နည်းနည်းတော့ ညာပြောမိပါတယ် လို့ စိတ်ထဲကနေ ပြောနေမိတယ် ..

"အာ့ဆို..မင်းသူနဲ့ မင်း ထပ်တွဲတာ မမြင်ချင်ဘူး" "ဟုတ်..ညီ..ကြိုးစားပါ့မယ်.."

" ငါ..ငါ.ဟငျးးးးး"

သူ.စကားမဆက်ခင်.ကျနော်က

"အကို.ဘာစိတ်ညစ်စရာတေရှိလို့လဲ.ညီ့နော့်ကိုပြောလေ
ညီတတ်နိုင်သလောက်ကူညီပါ့မယ် အခု အရက်​တွေသောက်လာတယ် မနက်အလုပ်ပြန်လုပ်လို့ဖြစ်ပါ့
မလား "
"အေးမင်းနဲ့ထက်မောင်ကြောင့်ရော အိမ်ကမိန်းမနဲ့လည်း အဆင်မပြေဖြစ်ပီးစကားများလာလို့ပါ "

တော်တော်တရားကျဖို့ကောင်းတာပဲ.သူ့အိမ်ကမိန်းမနဲ့အဆင်မပြေတိုင်းငါ့ကိုလာရမ်းနေတယ်လို့ စိတ်ထဲကပြောနေမိ။
"ဘာတေဖြစ်လာလဲနည်းနည်းတော့ပြောပြပါလား ပြောချင်မှပါ"

ကျနော်စိတ်ထိန်း ပီးအစ်လိုက်သည်။

"ဒီလိုပါပဲ ခုတလောအလုပ်ကသိပ်မကောင်းတော့ owner ခ တောင်မနည်းရှာရတာ ခုက ကလေးမွေးတော့ ပိုက်ဆံလိုလို့စကားများကျတာပါ။ဒီမိန်းမငါစိတ်ကုန်လာပီ အချိန်တိုင်းငွေစကားပဲပြောနေတာ "
"စိတ်မညစ်ပါနဲ့ ကျနော်ကူညီပါ့မယ်။ဒီနေ့အကိုစိတ်မကြည်ရင်နားလိုက်တော့ ဒါက အကို့owner ခ ညီကူညီတာပါ ဒီနေ့အတွက်။ ဒါက အကို့လက်ဆေးထည့်ဖို့နဲ့ အကို့သားလေးမုန့်ဖိုးပါ "

ကျတော်ဘာမမစဉ်းစားပဲ အလုပ်ကရတဲ့ tip money ကို သူ့ကိုပေးလိုက်တယ်။ သူကနေပါစေငါမယူဘူးဆိုပီးငြင်းတယ်။

"မဟုတ်တာ အကိုစိတ်ညစ်နေတော့ ညီဘယ်ပျော်ပါ့မလဲ ယူပါ တမျိုးမထင်ပါနဲ့။မယူချင်လဲအကိုအဆင်ပြေတဲ့အချိန်ပြန်ပေးပေါ့ ချေးတယ်လို့ သဘောထားလိုက်ပါ"

ကျနော်အတင်းသူ့ အိတ်ကပ်ထဲထိုးထည့်ပေးလိုက်သည်။သူ့ကိုအဆောင်ကနေမြန်မြန်ပြန်စေချင်ပီ ကျနော်စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘူး။

"ကျေးဇူးပါ...မနက်ဖြန်ငါပြန်ပေးပါ့မယ်"
"အဆင်မပြေလဲအေးဆေးပါ "
" ငါမင်းကိုချစ်ပါတယ်တနေ့တော့အတူတူနေမယ်လေနော်ညီ"
"ဟုတ်ကဲ့ ညီလဲအကို့ကိုချစ်ပါတယ်။ ညီ့ကိုခုအခြေအနေတေကိုနည်းနည်းတော့နားလည်ပေးပါ "

သူကျတော့်ကို ဆက်ခနဲဖက်ကာ နုတ်ခမ်းကိုစွဲစုတ်ယူလိုက်သည်။

"ငါမင်းကိုတစ်ကယ်ချစ်တာပါကွာငါမင်းကိုမရိုက်ဘူး စိတ်တိုသွားလို့ခုလိုဖြစ်ရတာပါငါ့ကိုခွင့်လွှတ်ပါကွာ"
"ရပါတယ် နေဦးလက်ပြဦး"

နဲနဲပေါက်ပြဲကာ ယောင်နေသော သူ့လက်ကိုတယုတယဆွဲကိုင်ရင်းနံရံကပ်ဘီရိုလေးထဲကအရက်ပြန်ပုလင်းကိုယူ ဂွမ်းစ စွတ်ပီးသူ့လက်ကိုသုတ်ပေးလိုက်သည်။

"အားးးးစပ်တယ် ခုမှ စပ်မနေနဲ့ အနာခံထိုးတုံးကထိုးပီး😏😏😏လန့်သွားတာပဲ."
"ငါမင်းကိုလက်သီးနဲ့မထိုးရက်ပါဘူး ဟိုဟာနဲ့ပဲထိုးးးအာ့.ဟ ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါဟ"

သူစကားမဆက်နိုင်ဆော့ အရက်ပြန်သုတ်ပေးပီး ပေါက်နေတဲ့နေရာကို ပလာစတာကပ်ပေးလိုက်သည်။

"အလုပ်တောင်လုပ်နိုင်ပါ့မလား ပြန်နားတော့။ဒီမှာအကို အနာပျောက်ဆေးယူသွား ဆေးခန်းလဲပြဦး"
"အေးပါ ငါက ခံနိုင်ရည်ရှိပါတယ် ဒီလောက်ကတော့ အပျော့ပါ။တရက်လောက်ဆိုကောင်းသွားမှာပါ ဒီနေ့တော့ အလုပ်စောစောသိမ်းပါ့မယ် မနားတော့ဘူး ရသလောက်လေးရှာလုပ်လိုက်ပါဦးမယ်"
"အင်းကလေးကငယ်သေးတော့ အိမ်ကိုဂရုစိုက်ဦး ညီနဲ့တွေ့ချင်ရင် နောင်2ရက်လောက်နေရင်တွေ့မယ်လေ။ခုညီအလုပ်နည်းနည်းရှုပ်နေတယ် ပြန်တော့နော်"
"အေးပါညီ ချစ်တယ် ရွှတ် ရွှတ် "

သူလိုအပ်တဲ့အကူအညီနဲ့ အကြင်နာတွေရပီမို့ အဆောင်ကနေပြန်ထွက်သွားသည်။ကျနော့မှာသာ သူချွတ်ထားသဖြင့် ကြယ်သီးပြုတ်ကာ ရင်ဘက်ဟပြဲဖြစ်နေသော အကျီနဲ့ ကမန်းကတန်းပြန်မတင်တာဆီးခုံနဲ့ တင်ပါးထက်ချိန်ကာ ဇစ်ပြုတ်နေသောဘောင်းဘီတို့ဖြင့်နွမ်းမောစွာထိုင်ရင်း ထွက်သွားသောသူ့ကျောပြင်ကြီးကိုငေးပီး လဲကျမ‌သွားအောင် ထိမ်းရင်း သူ့ကိုလက်ပြနုတ်ဆက်ကျန်ခဲ့သည်။



ဆက်ရန် အပိုင်း - ၂၅

---------------------------------------------

မှတ်ချက်။ ။ ထန်ပြီး ထုပါ.. အတုမယူပါနှင့်😁

<Zawgyi>


သုံးပင္လိမ္တဲ့ ည
အပိုင္း - ၂၄

#Credit;C.K.O

အက္ေၾကာင္းတစ္ခု၏နိဒါန္း

ဒီၾကားထဲအလုပ္ေတြမ်ားေနသျဖင့္ အလုပ္သေဘာအရ waiter ေတြျဖစ္ေသာ ထက္ေမာင္ ၊ ကိုေဇာ္ တို႔နဲ႔အတူ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ကိုၿငိမ္း တို႔ အတူပူးတြဲ အလုပ္အတူတူလုပ္ေနသည္က လြဲလို႔ ထူးထူးျခားျခားျဖစ္စဉ္အေနနဲ႔ သီးသန္႔ခ်ိန္းေတြ႕ရတာေတြ မလုပ္ျဖစ္ေတာ့။ကိုေက်ာ္စိုးလည္း သူ့မိန္းမကေလးေမြးေနသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့ဆီအခ်ိန္ၾကာၾကာမလာနိူင္ လာလွ်င္လည္း ခဏဘဲ ျဖစ္သည္။လိင္ကိစၥအတြက္ေတာ့ လူလစ္ရင္ နမ္းတာ၊ဖက္တာ တို႔ကလႊဲရင္ ထူးထူးျခားျခား မဆက္ဆံျဖစ္ေတာ့။သူလဲ သားဦးဖခင္ျဖစ္သျဖင့္ အလုပ္ရႈပ္ေနသလို သူနဲ႔ေနာက္ဆုံးေတြ႕ၿပီး ဆက္တိုက္ ကိုမင္းမင္း၊ ကပၸလီ တို႔နဲ႔ပဲ ဆက္ဆံခဲ့ရေသာ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း ဆႏၵရွိေပမဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ လိပ္ျပာမသန္႔ေတာ့သျဖင့္ သူ့ကိုအားနာသလို ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္း ထိန္းသိမ္းေနရသျဖင့္ ကိုယ့္ဘက္က လိင္ကိစၥ စမျဖစ္ေသာ္လည္း သူ့ဘက္က စခ်င္သလို လုပ္လာလွ်င္လည္း ေရွာင္တိမ္းေနလိုက္သည္။

ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ေတာ့လည္း သူနဲ႔ကိုယ္နဲ႔က ခ်စ္လြန္းလို႔ ျဖစ္ခဲ့ၾကေပမဲ့လည္း သူ့မွာအိမ္ေထာင္နဲ႔ ခုဆို ကေလးနဲ႔မို႔ သူ့ဘဝကိုမနစ္မြန္းေစခ်င္ေတာ့တာလည္းပါသည္။ သူ့အတြက္ကလည္း မယူမျဖစ္ယူလိုက္ရတာကလည္း မိန္းမ မထင္မွတ္ဘဲ ကေလးကလည္း ရလာသလို...ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ခ်စ္သူျဖစ္ကာ ကြၽန္ေတာ့္ကိုလည္း မျပတ္နိူင္ျဖစ္ကာ ဗ်ာမ်ားေနရပီး ဇာတ္ေမ်ာႀကီးတစ္ခုကို ကေနရသလို ျဖစ္ေနသည္မွာ၂ဦးစလုံးသိပီးသားျဖစ္သည္။ကြၽန္ေတာ့္ဘက္က အဆင္သင့္ သူနဲ႔တစ္ေနရာကို ၂ဦးသေဘာတူထြက္သြားကာအတူေနနိူင္ပါသည္။ သူ့ဘက္ကလည္း ေနခ်င္သည္မွာ ေျပာစရာလိုမည္မထင္။ ဒါေပမဲ့...သူ့မွာမိန္းမအျပင္ အခု သံေယာဇဥ္ တစ္ခုက ထပ္တိုးလာျပန္သည္။ သူ့သားေလးေမြးလာေတာ့..။

ကိုမင္းမင္းကို ျပန္ဆက္ဖို႔ကိုလည္း ျပတ္သြားေသာႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းကို ျပန္ဆက္ကာမွလြယ္မည္။အခ်စ္ဦးဆိုေသာ သံေယာဇဥ္ ရွိတာမွန္ေပမယ့္.. သူလုပ္ခဲ့ေသာအျပစ္ေတြက ခြင့္လႊတ္လို႔ရရင္ေတာင္ ေမ့ပစ္ဖို႔ကိုမလြယ္... သူသာကြၽန္ေတာ့္အေပၚသစၥာရွိခဲ့ဖို႔ မေမွ်ာ္လင့္ပါ။ ဒါေပမဲ့ သူငယ္ခ်င္းလို ေနပီး လိုအပ္ခ်ိန္ sex ပါတနာ တစ္ေယာက္လို ေနခဲ့ပါလည္း ကြၽန္ေတာ္ ခုလို ဇာတ္လမ္းေတြရႈပ္ကာ လိင္ဆက္ဆံဘက္ေတြ မ်ားပီး စိတ္ရႈပ္ရမည္ မထင္ပါ ။ သူ့အေပၚ ကြၽန္ေတာ္နားလည္မႈေတြ ေပးထားပီးသားပဲေလ။ အခ်ိန္တန္ သူမိန္းမယူမယ္ဆိုတာ။အျခားမိန္းကေလးေတြနဲ႔လည္း ခ်စ္ႀကိဳက္ခြင့္ေပးထားပီးသား တရားဝင္။ သူက ခုေတာ့ သစ္ေျခာက္ခ်ိဳး ခ်ိဳးကာ မလိုေတာ့တဲ့ လစဥ္သုံးပစၥည္းတစ္ခုလို ကပၸလီလက္ထဲ ထိုးအပ္ျခင္းကိုက ေမ့ပစ္လို႔မရ။

ကပၸလီ.. သူ့ကိုေတာ့ စကားထဲ ထည့္မေျပာခ်င္ေပမဲ့... ခ်န္ထားလို႔လဲ မျဖစ္ပါ။ ကိုေက်ာ္စိုး၊ ကိုမင္းမင္းႏွင့္ ကြၽန္ေတာ့္အေၾကာင္းေတြ သိကာ အၾကပ္ကိုင္ အ​ခ်ာင္ႏႈိက္တတ္တဲ့ သူ့အက်င့္ကို ေၾကာက္ေသာေၾကာင့္ သတိထားေနရသည္ ။ သူ့ကို ကြၽန္ေတာ္ မယုံသလို မခ်စ္ပါ။ သူနဲ႔အလိုးခံဖူးေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ေလ ၂ခါအလိုးခံမွ တစ္ခါေလာက္ေတာ့ အလိုးခံစဥ္ သာယာဖူးတာကေတာ့ ဝန္ခံရေပမည္။ ဒါေပမဲ့ လက္တြဲဖို႔ ပါတနာ အျဖစ္ေနဖို႔ကေတာ့ မယုံ။ သူ့ဘက္က သနားလာေအာင္ ေျပာေနေသာ္လည္း စိတ္မပါ။ သူတို႔၃ေယာက္ၾကားမွ တကယ္တမ္းေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ မယားငယ္ ၊ ဖာသည္အဆင့္ေတာင္ မဟုတ္ပါလား။

သူတို႔လီးေတာင္ခ်ိန္ လိုးမဲ့သူမရွိခ်ိန္ အလိုးခံဖို႔ အခမဲ့ကြၽန္တစ္ေယာက္သာသာပင္ျဖစ္သည္။သို႔ေသာ္လည္း ကိုေက်ာ္စိုးနဲ႔ကေတာ့ မယားငယ္ အဆင့္မဟုတ္ေတာင္ ရည္းစားလို ေနခဲ့ရတာ တစ္ခုကေတာ့ ေျဖသာေပမယ့္.. ခိုးေၾကာင္ ခိုးဝွက္ ရင္တစ္ ထိတ္ထိတ္နဲ႔ ဘယ္ေတာ့ေပၚမလဲ ေစာင့္ေနရသည့္အျဖစ္။သူ့ကို အားလုံးထက္ပိုခ်စ္တဲ့အတြက္ ကိုယ့္ဘက္ကို ဆြဲမေခၚရက္ပါ။ဆြဲေခၚရင္ေတာ့ ရနိူင္တဲ့ အေျခအေန ရွိတာကိုေတာ့ ကိုယ့္ဘက္ ကိုယ္ယက္ရင္း ေတြးလို႔ရပါသည္။

တစ္ခါတစ္ေလ ကိုယ့္အေၾကာင္းကို စဥ္းစားမိရင္း အားငယ္ကာ မ်က္ရည္ဝဲရသည္။ မျဖစ္ခ်င္ ဒီလိုလိင္တူဘဝကို ေရာက္ခဲ့ သာယာခဲ့ေပမယ့္.. မေနခ်င္ေတာ့ဘူး။သာမန္ေယာက်္ားတစ္ေယာက္လိုသာ ျဖစ္ခ်င္သည္။ ခက္သည္က မိန္းကေလးေတြကို စိတ္မဝင္စားတတ္ဘဲ လိင္တူကိုသာ စိတ္ဝင္စားေနျခင္းျဖစ္သလို။အဆိုးဆုံးက လိင္တူျခင္း လြန္လြန္က်ဴးက်ဴး ဆက္ဆံမိခဲ့တာကိုက ကိုယ့္လိပ္ျပာကိုယ္မသန္႔ေတာ့..။ကိုေက်ာ္စိုးကိုေတာင္ သစၥာမဲ့သလိုျဖစ္ခဲ့ၿပီးၿပီ။ အျခားအျပစ္မဲ့တဲ့ မိန္းကေလးမ်ားကို ဘယ္လိုဟန္ေဆာင္ ခ်စ္ရေတာ့မွာလဲ။မီးေလာင္ရာ ေလပင့္သလား။အညႇီရွိရာ ယင္ဘဲလာသလားေတာ့မသိ မဟုတ္တဲ့ေနရာမွာ ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္ စန္းေတြပြင့္တာ ဆိုသည္မွာ အံ့ၾသလို႔မကုန္။

အခုလည္း ကိုၿငိမ္းက သူ့ေမြးစားသား ၃ေယာက္ဘဲ ဆိုပါေတာ့..။ ကိုေဇာ္ကေတာ့ သူနဲ႔အသက္၃ႏွစ္ေလာက္ပဲကြာေတာ့ ေမြးစားညီေပါ႔။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ၂ေယာက္လာထိုးေပးေနသည္။မယူဘူး ဇြတ္ျငင္းရင္လည္း ကိုမင္းမင္းကို ခ်စ္ေနလို႔လား။မျပတ္ေသးတာလား စကားနာထိုးေတာ့မယ္။ကိုမင္းမင္းနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ လိုးတာ ခံတာကိုေတာ့ သူမသိေလာက္ဘူး ထင္ေပမယ့္ ကိုမင္းမင္းအေပၚ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ဝင္စားခဲ့ ခ်စ္ခဲ့တာကိုေတာ့ သူ့ကိုလိမ္လို႔မရ။ ကပၸလီကလည္း လာလာ က်ဴေနေတာ့..ကိုၿငိမ္းက ကပၸလီကိုေရာ သာယာေနတာလားဆိုပီး အစ္ေတာ့မည္။ တစ္ခုကံေကာင္းတာက ကိုေက်ာ္စိုးနဲ႔ ျဖစ္ေနတာကို သူမသိ။ သူသိလည္း ကြၽန္ေတာ္က တစ္ခါတစ္ေလ ကိုေက်ာ္စိုးကို ၾကည့္တာေလာက္ စိတ္ဝင္စားတာေလာက္သာ သိမည္ထင္သည္။

ဟိုက အိမ္ေထာင္သည္ ကေလးအေဖဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ မျဖစ္နိူင္တာ သူသိသည္။အခုလည္း သူ့အေၾကာင္းျပခ်က္က ကိုမင္းမင္း နဲ႔ ကပၸလီတို႔နဲ႔ အဆက္အဆံ မလုပ္ေစခ်င္သလို သူလက္သပ္ေမြးထားတဲ့ ကိုေဇာ္နဲ႔ ထက္ေမာင္ထဲက ၁ေယာက္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ကိုျဖစ္ေစခ်င္သည္။ ခုေတာ့ကြၽန္ေတာ့္မွာ မျငင္းနိူင္ မပယ္နိူင္ျဖစ္ကာ အခက္ေတြ႕ေနသည္။တစ္ခုေကာင္းသည္ကာ ကိုေဇာ္ နဲ႔ ထက္ေမာင္ ၂ေယာက္စလုံး ၿပိဳင္တူ ကြၽန္ေတာ့္ကို မခ်ဥ္းကပ္ဘဲ။ အစီအစဥ္ ေကာင္းလြန္းသူႀကီး ကိုၿငိမ္း အစီအမံနဲ႔ အငယ္ဆုံး ထက္ေမာင္ကို ဦးစားေပး ကြၽန္ေတာ့္ထံ ေစလႊတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။သူေျပာတဲ့ အကင္းေလးဆိုလား ဘာလားေပါ႔။ ခက္တာက ထက္ေမာင္ကို ကြၽန္ေတာ္မခ်စ္ပါ။ဒါေပမယ့္ သံေယာဇဥ္ေတာ့ ရွိပါတယ္။လုပ္ေဖာ္ ကိုင္ဖက္၊ အလုပ္ခ်င္းလဲအတူတူ၊ကြၽန္ေတာ့္အႏြံအတာလည္း နည္းနည္းပါးပါး ခံနိူင္သူ။ အလိုက္သိသူ တစ္ေယာက္ပါ။လည္လည္ဝယ္ဝယ္လဲရွိ ၊ သြက္လက္လွသည္။ သူ့body သူ့႐ုပ္ရည္၊ သူ့ပုံစံက လက္မခံနိူင္စရာမရွိပါ။ခ်စ္သူအျဖစ္ေရာ sex အတြက္ပါ အရည္အခ်င္းရွိသူျဖစ္သည္။ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ သူနဲ႔sex ျဖစ္ဖို႔ဆြဲေဆာင္မႈရွိေသာ္လည္း၊ အခ်စ္အတြက္ေတာ့ မျဖစ္နိူင္ပါ။ေရွးက အျဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႔တင္ ေမာပန္းေနပါၿပီ။

ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က ကိုယ့္ထက္အသက္ငယ္တာေတြထက္ အသက္ႀကီးတဲ့လူေတြကိုသာ စိတ္ဝင္စားမႈ ပိုမ်ားတယ္ဆိုတာ ျငင္းဖို႔မလိုပါ။ခုတေလာ ထက္ေမာင္ကလည္း ကြၽန္ေတာ့နား အတင္းကပ္လာသည္။ကိုၿငိမ္းရဲ႕ အားေပးတိုက္တြန္းမႈလည္းပါမည္။အရမ္းရဲတင္းလြန္းလာသည္။သူ့ကိုသူ လူလစ္ရင္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ညီလို႔မေျပာေတာ့ ေမာင္ကေလ ေမာင္ကနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ကိုလည္း ခ်စ္ဆိုပီး တစ္ခ်စ္ထဲ ခ်စ္ေနသည္။လူလစ္ရင္ အတင္းဖက္ကာ အခြင့္အေရးရရင္ ရသလို ခိုးခိုးနမ္းပါသည္။ကိုၿငိမ္းမ်က္ႏွာေၾကာင့္အတင္းမျငင္းရဲ။မျငင္းရဲဘဲ သူ့အထိအေတြ႕ေတြက ထိန္းထားတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္လိင္စိတ္ကို လာလာခလုတ္တိုက္ေနသျဖင့္ မပြင့္ထြက္ေအာင္ မနည္းထိန္းေနရသည္။သူ့ဘက္ကေတာ့ အသက္ကလည္းငယ္ ၊ ဒီအရြယ္ဆိုတာက စိတ္ကလည္းျမန္ ျမန္သလိုထန္သည္။အေတြ႕အထိနဲ႔တင္ စူးစမ္းခ်င္စိတ္ကလည္း မ်ားတဲ့အရြယ္ပါ။ မခံခ်င္စိတ္ မာနကလည္းႀကီးတဲ့အရြယ္ေလ။ေယာက်္ားေလးတို႔ ႏွာထသန္တဲ့အရြယ္ ဆိုပါ႔ေတာ့။ဒါ႔ေၾကာင့္ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ေတြ႕တိုင္း သူ့အသက္ရႈသံျပင္းျပင္းက သူဘယ္ေလာက္ လိင္ဆက္ဆံခ်င္တာ ျပင္းျပေနတယ္ ဆိုတာကို သိနိူင္ပါသည္။ လူလစ္တိုင္း နားပူ နားဆာနဲ႔ ပူဆာတတ္ခ်င္တတ္သည္။ကြၽန္ေတာ္ အခြင့္အေရးေပးပါက သူနဲ႔ျဖစ္သြားနိူင္သည္မွာ ေသခ်ာသည္။

အဲ့လိုထိန္းတဲ့ၾကားက တစ္ေန႔ ျပသာနာ တက္ေတာ့ သည္ ။ထက္ေမာင္နဲ႔ေတာ့မဟုတ္ ေက်ာ္စိုးနဲ႔ပါ။တစ္ေန႔ ေန႔လည္..အလုပ္ၿပီးသြားသျဖင့္..ခဏအနားယူရန္ အေဆာင္သို႔ျပန္လာခိုက္ ကြၽန္ေတာ့္ အိပ္ရာနံေဘးကျပတင္းေပါက္ေဘာင္ေပၚတြင္ ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ကို ဖြာရႈိက္ရင္း မီးခိုးေတြ မႈတ္ထုတ္ေနေသာ ကိုေက်ာ္စိုးကို ေတြ႕ရသည္။

"လာပါ..ငါမင္းကိုေမွ်ာ္ေနတာ သတိရတယ္ကြာ မင္းအခုတေလာ ငါ႔ကိုေရွာင္ေနသလိုဘဲ.."
"မဟုတ္ပါဘူး။အလုပ္မ်ားေနလို႔ပါ"

ေျပာရင္း ကြၽန္ေတာ္ သူ့နားေရာက္သြားေတာ့..။ သူေသာက္လက္စေဆးလိပ္ကို ျပတင္းေပါက္ကေန အျပင္သို႔ ပစ္လိုက္သည္။သန္မာတဲ့သူ့လက္ေတြက ကြၽန္ေတာ့ကိုအတင္း သူ့ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲသြင္းလိုက္ေတာ့သည္။

ေစြ႕ခနဲ႔ သူ့ရင္ခြင္က်ယ္ႀကီးထဲ ကြၽန္ေတာ္ေရာက္သြားေတာ့ အတင္းဖက္ထားကာ ကြၽန္ေတာ့္ႏူတ္ခမ္းအား သူ့ႏူတ္ခမ္းထူထူႀကီးမ်ားျဖင့္ ဖိစုပ္လိုက္ေတာ့သည္။႐ုတ္တရက္မို႔ လန္႔သြားေသာ္လည္း..အလိုက္သင့္ေနလိုက္ကာ သူ့ပခုံးေပၚ လက္ျဖင့္ လွမ္းဖက္လိုက္သည္။ သူက ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္ထဲ သူ့လွ်ာႀကီးကို ထိုးသြင္းလိုက္သည္။အိုး.. နံလိုက္တာ..အရက္နံ႔နဲ႔ ေဆးလိပ္နံ႔ အု..ဝု..အတင္း႐ုန္းထြက္လိုက္ကာ သူ့ရင္ဘက္ကို တြန္းထားလိုက္မွ သူ့ႏူတခမ္းျဖင့္ ငုံထားေသာ ကြၽန္ေတာ့္ႏူတ္ခမ္းေလး လြတ္သြားကား မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အေနအထားျဖင့္ စကားေျပာလို႔ရသည္။

"ကို ဘာျဖစ္လို႔ ေန႔ခင္းအလုပ္ခ်ိန္ႀကီး အရက္ေတြေသာက္လာရတာလဲ"

သူက ကြၽန္ေတာ့ အေမးကို ခ်က္ခ်င္းမေျဖေသးဘဲ ကြၽန္ေတာ့ ကိုယ္လုံးေလးကို သူ့ရင္ခြင္ထဲ အတင္းဆြဲသြင္းကာ တင္းၾကပ္စြာ ဖက္ပစ္လိုက္သည္။ၿပီးမွ မဲ့ၿပဳံးၿပဳံးကာ
" ေသာက္ခ်င္လို႔ ေသာက္တာ ဘာျဖစ္လဲ ဘယ္သူ့ခြင့္ျပဳခ်က္ ယူရမွာလဲ"
" အား..နည္းနည္းေတာ့ လႊတ္ပါဦး ေန႔ခင္းႀကီး လူျမင္သြားရင္ မေကာင္းဘူး။ စကားလဲ ေျပာလို႔မရဘူး"
"မေျပာဘူး.. ခ်စ္မယ္ ..လာ.."
"ေနဦး..ခဏ.. အေရးႀကီးလို႔..ခဏ"

‌ကြၽန္ေတာ္အတင္း႐ုန္းမွ သူကနည္းနည္း ေလ်ာ့ေပးလိုက္ေပမယ့္ သူ့လက္တို႔က ကြၽန္ေတာ့ေက်ာကုန္းကေနတစ္ဆင့္ ေအာက္သို႔ေလ်ာဆင္းလာကာ လုံးဝန္းစြင့္ကားေသာ ကြၽန္ေတာ့္တင္သားမ်ားအား ကိုင္တြယ္ပြတ္ေခ်ေနသည္။ကြၽန္ေတာ့ဗိုက္အား ပူေႏြးမာေတာင့္ေနေသာ သူ့လီးႀကီးက သိပ္မမာ မေပ်ာ့ ေအာင္သို႔ခပ္ငိုက္ငိုက္နဲ႔ လာထိသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့ညီဖြားေလးလည္း တင္းသြားကာ ႏို႔ေတြစူလာသည္။သို႔ေသာ္မျဖစ္ေတာ့ ေျပာရမယ့္ စကားေတာ့ ေျပာမွ ျဖစ္မယ္..။

"ကိုေက်ာ္စိုး အလုပ္မသြားဘူးလား။အလုပ္ခ်ိန္ႀကီး အရက္ေသာက္တာ ကြၽန္ေတာ္မႀကိဳက္ဘူးေနာ္..။ဘာေတြစိတ္ညစ္ေနလို႔လဲ.."
"ညစ္တာေပါ႔..မင္းေၾကာင့္ေလ.. လာပါကြာ..မလိုးရတာၾကာပီ မင္းလည္းဆာေနပီလား ငါေတာ့စားခ်င္ေနပီ တစ္ခ်ီေလာက္..ဟင္း..ဟင္း..."

ကြၽန္ေတာ့္ေဘာင္းဘီကို သူအတင္းဆြဲခြၽတ္ေနသည္။

"ကိုေက်ာ္စိုး လႊတ္..ပါ..ေန႔ခင္း..အလုပ္ခ်ိန္ႀကီး ညေန ဒါမွမဟုတ္ ညမွ လုပ္ပါ။မရဘူးကြာ..မင္းအခ်ိဳးေတြေျပာင္းေနတယ္ေနာ္..ဘာလဲ..ထက္ေမာင္..ေၾကာင့္မဟုတ္လား..မင္း..ငါ႔ကို သစၥာေဖာက္ခ်င္ေနတာမလား..မရဘူး..မင္း..ငါကလႊဲလို႔..ဘယ္သူမွ မင္းကို မယူရဘူးေနာ္..။ငါ..မင္းကို..ယူမွာ..ငါဘဲ လိုးမွာ.. "

ကိုေက်ာ္စိုးမူးမူးနဲ႔ ပိုဆိုးလာသည္။သူ့ကြၽမ္းက်င္ပိုင္နိူင္စြာ ဆြဲခြၽတ္လိုက္သျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္စတိုင္ေဘာင္းဘီေကာ အတြင္းခံပါ ေပါင္လယ္ေရာက္သြားသလို အေပၚရွပ္အက်ီ အျဖဴေလးမွာလည္း ၾကယ္သီးမ်ားျပဳတ္၍ ရင္ဘတ္ဟၿပဲျဖစ္သြားသည္။လူလည္း ၾကမ္းျပင္ေပၚ ဆြဲလွဲခံလိုက္ရသလို ကိုေက်ာ္စိုးရဲ႕ ျမင့္မားေတာင့္တင္းေသာ အရပ္နဲ႔ကိုယ္လုံးႀကီးက အေပၚကေန ဖိထားေလေတာ့သည္။

အေပၚကေန ကိုယ္လုံးနဲ႔ ဖိထားသလို ကြၽန္ေတာ့လက္၂ဖက္ကိုလည္း ဆြဲေျမႇာက္ကာ ေခါင္းေပၚတင္ၿပီး ၾကမ္းနဲ႔ကပ္ထားလိုက္ေတာ့သည္။ေဘာင္းဘီေပါင္လယ္ေလာက္ကြၽတ္ေနေသာ ေပါင္၂ေခ်ာင္းကို သူဆြဲကားလိုက္ၿပီး သူ့ေပါင္ေပၚတင္လိုက္ကာ သူ့ကိုယ္လုံးက ကြၽန္ေတာ့ေပါင္ၾကားထဲ တိုးဝင္လိုက္သျဖင့္ကြၽန္ေတာ့မွာ အဝတ္မဲ့ေနေသာ ဖင္ပိုင္းက အေပၚကဟကာ ေထာင္ေပးသလိုျဖစ္သြားသည္။လန္ေနေသာ ပုဆိုးတိုတို ေအာက္က မေပ်ာ့မမာနဲ႔ တျဖည္းျဖည္း ေတာင္လာသည္ထင္ရေသာ သူ့စံခ်ိန္မီလီးတန္ရွည္ရွည္ထြားထြားႀကီးက ကြၽန္ေတာ့ခေရဝနဲ႔ မထိတထိ ေတ့မိေနသည္မွာ ကိုေက်ာ္စိုးရဲ႕ ကြၽမ္းက်င္မႈပင္ျဖစ္သည္။ကြၽန္ေတာ့္ဖင္ႀကီးမွာလည္း လီးနဲ႔ထိသည္ဆိုသည္နဲ႔ ေကာ့ေပးတတ္သည့္အက်င့္မွာ ေတာ္ေတာ္ဆိုးသည္။ကိုေက်ာ္စိုးလိုးၿပီးလို႔ ခပ္ဟဟျဖစ္ေနေသာ ကြၽန္ေတာ့ပန္းေရာင္ခေရေလးမွာ အဲ့သည္ညမွာဘဲ ကပၸလီက၁ခ်ီ၊ကိုမင္းမင္းက၂ခ်ီေလာက္ လိုးထားသည္မွာ ၃ရက္ေလာက္ဘဲၾကာေပမယ့္ ႀကီးမားေသာလီးႀကီးေတြရဲ႕ တြင္းခ်ဲ႕အားေၾကာင့္လည္းေကာင္း အခုလည္း ထက္ေမာင္ရဲ႕ အထိအေတြ႕ေတြကို ထိန္းသိမ္းေနသည့္ၾကားမွ ကိုေက်ာ္စိုးရဲ႕ဆႏၵအေလ်ာက္ လာပီးကိုင္တြယ္မႈေၾကာင့္ အရင္လိုစိမေနေသးဘဲ ခပ္ဟဟျဖင့္ လီးေခါင္းအရာေလးကထင္းကာ သူလိုးလိုက္ပါက အလြယ္တကူပင္ အဆုံးထိဝင္သြားနိူင္သည္။မျဖစ္ေတာ့..ခံတာေတာ့ ခံခ်င္ေပမယ့္ အေျခအေနက မျဖစ္နိူင္ ေန႔လည္ ေန႔ခင္း လူရွိခ်ိန္ တစ္ဦးဦးျမင္သြားလို႔မေကာင္းသလို ထိုညက အျဖစ္အပ်က္ေတြက စိတ္ထဲေပၚလာသျဖင့္ ခံခ်င္စိတ္ထက္ ကိုေက်ာ္စိုးအေပၚ မထိန္းသိမ္းနိူင္ ျဖစ္ခဲ့ရသည္ကို ရွက္မိ အားနာမိကာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မသန္႔ေတာ့သလို သူ့ကိုလည္း မေပးခ်င္မိ။

လိုးေနက် ကိုေက်ာ္စိုးကေတာ မူးေနလို႔ အေပါက္က်ယ္ေနလား..က်ဥ္းေနတာလားက ျငင္းလို႔ ရေပမယ့္ ကြၽန္ ေတာ္ဘယ္လိုေျပာရမလဲ ေညာင္ျမစ္တူးရင္း ေတာ္ၾကာ ပုတ္သင္ဥပါ ေပၚေနမည့္ အျဖစ္မ်ိဳးေလ။ကိုေက်ာ္စိုးက မလိုးခင္ႏူးႏွပ္ေနၾကအတိုင္း သူ့လီးနဲ႔ အလိုးခံနိူင္လာေအာင္ အလိုးခံခ်င္လာေအာင္ ထုံးစံအတိုင္း ကြၽန္ေတာ့ကို ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာခ်ဳပ္ထားတုန္း သူ့ႏူတ္ခမ္းႀကီးျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့ပါးျပင္တစ္ဝိုက္ကိုနမ္းရင္း ကြၽန္ေတာ့္ႏူတ္ခမ္းကို သူငုံဖို႔ သူ့လွ်ာႀကီးထိုးထဲ့ကာ ကစားဖို႔ႀကိဳးစားေနသည္။သူ့ငုံတာ စုပ္ယူတာ ခံလိုက္ရင္ ကြၽန္ေတာ္သူ့ကို စကားေျပာနိူင္မည္မဟုတ္။ပိုဆိုးတာက ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ အလိုးခံမိေတာ့မည္။

"မင္း..ဘာျဖစ္ေနတာလဲ..ၿငိမ္ၿငိမ္ေနကြာ..ေကာင္းလာေတာ့မွာကို.."
"ဟင္း..အကို..မလုပ္ပါနဲ႔..ညီ..ေတာင္းပန္ပါတယ္..။ဒီအခ်ိန္ေနလို႔မျဖစ္လို႔ပါ..။ေနာက္မွ..လုပ္ပါ.."

ကြၽန္ေတာ္႐ုန္းရင္း ..ေတာင္းပန္စကားဆိုေတာ့။

"ဘာ..မရဘူး..မင္း..ငါနဲ႔ေတာ့မခံခ်င္ဘူး..။ထက္ေမာင္နဲ႔က်ေတာ့ ..ခံခ်င္ေနတယ္..မဟုတ္လား..မင္းက ..၁၂ရာသီ..ခံခ်င္ေနတာလား..ေျပာစမ္း..မင္းကို..လိုးမဲ့..ငါ႔စိတ္ေတြ ျပမယ္ကြာ..မ႐ုန္းနဲ႔.."

ေျပာေလ ကဲေလ ျဖစ္လာကာ..အတင္းခ်ဳပ္ပီး ကြၽန္ေတာ့္ႏူတ္ခမ္းကို မစုပ္ရေတာ့ ႏို႔ေတြ ကုန္းစို႔ေတာ့သည္။သူ့ႏူတ္ခမ္းေမႊးေရးေရးနဲ႔ မုတ္ဆိတ္ေမႊး၊ပါးသိုင္းေမႊးေရးေရး တိုတိတိုတိက ကြၽန္ေတာ့္အား ကလိေနသလိုျဖစ္ကာ တဟင္းဟင္း တဟားဟားျဖစ္ကာ ေကာ့ပ်ံလာေတာ့သည္။ညင္ညင္သာသာမဟုတ္..ယားလဲယား..က်င္လဲက်င္ကာ အနည္းငယ္နာလာေတာ့သည္။ကြၽန္ေတာ့အသိစိတ္တို႔မေပ်ာက္ဆုံးမီ ကြၽန္ေတာ္အားယူကာ ႀကိဳးစားပီးလွမ္းေျပာလိုက္သည္။

"ကြၽန္ေတာ္အရက္ေသာက္တာကို မႀကိဳက္ဘူး။ခုလို
ဆင္ျခင္မဲ့လုပ္တာကို ရပ္ပါ..ကိုေက်ာ္စိုး"

အရဲစြန္႔ကာ အသံခပ္မာမာျဖင့္ နည္းနည္းက်ယ္က်ယ္ေလး ေအာ္လိုက္မိသည္။သူေၾကာင္သြားကာ ခ်ဳပ္ထားေသာ အားေတြ ေလ်ာ့သြားသည္။သူ့ လုပ္ေဆာင္မႈေတြ ရပ္သြားသည္။လူလည္းအားကုန္ ႐ုန္းလိုက္ေတာ့သည္။သူခ်ဳပ္ထားေသာ လက္ေတြလြတ္သြားသျဖင့္ သူ့ရင္ဘက္အား တြန္းထားလိုက္နိူင္သည္။ၿပီးေတာ့ ကိုေက်ာ္စိုး မယုံၾကည္သလိုျဖစ္ကာ ကြၽန္ေတာ့္အား စိုက္ၾကည့္သည္။သူ့အေပၚ တစ္ခါမွအခုလို လုပ္ဖို႔ေနေနသာသာ ေလသံမာမာေတာင္မေျပာခဲ့ဖူးေတာ့ သူအံ့ၾသသြားတာလား..။စိတ္ဆိုးသြားတာလား..။သူမ်က္လုံးျပဴးကာ ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔ ျပန္ၾကည့္ေနသည္။ကြၽန္ေတာ္လြန္သြားၿပီလား..။သူ အရက္မူးေနတာေတြလည္း ေတာ္ေတာ္ေျပသြားပုံရသည္။ေစာေစာကလို ဘီလူးစီးသည့္အသြင္ကေန သူ့မ်က္ဝန္းကအေရာင္ေတြလဲ့လာကာ ျပန္မႈိင္းသြားၿပီး ႏူတ္ခမ္းေတြတဆတ္ဆတ္တုန္ရာမွ အသားေတြလဲတုန္လာသလို ျဖစ္လာကာ..

"မင္း..မင္း..ငါ႔ကို..ေအာ္တယ္..႐ုန္းတယ္..ဟာကြာ..ေတာက္...."

ကြၽန္ေတာ့ကိုဖိထားရာမွ ႂကြတက္ၿပီး ေနာက္နံရံရွိ အိမ္တိုင္ကိုမွီထားေသာ ကြၽန္ေတာ့မ်က္ႏွာဆီသို႔ အားပါလွေသာ လွ်ပ္တျပက္ သူ့လက္သီးတစ္လုံး ပစ္သြင္းလိုက္ပါေတာ့သည္။ ဒုန္း....ကြၽန္ေတာ္မေရွာင္ပါ။မ်က္လုံးကိုသာမွိတ္ထားလိုက္ေတာ့သည္။သူ့လက္သီးက ကြၽန္ေတာ့မ်က္ႏွာေပၚေရာက္မလာ။ကြၽန္ေတာ္မွီထားေသာ အေဆာင္ကတိုင္သာ အနည္းငယ္ တုန္သြားသည္။ကြၽန္ေတာ္အံ့ၾသမွင္သက္ေနရာမွ သတိျပန္ဝင္လာၿပီး သူ့လက္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေသြးေျခေတြဥေနသလို အနည္းငယ္ အေရျပားေပါက္ၿပဲေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။

"ဟား..အကို..ဘာလို႔မထိုးတာလဲ..ထိုးခ်င္လဲ..ကြၽန္ေတာ့္ကို..ထိုးလိုက္ပါ..။ဟင္..လက္..လက္နာသြားလား..ျပ..."

သူက ကြၽန္ေတာ္ ဖမ္းဆုတ္ကာ ကိုင္ေနေသာ လက္ကို ျပန္႐ုတ္လိုက္သည္။

"ေနပါ။မင္း..ငါ႔ကို..ခုမွ အပိုေတြ ဂ႐ုစိုက္ျပမေနနဲ႔ ထက္ေမာင္ကိုသာ ဂ႐ုစိုက္"
"ကို.. အထင္လႊဲေနတာ ထက္ေမာင္နဲ႔က ကြၽန္ေတာ္..ဘာမွ မျဖစ္ခဲ့ဘူး။အေျခအေနအရ မလႊဲသာလို႔ တြဲသြားတြဲလာသာရွိတာ..."
"ငါ..မယုံဘူး။ဟိုေကာင္က မင္းနား အခ်ိန္ျပည့္နီးပါးကပ္ေနတာ..။ဟိုတစ္ေန႔ကလည္း မင္းပခုံးေပၚ လက္ တင္ ေနတာ.."

သူ့လက္ဒဏ္ရာ ရသြားတာကို ကြၽန္ေတာ္စိတ္ပူကာ ျပာယာခက္သြားေပမယ့္ ..။သူ့စကားမ်ားက ကြၽန္ေတာ့ အားနည္းခ်က္နဲ႔ ဒဏ္ရာေဟာင္းကို လာထိုးဆြေနသည္မို႔...အနည္းငယ္ စိတ္ဆိုးသြားမိသည္။သူလည္း ေဒါသကို ေရွတန္းတင္ကာ ေျဖရွင္းတတ္တဲ့ ကိုမင္းမင္းလိုဘဲ..ကိုမက္းမင္းရဲ႕ အကိုအရင္းဘဲေလ...သိပ္ေတာ့ကြဲျပားမွာမဟုတ္ပါဘူး။ စိတ္နာခ်င္မိသည္။ဒါေပမယ့္လည္း အဲ့သည္ညက ကြၽန္ေတာ္ ကိုေက်ာ္စိုး လိုးတာခံၿပီး အေဆာင္မျပန္ခင္ ကပၸလီ အဓမၼလိုးတာကို ခံခဲ့ရသလို။သူ့ညီ ကိုမင္းမင္းနဲ႔၂ႀကိမ္ေတာင္ ခံခဲ့တာကိုက အျပစ္ျဖစ္ေနေတာ့..။ေဒါသစိတ္..နာက်ည္းစိတ္..တို႔က ေရနဲ႔ျဖန္းသလို စိတ္ထဲကေန အျပင္မထြက္ေတာ့ေပမယ့္ ဝမ္းနည္းအားငယ္ျခင္း အခိုးအေငြ႕အျဖစ္ေတာ့ ထြက္သြားသည္။တကယ္ဆို သူလည္း သူ့မိန္းမနဲ႔မို႔ ခုလည္း ကေလးနဲ႔မို႔ ကြၽန္ေတာ့္နား ကပ္နိူင္တာမွမဟုတ္တာ။သူဆႏၵရွိတုန္းသား လာလိုးတာပါ။

ဖာသည္ကမွ တစ္ခါခံတိုင္း ပိုက္ဆံရဦးမယ္ ။ကြၽန္ေတာ္ ပိုက္ဆံလိုခ်င္လို႔ အျခားအန္းတာေတြလိုခ်င္လို႔ေတာ့မဟုတ္ပါ။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳတာေလးေတာ့ ခံခ်င္သည္။ရေတာ့ ရခဲ့ပါသည္။ကိုမင္းမင္းနဲ႔မရခဲ့သည့္ ၾကင္နာယုယမႈ တစ္ခါတစ္ေလ ခ်စ္သူဘဝမွာ ရခဲ့သည့္အနည္းငယ္ေသာ အခြင့္အေရးေလးမ်ားနဲ႔သာ သူ့ကိုအရမ္းခ်စ္သည့္အတြက္ ေက်နပ္ခဲ့သည္။မႏႈိင္းေကာင္းေပမယ့္ သူ..ကြၽန္ေတာ့္ကို လိုးရသည္မွာ သူ့မိန္းမကို လိုးတာထက္ေတာ့ မသာရင္ေနမယ္ ခံစားရတဲ့ဖီးကေတာ့ ေလ်ာ့မည္မထင္။ သူ့မိန္းမကို မလုပ္ေပးတာေတြ ကြၽန္ေတာ့္ ျပဳစုၾကင္နာေပးခဲ့သည္။ သူ့အေပၚမိန္းမေတြလို ကေလးမေမြးနိူင္သည္ကလြဲလို႔ မိန္းမေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေပးတဲ့ စိတ္ညစ္စရာဆူပူမႈ၊ပူဆာမႈေတြလည္းမေပးခဲ့ပါ။စကားနာထိုးတာ..အျပစ္တင္တာေတြလည္း မလုပ္ခဲ့ပါ။သူ့လုပ္စာကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္ထိုင္မစားခဲ့ပါ။ကြၽန္ေတာ့မွာရွိရင္သာ သူ့ကိုေပးခဲ့သည္။ကြၽန္ေတာ္တတ္နိူင္သေလာက္ပါ။အနိူင္အရႈံးတြက္ေနပါက ကြၽန္ေတာ္ဘယ္ေတာ့မွ မနိူင္ပါဘူး။သူ့အေပၚ သဝန္တိုၿပီး ျပႆနာမရွာတာကလည္း သူ့ကိုခ်စ္လို႔ပါ။ခု သူျပသာနာရွာေနတာကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုခ်စ္လို႔လား။ သူ့အေပၚသစၥာ ေဖာက္မိလို႔လား။ေဖာက္မိသည္ ထားပါေတာ့ဒါ..တမင္ရည္ရြယ္ၿပီးျဖစ္ခဲ့တာေတာ့မဟုတ္။ကိုယ့္ခႏၶာကသာ အျခားသူနဲ႔ မရည္ရြယ္ဘဲ ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ စိတ္ထဲကေတာ့ သူက အခ်စ္ဦးမျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ အခ်စ္ဆုံးျဖစ္ခဲ့တယ္ေလ။

သူနဲ႔အတူ သူ့အခက္အခဲ ..ဥပမာ..သူ့အလုပ္အတြက္ ownner ခ မရွိရင္ေတာင္ ကြၽန္ေတာ္စိုက္ေပးခဲ့တာပါ။ ကြၽန္ေတာ္ပိုက္ဆံသုံးနိူင္တဲ့အေနအထား ရွိတဲ့သူမဟုတ္ေပမယ့္ ငိုခ်င္ေပမယ့္ မငိုေအာင္ထိန္းထားတဲ့ၾကားက မ်က္ရည္တို႔ဝဲလာေတာ့သည္။စိတ္ကိုတင္းပီး စကားေတြတုန္ကာ မထစ္ေနေအာင္ တစ္လုံးျခင္း သူ့ကိုေျပာဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္သည္။

"ကြၽန္..ေတာ္..ေတာင္းပန္ပါ...တယ္။ ကို..စိတ္ညစ္ေဒါသ..ျဖစ္သြားရင္..ကြၽန္ေတာ့္ေၾကာင့္ေပါ႔..။အခု ကြၽန္ေတာ္ေျပာနိူင္တာက ထက္ေမာင္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို အစ္ကို အထင္လြဲ ေနတာပါ။ကြၽန္ေတာ္တို႔ ခုခ်ိန္ထိ လြန္လြန္ၾကဴးၾကဴး ဘာမွမျဖစ္ေသးပါဘူး။အေျခအေနတစ္ခုေၾကာင့္သာ သူနဲ႔အတူရွိေနတာပါ။ကြၽန္ေတာ္ သူ့ကိုမခ်စ္ပါဘူး။ကြၽန္ေတာ္ တစ္ခု ေတာင္းပန္ပါရေစ။ကိုၿငိမ္း..ကို..ျပသာနာမရွာပါနဲ႔။သူက.. ကိုနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ျဖစ္ေနတာကို မသိဘူး။အဲ့ေၾကာင့္ ကပၸလီနဲ႔ျဖစ္မွာကို သူမႀကိဳက္ေတာ့ ထက္ေမာင္နဲ႔ cover လုပ္တဲ့သေဘာပါ"

မုသားအခ်ိဳ႕အနည္းငယ္ေရာေျပာလိုက္မိသည္။အမွန္အတိုင္းေျပာပါက ျပသနာက ပိုတက္မွာစိုးသျဖင့္ ..။

"ဘာ..မင္းက ကပၸလီနဲ႔ ျဖစ္ေနျပန္တာလား ..။ဘာျဖစ္တာလဲ ..ေျပာ..ဒီေကာင္ကိုသတ္မယ္.."
"ေနဦး အဲ့လိုမဟုတ္ဘူး ကိုၿငိမ္းက သူနဲ႔ရန္ျဖစ္မွာစိုးလို႔ သူစိတ္ညစ္သြားေအာင္ အဲ့ေၾကာင့္ပါ"
"မင္း.. မညာနဲ႔ေနာ္.."
"ကြၽန္ေတာ္ အကို႔ကို မညာပါဘူး တကယ္ေျပာတာပါ"

နည္းနည္းေတာ့ ညာေျပာမိပါတယ္ လို႔ စိတ္ထဲကေန ေျပာေနမိတယ္ ..

"အာ့ဆို..မင္းသူနဲ႔ မင္း ထပ္တြဲတာ မျမင္ခ်င္ဘူး" "ဟုတ္..ညီ..ႀကိဳးစားပါ႔မယ္.."

" ငါ..ငါ.ဟင်းးးးး"

သူ.စကားမဆက္ခင္.က်ေနာ္က

"အကို.ဘာစိတ္ညစ္စရာေတရွိလို႔လဲ.ညီ့ေနာ့္ကိုေျပာေလ
ညီတတ္ႏိုင္သေလာက္ကူညီပါ႔မယ္ အခု အရက္​ေတြေသာက္လာတယ္ မနက္အလုပ္ျပန္လုပ္လို႔ျဖစ္ပါ႔
မလား "
"ေအးမင္းနဲ႔ထက္ေမာင္ေၾကာင့္ေရာ အိမ္ကမိန္းမနဲ႔လည္း အဆင္မေျပျဖစ္ပီးစကားမ်ားလာလို႔ပါ "

ေတာ္ေတာ္တရားက်ဖို႔ေကာင္းတာပဲ.သူ့အိမ္ကမိန္းမနဲ႔အဆင္မေျပတိုင္းငါ႔ကိုလာရမ္းေနတယ္လို႔ စိတ္ထဲကေျပာေနမိ။
"ဘာေတျဖစ္လာလဲနည္းနည္းေတာ့ေျပာျပပါလား ေျပာခ်င္မွပါ"

က်ေနာ္စိတ္ထိန္း ပီးအစ္လိုက္သည္။

"ဒီလိုပါပဲ ခုတေလာအလုပ္ကသိပ္မေကာင္းေတာ့ owner ခ ေတာင္မနည္းရွာရတာ ခုက ကေလးေမြးေတာ့ ပိုက္ဆံလိုလို႔စကားမ်ားက်တာပါ။ဒီမိန္းမငါစိတ္ကုန္လာပီ အခ်ိန္တိုင္းေငြစကားပဲေျပာေနတာ "
"စိတ္မညစ္ပါနဲ႔ က်ေနာ္ကူညီပါ႔မယ္။ဒီေန႔အကိုစိတ္မၾကည္ရင္နားလိုက္ေတာ့ ဒါက အကို႔owner ခ ညီကူညီတာပါ ဒီေန႔အတြက္။ ဒါက အကို႔လက္ေဆးထည့္ဖို႔နဲ႔ အကို႔သားေလးမုန္႔ဖိုးပါ "

က်ေတာ္ဘာမမစဉ္းစားပဲ အလုပ္ကရတဲ့ tip money ကို သူ့ကိုေပးလိုက္တယ္။ သူကေနပါေစငါမယူဘူးဆိုပီးျငင္းတယ္။

"မဟုတ္တာ အကိုစိတ္ညစ္ေနေတာ့ ညီဘယ္ေပ်ာ္ပါ႔မလဲ ယူပါ တမ်ိဳးမထင္ပါနဲ႔။မယူခ်င္လဲအကိုအဆင္ေျပတဲ့အခ်ိန္ျပန္ေပးေပါ႔ ေခ်းတယ္လို႔ သေဘာထားလိုက္ပါ"

က်ေနာ္အတင္းသူ့ အိတ္ကပ္ထဲထိုးထည့္ေပးလိုက္သည္။သူ့ကိုအေဆာင္ကေနျမန္ျမန္ျပန္ေစခ်င္ပီ က်ေနာ္စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘူး။

"ေက်းဇူးပါ...မနက္ျဖန္ငါျပန္ေပးပါ႔မယ္"
"အဆင္မေျပလဲေအးေဆးပါ "
" ငါမင္းကိုခ်စ္ပါတယ္တေန႔ေတာ့အတူတူေနမယ္ေလေနာ္ညီ"
"ဟုတ္ကဲ့ ညီလဲအကို႔ကိုခ်စ္ပါတယ္။ ညီ့ကိုခုအေျခအေနေတကိုနည္းနည္းေတာ့နားလည္ေပးပါ "

သူက်ေတာ့္ကို ဆက္ခနဲဖက္ကာ ႏုတ္ခမ္းကိုစြဲစုတ္ယူလိုက္သည္။

"ငါမင္းကိုတစ္ကယ္ခ်စ္တာပါကြာငါမင္းကိုမ႐ိုက္ဘူး စိတ္တိုသြားလို႔ခုလိုျဖစ္ရတာပါငါ႔ကိုခြင့္လႊတ္ပါကြာ"
"ရပါတယ္ ေနဦးလက္ျပဦး"

နဲနဲေပါက္ၿပဲကာ ေယာင္ေနေသာ သူ့လက္ကိုတယုတယဆြဲကိုင္ရင္းနံရံကပ္ဘီ႐ိုေလးထဲကအရက္ျပန္ပုလင္းကိုယူ ဂြမ္းစ စြတ္ပီးသူ့လက္ကိုသုတ္ေပးလိုက္သည္။

"အားးးးစပ္တယ္ ခုမွ စပ္မေနနဲ႔ အနာခံထိုးတုံးကထိုးပီး😏😏😏လန္႔သြားတာပဲ."
"ငါမင္းကိုလက္သီးနဲ႔မထိုးရက္ပါဘူး ဟိုဟာနဲ႔ပဲထိုးးးအာ့.ဟ ျဖည္းျဖည္းလုပ္ပါဟ"

သူစကားမဆက္ႏိုင္ေဆာ့ အရက္ျပန္သုတ္ေပးပီး ေပါက္ေနတဲ့ေနရာကို ပလာစတာကပ္ေပးလိုက္သည္။

"အလုပ္ေတာင္လုပ္ႏိုင္ပါ႔မလား ျပန္နားေတာ့။ဒီမွာအကို အနာေပ်ာက္ေဆးယူသြား ေဆးခန္းလဲျပဦး"
"ေအးပါ ငါက ခံႏိုင္ရည္ရွိပါတယ္ ဒီေလာက္ကေတာ့ အေပ်ာ့ပါ။တရက္ေလာက္ဆိုေကာင္းသြားမွာပါ ဒီေန႔ေတာ့ အလုပ္ေစာေစာသိမ္းပါ႔မယ္ မနားေတာ့ဘူး ရသေလာက္ေလးရွာလုပ္လိုက္ပါဦးမယ္"
"အင္းကေလးကငယ္ေသးေတာ့ အိမ္ကိုဂ႐ုစိုက္ဦး ညီနဲ႔ေတြ႕ခ်င္ရင္ ေနာင္2ရက္ေလာက္ေနရင္ေတြ႕မယ္ေလ။ခုညီအလုပ္နည္းနည္းရႈပ္ေနတယ္ ျပန္ေတာ့ေနာ္"
"ေအးပါညီ ခ်စ္တယ္ ရႊတ္ ရႊတ္ "

သူလိုအပ္တဲ့အကူအညီနဲ႔ အၾကင္နာေတြရပီမို႔ အေဆာင္ကေနျပန္ထြက္သြားသည္။က်ေနာ႔မွာသာ သူခြၽတ္ထားသျဖင့္ ၾကယ္သီးျပဳတ္ကာ ရင္ဘက္ဟၿပဲျဖစ္ေနေသာ အက်ီနဲ႔ ကမန္းကတန္းျပန္မတင္တာဆီးခုံနဲ႔ တင္ပါးထက္ခ်ိန္ကာ ဇစ္ျပဳတ္ေနေသာေဘာင္းဘီတို႔ျဖင့္ႏြမ္းေမာစြာထိုင္ရင္း ထြက္သြားေသာသူ့ေက်ာျပင္ႀကီးကိုေငးပီး လဲက်မ‌သြားေအာင္ ထိမ္းရင္း သူ့ကိုလက္ျပႏုတ္ဆက္က်န္ခဲ့သည္။



ဆက္ရန္ အပိုင္း - ၂၅

---------------------------------------------

မွတ္ခ်က္။ ။ ထန္ၿပီး ထုပါ.. အတုမယူပါႏွင့္😁