ကျနော်နဲ့ ပထွေးသားအဖ

<Unicode>


ကနြာျေနဲ့ပထှးေသားအဖ

#Credit;.M.M.O

ကနြာျေအပါျေထပျကို ခွသေံဖှဖှနငျးပီးတကျလာခဲ့သညျ။
ပီးတာေ့ ကိုကွီး‌ဘးေအခနျးနံရံက အနညျးငယျဟနသေညျ့ သုံးထပျသားအပွားကို အသာလးေဆှဲဖယျကာ အထဲကျု‌ိခေြာငျးကွညျ့လိုကျ၏။ ထငျသညျ့အတိုငျးပါဲပဲ။
ကိုကွီးရယျ သူ့သူငယျခငြျး၂ယာေကျရယျ ခွထောေကျကျွီးတှကေားလို့ ရၞ့ေကTVကိုကွညျ့ရငျး ဂှငျးကိုစိမျပွနေပွထေုနကွေတာ။
TVထဲမၞာတာေ့ မိနျးမတဈယာေကျကို ယာေကျာြး ၅ယာေကျလာေကျက ဝိုငျးခုြပျပီး အားရပါးရလိုးနကွေ၏။

က‌ြနာျေဆကျပီးခေြာငျးနမေိသညျ။ ကိုကွီးနဲ့ သူ့သူငယျခငြျးနၞဈယာေကျမၞာ လီးအရၞညျဆုံးက ကိုကွီးဖွဈ၏။ ကိုကွီးသူငယျခငြျး ရနျကေြာျကတာေ့ လီးတုတျသညျ။ အရမျးမရၞညျပမေဲ့ မၞနျး‌ခွလေကျတဈစုပျစာတာေ့ ပွညျ့ပွညျ့တငျးတငျး တုတျတုတျခိုငျခိုငျရၞိနိုငျသညျ။ နာေကျတဈယာေကျဖွဈသညျ့ အာေငျနိုငျကတာေ့ ကိုကျွီးလာေကျလဲမရၞညျ ရနျကေြာျ့လာေကျလဲမတုတျပမေဲ့ လီးက လျီးကာေကျကျွီးဖွဈကာ ဒဈကွီးက ထူးခွားစှာအယျထှကျန၏ေ။ ဒီလိုစနနေ့ေတှဆေို စာကကြျဖို့အကွာေငျးပွပီး ကိုကွီးအခနျးထဲလူစုကာ သူတို့ဂှငျးထုနကွေပါ။ အိမျမၞာဘယျသူမၞမရၞိသညျ့အခိြနျမို့ ကနြာျေလဲ စိတျလိုလကျရ အးေ‌အးေ‌ဆးေ‌ဆးေ‌ခေြာငျးကွညျ့နိုငျ၏။

ပွာေရဦးမယျ။ ကိုကွီးဆိုပမေဲ့ သူက ကနြာျေ့အကိုအရငျးမဟုတျပါ။ အမ့ေနာေကျအိမျထာေငျနဲ့ပါလာတဲ့ သား။ ကနြာျေ့ထကျ ၅နၞဈကွီးပီး အခုတက်ကသိုလျတကျနပေီ။ သူက သူ့အဖ ေကနြာျေ့ပထှးေလိုပဲ။ အရပျရၞညျတယျ ကိုယျလုံးကိုယျထညျရၞိတယျ အသားညိုလတျလတျနဲ့ မိနျးမတှကွှေလောေကျသညျ့ပုံစံအပွညျ့။ ကိုကွီးဆို သူ့လီးရၞညျရၞညျကျွီးနဲ့ ပိုလို့တာေငျ မိနျးမတှကေ ကွိုကျဦးမၞာ။

ကိုကွီးက သူ့လီးကွီးကို အထကျအာေကျပှတျဆှဲပီး ထုန၏ေ။ လီးဒဈက နီရဲရဲလးေဖွဈနပေီး အကွာေကွာေပွိုငျးပွိုငျးထကာ မိုးပါျေသို့ 90ဒီဂရီထာေငျမတျန၏ေ။ ကနြာျေကိုကွီးလီးကိုကွညျ့ရငျး ကနြာျေ့လီးကိုပှတျနမေိသညျ။ ရငျထဲမၞာလဲတလၞပျလၞပျနဲ့ လၞိုကျမာေလာ၏။ အဲ့လီးကွီးပါျေထိုငျခလြိုကျရရငျဖွငျ့ ဘယျလာေကျကာေငျးမလဲတှးေနမေိသညျ။

ရုတျတရကျ ကနြာျေ့ခါးကို လူတဈယာေကျနာေကျကသိုငျးဖကျခွငျးခံလိုကျရ၏။ ဘုရားရ။ေ ကနြာျေလန့ျဖတြျကာ လၞညျ့ကွညျ့လိုကျတာေ့ ဦးမငျးထငျ။ ကနြာျေ့ပထှးေ။ ဘာမပွာေညာမပွာေနဲ့ ကနြာျေ့ကိုစှ့ေခနဲ့ပှ့ေကာ ကုတငျပါျေပဈတငျလိုကျ၏။ နာေကျပီး ပကျလကျဖွဈနတေဲ့ ကနြာျေ့အပါျေကန ေသူ့ရဲ့သနျမာကျွီးမားတဲ့လကျမာေငျးမာြးနဲ့ဖိကာ ကနြာျေ့နၞုတျခမျးကိုစုပျ၏။
"သားလးေက လီးကွိုကျတာလား။ ဘာလို့ကိုကွီးကိုခေြာငျးနတောလဲ။ ဦးရၞိတာပဲ"
ပွာေလဲပွာေရငျး ကနြာျေ့ဘာေငျးဘီထဲကိုလကျန‌ၞိုကျရငျး ကလိပးေ၏။

"ဦး ကနြာျေ့ကိုအဲ့လိုမလုပျပါနဲ့ ကနြာျေကွာေကျတယျ။ ကနြာျေ့အခနျးထဲကိုလဲ ဘာလို့မသိအာေငျဝငျလာတာလဲ၊ လှၞတျပါ'

"မငျးက လှၞတျပါသာပွာေနတော လီးကဖွငျ့မိုးထိုးအာေငျတာေငျနပေီ။ နို့သီးခါေငျးလးေတှလေဲတငျးလို့၊ မလိမျပါနဲ့ မငျးကွိုကျပါတယျ"

ကနြာျေ့ဘာေငျးဘီကိုဆှဲခှြတျကာ ပါေငျကိုဆှဲကားလိုကျပီး ဖငျပါေကျကို လၞြာနဲ့ထိုးကလိ၏။ ကနြာျေ့ရငျထဲ ပူတကျသှားကာ တကိုယျလူံးအ‌ကွာေတှထေုံတကျသှား၏။
"ဦး... အမလးေ ဦး ရယျ" အဲ့တာပဲပွာေနိုငျတာေ့သညျ။

"မငျးက တံခါးlockမခဘြဲ ခေြာငျးထုနတောကိုးကှ" လၞြာနဲ့ကလိတာ
ခဏရပျရငျးပွာေ၏။
"ဦးက မငျးကိုဖွညျ့စီးပးေခငြျရုံပါ။ ကဲလာ သားငယျ၊ ဦးလီးကိုစုပျပးေတာေ့"
ဦးက သူ့ဘာေငျးဘီကိုဆှဲခှြတျပဈကာ ကုတငျခါေငျးရငျးမၞာ ‌အာေကျကခါေငျးအုံးခုထိုငျရငျး အဆငျ့သငျ့ပါေငျကားပးေ၏။

အမလးေ ကိုကျွီးအဖလေို့မပွာေရဘူး။ လီးကွီးက အယျထှကျလို့။
တာျေတာျေရၞညျတဲ့လီးကွီးပါ။ ဒီလိုလီးမိြုးက gay pornတှထေဲပါတဲ့ ကပ်ပလီတှမၞောပဲရၞိတယျထငျခဲ့တာ။ ရၞညျရၞညျ မဲမဲ တုတျတုတျကွီး။ တကယျ့စံခိြနျမၞီလီးခေြာငျးကွီး။ အကွာေပွိုငျးပွိုငျးထပီး ငါေကျကနဲငါေကျကနဲ တခကြျခကြျမၞာတုနျသးေတာ။

ကနြာျေလီးကွီးကိုကွညျ့ရငျး ဖငျကွားထဲက စိမျ့သှား၏။ ဒါကွီးနဲ့လိုးတာခံရမၞာမို့ ပေြာျလဲပေြာျ လန့ျလဲလန့ျ ကွာေကျလဲကွာေကျ၏။ ကနြာျေဖငျမခံတာ ၆လရၞိပီ။ ပွာေရရငျ ဆယျတနျးစဖှငျ့ကတဲကဆိုပါတာေ့။ အရငျက ကူြရၞငျမၞာ ကနြာျေ့ကိုလိုးပးေနကွေ ကိုစမျးမာေငျက ကူြရၞငျပွာငျးသှားခဲ့ပီ။ သူမရၞိတာေ့ ဖငျမခံဖွဈတာေ့။ သူ့လျီးက ဦးနဲ့ယၞဉျလိုကျရငျ ခရမျးသီးနဲ့ ရုံးပတီသီးပဲ။ သူ့လီးနဲ့ခံတုနျးကတာေငျ သအောေငျနာခဲ့တာ။ အခုဦးလီးကွီးသာဆို ဖငျကှဲပီး ကနြာျေသမောြးသသှေားမလားပဲ။ သို့သာျေ ရငျထဲမရိုးမယှနဲ့ ဒီဟာကွီးရဲ့‌လိုးညၞာေငျ့မၞုကိုလဲ ခံခငြျလၞပီ။

ကနြာျေ လီးကွီးကိုလကျနဲ့ဆုပျလိုကျ၏။ ပီးတာေ့ ပါးစပျဟကာ မဆန့ျမပွဲလီးကွီးကို တပွှတျပွှတျမွညျအာေငျ ဆုပျတာေ့၏။ ကနြာျေ့ပထှးေလီးတံကွီးက ကနြာျေပါးစပျနဲ့မဆန့ျပါ။ လညျခေြာငျးထိထာေကျနတောတာေငျ သူ့လီးတဈဝကျလာေကျပဲဝငျ‌သးေတာဖွဈ၏။ ကွီးလိုကျတဲ့လျီးကွီး။ လူလီးမၞ ဟုတျရဲ့လားမသိ။
ကနြာျေက လဥကွီးတှကေိုငုံလိုကျ။ လီးထိပျကိုလာြနဲ့ကလိလိုကျ။ လညျခေြာငျးထဲစို့သှားတဲ့အထိငုံပးေလိုကျလုပျရငျး ဦးရဲ့လီးကွီးကို မကျတှယျစှာအားရပါးရပွုစုပးေ၏။

"သားငယျ တာျေတာေ့။ ဖငျလိုးဖို့အရၞိနျလးေခနြျထား။ ဦးပီးသှားမယျ"
အဲ့လိုပွာေပီး ကနြာျေ့ကိုဆှဲလၞနျကာ ကနြာျေ့ကိုယျပါျေကန ေသူ့ရဲ့ကွီးမားသနျမာတဲ့ကိုယျလုံးကွီးနဲ့ဖိရငျး ကနြာျေ့နၞုတျခမျးတှကေိုနမျးစုပျ၏။ ဦးရဲ့ လၞြာကွီးက ကွမျးတမျးစှာကနြာျေ့လၞြာကိုလာပှတျန၏ေ။ ဦးလကျကလဲအငွိမျမန။ေ ကနြာျေ့ဖငျပါေကျကို လကျထညျ့လိုကျ။ ကနြာေ့လီးကိုထုပးေလိုကျနဲ့လုပျပးေ၏။

"သားငယျ၊ ဦး ကွမျးပီနာျေ"

အဲ့လိုနားကိုကပျပွာေတာေ့ လူက တုနျသှား၏။ အသံနဲ့တငျ အားတှကေုနျသှားသလိုဖွဈသှားတာပါ။ ကနြာျေ ဒီလီးကွီးနဲ့ ခံနိုငျပါ့မလား တှးေကွာေကျမိ၏။
ထိုနာေကျ ဦးက ကနြာျေ့ကို ကုတငျစာေငျးမၞာ ခွထောေကျကိုအာေကျခပြီး မၞာေကျယကျကုနျးထားခိုငျး၏။ ငွငျးပယျနိုငျစှမျးမရၞိပါ။ ထို့နာေကျ ကနြာေကျဖငျကို အားရပါးရကလိပးေတာေ့၏။ လာြနဲ့လိုးလိုကျ လကျနဲ့လိုးလိုကျ။ ပီးရငျ ဖငျသားတှကေို လကျကွမျးကွီးနဲ့တဖွနျးဖွနျးရိုကျလိုကျလုပျ၏။ သူရိုကျလိုကျတိုငျး လူက ကာေ့တကျသှားမိ၏။ ကနြာျေ့ဖငျက ဦးလကျထဲက ဦးစိတျကွိုကျပွုသမၞြခံရမဲ့ နယျရုပျတရုပျလိုမိနျးမာေသာယာန၏ေ။ အရမျးနာပမေဲ့ အရမျးလဲအရသာရၞိနတောမို့ အာျေပငျမအာျေနိုငျဘဲ မၞိနျးနမေိသညျ။

ထိုစဉျရုတျတရကျမထငျမၞတျစှာ ဦးက ကနြာျေ့ဖငျထဲ သူ့လီးကွီးကို တဆုံးထိုးထဲ့ခလြိုကျ၏။
"အား......." ကနြာျေ မီးစနဲ့အထိုးခံရသလို ပူသှားပီး ဖငျနၞဈခွမျးကှဲမတတျနာကငြျသှာ၏။ ဇှတျရုနျးပမေဲ့ ဦးက မရုနျးနိုငျအာေငျခုြပျထားရငျး လီးကွီးကိုမနၞုတျပဈဘဲ ဖငျပါေကျထဲစိမျထား၏။ ကနြာျေ့ကိုလဲ တရစပျနမျးရငျး စကားတှပွောေ၏။

(စကားခပြျ - အလိုးခံရတဲ့အခါ လိုးတဲ့သူက ခံတဲ့သူရဲ့နား နားကို စကားကပျပွာေရငျ ခံရတာ ပိုဖီးလျတတျတယျတဲ့။ ကိုယျ့လိုးတဲ့လူ စကားတတျရငျတတျသလာေကျ အလိုးခံရတာပိုမိုကျတယျ)

"သားငယျ စိတျကိုလေြာ့ သားငယျလးေကိုနာအာေငျမလုပျဘူး။ ဦးမလိုးသးေဘူးနာျေ။ မငိုနဲ့။ ဒီလီးကွီးက သားငယျလးေငိုရငျ သူပါဝမျးနညျးတယျတဲ့။ လီးကွီးကိုသနားရငျ စိတျကိုလေြာ့ ဖငျကိုကုြံ့မထားနဲ့"

"သား ဦးဖွညျးဖွညျးခငြျးလးေလိုးပးေမယျ။ စိတျကိုတငျးမထားနဲ့"

"လီးကွီးရဲ့ အဝငျအထှကျ တဈလကျမခငြျးကို သားငယျခံစားမိလား"

"ဦး လီးကို ကွိုကျရဲ့လား"

"သားငယျဖငျက စီးပိုငျနတောပဲ။ လိုးအရတာ တငျးကပြျနရောေ"

စကားတှတေရစပျပွာေရငျး လိုးလိုကျခေြာ့လိုကျ ‌ငွၞာေငျ့လိုကျဆာေငျ့လိုကျဖွငျ့ ကနြာျေဖငျကို စိတျရၞိသမၞြလိုးန၏ေ။
စိတျကွိုကျသာလိုးဦးရ။ေ ကနြာျေမသရေငျပီးရာေ။ အဲ့ဖငျကိုသ‌ဘာေရၞိသမၞြ မရပျမနားသာလိုး။ ဦးရဲ့တရစပျလိုးခကြျတှကေို တအငျ့အငျ့နဲ့ခံရငျး စိတျထဲမၞသာ ရရှေတျလိုကျ၏။

ကနြာျေ့ကိုမၞာေကျယကျလိုးရတာအားရတာေ့ ပကျလကျဆှဲလၞနျကာ ပါေငျနၞဈခေြာငျးကိုသူ့ပခုံပါျေထမျးတငျပွီး လီးဒဈကွီးကိုဖငျဝကိုလာတ့ေထား၏။
ပီးတာေ့ တနျးမလိုး‌သးေဘဲ ကနြာျေခွသေလုံးတှကေိုလာြနဲ့လကြျပးေ၏။ ကနြာျေ့ပါေငျသားတှကေို လကျနဲ့ပှတျပးေန၏ေ။ ကနြာျေက မ့ေမ့ေမာေမာေနဲ့မၞိနျးနပေီလဲဆိုရာေ လီးကွီးကို အငျ့ကနဲ့ထိုးထဲ့ကာ ပါေငျတှကေိုဖွဲရငျး သူ့ကိုယျလုံးကွီးနဲ့ကနြာျေပါျေဖိပွီး လူကိုမရုနျးနိုငျအာေငျလုပျ၏။ ဦးရယျ လိုးသတျတယျဆိုတာ ဒါမာြးလားကှယျ။

ကနြာျေ့ကိုနၞုတျခမျးခငြျးမလှၞတျတမျးဖိနမျးရငျး လီးကွီးက ဖငျထဲကို တဇှတျဇှတျနဲ့အခကြျပါေငျးမာြးစှာအဝငျအထှကျလုပျန၏ေ။ တဈခကြျလးေမၞမနား။ သနျလိုကျထနျလိုကျတဲ့ဦး။ ကနြာျေတဖွညျ့ဖွညျး မကြျဖွူပငျလနျလာသညျ။ ထိုအခါဦးက လးေငါးခကြျ အသားကုနျဆာေငျ့ခလြိုကျပီး လီးကွီးကိုပွှတျကနဲဖငျထဲကထုတျသှား၏။ ကနြာျေ့ရငျထဲရာေ ဖငျထဲမၞာပါ ဟာတာတာကွီးဖွဈကနြျခဲ့သညျ။

ဦးက ကနြာျေတဆကျဆတျတုနျရငျး မၞိနျးနတောကိုပွုံးပွုံးကွီးကွညျ့န၏ေ။ အပွုံးကခိြုသလာေကျ လီးကက ြ‌မွှဆေိုးကွီးလိုပဲ။ လိုးလိုကျတာမာြး တရစပျ။ ဦး လူဆိုး။

"သားငယျ ဘယျလိုလဲ။ ဦး လိုးတာ ကာေငျးရဲ့လား"
သူက ကနြာျေ့ဖငျထဲ လီးကိုညငျသာစှာပွနျထဲ့ရငျး မးေ၏။
"အငျး ဒီမၞာလဲ သတောေ့မလားတာေငျထငျရတယျ"
က‌ြနာျေ့အဖွ‌ေကွာေငျ့ ဦးက တဟားဟားနဲံ့ရယျ၏။
"သားရယျ သအောေငျတာေ့လိုးမလား။ မသမၞေအကွာကွီးလိုးခငြျတဲ့အခိြနျလိုးလို့ရမၞာလ"ေ
"အံမယျ ပိုငျဆိုးပိုငျနငျးနဲ့။ ဘယျသူက ခံမယျပွာေလို့လဲ"
ဦးက မကြျမၞာေငျကွုံသှားကာ "မခံလဲ ဒီလီးကွီးကတာေ့ လိုးမယျကှာ၊ လိုးမယျကှာ၊ လိုးမယျကှာ" ပွာေရငျးနဲ့ ဖငျထဲကငြျးစိမျထားတဲ့လီးကို အထုတျအသှငျးလုပျရငျး တဈခကြျခငြျးဆာေငျ့ခလြိုကျတာမာြး လီးက စအိုအတှငျးသားထဲအထိ နဈဝငျသှားတာမို့ ကနြာျေ့ဖငျထဲ ဓာတျလိုကျသလို ကငြျတကျသှား၏။ အရမျးမနာတာေ့ပမေဲ့ ဖီးလျရၞိခကြျက 9+++ပဲ။
"ဦးရယျ မရပျလိုကျပါနဲ့။ သားကိုလိုးပါ။ ဆကျလိုးပါ။"
"အိုခ"ေ
ဦးက သူ့လီးကွီးဖငျထဲကကှြတျမထှကျအာေငျထိနျးရငျး ကနြာျေ့ကိုခီြလိုကျပါသညျ။ ကနြာျေကအလိုကျသငျ့လးေ သူ့လညျပငျးကိုလကျနဲ့ခိုကာ သိုငျးဖကျထား၏။ ကနြာျေ့ဒူးခါေကျကှးေ‌နရောကန ေဦးကလကျလၞြိသှငျးကာ ကနြာျေ့ဖငျတှကေို‌တာေ့ သူ့လကျဖဝါးကွမျးကွီးနဲ့ထိနျးရငျး မတျတပျရပျလၞြကျ မရပျတနျး တဖွနျးဖွနျးလိုးပါတာေ့၏။

ကနြာျေက ဦးနၞုတျခမျးတှကေိုနမျး၏။ သူ့လညျပငျးသားတှကေိုနမျး၏။ သူ့နဖူးကခှြးေစတှကေိုလၞြာနဲ့လကြျ၏။ ကိုယျ့ကိုလိုးရငျး ခှြးေဒီးဒီးကနြတေဲ့ယာေကျာြးသားကွီးတယာေကျ။ သူ့လီးက ကိုယျ့ဖငျထဲတရစပျဝငျန၏ေ။ သူ့ရဲ့သနျမာတဲ့လကျမာေငျးကွီးတှနေဲ့ ကိုယျကိုခီြမထမျးပှ့ေထားသးေ၏။ ကနြာျေကံကာေငျးပါသညျ။ ဒီလိုအလိုးခံနရေတဲ့ကိုယျ့ကိုကိုယျလဲကေြနပျ၏။ ကနြာျေ့ဖငျနဲ့ဦးရဲ့ ဆီးခုံတို့ တဖာေငျးဖာေငျးရိုကျသံကလဲ စညျးခကြျညီစှာထှကျပါျေနပေါသညျ။

ဒီအခိြနျမၞာ ကနြာျေမသိလိုကျတာက ကနြာျေ့နဲ့ဦး အားရပါးရလိုးတာကို ခေြာငျးကွညျ့ရငျးဗီဒီယိုမၞတျတမျးတငျနတေဲ့သူတယာေကျရၞိနတောကိုဖွဈ၏။ ထိုသူကား အခွားသူမဟုတျ။ ဦးရဲ့သား ကနြာျေ့အကို မငျးခပငျ ဖွဈ၏။

တန့ေ ကနြာျေကေြာငျးပိတျရကျမို့ စာမကကြျဘဲ နားနားနနေ ေနမေညျဟုတှးေကာ မနကျခငျးထဲက ရမေိုးခိြုးကာ ကုတငျပါျေမၞာေကျလကြျ စာဖတျန၏ေ။ အတှငျးခံလဲဝတျမထားဘဲ အိမျနရေငျးမို့ ပုဂံဘာေငျးဘီအပေြာ့သားကိုသာဝတျထားတာမို့ ဖငျလးေက မို့ဖာေငျးပီး တငျးကား‌န၏ေ။ ပီးခဲ့တဲ့အပတျထဲတုနျးက ကနြာျေ့ဖငျကို ပထှးေတဈယာေကျ ပကျစကျစှာလိုးခှဲပီးကတညျးက ပွဲကှဲသှားတဲ့ဖငျလးေကိုအနားပးေထားခဲ့တာ ခုဆိုဒဏျရာလဲပေြာကျသလာေကျဖွဈနပေါပီ။

"ဒါေကျ ဒါေကျ" ကနြာျေ့အခနျးတံခါးခါေကျသံ။ ဘယျသူပါလိမျ့။ အမနေဲ့ပထှးေကလဲ ဒီန့ေအိမျပွနျနာေကျကမြယျပွာေထားတာပဲ။ ကိုကွီးမာြးလား။ ကနြာျေတံခါးဖှငျ့လိုကျတာေ့ ထငျတဲ့အတိုငျးကိုကွီး။ ကူြရၞငျလဈလာတာပဲဖွဈမယျ။
"ဟေြာငျ့တှ ေမငျးတို့ပါဝငျခဲ့" ကနြာျေတံခါးဖှငျ့ဖှငျ့ခွငျးပဲ ကိုကွီးက ဝငျလာကာ သူ့နာေကျကရပျနသေညျ့သူငယျခငြျး(၂)ဦးကိုပါ အခနျးထဲဖိတျ‌န၏ေ။ "ဟငျ ဘာလဲဟ" ကနြာျေက မသိတဲ့သူတှအေခနျးထဲဝငျတာမကွိုကျပါ။ အခုလဲ ကိုကွီးသူငယျခငြျးနၞဈယာေကျက လာနကေဆြိုပမေဲ့ ကနြာျေ့အတှကျ မရငျးနၞီးတဲ့သူစိမျးပါပဲ။

"ကိုကွီး ဘာကိစ်စလဲ၊ ငါစာကကြျမလို့"
ကိုကွီးရာေ သူ့သူငယျခငြျးတှကေပါ ပွုံးစိစိနဲ့။ မထိမဲ့မွငျအခိြုး။
"ညီလးေရာ စိတျလေြာ့ပါဟ။ ကိုကွီးက မငျးကို ပွစရာရၞိလို့ပါ"
"ကဲ မွနျမွနျပွ ငါမအားဘူး။" ကနြာျေက စိတျမရၞညျသလိုအသံနဲ့ပွာေလိုကျတာေ့ ကိုကွီးက သူ့လကျထဲကဖုနျးကို ထုတျလာ၏။
ကနြာျေ့နားကပျကာ ဖုနျးကိုဖှငျ့သညျ။ ပီးတာေ့ video fileတဈခုကိုဖှငျ့လိုကျပီး "ဒါဘယျသူလဲ မငျးသိလား"ဟု ကနြာျေ့ကိုပွ၏။ ခကြျခငြျးတာေ့ ကနြာျေသူဘာပွနမၞေနျးမသိပါ။ လၞုပျလၞုပျ လၞုပျလၞုပျပဲမွငျရ၏။ သခောြကွညျ့တာေ့မၞ ထိတျလန့ျပူထူသှား၏။
"ဘုရားရ၊ေ ကိုကွီး မငျး မငျး ဒါဘာလုပျတာလဲ၊ မငျး ဘယျ ဘယျတုနျးက..."
သှားပါပွီ။ ကနြာျေ့ဘဝတာေ့။ ဗီဒီယိုက ကနြာျေနဲ့ သူ့အဖ ေလိုးနကွေတဲ့ videoပါ။ သူ့အဖကေို မမွငျရပမေဲ့ ကနြာျေ့မကြျနၞာက ထငျရၞားန၏ေ။
"ကိုကွီး ငါ ငါ တာေငျးပနျပါတယျ။ အဲ့ဟာကို မဖွန့ျပါနဲ့နာျေ။ ငါ မငျးခိုငျးတာအကုနျလုပျပါ့မယျ၊ ငါတာေငျးပနျပါတယျကှာ"
ကနြာျေငိုသံတှပေါလာတဲ့အထိ စိတျတှလၞေုပျရၞားထူပူနပေါသညျ။ ကိုကွီးက ဖုနျးကိုပွနျပိတျကာသိမျးလိုကျ၏။
"‌သခောြလား မငျး ငါခိုငျးတာလုပျမယျဆိုတာ၊ ကတိတညျမၞာလား"
ကနြာျေ ဘာမွၞငငျးနိုငျစှမျးမရၞိပါ။
"အးေပါ ငါလုပျပါ့မယျ"
ကနြာျေ့စကားဆုံးတာေ့ ဘးေမၞာရပျနသေညျ့ သူ့သူငယျခငြျးက ကနြာျေ့ဖငျကို လာပှတျ၏။ ကနြာျေလကျကိုပုတျထုတျကာ ပွာေလိုကျသညျ။
"မငျးဘာလုပျတာလဲဟေြာငျ့"
ကိုကွီးက ကနြာျေ့စကားဆုံးတာနဲ့ ကနြာျေ့ပါးကိုဖွနျးကနဲရိုကျကာ ဆံပငျကိုဆာေငျ့ဆှဲလိုကျ၏။ ပီးတာေ့ သူ့မကြျနၞာနၞား ကနြာျေ့မကြျနၞာကိုဆှဲကပျကာ "ငါတို့လုပျမၞာက ငါတို့ရဲ့ လီးသုံးခေြာငျးနဲ့ မငျးဖငျကိုဝိုငျးလိုးမၞာပဲကှ၊ ငါတို့လိုးတာမခံခငြျရငျ မငျးဖငျခံနတေဲ့ file ငါဖွန့ျပဈမယျ၊ ဘလိုလဲ"
ဟမျ....။
ကနြာျေ ထိတျလန့ျ အံ့ဩသှားရပါသညျ။ မထငျမၞတျထားတဲ့ တာေငျးဆိုမၞုမို့ ကွာေငျအသှားတာလဲပါ၏။ သို့သာျေ ကနြာျေဘာမၞမတတျနိုငျပါ။ သူတို့ပွုသမၞြ နုရမညျ့ဘဝဖွစ‌ျနပေီလ။ေ ကနြာျေမကြျစိကိုမၞိတျကာ သကျပွငျးခလြိုကျသညျ။
"အးေ ငါခံမယျ၊ မငျးဖကျကလဲ ကတိတညျပါစ"ေ ဟု တုနျရီဝမျးနညျးစှာပွာေလိုကျ၏။

သူတို့သုံးယာေကျလုံး အားရပါးရအာျေဟဈရီမာေကာ အာေငျပှဲခံကွပါသညျ။ ကနြာျေကတာေ့ ဘဝမၞာဘယျတုနျးကမၞ မတှးေဖူးသညျ့ လီးသုံးခေြာငျးနဲ့ဝိုငျးအလိုးခံရဖို့အ‌ရးေ အဆငျသငျ့စာေငျ့နရေပါတာေ့သညျ။

ပထမဦးစှာ ကိုကွီးက ကနြာျေအကီြတှ ေဘာေငျးဘီတှကေိုဆှဲခှြတျလိုကျ၏။ ပီးတာေ့ ကုတငျပါျေကိုစာေငျ့ကနျလိုကျပါသညျ။ ကနြာျေကုတငျပါျေ‌မၞာေကျယကျလဲကသြှားတဲ့အခါမၞာတာေ့ သူ့သူငယျခငြျးတဈယာေကျက သူ့ဘာေငျးဘီကိုခှြတျပီး ကနြာျေ့ပါးစပျမၞာ သူ့လီးကိုလာတ့ေပါသညျ။ ဘယျကထဲကလိုးခငြျနမၞေနျးမသိအာေငျ လီးကွီးက အယျပီးတာေငျ့တငျး‌န၏ေ။ ကနြာျေ သူ့စိတျကေြနပျမၞုအပွညျ့ရအာေငျ အားရပါးရစုပျပးေနလေိုကျ၏။ ထိုစဉျမၞာ ကိုကွီးသူငယျခငြျးနာေကျတဈယာေကျက ကနြာျေ့ခွထောေကျနၞဈခေြာငျးကို ‌ခွခေငြျးဝတျနရောမၞဆှဲကာ ဖွဲခလြိုကျ၏။ ပီးတာေ့ ‌ခွခေငြျးဝတျ တဈဖကျစီကို ကုတငျငုတျတဈခုစီမၞာ သူတို့ခှြတျထားတဲ့ အကီြစတှနေဲ့ တုတျနၞာေငျလိုကျ၏။ ကနြာျေက မၞာေကျယကျလီးစုပျပးေရငျး ခွထောေကျနၞဈဖကျကလဲ သူတို့ရဲ့ အစှမျးကုနျဖွဲကားခငြျးကို ခံနရေပါတာေ့သညျ။ ဒါတငျမကသးေ ကနြာျေ့လကျနၞဈဖကျကိုလဲ နာေကျပွနျကာ အဝတျစနဲ့စညျးနၞာေငျလိုကျသညျ။ ပါးစပျထဲကလီးကိုလဲ စုပျနရေသလို လကျရာေ ခွပေါတုတျနၞာေငျထားခံရတာမို့ လူကခှြးေစီးတှပေငျထှကျလာ၏။

စုပျပးေနရေတဲ့လီးကလဲ ကွာလ ေကွီးလာ‌လထေငျရအာေငျပငျပါးစပျနဲ့မဆန့ျတာေ့။ ကနြာျေ့ပါးစပျမၞ တအှတျအှတျမွညျကာ အသကျရၞုလဲမဝတာေ့သလို သရတှေလေဲရှၞဲနဈနတောေ့၏။ ထိုစဉျမၞာပဲ ကိုကွီးနဲ့သူ့သူငယျခငြျးတို့က ကနြာျေ့ဖငျကို ခါးပတျတဈခေြာငျးစီနဲ့ တယာေကျကို တလၞညျ့စီ တဖွနျးဖွနျးရိုကျပါတာေ့သညျ။ ခါးပတျသံရှၞနျးကနဲထှကျလာတိုငျး ကနြာျေအရိုးထိအာေငျစူးကနဲနာတာမို့ ထှန့ျထှန့ျလူးကာ ရုနျးမိ၏။ အဲ့လိုရုနျးတိုငျး ပါးစပျထဲသို့ လီးကွီးကပိုဝငျကာ ပိုအသကျရၞုကပြျကာ လူကမကြျဖွူလနျလနျသှား၏။

"စုပျစမျး ငါ့လီးကို ကွိုကျလား ဟမျဟေြာငျ့ ကွိုကျလား" ကနြာျေလီးစုပျပးေနတေဲ့သူက ပါးစပျမၞထို့သို့အာျေရငျး ကနြာျေ့လညျပငျးထဲအထိ သူ့လီးကိုထိုးထဲ့သညျ။ ကနြာျေ လညျပငျးထဲတဈစို့ကွီးဖွဈသှား၏။ အနာေကျမၞ ကိုကွီးနဲ့တခွားတယာေကျကလဲ ခါးပတျနဲ့ ကနြာျေ့ဖငျကိုမနားတမျးရိုကျန၏ေ။ လူက ဖငျမခံကကသးေဘူး သမေလိုဖွဈနပေီ။ ခဏကွာတာေ့ လီးစုပျပးေနကေတဲ့ကာေငျက သူ့လီးကိုပါးစပျကပွနျနၞုတျပီး ထိုငျရာမၞထလိုကျ၏။ ‌
"ဟေြာငျ့တှ ေငါလိုးတာေ့မယျ၊ မငျးတို့ထဲကတဈယာေကျ လာပီးအစုပျခံလိုကျ"
သူ့စကားဆုံးတာေ့ ကိုကွီးက ကနြာျေ့ပါးစပျထဲ သူ့လီးကိုလာသှငျးတာေ့၏။ ကိုကွီးလီးက ပိုပီးမဲကာ ပိုတုတျ ပိုရၞညျပါသညျ။ ကိုကွီးရဲ့လီးကွီးနဲ့ကနြာျေ့ပါးစပျကို လိုးနတေဲ့အခိြနျ နာေကျက သူ့သူငယျခငြျနၞဈယာေကျကလဲ ကနြာျေ့ဖငျကို သူတို့စိတျကွိုကျ ပကျစကျစှာနၞုးနၞပျတာေ့၏။

တဈယာေကျက ဖငျကိုဖွဲထားပးေတဲ့အခိြနျ နာေကျတယာေကျက ဖငျကို လၞြာနဲ့ထိုးကာ ကလိပးေ၏။ လၞြာတှကေ ကှမျးစား ဆးေလိပျသာေကျတဲ့လၞြာတှဆေိုတာေ့ လၞြာကွမျးကွီးတှ။ေ ကနြာျေ့ဖငျလးေကနုနုလးေ။ စာေစာေကလဲ ခါးပတျနဲ့အခကြျမာြးစှာအရိုကျခံထားရတာမို့ ဖငျကကငြျထုံနပေီ။ အခုလဲလၞြာကွီးနဲ့လကြျလိုကျ ကလိလိုကျ ထိုးသှငျးလိုကျနဲ့ မိြုးစုံလုပျနတောမို့ လူက တဖပြျဖပြျတုနျနပေီ။ သို့သာျေ ပွာေရရငျ ဒီအရသာကိုကနြာျေကွိုကျသညျ။ ယာေကျာြး(၃)ယာေကျက အားရပါးရ ကွမျးတမျးစှာကနြာျေ့ကိုလိုးခှဲဖို့ အစှမျးကုနျအားထု‌တျနကွေတာမာြး တှးေလိုကျတာနဲ့တငျ အသဲတှတေလၞပျလၞပျနဲ့ ကေြနပျရငျခုနျရသညျ။

လၞြာနဲ့လကြျရတာအားရသှားပီထငျပါရဲ့။ ကနြာျေ့ဖငျတှကေို ဖဈြညဈပီး သှားနဲ့ ဟိုကိုကျဒီကိုကျလုပျန၏ေ။ ခပျဆတျဆတျလးေလဲ တဈခကြျနၞဈခကြျရိုကျ၏။ ပီးတာနဲ့ ဖငျပါေကျထဲကိုတံတှးေထှးေထဲ့ပီး သူ့လီးကိုတ့ေလိုကျသညျ။ ကနြာျေတခကြျတှန့ျသှား၏။ ဒဈဖာြးလးေက ဖငျထဲအနညျးငယျဝငျလာသညျ။ ရၞ့ေကစုပျပးေနရေတဲ့ကိုကွီးလီးကိုလဲ အလှတျမပးေရဲ့။ လှတျတာနဲ့ပါးတှတေဖွနျးဖွနျးရိုကျခံရတာမို့ ပါးစပျထဲငုံထားပးေရပီး ကိုကွီးက လညျခေြာငျးထဲလိုးလိုကျ၊ မကြျနၞာနဲ့ပါးတှကေို သူ့လီးတံကွီးနဲ့ရိုကျလိုကျလုပျ‌န၏ေ။ သူတို့သားအဖဟာ အတာျေလဲထနျ အတာျေလဲသနျမာ၏။

ဖငျထဲသို့လကျနၞဈဆဈ‌လာေကျအထိ လီးကွီးဝငျလာတဲ့အခါမၞာတာေ့ ဖငျကေြာထဲကစိမျ့ကနဲနာလာ၏။ သို့သာျေ လီးကွီးပွနျနၞုတျသှားမၞာလဲဆိုးနသေညျ။ လီးကွီးက တအိအိနဲ့ဆကျတိုးလာ၏။ တဈဝကျလာေကျမၞာတာေ့ ကနြာျေအရမျးနာသှားတာကွာေငျ့ အတငျးရုနျးလိုကျမိသညျ။ အဲ့လိုရုနျးမိတာကိုက မဟာအမၞားပါပဲ။ ကနြာျေ့ကိုဇှတျဖိပီး သူ့လီးကွီးကို တဆုံးစာေငျ့သှငျးလိုကျ၏။ "အာ့ အမ့ေ" လူက ရုတျတရကျ ကွယျတှလေတှပေငျမွငျသှားတဲ့အထိ ရူးခါသှား၏။ လီးကွီးက အပူခေြာငျးကွီးလို ဖငျထဲကို အားရပါးရ တဈတဈခှခှ ဝငျသှား၏။ လကျကာေ‌ခွရောေ ကွိုးတုပျခံထားသညျ့အပွငျ ပါးစပျထဲလဲ လီးကွီးထိုးသှငျးထားတာခံနရေတာမို့ လုံးဝမလၞုပျသာတဲ့အခိြနျ အခုလို လီးကွီးကလဲဖငျထဲအတငျးဝငျလာခဲ့တာမို့ တကယျ့ကိုလူက ထှန့ျထှန့ျလူး အီစိမျ့သှား၏။

ထို့နာေကျ လီးကွီးက ဖငျထဲသို့ ‌ဖွးေညၞငျးစှာအထုတျအသှငျးစလုပျ၏။ လိုးဆာေငျ့ခကြျ တဈခကြျခငြျးတိုငျးက နတျပွညျကိုခါျေသှားလိုကျ ငရဲပွညျကိုဆငျးသှားလိုကျနဲ့ အရသာရၞိတာရာေ နာကငြျတာရာေပါေငျးကာ ကနြာျေ့မၞာမူးမ့ေမတတျပါပဲ။ စာေငျးရငျး စာေငျးရငျး စာေငျ့ခကြျတှ ေအခကြျရစေိပျလာသလို ပိုပွငျးထနျလာ၏။
"သားကွီးရ ေလိုးစမျး၊ ခခြ ြအသသောခ၊ြ ဒီကာေငျဖငျခံပီးရငျး ခံခငြျလာတဲ့အထိ စှဲ‌သှားအာေငျ လိုးခှဲပးေလိုကျ"
ဘးေမၞာရပျနတေဲ့ သူငယျခငြျးတဈယာေကျက လိုးနသေူကိုအားပး၏။
"အးေ ခထြား ခထြား မငျးပီးရငျငါလိုးမယျ။ ဒီကာေငျ့ဖငျက တဈခေြာငျးထဲနဲ့ဆို ဖွုနျမၞာမဟုတျဘူး"။ ကိုကွီးကလဲ အားရပါးရ ထိုသို့ဝငျပွာေ၏။

ကနြာျေ လီးဆုပျနရေငျးမၞ ပါးလုံးပါးထှးေအာျေလိုကျသညျ။
"ကိုကွီး ငါ့ကိုကွိုးတွှဖေညျပးေပါကှာ၊ငါဒီတိုငျးလဲ မငျးတို့လိုးတာခံပါ့မယျ။ ခုက အသားတှအေရမျးနာလာလို့ပါ။"
ကနြာျေထို့သို့ပွာေလိုကျတာေ့ ကိုကွီးက ကနြာျေ့ဆံပငျကိုဆာေငျ့ဆှဲကာ မကြျနၞာကို သူ့နားဆှဲလိုကျ၏။
"အိုခ ေမငျးက အသားနာရတာမကွိုကျရငျ ဖငျနာအာေငျပဲနၞဈခေြာငျးပူးလိုးမယျ၊ ဟေြာငျ့တှ ေကွိုးတွှဖေညျကှာ၊ ငါတို့ Doubleခမြယျ"

ထို့နာေကျ ဖငျထဲကလီးကိုခဏပွနျနၞုတျကာ ကနြာျေ့ကိုကွိုးတွှဖေညျပးေ၏။ ကနြာျေမလၞုပျနိုငျပဲ ကုတငျပါျေပကျလကျဖွဈကနြျခဲ့၏။ ထိုစဉျ ကိုကွီးကကနြာျေ့ကိုဆံပငျမၞစာေငျ့ဆှဲကာ ဒူး‌ထာေကျစ၏ေ။ ပီးတာေ့ သူတို့သုံးယာေကျလုံး ကနြာျေ့ပတျပတျလညျမၞာ လီးကွီးတှတေနျးလနျးနဲ့ မတျတပျလာရပျ၏။
"စုပျစမျး မငျးသျိပျကွိုကျတဲ့လီးတှစေုပျစမျး၊ ပီးရငျ နၞဈခေြာငျးပူးပီး လိုးပးေမယျ"
ကိုကွီးက ထိုသို့ပွာေကာ ကနြာျေ့ပါးစပျထဲ သူ့လီးနဲ့စာေငျ့လိုး၏။ ဘးေကနၞဈယာေကျကတာေ့ သူတို့လီးတှကေို ကနြာျေ့လကျနၞဈဖကျနဲ့ကိုငျပီး ဂှငျးထုခိုငျး၏။ လကျရာေပါးစပျရာေ မအားရပါ။

သူတို့လီးကွီးတှကေို တလၞညျ့စီ အားရပါးရစုပျပးေပွီးတာေ့ ကိုကွီးက ကုတငျပါျေပကျလကျလၞဲလိုကျသညျ။ ထို့နာေကျကနြာျေ့ကို အပါျေကန ေသူ့လီးပါျေတကျထိုငျခိုငျး၏။ လီးကွီးက ဖငျထဲကိုပွှတျခနဲဝငျသှားပီး ကနြာျေ အငျ့ကနဲမကြျနၞာရၞုံ့သှားမိသညျ။

ထို့နာေကျ ကိုကွီးက အာေကျကနပေငျ့ကာ ကနြာျေ့ဖငျကို တဇှတျဇှတျ အခကြျပါေငျးမာြးစှာလိုးတာေ့၏။ နာေကျတစ‌ျယာေကျက ကနြာျေ့ရၞ့ေကနလောရပျကာ သူ့လီးကိုကနြာျေ့ပါးစပျထဲ ထိုးထဲ့၏။ နာေကျတဈယာေကျကတာေ့ ကနြာျေ့ကိုအနာေကျကနခှေကာ သူတို့ခုနကပွာေခဲ့သလို နၞဈခေြာငျးပူးလို့ဖို့လုပျနပေါ၏။

သူက ကနြာျေ့ဖငျမၞာလီးလာတ့ေတာေ့ ကိုကွီးက မလိုးဘဲခဏရပျထားပးေ၏။ လီးတဈခေြာငျးထဲတာေငျ သမေလိုဖွဈနတော လီးနၞဈခေြာငျးပူ‌းဆိုရငျတာေ့ ဆိုဖှယျရာမရၞိ။ ကနြာျေကွာေကျလဲကွာေကျသလို စမျးလဲစမျးကွညျ့ခငြျသညျ။ ကိုကွီးသူငယျခငြျးက လီးဒဈကို တဈဆဈခွငျးထိုးထဲ့၏။ သူ့လီးနဲ့ ကိုကွီးလီးရဲ့ပူးကပျထိ‌တှ့ေမၞုကလဲ သူတို့ကိုပိုfeelတကျစပေုံရ၏။ ကိုကွီးက တရၞုးရၞုးနဲ့ အရသာခံန၏ေ။ လီးကွီးကဝငျလာလ ေဖငျကပွဲလ ေပိုပီးနာလ ေအရသာက ပိုရၞိလာလပေါပဲ။ ဖငျထဲသို့လီးကွီးနၞဈခေြာငျးလုံး အဆုံးထိဝငျတဲ့အခိြနျမၞာ ကနြာျေစာေကျရမျး feelတကျလာပီး သူတို့လိုးငွၞာေငျ့တာကိုပငျမစာေငျ့နိုငျတာေ့ပဲ ကနြာျေကနစေပီး လီးတှပေါျေ ဆာေငျ့ခလြိုကျမိသညျ။ ထိုအခါကိုကွီးက "ဟားးး ဒါမၞငါ့ညီကှ ဆာေငျ့စမျး ဆာေငျ့စမျး ငါတို့လီးနၞဈခေြာငျးပူကွီးရဲ့အရသာကို အပွညျ့ခံစားစမျး" ဟု အားရစှာအာျေ၏။ အပါျေက မတျတပျရပျနသေညျ့ ကိုကွီးသူငယျခငြျးကလဲ သူ့လီးကို ကနြာျေ့ပါးစပျထဲ မလှၞတျတမျးထဲ့ကာ အသားကုနျအဆုံးထိလိုး၏။ သူ့ခှြးေတှကေ ကနြာျေ့နၞဖူးတှပေါျေကလြာတဲ့အထိ အားအငျအပွညျ့သုံးကာ ပါးစပျထဲအတငျးလိုး၏။ ခဏလဲနရောေ သူက "ဟေြာငျ့‌တှ ေငါတလၞညျ့လိုးမယျ မငျးတို့လာအစုပျခံ" ဟုပွာေ၏။

"အိုခ ေသားကွီး"
အပါျေကခှလိုးနသေညျ့ သူ့သူငယျခငြျးက ပွနျပွာေကာ သူ့လီးကို ဖငျထဲကဆှဲထုတျလိုကျ၏။ ဖငျထဲမၞာ ဟာခနဲဖွဈသှားကာ လီးကိုထပျမံတာေငျ့တမိ၏။ ကိုကွီးကလဲ ကနြာျေ့ကို ဘးေသို့လၞဲခကြာ သူ့လီးကိုထုတျလိုကျသညျ။
"လာ မငျးတဈယာေကျထဲ အးေဆးေလိုး" ကိုကွီးကပွာေ၏။
ထိုအခါ အဲ့သူငယျခငြျးက သူ့လီးကွီးကိုတရမျးရမျးလုပျရငျး ကနြာျေ့နားကိုကပျလာကာ ပါေငျကိုဆှဲဖွဲလိုကျ၏။ ထို့နာေကျ နဲနဲမၞပငျ မနူးမနပျဘဲ လီးကိုတဆုံးထိုးထဲ့လိုကျတာမာြး သူ့လီးကွီးဗိုကျကပွနျပါေကျထှကျလာမလားတာေငျထငျရ၏။
"ဖပျ ဖပျ ဖပျ ဖပျ" နၞဈယာေကျလုံးခှြးေတှရှေၞဲနအောေငျထှကျတာမို့ တဈခကြျဆာေငျ့လိုးတိုငျး သူ့ပါေငျနဲ့ ကနြာျေ့ပါေငျရိုကျမိကာ တဖပျဖပျမွညျန၏ေ။ လီးကွီးက ဖငျထဲတဇှတျဇှတျမွညျပီးဝငျလာတိုငျး ကနြာျေ့မၞာ အူထဲကလၞိမျ့တကျသှားအာေငျနာ၏။ တဈခိြနျထဲမၞာလဲ အဲ့ဒီအရသာကိုခုံမငျ၏။ ကိုကွီးနဲ့နာေကျတယာေကျကတာေ့ ကနြာျေတို့ကို ဘးေကနကွေညျ့ရငျး ဂှငျးထုန၏ေ။

ပကျလကျလိုးရတာအားရသှားတာေ့ ကနြာျေ့ကို လးေဖကျထာေကျခိုငျး၏။ ထို့နာေကျ လီးကိုတံတှးေပွနျဆှပျကာ ဖငျဝမၞာတ့ေ၏။ ပွီးတာနဲ့ ကနြာျေ့လကျနၞဈဖကျကို နာေကျပွနျဆှဲကာ တဖွာေငျးဖွာေငျးလိုးတာေ့၏။ ကနြာျေ့မၞာ နာလှနး၍ မကြျရညျတှပေငျဝဲတကျလာ၏။ သို့သာျေ သူတို့က ငွၞာတာမၞုမရၞိ။ ဘးေကနၞဈယာေကျကလဲ လိုးကှ ခကြှ မညၞာနဲ့ဟ ဒ့ါလာေကျပဲလား စသညျဖွငျ့ အားပးေအားမွၞာေကျပွုသလို လိုးတဲ့လူကလဲ တရစပျ မနားမနလေိုး၏။ ကနြာျေ့မၞာ ဒးပငျမထာေကျနိုငျးဘဲ ကုတငျပါျေမၞာေကျကသြှား၏။ ဒါလဲ သူကလိုကျပီးမၞာေကျယကျလုပျကာ လီးကိုခှြတျမပးေဘဲ ဆကျလိုးန၏ေ။ ကနြာျေအာျေလဲမအာျေနိုငျတာေ့။ ရုနျးလဲမရုနျးနိုငျတာေ့။ ဖငျထဲလီးကွီးတခါဝငျတိုငျး အာေငျ့သှားလိုကျ ပွနျထှကျသှားတဲ့အခါမၞာလဲ ဟာတာတာဖွဈကာ လီးကို ပွနျဝငျလာစခေငြျလိုကျဖွငျ့ နာကငြျမၞုအရသာကို မိနျယၞကျစှာခံယူနမေိသညျ။

ဖငျထဲပူထူလာတဲ့အထိ တရစပျလိုးပီး‌နာေကျမၞာ‌တာေ့ ဖငျထဲမၞာပငျ သူ့လရညျပူပူတှကေိုထုတျကာ လိငျစိတျရဲ့ အထှဋျအထိပျသို့ရာေကျသှား၏။ ဖငျထဲမၞာနှးေကနဲဖွဈသှားသညျ့ခံစားခကြျက ကာေငျးမှနျလၞပါသညျ။ ‌စာေစာေက အသားကုနျအဗငြျးခံရလို့ နာနသေညျ့ဖငျကို ဆးေသိပျလိုကျသလို နလေို့ကာေငျးသှား၏။ လရညျအစှမျး အံ့မခနျးပါပဲ။ သူက ဖငျထဲမၞာ လီးခဏစိမျနပေီးတာေ့ ပွှတျကနဲဆှဲထုတျကာ ကုတငျပါျေမၞ ထသှား၏။ ကနြာျေ မာေပနျးစှာ မၞာေကျယကျလးေကနြျနခေဲ့ပါသညျ။ ထိုအခါ ကိုကွီးနဲ့နာေကျတယာေကျမၞ ကုတငျပါျေသို့ပွနျတကျလာပျီး ကနြာျေ့ကို ဆှဲလၞနျကာ မကြျ‌နၞာနားကပျ၍ ဂှငျးထုကွ၏။ သူတို့ ကနြာျေ့မကြျနၞာပါျေမၞာ ပီးကွမဲ့ပုံပါပဲ။ ကနြာျေမကြျလုံးလးေမၞိတျ ပါးစပျလးေဟကာ အသငျ့စာေငျ့နပေးေလိုကျ၏။ နၞဈမိနဈလာေကျနတောေ့ ပူနှးေပဈခှြဲနသေညျ့ လရညျမာြး သူတို့နၞဈယာေကျလုံးရဲ့လီးမၞ ကနြာျေ့မကြျနၞာပါျေဖိတျစငျလာ၏။ ကိုယျ့ကို လိုးခှဲပးေသညျ့ ယာေကျာြးသားတှရေဲ့ တကျမကျဖှယျလရညျတှ၊ေ သူတို့ရဲ့အားအငျတှ၊ေ ကနြာျေနၞဈသကျစှာ ခံယူလိုကျပါသညျ။

ထို‌့နာေကျ ကနြာျေ့ကိုကုတငျပါျေမၞာပဲခနြျခဲ့ကာ သူတို့က အဝတျအစားတှကောေကျဝတျပွီး ပွနျဖို့ပွငျ၏။
"ကိုကွီး ဗီဒီယိုဖကြျပးေ"။ ကနြာျေရၞိသမၞြအားနဲ့လၞမျးပွာေလိုကျ၏။
" မငျးနာေကျတခါခံမယျဆို ဖကြျပးေမယျ" သူက ထီမထငျမကြျနၞာထားနဲ့ပွနျ‌ပွာေ၏။
ကနြာျေပွုံးလိုကျသညျ။
"ဟေြာငျ့ မငျးလိုးခငြျတဲ့အခိြနျ စိတျကွိုကျလိုး၊ ငါခံမယျ၊ မငျးတငျမဟုတျဘူး၊ မငျးအဖနေဲ့ပါေငျးလိုးလဲ ငါကွိုကျတယျ။ မငျးစကားနဲ့မငျး အာေကျတနျးမကနြဲ့၊ မငျးတို့စိတျကွိုကျလဲငါခံပီးပီလ"ေ

ကနြာျေ့စကားဆုံးတာေ့ ကိုကွီးက ကနြာျေ့ဆီကပျလာ၏။ ပီးတာေ့ ကနြာျေ့ကို မးေစ့ေနားကဆှဲမပီး "အးေ လိုးလဲလိုးပးေမယျ၊ ဗီဒီယိုလဲမဖတြျဘူး၊ မငျးဘာလုပျခငြျလဲ၊ ပွာေ" ကနြာျေ့ကို မာထနျစှာ ရငျ့သီးစှာပွာေ၏။
ကနြာျေပွနျမပွာေနိုငျဘဲ အသံတိတျသှားသညျ။
"သဖကျခါ န့ေလညျ(၃)နာရီ ငါ့သူငယျခငြျးအိမျလာခဲ့၊ ငါနာေကျထပျနၞဈယာေကျခါျေထားတယျ၊ ၅ယာေကျပါေငျးတဲ့လီးကို မငျးကိုကှြးေမယျ၊ အားမှးေထား၊ ငါလိပျစာပို့လိုကျမယျ"
ကိုကွီးက တီရၞပျပွနျဝတျရငျးပွာေ၏။ ပီးတာေ့ ခပျမဲမဲ့ပွုံးကာ "မငျးဖငျလးေကို သခောြပွုစု၊ လိုးလို့ကှဲသှားရငျ မငျးဘာသာခံ" ဟု အခနျးထဲမၞထှကျခ့နီး ကလိပွာေ ပွာေသှားသးေ၏။

ကနြာျေ ကုတငျပါျေမၞာေကျကာ ငိုခလြိုကျပါသညျ။ ဒီလာေကျအလိုးခံရတာတာေငျ သူတို့က မကေြနပျသးေဘူးလား။ အးေလးေ ငါ့ဘဝနဲ့ငါရၞိပါစတောေ့။ ဗီဒီယိုပွန့ျမၞာထပျစာရငျ အခုလိုဖငျခံရတာကပဲ ဖွသောလိမျ့ဦးမယျ။ ငါ့မၞာတာေ့ အကိုရပီဆိုပီး ပေြာျလိုကျရတာ။ အခုတာေ့ ဖအကေလိုးလိုကျ သားကလိုးလိုကျ သူ့သူငယျခငြျးတှကေလာလိုးလိုကျနဲ့ ငါ့ဘဝက အိမျတှငျးဖာသယျလိုပါပဲ။ တှးေရငျးဝမျးနညျးလာကာ မကြျ‌ရညျတှ ေတှတှေကေဆြငျးလာ၏။

သို့သာျေ ငျု‌ိနလေို့မဖွဈ။ ရငျဆိုငျရမၞာပဲ။ ကိုယျ့အားကိုယျတငျးပီးရငျဆိုငျရမၞာပဲ။ ကနြာျေမကြျရညျတှကေိုသုတျကာ ရခေိြုးခနျးဆီဦးတညျလိုကျ၏။ သူတို့ရဲ့လရညျတှကေ တဈကိုယျလုံးပပှေနတောမို့ ရခေိြုးသန့ျစငျရဦးမယျမလား။

ရၞ့ေလၞြာေကျန့ေရကျတှကေတာေ့ ဘယျန့ေ ဘယျလီးနဲ့ ဘယျနၞဈခါအလိုးခံရမလဲဆိုတာကိုသာ ရတှေကျရငျးဖွတျသနျးနရေပါလိမျ့ဦးတာေ့မညျ။

ပွီးပါပွီ။

---------------------------------------------

မၞတျခကြျ။ ။ ထနျပွီး ထုပါ.. အတုမယူပါနဲ့😁

<Zawgyi>


ကျနော်နဲ့ပထွေးသားအဖ

#Credit;.M.M.O

ကျနော်အပေါ်ထပ်ကို ခြေသံဖွဖွနင်းပီးတက်လာခဲ့သည်။
ပီးတော့ ကိုကြီး‌ဘေးအခန်းနံရံက အနည်းငယ်ဟနေသည့် သုံးထပ်သားအပြားကို အသာလေးဆွဲဖယ်ကာ အထဲက်ု‌ိချောင်းကြည့်လိုက်၏။ ထင်သည့်အတိုင်းပဲါပဲ။
ကိုကြီးရယ် သူ့သူငယ်ချင်း၂ယောက်ရယ် ခြေထောက်ကြ်ီးတွေကားလို့ ရှေ့ကTVကိုကြည့်ရင်း ဂွင်းကိုစိမ်ပြေနပြေထုနေကြတာ။
TVထဲမှာတော့ မိန်းမတစ်ယောက်ကို ယောက်ျား ၅ယောက်လောက်က ဝိုင်းချုပ်ပီး အားရပါးရလိုးနေကြ၏။

ကျ‌နော်ဆက်ပီးချောင်းနေမိသည်။ ကိုကြီးနဲ့ သူ့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်မှာ လီးအရှည်ဆုံးက ကိုကြီးဖြစ်၏။ ကိုကြီးသူငယ်ချင်း ရန်ကျော်ကတော့ လီးတုတ်သည်။ အရမ်းမရှည်ပေမဲ့ မှန်း‌ခြေလက်တစ်စုပ်စာတော့ ပြည့်ပြည့်တင်းတင်း တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင်ရှိနိုင်သည်။ နောက်တစ်ယောက်ဖြစ်သည့် အောင်နိုင်ကတော့ ကိုကြ်ီးလောက်လဲမရှည် ရန်ကျော့်လောက်လဲမတုတ်ပေမဲ့ လီးက လ်ီးကောက်ကြ်ီးဖြစ်ကာ ဒစ်ကြီးက ထူးခြားစွာအယ်ထွက်နေ၏။ ဒီလိုစနေနေ့တွေဆို စာကျက်ဖို့အကြောင်းပြပီး ကိုကြီးအခန်းထဲလူစုကာ သူတို့ဂွင်းထုနေကြပါ။ အိမ်မှာဘယ်သူမှမရှိသည့်အချိန်မို့ ကျနော်လဲ စိတ်လိုလက်ရ အေး‌အေး‌ဆေး‌ဆေး‌ချောင်းကြည့်နိုင်၏။

ပြောရဦးမယ်။ ကိုကြီးဆိုပေမဲ့ သူက ကျနော့်အကိုအရင်းမဟုတ်ပါ။ အမေ့နောက်အိမ်ထောင်နဲ့ပါလာတဲ့ သား။ ကျနော့်ထက် ၅နှစ်ကြီးပီး အခုတက္ကသိုလ်တက်နေပီ။ သူက သူ့အဖေ ကျနော့်ပထွေးလိုပဲ။ အရပ်ရှည်တယ် ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်ရှိတယ် အသားညိုလတ်လတ်နဲ့ မိန်းမတွေကြွေလောက်သည့်ပုံစံအပြည့်။ ကိုကြီးဆို သူ့လီးရှည်ရှည်ကြ်ီးနဲ့ ပိုလို့တောင် မိန်းမတွေက ကြိုက်ဦးမှာ။

ကိုကြီးက သူ့လီးကြီးကို အထက်အောက်ပွတ်ဆွဲပီး ထုနေ၏။ လီးဒစ်က နီရဲရဲလေးဖြစ်နေပီး အကြောကြောပြိုင်းပြိုင်းထကာ မိုးပေါ်သို့ 90ဒီဂရီထောင်မတ်နေ၏။ ကျနော်ကိုကြီးလီးကိုကြည့်ရင်း ကျနော့်လီးကိုပွတ်နေမိသည်။ ရင်ထဲမှာလဲတလှပ်လှပ်နဲ့ လှိုက်မောလာ၏။ အဲ့လီးကြီးပေါ်ထိုင်ချလိူက်ရရင်ဖြင့် ဘယ်လောက်ကောင်းမလဲတွေးနေမိသည်။

ရုတ်တရက် ကျနော့်ခါးကို လူတစ်ယောက်နောက်ကသိုင်းဖက်ခြင်းခံလိုက်ရ၏။ ဘုရားရေ။ ကျနော်လန့်ဖျတ်ကာ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ဦးမင်းထင်။ ကျနော့်ပထွေး။ ဘာမပြောညာမပြောနဲ့ ကျနော့်ကိုစွေ့ခနဲ့ပွေ့ကာ ကုတင်ပေါ်ပစ်တင်လိုက်၏။ နောက်ပီး ပက်လက်ဖြစ်နေတဲ့ ကျနော့်အပေါ်ကနေ သူ့ရဲ့သန်မာကြ်ီးမားတဲ့လက်မောင်းများနဲ့ဖိကာ ကျနော့်နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်၏။
"သားလေးက လီးကြိုက်တာလား။ ဘာလို့ကိုကြီးကိုချောင်းနေတာလဲ။ ဦးရှိတာပဲ"
ပြောလဲပြောရင်း ကျနော့်ဘောင်းဘီထဲကိုလက်န‌ှိုက်ရင်း ကလိပေး၏။

"ဦး ကျနော့်ကိုအဲ့လိုမလုပ်ပါနဲ့ ကျနော်ကြောက်တယ်။ ကျနော့်အခန်းထဲကိုလဲ ဘာလို့မသိအောင်ဝင်လာတာလဲ၊ လွှတ်ပါ'

"မင်းက လွှတ်ပါသာပြောနေတာ လီးကဖြင့်မိုးထိုးအောင်တောင်နေပီ။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေလဲတင်းလို့၊ မလိမ်ပါနဲ့ မင်းကြိုက်ပါတယ်"

ကျနော့်ဘောင်းဘီကိုဆွဲချွတ်ကာ ပေါင်ကိုဆွဲကားလိုက်ပီး ဖင်ပေါက်ကို လျှာနဲ့ထိုးကလိ၏။ ကျနော့်ရင်ထဲ ပူတက်သွားကာ တကိုယ်လူံးအ‌ကြောတွေထုံတက်သွား၏။
"ဦး... အမလေး ဦး ရယ်" အဲ့တာပဲပြောနိုင်တော့သည်။

"မင်းက တံခါးlockမချဘဲ ချောင်းထုနေတာကိုးကွ" လျှာနဲ့ကလိတာ
ခဏရပ်ရင်းပြော၏။
"ဦးက မင်းကိုဖြည့်စီးပေးချင်ရုံပါ။ ကဲလာ သားငယ်၊ ဦးလီးကိုစုပ်ပေးတော့"
ဦးက သူ့့ဘောင်းဘီကိုဆွဲချွတ်ပစ်ကာ ကုတင်ခေါင်းရင်းမှာ ‌အောက်ကခေါင်းအုံးခုထိုင်ရင်း အဆင့်သင့်ပေါင်ကားပေး၏။

အမလေး ကိုကြ်ီးအဖေလို့မပြောရဘူး။ လီးကြီးက အယ်ထွက်လို့။
တော်တော်ရှည်တဲ့လီးကြီးပါ။ ဒီလိုလီးမျိုးက gay pornတွေထဲပါတဲ့ ကပ္ပလီတွေမှာပဲရှိတယ်ထင်ခဲ့တာ။ ရှည်ရှည် မဲမဲ တုတ်တုတ်ကြီး။ တကယ့်စံချိန်မှီလီးချောင်းကြီး။ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထပီး ငေါက်ကနဲငေါက်ကနဲ တချက်ချက်မှာတုန်သေးတာ။

ကျနော်လီးကြီးကိုကြည့်ရင်း ဖင်ကြားထဲက စိမ့်သွား၏။ ဒါကြီးနဲ့လိုးတာခံရမှာမို့ ပျော်လဲပျော် လန့်လဲလန့် ကြောက်လဲကြောက်၏။ ကျနော်ဖင်မခံတာ ၆လရှိပီ။ ပြောရရင် ဆယ်တန်းစဖွင့်ကတဲကဆိုပါတော့။ အရင်က ကျူရှင်မှာ ကျနော့်ကိုလိုးပေးနေကြ ကိုစမ်းမောင်က ကျူရှင်ပြာင်းသွားခဲ့ပီ။ သူမရှိတော့ ဖင်မခံဖြစ်တော့။ သူ့လ်ီးက ဦးနဲ့ယှဉ်လိုက်ရင် ခရမ်းသီးနဲ့ ရုံးပတီသီးပဲ။ သူ့လီးနဲ့ခံတုန်းကတောင် သေအောင်နာခဲ့တာ။ အခုဦးလီးကြီးသာဆို ဖင်ကွဲပီး ကျနော်သေများသေသွားမလားပဲ။ သို့သော် ရင်ထဲမရိုးမယွနဲ့ ဒီဟာကြီးရဲ့‌လိုးညှောင့်မှုကိုလဲ ခံချင်လှပီ။

ကျနော် လီးကြီးကိုလက်နဲ့ဆုပ်လိုက်၏။ ပီးတော့ ပါးစပ်ဟကာ မဆန့်မပြဲလီးကြီးကို တပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင် ဆုပ်တော့၏။ ကျနော့်ပထွေးလီးတံကြီးက ကျနော်ပါးစပ်နဲ့မဆန့်ပါ။ လည်ချောင်းထိထောက်နေတာတောင် သူ့လီးတစ်ဝက်လောက်ပဲဝင်‌သေးတာဖြစ်၏။ ကြီးလိုက်တဲ့လ်ီးကြီး။ လူလီးမှ ဟုတ်ရဲ့လားမသိ။
ကျနော်က လဥကြီးတွေကိုငုံလိုက်။ လီးထိပ်ကိုလျာနဲ့ကလိလိုက်။ လည်ချောင်းထဲစို့သွားတဲ့အထိငုံပေးလိုက်လုပ်ရင်း ဦးရဲ့လီးကြီးကို မက်တွယ်စွာအားရပါးရပြုစုပေး၏။

"သားငယ် တော်တော့။ ဖင်လိုးဖို့အရှိန်လေးချန်ထား။ ဦးပီးသွားမယ်"
အဲ့လိုပြောပီး ကျနော့်ကိုဆွဲလှန်ကာ ကျနော့်ကိုယ်ပေါ်ကနေ သူ့ရဲ့ကြီးမားသန်မာတဲ့ကိုယ်လုံးကြီးနဲ့ဖိရင်း ကျနော့်နှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းစုပ်၏။ ဦးရဲ့ လျှာကြီးက ကြမ်းတမ်းစွာကျနော့်လျှာကိုလာပွတ်နေ၏။ ဦးလက်ကလဲအငြိမ်မနေ။ ကျနော့်ဖင်ပေါက်ကို လက်ထည့်လိုက်။ ကျနော့လီးကိုထုပေးလိုက်နဲ့လုပ်ပေး၏။

"သားငယ်၊ ဦး ကြမ်းပီနော်"

အဲ့လိုနားကိုကပ်ပြောတော့ လူက တုန်သွား၏။ အသံနဲ့တင် အားတွေကုန်သွားသလိုဖြစ်သွားတာပါ။ ကျနော် ဒီလီးကြီးနဲ့ ခံနိုင်ပါ့မလား တွေးကြောက်မိ၏။
ထိုနောက် ဦးက ကျနော့်ကို ကုတင်စောင်းမှာ ခြေထောက်ကိုအောက်ချပီး မှောက်ယက်ကုန်းထားခိုင်း၏။ ငြင်းပယ်နိုင်စွမ်းမရှိပါ။ ထို့နောက် ကျနောက်ဖင်ကို အားရပါးရကလိပေးတော့၏။ လျာနဲ့လိုးလိုက် လက်နဲ့လိုးလိုက်။ ပီးရင် ဖင်သားတွေကို လက်ကြမ်းကြီးနဲ့တဖြန်းဖြန်းရိုက်လိုက်လုပ်၏။ သူရိုက်လိုက်တိုင်း လူက ကော့တက်သွားမိ၏။ ကျနော့်ဖင်က ဦးလက်ထဲက ဦးစိတ်ကြိုက်ပြုသမျှခံရမဲ့ နယ်ရုပ်တရုပ်လိုမိန်းမောသာယာနေ၏။ အရမ်းနာပေမဲ့ အရမ်းလဲအရသာရှိနေတာမို့ အော်ပင်မအော်နိုင်ဘဲ မှိန်းနေမိသည်။

ထိုစဉ်ရုတ်တရက်မထင်မှတ်စွာ ဦးက ကျနော့်ဖင်ထဲ သူ့လီးကြီးကို တဆုံးထိုးထဲ့ချလိုက်၏။
"အား......." ကျနော် မီးစနဲ့အထိုးခံရသလို ပူသွားပီး ဖင်နှစ်ခြမ်းကွဲမတတ်နာကျင်သွာ၏။ ဇွတ်ရုန်းပေမဲ့ ဦးက မရုန်းနိုင်အောင်ချုပ်ထားရင်း လီးကြီးကိုမနှုတ်ပစ်ဘဲ ဖင်ပေါက်ထဲစိမ်ထား၏။ ကျနော့်ကိုလဲ တရစပ်နမ်းရင်း စကားတွေပြော၏။

(စကားချပ် - အလိုးခံရတဲ့အခါ လိုးတဲ့သူက ခံတဲ့သူရဲ့နား နားကို စကားကပ်ပြောရင် ခံရတာ ပိုဖီးလ်တတ်တယ်တဲ့။ ကိုယ့်လိုးတဲ့လူ စကားတတ်ရင်တတ်သလောက် အလိုးခံရတာပိုမိုက်တယ်)

"သားငယ် စိတ်ကိုလျော့ သားငယ်လေးကိုနာအောင်မလုပ်ဘူး။ ဦးမလိုးသေးဘူးနော်။ မငိုနဲ့။ ဒီလီးကြီးက သားငယ်လေးငိုရင် သူပါဝမ်းနည်းတယ်တဲ့။ လီးကြီးကိုသနားရင် စိတ်ကိုလျော့ ဖင်ကိုကျုံ့မထားနဲ့"

"သား ဦးဖြည်းဖြည်းချင်းလေးလိုးပေးမယ်။ စိတ်ကိုတင်းမထားနဲ့"

"လီးကြီးရဲ့ အဝင်အထွက် တစ်လက်မချင်းကို သားငယ်ခံစားမိလား"

"ဦး လီးကို ကြိုက်ရဲ့လား"

"သားငယ်ဖင်က စီးပိုင်နေတာပဲ။ လိုးအရတာ တင်းကျပ်နေရော"

စကားတွေတရစပ်ပြောရင်း လိုးလိုက်ချော့လိုက် ‌ငြှောင့်လိုက်ဆောင့်လိုက်ဖြင့် ကျနော်ဖင်ကို စိတ်ရှိသမျှလိုးနေ၏။
စိတ်ကြိုက်သာလိုးဦးရေ။ ကျနော်မသေရင်ပီးရော။ အဲ့ဖင်ကိုသ‌ဘောရှိသမျှ မရပ်မနားသာလိုး။ ဦးရဲ့တရစပ်လိုးချက်တွေကို တအင့်အင့်နဲ့ခံရင်း စိတ်ထဲမှသာ ရေရွတ်လိုက်၏။

ကျနော့်ကိုမှောက်ယက်လိုးရတာအားရတော့ ပက်လက်ဆွဲလှန်ကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုသူ့ပခုံပေါ်ထမ်းတင်ပြီး လီးဒစ်ကြီးကိုဖင်ဝကိုလာတေ့ထား၏။
ပီးတော့ တန်းမလိုး‌သေးဘဲ ကျနော်ခြေသလုံးတွေကိုလျာနဲ့လျက်ပေး၏။ ကျနော့်ပေါင်သားတွေကို လက်နဲ့ပွတ်ပေးနေ၏။ ကျနော်က မေ့မေ့မောမောနဲ့မှိန်းနေပီလဲဆိုရော လီးကြီးကို အင့်ကနဲ့ထိုးထဲ့ကာ ပေါင်တွေကိုဖြဲရင်း သူ့ကိုယ်လုံးကြီးနဲ့ကျနော်ပေါ်ဖိပြီး လူကိုမရုန်းနိုင်အောင်လုပ်၏။ ဦးရယ် လိုးသတ်တယ်ဆိုတာ ဒါများလားကွယ်။

ကျနော့့်ကိုနှုတ်ခမ်းချင်းမလွှတ်တမ်းဖိနမ်းရင်း လီးကြီးက ဖင်ထဲကို တဇွတ်ဇွတ်နဲ့အချက်ပေါင်းများစွာအဝင်အထွက်လုပ်နေ၏။ တစ်ချက်လေးမှမနား။ သန်လိုက်ထန်လိုက်တဲ့ဦး။ ကျနော်တဖြည့်ဖြည်း မျက်ဖြူပင်လန်လာသည်။ ထိုအခါဦးက လေးငါးချက် အသားကုန်ဆောင့်ချလိုက်ပီး လီးကြီးကိုပြွတ်ကနဲဖင်ထဲကထုတ်သွား၏။ ကျနော့်ရင်ထဲရော ဖင်ထဲမှာပါ ဟာတာတာကြီးဖြစ်ကျန်ခဲ့သည်။

ဦးက ကျနော်တဆက်ဆတ်တုန်ရင်း မှိန်းနေတာကိုပြုံးပြုံးကြီးကြည့်နေ၏။ အပြုံးကချိုသလောက် လီးကကျ ‌မြွေဆိုးကြီးလိုပဲ။ လိုးလိုက်တာများ တရစပ်။ ဦး လူဆိုး။

"သားငယ် ဘယ်လိုလဲ။ ဦး လိုးတာ ကောင်းရဲ့လား"
သူက ကျနော့်ဖင်ထဲ လီးကိုညင်သာစွာပြန်ထဲ့ရင်း မေး၏။
"အင်း ဒီမှာလဲ သေတော့မလားတောင်ထင်ရတယ်"
ကျ‌နော့်အဖြေ‌ကြောင့် ဦးက တဟားဟားနဲံ့ရယ်၏။
"သားရယ် သေအောင်တော့လိုးမလား။ မသေမှအကြာကြီးလိုးချင်တဲ့အချိန်လိုးလို့ရမှာလေ"
"အံမယ် ပိုင်ဆိုးပိုင်နင်းနဲ့။ ဘယ်သူက ခံမယ်ပြောလို့လဲ"
ဦးက မျက်မှောင်ကြုံသွားကာ "မခံလဲ ဒီလီးကြီးကတော့ လိုးမယ်ကွာ၊ လိုးမယ်ကွာ၊ လိုးမယ်ကွာ" ပြောရင်းနဲ့ ဖင်ထဲကျင်းစိမ်ထားတဲ့လီးကို အထုတ်အသွင်းလုပ်ရင်း တစ်ချက်ချင်းဆောင့်ချလိုက်တာများ လီးက စအိုအတွင်းသားထဲအထိ နစ်ဝင်သွားတာမို့ ကျနော့်ဖင်ထဲ ဓာတ်လိုက်သလို ကျင်တက်သွား၏။ အရမ်းမနာတော့ပေမဲ့ ဖီးလ်ရှိချက်က 9+++ပဲ။
"ဦးရယ် မရပ်လိုက်ပါနဲ့။ သားကိုလိုးပါ။ ဆက်လိုးပါ။"
"အိုခေ"
ဦးက သူ့လီးကြီးဖင်ထဲကကျွတ်မထွက်အောင်ထိန်းရင်း ကျနော့်ကိုချီလိုက်ပါသည်။ ကျနော်ကအလိုက်သင့်လေး သူ့လည်ပင်းကိုလက်နဲ့ခိုကာ သိုင်းဖက်ထား၏။ ကျနော့်ဒူးခေါက်ကွေး‌နေရာကနေ ဦးကလက်လျှိသွင်းကာ ကျနော့်ဖင်တွေကို‌တော့ သူ့လက်ဖဝါးကြမ်းကြီးနဲ့ထိန်းရင်း မတ်တပ်ရပ်လျှက် မရပ်တန်း တဖြန်းဖြန်းလိုးပါတော့၏။

ကျနော်က ဦးနှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်း၏။ သူ့လည်ပင်းသားတွေကိုနမ်း၏။ သူ့နဖူးကချွေးစတွေကိုလျှာနဲ့လျက်၏။ ကိုယ့်ကိုလိုးရင်း ချွေးဒီးဒီးကျနေတဲ့ယောက်ျားသားကြီးတယောက်။ သူ့လီးက ကိုယ့်ဖင်ထဲတရစပ်ဝင်နေ၏။ သူ့ရဲ့သန်မာတဲ့လက်မောင်းကြီးတွေနဲ့ ကိုယ်ကိုချီမထမ်းပွေ့ထားသေး၏။ ကျနော်ကံကောင်းပါသည်။ ဒီလိုအလိုးခံနေရတဲ့ကိုယ့်ကိုကိုယ်လဲကျေနပ်၏။ ကျနော့်ဖင်နဲ့ဦးရဲ့ ဆီးခုံတို့ တဖောင်းဖောင်းရိုက်သံကလဲ စည်းချက်ညီစွာထွက်ပေါ်နေပါသည်။

ဒီအချိန်မှာ ကျနော်မသိလိုက်တာက ကျနော့်နဲ့ဦး အားရပါးရလိုးတာကို ချောင်းကြည့်ရင်းဗီဒီယိုမှတ်တမ်းတင်နေတဲ့သူတယောက်ရှိနေတာကိုဖြစ်၏။ ထိုသူကား အခြားသူမဟုတ်။ ဦးရဲ့သား ကျနော့်အကို မင်းခပင် ဖြစ်၏။

တနေ့ ကျနော်ကျောင်းပိတ်ရက်မို့ စာမကျက်ဘဲ နားနားနေနေ နေမည်ဟုတွေးကာ မနက်ခင်းထဲက ရေမိုးချိုးကာ ကုတင်ပေါ်မှောက်လျက် စာဖတ်နေ၏။ အတွင်းခံလဲဝတ်မထားဘဲ အိမ်နေရင်းမို့ ပုဂံဘောင်းဘီအပျော့သားကိုသာဝတ်ထားတာမို့ ဖင်လေးက မို့ဖောင်းပီး တင်းကား‌နေ၏။ ပီးခဲ့တဲ့အပတ်ထဲတုန်းက ကျနော့်ဖင်ကို ပထွေးတစ်ယောက် ပက်စက်စွာလိုးခွဲပီးကတည်းက ပြဲကွဲသွားတဲ့ဖင်လေးကိုအနားပေးထားခဲ့တာ ခုဆိုဒဏ်ရာလဲပျောက်သလောက်ဖြစ်နေပါပီ။

"ဒေါက် ဒေါက်" ကျနော့်အခန်းတံခါးခေါက်သံ။ ဘယ်သူပါလိမ့်။ အမေနဲ့ပထွေးကလဲ ဒီနေ့အိမ်ပြန်နောက်ကျမယ်ပြောထားတာပဲ။ ကိုကြီးများလား။ ကျနော်တံခါးဖွင့်လိုက်တော့ ထင်တဲ့အတိုင်းကိုကြီး။ ကျူရှင်လစ်လာတာပဲဖြစ်မယ်။
"ဟျောင့်တွေ မင်းတို့ပါဝင်ခဲ့" ကျနော်တံခါးဖွင့်ဖွင့်ခြင်းပဲ ကိုကြီးက ဝင်လာကာ သူ့နောက်ကရပ်နေသည့်သူငယ်ချင်း(၂)ဦးကိုပါ အခန်းထဲဖိတ်‌နေ၏။ "ဟင် ဘာလဲဟ" ကျနော်က မသိတဲ့သူတွေအခန်းထဲဝင်တာမကြိုက်ပါ။ အခုလဲ ကိုကြီးသူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်က လာနေကျဆိုပေမဲ့ ကျနော့်အတွက် မရင်းနှီးတဲ့သူစိမ်းပါပဲ။

"ကိုကြီး ဘာကိစ္စလဲ၊ ငါစာကျက်မလို့"
ကိုကြီးရော သူ့သူငယ်ချင်းတွေကပါ ပြုံးစိစိနဲ့။ မထိမဲ့မြင်အချိုး။
"ညီလေးရာ စိတ်လျော့ပါဟ။ ကိုကြီးက မင်းကို ပြစရာရှိလို့ပါ"
"ကဲ မြန်မြန်ပြ ငါမအားဘူး။" ကျနော်က စိတ်မရှည်သလိုအသံနဲ့ပြောလိုက်တော့ ကိုကြီးက သူ့လက်ထဲကဖုန်းကို ထုတ်လာ၏။
ကျနော့်နားကပ်ကာ ဖုန်းကိုဖွင့်သည်။ ပီးတော့ video fileတစ်ခုကိုဖွင့်လိုက်ပီး "ဒါဘယ်သူလဲ မင်းသိလား"ဟု ကျနော့်ကိုပြ၏။ ချက်ချင်းတော့ ကျနော်သူဘာပြနေမှန်းမသိပါ။ လှုပ်လှုပ် လှုပ်လှုပ်ပဲမြင်ရ၏။ သေချာကြည့်တော့မှ ထိတ်လန့်ပူထူသွား၏။
"ဘုရားရေ၊ ကိုကြီး မင်း မင်း ဒါဘာလုပ်တာလဲ၊ မင်း ဘယ် ဘယ်တုန်းက..."
သွားပါပြီ။ ကျနော့်ဘဝတော့။ ဗီဒီယိုက ကျနော်နဲ့ သူ့အဖေ လိုးနေကြတဲ့ videoပါ။ သူ့အဖေကို မမြင်ရပေမဲ့ ကျနော့်မျက်နှာက ထင်ရှားနေ၏။
"ကိုကြီး ငါ ငါ တောင်းပန်ပါတယ်။ အဲ့ဟာကို မဖြန့်ပါနဲ့နော်။ ငါ မင်းခိုင်းတာအကုန်လုပ်ပါ့မယ်၊ ငါတောင်းပန်ပါတယ်ကွာ"
ကျနော်ငိုသံတွေပါလာတဲ့အထိ စိတ်တွေလှုပ်ရှားထူပူနေပါသည်။ ကိုကြီးက ဖုန်းကိုပြန်ပိတ်ကာသိမ်းလိုက်၏။
"‌သေချာလား မင်း ငါခိုင်းတာလုပ်မယ်ဆိုတာ၊ ကတိတည်မှာလား"
ကျနော် ဘာမြှငင်းနိုင်စွမ်းမရှိပါ။
"အေးပါ ငါလုပ်ပါ့မယ်"
ကျနော့်စကားဆုံးတော့ ဘေးမှာရပ်နေသည့် သူ့သူငယ်ချင်းက ကျနော့်ဖင်ကို လာပွတ်၏။ ကျနော်လက်ကိုပုတ်ထုတ်ကာ ပြောလိုက်သည်။
"မင်းဘာလုပ်တာလဲဟျောင့်"
ကိုကြီးက ကျနော့်စကားဆုံးတာနဲ့ ကျနော့်ပါးကိုဖြန်းကနဲရိုက်ကာ ဆံပင်ကိုဆောင့်ဆွဲလိုက်၏။ ပီးတော့ သူ့မျက်နှာနှား ကျနော့်မျက်နှာကိုဆွဲကပ်ကာ "ငါတို့လုပ်မှာက ငါတို့ရဲ့ လီးသုံးချောင်းနဲ့ မင်းဖင်ကိုဝိုင်းလိုးမှာပဲကွ၊ ငါတို့လိုးတာမခံချင်ရင် မင်းဖင်ခံနေတဲ့ file ငါဖြန့်ပစ်မယ်၊ ဘလိုလဲ"
ဟမ်....။
ကျနော် ထိတ်လန့် အံ့ဩသွားရပါသည်။ မထင်မှတ်ထားတဲ့ တောင်းဆိုမှုမို့ ကြောင်အသွားတာလဲပါ၏။ သို့သော် ကျနော်ဘာမှမတတ်နိုင်ပါ။ သူတို့ပြုသမျှ နုရမည့်ဘဝဖြစ‌်နေပီလေ။ ကျနော်မျက်စိကိုမှိတ်ကာ သက်ပြင်းချလိုက်သည်။
"အေး ငါခံမယ်၊ မင်းဖက်ကလဲ ကတိတည်ပါစေ" ဟု တုန်ရီဝမ်းနည်းစွာပြောလိုက်၏။

သူတို့သုံးယောက်လုံး အားရပါးရအော်ဟစ်ရီမောကာ အောင်ပွဲခံကြပါသည်။ ကျနော်ကတော့ ဘဝမှာဘယ်တုန်းကမှ မတွေးဖူးသည့် လီးသုံးချောင်းနဲ့ဝိုင်းအလိုးခံရဖို့အ‌ရေး အဆင်သင့်စောင့်နေရပါတော့သည်။

ပထမဦးစွာ ကိုကြီးက ကျနော်အကျီတွေ ဘောင်းဘီတွေကိုဆွဲချွတ်လိုက်၏။ ပီးတော့ ကုတင်ပေါ်ကိုစောင့်ကန်လိုက်ပါသည်။ ကျနော်ကုတင်ပေါ်‌မှောက်ယက်လဲကျသွားတဲ့အခါမှာတော့ သူ့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်က သူ့ဘောင်းဘီကိုချွတ်ပီး ကျနော့်ပါးစပ်မှာ သူ့လီးကိုလာတေ့ပါသည်။ ဘယ်ကထဲကလိုးချင်နေမှန်းမသိအောင် လီးကြီးက အယ်ပီးတောင့်တင်း‌နေ၏။ ကျနော် သူ့စိတ်ကျေနပ်မှုအပြည့်ရအောင် အားရပါးရစုပ်ပေးနေလိုက်၏။ ထိုစဉ်မှာ ကိုကြီးသူငယ်ချင်းနောက်တစ်ယောက်က ကျနော့်ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ‌ခြေချင်းဝတ်နေရာမှဆွဲကာ ဖြဲချလိုက်၏။ ပီးတော့ ‌ခြေချင်းဝတ် တစ်ဖက်စီကို ကုတင်ငုတ်တစ်ခုစီမှာ သူတို့ချွတ်ထားတဲ့ အကျီစတွေနဲ့ တုတ်နှောင်လိုက်၏။ ကျနော်က မှောက်ယက်လီးစုပ်ပေးရင်း ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကလဲ သူတို့ရဲ့ အစွမ်းကုန်ဖြဲကားချင်းကို ခံနေရပါတော့သည်။ ဒါတင်မကသေး ကျနော့်လက်နှစ်ဖက်ကိုလဲ နောက်ပြန်ကာ အဝတ်စနဲ့စည်းနှောင်လိုက်သည်။ ပါးစပ်ထဲကလီးကိုလဲ စုပ်နေရသလို လက်ရော ခြေပါတုတ်နှောင်ထားခံရတာမို့ လူကချွေးစီးတွေပင်ထွက်လာ၏။

စုပ်ပေးနေရတဲ့လီးကလဲ ကြာလေ ကြီးလာ‌လေထင်ရအောင်ပင်ပါးစပ်နဲ့မဆန့်တော့။ ကျနော့်ပါးစပ်မှ တအွတ်အွတ်မြည်ကာ အသက်ရှုလဲမဝတော့သလို သရေတွေလဲရွှဲနစ်နေတော့၏။ ထိုစဉ်မှာပဲ ကိုကြီးနဲ့သူ့သူငယ်ချင်းတို့က ကျနော့်ဖင်ကို ခါးပတ်တစ်ချောင်းစီနဲ့ တယောက်ကို တလှည့်စီ တဖြန်းဖြန်းရိုက်ပါတော့သည်။ ခါးပတ်သံရွှန်းကနဲထွက်လာတိုင်း ကျနော်အရိုးထိအောင်စူးကနဲနာတာမို့ ထွန့်ထွန့်လူးကာ ရုန်းမိ၏။ အဲ့လိုရုန်းတိုင်း ပါးစပ်ထဲသို့ လီးကြီးကပိုဝင်ကာ ပိုအသက်ရှုကျပ်ကာ လူကမျက်ဖြူလန်လန်သွား၏။

"စုပ်စမ်း ငါ့လီးကို ကြိုက်လား ဟမ်ဟျောင့် ကြိုက်လား" ကျနော်လီးစုပ်ပေးနေတဲ့သူက ပါးစပ်မှထို့သို့အော်ရင်း ကျနော့်လည်ပင်းထဲအထိ သူ့လီးကိုထိုးထဲ့သည်။ ကျနော် လည်ပင်းထဲတစ်စို့ကြီးဖြစ်သွား၏။ အနောက်မှ ကိုကြီးနဲ့တခြားတယောက်ကလဲ ခါးပတ်နဲ့ ကျနော့်ဖင်ကိုမနားတမ်းရိုက်နေ၏။ လူက ဖင်မခံကကသေးဘူး သေမလိုဖြစ်နေပီ။ ခဏကြာတော့ လီးစုပ်ပေးနေကတဲ့ကောင်က သူ့လီးကိုပါးစပ်ကပြန်နှုတ်ပီး ထိုင်ရာမှထလိုက်၏။ ‌
"ဟျောင့်တွေ ငါလိုးတော့မယ်၊ မင်းတို့ထဲကတစ်ယောက် လာပီးအစုပ်ခံလိုက်"
သူ့စကားဆုံးတော့ ကိုကြီးက ကျနော့်ပါးစပ်ထဲ သူ့လီးကိုလာသွင်းတော့၏။ ကိုကြီးလီးက ပိုပီးမဲကာ ပိုတုတ် ပိုရှည်ပါသည်။ ကိုကြီးရဲ့လီးကြီးနဲ့ကျနော့်ပါးစပ်ကို လိုးနေတဲ့အချိန် နောက်က သူ့သူငယ်ချင်နှစ်ယောက်ကလဲ ကျနော့်ဖင်ကို သူတို့စိတ်ကြိုက် ပက်စက်စွာနှုးနှပ်တော့၏။

တစ်ယောက်က ဖင်ကိုဖြဲထားပေးတဲ့အချိန် နောက်တယောက်က ဖင်ကို လျှာနဲ့ထိုးကာ ကလိပေး၏။ လျှာတွေက ကွမ်းစား ဆေးလိပ်သောက်တဲ့လျှာတွေဆိုတော့ လျှာကြမ်းကြီးတွေ။ ကျနော့်ဖင်လေးကနုနုလေး။ စောစောကလဲ ခါးပတ်နဲ့အချက်များစွာအရိုက်ခံထားရတာမို့ ဖင်ကကျင်ထုံနေပီ။ အခုလဲလျှာကြီးနဲ့လျက်လိုက် ကလိလိုက် ထိုးသွင်းလိုက်နဲ့ မျိုးစုံလုပ်နေတာမို့ လူက တဖျပ်ဖျပ်တုန်နေပီ။ သို့သော် ပြောရရင် ဒီအရသာကိုကျနော်ကြိုက်သည်။ ယောက်ျား(၃)ယောက်က အားရပါးရ ကြမ်းတမ်းစွာကျနော့်ကိုလိုးခွဲဖို့ အစွမ်းကုန်အားထု‌တ်နေကြတာများ တွေးလိုက်တာနဲ့တင် အသဲတွေတလှပ်လှပ်နဲ့ ကျေနပ်ရင်ခုန်ရသည်။

လျှာနဲ့လျက်ရတာအားရသွားပီထင်ပါရဲ့။ ကျနော့်ဖင်တွေကို ဖျစ်ညစ်ပီး သွားနဲ့ ဟိုကိုက်ဒီကိုက်လုပ်နေ၏။ ခပ်ဆတ်ဆတ်လေးလဲ တစ်ချက်နှစ်ချက်ရိုက်၏။ ပီးတာနဲ့ ဖင်ပေါက်ထဲကိုတံတွေးထွေးထဲ့ပီး သူ့လီးကိုတေ့လိုက်သည်။ ကျနော်တချက်တွန့်သွား၏။ ဒစ်ဖျားလေးက ဖင်ထဲအနည်းငယ်ဝင်လာသည်။ ရှေ့ကစုပ်ပေးနေရတဲ့ကိုကြီးလီးကိုလဲ အလွတ်မပေးရဲ့။ လွတ်တာနဲ့ပါးတွေတဖြန်းဖြန်းရိုက်ခံရတာမို့ ပါးစပ်ထဲငုံထားပေးရပီး ကိုကြီးက လည်ချောင်းထဲလိုးလိုက်၊ မျက်နှာနဲ့ပါးတွေကို သူ့လီးတံကြီးနဲ့ရိုက်လိုက်လုပ်‌နေ၏။ သူတို့သားအဖဟာ အတော်လဲထန် အတော်လဲသန်မာ၏။

ဖင်ထဲသို့လက်နှစ်ဆစ်‌လောက်အထိ လီးကြီးဝင်လာတဲ့အခါမှာတော့ ဖင်ကျောထဲကစိမ့်ကနဲနာလာ၏။ သို့သော် လီးကြီးပြန်နှုတ်သွားမှာလဲဆိုးနေသည်။ လီးကြီးက တအိအိနဲ့ဆက်တိုးလာ၏။ တစ်ဝက်လောက်မှာတော့ ကျနော်အရမ်းနာသွားတာကြောင့် အတင်းရုန်းလိုက်မိသည်။ အဲ့လိုရုန်းမိတာကိုက မဟာအမှားပါပဲ။ ကျနော့်ကိုဇွတ်ဖိပီး သူ့လီးကြီးကို တဆုံးစောင့်သွင်းလိုက်၏။ "အာ့ အမေ့" လူက ရုတ်တရက် ကြယ်တွေလတွေပင်မြင်သွားတဲ့အထိ ရူးခါသွား၏။ လီးကြီးက အပူချောင်းကြီးလို ဖင်ထဲကို အားရပါးရ တစ်တစ်ခွခွ ဝင်သွား၏။ လက်ကော‌ခြေရော ကြိုးတုပ်ခံထားသည့်အပြင် ပါးစပ်ထဲလဲ လီးကြီးထိုးသွင်းထားတာခံနေရတာမို့ လုံးဝမလှုပ်သာတဲ့အချိန် အခုလို လီးကြီးကလဲဖင်ထဲအတင်းဝင်လာခဲ့တာမို့ တကယ့်ကိုလူက ထွန့်ထွန့်လူး အီစိမ့်သွား၏။

ထို့နောက် လီးကြီးက ဖင်ထဲသို့ ‌ဖြေးညှင်းစွာအထုတ်အသွင်းစလုပ်၏။ လိုးဆောင့်ချက် တစ်ချက်ချင်းတိုင်းက နတ်ပြည်ကိုခေါ်သွားလိုက် ငရဲပြည်ကိုဆင်းသွားလိုက်နဲ့ အရသာရှိတာရော နာကျင်တာရောပေါင်းကာ ကျနော့်မှာမူးမေ့မတတ်ပါပဲ။ စောင်းရင်း စောင်းရင်း စောင့်ချက်တွေ အချက်ရေစိပ်လာသလို ပိုပြင်းထန်လာ၏။
"သားကြီးရေ လိုးစမ်း၊ ချချ အသေသာချ၊ ဒီကောင်ဖင်ခံပီးရင်း ခံချင်လာတဲ့အထိ စွဲ‌သွားအောင် လိုးခွဲပေးလိုက်"
ဘေးမှာရပ်နေတဲ့ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်က လိုးနေသူကိုအားပး၏။
"အေး ချထား ချထား မင်းပီးရင်ငါလိုးမယ်။ ဒီကောင့်ဖင်က တစ်ချောင်းထဲနဲ့ဆို ဖြုန်မှာမဟုတ်ဘူး"။ ကိုကြီးကလဲ အားရပါးရ ထိုသို့ဝင်ပြော၏။

ကျနော် လီးဆုပ်နေရင်းမှ ပါးလုံးပါးထွေးအော်လိုက်သည်။
"ကိုကြီး ငါ့ကိုကြိုးတြွေဖည်ပေးပါကွာ၊ငါဒီတိုင်းလဲ မင်းတို့လိုးတာခံပါ့မယ်။ ခုက အသားတွေအရမ်းနာလာလို့ပါ။"
ကျနော်ထို့သို့ပြောလိုက်တော့ ကိုကြီးက ကျနော့်ဆံပင်ကိုဆောင့်ဆွဲကာ မျက်နှာကို သူ့နားဆွဲလိုက်၏။
"အိုခေ မင်းက အသားနာရတာမကြိုက်ရင် ဖင်နာအောင်ပဲနှစ်ချောင်းပူးလိုးမယ်၊ ဟျောင့်တွေ ကြိုးတြွေဖည်ကွာ၊ ငါတို့ Doubleချမယ်"

ထို့နောက် ဖင်ထဲကလီးကိုခဏပြန်နှုတ်ကာ ကျနော့်ကိုကြိုးတြွေဖည်ပေး၏။ ကျနော်မလှုပ်နိုင်ပဲ ကုတင်ပေါ်ပက်လက်ဖြစ်ကျန်ခဲ့၏။ ထိုစဉ် ကိုကြီးကကျနော့်ကိုဆံပင်မှစောင့်ဆွဲကာ ဒူး‌ထောက်စေ၏။ ပီးတော့ သူတို့သုံးယောက်လုံး ကျနော့်ပတ်ပတ်လည်မှာ လီးကြီးတွေတန်းလန်းနဲ့ မတ်တပ်လာရပ်၏။
"စုပ်စမ်း မင်းသ်ိပ်ကြိုက်တဲ့လီးတွေစုပ်စမ်း၊ ပီးရင် နှစ်ချောင်းပူးပီး လိုးပေးမယ်"
ကိုကြီးက ထိုသို့ပြောကာ ကျနော့်ပါးစပ်ထဲ သူ့လီးနဲ့စောင့်လိုး၏။ ဘေးကနှစ်ယောက်ကတော့ သူတို့လီးတွေကို ကျနော့်လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ပီး ဂွင်းထုခိုင်း၏။ လက်ရောပါးစပ်ရော မအားရပါ။

သူတို့လီးကြီးတွေကို တလှည့်စီ အားရပါးရစုပ်ပေးပြီးတော့ ကိုကြီးက ကုတင်ပေါ်ပက်လက်လှဲလိုက်သည်။ ထို့နောက်ကျနော့်ကို အပေါ်ကနေ သူ့လီးပေါ်တက်ထိုင်ခိုင်း၏။ လီးကြီးက ဖင်ထဲကိုပြွတ်ခနဲဝင်သွားပီး ကျနော် အင့်ကနဲမျက်နှာရှုံ့သွားမိသည်။

ထို့နောက် ကိုကြီးက အောက်ကနေပင့်ကာ ကျနော့်ဖင်ကို တဇွတ်ဇွတ် အချက်ပေါင်းများစွာလိုးတော့၏။ နောက်တစ‌်ယောက်က ကျနော့်ရှေ့ကနေလာရပ်ကာ သူ့လီးကိုကျနော့်ပါးစပ်ထဲ ထိုးထဲ့၏။ နောက်တစ်ယောက်ကတော့ ကျနော့်ကိုအနောက်ကနေခွကာ သူတို့ခုနကပြောခဲ့သလို နှစ်ချောင်းပူးလို့ဖို့လုပ်နေပါ၏။

သူက ကျနော့်ဖင်မှာလီးလာတေ့တော့ ကိုကြီးက မလိုးဘဲခဏရပ်ထားပေး၏။ လီးတစ်ချောင်းထဲတောင် သေမလိုဖြစ်နေတာ လီးနှစ်ချောင်းပူ‌းဆိုရင်တော့ ဆိုဖွယ်ရာမရှိ။ ကျနော်ကြောက်လဲကြောက်သလို စမ်းလဲစမ်းကြည့်ချင်သည်။ ကိုကြီးသူငယ်ချင်းက လီးဒစ်ကို တစ်ဆစ်ခြင်းထိုးထဲ့၏။ သူ့လီးနဲ့ ကိုကြီးလီးရဲ့ပူးကပ်ထိ‌တွေ့မှုကလဲ သူတို့ကိုပိုfeelတက်စေပုံရ၏။ ကိုကြီးက တရှုးရှုးနဲ့ အရသာခံနေ၏။ လီးကြီးကဝင်လာလေ ဖင်ကပြဲလေ ပိုပီးနာလေ အရသာက ပိုရှိလာလေပါပဲ။ ဖင်ထဲသို့လီးကြီးနှစ်ချောင်းလုံး အဆုံးထိဝင်တဲ့အချိန်မှာ ကျနော်စောက်ရမ်း feelတက်လာပီး သူတို့လိုးငြှောင့်တာကိုပင်မစောင့်နိုင်တော့ပဲ ကျနော်ကနေစပီး လီးတွေပေါ် ဆောင့်ချလိုက်မိသည်။ ထိုအခါကိုကြီးက "ဟားးး ဒါမှငါ့ညီကွ ဆောင့်စမ်း ဆောင့်စမ်း ငါတို့လီးနှစ်ချောင်းပူကြီးရဲ့အရသာကို အပြည့်ခံစားစမ်း" ဟု အားရစွာအော်၏။ အပေါ်က မတ်တပ်ရပ်နေသည့် ကိုကြီးသူငယ်ချင်းကလဲ သူ့လီးကို ကျနော့်ပါးစပ်ထဲ မလွှတ်တမ်းထဲ့ကာ အသားကုန်အဆုံးထိလိုး၏။ သူ့ချွေးတွေက ကျနော့်နှဖူးတွေပေါ်ကျလာတဲ့အထိ အားအင်အပြည့်သုံးကာ ပါးစပ်ထဲအတင်းလိုး၏။ ခဏလဲနေရော သူက "ဟျောင့်‌တွေ ငါတလှည့်လိုးမယ် မင်းတို့လာအစုပ်ခံ" ဟုပြော၏။

"အိုခေ သားကြီး"
အပေါ်ကခွလိုးနေသည့် သူ့သူငယ်ချင်းက ပြန်ပြောကာ သူ့လီးကို ဖင်ထဲကဆွဲထုတ်လိုက်၏။ ဖင်ထဲမှာ ဟာခနဲဖြစ်သွားကာ လီးကိုထပ်မံတောင့်တမိ၏။ ကိုကြီးကလဲ ကျနော့်ကို ဘေးသို့လှဲချကာ သူ့လီးကိုထုတ်လိုက်သည်။
"လာ မင်းတစ်ယောက်ထဲ အေးဆေးလိုး" ကိုကြီးကပြော၏။
ထိုအခါ အဲ့သူငယ်ချင်းက သူ့လီးကြီးကိုတရမ်းရမ်းလုပ်ရင်း ကျနော့်နားကိုကပ်လာကာ ပေါင်ကိုဆွဲဖြဲလိုက်၏။ ထို့နောက် နဲနဲမှပင် မနူးမနပ်ဘဲ လီးကိုတဆုံးထိုးထဲ့လိုက်တာများ သူ့လီးကြီးဗိုက်ကပြန်ပေါက်ထွက်လာမလားတောင်ထင်ရ၏။
"ဖပ် ဖပ် ဖပ် ဖပ်" နှစ်ယောက်လုံးချွေးတွေရွှဲနေအောင်ထွက်တာမို့ တစ်ချက်ဆောင့်လိုးတိုင်း သူ့ပေါင်နဲ့ ကျနော့်ပေါင်ရိုက်မိကာ တဖပ်ဖပ်မြည်နေ၏။ လီးကြီးက ဖင်ထဲတဇွတ်ဇွတ်မြည်ပီးဝင်လာတိုင်း ကျနော့်မှာ အူထဲကလှိမ့်တက်သွားအောင်နာ၏။ တစ်ချိန်ထဲမှာလဲ အဲ့ဒီအရသာကိုခုံမင်၏။ ကိုကြီးနဲ့နောက်တယောက်ကတော့ ကျနော်တို့ကို ဘေးကနေကြည့်ရင်း ဂွင်းထုနေ၏။

ပက်လက်လိုးရတာအားရသွားတော့ ကျနော့်ကို လေးဖက်ထောက်ခိုင်း၏။ ထို့နောက် လီးကိုတံတွေးပြန်ဆွပ်ကာ ဖင်ဝမှာတေ့၏။ ပြီးတာနဲ့ ကျနော့်လက်နှစ်ဖက်ကို နောက်ပြန်ဆွဲကာ တဖြောင်းဖြောင်းလိုးတော့၏။ ကျနော့်မှာ နာလွနး၍ မျက်ရည်တွေပင်ဝဲတက်လာ၏။ သို့သော် သူတို့က ငြှာတာမှုမရှိ။ ဘေးကနှစ်ယောက်ကလဲ လိုးကွ ချကွ မညှာနဲ့ဟ ဒ့ါလောက်ပဲလား စသည်ဖြင့် အားပေးအားမြှောက်ပြုသလို လိုးတဲ့လူကလဲ တရစပ် မနားမနေလိုး၏။ ကျနော့်မှာ ဒးပင်မထောက်နိုင်းဘဲ ကုတင်ပေါ်မှောက်ကျသွား၏။ ဒါလဲ သူကလိုက်ပီးမှောက်ယက်လုပ်ကာ လီးကိုချွတ်မပေးဘဲ ဆက်လိုးနေ၏။ ကျနော်အော်လဲမအော်နိုင်တော့။ ရုန်းလဲမရုန်းနိုင်တော့။ ဖင်ထဲလီးကြီးတခါဝင်တိုင်း အောင့်သွားလိုက် ပြန်ထွက်သွားတဲ့အခါမှာလဲ ဟာတာတာဖြစ်ကာ လီးကို ပြန်ဝင်လာစေချင်လိုက်ဖြင့် နာကျင်မှုအရသာကို မိန်ယှက်စွာခံယူနေမိသည်။

ဖင်ထဲပူထူလာတဲ့အထိ တရစပ်လိုးပီး‌နောက်မှာ‌တော့ ဖင်ထဲမှာပင် သူ့လရည်ပူပူတွေကိုထုတ်ကာ လိင်စိတ်ရဲ့ အထွဋ်အထိပ်သို့ရောက်သွား၏။ ဖင်ထဲမှာနွေးကနဲဖြစ်သွားသည့်ခံစားချက်က ကောင်းမွန်လှပါသည်။ ‌စောစောက အသားကုန်အဗျင်းခံရလို့ နာနေသည့်ဖင်ကို ဆေးသိပ်လိုက်သလို နေလို့ကောင်းသွား၏။ လရည်အစွမ်း အံ့မခန်းပါပဲ။ သူက ဖင်ထဲမှာ လီးခဏစိမ်နေပီးတော့ ပြွတ်ကနဲဆွဲထုတ်ကာ ကုတင်ပေါ်မှ ထသွား၏။ ကျနော် မောပန်းစွာ မှောက်ယက်လေးကျန်နေခဲ့ပါသည်။ ထိုအခါ ကိုကြီးနဲ့နောက်တယောက်မှ ကုတင်ပေါ်သို့ပြန်တက်လာပ်ီး ကျနော့်ကို ဆွဲလှန်ကာ မျက်‌နှာနားကပ်၍ ဂွင်းထုကြ၏။ သူတို့ ကျနော့်မျက်နှာပေါ်မှာ ပီးကြမဲ့ပုံပါပဲ။ ကျနော်မျက်လုံးလေးမှိတ် ပါးစပ်လေးဟကာ အသင့်စောင့်နေပေးလိုက်၏။ နှစ်မိနစ်လောက်နေတော့ ပူနွေးပစ်ချွဲနေသည့် လရည်များ သူတို့နှစ်ယောက်လုံးရဲ့လီးမှ ကျနော့်မျက်နှာပေါ်ဖိတ်စင်လာ၏။ ကိုယ့်ကို လိုးခွဲပေးသည့် ယောက်ျားသားတွေရဲ့ တက်မက်ဖွယ်လရည်တွေ၊ သူတို့ရဲ့အားအင်တွေ၊ ကျနော်နှစ်သက်စွာ ခံယူလိုက်ပါသည်။

ထို‌့နောက် ကျနော့်ကိုကုတင်ပေါ်မှာပဲချန်ခဲ့ကာ သူတို့က အဝတ်အစားတွေကောက်ဝတ်ပြီး ပြန်ဖို့ပြင်၏။
"ကိုကြီး ဗီဒီယိုဖျက်ပေး"။ ကျနော်ရှိသမျှအားနဲ့လှမ်းပြောလိုက်၏။
" မင်းနောက်တခါခံမယ်ဆို ဖျက်ပေးမယ်" သူက ထီမထင်မျက်နှာထားနဲ့ပြန်‌ပြော၏။
ကျနော်ပြုံးလိုက်သည်။
"ဟျောင့် မင်းလိုးချင်တဲ့အချိန် စိတ်ကြိုက်လိုး၊ ငါခံမယ်၊ မင်းတင်မဟုတ်ဘူး၊ မင်းအဖေနဲ့ပေါင်းလိုးလဲ ငါကြိုက်တယ်။ မင်းစကားနဲ့မင်း အောက်တန်းမကျနဲ့၊ မင်းတို့စိတ်ကြိုက်လဲငါခံပီးပီလေ"

ကျနော့်စကားဆုံးတော့ ကိုကြီးက ကျနော့်ဆီကပ်လာ၏။ ပီးတော့ ကျနော့်ကို မေးစေ့နားကဆွဲမပီး "အေး လိုးလဲလိုးပေးမယ်၊ ဗီဒီယိုလဲမဖျတ်ဘူး၊ မင်းဘာလုပ်ချင်လဲ၊ ပြော" ကျနော့်ကို မာထန်စွာ ရင့်သီးစွာပြော၏။
ကျနော်ပြန်မပြောနိုင်ဘဲ အသံတိတ်သွားသည်။
"သဖက်ခါ နေ့လည်(၃)နာရီ ငါ့သူငယ်ချင်းအိမ်လာခဲ့၊ ငါနောက်ထပ်နှစ်ယောက်ခေါ်ထားတယ်၊ ၅ယောက်ပေါင်းတဲ့လီးကို မင်းကိုကျွေးမယ်၊ အားမွေးထား၊ ငါလိပ်စာပို့လိုက်မယ်"
ကိုကြီးက တီရှပ်ပြန်ဝတ်ရင်းပြော၏။ ပီးတော့ ခပ်မဲမဲ့ပြုံးကာ "မင်းဖင်လေးကို သေချာပြုစု၊ လိုးလို့ကွဲသွားရင် မင်းဘာသာခံ" ဟု အခန်းထဲမှထွက်ခ့နီး ကလိပြော ပြောသွားသေး၏။

ကျနော် ကုတင်ပေါ်မှောက်ကာ ငိုချလိုက်ပါသည်။ ဒီလောက်အလိုးခံရတာတောင် သူတို့က မကျေနပ်သေးဘူးလား။ အေးလေး ငါ့ဘဝနဲ့ငါရှိပါစေတော့။ ဗီဒီယိုပြန့်မှာထပ်စာရင် အခုလိုဖင်ခံရတာကပဲ ဖြေသာလိမ့်ဦးမယ်။ ငါ့မှာတော့ အကိုရပီဆိုပီး ပျော်လိုက်ရတာ။ အခုတော့ ဖအေကလိုးလိုက် သားကလိုးလိုက် သူ့သူငယ်ချင်းတွေကလာလိုးလိုက်နဲ့ ငါ့ဘဝက အိမ်တွင်းဖာသယ်လိုပါပဲ။ တွေးရင်းဝမ်းနည်းလာကာ မျက်‌ရည်တွေ တွေတွေကျဆင်းလာ၏။

သို့သော် င်ု‌ိနေလို့မဖြစ်။ ရင်ဆိုင်ရမှာပဲ။ ကိုယ့်အားကိုယ်တင်းပီးရင်ဆိုင်ရမှာပဲ။ ကျနော်မျက်ရည်တွေကိုသုတ်ကာ ရေချိုးခန်းဆီဦးတည်လိုက်၏။ သူတို့ရဲ့လရည်တွေက တစ်ကိုယ်လုံးပေပွနေတာမို့ ရေချိုးသန့်စင်ရဦးမယ်မလား။

ရှေ့လျှောက်နေ့ရက်တွေကတော့ ဘယ်နေ့ ဘယ်လီးနဲ့ ဘယ်နှစ်ခါအလိုးခံရမလဲဆိုတာကိုသာ ရေတွက်ရင်းဖြတ်သန်းနေရပါလိမ့်ဦးတော့မည်။

ပြီးပါပြီ။

---------------------------------------------

မှတ်ချက်။ ။ ထန်ပြီး ထုပါ.. အတုမယူပါနဲ့😁