သုံးပင်လိမ်တဲ့ ည အပိုင်း(၃၆)

<Unicode>


သုံးပင်လိမ်တဲ့ ည
အပိုင်း - ၃၆

#Credit;C.K.O

အချစ်ရုပ်ရှင်

ကလေးမဟုတ်ကြောင်းကိုတော့ ရုပ်ရှင်ရုံထဲရောက်မသိရတော့သည်။ နံမည်ကြီး အဆင့်မြင့်ရုပ်ရှင်ရုံမဟုတ်တာကော၊ super တန်း၀င် မြန်မာဇာတ်လမ်းအသစ်များမတင်တာကြောင့်လား၊ အခြား နိုင်ငံခြား ရုပ်ရှင် up to dateများမတင်တာကြောင့်လားတော့မသိ ရုပ်ရှင်ရုံက လမ်းဆုံ လမ်းခွ ထောင့်မှာရှိပေမယ့်.. ကြည့်ရှုသူနည်းသည်။ နေ့လယ် နေ့ခင်းပွဲဖြစ်တာကတစ်ကြောင်း ရုံး ပိတ်ရက်မဟုတ်ဘဲ ကြားရက်ဖြစ်တာကြောင့်လည်းပါမည်။ သူ့ဇာတ်ကားကလည်း ဆွဲဆောင်မှုမရှိသော ကားဖြစ်ဖို့များမည်ထင်သည်။ လက်မှတ်သိမ်းသောနေရာတွင် အတွဲအချို့နဲ့ လူအချို့သာ ၀င်သွားကြသည်။

လိုက်ကာနောက်ကို ရုတ်တရက်၀င်လိုက်တော့ အတွေးများနေသော ကျနွ်တော် ရုတ်တရက် ဘာမျှမမြင်မှောင် မိုက်သွားသည်မို့ ခြေလှမ်းတုန့်ကာ စမ်းတဝါးဝါးဖြစ်ပြီး ဆွဲမိ ဆွဲရာလှမ်းအဆွဲ သူကလည်း ကျွန်တော့်လက်ကို လှမ်းဆွဲသဖြင့် လက်ခြင်း ဆွဲမိကာ မလွတ်တော့ဘဲ ဆွဲခေါ်သွားသည်။ ကျွန်တော်လည်း အလိုက်တသိ သူခေါ်ရာနောက်ပါသွားသည်။ ရုပ်ရှင်ရုံထဲဝင်တာနောက်ကျသဖြင့် နိုင်ငံတော်သီချင်းဆိုတာနဲ့ မတ်တပ်ရပ်ကာ အရို အသေပေး အလေးတော့ မပြုလိုက်ရတော့ပေ ။လူရှင်းတယ် ဆိုပေမယ့်၊ ခပ်မှောင်မှောင်အခန်းထဲမှာ လူသိပ်မရှိပေမယ့် အတွဲတွေက ဟိုတစ်စု သည်တစ်စု ။ တစ်ယောက်ထဲ သမားအချို့လည်း ဟိုတစ်ယောက် ဒီတစ်ယောက်၊ အချို့ ရုပ်ရှင်ကြည့်တယ်။ အချို့ က ပါလာတဲ့ အစားအသောက်ကို စားလိုက်သောက်လိုက်၊အချို့က ရုပ်ရှင်ရုံမှာ လာအိပ်နေသည်။ အတွဲအချို့ကတော့လူရှင်းတာ မှောင်တာကို အခွင့်ကောင်းယူကာ ကိုယ်စီ အလုပ် ရှုပ်နေကြသည်။

ရုပ်ရှင်ရုံထဲ ဇာတ်လမ်းကပြနေပေမယ့် ပျင်းစရာ ပြင်သစ် ဒရမ်မာကားဖြစ်တာကတစ်ကြောင်း ညဘက်နက် အလင်းရောင်နည်းတဲ့ အခန်းတွေများတာကြောင့် ရုံထမှာ လိုတာထပ် ပိုမှောင်နေသလိုဖြစ်ကာ။ အက်ရှင်ကား မဟုတ်သဖြင့်လည်း လည်း အသံကတိုးတိုး ဇာတ်လမ်းရဲ့ပြကွက်နဲ့ ခံစားချက်အမူအယာလောက်သာ အသားပေးသည်။ စကားပြောလည်းနည်းသဖြင့် တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက် ကာ အသံတိတ်ခေတ်က ဖြူမဲကားတစ်ခုကို ကြည့်နေရသလိုပင်။ ဂီတသံတိုးတိုးလေးဇာတ်၀င်သီချင်း တိုး တိုး အေးအေးလေးတွေသာများသဖြင့် ဘာသာ စကား ကနားမလည် ဇာတ်လမ်းက ဆွဲဆောင်မှုသိပ်မရှိ စဉ်းစားစရာ ပုံစံမို့ ဒီအတိုင်းထိုင်ကြည့်ပါက ငုတ်တုတ်အိပ်ပျော်နေမှာပဲဖြစ်သည်။

ဘယ်ခုံမှန်းမသိ ဘယ်နေရာအတန်းမှန်းမသိ သူလိုကရှာရာနောက်လိုက်ရင်း ရုပ်ရှင်ကြည့် ဟိုတစ်စု သည်တစ်စု ထိုင်နေတဲ့လူတွေ ရှေ့ ကျော်ဖြတ်ကာ…နောက်ဆုံးတန်း အပေါ်ဆုံးထိတက်ပြီး DC ခေါ်လား BC ခေါ်လား နှစ်ယောက်ထဲ သီးသန့်ထိုင်ရသော ခုံလေးများရှိရာ ထောင့်စွန်းခုံနားရောက်တော့ သူက ထိုင်ချလိုက်သည်။

"အ.."

ရုတ်တရက် သူကကျနွ်တော့်လက်မလွှတ်ဘဲ ထိုင်ချလိုက်သဖြင့် ကျနွ်တော့်ကို ဆောင့်ဆွဲသလိုဖြစ်ကာသူ့ရင်ခွင်ထဲသို့ တန်းခနဲ၀င်ရောက်တော့သည်။ နှစ်ယောက်သား အံ့သြမှင်သက်ကာ ရုတ်တရက်ကြောင်ပြီး ကျွန်တော်ကလည်းသီဟအောင်ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးထဲမှီနေမိသလို သီဟအောင်ကလည်း သန်မာသော လက်မောင်းကြီးများဖြင့်
ဖက်ထားတော့သည်။ အားကစားသမားမို့ မောက်နေသော ရင်အုပ်ကြီးက နွေးထွေး တောင့်တင်းနေသလို
တဒိန်းဒိန်းခုန်နေသော သူ့ရင်ခုန်သံများနှင့် ၀င်သက်ထွက်သက်ပြင်းပြင်းနွေးနွေးကြီးများက သူ့ဆီမှတဆင့် ကျွန်တော့်ဆီသို့ ကူးစက်ကာ ကတုန်ကရင်ဖြစ်လာတော့ သည်။ ရုပ်ရုင်ရုံ ပိတ်ကားထက်က ဇာတ်၀င်ခန်းအချို့အလင်းရောင်ကြောင့် အသိတရားအချို့ပြန်၀င်လာကာ
အသာအယာ သူ့ရင်ခွင်ထဲက ရုန်းထွက်မိသည်။အစပိုင်းသူက မသိမသာ ဖက်ထားတာ မလျော့ပေမယ့် နောက်တော့ အလိုက်တသိသူက လျော့ပေးလိုက်သဖြင့် ရင်ခွင်ထဲကခွာကာ ရုပ်ရှင်ဇာတ်ကားထဲ စိတ်ပို့ကာ ကြည့်နေမိသည်။ ဇာတ်ကားကလည်း အေး aircon ကလည်းအေးလာသလို ကြည့်တဲ့လူတွေကလည်း ဟိုတစ်ယောက်
ဒီတစ်ယောက်နဲ့မို့ ပျင်းလာကာ သီဟအောင် ၀ယ်ထားသော ထောပါတ်ပေါက်ပေါက်ဗူးလေးကိုဖောက်ကာ စားလိုက် ရေငတ်ရင် ရေဗူးလေး သောက်လိုက် လုပ်နေ သည်။ကျွန်တော်စားတာမြင်တော့ သူလည်းမနေနိုင် လာနှိုက်စားတော့သည်။ ရုပ်ရှင်ထဲ မျက်နှာမူ ထားပေမယ့် လက်တွေက ထောပါတ်ပေါက်ပေါက်ဗူးနဲ့ ရေဗူးဆီမှာ
လက်တွေရောက်ကုန်သည်။

တစ်ကြိမ်မှာတော့ ကျွန်တော်ရေသောက်ပြီးပြန်အချ ရေဗူးအောက်မကျခင် သူ့လက်ကလာလှမ်းကာယူသွားသဖြင့် ကျွန်တော့်လက်ပါ ဆုပ်ကာပါသွားသည်။ ရေဗူးကိုဘေး မှာပြန်ထားဖို့ ရုန်းကာ ပြန်ထားလိုက်ပြီး ပေါက် ပေါက်ဆုပ် ကိုအနှိုက် သူကလည်း အနှိုက်ဒါပေမယ့် သူ့နှိုက်တာက ပေါက်ပေါက်ဆုပ်ဆီမရောက် ကျွန်တော့်လက် ကို ဆုပ်ကိုင်မိသွားသည်။ကျွန်တော်ကလည်း သူ့ကိုအကြည့် သူကလည်း ပြန်အကြည့် အကြည့်ချင်းဆုံသွားတော့.. နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် အချိန်တော်တော်ကြာ မျက်တောင် မခတ်ဘဲ
စိုက်ကြည့်နေမိကြသည်။ သူ့မျက်၀န်းက အကြည့်ရဲ့ အဓိပ္ပါယ် ဝိုးတဝါး အလင်းရောင်အောက်မှာ တောက်ပစွာမြင်ရသည်။ သိလိုက်ရတာကတော့… အချစ်..။ အိုး.. လူတစ်ကိုယ်လုံး ကျောက်ရုပ်ဖြစ်သွားသည်။ ဘာဆိုဘာမျှ မသိတော့…။ ရုပ်ရှင်ရုံထဲကနေ သီးခြား ကမ္ဘာတစ်ခုကို ရောက်သွားတော့သည်။ နွေးထွေးသော လေပြင်းပြင်းတစ်ချက်က နဖူးပေါ်ဖြတ်တိုက်သွားသလို..တစ်စုံ တစ်ရာက ဆွဲငင်မှုကြောင့် စိတ်ညှို့ခံရသလိုဖြစ်နသော ကျွန်တော်လက်ထဲက ပေါက်ပေါက်ဆုတ် ဗူးလည်းအောက်သို့ လွတ်ကျသွားသည်။ပြန်ကောက်ဖို့မတတ်နိုင်အောင် သန်မာလှသော ဆွဲအားတစ်ခု၏ ဆွဲငင်မှုကိုခံရလိုက်သလို.. စပါးကြီးမြွေ တစ်ကောင် အစာကိုမျိုခါနီး ရစ်ပတ်လိုက်သလို ထူထဲလုံခြုံ တောင့်တင်းသော အရာတစ်ခုဆီ ရောက်ရှိသွားကာ ပူနွေးမှု တဒုန်းဒုန်းတိုခါနေမှုကို ခံစားလိုက်ရသည်။ အိစက်နွေးထွေးမှုက ကျွန်တော့်ပါး ဘယ်ညာအား ထိမိသွားသလို ရှောင်မရသော ထွက် သက် ၀င်သက်တစ်ခုက ပါးပြင်တစ်ဝိုက် တိုက်ခတ်သွားပြီး ထူထဲနွေးထွေးစွတ်စိုသော အရာတစ်ခုက ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းအား ဆွဲငင်စုပ်ယူမှုက အစာကိုဆတ်ခနဲ ဖမ်းယူသွားသော စပါးကြီးမြွေလိုပင် လျင်မြန်သွက်လက် မြန် ဆန် လွန်းကာ ထိထိမိမိရှိလှသဖြင့် ရှောင်ချိန်မရလိုက်။
တစ်ဆက်ထဲ နှုတ်ခမ်းတွေကို စှပ်ယူပြီး ထူထဲသန်မာသော လျှာကြီးက ပါးစပ်တွင်း ၀င်လာသည်မှာကိုကျော်စိုးနဲ့ စစချင်းတွေ့တုန်းကလိုပင်။

အထိအတွေ့အာရုံနောက်အသိစိတ်တို့ပျောက်ကာ.. သွားတော့သည်။သူ့ရဲ့ သန်မာသော လက်တွေကလည်း ပခုံး ကျောကုန်းကတဆင့် ခါးသို့ ပွေ့ဖက်ရင်း ဂျိုင်းအောက်ကိုလျှို၀င်လာသော လက်တွေက မို့မောက်ကာ တုန်ရီနေသော ကျနွ်တော့်ရင်အုံကို ဖိကိုင်လိုက်ချိန်မှာတော့ ကျွန်တော့်ရင်အုပ်လေး မို့တက်သွားသည်။ ဒါကိုသူကအလိုက်တသိဆုပ်နယ်မှုက ကျွန်တောလိင့်ကာမစိတ်တွေကို ထိုး ဆွ နေတာလား။ နှစ်ဦးစလုံးရဲ့ အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းနဲ့ ရင်ခုန်သံတချက်ချက်ကိုတော့ တခါတခါ သတိထားမိက
ကြားနေရသည်။ ကျန်လက်တစ်ဖက်ကလည်း ကျောအောက်ကနေခါးအောက်ဆင်းကာ ဘောင်းဘီနဲ့အတွင်း ခံ ဘောင်းဘီအောက်ထဲထိ သူ့လက်ထူထူကြမ်းကြမ်းကြီးတွေက ကျွန်တော့်တင်သားလေးများကိုထိုးကိုင်နေတော့.. ဒါလား.. ရိုးသားပါတယ်ဆိုတဲ့.. ကလေး.. ဘယ်ကနေ ဘယလိုတတ်လာတာလဲ။ကိုငြိမ်းသင်တာပေးတာလား။။ တစ်ချက် စဉ်းစားမိလေသည်။ သူတော်တော်ကဲ ပြီး တော်တော်အတတ်ဆန်းတွေတတ်လာပါလား။ ငြင်း ဆန်ဖို့ ကလည်း အားမရှိတော့ဘူးလေ။ ဘယ်လောက်ပဲ ထိန်းသိမ်းပြီးနေပေမယ့် အထိအတွေ့ ကာမ အာရုံကိုတော့ လွန်ဆန်နိုင်ခြင်းမရှိတာ သဘာ၀လား ။ ကိုယ့်ဖာသာပဲ မထိန်းနိုင်သေးတာလား။အထိတွေ့တို့က ရပ်မသွား။

ကျွန်တော့်လက်တွေကလည်း သူ့ကိုတွန်းနေရင်းကနေ သူ့ကို ပြန်ဖက်ထားသလိုဖြစ်သွားသည်။တဖြည်းဖြည်း သူပိုကြမ်းလာသည်။ရုပ်ရှင်ကား ဘာဖြစ်နေသည်ကိုလည်းမသိတော့။ သူ့လက်တွေက တစ်ကိုယ်လုံးကို ရစ်ပတ်ညစ်နေသော စပါးကြီးမြွေတစ်ကောင်လို သန်မာလှသည်။ တစ်ဖြည်းဖြည်း အပေါ်အောက်ကနေ ကျနွ်တော့် အင်္ကျီ ကြယ်သီးအပေါ်ပိုင်းတွေပြုတ်သလိုဘောင်း ဘီလည်း ဂျိတ်ပြုတ် ဇစ်လျော့ကုန်သည်။သူ ကလည်း ဘယ်တုန်းထကဲ စားချင်နေလဲမသိ လူကြားထဲ အမှောင်ထဲမှာ လူကြားထဲဆိုသော်လည်း အတွဲလေးဟိုတစ်တွဲ ဒီတစ်တွဲ ကြားးထဲပါ။ သူမျက်နှာကြီး တဖြည်းဖြည်း ငုံလာကာ မို့မောက် စူတင်းနေကာ ချွန်နေသော ကျွန် တော့်နို့သီးလေးများအား ငုံ့စို့လိုက်တော…။

"အ…. ဟင်း… အို.. ပြွတ်..."

ခပ်တိုးတိုး အုပ်အုပ်သံလေးများနက်အတူ ကျွန်တော့်တစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးများထသွားကာ တစ်ကိုယ်လုံး ကော့တက်ကာ လွန့်လူးသွားသည်။ ယားလွန်းကောင်းလွန်းသော သူ့စုပ်ချက်တွေကြောင့် လွန့်လူး ရုန်းကန်ကာ ပတ်၀န်းကျင်ကို သတိထားမိသည်။ကျွန်တော်တို့ နားက ခုံတွေမှာ လူမရှိ အတွဲတွေကလည်း ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ သူ့အာရုံနဲ့ သူ့အလုပ် နဲ့ မို့သတိပင်မထားကြ တော်သေးသည်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့်ဘောင်းဘီက ဖင်တစ်၀က်နီးပါး လျော့ကျနေသလို အင်္ကျီလည်း ရင်ဘတ်ရှိ ကြယ်သီးများ ပြုတ်ကာ ဖရိုဖရဲဖြစ်သေည်။

"အင်း.. အို.. သီဟ… လွှတ်ပါ။ မ..မ..လုပ်ပါနဲ့.လူတွေ. မြင်ရင် မကောင်းဘူး"
"မြင်ချင်တာ.. မြင်ကွာ..။ လွှတ်ဘူး..ကွာ.. ချစ်..တယ်ပြောမှ.. လွှတ်မယ်.."
"သီ..ဟ.. မဆိုးနဲ့..ကွာ.."
"မရဘူး.. ..မရဘူး.."
"အိုး.."

သူက.. ပိုဆိုးလာသည်။ ပိုကြမ်းလာသည်။သူ့လက်တွေက ကျွန်တော့် တင်သားတွေကို ဆုပ်နယ်သလို ကျွန်တော့်ကို သိုင်းဖက်ပြီး ချုပ်ထားသောလက်တစ်ဖက်က ပိုတင်းကျပ်လာသလို.. သူကုန်းမစို့သော နို့သီးခေါင်းလေးအား လက်မဖြင့် ညှပ်ဆွဲတော့သည်။ လူလည်း မနေနိုင် မထိုင်နိုင်ဖြစ်ကာသွားတော့သည်။

"ပြောဗျာ.. မပြောရင်.. ဒီနေရာမှာတင် ကျွန်တော်လုပ်မယ်.. ဘာဖြစ်ဖြစ်.."

ဟိုက်.. တကယ်လုပ်တော့မယ့် နဲ့တူဒယ် မဖြစ်ဘူး။

"ဟို..သီဟအောင်သဘောအတိုင်းပါပဲ ချစ်…တယ်။။ ညီ..လေးလို.."
"ဟာ… မဟုတ်ဘူး.. သေချာပြန်ပြော "
"သီဟအောင်ရယ်.. ရှက်တယ်.. မပြောတတ်ဘူးကွာ"

အမှန်တော့ သူ့ကိုလိမ်မပြောချင်။ သူ့ကို ချစ်နိုင်ပေ မယ့်ချစ်တယ်ဆိုတဲ့ မျှော်လင့်ချက်ပေးပြီးမဝေး ချင်ပါ။ တ ကယ်လည်း ချစ်တယ်ပြောပြီး အတူလက်တွဲနိုင်မှာမှ မဟုတ်တာ။ အလကား သက်သက် ခံစားချက်တွေပေးပြီး ကိုငြိမ်းနဲ့လည်း မိတ်မပြတ်ချင်ပါ။ သူက မစားကောင်း တဲ့ အသီးတစ်လုံးပါ။ ငါ သူ့ကို အားနာပြီး အလိုလိုက်တာ မှားပြီ။

"အကို… လုပ်ပါဗျာ။။ ချစ်တယ်.. မို့လား..။ ယောင်ပြီး ခေါင်းငြိမ့်မိလား။ ခေါင်းခါမိလား သတိမထားမိတော့။
အမှန်တော့ သူကျွန်တော့်ကို ကလိနေတာတွေက ကျွန်တော့် ကာမစိတ်ကို နှိုးဆွထားသဖြင့် သူမုန်းကာထ သွားမှာလည်း မလိုလားတာမသိစိတ်ကပါ။သိစိတ်ကငြင်းဆန်နေပေမယ့် မအောင်မြင်။

"အစ်ကိုက ကျွန်တော် ချစ်သလောက် မချစ်ပါဘူး..ကျွန် တော် သိပါတယ်။ ကျွန်တော်ကသာချစ်ရတာ"

ကျွန်တော် ဘာမျှ ပြန်မပြောတော့။ သူစိတ်ဆိုးသွားကာ ကျွန်တော့်ကို အတင်းအကျပ်ဖက်ထား ချုပ်ထားတာတေကို ဖြေလျော့ပေးလိုက်တော့သည်။ စိတ်ထဲ ဟာတာတာဖြစ်သွားသည်။ စိတ်ကို တည်ငြိမ်အောင်ထိန်းရင်း..

"အစ်ကိုတို့ အခြေအနေက ရှေ့ဆက်လို့မှမဖြစ်တာ။
မမိုက်ချင်ပါနဲ့တော့ကွာ.."

စိတ်ထိန်းကာ သူ့ကိုဖြောင့်ဖျတော့..။

"ဟား။။ မရဘူး။။ အစ်ကို ညာနေတာ. အစ်ကို့မှာချစ်သူမရှိဘူး.. မရှိဘဲ ရှိတယ်ပြောတယ် ညီ သိတာပေါ့ "

ဟိုက် မလွယ်ပါလား ငချွတ်လေးက ဆရာကြီးဖြစ်နေပြီလား။

" အဲ့တာထက် မင်းနဲ့ ကိုငြိမ်းး...."
"အစ်ကိုက ကိုငြိမ်းနက် ကျွန်တော့်ကို သ၀န်တို.."
"ဟာ မဟုတ်..ဘူး.. မင်းတို့က ချစ်..သူ"
"တော်တော့ အစ်ကို.. "
"အစ်ကိုသာ ကျွန်တော့်ကို ချစ်ရင် ပြီးပြီ.."
"မဟုတ်ဘူးလေ.. မင်းနဲ့.. ကိုငြိမ်းနဲ့"

သူ့ လက်ညှိုးတစ်ချာင်းက ကျနွ်တော့် နှုတ်ခမ်းလေးအား ကန့်လန့်လာထိသဖြင.့် . ကျွန်တော့်မေးမယ့်
မေးခွန်းတွေကရပ်သွား သည်။

"အစ်ကိုသိသလို ကိုငြိမ်းနဲ့ ကျနွ်တော်က ချစ်သူတွေမဟုတ်ဘူး"

ဟင်းဗြောင်လိမ်ပြီ.. မသာလေး (စိတ်ထဲ ကြိတ်ဆဲလိုက်သည်) ကျွန်တော်က အစ်ကိုလိုပဲ သူ့ ကိုခင်တယ် ။သူက ကျွန်တော့်ကို ညီအစ်ကိုထက် လိုတာထက် ပိုဆန်းပြားစွာခင်တယ်။ ကျွန်တော့် လိုအပ်တာတွေ သူကူညီတယ်။
ကျွန်တော်က အားနာပြီး လိုက်လျောနေထိုင်ပေးတာပဲရှိတယ်"
"ခုလိုမင်းနဲ့ ငါနေသလို လား လိုက်လျောတယ်ဆိုတာ (တမင် ရွဲ့ကာမေးလိုက်သည်) အဲ့လိုမျိုး မဟုတ်ပါဘူးအာ.. ကိုထင်သလို ..မဟုတ်ဘူး။ ကိုငြိမ်းကို ကျွန် တော်က အစ်ကိုတစ်ယောက်လိုပဲ စထဲကခင်တာ..။ကျွန်တော်အစက ယောက်ျားအချင်းချင်း မကြို့က်တတ်ဘူး"
"ခုတော့ ကြိုက်တတ်ပြီပေါ့.. အဟင်း"

ကျွန်တော်ရွဲ့ မေးလိုက်သည်။

"အဲ့လို မခနဲ့ပါနဲ့ဗျာ.. ညီ အတည်ပြောနေတာပါ။
နောက်ပိုင်း ကိုငြိမ်းက ညီ့ကို ဟိုကိုင် သည်ကိုင်နက် စသလို ..နောက်သလို လုပ်လာတယ်။ ညီ့အပေါ်ကောင်းခဲ့တော့ စတယ်လို့ပဲ ထင်ပြီး အလိုက်သင့်နေခဲ့တယ်။နောက် ပိုင်း ဖင်ကိုင်. ခေါင်းကိုင် ဖက်လား ဆွဲလား၊ နမ်းလားလုပ်လာတယ်.. ညီ့ကို ချစ်လို့ စတယ်ပထင်နေတာ။
နောက်ပိုင်း သူက လိင်တူကြိုက်တဲ့သူမှန်းသိလာရတယ်။
ညီလိုချင်တာကို သူက အကုန်ဖြည့်ဆည်းပေးတယ်။ ညီ အားနာရသလို အိမ်က မိဘတွေ ညီမတွေနဲ့လည်း တည့်အောင်ပေါင်းတော့ အိမ်ကလည်း သူ့ဘက်ကပဲ။ သူ့ကို နည်းနည်း နွဲ့တ့တဲ့နဲ့ ခင်တတ်တဲ့လူမှန်း အလိုက်သိတဲ့လူမှန်း လူကောင်းမှန်း အိမ်ကသိပြီးထောက်ခံတယ်။ သူက လူမြင်ရာမှာတော့ ညီ့ကို မွေးစားညီတစ်ယောက်လို ထောက်ပံ့တယ်။ ညီ့လိုအပ်တာ ညီ့အိမ်ကလိုအပ်တာကို ကူညီတယ် အလိုက်သိတယ်။ အဲ့သည်တော့ အိမ်က သူ့ကို ယုံကြည်အားကိုးတယ်။ လေးစားတယ်။ ညီနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ ရှိချိန်မှာတော့ လူလစ်ရင် သူက လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာတွေ အထိ ကိုင်တယွ်မြှူဆွယ်လာတယ်။ တစ်ခါတစ်လေ ညီ သူအဲ့လို လူလစ်ရင် လစ်သလို လာပြီး ဟိုကိုင် သည်ကိုင်လုပ်တာကို မကြို့က်လို့ရှောင်နေရင်လည်း သူက တွေ့အောင်ရှာတတ်သလိုအပေါင်းအသင်းလည်း ၀င့်ဆံတယ်။ အိမ်ကိုလည်း ပိုင်အောင်ပေါင်းထားတော့ အိမ်က သူစိတ်ငြိုငြင်တာ မခံဘူး ညီ့ကိုတွေ့အောင် ရှာပေး လမ်းညွှန်ကြတယ်။ နောက်ဆုံး ညီကို နားချတယ်။ ကိုငြိမ်းကို အလိုက်အထိုက်ပေါင်းဖို့။ မရိုင်းဖို့ထိပါ အိမ်က ဖျောင်းဖျပြောဆိုကြတယ်။နောက်ဆုံး ညီလည်း စိတ်လျော့လိုက်တယ်။ ညီမရှိရင် သူက ညီ့အိမ်ကို စောင့်ရှောင့် ကြည့်ရှုနေတာမဟုတ်လား။ အိမ်ရဲ့ ငွေ ရေးကြေးရေး။ နောက်ညီ ကားမောင်း ကားပြင်သင် တန်းနဲ့ အိမ်က ညီမလေးတွေ ကျူရှင်ခ ကျောင်းခ။ ညီ gym ဆော့ဖို့ အသုံးစရိတ် တွေလိုအပ်တာတွေကို ပါသူတတ်နိုင်သလောက် တတောင့်တနေရာကနေကူညီပေးနေတာဆိုတော့..။ အစပိုင်း အားနာတာကော သူစနေတယ်ထင်တာကြောင့်လိုက်လျောပေမယ့် နောက်တော့
ညီမျက်နှာပျက်မှာစိုးလို့ အတတ်နိုင်ဆုံးငြင်းတယ်..။
နောက်ပိုင်း စသလိုနောက်သလိုကနေ ယောက်ျားလေးတွေတတ်သင့်တာကိုသင်ပေးမယ်ဆိုပြီး သူကသင်ပေးတယ်လေ။ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို ဘယ်လိုလိုက်ရတယ် ကိုင်ရတယ်။ ညီကအစကတည်းက မိန်းကလေးတွေကို ရှက်ကြောက်တတ်တာကို အခွင့်ကောင်းယူပြီးတော့ပေါ့"
"အာ့နဲ့ ငါ့ကိုကိုင်တတ်သွားကောဆိုပါတော့…"

ကျွန်တော် စိတ်မရှည်စွာ မေးလိုက်သည်။ဟုတ်သည်လေ သည်လောက် ဆရာကြ နှူးနှပ်တာ ကျွမ်းနေတာ။
ဒါပေမယ့်လည်း သေခြာစဉ်းစားကြည့်ရင် သီဟအောင် တစ်ဖတ်သက်ပြောတာမဟုတ်ဘူးဆိုတာတော့ ဖြစ်နိုင် သည်။ အကြောင်းက သီဟအောင်အရင် ကောင်လေးတုန်းက ကိုငြိမ်းမွေးစားညီ ဆိုတဲ့တစ်ယောက်ဆိုတာ။
ကိုငြိမ်းက တွေ့တာနဲ့ ဖက်နမ်းတာ နို့နှိုက်တာ၊ ဂွေးနှိုက်တာ ချုပ်တာကအစ စသလိုနောက်သလို နဲ့လုပ်တတ် သည်။ နောက်ဆုံး ကောင်လေး ဂွင်းတိုက်တတ်အောင်သင်ပေးဖူးသည်။ ကောင်လးက အသက်က 13 နှစ်ဆိုပေမယ့် လူကောင်က အရပ်ပုပု ခပ်ထွားထွား လီးက တော့ ကိုငြိမ်းသင်ပေးလို့လား သူဘာသူ လက်ဆော့လို့လားမသိ လူနဲ့မလိုက်တာ မြင်ဖူးသည်။ ကိုငြိမ်းကိုယ် တိုင် ကလည်း ပြောပြဖူးသည် သူမွေးစားမယ့် ညီလေးဆိုပြီး တတ်သင့်တာ အကုန်သင်ထားပေးဖူးကြောင်းကိုပါ။ ကံကောင်းတာလား ကံဆိုးတာလားတော့မသိ အဲ့သည့် ကောင်လေးက အလုပ်ထွက်သွားတော့သည်။

Waiter အဆောင်မှာလည်း ကိုငြိမ်းလက်လွတ်သူ ရှားသည်။ စသလို နောက်သလိုနက် တက်ခွပြီး ညှောင့်လိုညှောင့် ။ လစ်ရင်လစ်သလို နို့နှိုက်၊ ဂွေးနှိုက်ကာ ပေါက် ကရလုပ်လိုလုပ်မို့။ ကျွန်တော်ပင် သိပ်မလွတ်ချင်။ အစ ကတော့ ယောက်ျားလေးအချင်းချင်း စတာ ဆော့တာပဲထင်နေမိသည်။ နောက်ပိုင်း လူလစ်ရင် ပုဆိုးပါဆွဲချွတ်ကာ ဂွင်းထုသလိုလို ဆွဲညစ်တာတွေလုပ်ကာ။ ကျွန်တော်နဲ့ ရင်းနှီးတော့ သူလိင်တူစိတ်၀င်စားသူဖြစ်ကြောင်း သိရတော့မှ ပြောပြချက်အရသိသည်။ အားလုံးကလည်း ကိုငြိမ်းက မိန်းမစိတ်နည်းနည်းပေါက်ကာ ကနွဲ့ကလျ အနည်းငယ်နိုင်ပေမယ့် လုပ်ရည် ကိုင်ရည်ခေါင်းဆောင် မှုကောင်းတာကို အသိအမှတ်ပြုကြသည်။ မထင်ရင် မထင်သလို ပါးစပ်က ပြောတတ် ဆဲတတ်တာမို့လည်း ကြောက်ကြသည်။ နောက်ပိုင်း သူ့အကျင့်က အဲလိုဆိုတာ စရိုက်ဖြစ်နေတာကို နားလည်ထားသူတွေမို့အထူး အဆန်းမဖြစ်ကြတော့။

"ညီ.. ကိုငြိမ်းကို အစ်ကိုလောက်တောင် ဖက်တာတွေကိုင်တာတွေ သိပ်မလုပ်ဖူး။ အလိုက်သင့် သူကိုင်ရင်သာ နောက်ပိုင်းငြိမ်နေပေးလိုက်တာ။ နောက်ပြီး ကိုငြိမ်းဖက်တာ၊နမ်းတာပဲလုပ်တာများတယ်။ ကျွန်တော့် ပစ္စည်းကိုတော့ တစ်ခါတစ်လေကိုင်တယ်။ တောင်းကြည့်တတ်တယ်။ ကျွန်တော်အစကရှက်လို့မပြပေမယ့် နောက်ပိုင်း သူက လူလစ်ရင် အတင်းလှန်ကြည့်တတ်တယ်။ နောက်တော့ MP4 ထဲကနေ Man to Man ကားတွေပြတယ်။
ပြီးတော့ အလွန်ဆုံး ကျနွ်တော့်ကို ပြီးအောင်ထုပေးတာ ဒါပဲအလွန်ဆုံးလုပ်တာပါ။ ညီ ဟိုလိုမျိုးတော့မနေဖူးကြပါဘူး"
"အင်းလေ.. သူပြောသမျှ ယုံရတာပေါ့"

စဉ်းစားကြည့်ရင်လည်း ကိုငြိမ်းက သူ့ကို ဟိုလို အတူနေသည်အထိတော့ မလုပ်သေးကြောင်းကျွန်တော့်ကိုပြောဖူးတာပဲ။ ခက်တာက သင်းက ဘယ်လိုကနေဘယ် လို ကျွန်တော့်ဆီ စိတ်ရောက်သွားတာလဲ အာ့တာက အဓိက ပြသနာပါ။ ကျန်တာ ကိုငြိမ်းနဲ့ သူ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အကြောင်းမဟုတ်ပေ။

"ထားပါတော့ .. ခု မင်းက ငါ့ကို ဘယ်လိုကနေ ဘယ်လို သိပြီး စိတ်၀င်စားတာလဲ။ ကိုငြိမ်းပြောပြလို့လား"
"အား.. ကိုငြိမ်းက ပေါ်တင်တော့မပြောပါဘူး။ ကျနွ်တော်နဲ့ တွေ့ဖို့လာတဲ့ တစ်ခါတလေမှာ အစ်ကိုပါလာတာလေ အာတာကို ကျနွ်တော်က ရှက်လို့ ပြောမိတော့ သူက ရှက်စရာမလိုဘူး အစ်ကိုလည်း သူ့ လိုပဲ အတူတူ ပဲ စိတ်ချရပါတယ်။သူ့ရဲ့ သူငယ်ချင်း တိုင်ပင်ဖော် တိုင်ပင်ဖက်ပါပြောလို့သိရတာ။ အဲလို စသိ စတွေ့ကတည်းက အစ်ကိုကိုကျွန် တော်စိတ၀င်စားနေတာ။ ကိုငြိမ်း သိသွားရင် ပြသနာတက်မှာစိုးလို့ ကျွန်တော့်စိတ်ကို အတတ်နိုင်ဆုံး စိတ်ကိုထိန်းပြီးနေခဲ့ပါသေးတယ်။ထိန်းလေပိုဆိုးလေဖြစ်နေတာနက် အရဲစွန့်ပြီး ခုလိုလုပ်ရတာပါ။ ကျွန်တော် မနေနိုင်တော့ဘူးဗျား။ အ.. ကို.. ကိုချစ်တယ်.."

ကောင်းရော ကိုငြိမ်းက သူ့မွေးစားသား သွသူမွေးမစားဘဲ .. ကျွန်တော်နဲ့ တွေ့ပေးသလို..ပညာတွေသင်ရင်း မွေးထား ရကျိုးနပ်သားပဲ။ နောက်ဆုံး ကျွန်တော်က သူ့လို ဆိုတာပြောပြလိုက်တော့ မင်းစားချင်ရင် စားလို့ရတယ် ပြောလိုက်သလိုပါပဲ ။ ဖြစ်တတ်ပုံများ အလွဲတွေ။
ခုတော့ ပြသနာတက်ပြီး သူကလွတ်လပ်သူဆို ပြသနာမဟုတ် ကျွန်တော်က လောလောဆယ် လွတ်လပ်နေသူလေ။

"အ…အ.ကို.. ကျွန်တော့်ကို စိတ်ဆိုးသွားတာလား"
"မ..မ.. ဆိုးပါဘူး"
"ဒါဆို.. ကျွန်တော့်ကို .. ချစ်တယ်ပေါ…"
"ဟင်း"
သက်ပြင်း တစ်ချက်မှုတ်ထုတ်လိုက်ရတော့သည်။ ခု တော့ သေချာလေ့ကျင့်ပေးထားသော စစ်သည်တော်ကို ကိုငြိမ်းကိုယ်တိုင် စစ်ဗျူဟာခင်း မကစားဘဲ။ကျွန်တော့်ဆီလွှတ်လိုက် သလား အောက်မေ့မိသည်။သီဟအောင် အသက်က 20 ပင်မပြည့်သေးသော တက်သစ်စလူငယ် လူရွယ် တဇွတ်ထိုးလေး ဘယ်လိုထိန်းရပါ။

"ပြောပါ.. အ.ကို..ရ..နော်"
"မပြောပါရစေနက် ..ကွာ.."
"ဟာ.. အ..ကို.. မ. ..ရ ..ပါ..ဘူး ..ကဲ"
"အို.."

ဇွတ်ပင် ကျွန်တော့်အား… သူ့ရင်ခွင်ထဲ အတင်းဇွတ်ပြန်သွင်းကာ နဂိုအတိုင်း သူ့စိတ်ထင်တိုင်းကျဲတော့ပြန် သည်။ လူလည်း အရုပ်တစ်ရုပ်လို..

"လွှတ်ပါ.. ကွာ .. လူ…မြင်..လို့မကောင်းဘူး"
"မြင်..မြင်..ဗျာ.."

လူလည်း သူ့ရဲ့အကိုင်အတွယ် အပြုအမူတွေကြားမှာ ပျော့နေရသည်။ ရုန်းဖို့ပင်အင်အားမရှိတော့..။ ရုန်းလည်း မရုန်းရဲ အနည်းငယ် ရုန်းတာနဲ့ သူက အတင်း အကျပ် ပြန်ချုပ်ကာ အနမ်းမိုးတွေရွာနေသလို ကျွန်တော့် ရင်အုံရှိ စူတင်းနေသော နို့လေးတွေအား တပြွတ် ပြွတ် ငုံစို့လိုက် .ဖင်သားများကို နှိုက်လိုက်နဲ့ ပြန်ရုန်းပါက လူတွေသိကုန်တော့မည် ။ကောင်းလည်း ကောင်း ရှက်လည်း ရှက်.ကြောက့်လည်း ကြောက်မို့အနည်းငယ် ရုန်းကာ အလိုက်သင့်နေလိုက်တော့သည်။

သန်မာသော မြင်းရိုင်း၊ အရှိန်တက်နေသော ကြမ္မာရထား ကို ဘယ်လိုထိန်းသိမ်း ဘရိတ်အုပ်ပေးရပါ့မလည်း။ သူကို ထိန်းသိမ်း ဘရိတ်အုပ်ဖို့နေနေသာသာ ကျွန်တော့်ကို ကျွန်တော်ပင် မနိုင်ချင်တော့။တဖြည်း ဖြည်း ရုပ်ရှင်ရုံက ဇာတ်ကားကပဲ ညအခန်းတွေအလင်း အားနည်းသည့် indoor အခန်းတွေများနေတာလား မသိ အမြင်အာရုံတို့ ဝေ့၀ါးက အသိစိတ်တို့ ပျောက်သွားတော့သည်။ ဘယ်လောက် ကြာအောင် သူပြုသမျှ နုနေရသလဲမသိတော့.. ကျွန်တော်လိုအပ်နေသော တောင့်တနေသော ကိုကျော်စိုး ၊ သူ့ဆီကမရရင်တောင် ပူပူ နွေးနွေး ရည်းစားဖြစ်ခဲ့သော ကိုဇော် ဆီက ပြုစုယုယမှုများကို မထင်မှတ်သော သီဟအောင်ဆီက ရနေသောအခါတွင်မတော့..။ ကမ္ဘာရေခဲတို့ အရည်အဖြစ်တဖြည်းဖြည်းပျော်ဆင်းလာပါတော့သည်။

ကျွန်တော် သိလိုက်တဲ့ ဝိုးတဝါးအသိညဏ်ထဲတွင်တော့ပျော့ပြီးကော့ကာနေသော ကျနွ်တော့်ခန္ဓာရှိ လက်အား သူ့လက်ကြမ်းကြီးတစ်ဖက်က ဆွဲယူကာ အားကစားသမား ပီသသော သူ့ပေါင်လုံးပေါ်သို့ဆွဲတင် ကာ အပေါ်ကာ ဖိထားတာကိုသိလိုက်ရသည်။ လက်တို့ ကျင်သွားသလို..ခံစားလိုက်ရသည်။ ကျင်လည်ဖူးသော လက် တို့က ဒီအတိုင်းရပ်မနေတော့ပါ။ ပတ်သက်ခဲ့ဖူး အလိုးခံခဲ့ဖူးသော ယောက်ျားတွေကို အထူးသဖြင့် ကိုမင်းမင်း၊ ကိုကျော်စိုးနဲ့ ကိုဇော်တို့ကို ပြုမူသလိုပင် အသာအယာသူ့ပေါင်ကို ပွတ်သပ်ပေးနေမိတော့သည်။ သူလည်း တရှူး ရှူးတရှဲရှဲ အသက်ရှူသံ ရင်ခုန်သံ ဇောချွေးတို့နဲ့ ရမ္မက် တွေတက်ကာ သူ့ ဘောင်းဘီ ချိတ်ဖြုတ် ဇစ်ကိုဟ အ တွင်းခံကို လျော့ချလိုက်သော အခါ တောကြီး မြွေ ဟောက် တစ်ကောင်လို ပါးပြင်းထောင်နေသော သူ့လီးကြီးက အမှောင်ထဲတွင်မည်မျှကြီးကာ တုတ်ပြီး ရှည်ကြောင်းကို မျက်စိက သေချာမမြင်ရပေမယ့်… သူ့ body အချိုးအစားအရ ကြီးမယ်ဆိုတာတော့ သိပါတယ်။ သူက ကျနွ်တော့်လက်ကို အုပ်ကိုင်ကာ သူ့လီးပေါ်တင်ပေးလိုက်ချိန်မှာတော့ လူတစ်ကိုယလုံးဓာတ်လိုက်ကာ ကျဉ်တက်သွားသလို လက်ကိုမီးစနဲ့ တို့လိုက်သလိုခံစားလိုက်ရသည်။

အိုး.. လူသာငယ်တယ် ကိုငြိမ်းမွေးစားညီတွေရဲ့ လီးကတော့ စံချိန်ကျော်တွေပါလား အရှည် 7 လက်မနဲ့ ကျွန်တော့်လက်ကောက်၀တ်ထက်ကြီးမှန်း သူ့လိင်တံပေါ်လက်တင်က ဆုပ်မိလိုက်တာနဲ့ ချိန်ဆမိသည်။
လူက ဆယ်ကျော်သက်ပဲရှိသေးတယ် ကိုကျော်စိုးတို့ အရွယ် လောက်ဆို လူကော လီးကောကြီးလာပါက ကိုကျော်စိုးကိုပင် မှီနိုင်လောက်သည်။
................

ပန်းတိုင်တစ်ခု

ကိုဇော်က လီးကြီးတယ် ရှည်ပေမယ့် သီဟအောင်လောက်တော့လုံးပတ်သိပ်မတုတ်ဘဲ ဖြောင့်ဖြောင့်ရှည်ရှည် ဖြူဖြူ။ အရှည်ကတော့ သီဟအောင်ထက် ပင်မက ကိုကျော်စိုး ထက်ပင် အနည်းငယ် လက်မ၀က်လောက် ရှည်မည်။ လုံးပတ်အတုတ်ကတော့ သာမန်ပင် ကြီးတယ် တုတ်သည်ဆိုရုံမျှ လင်းပိုင်ခေါင်းလိုပင် အောက်စိုက်နေသည်။ တွေ့ဖူးသမျှထဲမှာတော့ ကိုကျော်စိုးက အရှည်ဆုံး အတုတ်ဆုံးလိုထင်ထားတာ။ တကယ်လည်း ရှည်ပါသည် တုတ်ပါသည်။ ခု သီဟအောင်က ကိုကျော်စိုးထက်ပင် လက်မ၀က် လောက်ပိုတုတ်နေသည်။ အရှည်ကတော့ ကိုကျော်စိုးကိုမမှီသေးပေမယ့် အသက်ငယ်သေးတော့ မှီလောက်သည်။
သူ့ လီးကြီးက သန်မာမှု ကြောင့် မီးတိုက်ထားသော သံချောင်းကြီးလို ပူနွေးမာတင်းကာ အရည်ကြည်တို့
စို့နေသည်။ သူ့ လီးကို လက်ဖြင့်ဆုပ်တာတောင် မပြည့်တာ သူက ကျနွ်တော့်လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ကာ အပေါ်အောက် ဖိကစားနေသည်မို့ ကျွန်တော့်ရဲ့ တင်းထားသမျှ အရည်တိုသည်လည်း ပျော်ဆင်းကာ စို့လာပါတော့ သည်။သူက ကျွန်တော့်နားနား ကပ်ကာ။

"အ..ကို.. ကျနွ်တော်.. ကို.. ထု.ပေး..ပါ..ဗျာ.. ကျ.. နော်.. မရတော့ဘူး.."

တုန်ရီ မောဟိုက်က ငတ်မွတ်နေသော အသံတုန်ုတုန်တိုးတိုးဖြင့် ကပ်ပြောလာသည်။ မထူးတော့ဘူးလေ ဒီအချိန်ရောက်မှတော့ ..။ ထို့ကြောင့်လည်း တတ်သည့် ပညာမနေသာကာ သူကောင်းအောင် သူ့ ကွမ်းသီးလုံး ဒစ်ခေါင်းကြီး ကို ကစားလိုက်. လီးတန်တစ်ချောင်းလုံး လုံးပတ် မဆုပ်မိတာတောင် ရသလောက် ဆုပ်ကိုင်ကာ
အထက်အောက် ခပ်မှန်မှန်လေးထုပေးလိုက်မိတော့ သည်။

"အ… အင်း.. အူး.. ရှူး.. အ… ကောင်း.. တယ်… အ.. ကို.. ကို.. ငြိမ်း.. လုပ်ပေးတာထက်.. ကောင်း.."

ကိုငြိမ်း လို့ သူယောင်ပြီးထွက်လိုက်တာ ကြားတော့ ထုပေးနေသော အရှိန်တွေ လျော့သွားတော့သည်။

"အား.. အ… ကို . မလျော့နဲ့.. လုပ်ပါ… အ..အ."

သူ့တောင်းဆိုမှုကြောင့် ခပ်သွက်သွက်လေးကို ထုပေးရပြန်သည်။ လက်တွေ နည်းနည်း ညောင်းလာသဖြင့်..
သူ မြန်မြန်ပြီးအောင် အောက်က ဂွေးအုတွေကို ဆုပ် ကိုင်လိုက်တော့ ဟင်း.. ဂွေးအုတွေကလည်း ကို​ကျော်စိုးတို့ ကို​ဇော်တို့လိုပင် ကြီးလိုက်တာ.. လူပျိုလေးဖြစ်ပြီး..

"အိ.. အ.. အင်း"

သူက ဖီးတွေစွတ်လာကာ ကျွန်တော့် အား အငမ်းမရနမ်းသလို မကြာခဏ ကျွန်တောနို့သီးခေါင်းလေးတေအား ကုန်းစို့တော့သည်။ ကျွန်တော် တို့နှစ်ယောက်မှာ ကာမ ရေကြော မျောနေသဖြင့် ပတ်၀န်းကျင်ကို ဂရုမထားနိုင်တော့. ပတ်၀န်းကျင်ကလည်း အနီးနား ဘယ်သူမှမရှိသလို ရှိသည့် အတွဲတွေကလည်း ကျနွ်တော်တို့လိုပင် အလုပ် ရှုပ်နေကြသည်။ နောက်ဆုံးမတော့ ကိုငြိမ်းလက်ထွက်တပည့် ဆယ်ကျော်သက်က ကျွန်တော့်ရဲ့ အကိုင်အတွယ်မှာ ကျရှုံးသွားတော့သည်။

ဟုတ်သည်လေ ဆယ်ကျော်သက်ဆိုတာ စိတ်မြန်.. ကိုယ်မြန် အပြီးမြန်ကြသည်။ ၀ါရင့်တွေလို ကြာကြာထိန်းမထားနိုင်တာသဘာ၀ပဲ လေ။ အဲ့လို ဖြစ်နိုင်သလို။ခုလို ရုပ်ရှင်ရုံထဲ အချိန်မရလို့ ဆန္ဒကို အမြန်ပြီးစေချင်လို့ထိန်းမထားတာလည်း ပါမည်ပေါ့။ တဖြည်းဖြည်း ညည်း ညူ အလုပ်ရှုပ်ရင်း သူအားမရတော့ ကျွန်တော့်လက်ကို သူအပေါ်ကဖိကိုင်ကာ ခပ်မြန်မြန်ပင် ဂွင်းထုလိုက်တော့ သည်။ သိပ်မကြာခင်မှာ အရှိန်မပြင်းတပြင်း သုတ်ရည်ပူတို့ တဆစ်ဆစ် ပန်းထွက်လာကာ သူ့ရဲ့ ဆန္ဒအထွဋ် အ ထိပ်ပြီးခြင်းပန်းတိုင် သို့ရောက်ခဲ့လေသည်။

ကျွန်တော့် ညီဘွားမှာတော့ ရှေ့ပြေးအရည်ကြည်တို့ စို့ကာ မာတောင်နေပေပြီ။ သီဟအောင်ရဲ့တင်းကျပ်စွာဖက်ထားခြင်းကို ခံလိုက်ရကာ အနမ်းမိုးတွေ နေရာကွက်ပြီး ကြီးခဲ့လေသည်။ ကိုယ်ဖာသာကိုယ်လည်း ကျေနပ်သလို. ဘာလိုလိုတော့ခံစားမိသည်။ သူပြီးသွားတာကိုလား။ ပြီးအောင်လုပ်ပေးလိုက်ရတာကိုလား သေချာတော့မသိ။ သေချာတာကတော့ ကျွန်တော်မပြီးသေးဘူးဆိုတာပါပဲ။ မပြီးလိုက်ချင်းက ညနေမှာချိန်ကိုက်ထားသော ဗုံးတစ်လုံးလို ပေါက်ကွဲဖို့ တာစူနေတယ်ဆိုတာတော့…။

တစ်ရှူးနဲ့ ပေနေသော သူ့သုတ်ရည်အချို့ကို တယုတယ သုတ်ပေးရင်း နှစ်ဦးသားနားလည်သောအကြည့်တို့က စကားပြောနေကြသည်။ သိပ်မကြာမီမှာပင် မီးများလင်းကာ ရုပ်ရှင်ဇာတ်လမ်းလည်း ပြီးဆုံးခဲ့ပြီမို့ ဟန်မပျက် ထပြန်ဖို့ ပြင်ကြသည်။ အဲ့သည့်အချိန်မှာ အချို့အတွဲတွေက ဖရိုဖရဲ.. ဟင် ကျွန်တော်တို့လို ယောက်ျားချင်းအတွဲတွေလည်း ရှိနေပါလား။ အမိုက်မှောင်ထဲက အမိုက်မှောင်မို့..ဘာမျှသတိမထားမိကာ အချို့ ဖရိုဖရဲ ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်တာ လူအချို့မြင်ကာ..ဟာ.. ဟယ်.. ဟင်.. အို.. အမေဋိုက်သံပေါင်းစုံသလို အချို့ကလည်း မထူး ဆန်းသလို။ အချို့ကလည်း စပ်စုသလို၊ အချို့က အားကျသလို၊ အချို့က ကဲ့ရဲ့သလို။ ပြစ်တင်ပြောသံအချို့ စည်သွားကာ ခဏတာ အသက်၀င်သွားသည်။ သူတို့လည်း အသိစိတ်၀င်ကာ လူချင်းခွဲ ပြီး ခြေဦးတည့်ရာ လူချင်းတိုးခွေ့ ပြီး မပြေးရုံတမယ် ထွက်သွားကြသည်။ ခဏနေတော့ ရုံစောင့်ရောက်လာကာ ဆဲဆို၊ မြည်တွန်ပြီးနောက် ခါတွေ့ရင်ဖမ်းမည်။ ရဲတိုင်မည်။တွေ့ရင် အ ကြောင်းကြားဖို့ ပြောကာ ထွက်သွားသည်။

ကျွန်တော်တို့လည်း ကိုယ့်လိပ်ပြာ ကိုယ်မလုံကာ အမြန်ပြန်ထွက်လာကြသည်။ ထွက်ပေါက်ကနေ တဆင့် သန့်ရှင်းရေးလုပ်ဖို့ သန့်စင်ခန်းရှိရာသို့ နှစ်ဦးသားတိုင်ပင်မထားဘဲ လျှောက်လာကာ ကိုယ်စီ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ကြသည်။ပြီးတော့ ပြန်ထွက်လာခဲ့ကြကာ ကားမှတ်တိုင်ဆီဦးတည်ဖို့ ခြေလှမ်းစသည်အထိ ဘာစကားမှမပြောခဲ့ကြပါ။ နှစ်ဦးသား ရင်ထဲမှာ ရှက်သလို၊ နှစ်သက်သလို၊ ဘာလိုလိုမှန်းမသိ ခံစားနေရတယ်ဆိုတာတော့ထုတ်ပြောဖို့ခက်လှသည်။ သေချာတာကတော့ သူနဲ့ ကျွန်တော် ရုပ်ရှင်လာကြည့်တုန်းကလို မဟုတ်ကြတော့ခြင်းတစ်ခုခုဖြစ်ကာ ထူးခြားစွာခံစားချက်တွေရှိကာ ရှိန်သလို ဘာလိုဖြစ်နေတာတော့ သေချာသည်။ ဒီလိုနဲ့ ကားမှတ်တိုင်မရောက်ခင် စကားစ ပြောတာကာ သီဟအောင်..။

"ကို.. အ.. ကို.. coffee လေးဘာလေး၊ အအေးလေး သောက်ပြီးမှ ပြန်မှာလား.. "

သူပြောမှ သတိရသည် ညနေ ကိုငြိမ်းချိန်းထားတာကို သတိရကာ။။

"သြော်.. အင်း.. နောက်မှ..ပေါ့.. ကိုငြိမ်းနက် ချိန်းထားတာရှိလို့ "
နောက်မှဆို. အ..ကို..က အလုပ်မထွက်တော့ဘူးပေါ့။
ကျွန်တော် ဘာမျှ.မပြော.. ပြုံးပြလိုက်သည်။

"တကယ် ..မထွက်ပဲ ဆက်လုပ်မှာလား"
"သြော်.. မလုပ်လဲ. တွေ့ ချင် ချိန်းလို့ရတာပဲ။ မြို့ထဲလာရင်တွေ့မှာပေါ့"
"အင်း.. ဟုတ်သားပဲနော်"

အဲသည့်အချိန်က လက်ကိုင်ဖုန်း smart ဖုန်းတွေက ခုလို ပေါပေါသီသီမသုံးနိုင်ကြ။ စစ်ဘက်၊ နယ်ဘက် အရာရှိ၊ ပိုက်ဆံချမ်းသာသူများနဲ့ ဆယ်လီအချို့ လုပ်ငန်းရှင်တွေသာ ကိုင်နိုင်ကြသည်။ အခုလို smart ဖုန်းမဟုတ်။ Key pad ကိုသာ အကောင်းဆုံးကိုင်ကြသည်။
ဖုန်းဆက်ခြင်ရင် အနီးအနား PCO ဖုန်းဆိုင်လေးများ။ ဒါမှမဟုတ် အသိအိမ်၊ စျေးဆိုင်ကို ပြောထားရ ခေါ် ရ သည်။

"အ…ကို . ဆက်သွယ်ရမယ့် ဖုန်းပေးထားပါလား"

တဆင့်ခံဖုန်းကို ပြောနေတာသိသည်။
"အင်း ပြန်ခါနီးပေးမယ်လေ"
"အ..ကို..ကလည်း"

အိမ်မပြန်တာကြာတော့.. သေချာတဲ့ ဖုန်းခေါ်ပေးတဲ့အိမ် နံပါတ်ကို ပြန်ရှာရဦးမယ်လေ။

"အာ့ဆို ပြီးရော…ဒါက.. ညီ့ဆီ တဆင့်ဆက်သွယ် လို့ရမယ့်ဖုန်း၊ ဒေါ်ပုမအိမ်ခေါင်းရင်းက အစ်ကိုတို့ခြံနားကပ်လျက်အိမ်က ဖုန်း ။ ကျွန်တော့်ကိုခေါ်ပေးပါဆို မှာထားလို့ရတယ်"

ဒီလိုနဲ့ ကားမှတ်တိုင်မှာ ကားစောင့်နေတုန်းသီဟအောင်ရဲ့ အသိကားက ထိုးရပ်လာကာ..

"ဟေ့.. သီဟ.. ပြန်မှာလား.. လာ အရှေ့ခန်းကတက်"

ဆိုသဖြင့်… သူက ကားကိုအရင်တက်ကာ အလယ်ကထိုင်ပြီး ကျွန်တော့်ကို ခေါ်သဖြင့်.ကားခ မကုန်တော့ဘဲ ကားအရှေ့ခန်းတွင် နှစ်ယောက်ထိုင်ကာ ပြန်လာခဲ့သည်။
ကားဆရာ နဲ့ သူရောက်တက်ရာရာ ပြောလိုက် ရယ်လိုက်နဲ့ လိုက်လာကြရင်း ကျနွ်တော်နဲ့စကားသိပ်မပြောဖြစ်ကြ။ အနည်းငယ် ကားဆရာနဲ့ ပြောလိုက် သူနဲ့ ကျနွ်တော်တို့ သုံးယောက်ပြောလိုက်လုပ်ရင်း နောက်ပိုင်း
သူတို့နှစ်ယောက်သာ ဆက်ပြောနေကြသည်။ကျွန်တော် ကတော့ လမ်းဘေး၀ဲဉ် ယာက ရှုခင်းတွေကို ငေးမောကြည့်ကာ တွေးတောစဉ်းစားရင်းလိုက်ပါလာခဲ့သည်။
တဖြည်းဖြည်း မျက်စိတွေလေးလံလာတော့ ငိုက်လာသည်။ ကျွန်တော့်ကျောကုန်းပေါ် သူ့လက်မောင်းကြီးတစ်ဖက်က မသိမသာလာတင်သလို ကားပြတင်းပေါက်ဘက်ကနေ လက်တစ်ဖက်ကနေ မသိမသာ ပွတ်သပ်နေသလို ခံစားရလိုက်။ တစ်ခါ တစ်ခါ သူတို့ စကားသံတွေတိတ်လိုက် ရယ်သံတွေတိတ်လိုက်နေရင်း အနောက်ခန်းကပ းစပါယ်ယာရဲ့ စပီကာကနေ မှတ်တိုင်အော်သံ ကားသံ တစ်ချက်ချက် ကား FM Radio ကနေဖွင့်တဲ့
သီချင်းသံကြားလိုက်နက် မျက်လုံးကမဖွင့်ချင်တော့
ကားဘရိတ်အုပ်လိုက်တိုင်း ကျွန်တော့်အပေါ် သူပိုဖိသလို ဖက်သလို ဖြစ်နေသဖြင့် လှည့်ကြည့်တော့ သူ လည်း အိပ်ငိုက်နေတယ်ထင်ရသည်။

တစ်ချက်ချက် သူ့လက်က ပခုံးပေါ်က လျောကျကာ ကျွန်တော့်ခါးကို ဖက်ထားလိုက်နဲ့ ကျွန်တော်လည်း
ပြောဖို့နေနေသာသာ မျက်လုံးတွေကလေးလံကာ သတိမရချက် ရတစ်ချက်နဲ့ နောက်ဆုံး အသိစိတ်တို့လွတ်ကာ…။


ဆက်ရန် အပိုင်း - ၃၇
--------------------------------------------

မှတ်ချက်။ ။ ထန်ပြီး ထုပါ.. အတုမယူပါနှင့်😁

<Zawgyi>


သုံးပင္လိမ္တဲ့ ည
အပိုင္း - ၃၆

#Credit;C.K.O

အခ်စ္႐ုပ္ရွင္

ကေလးမဟုတ္ေၾကာင္းကိုေတာ့ ႐ုပ္ရွင္႐ုံထဲေရာက္မသိရေတာ့သည္။ နံမည္ႀကီး အဆင့္ျမင့္႐ုပ္ရွင္႐ုံမဟုတ္တာေကာ၊ super တန္း၀င္ ျမန္မာဇာတ္လမ္းအသစ္မ်ားမတင္တာေၾကာင့္လား၊ အျခား ႏိုင္ငံျခား ႐ုပ္ရွင္ up to dateမ်ားမတင္တာေၾကာင့္လားေတာ့မသိ ႐ုပ္ရွင္႐ုံက လမ္းဆုံ လမ္းခြ ေထာင့္မွာရွိေပမယ့္.. ၾကည့္ရႈသူနည္းသည္။ ေန႔လယ္ ေန႔ခင္းပြဲျဖစ္တာကတစ္ေၾကာင္း ႐ုံး ပိတ္ရက္မဟုတ္ဘဲ ၾကားရက္ျဖစ္တာေၾကာင့္လည္းပါမည္။ သူ့ဇာတ္ကားကလည္း ဆြဲေဆာင္မႈမရွိေသာ ကားျဖစ္ဖို႔မ်ားမည္ထင္သည္။ လက္မွတ္သိမ္းေသာေနရာတြင္ အတြဲအခ်ိဳ႕နဲ႔ လူအခ်ိဳ႕သာ ၀င္သြားၾကသည္။

လိုက္ကာေနာက္ကို ႐ုတ္တရက္၀င္လိုက္ေတာ့ အေတြးမ်ားေနေသာ က်ႏြ္ေတာ္ ႐ုတ္တရက္ ဘာမွ်မျမင္ေမွာင္ မိုက္သြားသည္မို႔ ေျခလွမ္းတုန္႔ကာ စမ္းတဝါးဝါးျဖစ္ၿပီး ဆြဲမိ ဆြဲရာလွမ္းအဆြဲ သူကလည္း ကြၽန္ေတာ့္လက္ကို လွမ္းဆြဲသျဖင့္ လက္ျခင္း ဆြဲမိကာ မလြတ္ေတာ့ဘဲ ဆြဲေခၚသြားသည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အလိုက္တသိ သူေခၚရာေနာက္ပါသြားသည္။ ႐ုပ္ရွင္႐ုံထဲဝင္တာေနာက္က်သျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းဆိုတာနဲ႔ မတ္တပ္ရပ္ကာ အ႐ို အေသေပး အေလးေတာ့ မျပဳလိုက္ရေတာ့ေပ ။လူရွင္းတယ္ ဆိုေပမယ့္၊ ခပ္ေမွာင္ေမွာင္အခန္းထဲမွာ လူသိပ္မရွိေပမယ့္ အတြဲေတြက ဟိုတစ္စု သည္တစ္စု ။ တစ္ေယာက္ထဲ သမားအခ်ိဳ႕လည္း ဟိုတစ္ေယာက္ ဒီတစ္ေယာက္၊ အခ်ိဳ႕ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္တယ္။ အခ်ိဳ႕ က ပါလာတဲ့ အစားအေသာက္ကို စားလိုက္ေသာက္လိုက္၊အခ်ိဳ႕က ႐ုပ္ရွင္႐ုံမွာ လာအိပ္ေနသည္။ အတြဲအခ်ိဳ႕ကေတာ့လူရွင္းတာ ေမွာင္တာကို အခြင့္ေကာင္းယူကာ ကိုယ္စီ အလုပ္ ရႈပ္ေနၾကသည္။

႐ုပ္ရွင္႐ုံထဲ ဇာတ္လမ္းကျပေနေပမယ့္ ပ်င္းစရာ ျပင္သစ္ ဒရမ္မာကားျဖစ္တာကတစ္ေၾကာင္း ညဘက္နက္ အလင္းေရာင္နည္းတဲ့ အခန္းေတြမ်ားတာေၾကာင့္ ႐ုံထမွာ လိုတာထပ္ ပိုေမွာင္ေနသလိုျဖစ္ကာ။ အက္ရွင္ကား မဟုတ္သျဖင့္လည္း လည္း အသံကတိုးတိုး ဇာတ္လမ္းရဲ႕ျပကြက္နဲ႔ ခံစားခ်က္အမူအယာေလာက္သာ အသားေပးသည္။ စကားေျပာလည္းနည္းသျဖင့္ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ ကာ အသံတိတ္ေခတ္က ျဖဴမဲကားတစ္ခုကို ၾကည့္ေနရသလိုပင္။ ဂီတသံတိုးတိုးေလးဇာတ္၀င္သီခ်င္း တိုး တိုး ေအးေအးေလးေတြသာမ်ားသျဖင့္ ဘာသာ စကား ကနားမလည္ ဇာတ္လမ္းက ဆြဲေဆာင္မႈသိပ္မရွိ စဉ္းစားစရာ ပုံစံမို႔ ဒီအတိုင္းထိုင္ၾကည့္ပါက ငုတ္တုတ္အိပ္ေပ်ာ္ေနမွာပဲျဖစ္သည္။

ဘယ္ခုံမွန္းမသိ ဘယ္ေနရာအတန္းမွန္းမသိ သူလိုကရွာရာေနာက္လိုက္ရင္း ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ ဟိုတစ္စု သည္တစ္စု ထိုင္ေနတဲ့လူေတြ ေရွ႕ ေက်ာ္ျဖတ္ကာ…ေနာက္ဆုံးတန္း အေပၚဆုံးထိတက္ၿပီး DC ေခၚလား BC ေခၚလား ႏွစ္ေယာက္ထဲ သီးသန္႔ထိုင္ရေသာ ခုံေလးမ်ားရွိရာ ေထာင့္စြန္းခုံနားေရာက္ေတာ့ သူက ထိုင္ခ်လိုက္သည္။

"အ.."

႐ုတ္တရက္ သူကက်ႏြ္ေတာ့္လက္မလႊတ္ဘဲ ထိုင္ခ်လိုက္သျဖင့္ က်ႏြ္ေတာ့္ကို ေဆာင့္ဆြဲသလိုျဖစ္ကာသူ့ရင္ခြင္ထဲသို႔ တန္းခနဲ၀င္ေရာက္ေတာ့သည္။ ႏွစ္ေယာက္သား အံ့ၾသမွင္သက္ကာ ႐ုတ္တရက္ေၾကာင္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ကလည္းသီဟေအာင္ရင္ခြင္က်ယ္ႀကီးထဲမွီေနမိသလို သီဟေအာင္ကလည္း သန္မာေသာ လက္ေမာင္းႀကီးမ်ားျဖင့္
ဖက္ထားေတာ့သည္။ အားကစားသမားမို႔ ေမာက္ေနေသာ ရင္အုပ္ႀကီးက ေႏြးေထြး ေတာင့္တင္းေနသလို
တဒိန္းဒိန္းခုန္ေနေသာ သူ့ရင္ခုန္သံမ်ားႏွင့္ ၀င္သက္ထြက္သက္ျပင္းျပင္းေႏြးေႏြးႀကီးမ်ားက သူ့ဆီမွတဆင့္ ကြၽန္ေတာ့္ဆီသို႔ ကူးစက္ကာ ကတုန္ကရင္ျဖစ္လာေတာ့ သည္။ ႐ုပ္႐ုင္႐ုံ ပိတ္ကားထက္က ဇာတ္၀င္ခန္းအခ်ိဳ႕အလင္းေရာင္ေၾကာင့္ အသိတရားအခ်ိဳ႕ျပန္၀င္လာကာ
အသာအယာ သူ့ရင္ခြင္ထဲက ႐ုန္းထြက္မိသည္။အစပိုင္းသူက မသိမသာ ဖက္ထားတာ မေလ်ာ့ေပမယ့္ ေနာက္ေတာ့ အလိုက္တသိသူက ေလ်ာ့ေပးလိုက္သျဖင့္ ရင္ခြင္ထဲကခြာကာ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားထဲ စိတ္ပို႔ကာ ၾကည့္ေနမိသည္။ ဇာတ္ကားကလည္း ေအး aircon ကလည္းေအးလာသလို ၾကည့္တဲ့လူေတြကလည္း ဟိုတစ္ေယာက္
ဒီတစ္ေယာက္နဲ႔မို႔ ပ်င္းလာကာ သီဟေအာင္ ၀ယ္ထားေသာ ေထာပါတ္ေပါက္ေပါက္ဗူးေလးကိုေဖာက္ကာ စားလိုက္ ေရငတ္ရင္ ေရဗူးေလး ေသာက္လိုက္ လုပ္ေန သည္။ကြၽန္ေတာ္စားတာျမင္ေတာ့ သူလည္းမေနႏိုင္ လာႏႈိက္စားေတာ့သည္။ ႐ုပ္ရွင္ထဲ မ်က္ႏွာမူ ထားေပမယ့္ လက္ေတြက ေထာပါတ္ေပါက္ေပါက္ဗူးနဲ႔ ေရဗူးဆီမွာ
လက္ေတြေရာက္ကုန္သည္။

တစ္ႀကိမ္မွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ေရေသာက္ၿပီးျပန္အခ် ေရဗူးေအာက္မက်ခင္ သူ့လက္ကလာလွမ္းကာယူသြားသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္လက္ပါ ဆုပ္ကာပါသြားသည္။ ေရဗူးကိုေဘး မွာျပန္ထားဖို႔ ႐ုန္းကာ ျပန္ထားလိုက္ၿပီး ေပါက္ ေပါက္ဆုပ္ ကိုအႏႈိက္ သူကလည္း အႏႈိက္ဒါေပမယ့္ သူ့ႏႈိက္တာက ေပါက္ေပါက္ဆုပ္ဆီမေရာက္ ကြၽန္ေတာ့္လက္ ကို ဆုပ္ကိုင္မိသြားသည္။ကြၽန္ေတာ္ကလည္း သူ့ကိုအၾကည့္ သူကလည္း ျပန္အၾကည့္ အၾကည့္ခ်င္းဆုံသြားေတာ့.. ႏွစ္ေယာက္သား တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာ မ်က္ေတာင္ မခတ္ဘဲ
စိုက္ၾကည့္ေနမိၾကသည္။ သူ့မ်က္၀န္းက အၾကည့္ရဲ႕ အဓိပၸါယ္ ဝိုးတဝါး အလင္းေရာင္ေအာက္မွာ ေတာက္ပစြာျမင္ရသည္။ သိလိုက္ရတာကေတာ့… အခ်စ္..။ အိုး.. လူတစ္ကိုယ္လုံး ေက်ာက္႐ုပ္ျဖစ္သြားသည္။ ဘာဆိုဘာမွ် မသိေတာ့…။ ႐ုပ္ရွင္႐ုံထဲကေန သီးျခား ကမၻာတစ္ခုကို ေရာက္သြားေတာ့သည္။ ေႏြးေထြးေသာ ေလျပင္းျပင္းတစ္ခ်က္က နဖူးေပၚျဖတ္တိုက္သြားသလို..တစ္စုံ တစ္ရာက ဆြဲငင္မႈေၾကာင့္ စိတ္ညႇိဳ႕ခံရသလိုျဖစ္နေသာ ကြၽန္ေတာ္လက္ထဲက ေပါက္ေပါက္ဆုတ္ ဗူးလည္းေအာက္သို႔ လြတ္က်သြားသည္။ျပန္ေကာက္ဖို႔မတတ္ႏိုင္ေအာင္ သန္မာလွေသာ ဆြဲအားတစ္ခု၏ ဆြဲငင္မႈကိုခံရလိုက္သလို.. စပါးႀကီးေႁမြ တစ္ေကာင္ အစာကိုမ်ိဳခါနီး ရစ္ပတ္လိုက္သလို ထူထဲလုံၿခဳံ ေတာင့္တင္းေသာ အရာတစ္ခုဆီ ေရာက္ရွိသြားကာ ပူေႏြးမႈ တဒုန္းဒုန္းတိုခါေနမႈကို ခံစားလိုက္ရသည္။ အိစက္ေႏြးေထြးမႈက ကြၽန္ေတာ့္ပါး ဘယ္ညာအား ထိမိသြားသလို ေရွာင္မရေသာ ထြက္ သက္ ၀င္သက္တစ္ခုက ပါးျပင္တစ္ဝိုက္ တိုက္ခတ္သြားၿပီး ထူထဲေႏြးေထြးစြတ္စိုေသာ အရာတစ္ခုက ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းအား ဆြဲငင္စုပ္ယူမႈက အစာကိုဆတ္ခနဲ ဖမ္းယူသြားေသာ စပါးႀကီးေႁမြလိုပင္ လ်င္ျမန္သြက္လက္ ျမန္ ဆန္ လြန္းကာ ထိထိမိမိရွိလွသျဖင့္ ေရွာင္ခ်ိန္မရလိုက္။
တစ္ဆက္ထဲ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို စွပ္ယူၿပီး ထူထဲသန္မာေသာ လွ်ာႀကီးက ပါးစပ္တြင္း ၀င္လာသည္မွာကိုေက်ာ္စိုးနဲ႔ စစခ်င္းေတြ႕တုန္းကလိုပင္။

အထိအေတြ႕အာ႐ုံေနာက္အသိစိတ္တို႔ေပ်ာက္ကာ.. သြားေတာ့သည္။သူ့ရဲ႕ သန္မာေသာ လက္ေတြကလည္း ပခုံး ေက်ာကုန္းကတဆင့္ ခါးသို႔ ေပြ႕ဖက္ရင္း ဂ်ိဳင္းေအာက္ကိုလွ်ိဳ၀င္လာေသာ လက္ေတြက မို႔ေမာက္ကာ တုန္ရီေနေသာ က်ႏြ္ေတာ့္ရင္အုံကို ဖိကိုင္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ရင္အုပ္ေလး မို႔တက္သြားသည္။ ဒါကိုသူကအလိုက္တသိဆုပ္နယ္မႈက ကြၽန္ေတာလိင့္ကာမစိတ္ေတြကို ထိုး ဆြ ေနတာလား။ ႏွစ္ဦးစလုံးရဲ႕ အသက္႐ွဴသံျပင္းျပင္းနဲ႔ ရင္ခုန္သံတခ်က္ခ်က္ကိုေတာ့ တခါတခါ သတိထားမိက
ၾကားေနရသည္။ က်န္လက္တစ္ဖက္ကလည္း ေက်ာေအာက္ကေနခါးေအာက္ဆင္းကာ ေဘာင္းဘီနဲ႔အတြင္း ခံ ေဘာင္းဘီေအာက္ထဲထိ သူ့လက္ထူထူၾကမ္းၾကမ္းႀကီးေတြက ကြၽန္ေတာ့္တင္သားေလးမ်ားကိုထိုးကိုင္ေနေတာ့.. ဒါလား.. ႐ိုးသားပါတယ္ဆိုတဲ့.. ကေလး.. ဘယ္ကေန ဘယလိုတတ္လာတာလဲ။ကိုၿငိမ္းသင္တာေပးတာလား။။ တစ္ခ်က္ စဉ္းစားမိေလသည္။ သူေတာ္ေတာ္ကဲ ၿပီး ေတာ္ေတာ္အတတ္ဆန္းေတြတတ္လာပါလား။ ျငင္း ဆန္ဖို႔ ကလည္း အားမရွိေတာ့ဘူးေလ။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ထိန္းသိမ္းၿပီးေနေပမယ့္ အထိအေတြ႕ ကာမ အာ႐ုံကိုေတာ့ လြန္ဆန္ႏိုင္ျခင္းမရွိတာ သဘာ၀လား ။ ကိုယ့္ဖာသာပဲ မထိန္းႏိုင္ေသးတာလား။အထိေတြ႕တို႔က ရပ္မသြား။

ကြၽန္ေတာ့္လက္ေတြကလည္း သူ့ကိုတြန္းေနရင္းကေန သူ့ကို ျပန္ဖက္ထားသလိုျဖစ္သြားသည္။တျဖည္းျဖည္း သူပိုၾကမ္းလာသည္။႐ုပ္ရွင္ကား ဘာျဖစ္ေနသည္ကိုလည္းမသိေတာ့။ သူ့လက္ေတြက တစ္ကိုယ္လုံးကို ရစ္ပတ္ညစ္ေနေသာ စပါးႀကီးေႁမြတစ္ေကာင္လို သန္မာလွသည္။ တစ္ျဖည္းျဖည္း အေပၚေအာက္ကေန က်ႏြ္ေတာ့္ အကႌ် ၾကယ္သီးအေပၚပိုင္းေတြျပဳတ္သလိုေဘာင္း ဘီလည္း ဂ်ိတ္ျပဳတ္ ဇစ္ေလ်ာ့ကုန္သည္။သူ ကလည္း ဘယ္တုန္းထကဲ စားခ်င္ေနလဲမသိ လူၾကားထဲ အေမွာင္ထဲမွာ လူၾကားထဲဆိုေသာ္လည္း အတြဲေလးဟိုတစ္တြဲ ဒီတစ္တြဲ ၾကားးထဲပါ။ သူမ်က္ႏွာႀကီး တျဖည္းျဖည္း ငုံလာကာ မို႔ေမာက္ စူတင္းေနကာ ခြၽန္ေနေသာ ကြၽန္ ေတာ့္ႏို႔သီးေလးမ်ားအား ငုံ႔စို႔လိုက္ေတာ…။

"အ…. ဟင္း… အို.. ႁပြတ္..."

ခပ္တိုးတိုး အုပ္အုပ္သံေလးမ်ားနက္အတူ ကြၽန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လုံး ၾကက္သီးမ်ားထသြားကာ တစ္ကိုယ္လုံး ေကာ့တက္ကာ လြန္႔လူးသြားသည္။ ယားလြန္းေကာင္းလြန္းေသာ သူ့စုပ္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ လြန္႔လူး ႐ုန္းကန္ကာ ပတ္၀န္းက်င္ကို သတိထားမိသည္။ကြၽန္ေတာ္တို႔ နားက ခုံေတြမွာ လူမရွိ အတြဲေတြကလည္း ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ သူ့အာ႐ုံနဲ႔ သူ့အလုပ္ နဲ႔ မို႔သတိပင္မထားၾက ေတာ္ေသးသည္။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္ေဘာင္းဘီက ဖင္တစ္၀က္နီးပါး ေလ်ာ့က်ေနသလို အကႌ်လည္း ရင္ဘတ္ရွိ ၾကယ္သီးမ်ား ျပဳတ္ကာ ဖ႐ိုဖရဲျဖစ္ေသည္။

"အင္း.. အို.. သီဟ… လႊတ္ပါ။ မ..မ..လုပ္ပါနဲ႔.လူေတြ. ျမင္ရင္ မေကာင္းဘူး"
"ျမင္ခ်င္တာ.. ျမင္ကြာ..။ လႊတ္ဘူး..ကြာ.. ခ်စ္..တယ္ေျပာမွ.. လႊတ္မယ္.."
"သီ..ဟ.. မဆိုးနဲ႔..ကြာ.."
"မရဘူး.. ..မရဘူး.."
"အိုး.."

သူက.. ပိုဆိုးလာသည္။ ပိုၾကမ္းလာသည္။သူ့လက္ေတြက ကြၽန္ေတာ့္ တင္သားေတြကို ဆုပ္နယ္သလို ကြၽန္ေတာ့္ကို သိုင္းဖက္ၿပီး ခ်ဳပ္ထားေသာလက္တစ္ဖက္က ပိုတင္းက်ပ္လာသလို.. သူကုန္းမစို႔ေသာ ႏို႔သီးေခါင္းေလးအား လက္မျဖင့္ ညႇပ္ဆြဲေတာ့သည္။ လူလည္း မေနႏိုင္ မထိုင္ႏိုင္ျဖစ္ကာသြားေတာ့သည္။

"ေျပာဗ်ာ.. မေျပာရင္.. ဒီေနရာမွာတင္ ကြၽန္ေတာ္လုပ္မယ္.. ဘာျဖစ္ျဖစ္.."

ဟိုက္.. တကယ္လုပ္ေတာ့မယ့္ နဲ႔တူဒယ္ မျဖစ္ဘူး။

"ဟို..သီဟေအာင္သေဘာအတိုင္းပါပဲ ခ်စ္…တယ္။။ ညီ..ေလးလို.."
"ဟာ… မဟုတ္ဘူး.. ေသခ်ာျပန္ေျပာ "
"သီဟေအာင္ရယ္.. ရွက္တယ္.. မေျပာတတ္ဘူးကြာ"

အမွန္ေတာ့ သူ့ကိုလိမ္မေျပာခ်င္။ သူ့ကို ခ်စ္ႏိုင္ေပ မယ့္ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေပးၿပီးမေဝး ခ်င္ပါ။ တ ကယ္လည္း ခ်စ္တယ္ေျပာၿပီး အတူလက္တြဲႏိုင္မွာမွ မဟုတ္တာ။ အလကား သက္သက္ ခံစားခ်က္ေတြေပးၿပီး ကိုၿငိမ္းနဲ႔လည္း မိတ္မျပတ္ခ်င္ပါ။ သူက မစားေကာင္း တဲ့ အသီးတစ္လုံးပါ။ ငါ သူ့ကို အားနာၿပီး အလိုလိုက္တာ မွားၿပီ။

"အကို… လုပ္ပါဗ်ာ။။ ခ်စ္တယ္.. မို႔လား..။ ေယာင္ၿပီး ေခါင္းၿငိမ့္မိလား။ ေခါင္းခါမိလား သတိမထားမိေတာ့။
အမွန္ေတာ့ သူကြၽန္ေတာ့္ကို ကလိေနတာေတြက ကြၽန္ေတာ့္ ကာမစိတ္ကို ႏႈိးဆြထားသျဖင့္ သူမုန္းကာထ သြားမွာလည္း မလိုလားတာမသိစိတ္ကပါ။သိစိတ္ကျငင္းဆန္ေနေပမယ့္ မေအာင္ျမင္။

"အစ္ကိုက ကြၽန္ေတာ္ ခ်စ္သေလာက္ မခ်စ္ပါဘူး..ကြၽန္ ေတာ္ သိပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကသာခ်စ္ရတာ"

ကြၽန္ေတာ္ ဘာမွ် ျပန္မေျပာေတာ့။ သူစိတ္ဆိုးသြားကာ ကြၽန္ေတာ့္ကို အတင္းအက်ပ္ဖက္ထား ခ်ဳပ္ထားတာေတကို ေျဖေလ်ာ့ေပးလိုက္ေတာ့သည္။ စိတ္ထဲ ဟာတာတာျဖစ္သြားသည္။ စိတ္ကို တည္ၿငိမ္ေအာင္ထိန္းရင္း..

"အစ္ကိုတို႔ အေျခအေနက ေရွ႕ဆက္လို႔မွမျဖစ္တာ။
မမိုက္ခ်င္ပါနဲ႔ေတာ့ကြာ.."

စိတ္ထိန္းကာ သူ့ကိုေျဖာင့္ဖ်ေတာ့..။

"ဟား။။ မရဘူး။။ အစ္ကို ညာေနတာ. အစ္ကို႔မွာခ်စ္သူမရွိဘူး.. မရွိဘဲ ရွိတယ္ေျပာတယ္ ညီ သိတာေပါ႔ "

ဟိုက္ မလြယ္ပါလား ငခြၽတ္ေလးက ဆရာႀကီးျဖစ္ေနၿပီလား။

" အဲ့တာထက္ မင္းနဲ႔ ကိုၿငိမ္းး...."
"အစ္ကိုက ကိုၿငိမ္းနက္ ကြၽန္ေတာ့္ကို သ၀န္တို.."
"ဟာ မဟုတ္..ဘူး.. မင္းတို႔က ခ်စ္..သူ"
"ေတာ္ေတာ့ အစ္ကို.. "
"အစ္ကိုသာ ကြၽန္ေတာ့္ကို ခ်စ္ရင္ ၿပီးၿပီ.."
"မဟုတ္ဘူးေလ.. မင္းနဲ႔.. ကိုၿငိမ္းနဲ႔"

သူ့ လက္ညႇိဳးတစ္ခ်ာင္းက က်ႏြ္ေတာ့္ ႏႈတ္ခမ္းေလးအား ကန္႔လန္႔လာထိသျဖင.့် . ကြၽန္ေတာ့္ေမးမယ့္
ေမးခြန္းေတြကရပ္သြား သည္။

"အစ္ကိုသိသလို ကိုၿငိမ္းနဲ႔ က်ႏြ္ေတာ္က ခ်စ္သူေတြမဟုတ္ဘူး"

ဟင္းေျဗာင္လိမ္ၿပီ.. မသာေလး (စိတ္ထဲ ႀကိတ္ဆဲလိုက္သည္) ကြၽန္ေတာ္က အစ္ကိုလိုပဲ သူ့ ကိုခင္တယ္ ။သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို ညီအစ္ကိုထက္ လိုတာထက္ ပိုဆန္းျပားစြာခင္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ လိုအပ္တာေတြ သူကူညီတယ္။
ကြၽန္ေတာ္က အားနာၿပီး လိုက္ေလ်ာေနထိုင္ေပးတာပဲရွိတယ္"
"ခုလိုမင္းနဲ႔ ငါေနသလို လား လိုက္ေလ်ာတယ္ဆိုတာ (တမင္ ရြဲ႕ကာေမးလိုက္သည္) အဲ့လိုမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူးအာ.. ကိုထင္သလို ..မဟုတ္ဘူး။ ကိုၿငိမ္းကို ကြၽန္ ေတာ္က အစ္ကိုတစ္ေယာက္လိုပဲ စထဲကခင္တာ..။ကြၽန္ေတာ္အစက ေယာက္က်ားအခ်င္းခ်င္း မႀကိဳ႕က္တတ္ဘူး"
"ခုေတာ့ ႀကိဳက္တတ္ၿပီေပါ႔.. အဟင္း"

ကြၽန္ေတာ္ရြဲ႕ ေမးလိုက္သည္။

"အဲ့လို မခနဲ႔ပါနဲ႔ဗ်ာ.. ညီ အတည္ေျပာေနတာပါ။
ေနာက္ပိုင္း ကိုၿငိမ္းက ညီ့ကို ဟိုကိုင္ သည္ကိုင္နက္ စသလို ..ေနာက္သလို လုပ္လာတယ္။ ညီ့အေပၚေကာင္းခဲ့ေတာ့ စတယ္လို႔ပဲ ထင္ၿပီး အလိုက္သင့္ေနခဲ့တယ္။ေနာက္ ပိုင္း ဖင္ကိုင္. ေခါင္းကိုင္ ဖက္လား ဆြဲလား၊ နမ္းလားလုပ္လာတယ္.. ညီ့ကို ခ်စ္လို႔ စတယ္ပထင္ေနတာ။
ေနာက္ပိုင္း သူက လိင္တူႀကိဳက္တဲ့သူမွန္းသိလာရတယ္။
ညီလိုခ်င္တာကို သူက အကုန္ျဖည့္ဆည္းေပးတယ္။ ညီ အားနာရသလို အိမ္က မိဘေတြ ညီမေတြနဲ႔လည္း တည့္ေအာင္ေပါင္းေတာ့ အိမ္ကလည္း သူ့ဘက္ကပဲ။ သူ့ကို နည္းနည္း ႏြဲ႕တ့တဲ့နဲ႔ ခင္တတ္တဲ့လူမွန္း အလိုက္သိတဲ့လူမွန္း လူေကာင္းမွန္း အိမ္ကသိၿပီးေထာက္ခံတယ္။ သူက လူျမင္ရာမွာေတာ့ ညီ့ကို ေမြးစားညီတစ္ေယာက္လို ေထာက္ပံ့တယ္။ ညီ့လိုအပ္တာ ညီ့အိမ္ကလိုအပ္တာကို ကူညီတယ္ အလိုက္သိတယ္။ အဲ့သည္ေတာ့ အိမ္က သူ့ကို ယုံၾကည္အားကိုးတယ္။ ေလးစားတယ္။ ညီနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ရွိခ်ိန္မွာေတာ့ လူလစ္ရင္ သူက လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာေတြ အထိ ကိုင္တယြ္ျမႇဴဆြယ္လာတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ ညီ သူအဲ့လို လူလစ္ရင္ လစ္သလို လာၿပီး ဟိုကိုင္ သည္ကိုင္လုပ္တာကို မႀကိဳ႕က္လို႔ေရွာင္ေနရင္လည္း သူက ေတြ႕ေအာင္ရွာတတ္သလိုအေပါင္းအသင္းလည္း ၀င့္ဆံတယ္။ အိမ္ကိုလည္း ပိုင္ေအာင္ေပါင္းထားေတာ့ အိမ္က သူစိတ္ၿငိဳျငင္တာ မခံဘူး ညီ့ကိုေတြ႕ေအာင္ ရွာေပး လမ္းၫႊန္ၾကတယ္။ ေနာက္ဆုံး ညီကို နားခ်တယ္။ ကိုၿငိမ္းကို အလိုက္အထိုက္ေပါင္းဖို႔။ မ႐ိုင္းဖို႔ထိပါ အိမ္က ေဖ်ာင္းဖ်ေျပာဆိုၾကတယ္။ေနာက္ဆုံး ညီလည္း စိတ္ေလ်ာ့လိုက္တယ္။ ညီမရွိရင္ သူက ညီ့အိမ္ကို ေစာင့္ေရွာင့္ ၾကည့္ရႈေနတာမဟုတ္လား။ အိမ္ရဲ႕ ေငြ ေရးေၾကးေရး။ ေနာက္ညီ ကားေမာင္း ကားျပင္သင္ တန္းနဲ႔ အိမ္က ညီမေလးေတြ က်ဴရွင္ခ ေက်ာင္းခ။ ညီ gym ေဆာ့ဖို႔ အသုံးစရိတ္ ေတြလိုအပ္တာေတြကို ပါသူတတ္ႏိုင္သေလာက္ တေတာင့္တေနရာကေနကူညီေပးေနတာဆိုေတာ့..။ အစပိုင္း အားနာတာေကာ သူစေနတယ္ထင္တာေၾကာင့္လိုက္ေလ်ာေပမယ့္ ေနာက္ေတာ့
ညီမ်က္ႏွာပ်က္မွာစိုးလို႔ အတတ္ႏိုင္ဆုံးျငင္းတယ္..။
ေနာက္ပိုင္း စသလိုေနာက္သလိုကေန ေယာက္ေက်ားလးေတြတတ္သင့္တာကိုသင္ေပးမယ္ဆိုၿပီး သူကသင္ေပးတယ္ေလ။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို ဘယ္လိုလိုက္ရတယ္ ကိုင္ရတယ္။ ညီကအစကတည္းက မိန္းကေလးေတြကို ရွက္ေၾကာက္တတ္တာကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီးေတာ့ေပါ႔"
"အာ့နဲ႔ ငါ႔ကိုကိုင္တတ္သြားေကာဆိုပါေတာ့…"

ကြၽန္ေတာ္ စိတ္မရွည္စြာ ေမးလိုက္သည္။ဟုတ္သည္ေလ သည္ေလာက္ ဆရာၾက ႏွဴးႏွပ္တာ ကြၽမ္းေနတာ။
ဒါေပမယ့္လည္း ေသျခာစဉ္းစားၾကည့္ရင္ သီဟေအာင္ တစ္ဖတ္သက္ေျပာတာမဟုတ္ဘူးဆိုတာေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္ သည္။ အေၾကာင္းက သီဟေအာင္အရင္ ေကာင္ေလးတုန္းက ကိုၿငိမ္းေမြးစားညီ ဆိုတဲ့တစ္ေယာက္ဆိုတာ။
ကိုၿငိမ္းက ေတြ႕တာနဲ႔ ဖက္နမ္းတာ ႏို႔ႏႈိက္တာ၊ ေဂြးႏႈိက္တာ ခ်ဳပ္တာကအစ စသလိုေနာက္သလို နဲ႔လုပ္တတ္ သည္။ ေနာက္ဆုံး ေကာင္ေလး ဂြင္းတိုက္တတ္ေအာင္သင္ေပးဖူးသည္။ ေကာင္လးက အသက္က 13 ႏွစ္ဆိုေပမယ့္ လူေကာင္က အရပ္ပုပု ခပ္ထြားထြား လီးက ေတာ့ ကိုၿငိမ္းသင္ေပးလို႔လား သူဘာသူ လက္ေဆာ့လို႔လားမသိ လူနဲ႔မလိုက္တာ ျမင္ဖူးသည္။ ကိုၿငိမ္းကိုယ္ တိုင္ ကလည္း ေျပာျပဖူးသည္ သူေမြးစားမယ့္ ညီေလးဆိုၿပီး တတ္သင့္တာ အကုန္သင္ထားေပးဖူးေၾကာင္းကိုပါ။ ကံေကာင္းတာလား ကံဆိုးတာလားေတာ့မသိ အဲ့သည့္ ေကာင္ေလးက အလုပ္ထြက္သြားေတာ့သည္။

Waiter အေဆာင္မွာလည္း ကိုၿငိမ္းလက္လြတ္သူ ရွားသည္။ စသလို ေနာက္သလိုနက္ တက္ခြၿပီး ေညႇာင့္လိုေညႇာင့္ ။ လစ္ရင္လစ္သလို ႏို႔ႏႈိက္၊ ေဂြးႏႈိက္ကာ ေပါက္ ကရလုပ္လိုလုပ္မို႔။ ကြၽန္ေတာ္ပင္ သိပ္မလြတ္ခ်င္။ အစ ကေတာ့ ေယာက္ေက်ားလးအခ်င္းခ်င္း စတာ ေဆာ့တာပဲထင္ေနမိသည္။ ေနာက္ပိုင္း လူလစ္ရင္ ပုဆိုးပါဆြဲခြၽတ္ကာ ဂြင္းထုသလိုလို ဆြဲညစ္တာေတြလုပ္ကာ။ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ရင္းႏွီးေတာ့ သူလိင္တူစိတ္၀င္စားသူျဖစ္ေၾကာင္း သိရေတာ့မွ ေျပာျပခ်က္အရသိသည္။ အားလုံးကလည္း ကိုၿငိမ္းက မိန္းမစိတ္နည္းနည္းေပါက္ကာ ကႏြဲ႕ကလ် အနည္းငယ္ႏိုင္ေပမယ့္ လုပ္ရည္ ကိုင္ရည္ေခါင္းေဆာင္ မႈေကာင္းတာကို အသိအမွတ္ျပဳၾကသည္။ မထင္ရင္ မထင္သလို ပါးစပ္က ေျပာတတ္ ဆဲတတ္တာမို႔လည္း ေၾကာက္ၾကသည္။ ေနာက္ပိုင္း သူ့အက်င့္က အဲလိုဆိုတာ စ႐ိုက္ျဖစ္ေနတာကို နားလည္ထားသူေတြမို႔အထူး အဆန္းမျဖစ္ၾကေတာ့။

"ညီ.. ကိုၿငိမ္းကို အစ္ကိုေလာက္ေတာင္ ဖက္တာေတြကိုင္တာေတြ သိပ္မလုပ္ဖူး။ အလိုက္သင့္ သူကိုင္ရင္သာ ေနာက္ပိုင္းၿငိမ္ေနေပးလိုက္တာ။ ေနာက္ၿပီး ကိုၿငိမ္းဖက္တာ၊နမ္းတာပဲလုပ္တာမ်ားတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ ပစၥည္းကိုေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလကိုင္တယ္။ ေတာင္းၾကည့္တတ္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္အစကရွက္လို႔မျပေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္း သူက လူလစ္ရင္ အတင္းလွန္ၾကည့္တတ္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ MP4 ထဲကေန Man to Man ကားေတြျပတယ္။
ၿပီးေတာ့ အလြန္ဆုံး က်ႏြ္ေတာ့္ကို ၿပီးေအာင္ထုေပးတာ ဒါပဲအလြန္ဆုံးလုပ္တာပါ။ ညီ ဟိုလိုမ်ိဳးေတာ့မေနဖူးၾကပါဘူး"
"အင္းေလ.. သူေျပာသမွ် ယုံရတာေပါ႔"

စဉ္းစားၾကည့္ရင္လည္း ကိုၿငိမ္းက သူ့ကို ဟိုလို အတူေနသည္အထိေတာ့ မလုပ္ေသးေၾကာင္းကြၽန္ေတာ့္ကိုေျပာဖူးတာပဲ။ ခက္တာက သင္းက ဘယ္လိုကေနဘယ္ လို ကြၽန္ေတာ့္ဆီ စိတ္ေရာက္သြားတာလဲ အာ့တာက အဓိက ျပသနာပါ။ က်န္တာ ကိုၿငိမ္းနဲ႔ သူ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေၾကာင္းမဟုတ္ေပ။

"ထားပါေတာ့ .. ခု မင္းက ငါ႔ကို ဘယ္လိုကေန ဘယ္လို သိၿပီး စိတ္၀င္စားတာလဲ။ ကိုၿငိမ္းေျပာျပလို႔လား"
"အား.. ကိုၿငိမ္းက ေပၚတင္ေတာ့မေျပာပါဘူး။ က်ႏြ္ေတာ္နဲ႔ ေတြ႕ဖို႔လာတဲ့ တစ္ခါတေလမွာ အစ္ကိုပါလာတာေလ အာတာကို က်ႏြ္ေတာ္က ရွက္လို႔ ေျပာမိေတာ့ သူက ရွက္စရာမလိုဘူး အစ္ကိုလည္း သူ့ လိုပဲ အတူတူ ပဲ စိတ္ခ်ရပါတယ္။သူ့ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း တိုင္ပင္ေဖာ္ တိုင္ပင္ဖက္ပါေျပာလို႔သိရတာ။ အဲလို စသိ စေတြ႕ကတည္းက အစ္ကိုကိုကြၽန္ ေတာ္စိတ၀င္စားေနတာ။ ကိုၿငိမ္း သိသြားရင္ ျပသနာတက္မွာစိုးလို႔ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ကို အတတ္ႏိုင္ဆုံး စိတ္ကိုထိန္းၿပီးေနခဲ့ပါေသးတယ္။ထိန္းေလပိုဆိုးေလျဖစ္ေနတာနက္ အရဲစြန္႔ၿပီး ခုလိုလုပ္ရတာပါ။ ကြၽန္ေတာ္ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူးဗ်ား။ အ.. ကို.. ကိုခ်စ္တယ္.."

ေကာင္းေရာ ကိုၿငိမ္းက သူ့ေမြးစားသား သြသူေမြးမစားဘဲ .. ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ေတြ႕ေပးသလို..ပညာေတြသင္ရင္း ေမြးထား ရက်ိဳးနပ္သားပဲ။ ေနာက္ဆုံး ကြၽန္ေတာ္က သူ့လို ဆိုတာေျပာျပလိုက္ေတာ့ မင္းစားခ်င္ရင္ စားလို႔ရတယ္ ေျပာလိုက္သလိုပါပဲ ။ ျဖစ္တတ္ပုံမ်ား အလြဲေတြ။
ခုေတာ့ ျပသနာတက္ၿပီး သူကလြတ္လပ္သူဆို ျပသနာမဟုတ္ ကြၽန္ေတာ္က ေလာေလာဆယ္ လြတ္လပ္ေနသူေလ။

"အ…အ.ကို.. ကြၽန္ေတာ့္ကို စိတ္ဆိုးသြားတာလား"
"မ..မ.. ဆိုးပါဘူး"
"ဒါဆို.. ကြၽန္ေတာ့္ကို .. ခ်စ္တယ္ေပါ…"
"ဟင္း"
သက္ျပင္း တစ္ခ်က္မႈတ္ထုတ္လိုက္ရေတာ့သည္။ ခု ေတာ့ ေသခ်ာေလ့က်င့္ေပးထားေသာ စစ္သည္ေတာ္ကို ကိုၿငိမ္းကိုယ္တိုင္ စစ္ဗ်ဴဟာခင္း မကစားဘဲ။ကြၽန္ေတာ့္ဆီလႊတ္လိုက္ သလား ေအာက္ေမ့မိသည္။သီဟေအာင္ အသက္က 20 ပင္မျပည့္ေသးေသာ တက္သစ္စလူငယ္ လူရြယ္ တဇြတ္ထိုးေလး ဘယ္လိုထိန္းရပါ။

"ေျပာပါ.. အ.ကို..ရ..ေနာ္"
"မေျပာပါရေစနက္ ..ကြာ.."
"ဟာ.. အ..ကို.. မ. ..ရ ..ပါ..ဘူး ..ကဲ"
"အို.."

ဇြတ္ပင္ ကြၽန္ေတာ့္အား… သူ့ရင္ခြင္ထဲ အတင္းဇြတ္ျပန္သြင္းကာ နဂိုအတိုင္း သူ့စိတ္ထင္တိုင္းက်ဲေတာ့ျပန္ သည္။ လူလည္း အ႐ုပ္တစ္႐ုပ္လို..

"လႊတ္ပါ.. ကြာ .. လူ…ျမင္..လို႔မေကာင္းဘူး"
"ျမင္..ျမင္..ဗ်ာ.."

လူလည္း သူ့ရဲ႕အကိုင္အတြယ္ အျပဳအမူေတြၾကားမွာ ေပ်ာ့ေနရသည္။ ႐ုန္းဖို႔ပင္အင္အားမရွိေတာ့..။ ႐ုန္းလည္း မ႐ုန္းရဲ အနည္းငယ္ ႐ုန္းတာနဲ႔ သူက အတင္း အက်ပ္ ျပန္ခ်ဳပ္ကာ အနမ္းမိုးေတြရြာေနသလို ကြၽန္ေတာ့္ ရင္အုံရွိ စူတင္းေနေသာ ႏို႔ေလးေတြအား တႁပြတ္ ႁပြတ္ ငုံစို႔လိုက္ .ဖင္သားမ်ားကို ႏႈိက္လိုက္နဲ႔ ျပန္႐ုန္းပါက လူေတြသိကုန္ေတာ့မည္ ။ေကာင္းလည္း ေကာင္း ရွက္လည္း ရွက္.ေၾကာက့္လည္း ေၾကာက္မို႔အနည္းငယ္ ႐ုန္းကာ အလိုက္သင့္ေနလိုက္ေတာ့သည္။

သန္မာေသာ ျမင္း႐ိုင္း၊ အရွိန္တက္ေနေသာ ၾကမၼာရထား ကို ဘယ္လိုထိန္းသိမ္း ဘရိတ္အုပ္ေပးရပါ႔မလည္း။ သူကို ထိန္းသိမ္း ဘရိတ္အုပ္ဖို႔ေနေနသာသာ ကြၽန္ေတာ့္ကို ကြၽန္ေတာ္ပင္ မႏိုင္ခ်င္ေတာ့။တျဖည္း ျဖည္း ႐ုပ္ရွင္႐ုံက ဇာတ္ကားကပဲ ညအခန္းေတြအလင္း အားနည္းသည့္ indoor အခန္းေတြမ်ားေနတာလား မသိ အျမင္အာ႐ုံတို႔ ေဝ့၀ါးက အသိစိတ္တို႔ ေပ်ာက္သြားေတာ့သည္။ ဘယ္ေလာက္ ၾကာေအာင္ သူျပဳသမွ် ႏုေနရသလဲမသိေတာ့.. ကြၽန္ေတာ္လိုအပ္ေနေသာ ေတာင့္တေနေသာ ကိုေက်ာ္စိုး ၊ သူ့ဆီကမရရင္ေတာင္ ပူပူ ေႏြးေႏြး ရည္းစားျဖစ္ခဲ့ေသာ ကိုေဇာ္ ဆီက ျပဳစုယုယမႈမ်ားကို မထင္မွတ္ေသာ သီဟေအာင္ဆီက ရေနေသာအခါတြင္မေတာ့..။ ကမၻာေရခဲတို႔ အရည္အျဖစ္တျဖည္းျဖည္းေပ်ာ္ဆင္းလာပါေတာ့သည္။

ကြၽန္ေတာ္ သိလိုက္တဲ့ ဝိုးတဝါးအသိညဏ္ထဲတြင္ေတာ့ေပ်ာ့ၿပီးေကာ့ကာေနေသာ က်ႏြ္ေတာ့္ခႏၶာရွိ လက္အား သူ့လက္ၾကမ္းႀကီးတစ္ဖက္က ဆြဲယူကာ အားကစားသမား ပီသေသာ သူ့ေပါင္လုံးေပၚသို႔ဆြဲတင္ ကာ အေပၚကာ ဖိထားတာကိုသိလိုက္ရသည္။ လက္တို႔ က်င္သြားသလို..ခံစားလိုက္ရသည္။ က်င္လည္ဖူးေသာ လက္ တို႔က ဒီအတိုင္းရပ္မေနေတာ့ပါ။ ပတ္သက္ခဲ့ဖူး အလိုးခံခဲ့ဖူးေသာ ေယာက္ေက်ားတွကို အထူးသျဖင့္ ကိုမင္းမင္း၊ ကိုေက်ာ္စိုးနဲ႔ ကိုေဇာ္တို႔ကို ျပဳမူသလိုပင္ အသာအယာသူ့ေပါင္ကို ပြတ္သပ္ေပးေနမိေတာ့သည္။ သူလည္း တ႐ွဴး ႐ွဴးတရွဲရွဲ အသက္႐ွဴသံ ရင္ခုန္သံ ေဇာေခြၽးတို႔နဲ႔ ရမၼက္ ေတြတက္ကာ သူ့ ေဘာင္းဘီ ခ်ိတ္ျဖဳတ္ ဇစ္ကိုဟ အ တြင္းခံကို ေလ်ာ့ခ်လိုက္ေသာ အခါ ေတာႀကီး ေႁမြ ေဟာက္ တစ္ေကာင္လို ပါးျပင္းေထာင္ေနေသာ သူ့လီးႀကီးက အေမွာင္ထဲတြင္မည္မွ်ႀကီးကာ တုတ္ၿပီး ရွည္ေၾကာင္းကို မ်က္စိက ေသခ်ာမျမင္ရေပမယ့္… သူ့ body အခ်ိဳးအစားအရ ႀကီးမယ္ဆိုတာေတာ့ သိပါတယ္။ သူက က်ႏြ္ေတာ့္လက္ကို အုပ္ကိုင္ကာ သူ့လီးေပၚတင္ေပးလိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ လူတစ္ကိုယလုံးဓာတ္လိုက္ကာ က်ဉ္တက္သြားသလို လက္ကိုမီးစနဲ႔ တို႔လိုက္သလိုခံစားလိုက္ရသည္။

အိုး.. လူသာငယ္တယ္ ကိုၿငိမ္းေမြးစားညီေတြရဲ႕ လီးကေတာ့ စံခ်ိန္ေက်ာ္ေတြပါလား အရွည္ 7 လက္မနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္လက္ေကာက္၀တ္ထက္ႀကီးမွန္း သူ့လိင္တံေပၚလက္တင္က ဆုပ္မိလိုက္တာနဲ႔ ခ်ိန္ဆမိသည္။
လူက ဆယ္ေက်ာ္သက္ပဲရွိေသးတယ္ ကိုေက်ာ္စိုးတို႔ အရြယ္ ေလာက္ဆို လူေကာ လီးေကာႀကီးလာပါက ကိုေက်ာ္စိုးကိုပင္ မွီႏိုင္ေလာက္သည္။
................

ပန္းတိုင္တစ္ခု

ကိုေဇာ္က လီးႀကီးတယ္ ရွည္ေပမယ့္ သီဟေအာင္ေလာက္ေတာ့လုံးပတ္သိပ္မတုတ္ဘဲ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ရွည္ရွည္ ျဖဴျဖဴ။ အရွည္ကေတာ့ သီဟေအာင္ထက္ ပင္မက ကိုေက်ာ္စိုး ထက္ပင္ အနည္းငယ္ လက္မ၀က္ေလာက္ ရွည္မည္။ လုံးပတ္အတုတ္ကေတာ့ သာမန္ပင္ ႀကီးတယ္ တုတ္သည္ဆို႐ုံမွ် လင္းပိုင္ေခါင္းလိုပင္ ေအာက္စိုက္ေနသည္။ ေတြ႕ဖူးသမွ်ထဲမွာေတာ့ ကိုေက်ာ္စိုးက အရွည္ဆုံး အတုတ္ဆုံးလိုထင္ထားတာ။ တကယ္လည္း ရွည္ပါသည္ တုတ္ပါသည္။ ခု သီဟေအာင္က ကိုေက်ာ္စိုးထက္ပင္ လက္မ၀က္ ေလာက္ပိုတုတ္ေနသည္။ အရွည္ကေတာ့ ကိုေက်ာ္စိုးကိုမမွီေသးေပမယ့္ အသက္ငယ္ေသးေတာ့ မွီေလာက္သည္။
သူ့ လီးႀကီးက သန္မာမႈ ေၾကာင့္ မီးတိုက္ထားေသာ သံေခ်ာင္းႀကီးလို ပူေႏြးမာတင္းကာ အရည္ၾကည္တို႔
စို႔ေနသည္။ သူ့ လီးကို လက္ျဖင့္ဆုပ္တာေတာင္ မျပည့္တာ သူက က်ႏြ္ေတာ့္လက္ကို ဆုပ္ကိုင္ကာ အေပၚေအာက္ ဖိကစားေနသည္မို႔ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ တင္းထားသမွ် အရည္တိုသည္လည္း ေပ်ာ္ဆင္းကာ စို႔လာပါေတာ့ သည္။သူက ကြၽန္ေတာ့္နားနား ကပ္ကာ။

"အ..ကို.. က်ႏြ္ေတာ္.. ကို.. ထု.ေပး..ပါ..ဗ်ာ.. က်.. ေနာ္.. မရေတာ့ဘူး.."

တုန္ရီ ေမာဟိုက္က ငတ္မြတ္ေနေသာ အသံတုန္ုတုန္တိုးတိုးျဖင့္ ကပ္ေျပာလာသည္။ မထူးေတာ့ဘူးေလ ဒီအခ်ိန္ေရာက္မွေတာ့ ..။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း တတ္သည့္ ပညာမေနသာကာ သူေကာင္းေအာင္ သူ့ ကြမ္းသီးလုံး ဒစ္ေခါင္းႀကီး ကို ကစားလိုက္. လီးတန္တစ္ေခ်ာင္းလုံး လုံးပတ္ မဆုပ္မိတာေတာင္ ရသေလာက္ ဆုပ္ကိုင္ကာ
အထက္ေအာက္ ခပ္မွန္မွန္ေလးထုေပးလိုက္မိေတာ့ သည္။

"အ… အင္း.. အူး.. ႐ွဴး.. အ… ေကာင္း.. တယ္… အ.. ကို.. ကို.. ၿငိမ္း.. လုပ္ေပးတာထက္.. ေကာင္း.."

ကိုၿငိမ္း လို႔ သူေယာင္ၿပီးထြက္လိုက္တာ ၾကားေတာ့ ထုေပးေနေသာ အရွိန္ေတြ ေလ်ာ့သြားေတာ့သည္။

"အား.. အ… ကို . မေလ်ာ့နဲ႔.. လုပ္ပါ… အ..အ."

သူ့ေတာင္းဆိုမႈေၾကာင့္ ခပ္သြက္သြက္ေလးကို ထုေပးရျပန္သည္။ လက္ေတြ နည္းနည္း ေညာင္းလာသျဖင့္..
သူ ျမန္ျမန္ၿပီးေအာင္ ေအာက္က ေဂြးအုေတြကို ဆုပ္ ကိုင္လိုက္ေတာ့ ဟင္း.. ေဂြးအုေတြကလည္း ကို​ေက်ာ္စိုးတို႔ ကို​ေဇာ္တို႔လိုပင္ ႀကီးလိုက္တာ.. လူပ်ိဳေလးျဖစ္ၿပီး..

"အိ.. အ.. အင္း"

သူက ဖီးေတြစြတ္လာကာ ကြၽန္ေတာ့္ အား အငမ္းမရနမ္းသလို မၾကာခဏ ကြၽန္ေတာႏို႔သီးေခါင္းေလးေတအား ကုန္းစို႔ေတာ့သည္။ ကြၽန္ေတာ္ တို႔ႏွစ္ေယာက္မွာ ကာမ ေရေၾကာ ေမ်ာေနသျဖင့္ ပတ္၀န္းက်င္ကို ဂ႐ုမထားႏိုင္ေတာ့. ပတ္၀န္းက်င္ကလည္း အနီးနား ဘယ္သူမွမရွိသလို ရွိသည့္ အတြဲေတြကလည္း က်ႏြ္ေတာ္တို႔လိုပင္ အလုပ္ ရႈပ္ေနၾကသည္။ ေနာက္ဆုံးမေတာ့ ကိုၿငိမ္းလက္ထြက္တပည့္ ဆယ္ေက်ာ္သက္က ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အကိုင္အတြယ္မွာ က်ရႈံးသြားေတာ့သည္။

ဟုတ္သည္ေလ ဆယ္ေက်ာ္သက္ဆိုတာ စိတ္ျမန္.. ကိုယ္ျမန္ အၿပီးျမန္ၾကသည္။ ၀ါရင့္ေတြလို ၾကာၾကာထိန္းမထားႏိုင္တာသဘာ၀ပဲ ေလ။ အဲ့လို ျဖစ္ႏိုင္သလို။ခုလို ႐ုပ္ရွင္႐ုံထဲ အခ်ိန္မရလို႔ ဆႏၵကို အျမန္ၿပီးေစခ်င္လို႔ထိန္းမထားတာလည္း ပါမည္ေပါ႔။ တျဖည္းျဖည္း ညည္း ညဴ အလုပ္ရႈပ္ရင္း သူအားမရေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္လက္ကို သူအေပၚကဖိကိုင္ကာ ခပ္ျမန္ျမန္ပင္ ဂြင္းထုလိုက္ေတာ့ သည္။ သိပ္မၾကာခင္မွာ အရွိန္မျပင္းတျပင္း သုတ္ရည္ပူတို႔ တဆစ္ဆစ္ ပန္းထြက္လာကာ သူ့ရဲ႕ ဆႏၵအထြဋ္ အ ထိပ္ၿပီးျခင္းပန္းတိုင္ သို႔ေရာက္ခဲ့ေလသည္။

ကြၽန္ေတာ့္ ညီဘြားမွာေတာ့ ေရွ႕ေျပးအရည္ၾကည္တို႔ စို႔ကာ မာေတာင္ေနေပၿပီ။ သီဟေအာင္ရဲ႕တင္းက်ပ္စြာဖက္ထားျခင္းကို ခံလိုက္ရကာ အနမ္းမိုးေတြ ေနရာကြက္ၿပီး ႀကီးခဲ့ေလသည္။ ကိုယ္ဖာသာကိုယ္လည္း ေက်နပ္သလို. ဘာလိုလိုေတာ့ခံစားမိသည္။ သူၿပီးသြားတာကိုလား။ ၿပီးေအာင္လုပ္ေပးလိုက္ရတာကိုလား ေသခ်ာေတာ့မသိ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္မၿပီးေသးဘူးဆိုတာပါပဲ။ မၿပီးလိုက္ခ်င္းက ညေနမွာခ်ိန္ကိုက္ထားေသာ ဗုံးတစ္လုံးလို ေပါက္ကြဲဖို႔ တာစူေနတယ္ဆိုတာေတာ့…။

တစ္႐ွဴးနဲ႔ ေပေနေသာ သူ့သုတ္ရည္အခ်ိဳ႕ကို တယုတယ သုတ္ေပးရင္း ႏွစ္ဦးသားနားလည္ေသာအၾကည့္တို႔က စကားေျပာေနၾကသည္။ သိပ္မၾကာမီမွာပင္ မီးမ်ားလင္းကာ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္းလည္း ၿပီးဆုံးခဲ့ၿပီမို႔ ဟန္မပ်က္ ထျပန္ဖို႔ ျပင္ၾကသည္။ အဲ့သည့္အခ်ိန္မွာ အခ်ိဳ႕အတြဲေတြက ဖ႐ိုဖရဲ.. ဟင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔လို ေယာက္က်ားချင္းအတြဲေတြလည္း ရွိေနပါလား။ အမိုက္ေမွာင္ထဲက အမိုက္ေမွာင္မို႔..ဘာမွ်သတိမထားမိကာ အခ်ိဳ႕ ဖ႐ိုဖရဲ ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္တာ လူအခ်ိဳ႕ျမင္ကာ..ဟာ.. ဟယ္.. ဟင္.. အို.. အေမဋိဳက္သံေပါင္းစုံသလို အခ်ိဳ႕ကလည္း မထူး ဆန္းသလို။ အခ်ိဳ႕ကလည္း စပ္စုသလို၊ အခ်ိဳ႕က အားက်သလို၊ အခ်ိဳ႕က ကဲ့ရဲ႕သလို။ ျပစ္တင္ေျပာသံအခ်ိဳ႕ စည္သြားကာ ခဏတာ အသက္၀င္သြားသည္။ သူတို႔လည္း အသိစိတ္၀င္ကာ လူခ်င္းခြဲ ၿပီး ေျခဦးတည့္ရာ လူခ်င္းတိုးေခြ႕ ၿပီး မေျပး႐ုံတမယ္ ထြက္သြားၾကသည္။ ခဏေနေတာ့ ႐ုံေစာင့္ေရာက္လာကာ ဆဲဆို၊ ျမည္တြန္ၿပီးေနာက္ ခါေတြ႕ရင္ဖမ္းမည္။ ရဲတိုင္မည္။ေတြ႕ရင္ အ ေၾကာင္းၾကားဖို႔ ေျပာကာ ထြက္သြားသည္။

ကြၽန္ေတာ္တို႔လည္း ကိုယ့္လိပ္ျပာ ကိုယ္မလုံကာ အျမန္ျပန္ထြက္လာၾကသည္။ ထြက္ေပါက္ကေန တဆင့္ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ဖို႔ သန္႔စင္ခန္းရွိရာသို႔ ႏွစ္ဦးသားတိုင္ပင္မထားဘဲ ေလွ်ာက္လာကာ ကိုယ္စီ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ၾကသည္။ၿပီးေတာ့ ျပန္ထြက္လာခဲ့ၾကကာ ကားမွတ္တိုင္ဆီဦးတည္ဖို႔ ေျခလွမ္းစသည္အထိ ဘာစကားမွမေျပာခဲ့ၾကပါ။ ႏွစ္ဦးသား ရင္ထဲမွာ ရွက္သလို၊ ႏွစ္သက္သလို၊ ဘာလိုလိုမွန္းမသိ ခံစားေနရတယ္ဆိုတာေတာ့ထုတ္ေျပာဖို႔ခက္လွသည္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ သူနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ႐ုပ္ရွင္လာၾကည့္တုန္းကလို မဟုတ္ၾကေတာ့ျခင္းတစ္ခုခုျဖစ္ကာ ထူးျခားစြာခံစားခ်က္ေတြရွိကာ ရွိန္သလို ဘာလိုျဖစ္ေနတာေတာ့ ေသခ်ာသည္။ ဒီလိုနဲ႔ ကားမွတ္တိုင္မေရာက္ခင္ စကားစ ေျပာတာကာ သီဟေအာင္..။

"ကို.. အ.. ကို.. coffee ေလးဘာေလး၊ အေအးေလး ေသာက္ၿပီးမွ ျပန္မွာလား.. "

သူေျပာမွ သတိရသည္ ညေန ကိုၿငိမ္းခ်ိန္းထားတာကို သတိရကာ။။

"ေၾသာ္.. အင္း.. ေနာက္မွ..ေပါ႔.. ကိုၿငိမ္းနက္ ခ်ိန္းထားတာရွိလို႔ "
ေနာက္မွဆို. အ..ကို..က အလုပ္မထြက္ေတာ့ဘူးေပါ႔။
ကြၽန္ေတာ္ ဘာမွ်.မေျပာ.. ၿပဳံးျပလိုက္သည္။

"တကယ္ ..မထြက္ပဲ ဆက္လုပ္မွာလား"
"ေၾသာ္.. မလုပ္လဲ. ေတြ႕ ခ်င္ ခ်ိန္းလို႔ရတာပဲ။ ၿမိဳ႕ထဲလာရင္ေတြ႕မွာေပါ႔"
"အင္း.. ဟုတ္သားပဲေနာ္"

အဲသည့္အခ်ိန္က လက္ကိုင္ဖုန္း smart ဖုန္းေတြက ခုလို ေပါေပါသီသီမသုံးႏိုင္ၾက။ စစ္ဘက္၊ နယ္ဘက္ အရာရွိ၊ ပိုက္ဆံခ်မ္းသာသူမ်ားနဲ႔ ဆယ္လီအခ်ိဳ႕ လုပ္ငန္းရွင္ေတြသာ ကိုင္ႏိုင္ၾကသည္။ အခုလို smart ဖုန္းမဟုတ္။ Key pad ကိုသာ အေကာင္းဆုံးကိုင္ၾကသည္။
ဖုန္းဆက္ျခင္ရင္ အနီးအနား PCO ဖုန္းဆိုင္ေလးမ်ား။ ဒါမွမဟုတ္ အသိအိမ္၊ ေစ်းဆိုင္ကို ေျပာထားရ ေခၚ ရ သည္။

"အ…ကို . ဆက္သြယ္ရမယ့္ ဖုန္းေပးထားပါလား"

တဆင့္ခံဖုန္းကို ေျပာေနတာသိသည္။
"အင္း ျပန္ခါနီးေပးမယ္ေလ"
"အ..ကို..ကလည္း"

အိမ္မျပန္တာၾကာေတာ့.. ေသခ်ာတဲ့ ဖုန္းေခၚေပးတဲ့အိမ္ နံပါတ္ကို ျပန္ရွာရဦးမယ္ေလ။

"အာ့ဆို ၿပီးေရာ…ဒါက.. ညီ့ဆီ တဆင့္ဆက္သြယ္ လို႔ရမယ့္ဖုန္း၊ ေဒၚပုမအိမ္ေခါင္းရင္းက အစ္ကိုတို႔ၿခံနားကပ္လ်က္အိမ္က ဖုန္း ။ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေခၚေပးပါဆို မွာထားလို႔ရတယ္"

ဒီလိုနဲ႔ ကားမွတ္တိုင္မွာ ကားေစာင့္ေနတုန္းသီဟေအာင္ရဲ႕ အသိကားက ထိုးရပ္လာကာ..

"ေဟ့.. သီဟ.. ျပန္မွာလား.. လာ အေရွ႕ခန္းကတက္"

ဆိုသျဖင့္… သူက ကားကိုအရင္တက္ကာ အလယ္ကထိုင္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို ေခၚသျဖင့္.ကားခ မကုန္ေတာ့ဘဲ ကားအေရွ႕ခန္းတြင္ ႏွစ္ေယာက္ထိုင္ကာ ျပန္လာခဲ့သည္။
ကားဆရာ နဲ႔ သူေရာက္တက္ရာရာ ေျပာလိုက္ ရယ္လိုက္နဲ႔ လိုက္လာၾကရင္း က်ႏြ္ေတာ္နဲ႔စကားသိပ္မေျပာျဖစ္ၾက။ အနည္းငယ္ ကားဆရာနဲ႔ ေျပာလိုက္ သူနဲ႔ က်ႏြ္ေတာ္တို႔ သုံးေယာက္ေျပာလိုက္လုပ္ရင္း ေနာက္ပိုင္း
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သာ ဆက္ေျပာေနၾကသည္။ကြၽန္ေတာ္ ကေတာ့ လမ္းေဘး၀ဲဉ္ ယာက ရႈခင္းေတြကို ေငးေမာၾကည့္ကာ ေတြးေတာစဉ္းစားရင္းလိုက္ပါလာခဲ့သည္။
တျဖည္းျဖည္း မ်က္စိေတြေလးလံလာေတာ့ ငိုက္လာသည္။ ကြၽန္ေတာ့္ေက်ာကုန္းေပၚ သူ့လက္ေမာင္းႀကီးတစ္ဖက္က မသိမသာလာတင္သလို ကားျပတင္းေပါက္ဘက္ကေန လက္တစ္ဖက္ကေန မသိမသာ ပြတ္သပ္ေနသလို ခံစားရလိုက္။ တစ္ခါ တစ္ခါ သူတို႔ စကားသံေတြတိတ္လိုက္ ရယ္သံေတြတိတ္လိုက္ေနရင္း အေနာက္ခန္းကပ းစပါယ္ယာရဲ႕ စပီကာကေန မွတ္တိုင္ေအာ္သံ ကားသံ တစ္ခ်က္ခ်က္ ကား FM Radio ကေနဖြင့္တဲ့
သီခ်င္းသံၾကားလိုက္နက္ မ်က္လုံးကမဖြင့္ခ်င္ေတာ့
ကားဘရိတ္အုပ္လိုက္တိုင္း ကြၽန္ေတာ့္အေပၚ သူပိုဖိသလို ဖက္သလို ျဖစ္ေနသျဖင့္ လွည့္ၾကည့္ေတာ့ သူ လည္း အိပ္ငိုက္ေနတယ္ထင္ရသည္။

တစ္ခ်က္ခ်က္ သူ့လက္က ပခုံးေပၚက ေလ်ာက်ကာ ကြၽန္ေတာ့္ခါးကို ဖက္ထားလိုက္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္လည္း
ေျပာဖို႔ေနေနသာသာ မ်က္လုံးေတြကေလးလံကာ သတိမရခ်က္ ရတစ္ခ်က္နဲ႔ ေနာက္ဆုံး အသိစိတ္တို႔လြတ္ကာ…။


ဆက္ရန္ အပိုင္း - ၃၇
--------------------------------------------

မွတ္ခ်က္။ ။ ထန္ၿပီး ထုပါ.. အတုမယူပါႏွင့္😁