သုံးပင်လိမ်တဲ့ ည အပိုင်း(၂၇)

<Unicode>


သုံးပင်လိမ်တဲ့ ည
အပိုင်း - ၂၇

#Credit;C.K.O

အိပ်မက်လေးပါပဲ

"ရွှီး….ရွှီးးး"

လက်ခေါက်မှုတ် အချက်ပေးသံနဲ့အတူ…

"ဟေး.. ငဇော်… ငချစ်…. ဆိုင်.. သိမ်းမယ်… လာကြ.. လာကြ.. ရေချိုးလို့ မပြီးသေးဘူးလား…လက်စသပ်ပြီး လာသိမ်းမယ် ..ဟေ့…"

ကိုငြိမ်းရဲ့ အချက်ပေး သတိပေးသံနဲ့အတူ..နှစ်ဦးစလုံး သတိ၀င်လာကာ လက်ရှိအခြေအနေကို ပြန်ရောက်လာတောသည်။ကျွန်တော့်မျက်စိဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့… ကိုဇော်က ကျွန်တော့်ကိုဖက်ထားလျက်… ခုတင်ဘေးတွင်
ကျွန်တော် ကိုဖက်ထားလျက်.. ကျွန်တော့်ကို စိတ်လှုပ် ရှားစွာဖြင့် ကြောင်ကြည့်ကာ ဖက်ထားလျက်ဟင်း… ဒါ. ဒါ… ဆို.. ငါ.. အိပ်မက်.. မက်သလို.. ဖြစ်သွားတာလား..။

အမှန်တော့ ကျွန်တော့် စိတ်လှုပ်ရှားလွန်းကာ အတွေးလွန်ပြီး လက်ရှိအဖြစ်အပျက်ကိုမေ့ကာ..စိတ်ကူးယဉ်လွန်သွားကာ လက်ရှိအခြေအနေထက်ကျော်လွန်ကာ အပြင်ဘ၀နဲ့ခတ္တအဆက်အသွယ်ပြတ်သွားခြင်းသာဖြစ် သည်။

"ညီ…ချစ်…အဆင်..ပြေလား… လန့်သွားတာပဲ.. ညီ့ကို စတဲ့အနေနဲ့ နမ်းလိုက်တာ.. ညီကကြောက်လန့်ပြီး ရုန်းတာ ညီ့ခေါင်းပေါ် ကိုငြိမ်း..ရဲ့ မွှေ့ယာထုပ်တွေနဲ့အ၀တ်ထုတ်ပြုတ်ကျသွားလို့.. ညီသတိလစ်သလိုဖြစ်သွားတာ.. ကို ဖြင့် စိတ်ပူလိုက်တာ.."
"ဟင်း.. အင်း.. ဟုတ်လား…"
"ဟုတ်တယ်.. ညီ .. စိတ်လှုပ်ရှားနေတာလဲပါတယ်.. အစ်ကိုအဆွဲမြန်လို့ ညီ့လဲကျပြီး ခုတင်စောင်းကို
အရှိန်နဲ့မကျတာ.. တော်သေးတယ်.. ညီ သတိလစ်သလိုဖြစ်သွားတာပါ.. မျက်လုံးမမှိတ်ဘဲ.. ခေါ်မရ..တော့သလို ကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်သွားတာ..သိပ်မကြာပါဘူး.. အစ်ကို တတ်သလောက်..မှတ်သလောက် ညီအသက်ပြန်ရှူအောင်လုပ် လုပ်တာ.. ညီသက်သာတယ် မဟုတ်လား.. "
"အင်း.."

နည်းနည်းတော့ ..ကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်နေသလိုပဲ…ဟူး.. ဒါဆို.. ကိုဇော်နဲ့ မလိုးဖြစ်ဖူးပေါ့.. အိုး.. ငါ ကိုဇော် ကိုစွဲလမ်းပြီး ထင်ယောင်ထင်မှားတွေ ဖြစ်နေတာ
ရှက်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ မသိစိတ်ထဲမှာတောင် ကိုဇော်နဲ့လိုး နေကြသေးတယ်..

"ညီ… နားလိုက်တော့နော်.. ကိုယ်ပဲ ဆိုင်သွားသိမ်းလိုက်မယ်.. ပြီးမှ အေးဆေးလိုက်လာခဲ့..ကိုငြိမ်းခေါ်နေပြီး.. ကိုပြောလိုက်မယ်.."

ပြောပြောဆို ကျွန်တော့်ကိုယ်လေးအား ခုတင်ပေါ်ပွေ့တင်ပြီး အိပ်ယာပေါ် အသာချပေးလိုက်သည်။

"ကိုက ချစ်လို့ စတာပါ.. ညီက.. အရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားပြီး ကြောက်သွားတာလား..မကြောက်နဲ့ ကိုယ်က မကိုက်စားတတ်ပါဘူး.. ညီ့အသားလေးတွေက တင်းတင်းရင်းပြီး ထိလိုက်တိုင်း စိတ်လှုပ်ရှားရတယ်နော်.. နှုတ်ခမ်းလေးတွေကလည်း ချစ်စရာလေး.. ဟင်း.. ဟင်း.. ကိုသွား
ကူလိုက်ဦးမယ်.."

ကျွန်တော်ရှေ့မှာ လုံချည်နဲ့ အင်္ကျီကို ကောက်၀တ်ကာ ထွက်သွားပြီး ကျွန်တော့်လက်ကလေးအားတစ်ချက် ဖြစ်ညှစ်သွားသော ကိုဇော်အား ကိုယ့်အကြောင်းနဲ့ ကိုယ်မို့ ရဲရဲပြန်မကြည့်ရဲကာအသာနေလိုက်ရတော့သည်။ ရင်တွေ ခုန်နေတာကို နှစ်ယောက်စလုံး သိသည်။ ဒါပေမယ့် မဖြစ်ခဲ့တာကိုပဲ ကျေးဇူးတင်ရမယ်.သူ ဟိုဘက်လှည့်သွားမှသာ သူ့ကျောပြင်အား မျက်စိတဆုံးငေးကြည့်ရင်း.. ခဏနေမှ အ၀တ်အစားကောက်၀တ်ကာ ယူစရာရှိတာ ယူပြီး ကိုယ့်အဆောင်ကို ခပ်မြန်မြန်ထွက်လာ
တော့သည်။တော်ကြာ အခြားလူတွေပြန်လာတာတွေ့ရင် ဒုက္ခ..။အဆောင်မှာ ထားစရာ သိမ်းစရာရှိတာတွေ အမြန်သိမ်းပြီး ဆိုင်ဘက်ရောက်တော့..ကိုငြိမ်းက..

"ခေါင်းထိထားတယ်ဆို.. အေးဆေးနားနေတာမဟုတ်ဘူး.. ဒီမှာ သိမ်းလို့ပဲပြီးနေပြီ..ငဇော် နင့် ငါ့ကလေးကို ဘာလုပ်လိုက်သလဲပြော…"
"အား.. ကိုငြိမ်းကလည်း… ဘာမျှမလုပ် ပါဘူး.. ကိုငြိမ်းကြောင့် တိုက်မိသွားတာပါ..ဟီး ဟီး"

သိမ်းစရာက နောက်ဆုံး မှန်အနက်တပ်ထားသော ကာရာအိုကေခန်းထဲသို့ ပစ္စည်းထည့်ရန် ထီးနဲ့ ကုလားထိုင်
စားပွဲတွေသာကျန်တော့သည်မို့ အခြားလူများ ရေချိုးထမင်းစားဖို့ ထွက်သွားကြလေသည်။ကိုငြိမ်းကလည်း..

"အေး. ငဇော် ပြီးရင်လာခဲ့ ထမင်းစားမယ် ချစ်ကောနော်.."

ကိုဇော်က ကျွန်တော့်ကို ပြုံးပြသည်။ကျွန်တော်ကတော့ ရှက်ကိုး ရှက်ကန်းဖြစ်ကာ ကုလားထိုင်အချို့ကို ထပ်ပြီး ရေချိုးပြီးကာစ ကိုဇော်နဲ့ဖြစ်ခဲ့တာကို တွေး ပြီးရှက်ကာ ခေါင်းငုံ့ထားလိုက်သည်။ ကိုယ့်ဘက်က စိတ်ကူးယဉ်လွန်ကာ ရှော့ဖြစ်သလို လက်ရှိလောကနဲ့ အဆက်အသွယ်ပြတ်ပြီး ကိုဇော့် ရင်ခွင်ကျယ်ထဲမှာ ကိုဇော်ကို နမ်းမိသွား ပြီးမှ စိတ်ကူးနဲ့ အချစ်နယ်ကျွံမိလို့လေ..။

ပြောရရင် ကျွန်တော်မကောင်းတာပါ.. အမှန်ဆို ကိုကျော်စိုးနဲ့ကလည်း တရား၀င် ချစ်သူ မဟုတ်သလို
ကင်းကင်းရှင်းရှင်း လမ်းခွဲသေးတာမဟုတ်ဘဲ စိတ်အလိုလိုက်ကာ ကပ္ပလီ၊ သူကတော့ထားပါတော့ကျွန် တော် ငြင်းခဲ့ပါသေးတယ်.. ကိုမင်းမင်း ကျွန်တော့်ရဲ့ ရည်းစားဦးနဲ့ တစ်ညလုံး နှစ်ချီလောက်လိုးခဲ့သေးတယ်။ အဲ့သည့်က ထလာတဲ့ စိတ်တွေက ကိုကျော်စိုးနဲ့ သူတို့ နှစ်ဦးကြား ဗျာများပြီး မထတော့ဘူးထင်ပေမယ့် ထက်မောင်ရဲ့ ရဲတင်းမှု ။ ကိုဇော်ရဲ့ အထိအတွေ့ အမြင်တွေ ကြောင့် ပြန်ထလာပြန်သည်။ ဒီပုံတိုင်း ဆိုငါတော့ မလွယ်။ ကျွန်တော် စိတ်ထဲ ဘယ်လောက်ကြာအောင်စဉ်းစားခန်း၀င် တွေးနေလဲမသိ။ ကျွန်တော့်နောက်ကနေ ကနေ ကိုဇော်က ပခုံးပေါ်လက်တင်ကာ လာဖက်မှပဲ.. အတွေးထဲကထွက်လာနိုင်တော့သည်။

"ညီ… ဘာတွေ.. ဒီလောက်တောင်.. တွေး နေတာလဲ.. ကို့.. ကိုချစ်တယ်.. ပြောမ့လို့ လား. ဟီး.."

စသလို နောက်သလို နှင့် ကိုဇော်က ကျွန်တော့်အား နောက်ကနေ သိုင်းဖက်ကာ ပြောလာသဖြင့်အလန့် တကြား ကျနွ်တော့် သူ့လက်ကို ဖယ်ဖို့လုပ်လိုက်ပေမယ့် နောက်ကျသွားသည်။နွေးထွေးပြည့်ဖောင်းနေသော သူ့လက် ပန်းနုရောင်ကြီးက ကျွန်တော့်လက်ကို ဖမ်းဆုပ်ကာ ချုပ်ထားလိုက်သည်။

"အိုး.. ကိုဇော်. လူတွေ..မြင်ကုန်မယ့် လွှတ်ပါ"
"မရှက်ပါနဲ့ ဘယ်သူမှမရှိဘူး ဒီကာရာအိုကေခန်းက မှန်နက်တွေတပ်ထားတာ လူ လေးငါးယောက်စာပဲဆန့်တာ ခုံတွေ ထီးတွေနဲ့ နောက်ပြီး အပြင်ခန်းမနဲ့ ကွမ်းသီးပင်တွေ အုန်းပင်တွေကွယ်နေတာ တော်တန်မမြင်ပါဘူး။ ငါတို့ကသာ အပြင်ကို လှမ်းမြင်ရတာ..ကဲပါ..အင်း ခုမှ မသိချင်ယောင်ဆောင်နေနဲ့..အဆောင်မှာတုန်းက ငါ့ကို မင်းပဲ ဖက်ပြီး နမ်းသေးတာကို.. မရှက်ပါနဲ့ကွာ ကိုက ကြင်နာတတ်ပါတယ်..။ နောက်ဆို မင်းသိမှာပါ ကို .မင်းကိုချစ်တယ်… အတူတူနေချင်တယ်နော်… ချစ်တယ်.. မဟုတ်လား..ကို ..ထက်မောင်ကို မရှုံးချင်ဘူး.. မင်း ထက်မောင် နဲ့.. ပါသွားမှာ..ကြောက်တယ်.."

စကားနဲ့အတူ ကျွန်တော့်ကိုယ်လုံးလေးအား သိမ်းကြုံးဖက်ကာ အငမ်းမရနမ်းပါတော့သည်။ ကျွန်တော့်တစ်ကိုယ်လုံးလည်း သူ့ရင်ခွင်ထဲ ပျောက်နေသည်။ ပုဆိုးအောက်က သူ့လီးရှည်ကြီးကလည်း မမာ မပျော့ တောင်ဖို့အားယူနေသည်ကို ကျနွ်တော့်တင်ပါး အထက်လာထောက်မိတော့ သတိထားမိသည်။ကျွန်တော် မရုန်းနိုင်တော့..။

"ဟေ့.. ချစ်.. သိမ်း လို့မပြီးသေးဘူးလား.. မပြီးသေးရင် နင်အရင်လာခဲ့ ငါ့ဆီကို ငဇော် ဆက်သိမ်းလိုက်."

တော်သေးတယ် ကိုငြိမ်းလှမ်းခေါ်သဖြင့် ကျွန်တော်ရော ကိုဇော်ပါ ကိုယ်ရှိန်သတ်ပြီး ခွာလိုက်ကကျွန်တော်လည်း ကိုငြိမ်းဆီထွက်လာခဲ့သည်။ ကိုငြိမ်းက အိမ်ကြီးဘေးက စာရင်းလုပ်သော ကောင်တာစားပွဲနားမှာ.. သူ့ရှေ့တွင်တော့ မန်နေဂျာ အပျိုကြီးနဲ့ ထက်မောင်အစ်မ စားရင်းကိုင်တို့နဲ့အတူ ထက်မောင်…။ဘာများဖြစ်တာလဲမသိ။

"လာ..လာ.. ချစ်.ငါ ခွင့်တင်ပေးထားတာရပြီပြောမလို့ မင်း မနက်ဖြန် ကျောင်းထဲသွားပြီး ဘွဲ့ဖောင်သွားတင်မယ်ဆိုတာလေ "
"ဟုတ်.."
"ထက်မောင် အစ်မက .. အကူအညီတောင်းချင်လို့… မောင်လေးကို တစ်ယောက်ထဲ အောင်လက်မှတ်ထုတ်ခိုင်းဖို့ တစ်ယောက်ထဲ မလွှတ်ရဲတာနဲ့ မင်းလိုက်ပြီး ကူညီပေးပါလား.။ မင်းတို့ လမ်းစရိတ်နဲ့ မုန့်ဖိုးကို ငါပေးပါရစေ.."
"ရပါတယ်.. အစ်မ… မလို…ဘယ် ဟုတ်မလဲ.. ကဲ.. ထက်မောင် မင်းလည်း ချစ်ဦး စကားကို သေချာနားထောင်
သူပြောတဲ့အတိုင်းလုပ် ဘာတွေလိုအပ်လဲဆိုတာ"
"ဟုတ်ကဲ့.ပါ.. မမ.."

ထက်မောင်က ကျွန်တော့်အား ရွှန်းရွှန်းစားစားတစ်ချက်ကြည့်ကာ.. ၀မ်းသာအားရအသံဖြင့်ပြန်ပြောသည်။ ထို့ နောက်တော့ လိုအပ်သည့် အချက်အလက်များကို သူတို့အားပြောပြလိုက်ကာ မနက် စောစော 5 နာရီထိုးတာနဲ့ ထွက်ဖို့အဆင်သင့်လုပ်ထားဖို့ပြောလိုက်သည်။ သူ့အစ်မ ကိုယ်တိုင်အပ်တော့လည်း မခေါ်လို့မဖြစ်ဘူးလေ...ကျွန် တော် သွားမည့် တက္ကသိုလ် ဒဂုံတက္ကသိုလ် နဲ့ အောင်စာ ရင်း ထုတ်မည့် လသာ စာစစ်ဌာနက နေရာကွဲပေမယ့်.
လမ်းကြောင်းပေါင်းသွားလို့တော့ရသည်။ တော်သေးတယ် တာ၀ မှာ သွားမတတ်ဖြစ်လို့.။ အဲ့သည့်နောက်တော့ ထမင်းစားဖို့ ကိုငြိမ်းနဲ့အတူ ထွက်လာခဲ့သည်။ ကိုငြိမ်းက ကန်တင်းမှာသွားမစားဖို့ပြောကာ.. အိမ်နောက်ဖက် ထမင်းစားခန်းထဲ ခေါ်လာသဖြင့် ကျွန်တော်ရယ် ကိုငြိမ်းရယ်.. အိမ်အကူ ဆံပင်ကောက်ကောက် အသားညိုညို မျက်၀န်းတောက်တောက်.. ကောင်မလေး.. နှင့် ထက်မောင်၊ ကိုဇော်တို့သာရှိသည်။ နောက်တော့ ထက်မောင် အစ်မနဲ့ မန်နေဂျာ အပျိုကြီးမမတို့လည်းလာစား ကြသဖြင့် ထမင်းဝိုင်းက စည်ကားသွားတော့သည်။

တစ်ခု သတိထားမိသည်က ထက်မောင်ရဲ့ တစ်ချက်ချက် အကြည့်တွေက ကျွန်တော့်ကို ကြည့်သလိုနဲ့ ကျွန်တော့်ဘေးက ဆံပင်ကောက်ကောက် အသားညိုညို ချစ်စရာ ကောင်မလေးထံသို့ ရောက်နေသည်ကိုသာ။ ကိုဇော်က တော့ တစ်ချက်ချက် ကျွန်တော့်ကို ခိုးခိုးကြည့်သည်။
တော်သေးသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်လုံးပြိုင်တူလာကြည့် ပါက ကျွန်တော် ထမင်းစားနိုင်တော့မည်မဟုတ်။ စားသောက်ပြီး TV မှလာသော ဇာတ်လမ်းတွဲ ထိုင်ကြည့်ကာ.. နေရင်း ထက်မောင်တို့တော့ ပြန်သွားသည်။
ကိုဇော်လည်း အိပ်ချင်ပြီဆိုကာ သူ့အဆောင်ကိုပြန်သွားတော့..နောက်ဆုံး မန်နေဂျာ အပျိုကြီးမမနဲ့ ထက်မောင်အစ်မ.. ကိုငြိမ်းနဲ့ ကျွန်တော်သာ TV ရှေ့့ကျန်ခဲ့သည်။
နောက်ဆုံး မနက်သွာ းစရာရှိကာ မနိုးမှာစိုးသဖြင့်.. အပြီးထိ ဆက်မကြည့်တော့ဘဲဇာတ်လမ်းတွဲတစ်ခုအပြီးမှာ ပြန်ဖို့လုပ်တော့..ကိုငြိမ်းက လိုက်ပို့သည်။

"ကမ.. ကွကိုယ် အဆင်ပြေအောင်ပြင်အေးအေး ဆေးဆေးအိပ်.. ငါ ထက်မောင်ကို စီစဉ်ပေးပြီးနင့်ကိုလာ နှိုးခိုင်းလိုက်မယ်.. အဆောင်ကနေပဲ စောင့်နေ.."

ခြံထဲမှာ မိုးမရွာပေမယ့် တိမ်တွေကြားက ကြယ်ရောင်အချို့နဲ့ သွားနေကြမို့ ဓာတ်မီးကို မထွန်းသေးဘဲမှောင် သောနေရာ ရောက်မှသာ ထိုးကြသည်က အကျင့်လိုဖြစ်နေသည်။ အိမ်နောက်ဖေး ခြံထောင်ကနေအထွက် ပုဏ္ဍရိပ်ပင်ခြံစည်းရိုးနားက ဒေါက့်အချိုး ဒါန်းနားအရောက်
လက်နှိပ်ဓာတ်မီးကို ဖွင့်ဖို့ ကိုငြိမ်းဆီက လှမ်းယူလိုက်ပေမယ့်… ကျိခနဲ.. ဒါန်းတစ်ချက် လေမတိုက်ဘဲ လှုပ်သွား သည်မို ကိုငြိမ်းက ကျနွ်တော့်အား လက်ဖြင့် တားက ငြိမ်ငြိမ်နေရန် အချက်ပြသည်။ နှစ်ယောက်သား ပုဏ္ဍရိပ်ခြံစည်းရိုးထောင့်နားက ဒါန်းကို အပင်တွေကြားက ကပ်ကြည့်လိုက်တော့..ဒါန်းပေါ်တွင် လူရိပ်နှစ်ခု ပူးကပ်နေသည်။

"အိ..ရေ.. ဟေ့.. အိ.."

အိမ်ထဲမှ ခေါ်သံကြောင့်.. အရိပ်နှစ်ခု ခွာသွားကာယောက်ျား လေးဖြစ်ဟန်တစ်ဦးက အမှာင်ထဲ တိုး၀င် ပျောက်ကွယ်သွားသည်။ အိ ဆိုတော့.. ဒါ ဆံပင်ကောက်ကောက်နဲ့ ချစ်စရာ အိမ်အကူကောင်မလေး မှန်း အာရုံထဲ ပေါ်လာသလို ဒါန်းပေါ်ကနေ အိမ်ဘက်ကိုဘလောက် အင်္ကျီအဖြူနဲ့ ဆံပင်ကောက်ကောက်တွေခါးလောက်ယမ်းကာထွက်သွားတော့ ဒီကောင်မလေးမှန်းသိလိုက်သည်။ ဘယ်သူနဲ့ ချိန်းတွေ့နေတာလဲ ခြံထဲမှာက ယောက်ျားလေးတွေများတာ..။ စဉ်းစားရင်း ကျနွ်တော်နဲ့ ကိုငြိမ်း ကျွန်တော့်အဆောင်ရှိရာဘက်သို့လှမ်းခဲ့တော့ သည်။

ထို ည.. အတွေးပေါင်းစုံဖြင့် အိပ်ခါစက မပျော်ပေမယ့် ပင်ပန်းမှုကြောင့်ကော စိတ်လျော့လိုက်မှုကြောင့် အိပ် ပျော်သွားသည်။ မနက် 4 နာရီလောက် နှိုးဆက်မလို ။အဘ ဘုရားရှိခိုးသံကြောင့် နိုးလာသည်။ အိပ်မရမယ့် အတူတူ ထပြီး အိပ်ယာသိမ်း၊ မျက်နှာသစ်၊ သွားတိုက်၊ ရေချိုး အ၀တ်အစားလဲ ကာအဆင်သင့်ပြင်ကာ ကုလားထိုင်မှာ ထက်မောင် အလာကို စောင့်နေလိုက်သည်။ အဘကို ညကတည်းက ပြေားထားသဖြင့် ထပ်ပြောဖို့မလိုပါ။ အဘ ဘုရားရှိခိုးပြီး အမျှဝေခါနီးမှ ထက်မောင်၊ ရောက်လာသည်။ Model boy အလား ဆံပင်တွေ ဂျယ်နဲ့ထောင်ထားလသို ဂျင်းဘောင်းဘီအပြာရောင် အနေတော်နဲ့ စပို့စ်ရှပ်အင်္ကျီ အကောင်းစား brand တစ်ခုနဲ့ ဂျင်းအနွေးထည်တစ်ခုကို ၀တ်ကာ ချောမောသန့်ပြန့်နေသည်။ ရေမွှေးနံ့ကလည်း ကြိုင်နေသည်။ သူ့လည်ပင်းက ဖန်စီ ဆွဲကြိုးရှည် လက်၀တ်
အမျိုးသားသုံး ဖန်စီများကို လူငယ်ပီပီ၀တ်ဆင်ထားပြီး အောစတား ဖိနပ်ဂျင်းပြာရောင်ဖြင့် တော်တော်ကြည့်ကောင်းနေသည်။

"ဟင်.. ကျွန်တော် လာနှိုးပါ့မယ်ဆိုတာ အစောကြီးနိုးပြီး အဆင်သင့်တောင်ဖြစ်နေပြီပေါ့.."
"အကျင့်ဖြစ်နေလို့ပါ.."

ကျွန်တော် ပြန်ဖြေပြီးတော့ အဘ ဘုရားရှိခိုးပြီးတာနဲ့ ထက်မောင် တို့ စကားလက်ဆုံကြနေကြသည်။နာရီ ဝက်လောက်ကြာတော့ ကိုငြိမ်းကော ထက်မောင်အစ်မကော လိုက် လာကြသည်။ကျွန်တော်ကတော့ ကျောပိုးအိတ်ထဲ အဆင်သင့်ပြင်ထားပြီမို့ သွားဖို့အတွက် အဘကို
နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ ထက်မောင်ကတော့အကောင်းစား သားရည် ဘေးလွယ်အိတ် တစ်လုံး ထီးအကြီးတစ်ခုပါယူလာသည်။ ကျွန်တော်ကတော့ ခေါက်ထီးကိုကျော ပိုးအိတ်ထဲ ထည့်ထားပြီးသား။

အဘ၊ ကိုငြိမ်း၊ ထက်မောင် အစ်မ တို့က ကျနွ်တော်တို့ နှစ်ယောက်အား ခြံအပြင်ဘက် သု့လိုက်ပို့သည်။ ကား မှတ်တိုင်က ခြံထိပ်နားမှာဆိုပေမယ့် မြို့ထဲသို့အသွားကတော့ လမ်းဟိုဘက်ခြမ်းမှာ သွားစီးရသည်။ ဂိတ်ရင်းကထွက်လာသော bus ကားကို ကြာကြာမစောင့်လိုက်ရ 5: 30 နာရီတစ်စီးရောက်လာသည်။ အားလုံးကိုနှုတ် ဆက်ရင်း ကျနွ်တော်နဲ့ ထက်မောင် ကားပေါ်သို့တက်လိုက်သည်။ ကားက မနက်စောစောမို့လား ဂိတ်ရင်းနဲ့နီးလို့လားမသိ လူကမများသေး ထိုင်ခုံလွတ်တွေရှိနေ သည်။ ဂိတ်ဆုံးနီးပါး စီးရမှာမို့ လေ၀င်လေထွက် နဲ့ လူ အဆင်းအတက် ဝေးသောတစ် ပြတင်းပေါက်နားက
နှစ်ယောက်ထိုင်ခုံတစ်ခုကို ကျွန်တော်ရွေးထိုင်လိုက်သည်။

ထက်မောင်ကလည်း ကျွန်တော့်ဘေးနားလာထိုင်သည်။
ကားအထွက် မနက်စောစောမို့ မိုးသက်လေ အေးအေးလေးကြောင့် အေးစက်သွားသည်။ ထက်မောင်က သူ့ အပေါ်လက်ရှည်ဂျင်း အင်္ကျီးကို အနွေးထည်ကို ခပ်စေ့ စေ့၀တ်ရင်း မသိမသာ ကျွန်တော့်နား တိုးကပ်ကာ ကျွန်တော့်ခါးပေါ်လက်ဖြင့် သိုင်းဖက်လာသည်။ ကျွန်တော်ကတော့ ပေါ့ပေါ့ပါးပါး တီရှပ်အဖြူနဲ့ ဂျင်းပျော့ အနက်ရာင် ဘောင်းဘီ ကိုဝတ် အပေါ်က လက်ရှည်အသားထူပေမယ့်ပေါ့ပါးသော ရှပ်လက်ရှည် အကွက်ကိုထပ်၀တ်ကာ ခုံနည်းနည်းထူသော မိုးတွင်းစီး school ဖိနပ် ခြေညှပ် နက်ပြာရောင်ကို စီးထားသဖြင့် ထက်မောင် အရပ်နဲ့ကျနွ်တော် အတူတူနီးပါးဖြစ်နေသည်။ နှစ်ဦးသား ဘာစကားမှမပြောဖြစ်ပါ။ မိုးလင်းခါနီးမို့ ကားပေါ်တွင် မီးတွေ မှိတ်ထားလိုက်သည်။ အပြင်က ရောင်နီဖြင့်အ နည်းငယ် မှိုင်းပြပြ အလင်းရောင်ထဲတွင်ထ ချမ်းလို့လား အိပ်ငိုက်လို့ လားမသိ ထက်မောင်ကကျွန်တော့်ခါးကို ဖက်ကာ ကျွန်တော်ပခုံးပေါ် တစ်ချက်ချက်မေးတင်လိုက် ကားဆောင့်ရင် ဘရိတ်အုပ်ရင် မသိမသာ သူ့နှာခေါင်းက ကျွန်တော့် ပါးကို လာအပ်လိုက်ဖြင့် အသားယူနေသည်။ ကျွန်တော်လည်း မသိမသာနေလိုက်တော့ သူကအရဲစွန့်က😁😁😁ာ ထိုင်ခုံနဲ့ ကျနွ်တော့်ခါးကြားက လက်က ကျွန်တော့်တင်သားများကို လာပွတ်ပေးလိုက် ကျောကိုပွတ်လိုက် အထိတထိလာလုပ်နေသည်။

ကျွန်တော် အစက မတော်တဆထင်ပေမယ့်.. သူ့လက်တွေက ပိုအတင့်ရဲလာသလို ဘေးလွယ်အိတ်ကိုသူ့ပေါင် ပေါ်တင်လိုက်ပြီး သူ့ဘက်က ကျွန်တော့်လက်ကို လွယ်အိပ်နဲ့ သူ့ပေါင်ပေါ်တင်လာသည်။ ထို့နောက် ခါးကိုဖက်ထားသော သူ့လက်ကကျွန်တော့် ချိုင်းအောက်ကနေအကာအကွယ်ယူကာ.. ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ကို ဆုတ်နယ်လိုက် နို့သီးလေးများကို လာကစားလိုက်လုပ်နေသဖြင့်
ကျွန်တော်နေရခက်လာသလို.. ရုန်းနေ ပြောနေလို့ လူကြားထဲ မကောင်းသလို ခံနေရတာလည်း ကောင်းသလိုလို ဖြစ်နေတာမို့ ငြိမ်ခံနေမိသည်။
.........................

တခြားကမ္ဘာက အတွေ့

Bus ကားပေါ်တွင် လူကလည်းရှင်း.. အလင်းရောင်ကလည်း မနက်စောစော ကားကလည်း မီးတွေပိတ်တဲ့ အ ချိန် ပါလာတဲ့လူတွေကလည်း အိပ်ပျော်သူအိပ် မှိန်းသူမှိန်း။ ကားစပါယ်ယာ ကလည်း ကားအပေါက်ဝကလွဲလို့ကျွန်တော်တို့ဆီ မလာ ဒီအခွင့်အရေးက ထက်​မောင်အတွက် ဖန်တီးပေးထားသလိုဖြစ်နေသည်။

ကျွန်တော်ကလည်း ပြတင်းပေါက်နားထိုင်သဖြင့် အပြင်ထွက်လို့မရအောင် ထက်မောင်က ပိတ်ထားတော့သည်။
ကား ဘရိတ်အုပ်လိုက်တိုင်း ကျွန်တော့်ကို မသိမသာ အ တင်းဖက်ထားသလို မတော်သလိုလို အရှိန်မထိန်းနိုင်သ လိုလို လစ်ရင်လစ်သလို နမ်းလိုက်သေးသည်။ လူက ကိုကျော်စိုးနဲ့ sex ကိစ္စမဖြစ်တာ ကြာပေမယ့် တစ်နေ့က ကိုဇော်ရဲ့ လီးနဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာ အလှ အထိအတွေ့တို့ကြောင့် စိတ်က ထချင်နေသည်။ တောင်းတသလိုလို ရှက်သလိုလို ဖြစ်ကာ. အသိစိတ်ကလည်း မဖြစ်သင့်ကြောင်း ကိုကျော်စိုးအတွက် ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ထိန်းသင့်ကြောင်း ကိုကျော်စိုးနဲ့သာဖြစ်သင့်ကြောင်းကို တပ်လှန့်သတိပေးကာ
ထိန်းထားသောကြောင့် လူက မသိစိတ်နဲ့ သိစိတ်နှစ်ခုကြားမှာ အားပြိုင်မှုကြောင့် အားမရှိလှ။

ဒီအချိန် ကိုကျော်စိုးသာ ထက်မောင်နေရာ၊ မနေ့ကလို ကိုဇော် နေရာမှာဆို ထိန်းနေစရာမရှိ။ ကိုကျော်စိုး မိန်းမနဲ့ ကလေးကိစ္စကြောင့်သာ ကျွန်တော်နဲ့ အဆက်အသွယ်အနည်းငယ်ပြတ်ကာ စိမ်းသလိုဖြစ်နေပေမယ့် တကယ် တမ်း တမ်းတတာကတော့ ကိုကျော်စိုးပါ။ သူနဲ့ လိင်ကိစ္စဖြစ်နေရရင်တော့ ကိုဇော်တို့ ထက်မောင်တို့ကို ကျွန် တော် ချောလို့ ငယ်လို့ လှလို့ မိုက်လို့ ကြိုက်မိတာသာရှိမည်။ သူနဲ့ သေချာ လမ်းခွဲခဲ့လျှင်လည်း ထက်​မောင် နဲ့ ကိုဇော် တို့ကို သာ ကျနွ်တော် ချစ်သူအဖြစ် သေချာ
ရွေးရမည်သာ။ အမှန်ဆို ထက်မောင်ကို သံယောဇဉ်ရှိသလို ကိုဇော့် ကိုလည်း ထက်မောင်ထက် ပိုသော သံ ယောဇဉ်နဲ့ အားကိုးမိတာတော့ ၀န်ခံပါရစေ။

ထို့ကြောင့် ကျနွ်တော် ကိုကျော်စိုးကလွဲလို့ သူတို့နှစ်ယောက်ထဲက တစ်ယောက်ကို ရွေး ရမည်ဆိုလျှင်
ကိုဇော့် ကိုတော့ ရွေးမိမည် ထင်သည်။ခုတော့ ကျွန်တော့် မှာ ကိုကျော်စိုးတို့ သုံးယောက်နဲ့ သုံးပင်လိမ် လိုမှ မက ကိုဇော်နဲ့ ထက်မောင်ကလည်း ကျွန်တော့်ဘ၀ထဲသို့ အတူတူ ပန်း၀င်လာဖို့ ကြိုးစားကြသည်မို့တကယ် တမ်း ၀မ်းသာရမလို နဲ့ ၀မ်းနည်းရမလားဖြစ်ကာ ရင်မောလှပါသည်။ ခုလည်း ကားပေါ်မှာ ကျနွ်တော့်ထက် သုံးနှစ်နီးပါးငယ်ပေမယ့် သန်မာလှေ သာ လူငယ်လေး
မောင်ညိုထွား ထက်မောင်က ဇွတ်တရွတ်ကျွန်တော့်ကို ချုပ်နေပေပြီ။ တဖြည်းဖြည်း ကားပေါ်တွင် မိုးလင်းလာပြီမို့ မီးတွေလည်း မှိတ်ထားသဖြင့် သူ့အကြိုက်ဖြစ်နေ သည်။ သူ့ပေါင်ပေါ်ဆွဲတင်ထားသော ကျွန်တော့် ညာ ဘက်လက်ကို ပေါင်ခြံအလယ်ရှိ ဖုနေသောဂျင်းဘောင်း ဘီအောက်က သူ့လီးပေါ်အုပ်ကာ ဖိတင်ရင်း အပေါ်ကနေ လွယ်အိတ်အကာအကွယ်ဖြင့် သူကဲနေသည်။

တဖြည်းဖြည်း လူတွေတက်လာတော့လည်း လူတွေက ကိုယ့်ကိစ္စကိုယ်အာရုံရောက်နေသဖြင့်ကျွန်တော်တို့ထံ အာရုံမရောက်ပေ။ ဘယ်ရောက်မလဲ ကျနွ်တော်တို့ နှစ်ယောက်အပေါ် သူတို့ထမင်းချိုင့်၊ အထုပ်တွေကို ယူပေးထားသဖြင့် ငိုက်သူက ငိုက်၊ တွေးသူကတွေး၊ စကား ပြောသူကပြောဖြင့် ကိုယ့်အာရုံနဲ့ ကိုယ်ဖြစ်နေသည်။
အထုပ်တွေ ထမင်းချိုင့်တွေက ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့ လွယ်အိတ်၊ ကျောပိုးအိတ်တွေပေါ်မှာနေရာယူထားသဖြင့် အကာအကွယ် ဖြစ်နေသလို ကျွန်တော့်ကိုချုပ် ထား ဖိထားသလိုဖြစ်နေသည်။ ထက်မောင် အကြိုက် အခြေအနေဖြစ်နေသည်။ လူငယ် ပီပီ စိတ်ကလည်း ထန်သလို အားကလည်း သန်လှသည်။ ဇွတ်တရွတ်လည်း နိုင်သည့် ထက်မောင်က။ ကျွန်တော့်လက်ဖြင့် သူ့ဂျင်းအောက်က လီးကို အုပ်ကိုင်ထားပေးသည်ကို အားမရတော့..။

လွယ်အိတ်အောက်ကို သူ့လက်လျှိုထည့်ကာ ဘောင်းဘီဇစ်ကိုဖွင့်ပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ဟပြီး ကျွန်တော့်လက်ကို ဆွဲထည့်ရင်းအပေါ်က ဖိကိုင်ထားလိုက်သည်။
လက်ကို ရုန်းပါကလည်း ကားပေါ်ကလူတွေ သိကုန်မှာလည်းစိုး သဖြင့် ထိန်းထားသော စိတ်တွေကိုလျော့ကာ အလိုက်တသိပင် ကိုင်ထားပေးမိသည်။ အိုး.. လူကလည်း ငယ်ပြီး သန်မာသလို.. လီးကလည်း လူနဲ့မ လိုက် ပါလား.. ကပ္ပလီလောက် ကိုတုတ်ပြီးကြီးသည်။ အရှည်ကတော့ ကိုကျော်စိုးတို့ ကိုဇော်တို့လောက်မရှည်ပေမယ့်
ကိုမင်းမင်းနဲ့အတူတူလောက်ရှိမည်။ လူငယ် ပီပီ စိတ်ထသလောက် မာတောင်ကာ အရည်ကြည့်တို့ စို့နေ သည်။
သူ့လီးကို မထိန်းထားနိုင်သော အတွင်းခံဘောင်းဘီ အောက်က ရုန်းထွက်လာက ဘောင်းဘီဘေးက ချုပ် ထားသောသာရေကြိုးပင် ပြဲမတတ် ပူနွေးမာတောင်နေသောလီးက ကျွန်တော့်လက်ဖဝါးထဲတွင် မဆန့်ချင်တော့.. သူက တစ်ချက်ချက် ကားဆောင့်တိုင်း ကော့တတ်လာသည်မို့. လူတွေမသိ အောင် ကျွန်တော့် ဆုတ် ကိုင်ထားလေ သူကဖီးလ်တက်လေဖြစ်နေသည်။

နှစ်ယောက်သား အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းလာသလို.. အသားတွေလည်း ပူလာသည်။ လူအများစီးသော လိုင်း ကားပေါ်မို့ လူကျပ်ချိန်မို့သာ ဒီအခြေအနေထိ ရောက် လာသည်။ ဘယ်သူမှ မရှိလျှင် ထက်မောင်သည် မနေ့က ကိုဇော်လိုတော့ ထိန်းနိုင်မည်မဟုတ်..။ နှစ်ယောက်သား လှိုင်းထန်နေသော ရင်ကို ထိန်းရင်း ထိုအခြေအနဖြင့်သာ ကားကိုမြို့ထဲအထိစီးလာခဲ့ကြသည်။ လက်အားရင် အားသလို သူ့ လက်တစ်ဖက်ကလည်း ကျနွ်တော့်ခါးနဲ့ ခါးအောက်ပိုင်း တင်သားများကို မထိတထိ လာလာကိုင်သလို.. အင်္ကျီ အောက်ကို လျှို၀င်ကာ နို့ကိုလာလာကလိသဖြင့်… လူတွေရှိကြောင်း မလုပ်ရန် မျက်ရိပ်ပြရသည်ကလည်း မကြာခဏပင်။ ကျွန်တော့် လက်ထဲတွင်လည်း သူ့လီးကွမ်းသီးခေါင်းထိပ်ကထွက်သည့် အရည်ကြည့်တို့ဖြင့်စွတ်စိုနေသည်။ ကားစပါယ်ယာက မှတ်တိုင်များ ကြိုအော်နေသဖြင့် နားစွင့်ရင်း ဗိုလ်တထောင် သို့ရောက်ကာ ဘိုကလေးစျေးမှတ်တိုင်သို့ရောက်ခဲ့လေသည်။ ထို့ကြောင့်

"ထက်…မောင်.. ဆင်းရတော့..မယ်နော်…"
".အင်းးး.. ဟင်း… ရောက်..တော့မှာလား…"

သက်ပြင်းရှည်တစ်ခုကို နှစ်ယောက်သား မသိမသာခိုးချရင်း ဘာကိုဆိုလိုတယ်ဆိုတာကိုပြောစရာမလိုတော့ပါ။
ကျွန်တော့်လက်ကို သူ့လီးအားကိုင်ထားရာမှ အသာ အယာ လွှတ်လိုက်ပြီး လက်ကို ကျွန်တော့်ဘက်ရုတ်လိုက် ကာအင်္ကျီ အိတ်ကပ်ထဲက စက္ကူ တစ်ရှူးအချို့ကို ထုပ်လိုက်သည်။ လူမသိအောင် လက်ကို ကျွန်တော့်ဘက်ရောက်မှ ပေနေသာ့ ထက်မောင်ရဲ့ လရည်ကြည့်အချို့ကို သုတ်လိုက်ပြီး ထက်မောင်အား တစ်ရှူးတစ်ခုပေးလိုက်တော့ အားနေသော သူ့လက်တစ်ဖက်ကလှမ်း ယူကာ သူ့အိတ်အောက်ကို လက်သွင်းရင်း.. ထနေသော သူ့လီးကို သူ့ဘာသာသူ ဂုတ်ကြိုးဆွဲ ထိန်းနေမှန်း မမြင်ရပေမယ့် သိလိုက်သည်။

နာရီ၀က်နီးပါးအကြာ မီးပွင့်အချို့မှာ ကားစောင့်ရင်း ဆင်းရမယ့် လသာမှတ်တိုင်..ရန်ကုန်ဆေးရုံကြီး အ နောက် ဘက် ကားမှတ်တိုင်သို ဆင်းလိုက်သည်။ လူအချို့က ဘိုကလေးစျေး၊ ပန်းဆိုးတန်း နှင့် ဘားလမ်းမှာ ဆင်းသွားကြသဖြင့် သိပ်မကျပ်တော့ပဲ အလွယ်တကူ တိုးဆင်းလာနိုင်သည်။ ကျွန်တော် ပလက်ဖောင်းပေါ်ရောက်တော့ နောက်က ကွတ ကွတနဲ့ ဘေးလွယ်အိတ်ကို ရှေ့ဘက် ပေါင်ခြံကို အုပ်ကာ ထက်မောင် လိုက်ဆင်းလာသည်။

"အစ်…အ.ကို.. ချစ်… အိမ်သာ…ဘယ်နားရှိလဲ… အဆင်..မပြေဘူး"

ဖြစ်ရမယ်… ။ ဒီပုံစံနဲ့ စာစစ်ဌာနထဲ ၀င်လို့မလွယ်လောက်ပါ။ ထို့ကြောင့် ကားလမ်းကူးပြီး စာစစ်ဌာနကိုကျော်ကာ.. တရုတ်တန်းဘက်မရောက်ခင် လမ်းဆုံနားက မြေအောက်အိမ်သာကို ခေါ်လာခဲ့ရတော့သည်။ သိမ်ကြီးစျေးနား အရင် လဟာပြင်စျေးနားမှာ မြေအောက်အိမ်သာတစ်ခုရှိပေမယ်.. ထိုအချိန်က အခုလိုအများ ပြည်သူသုံး လုပ်ကာ သေချာ သန့်ရှင်းသပ်ရပ်အောင်မပြင်ဆင်ထားဘဲ မှောင်မဲကာ ညစ်ပတ်သဖြင့် နီးပေမယ့် ကျွန်တော် ထက်မောင်ကို ပိုသန့်ကာ အလင်းရောင်နဲ့ လေကောင်းလေသန့်ရသော လသာမြေအောက်အိမ်သာဘက်ခေါ်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

ကျွန်တော်တို့ မြေအောက်အိမ်သာလှေကားထစ်များအတိုင်း ဆင်းလာတော့ အိမ်သာမှာ ကာဘော်လစ်ဆီ၊
ဓာတ်တော၊ အစရှိသော ပိုးသတ်ဆေး ပရုပ်လုံးများဖြင့် စစချင်း ဆေးကြောကာ သန့်ရှင်းထားသလိုလူလည်းရှင်းနေသည်။ ထက်မောင်ကို အိမ်သာအခန်းဘက်ပြရင်း ကျွန်တော်လည်း လက်ကို ဆပ်ပြာဖြင့် သေခြာ ဘေစင် တွင်ဆေးရင်းသေးပေါက်ရန် ကမုတ်သို့ လှည့်လိုက်သည်။ ထက်မောင်ကတော့ လူရှင်းသည့် မြေအောက်အိမ်သာထဲမှာမို့လား မသိ သူ့ဘေးလွယ်အိတ်ကိုနောက် ဘက်လွှဲပို့ရင်း ဂျင်းဘောင်းဘီကို ဇစ်ဖြုတ်ကာ ကျွန်တော့်ဘက်လှည့်ပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီကို လီးပေါ်အောင် ပေါင်လည်လောက်ထိချွတ်ချကာ လီးပေါ်အုပ်ထားသော စက္ကူတစ်ရှူးအား ဖယ်လိုက်သည်။ ကျွန် တော် ပြုံးမိသလို မျက်လုံးလည်းပြူးသွားသည်။ ထက်မောင်လီးက ကျွန်တော်ထင်သည့်အတိုင်းပင် ပိုများတုတ်ပြီး ကြီးနေသလား မှတ်ရသည်။ ခုလို မမာမပျော့အောက် စိုက်နေသည့်အနေအထားပင် ကွမ်းသီးလုံးရဲရဲကြီးက အာလန်နေသလို အသားအရောင် နဲ့လိုက်ဖက်စွာ ညိုညိုအချောင်းတုပ်တုတ်ကြီးက ခါရမ်းနေသည်။ထက်မောင်က တစ်ရှူးအား ကျနွ်တော့်ဘေးနားက အမှိုက်ပုံးထဲ လွှတ်ပစ်လိုက် သည်။

"ဘာပြုံးတာလဲ.. ကျွန်တော့်ကို … ကိုချစ်.. ဒုက္ခပေးဒယ်.."
"ဘာမှလည်း မဆိုင်ဘူး..။ မင်းဘာသာ… မင်းစတဲ့ ဇာတ်လမ်းလေ…"
"ထက်မောင်က အာ့ဆို အဆုံးထိ လုပ်ပေးလေ.. လာ.."
"ဟိုး… ဆရာ.. ဒါ.. အများပြည်သူသုံးတဲ့ မြေအောက်အိမ်သာ.. လက်လေးဘာလေးဆေး စိတ်လျော့.."

ထက်မောင်က ကျွန်တော့်နားကပ်ကာ ဆပ်ပြာဖြင့် လက်ဆေးရင်း ကျွန်တော့် အား အလစ်တွင် ခိုးနမ်းလိုက်သည်။

"ရွှတ်.."
"အိုး.. ဟာ .. ကဲပြန်ပြီ..."
"ချစ်တယ်..မှုတ်လား.. ကဲ. .တာကို.."
"တော်ပါ…"

ထိုစဉ်

"ဒေါက်….ဖလပ်… ဖြတ်…ဖတ်…. ရှပ်"

ဆိုသော ခြေသံ ဖိနပ်သံများနဲ့အတူ စကားပြောသံအချို့နဲ့ လှေကားအလင်းရောင်က လူအရိပ်အချို့ကိုလှမ်းမြင်လိုက်ရသည်။ မပြော မဆို.. ထက်မောင်က ကျွန်တော့်လက်ကို ဆွဲကာ ပွင့်နေသော အိမ်သာအခန်းတစ်ခုထဲ
ဆွဲခေါ်သွားသည်။ အဲသည့်အချိန်ထိ သူ့ဘောင်းဘီကို ဆွဲမတင် လီးတန်းလန်းဖြင့် ကဲတုန်းပင်။ ရုတ်တရက်မို့.. ကျွန်တော်လည်း မရုန်းနိုင်ဘဲ သူဆွဲခေါ်ရာ အိမ်သာခန်းထဲသို့ ပါသွားတော့သည်။ သူက အိမ်သာတံခါးကို ဆောင့်ပိတ်လိုက်သည်။ ကျွန်တော်လည်း ကြောင်နေသည်။
တော်သေးသည်က သူရွေးလိုက်သည့် အိမ်သာသည် တစ်ခုထဲရှိသော သန့်ရှင်းရေးလုပ်ထားကာအမြဲလိုလို သော့ပိတ်ထားသော ဘိုထိုင်ကမုတ်ပါသည့် သီးသန့်အခန်းအိမ်သာဖြစ်နေခြင်းပင်။

ထို့ကြောင့် သန့်ရှင်း ရေးလုပ်ကာ အဖုံးအုပ်ထားသော ကမုတ်အဖုံးပေါ် ထိုင်နေနိုင်သည်။ အမှန်က မနက်စောစော အိမ်သာကို ၀န်ဆောင်မှုပေးသော ၀န်ထမ်းက သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး သော့ပြန်ခတ်ဖို့ မေ့ခဲ့တာလား ဘာလားတော့မသိ။အိမ်သာတံခါး ပတ်တာကြားက အနည်း ငယ်ဟနေသော နေရာက နေ နှစ်ယောက်သား အပြင်ကိုခြောင်းကြည့်မိသည်။ တကယ်တော့ တံခါးအပြင်ကနေ အထဲကို လှမ်းကြည့်ပါက ပတ်တာဟသောနေရာကနေ အထဲကိုသေချာ လှမ်းမြင်ရမှုမရှိပေမယ့် အထဲကနေ အပြင်ကိုတော့ သေချာမြင်နေရသည်။ ယောက်ျားသုံးယောက် အသက်က 18 နှစ်အရွယ် လောက် နဲ့ 20 ကျော် ၊ 30 ကျော် အရွယ်သုံးယောက်၀င်လာသည်။
ဟိုကြည့် ဒီကြည့်နဲ့ သေးပေါက်သော ကမုတ်သို့သွားကာ လုံချည်များကိုလှန်တင်ကာ သေးပေါက်တဲ့လူက
ပေါက်သလို တော်တော်နဲ့ မပြီး..ဒုက္ခ . ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်က အခန်းထဲမှာ ပိတ်မိနေသလိုဖြစ်နေသည်။
အမှန်ဆို ထက်မောင်တစ်ယောက်ထဲ အိမ်သာထဲ ၀င်သွားပါက ပြဿနာမရှိ။မဆီမဆိုင် ကျွန်တော့်ပါ သူလိပ် ပြာမလုံတိုင်း ဆွဲခေါ်သွားသဖြင့် အခန်းထဲ နှစ် ယောက် စလုံး ရှိနေသည်ကိုက တစ်မျိုးထင်စရာ.. မတတ်နိုင် ထိုသုံးယောက် လစ်မှ အမြန်ပြန်ထွက်ရမည်။

အိမ်သာထဲ တစ်ယောက်ထဲရှိပါက ကျွန်တော်က အပြင်ကနေ အဖော်စောင့်သလိုနေလို့ရသလို။ အပေါ်ကိုပြန်တက်ကာ ထက်မောင်ကို စောင့်ပေးနေလို့ရသည်။
ထိုသုံးယောက်ဆိုသည်မှာလည်း သေးပေါက်သည်မှာ တော်တော်နှင့်မပြီး.. သေချာကြည့်မှ လီးတွေကိုကိုင်ကာ သေးပေါက်တာက တစ်ယောက် သေးပေါက်သလိုလို နဲ့ ဂငွ်းထုကာ သေးပေါက်နေသော တစ်ယောက်လီးကို ကြည့်တဲ့သူက တစ်ယောက် အခြားတစ်ယောက်လီးကို ကြည့်နေသောသူကိုကြည့်လိုက် သေးပေါက်နေသော လူလီးကိုကြည့်နေတာက ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်
ဖြူဖြူနုနု တရုတ်ကလေးလို့ ထင်ရသော ကောင်လေး။
အချင်းချင်း တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် မျက်နှာချင်း မသိမသာကြည့်လိုက် လီးတွေကို ငေးကြည့်လိုက်နှင့် မပြီးတော့… ။

တရုတ်ကောင်လေးကတော့ ဖြူဖြူသွယ်သွယ်အရပ်ရှည်ရှည်နှင့် ကလေးပုံမပျောက်သေးပေမယ့် လူကြီးဆိုက်ဖမ်း ထားသည်။ ဂျင်းဘောင်းဘီရှည် တီရှပ်အနီ နဲ့.. လီးကတော့ အသားအရောင်လောက် သိပ်မဖြူဘဲ အညိုဘက်သန်းနေသည်။ အပ်ဆိုက်ဆိုပေမယ် ငါးလက်မကျော်လောက်တော့ရှိမည်။ အသားညိုညိုထောင် ထောင်မောင်းမောင်းနဲ့ ကုလားဆင် အစ်ကိုကြီး အသက်က 30
ကျော်လောက်ကတော့ လူနဲ့ လီးနဲ့လိုက်သည် ပုဆိုးအောက် က သူ့လီးမဲမဲကြီးကြီး ရှည်ရှည်ထွားထွားကြီးက
ထက်မောင်ထက် နည်းနည်းပဲကြီးပြီးရှည်မည် သေး ပေါက် တာလည်း များသလို ကြည့်ရတာ ဏှာထန်မည့်ပုံ။
အရပ်အနေတော် အသားလတ်လတ်နဲ့ တစ်ယောက်ကတော့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က ပုံမှန်ဆိုပေမယ့် သူ့ အရပ်နဲ့ သူ့ကိုယ်လုံးက လိုက်သည် အထင်ရှားဆုံးက သူ့မျက်လုံးများက အရောင်တောက်လွန်းသည်။ ပုဆိုး၀တ်ထားပေမယ့် သူ့ဖင်သားတွေက လုံးတင်းနေသည်။
သူ့လီးကလည်း 6 လက်မနီးပါးရှိမည်။ အသားညိုညို ဗလတောင့်တောင့်လူလောက်လူကောင်မထွာသလို လီးကလည်း မကြီးပေမယ့် ပုံမှန်ထက်တော့ နည်းနည်းရှည်ကာ တရုတ်ကလေးထက်တော့ကြီးသည်။

ကျွန်တော်နဲ့ ထက်မောင် အပြင်ပြန်ထွက်ဖို့ ပတ်တာကြားကနေ အပြင်ကိုခြောင်းကြည့်ရင်း မြင်နေရသည်။
ခဏကြာတဲ့အထိ သူတို့သေးပေါက်သလိုလိုနှင့် တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် မျက်လုံးချင်းစကားပြောနေကြသည်။ နောက်တော့ ကုလားဆင် အသားညိုညို ထောင် ထောင်မောင်းမောင်းနဲ့ လီးအကြီးဆုံးအစ်ကိုကြီးနားသို့ ခုနက အသားလတ်လတ်နဲ့ အနေတော်လူက ကပ်လာကာ ထိုအစ်ကိုကြီးအား တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။ ထိုဗလကြီးကလည်း တစ်ချက်ပြန်ကြည့်လိုက်သည်။ထို့ နောက် နှစ်ယောက်သား အခြားတစ်ဖက်က တရုတ်ကလေးကို လှည့်ကြည့်လိုက်ပြန်သည်။တရုတ်ကလေးကလည်း ပြန်အကြည့်..။ အားလုံး အကြည့်ချင်းဆုံတော့ အသားလတ်လတ်နဲ့လူက တရုတ်ကလေးအား မျက်စိမှိတ်ပြလိုက်သည်။ တရုတ်ကလေးက ပြုံးပြသည်။

ကိုဗလကြီးကတော့ ကျေနပ်ကာ တစ်ခုခုကို သိသည့်ပုံစံနှင့် သူတို့ နှစ်ယောက်လုံးအားပြန်ကြည့်သည်။ ထိုနောက် အသားလတ်လတ်နဲ့ အနေတော်လူက ကိုဗလကြီးရဲ့ လီးမဲကြီးအား တစ်ချက်ကိုင်ကာ ဂွင်းထု ပေးနေလေသည်။ တရုတ်ကလေးကလည်း အနားတိုးကာ လာကြည့်သည်။ ကိုဗလကြီးကတော့ ဖီးလ်း အပြည့်ဖြင့် ပုဆိုးကိုလှန်ကာ ကော့ပေးထားသဖြင့် တဖြည်းဖြည်းတောင်နေသော သူ့လီးကြီးကို မြင်နေရသည်။ အသား လတ်လတ်နားသို့ တရုတ်ကလေးကပ်လာသောအခါ သူက တရုတ်ကလေးရဲ့ လီးအား အခြားလက်တစ်ဖက်ဖြင့် လှမ်းကိုင်ကာ ဆုပ်နယ်ပေးနေသည်။ တရုတ်ကလေးက ရဲတင်းလာကာ သူ့လီးကိုကော့ပေးနေသည်။ ကိုဗလကြီးက အသားလတ်လတ်နဲ့လူရဲ့တင်ပါးကို ဆုပ်ကိုင်ဖြစ်ညစ်နေသလို တရုတ်ကလေးရဲ့ ရင်အုံကိုလည်း လက်ဖြင့် ဖိကာ ပွတ်သပ်နေသည်။ ထို့နောက် တရုတ်ကလေးရဲ့ လက်တစ်ဖက်ကိုဆွဲကိုင်ကာ သူ့ကို ဂွင်းထုပေးနေသာ လူရဲ့လီးကို ပုဆိုးလှန်တင်ပေးကာ ပေးကိုင်ပြီးထုစေသည်။

ထိုသို့မြင်ရသော လူသုံးယောက်ရဲ့ အသာငမ်းငမ်း လိင်အထိအတွေ့တွေကြောင့် ကျွန်တော်နဲ့ ထက်မောင်မှာ အိမ်သာခန်းထဲတွင် ပိတ်မိနေရာမှ ထွက်ဖို့စဉ်းစားနေတာတွေ ခဏတာ မေ့သွားကာစိတ်တွေထလာသည်။
ကျွန်တော်က မသိသာပေမယ့် ထက်မောင်ကတော့ လူ ငယ်လေးပီပီ စောစောက မမာမပျော့ နဲ့ ထိပ်လန်ကာ အနည်းငယ်ကျလုဖြစ်ကာ အောက်ငိုက်နေသော သူ့လီးမှာ ထန်ခနဲ ထလာတော့သည်။ အသက်ရှူသံတွေပြင်းလာသလို ကျွန်တော့်လက်အား သူ့လီးပေါ်ဆွဲတင်ကာ ရှေ့တိုးနောက်ငင် လုပ်စေသည်။ ကျွန်တော်ကမျက်နှာ ရိပ် မျက်နှာကဲနှင့် အသံတိုးတိုးဖြင့် သူ့နားကပ်ကာ..

"ဘာဖြစ်..နေတာလဲ.. လူမိနေမယ်… မလုပ်နဲ့…ကွာ…"
"..အား…ဟင်း… ချစ်…ကို ကျွန်တော်…မနေနိုင်တော့ဘူး.. လုပ်ပါ.. ကျွန်တော့်ကို ကိုင်ပေးပါ.. အ…"

ပြောလည်း ပြော ကျွန်တော့် ကိုယ်လုံးလေး အား သူ့ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်တော့သည်။ကျွန်တော် အနည်းငယ်ကြိုးစားပြီး ရုန်းပေမယ့် စောစော ကလူသုံးယောက်ရဲ့ ရမ္မက်ထန်ကာ ပြုမှုကြသောအပြုအမှုတွေကိုမြင်ရသောကြောင့်လည်းကောင်း၊ ထက်မောင်ရဲ့ ဆွဲ ဆောင်မှု အထိအတွေ့ တို့ကြောင့်ကော သူ့ရဲ့လူငယ်ပီပီ အားသန်မှု ကို မယှဉ်နိုင်တော့ပါ။ ထက်မောင်က လူသာငယ်တာ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က ထွားကြိုင်းသန်မာတဲ့ လူညိုထွားလေးပဲလေ။ ထို့ကြောင့် သူ့လီးကို အလိုက် သင့် ကိုင်ကာ ထုပေးနေမိသည်။ ထက်မောင် ခေါင်းကိုမော့ကာ.. ဇိမ်ခံရင်း ကျနွ်တော့် ရင်အုပ်မို့မို့ကို လက်ဖြင့် ဖိကိုင်ကာ ဆုတ်နယ်လာသည်။ အိုး.. ခလုတ်တွေ လာဖွင့်နေပြန်ပြီ.. ထက်မောင်ရယ်…ပြီးမှ နှစ်ဦးသား သတိရကာ ထုရင်း ကိုင်ရင်းတန်းလမ်းဖြင့်ပင် အပြင်ကိုခြောင်းကြည့်တော့..။

ဟင်း…
တရုတ်ကလေးက.. ကိုဗလကြီးလီးကို ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ မစုတ်တတ် စုတ်တပ်ဖြင့် မှုတ်ပေးနေသလို.. အသားလတ်လတ်တင်ကောင်းကောင်း မျက်လုံးမျက်ဖန်တောက်တောက်နဲ့ ကိုလူလတ် ကလည်း တရုတ်ကလေးခေါင်းကို ကိုဗလကြီးလီးနဲ့တည့်အောင် ထိန်းပေးရင်း
တရုတ်ကလေးရဲ့ တီရှပ်ကိုလှန်တင်ကာ ဖြူဖွေးသော ရင်အုံရှိ နို့သီးရဲရဲလေးများကို ပွတ်ချေလိုက် ကိုဗလကြီး လီးကို တရုတ်ကလေး ပါးစပ်နဲ့တည့်အောင် လှမ်းကိုင်တည့်ပေးလိုက်ဖြင့် အလုပ်များနေသည်။ ထို့နောက် တရုတ်ကလေးအနားသို့ ကိုလူလတ်က လုံချည်ကိုလှန်တင်လိုက်ကာ တောင်နေသော သူ့ လီးကြီးကို တရုတ်က လေး ပါးစပ်နားသို့တိုး ပေးလိုက်သောအခါ တရုတ်ကလေး မှာလည်း အလိုက်တသိ ဖြင့် ကိုလူလတ်ရဲ့ လီးကို အားပါးတရ မှုတ်ပေးနေသည်မှာ အသံတွေပင် ကြားနေရသည် ။ ကိုလူလတ်လီးမှာ ကိုဗလကြီးရဲ့ လီးမဲကြီးလောက် မကြီးသဖြင့် သူမှုတ်ရတာ အဆင်ပြေပုံရသည်။
စိတ်လည်း ပါလာလို့ထင်သည်။

တစွတ် စွတ် တပြွတ်ပြွတ်ဖြင့် အသာငမ်းငမ်းစုပ်လိုက် မှုတ်လိုက်လုပ်ပေးနေသဖြင့် ကိုဗလကြီးလည်း ဖီးလ်းတွေ တက်လာကာ ကိုလူလတ်ကို နောက်ကနေသိုင်းဖက်ပြီး ကိုလူလတ်ရဲ့ ဖင်ကို သူ့လီးဖြင့် ပွတ်သပ်ကာ နောက်ကနေ ပုဆိုးခြားလျှက်အနေအထားဖြင့်ပင် လီးဖြင့်တေ့ကာ အသာဖြေနေသလို တစ်ချက်ချက် ညှောင့်နေသေးသည်။ သူကညှောင့်လိုက်သဖြင့် ကိုလူလတ်ခမျာကော့တကသွားသလို သူ့လီးကိုမှုတ်ပေးနေသည့် တရုတ်ကလေးမှာလည်း မှုတ်သော ကိုလူလတ်ရဲ့လီးက သူ့ပါးစပ်ထဲ တဆုံး၀င်သွားသဖြင့် အာခေါင်ထောက်က ချောင်းပါဆိုးလေတော့သည်။

ထိုမြင်ကွင်းကို ကြည့်ရင်း ထက်မောင်ရဲ့လီးကြီးမှာ အ ကြော အပြိုင်းပြိုင်းဖြင့် မာတောင်လာကာ လရည်ကြည့်များပင်စို့လာသည်။ ကျွန်တော့် သူ့ကိုကျောပေးက ခပ်ကုန်းကုန်းအနေအထားဖြင့် တံခါးပတ်တာနားက ခပ်ဟဟနေရာက ချောင်းနေသလို ကျနွ်တော့်အပေါ်ကို ဆီးမိုးကာ သူကခြောင်းနေသဖြင့် တစောင်းကျောပေးကာ
ထုနေသော ကျွန်တော့်လက်ကို အားမရသဖြင့် သူ့လက်ဖြင့် ကျွန်တော့်လက်ကို ဖိကိုင်ကာဆက်ထုတော့သည်။
အသာက်ရှူသံများလည်း ပြင်းလာသည်။တရုတ်ကလေး သီးသွားသဖြင့် ကိုလူလတ် က မတ်တတ်ရပ်စေကာ ကိုဗလကြီးအား မှီစေသည်။ ကိုဗလကြီးကလည်း တရုတ်ကလေးအား သူ့ရင်ခွင်ထဲ ထည့်ကာချုပ်ထားရင်းတီရှပ် အောက်လက်ထိုးထည့်ကာ တရုတ်ကလေး နို့သီးခေါင်းများအား ဆုပ်ချေနေသဖြင့် တရုတ်ကလေးမှာ စောစောက ချောင်းဆိုးကာ သီးနေသည်ကိုပင်မေ့သွားက တဟင်းဟင်းဖြင့် ဖီးလ်တက်နေတော့သည်။

ကိုလူလတ်ကလည်း အလိုက်တသိဖြင့် ခြေဖျားထောင့် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပုံစံဖြင့် ထိုင်ကာ ဘောင်းဘီဇစ်ကြားမှ တောင်နေသော တရုတက် လေးလီးကို အားပါပါဖြင့် အဆုံးထိ ပယ်ပယ်နယ်နယ် ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင်ဖြင့် မှုတ်ပေးနေသဖြင့်… တရုတ်ကလေးမှာ တဟင်း ဟင်း.. တအင်းအင်းဖြင့် ကော့တော့နေချိန်တွင် ကိုဗလကြီးကလည်း ကိုလူလတ်ကို လုပ်သလို တရုတ်ကလေးဖင်အား ညောင့်နေတော့သည်။ တရုတ်ကလေးကလည်း ကိုဗလကြီး လီးကို လက်နောက်ပြန်ကိုင်ရင်း ထုပေးနေတော့ သည်။ သူတို့ သုံးယောက် အတွဲညီညီလုပ်နေသည်မှာ ကျွန်တော်နဲ့ ထက်မောင်အဖို့ အော ကားထိုင်ကြည့်တာထက်ကောင်းနေသောကြောင့် အသက်ပင်ရှူဖို့ မေ့ကာ ကြည့်နေမိသည်။

ထက်မောင်အတွက်ကတော့ ကျွန်တော့်က သူ့လီးကို အ သာကိုင်ပေးထားကာ ထုပေးနေသဖြင့် ပိုပြီး ဖီးလ်တက် နေမှာ သေချာသည်။ ထို့ကြောင့် ကျွန်တော့်လက်ကို ဖိကာ ထုနေသော သူ့ လက်တွေပင် ထိန်းရုံပင်ထိန်းထားတော့သည်။ ကိုလူလတ်မှာလည်း သူ့လီးထက်ပင်သေးသော ဆယ်ကျော်သက်တရုတ်ကလေးရဲ့ လီးကိုမှုတ်ရ သည်မှာ ကိုဗလကြီးလီးကို မှုတ်ရသလောက် ပင်ပန်းပုံမရ ပါးစပ်ထဲ အဆုံးထိ၀င် အောင် မှုတ်နိုင်စုပ်နိုင်သလို ပိုလွတ်လပ်စွာ ကစားပေးသဖြင့် တရုတ်ကလေးမှာ တအား.. အား တဟင်းဟင်း အော်သံလေးများထွက်ကာ အကြောဆွဲပြီး ခဏအတွင်းပင် ကိုလူလတ်ရဲ့ ပါးစပ်ထဲပြီးသွားလေတော့သည်။ကိုလူလတ်မှာ တရုတ်ကလေးရဲ့လရည်များကို ထွေးမထုတ်ဘဲ ငုံထားပြီး လျှံကြလာသောသုတ်ရည်အချို့ကို အမှိုက်ပုံးထဲ ထွေးထည့်သည်မှလွဲလို့ မျိုချလိုက်သည်ထင်သည်။ ထို့နောက် တရုတ်ကလေးရဲ့ လီးကို ဆက်လက်မှုတ်ပေးနေသော်လည်း တရုတ် က လေး မှာ ကိုလူလတ်ရဲ့ မှုတ်တဲ့ ဒဏ်ကို မခံနိုင်လို့ ထင် သည်။ ပြန်ရုန်းကာ လက်ကာပြသည်။ ကိုလူလတ်လည်း သဘောပေါက်သဖြင့် တရုတ်လေးအား ဆက်မမှုတ်တော့ပေ။ကိုဗလကြီးလည်း တရုတ်ကလေးကို ဖက်ထားကာ နို့တွေ ဆုပ်ကစားရမှ အသာအယာ လျော့ပေးလိုက်သည်။

ထိုမြင်ကွင်းကို အထဲက ကြည့်နေသော ကျွန်တော်တို့ထက် ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျပါ၀င်နေသောကိုဗလကြီးက ပိုဖီးလ်တက်နေပေလိမ့်မည်။ ထို့နောက် ကိုဗလကြီးက ..

"ငါ.. မပြီးသေးဘူး.. လိုးချင်လာပြီး..ဘယ်သူခံပေးမလဲ.. လုပ်တော့ကွာ..ကျွတ်.."

တရုတ်ကလေးနဲ့ ကိုလူလတ်ကို ကြည့်ရင်းမေးလိုက်သည်။ သူတို့ သုံးယောက် တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်ရင်း..တရုတ်ကလေးက ..

"အစ်ကိုတို့ ကျနွ်တော့် ကပြီးသွားပြီ ဒီလိုလုပ်. မပြီးသေးတဲ့ . အစ်ကိုတို့နှစ်ယောက် ဆက်လုပ်ကြလေ အပြင်မှာလိုးလို့ အဆင်ပြေမှာမဟုတ်ဘူး ။ ဟိုဘက် ပိတ်ထားတဲ့အခန်းဘေးက အိမ်သာခန်းထဲ သွားလုပ်ကြ ကျွန်တော်က လူ လာမလာ စောင့်ကြည့်ပေးမယ် နောက်မှ အစ်ကိုတို့ချင်းမပြီးရင် ကျနွ်တော်လာမယ်လေ"

သုံးယောက်လုံး သဘောတူလိုက်ကြသည်။ တော်သေး တာပေါ့.. ကျွန်တော်တို့ အခန်းထဲ ၀င်လို့မပြောကြလို့။
ကျွန်တော်တို့ အခန်းထဲမှာ ရှိတာ သူတို့သိသလား မသိသလားတော့မသိပါ။မသေချာတာက တော့သူတို့စိတ်ချလို့သာ လုပ်နေကြတာလား စိတ်ထလို့ မနေနိုင်လို့ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်လုပ်နေကြတာလားဆိုတာပင်။ ခုတော့ သုံးယောက်မှာ တစ်ယောက်ပြီးသွားကာ မပြီးသေးသော ကိုဗလကြီးနဲ့ ကိုလူလတ်ကတော့ ကျွန်တော်တို့နဲ့ အခန်းချင်းကပ်လျှက် အခန်းတွင်းသို့ ၀င်လာသည်။ တရုတ်ကလေးကလည်း ဝါသနာမသေးပေ။ လူ၀င်လာလား မလာလား ကြည့်လိုက်ကာ အပေါ်ကလူဆင်းမလာတာသိသည်နှင့် စောစောက ၀င်သွားသော ကိုဗလကြီးနဲ့ ကိုလူလတ်အခန်းကို အပြင်ကနေ မြင်ရသော တံခါးပတ္တာ တပ်ထားသော နေရာကနေ ကုန်းပြီးခြောင်းကြည့်လိုက် အပြင်ကို တစ်ချက်လှမ်းကြည့်လိုက်ဖြင့် အလုပ်များနေ သည်။


ဆက်ရန် အပိုင်း - ၂၈

---------------------------------------------

မှတ်ချက်။ ။ ထန်ပြီး ထုပါ.. အတုမယူပါနှင့်
😁

<Zawgyi>


သုံးပင္လိမ္တဲ့ ည
အပိုင္း - ၂၇

#Credit;C.K.O

အိပ္မက္ေလးပါပဲ

"ရႊီး….ရႊီးးး"

လက္ေခါက္မႈတ္ အခ်က္ေပးသံနဲ႔အတူ…

"ေဟး.. ငေဇာ္… ငခ်စ္…. ဆိုင္.. သိမ္းမယ္… လာၾက.. လာၾက.. ေရခ်ိဳးလို႔ မၿပီးေသးဘူးလား…လက္စသပ္ၿပီး လာသိမ္းမယ္ ..ေဟ့…"

ကိုၿငိမ္းရဲ႕ အခ်က္ေပး သတိေပးသံနဲ႔အတူ..ႏွစ္ဦးစလုံး သတိ၀င္လာကာ လက္ရွိအေျခအေနကို ျပန္ေရာက္လာေတာသည္။ကြၽန္ေတာ့္မ်က္စိဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့… ကိုေဇာ္က ကြၽန္ေတာ့္ကိုဖက္ထားလ်က္… ခုတင္ေဘးတြင္
ကြၽန္ေတာ္ ကိုဖက္ထားလ်က္.. ကြၽန္ေတာ့္ကို စိတ္လႈပ္ ရွားစြာျဖင့္ ေၾကာင္ၾကည့္ကာ ဖက္ထားလ်က္ဟင္း… ဒါ. ဒါ… ဆို.. ငါ.. အိပ္မက္.. မက္သလို.. ျဖစ္သြားတာလား..။

အမွန္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္လႈပ္ရွားလြန္းကာ အေတြးလြန္ၿပီး လက္ရွိအျဖစ္အပ်က္ကိုေမ့ကာ..စိတ္ကူးယဉ္လြန္သြားကာ လက္ရွိအေျခအေနထက္ေက်ာ္လြန္ကာ အျပင္ဘ၀နဲ႔ခတၱအဆက္အသြယ္ျပတ္သြားျခင္းသာျဖစ္ သည္။

"ညီ…ခ်စ္…အဆင္..ေျပလား… လန္႔သြားတာပဲ.. ညီ့ကို စတဲ့အေနနဲ႔ နမ္းလိုက္တာ.. ညီကေၾကာက္လန္႔ၿပီး ႐ုန္းတာ ညီ့ေခါင္းေပၚ ကိုၿငိမ္း..ရဲ႕ ေမႊ႕ယာထုပ္ေတြနဲ႔အ၀တ္ထုတ္ျပဳတ္က်သြားလို႔.. ညီသတိလစ္သလိုျဖစ္သြားတာ.. ကို ျဖင့္ စိတ္ပူလိုက္တာ.."
"ဟင္း.. အင္း.. ဟုတ္လား…"
"ဟုတ္တယ္.. ညီ .. စိတ္လႈပ္ရွားေနတာလဲပါတယ္.. အစ္ကိုအဆြဲျမန္လို႔ ညီ့လဲက်ၿပီး ခုတင္ေစာင္းကို
အရွိန္နဲ႔မက်တာ.. ေတာ္ေသးတယ္.. ညီ သတိလစ္သလိုျဖစ္သြားတာပါ.. မ်က္လုံးမမွိတ္ဘဲ.. ေခၚမရ..ေတာ့သလို ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္သြားတာ..သိပ္မၾကာပါဘူး.. အစ္ကို တတ္သေလာက္..မွတ္သေလာက္ ညီအသက္ျပန္႐ွဴေအာင္လုပ္ လုပ္တာ.. ညီသက္သာတယ္ မဟုတ္လား.. "
"အင္း.."

နည္းနည္းေတာ့ ..ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္ေနသလိုပဲ…ဟူး.. ဒါဆို.. ကိုေဇာ္နဲ႔ မလိုးျဖစ္ဖူးေပါ႔.. အိုး.. ငါ ကိုေဇာ္ ကိုစြဲလမ္းၿပီး ထင္ေယာင္ထင္မွားေတြ ျဖစ္ေနတာ
ရွက္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ မသိစိတ္ထဲမွာေတာင္ ကိုေဇာ္နဲ႔လိုး ေနၾကေသးတယ္..

"ညီ… နားလိုက္ေတာ့ေနာ္.. ကိုယ္ပဲ ဆိုင္သြားသိမ္းလိုက္မယ္.. ၿပီးမွ ေအးေဆးလိုက္လာခဲ့..ကိုၿငိမ္းေခၚေနၿပီး.. ကိုေျပာလိုက္မယ္.."

ေျပာေျပာဆို ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ေလးအား ခုတင္ေပၚေပြ႕တင္ၿပီး အိပ္ယာေပၚ အသာခ်ေပးလိုက္သည္။

"ကိုက ခ်စ္လို႔ စတာပါ.. ညီက.. အရမ္းစိတ္လႈပ္ရွားၿပီး ေၾကာက္သြားတာလား..မေၾကာက္နဲ႔ ကိုယ္က မကိုက္စားတတ္ပါဘူး.. ညီ့အသားေလးေတြက တင္းတင္းရင္းၿပီး ထိလိုက္တိုင္း စိတ္လႈပ္ရွားရတယ္ေနာ္.. ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကလည္း ခ်စ္စရာေလး.. ဟင္း.. ဟင္း.. ကိုသြား
ကူလိုက္ဦးမယ္.."

ကြၽန္ေတာ္ေရွ႕မွာ လုံခ်ည္နဲ႔ အကႌ်ကို ေကာက္၀တ္ကာ ထြက္သြားၿပီး ကြၽန္ေတာ့္လက္ကေလးအားတစ္ခ်က္ ျဖစ္ညႇစ္သြားေသာ ကိုေဇာ္အား ကိုယ့္အေၾကာင္းနဲ႔ ကိုယ္မို႔ ရဲရဲျပန္မၾကည့္ရဲကာအသာေနလိုက္ရေတာ့သည္။ ရင္ေတြ ခုန္ေနတာကို ႏွစ္ေယာက္စလုံး သိသည္။ ဒါေပမယ့္ မျဖစ္ခဲ့တာကိုပဲ ေက်းဇူးတင္ရမယ္.သူ ဟိုဘက္လွည့္သြားမွသာ သူ့ေက်ာျပင္အား မ်က္စိတဆုံးေငးၾကည့္ရင္း.. ခဏေနမွ အ၀တ္အစားေကာက္၀တ္ကာ ယူစရာရွိတာ ယူၿပီး ကိုယ့္အေဆာင္ကို ခပ္ျမန္ျမန္ထြက္လာ
ေတာ့သည္။ေတာ္ၾကာ အျခားလူေတြျပန္လာတာေတြ႕ရင္ ဒုကၡ..။အေဆာင္မွာ ထားစရာ သိမ္းစရာရွိတာေတြ အျမန္သိမ္းၿပီး ဆိုင္ဘက္ေရာက္ေတာ့..ကိုၿငိမ္းက..

"ေခါင္းထိထားတယ္ဆို.. ေအးေဆးနားေနတာမဟုတ္ဘူး.. ဒီမွာ သိမ္းလို႔ပဲၿပီးေနၿပီ..ငေဇာ္ နင့္ ငါ႔ကေလးကို ဘာလုပ္လိုက္သလဲေျပာ…"
"အား.. ကိုၿငိမ္းကလည္း… ဘာမွ်မလုပ္ ပါဘူး.. ကိုၿငိမ္းေၾကာင့္ တိုက္မိသြားတာပါ..ဟီး ဟီး"

သိမ္းစရာက ေနာက္ဆုံး မွန္အနက္တပ္ထားေသာ ကာရာအိုေကခန္းထဲသို႔ ပစၥည္းထည့္ရန္ ထီးနဲ႔ ကုလားထိုင္
စားပြဲေတြသာက်န္ေတာ့သည္မို႔ အျခားလူမ်ား ေရခ်ိဳးထမင္းစားဖို႔ ထြက္သြားၾကေလသည္။ကိုၿငိမ္းကလည္း..

"ေအး. ငေဇာ္ ၿပီးရင္လာခဲ့ ထမင္းစားမယ္ ခ်စ္ေကာေနာ္.."

ကိုေဇာ္က ကြၽန္ေတာ့္ကို ၿပဳံးျပသည္။ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ရွက္ကိုး ရွက္ကန္းျဖစ္ကာ ကုလားထိုင္အခ်ိဳ႕ကို ထပ္ၿပီး ေရခ်ိဳးၿပီးကာစ ကိုေဇာ္နဲ႔ျဖစ္ခဲ့တာကို ေတြး ၿပီးရွက္ကာ ေခါင္းငုံ႔ထားလိုက္သည္။ ကိုယ့္ဘက္က စိတ္ကူးယဉ္လြန္ကာ ေရွာ့ျဖစ္သလို လက္ရွိေလာကနဲ႔ အဆက္အသြယ္ျပတ္ၿပီး ကိုေဇာ့္ ရင္ခြင္က်ယ္ထဲမွာ ကိုေဇာ္ကို နမ္းမိသြား ၿပီးမွ စိတ္ကူးနဲ႔ အခ်စ္နယ္ကြၽံမိလို႔ေလ..။

ေျပာရရင္ ကြၽန္ေတာ္မေကာင္းတာပါ.. အမွန္ဆို ကိုေက်ာ္စိုးနဲ႔ကလည္း တရား၀င္ ခ်စ္သူ မဟုတ္သလို
ကင္းကင္းရွင္းရွင္း လမ္းခြဲေသးတာမဟုတ္ဘဲ စိတ္အလိုလိုက္ကာ ကပၸလီ၊ သူကေတာ့ထားပါေတာ့ကြၽန္ ေတာ္ ျငင္းခဲ့ပါေသးတယ္.. ကိုမင္းမင္း ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ရည္းစားဦးနဲ႔ တစ္ညလုံး ႏွစ္ခ်ီေလာက္လိုးခဲ့ေသးတယ္။ အဲ့သည့္က ထလာတဲ့ စိတ္ေတြက ကိုေက်ာ္စိုးနဲ႔ သူတို႔ ႏွစ္ဦးၾကား ဗ်ာမ်ားၿပီး မထေတာ့ဘူးထင္ေပမယ့္ ထက္ေမာင္ရဲ႕ ရဲတင္းမႈ ။ ကိုေဇာ္ရဲ႕ အထိအေတြ႕ အျမင္ေတြ ေၾကာင့္ ျပန္ထလာျပန္သည္။ ဒီပုံတိုင္း ဆိုငါေတာ့ မလြယ္။ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ထဲ ဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္စဉ္းစားခန္း၀င္ ေတြးေနလဲမသိ။ ကြၽန္ေတာ့္ေနာက္ကေန ကေန ကိုေဇာ္က ပခုံးေပၚလက္တင္ကာ လာဖက္မွပဲ.. အေတြးထဲကထြက္လာႏိုင္ေတာ့သည္။

"ညီ… ဘာေတြ.. ဒီေလာက္ေတာင္.. ေတြး ေနတာလဲ.. ကို႔.. ကိုခ်စ္တယ္.. ေျပာမ့လို႔ လား. ဟီး.."

စသလို ေနာက္သလို ႏွင့္ ကိုေဇာ္က ကြၽန္ေတာ့္အား ေနာက္ကေန သိုင္းဖက္ကာ ေျပာလာသျဖင့္အလန္႔ တၾကား က်ႏြ္ေတာ့္ သူ့လက္ကို ဖယ္ဖို႔လုပ္လိုက္ေပမယ့္ ေနာက္က်သြားသည္။ေႏြးေထြးျပည့္ေဖာင္းေနေသာ သူ့လက္ ပန္းႏုေရာင္ႀကီးက ကြၽန္ေတာ့္လက္ကို ဖမ္းဆုပ္ကာ ခ်ဳပ္ထားလိုက္သည္။

"အိုး.. ကိုေဇာ္. လူေတြ..ျမင္ကုန္မယ့္ လႊတ္ပါ"
"မရွက္ပါနဲ႔ ဘယ္သူမွမရွိဘူး ဒီကာရာအိုေကခန္းက မွန္နက္ေတြတပ္ထားတာ လူ ေလးငါးေယာက္စာပဲဆန္႔တာ ခုံေတြ ထီးေတြနဲ႔ ေနာက္ၿပီး အျပင္ခန္းမနဲ႔ ကြမ္းသီးပင္ေတြ အုန္းပင္ေတြကြယ္ေနတာ ေတာ္တန္မျမင္ပါဘူး။ ငါတို႔ကသာ အျပင္ကို လွမ္းျမင္ရတာ..ကဲပါ..အင္း ခုမွ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနနဲ႔..အေဆာင္မွာတုန္းက ငါ႔ကို မင္းပဲ ဖက္ၿပီး နမ္းေသးတာကို.. မရွက္ပါနဲ႔ကြာ ကိုက ၾကင္နာတတ္ပါတယ္..။ ေနာက္ဆို မင္းသိမွာပါ ကို .မင္းကိုခ်စ္တယ္… အတူတူေနခ်င္တယ္ေနာ္… ခ်စ္တယ္.. မဟုတ္လား..ကို ..ထက္ေမာင္ကို မရႈံးခ်င္ဘူး.. မင္း ထက္ေမာင္ နဲ႔.. ပါသြားမွာ..ေၾကာက္တယ္.."

စကားနဲ႔အတူ ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္လုံးေလးအား သိမ္းႀကဳံးဖက္ကာ အငမ္းမရနမ္းပါေတာ့သည္။ ကြၽန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လုံးလည္း သူ့ရင္ခြင္ထဲ ေပ်ာက္ေနသည္။ ပုဆိုးေအာက္က သူ့လီးရွည္ႀကီးကလည္း မမာ မေပ်ာ့ ေတာင္ဖို႔အားယူေနသည္ကို က်ႏြ္ေတာ့္တင္ပါး အထက္လာေထာက္မိေတာ့ သတိထားမိသည္။ကြၽန္ေတာ္ မ႐ုန္းႏိုင္ေတာ့..။

"ေဟ့.. ခ်စ္.. သိမ္း လို႔မၿပီးေသးဘူးလား.. မၿပီးေသးရင္ နင္အရင္လာခဲ့ ငါ႔ဆီကို ငေဇာ္ ဆက္သိမ္းလိုက္."

ေတာ္ေသးတယ္ ကိုၿငိမ္းလွမ္းေခၚသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္ေရာ ကိုေဇာ္ပါ ကိုယ္ရွိန္သတ္ၿပီး ခြာလိုက္ကကြၽန္ေတာ္လည္း ကိုၿငိမ္းဆီထြက္လာခဲ့သည္။ ကိုၿငိမ္းက အိမ္ႀကီးေဘးက စာရင္းလုပ္ေသာ ေကာင္တာစားပြဲနားမွာ.. သူ့ေရွ႕တြင္ေတာ့ မန္ေနဂ်ာ အပ်ိဳႀကီးနဲ႔ ထက္ေမာင္အစ္မ စားရင္းကိုင္တို႔နဲ႔အတူ ထက္ေမာင္…။ဘာမ်ားျဖစ္တာလဲမသိ။

"လာ..လာ.. ခ်စ္.ငါ ခြင့္တင္ေပးထားတာရၿပီေျပာမလို႔ မင္း မနက္ျဖန္ ေက်ာင္းထဲသြားၿပီး ဘြဲ႕ေဖာင္သြားတင္မယ္ဆိုတာေလ "
"ဟုတ္.."
"ထက္ေမာင္ အစ္မက .. အကူအညီေတာင္းခ်င္လို႔… ေမာင္ေလးကို တစ္ေယာက္ထဲ ေအာင္လက္မွတ္ထုတ္ခိုင္းဖို႔ တစ္ေယာက္ထဲ မလႊတ္ရဲတာနဲ႔ မင္းလိုက္ၿပီး ကူညီေပးပါလား.။ မင္းတို႔ လမ္းစရိတ္နဲ႔ မုန္႔ဖိုးကို ငါေပးပါရေစ.."
"ရပါတယ္.. အစ္မ… မလို…ဘယ္ ဟုတ္မလဲ.. ကဲ.. ထက္ေမာင္ မင္းလည္း ခ်စ္ဦး စကားကို ေသခ်ာနားေထာင္
သူေျပာတဲ့အတိုင္းလုပ္ ဘာေတြလိုအပ္လဲဆိုတာ"
"ဟုတ္ကဲ့.ပါ.. မမ.."

ထက္ေမာင္က ကြၽန္ေတာ့္အား ရႊန္းရႊန္းစားစားတစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ.. ၀မ္းသာအားရအသံျဖင့္ျပန္ေျပာသည္။ ထို႔ ေနာက္ေတာ့ လိုအပ္သည့္ အခ်က္အလက္မ်ားကို သူတို႔အားေျပာျပလိုက္ကာ မနက္ ေစာေစာ 5 နာရီထိုးတာနဲ႔ ထြက္ဖို႔အဆင္သင့္လုပ္ထားဖို႔ေျပာလိုက္သည္။ သူ့အစ္မ ကိုယ္တိုင္အပ္ေတာ့လည္း မေခၚလို႔မျဖစ္ဘူးေလ...ကြၽန္ ေတာ္ သြားမည့္ တကၠသိုလ္ ဒဂုံတကၠသိုလ္ နဲ႔ ေအာင္စာ ရင္း ထုတ္မည့္ လသာ စာစစ္ဌာနက ေနရာကြဲေပမယ့္.
လမ္းေၾကာင္းေပါင္းသြားလို႔ေတာ့ရသည္။ ေတာ္ေသးတယ္ တာ၀ မွာ သြားမတတ္ျဖစ္လို႔.။ အဲ့သည့္ေနာက္ေတာ့ ထမင္းစားဖို႔ ကိုၿငိမ္းနဲ႔အတူ ထြက္လာခဲ့သည္။ ကိုၿငိမ္းက ကန္တင္းမွာသြားမစားဖို႔ေျပာကာ.. အိမ္ေနာက္ဖက္ ထမင္းစားခန္းထဲ ေခၚလာသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္ရယ္ ကိုၿငိမ္းရယ္.. အိမ္အကူ ဆံပင္ေကာက္ေကာက္ အသားညိဳညိဳ မ်က္၀န္းေတာက္ေတာက္.. ေကာင္မေလး.. ႏွင့္ ထက္ေမာင္၊ ကိုေဇာ္တို႔သာရွိသည္။ ေနာက္ေတာ့ ထက္ေမာင္ အစ္မနဲ႔ မန္ေနဂ်ာ အပ်ိဳႀကီးမမတို႔လည္းလာစား ၾကသျဖင့္ ထမင္းဝိုင္းက စည္ကားသြားေတာ့သည္။

တစ္ခု သတိထားမိသည္က ထက္ေမာင္ရဲ႕ တစ္ခ်က္ခ်က္ အၾကည့္ေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကို ၾကည့္သလိုနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ေဘးက ဆံပင္ေကာက္ေကာက္ အသားညိဳညိဳ ခ်စ္စရာ ေကာင္မေလးထံသို႔ ေရာက္ေနသည္ကိုသာ။ ကိုေဇာ္က ေတာ့ တစ္ခ်က္ခ်က္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ခိုးခိုးၾကည့္သည္။
ေတာ္ေသးသည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးၿပိဳင္တူလာၾကည့္ ပါက ကြၽန္ေတာ္ ထမင္းစားႏိုင္ေတာ့မည္မဟုတ္။ စားေသာက္ၿပီး TV မွလာေသာ ဇာတ္လမ္းတြဲ ထိုင္ၾကည့္ကာ.. ေနရင္း ထက္ေမာင္တို႔ေတာ့ ျပန္သြားသည္။
ကိုေဇာ္လည္း အိပ္ခ်င္ၿပီဆိုကာ သူ့အေဆာင္ကိုျပန္သြားေတာ့..ေနာက္ဆုံး မန္ေနဂ်ာ အပ်ိဳႀကီးမမနဲ႔ ထက္ေမာင္အစ္မ.. ကိုၿငိမ္းနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္သာ TV ေရွ႕့က်န္ခဲ့သည္။
ေနာက္ဆုံး မနက္သြာ းစရာရွိကာ မႏိုးမွာစိုးသျဖင့္.. အၿပီးထိ ဆက္မၾကည့္ေတာ့ဘဲဇာတ္လမ္းတြဲတစ္ခုအၿပီးမွာ ျပန္ဖို႔လုပ္ေတာ့..ကိုၿငိမ္းက လိုက္ပို႔သည္။

"ကမ.. ကြကိုယ္ အဆင္ေျပေအာင္ျပင္ေအးေအး ေဆးေဆးအိပ္.. ငါ ထက္ေမာင္ကို စီစဉ္ေပးၿပီးနင့္ကိုလာ ႏႈိးခိုင္းလိုက္မယ္.. အေဆာင္ကေနပဲ ေစာင့္ေန.."

ၿခံထဲမွာ မိုးမရြာေပမယ့္ တိမ္ေတြၾကားက ၾကယ္ေရာင္အခ်ိဳ႕နဲ႔ သြားေနၾကမို႔ ဓာတ္မီးကို မထြန္းေသးဘဲေမွာင္ ေသာေနရာ ေရာက္မွသာ ထိုးၾကသည္က အက်င့္လိုျဖစ္ေနသည္။ အိမ္ေနာက္ေဖး ၿခံေထာင္ကေနအထြက္ ပု႑ရိပ္ပင္ၿခံစည္း႐ိုးနားက ေဒါက့္အခ်ိဳး ဒါန္းနားအေရာက္
လက္ႏွိပ္ဓာတ္မီးကို ဖြင့္ဖို႔ ကိုၿငိမ္းဆီက လွမ္းယူလိုက္ေပမယ့္… က်ိခနဲ.. ဒါန္းတစ္ခ်က္ ေလမတိုက္ဘဲ လႈပ္သြား သည္မို ကိုၿငိမ္းက က်ႏြ္ေတာ့္အား လက္ျဖင့္ တားက ၿငိမ္ၿငိမ္ေနရန္ အခ်က္ျပသည္။ ႏွစ္ေယာက္သား ပု႑ရိပ္ၿခံစည္း႐ိုးေထာင့္နားက ဒါန္းကို အပင္ေတြၾကားက ကပ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့..ဒါန္းေပၚတြင္ လူရိပ္ႏွစ္ခု ပူးကပ္ေနသည္။

"အိ..ေရ.. ေဟ့.. အိ.."

အိမ္ထဲမွ ေခၚသံေၾကာင့္.. အရိပ္ႏွစ္ခု ခြာသြားကာေယာက္က်ား ေလးျဖစ္ဟန္တစ္ဦးက အမွာင္ထဲ တိုး၀င္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္။ အိ ဆိုေတာ့.. ဒါ ဆံပင္ေကာက္ေကာက္နဲ႔ ခ်စ္စရာ အိမ္အကူေကာင္မေလး မွန္း အာ႐ုံထဲ ေပၚလာသလို ဒါန္းေပၚကေန အိမ္ဘက္ကိုဘေလာက္ အကႌ်အျဖဴနဲ႔ ဆံပင္ေကာက္ေကာက္ေတြခါးေလာက္ယမ္းကာထြက္သြားေတာ့ ဒီေကာင္မေလးမွန္းသိလိုက္သည္။ ဘယ္သူနဲ႔ ခ်ိန္းေတြ႕ေနတာလဲ ၿခံထဲမွာက ေယာက္ေက်ားလးေတြမ်ားတာ..။ စဉ္းစားရင္း က်ႏြ္ေတာ္နဲ႔ ကိုၿငိမ္း ကြၽန္ေတာ့္အေဆာင္ရွိရာဘက္သို႔လွမ္းခဲ့ေတာ့ သည္။

ထို ည.. အေတြးေပါင္းစုံျဖင့္ အိပ္ခါစက မေပ်ာ္ေပမယ့္ ပင္ပန္းမႈေၾကာင့္ေကာ စိတ္ေလ်ာ့လိုက္မႈေၾကာင့္ အိပ္ ေပ်ာ္သြားသည္။ မနက္ 4 နာရီေလာက္ ႏႈိးဆက္မလို ။အဘ ဘုရားရွိခိုးသံေၾကာင့္ ႏိုးလာသည္။ အိပ္မရမယ့္ အတူတူ ထၿပီး အိပ္ယာသိမ္း၊ မ်က္ႏွာသစ္၊ သြားတိုက္၊ ေရခ်ိဳး အ၀တ္အစားလဲ ကာအဆင္သင့္ျပင္ကာ ကုလားထိုင္မွာ ထက္ေမာင္ အလာကို ေစာင့္ေနလိုက္သည္။ အဘကို ညကတည္းက ေျပားထားသျဖင့္ ထပ္ေျပာဖို႔မလိုပါ။ အဘ ဘုရားရွိခိုးၿပီး အမွ်ေဝခါနီးမွ ထက္ေမာင္၊ ေရာက္လာသည္။ Model boy အလား ဆံပင္ေတြ ဂ်ယ္နဲ႔ေထာင္ထားလသို ဂ်င္းေဘာင္းဘီအျပာေရာင္ အေနေတာ္နဲ႔ စပို႔စ္ရွပ္အကႌ် အေကာင္းစား brand တစ္ခုနဲ႔ ဂ်င္းအေႏြးထည္တစ္ခုကို ၀တ္ကာ ေခ်ာေမာသန္႔ျပန္႔ေနသည္။ ေရေမႊးနံ႔ကလည္း ႀကိဳင္ေနသည္။ သူ့လည္ပင္းက ဖန္စီ ဆြဲႀကိဳးရွည္ လက္၀တ္
အမ်ိဳးသားသုံး ဖန္စီမ်ားကို လူငယ္ပီပီ၀တ္ဆင္ထားၿပီး ေအာစတား ဖိနပ္ဂ်င္းျပာေရာင္ျဖင့္ ေတာ္ေတာ္ၾကည့္ေကာင္းေနသည္။

"ဟင္.. ကြၽန္ေတာ္ လာႏႈိးပါ႔မယ္ဆိုတာ အေစာႀကီးႏိုးၿပီး အဆင္သင့္ေတာင္ျဖစ္ေနၿပီေပါ႔.."
"အက်င့္ျဖစ္ေနလို႔ပါ.."

ကြၽန္ေတာ္ ျပန္ေျဖၿပီးေတာ့ အဘ ဘုရားရွိခိုးၿပီးတာနဲ႔ ထက္ေမာင္ တို႔ စကားလက္ဆုံၾကေနၾကသည္။နာရီ ဝက္ေလာက္ၾကာေတာ့ ကိုၿငိမ္းေကာ ထက္ေမာင္အစ္မေကာ လိုက္ လာၾကသည္။ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ေက်ာပိုးအိတ္ထဲ အဆင္သင့္ျပင္ထားၿပီမို႔ သြားဖို႔အတြက္ အဘကို
ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။ ထက္ေမာင္ကေတာ့အေကာင္းစား သားရည္ ေဘးလြယ္အိတ္ တစ္လုံး ထီးအႀကီးတစ္ခုပါယူလာသည္။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ေခါက္ထီးကိုေက်ာ ပိုးအိတ္ထဲ ထည့္ထားၿပီးသား။

အဘ၊ ကိုၿငိမ္း၊ ထက္ေမာင္ အစ္မ တို႔က က်ႏြ္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္အား ၿခံအျပင္ဘက္ သု႔လိုက္ပို႔သည္။ ကား မွတ္တိုင္က ၿခံထိပ္နားမွာဆိုေပမယ့္ ၿမိဳ႕ထဲသို႔အသြားကေတာ့ လမ္းဟိုဘက္ျခမ္းမွာ သြားစီးရသည္။ ဂိတ္ရင္းကထြက္လာေသာ bus ကားကို ၾကာၾကာမေစာင့္လိုက္ရ 5: 30 နာရီတစ္စီးေရာက္လာသည္။ အားလုံးကိုႏႈတ္ ဆက္ရင္း က်ႏြ္ေတာ္နဲ႔ ထက္ေမာင္ ကားေပၚသို႔တက္လိုက္သည္။ ကားက မနက္ေစာေစာမို႔လား ဂိတ္ရင္းနဲ႔နီးလို႔လားမသိ လူကမမ်ားေသး ထိုင္ခုံလြတ္ေတြရွိေန သည္။ ဂိတ္ဆုံးနီးပါး စီးရမွာမို႔ ေလ၀င္ေလထြက္ နဲ႔ လူ အဆင္းအတက္ ေဝးေသာတစ္ ျပတင္းေပါက္နားက
ႏွစ္ေယာက္ထိုင္ခုံတစ္ခုကို ကြၽန္ေတာ္ေရြးထိုင္လိုက္သည္။

ထက္ေမာင္ကလည္း ကြၽန္ေတာ့္ေဘးနားလာထိုင္သည္။
ကားအထြက္ မနက္ေစာေစာမို႔ မိုးသက္ေလ ေအးေအးေလးေၾကာင့္ ေအးစက္သြားသည္။ ထက္ေမာင္က သူ့ အေပၚလက္ရွည္ဂ်င္း အကႌ်းကို အေႏြးထည္ကို ခပ္ေစ့ ေစ့၀တ္ရင္း မသိမသာ ကြၽန္ေတာ့္နား တိုးကပ္ကာ ကြၽန္ေတာ့္ခါးေပၚလက္ျဖင့္ သိုင္းဖက္လာသည္။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါး တီရွပ္အျဖဴနဲ႔ ဂ်င္းေပ်ာ့ အနက္ရာင္ ေဘာင္းဘီ ကိုဝတ္ အေပၚက လက္ရွည္အသားထူေပမယ့္ေပါ႔ပါးေသာ ရွပ္လက္ရွည္ အကြက္ကိုထပ္၀တ္ကာ ခုံနည္းနည္းထူေသာ မိုးတြင္းစီး school ဖိနပ္ ေျခညႇပ္ နက္ျပာေရာင္ကို စီးထားသျဖင့္ ထက္ေမာင္ အရပ္နဲ႔က်ႏြ္ေတာ္ အတူတူနီးပါးျဖစ္ေနသည္။ ႏွစ္ဦးသား ဘာစကားမွမေျပာျဖစ္ပါ။ မိုးလင္းခါနီးမို႔ ကားေပၚတြင္ မီးေတြ မွိတ္ထားလိုက္သည္။ အျပင္က ေရာင္နီျဖင့္အ နည္းငယ္ မႈိင္းျပျပ အလင္းေရာင္ထဲတြင္ထ ခ်မ္းလို႔လား အိပ္ငိုက္လို႔ လားမသိ ထက္ေမာင္ကကြၽန္ေတာ့္ခါးကို ဖက္ကာ ကြၽန္ေတာ္ပခုံးေပၚ တစ္ခ်က္ခ်က္ေမးတင္လိုက္ ကားေဆာင့္ရင္ ဘရိတ္အုပ္ရင္ မသိမသာ သူ့ႏွာေခါင္းက ကြၽန္ေတာ့္ ပါးကို လာအပ္လိုက္ျဖင့္ အသားယူေနသည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း မသိမသာေနလိုက္ေတာ့ သူကအရဲစြန္႔က😁😁😁ာ ထိုင္ခုံနဲ႔ က်ႏြ္ေတာ့္ခါးၾကားက လက္က ကြၽန္ေတာ့္တင္သားမ်ားကို လာပြတ္ေပးလိုက္ ေက်ာကိုပြတ္လိုက္ အထိတထိလာလုပ္ေနသည္။

ကြၽန္ေတာ္ အစက မေတာ္တဆထင္ေပမယ့္.. သူ့လက္ေတြက ပိုအတင့္ရဲလာသလို ေဘးလြယ္အိတ္ကိုသူ့ေပါင္ ေပၚတင္လိုက္ၿပီး သူ့ဘက္က ကြၽန္ေတာ့္လက္ကို လြယ္အိပ္နဲ႔ သူ့ေပါင္ေပၚတင္လာသည္။ ထို႔ေနာက္ ခါးကိုဖက္ထားေသာ သူ့လက္ကကြၽန္ေတာ့္ ခ်ိဳင္းေအာက္ကေနအကာအကြယ္ယူကာ.. ကြၽန္ေတာ့္ရင္ဘတ္ကို ဆုတ္နယ္လိုက္ ႏို႔သီးေလးမ်ားကို လာကစားလိုက္လုပ္ေနသျဖင့္
ကြၽန္ေတာ္ေနရခက္လာသလို.. ႐ုန္းေန ေျပာေနလို႔ လူၾကားထဲ မေကာင္းသလို ခံေနရတာလည္း ေကာင္းသလိုလို ျဖစ္ေနတာမို႔ ၿငိမ္ခံေနမိသည္။
.........................

တျခားကမၻာက အေတြ႕

Bus ကားေပၚတြင္ လူကလည္းရွင္း.. အလင္းေရာင္ကလည္း မနက္ေစာေစာ ကားကလည္း မီးေတြပိတ္တဲ့ အ ခ်ိန္ ပါလာတဲ့လူေတြကလည္း အိပ္ေပ်ာ္သူအိပ္ မွိန္းသူမွိန္း။ ကားစပါယ္ယာ ကလည္း ကားအေပါက္ဝကလြဲလို႔ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆီ မလာ ဒီအခြင့္အေရးက ထက္​ေမာင္အတြက္ ဖန္တီးေပးထားသလိုျဖစ္ေနသည္။

ကြၽန္ေတာ္ကလည္း ျပတင္းေပါက္နားထိုင္သျဖင့္ အျပင္ထြက္လို႔မရေအာင္ ထက္ေမာင္က ပိတ္ထားေတာ့သည္။
ကား ဘရိတ္အုပ္လိုက္တိုင္း ကြၽန္ေတာ့္ကို မသိမသာ အ တင္းဖက္ထားသလို မေတာ္သလိုလို အရွိန္မထိန္းႏိုင္သ လိုလို လစ္ရင္လစ္သလို နမ္းလိုက္ေသးသည္။ လူက ကိုေက်ာ္စိုးနဲ႔ sex ကိစၥမျဖစ္တာ ၾကာေပမယ့္ တစ္ေန႔က ကိုေဇာ္ရဲ႕ လီးနဲ႔ ကိုယ္ခႏၶာ အလွ အထိအေတြ႕တို႔ေၾကာင့္ စိတ္က ထခ်င္ေနသည္။ ေတာင္းတသလိုလို ရွက္သလိုလို ျဖစ္ကာ. အသိစိတ္ကလည္း မျဖစ္သင့္ေၾကာင္း ကိုေက်ာ္စိုးအတြက္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ထိန္းသင့္ေၾကာင္း ကိုေက်ာ္စိုးနဲ႔သာျဖစ္သင့္ေၾကာင္းကို တပ္လွန္႔သတိေပးကာ
ထိန္းထားေသာေၾကာင့္ လူက မသိစိတ္နဲ႔ သိစိတ္ႏွစ္ခုၾကားမွာ အားၿပိဳင္မႈေၾကာင့္ အားမရွိလွ။

ဒီအခ်ိန္ ကိုေက်ာ္စိုးသာ ထက္ေမာင္ေနရာ၊ မေန႔ကလို ကိုေဇာ္ ေနရာမွာဆို ထိန္းေနစရာမရွိ။ ကိုေက်ာ္စိုး မိန္းမနဲ႔ ကေလးကိစၥေၾကာင့္သာ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ အဆက္အသြယ္အနည္းငယ္ျပတ္ကာ စိမ္းသလိုျဖစ္ေနေပမယ့္ တကယ္ တမ္း တမ္းတတာကေတာ့ ကိုေက်ာ္စိုးပါ။ သူနဲ႔ လိင္ကိစၥျဖစ္ေနရရင္ေတာ့ ကိုေဇာ္တို႔ ထက္ေမာင္တို႔ကို ကြၽန္ ေတာ္ ေခ်ာလို႔ ငယ္လို႔ လွလို႔ မိုက္လို႔ ႀကိဳက္မိတာသာရွိမည္။ သူနဲ႔ ေသခ်ာ လမ္းခြဲခဲ့လွ်င္လည္း ထက္​ေမာင္ နဲ႔ ကိုေဇာ္ တို႔ကို သာ က်ႏြ္ေတာ္ ခ်စ္သူအျဖစ္ ေသခ်ာ
ေရြးရမည္သာ။ အမွန္ဆို ထက္ေမာင္ကို သံေယာဇဉ္ရွိသလို ကိုေဇာ့္ ကိုလည္း ထက္ေမာင္ထက္ ပိုေသာ သံ ေယာဇဉ္နဲ႔ အားကိုးမိတာေတာ့ ၀န္ခံပါရေစ။

ထို႔ေၾကာင့္ က်ႏြ္ေတာ္ ကိုေက်ာ္စိုးကလြဲလို႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ကို ေရြး ရမည္ဆိုလွ်င္
ကိုေဇာ့္ ကိုေတာ့ ေရြးမိမည္ ထင္သည္။ခုေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ မွာ ကိုေက်ာ္စိုးတို႔ သုံးေယာက္နဲ႔ သုံးပင္လိမ္ လိုမွ မက ကိုေဇာ္နဲ႔ ထက္ေမာင္ကလည္း ကြၽန္ေတာ့္ဘ၀ထဲသို႔ အတူတူ ပန္း၀င္လာဖို႔ ႀကိဳးစားၾကသည္မို႔တကယ္ တမ္း ၀မ္းသာရမလို နဲ႔ ၀မ္းနည္းရမလားျဖစ္ကာ ရင္ေမာလွပါသည္။ ခုလည္း ကားေပၚမွာ က်ႏြ္ေတာ့္ထက္ သုံးႏွစ္နီးပါးငယ္ေပမယ့္ သန္မာေလွ သာ လူငယ္ေလး
ေမာင္ညိဳထြား ထက္ေမာင္က ဇြတ္တရြက္ြၽန္ေတာ့္ကို ခ်ဳပ္ေနေပၿပီ။ တျဖည္းျဖည္း ကားေပၚတြင္ မိုးလင္းလာၿပီမို႔ မီးေတြလည္း မွိတ္ထားသျဖင့္ သူ့အႀကိဳက္ျဖစ္ေန သည္။ သူ့ေပါင္ေပၚဆြဲတင္ထားေသာ ကြၽန္ေတာ့္ ညာ ဘက္လက္ကို ေပါင္ၿခံအလယ္ရွိ ဖုေနေသာဂ်င္းေဘာင္း ဘီေအာက္က သူ့လီးေပၚအုပ္ကာ ဖိတင္ရင္း အေပၚကေန လြယ္အိတ္အကာအကြယ္ျဖင့္ သူကဲေနသည္။

တျဖည္းျဖည္း လူေတြတက္လာေတာ့လည္း လူေတြက ကိုယ့္ကိစၥကိုယ္အာ႐ုံေရာက္ေနသျဖင့္ကြၽန္ေတာ္တို႔ထံ အာ႐ုံမေရာက္ေပ။ ဘယ္ေရာက္မလဲ က်ႏြ္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္အေပၚ သူတို႔ထမင္းခ်ိဳင့္၊ အထုပ္ေတြကို ယူေပးထားသျဖင့္ ငိုက္သူက ငိုက္၊ ေတြးသူကေတြး၊ စကား ေျပာသူကေျပာျဖင့္ ကိုယ့္အာ႐ုံနဲ႔ ကိုယ္ျဖစ္ေနသည္။
အထုပ္ေတြ ထမင္းခ်ိဳင့္ေတြက ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ လြယ္အိတ္၊ ေက်ာပိုးအိတ္ေတြေပၚမွာေနရာယူထားသျဖင့္ အကာအကြယ္ ျဖစ္ေနသလို ကြၽန္ေတာ့္ကိုခ်ဳပ္ ထား ဖိထားသလိုျဖစ္ေနသည္။ ထက္ေမာင္ အႀကိဳက္ အေျခအေနျဖစ္ေနသည္။ လူငယ္ ပီပီ စိတ္ကလည္း ထန္သလို အားကလည္း သန္လွသည္။ ဇြတ္တရြတ္လည္း ႏိုင္သည့္ ထက္ေမာင္က။ ကြၽန္ေတာ့္လက္ျဖင့္ သူ့ဂ်င္းေအာက္က လီးကို အုပ္ကိုင္ထားေပးသည္ကို အားမရေတာ့..။

လြယ္အိတ္ေအာက္ကို သူ့လက္လွ်ိဳထည့္ကာ ေဘာင္းဘီဇစ္ကိုဖြင့္ၿပီး အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ဟၿပီး ကြၽန္ေတာ့္လက္ကို ဆြဲထည့္ရင္းအေပၚက ဖိကိုင္ထားလိုက္သည္။
လက္ကို ႐ုန္းပါကလည္း ကားေပၚကလူေတြ သိကုန္မွာလည္းစိုး သျဖင့္ ထိန္းထားေသာ စိတ္ေတြကိုေလ်ာ့ကာ အလိုက္တသိပင္ ကိုင္ထားေပးမိသည္။ အိုး.. လူကလည္း ငယ္ၿပီး သန္မာသလို.. လီးကလည္း လူနဲ႔မ လိုက္ ပါလား.. ကပၸလီေလာက္ ကိုတုတ္ၿပီးႀကီးသည္။ အရွည္ကေတာ့ ကိုေက်ာ္စိုးတို႔ ကိုေဇာ္တို႔ေလာက္မရွည္ေပမယ့္
ကိုမင္းမင္းနဲ႔အတူတူေလာက္ရွိမည္။ လူငယ္ ပီပီ စိတ္ထသေလာက္ မာေတာင္ကာ အရည္ၾကည့္တို႔ စို႔ေန သည္။
သူ့လီးကို မထိန္းထားႏိုင္ေသာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ေအာက္က ႐ုန္းထြက္လာက ေဘာင္းဘီေဘးက ခ်ဳပ္ ထားေသာသာေရႀကိဳးပင္ ၿပဲမတတ္ ပူေႏြးမာေတာင္ေနေသာလီးက ကြၽန္ေတာ့္လက္ဖဝါးထဲတြင္ မဆန္႔ခ်င္ေတာ့.. သူက တစ္ခ်က္ခ်က္ ကားေဆာင့္တိုင္း ေကာ့တတ္လာသည္မို႔. လူေတြမသိ ေအာင္ ကြၽန္ေတာ့္ ဆုတ္ ကိုင္ထားေလ သူကဖီးလ္တက္ေလျဖစ္ေနသည္။

ႏွစ္ေယာက္သား အသက္႐ွဴသံေတြ ျပင္းလာသလို.. အသားေတြလည္း ပူလာသည္။ လူအမ်ားစီးေသာ လိုင္း ကားေပၚမို႔ လူက်ပ္ခ်ိန္မို႔သာ ဒီအေျခအေနထိ ေရာက္ လာသည္။ ဘယ္သူမွ မရွိလွ်င္ ထက္ေမာင္သည္ မေန႔က ကိုေဇာ္လိုေတာ့ ထိန္းႏိုင္မည္မဟုတ္..။ ႏွစ္ေယာက္သား လႈိင္းထန္ေနေသာ ရင္ကို ထိန္းရင္း ထိုအေျခအနျဖင့္သာ ကားကိုၿမိဳ႕ထဲအထိစီးလာခဲ့ၾကသည္။ လက္အားရင္ အားသလို သူ့ လက္တစ္ဖက္ကလည္း က်ႏြ္ေတာ့္ခါးနဲ႔ ခါးေအာက္ပိုင္း တင္သားမ်ားကို မထိတထိ လာလာကိုင္သလို.. အကႌ် ေအာက္ကို လွ်ိဳ၀င္ကာ ႏို႔ကိုလာလာကလိသျဖင့္… လူေတြရွိေၾကာင္း မလုပ္ရန္ မ်က္ရိပ္ျပရသည္ကလည္း မၾကာခဏပင္။ ကြၽန္ေတာ့္ လက္ထဲတြင္လည္း သူ့လီးကြမ္းသီးေခါင္းထိပ္ကထြက္သည့္ အရည္ၾကည့္တို႔ျဖင့္စြတ္စိုေနသည္။ ကားစပါယ္ယာက မွတ္တိုင္မ်ား ႀကိဳေအာ္ေနသျဖင့္ နားစြင့္ရင္း ဗိုလ္တေထာင္ သို႔ေရာက္ကာ ဘိုကေလးေစ်းမွတ္တိုင္သို႔ေရာက္ခဲ့ေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္

"ထက္…ေမာင္.. ဆင္းရေတာ့..မယ္ေနာ္…"
".အင္းးး.. ဟင္း… ေရာက္..ေတာ့မွာလား…"

သက္ျပင္းရွည္တစ္ခုကို ႏွစ္ေယာက္သား မသိမသာခိုးခ်ရင္း ဘာကိုဆိုလိုတယ္ဆိုတာကိုေျပာစရာမလိုေတာ့ပါ။
ကြၽန္ေတာ့္လက္ကို သူ့လီးအားကိုင္ထားရာမွ အသာ အယာ လႊတ္လိုက္ၿပီး လက္ကို ကြၽန္ေတာ့္ဘက္႐ုတ္လိုက္ ကာအကႌ် အိတ္ကပ္ထဲက စကၠဴ တစ္႐ွဴးအခ်ိဳ႕ကို ထုပ္လိုက္သည္။ လူမသိေအာင္ လက္ကို ကြၽန္ေတာ့္ဘက္ေရာက္မွ ေပေနသာ့ ထက္ေမာင္ရဲ႕ လရည္ၾကည့္အခ်ိဳ႕ကို သုတ္လိုက္ၿပီး ထက္ေမာင္အား တစ္႐ွဴးတစ္ခုေပးလိုက္ေတာ့ အားေနေသာ သူ့လက္တစ္ဖက္ကလွမ္း ယူကာ သူ့အိတ္ေအာက္ကို လက္သြင္းရင္း.. ထေနေသာ သူ့လီးကို သူ့ဘာသာသူ ဂုတ္ႀကိဳးဆြဲ ထိန္းေနမွန္း မျမင္ရေပမယ့္ သိလိုက္သည္။

နာရီ၀က္နီးပါးအၾကာ မီးပြင့္အခ်ိဳ႕မွာ ကားေစာင့္ရင္း ဆင္းရမယ့္ လသာမွတ္တိုင္..ရန္ကုန္ေဆး႐ုံႀကီး အ ေနာက္ ဘက္ ကားမွတ္တိုင္သို ဆင္းလိုက္သည္။ လူအခ်ိဳ႕က ဘိုကေလးေစ်း၊ ပန္းဆိုးတန္း ႏွင့္ ဘားလမ္းမွာ ဆင္းသြားၾကသျဖင့္ သိပ္မက်ပ္ေတာ့ပဲ အလြယ္တကူ တိုးဆင္းလာႏိုင္သည္။ ကြၽန္ေတာ္ ပလက္ေဖာင္းေပၚေရာက္ေတာ့ ေနာက္က ကြတ ကြတနဲ႔ ေဘးလြယ္အိတ္ကို ေရွ႕ဘက္ ေပါင္ၿခံကို အုပ္ကာ ထက္ေမာင္ လိုက္ဆင္းလာသည္။

"အစ္…အ.ကို.. ခ်စ္… အိမ္သာ…ဘယ္နားရွိလဲ… အဆင္..မေျပဘူး"

ျဖစ္ရမယ္… ။ ဒီပုံစံနဲ႔ စာစစ္ဌာနထဲ ၀င္လို႔မလြယ္ေလာက္ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ကားလမ္းကူးၿပီး စာစစ္ဌာနကိုေက်ာ္ကာ.. တ႐ုတ္တန္းဘက္မေရာက္ခင္ လမ္းဆုံနားက ေျမေအာက္အိမ္သာကို ေခၚလာခဲ့ရေတာ့သည္။ သိမ္ႀကီးေစ်းနား အရင္ လဟာျပင္ေစ်းနားမွာ ေျမေအာက္အိမ္သာတစ္ခုရွိေပမယ္.. ထိုအခ်ိန္က အခုလိုအမ်ား ျပည္သူသုံး လုပ္ကာ ေသခ်ာ သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္ေအာင္မျပင္ဆင္ထားဘဲ ေမွာင္မဲကာ ညစ္ပတ္သျဖင့္ နီးေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ ထက္ေမာင္ကို ပိုသန္႔ကာ အလင္းေရာင္နဲ႔ ေလေကာင္းေလသန္႔ရေသာ လသာေျမေအာက္အိမ္သာဘက္ေခၚလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေျမေအာက္အိမ္သာေလွကားထစ္မ်ားအတိုင္း ဆင္းလာေတာ့ အိမ္သာမွာ ကာေဘာ္လစ္ဆီ၊
ဓာတ္ေတာ၊ အစရွိေသာ ပိုးသတ္ေဆး ပ႐ုပ္လုံးမ်ားျဖင့္ စစခ်င္း ေဆးေၾကာကာ သန္႔ရွင္းထားသလိုလူလည္းရွင္းေနသည္။ ထက္ေမာင္ကို အိမ္သာအခန္းဘက္ျပရင္း ကြၽန္ေတာ္လည္း လက္ကို ဆပ္ျပာျဖင့္ ေသျခာ ေဘစင္ တြင္ေဆးရင္းေသးေပါက္ရန္ ကမုတ္သို႔ လွည့္လိုက္သည္။ ထက္ေမာင္ကေတာ့ လူရွင္းသည့္ ေျမေအာက္အိမ္သာထဲမွာမို႔လား မသိ သူ့ေဘးလြယ္အိတ္ကိုေနာက္ ဘက္လႊဲပို႔ရင္း ဂ်င္းေဘာင္းဘီကို ဇစ္ျဖဳတ္ကာ ကြၽန္ေတာ့္ဘက္လွည့္ၿပီး အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို လီးေပၚေအာင္ ေပါင္လည္ေလာက္ထိခြၽတ္ခ်ကာ လီးေပၚအုပ္ထားေသာ စကၠဴတစ္႐ွဴးအား ဖယ္လိုက္သည္။ ကြၽန္ ေတာ္ ၿပဳံးမိသလို မ်က္လုံးလည္းျပဴးသြားသည္။ ထက္ေမာင္လီးက ကြၽန္ေတာ္ထင္သည့္အတိုင္းပင္ ပိုမ်ားတုတ္ၿပီး ႀကီးေနသလား မွတ္ရသည္။ ခုလို မမာမေပ်ာ့ေအာက္ စိုက္ေနသည့္အေနအထားပင္ ကြမ္းသီးလုံးရဲရဲႀကီးက အာလန္ေနသလို အသားအေရာင္ နဲ႔လိုက္ဖက္စြာ ညိဳညိဳအေခ်ာင္းတုပ္တုတ္ႀကီးက ခါရမ္းေနသည္။ထက္ေမာင္က တစ္႐ွဴးအား က်ႏြ္ေတာ့္ေဘးနားက အမႈိက္ပုံးထဲ လႊတ္ပစ္လိုက္ သည္။

"ဘာၿပဳံးတာလဲ.. ကြၽန္ေတာ့္ကို … ကိုခ်စ္.. ဒုကၡေပးဒယ္.."
"ဘာမွလည္း မဆိုင္ဘူး..။ မင္းဘာသာ… မင္းစတဲ့ ဇာတ္လမ္းေလ…"
"ထက္ေမာင္က အာ့ဆို အဆုံးထိ လုပ္ေပးေလ.. လာ.."
"ဟိုး… ဆရာ.. ဒါ.. အမ်ားျပည္သူသုံးတဲ့ ေျမေအာက္အိမ္သာ.. လက္ေလးဘာေလးေဆး စိတ္ေလ်ာ့.."

ထက္ေမာင္က ကြၽန္ေတာ့္နားကပ္ကာ ဆပ္ျပာျဖင့္ လက္ေဆးရင္း ကြၽန္ေတာ့္ အား အလစ္တြင္ ခိုးနမ္းလိုက္သည္။

"ရႊတ္.."
"အိုး.. ဟာ .. ကဲျပန္ၿပီ..."
"ခ်စ္တယ္..မႈတ္လား.. ကဲ. .တာကို.."
"ေတာ္ပါ…"

ထိုစဉ္

"ေဒါက္….ဖလပ္… ျဖတ္…ဖတ္…. ရွပ္"

ဆိုေသာ ေျခသံ ဖိနပ္သံမ်ားနဲ႔အတူ စကားေျပာသံအခ်ိဳ႕နဲ႔ ေလွကားအလင္းေရာင္က လူအရိပ္အခ်ိဳ႕ကိုလွမ္းျမင္လိုက္ရသည္။ မေျပာ မဆို.. ထက္ေမာင္က ကြၽန္ေတာ့္လက္ကို ဆြဲကာ ပြင့္ေနေသာ အိမ္သာအခန္းတစ္ခုထဲ
ဆြဲေခၚသြားသည္။ အဲသည့္အခ်ိန္ထိ သူ့ေဘာင္းဘီကို ဆြဲမတင္ လီးတန္းလန္းျဖင့္ ကဲတုန္းပင္။ ႐ုတ္တရက္မို႔.. ကြၽန္ေတာ္လည္း မ႐ုန္းႏိုင္ဘဲ သူဆြဲေခၚရာ အိမ္သာခန္းထဲသို႔ ပါသြားေတာ့သည္။ သူက အိမ္သာတံခါးကို ေဆာင့္ပိတ္လိုက္သည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေၾကာင္ေနသည္။
ေတာ္ေသးသည္က သူေရြးလိုက္သည့္ အိမ္သာသည္ တစ္ခုထဲရွိေသာ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ထားကာအၿမဲလိုလို ေသာ့ပိတ္ထားေသာ ဘိုထိုင္ကမုတ္ပါသည့္ သီးသန္႔အခန္းအိမ္သာျဖစ္ေနျခင္းပင္။

ထို႔ေၾကာင့္ သန္႔ရွင္း ေရးလုပ္ကာ အဖုံးအုပ္ထားေသာ ကမုတ္အဖုံးေပၚ ထိုင္ေနႏိုင္သည္။ အမွန္က မနက္ေစာေစာ အိမ္သာကို ၀န္ေဆာင္မႈေပးေသာ ၀န္ထမ္းက သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ၿပီး ေသာ့ျပန္ခတ္ဖို႔ ေမ့ခဲ့တာလား ဘာလားေတာ့မသိ။အိမ္သာတံခါး ပတ္တာၾကားက အနည္း ငယ္ဟေနေသာ ေနရာက ေန ႏွစ္ေယာက္သား အျပင္ကိုေျခာင္းၾကည့္မိသည္။ တကယ္ေတာ့ တံခါးအျပင္ကေန အထဲကို လွမ္းၾကည့္ပါက ပတ္တာဟေသာေနရာကေန အထဲကိုေသခ်ာ လွမ္းျမင္ရမႈမရွိေပမယ့္ အထဲကေန အျပင္ကိုေတာ့ ေသခ်ာျမင္ေနရသည္။ ေယာက္က်ားသဳံးေယာက္ အသက္က 18 ႏွစ္အရြယ္ ေလာက္ နဲ႔ 20 ေက်ာ္ ၊ 30 ေက်ာ္ အရြယ္သုံးေယာက္၀င္လာသည္။
ဟိုၾကည့္ ဒီၾကည့္နဲ႔ ေသးေပါက္ေသာ ကမုတ္သို႔သြားကာ လုံခ်ည္မ်ားကိုလွန္တင္ကာ ေသးေပါက္တဲ့လူက
ေပါက္သလို ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မၿပီး..ဒုကၡ . ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္က အခန္းထဲမွာ ပိတ္မိေနသလိုျဖစ္ေနသည္။
အမွန္ဆို ထက္ေမာင္တစ္ေယာက္ထဲ အိမ္သာထဲ ၀င္သြားပါက ျပႆနာမရွိ။မဆီမဆိုင္ ကြၽန္ေတာ့္ပါ သူလိပ္ ျပာမလုံတိုင္း ဆြဲေခၚသြားသျဖင့္ အခန္းထဲ ႏွစ္ ေယာက္ စလုံး ရွိေနသည္ကိုက တစ္မ်ိဳးထင္စရာ.. မတတ္ႏိုင္ ထိုသုံးေယာက္ လစ္မွ အျမန္ျပန္ထြက္ရမည္။

အိမ္သာထဲ တစ္ေယာက္ထဲရွိပါက ကြၽန္ေတာ္က အျပင္ကေန အေဖာ္ေစာင့္သလိုေနလို႔ရသလို။ အေပၚကိုျပန္တက္ကာ ထက္ေမာင္ကို ေစာင့္ေပးေနလို႔ရသည္။
ထိုသုံးေယာက္ဆိုသည္မွာလည္း ေသးေပါက္သည္မွာ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္မၿပီး.. ေသခ်ာၾကည့္မွ လီးေတြကိုကိုင္ကာ ေသးေပါက္တာက တစ္ေယာက္ ေသးေပါက္သလိုလို နဲ႔ ဂငြ္းထုကာ ေသးေပါက္ေနေသာ တစ္ေယာက္လီးကို ၾကည့္တဲ့သူက တစ္ေယာက္ အျခားတစ္ေယာက္လီးကို ၾကည့္ေနေသာသူကိုၾကည့္လိုက္ ေသးေပါက္ေနေသာ လူလီးကိုၾကည့္ေနတာက ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္
ျဖဴျဖဴႏုႏု တ႐ုတ္ကေလးလို႔ ထင္ရေသာ ေကာင္ေလး။
အခ်င္းခ်င္း တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာခ်င္း မသိမသာၾကည့္လိုက္ လီးေတြကို ေငးၾကည့္လိုက္ႏွင့္ မၿပီးေတာ့… ။

တ႐ုတ္ေကာင္ေလးကေတာ့ ျဖဴျဖဴသြယ္သြယ္အရပ္ရွည္ရွည္ႏွင့္ ကေလးပုံမေပ်ာက္ေသးေပမယ့္ လူႀကီးဆိုက္ဖမ္း ထားသည္။ ဂ်င္းေဘာင္းဘီရွည္ တီရွပ္အနီ နဲ႔.. လီးကေတာ့ အသားအေရာင္ေလာက္ သိပ္မျဖဴဘဲ အညိဳဘက္သန္းေနသည္။ အပ္ဆိုက္ဆိုေပမယ္ ငါးလက္မေက်ာ္ေလာက္ေတာ့ရွိမည္။ အသားညိဳညိဳေထာင္ ေထာင္ေမာင္းေမာင္းနဲ႔ ကုလားဆင္ အစ္ကိုႀကီး အသက္က 30
ေက်ာ္ေလာက္ကေတာ့ လူနဲ႔ လီးနဲ႔လိုက္သည္ ပုဆိုးေအာက္ က သူ့လီးမဲမဲႀကီးႀကီး ရွည္ရွည္ထြားထြားႀကီးက
ထက္ေမာင္ထက္ နည္းနည္းပဲႀကီးၿပီးရွည္မည္ ေသး ေပါက္ တာလည္း မ်ားသလို ၾကည့္ရတာ ဏွာထန္မည့္ပုံ။
အရပ္အေနေတာ္ အသားလတ္လတ္နဲ႔ တစ္ေယာက္ကေတာ့ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္က ပုံမွန္ဆိုေပမယ့္ သူ့ အရပ္နဲ႔ သူ့ကိုယ္လုံးက လိုက္သည္ အထင္ရွားဆုံးက သူ့မ်က္လုံးမ်ားက အေရာင္ေတာက္လြန္းသည္။ ပုဆိုး၀တ္ထားေပမယ့္ သူ့ဖင္သားေတြက လုံးတင္းေနသည္။
သူ့လီးကလည္း 6 လက္မနီးပါးရွိမည္။ အသားညိဳညိဳ ဗလေတာင့္ေတာင့္လူေလာက္လူေကာင္မထြာသလို လီးကလည္း မႀကီးေပမယ့္ ပုံမွန္ထက္ေတာ့ နည္းနည္းရွည္ကာ တ႐ုတ္ကေလးထက္ေတာ့ႀကီးသည္။

ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ထက္ေမာင္ အျပင္ျပန္ထြက္ဖို႔ ပတ္တာၾကားကေန အျပင္ကိုေျခာင္းၾကည့္ရင္း ျမင္ေနရသည္။
ခဏၾကာတဲ့အထိ သူတို႔ေသးေပါက္သလိုလိုႏွင့္ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ မ်က္လုံးခ်င္းစကားေျပာေနၾကသည္။ ေနာက္ေတာ့ ကုလားဆင္ အသားညိဳညိဳ ေထာင္ ေထာင္ေမာင္းေမာင္းနဲ႔ လီးအႀကီးဆုံးအစ္ကိုႀကီးနားသို႔ ခုနက အသားလတ္လတ္နဲ႔ အေနေတာ္လူက ကပ္လာကာ ထိုအစ္ကိုႀကီးအား တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္သည္။ ထိုဗလႀကီးကလည္း တစ္ခ်က္ျပန္ၾကည့္လိုက္သည္။ထို႔ ေနာက္ ႏွစ္ေယာက္သား အျခားတစ္ဖက္က တ႐ုတ္ကေလးကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ျပန္သည္။တ႐ုတ္ကေလးကလည္း ျပန္အၾကည့္..။ အားလုံး အၾကည့္ခ်င္းဆုံေတာ့ အသားလတ္လတ္နဲ႔လူက တ႐ုတ္ကေလးအား မ်က္စိမွိတ္ျပလိုက္သည္။ တ႐ုတ္ကေလးက ၿပဳံးျပသည္။

ကိုဗလႀကီးကေတာ့ ေက်နပ္ကာ တစ္ခုခုကို သိသည့္ပုံစံႏွင့္ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္လုံးအားျပန္ၾကည့္သည္။ ထိုေနာက္ အသားလတ္လတ္နဲ႔ အေနေတာ္လူက ကိုဗလႀကီးရဲ႕ လီးမဲႀကီးအား တစ္ခ်က္ကိုင္ကာ ဂြင္းထု ေပးေနေလသည္။ တ႐ုတ္ကေလးကလည္း အနားတိုးကာ လာၾကည့္သည္။ ကိုဗလႀကီးကေတာ့ ဖီးလ္း အျပည့္ျဖင့္ ပုဆိုးကိုလွန္ကာ ေကာ့ေပးထားသျဖင့္ တျဖည္းျဖည္းေတာင္ေနေသာ သူ့လီးႀကီးကို ျမင္ေနရသည္။ အသား လတ္လတ္နားသို႔ တ႐ုတ္ကေလးကပ္လာေသာအခါ သူက တ႐ုတ္ကေလးရဲ႕ လီးအား အျခားလက္တစ္ဖက္ျဖင့္ လွမ္းကိုင္ကာ ဆုပ္နယ္ေပးေနသည္။ တ႐ုတ္ကေလးက ရဲတင္းလာကာ သူ့လီးကိုေကာ့ေပးေနသည္။ ကိုဗလႀကီးက အသားလတ္လတ္နဲ႔လူရဲ႕တင္ပါးကို ဆုပ္ကိုင္ျဖစ္ညစ္ေနသလို တ႐ုတ္ကေလးရဲ႕ ရင္အုံကိုလည္း လက္ျဖင့္ ဖိကာ ပြတ္သပ္ေနသည္။ ထို႔ေနာက္ တ႐ုတ္ကေလးရဲ႕ လက္တစ္ဖက္ကိုဆြဲကိုင္ကာ သူ့ကို ဂြင္းထုေပးေနသာ လူရဲ႕လီးကို ပုဆိုးလွန္တင္ေပးကာ ေပးကိုင္ၿပီးထုေစသည္။

ထိုသို႔ျမင္ရေသာ လူသုံးေယာက္ရဲ႕ အသာငမ္းငမ္း လိင္အထိအေတြ႕ေတြေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ထက္ေမာင္မွာ အိမ္သာခန္းထဲတြင္ ပိတ္မိေနရာမွ ထြက္ဖို႔စဉ္းစားေနတာေတြ ခဏတာ ေမ့သြားကာစိတ္ေတြထလာသည္။
ကြၽန္ေတာ္က မသိသာေပမယ့္ ထက္ေမာင္ကေတာ့ လူ ငယ္ေလးပီပီ ေစာေစာက မမာမေပ်ာ့ နဲ႔ ထိပ္လန္ကာ အနည္းငယ္က်လုျဖစ္ကာ ေအာက္ငိုက္ေနေသာ သူ့လီးမွာ ထန္ခနဲ ထလာေတာ့သည္။ အသက္႐ွဴသံေတြျပင္းလာသလို ကြၽန္ေတာ့္လက္အား သူ့လီးေပၚဆြဲတင္ကာ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ လုပ္ေစသည္။ ကြၽန္ေတာ္ကမ်က္ႏွာ ရိပ္ မ်က္ႏွာကဲႏွင့္ အသံတိုးတိုးျဖင့္ သူ့နားကပ္ကာ..

"ဘာျဖစ္..ေနတာလဲ.. လူမိေနမယ္… မလုပ္နဲ႔…ကြာ…"
"..အား…ဟင္း… ခ်စ္…ကို ကြၽန္ေတာ္…မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး.. လုပ္ပါ.. ကြၽန္ေတာ့္ကို ကိုင္ေပးပါ.. အ…"

ေျပာလည္း ေျပာ ကြၽန္ေတာ့္ ကိုယ္လုံးေလး အား သူ့ရင္ခြင္က်ယ္ႀကီးထဲ ဆြဲသြင္းလိုက္ေတာ့သည္။ကြၽန္ေတာ္ အနည္းငယ္ႀကိဳးစားၿပီး ႐ုန္းေပမယ့္ ေစာေစာ ကလူသုံးေယာက္ရဲ႕ ရမၼက္ထန္ကာ ျပဳမႈၾကေသာအျပဳအမႈေတြကိုျမင္ရေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ထက္ေမာင္ရဲ႕ ဆြဲ ေဆာင္မႈ အထိအေတြ႕ တို႔ေၾကာင့္ေကာ သူ့ရဲ႕လူငယ္ပီပီ အားသန္မႈ ကို မယွဉ္ႏိုင္ေတာ့ပါ။ ထက္ေမာင္က လူသာငယ္တာ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္က ထြားႀကိဳင္းသန္မာတဲ့ လူညိဳထြားေလးပဲေလ။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ့လီးကို အလိုက္ သင့္ ကိုင္ကာ ထုေပးေနမိသည္။ ထက္ေမာင္ ေခါင္းကိုေမာ့ကာ.. ဇိမ္ခံရင္း က်ႏြ္ေတာ့္ ရင္အုပ္မို႔မို႔ကို လက္ျဖင့္ ဖိကိုင္ကာ ဆုတ္နယ္လာသည္။ အိုး.. ခလုတ္ေတြ လာဖြင့္ေနျပန္ၿပီ.. ထက္ေမာင္ရယ္…ၿပီးမွ ႏွစ္ဦးသား သတိရကာ ထုရင္း ကိုင္ရင္းတန္းလမ္းျဖင့္ပင္ အျပင္ကိုေျခာင္းၾကည့္ေတာ့..။

ဟင္း…
တ႐ုတ္ကေလးက.. ကိုဗလႀကီးလီးကို ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ကာ မစုတ္တတ္ စုတ္တပ္ျဖင့္ မႈတ္ေပးေနသလို.. အသားလတ္လတ္တင္ေကာင္းေကာင္း မ်က္လုံးမ်က္ဖန္ေတာက္ေတာက္နဲ႔ ကိုလူလတ္ ကလည္း တ႐ုတ္ကေလးေခါင္းကို ကိုဗလႀကီးလီးနဲ႔တည့္ေအာင္ ထိန္းေပးရင္း
တ႐ုတ္ကေလးရဲ႕ တီရွပ္ကိုလွန္တင္ကာ ျဖဴေဖြးေသာ ရင္အုံရွိ ႏို႔သီးရဲရဲေလးမ်ားကို ပြတ္ေခ်လိုက္ ကိုဗလႀကီး လီးကို တ႐ုတ္ကေလး ပါးစပ္နဲ႔တည့္ေအာင္ လွမ္းကိုင္တည့္ေပးလိုက္ျဖင့္ အလုပ္မ်ားေနသည္။ ထို႔ေနာက္ တ႐ုတ္ကေလးအနားသို႔ ကိုလူလတ္က လုံခ်ည္ကိုလွန္တင္လိုက္ကာ ေတာင္ေနေသာ သူ့ လီးႀကီးကို တ႐ုတ္က ေလး ပါးစပ္နားသို႔တိုး ေပးလိုက္ေသာအခါ တ႐ုတ္ကေလး မွာလည္း အလိုက္တသိ ျဖင့္ ကိုလူလတ္ရဲ႕ လီးကို အားပါးတရ မႈတ္ေပးေနသည္မွာ အသံေတြပင္ ၾကားေနရသည္ ။ ကိုလူလတ္လီးမွာ ကိုဗလႀကီးရဲ႕ လီးမဲႀကီးေလာက္ မႀကီးသျဖင့္ သူမႈတ္ရတာ အဆင္ေျပပုံရသည္။
စိတ္လည္း ပါလာလို႔ထင္သည္။

တစြတ္ စြတ္ တႁပြတ္ႁပြတ္ျဖင့္ အသာငမ္းငမ္းစုပ္လိုက္ မႈတ္လိုက္လုပ္ေပးေနသျဖင့္ ကိုဗလႀကီးလည္း ဖီးလ္းေတြ တက္လာကာ ကိုလူလတ္ကို ေနာက္ကေနသိုင္းဖက္ၿပီး ကိုလူလတ္ရဲ႕ ဖင္ကို သူ့လီးျဖင့္ ပြတ္သပ္ကာ ေနာက္ကေန ပုဆိုးျခားလွ်က္အေနအထားျဖင့္ပင္ လီးျဖင့္ေတ့ကာ အသာေျဖေနသလို တစ္ခ်က္ခ်က္ ေညႇာင့္ေနေသးသည္။ သူကေညႇာင့္လိုက္သျဖင့္ ကိုလူလတ္ခမ်ာေကာ့တကသြားသလို သူ့လီးကိုမႈတ္ေပးေနသည့္ တ႐ုတ္ကေလးမွာလည္း မႈတ္ေသာ ကိုလူလတ္ရဲ႕လီးက သူ့ပါးစပ္ထဲ တဆုံး၀င္သြားသျဖင့္ အာေခါင္ေထာက္က ေခ်ာင္းပါဆိုးေလေတာ့သည္။

ထိုျမင္ကြင္းကို ၾကည့္ရင္း ထက္ေမာင္ရဲ႕လီးႀကီးမွာ အ ေၾကာ အၿပိဳင္းၿပိဳင္းျဖင့္ မာေတာင္လာကာ လရည္ၾကည့္မ်ားပင္စို႔လာသည္။ ကြၽန္ေတာ့္ သူ့ကိုေက်ာေပးက ခပ္ကုန္းကုန္းအေနအထားျဖင့္ တံခါးပတ္တာနားက ခပ္ဟဟေနရာက ေခ်ာင္းေနသလို က်ႏြ္ေတာ့္အေပၚကို ဆီးမိုးကာ သူကေျခာင္းေနသျဖင့္ တေစာင္းေက်ာေပးကာ
ထုေနေသာ ကြၽန္ေတာ့္လက္ကို အားမရသျဖင့္ သူ့လက္ျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္လက္ကို ဖိကိုင္ကာဆက္ထုေတာ့သည္။
အသာက္႐ွဴသံမ်ားလည္း ျပင္းလာသည္။တ႐ုတ္ကေလး သီးသြားသျဖင့္ ကိုလူလတ္ က မတ္တတ္ရပ္ေစကာ ကိုဗလႀကီးအား မွီေစသည္။ ကိုဗလႀကီးကလည္း တ႐ုတ္ကေလးအား သူ့ရင္ခြင္ထဲ ထည့္ကာခ်ဳပ္ထားရင္းတီရွပ္ ေအာက္လက္ထိုးထည့္ကာ တ႐ုတ္ကေလး ႏို႔သီးေခါင္းမ်ားအား ဆုပ္ေခ်ေနသျဖင့္ တ႐ုတ္ကေလးမွာ ေစာေစာက ေခ်ာင္းဆိုးကာ သီးေနသည္ကိုပင္ေမ့သြားက တဟင္းဟင္းျဖင့္ ဖီးလ္တက္ေနေတာ့သည္။

ကိုလူလတ္ကလည္း အလိုက္တသိျဖင့္ ေျခဖ်ားေထာင့္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ပုံစံျဖင့္ ထိုင္ကာ ေဘာင္းဘီဇစ္ၾကားမွ ေတာင္ေနေသာ တ႐ုတက္ ေလးလီးကို အားပါပါျဖင့္ အဆုံးထိ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ကြၽမ္းကြၽမ္းက်င္က်င္ျဖင့္ မႈတ္ေပးေနသျဖင့္… တ႐ုတ္ကေလးမွာ တဟင္း ဟင္း.. တအင္းအင္းျဖင့္ ေကာ့ေတာ့ေနခ်ိန္တြင္ ကိုဗလႀကီးကလည္း ကိုလူလတ္ကို လုပ္သလို တ႐ုတ္ကေလးဖင္အား ေညာင့္ေနေတာ့သည္။ တ႐ုတ္ကေလးကလည္း ကိုဗလႀကီး လီးကို လက္ေနာက္ျပန္ကိုင္ရင္း ထုေပးေနေတာ့ သည္။ သူတို႔ သုံးေယာက္ အတြဲညီညီလုပ္ေနသည္မွာ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ထက္ေမာင္အဖို႔ ေအာ ကားထိုင္ၾကည့္တာထက္ေကာင္းေနေသာေၾကာင့္ အသက္ပင္႐ွဴဖို႔ ေမ့ကာ ၾကည့္ေနမိသည္။

ထက္ေမာင္အတြက္ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္က သူ့လီးကို အ သာကိုင္ေပးထားကာ ထုေပးေနသျဖင့္ ပိုၿပီး ဖီးလ္တက္ ေနမွာ ေသခ်ာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္လက္ကို ဖိကာ ထုေနေသာ သူ့ လက္ေတြပင္ ထိန္း႐ုံပင္ထိန္းထားေတာ့သည္။ ကိုလူလတ္မွာလည္း သူ့လီးထက္ပင္ေသးေသာ ဆယ္ေက်ာ္သက္တ႐ုတ္ကေလးရဲ႕ လီးကိုမႈတ္ရ သည္မွာ ကိုဗလႀကီးလီးကို မႈတ္ရသေလာက္ ပင္ပန္းပုံမရ ပါးစပ္ထဲ အဆုံးထိ၀င္ ေအာင္ မႈတ္ႏိုင္စုပ္ႏိုင္သလို ပိုလြတ္လပ္စြာ ကစားေပးသျဖင့္ တ႐ုတ္ကေလးမွာ တအား.. အား တဟင္းဟင္း ေအာ္သံေလးမ်ားထြက္ကာ အေၾကာဆြဲၿပီး ခဏအတြင္းပင္ ကိုလူလတ္ရဲ႕ ပါးစပ္ထဲၿပီးသြားေလေတာ့သည္။ကိုလူလတ္မွာ တ႐ုတ္ကေလးရဲ႕လရည္မ်ားကို ေထြးမထုတ္ဘဲ ငုံထားၿပီး လွ်ံၾကလာေသာသုတ္ရည္အခ်ိဳ႕ကို အမႈိက္ပုံးထဲ ေထြးထည့္သည္မွလြဲလို႔ မ်ိဳခ်လိုက္သည္ထင္သည္။ ထို႔ေနာက္ တ႐ုတ္ကေလးရဲ႕ လီးကို ဆက္လက္မႈတ္ေပးေနေသာ္လည္း တ႐ုတ္ က ေလး မွာ ကိုလူလတ္ရဲ႕ မႈတ္တဲ့ ဒဏ္ကို မခံႏိုင္လို႔ ထင္ သည္။ ျပန္႐ုန္းကာ လက္ကာျပသည္။ ကိုလူလတ္လည္း သေဘာေပါက္သျဖင့္ တ႐ုတ္ေလးအား ဆက္မမႈတ္ေတာ့ေပ။ကိုဗလႀကီးလည္း တ႐ုတ္ကေလးကို ဖက္ထားကာ ႏို႔ေတြ ဆုပ္ကစားရမွ အသာအယာ ေလ်ာ့ေပးလိုက္သည္။

ထိုျမင္ကြင္းကို အထဲက ၾကည့္ေနေသာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ထက္ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်ပါ၀င္ေနေသာကိုဗလႀကီးက ပိုဖီးလ္တက္ေနေပလိမ့္မည္။ ထို႔ေနာက္ ကိုဗလႀကီးက ..

"ငါ.. မၿပီးေသးဘူး.. လိုးခ်င္လာၿပီး..ဘယ္သူခံေပးမလဲ.. လုပ္ေတာ့ကြာ..ကြၽတ္.."

တ႐ုတ္ကေလးနဲ႔ ကိုလူလတ္ကို ၾကည့္ရင္းေမးလိုက္သည္။ သူတို႔ သုံးေယာက္ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ရင္း..တ႐ုတ္ကေလးက ..

"အစ္ကိုတို႔ က်ႏြ္ေတာ့္ ကၿပီးသြားၿပီ ဒီလိုလုပ္. မၿပီးေသးတဲ့ . အစ္ကိုတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဆက္လုပ္ၾကေလ အျပင္မွာလိုးလို႔ အဆင္ေျပမွာမဟုတ္ဘူး ။ ဟိုဘက္ ပိတ္ထားတဲ့အခန္းေဘးက အိမ္သာခန္းထဲ သြားလုပ္ၾက ကြၽန္ေတာ္က လူ လာမလာ ေစာင့္ၾကည့္ေပးမယ္ ေနာက္မွ အစ္ကိုတို႔ခ်င္းမၿပီးရင္ က်ႏြ္ေတာ္လာမယ္ေလ"

သုံးေယာက္လုံး သေဘာတူလိုက္ၾကသည္။ ေတာ္ေသး တာေပါ႔.. ကြၽန္ေတာ္တို႔ အခန္းထဲ ၀င္လို႔မေျပာၾကလို႔။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ အခန္းထဲမွာ ရွိတာ သူတို႔သိသလား မသိသလားေတာ့မသိပါ။မေသခ်ာတာက ေတာ့သူတို႔စိတ္ခ်လို႔သာ လုပ္ေနၾကတာလား စိတ္ထလို႔ မေနႏိုင္လို႔ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္လုပ္ေနၾကတာလားဆိုတာပင္။ ခုေတာ့ သုံးေယာက္မွာ တစ္ေယာက္ၿပီးသြားကာ မၿပီးေသးေသာ ကိုဗလႀကီးနဲ႔ ကိုလူလတ္ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔နဲ႔ အခန္းခ်င္းကပ္လွ်က္ အခန္းတြင္းသို႔ ၀င္လာသည္။ တ႐ုတ္ကေလးကလည္း ဝါသနာမေသးေပ။ လူ၀င္လာလား မလာလား ၾကည့္လိုက္ကာ အေပၚကလူဆင္းမလာတာသိသည္ႏွင့္ ေစာေစာက ၀င္သြားေသာ ကိုဗလႀကီးနဲ႔ ကိုလူလတ္အခန္းကို အျပင္ကေန ျမင္ရေသာ တံခါးပတၱာ တပ္ထားေသာ ေနရာကေန ကုန္းၿပီးေျခာင္းၾကည့္လိုက္ အျပင္ကို တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္ျဖင့္ အလုပ္မ်ားေန သည္။


ဆက္ရန္ အပိုင္း - ၂၈

---------------------------------------------

မွတ္ခ်က္။ ။ ထန္ၿပီး ထုပါ.. အတုမယူပါႏွင့္
😁