သုံးပင်လိမ်တဲ့ ည အပိုင်း(၃၇)

<Unicode>


သုံးပင်လိမ်တဲ့ ည
အပိုင်း - ၃၇

#Credit;C.K.O

နှုတ်ဆက်ချိန်

နာရီကြည့်တော့ အချိန်က 8 နာရီခွဲ။ နံနက် ပိုင်း မြူနှင်းတို့က နယ်အရပ်မို့ တောရိပ်တောင်ရိပ် ရေကန်တို့ကြောင့် အခိုးဖြစ်ကာ ကျနေဆဲ။လေနုအေးတု့ကိ တိုက်နေဆဲ။ ပင်ပန်းနွမ်းလျနေသော စိတ်တို့ကို အနည်းငယ် လန်းဆန်းစေတော့သည်။ နံနက်ပိုင်း လူချောင်သောလိုင်းကားတစ်စီး မြို့ထဲဘက်သို့သွားမည်ဆိုသဖြင့် ယိုင်နဲ့နေသော ခြေလှမ်းတိုကို အားယူတက်လိုက်သည်။ လေ ၀င် လေထွက်ကောင်းသော လူရှင်းသော ပြတင်း ပေါက် နားက ခုံမှာ ခြေပစ်လက်ပစ်ထိုင်ချလိုက်သည်။ ကျော ကုန်းတွင်လွယ်ထားသော ကျောပိုးအိတ်အသေးလေးတစ်လုံးကို အသာချွတ်ကာ ပေါင်ပေါ်တင်ပြီး လူက ကားပြတင်းပေါက်ဘောင်ကိုမှီကာ တွေးရင်း ငေးရင်း အပြီးအတိုင် အိမ်အပြန်ခရီးကို ဆက်ခဲ့တော့သည်။ နှုတ်ဆက်ခဲ့ပါတယ် မြို့လေးရယ်။

အရာအားလုံးကိုရော အလုပ်က ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရသော အသိမိတ်ဆွေအကုန်လုံးနဲ့။ အရာအားလုံးကိုရောပေါ့။နောက်ထပ် ပြန်လာဖို့အားမရှိတော့သလို. ပြန်လာ ဖို့လည်း မသေချာတော့ပါဘူး။ နောက်ဆုံးတော့ အရာအားလုံးကို အရှုံးပေးကာ အပြီးတိုင် ထွက်လာခဲ့ရပေတော့သည်။ အလာတုန်းကလည်း တစ်ယောက်ထဲ ခုပြန်တော့လည်း တစ်ယောက်ထဲပါပဲ။ ဘာမှ ပါမလာသလို၊ ဘာမှ မယူသွားခဲ့ပါ။တကယ်ဆို ကျနွ်တော်လူကောနှလုံး သားကော နစ်မွန်းခဲ့ရပါတယ်။ ဒီအရိပ်မဲကနေ ထွက်ခွာဖို့ အချိန်စေ့ပြီလေ။ ဘယ်သူမပြု မိမိမှုပါပဲ။ဘယ်သူ့ကိုမှလည်း အပြစ်မတင်ချင်တော့ပါ။ ကိုယ့်အဖြစ်နဲ့ ကိုယ်သာမို့။လဲကျတိုင်း ကိုယ့်အားကိုယ်ကိုးကာ ပြန်ထရမှာပဲလေ။
ဘ၀ကို အသစ်ကနေ ပြန်စရမှာပေါ့။ချစ်ခြင်း၊ မုန်းခြင်း၊ လွမ်းခြင်း၊ နာကျည်းခြင်း၊ မနာလိုခြင်း တို့ကို ဒီနေရာမှာပင် ထားခ့ပါရစေတော့. .။

နောက်ဘ၀မပြောနဲ့ နောက်ရက် နောက်အချိန်ထိပင် မယူဆောင်ချင်တော့ လေးလံပင်ပန်းလွန်းလှပါသည်။ ဒီ မှာ နေစဉ် နှစ်အချို့ အတွင်း မိတ်ဆွေအချို့ရခဲ့သည်။ မ ကောင်းတာကတော့ ချစ်သူများခဲ့သည်။ ကာမ ရမ္မက်နွံမှာနစ်မွန်းခဲ့သည်။ ဘ၀ပျက်မတတ်ဖြစ်ခဲ့သည်။ ဒါပေမယ့် နောက်ဆုံး တော့ အရာအားလုံးကို ထားခဲ့ရသည်ပဲလေ။ ဘ၀ဆက်တိုင်း ဒီလို ဘ၀မျိုးတော့ မကြုံချင်တော့ပါ။ ဒီဘဝနောက်ဆုံးပဲ ဖြစ်ပါစေတော့လို့သာ ကားလမ်းနဘေး ကံ့ကော်ပင်တွေရှိရာတောင်ကုန်းပေါ်က စေတီကို ဦးညွတ်ရင်း ဆုတောင်းခဲ့ပါတော့သည်။ အတိတ်ကအရိပ်တို့ကလည်း နှင်းကွဲလေနဲ့အတူ နေရောင်ခြည်ကြောင့်လွင့်လိုက် ပြန်ဖုံးလိုက်နဲ့ ပေါ်တလှဲ့ ...ပျောက်တလှဲ့။
------
ကျွန်တော် နိုးလာတော့ မြို့ထဲ၀င်တော့မည်။သီဟအောင်က ကျွန်တော့်ကို ပြုံးကြည့်ကာ။ ကားမှတ်တိုင်မှာ ကျွန် တော် ဆင်းပြီး အပေါ်ကို မော့ကြည့်တော့။ ကျွန်တော် . ကားဂိတ်ထိလိုက်သွားလိုက်မယ်.. နောက်မှတွေ့မယ်နော်။ကျွန်တော် ခေါင်းငြိမ့်ပြပြီး ခြံထဲ၀င်လိုက် တော့ သည်။ ခဏ အနားယူကာ လန်းဆန်းသွားအောင် ရေမိုး ချိုး အ၀တ်အစားလဲးနေတုန်း ကိုငြိမ်းက ကျွန်တော့်ဆီရောက်လာသည်။

"ချစ်ရေ.. ငါ မန်နေဂျာ မမနဲ့ ခြံထဲက လူတွေကို ဘုရားပွဲသွားမလို့ ခေါ်ထုတ်သွားပြီး နင်မနက်စောစောပြန်မယ်လို့ပြောခဲ့တယ် ။ အခု ငါသွားတော့မယ်။ ခြံထဲက အိမ်မကြီးထဲမှာ နိ အဘတစ်ယောက်ထဲ တရားထိုင်ပြီးအိပ်ပေးမယ် အပေါ်ထပ်မှာ။ ကျန်တာ ဘယ်သူမှမရှိဘူး။ ခြံ၀က နိနက် နိအဘနေတဲ့ ဘန်ဂလို အိမ်လေးထဲနင် ညစောင့်အိပ်မယ်။ ငါတို့ waiter အဆောင်မှာ ကိုဇော် အိပ်ပြီး စောင့်နေမယ် နင်သွားတွေ့လိုက် ပြောစရာစကားရှိတယ်တဲ့ "
"ဟုတ်"
"အေး ငါတို့ ည 11 နာရီလောက်တော့ အစောဆုံးပြန်ရောက်မယ် နင် ဘာစားမလဲ ဘာ၀ယ်ခဲ့ရမလဲ "
"နေပါစေ။ ကျွန်တော် အပြင်မှာ စားလာခဲ့ပြီး ဘာမှမစားချင်တော့ဘူး "
"နင့်ကို ကြည့်ရတာ မလန်းဆန်းသလိုပဲ လာခဲ့"
"အင်း ခရီးနည်းနည်းပန်းလို့ပါ"
"အေး အာ့ဆို ငါတို့သွားတော့မယ် နင် တံခါးပိတ်ပြီးသော့ ခတ်နေတော့ ငါတို့ သော့အပိုယူသွားတယ်။ ကိုဇော် က ဘုရားပွဲစျေးတန်းလျှောက်ကြည့်ချင်တယ်ဆိုလို့ ခဏ ခေါ်သွားမယ်။ 7 နာရီလောက်ပြန်လာမယ်။
သူ့ဖာသာသူ ၀င်တတ်တယ် နီ 7 နာရီကျော်ရင်သွားလိုက်တော့။ စိတ်ချမယ်နော်"
"ဟုတ်…"

တက်တက်ကြွကြွ စကားတပြောပြောဖြင့် အုပ်စုလိုက်ထွက်သွားကြသည်။ ကျွန်တော်လည်း ရေမိုးချိုးပြီးမို့ ထမင်းလည်း သိပ်မစားချင်တာကြောင့် ဒေါ်ပုမဆိုင်ကအသင့်စားကြာဆန်ထုတ်ကို ၀ယ်ကာ မီးဖိုဘက်ထွက်လာပြီး gas မီးဖိုဖွင့်ကာ ရေနွးတည် ဟင်းပွဲအတွက်လှီးထားလို့ ပိုသည့် အသီးအရွက်အနည်းငယ်ကို ယူကာ ကြာဆန်ပြုတ်လုပ်သောက်လိုက်သည်။ ညောင်းညာ ပင်ပန်းမှုကို အဆောင်မှာ ပြန်ရင်း ဖျာပေါ်လဲကာ အနားယူရင်း စိတ်တို့က ဟိုရောက်ဒီရောက်။

နေလည်က ကျနွ်တော်နဲ့ သီဟအောင် အဖြစ်ကို စဉ်းစားကြည့်တော့ ရင်တွေ ဖိုသလို ဘာလိုလိုဖြစ်သလို။ ကိုဇော်အကြောင်းတွေးတော့ စိတ်မောရပြန်သည်။ ကိုကျော်စိုးသူကော ကျွန်တော့်ကိုမေ့ထားပြီး သူ့မိန်းမ၊ ကလေးနဲ့ အဆင်ပြေနေပြီပေါ့။ ကောင်းပါတယ်။ တိုက်ဆိုင်တိုင်းကော စဉ်းစားတိုင်းတော့ သတိရမိသည်။ သူ ကျွန်တော့်ဆီမလာတာ ကြာပြီလေ။ မအားတာကြောင့်ကောအခြားအကြောင်းတွေကြောင့်မို့နားလည်ပါသည်။ မှေးခနဲ တစ်ချက်ဖြစ်သွားကာ…၀ုန်းဆိုတော့ ခြံအုတ်နံရံပေါ်က ခုန်ချသံ သဲ့သဲ့နဲ့ ခြေသံအချို့ နောက်အသံတို့က ကျနွ်တော့်အဆောင်နား ရပ်သွားကာ လေချွန်သံ တစ်ချက်ကြား လိုက်ရသဖြင့် ပြတင်းပေါက်က လှည့်ကြည့်လိုက်တော့
လရောင်၊ ကြယ်ရောင်အချို့နဲ့ တစ်ဖက်ခြံက ခြံမီးရောင်အချို့ကြောင့် အသားဖြူဖြူ အရပ်မြင်မြင့် လူပုံစံကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် ကိုဇော်မှန်းသိလိုက်ရသည်။ ကျွန်တော်လည်း

"လိုက်ခဲ့မယ်။ သွားနှင့်ပါ "

လို့ တိုတိုပြတ်ပြတ် မကျယ် မတိုး ပြောလိုက်တော့။ သူ့အဆောင်ဘက်ကို ပြန်သွားသည်။ ကျွန်တော်လည်းလန်းဆန်းသွားအောင် ကိုယ်လက်သန့်စင်ဆေးကြောကာ ထွက်လာခဲ့သည်။ လရောင်၊ ကြယ်ရောင်အချို့၏ အလင်းအားကိုးနဲ့ ကိုဇော့် အဆောင်ဘက်ကို ထွက်လာလိုက်သည်။ အိမ်မကြီးနား ဘုရားခန်းဘက်မှာတော့ ခပ်မှိန်မှိန်မီးရောင်အချို့ကိုမြင်လိုက်ရသည်။ အဘ တစ်ယောက် ဘုရားရှိခိုးနေတာလား တရုားထိုင်နေတာလား မသိ မကြာခင်တော့ အိပ်တော့မယ်ဆိုတာ သေချာသည်။
ခြံတစ်ခြံလုံးတွင်တော့ ကြယ်ရောင် လရောင် ဟိုတစ သည်တစနဲ့ အနောက်ဘက် မြို့သောက်ရေကန်ဘက်က တိုက်ခတ်လာသော လေတိုးသံတို့က ဝေါခနဲ သစ်ပင်တို့ကို တိုးသွားသံ။ ပိုးစုန်းကြူးအချို့ အမှောင်ထဲက မှိတ်တုတ် မှိတ်တုတ်လင်းသံ ပိုးကောင်တချို့ရဲ အော်သံနဲ့ ကိုဇော်တို့ အဆောင်နား ရေကန်နား ရေချိုးသော သစ်သားလောင်းလှေနားက ဖားတစ်ချို့အော်သံတို့ဖြင့်အသက်၀င်နေသည်မှ တပါးအခြား သက်ရှိလူသားတို့ လှုပ်ရှားပြော ဆို သံတွေက ခြံထဲမှာ တိတ်ဆိတ်နေသည်။

ခြံက အကျယ်ကြီးမို့ အခြားခြံဘက်က စကားပြောသံ မီးရောင်တို့က သိပ်မကြားရ မမြင်ရပေ။ အဆောင်နားရောက် တော့ အဆောင်ထဲမှာ နံရံကပ် ညအိပ်မီးအချို့ရဲ့ ဝိုးတဝါးအလင်းရောင်အချို့က လင်းလိုက် မှိန်လိုက်နဲ့အဆောင်ပုံစံမျိုးဆိုတော့ အခန်းကန့်မထား hall type သစ်သားအိမ်ထဲတွင် အိပ်ယာခင်းအချို့ကို ထိုင်စားပွဲအချို့နဲ့ ခြားထားသလို အချို့အိပ်ယာနံဘေးတွင်တန်းထိုးကာ ကန့်လန်ကာ အချို့ ကန့်ထားသည်။ ခြေရင်းဘက်မှာတော့ ဂစ်တာအချို့နဲ့ အ၀တ်အစား သေတ္တာတို့က အစီအရီ ဖိနပ်စင်နဲ့ ပုဆိုးတန်းတစ်တန်း ။

အခုတော့ ကန့်လန်ကာများကို ဘေးဘက်တွင်စုချီထား သည်မို့ ဘာမျှကန့်ထားခြင်းမရှိ..လူလည်းတစ်ယောက်မှမရှိ။ ကျွန်တော်အခန်းထဲ ၀င်ကာ ကိုဇော့်ကို လှည့်ပတ်ရှာကြည့်ပေမယ့် မတွေ့။ ဒီလောက် ရှင်းသည့်အခန်းထဲ ကိုဇော်ကို ရှာစရာမလိုအောင် မြင်ရမှာကို ..။

ကျွီ..

ခပ်တိုးတိုး ပြတ်ပြတ် တံခါးပိတ်သံကြောင့် လန့်သွားကာ။ကျွန်တော် နောက်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့.ကို.ဇော်..
နိုင်ငံခြား မင်းသားတစ်ယောက်လို့ မြင့်မားထွားကြိုင်း ဖြူ၀င်းသော ကိုဇော်က စောစောက နိုင်ငံခြားမင်းသား မော်ဒယ်လို ရှိုးအပြည့်မဟုတ်။ အပေါ်ပိုင်း မိုးမောက်နေသော ရင်အုပ်ကနေ ခါးထိ ဗလာကျင်းဖြူ၀င်းသောအသာအရည် ပုဆိုးတိုတိုနဲ့.. လက်ထဲတွင် အထုတ်တစ်ထုတ်..။

"ထိုင်လေ..ချစ်..ငါ.. နည်းနည်း ချွေးပြန်ပြီး ညစ်ပတ်လာလို့ ရေနည်းနည်းချိုးပြီး ရေခဲသွားယူတာ.. အေ့."

ဟင်း… အရက်နံ့ ကထောင်းခနဲ ထွက်လာသည်။

"ကို..ဇော်သောက်လာတာလား."
"မသောက်ပါပု.. နည်းနည်း ပါးပါး ဘီယာ တစ်ဗူးလောက်သောက်လာတာပါ ဟေ့… အဟက်.."

သူက ကျွန်တော့်အား ရီဝေ၀ ကြည့်ရာမှ ပြုံးပြလိုက်ပြီး..

"လာ.. ဟိုထောင့်နားက ငါ့အိပ်ယာဘေးမှာ ထိုင်မယ်.. စကားပြောမယ်လေ.."

အဲသည့်တော့မှ သူ့အိပ်ယာဘေးက ခေါက်စားပွဲသေးလေးပေါ်မှာ အာလူချောင်းကြော် အချို့.. အကောင်းစားနိုင်ငံခြားဖြစ် အရက်ပုလင်း ဂျော်နီ ဝေါ့ကားဆိုလား ဘီလူး လေဘယ်ဆိုလား ပုလင်းနဲ့ ဖန်ခွက် 2 ခွက်၊ ကိုကာကိုလာ အချိုရည်ဗူးအချို့တွေ့လိုက်ရသည်။

"ကိုဇော်.. ဘာဖြစ်လို့ သောက်ထားတာလဲ။ အဆင်မပြေလည်း မနက်မှပြောတော့ ကျွန်တော်ပြန်တော့မယ်"

ဟုတ်တယ်လေ။ သူသောက်ထားမှတော့ ဘယ်လုစိ ကားအကောင်းပြောတော့မှာလဲ။

"အား.. မင်းကလည်း မူလိုက်တာကွာ .. ။ ပြောမယ်.. အရေးကြီးတာပြောမို့.. ခေါ်ပါတယ်ဆိုမှ. ထိုင်ကွာ.."

သူက ပြောပြောဆိုဆို ဆွဲလိုက်သဖြင့် အိပ်ယာပေါ် ထိုင်လျက်ကျသွားသည်။ သူလည်း ကျနွ်တော့်နဲ့မျက်နှာ ချင်းဆိုင် ထိုင်ချလိုက်သည်။

...အိုး..

ပုဆိုးတိုတို အောက်က သူ့လီး ဖြူဖြူ ရှည်ရှည်ကြီးက ငေါက် တောက်တောက်နက် ပေါ်လာသည်။ ပုဆိုးတိုတိုက ခြမ်းကွဲပုဆိုးဆိုတော့။ ဒါကို သူကမသိ။ ပုလင်းထဲကအရက်ကို ဖန်ခွက်ထဲထည့်ကာ တစ်ချက်သောက်ရင်း။
ကိုကာကိုလာ ဘူးကို ဖောက်ကာ ဖန်ခွက်ထဲ တစ်၀က်ထည့်ရင်း ကျွန်တော့်အား

" သောက်ပါ"
"မသောက်ချင်ဘူး"
"သောက်လိုက်ပါ။ သောက်မှ ပြောရတာ အားရှိမယ်"
"နေပါစေ"

သူက အတင်းထိုးထည့်သဖြင့် အားနာပြီး တစ်ကျိုက်မော့လိုက်သည်။ချိုပြီး ပြင်းရှရှအရာသာက လည်ချောင်းတလျှောက် စီးဆင်းသွားသည်။

"ကဲ . ပြောစရာရှိတယ်ဆို.. ကို ဇော်.."
"အား.. ချစ်.. ကလည်း .. လောလိုက်တာ.. ပြောမှာပေါ့.. အေးဆေးနေပါဦး"

သူက ရယ်ကျဲကျဲ လုပ်ကာ ကျွန်တော့်မေးစေ့လေးအား လက်ဖြင့် ညှစ်လိုက်သည်။

"အရေးကြီးတယ်ဆိုပြီး…"

ကျွန်တော် ကအထွဋ်တက်လိုက်တော့..

"အင်း.. ကြီးတယ်လေ.. ကဲပါ နည်းနည်း ရောမယ်နော်"
သူကပြောပြောဆိုဆို ကျနွ်တော့် ကိုကာကိုလာထဲ သူသောက်သော အရက်အချို့ နည်းနည်း ရောကာ ကျွန်တော့် အား တိုက်ပြန်သည်။ခေါင်းခါပြ ငြင်းသော်လည်း။

"မရဘူး ကိုယ့်ကို ချစ်တယ်ဆိုသောက်ရမယ်.."
"အား.. မဟုတ်တာ"
"အာ့ဆို မပြောတော့ဘူး"

သူနည်းနည်းကောင်းနေတော့ ကျွန်တော်လည်း မတတ်သာတဲ့အဆုံး ယူသောက်လိုက်ရသည်။

"ကုန်အောင်သောက်နော်. .. မကုန်ရင် မချစ်ဘူး.."

သက်ပြင်းရှည်တစ်ချက်မှုတ်ထုတ်ကာ ကြိတ်မှိတ်သောက်လိုက်ရသည်။

"ကိုဇော် ဘာဖြစ်နေတာလဲ။ ပြောစရာရှိတာပြော."

သူ့ က တဟက် ဟက် ရယ်ကာ

" ပြောပါ့မယ်ကွာ.. ငါပျော်လို့ ဒီလိုလုပ်နေရတာ ထင်လား မင်းက ...ငါ စိတ်ညစ်နေလို့ကွာ.."

ဒါဆို…ကြိုတင်သိနေသလိုဖြစ်နေပေမယ့်.. စကားတို့က ဆွံ့အသွားသည်။ မျက်ရည်တွေလဲ့နေတာလား၊ အရက်ကြောင့် ရည်ဝေနေတာလား မူးလို့ မျက်ရည်လွယ်တာလားမသိ. အရက်ကိုသာ တစ်ခွက်ချင်းသောက်နေသည် ကျွန်တော်ကို စကားမပြောအား ရဲဆေးတင်နေသည်လား။ ကျွန်တော်လည်း သိပ်စိတ်မလှုပ်ရှားတော့သည်မို့ ခွက်ထဲက အရက်ကို ကုန်အောင်သောက်လိုက်သည်။
သူက…

"ကို..ချစ်ကို…အရမ်းချစ်ပါတယ်.. ဒါပေမဲ့.."

သူဘာဆက်ပြောမယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်သိပါသည်။

"ရပါပြီ။ ကျွန်တော်နားလည်ပါ….."

ကျွန်တော့် စကားမဆုံးလိုက် ။ရုတ်တရက် ကိုဇော်ရင်ခွင်ကြီးထဲ ကျွန်တော်ရောက်သွားသည်။ အနမ်းမိုးတွေကို ကျနွ်တော်ဘာမျှ စကားမပြောနိုင်အောင်ရွာ နေသလို .. သန်မာသော လက်တွေရဲ့ ချုပ်ကိုင်မှုကို ခံလိုက်ရသည်။
မွန်းကြပ်မှု.. မွပ်သိပ်မှုတွေက ပေါက်ကွဲကာ ရမ္မက်အဖြစ်ပြောင်းလဲသွားတော့သည်။

"ကိုယ်.. ချစ်ကို.. ချစ်ပေမယ့်. အိမ်က မိဘတွေရဲ့ ဆန္ဒကို မလွန်ဆန်နိုင်ဘူး.. ကိုယ့်ကို ခွင့်မလွှတ်ပါနဲ့…ချစ်."
"အွန်း… ရ.. ပါ..တယ်.. လွှတ်ပါ"

သူ့မလွှတ်..။ ပိုမို ဆွဲဖက်ကာ။ ကြမ်းတမ်းခက်ထန်လာသည့် သူ့ရမက်တို့က… ကျွန်တော့်ကို အသက်ရှူကြပ်ကာ
အားအင်တို့ကုန်စေသည်။

"ငါ.. ပျော်နေတယ်လို့.. မင်းထင်လား"

ခက်ခက်ခဲခဲ ဆုံးဖြတ်ထားရတာ..။မကြားချင်တော့ပါ။
မထူးဆန်းတော့ပါ။ကြိုသိနေသော ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်လို။သူနဲ့ရည်းစားဖြစ်တာသိပ်မကြာလိုက်တာကံကောင်း တယ်လို့မှတ်ရမည်။

"ငါ...ငါ.. အခု.. အရမ်း.. ၀မ်းနည်းနေ…တယ်။။ မင်းကြောင့်..။ မင်းကိုပဲချစ်တယ်..။ ခု ကိုယ်ဘယ်လိုထားရက်ခဲ့ရမှာလည်းကွာ… မင်းသာ ငါ့နေရာမှာဆိုရင်…
ဟုတ်ချင် ဟုတ်လိမ့်မည်"

စကားတို့ကို ပလုံးပထွေးပြော နေသလို လူကလည်း ကျွန်တော့်ကို သူ့ ရင်ခွင်ထဲ အတင်းဆွဲသွင်းကာ ပလုံးပထွေး အတင်းလုပ်ပါတော့သည်။
အိုး..
အထိအတွေ့တွေက အပြင်မှာတိုက်သည် လေပွေကြမ်းလို ကြမ်းတမ်းလာတော့သည်။ သေချာတာကေတော့ သူလွတ်သည့် ငါးကြီးတာလား။ ကျွန်တော့်ကို စိတ်ကြိုက် မလိုးရလို့ ဇာတ်လမ်းဆင်နေတာလား။ မထူးတော့..။
အရက်အရှိန်ကြောင့် သူကော ကျွန်တော်ကော သွေးပူနေသလို.. တိတ်ဆိတ် ခြင်း အမိုက်အမှောင်နဲ့ဆိတ်ကွယ်ခြင်းက ကာမနွံ ထဲဆင်းဖို့ သွေးဆောင်နေသည်။

နေလယ်က သီဟအောင်နဲ့ရုပ်ရှင်ရုံထဲ မှထိတွေ့ တဲ့အ ထိ အတွေ့ထက် ပိုပြီး ပြင်းထန်လာသည်။ ကျွန်တော့် တစ်ကိုယ်လုံးတွင် အ၀တ်အစားတို့ တစ်ခုချင်းစီ ကြမ်း ပြင်ပေါ် ဟိုတစ်စု သည်တစ်စု။ ကိုဇော့်တွင်တာ ခါးတွင်ပတ်ထားသော ပုဆိုးခြမ်းကွဲ အတိုလေးက ဘယ်ချိန်က မရှိတော့သည်မသိ။ အကြောအပြိုင်းပြိုင်းဖြင့် နီရဲသော ကွမ်းသီးခေါင်းလန်နေသော သူ့လီးဒစ်ပြဲ ဖြူဖြူရှည်ရှည်အချောင်းကြီးက ကျွန်တော့်ဗိုက်အား လာထောက်ဖိနေသဖြင့် ထူးခြားတဲ့ ခံစားမှုကိုခံစားလိုက်ရသလို လူတစ်ကိုယ်လုံး ကာမစိတ်တွေတက်လာအောင် ဆွပေးသလိုဖြစ်သွားသည်။

ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းကိုအသာအယာ ငုံခဲကာ စုပ်ယူနမ်းနေရင်း နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာထဲ သူ့ လျှာကြီးထိုးသွင်းကစားရင်း လက်တစ်ဖက်က ကျွန်တော့်ကျောအောက်ကို လျှိုသွင်းးဖက်ထားသော သူ့လက်ကြီးများက ခါးအောက်ပိုင်းတိုးဆင်းက ကျွန်တော့်ရဲ့ လုံးကျစ်နေသော တင်သားများကို ဆုပ်နယ်ပေးသလိုလက်တစ်ဖက်ကလည်း ကျနွ်တော့်ရဲ့ လုံးလုံးတင်းတင်း တင်သားများကို ဆုတ်ချေနေတော့
ခါးများပင်ကော့တက်သွားတော့သည်။ သူရင်ဘတ်ကိုတွန်းထားသော လက်တို့ သည်လည်း အားလျော့ကာ သူ့ခါးကို ပြန်ဖက်ထားလိုက်သလိုသူကျောကုန်းပေါ်ရောက်ကုန်သည်။

ဘယ်ချိန်ထိ ကျနွ်တော်နဲ့ ကိုဇော် နမ်းလိုက်ဖက်လိုက် ပွတ်လိုက် လုပ်ကာ ထိန်းသိမ်းထားသော ဆန္ဒရမက်မီးကို ထွန်းညှီကြလေတော့သည်။ တိတ်ဆိတ်နေသော waiter ဆောင်ထဲက မီးမှိန်မှိန်အောက်တွင်တော့ ကိုဇော်နဲ့ ကျနွ်တော်သာ အသံအချို့နဲ့ လှုပ်ရှားရုန်းကန်ကာ ကာမ ပန်းတိုင်ဆီ ချီတက်နေကြသည်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်လည်း အံ့သြမိသည် ငါထိန်းသိမ်းတယ်ဆိုတာ ခဏပဲ တကယ့် တကယ်အထိအတွေ့အခြေအနေပေးပါက အားလုံးနက်ဖြစ်နိုင်နေတယ်။

ခုဆို ဘယ်လိုမှမထိန်းနိုင်တော့ မဖြစ်သင်တဲ့ သီဟအောင် နဲ့လည်း ရုပ်ရှင်ရုံထဲ ချစ်သူအတွဲတွေလိုဖက်ရမ်း နမ်းရှုပ်ကာ သီဟအောင်လီးကြီးကို ကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးခဲ့ပြီးပြီ။ ခုလည်း မိန်းမယူတော့မယ်ဆိုတဲ့ ကျွန်တော့်ကိုချစ်ပါတယ် ဆိုတဲ့ ကိုဇော် နဲ့လည်း ခုတင် သူ့ဘက်က
ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ကြားပြီးပြီ သူက စားနေကြကြောင်ဖားမို့ လိင်ကိစ္စမိန်းမများစွာ နဲ့ လိုက်စားဖူးသူမို့၊အရက်မူးနေသူမို့ ..ထားတော့။ ကျွန်တော်က ရှောင်ရမှာကို ဟန် ဆောင် ပြီး စကားအပြတ်ပြော ပြန်လာရမှာလေ။ ခုတော့ ကျွန်တော်ကပါ အလိုတူ အလိုပါ။

ချစ်သူဖြစ်ခဲ့တာ ကိုယ်ကြိုက်ခဲ့ ချစ်ခဲ့တာတော့ ဟုတ်ပါတယ်။ ဆိုးတာက မသိစိတ်က ကာမ ဆန္ဒနဲ့ ပတ်သက်လာရင်မရတော့.. တဖြည်းဖြည်း အရှိန်တွေတက်လာ
ကာ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ဖြစ်လာတော့သည်။ လွတ်မှာပေါ့ သူက ကျနွ်တော့်ရဲ့ မို့မောက်သောရင်အုံက စူနေသော နို့သီး လေးတွေကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် အငမ်းမရစို့နေတော့သည်။ ကျွန်တော့်လက်ကလည်း ဗိုက်ကိုလာလာထောင့်သော သူ့လီးကြီးကို ဆုတ်ကိုင်ကာ အသာ အယာ ပွတ်သပ်ဂွင်းထုပေးနေတော့သည်။

မီးအပူပေးသော နို့အိုးဆူလာကာ ဝေကျသလို အရည်ကြည့်တို့ စိမ့်ကာထွက်လာကြတော့..သည်။ သတိထားမိလိုက်ချိန်မှာတော့ ကျွန်တော့်လက်ကောက်၀တ်လောက်ရှိသည့် ကိုဇော့်လီးရှည်ကြီးကို ကိုင်ကာ မှုတ်ပေးနေမိသည်။ တအားအား တအင်းအင်း ညည်းညူသံတွေနဲ့ ခေါင်းတွေမော့ကာ ကျွန်တော့်ခေါင်းကိုလက်ဖြင့်ဖိလာသည်။ သူ့လီးဖြူဖြူရှည်ရှည်ကြီးက အာခေါင်ကိုကျော်ကာ လည်ချောင်းထဲ ထိပင် ၀င်ချင်နေသည်။ သူ့ပုံစံကလည်း နိုင်ငံခြား အောကားထဲက မင်းသားလို့ feel အပြည့် ခံစားချက်အပြည့် ခံစားနေတဲ့ပုံပေါက်နေသည်။
ဘာတွေက ဘာကိုအားပြု အားပေးကုန်လည်းမသိ ကျနွ်တော်လည်း မရှက်မကြောက် မရွံနိုင်တော့ဘဲတဏှာဇောကြွကာ နီရဲအာလန်နေသော ကွမ်းသီးခေါင်းကြီးကို လျက်ကာ နည်းမျိုးစုံဖြင့် သူ့ လီးချောင်းဖြူဖြူကြီးကို အားပါးတရ မှုတ်လိုက် စုတ်လိုက်လုပ်ပေးနေမိသည်။
အိပ်မက်နေတာလား တကယ်လားပင်မဝေခွဲတတ်တော့။

သူ့ ဆီက ညည်းညူသံတွေနဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ ထိလွယ် ရှလွယ် ဖင်သားများ ဖင်လုံးကြီးများကိုအားပါးတရ ကိုင် တွယ်မှုများနဲ့ တကိုယ်လုံး ကော့တော့နေအောင် ကောင်းလှသည်။ကိုဇော်က မိန်းမလိုက်စားသူပီပီ မိန်းကလေးတွေကို အကိုင်အတွယ် ကျွမ်းသလိုကျွန်တော့်အပေါ်တွင်လည်း ကိုကျော်စိုး နည်းပါး ကျွမ်းကျင်စွာကစား ထား သည်။ တိမ်ပေါ်ခုန်တက်သွားသလို နိမ့်မြင့်ခံစားနေရသည်။သတိထားမိတော့ ကျွန်တော့ခြေထောင့် 2 ချောင်းလုံးမိုးပေါ်ထောင်ကာ ကိုဇော့်ပခုံးပေါ် ရောက်နေသည်။
ပြီးတော့ ကျွန်တော့်အား နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်နမ်းလိုက်ပြီး ခြေထောက်နှစ်ချောင်းမိုးပေါ်ထောင်ကာ မြှောက်ထားကားထားပေးသာ ကြောင့် အနည်းငယ် ဟချင်နေသော ကျွန်တော့်ခရေလေးအား ရုတ်တရက် သူ့မျက်နှာကြီးငုံပြီးကပ်ကာ ထူထဲအိစက်သော သူ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ နမ်းယူ လိုက် ပီး.. သူ့လျှာပြားကြီးဖြင့် ထိုးကလိလိုက်တော့...ဖင်ကြီးပါ ပိုဖြဲကာ ထောင်တကသွားပြီး တစ်ကိုယ်လုံး အမြင့်ကနေ ခုန်ချသလို အိခနဲ ရိပ်ခနဲ ဖြစ်သွားသလို ခန္ဒာကိုယ် အကျောပေါင်းစုံစိမ့်တက်သွားကာ တစ်ကိုယ်လုံး ကော့တက်သွားပြီး

"အား.. အ.. ဟင့်.. ကို .. အိုး..မ..မ..လုပ်..ပါ..နက်.."

အမှန်တော့ မသိစိတ်က လုပ်ပါလို့ပြောနေတာပါ သိစိတ်ကတော့ မရွံမရှာ သူလျက်ပေး ဆော့ပေးနေတော့ အား နာ တာကော မလုပ်သင့်ဘူးထင်တာကြောင့်ပါ ရုန်းကန် ငြင်းဆန်မိသည်။

စားနေကြ ကြောင်ဖားကြီးလို ဖြစ်နေတော့ ကိုဇော်ကတော့.. သူကုန်းမှုတ်ကာ ကလိနေရာမှ အရက်ကြောင့်လား ရမက်ကြောင့်လား နီရဲသော မျက်နှာကြီးက ဖြူသောအသားအရည်တွင်ထားကာ ပြုံးပြလျက်

"အား.. ဘာမျှ.. မဖြစ်ဘူး ခဏလေး အရမ်းကောင်းသွားလိမ်မယ်သိပ်မအော်နဲ့ လေ ဘေးခြံက ကြားသွားမယ်.."

ဆိုကာ သူကဆက်လုပ်တော့ အံကြိတ်ခါ ခံနေရသည်။

.....................
ကိုဇော်ရဲ အချစ်နှုတ်ဆက်ပွဲ

တစ်ခါမျှ ခရေကို အဲ့လိုလျက်တာ မခံရဖူးသဖြင့်..
ကောင်းလိုက်တဲ့အရသာ နောက်ဆုံး အံကြိတ်ထားရာမှ အသံလေး ခပ်တိုးတိုး တစ်ချက်ချက် နည်းနည်းကျယ်ထွက်တာကို သတိထားနေရသည်။ လက်ကလည်း သူ့ခေါင်းကို ကိုင်ထားမိသည်။ ကျွန်တော်နက် ချစ်သူမကျ လင်မယားမကျနေခဲ့ချစ်ခဲ့သော ကျွန်တော့်အချစ်ဆုံးကိုကျော်စိုးတောင် အဲ့လို မလျက်ပေးဖူးပါ။

အဲ့တုန်းက ကိုကျော်စိုးက ကျွန်တော်လီးကို ကိုင်ကာထုရင်းလိုးတာကိုပင် အကောင်းဆုံးထင်ကာ အကျေနပ်ကြီးကျေနပ်ခဲ့သည်။ ခုလို မရံမွ ရှာ ခရေကို ထိုးကစားလျက်တာတော့ အောကားထဲတွင်တော့တွေ့ဖူးသည်။ သို့သော်
ထိုခေတ်က မိန်းမနက် ယောက်ျားလိုးသော အောကားသာကြည့်ဖူးသည်မို့ ရံရမလိုလို ကောင်းမလိုလိုအ မြင်အားဖြင့် သာ မှန်းဆဖူးသည်။ ဒါတွေကို မိန်းမတွေနဲ့တင်မက ယောက်ျားအချင်းချင်း ဖင်ချခံနီး အသုံးတည့်မှန်း ကိုဇော်က သိလွန်းလှ ဆရာကျလှသည်။ သူလည်း အောကား အကြည့်လွန်သူ တစ်ယောက်မို့ စမ်းချင်တာနေမယ်။ မိန်းမတွေနက်တော့ စမ်းဖူးပြီးလောက်သည်။
တော်သေးသည်က ကျွန်တော် ဖင်စခံထဲက ရှေ့ကော နောက်ကောကို သန့်ရှင်းရေး လုပ်ထားတာမို့..။

ခုလည်း သူ့ဆီမလာခင် အကျင့်လိုဖြစ်ကာ ဘိုထိုင်အိမ် သာထဲမှာ သေချာဆေးထားသည်မို့ နည်းနည်းတော့ စိတ် သက်သာရာရသည်။မဟုတ်ရင် သူလည်း ခုလို အားရားပါးရမလျက်နိုင်ပါ။ မူးနေတာလည်းပါမယ်ပေါ့လေ..
ကောင်းချက်က ကျနွ်တော့်လီးကြီးပင်တောင်ကာ အရည်ကြည် တို့စိမ့်ထွက် ဖင်ထဲ ယားကျိကျိနက် အရမ်းခံချင်စိတ်တွေ ထိန်းမရတော့..။ ညည်းညူ လှိမ့်ကာ ကာမအရသာကို အီစမ့်အောင်ခံစားရင်း…ပီးချင်သလိုလို ဖြစ် လာသဖြင့် အငမ်းမရ ကိုဇော့်လီးကြီးကို လှမ်းကိုင်ကာထုပေးလိုက်မိသည်။

မာထန်ပူနွေးနေသော ကိုဇော့်လီး ကြီးကို လက်ထဲ ရသလောက်ဆုပ်ကာ ဂွင်းတိုက်ရင်း စိတ်တွေထလာကာထပ် ပြီး စုပ်ပေးမိသည်။လီးတန်တစ်ချောင်းလုံး အငမ်းမရ ထပ်စုပ်လိုက် မှုတ်လိုက်လုပ်သလို သူ့ဂွေးအုကြီး များလည်း စုပ်ပေးမိသည်။

"အ..အ.အိ.. အင့်.. ချစ်.. ဟင့်.."

ကိုဇော့်တစ်ကိုယ်လုံး ကော့တတ်သွားသလို တအင့်အင့် တဟင့်ဟင့် ညည်းသံများက ထွက်လာသည်။

"အား..ချစ်… တော်.. တော.. ကြာ..ရင်.. ကိုယ်.. ပီးသွားလိမ့်မယ်.. အ…အ"

သူပြောမှ ကျွန်တော်လည်းရပ်လိုက်သည်။ ဘယ်လောက်များမှုတ်လည်း မသိ ထိုအချိန်မှာ ပါးစောင်တွေ ပါးတွေ ညောင်းမှန်းသိလာသည်။ နှုတ်ခမ်းတွေပင် ထူအမ်းအမ်းဖြစ်လာသလို လျှာတွေပင် မလှုပ်ချင်တော့..။ ကိုဇော့်ရဲ့ ခရေလျက်အစွမ်းက ခရေဝလေးလည်း ခဟဟဖြစ်ကာ ခံချင်စိတ်က ငယ်ထိပ်ရောက်လာသည်။ အံဆွဲ ထဲက ဂျယ် နဲ့ ကွန်ဒုံးကို ကိုဇော်က ထုတ်လိုက်ပါသည်။

ထို့နောက် ကိုဇော့်လီးချောင်းတစ်လျှောက် သူ့ ဖာသာသူသုတ်လိမ်းသလို ကွန်ဒုံးကို စွပ်လိုက်သည်။ ထို့နောက်
ကွန်ဒုံး အပေါ်ထပ်သုပ်ပြန်သည်။ ထို့နောက်တွင်တော့ အိပ်ယာပေါ်တွင်ကျွန်တော် ပက်လက်အနေအထား ခြေနှစ်ချောင်းမိုးပေါ်ထောင်ကာ သူပေါင်လုံးကြီးပေါ်ဆွဲတင်လိုက်သဖြင့် ကားယားခွလျက် ပက်လက်အနေအထားဖြင့်ဖင်ထောင်ဖြဲထားသလိုဖြစ်နေသော ခရေဝလေးဆီကို အေးပီး ချွဲပြစ်သော ဂျယ်များညစ်ထည့်လိုက်သည်။
ထို့နောက် သူ့လက်ညှိုးဖြင့် သုတ်လိမ်းကာ ကျွန်တော့်ခရေလေးအား ဖြဲလိုက်ပြီး လက်ညှီုးဖြင့် အသာထိုးထည့်လိုက်သည်။

တစ်ကိုယ်လုံးတွန့်တက်သွားသည်။ဖြည်းဖြည်းချင်းလက်ညှီုးတစ်ချောင်းချင်း ကလိပေးနေသဖြင့် လူလည်း ပျော့ခွေကာ ခံချင်စိတ်တို့က ခရေလေး ဟစိစိဖြစ်သည်အထိ သူကစားနေသဖြင့်…

"တော်..တော.. ပါ…တော့… ကို…ဇော်… ကျ…နော်.. ပီး…သွားလိမ့်မယ်… လုပ်ပါတော့…"
"အင်း.. ဘာပြောတာလဲ….ချစ်.."
"ဟား.. အ.. ကို..ဇော်ကလည်း.. လုပ်..လိုးပါတော့လို့ပြော.. ကွာ.."
"အင်းးး.. လိုးပါတော့.. ကိုဇော်.."

ကိုဇော်တစ်ယောက် ကျေနပ်ပြုံးကာ အရက် ရမ္မက်ကြောင့် နီမြန်းနေသာ မျက်နှာပေါ်တစ်ချက်ပွင့်သွားသည်။စိတ်ကြိုက်အနေအထား ပုံစံရအောင်သူပြင်ပြီး ကျွန်တော့်ခြေထောက်များက သူ့ခါးကြား ပေါင်ခြံထက်
ကားယား ဖြစ်လျက်..။ တောင်မတ်နေသော သူ့လီးကြီးဖြင့် ဟတတဖြစ်နေသော ကျွန်တော့်ခရေလေးအား အ သာတေ့လိုက် ချော်ထိုးသလို လုပ်လိုက် ။ အထက် အောက် အချောင်းလိုက် ပွတ်လိုက်ဖြင့် ဆွနေပြန်သ ဖြင့် လူလည်း မခံစားနိုင်တော့သဖြင့် ဒုတိယမိ လိုးပေးဖို့ တောင်းဆိုရတော့သည်။

ဒီတစ်ခါတော့ သူက နီရဲအာလန်နေသော ကွမ်းသီး ခေါင်းထိပ်ဖူးကြီးကို ခရေထဲ တေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း
တရစ်ချင်း ချော့ထိုးနေသည်။ ခရေထဲ အဆမတန်ကြီးရှည်သော သူ့လီးကြီးက ရှောရှောရှူရှူ၀င်လာသဖြင့် အံ့သြရသည်။ လီးချောင်း အလည်လောက်မှ အောက်သ လို နာသလို အနည်းငယ်ခံစားရသည် မှ အပ ဆိုးဆိုးဝါးဝါး နာကျင်မှုမရှိ..။ ခံချင်စိတ်က များနေသလို ကိုဇော့်ရဲ့ ချော့မော့ သွေးဆောင်မှုတွေနဲ့ အဓိက ခရေလျက်ပေးမှုက တော်တော်လေးထိရောက်သည်။

အားနာမှု နဲ့ ကာမစိတ်တွေကို ထိန်းမရအောင်ဖြစ်ကာ သဒ္ဒါလွန် တဏှာကျွန်ဖြစ်ခဲ့ရတော့သည်။ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန်ဖြင့် သူ့လီးချောင်းကြီးအဆုံးထိ ခရေလေးထဲ၀င်လာတော့သည်။ အံသြဖွယ်ပင်။ မခံတာကြာသဖြင့် ကျဉ်းနေသော အပေါက်လေးက ဒီလောက်လီးတံရှည်ကြီးကို
ဘယ်လိုအဆုံးထိ မကွဲဘဲ ၀င်နိုင် ခံနိုင်သည်မသိ။ ဖြည်း ဖြည်း မှန်မှန် သူ့ရဲညှောင့်ချက်များက ငြိမ့်ညောင်းသာ ယာ မှုအပြည့် တစ်ချက်ချက် ကျဉ်ကာ အောင့်ပီး နာသ လို ဖြစ်တာကလွဲရင် ခံလို့ကောင်းနေသည်။ တဖြည်း ဖြည်း ဆောင့်ချက်များ ပြင်းလာသလို ကျွန်တော့်ခြေနှစ်ချောင်းကလည်း သူ့ခါးကို လိမ်ထားတဲ့အထိ သူ့ရဲ့ အလိုးကျွမ်းမှုက သက်သေခံနေသည်။

ချွေးတို့ကို ရွဲနေပေမယ့် အရက်သောက်ထားလို့လားမသိ သူတော်တော်ထန်ကာ မပြီးဘဲလိုးနိုင်သည်။တအုန်း အုန်းဆောင့်ချက်တို့က အိပ်ယာခင်းတွေတွန့်ကျေကာလိပ်ကုန်သည်အထိ။ ကျွန်တော်လည်း အောင့်သက် သက် ကျင်သလိုလိုကနေကောင်းလာသဖြင့်ဖင်ကိုကော့ကာ ခံပေးနေမိသည်။ အဲ့လို ခပ်ပြင်းပြင်းမြန်မြန် ကိုကျော်စိုး ဆောင့်ပါက သူ့စံချိန်လွန် လီးမာကြီးကို မခံနိုင်တာသေချာသည်။ ကိုဇော့်လီးက နိုင်ငံခြားကားထဲက ဥရောပ အဖြူကောင် တွေလို ထွားရှည်ပေမယ့် အရမ်းမမာ ကိုကျော်စိုးလောက် လုံးပတ်မတုတ် အသားသိပ်မမာပဲ ရှည်တာပဲရှိတာဆိုတော့.. မခံတာကြာသောခရေလေးမှာ နှုတ်ခမ်းသားမျာ လိပ်သည်အထိ ခံနိုင်နေခြင်းဖြစ် သည်။

တချက်ချက် အောင့်ကာ ကျင်သလိုဖြစ်သဖြင့် သူ့ ကရင်ဘတ်ကို တွန်းထားပေမယ် တစ်ခါခါ ကောင်းလာသဖြင့် သူ့ပေါင်တွေပွတ်ပေးမိသည်။ ပက်လက် ရိုးရိုးပုံစံကနေ လေးဘက်ထောင့်ပုံစံ ပြောင်းခိုင်းသဖြင့် ခေါင်းအုံးကို ပိုက်ကာ ဖင်ဘူးထောင်းထောင် ခါးကောဖင်ထောင်ကုန်း ပေးထားတော့ သူက ဒူးထောင့်ကာ အနောက်ကနေ ပုံစံကျအောင် ပြင်ကာ သူ့လီးကြီးကိုကိုင်ပြီး လိုးထည့်လိုက်တော့သည်။

သူ့လီးအုကြီးများကလည်း ဖင်ကိုလာရိုက်နေသလို လူလည်း ခေါင်းအုံးကို ဖက်ကာ လေးဘက်ထောက်ထားတဲ့လက်တွေပင် ယိုင်လဲမတတ် ကိုဇော်အမုန်းကျဲတော့ သည်။ အမှန်တော့ ဒီချိန် ဒီညသာ ကျွန်တော်နဲ့ သူ့အတွက် ပထမဆုံးနဲ့ နောက်ဆုံးအကြိမ်ခံံဖို့ လိုးဖို့
အချိန်ရပါသည်။ နောက်နေ့မနက် ကျွန်တော်အပြီးပြန်တော့မှာဖြစ်သလို သူလည်း ရက်ပိုင်းအတွင်း မိဘစကားနားထောင်က အိမ်ထောင်ပြုမယ်ဆိုပါက ပြန်ရပေတော့မည်။

ဘာမျှမမြဲတဲ့ homo ဘ၀မို့ တွယ်တာမက်မောမနေတော့. ကြိုလည်း သိထားပြီမို့။ နောက်ဆုံး သူလိုချင်တာ ကိုယ်ဖြစ်ချင်တာ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းနှီးနောလိုက်ချင်သာဖြစ်တော့သည်။ ဒီအချိန်မှာတော့ စိတ်ညစ်စရာအတွေးတွေကို ဘေးချိတ်ထားလိုက်တော့သည်။ အရက်မူးလိုပဲဖြစ်ဖြစ် တဏှာမူးလိုပဲဖြစ်ဖြစ်ပေါ့။ ထူးမှ မထူးတော့တာလေ။ လေးဘက်ထောက် အလိုးခံရတာက တော်တော်ထိသည် သူကလည်း မပြီးနိုင်သလို ကျနွ်တော်ကလည်း
သူတိုက်သော ကိုကာကိုလာနဲ့ အရက်သောက်ကာ မပြီးနိုင်တော့။

ဗိုက်ထဲ အောက်သလို ကျဉ်သလို ကောင်းသလို နာသလိုနဲ့ ..လူလည်းအီစိမ့်နေအောင် ခံနေရသည်။ အဆောင်ထဲက အိပ်ယာပေါ်မှာ ကိုဇော်နဲ့ ကျနွ်တော် နှစ်ယောက်ထဲ ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေတော့သည်။ နောက်ဆုံး ကိုယ့်လီးကို ကိုယ်လက်ဖြင့် ပြန်ထုသလို ကိုဇော့်လီးဥကြီးများကိုလှမ်းကိုင်လိုက် ပေါင်တံကြီးများကို ပွတ်လိုက် ခါးနဲ့ ဗိုက်ကိုလှမ်းပွတ်လိုက်လုပ်ပေးနေရသည်။ သိပ်မကြာမီ ကိုဇော်မပြီးခင် ကျွန်တော်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ ပြီးသွားသည်။
ကိုဇော်လည်း အားမရတော့ဘဲ ကျွန်တော့်ကို ပက်လက်လှန်ပစ်လိုက်ကာ ကျွန်တော့်ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို သူ့ပခုံးပေါ်ထမ်းရင်း ကျွန်တော့်ပေါင်နှစ်ချောင်းကို သူ့ ရင်ဘတ်ကြီးထဲ ပွေ့ထည့်ကာ လီးတံကြီးကို ချိန်ပြီး ခရေထဲ အဆုံးထိ လိုးသွင်းလိုက်တော့သည်။

အ..အင့်.. အ.အ.

အောင့်ခနဲဖြစ်သွားကာ အော်မိပေမယ့် ဆွဲထုတ်ပါလို့မပြောဖြစ်သလို သူ့ပေါင်ကို လှမ်းကိုင်ထားမိသည်။အဆုံး ထိ ရှောခနဲ ၀င်သွားသောလီးကြီးကိုပြန်ထုတ်လိုက်အား ပါးတရလိုးသွင်းလိုက်နဲ့ ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန်ကနေ မြန်မြန် နဲ့ အားပါလာကာ အသားကုန်ဆောင့်လိုးရင်း..

အ..အီး.. အင်… ဟား…

ညည်းသံနဲ့အတူ အကြောဆွဲကာ ကျွန်တော်ပေါ် ထပ်ကျလာသဖြင့်..အောက်ကနေ ဆီးဖက်ထားရင်း နှုတ်ခမ်းချင်းတော့စုပ်ကာ မှိန်းနေရင်း တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ဖက်ကာ ပွတ်သပ် အနားယူနေမိတော့သည်။
နာရီကိုကြည့်မိတော့ အိုး.. ကိုးနာရီကျော်သွားပါလား
တစ်နာရီကျော်ကျော် ကျွန်တော်တို့ အရက်တန်ခိုး ရမ္မက်ခိုးနဲ့ လိုးနေ ကြတာ..။ လူလည်းတော်တော် ပင်ပန်းသွားကြသလို ကိုဇော့်အိပ်ယာလည်း တော်တော် ပျက်နေပြီး
ခဏနားပြီး.. တော့.. ကျွန်တော် ပြန်ဖို့ပြင်လိုက်သည်။

ကိုဇော်ကတော့ ပေးမပြန်ချင် နောက်တချီလိုး ချင်နေသေးသည်။ ကျွန်တော်လည်း ဘာဖြစ်တယ်မသိ ခံချင်နေပါသေးသည်။ ဒါပေမယ့် မဖြစ် ပွဲသွားတဲ့ ကိုငြိမ်းတို့အဖွဲ့ ပြန်လာရင် ပက်ပင်းတိုးနိုင်သည်။ ကိုဇော့်အဆောင်က လူပျိုဆောင်ပုံစံ လူစုံတာ။ နောက်မှ ထပ်တွေ့ မယ်ပြောကာ အတင်းထပြန်လာခဲ့သည်။ လူလည်း မောလည်း မော ညောင်းလည်းညောင်းကာ ပင်ပန်းပေမယ့် လိင်စိတ်တို့က ထန်နေဆဲ။ အံသြဖွယ်ပင်..။

ကျွန်တော့်အဆောင်ကို အပြန် လမ်းမှာ ဘိုထိိုင် ရှိသော ရေအိမ်၀င် သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး လန်းဆန်းသွားအောင် ရေအမြန်ချိုးမှပဲ ဆုံးဖြတ်ကာ ဝိုးတဝါးအလင်းရောင်အောက် လွတ်လပ်စွာ ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ပြီး ရေကို ကမန်းကတန်းချိုးကာ လှန်းထားသော ပုဆိုးကြမ်းကို ပတ်လိုက်ပြီး အဆောင်ဘက်သို့ အကူး သစ်ပင်ရိပ် အရောက်တွင်တော့… သန်မာသော လက်တစ်စုံရဲ့ ချုပ်ကိုင်မှုကိုခံလိုက်ရသဖြင့် လန့်သွားပြီးအော်ဖို့လုပ်လိုက်သော် လည်း သန်မာသော်လက်တစ်ဖက်က ပါးစပ်ကိုပိတ်ကာ ကျွန်တော်အား အမှောင်ထဲ ဆွဲခေါ်သွားပါတော့သည်။
လန့်လည်း လန့် ကြောက်လည်းကြောက်ကာ အသားတွေတဆတ်ဆတ်တုန်နေပေမယ့် အမှောင်ထဲကမမြင် ရတဲ့ အရာက ကိုယ်ထက် ပိုသန်မာထွားကြိုင်းမှန်းး အထိ အတွေ့က ခံစားမိသည်။

နောက်ပြီး ကိုဇော်နဲ့ ပျော်ပါးကာ အားပါးတရခံခဲ့သဖြင့် လူက မလှုပ်ချင်တော့.. အရေးအကြောင်းဆိုမရုန်းနိုင်တော့ပါ။ နိုင်သလောက် ရုန်းကန်ရင်း ကွမွ်းယားထကဲ ပါသော ဆေးနဲ့လိုလို အာမွေးနံလိုလို ရင်းနှီးသော ကိုယ်နံ့ရလိုက်သလားလို့..တွေးမိစဥ်...

နွေးထွေးသန်မာ ကြီးမားကျယ်ပြန်သော ရင်အုံတစ်ခုထဲမှာ ချုပ်နှောင်ခြင်း ခံလိုက်ရမှန်းသိလိုက်သလို…ပူနွေးမာတောင်သော အတန်ချောင်းကြီးက ကျွန်တော့်တင်ပါးထက် လာထောက်နေသဖြင့်..အနည်းငယ်တော့ စိတ်သက် သာရသွားသည်။ စိတ်ကို စုစည်းကာ အားမွေးရင်း သတိထားငြိမ်နေလိုက်သည်။


ဆက်ရန် အပိုင်း - ၃၈

---------------------------------------------

မှတ်ချက်။ ။ ထန်ပြီး ထုပါ.. အတုမယူပါနှင့်😁

<Zawgyi>


သုံးပင္လိမ္တဲ့ ည
အပိုင္း - ၃၇

#Credit;C.K.O

ႏႈတ္ဆက္ခ်ိန္

နာရီၾကည့္ေတာ့ အခ်ိန္က 8 နာရီခြဲ။ နံနက္ ပိုင္း ျမဴႏွင္းတို႔က နယ္အရပ္မို႔ ေတာရိပ္ေတာင္ရိပ္ ေရကန္တို႔ေၾကာင့္ အခိုးျဖစ္ကာ က်ေနဆဲ။ေလႏုေအးတု႔ကိ တိုက္ေနဆဲ။ ပင္ပန္းႏြမ္းလ်ေနေသာ စိတ္တို႔ကို အနည္းငယ္ လန္းဆန္းေစေတာ့သည္။ နံနက္ပိုင္း လူေခ်ာင္ေသာလိုင္းကားတစ္စီး ၿမိဳ႕ထဲဘက္သို႔သြားမည္ဆိုသျဖင့္ ယိုင္နဲ႔ေနေသာ ေျခလွမ္းတိုကို အားယူတက္လိုက္သည္။ ေလ ၀င္ ေလထြက္ေကာင္းေသာ လူရွင္းေသာ ျပတင္း ေပါက္ နားက ခုံမွာ ေျခပစ္လက္ပစ္ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ေက်ာ ကုန္းတြင္လြယ္ထားေသာ ေက်ာပိုးအိတ္အေသးေလးတစ္လုံးကို အသာခြၽတ္ကာ ေပါင္ေပၚတင္ၿပီး လူက ကားျပတင္းေပါက္ေဘာင္ကိုမွီကာ ေတြးရင္း ေငးရင္း အၿပီးအတိုင္ အိမ္အျပန္ခရီးကို ဆက္ခဲ့ေတာ့သည္။ ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္ ၿမိဳ႕ေလးရယ္။

အရာအားလုံးကိုေရာ အလုပ္က ေပါင္းသင္းဆက္ဆံရေသာ အသိမိတ္ေဆြအကုန္လုံးနဲ႔။ အရာအားလုံးကိုေရာေပါ႔။ေနာက္ထပ္ ျပန္လာဖို႔အားမရွိေတာ့သလို. ျပန္လာ ဖို႔လည္း မေသခ်ာေတာ့ပါဘူး။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ အရာအားလုံးကို အရႈံးေပးကာ အၿပီးတိုင္ ထြက္လာခဲ့ရေပေတာ့သည္။ အလာတုန္းကလည္း တစ္ေယာက္ထဲ ခုျပန္ေတာ့လည္း တစ္ေယာက္ထဲပါပဲ။ ဘာမွ ပါမလာသလို၊ ဘာမွ မယူသြားခဲ့ပါ။တကယ္ဆို က်ႏြ္ေတာ္လူေကာႏွလုံး သားေကာ နစ္မြန္းခဲ့ရပါတယ္။ ဒီအရိပ္မဲကေန ထြက္ခြာဖို႔ အခ်ိန္ေစ့ၿပီေလ။ ဘယ္သူမျပဳ မိမိမႈပါပဲ။ဘယ္သူ့ကိုမွလည္း အျပစ္မတင္ခ်င္ေတာ့ပါ။ ကိုယ့္အျဖစ္နဲ႔ ကိုယ္သာမို႔။လဲက်တိုင္း ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးကာ ျပန္ထရမွာပဲေလ။
ဘ၀ကို အသစ္ကေန ျပန္စရမွာေပါ႔။ခ်စ္ျခင္း၊ မုန္းျခင္း၊ လြမ္းျခင္း၊ နာက်ည္းျခင္း၊ မနာလိုျခင္း တို႔ကို ဒီေနရာမွာပင္ ထားခ့ပါရေစေတာ့. .။

ေနာက္ဘ၀မေျပာနဲ႔ ေနာက္ရက္ ေနာက္အခ်ိန္ထိပင္ မယူေဆာင္ခ်င္ေတာ့ ေလးလံပင္ပန္းလြန္းလွပါသည္။ ဒီ မွာ ေနစဉ္ ႏွစ္အခ်ိဳ႕ အတြင္း မိတ္ေဆြအခ်ိဳ႕ရခဲ့သည္။ မ ေကာင္းတာကေတာ့ ခ်စ္သူမ်ားခဲ့သည္။ ကာမ ရမၼက္ႏြံမွာနစ္မြန္းခဲ့သည္။ ဘ၀ပ်က္မတတ္ျဖစ္ခဲ့သည္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆုံး ေတာ့ အရာအားလုံးကို ထားခဲ့ရသည္ပဲေလ။ ဘ၀ဆက္တိုင္း ဒီလို ဘ၀မ်ိဳးေတာ့ မႀကဳံခ်င္ေတာ့ပါ။ ဒီဘဝေနာက္ဆုံးပဲ ျဖစ္ပါေစေတာ့လို႔သာ ကားလမ္းနေဘး ကံ့ေကာ္ပင္ေတြရွိရာေတာင္ကုန္းေပၚက ေစတီကို ဦးၫြတ္ရင္း ဆုေတာင္းခဲ့ပါေတာ့သည္။ အတိတ္ကအရိပ္တို႔ကလည္း ႏွင္းကြဲေလနဲ႔အတူ ေနေရာင္ျခည္ေၾကာင့္လြင့္လိုက္ ျပန္ဖုံးလိုက္နဲ႔ ေပၚတလွဲ႔ ...ေပ်ာက္တလွဲ႔။
------
ကြၽန္ေတာ္ ႏိုးလာေတာ့ ၿမိဳ႕ထဲ၀င္ေတာ့မည္။သီဟေအာင္က ကြၽန္ေတာ့္ကို ၿပဳံးၾကည့္ကာ။ ကားမွတ္တိုင္မွာ ကြၽန္ ေတာ္ ဆင္းၿပီး အေပၚကို ေမာ့ၾကည့္ေတာ့။ ကြၽန္ေတာ္ . ကားဂိတ္ထိလိုက္သြားလိုက္မယ္.. ေနာက္မွေတြ႕မယ္ေနာ္။ကြၽန္ေတာ္ ေခါင္းၿငိမ့္ျပၿပီး ၿခံထဲ၀င္လိုက္ ေတာ့ သည္။ ခဏ အနားယူကာ လန္းဆန္းသြားေအာင္ ေရမိုး ခ်ိဳး အ၀တ္အစားလဲးေနတုန္း ကိုၿငိမ္းက ကြၽန္ေတာ့္ဆီေရာက္လာသည္။

"ခ်စ္ေရ.. ငါ မန္ေနဂ်ာ မမနဲ႔ ၿခံထဲက လူေတြကို ဘုရားပြဲသြားမလို႔ ေခၚထုတ္သြားၿပီး နင္မနက္ေစာေစာျပန္မယ္လို႔ေျပာခဲ့တယ္ ။ အခု ငါသြားေတာ့မယ္။ ၿခံထဲက အိမ္မႀကီးထဲမွာ နိ အဘတစ္ေယာက္ထဲ တရားထိုင္ၿပီးအိပ္ေပးမယ္ အေပၚထပ္မွာ။ က်န္တာ ဘယ္သူမွမရွိဘူး။ ၿခံ၀က နိနက္ နိအဘေနတဲ့ ဘန္ဂလို အိမ္ေလးထဲနင္ ညေစာင့္အိပ္မယ္။ ငါတို႔ waiter အေဆာင္မွာ ကိုေဇာ္ အိပ္ၿပီး ေစာင့္ေနမယ္ နင္သြားေတြ႕လိုက္ ေျပာစရာစကားရွိတယ္တဲ့ "
"ဟုတ္"
"ေအး ငါတို႔ ည 11 နာရီေလာက္ေတာ့ အေစာဆုံးျပန္ေရာက္မယ္ နင္ ဘာစားမလဲ ဘာ၀ယ္ခဲ့ရမလဲ "
"ေနပါေစ။ ကြၽန္ေတာ္ အျပင္မွာ စားလာခဲ့ၿပီး ဘာမွမစားခ်င္ေတာ့ဘူး "
"နင့္ကို ၾကည့္ရတာ မလန္းဆန္းသလိုပဲ လာခဲ့"
"အင္း ခရီးနည္းနည္းပန္းလို႔ပါ"
"ေအး အာ့ဆို ငါတို႔သြားေတာ့မယ္ နင္ တံခါးပိတ္ၿပီးေသာ့ ခတ္ေနေတာ့ ငါတို႔ ေသာ့အပိုယူသြားတယ္။ ကိုေဇာ္ က ဘုရားပြဲေစ်းတန္းေလွ်ာက္ၾကည့္ခ်င္တယ္ဆိုလို႔ ခဏ ေခၚသြားမယ္။ 7 နာရီေလာက္ျပန္လာမယ္။
သူ့ဖာသာသူ ၀င္တတ္တယ္ နီ 7 နာရီေက်ာ္ရင္သြားလိုက္ေတာ့။ စိတ္ခ်မယ္ေနာ္"
"ဟုတ္…"

တက္တက္ႂကြႂကြ စကားတေျပာေျပာျဖင့္ အုပ္စုလိုက္ထြက္သြားၾကသည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးမို႔ ထမင္းလည္း သိပ္မစားခ်င္တာေၾကာင့္ ေဒၚပုမဆိုင္ကအသင့္စားၾကာဆန္ထုတ္ကို ၀ယ္ကာ မီးဖိုဘက္ထြက္လာၿပီး gas မီးဖိုဖြင့္ကာ ေရႏြးတည္ ဟင္းပြဲအတြက္လွီးထားလို႔ ပိုသည့္ အသီးအရြက္အနည္းငယ္ကို ယူကာ ၾကာဆန္ျပဳတ္လုပ္ေသာက္လိုက္သည္။ ေညာင္းညာ ပင္ပန္းမႈကို အေဆာင္မွာ ျပန္ရင္း ဖ်ာေပၚလဲကာ အနားယူရင္း စိတ္တို႔က ဟိုေရာက္ဒီေရာက္။

ေနလည္က က်ႏြ္ေတာ္နဲ႔ သီဟေအာင္ အျဖစ္ကို စဉ္းစားၾကည့္ေတာ့ ရင္ေတြ ဖိုသလို ဘာလိုလိုျဖစ္သလို။ ကိုေဇာ္အေၾကာင္းေတြးေတာ့ စိတ္ေမာရျပန္သည္။ ကိုေက်ာ္စိုးသူေကာ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေမ့ထားၿပီး သူ့မိန္းမ၊ ကေလးနဲ႔ အဆင္ေျပေနၿပီေပါ႔။ ေကာင္းပါတယ္။ တိုက္ဆိုင္တိုင္းေကာ စဉ္းစားတိုင္းေတာ့ သတိရမိသည္။ သူ ကြၽန္ေတာ့္ဆီမလာတာ ၾကာၿပီေလ။ မအားတာေၾကာင့္ေကာအျခားအေၾကာင္းေတြေၾကာင့္မို႔နားလည္ပါသည္။ ေမွးခနဲ တစ္ခ်က္ျဖစ္သြားကာ…၀ုန္းဆိုေတာ့ ၿခံအုတ္နံရံေပၚက ခုန္ခ်သံ သဲ့သဲ့နဲ႔ ေျခသံအခ်ိဳ႕ ေနာက္အသံတို႔က က်ႏြ္ေတာ့္အေဆာင္နား ရပ္သြားကာ ေလခြၽန္သံ တစ္ခ်က္ၾကား လိုက္ရသျဖင့္ ျပတင္းေပါက္က လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
လေရာင္၊ ၾကယ္ေရာင္အခ်ိဳ႕နဲ႔ တစ္ဖက္ၿခံက ၿခံမီးေရာင္အခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ အသားျဖဴျဖဴ အရပ္ျမင္ျမင့္ လူပုံစံကို ျမင္လိုက္ရသျဖင့္ ကိုေဇာ္မွန္းသိလိုက္ရသည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း

"လိုက္ခဲ့မယ္။ သြားႏွင့္ပါ "

လို႔ တိုတိုျပတ္ျပတ္ မက်ယ္ မတိုး ေျပာလိုက္ေတာ့။ သူ့အေဆာင္ဘက္ကို ျပန္သြားသည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္းလန္းဆန္းသြားေအာင္ ကိုယ္လက္သန္႔စင္ေဆးေၾကာကာ ထြက္လာခဲ့သည္။ လေရာင္၊ ၾကယ္ေရာင္အခ်ိဳ႕၏ အလင္းအားကိုးနဲ႔ ကိုေဇာ့္ အေဆာင္ဘက္ကို ထြက္လာလိုက္သည္။ အိမ္မႀကီးနား ဘုရားခန္းဘက္မွာေတာ့ ခပ္မွိန္မွိန္မီးေရာင္အခ်ိဳ႕ကိုျမင္လိုက္ရသည္။ အဘ တစ္ေယာက္ ဘုရားရွိခိုးေနတာလား တ႐ုားထိုင္ေနတာလား မသိ မၾကာခင္ေတာ့ အိပ္ေတာ့မယ္ဆိုတာ ေသခ်ာသည္။
ၿခံတစ္ၿခံလုံးတြင္ေတာ့ ၾကယ္ေရာင္ လေရာင္ ဟိုတစ သည္တစနဲ႔ အေနာက္ဘက္ ၿမိဳ႕ေသာက္ေရကန္ဘက္က တိုက္ခတ္လာေသာ ေလတိုးသံတို႔က ေဝါခနဲ သစ္ပင္တို႔ကို တိုးသြားသံ။ ပိုးစုန္းၾကဴးအခ်ိဳ႕ အေမွာင္ထဲက မွိတ္တုတ္ မွိတ္တုတ္လင္းသံ ပိုးေကာင္တခ်ိဳ႕ရဲ ေအာ္သံနဲ႔ ကိုေဇာ္တို႔ အေဆာင္နား ေရကန္နား ေရခ်ိဳးေသာ သစ္သားေလာင္းေလွနားက ဖားတစ္ခ်ိဳ႕ေအာ္သံတို႔ျဖင့္အသက္၀င္ေနသည္မွ တပါးအျခား သက္ရွိလူသားတို႔ လႈပ္ရွားေျပာ ဆို သံေတြက ၿခံထဲမွာ တိတ္ဆိတ္ေနသည္။

ၿခံက အက်ယ္ႀကီးမို႔ အျခားၿခံဘက္က စကားေျပာသံ မီးေရာင္တို႔က သိပ္မၾကားရ မျမင္ရေပ။ အေဆာင္နားေရာက္ ေတာ့ အေဆာင္ထဲမွာ နံရံကပ္ ညအိပ္မီးအခ်ိဳ႕ရဲ႕ ဝိုးတဝါးအလင္းေရာင္အခ်ိဳ႕က လင္းလိုက္ မွိန္လိုက္နဲ႔အေဆာင္ပုံစံမ်ိဳးဆိုေတာ့ အခန္းကန္႔မထား hall type သစ္သားအိမ္ထဲတြင္ အိပ္ယာခင္းအခ်ိဳ႕ကို ထိုင္စားပြဲအခ်ိဳ႕နဲ႔ ျခားထားသလို အခ်ိဳ႕အိပ္ယာနံေဘးတြင္တန္းထိုးကာ ကန္႔လန္ကာ အခ်ိဳ႕ ကန္႔ထားသည္။ ေျခရင္းဘက္မွာေတာ့ ဂစ္တာအခ်ိဳ႕နဲ႔ အ၀တ္အစား ေသတၱာတို႔က အစီအရီ ဖိနပ္စင္နဲ႔ ပုဆိုးတန္းတစ္တန္း ။

အခုေတာ့ ကန္႔လန္ကာမ်ားကို ေဘးဘက္တြင္စုခ်ီထား သည္မို႔ ဘာမွ်ကန္႔ထားျခင္းမရွိ..လူလည္းတစ္ေယာက္မွမရွိ။ ကြၽန္ေတာ္အခန္းထဲ ၀င္ကာ ကိုေဇာ့္ကို လွည့္ပတ္ရွာၾကည့္ေပမယ့္ မေတြ႕။ ဒီေလာက္ ရွင္းသည့္အခန္းထဲ ကိုေဇာ္ကို ရွာစရာမလိုေအာင္ ျမင္ရမွာကို ..။

ကြၽီ..

ခပ္တိုးတိုး ျပတ္ျပတ္ တံခါးပိတ္သံေၾကာင့္ လန္႔သြားကာ။ကြၽန္ေတာ္ ေနာက္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့.ကို.ေဇာ္..
ႏိုင္ငံျခား မင္းသားတစ္ေယာက္လို႔ ျမင့္မားထြားႀကိဳင္း ျဖဴ၀င္းေသာ ကိုေဇာ္က ေစာေစာက ႏိုင္ငံျခားမင္းသား ေမာ္ဒယ္လို ရႈိးအျပည့္မဟုတ္။ အေပၚပိုင္း မိုးေမာက္ေနေသာ ရင္အုပ္ကေန ခါးထိ ဗလာက်င္းျဖဴ၀င္းေသာအသာအရည္ ပုဆိုးတိုတိုနဲ႔.. လက္ထဲတြင္ အထုတ္တစ္ထုတ္..။

"ထိုင္ေလ..ခ်စ္..ငါ.. နည္းနည္း ေခြၽးျပန္ၿပီး ညစ္ပတ္လာလို႔ ေရနည္းနည္းခ်ိဳးၿပီး ေရခဲသြားယူတာ.. ေအ့."

ဟင္း… အရက္နံ႔ ကေထာင္းခနဲ ထြက္လာသည္။

"ကို..ေဇာ္ေသာက္လာတာလား."
"မေသာက္ပါပု.. နည္းနည္း ပါးပါး ဘီယာ တစ္ဗူးေလာက္ေသာက္လာတာပါ ေဟ့… အဟက္.."

သူက ကြၽန္ေတာ့္အား ရီေဝ၀ ၾကည့္ရာမွ ၿပဳံးျပလိုက္ၿပီး..

"လာ.. ဟိုေထာင့္နားက ငါ႔အိပ္ယာေဘးမွာ ထိုင္မယ္.. စကားေျပာမယ္ေလ.."

အဲသည့္ေတာ့မွ သူ့အိပ္ယာေဘးက ေခါက္စားပြဲေသးေလးေပၚမွာ အာလူေခ်ာင္းေၾကာ္ အခ်ိဳ႕.. အေကာင္းစားႏိုင္ငံျခားျဖစ္ အရက္ပုလင္း ေဂ်ာ္နီ ေဝါ႔ကားဆိုလား ဘီလူး ေလဘယ္ဆိုလား ပုလင္းနဲ႔ ဖန္ခြက္ 2 ခြက္၊ ကိုကာကိုလာ အခ်ိဳရည္ဗူးအခ်ိဳ႕ေတြ႕လိုက္ရသည္။

"ကိုေဇာ္.. ဘာျဖစ္လို႔ ေသာက္ထားတာလဲ။ အဆင္မေျပလည္း မနက္မွေျပာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ျပန္ေတာ့မယ္"

ဟုတ္တယ္ေလ။ သူေသာက္ထားမွေတာ့ ဘယ္လုစိ ကားအေကာင္းေျပာေတာ့မွာလဲ။

"အား.. မင္းကလည္း မူလိုက္တာကြာ .. ။ ေျပာမယ္.. အေရးႀကီးတာေျပာမို႔.. ေခၚပါတယ္ဆိုမွ. ထိုင္ကြာ.."

သူက ေျပာေျပာဆိုဆို ဆြဲလိုက္သျဖင့္ အိပ္ယာေပၚ ထိုင္လ်က္က်သြားသည္။ သူလည္း က်ႏြ္ေတာ့္နဲ႔မ်က္ႏွာ ခ်င္းဆိုင္ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။

...အိုး..

ပုဆိုးတိုတို ေအာက္က သူ့လီး ျဖဴျဖဴ ရွည္ရွည္ႀကီးက ေငါက္ ေတာက္ေတာက္နက္ ေပၚလာသည္။ ပုဆိုးတိုတိုက ျခမ္းကြဲပုဆိုးဆိုေတာ့။ ဒါကို သူကမသိ။ ပုလင္းထဲကအရက္ကို ဖန္ခြက္ထဲထည့္ကာ တစ္ခ်က္ေသာက္ရင္း။
ကိုကာကိုလာ ဘူးကို ေဖာက္ကာ ဖန္ခြက္ထဲ တစ္၀က္ထည့္ရင္း ကြၽန္ေတာ့္အား

" ေသာက္ပါ"
"မေသာက္ခ်င္ဘူး"
"ေသာက္လိုက္ပါ။ ေသာက္မွ ေျပာရတာ အားရွိမယ္"
"ေနပါေစ"

သူက အတင္းထိုးထည့္သျဖင့္ အားနာၿပီး တစ္က်ိဳက္ေမာ့လိုက္သည္။ခ်ိဳၿပီး ျပင္းရွရွအရာသာက လည္ေခ်ာင္းတေလွ်ာက္ စီးဆင္းသြားသည္။

"ကဲ . ေျပာစရာရွိတယ္ဆို.. ကို ေဇာ္.."
"အား.. ခ်စ္.. ကလည္း .. ေလာလိုက္တာ.. ေျပာမွာေပါ႔.. ေအးေဆးေနပါဦး"

သူက ရယ္က်ဲက်ဲ လုပ္ကာ ကြၽန္ေတာ့္ေမးေစ့ေလးအား လက္ျဖင့္ ညႇစ္လိုက္သည္။

"အေရးႀကီးတယ္ဆိုၿပီး…"

ကြၽန္ေတာ္ ကအထြဋ္တက္လိုက္ေတာ့..

"အင္း.. ႀကီးတယ္ေလ.. ကဲပါ နည္းနည္း ေရာမယ္ေနာ္"
သူကေျပာေျပာဆိုဆို က်ႏြ္ေတာ့္ ကိုကာကိုလာထဲ သူေသာက္ေသာ အရက္အခ်ိဳ႕ နည္းနည္း ေရာကာ ကြၽန္ေတာ့္ အား တိုက္ျပန္သည္။ေခါင္းခါျပ ျငင္းေသာ္လည္း။

"မရဘူး ကိုယ့္ကို ခ်စ္တယ္ဆိုေသာက္ရမယ္.."
"အား.. မဟုတ္တာ"
"အာ့ဆို မေျပာေတာ့ဘူး"

သူနည္းနည္းေကာင္းေနေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း မတတ္သာတဲ့အဆုံး ယူေသာက္လိုက္ရသည္။

"ကုန္ေအာင္ေသာက္ေနာ္. .. မကုန္ရင္ မခ်စ္ဘူး.."

သက္ျပင္းရွည္တစ္ခ်က္မႈတ္ထုတ္ကာ ႀကိတ္မွိတ္ေသာက္လိုက္ရသည္။

"ကိုေဇာ္ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ။ ေျပာစရာရွိတာေျပာ."

သူ့ က တဟက္ ဟက္ ရယ္ကာ

" ေျပာပါ႔မယ္ကြာ.. ငါေပ်ာ္လို႔ ဒီလိုလုပ္ေနရတာ ထင္လား မင္းက ...ငါ စိတ္ညစ္ေနလို႔ကြာ.."

ဒါဆို…ႀကိဳတင္သိေနသလိုျဖစ္ေနေပမယ့္.. စကားတို႔က ဆြံ႕အသြားသည္။ မ်က္ရည္ေတြလဲ့ေနတာလား၊ အရက္ေၾကာင့္ ရည္ေဝေနတာလား မူးလို႔ မ်က္ရည္လြယ္တာလားမသိ. အရက္ကိုသာ တစ္ခြက္ခ်င္းေသာက္ေနသည္ ကြၽန္ေတာ္ကို စကားမေျပာအား ရဲေဆးတင္ေနသည္လား။ ကြၽန္ေတာ္လည္း သိပ္စိတ္မလႈပ္ရွားေတာ့သည္မို႔ ခြက္ထဲက အရက္ကို ကုန္ေအာင္ေသာက္လိုက္သည္။
သူက…

"ကို..ခ်စ္ကို…အရမ္းခ်စ္ပါတယ္.. ဒါေပမဲ့.."

သူဘာဆက္ေျပာမယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္သိပါသည္။

"ရပါၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္နားလည္ပါ….."

ကြၽန္ေတာ့္ စကားမဆုံးလိုက္ ။႐ုတ္တရက္ ကိုေဇာ္ရင္ခြင္ႀကီးထဲ ကြၽန္ေတာ္ေရာက္သြားသည္။ အနမ္းမိုးေတြကို က်ႏြ္ေတာ္ဘာမွ် စကားမေျပာႏိုင္ေအာင္ရြာ ေနသလို .. သန္မာေသာ လက္ေတြရဲ႕ ခ်ဳပ္ကိုင္မႈကို ခံလိုက္ရသည္။
မြန္းၾကပ္မႈ.. မြပ္သိပ္မႈေတြက ေပါက္ကြဲကာ ရမၼက္အျဖစ္ေျပာင္းလဲသြားေတာ့သည္။

"ကိုယ္.. ခ်စ္ကို.. ခ်စ္ေပမယ့္. အိမ္က မိဘေတြရဲ႕ ဆႏၵကို မလြန္ဆန္ႏိုင္ဘူး.. ကိုယ့္ကို ခြင့္မလႊတ္ပါနဲ႔…ခ်စ္."
"အြန္း… ရ.. ပါ..တယ္.. လႊတ္ပါ"

သူ့မလႊတ္..။ ပိုမို ဆြဲဖက္ကာ။ ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္လာသည့္ သူ့ရမက္တို႔က… ကြၽန္ေတာ့္ကို အသက္႐ွဴၾကပ္ကာ
အားအင္တို႔ကုန္ေစသည္။

"ငါ.. ေပ်ာ္ေနတယ္လို႔.. မင္းထင္လား"

ခက္ခက္ခဲခဲ ဆုံးျဖတ္ထားရတာ..။မၾကားခ်င္ေတာ့ပါ။
မထူးဆန္းေတာ့ပါ။ႀကိဳသိေနေသာ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္လို။သူနဲ႔ရည္းစားျဖစ္တာသိပ္မၾကာလိုက္တာကံေကာင္း တယ္လို႔မွတ္ရမည္။

"ငါ...ငါ.. အခု.. အရမ္း.. ၀မ္းနည္းေန…တယ္။။ မင္းေၾကာင့္..။ မင္းကိုပဲခ်စ္တယ္..။ ခု ကိုယ္ဘယ္လိုထားရက္ခဲ့ရမွာလည္းကြာ… မင္းသာ ငါ႔ေနရာမွာဆိုရင္…
ဟုတ္ခ်င္ ဟုတ္လိမ့္မည္"

စကားတို႔ကို ပလုံးပေထြးေျပာ ေနသလို လူကလည္း ကြၽန္ေတာ့္ကို သူ့ ရင္ခြင္ထဲ အတင္းဆြဲသြင္းကာ ပလုံးပေထြး အတင္းလုပ္ပါေတာ့သည္။
အိုး..
အထိအေတြ႕ေတြက အျပင္မွာတိုက္သည္ ေလေပြၾကမ္းလို ၾကမ္းတမ္းလာေတာ့သည္။ ေသခ်ာတာေကေတာ့ သူလြတ္သည့္ ငါးႀကီးတာလား။ ကြၽန္ေတာ့္ကို စိတ္ႀကိဳက္ မလိုးရလို႔ ဇာတ္လမ္းဆင္ေနတာလား။ မထူးေတာ့..။
အရက္အရွိန္ေၾကာင့္ သူေကာ ကြၽန္ေတာ္ေကာ ေသြးပူေနသလို.. တိတ္ဆိတ္ ျခင္း အမိုက္အေမွာင္နဲ႔ဆိတ္ကြယ္ျခင္းက ကာမႏြံ ထဲဆင္းဖို႔ ေသြးေဆာင္ေနသည္။

ေနလယ္က သီဟေအာင္နဲ႔႐ုပ္ရွင္႐ုံထဲ မွထိေတြ႕ တဲ့အ ထိ အေတြ႕ထက္ ပိုၿပီး ျပင္းထန္လာသည္။ ကြၽန္ေတာ့္ တစ္ကိုယ္လုံးတြင္ အ၀တ္အစားတို႔ တစ္ခုခ်င္းစီ ၾကမ္း ျပင္ေပၚ ဟိုတစ္စု သည္တစ္စု။ ကိုေဇာ့္တြင္တာ ခါးတြင္ပတ္ထားေသာ ပုဆိုးျခမ္းကြဲ အတိုေလးက ဘယ္ခ်ိန္က မရွိေတာ့သည္မသိ။ အေၾကာအၿပိဳင္းၿပိဳင္းျဖင့္ နီရဲေသာ ကြမ္းသီးေခါင္းလန္ေနေသာ သူ့လီးဒစ္ၿပဲ ျဖဴျဖဴရွည္ရွည္အေခ်ာင္းႀကီးက ကြၽန္ေတာ့္ဗိုက္အား လာေထာက္ဖိေနသျဖင့္ ထူးျခားတဲ့ ခံစားမႈကိုခံစားလိုက္ရသလို လူတစ္ကိုယ္လုံး ကာမစိတ္ေတြတက္လာေအာင္ ဆြေပးသလိုျဖစ္သြားသည္။

ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းကိုအသာအယာ ငုံခဲကာ စုပ္ယူနမ္းေနရင္း ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာထဲ သူ့ လွ်ာႀကီးထိုးသြင္းကစားရင္း လက္တစ္ဖက္က ကြၽန္ေတာ့္ေက်ာေအာက္ကို လွ်ိဳသြင္းးဖက္ထားေသာ သူ့လက္ႀကီးမ်ားက ခါးေအာက္ပိုင္းတိုးဆင္းက ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ လုံးက်စ္ေနေသာ တင္သားမ်ားကို ဆုပ္နယ္ေပးသလိုလက္တစ္ဖက္ကလည္း က်ႏြ္ေတာ့္ရဲ႕ လုံးလုံးတင္းတင္း တင္သားမ်ားကို ဆုတ္ေခ်ေနေတာ့
ခါးမ်ားပင္ေကာ့တက္သြားေတာ့သည္။ သူရင္ဘတ္ကိုတြန္းထားေသာ လက္တို႔ သည္လည္း အားေလ်ာ့ကာ သူ့ခါးကို ျပန္ဖက္ထားလိုက္သလိုသူေက်ာကုန္းေပၚေရာက္ကုန္သည္။

ဘယ္ခ်ိန္ထိ က်ႏြ္ေတာ္နဲ႔ ကိုေဇာ္ နမ္းလိုက္ဖက္လိုက္ ပြတ္လိုက္ လုပ္ကာ ထိန္းသိမ္းထားေသာ ဆႏၵရမက္မီးကို ထြန္းညႇီၾကေလေတာ့သည္။ တိတ္ဆိတ္ေနေသာ waiter ေဆာင္ထဲက မီးမွိန္မွိန္ေအာက္တြင္ေတာ့ ကိုေဇာ္နဲ႔ က်ႏြ္ေတာ္သာ အသံအခ်ိဳ႕နဲ႔ လႈပ္ရွား႐ုန္းကန္ကာ ကာမ ပန္းတိုင္ဆီ ခ်ီတက္ေနၾကသည္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လည္း အံ့ၾသမိသည္ ငါထိန္းသိမ္းတယ္ဆိုတာ ခဏပဲ တကယ့္ တကယ္အထိအေတြ႕အေျခအေနေပးပါက အားလုံးနက္ျဖစ္ႏိုင္ေနတယ္။

ခုဆို ဘယ္လိုမွမထိန္းႏိုင္ေတာ့ မျဖစ္သင္တဲ့ သီဟေအာင္ နဲ႔လည္း ႐ုပ္ရွင္႐ုံထဲ ခ်စ္သူအတြဲေတြလိုဖက္ရမ္း နမ္းရႈပ္ကာ သီဟေအာင္လီးႀကီးကို ကိုင္ကာ ဂြင္းထုေပးခဲ့ၿပီးၿပီ။ ခုလည္း မိန္းမယူေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုခ်စ္ပါတယ္ ဆိုတဲ့ ကိုေဇာ္ နဲ႔လည္း ခုတင္ သူ့ဘက္က
ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို ၾကားၿပီးၿပီ သူက စားေနၾကေၾကာင္ဖားမို႔ လိင္ကိစၥမိန္းမမ်ားစြာ နဲ႔ လိုက္စားဖူးသူမို႔၊အရက္မူးေနသူမို႔ ..ထားေတာ့။ ကြၽန္ေတာ္က ေရွာင္ရမွာကို ဟန္ ေဆာင္ ၿပီး စကားအျပတ္ေျပာ ျပန္လာရမွာေလ။ ခုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ကပါ အလိုတူ အလိုပါ။

ခ်စ္သူျဖစ္ခဲ့တာ ကိုယ္ႀကိဳက္ခဲ့ ခ်စ္ခဲ့တာေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္။ ဆိုးတာက မသိစိတ္က ကာမ ဆႏၵနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္မရေတာ့.. တျဖည္းျဖည္း အရွိန္ေတြတက္လာ
ကာ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ျဖစ္လာေတာ့သည္။ လြတ္မွာေပါ႔ သူက က်ႏြ္ေတာ့္ရဲ႕ မို႔ေမာက္ေသာရင္အုံက စူေနေသာ ႏို႔သီး ေလးေတြကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္ အငမ္းမရစို႔ေနေတာ့သည္။ ကြၽန္ေတာ့္လက္ကလည္း ဗိုက္ကိုလာလာေထာင့္ေသာ သူ့လီးႀကီးကို ဆုတ္ကိုင္ကာ အသာ အယာ ပြတ္သပ္ဂြင္းထုေပးေနေတာ့သည္။

မီးအပူေပးေသာ ႏို႔အိုးဆူလာကာ ေဝက်သလို အရည္ၾကည့္တို႔ စိမ့္ကာထြက္လာၾကေတာ့..သည္။ သတိထားမိလိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္လက္ေကာက္၀တ္ေလာက္ရွိသည့္ ကိုေဇာ့္လီးရွည္ႀကီးကို ကိုင္ကာ မႈတ္ေပးေနမိသည္။ တအားအား တအင္းအင္း ညည္းညဴသံေတြနဲ႔ ေခါင္းေတြေမာ့ကာ ကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းကိုလက္ျဖင့္ဖိလာသည္။ သူ့လီးျဖဴျဖဴရွည္ရွည္ႀကီးက အာေခါင္ကိုေက်ာ္ကာ လည္ေခ်ာင္းထဲ ထိပင္ ၀င္ခ်င္ေနသည္။ သူ့ပုံစံကလည္း ႏိုင္ငံျခား ေအာကားထဲက မင္းသားလို႔ feel အျပည့္ ခံစားခ်က္အျပည့္ ခံစားေနတဲ့ပုံေပါက္ေနသည္။
ဘာေတြက ဘာကိုအားျပဳ အားေပးကုန္လည္းမသိ က်ႏြ္ေတာ္လည္း မရွက္မေၾကာက္ မရြံႏိုင္ေတာ့ဘဲတဏွာေဇာႂကြကာ နီရဲအာလန္ေနေသာ ကြမ္းသီးေခါင္းႀကီးကို လ်က္ကာ နည္းမ်ိဳးစုံျဖင့္ သူ့ လီးေခ်ာင္းျဖဴျဖဴႀကီးကို အားပါးတရ မႈတ္လိုက္ စုတ္လိုက္လုပ္ေပးေနမိသည္။
အိပ္မက္ေနတာလား တကယ္လားပင္မေဝခြဲတတ္ေတာ့။

သူ့ ဆီက ညည္းညဴသံေတြနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ထိလြယ္ ရွလြယ္ ဖင္သားမ်ား ဖင္လုံးႀကီးမ်ားကိုအားပါးတရ ကိုင္ တြယ္မႈမ်ားနဲ႔ တကိုယ္လုံး ေကာ့ေတာ့ေနေအာင္ ေကာင္းလွသည္။ကိုေဇာ္က မိန္းမလိုက္စားသူပီပီ မိန္းကေလးေတြကို အကိုင္အတြယ္ ကြၽမ္းသလိုကြၽန္ေတာ့္အေပၚတြင္လည္း ကိုေက်ာ္စိုး နည္းပါး ကြၽမ္းက်င္စြာကစား ထား သည္။ တိမ္ေပၚခုန္တက္သြားသလို နိမ့္ျမင့္ခံစားေနရသည္။သတိထားမိေတာ့ ကြၽန္ေတာ့ေျခေထာင့္ 2 ေခ်ာင္းလုံးမိုးေပၚေထာင္ကာ ကိုေဇာ့္ပခုံးေပၚ ေရာက္ေနသည္။
ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အား ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းေတ့စုပ္နမ္းလိုက္ၿပီး ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းမိုးေပၚေထာင္ကာ ေျမႇာက္ထားကားထားေပးသာ ေၾကာင့္ အနည္းငယ္ ဟခ်င္ေနေသာ ကြၽန္ေတာ့္ခေရေလးအား ႐ုတ္တရက္ သူ့မ်က္ႏွာႀကီးငုံၿပီးကပ္ကာ ထူထဲအိစက္ေသာ သူ့ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ နမ္းယူ လိုက္ ပီး.. သူ့လွ်ာျပားႀကီးျဖင့္ ထိုးကလိလိုက္ေတာ့...ဖင္ႀကီးပါ ပိုၿဖဲကာ ေထာင္တကသြားၿပီး တစ္ကိုယ္လုံး အျမင့္ကေန ခုန္ခ်သလို အိခနဲ ရိပ္ခနဲ ျဖစ္သြားသလို ခႏၵာကိုယ္ အေက်ာေပါင္းစုံစိမ့္တက္သြားကာ တစ္ကိုယ္လုံး ေကာ့တက္သြားၿပီး

"အား.. အ.. ဟင့္.. ကို .. အိုး..မ..မ..လုပ္..ပါ..နက္.."

အမွန္ေတာ့ မသိစိတ္က လုပ္ပါလို႔ေျပာေနတာပါ သိစိတ္ကေတာ့ မရြံမရွာ သူလ်က္ေပး ေဆာ့ေပးေနေတာ့ အား နာ တာေကာ မလုပ္သင့္ဘူးထင္တာေၾကာင့္ပါ ႐ုန္းကန္ ျငင္းဆန္မိသည္။

စားေနၾက ေၾကာင္ဖားႀကီးလို ျဖစ္ေနေတာ့ ကိုေဇာ္ကေတာ့.. သူကုန္းမႈတ္ကာ ကလိေနရာမွ အရက္ေၾကာင့္လား ရမက္ေၾကာင့္လား နီရဲေသာ မ်က္ႏွာႀကီးက ျဖဴေသာအသားအရည္တြင္ထားကာ ၿပဳံးျပလ်က္

"အား.. ဘာမွ်.. မျဖစ္ဘူး ခဏေလး အရမ္းေကာင္းသြားလိမ္မယ္သိပ္မေအာ္နဲ႔ ေလ ေဘးၿခံက ၾကားသြားမယ္.."

ဆိုကာ သူကဆက္လုပ္ေတာ့ အံႀကိတ္ခါ ခံေနရသည္။

.....................
ကိုေဇာ္ရဲ အခ်စ္ႏႈတ္ဆက္ပြဲ

တစ္ခါမွ် ခေရကို အဲ့လိုလ်က္တာ မခံရဖူးသျဖင့္..
ေကာင္းလိုက္တဲ့အရသာ ေနာက္ဆုံး အံႀကိတ္ထားရာမွ အသံေလး ခပ္တိုးတိုး တစ္ခ်က္ခ်က္ နည္းနည္းက်ယ္ထြက္တာကို သတိထားေနရသည္။ လက္ကလည္း သူ့ေခါင္းကို ကိုင္ထားမိသည္။ ကြၽန္ေတာ္နက္ ခ်စ္သူမက် လင္မယားမက်ေနခဲ့ခ်စ္ခဲ့ေသာ ကြၽန္ေတာ့္အခ်စ္ဆုံးကိုေက်ာ္စိုးေတာင္ အဲ့လို မလ်က္ေပးဖူးပါ။

အဲ့တုန္းက ကိုေက်ာ္စိုးက ကြၽန္ေတာ္လီးကို ကိုင္ကာထုရင္းလိုးတာကိုပင္ အေကာင္းဆုံးထင္ကာ အေက်နပ္ႀကီးေက်နပ္ခဲ့သည္။ ခုလို မရံမြ ရွာ ခေရကို ထိုးကစားလ်က္တာေတာ့ ေအာကားထဲတြင္ေတာ့ေတြ႕ဖူးသည္။ သို႔ေသာ္
ထိုေခတ္က မိန္းမနက္ ေယာက္က်ားလိဳးေသာ ေအာကားသာၾကည့္ဖူးသည္မို႔ ရံရမလိုလို ေကာင္းမလိုလိုအ ျမင္အားျဖင့္ သာ မွန္းဆဖူးသည္။ ဒါေတြကို မိန္းမေတြနဲ႔တင္မက ေယာက္က်ားအခ်င္းခ်င္း ဖင္ခ်ခံနီး အသုံးတည့္မွန္း ကိုေဇာ္က သိလြန္းလွ ဆရာက်လွသည္။ သူလည္း ေအာကား အၾကည့္လြန္သူ တစ္ေယာက္မို႔ စမ္းခ်င္တာေနမယ္။ မိန္းမေတြနက္ေတာ့ စမ္းဖူးၿပီးေလာက္သည္။
ေတာ္ေသးသည္က ကြၽန္ေတာ္ ဖင္စခံထဲက ေရွ႕ေကာ ေနာက္ေကာကို သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ထားတာမို႔..။

ခုလည္း သူ့ဆီမလာခင္ အက်င့္လိုျဖစ္ကာ ဘိုထိုင္အိမ္ သာထဲမွာ ေသခ်ာေဆးထားသည္မို႔ နည္းနည္းေတာ့ စိတ္ သက္သာရာရသည္။မဟုတ္ရင္ သူလည္း ခုလို အားရားပါးရမလ်က္ႏိုင္ပါ။ မူးေနတာလည္းပါမယ္ေပါ႔ေလ..
ေကာင္းခ်က္က က်ႏြ္ေတာ့္လီးႀကီးပင္ေတာင္ကာ အရည္ၾကည္ တို႔စိမ့္ထြက္ ဖင္ထဲ ယားက်ိက်ိနက္ အရမ္းခံခ်င္စိတ္ေတြ ထိန္းမရေတာ့..။ ညည္းညဴ လွိမ့္ကာ ကာမအရသာကို အီစမ့္ေအာင္ခံစားရင္း…ပီးခ်င္သလိုလို ျဖစ္ လာသျဖင့္ အငမ္းမရ ကိုေဇာ့္လီးႀကီးကို လွမ္းကိုင္ကာထုေပးလိုက္မိသည္။

မာထန္ပူေႏြးေနေသာ ကိုေဇာ့္လီး ႀကီးကို လက္ထဲ ရသေလာက္ဆုပ္ကာ ဂြင္းတိုက္ရင္း စိတ္ေတြထလာကာထပ္ ၿပီး စုပ္ေပးမိသည္။လီးတန္တစ္ေခ်ာင္းလုံး အငမ္းမရ ထပ္စုပ္လိုက္ မႈတ္လိုက္လုပ္သလို သူ့ေဂြးအုႀကီး မ်ားလည္း စုပ္ေပးမိသည္။

"အ..အ.အိ.. အင့္.. ခ်စ္.. ဟင့္.."

ကိုေဇာ့္တစ္ကိုယ္လုံး ေကာ့တတ္သြားသလို တအင့္အင့္ တဟင့္ဟင့္ ညည္းသံမ်ားက ထြက္လာသည္။

"အား..ခ်စ္… ေတာ္.. ေတာ.. ၾကာ..ရင္.. ကိုယ္.. ပီးသြားလိမ့္မယ္.. အ…အ"

သူေျပာမွ ကြၽန္ေတာ္လည္းရပ္လိုက္သည္။ ဘယ္ေလာက္မ်ားမႈတ္လည္း မသိ ထိုအခ်ိန္မွာ ပါးေစာင္ေတြ ပါးေတြ ေညာင္းမွန္းသိလာသည္။ ႏႈတ္ခမ္းေတြပင္ ထူအမ္းအမ္းျဖစ္လာသလို လွ်ာေတြပင္ မလႈပ္ခ်င္ေတာ့..။ ကိုေဇာ့္ရဲ႕ ခေရလ်က္အစြမ္းက ခေရဝေလးလည္း ခဟဟျဖစ္ကာ ခံခ်င္စိတ္က ငယ္ထိပ္ေရာက္လာသည္။ အံဆြဲ ထဲက ဂ်ယ္ နဲ႔ ကြန္ဒုံးကို ကိုေဇာ္က ထုတ္လိုက္ပါသည္။

ထို႔ေနာက္ ကိုေဇာ့္လီးေခ်ာင္းတစ္ေလွ်ာက္ သူ့ ဖာသာသူသုတ္လိမ္းသလို ကြန္ဒုံးကို စြပ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္
ကြန္ဒုံး အေပၚထပ္သုပ္ျပန္သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ အိပ္ယာေပၚတြက္ြၽန္ေတာ္ ပက္လက္အေနအထား ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းမိုးေပၚေထာင္ကာ သူေပါင္လုံးႀကီးေပၚဆြဲတင္လိုက္သျဖင့္ ကားယားခြလ်က္ ပက္လက္အေနအထားျဖင့္ဖင္ေထာင္ၿဖဲထားသလိုျဖစ္ေနေသာ ခေရဝေလးဆီကို ေအးပီး ခြၽဲျပစ္ေသာ ဂ်ယ္မ်ားညစ္ထည့္လိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ သူ့လက္ညႇိဳးျဖင့္ သုတ္လိမ္းကာ ကြၽန္ေတာ့္ခေရေလးအား ၿဖဲလိုက္ၿပီး လက္ညႇီဳးျဖင့္ အသာထိုးထည့္လိုက္သည္။

တစ္ကိုယ္လုံးတြန္႔တက္သြားသည္။ျဖည္းျဖည္းခ်င္းလက္ညႇီဳးတစ္ေခ်ာင္းခ်င္း ကလိေပးေနသျဖင့္ လူလည္း ေပ်ာ့ေခြကာ ခံခ်င္စိတ္တို႔က ခေရေလး ဟစိစိျဖစ္သည္အထိ သူကစားေနသျဖင့္…

"ေတာ္..ေတာ.. ပါ…ေတာ့… ကို…ေဇာ္… က်…ေနာ္.. ပီး…သြားလိမ့္မယ္… လုပ္ပါေတာ့…"
"အင္း.. ဘာေျပာတာလဲ….ခ်စ္.."
"ဟား.. အ.. ကို..ေဇာ္ကလည္း.. လုပ္..လိုးပါေတာ့လို႔ေျပာ.. ကြာ.."
"အင္းးး.. လိုးပါေတာ့.. ကိုေဇာ္.."

ကိုေဇာ္တစ္ေယာက္ ေက်နပ္ၿပဳံးကာ အရက္ ရမၼက္ေၾကာင့္ နီျမန္းေနသာ မ်က္ႏွာေပၚတစ္ခ်က္ပြင့္သြားသည္။စိတ္ႀကိဳက္အေနအထား ပုံစံရေအာင္သူျပင္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ေျခေထာက္မ်ားက သူ့ခါးၾကား ေပါင္ၿခံထက္
ကားယား ျဖစ္လ်က္..။ ေတာင္မတ္ေနေသာ သူ့လီးႀကီးျဖင့္ ဟတတျဖစ္ေနေသာ ကြၽန္ေတာ့္ခေရေလးအား အ သာေတ့လိုက္ ေခ်ာ္ထိုးသလို လုပ္လိုက္ ။ အထက္ ေအာက္ အေခ်ာင္းလိုက္ ပြတ္လိုက္ျဖင့္ ဆြေနျပန္သ ျဖင့္ လူလည္း မခံစားႏိုင္ေတာ့သျဖင့္ ဒုတိယမိ လိုးေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုရေတာ့သည္။

ဒီတစ္ခါေတာ့ သူက နီရဲအာလန္ေနေသာ ကြမ္းသီး ေခါင္းထိပ္ဖူးႀကီးကို ခေရထဲ ေတ့ကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း
တရစ္ခ်င္း ေခ်ာ့ထိုးေနသည္။ ခေရထဲ အဆမတန္ႀကီးရွည္ေသာ သူ့လီးႀကီးက ေရွာေရွာ႐ွဴ႐ွဴ၀င္လာသျဖင့္ အံ့ၾသရသည္။ လီးေခ်ာင္း အလည္ေလာက္မွ ေအာက္သ လို နာသလို အနည္းငယ္ခံစားရသည္ မွ အပ ဆိုးဆိုးဝါးဝါး နာက်င္မႈမရွိ..။ ခံခ်င္စိတ္က မ်ားေနသလို ကိုေဇာ့္ရဲ႕ ေခ်ာ့ေမာ့ ေသြးေဆာင္မႈေတြနဲ႔ အဓိက ခေရလ်က္ေပးမႈက ေတာ္ေတာ္ေလးထိေရာက္သည္။

အားနာမႈ နဲ႔ ကာမစိတ္ေတြကို ထိန္းမရေအာင္ျဖစ္ကာ သဒၵါလြန္ တဏွာကြၽန္ျဖစ္ခဲ့ရေတာ့သည္။ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္ျဖင့္ သူ့လီးေခ်ာင္းႀကီးအဆုံးထိ ခေရေလးထဲ၀င္လာေတာ့သည္။ အံၾသဖြယ္ပင္။ မခံတာၾကာသျဖင့္ က်ဉ္းေနေသာ အေပါက္ေလးက ဒီေလာက္လီးတံရွည္ႀကီးကို
ဘယ္လိုအဆုံးထိ မကြဲဘဲ ၀င္ႏိုင္ ခံႏိုင္သည္မသိ။ ျဖည္း ျဖည္း မွန္မွန္ သူ့ရဲေညႇာင့္ခ်က္မ်ားက ၿငိမ့္ေညာင္းသာ ယာ မႈအျပည့္ တစ္ခ်က္ခ်က္ က်ဉ္ကာ ေအာင့္ပီး နာသ လို ျဖစ္တာကလြဲရင္ ခံလို႔ေကာင္းေနသည္။ တျဖည္း ျဖည္း ေဆာင့္ခ်က္မ်ား ျပင္းလာသလို ကြၽန္ေတာ့္ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကလည္း သူ့ခါးကို လိမ္ထားတဲ့အထိ သူ့ရဲ႕ အလိုးကြၽမ္းမႈက သက္ေသခံေနသည္။

ေခြၽးတို႔ကို ရြဲေနေပမယ့္ အရက္ေသာက္ထားလို႔လားမသိ သူေတာ္ေတာ္ထန္ကာ မၿပီးဘဲလိုးႏိုင္သည္။တအုန္း အုန္းေဆာင့္ခ်က္တို႔က အိပ္ယာခင္းေတြတြန္႔ေက်ကာလိပ္ကုန္သည္အထိ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေအာင့္သက္ သက္ က်င္သလိုလိုကေနေကာင္းလာသျဖင့္ဖင္ကိုေကာ့ကာ ခံေပးေနမိသည္။ အဲ့လို ခပ္ျပင္းျပင္းျမန္ျမန္ ကိုေက်ာ္စိုး ေဆာင့္ပါက သူ့စံခ်ိန္လြန္ လီးမာႀကီးကို မခံႏိုင္တာေသခ်ာသည္။ ကိုေဇာ့္လီးက ႏိုင္ငံျခားကားထဲက ဥေရာပ အျဖဴေကာင္ ေတြလို ထြားရွည္ေပမယ့္ အရမ္းမမာ ကိုေက်ာ္စိုးေလာက္ လုံးပတ္မတုတ္ အသားသိပ္မမာပဲ ရွည္တာပဲရွိတာဆိုေတာ့.. မခံတာၾကာေသာခေရေလးမွာ ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ာ လိပ္သည္အထိ ခံႏိုင္ေနျခင္းျဖစ္ သည္။

တခ်က္ခ်က္ ေအာင့္ကာ က်င္သလိုျဖစ္သျဖင့္ သူ့ ကရင္ဘတ္ကို တြန္းထားေပမယ္ တစ္ခါခါ ေကာင္းလာသျဖင့္ သူ့ေပါင္ေတြပြတ္ေပးမိသည္။ ပက္လက္ ႐ိုး႐ိုးပုံစံကေန ေလးဘက္ေထာင့္ပုံစံ ေျပာင္းခိုင္းသျဖင့္ ေခါင္းအုံးကို ပိုက္ကာ ဖင္ဘူးေထာင္းေထာင္ ခါးေကာဖင္ေထာင္ကုန္း ေပးထားေတာ့ သူက ဒူးေထာင့္ကာ အေနာက္ကေန ပုံစံက်ေအာင္ ျပင္ကာ သူ့လီးႀကီးကိုကိုင္ၿပီး လိုးထည့္လိုက္ေတာ့သည္။

သူ့လီးအုႀကီးမ်ားကလည္း ဖင္ကိုလာ႐ိုက္ေနသလို လူလည္း ေခါင္းအုံးကို ဖက္ကာ ေလးဘက္ေထာက္ထားတဲ့လက္ေတြပင္ ယိုင္လဲမတတ္ ကိုေဇာ္အမုန္းက်ဲေတာ့ သည္။ အမွန္ေတာ့ ဒီခ်ိန္ ဒီညသာ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ သူ့အတြက္ ပထမဆုံးနဲ႔ ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္ခံံဖို႔ လိုးဖို႔
အခ်ိန္ရပါသည္။ ေနာက္ေန႔မနက္ ကြၽန္ေတာ္အၿပီးျပန္ေတာ့မွာျဖစ္သလို သူလည္း ရက္ပိုင္းအတြင္း မိဘစကားနားေထာင္က အိမ္ေထာင္ျပဳမယ္ဆိုပါက ျပန္ရေပေတာ့မည္။

ဘာမွ်မၿမဲတဲ့ homo ဘ၀မို႔ တြယ္တာမက္ေမာမေနေတာ့. ႀကိဳလည္း သိထားၿပီမို႔။ ေနာက္ဆုံး သူလိုခ်င္တာ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းႏွီးေနာလိုက္ခ်င္သာျဖစ္ေတာ့သည္။ ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ စိတ္ညစ္စရာအေတြးေတြကို ေဘးခ်ိတ္ထားလိုက္ေတာ့သည္။ အရက္မူးလိုပဲျဖစ္ျဖစ္ တဏွာမူးလိုပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ႔။ ထူးမွ မထူးေတာ့တာေလ။ ေလးဘက္ေထာက္ အလိုးခံရတာက ေတာ္ေတာ္ထိသည္ သူကလည္း မၿပီးႏိုင္သလို က်ႏြ္ေတာ္ကလည္း
သူတိုက္ေသာ ကိုကာကိုလာနဲ႔ အရက္ေသာက္ကာ မၿပီးႏိုင္ေတာ့။

ဗိုက္ထဲ ေအာက္သလို က်ဉ္သလို ေကာင္းသလို နာသလိုနဲ႔ ..လူလည္းအီစိမ့္ေနေအာင္ ခံေနရသည္။ အေဆာင္ထဲက အိပ္ယာေပၚမွာ ကိုေဇာ္နဲ႔ က်ႏြ္ေတာ္ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ျဖစ္ခ်င္တိုင္း ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ေနာက္ဆုံး ကိုယ့္လီးကို ကိုယ္လက္ျဖင့္ ျပန္ထုသလို ကိုေဇာ့္လီးဥႀကီးမ်ားကိုလွမ္းကိုင္လိုက္ ေပါင္တံႀကီးမ်ားကို ပြတ္လိုက္ ခါးနဲ႔ ဗိုက္ကိုလွမ္းပြတ္လိုက္လုပ္ေပးေနရသည္။ သိပ္မၾကာမီ ကိုေဇာ္မၿပီးခင္ ကြၽန္ေတာ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲ ၿပီးသြားသည္။
ကိုေဇာ္လည္း အားမရေတာ့ဘဲ ကြၽန္ေတာ့္ကို ပက္လက္လွန္ပစ္လိုက္ကာ ကြၽန္ေတာ့္ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို သူ့ပခုံးေပၚထမ္းရင္း ကြၽန္ေတာ့္ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို သူ့ ရင္ဘတ္ႀကီးထဲ ေပြ႕ထည့္ကာ လီးတံႀကီးကို ခ်ိန္ၿပီး ခေရထဲ အဆုံးထိ လိုးသြင္းလိုက္ေတာ့သည္။

အ..အင့္.. အ.အ.

ေအာင့္ခနဲျဖစ္သြားကာ ေအာ္မိေပမယ့္ ဆြဲထုတ္ပါလို႔မေျပာျဖစ္သလို သူ့ေပါင္ကို လွမ္းကိုင္ထားမိသည္။အဆုံး ထိ ေရွာခနဲ ၀င္သြားေသာလီးႀကီးကိုျပန္ထုတ္လိုက္အား ပါးတရလိုးသြင္းလိုက္နဲ႔ ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္ကေန ျမန္ျမန္ နဲ႔ အားပါလာကာ အသားကုန္ေဆာင့္လိုးရင္း..

အ..အီး.. အင္… ဟား…

ညည္းသံနဲ႔အတူ အေၾကာဆြဲကာ ကြၽန္ေတာ္ေပၚ ထပ္က်လာသျဖင့္..ေအာက္ကေန ဆီးဖက္ထားရင္း ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းေတာ့စုပ္ကာ မွိန္းေနရင္း တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ဖက္ကာ ပြတ္သပ္ အနားယူေနမိေတာ့သည္။
နာရီကိုၾကည့္မိေတာ့ အိုး.. ကိုးနာရီေက်ာ္သြားပါလား
တစ္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အရက္တန္ခိုး ရမၼက္ခိုးနဲ႔ လိုးေန ၾကတာ..။ လူလည္းေတာ္ေတာ္ ပင္ပန္းသြားၾကသလို ကိုေဇာ့္အိပ္ယာလည္း ေတာ္ေတာ္ ပ်က္ေနၿပီး
ခဏနားၿပီး.. ေတာ့.. ကြၽန္ေတာ္ ျပန္ဖို႔ျပင္လိုက္သည္။

ကိုေဇာ္ကေတာ့ ေပးမျပန္ခ်င္ ေနာက္တခ်ီလိုး ခ်င္ေနေသးသည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဘာျဖစ္တယ္မသိ ခံခ်င္ေနပါေသးသည္။ ဒါေပမယ့္ မျဖစ္ ပြဲသြားတဲ့ ကိုၿငိမ္းတို႔အဖြဲ႕ ျပန္လာရင္ ပက္ပင္းတိုးႏိုင္သည္။ ကိုေဇာ့္အေဆာင္က လူပ်ိဳေဆာင္ပုံစံ လူစုံတာ။ ေနာက္မွ ထပ္ေတြ႕ မယ္ေျပာကာ အတင္းထျပန္လာခဲ့သည္။ လူလည္း ေမာလည္း ေမာ ေညာင္းလည္းေညာင္းကာ ပင္ပန္းေပမယ့္ လိင္စိတ္တို႔က ထန္ေနဆဲ။ အံၾသဖြယ္ပင္..။

ကြၽန္ေတာ့္အေဆာင္ကို အျပန္ လမ္းမွာ ဘိုထိိုင္ ရွိေသာ ေရအိမ္၀င္ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ၿပီး လန္းဆန္းသြားေအာင္ ေရအျမန္ခ်ိဳးမွပဲ ဆုံးျဖတ္ကာ ဝိုးတဝါးအလင္းေရာင္ေအာက္ လြတ္လပ္စြာ ကိုယ္တုံးလုံးခြၽတ္ၿပီး ေရကို ကမန္းကတန္းခ်ိဳးကာ လွန္းထားေသာ ပုဆိုးၾကမ္းကို ပတ္လိုက္ၿပီး အေဆာင္ဘက္သို႔ အကူး သစ္ပင္ရိပ္ အေရာက္တြင္ေတာ့… သန္မာေသာ လက္တစ္စုံရဲ႕ ခ်ဳပ္ကိုင္မႈကိုခံလိုက္ရသျဖင့္ လန္႔သြားၿပီးေအာ္ဖို႔လုပ္လိုက္ေသာ္ လည္း သန္မာေသာ္လက္တစ္ဖက္က ပါးစပ္ကိုပိတ္ကာ ကြၽန္ေတာ္အား အေမွာင္ထဲ ဆြဲေခၚသြားပါေတာ့သည္။
လန္႔လည္း လန္႔ ေၾကာက္လည္းေၾကာက္ကာ အသားေတြတဆတ္ဆတ္တုန္ေနေပမယ့္ အေမွာင္ထဲကမျမင္ ရတဲ့ အရာက ကိုယ္ထက္ ပိုသန္မာထြားႀကိဳင္းမွန္းး အထိ အေတြ႕က ခံစားမိသည္။

ေနာက္ၿပီး ကိုေဇာ္နဲ႔ ေပ်ာ္ပါးကာ အားပါးတရခံခဲ့သျဖင့္ လူက မလႈပ္ခ်င္ေတာ့.. အေရးအေၾကာင္းဆိုမ႐ုန္းႏိုင္ေတာ့ပါ။ ႏိုင္သေလာက္ ႐ုန္းကန္ရင္း ကြမြ္းယားထကဲ ပါေသာ ေဆးနဲ႔လိုလို အာေမြးနံလိုလို ရင္းႏွီးေသာ ကိုယ္နံ႔ရလိုက္သလားလို႔..ေတြးမိစဥ္...

ေႏြးေထြးသန္မာ ႀကီးမားက်ယ္ျပန္ေသာ ရင္အုံတစ္ခုထဲမွာ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္း ခံလိုက္ရမွန္းသိလိုက္သလို…ပူေႏြးမာေတာင္ေသာ အတန္ေခ်ာင္းႀကီးက ကြၽန္ေတာ့္တင္ပါးထက္ လာေထာက္ေနသျဖင့္..အနည္းငယ္ေတာ့ စိတ္သက္ သာရသြားသည္။ စိတ္ကို စုစည္းကာ အားေမြးရင္း သတိထားၿငိမ္ေနလိုက္သည္။


ဆက္ရန္ အပိုင္း - ၃၈

---------------------------------------------

မွတ္ခ်က္။ ။ ထန္ၿပီး ထုပါ.. အတုမယူပါႏွင့္😁