ရောင်နီလာမဲ့အလင်းတန်း အပိုင်း-၁
<Unicode>
ရောင်နီလာမဲ့အလင်းတန်း
အပိုင်း - ၁
Credit; M.Y.S
~~~~
ရန်ကုန်-မန်းလေး လမ်းဟောင်း ရဲ့ လမ်းဘေး တစ်နေရာထဲမှာ အကြော်တဲလေးထဲမှာ မိုးစက်ဦး နဲ့ မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်ခင်မာ တို့ မနက်စောစောဆို လုပ်နေကြ အတိုင်း အကြော်ရောင်းရန် ပြင်ဆင်ရလေသည်....
" သားရေ အချဥ်စပ်ထားလိုက်တော့.... အမေ ကြော်ပီနော် လင်းလုပြီသားရဲ့ "
" ဟုတ်ကဲ့ အမေ သား ခနနေ ထင်းသယ်ပေးမယ် "
"အေးအေးး ငါ့မှာလည်း ဒီသားလေး တစ်ယောက်ရှိလို့ သာပဲ ဟိုကောင်တွေကလည်း ဘာမှ အားမကိုးရဘူး "
ခနနေတော့ အလင်းရောင်က ကျလာတော့ ရွာနီးချုပ်စပ်မှ အကြော်ဝယ်သူများ...ကားနဲ့သွားလာသူများမှ ဝင်စားကြသူများဖြင့် ဒေါ်ခင်မာ၏ အကြော်တဲလေးမှာ စည်ကားလျက်ရှိသည်..... မစည်ကားလို့လည်းမဖြစ် ယောကျ်ားဖြစ်သူနဲ့ သား၂ယောက်က. အချိန်ပြည့် မူးရူးနေကာ.. ပုလင်းတူဗူးဆို့တွေ... ဒီကြားထဲ လိမ်မာနေတဲ့ မိုးစက်ဦးကို အနိုင်ကျင့်ချင်ကြသေးတယ်...... ထိုအချိန်တွင် ဒေါ်ခင်မာ၏ ယောက်ကျား ဦးအောင်စိန် ရောက်လာလေသည်...
" ခင်မာ ငါ့ကို အရက်ဖိုး ပေးအုံး "
" ကျုပ် အခုမှ စျေးရောင်းကောင်းတုန်း ကိုအောင်စိန်ရဲ့ ခနနေမှ ယူပါလားတော်"
" အာ တောက် စောက်စကားများလိုက်တာ ဒီကောင်မ. ပေးမှာသာပေးစမ်း "
မိုးစက်ဦးလည်း မနေသာတော့ဘဲ ခါးပုံစထဲက ၅၀၀ကို ပေးလိုက်လေသည်.....
" ရော့ရော့ အဖေ သားဆီကယူ..... "
" အေး မင်းအလိုက်သိလာပြီ.... ဟိုကောင်မ နောက်ခါ ငါတောင်းလို့မပေးရင် နင်သေပြီသာမှတ်"
ဒေါ်ခင်မာလည်း သက်ပြင်းချကာ .....သားဖြစ်သူရဲ့ ရှေ့ရေးတွေးပြီးရင်မောရလေသည်.....
" သြော် ငါ့သားလေးလည်း ချမ်းချမ်းသာသာ နေရမဲ့ ဟာကို အမေ့ဆီရောက်တော့ စိတ်ဆင်းရဲနေရပြီ....."
" ရပါတယ် အမေရ သားဘဝမှာ အမေ ရှိရင် အရာရာပြည်စုံပြီ "
တကယ်လည်း မိုးစက်ဦးမှာ ဖြူနုနေတဲ့ရုပ်ရည် နဲ့ ကျစ်လစ်တဲ့ ခန္ဓာကိုယ် တို့က. ခေတ်မှီ စျေးကြီးတဲ့ အဝတ်အစားနဲ့ အဆင်တန်တာတွေသာ ဝတ်လိုက်ရင် နာမည်ကြီး မော်ဒယ်တောင် ဖြစ်လောက်တယ့် ရုပ်မျိုး ...တစ်ရက်တော့ မိုးစက်ဦးပြင်းပြင်းထန်ထန် ဖျားပါလေတော့သည်.။
" အမေရယ် သားလိုက်ပါရစေ စျေးရောင်းတာ သားနေကောင်းပါတယ်... အမေတစ်ယောက်တည်း ဘယ်လိုလုပ် ဖြစ်မလည်း "
" ရပါတယ် သားရယ် အမေလုပ်နေကြတွေပါ.... ဒီနေ့ သားသူငယ်ချင်း ရွာအရှေ့ပိုင်းက ကောင်လေး ဖိုးဝ လိုက်ပေးမယ်ပြောထားတယ်.... အခုလောက်ဆို အကြော်တဲမှာ စောင့်နေလောက်ပြီ "
ဒေါ်ခင်မာလည်း အကြော်တဲသို့ ပုဆိုးစုတ်လေးခေါင်းပေါင်းကာ ပစ္စည်းတွေယူပြီးသွားလေတော့သည်။
ခနနေ တော့ အကိုနှစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ ထူးအောင် နဲ့ လှမောင် နိုးလာလေသည်.........
" မိုးစက် အကို့ကို ပိုက်ဆံပေးစမ်းပါ "
" အာ မရှိဘူး ကိုကြီးထူးအောင် ရ ကိုကြီးက ဖဲရိုက်ပြစ်မှာ မရှိဘူး "
တစ်ယောက်ကို ပြောလို့မှ မဆုံးသေးဘူး နောက်တစ်ယောက်အသံပါကြားရလေတော့သည်.
" မပေးလို့မရဘူး ဒီနေ့ကြက်ဝိုင်းက. ပွဲ ကြီးက. သေချာပေါက်နိုင်မှာ နိုင်တော့ပြန်ပေးမယ်လေကွာ "
" အာ ဘယ်သူ့မှ မပေးဘူး ကျွတော့်မှာ ပေးစရာလည်းမရှိဘူး...... "
" တောက် ဒီကောင် အကောင်းပြောနေတာ မရဘူး ထင်တယ် "
မိုးစက်လည်း ခါတိုင်းဆိုရင်တော့ ရှိသလောက်လေး ပေးနေကြ ဖြစ်သော်လည်း ဒီနေ့ အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ခင်မာ တစ်ဦးတည်းစျေးသွားရောင်းရတာကို ကြည့်ကာ စိတ်မကောင်းဖြစ်ပြီး ရသမျှ စုထားမည်ဟု တွေးကာ မပေးချင်းဖြစ်သည်။
" မင်းပေးနော် မပေးလို့ကတော့ ငါတို့အဆိုး မဆိုနဲ့ .......ကြာတယ်ကွာ ထူးအောင် ဒီကောင် အကြမ်းဖက်မှ ရမယ် ချုပ်ထားကွာ ငါရှာမယ် "
မိုးစက်ဦးကို လက်ပြန်ချုပ်ထားပြီး ခန္ဓာကိုအနှံ့ရှာနေလေသည်. ထူးအောင်က. မိုးစက်ဦး၏ ဖင်ပေါ်လို့ခွကာ ထိုင်ပြီး ချုပ်ထားသဖြင့် ဖင်နှစ်မွှာ ကြားမှာ ထူးအောင်ရဲ့ လီးက တိုးဝင်နေလေသည်.။
" အ့ နာတယ်..... ကိုကြီးတို့နော် အနိုင်မကျင့်နဲ့ ကျွန်တော့ကို လွှတ်ပေး..ဘယ်လိုတောင်းတောင်း ပေးမှာမဟုတ်ဘူး....."
" မင်းပဲ မပေးမလား ငါတို့ပဲ မရ ရအောင် ယူမလား ကြည့်တာပေါ့ ကွာ......... "
ထူးအောင်လည်း မိုးစက်ဦးရဲ့ ဖင်နှစ်မွှာကြားမှာ ရောက်နေတဲ့ လီးက. တောင်စပြုနေလေသည်.......
" လှမောင် ဒီကောင်က. ယောက်ကျားလေးသာဖြစ်တာ အတော်တော့ တောင့်တာပဲကွ ဒီမှာကြည့်စမ်း "
လှမောင်လည်း လုံးဝန်းတင်းနေတဲ့ ဖင်လုံးတွေနဲ့ ထူးအောင်ရဲ့တောင်နေတဲ့ လီးကို မြင်လိုက်ရတော့.......
" အဲ့ လိုဆိုလည်း ဗျူဟာ ပြောင်းကြတာ ပေါ့ ထူးအောင်ရာ.... "
ထူးအောင် က ချုပ်ထားတာကို မလွှတ်ပေးဘဲ ......လှမောင်ကလည်း မိုးစက်ဦးရဲ့ ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်ချကာ ဖင်အဝသို့ တံတွေး ထွေးချလိုက်ပြီး လီးနဲ့တေ့ကာ လိုးခွဲလေတော့သည်။
" ဗျစ် ဖွတ် ဗြိ ဗျစ် "
" အားး အ့အားးး သေပါပြီ ဗျ နာလိုက်တာ ကျွတော့်ကိုလွှတ်ပေးပါ ပိုက်ဆံပေးပါတော့မယ် "
" မရတော့ဘူး ကွအခုမှတော့ မင်းဖင်ကို အားရအောင်လိုးပြီးမှ သွားတော့မှာ "
" အားးး နာတယ် လွှတ်ပေးပါ ....ညီအစ်ကိုချင်းတွေကိုဗျာ မလုပ်ကောင်းပါဘူး "
" မင်းပါးစပ်ပိတ်ထားစမ်းကွာ "
လှမောင်မှာ ညိုညိုကျစ်ကျစ် သူ၏ ခန္ဓာကိုယ် ကို ယိမ်းကာ မိုးစက်ဦး၏ ဖင်ကို ဖြဲကာ ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေလေတော့သည်.....
" ဖက် ဖွတ် ဗြွတ် ဖက် ဖက် "
"အားး အားး အ့ အ့ အားး အင်းး အင်းး ဟင်းးး ဟင်း"
"လှမောင် ရေ ဒီကောင် ငြီးသံထွက်လာပြီ ကွ ဖင်ခံရတာ ကောင်းလာပြီထင်တယ် ကွ လိုးကွာ လိုးသာလိုး အားမနာနဲ့ "
" အေးကွ ဒီကောင့် ဖင်က. ကျပ်နေတာပဲ... အားး အားးရှီးးးကောင်းလိုက်တာကွာ......."
လှမောင်လည်း ၁၀ချက်လောက် တရစပ်စောင့်လိုးအပြီး မိုးစက်ဦး၏ ဖင်ထဲသို့ လရည်တွေ ပန်းထည့်ကာ ပြီးသွားလေတော့သည်.။
လှမောင်လရည်တွေ ကုန်အောင်ထည့်အပြီးမှာတော့...... ထူးအောင်က မိုးစက်ဦးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် ကို ပက်လက်လှန်ကာ ပေါင်ကို ထောင်ကာ ဖြဲထားလိုက်ပြီး လိုးရန်လီးကို ကိုင်ကာ စွလိုက်သည်.။
ထူးအောင်ရဲ့ လီးက. လှမောင်ထက် ပိုတုပ်လေရာ...... လှမောင်ရဲ့ လရည်တွေကြောင့်သာ အဝင်ချောသွားလေတော့သည်.....
" အားး အ့ ကိုကြီး ထူးအောင် ဖြေးဖြေးထည့်ပါဗျ..... ကိုကြီးလှမောင် လီးထက်ပိုတုတ်တယ် ဗျာ နာတယ် "
" မင်းခနနေ ကောင်းသွားမှာပါကွာ.... ခနက လှမောင်လိုးတာကောင်းလား"
မိုးစက်ဦး မဖြေသော်လည်း ကောင်းနေတာတော့အမှန်ပါ.... ပြီးသွားမှာတောင်စိုးရိမ်နေခဲ့တာ..... အခု ထူးအောင်ကပါ ထပ်လိုးပေးမယ်ဆိုတော့ မိုးစက် မရုန်းတော့ဘဲ အလိုက်သင့်သာ နေပေးလိုက်တော့သည်..
" အာ့ အ့ အားး ကိုကြီးထူးအောင် လိုးပါ... အ့ ကြမ်းကြမ်းလေး ဖိလိုး ကျွတော့် ဖင်ဝမှာ အခုထိယားနေတုန်း... အားး လိုးလိုးးး"
မိုးစက်ဦး သူ့ပါးစပ်က ထွက်လာတဲ့ စကားတွေအတွက် အံ့သြရလေသည်... သူဟာ တဏှာထန်သူတစ်ယောက်လားဆိုတာ သူကိုယ်တိုင်လည်း မဝေခွဲတက် တော့ပါ။ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် အခု လိုးပေးနေတာကို ခံရတာတော့ အရမ်းကိုကောင်းနေလေသည်။
"အားး အ့အားး ရှီး ကောင်းတယ် မိုးစက်ရာ မင်းဖင်က. စီးကျပ်နေတာပဲ.. .ငါ့လရည်တွေ ထိမ်းမထားနိုင်တော့ဘူး......အားးး အ့ အာ့ ပြီးပြီ ထွက်ပြီ ...အ့ အ့ အားး ကောင်းလိုက်တာကွာ"
.......နှစ်ယောက်လုံး လိုးလို့ပြီးတာတောင် မထသေးဘဲ မိုးစက်ဦး ၏ အနားမှာထိုင်ကာ မိုးစက်၏ လီးကို သေချာကြည့်နေတာကြောင့် မေးလိုက်သည်......
" ကိုကြီးတို့ သွားကြတော့လေ လုပ်ချင်တာလုပ်ပြီးပြီမို့လား "
" မင်းရဲ့ လီးက. ငါတို့နီးနီးပါလားကွ စံချိန်မှီသားပဲ..... ဒီလောက်အလုပ်များနေတာကို ဂွင်းထုဖို့အချိန်က ရှိသေးတယ်ပေါ့ ....မင်း လည်း အထန်ပဲကွ..... ကဲမထူးပါဘူး မင်းကိုငါတို့ ပြန်ပြုစုပေးခဲ့မယ် "
ထူးအောင်က လီးကိုကိုင်ကာ ထုပေးပြီး လှမောင်က. နို့တွေကို ချေကာ စို့ပေးနေလေသည်......မိုးစက်ဦးလည်း မကြုံစဖူး ကြုံးဖူးတာတွေကြောင့် အရသာထူးကိုရရှိကာ ကောင်းနေလေတော့သည်....
" အားး ဟားး အားး အ့ ထု ပေး ထုထု အားးကောင်းလိုက်တာ . .အ့ ပြီးပြီ ထွက်ပြီ ......"
" မင်းလည်း လကည်တွေအများကြီးထွက်တာပဲကွ မင်းလည်းအထန်ပဲ "
ထူးအောင်နဲ့ လှမောင်လည်း မိုးစက်ဦး၏ ခေါင်းအုံးအောက်က. ပိုက်ဆံကို နှိုက်ပြီး ထွက်သွားလေတော့သည်....
.........
မိုးတွင်းဘက်ကလည်း ဖြစ်လေတော့ အကြော်တဲထဲ ရေဝင်သဖြင့် အကြော်ရောင်းလို့လည်းမရ.... အလုပ်မလုပ်ရင်လည်း ထမင်းစားဖို့အပြင်..... တချိန်လုံး ဒုက္ခပေးနေတဲ့ အမူးသမား ကြက်သမား ဖဲသမားကရှိသေးသဖြင့် ဒေါ်ခင်မာနဲ့ မိုးစက်ဦးတို့ မှာ လယ်ထဲက ကန်စွန်းချိုး ဖားရှာ ငါးရှာဖြင့်အသက်မွေးပြုရလေသည်..... မနက်ခင်း ရသမျှလေး စျေးကိုပြေးရောင်း ပြီး ညနေခင်းဆိုရင်ဒေါ်ခင်မာက အိမ်ပေါက်စေ့ အဝတ်လျှော် ထမင်းချက်က. အလုပ်လုပ်ရသည်....... မိုးစက်ကတော့ မိခင်ကို လိုက်ပြီးကူညီပေးလေသည်........ တစ်ရက်တော့ မိုးစက်တို့ အဝတ်လျှော်တဲ့ အိမ်က. ဝါဆိုသက်န်း ကပ်မည်ဖြစ်၍..... အင်းသူကြီး ကိုသာဒွန်းကို ဖိတ်စာသွားဖိတ်ရန် ခိုင်းတော့...... မိုးစက်လည်း ဖိုးဝကို အဖော်ခေါ်ပြီး သွားလေသည်.... ......
" မိုးစက်ရာ မင်းကလည်း ငြင်းလိုက်တာမဟုတ်ဘူး အဲ့လူကြီးဆီ မင်းသွားချင်တာလည်းမဟုတ်ဘဲနဲ့ "
" မိုးမကုန်ခင်ထိ အကြောင်ပြန်ရောင်းလို့အဆင်မပြေဘူးကွ..... အလုပ်လုပ်တဲ့အိမ်က ခိုင်းတော့လည်း လုပ်ရတာပေါ့ကွာ "
ကိုသာဒွန်းက ယောက်ကျ်ားပီသသောရုပ်ရည်နဲ့ ခန္ဓာကိုယ်..... အသက်၃၀အရွယ် ယောက်ကျားပျိုတစ်ဦးဖြစ်သည်........ သူနဲ့မကင်းနိုင်သော.... ရွာထဲက. စျေးသယ် အပျိုမလေးများကို ရိသဲ့သဲ့ပြော....နှာဘူးထ...... အဓိက ကတော့ မိုးစက်ကိုပါ နှာဘူးထနေချင်းဖြစ်သည်..... ထို့ကြောင့် မိုးစက် လုံးဝကြည့်လို့မရ ပေ.....
" ဟေ့ရောင်တွေ မင်းတို့ဆရာ ကိုသာဒွန်းကို ဒိဖိတ်စာပေးလိုက်"
မိုးစက်လည်း ပေးပြီး ပြန်မည်ဟု စဥ်းစားလိုက်သော်လည်း.......
." သြော် ဆရာ ကတော်ပါလားဗျ ကိုယ့်ဖာသာ သွားပေးလေ "
" မင်းဘာစကားပြောတာလည်း ငါယောက်ကျားကွ...... မင်းဆရာကသာ နှာဘူး စောက်ခြောက် "
" မင်း ဘာပြောတယ် ငါ့ဆရာကို... တောက်သေတော့မယ် မင်းတော့..... "
ကိုသာဒွန်းရဲ့ တပည့်နဲ့ စကားများနေတုန်း အိမ်ပေါ်ထက်မှ ကိုသာဒွန်းရဲ့ အော်ခေါ်သံကို ကြားရလေတော့သည်......
" ဟေ့ ဧည့်သည်ကို အဲ့လိုမဆက်ဆံရဘူးလေကွာ ငါ့ဆီလွှတ်လိုက် "
မိုးစက်နဲ့ ဖိုးဝလည်း မထူးတော့ပြီဟုယူဆက အိမ်ပေါ်သို့ တက်ခဲ့လေတော့သည်....
" ကဲရော့ ဖိတ်စာ ...ကျုပ်ပြန်ပြီ "
" နေပါအုံး မိုးစက် လေးရယ်... ကိုနဲ့ စကားပြောရအောင် ခနလေးပါ "
" ခင်ဗျားလို မိန်းမပျိုတိုင်းကို ခြေတော်တင်နေတဲ့ လူယုတ်မာနဲ့ ဘာစကားမှ ပြောစရာ မလိုဘူး"
" မိုးစက် အခုလို ပင်ပန်းနေတာ ကိုမကြည့်ရက်ဘူး.....ကို့အင်းထဲက ငါးတွေယူရောင်းပါလား ပိုက်ဆံပေးစရာမလိုတော့ ရတဲ့ဟာ မိုးစက် အမြတ်ပဲပေါ့ ...."
" ကျေးဇူးတင်ပေမဲ့ မလိုအပ်ဘူး သွားလိုက်ပါအုံးမယ် "
တစ်ရက်တော့ ဒေါ်ခင်မာ မှာ သွားရင်လာရင်းခြေထောက်ကို သံပြားရှပြီး အနာရှိန်နဲ့ ဖျားကာ အိပ်ရာထဲလဲလေတော့သည်....
မိုးစက်လည်း လက်ထဲပိုက်ဆံကမရှိတော့ဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမှန်းမသိ...မိုးစက်လည်း ကိုသာဒွန်းပြောခဲ့တာတွေကို ကြားယောင် နေလေ သည်...........
.....ညနေခင်း ဒေါ်ခင်မာကို ဆေးတိုက်ပြီး မိုးစက်လည်း ကိုသာဒွန်းရဲ့ အင်းထဲသို့ သွားလေတော့သည်...
" မင်းတို့ဆရာ ကိုသွားပြော ငါရောက်နေတယ်လို့"
ခနကြာတော့ သာဒွန်းရဲ့ တပည့် ပြန်ထွက်လာလေသည်.......
" ဆရာက ဝင်လာခဲ့ပါတဲ့ "
မိုးစက်လည်း အခက်အခဲတွေ ဖြေရှင်းဖို့ သူ့ခန္ဓာကိုယ် ကိုပေးဆပ်ရန် ဆုံးဖြတ်ထားလေတော့သည်............
" မိုးစက်လေး လာလေ ကို့ဆီကို အရေးကြီးကိစ္စရှိလို့လား "
" ကျတော်အခု ကိုသာဒွန်းရဲ့ အကူအညီကို လိုအပ်နေတယ် အဲ့အတွက် ဘာပေးရပေးရ. ကျွတော်ပေးမယ်....ကိုသာဒွန်းပြန်ယူမဲ့ တန်ရာတန်ကြေးကို ကျွတော် သိပြီးသားပါ
မိုးစက်ဦးလည်း ခန္ဓာကိုယ် ပေါ်က အဝတ်တွေကို တစ်လွှာချင်း ခွါချကာ ချွတ်ပြစ်နေလေသည်........... ထိုမြင်ကွင်းကို ကြည့်ကာ စူးစိုက်ပြီး ကြည့်နေသူက ကိုသာဒီန်းပါပဲ..........
" ဘယ်လိုလည်း ကိုသာဒွန်းကျွတော်တို့ လုပ်ငန်း စကြတော့မလား "
ကိုသာဒွန်းလည်း မိုးစက်ရဲ့ လက်ကို ဆွဲကာ အိပ်ခန်းထဲသို့ ခေါ်သွားပြီး အိပ်ရာပေါ်သို့ လှဲချကာ မိုးစက်၏ ခန္ဓာကိုယ် အနှံ့ကို နမ်းလေတော့သည်...... နမ်းနေရင်းနဲ့ပင် သာဒွန်းရဲ့ အဝတ်တွေမှာ မရှိတော့ပေ.....ပြောမဲ့သာပြောရတာ... သာဒွန်းက. ပွေတာ ရှုပ်တာက လွဲရင် ဘာမှပြောစရာမရှိ........သာဒွန်းရဲ့ ကျစ်လစ်ပြီး ဝင်းနေတဲ့ တင်သားကို မြင်ပြီး မိုးစက်လည်း စိတ်ရိုင်းတွေ ဝင်သွားလေသည်........ ..........ကိုသာဒွန်းမှာ မိုးစက်၏ လီးကိုပင် နမ်းနေလေရာ မိုးစက်မှာ အံ့သြရလေသည်...
" အားး မိုးစက်လေး ရဲ့ လီးကမွှေးနေတာပဲ"
" ခင်ဗျားကို ယောက်ကျားအစစ်လို့ထင်ထားက. လက်စသတ်တော့ ခင်ဗျားက ပုန်းနေတာကိုး"
" ကိုက မိန်းကလေးတွေရဲ့ အဖုတ်ကိုတောင် အားရပါးရ ယက်နေခဲ့တာ..... မိုးစက်က ယောက်ကျ်ားလေးလေ..... လီးဆိုတာ ကိုယ့်မှာလည်း ပါ နေတာပဲဟာ...... ကျန်တဲ့သူဆို ကိုဘယ်လိုနည်းနဲ့မှ အခုလို လုပ်မှာ မဟုတ်ပေမဲ့........ မိုးစက်ကိုတော့ ကိုရင်ခုန် တယ် ကွာ.... ချစ်တယ်.... ချစ်လို့အခုလို မိုးစက်ရဲ့လီးကို နမ်းတာ....."
မိုးစက်ဦးလည်း ငါဘာလုပ်လုပ် သာဒွန်း ငြိမ်နေမယ်ဆိုတာ သိလိုက်ရတော့.........
သာဒွန်းရဲ့ ဖင်လုံး ကျစ်ကျစ် လစ်လစ်တွေကို လက်နဲ့ စုပ်ချေကာ ကိုင်လိုက်သည်....
" ကိုသာဒွန်း ကျွတော့်ရဲ့ လီးကို စုပ်ပေးလေဗျာ "
သာဒွန်းလည်း မဆိုင်းမတွ ပင် ငုံကာစုပ်ပေးလိုက်လေသည်......
" အားး အင်း ဟင်းးး ကောင်းလိုက်တာဗျာ"
မိုးစက်ဦး လည်းအစုပ်ခံနေရင်းနဲ့ပင် သာဒွန်းဆီကို မိမိ ဘဝပေးဆပ်ရန် ရောက်လာမှန်းသတိရသွားကာ.... ခန္ဓာကိုယ် ကို ပြောင်းပြန် လှည့်လိုက်ကာ သာဒွန်းရဲ့ လီးကို ပါ ပြန်စုပ်ပေးလိုက်လေသည်.... အခန်းငယ်ထဲမှာ.... ယောက်ကျားပျို နှစ်ဦးရဲ့ လီးစုပ်သံတွေက. မြိုင်ဆိုင်စွာ ပေါ်ထွက်နေလေသည်......
" ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ် ပလွတ် ပြွတ် "
ခနနေတော့ လီးစုပ်တာကို ရပ်လိုက်ကာ..... သာဒွန်းက. မိုးစက်ဦးကို ပက်လက်လှန်လိုက်ကာ..... မိုးစက်ဦး၏ လီးအပေါ်သို့ ထိုင်ချကာ ဆောင့်ပေးနေလေသည်....
" အားး ရှီးးကောင်းလိုက်တာ ကိုသာဒွန်းရာ.... ဒါကရော ကောင်မလေးတွေ လုပ်ပေးနေကြအကွက်ပဲလား "
" အားး ဟားးး အားး အ့ အင်းးး....... ဟုတ်တယ်လေ....အ့ ...ကို့ဆီလာတဲ့ မိန်းကလေးတွေကို ကိုက အားကုန်ခံပြီးမလိုးနေဘူး သူတို့ကိုတက်ဆောင့်ခိုင်းတာ..... အ့. အင်း လိုးလိုး မရပ်နဲ့ "
ပြောလည်းပြောပြ ဆောင့်တာကလည်းမရပ် .....မိုးစက်ဦးကလည်း အောက်ကနေ ပင့်ပြီးဆောင့်ပေးသဖြင့် လီးနဲ့ ဖင် ရိုက်ခက်သံတွေက ထွက်ပေါ်နေလေသည်....
" ဖက် ဖွတ် ဖက် ဖက် ဖက် "
" အားး ရှီးးး ကောင်းလိုက်တာ ကိုသာဒွန်းရာ... ဖင်က စီးကျပ်နေတာပဲ...... ကျွတော်ထိန်းမထားနိုင်တော့ဘူး...... အားး အ့ ထွက်ပြီ ...လရည်ထွက်သွားပြီ "
သာဒွန်းလည်း မိုးစက်ဦးရဲ့ လီးကိုမချွတ်သေးဘဲ စိမ်ထားလျက်နဲ့ပင် မှောက်အိပ်ခါ အမောဖြေနေလိုက်သည်.... မိုးစက်ဦးကတော့ ကျန်ရှိနေတဲ့ လရည်တွေကို သာဒွန်းရဲ့ဖင်ထဲ ညစ်ထည့်နေလေသည်.... မိုးစက်ဦးလည်း တစ်ချီပြီးလို့ နားနေတဲ့အချိန်မှာ တွေးမိတာက......အင်းသူကြီးဖြစ်တဲ့ မိန်းမတကာ ပတ်လိုးနေတဲ့ ကျားစစ်စစ်ကြီးက. အခုတော့လည်း မိုးစက်ဦး ၏လီးနဲ့ အားရပါးရ ခံနေလေသည်....
(အချစ်စိတ်ဆိုတာ...... အရာရာကို ပြောင်းလဲစေနိုင်ခဲ့တယ်) ......သာဒွန်းရဲ့တပည့်တွေ ဖွင့်နေတဲ့ ပိုပိုဟေသာရဲ့ 🎼🎼🎼ချစ်တဲ့စိတ်ဆိုတာ🎼🎼🎼
သီချင်းလေးက..........
🎼🎼🎼မင်းကိုသတိတွေ ရချင်းများများ
စွာ... မင်းဟာ ငါ့ရဲ့ အတွေးကမ္ဘာ
ချစ်တဲ့စိတ်ဆိုတာ... တိတ်တိတ်
လေးရင်မှာ ခံစားရမှာလား ကဲ
ကွယ်ပြောစမ်းပါ 🎹🎼🎼🎼🎤
ထိုသီချင်းလေးကို ကြားပြီး သာဒွန်းလည်း အချစ်စိတ်ကို အလုံပိတ်မထားတော့ဘဲ ချစ်တဲ့သူကို အပိုင်သိမ်းရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်. ဖင်ထဲဝင်နေတဲ့ မိုးစက်ရဲ့ လီးကို ချွတ်လိုက်ပြီး.. မိုးစက်ရဲ့ ပေါင်ကို ထောင်ဖြဲထားကာ ပြန်လိုးရန် သာဒွန်းလည်း သူ့ရဲ့လီးကို မိုးစက် ၏ ဖင်ထဲသို့ လိုးရန် ပြင်လိုက်သည်.....
" ဗြစ် ဗြိ ဗြစ် "
" အ့ အားး အ့ ဖြေးဖြေး ကိုသာဒွန်း ခင်ဗျားလီးက အတုတ်ကြီး ဗျ"
" ခနလေးပဲ အောင့်ခံနော် ကိုဖြေးဖြေးချင်းလိုးပေးမယ် "
" ဖက် ဖက် ဖက် ဖွတ် "
." အားးးဟားးအားးးးအ့ ကောင်းလာပြီ ကိုသာဒွန်းရယ် လိုးတော့ဗျာ မညှာနဲ့ လိုးသာလိုးတော့ "
မိုးစက်ဦးကို လိုးနေရင်း သာဒွန်း၏ ဖင်ထဲမှ မိုးစက်ဦး၏ လရည်တွေက. တစ်စိမ့်စိမ့် ထွက်ကျနေတာက. မိုးစက်ဦးကို ကာမအရှိန်ပိုတက်စေသည်....
" အားးး ရှီးးး မိုးစက်လေးရဲ့ ဖင်က. စီးကျပ်နေတာပဲ"
အချက် ၃၀လောက် ဆောင့်လိုးအပြီး သာဒွန်းရဲ့ လီးထဲမှ လရည်တွေက မိုးစက်၏ ဖင်ထဲသို့ ပန်းထွက်သွားလေသည်.....
ခနအကြာထိ မှိန်းနေပြီးနောက်
" ကျွတော်ပြန်တော့မယ် ကိုသာဒွန်း"
" အင်း အဲ့လိုဆို ရော့ ဒါက. အခုလို ဖြစ်လို့ ပေးတာမဟုတ်ဘူးနော် ချစ်တဲ့သူကို ထောက်ပံ့တဲ့သဘောပါ"
ကိုသာဒွန်းပေးတဲ့ ထောင်တန်အထပ်လိုက်ို ယူကာ ပြန်ရန်လှည့်ထွက်လိုက်သည်...
" မနက် ငါးလာယူနော် ရောင်းဖို့ ကို့ချစ်သူကို အရမ်းချစ်မိတော့ ကို့မှာ တာဝန်ရှိတာပေါ့ "
သာဒွန်းရဲ့ ပုံက အတည်ပြောနေပုံရသော်လည်း...
" ခင်ဗျားလို မိန်းမတကာရဲ့ စောက်ပတ်ကို လိုးနေတဲ့ ကောင်ကို ကျုပ်က. လိင်ဖျော်ဖြေရေး အရုပ် တစ်ရုပ်ထက်ပိုပြီး နေရာမပေးနိုင်တဲ့အတွက် အားနာတယ် ကိုသာဒွန်း "
ခေါင်းမော့ကာ အောင်နိုင်သူ အပြုံးနဲ့ လှည့်ထွက်ခဲ့လေသည်...
~~~~~~~
မိုးစက်ဦးလည်း သာဒွန်းဆီကငါးယူရောင်းလိုက်ဖြင့် အဆင်ပြေနေလေသည်.....တစ်နေ့တော့ ဦးအောင်စိန် ဘယ်က ကြားလာသည် မသိ.... မိုးစက်ဦး ဟာ မကြာခန သာဒွန်းကို သွားသွားလိုးပေးနေရတယ်ဆိုတာ....သိသွားလေတော့သည်......
" မိုးစက်ဦး မင်းနဲ့ သာဒွန်းအကြောင်း ငါကြားပြီးပြီ နော် မင်းဘာတွေလုပ်နေတာလည်း ဟမ်...."
" အဖေရယ် အမေကလည်းကျန်းမာရေးမကောင်း ဘူးလေ အရင်းအနှီး ကလည်းမရှိတော့ ကန်စွန်းချိုး... ဖားရှာ ငါးရှာကလည်း သေချာတာမဟုတ်ဘူး..... သားအဲ့လို မလုပ်ရင် တစ်အိမ်လုံးငတ်သွားလိမ့်မယ်.... "
" အေး မင်းငါ့ကို အရက်ဖိုး ပုံမှန်ပေးနေရင်တော့ ငါမင်းအမေကို မပြောပါဘူး"
" အမေနဲ့တော့ မတိုင်ပါနဲ့ မသန့်ရှင်းတဲ့ငွေနဲ့စားနေရတာအမေသိရင် အမေ့ရောဂါက ပိုဆိုးသွားလိမ့်မယ်"
." အဲ့လိုဆို ငါ့ကို ဒီပြသနာ ရှင်းပေးခဲ့ "
မိုးစက်ဦးလည်း ဦးအောင်စိန်ရဲ့ လီးကြီးကိုကြည့်ပြီး ကြီးလွန်းသဖြင့် အံ့သြနေလေသည်.....
" မသင့်တော်ပါဘူး အဖေရယ်... သားအဖချင်းကြီးကို... အမေလည်းအိမ်ရှေ့မှာ ရှိနေတာ ကို....."
" မင်းအကိုတွေနဲ့ လိုးတာလည်းငါသိတယ်နော် အကုန်လုံးဖွင့်ချလိုက်ရမလား.....ပြီးတော့ မင်းအမေကလည်း အဖေနဲ့ မခံတာကြာပြီ အဖေလည်း အခုမှ ၄၉ပဲဲရှိသေးတာ.... တဏှာစိတ် တော့ရှိတာပေါ့.... လာပါသားရယ် "
မိုးစက်ဦးလည်း ကို့အကြောင်းကို သိနေတော့ လျှောက်ပြောမည့်အတူတူ ပါးစပ်တစ်ပေါက်ပိတ်ရန်... ပေးဖို့သာ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်.....
" အဲ့လိုဆိုလည်း ဖြေးဖြေးလိုးနော် အဖေ..... အမေသိသွားလိမ့်မယ် "
မိုးစက်ဦးလည်း အမြန်ပြီးစေရန် ပုဆိုးလှန်ကာ ဖင်ကုန်းပေးကာ လေးဘက်ထောက်ပေးလိုက်လေသည်.....
" ဗြိ ဗြစ် ဗျိ ဗျစ် "
" အ့ အားး ဟားး အ့ "
မိုးစက်ဦးလည်း အံကျိတ်ကာ ခံပေးနေလေသည်......
" ဖက် ဖက် ဖွတ် ဖက် ဖက် "
အရက်သမားလည်းဖြစ် အသက်ကလည်းရလာတော့ သိပ်ကြာကြာမလိုးနိုင်ဘဲ ခနကြာတော့ ဦးအောင်စိန်ရဲ့ လီးကနေ လရည်တွေ ပန်းထည့်ကာ ပြီးသွားလေတော့သည်...... ပြီးပြီးချင်းပဲ မိုးစက်ဦးလည်း အိမ်ပြင်သို့ ပြေးထွက်ကာ သူစိတ်ညစ်ရင် သွားနေကြ..... ရွာရဲ့ တောစပ်အထိ ပြေးလေတော့သည်.......
" အီးး ဟီး အဟင့် အင့် အီး ငါ့ဘဝက ဘယ်လိုလည်းကွာ..... အကို နှစ်ယောက်နဲ့ အပြင် အဖေနဲ့ပါ ဖင်ခံနေရပါလား....ငါကဖာသာသာလို ဖြစ်နေပြီ....... "
မိုးစက်ဦး၏ ပုခုံးကို တစ်စုံတစ်ယောက် ကိုင်တာ ခံလိုက်ရလေသည်.....
" မိုးစက် မင်းဘာလို့ ငိုနေတာလည်း.....မင်းပြောတာတွေ ငါတစ်စွန်းတစ်စတော့ကြားလိုက်တယ်.... "
ဖိုးဝကို လည်းတွေ့ရော မိုးစက်၏ မျက်ရည်တွေ ထိန်းမရအောင် ကျလာလေတော့သည်........
" ဖိုးဝရာ....ငါ...ငါ... အီး ဟီး ဟီး ငါ့ပါးစပ်ကပြောမထွက်ဘူးမင်းကို..... "
" မင်းနဲ့ ငါက အေးအတူပူအမျှ လေ မင်းခံစားရတာမှန်သမျှ ငါနားလည်ပေးနိုင်တယ် ပြောပါကွ "
မိုးစက်ဦးလည်း အငိုရပ်လိုက်ပြီး ဖိုးဝကို ရင်ဖွင့်လိုက်ရန် တွေးမိသည်....
" ငါ့အကိုနှစ်ယောက်နဲ့ အပြင် အခုငါ့အဖေနဲ့ပါ လိုးတာခံတာကို ငါလုပ်နေရတယ်...... သူတို့ရဲ့ သွေးသားရင်းဖြစ်ပြီး ငါ့ကို ဘာလို့ ဒီလိုလုပ်ကြတာလည်း ဖိုးဝရယ်.... ငါ့အဖြစ်က ဆိုးပါတယ်ကွာ "
" မငို ပါနဲ့ သူငယ်ချင်းရာ အရာရာကို ငါတို့ ဖြတ်ကျော်ရမှာပေါ့ ငါမင်းဘက်မှာ အမြဲတမ်းရှိနေပေးမယ် နော် .....ဒါနဲ့ကိုသာဒွန်း နဲ့မင်းရဲ့ အခြေအနေကရော ဘယ်လိုလည်း...... "
" သူ့ကိုလည်း ငါ့ခန္ဓာကိုယ် ပေးထားရတာပဲလေ..... "
" အေးလေ ဖြစ်လာတဲ့ ဘဝကို ငါတို့ ပျော်အောင် နေရတော့မှာပေါ့ကွာ "
" မင်းသူတို့နဲ့ဆိုရင် မင်းကပဲ ခံပေးရတာ မို့လား ငါကမင်းသူငယ်ချင်းပဲကွာ ငါမင်းအတွက် ပေးနိုင်ပါတယ်...... မင်းစိတ်လျှော့ချင်ရင် ငါ့ကိုအသုံးပြုပေါ့"
" ဖိုးဝရယ် မင်းငါ့အတွက်အဲ့လောက်ကြီး လုပ်ပေးဖို့ မလိုပါဘူးကွာ "
" လိုတယ် မိုးစက် မင်းရောက်တဲ့နေရာမှ ပျော်နေမှ ဖြစ်မှာ..... ဖာသာသာဘဝရောက်နေရင်တောင် မင်းက မအေကို ပြုစုနေတဲ့ သားတစ်ယောက်လေ မင်းအတွက် မင်းရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ပေးဆပ်ရရင်တောင် မွန်မြတ်ပါတယ် ကွ "
" ဖိုးဝရယ်...... "
မိုးစက်ဦးလည်း ဖိုးဝရဲ့ ပါးဖောင်းဖောင်းလေးတွေကို နမ်းပြီး နှုတ်ခမ်းကို စုပ်ယူနမ်းလိုက်လေသည်...... ဖိုးဝက. ပါးဖောင်းဖောင်း အရပ်က မိုးစက်ထက် ပုလေရာ အသားဖြူဖြူ ပြည့်ပြည့်လေးနဲ့ ချစ်ဖို့တော့ကောင်းလေသည်......
မိုးစက်ဦးလည်း တောစပ်တွင်ထိုင်နေရာမှ တောထဲသို့ ဖိုးဝကို လက်ဆွဲခေါ်သွားလိုက်ရာ...... ညို့ဆိုင်း အုံမှိုင်းနေတဲ့ ကညှင်ပင်ကြီး အောက်မှာ အကွယ် ဘက်ကို နေရာယူလိုက်လေသည်...... မိုးကလည်း သဲသဲမဲမဲ ရွာနေလေရာ...... တောထဲသို့ ဘယ်သူမှ မလာတော့သဖြင့် စိတ်ကြိုက် ထင်တိုင်းကြဲရန် အားယူလိုက်သည်.......
" အားး ဟားး မိုးစက်ရာ မင်းရဲ့ အနမ်းတွေက ချိုမြိန်လိုက်တာ..... အ့ "
မိုးစက်လည်း ဖိုးဝရဲ့ နို့ကို စုပ်ချေပြီး အကျီချွတ်ကာ ပုဆိုးပါ ကွင်းလိုက်ပုံကာ ဖိုးဝရဲ့ လီးနဲ့ လဥတွေကို ပါ ကိုင်ကာ ပွတ်ပေးလိုက်လေသည်....... မိုးစက်က သူကောင်း ကိုကောင်း ဖြစ်စေရန် ဖိုးဝကို လီးအရင်စုပ်ပေးမယ် ပြင်လိုက်ရာ.......
" မိုးစက် ဒီနေ့တော့ မင်းလီးစုပ်တာကို မလုပ်ပါနဲ့..... ငါမင်းအတွက် ပေးဆပ်သူဖြစ်ချင်တာ.... ငါလုပ်ပေးပါရစေ "
ဖိုးဝက ပြောလည်းပြော ပြီး ထိုင်ချလိုက်ကာ မိုးစက်၏ ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်ပြီး လီးကို ငုံကာ စုပ်လိုက်သည်.....
" ပြွတ် ပလွတ် ပြွတ် "
" အားးးဖိုးဝရယ်.... မင်းက လီးစုပ်တာ တော်လိုက်တာကွာ အာ့ အားးး"
ဖိုးဝနဲ့ မိုးစက်ဦးတို့မှာ သဲကြီးမဲကြီးရွာချနေတဲ့ မိုးကို အားကိုးကာ ကညှင်ပင်ကြီးရဲ့ အကွယ်မှာ ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေလေတော့သည်...
" ဖိုးဝ. အပင်ကို ကိုင်ပြီး နဲနဲ ကော့ပေး...ငါလိုးတော့မယ် "
ဖိုးဝလည်း အပင်ကို ကိုင်ကာ ခါးကို ကော့ပြီး ဖင်ကိုပါ ဖြဲ ပေးထားလိုက်သည်..
" ငါထည့်ပြီနော် စိတ်လျှော့ထား "
" ဗြစ် ဗြိ ဗြစ် ဗြိ "
" အားး အ့ အား နာတယ်ကွာ ဒါပေမဲ့ မရပ်နဲ့ မိုးစက် လိုးကွာ မင်းစိတ်ကြိုက်သာလိုးးးး "
မိုးစက်ဦးလည်း ဖိုးဝရဲ့ ဖင်ကို အစွမ်းကုန် ဖြဲကာ ဆောင့်ဆောင့် လိုးလေ တော့သည်
" ဖက် ဖက် ဖက် ဖွတ် "
" အားး ရှီးးး အားးးအ့ ကောင်းလိုက်တာ ကွာ ဖိုးဝရယ် မင်းဖင်က ကောင်းလိုက်တာ ကွာ "
" ကောင်းရင်လိုးကွာ ငါ့ဖင်က မင်းအတွက်ပဲ မင်းကို ချစ်လွန်းလို့ပေးတာ "
" အ့ အ့ အားး ခပ်ပြင်းပြင်းသာလိုးတော့ ငါခံနိုင်နေပြီ "
" အားးးးးးရှီးးးးးး အ့ ငါ့လရည်ထွက်တော့မယ်ကွ ....အ့ အ့ ထွက်ပြီ ကွ ထွက်ပြီ "
မိုးစက်လည်း ဖိုးဝရဲ့ ဖင်ထဲသို့ လီးကို နှစ်ကာ စိမ်ထားလိုက်ပြီး အနောက်ကနေ သိုင်းဖက်ကာ ဖိုးဝရဲ့ လီးကို ထုပေးနေလေသည်............... ခနနေတော့ ဖိုးဝရဲ့ ဖင်သားတွေ ရှုံ့ကာ အကြောတွေတင်းလာပြီး..... ကညှင်ပင်ကြီးကို လရည်တွေနဲ့ ပက်မိလေတော့သည်.....
" အားး အကောင်းဆုံးပဲ မိုးစက်ရာ..... နောက်ဆို စိတ်မညစ်နဲ့နော် ငါရှိတယ် "
သူတို့နှစ်ယောက် လိုးလို့ ပြီးခါနီး အရှိန်တက်နေတုန်း အပင်၏ တစ်ဖက်မှ အသံကြားရသလိုလို ဖြစ်ပေမဲ့ အရှိန်တက်ပြီး ကောင်းနေတော့ သတိမထားမိ ပေ"
" ကဲ ဖိုးဝ ငါပြန်အုံးမယ် အိမ်က ထွက်လာတာ ကြာနေပြီ "
မိုးစက် အိမ်သို့ ပြန်လာတော့ အိမ်ပေါ်မှာ လူတွေ စုရုံးနေတာတွေ့ကတော့ အပြေးအလွှား တက်သွားတော့...... အသက်ငင်ကာ မောနေရှာတဲ့ မိခင်ကို တွေ့ရလေသည်.....
" ဟဲ့ မိုးစက် လာ နင့်အမေက နင့်ကိုစောင့်နေတာ.... "
" အမေ .....အမေ ဘာဖြစ်တာလည်း.....သားရောက်ဘာပြီလေ ဗျာ......
အမေ့ကို ဆေးရုံပို့ရအောင်လေ...အီး ဟီးဟီးးး "
ဒေါ်ခင်မာ ခေါင်းကို အသာ ခါပြကာ သားဖြစ်သူရဲ့ မျက်ရည်တွေ ကို သုတ်ပေးလိုက်သည်...... အသက်ကို မနဲရှုနေရသည့်ကြားက သားဖြစ်သူအတွက် အရေးကြီးစကားအချို့ကို မှာကြားရန် ....အားယူလိုက်သည်....
" အ့ သ.... သားး အမေ့ကို ခွင့်လွတ်ပါ....အမေက သားရဲ့ အမေအရင်းမဟုတ်ဘူး........ အမေတို့ရွာကို ကားလမ်းဘေးမှ ဗိုက်နာနေတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်နဲ့ သူ့ယောက်ကျားကို အမေ ခေါ်လာပြီး အဲ့မိန်းခလေးကို အမေကိုယ်တိုင် လက်သယ်ခေါ်မွေးပေးလိုက်တာ........ ခလေးမက မီးတွင်းထဲမှာ ဆုံးသွားတယ်.....သားအဖေ ဖြစ်တဲ့ ကောင်လေးကတော့ လက်စွပ်တစ်ကွင်းပေးသွားတယ်...... သားကိုသူပြန်လာခေါ်ပါ့မယ်လို့ပြောသွားတာ........ နောက်တော့သူရောက်မလာခဲ့ဘူး...... သားအဖေကို သားတွေ့အောင်ရှာပါ .....အမေ့ သေတ္တာ ထဲမှာ လက်စွပ်ရှိတယ် .. သားး...အ့ အားး"
" အမေ ...အမေ...........အီးးးဟီးးးးး"
########
"ဘာကွ မိုးစက် နဲ့ သူ့သူငယ်ချင်း ဖိုးဝတို့ ရွာထိပ်တောစပ်က ကညှင်ပင် အောက် မှာလိုးနေကြတယ်ဟုတ်လားးးး......သေချာလို့လားကွာ.... "
" သေချာပါတယ် ဆရာရဲ့ ကျတော်တို့ အကုန်မြင်ခဲ့တာ "
" တောက် ...ကွာ ....ငါဖိုးဝကို အမြန်ဆုံးလိုချင်တယ် ငါ့ဆီခေါ်လာခဲ့ပေး"
" မိုးစက်ကိုရော ဆရာ.... "
"မိုးစက်က မင်းတို့နဲ့ မဆိုင်ဘူး ငါ့ဖာသာရှင်းမယ်......မင်းတို့နဲ့ဆိုင်တာ ဖိုးဝပဲ....အဲ့တစ်ယောက်က ခံချင်နေတာ ဆိုတော့ မင်းတို့ အားရအောင်ပြုစုပေးလိုက်ကြပါကွာ...ဟားးးး....ဟားးး"
ဖိုးဝလည်း မနက်ခင်း စောစော တောထဲဝင်ကာ ယုန်ထောင်ထားတဲ့ဘိ မှာ သားကောင်မိလားကြည့်ရန် အိမ်ကအထွက်......
" ဟေ့ရောင် ဖိုးဝ "
" ဘာလည်းကွ ..မင်းတို့နဲ့ ဘာမှပြောစရာမရှိဘူး"
" ငါ့ဆရာကတော့ ပြောစရာရှိနေတယ် မင်းလိုက်ခဲ့"
သားဒွန်းရဲ့ တပည့် ၅ယောက် အုပ်စု လည်း ဆွဲကာခေါ်သွားလေတော့သည်......
×××××××××××××××××
"ဟားးးဟားး ဖိုးဝ. ဖိုးဝ မင်းက ငါသွားတဲ့လမ်းမှာ ဝင်ပိတ်ချင်တာကိုး "
" ခင်ဗျားဘာတွေပြောနေတာလည်း ခင်ဗျားပြောနေတာတွေ ကျုပ်ဘာမှ နားမလည်ဘူး "
" နားးမလည်ဘူးဟုတ်လားး....ဟားဟားး ရီရတယ်ကွာ....နေ့လယ်ခင်းကြီး တောစပ်က ကညှင်ပင်အောက်မှာ.... မိုးစက်နဲ့လိုးနေကြတာ မင်းမဟုတ်ဘူးလား"
" ဟင် ခင်ဗျားး.. ဒါ...ဒါကိုဘယ်လိုသိလည်း "
" ဘယ်လိုသိသလည်းဆိုတာ အရေးမကြီးဘူးဟုတ်လားမဟုတ်ဘူးလားပြော
.....ငြိမ်နေတယ်.... တုန်လှုပ်နေတယ်....အဲ့ဒါဝန်ခံနေတာပဲ.... "
" ငါ မိုးစက်ဦး ကိုချစ်တယ်... မြတ်မြတ်နိုးနိုးနဲ့ကိုချစ်မိနေတာ.... မင်းက ဘာဝင်လုပ်တာလည်း....."
" ကျုပ်သူငယ်ချင်းစိတ်ညစ်နေတယ်.... စိတ်ဖြေတဲ့သဘောနဲ့ ကူညီတာ "
" မင်းလုပ်ပေးစရာမလိုဘူး အဲ့ဒါ.....ငါ့ဖာသာကျိုးစားမယ်..... မိုးစက် ပျော်ဖို့ ငါ့ဖာသာလုပ်ယူမယ် "
" ဟ ဟားး ဟား ခင်ဗျားက မိုးစက်ကို ပျော်အောင်လုပ်မယ်ဟုတ်လား....ဟားဟား အူတက်တော့မယ်..... ဒီမှာ ကျုပ်သူငယ်ချင်းက ခင်ဗျားကို ငွေအတွက်ကလွဲလို့အခြားဘာအကန့်မှ ရှိလာမှာမဟုတ်ဘူး...အဲ့ဒါမြဲမြဲမှတ်ထားးး"
" ဟာကွာ... တောက်စ်... ခွမ်းး. ခလွမ်း"
သာဒွန်းဒေါသထွက်ကာ အနိးနားရှိ ပန်းကန်နဲ့ ခွက်တွေကို ပေါက်ခွဲပလိုက်သည်......
" ဟေ့ကောင်တွေမင်းတို့ ဒီကောင့်ကို ပြုစုပေးလိုက်ကြစမ်းကွာ "
" ဘာ...ဘာလုပ်ကြမလို့လည်း... လွတ်ဗျာ ကျုပ်ကို ....လွတ်...လွတ်စမ်း"
ဖိုးဝဘယ်လို ရုန်းရုန်း အများအားနဲ့ ဆိုတော့..... အောက်ထပ် က အခန်းကျယ်ထဲသို့ ပါသွားလေတော့သည်......
" မင်းပါးစပ် ပိတ်ထားစမ်းကွာ အသားနာချင်လို့လားးး....အဲ့ကောင်ပါးစပ်ကို အဝတ်စည်းထားစမ်းကွာ နားညည်းတယ်...."
ပထမဆုံး သာဒွန်းရဲ့ အားအကိုးရဆုံး တပည့်ဖြစ်တဲ့ မျိုးလင်း (အသက်=26..အသားညို ဘော်ဒီပိန်ပြီး ကျစ်တယ်) ...ကအရင်ဆုံး လိုးရန် ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်ပလိုက်တယ်...... ဖိုးဝရုန်းလို့မရအောင် ကျန်လေးယောက်က. တစ်ဖက်စီ ချုပ်ကိုင်ထားလေသည်.... မျိုးလင်းလည်း ဖိုးဝရဲ့ နီရဲရဲ ...စူထွက်နေတဲ့ ခရေလေးကိုမြင်တာနဲ့ လီးက အလိုလိုတောင်လာလေတော့သည်...... အနီးနားရှိ အဖော်ဂျယ်ကို ရွဲနစ်နေအောင် သုတ်လိမ်းလိုက်ပြီး လီးကို အရှိန်နဲ့ ဆောင့်လိုးလိုက်လေသည်.....
" ဗြစ် ဗြိ ဗြစ် "
" အူးး အွန်း ဝူးး အူး "
ပါးစပ်ကို အဝတ်နဲ့စည်းထားတော့ နာလည်းအော်သံကမထွက်..... မျက်ရည်တွေက ကျနေပြီး..... အံကိုကျိတ်ထားလေသည်..
" အားး ရှီးးး ကောင်းလိုပ်တာကွာ "
" ဖပ် ဖွတ် ဖပ် ဖပ် ဖပ် "
မျိုးလင်းလည်း အရသာတွေ့နေလေရာ လီးအဝင်အထွက်တိုင်းကို ဇိမ်ဆွဲကာ တစ်ချက်ချင်းလိုးလေတော့သည်.....သုတ်အားထိမ်းနိုင်သူဖြစ်လေရာ.....၄၅မိနစ်လောက် ထိမပြီးသေးပေ....ဘေးကလေးယောက်လည်း ဖိုးဝမှာ ရုန်းဖို့ပင်အားအင်မရှိတော့မှန်းသိရကာ..... လွှတ်ထားပေးလိုက်ပြီး သူတို့လီးကြီးတွေကို ကိုင်ကာ ထုနေကြလေသည်......
နောက်ထပ် ၁၀ချက်လောက်လိုးပြီးတော့ မျိုးလင်း၏ လီးမှ လရည်တွေက. ဖိုးဝ၏ ဖင်ထဲသို့ တရှိန်ထိုးပန်းထွက်သွားလေသည်....
" အားး အ့ ဟားး ထွက်ပြီ.... အ့ "
မျိုးလင်းပြီးတာနဲ့ နောက်တစ်ယောက် ခိုင်မြဲ (အသက် =23နှစ် တရုတ်မျက်နှာပေါက် နဲ့ )....လီးကို ထိုးထည့်ကာ တရစပ် လိုးလေသည်..... ထိုနည်းဖြင့် အလှည့်ကျ လိုးကြလေရာ.... နေ့လည် ထမင်းစားချိန်မှ အားရကာ လွှတ်ပေးလိုက်လေသည်....... ဖိုးဝလည်း ယိုင်နဲ့သော ခြေလှမ်းများဖြင့် ပြန်လာလေတော့ သည်.......... ညနေခင်းကြတော့ ဖိုးဝအိမ်က အိမ်သားတွေ ရွာဦးကျောင်းသွားကြချိန်တွင် မိုးစက်ဦး ရောက်လာလေသည်...
" ဖိုးဝရေ... ဟေ့ရောင် ဖိုးဝ ငါနဲ့ခနလိုက်ခဲ့အုံးကွ.... ဟာ.. ဟေ့ မင်းမျက်နှာလည်းမကောင်းပါလား... ဘာဖြစ်တာလည်း"
" အီး.. ဟီးး အဟင့် ငါ့ .ငါ့ကို"
" အေး ဘာဖြစ်လည်း ပြောစမ်းပါကွ ရင်တွေတုန်လိုက်တာ "
" ငါမနက်က တောထဲယုန်ထောင်ထားတာ သွားကြည့်တော့ သာဒွန်းရဲ့ တပည့်တွေလာခေါ်လို့ လိုက်သွားတာ...ဟိုလည်းရောက်ရော.....ဟိုနေ့က မင်းနဲ့ငါ ကညှင်ပင်အောက်က ကိစ္စကို သာဒွန်းရဲ့တပည့်တွေက မြင်သွားတယ်လို့ ပြောပြတယ်... ပြီးတော့ ...အီးဟီးးးဟီးးအစ်... ငါ့ ငါ့ကို အကုန်လုံး ဝိုင်းပြီး မုဒိန်းကျင့်ကြတယ် "
" ဘာာာ တောက်..ဒီကောင်တွေတော့ကွာ.... မင်းနေခဲ့....ငါနဲ့တွေ့မယ် အဲ့ကောင်တွေ "
. " ထားလိုက်ပါတော့ မိုးစက်ရာ...ပြသနာတွေ ရှုပ်ကုန်မယ် "
. " ငါ့ ကိုလွှတ်စမ်းကွာ ဖိုးဝ..... ငါဒီကောင်တွေနဲ့စာရင်းရှင်းရမှ ကျေနပ်နိုင်မယ်"
ဖိုးဝတားနေတဲ့ကြားထဲကကို ဇွတ်ထွက်သွားလေတော့သည်.........
" ကိုသာဒွန်း ဟေ့လူ သာဒွန်း ခင်ဗျားထွက်ခဲ့ "
ခြံဝကပင်အော်နေသဖြင့် သာဒွန်းရဲ့ တပည့်တစ်ဦးထွက်လာလေသည်.....
" မိုးစက် ....ဆရာက အိမ်ပေါ်တက်ခဲ့ပါတဲ့"
မိုးစက်လည်း သာဒွန်း ၏ တပည့်၅ယောက်ကို ဘုကြည့်ကြည့်ကာ မင်းတို့ငါနဲ့တွေ့မယ် ဟူသော အကြည့်ဖြင့် ကြည့်ပြီး အိမ်ပေါ်တက်သွားလေသည်........
" ကိုသာဒွန်း ခင်ဗျား ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလည်း ဖိုးဝကို ကျုပ်နဲ့ ဖိုးဝ ဘာဖြစ်ဖြစ် ခင်ဗျားနဲ့ ဘာဆိုင်လည်း "
" ငါက ရွာထဲက ကွမ်းတောင်ကိုင် မိန်းမချောတွေကို ကျော်ပြီး မင်းကိုမှ ချစ်မိနေတာကိုး မိုးစက်လေးရဲ့..... ကိုလုပ်တာမှားချင်မှားလိမ့်မယ် ....အချစ်နဲ့ စစ်မှာ မတရားတာ မရှိဘူးဘူးကွ "
" ဘာအချစ် ဟုတ်လား.... ဟား ဟားးး အချစ်တဲ့ ဟားးဟားးး......ခွေးပါးစပ်က နတ်စကားထွက်လို့..... ခင်ဗျားလို ဖာခေါင်းအဆင့် နဲ့ လူရဲ့ပါးစပ်က အချစ်ဆိုတဲ့ စကားကြားရတာ အင်မတန် ရီဖို့ကောင်းတယ်....."
" မိုးစက် ငါမင်းကို သဝန်တိုပြီး လုပ်မိလုပ်ရာ လုပ်မိလိုက်တယ်.... အဲ့အတွက် ငါဘယ်လိုပေးဆပ်ရမလည်း....ဖိုးဝကို ငွေဘယ်လောက် ပေးရမလည်း"
" ငွေ ဟုတ်လားးး ငွေ ....အရာရာကို ငွေနဲ့ဝယ်လို့ရနေရင် သိပ်ပျော်ဖို့ကောင်းမှာပဲ လောကကြီးက "
" ကျုပ်သူငယ်ချင်း ယောက်ကျားလေးမို့ ဗိုက်မကြီးပေမဲ့ လူ၅ယောက် တရစပ်လိုးတာကို ခံလိုက်ရတာ.... သေလုနီးပါးပဲ.....အဲ့တော့ ခင်ဗျားတပည့်တွေ အချင်းချင်း ပြန်လိုးနေတာကို ကျုပ်ကြည့်ချင်တယ်.... သူတို့လည်း ဖင်ခံဖူးသွားတာပေါ့........ စေခိုင်းသူ မင်းဧကရာဇ် ခင်ဗျားကိုတော့ ကျုပ်က သီးသန့် ဒဏ်ခတ်ပေးမယ် "
ဟုပြီ မိုးစက် ဖြစ်စေချင်သလို ဖြစ်ရမယ်...ဟေ့ကောင်တွေ အကုန်အိမ်ပေါ်တက်ခဲ့ "
အသီးသီး အိမ်ပေါ်ရောက်လာကြတော့
" မင်းတို့အဝတ်တွေ အကုန် ချွတ် အောက်ခံဘောင်းဘီပါချွတ်ကြကွာ ....ပြီးရင် ....မင်းတို့ အပြန်အလှန် လိုးကြကွာ."
" ဗျာ ဆရာ ကျွတော်တို့က. ဆရာ့အတွက်..... မလိုချင်ဘူး ဟေ့ရောက်တွေ မင်းတို့ ငါပေးတာယူ ကျွေးတာစားနေတာမို့လား အခု မိုးစက်က မကျေနပ်ဘူး..... မင်းတို့ မုန့်လက်ကောက်စားချင်နေလို့လား.... "
" ထောင်ထဲတော့မဝင်ပါရစေနဲ့ဆရာရယ်"
" အေးအဲ့လိုဆို လိုးကြကွာ အပြန်အလှန်"
အကုန်လုံးက မကျေနပ်ပေမဲ့ ထောင်ထဲဝင်ရမှာကတစ်ကြောင်း ထွက်ပြေးလည်း သွားစရာကမရှိတာတစ်ကြောင်းကြောင့် ခိုင်းသလို လုပ်ပေးရန် ဆုံးဖြတ်ကာ.....
မျိုးလင်းနဲ့ခိုင်မြဲက ဦးဆောင်ကာ ဟိန္ဒူဘာသာဝင် ညီအစ်ကို နှစ်ယောက်ကို လိုးရန် ပြင်လိုက်သည်..... ..ကျန်တဲ့သူမှာ အသက် ၁၄နှစ်အရွယ် ကောင်လေးဖြစ်သည်......
" ကျွတော် က လိုးတဲ့အထဲမှာလည်း မပါပါဘူးဗျာ အကိုတွေလိုးတာကိုထိုင်ကြည့်ပြီး ဂွင်းထုနေခဲ့တာပါ"
မိုးစက်က ဝင်ပြောလိုက်သည်...
" အဲ့လိုဆို မင်းအခုလည်း ဂွင်းထိုင်ထုနေ"
မျိုးလင်းကတော့ လိုးရန် ကုလားရဲ့ ဖင်ကို ဖြဲကာ အဖော်ဂျယ်ထည့်ပြီး လိုးလေတော့သည်...... ခိုင်မြဲကလည်း နောက်တစ်ယောက်ကို ခုံပေါ်ပက်လက် လှန်တင်ကာ ခြေထောက်ကို ပုခုံးပေါ်ထမ်းကာ လိုးလေတော့သည်....
" ဗြစ် ဗရစ် ဗြစ် ဗြွတ် "
" အားးး အားးးအ့ အားးးး"
" အ့ အားးး ရှီးးးးးး ကောင်းလိုက်တာကွာကုလားဖင်လိုးလိုကောင်းမှန်းအခုမှ သိတယ် အားးးး"
" ဖက် ဖက် ဖွတ် ဖက် ဖပ် "
အတော်ကြာကြာထိ လိုးပြီးနောက် မျိုးလင်းနဲ့ ခိုင်မြဲမှာ လရည်တွေ ပန်ကာ ပြီးသွားလေတော့သည်......
ထို့နောက် မျိုးလင်းနဲ့ ခိုင်မြဲ က ခံရကာ ကုလားနှစ်ယောက်က. လိုးလေသည်......
ဖင်ခံရသဖြင့် နာကျင်စွာ အော်ဟစ်သံ လိုးနေပုံတွေကို ကြည့်ပြီး ကျေနပ်နေသူက. မိုးစက်ဦးပါပဲ ....
အားလုံးလိုးလို့ ပြီးတော့ အောက်သို့ ပြန်ဆင်းသွားကြလေတော့သည်.. ...
" ကဲ ခင်ဗျားအလှည့် "
" ကိုရော အဲ့လိုလိုးရမှာလား"
" ခင်ဗျားကို လိုးမှာ ကျုပ်က "
" ပြီးမှ လိုးကွာ အကိုအရင်လိုးမယ် "
" ခင်ဗျားကို အရသာခံခိုင်းဖို့ ခင်ဗျားကို ဖျော်ဖြေဖို့လာတယ်များထင်နေလား ...ဒီလောက်နဲ့မကျေနပိနိုင်ဘူး"
မိုးစက်လည်း အနီးရှိ အရက်ပုလင်းကို ယူကာ သာဒွန်းရဲ့ ခေါင်းကို ရိုက်ခွဲလိုက်သည်...."ခွပ် ........ခွပ်"
"ဟာ ဟာ သွေး သွေးတွေ ...."
မိုးစက်လည်း နာကျင်ယုံ မူးမေ့ယုံလောက်သာ ရည်ရွယ်ပေမဲ့ လက်လွန်ကာ လုပ်လိုက်မိလေသည်..... သေလားရှင်လားလည်းမသိတော့ ထွက်ပြေးဖို့သာ ကြံလိုက်သည်......... ကြောက်....ကြောက်နဲ့ ပြေးလာလိုက်တာ ဖိုးဝအိမ်သို့ ပြန်ရောက်လာလေသည်.........
" ဟာ မိုးစက် ဘာဖြစ်လာတာလည်း"
" ငါ ငါ သာဒွန်းကို.... ပုလင်းနဲ့ ရိုက်လိုက်တာ သွေးတွေ... သေပြီလားမသိဘူး"
" မိုးစက်ရာ ငါတားနေတဲ့ကြားထဲက..ဒီလိုလုပ် မင်းအမေ မသေခင်က. မင်းအဖေကို ရှာဖို့ ပြောခဲ့တယ်မို့လား ...အေး မင်းယူစရာရှိတာ နဲနဲပါးပါးယူပြီး ပြေးတော့ကွာ ရန်ကုန်ထိ.....တစ်နေရာရာမှာ ....အချေ ချပြီး ဇာတ်မြုပ်နေ"
" ငါ...ငါ မပြေးရဲဘူး"
" ဟာ ....အချိန်မရဘူး...... မိုးစက် မင်းအဖမ်းခံရလိမ့်မယ် သွားတော့....... "
ဆက်ရန် အပိုင်း - ၂
---------------------------------------------
မှတ်ချက်။ ။ ထန်ပြီး ထုပါ.. အတုမယူပါနှင့်😁
<Zawgyi>
ေရာင္နီလာမဲ့အလင္းတန္း
အပိုင္း - ၁
Credit; M.Y.S
~~~~
ရန္ကုန္-မန္းေလး လမ္းေဟာင္း ရဲ႕ လမ္းေဘး တစ္ေနရာထဲမွာ အေၾကာ္တဲေလးထဲမွာ မိုးစက္ဦး နဲ႔ မိခင္ျဖစ္သူ ေဒၚခင္မာ တို႔ မနက္ေစာေစာဆို လုပ္ေနၾက အတိုင္း အေၾကာ္ေရာင္းရန္ ျပင္ဆင္ရေလသည္....
" သားေရ အခ်ဥ္စပ္ထားလိုက္ေတာ့.... အေမ ေၾကာ္ပီေနာ္ လင္းလုၿပီသားရဲ႕ "
" ဟုတ္ကဲ့ အေမ သား ခနေန ထင္းသယ္ေပးမယ္ "
"ေအးေအးး ငါ႔မွာလည္း ဒီသားေလး တစ္ေယာက္ရွိလို႔ သာပဲ ဟိုေကာင္ေတြကလည္း ဘာမွ အားမကိုးရဘူး "
ခနေနေတာ့ အလင္းေရာင္က က်လာေတာ့ ရြာနီးခ်ဳပ္စပ္မွ အေၾကာ္ဝယ္သူမ်ား...ကားနဲ႔သြားလာသူမ်ားမွ ဝင္စားၾကသူမ်ားျဖင့္ ေဒၚခင္မာ၏ အေၾကာ္တဲေလးမွာ စည္ကားလ်က္ရွိသည္..... မစည္ကားလို႔လည္းမျဖစ္ ေယာက်္ားျဖစ္သူနဲ႔ သား၂ေယာက္က. အခ်ိန္ျပည့္ မူး႐ူးေနကာ.. ပုလင္းတူဗူးဆို႔ေတြ... ဒီၾကားထဲ လိမ္မာေနတဲ့ မိုးစက္ဦးကို အႏိုင္က်င့္ခ်င္ၾကေသးတယ္...... ထိုအခ်ိန္တြင္ ေဒၚခင္မာ၏ ေယာက္်ား ဦးေအာင္စိန္ ေရာက္လာေလသည္...
" ခင္မာ ငါ႔ကို အရက္ဖိုး ေပးအုံး "
" က်ဳပ္ အခုမွ ေစ်းေရာင္းေကာင္းတုန္း ကိုေအာင္စိန္ရဲ႕ ခနေနမွ ယူပါလားေတာ္"
" အာ ေတာက္ ေစာက္စကားမ်ားလိုက္တာ ဒီေကာင္မ. ေပးမွာသာေပးစမ္း "
မိုးစက္ဦးလည္း မေနသာေတာ့ဘဲ ခါးပုံစထဲက ၅၀၀ကို ေပးလိုက္ေလသည္.....
" ေရာ့ေရာ့ အေဖ သားဆီကယူ..... "
" ေအး မင္းအလိုက္သိလာၿပီ.... ဟိုေကာင္မ ေနာက္ခါ ငါေတာင္းလို႔မေပးရင္ နင္ေသၿပီသာမွတ္"
ေဒၚခင္မာလည္း သက္ျပင္းခ်ကာ .....သားျဖစ္သူရဲ႕ ေရွ႕ေရးေတြးၿပီးရင္ေမာရေလသည္.....
" ေၾသာ္ ငါ႔သားေလးလည္း ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ေနရမဲ့ ဟာကို အေမ့ဆီေရာက္ေတာ့ စိတ္ဆင္းရဲေနရၿပီ....."
" ရပါတယ္ အေမရ သားဘဝမွာ အေမ ရွိရင္ အရာရာျပည္စုံၿပီ "
တကယ္လည္း မိုးစက္ဦးမွာ ျဖဴႏုေနတဲ့႐ုပ္ရည္ နဲ႔ က်စ္လစ္တဲ့ ခႏၶာကိုယ္ တို႔က. ေခတ္မွီ ေစ်းႀကီးတဲ့ အဝတ္အစားနဲ႔ အဆင္တန္တာေတြသာ ဝတ္လိုက္ရင္ နာမည္ႀကီး ေမာ္ဒယ္ေတာင္ ျဖစ္ေလာက္တယ့္ ႐ုပ္မ်ိဳး ...တစ္ရက္ေတာ့ မိုးစက္ဦးျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဖ်ားပါေလေတာ့သည္.။
" အေမရယ္ သားလိုက္ပါရေစ ေစ်းေရာင္းတာ သားေနေကာင္းပါတယ္... အေမတစ္ေယာက္တည္း ဘယ္လိုလုပ္ ျဖစ္မလည္း "
" ရပါတယ္ သားရယ္ အေမလုပ္ေနၾကေတြပါ.... ဒီေန႔ သားသူငယ္ခ်င္း ရြာအေရွ႕ပိုင္းက ေကာင္ေလး ဖိုးဝ လိုက္ေပးမယ္ေျပာထားတယ္.... အခုေလာက္ဆို အေၾကာ္တဲမွာ ေစာင့္ေနေလာက္ၿပီ "
ေဒၚခင္မာလည္း အေၾကာ္တဲသို႔ ပုဆိုးစုတ္ေလးေခါင္းေပါင္းကာ ပစၥည္းေတြယူၿပီးသြားေလေတာ့သည္။
ခနေန ေတာ့ အကိုႏွစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ထူးေအာင္ နဲ႔ လွေမာင္ ႏိုးလာေလသည္.........
" မိုးစက္ အကို႔ကို ပိုက္ဆံေပးစမ္းပါ "
" အာ မရွိဘူး ကိုႀကီးထူးေအာင္ ရ ကိုႀကီးက ဖဲ႐ိုက္ျပစ္မွာ မရွိဘူး "
တစ္ေယာက္ကို ေျပာလို႔မွ မဆုံးေသးဘူး ေနာက္တစ္ေယာက္အသံပါၾကားရေလေတာ့သည္.
" မေပးလို႔မရဘူး ဒီေန႔ၾကက္ဝိုင္းက. ပြဲ ႀကီးက. ေသခ်ာေပါက္ႏိုင္မွာ ႏိုင္ေတာ့ျပန္ေပးမယ္ေလကြာ "
" အာ ဘယ္သူ့မွ မေပးဘူး ကြၽေတာ့္မွာ ေပးစရာလည္းမရွိဘူး...... "
" ေတာက္ ဒီေကာင္ အေကာင္းေျပာေနတာ မရဘူး ထင္တယ္ "
မိုးစက္လည္း ခါတိုင္းဆိုရင္ေတာ့ ရွိသေလာက္ေလး ေပးေနၾက ျဖစ္ေသာ္လည္း ဒီေန႔ အေမျဖစ္သူ ေဒၚခင္မာ တစ္ဦးတည္းေစ်းသြားေရာင္းရတာကို ၾကည့္ကာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၿပီး ရသမွ် စုထားမည္ဟု ေတြးကာ မေပးခ်င္းျဖစ္သည္။
" မင္းေပးေနာ္ မေပးလို႔ကေတာ့ ငါတို႔အဆိုး မဆိုနဲ႔ .......ၾကာတယ္ကြာ ထူးေအာင္ ဒီေကာင္ အၾကမ္းဖက္မွ ရမယ္ ခ်ဳပ္ထားကြာ ငါရွာမယ္ "
မိုးစက္ဦးကို လက္ျပန္ခ်ဳပ္ထားၿပီး ခႏၶာကိုအႏွံ႔ရွာေနေလသည္. ထူးေအာင္က. မိုးစက္ဦး၏ ဖင္ေပၚလို႔ခြကာ ထိုင္ၿပီး ခ်ဳပ္ထားသျဖင့္ ဖင္ႏွစ္မႊာ ၾကားမွာ ထူးေအာင္ရဲ႕ လီးက တိုးဝင္ေနေလသည္.။
" အ့ နာတယ္..... ကိုႀကီးတို႔ေနာ္ အႏိုင္မက်င့္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ့ကို လႊတ္ေပး..ဘယ္လိုေတာင္းေတာင္း ေပးမွာမဟုတ္ဘူး....."
" မင္းပဲ မေပးမလား ငါတို႔ပဲ မရ ရေအာင္ ယူမလား ၾကည့္တာေပါ႔ ကြာ......... "
ထူးေအာင္လည္း မိုးစက္ဦးရဲ႕ ဖင္ႏွစ္မႊာၾကားမွာ ေရာက္ေနတဲ့ လီးက. ေတာင္စျပဳေနေလသည္.......
" လွေမာင္ ဒီေကာင္က. ေယာက္်ားေလးသာျဖစ္တာ အေတာ္ေတာ့ ေတာင့္တာပဲကြ ဒီမွာၾကည့္စမ္း "
လွေမာင္လည္း လုံးဝန္းတင္းေနတဲ့ ဖင္လုံးေတြနဲ႔ ထူးေအာင္ရဲ႕ေတာင္ေနတဲ့ လီးကို ျမင္လိုက္ရေတာ့.......
" အဲ့ လိုဆိုလည္း ဗ်ဴဟာ ေျပာင္းၾကတာ ေပါ႔ ထူးေအာင္ရာ.... "
ထူးေအာင္ က ခ်ဳပ္ထားတာကို မလႊတ္ေပးဘဲ ......လွေမာင္ကလည္း မိုးစက္ဦးရဲ႕ ပုဆိုးကို ဆြဲခြၽတ္ခ်ကာ ဖင္အဝသို႔ တံေတြး ေထြးခ်လိုက္ၿပီး လီးနဲ႔ေတ့ကာ လိုးခြဲေလေတာ့သည္။
" ဗ်စ္ ဖြတ္ ၿဗိ ဗ်စ္ "
" အားး အ့အားးး ေသပါၿပီ ဗ် နာလိုက္တာ ကြၽေတာ့္ကိုလႊတ္ေပးပါ ပိုက္ဆံေပးပါေတာ့မယ္ "
" မရေတာ့ဘူး ကြအခုမွေတာ့ မင္းဖင္ကို အားရေအာင္လိုးၿပီးမွ သြားေတာ့မွာ "
" အားးး နာတယ္ လႊတ္ေပးပါ ....ညီအစ္ကိုခ်င္းေတြကိုဗ်ာ မလုပ္ေကာင္းပါဘူး "
" မင္းပါးစပ္ပိတ္ထားစမ္းကြာ "
လွေမာင္မွာ ညိဳညိဳက်စ္က်စ္ သူ၏ ခႏၶာကိုယ္ ကို ယိမ္းကာ မိုးစက္ဦး၏ ဖင္ကို ၿဖဲကာ ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေနေလေတာ့သည္.....
" ဖက္ ဖြတ္ ႁဗြတ္ ဖက္ ဖက္ "
"အားး အားး အ့ အ့ အားး အင္းး အင္းး ဟင္းးး ဟင္း"
"လွေမာင္ ေရ ဒီေကာင္ ၿငီးသံထြက္လာၿပီ ကြ ဖင္ခံရတာ ေကာင္းလာၿပီထင္တယ္ ကြ လိုးကြာ လိုးသာလိုး အားမနာနဲ႔ "
" ေအးကြ ဒီေကာင့္ ဖင္က. က်ပ္ေနတာပဲ... အားး အားးရွီးးးေကာင္းလိုက္တာကြာ......."
လွေမာင္လည္း ၁၀ခ်က္ေလာက္ တရစပ္ေစာင့္လိုးအၿပီး မိုးစက္ဦး၏ ဖင္ထဲသို႔ လရည္ေတြ ပန္းထည့္ကာ ၿပီးသြားေလေတာ့သည္.။
လွေမာင္လရည္ေတြ ကုန္ေအာင္ထည့္အၿပီးမွာေတာ့...... ထူးေအာင္က မိုးစက္ဦးရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ ကို ပက္လက္လွန္ကာ ေပါင္ကို ေထာင္ကာ ၿဖဲထားလိုက္ၿပီး လိုးရန္လီးကို ကိုင္ကာ စြလိုက္သည္.။
ထူးေအာင္ရဲ႕ လီးက. လွေမာင္ထက္ ပိုတုပ္ေလရာ...... လွေမာင္ရဲ႕ လရည္ေတြေၾကာင့္သာ အဝင္ေခ်ာသြားေလေတာ့သည္.....
" အားး အ့ ကိုႀကီး ထူးေအာင္ ေျဖးေျဖးထည့္ပါဗ်..... ကိုႀကီးလွေမာင္ လီးထက္ပိုတုတ္တယ္ ဗ်ာ နာတယ္ "
" မင္းခနေန ေကာင္းသြားမွာပါကြာ.... ခနက လွေမာင္လိုးတာေကာင္းလား"
မိုးစက္ဦး မေျဖေသာ္လည္း ေကာင္းေနတာေတာ့အမွန္ပါ.... ၿပီးသြားမွာေတာင္စိုးရိမ္ေနခဲ့တာ..... အခု ထူးေအာင္ကပါ ထပ္လိုးေပးမယ္ဆိုေတာ့ မိုးစက္ မ႐ုန္းေတာ့ဘဲ အလိုက္သင့္သာ ေနေပးလိုက္ေတာ့သည္..
" အာ့ အ့ အားး ကိုႀကီးထူးေအာင္ လိုးပါ... အ့ ၾကမ္းၾကမ္းေလး ဖိလိုး ကြၽေတာ့္ ဖင္ဝမွာ အခုထိယားေနတုန္း... အားး လိုးလိုးးး"
မိုးစက္ဦး သူ့ပါးစပ္က ထြက္လာတဲ့ စကားေတြအတြက္ အံ့ၾသရေလသည္... သူဟာ တဏွာထန္သူတစ္ေယာက္လားဆိုတာ သူကိုယ္တိုင္လည္း မေဝခြဲတက္ ေတာ့ပါ။ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အခု လိုးေပးေနတာကို ခံရတာေတာ့ အရမ္းကိုေကာင္းေနေလသည္။
"အားး အ့အားး ရွီး ေကာင္းတယ္ မိုးစက္ရာ မင္းဖင္က. စီးက်ပ္ေနတာပဲ.. .ငါ႔လရည္ေတြ ထိမ္းမထားႏိုင္ေတာ့ဘူး......အားးး အ့ အာ့ ၿပီးၿပီ ထြက္ၿပီ ...အ့ အ့ အားး ေကာင္းလိုက္တာကြာ"
.......ႏွစ္ေယာက္လုံး လိုးလို႔ၿပီးတာေတာင္ မထေသးဘဲ မိုးစက္ဦး ၏ အနားမွာထိုင္ကာ မိုးစက္၏ လီးကို ေသခ်ာၾကည့္ေနတာေၾကာင့္ ေမးလိုက္သည္......
" ကိုႀကီးတို႔ သြားၾကေတာ့ေလ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ၿပီးၿပီမို႔လား "
" မင္းရဲ႕ လီးက. ငါတို႔နီးနီးပါလားကြ စံခ်ိန္မွီသားပဲ..... ဒီေလာက္အလုပ္မ်ားေနတာကို ဂြင္းထုဖို႔အခ်ိန္က ရွိေသးတယ္ေပါ႔ ....မင္း လည္း အထန္ပဲကြ..... ကဲမထူးပါဘူး မင္းကိုငါတို႔ ျပန္ျပဳစုေပးခဲ့မယ္ "
ထူးေအာင္က လီးကိုကိုင္ကာ ထုေပးၿပီး လွေမာင္က. ႏို႔ေတြကို ေခ်ကာ စို႔ေပးေနေလသည္......မိုးစက္ဦးလည္း မႀကဳံစဖူး ႀကဳံးဖူးတာေတြေၾကာင့္ အရသာထူးကိုရရွိကာ ေကာင္းေနေလေတာ့သည္....
" အားး ဟားး အားး အ့ ထု ေပး ထုထု အားးေကာင္းလိုက္တာ . .အ့ ၿပီးၿပီ ထြက္ၿပီ ......"
" မင္းလည္း လကည္ေတြအမ်ားႀကီးထြက္တာပဲကြ မင္းလည္းအထန္ပဲ "
ထူးေအာင္နဲ႔ လွေမာင္လည္း မိုးစက္ဦး၏ ေခါင္းအုံးေအာက္က. ပိုက္ဆံကို ႏႈိက္ၿပီး ထြက္သြားေလေတာ့သည္....
.........
မိုးတြင္းဘက္ကလည္း ျဖစ္ေလေတာ့ အေၾကာ္တဲထဲ ေရဝင္သျဖင့္ အေၾကာ္ေရာင္းလို႔လည္းမရ.... အလုပ္မလုပ္ရင္လည္း ထမင္းစားဖို႔အျပင္..... တခ်ိန္လုံး ဒုကၡေပးေနတဲ့ အမူးသမား ၾကက္သမား ဖဲသမားကရွိေသးသျဖင့္ ေဒၚခင္မာနဲ႔ မိုးစက္ဦးတို႔ မွာ လယ္ထဲက ကန္စြန္းခ်ိဳး ဖားရွာ ငါးရွာျဖင့္အသက္ေမြးျပဳရေလသည္..... မနက္ခင္း ရသမွ်ေလး ေစ်းကိုေျပးေရာင္း ၿပီး ညေနခင္းဆိုရင္ေဒၚခင္မာက အိမ္ေပါက္ေစ့ အဝတ္ေလွ်ာ္ ထမင္းခ်က္က. အလုပ္လုပ္ရသည္....... မိုးစက္ကေတာ့ မိခင္ကို လိုက္ၿပီးကူညီေပးေလသည္........ တစ္ရက္ေတာ့ မိုးစက္တို႔ အဝတ္ေလွ်ာ္တဲ့ အိမ္က. ဝါဆိုသက္န္း ကပ္မည္ျဖစ္၍..... အင္းသူႀကီး ကိုသာဒြန္းကို ဖိတ္စာသြားဖိတ္ရန္ ခိုင္းေတာ့...... မိုးစက္လည္း ဖိုးဝကို အေဖာ္ေခၚၿပီး သြားေလသည္.... ......
" မိုးစက္ရာ မင္းကလည္း ျငင္းလိုက္တာမဟုတ္ဘူး အဲ့လူႀကီးဆီ မင္းသြားခ်င္တာလည္းမဟုတ္ဘဲနဲ႔ "
" မိုးမကုန္ခင္ထိ အေၾကာင္ျပန္ေရာင္းလို႔အဆင္မေျပဘူးကြ..... အလုပ္လုပ္တဲ့အိမ္က ခိုင္းေတာ့လည္း လုပ္ရတာေပါ႔ကြာ "
ကိုသာဒြန္းက ေယာက္က်္ားပီသေသာ႐ုပ္ရည္နဲ႔ ခႏၶာကိုယ္..... အသက္၃၀အရြယ္ ေယာက္်ားပ်ိဳတစ္ဦးျဖစ္သည္........ သူနဲ႔မကင္းႏိုင္ေသာ.... ရြာထဲက. ေစ်းသယ္ အပ်ိဳမေလးမ်ားကို ရိသဲ့သဲ့ေျပာ....ႏွာဘူးထ...... အဓိက ကေတာ့ မိုးစက္ကိုပါ ႏွာဘူးထေနခ်င္းျဖစ္သည္..... ထို႔ေၾကာင့္ မိုးစက္ လုံးဝၾကည့္လို႔မရ ေပ.....
" ေဟ့ေရာင္ေတြ မင္းတို႔ဆရာ ကိုသာဒြန္းကို ဒိဖိတ္စာေပးလိုက္"
မိုးစက္လည္း ေပးၿပီး ျပန္မည္ဟု စဥ္းစားလိုက္ေသာ္လည္း.......
." ေၾသာ္ ဆရာ ကေတာ္ပါလားဗ် ကိုယ့္ဖာသာ သြားေပးေလ "
" မင္းဘာစကားေျပာတာလည္း ငါေယာက္်ားကြ...... မင္းဆရာကသာ ႏွာဘူး ေစာက္ေျခာက္ "
" မင္း ဘာေျပာတယ္ ငါ႔ဆရာကို... ေတာက္ေသေတာ့မယ္ မင္းေတာ့..... "
ကိုသာဒြန္းရဲ႕ တပည့္နဲ႔ စကားမ်ားေနတုန္း အိမ္ေပၚထက္မွ ကိုသာဒြန္းရဲ႕ ေအာ္ေခၚသံကို ၾကားရေလေတာ့သည္......
" ေဟ့ ဧည့္သည္ကို အဲ့လိုမဆက္ဆံရဘူးေလကြာ ငါ႔ဆီလႊတ္လိုက္ "
မိုးစက္နဲ႔ ဖိုးဝလည္း မထူးေတာ့ၿပီဟုယူဆက အိမ္ေပၚသို႔ တက္ခဲ့ေလေတာ့သည္....
" ကဲေရာ့ ဖိတ္စာ ...က်ဳပ္ျပန္ၿပီ "
" ေနပါအုံး မိုးစက္ ေလးရယ္... ကိုနဲ႔ စကားေျပာရေအာင္ ခနေလးပါ "
" ခင္ဗ်ားလို မိန္းမပ်ိဳတိုင္းကို ေျခေတာ္တင္ေနတဲ့ လူယုတ္မာနဲ႔ ဘာစကားမွ ေျပာစရာ မလိုဘူး"
" မိုးစက္ အခုလို ပင္ပန္းေနတာ ကိုမၾကည့္ရက္ဘူး.....ကို႔အင္းထဲက ငါးေတြယူေရာင္းပါလား ပိုက္ဆံေပးစရာမလိုေတာ့ ရတဲ့ဟာ မိုးစက္ အျမတ္ပဲေပါ႔ ...."
" ေက်းဇူးတင္ေပမဲ့ မလိုအပ္ဘူး သြားလိုက္ပါအုံးမယ္ "
တစ္ရက္ေတာ့ ေဒၚခင္မာ မွာ သြားရင္လာရင္းေျခေထာက္ကို သံျပားရွၿပီး အနာရွိန္နဲ႔ ဖ်ားကာ အိပ္ရာထဲလဲေလေတာ့သည္....
မိုးစက္လည္း လက္ထဲပိုက္ဆံကမရွိေတာ့ဘာလုပ္လို႔ဘာကိုင္ရမွန္းမသိ...မိုးစက္လည္း ကိုသာဒြန္းေျပာခဲ့တာေတြကို ၾကားေယာင္ ေနေလ သည္...........
.....ညေနခင္း ေဒၚခင္မာကို ေဆးတိုက္ၿပီး မိုးစက္လည္း ကိုသာဒြန္းရဲ႕ အင္းထဲသို႔ သြားေလေတာ့သည္...
" မင္းတို႔ဆရာ ကိုသြားေျပာ ငါေရာက္ေနတယ္လို႔"
ခနၾကာေတာ့ သာဒြန္းရဲ႕ တပည့္ ျပန္ထြက္လာေလသည္.......
" ဆရာက ဝင္လာခဲ့ပါတဲ့ "
မိုးစက္လည္း အခက္အခဲေတြ ေျဖရွင္းဖို႔ သူ့ခႏၶာကိုယ္ ကိုေပးဆပ္ရန္ ဆုံးျဖတ္ထားေလေတာ့သည္............
" မိုးစက္ေလး လာေလ ကို႔ဆီကို အေရးႀကီးကိစၥရွိလို႔လား "
" က်ေတာ္အခု ကိုသာဒြန္းရဲ႕ အကူအညီကို လိုအပ္ေနတယ္ အဲ့အတြက္ ဘာေပးရေပးရ. ကြၽေတာ္ေပးမယ္....ကိုသာဒြန္းျပန္ယူမဲ့ တန္ရာတန္ေၾကးကို ကြၽေတာ္ သိၿပီးသားပါ
မိုးစက္ဦးလည္း ခႏၶာကိုယ္ ေပၚက အဝတ္ေတြကို တစ္လႊာခ်င္း ခြါခ်ကာ ခြၽတ္ျပစ္ေနေလသည္........... ထိုျမင္ကြင္းကို ၾကည့္ကာ စူးစိုက္ၿပီး ၾကည့္ေနသူက ကိုသာဒီန္းပါပဲ..........
" ဘယ္လိုလည္း ကိုသာဒြန္းကြၽေတာ္တို႔ လုပ္ငန္း စၾကေတာ့မလား "
ကိုသာဒြန္းလည္း မိုးစက္ရဲ႕ လက္ကို ဆြဲကာ အိပ္ခန္းထဲသို႔ ေခၚသြားၿပီး အိပ္ရာေပၚသို႔ လွဲခ်ကာ မိုးစက္၏ ခႏၶာကိုယ္ အႏွံ႔ကို နမ္းေလေတာ့သည္...... နမ္းေနရင္းနဲ႔ပင္ သာဒြန္းရဲ႕ အဝတ္ေတြမွာ မရွိေတာ့ေပ.....ေျပာမဲ့သာေျပာရတာ... သာဒြန္းက. ေပြတာ ရႈပ္တာက လြဲရင္ ဘာမွေျပာစရာမရွိ........သာဒြန္းရဲ႕ က်စ္လစ္ၿပီး ဝင္းေနတဲ့ တင္သားကို ျမင္ၿပီး မိုးစက္လည္း စိတ္႐ိုင္းေတြ ဝင္သြားေလသည္........ ..........ကိုသာဒြန္းမွာ မိုးစက္၏ လီးကိုပင္ နမ္းေနေလရာ မိုးစက္မွာ အံ့ၾသရေလသည္...
" အားး မိုးစက္ေလး ရဲ႕ လီးကေမႊးေနတာပဲ"
" ခင္ဗ်ားကို ေယာက္်ားအစစ္လို႔ထင္ထားက. လက္စသတ္ေတာ့ ခင္ဗ်ားက ပုန္းေနတာကိုး"
" ကိုက မိန္းကေလးေတြရဲ႕ အဖုတ္ကိုေတာင္ အားရပါးရ ယက္ေနခဲ့တာ..... မိုးစက္က ေယာက္က်္ားေလးေလ..... လီးဆိုတာ ကိုယ့္မွာလည္း ပါ ေနတာပဲဟာ...... က်န္တဲ့သူဆို ကိုဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ အခုလို လုပ္မွာ မဟုတ္ေပမဲ့........ မိုးစက္ကိုေတာ့ ကိုရင္ခုန္ တယ္ ကြာ.... ခ်စ္တယ္.... ခ်စ္လို႔အခုလို မိုးစက္ရဲ႕လီးကို နမ္းတာ....."
မိုးစက္ဦးလည္း ငါဘာလုပ္လုပ္ သာဒြန္း ၿငိမ္ေနမယ္ဆိုတာ သိလိုက္ရေတာ့.........
သာဒြန္းရဲ႕ ဖင္လုံး က်စ္က်စ္ လစ္လစ္ေတြကို လက္နဲ႔ စုပ္ေခ်ကာ ကိုင္လိုက္သည္....
" ကိုသာဒြန္း ကြၽေတာ့္ရဲ႕ လီးကို စုပ္ေပးေလဗ်ာ "
သာဒြန္းလည္း မဆိုင္းမတြ ပင္ ငုံကာစုပ္ေပးလိုက္ေလသည္......
" အားး အင္း ဟင္းးး ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ"
မိုးစက္ဦး လည္းအစုပ္ခံေနရင္းနဲ႔ပင္ သာဒြန္းဆီကို မိမိ ဘဝေပးဆပ္ရန္ ေရာက္လာမွန္းသတိရသြားကာ.... ခႏၶာကိုယ္ ကို ေျပာင္းျပန္ လွည့္လိုက္ကာ သာဒြန္းရဲ႕ လီးကို ပါ ျပန္စုပ္ေပးလိုက္ေလသည္.... အခန္းငယ္ထဲမွာ.... ေယာက္်ားပ်ိဳ ႏွစ္ဦးရဲ႕ လီးစုပ္သံေတြက. ၿမိဳင္ဆိုင္စြာ ေပၚထြက္ေနေလသည္......
" ႁပြတ္ ႁပြတ္ႁပြတ္ ပလြတ္ ႁပြတ္ "
ခနေနေတာ့ လီးစုပ္တာကို ရပ္လိုက္ကာ..... သာဒြန္းက. မိုးစက္ဦးကို ပက္လက္လွန္လိုက္ကာ..... မိုးစက္ဦး၏ လီးအေပၚသို့ ထိုင္ခ်ကာ ေဆာင့္ေပးေနေလသည္....
" အားး ရွီးးေကာင္းလိုက္တာ ကိုသာဒြန္းရာ.... ဒါကေရာ ေကာင္မေလးေတြ လုပ္ေပးေနၾကအကြက္ပဲလား "
" အားး ဟားးး အားး အ့ အင္းးး....... ဟုတ္တယ္ေလ....အ့ ...ကို႔ဆီလာတဲ့ မိန္းကေလးေတြကို ကိုက အားကုန္ခံၿပီးမလိုးေနဘူး သူတို႔ကိုတက္ေဆာင့္ခိုင္းတာ..... အ့. အင္း လိုးလိုး မရပ္နဲ႔ "
ေျပာလည္းေျပာျပ ေဆာင့္တာကလည္းမရပ္ .....မိုးစက္ဦးကလည္း ေအာက္ကေန ပင့္ၿပီးေဆာင့္ေပးသျဖင့္ လီးနဲ႔ ဖင္ ႐ိုက္ခက္သံေတြက ထြက္ေပၚေနေလသည္....
" ဖက္ ဖြတ္ ဖက္ ဖက္ ဖက္ "
" အားး ရွီးးး ေကာင္းလိုက္တာ ကိုသာဒြန္းရာ... ဖင္က စီးက်ပ္ေနတာပဲ...... ကြၽေတာ္ထိန္းမထားႏိုင္ေတာ့ဘူး...... အားး အ့ ထြက္ၿပီ ...လရည္ထြက္သြားၿပီ "
သာဒြန္းလည္း မိုးစက္ဦးရဲ႕ လီးကိုမခြၽတ္ေသးဘဲ စိမ္ထားလ်က္နဲ႔ပင္ ေမွာက္အိပ္ခါ အေမာေျဖေနလိုက္သည္.... မိုးစက္ဦးကေတာ့ က်န္ရွိေနတဲ့ လရည္ေတြကို သာဒြန္းရဲ႕ဖင္ထဲ ညစ္ထည့္ေနေလသည္.... မိုးစက္ဦးလည္း တစ္ခ်ီၿပီးလို႔ နားေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေတြးမိတာက......အင္းသူႀကီးျဖစ္တဲ့ မိန္းမတကာ ပတ္လိုးေနတဲ့ က်ားစစ္စစ္ႀကီးက. အခုေတာ့လည္း မိုးစက္ဦး ၏လီးနဲ႔ အားရပါးရ ခံေနေလသည္....
(အခ်စ္စိတ္ဆိုတာ...... အရာရာကို ေျပာင္းလဲေစႏိုင္ခဲ့တယ္) ......သာဒြန္းရဲ႕တပည့္ေတြ ဖြင့္ေနတဲ့ ပိုပိုေဟသာရဲ႕ 🎼🎼🎼ခ်စ္တဲ့စိတ္ဆိုတာ🎼🎼🎼
သီခ်င္းေလးက..........
🎼🎼🎼မင္းကိုသတိေတြ ရခ်င္းမ်ားမ်ား
စြာ... မင္းဟာ ငါ႔ရဲ႕ အေတြးကမၻာ
ခ်စ္တဲ့စိတ္ဆိုတာ... တိတ္တိတ္
ေလးရင္မွာ ခံစားရမွာလား ကဲ
ကြယ္ေျပာစမ္းပါ 🎹🎼🎼🎼🎤
ထိုသီခ်င္းေလးကို ၾကားၿပီး သာဒြန္းလည္း အခ်စ္စိတ္ကို အလုံပိတ္မထားေတာ့ဘဲ ခ်စ္တဲ့သူကို အပိုင္သိမ္းရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ေလသည္. ဖင္ထဲဝင္ေနတဲ့ မိုးစက္ရဲ႕ လီးကို ခြၽတ္လိုက္ၿပီး.. မိုးစက္ရဲ႕ ေပါင္ကို ေထာင္ၿဖဲထားကာ ျပန္လိုးရန္ သာဒြန္းလည္း သူ့ရဲ႕လီးကို မိုးစက္ ၏ ဖင္ထဲသို႔ လိုးရန္ ျပင္လိုက္သည္.....
" ျဗစ္ ၿဗိ ျဗစ္ "
" အ့ အားး အ့ ေျဖးေျဖး ကိုသာဒြန္း ခင္ဗ်ားလီးက အတုတ္ႀကီး ဗ်"
" ခနေလးပဲ ေအာင့္ခံေနာ္ ကိုေျဖးေျဖးခ်င္းလိုးေပးမယ္ "
" ဖက္ ဖက္ ဖက္ ဖြတ္ "
." အားးးဟားးအားးးးအ့ ေကာင္းလာၿပီ ကိုသာဒြန္းရယ္ လိုးေတာ့ဗ်ာ မညႇာနဲ႔ လိုးသာလိုးေတာ့ "
မိုးစက္ဦးကို လိုးေနရင္း သာဒြန္း၏ ဖင္ထဲမွ မိုးစက္ဦး၏ လရည္ေတြက. တစ္စိမ့္စိမ့္ ထြက္က်ေနတာက. မိုးစက္ဦးကို ကာမအရွိန္ပိုတက္ေစသည္....
" အားးး ရွီးးး မိုးစက္ေလးရဲ႕ ဖင္က. စီးက်ပ္ေနတာပဲ"
အခ်က္ ၃၀ေလာက္ ေဆာင့္လိုးအၿပီး သာဒြန္းရဲ႕ လီးထဲမွ လရည္ေတြက မိုးစက္၏ ဖင္ထဲသို႔ ပန္းထြက္သြားေလသည္.....
ခနအၾကာထိ မွိန္းေနၿပီးေနာက္
" ကြၽေတာ္ျပန္ေတာ့မယ္ ကိုသာဒြန္း"
" အင္း အဲ့လိုဆို ေရာ့ ဒါက. အခုလို ျဖစ္လို႔ ေပးတာမဟုတ္ဘူးေနာ္ ခ်စ္တဲ့သူကို ေထာက္ပံ့တဲ့သေဘာပါ"
ကိုသာဒြန္းေပးတဲ့ ေထာင္တန္အထပ္လိုက္ို ယူကာ ျပန္ရန္လွည့္ထြက္လိုက္သည္...
" မနက္ ငါးလာယူေနာ္ ေရာင္းဖို႔ ကို႔ခ်စ္သူကို အရမ္းခ်စ္မိေတာ့ ကို႔မွာ တာဝန္ရွိတာေပါ႔ "
သာဒြန္းရဲ႕ ပုံက အတည္ေျပာေနပုံရေသာ္လည္း...
" ခင္ဗ်ားလို မိန္းမတကာရဲ႕ ေစာက္ပတ္ကို လိုးေနတဲ့ ေကာင္ကို က်ဳပ္က. လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရး အ႐ုပ္ တစ္႐ုပ္ထက္ပိုၿပီး ေနရာမေပးႏိုင္တဲ့အတြက္ အားနာတယ္ ကိုသာဒြန္း "
ေခါင္းေမာ့ကာ ေအာင္ႏိုင္သူ အၿပဳံးနဲ႔ လွည့္ထြက္ခဲ့ေလသည္...
~~~~~~~
မိုးစက္ဦးလည္း သာဒြန္းဆီကငါးယူေရာင္းလိုက္ျဖင့္ အဆင္ေျပေနေလသည္.....တစ္ေန႔ေတာ့ ဦးေအာင္စိန္ ဘယ္က ၾကားလာသည္ မသိ.... မိုးစက္ဦး ဟာ မၾကာခန သာဒြန္းကို သြားသြားလိုးေပးေနရတယ္ဆိုတာ....သိသြားေလေတာ့သည္......
" မိုးစက္ဦး မင္းနဲ႔ သာဒြန္းအေၾကာင္း ငါၾကားၿပီးၿပီ ေနာ္ မင္းဘာေတြလုပ္ေနတာလည္း ဟမ္...."
" အေဖရယ္ အေမကလည္းက်န္းမာေရးမေကာင္း ဘူးေလ အရင္းအႏွီး ကလည္းမရွိေတာ့ ကန္စြန္းခ်ိဳး... ဖားရွာ ငါးရွာကလည္း ေသခ်ာတာမဟုတ္ဘူး..... သားအဲ့လို မလုပ္ရင္ တစ္အိမ္လုံးငတ္သြားလိမ့္မယ္.... "
" ေအး မင္းငါ႔ကို အရက္ဖိုး ပုံမွန္ေပးေနရင္ေတာ့ ငါမင္းအေမကို မေျပာပါဘူး"
" အေမနဲ႔ေတာ့ မတိုင္ပါနဲ႔ မသန္႔ရွင္းတဲ့ေငြနဲ႔စားေနရတာအေမသိရင္ အေမ့ေရာဂါက ပိုဆိုးသြားလိမ့္မယ္"
." အဲ့လိုဆို ငါ႔ကို ဒီျပသနာ ရွင္းေပးခဲ့ "
မိုးစက္ဦးလည္း ဦးေအာင္စိန္ရဲ႕ လီးႀကီးကိုၾကည့္ၿပီး ႀကီးလြန္းသျဖင့္ အံ့ၾသေနေလသည္.....
" မသင့္ေတာ္ပါဘူး အေဖရယ္... သားအဖခ်င္းႀကီးကို... အေမလည္းအိမ္ေရွ႕မွာ ရွိေနတာ ကို....."
" မင္းအကိုေတြနဲ႔ လိုးတာလည္းငါသိတယ္ေနာ္ အကုန္လုံးဖြင့္ခ်လိုက္ရမလား.....ၿပီးေတာ့ မင္းအေမကလည္း အေဖနဲ႔ မခံတာၾကာၿပီ အေဖလည္း အခုမွ ၄၉ပဲဲရွိေသးတာ.... တဏွာစိတ္ ေတာ့ရွိတာေပါ႔.... လာပါသားရယ္ "
မိုးစက္ဦးလည္း ကို႔အေၾကာင္းကို သိေနေတာ့ ေလွ်ာက္ေျပာမည့္အတူတူ ပါးစပ္တစ္ေပါက္ပိတ္ရန္... ေပးဖို႔သာ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္.....
" အဲ့လိုဆိုလည္း ေျဖးေျဖးလိုးေနာ္ အေဖ..... အေမသိသြားလိမ့္မယ္ "
မိုးစက္ဦးလည္း အျမန္ၿပီးေစရန္ ပုဆိုးလွန္ကာ ဖင္ကုန္းေပးကာ ေလးဘက္ေထာက္ေပးလိုက္ေလသည္.....
" ၿဗိ ျဗစ္ ဗ်ိ ဗ်စ္ "
" အ့ အားး ဟားး အ့ "
မိုးစက္ဦးလည္း အံက်ိတ္ကာ ခံေပးေနေလသည္......
" ဖက္ ဖက္ ဖြတ္ ဖက္ ဖက္ "
အရက္သမားလည္းျဖစ္ အသက္ကလည္းရလာေတာ့ သိပ္ၾကာၾကာမလိုးႏိုင္ဘဲ ခနၾကာေတာ့ ဦးေအာင္စိန္ရဲ႕ လီးကေန လရည္ေတြ ပန္းထည့္ကာ ၿပီးသြားေလေတာ့သည္...... ၿပီးၿပီးခ်င္းပဲ မိုးစက္ဦးလည္း အိမ္ျပင္သို႔ ေျပးထြက္ကာ သူစိတ္ညစ္ရင္ သြားေနၾက..... ရြာရဲ႕ ေတာစပ္အထိ ေျပးေလေတာ့သည္.......
" အီးး ဟီး အဟင့္ အင့္ အီး ငါ႔ဘဝက ဘယ္လိုလည္းကြာ..... အကို ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ အျပင္ အေဖနဲ႔ပါ ဖင္ခံေနရပါလား....ငါကဖာသာသာလို ျဖစ္ေနၿပီ....... "
မိုးစက္ဦး၏ ပုခုံးကို တစ္စုံတစ္ေယာက္ ကိုင္တာ ခံလိုက္ရေလသည္.....
" မိုးစက္ မင္းဘာလို႔ ငိုေနတာလည္း.....မင္းေျပာတာေတြ ငါတစ္စြန္းတစ္စေတာ့ၾကားလိုက္တယ္.... "
ဖိုးဝကို လည္းေတြ႕ေရာ မိုးစက္၏ မ်က္ရည္ေတြ ထိန္းမရေအာင္ က်လာေလေတာ့သည္........
" ဖိုးဝရာ....ငါ...ငါ... အီး ဟီး ဟီး ငါ႔ပါးစပ္ကေျပာမထြက္ဘူးမင္းကို..... "
" မင္းနဲ႔ ငါက ေအးအတူပူအမွ် ေလ မင္းခံစားရတာမွန္သမွ် ငါနားလည္ေပးႏိုင္တယ္ ေျပာပါကြ "
မိုးစက္ဦးလည္း အငိုရပ္လိုက္ၿပီး ဖိုးဝကို ရင္ဖြင့္လိုက္ရန္ ေတြးမိသည္....
" ငါ႔အကိုႏွစ္ေယာက္နဲ႔ အျပင္ အခုငါ႔အေဖနဲ႔ပါ လိုးတာခံတာကို ငါလုပ္ေနရတယ္...... သူတို႔ရဲ႕ ေသြးသားရင္းျဖစ္ၿပီး ငါ႔ကို ဘာလို႔ ဒီလိုလုပ္ၾကတာလည္း ဖိုးဝရယ္.... ငါ႔အျဖစ္က ဆိုးပါတယ္ကြာ "
" မငို ပါနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းရာ အရာရာကို ငါတို႔ ျဖတ္ေက်ာ္ရမွာေပါ႔ ငါမင္းဘက္မွာ အၿမဲတမ္းရွိေနေပးမယ္ ေနာ္ .....ဒါနဲ႔ကိုသာဒြန္း နဲ႔မင္းရဲ႕ အေျခအေနကေရာ ဘယ္လိုလည္း...... "
" သူ့ကိုလည္း ငါ႔ခႏၶာကိုယ္ ေပးထားရတာပဲေလ..... "
" ေအးေလ ျဖစ္လာတဲ့ ဘဝကို ငါတို႔ ေပ်ာ္ေအာင္ ေနရေတာ့မွာေပါ႔ကြာ "
" မင္းသူတို႔နဲ႔ဆိုရင္ မင္းကပဲ ခံေပးရတာ မို႔လား ငါကမင္းသူငယ္ခ်င္းပဲကြာ ငါမင္းအတြက္ ေပးႏိုင္ပါတယ္...... မင္းစိတ္ေလွ်ာ့ခ်င္ရင္ ငါ႔ကိုအသုံးျပဳေပါ႔"
" ဖိုးဝရယ္ မင္းငါ႔အတြက္အဲ့ေလာက္ႀကီး လုပ္ေပးဖို႔ မလိုပါဘူးကြာ "
" လိုတယ္ မိုးစက္ မင္းေရာက္တဲ့ေနရာမွ ေပ်ာ္ေနမွ ျဖစ္မွာ..... ဖာသာသာဘဝေရာက္ေနရင္ေတာင္ မင္းက မေအကို ျပဳစုေနတဲ့ သားတစ္ေယာက္ေလ မင္းအတြက္ မင္းရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ေပးဆပ္ရရင္ေတာင္ မြန္ျမတ္ပါတယ္ ကြ "
" ဖိုးဝရယ္...... "
မိုးစက္ဦးလည္း ဖိုးဝရဲ႕ ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးေတြကို နမ္းၿပီး ႏႈတ္ခမ္းကို စုပ္ယူနမ္းလိုက္ေလသည္...... ဖိုးဝက. ပါးေဖာင္းေဖာင္း အရပ္က မိုးစက္ထက္ ပုေလရာ အသားျဖဴျဖဴ ျပည့္ျပည့္ေလးနဲ႔ ခ်စ္ဖို႔ေတာ့ေကာင္းေလသည္......
မိုးစက္ဦးလည္း ေတာစပ္တြင္ထိုင္ေနရာမွ ေတာထဲသို႔ ဖိုးဝကို လက္ဆြဲေခၚသြားလိုက္ရာ...... ညိဳ႕ဆိုင္း အုံမႈိင္းေနတဲ့ ကညႇင္ပင္ႀကီး ေအာက္မွာ အကြယ္ ဘက္ကို ေနရာယူလိုက္ေလသည္...... မိုးကလည္း သဲသဲမဲမဲ ရြာေနေလရာ...... ေတာထဲသို႔ ဘယ္သူမွ မလာေတာ့သျဖင့္ စိတ္ႀကိဳက္ ထင္တိုင္းႀကဲရန္ အားယူလိုက္သည္.......
" အားး ဟားး မိုးစက္ရာ မင္းရဲ႕ အနမ္းေတြက ခ်ိဳၿမိန္လိုက္တာ..... အ့ "
မိုးစက္လည္း ဖိုးဝရဲ႕ ႏို႔ကို စုပ္ေခ်ၿပီး အက်ီခြၽတ္ကာ ပုဆိုးပါ ကြင္းလိုက္ပုံကာ ဖိုးဝရဲ႕ လီးနဲ႔ လဥေတြကို ပါ ကိုင္ကာ ပြတ္ေပးလိုက္ေလသည္....... မိုးစက္က သူေကာင္း ကိုေကာင္း ျဖစ္ေစရန္ ဖိုးဝကို လီးအရင္စုပ္ေပးမယ္ ျပင္လိုက္ရာ.......
" မိုးစက္ ဒီေန႔ေတာ့ မင္းလီးစုပ္တာကို မလုပ္ပါနဲ႔..... ငါမင္းအတြက္ ေပးဆပ္သူျဖစ္ခ်င္တာ.... ငါလုပ္ေပးပါရေစ "
ဖိုးဝက ေျပာလည္းေျပာ ၿပီး ထိုင္ခ်လိုက္ကာ မိုးစက္၏ ပုဆိုးကို ခြၽတ္လိုက္ၿပီး လီးကို ငုံကာ စုပ္လိုက္သည္.....
" ႁပြတ္ ပလြတ္ ႁပြတ္ "
" အားးးဖိုးဝရယ္.... မင္းက လီးစုပ္တာ ေတာ္လိုက္တာကြာ အာ့ အားးး"
ဖိုးဝနဲ႔ မိုးစက္ဦးတို႔မွာ သဲႀကီးမဲႀကီးရြာခ်ေနတဲ့ မိုးကို အားကိုးကာ ကညႇင္ပင္ႀကီးရဲ႕ အကြယ္မွာ ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ေနေလေတာ့သည္...
" ဖိုးဝ. အပင္ကို ကိုင္ၿပီး နဲနဲ ေကာ့ေပး...ငါလိုးေတာ့မယ္ "
ဖိုးဝလည္း အပင္ကို ကိုင္ကာ ခါးကို ေကာ့ၿပီး ဖင္ကိုပါ ၿဖဲ ေပးထားလိုက္သည္..
" ငါထည့္ၿပီေနာ္ စိတ္ေလွ်ာ့ထား "
" ျဗစ္ ၿဗိ ျဗစ္ ၿဗိ "
" အားး အ့ အား နာတယ္ကြာ ဒါေပမဲ့ မရပ္နဲ႔ မိုးစက္ လိုးကြာ မင္းစိတ္ႀကိဳက္သာလိုးးးး "
မိုးစက္ဦးလည္း ဖိုးဝရဲ႕ ဖင္ကို အစြမ္းကုန္ ၿဖဲကာ ေဆာင့္ေဆာင့္ လိုးေလ ေတာ့သည္
" ဖက္ ဖက္ ဖက္ ဖြတ္ "
" အားး ရွီးးး အားးးအ့ ေကာင္းလိုက္တာ ကြာ ဖိုးဝရယ္ မင္းဖင္က ေကာင္းလိုက္တာ ကြာ "
" ေကာင္းရင္လိုးကြာ ငါ႔ဖင္က မင္းအတြက္ပဲ မင္းကို ခ်စ္လြန္းလို႔ေပးတာ "
" အ့ အ့ အားး ခပ္ျပင္းျပင္းသာလိုးေတာ့ ငါခံႏိုင္ေနၿပီ "
" အားးးးးးရွီးးးးးး အ့ ငါ႔လရည္ထြက္ေတာ့မယ္ကြ ....အ့ အ့ ထြက္ၿပီ ကြ ထြက္ၿပီ "
မိုးစက္လည္း ဖိုးဝရဲ႕ ဖင္ထဲသို႔ လီးကို ႏွစ္ကာ စိမ္ထားလိုက္ၿပီး အေနာက္ကေန သိုင္းဖက္ကာ ဖိုးဝရဲ႕ လီးကို ထုေပးေနေလသည္............... ခနေနေတာ့ ဖိုးဝရဲ႕ ဖင္သားေတြ ရႈံ႕ကာ အေၾကာေတြတင္းလာၿပီး..... ကညႇင္ပင္ႀကီးကို လရည္ေတြနဲ႔ ပက္မိေလေတာ့သည္.....
" အားး အေကာင္းဆုံးပဲ မိုးစက္ရာ..... ေနာက္ဆို စိတ္မညစ္နဲ႔ေနာ္ ငါရွိတယ္ "
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ လိုးလို႔ ၿပီးခါနီး အရွိန္တက္ေနတုန္း အပင္၏ တစ္ဖက္မွ အသံၾကားရသလိုလို ျဖစ္ေပမဲ့ အရွိန္တက္ၿပီး ေကာင္းေနေတာ့ သတိမထားမိ ေပ"
" ကဲ ဖိုးဝ ငါျပန္အုံးမယ္ အိမ္က ထြက္လာတာ ၾကာေနၿပီ "
မိုးစက္ အိမ္သို႔ ျပန္လာေတာ့ အိမ္ေပၚမွာ လူေတြ စု႐ုံးေနတာေတြ႕ကေတာ့ အေျပးအလႊား တက္သြားေတာ့...... အသက္ငင္ကာ ေမာေနရွာတဲ့ မိခင္ကို ေတြ႕ရေလသည္.....
" ဟဲ့ မိုးစက္ လာ နင့္အေမက နင့္ကိုေစာင့္ေနတာ.... "
" အေမ .....အေမ ဘာျဖစ္တာလည္း.....သားေရာက္ဘာၿပီေလ ဗ်ာ......
အေမ့ကို ေဆး႐ုံပို႔ရေအာင္ေလ...အီး ဟီးဟီးးး "
ေဒၚခင္မာ ေခါင္းကို အသာ ခါျပကာ သားျဖစ္သူရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြ ကို သုတ္ေပးလိုက္သည္...... အသက္ကို မနဲရႈေနရသည့္ၾကားက သားျဖစ္သူအတြက္ အေရးႀကီးစကားအခ်ိဳ႕ကို မွာၾကားရန္ ....အားယူလိုက္သည္....
" အ့ သ.... သားး အေမ့ကို ခြင့္လြတ္ပါ....အေမက သားရဲ႕ အေမအရင္းမဟုတ္ဘူး........ အေမတို႔ရြာကို ကားလမ္းေဘးမွ ဗိုက္နာေနတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႔ သူ့ေယာက္်ားကို အေမ ေခၚလာၿပီး အဲ့မိန္းခေလးကို အေမကိုယ္တိုင္ လက္သယ္ေခၚေမြးေပးလိုက္တာ........ ခေလးမက မီးတြင္းထဲမွာ ဆုံးသြားတယ္.....သားအေဖ ျဖစ္တဲ့ ေကာင္ေလးကေတာ့ လက္စြပ္တစ္ကြင္းေပးသြားတယ္...... သားကိုသူျပန္လာေခၚပါ႔မယ္လို႔ေျပာသြားတာ........ ေနာက္ေတာ့သူေရာက္မလာခဲ့ဘူး...... သားအေဖကို သားေတြ႕ေအာင္ရွာပါ .....အေမ့ ေသတၱာ ထဲမွာ လက္စြပ္ရွိတယ္ .. သားး...အ့ အားး"
" အေမ ...အေမ...........အီးးးဟီးးးးး"
########
"ဘာကြ မိုးစက္ နဲ႔ သူ့သူငယ္ခ်င္း ဖိုးဝတို႔ ရြာထိပ္ေတာစပ္က ကညႇင္ပင္ ေအာက္ မွာလိုးေနၾကတယ္ဟုတ္လားးးး......ေသခ်ာလို႔လားကြာ.... "
" ေသခ်ာပါတယ္ ဆရာရဲ႕ က်ေတာ္တို႔ အကုန္ျမင္ခဲ့တာ "
" ေတာက္ ...ကြာ ....ငါဖိုးဝကို အျမန္ဆုံးလိုခ်င္တယ္ ငါ႔ဆီေခၚလာခဲ့ေပး"
" မိုးစက္ကိုေရာ ဆရာ.... "
"မိုးစက္က မင္းတို႔နဲ႔ မဆိုင္ဘူး ငါ႔ဖာသာရွင္းမယ္......မင္းတို႔နဲ႔ဆိုင္တာ ဖိုးဝပဲ....အဲ့တစ္ေယာက္က ခံခ်င္ေနတာ ဆိုေတာ့ မင္းတို႔ အားရေအာင္ျပဳစုေပးလိုက္ၾကပါကြာ...ဟားးးး....ဟားးး"
ဖိုးဝလည္း မနက္ခင္း ေစာေစာ ေတာထဲဝင္ကာ ယုန္ေထာင္ထားတဲ့ဘိ မွာ သားေကာင္မိလားၾကည့္ရန္ အိမ္ကအထြက္......
" ေဟ့ေရာင္ ဖိုးဝ "
" ဘာလည္းကြ ..မင္းတို႔နဲ႔ ဘာမွေျပာစရာမရွိဘူး"
" ငါ႔ဆရာကေတာ့ ေျပာစရာရွိေနတယ္ မင္းလိုက္ခဲ့"
သားဒြန္းရဲ႕ တပည့္ ၅ေယာက္ အုပ္စု လည္း ဆြဲကာေခၚသြားေလေတာ့သည္......
×××××××××××××××××
"ဟားးးဟားး ဖိုးဝ. ဖိုးဝ မင္းက ငါသြားတဲ့လမ္းမွာ ဝင္ပိတ္ခ်င္တာကိုး "
" ခင္ဗ်ားဘာေတြေျပာေနတာလည္း ခင္ဗ်ားေျပာေနတာေတြ က်ဳပ္ဘာမွ နားမလည္ဘူး "
" နားးမလည္ဘူးဟုတ္လားး....ဟားဟားး ရီရတယ္ကြာ....ေန႔လယ္ခင္းႀကီး ေတာစပ္က ကညႇင္ပင္ေအာက္မွာ.... မိုးစက္နဲ႔လိုးေနၾကတာ မင္းမဟုတ္ဘူးလား"
" ဟင္ ခင္ဗ်ားး.. ဒါ...ဒါကိုဘယ္လိုသိလည္း "
" ဘယ္လိုသိသလည္းဆိုတာ အေရးမႀကီးဘူးဟုတ္လားမဟုတ္ဘူးလားေျပာ
.....ၿငိမ္ေနတယ္.... တုန္လႈပ္ေနတယ္....အဲ့ဒါဝန္ခံေနတာပဲ.... "
" ငါ မိုးစက္ဦး ကိုခ်စ္တယ္... ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုးနဲ႔ကိုခ်စ္မိေနတာ.... မင္းက ဘာဝင္လုပ္တာလည္း....."
" က်ဳပ္သူငယ္ခ်င္းစိတ္ညစ္ေနတယ္.... စိတ္ေျဖတဲ့သေဘာနဲ႔ ကူညီတာ "
" မင္းလုပ္ေပးစရာမလိုဘူး အဲ့ဒါ.....ငါ႔ဖာသာက်ိဳးစားမယ္..... မိုးစက္ ေပ်ာ္ဖို႔ ငါ႔ဖာသာလုပ္ယူမယ္ "
" ဟ ဟားး ဟား ခင္ဗ်ားက မိုးစက္ကို ေပ်ာ္ေအာင္လုပ္မယ္ဟုတ္လား....ဟားဟား အူတက္ေတာ့မယ္..... ဒီမွာ က်ဳပ္သူငယ္ခ်င္းက ခင္ဗ်ားကို ေငြအတြက္ကလြဲလို႔အျခားဘာအကန္႔မွ ရွိလာမွာမဟုတ္ဘူး...အဲ့ဒါၿမဲၿမဲမွတ္ထားးး"
" ဟာကြာ... ေတာက္စ္... ခြမ္းး. ခလြမ္း"
သာဒြန္းေဒါသထြက္ကာ အနိးနားရွိ ပန္းကန္နဲ႔ ခြက္ေတြကို ေပါက္ခြဲပလိုက္သည္......
" ေဟ့ေကာင္ေတြမင္းတို႔ ဒီေကာင့္ကို ျပဳစုေပးလိုက္ၾကစမ္းကြာ "
" ဘာ...ဘာလုပ္ၾကမလို႔လည္း... လြတ္ဗ်ာ က်ဳပ္ကို ....လြတ္...လြတ္စမ္း"
ဖိုးဝဘယ္လို ႐ုန္း႐ုန္း အမ်ားအားနဲ႔ ဆိုေတာ့..... ေအာက္ထပ္ က အခန္းက်ယ္ထဲသို႔ ပါသြားေလေတာ့သည္......
" မင္းပါးစပ္ ပိတ္ထားစမ္းကြာ အသားနာခ်င္လို႔လားးး....အဲ့ေကာင္ပါးစပ္ကို အဝတ္စည္းထားစမ္းကြာ နားညည္းတယ္...."
ပထမဆုံး သာဒြန္းရဲ႕ အားအကိုးရဆုံး တပည့္ျဖစ္တဲ့ မ်ိဳးလင္း (အသက္=26..အသားညိဳ ေဘာ္ဒီပိန္ၿပီး က်စ္တယ္) ...ကအရင္ဆုံး လိုးရန္ ေဘာင္းဘီကို ဆြဲခြၽတ္ပလိုက္တယ္...... ဖိုးဝ႐ုန္းလို႔မရေအာင္ က်န္ေလးေယာက္က. တစ္ဖက္စီ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားေလသည္.... မ်ိဳးလင္းလည္း ဖိုးဝရဲ႕ နီရဲရဲ ...စူထြက္ေနတဲ့ ခေရေလးကိုျမင္တာနဲ႔ လီးက အလိုလိုေတာင္လာေလေတာ့သည္...... အနီးနားရွိ အေဖာ္ဂ်ယ္ကို ရြဲနစ္ေနေအာင္ သုတ္လိမ္းလိုက္ၿပီး လီးကို အရွိန္နဲ႔ ေဆာင့္လိုးလိုက္ေလသည္.....
" ျဗစ္ ၿဗိ ျဗစ္ "
" အူးး အြန္း ဝူးး အူး "
ပါးစပ္ကို အဝတ္နဲ႔စည္းထားေတာ့ နာလည္းေအာ္သံကမထြက္..... မ်က္ရည္ေတြက က်ေနၿပီး..... အံကိုက်ိတ္ထားေလသည္..
" အားး ရွီးးး ေကာင္းလိုပ္တာကြာ "
" ဖပ္ ဖြတ္ ဖပ္ ဖပ္ ဖပ္ "
မ်ိဳးလင္းလည္း အရသာေတြ႕ေနေလရာ လီးအဝင္အထြက္တိုင္းကို ဇိမ္ဆြဲကာ တစ္ခ်က္ခ်င္းလိုးေလေတာ့သည္.....သုတ္အားထိမ္းႏိုင္သူျဖစ္ေလရာ.....၄၅မိနစ္ေလာက္ ထိမၿပီးေသးေပ....ေဘးကေလးေယာက္လည္း ဖိုးဝမွာ ႐ုန္းဖို႔ပင္အားအင္မရွိေတာ့မွန္းသိရကာ..... လႊတ္ထားေပးလိုက္ၿပီး သူတို႔လီးႀကီးေတြကို ကိုင္ကာ ထုေနၾကေလသည္......
ေနာက္ထပ္ ၁၀ခ်က္ေလာက္လိုးၿပီးေတာ့ မ်ိဳးလင္း၏ လီးမွ လရည္ေတြက. ဖိုးဝ၏ ဖင္ထဲသို႔ တရွိန္ထိုးပန္းထြက္သြားေလသည္....
" အားး အ့ ဟားး ထြက္ၿပီ.... အ့ "
မ်ိဳးလင္းၿပီးတာနဲ႔ ေနာက္တစ္ေယာက္ ခိုင္ၿမဲ (အသက္ =23ႏွစ္ တ႐ုတ္မ်က္ႏွာေပါက္ နဲ႔ )....လီးကို ထိုးထည့္ကာ တရစပ္ လိုးေလသည္..... ထိုနည္းျဖင့္ အလွည့္က် လိုးၾကေလရာ.... ေန႔လည္ ထမင္းစားခ်ိန္မွ အားရကာ လႊတ္ေပးလိုက္ေလသည္....... ဖိုးဝလည္း ယိုင္နဲ႔ေသာ ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ ျပန္လာေလေတာ့ သည္.......... ညေနခင္းၾကေတာ့ ဖိုးဝအိမ္က အိမ္သားေတြ ရြာဦးေက်ာင္းသြားၾကခ်ိန္တြင္ မိုးစက္ဦး ေရာက္လာေလသည္...
" ဖိုးဝေရ... ေဟ့ေရာင္ ဖိုးဝ ငါနဲ႔ခနလိုက္ခဲ့အုံးကြ.... ဟာ.. ေဟ့ မင္းမ်က္ႏွာလည္းမေကာင္းပါလား... ဘာျဖစ္တာလည္း"
" အီး.. ဟီးး အဟင့္ ငါ႔ .ငါ႔ကို"
" ေအး ဘာျဖစ္လည္း ေျပာစမ္းပါကြ ရင္ေတြတုန္လိုက္တာ "
" ငါမနက္က ေတာထဲယုန္ေထာင္ထားတာ သြားၾကည့္ေတာ့ သာဒြန္းရဲ႕ တပည့္ေတြလာေခၚလို႔ လိုက္သြားတာ...ဟိုလည္းေရာက္ေရာ.....ဟိုေန႔က မင္းနဲ႔ငါ ကညႇင္ပင္ေအာက္က ကိစၥကို သာဒြန္းရဲ႕တပည့္ေတြက ျမင္သြားတယ္လို႔ ေျပာျပတယ္... ၿပီးေတာ့ ...အီးဟီးးးဟီးးအစ္... ငါ႔ ငါ႔ကို အကုန္လုံး ဝိုင္းၿပီး မုဒိန္းက်င့္ၾကတယ္ "
" ဘာာာ ေတာက္..ဒီေကာင္ေတြေတာ့ကြာ.... မင္းေနခဲ့....ငါနဲ႔ေတြ႕မယ္ အဲ့ေကာင္ေတြ "
. " ထားလိုက္ပါေတာ့ မိုးစက္ရာ...ျပသနာေတြ ရႈပ္ကုန္မယ္ "
. " ငါ႔ ကိုလႊတ္စမ္းကြာ ဖိုးဝ..... ငါဒီေကာင္ေတြနဲ႔စာရင္းရွင္းရမွ ေက်နပ္ႏိုင္မယ္"
ဖိုးဝတားေနတဲ့ၾကားထဲကကို ဇြတ္ထြက္သြားေလေတာ့သည္.........
" ကိုသာဒြန္း ေဟ့လူ သာဒြန္း ခင္ဗ်ားထြက္ခဲ့ "
ၿခံဝကပင္ေအာ္ေနသျဖင့္ သာဒြန္းရဲ႕ တပည့္တစ္ဦးထြက္လာေလသည္.....
" မိုးစက္ ....ဆရာက အိမ္ေပၚတက္ခဲ့ပါတဲ့"
မိုးစက္လည္း သာဒြန္း ၏ တပည့္၅ေယာက္ကို ဘုၾကည့္ၾကည့္ကာ မင္းတို႔ငါနဲ႔ေတြ႕မယ္ ဟူေသာ အၾကည့္ျဖင့္ ၾကည့္ၿပီး အိမ္ေပၚတက္သြားေလသည္........
" ကိုသာဒြန္း ခင္ဗ်ား ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလည္း ဖိုးဝကို က်ဳပ္နဲ႔ ဖိုးဝ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ခင္ဗ်ားနဲ႔ ဘာဆိုင္လည္း "
" ငါက ရြာထဲက ကြမ္းေတာင္ကိုင္ မိန္းမေခ်ာေတြကို ေက်ာ္ၿပီး မင္းကိုမွ ခ်စ္မိေနတာကိုး မိုးစက္ေလးရဲ႕..... ကိုလုပ္တာမွားခ်င္မွားလိမ့္မယ္ ....အခ်စ္နဲ႔ စစ္မွာ မတရားတာ မရွိဘူးဘူးကြ "
" ဘာအခ်စ္ ဟုတ္လား.... ဟား ဟားးး အခ်စ္တဲ့ ဟားးဟားးး......ေခြးပါးစပ္က နတ္စကားထြက္လို႔..... ခင္ဗ်ားလို ဖာေခါင္းအဆင့္ နဲ႔ လူရဲ႕ပါးစပ္က အခ်စ္ဆိုတဲ့ စကားၾကားရတာ အင္မတန္ ရီဖို႔ေကာင္းတယ္....."
" မိုးစက္ ငါမင္းကို သဝန္တိုၿပီး လုပ္မိလုပ္ရာ လုပ္မိလိုက္တယ္.... အဲ့အတြက္ ငါဘယ္လိုေပးဆပ္ရမလည္း....ဖိုးဝကို ေငြဘယ္ေလာက္ ေပးရမလည္း"
" ေငြ ဟုတ္လားးး ေငြ ....အရာရာကို ေငြနဲ႔ဝယ္လို႔ရေနရင္ သိပ္ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းမွာပဲ ေလာကႀကီးက "
" က်ဳပ္သူငယ္ခ်င္း ေယာက္်ားေလးမို႔ ဗိုက္မႀကီးေပမဲ့ လူ၅ေယာက္ တရစပ္လိုးတာကို ခံလိုက္ရတာ.... ေသလုနီးပါးပဲ.....အဲ့ေတာ့ ခင္ဗ်ားတပည့္ေတြ အခ်င္းခ်င္း ျပန္လိုးေနတာကို က်ဳပ္ၾကည့္ခ်င္တယ္.... သူတို႔လည္း ဖင္ခံဖူးသြားတာေပါ႔........ ေစခိုင္းသူ မင္းဧကရာဇ္ ခင္ဗ်ားကိုေတာ့ က်ဳပ္က သီးသန္႔ ဒဏ္ခတ္ေပးမယ္ "
ဟုၿပီ မိုးစက္ ျဖစ္ေစခ်င္သလို ျဖစ္ရမယ္...ေဟ့ေကာင္ေတြ အကုန္အိမ္ေပၚတက္ခဲ့ "
အသီးသီး အိမ္ေပၚေရာက္လာၾကေတာ့
" မင္းတို႔အဝတ္ေတြ အကုန္ ခြၽတ္ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီပါခြၽတ္ၾကကြာ ....ၿပီးရင္ ....မင္းတို႔ အျပန္အလွန္ လိုးၾကကြာ."
" ဗ်ာ ဆရာ ကြၽေတာ္တို႔က. ဆရာ့အတြက္..... မလိုခ်င္ဘူး ေဟ့ေရာက္ေတြ မင္းတို႔ ငါေပးတာယူ ေကြၽးတာစားေနတာမို႔လား အခု မိုးစက္က မေက်နပ္ဘူး..... မင္းတို႔ မုန္႔လက္ေကာက္စားခ်င္ေနလို႔လား.... "
" ေထာင္ထဲေတာ့မဝင္ပါရေစနဲ႔ဆရာရယ္"
" ေအးအဲ့လိုဆို လိုးၾကကြာ အျပန္အလွန္"
အကုန္လုံးက မေက်နပ္ေပမဲ့ ေထာင္ထဲဝင္ရမွာကတစ္ေၾကာင္း ထြက္ေျပးလည္း သြားစရာကမရွိတာတစ္ေၾကာင္းေၾကာင့္ ခိုင္းသလို လုပ္ေပးရန္ ဆုံးျဖတ္ကာ.....
မ်ိဳးလင္းနဲ႔ခိုင္ၿမဲက ဦးေဆာင္ကာ ဟိႏၵဴဘာသာဝင္ ညီအစ္ကို ႏွစ္ေယာက္ကို လိုးရန္ ျပင္လိုက္သည္..... ..က်န္တဲ့သူမွာ အသက္ ၁၄ႏွစ္အရြယ္ ေကာင္ေလးျဖစ္သည္......
" ကြၽေတာ္ က လိုးတဲ့အထဲမွာလည္း မပါပါဘူးဗ်ာ အကိုေတြလိုးတာကိုထိုင္ၾကည့္ၿပီး ဂြင္းထုေနခဲ့တာပါ"
မိုးစက္က ဝင္ေျပာလိုက္သည္...
" အဲ့လိုဆို မင္းအခုလည္း ဂြင္းထိုင္ထုေန"
မ်ိဳးလင္းကေတာ့ လိုးရန္ ကုလားရဲ႕ ဖင္ကို ၿဖဲကာ အေဖာ္ဂ်ယ္ထည့္ၿပီး လိုးေလေတာ့သည္...... ခိုင္ၿမဲကလည္း ေနာက္တစ္ေယာက္ကို ခုံေပၚပက္လက္ လွန္တင္ကာ ေျခေထာက္ကို ပုခုံးေပၚထမ္းကာ လိုးေလေတာ့သည္....
" ျဗစ္ ဗရစ္ ျဗစ္ ႁဗြတ္ "
" အားးး အားးးအ့ အားးးး"
" အ့ အားးး ရွီးးးးးး ေကာင္းလိုက္တာကြာကုလားဖင္လိုးလိုေကာင္းမွန္းအခုမွ သိတယ္ အားးးး"
" ဖက္ ဖက္ ဖြတ္ ဖက္ ဖပ္ "
အေတာ္ၾကာၾကာထိ လိုးၿပီးေနာက္ မ်ိဳးလင္းနဲ႔ ခိုင္ၿမဲမွာ လရည္ေတြ ပန္ကာ ၿပီးသြားေလေတာ့သည္......
ထို႔ေနာက္ မ်ိဳးလင္းနဲ႔ ခိုင္ၿမဲ က ခံရကာ ကုလားႏွစ္ေယာက္က. လိုးေလသည္......
ဖင္ခံရသျဖင့္ နာက်င္စြာ ေအာ္ဟစ္သံ လိုးေနပုံေတြကို ၾကည့္ၿပီး ေက်နပ္ေနသူက. မိုးစက္ဦးပါပဲ ....
အားလုံးလိုးလို႔ ၿပီးေတာ့ ေအာက္သို႔ ျပန္ဆင္းသြားၾကေလေတာ့သည္.. ...
" ကဲ ခင္ဗ်ားအလွည့္ "
" ကိုေရာ အဲ့လိုလိုးရမွာလား"
" ခင္ဗ်ားကို လိုးမွာ က်ဳပ္က "
" ၿပီးမွ လိုးကြာ အကိုအရင္လိုးမယ္ "
" ခင္ဗ်ားကို အရသာခံခိုင္းဖို႔ ခင္ဗ်ားကို ေဖ်ာ္ေျဖဖို႔လာတယ္မ်ားထင္ေနလား ...ဒီေလာက္နဲ႔မေက်နပိႏိုင္ဘူး"
မိုးစက္လည္း အနီးရွိ အရက္ပုလင္းကို ယူကာ သာဒြန္းရဲ႕ ေခါင္းကို ႐ိုက္ခြဲလိုက္သည္...."ခြပ္ ........ခြပ္"
"ဟာ ဟာ ေသြး ေသြးေတြ ...."
မိုးစက္လည္း နာက်င္ယုံ မူးေမ့ယုံေလာက္သာ ရည္ရြယ္ေပမဲ့ လက္လြန္ကာ လုပ္လိုက္မိေလသည္..... ေသလားရွင္လားလည္းမသိေတာ့ ထြက္ေျပးဖို႔သာ ႀကံလိုက္သည္......... ေၾကာက္....ေၾကာက္နဲ႔ ေျပးလာလိုက္တာ ဖိုးဝအိမ္သို႔ ျပန္ေရာက္လာေလသည္.........
" ဟာ မိုးစက္ ဘာျဖစ္လာတာလည္း"
" ငါ ငါ သာဒြန္းကို.... ပုလင္းနဲ႔ ႐ိုက္လိုက္တာ ေသြးေတြ... ေသၿပီလားမသိဘူး"
" မိုးစက္ရာ ငါတားေနတဲ့ၾကားထဲက..ဒီလိုလုပ္ မင္းအေမ မေသခင္က. မင္းအေဖကို ရွာဖို႔ ေျပာခဲ့တယ္မို႔လား ...ေအး မင္းယူစရာရွိတာ နဲနဲပါးပါးယူၿပီး ေျပးေတာ့ကြာ ရန္ကုန္ထိ.....တစ္ေနရာရာမွာ ....အေခ် ခ်ၿပီး ဇာတ္ျမဳပ္ေန"
" ငါ...ငါ မေျပးရဲဘူး"
" ဟာ ....အခ်ိန္မရဘူး...... မိုးစက္ မင္းအဖမ္းခံရလိမ့္မယ္ သြားေတာ့....... "
ဆက္ရန္ အပိုင္း - ၂
---------------------------------------------
မွတ္ခ်က္။ ။ ထန္ၿပီး ထုပါ.. အတုမယူပါႏွင့္😁
ရောင်နီလာမဲ့အလင်းတန်း
အပိုင်း - ၁
Credit; M.Y.S
~~~~
ရန်ကုန်-မန်းလေး လမ်းဟောင်း ရဲ့ လမ်းဘေး တစ်နေရာထဲမှာ အကြော်တဲလေးထဲမှာ မိုးစက်ဦး နဲ့ မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်ခင်မာ တို့ မနက်စောစောဆို လုပ်နေကြ အတိုင်း အကြော်ရောင်းရန် ပြင်ဆင်ရလေသည်....
" သားရေ အချဥ်စပ်ထားလိုက်တော့.... အမေ ကြော်ပီနော် လင်းလုပြီသားရဲ့ "
" ဟုတ်ကဲ့ အမေ သား ခနနေ ထင်းသယ်ပေးမယ် "
"အေးအေးး ငါ့မှာလည်း ဒီသားလေး တစ်ယောက်ရှိလို့ သာပဲ ဟိုကောင်တွေကလည်း ဘာမှ အားမကိုးရဘူး "
ခနနေတော့ အလင်းရောင်က ကျလာတော့ ရွာနီးချုပ်စပ်မှ အကြော်ဝယ်သူများ...ကားနဲ့သွားလာသူများမှ ဝင်စားကြသူများဖြင့် ဒေါ်ခင်မာ၏ အကြော်တဲလေးမှာ စည်ကားလျက်ရှိသည်..... မစည်ကားလို့လည်းမဖြစ် ယောကျ်ားဖြစ်သူနဲ့ သား၂ယောက်က. အချိန်ပြည့် မူးရူးနေကာ.. ပုလင်းတူဗူးဆို့တွေ... ဒီကြားထဲ လိမ်မာနေတဲ့ မိုးစက်ဦးကို အနိုင်ကျင့်ချင်ကြသေးတယ်...... ထိုအချိန်တွင် ဒေါ်ခင်မာ၏ ယောက်ကျား ဦးအောင်စိန် ရောက်လာလေသည်...
" ခင်မာ ငါ့ကို အရက်ဖိုး ပေးအုံး "
" ကျုပ် အခုမှ စျေးရောင်းကောင်းတုန်း ကိုအောင်စိန်ရဲ့ ခနနေမှ ယူပါလားတော်"
" အာ တောက် စောက်စကားများလိုက်တာ ဒီကောင်မ. ပေးမှာသာပေးစမ်း "
မိုးစက်ဦးလည်း မနေသာတော့ဘဲ ခါးပုံစထဲက ၅၀၀ကို ပေးလိုက်လေသည်.....
" ရော့ရော့ အဖေ သားဆီကယူ..... "
" အေး မင်းအလိုက်သိလာပြီ.... ဟိုကောင်မ နောက်ခါ ငါတောင်းလို့မပေးရင် နင်သေပြီသာမှတ်"
ဒေါ်ခင်မာလည်း သက်ပြင်းချကာ .....သားဖြစ်သူရဲ့ ရှေ့ရေးတွေးပြီးရင်မောရလေသည်.....
" သြော် ငါ့သားလေးလည်း ချမ်းချမ်းသာသာ နေရမဲ့ ဟာကို အမေ့ဆီရောက်တော့ စိတ်ဆင်းရဲနေရပြီ....."
" ရပါတယ် အမေရ သားဘဝမှာ အမေ ရှိရင် အရာရာပြည်စုံပြီ "
တကယ်လည်း မိုးစက်ဦးမှာ ဖြူနုနေတဲ့ရုပ်ရည် နဲ့ ကျစ်လစ်တဲ့ ခန္ဓာကိုယ် တို့က. ခေတ်မှီ စျေးကြီးတဲ့ အဝတ်အစားနဲ့ အဆင်တန်တာတွေသာ ဝတ်လိုက်ရင် နာမည်ကြီး မော်ဒယ်တောင် ဖြစ်လောက်တယ့် ရုပ်မျိုး ...တစ်ရက်တော့ မိုးစက်ဦးပြင်းပြင်းထန်ထန် ဖျားပါလေတော့သည်.။
" အမေရယ် သားလိုက်ပါရစေ စျေးရောင်းတာ သားနေကောင်းပါတယ်... အမေတစ်ယောက်တည်း ဘယ်လိုလုပ် ဖြစ်မလည်း "
" ရပါတယ် သားရယ် အမေလုပ်နေကြတွေပါ.... ဒီနေ့ သားသူငယ်ချင်း ရွာအရှေ့ပိုင်းက ကောင်လေး ဖိုးဝ လိုက်ပေးမယ်ပြောထားတယ်.... အခုလောက်ဆို အကြော်တဲမှာ စောင့်နေလောက်ပြီ "
ဒေါ်ခင်မာလည်း အကြော်တဲသို့ ပုဆိုးစုတ်လေးခေါင်းပေါင်းကာ ပစ္စည်းတွေယူပြီးသွားလေတော့သည်။
ခနနေ တော့ အကိုနှစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ ထူးအောင် နဲ့ လှမောင် နိုးလာလေသည်.........
" မိုးစက် အကို့ကို ပိုက်ဆံပေးစမ်းပါ "
" အာ မရှိဘူး ကိုကြီးထူးအောင် ရ ကိုကြီးက ဖဲရိုက်ပြစ်မှာ မရှိဘူး "
တစ်ယောက်ကို ပြောလို့မှ မဆုံးသေးဘူး နောက်တစ်ယောက်အသံပါကြားရလေတော့သည်.
" မပေးလို့မရဘူး ဒီနေ့ကြက်ဝိုင်းက. ပွဲ ကြီးက. သေချာပေါက်နိုင်မှာ နိုင်တော့ပြန်ပေးမယ်လေကွာ "
" အာ ဘယ်သူ့မှ မပေးဘူး ကျွတော့်မှာ ပေးစရာလည်းမရှိဘူး...... "
" တောက် ဒီကောင် အကောင်းပြောနေတာ မရဘူး ထင်တယ် "
မိုးစက်လည်း ခါတိုင်းဆိုရင်တော့ ရှိသလောက်လေး ပေးနေကြ ဖြစ်သော်လည်း ဒီနေ့ အမေဖြစ်သူ ဒေါ်ခင်မာ တစ်ဦးတည်းစျေးသွားရောင်းရတာကို ကြည့်ကာ စိတ်မကောင်းဖြစ်ပြီး ရသမျှ စုထားမည်ဟု တွေးကာ မပေးချင်းဖြစ်သည်။
" မင်းပေးနော် မပေးလို့ကတော့ ငါတို့အဆိုး မဆိုနဲ့ .......ကြာတယ်ကွာ ထူးအောင် ဒီကောင် အကြမ်းဖက်မှ ရမယ် ချုပ်ထားကွာ ငါရှာမယ် "
မိုးစက်ဦးကို လက်ပြန်ချုပ်ထားပြီး ခန္ဓာကိုအနှံ့ရှာနေလေသည်. ထူးအောင်က. မိုးစက်ဦး၏ ဖင်ပေါ်လို့ခွကာ ထိုင်ပြီး ချုပ်ထားသဖြင့် ဖင်နှစ်မွှာ ကြားမှာ ထူးအောင်ရဲ့ လီးက တိုးဝင်နေလေသည်.။
" အ့ နာတယ်..... ကိုကြီးတို့နော် အနိုင်မကျင့်နဲ့ ကျွန်တော့ကို လွှတ်ပေး..ဘယ်လိုတောင်းတောင်း ပေးမှာမဟုတ်ဘူး....."
" မင်းပဲ မပေးမလား ငါတို့ပဲ မရ ရအောင် ယူမလား ကြည့်တာပေါ့ ကွာ......... "
ထူးအောင်လည်း မိုးစက်ဦးရဲ့ ဖင်နှစ်မွှာကြားမှာ ရောက်နေတဲ့ လီးက. တောင်စပြုနေလေသည်.......
" လှမောင် ဒီကောင်က. ယောက်ကျားလေးသာဖြစ်တာ အတော်တော့ တောင့်တာပဲကွ ဒီမှာကြည့်စမ်း "
လှမောင်လည်း လုံးဝန်းတင်းနေတဲ့ ဖင်လုံးတွေနဲ့ ထူးအောင်ရဲ့တောင်နေတဲ့ လီးကို မြင်လိုက်ရတော့.......
" အဲ့ လိုဆိုလည်း ဗျူဟာ ပြောင်းကြတာ ပေါ့ ထူးအောင်ရာ.... "
ထူးအောင် က ချုပ်ထားတာကို မလွှတ်ပေးဘဲ ......လှမောင်ကလည်း မိုးစက်ဦးရဲ့ ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်ချကာ ဖင်အဝသို့ တံတွေး ထွေးချလိုက်ပြီး လီးနဲ့တေ့ကာ လိုးခွဲလေတော့သည်။
" ဗျစ် ဖွတ် ဗြိ ဗျစ် "
" အားး အ့အားးး သေပါပြီ ဗျ နာလိုက်တာ ကျွတော့်ကိုလွှတ်ပေးပါ ပိုက်ဆံပေးပါတော့မယ် "
" မရတော့ဘူး ကွအခုမှတော့ မင်းဖင်ကို အားရအောင်လိုးပြီးမှ သွားတော့မှာ "
" အားးး နာတယ် လွှတ်ပေးပါ ....ညီအစ်ကိုချင်းတွေကိုဗျာ မလုပ်ကောင်းပါဘူး "
" မင်းပါးစပ်ပိတ်ထားစမ်းကွာ "
လှမောင်မှာ ညိုညိုကျစ်ကျစ် သူ၏ ခန္ဓာကိုယ် ကို ယိမ်းကာ မိုးစက်ဦး၏ ဖင်ကို ဖြဲကာ ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေလေတော့သည်.....
" ဖက် ဖွတ် ဗြွတ် ဖက် ဖက် "
"အားး အားး အ့ အ့ အားး အင်းး အင်းး ဟင်းးး ဟင်း"
"လှမောင် ရေ ဒီကောင် ငြီးသံထွက်လာပြီ ကွ ဖင်ခံရတာ ကောင်းလာပြီထင်တယ် ကွ လိုးကွာ လိုးသာလိုး အားမနာနဲ့ "
" အေးကွ ဒီကောင့် ဖင်က. ကျပ်နေတာပဲ... အားး အားးရှီးးးကောင်းလိုက်တာကွာ......."
လှမောင်လည်း ၁၀ချက်လောက် တရစပ်စောင့်လိုးအပြီး မိုးစက်ဦး၏ ဖင်ထဲသို့ လရည်တွေ ပန်းထည့်ကာ ပြီးသွားလေတော့သည်.။
လှမောင်လရည်တွေ ကုန်အောင်ထည့်အပြီးမှာတော့...... ထူးအောင်က မိုးစက်ဦးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ် ကို ပက်လက်လှန်ကာ ပေါင်ကို ထောင်ကာ ဖြဲထားလိုက်ပြီး လိုးရန်လီးကို ကိုင်ကာ စွလိုက်သည်.။
ထူးအောင်ရဲ့ လီးက. လှမောင်ထက် ပိုတုပ်လေရာ...... လှမောင်ရဲ့ လရည်တွေကြောင့်သာ အဝင်ချောသွားလေတော့သည်.....
" အားး အ့ ကိုကြီး ထူးအောင် ဖြေးဖြေးထည့်ပါဗျ..... ကိုကြီးလှမောင် လီးထက်ပိုတုတ်တယ် ဗျာ နာတယ် "
" မင်းခနနေ ကောင်းသွားမှာပါကွာ.... ခနက လှမောင်လိုးတာကောင်းလား"
မိုးစက်ဦး မဖြေသော်လည်း ကောင်းနေတာတော့အမှန်ပါ.... ပြီးသွားမှာတောင်စိုးရိမ်နေခဲ့တာ..... အခု ထူးအောင်ကပါ ထပ်လိုးပေးမယ်ဆိုတော့ မိုးစက် မရုန်းတော့ဘဲ အလိုက်သင့်သာ နေပေးလိုက်တော့သည်..
" အာ့ အ့ အားး ကိုကြီးထူးအောင် လိုးပါ... အ့ ကြမ်းကြမ်းလေး ဖိလိုး ကျွတော့် ဖင်ဝမှာ အခုထိယားနေတုန်း... အားး လိုးလိုးးး"
မိုးစက်ဦး သူ့ပါးစပ်က ထွက်လာတဲ့ စကားတွေအတွက် အံ့သြရလေသည်... သူဟာ တဏှာထန်သူတစ်ယောက်လားဆိုတာ သူကိုယ်တိုင်လည်း မဝေခွဲတက် တော့ပါ။ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် အခု လိုးပေးနေတာကို ခံရတာတော့ အရမ်းကိုကောင်းနေလေသည်။
"အားး အ့အားး ရှီး ကောင်းတယ် မိုးစက်ရာ မင်းဖင်က. စီးကျပ်နေတာပဲ.. .ငါ့လရည်တွေ ထိမ်းမထားနိုင်တော့ဘူး......အားးး အ့ အာ့ ပြီးပြီ ထွက်ပြီ ...အ့ အ့ အားး ကောင်းလိုက်တာကွာ"
.......နှစ်ယောက်လုံး လိုးလို့ပြီးတာတောင် မထသေးဘဲ မိုးစက်ဦး ၏ အနားမှာထိုင်ကာ မိုးစက်၏ လီးကို သေချာကြည့်နေတာကြောင့် မေးလိုက်သည်......
" ကိုကြီးတို့ သွားကြတော့လေ လုပ်ချင်တာလုပ်ပြီးပြီမို့လား "
" မင်းရဲ့ လီးက. ငါတို့နီးနီးပါလားကွ စံချိန်မှီသားပဲ..... ဒီလောက်အလုပ်များနေတာကို ဂွင်းထုဖို့အချိန်က ရှိသေးတယ်ပေါ့ ....မင်း လည်း အထန်ပဲကွ..... ကဲမထူးပါဘူး မင်းကိုငါတို့ ပြန်ပြုစုပေးခဲ့မယ် "
ထူးအောင်က လီးကိုကိုင်ကာ ထုပေးပြီး လှမောင်က. နို့တွေကို ချေကာ စို့ပေးနေလေသည်......မိုးစက်ဦးလည်း မကြုံစဖူး ကြုံးဖူးတာတွေကြောင့် အရသာထူးကိုရရှိကာ ကောင်းနေလေတော့သည်....
" အားး ဟားး အားး အ့ ထု ပေး ထုထု အားးကောင်းလိုက်တာ . .အ့ ပြီးပြီ ထွက်ပြီ ......"
" မင်းလည်း လကည်တွေအများကြီးထွက်တာပဲကွ မင်းလည်းအထန်ပဲ "
ထူးအောင်နဲ့ လှမောင်လည်း မိုးစက်ဦး၏ ခေါင်းအုံးအောက်က. ပိုက်ဆံကို နှိုက်ပြီး ထွက်သွားလေတော့သည်....
.........
မိုးတွင်းဘက်ကလည်း ဖြစ်လေတော့ အကြော်တဲထဲ ရေဝင်သဖြင့် အကြော်ရောင်းလို့လည်းမရ.... အလုပ်မလုပ်ရင်လည်း ထမင်းစားဖို့အပြင်..... တချိန်လုံး ဒုက္ခပေးနေတဲ့ အမူးသမား ကြက်သမား ဖဲသမားကရှိသေးသဖြင့် ဒေါ်ခင်မာနဲ့ မိုးစက်ဦးတို့ မှာ လယ်ထဲက ကန်စွန်းချိုး ဖားရှာ ငါးရှာဖြင့်အသက်မွေးပြုရလေသည်..... မနက်ခင်း ရသမျှလေး စျေးကိုပြေးရောင်း ပြီး ညနေခင်းဆိုရင်ဒေါ်ခင်မာက အိမ်ပေါက်စေ့ အဝတ်လျှော် ထမင်းချက်က. အလုပ်လုပ်ရသည်....... မိုးစက်ကတော့ မိခင်ကို လိုက်ပြီးကူညီပေးလေသည်........ တစ်ရက်တော့ မိုးစက်တို့ အဝတ်လျှော်တဲ့ အိမ်က. ဝါဆိုသက်န်း ကပ်မည်ဖြစ်၍..... အင်းသူကြီး ကိုသာဒွန်းကို ဖိတ်စာသွားဖိတ်ရန် ခိုင်းတော့...... မိုးစက်လည်း ဖိုးဝကို အဖော်ခေါ်ပြီး သွားလေသည်.... ......
" မိုးစက်ရာ မင်းကလည်း ငြင်းလိုက်တာမဟုတ်ဘူး အဲ့လူကြီးဆီ မင်းသွားချင်တာလည်းမဟုတ်ဘဲနဲ့ "
" မိုးမကုန်ခင်ထိ အကြောင်ပြန်ရောင်းလို့အဆင်မပြေဘူးကွ..... အလုပ်လုပ်တဲ့အိမ်က ခိုင်းတော့လည်း လုပ်ရတာပေါ့ကွာ "
ကိုသာဒွန်းက ယောက်ကျ်ားပီသသောရုပ်ရည်နဲ့ ခန္ဓာကိုယ်..... အသက်၃၀အရွယ် ယောက်ကျားပျိုတစ်ဦးဖြစ်သည်........ သူနဲ့မကင်းနိုင်သော.... ရွာထဲက. စျေးသယ် အပျိုမလေးများကို ရိသဲ့သဲ့ပြော....နှာဘူးထ...... အဓိက ကတော့ မိုးစက်ကိုပါ နှာဘူးထနေချင်းဖြစ်သည်..... ထို့ကြောင့် မိုးစက် လုံးဝကြည့်လို့မရ ပေ.....
" ဟေ့ရောင်တွေ မင်းတို့ဆရာ ကိုသာဒွန်းကို ဒိဖိတ်စာပေးလိုက်"
မိုးစက်လည်း ပေးပြီး ပြန်မည်ဟု စဥ်းစားလိုက်သော်လည်း.......
." သြော် ဆရာ ကတော်ပါလားဗျ ကိုယ့်ဖာသာ သွားပေးလေ "
" မင်းဘာစကားပြောတာလည်း ငါယောက်ကျားကွ...... မင်းဆရာကသာ နှာဘူး စောက်ခြောက် "
" မင်း ဘာပြောတယ် ငါ့ဆရာကို... တောက်သေတော့မယ် မင်းတော့..... "
ကိုသာဒွန်းရဲ့ တပည့်နဲ့ စကားများနေတုန်း အိမ်ပေါ်ထက်မှ ကိုသာဒွန်းရဲ့ အော်ခေါ်သံကို ကြားရလေတော့သည်......
" ဟေ့ ဧည့်သည်ကို အဲ့လိုမဆက်ဆံရဘူးလေကွာ ငါ့ဆီလွှတ်လိုက် "
မိုးစက်နဲ့ ဖိုးဝလည်း မထူးတော့ပြီဟုယူဆက အိမ်ပေါ်သို့ တက်ခဲ့လေတော့သည်....
" ကဲရော့ ဖိတ်စာ ...ကျုပ်ပြန်ပြီ "
" နေပါအုံး မိုးစက် လေးရယ်... ကိုနဲ့ စကားပြောရအောင် ခနလေးပါ "
" ခင်ဗျားလို မိန်းမပျိုတိုင်းကို ခြေတော်တင်နေတဲ့ လူယုတ်မာနဲ့ ဘာစကားမှ ပြောစရာ မလိုဘူး"
" မိုးစက် အခုလို ပင်ပန်းနေတာ ကိုမကြည့်ရက်ဘူး.....ကို့အင်းထဲက ငါးတွေယူရောင်းပါလား ပိုက်ဆံပေးစရာမလိုတော့ ရတဲ့ဟာ မိုးစက် အမြတ်ပဲပေါ့ ...."
" ကျေးဇူးတင်ပေမဲ့ မလိုအပ်ဘူး သွားလိုက်ပါအုံးမယ် "
တစ်ရက်တော့ ဒေါ်ခင်မာ မှာ သွားရင်လာရင်းခြေထောက်ကို သံပြားရှပြီး အနာရှိန်နဲ့ ဖျားကာ အိပ်ရာထဲလဲလေတော့သည်....
မိုးစက်လည်း လက်ထဲပိုက်ဆံကမရှိတော့ဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမှန်းမသိ...မိုးစက်လည်း ကိုသာဒွန်းပြောခဲ့တာတွေကို ကြားယောင် နေလေ သည်...........
.....ညနေခင်း ဒေါ်ခင်မာကို ဆေးတိုက်ပြီး မိုးစက်လည်း ကိုသာဒွန်းရဲ့ အင်းထဲသို့ သွားလေတော့သည်...
" မင်းတို့ဆရာ ကိုသွားပြော ငါရောက်နေတယ်လို့"
ခနကြာတော့ သာဒွန်းရဲ့ တပည့် ပြန်ထွက်လာလေသည်.......
" ဆရာက ဝင်လာခဲ့ပါတဲ့ "
မိုးစက်လည်း အခက်အခဲတွေ ဖြေရှင်းဖို့ သူ့ခန္ဓာကိုယ် ကိုပေးဆပ်ရန် ဆုံးဖြတ်ထားလေတော့သည်............
" မိုးစက်လေး လာလေ ကို့ဆီကို အရေးကြီးကိစ္စရှိလို့လား "
" ကျတော်အခု ကိုသာဒွန်းရဲ့ အကူအညီကို လိုအပ်နေတယ် အဲ့အတွက် ဘာပေးရပေးရ. ကျွတော်ပေးမယ်....ကိုသာဒွန်းပြန်ယူမဲ့ တန်ရာတန်ကြေးကို ကျွတော် သိပြီးသားပါ
မိုးစက်ဦးလည်း ခန္ဓာကိုယ် ပေါ်က အဝတ်တွေကို တစ်လွှာချင်း ခွါချကာ ချွတ်ပြစ်နေလေသည်........... ထိုမြင်ကွင်းကို ကြည့်ကာ စူးစိုက်ပြီး ကြည့်နေသူက ကိုသာဒီန်းပါပဲ..........
" ဘယ်လိုလည်း ကိုသာဒွန်းကျွတော်တို့ လုပ်ငန်း စကြတော့မလား "
ကိုသာဒွန်းလည်း မိုးစက်ရဲ့ လက်ကို ဆွဲကာ အိပ်ခန်းထဲသို့ ခေါ်သွားပြီး အိပ်ရာပေါ်သို့ လှဲချကာ မိုးစက်၏ ခန္ဓာကိုယ် အနှံ့ကို နမ်းလေတော့သည်...... နမ်းနေရင်းနဲ့ပင် သာဒွန်းရဲ့ အဝတ်တွေမှာ မရှိတော့ပေ.....ပြောမဲ့သာပြောရတာ... သာဒွန်းက. ပွေတာ ရှုပ်တာက လွဲရင် ဘာမှပြောစရာမရှိ........သာဒွန်းရဲ့ ကျစ်လစ်ပြီး ဝင်းနေတဲ့ တင်သားကို မြင်ပြီး မိုးစက်လည်း စိတ်ရိုင်းတွေ ဝင်သွားလေသည်........ ..........ကိုသာဒွန်းမှာ မိုးစက်၏ လီးကိုပင် နမ်းနေလေရာ မိုးစက်မှာ အံ့သြရလေသည်...
" အားး မိုးစက်လေး ရဲ့ လီးကမွှေးနေတာပဲ"
" ခင်ဗျားကို ယောက်ကျားအစစ်လို့ထင်ထားက. လက်စသတ်တော့ ခင်ဗျားက ပုန်းနေတာကိုး"
" ကိုက မိန်းကလေးတွေရဲ့ အဖုတ်ကိုတောင် အားရပါးရ ယက်နေခဲ့တာ..... မိုးစက်က ယောက်ကျ်ားလေးလေ..... လီးဆိုတာ ကိုယ့်မှာလည်း ပါ နေတာပဲဟာ...... ကျန်တဲ့သူဆို ကိုဘယ်လိုနည်းနဲ့မှ အခုလို လုပ်မှာ မဟုတ်ပေမဲ့........ မိုးစက်ကိုတော့ ကိုရင်ခုန် တယ် ကွာ.... ချစ်တယ်.... ချစ်လို့အခုလို မိုးစက်ရဲ့လီးကို နမ်းတာ....."
မိုးစက်ဦးလည်း ငါဘာလုပ်လုပ် သာဒွန်း ငြိမ်နေမယ်ဆိုတာ သိလိုက်ရတော့.........
သာဒွန်းရဲ့ ဖင်လုံး ကျစ်ကျစ် လစ်လစ်တွေကို လက်နဲ့ စုပ်ချေကာ ကိုင်လိုက်သည်....
" ကိုသာဒွန်း ကျွတော့်ရဲ့ လီးကို စုပ်ပေးလေဗျာ "
သာဒွန်းလည်း မဆိုင်းမတွ ပင် ငုံကာစုပ်ပေးလိုက်လေသည်......
" အားး အင်း ဟင်းးး ကောင်းလိုက်တာဗျာ"
မိုးစက်ဦး လည်းအစုပ်ခံနေရင်းနဲ့ပင် သာဒွန်းဆီကို မိမိ ဘဝပေးဆပ်ရန် ရောက်လာမှန်းသတိရသွားကာ.... ခန္ဓာကိုယ် ကို ပြောင်းပြန် လှည့်လိုက်ကာ သာဒွန်းရဲ့ လီးကို ပါ ပြန်စုပ်ပေးလိုက်လေသည်.... အခန်းငယ်ထဲမှာ.... ယောက်ကျားပျို နှစ်ဦးရဲ့ လီးစုပ်သံတွေက. မြိုင်ဆိုင်စွာ ပေါ်ထွက်နေလေသည်......
" ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ် ပလွတ် ပြွတ် "
ခနနေတော့ လီးစုပ်တာကို ရပ်လိုက်ကာ..... သာဒွန်းက. မိုးစက်ဦးကို ပက်လက်လှန်လိုက်ကာ..... မိုးစက်ဦး၏ လီးအပေါ်သို့ ထိုင်ချကာ ဆောင့်ပေးနေလေသည်....
" အားး ရှီးးကောင်းလိုက်တာ ကိုသာဒွန်းရာ.... ဒါကရော ကောင်မလေးတွေ လုပ်ပေးနေကြအကွက်ပဲလား "
" အားး ဟားးး အားး အ့ အင်းးး....... ဟုတ်တယ်လေ....အ့ ...ကို့ဆီလာတဲ့ မိန်းကလေးတွေကို ကိုက အားကုန်ခံပြီးမလိုးနေဘူး သူတို့ကိုတက်ဆောင့်ခိုင်းတာ..... အ့. အင်း လိုးလိုး မရပ်နဲ့ "
ပြောလည်းပြောပြ ဆောင့်တာကလည်းမရပ် .....မိုးစက်ဦးကလည်း အောက်ကနေ ပင့်ပြီးဆောင့်ပေးသဖြင့် လီးနဲ့ ဖင် ရိုက်ခက်သံတွေက ထွက်ပေါ်နေလေသည်....
" ဖက် ဖွတ် ဖက် ဖက် ဖက် "
" အားး ရှီးးး ကောင်းလိုက်တာ ကိုသာဒွန်းရာ... ဖင်က စီးကျပ်နေတာပဲ...... ကျွတော်ထိန်းမထားနိုင်တော့ဘူး...... အားး အ့ ထွက်ပြီ ...လရည်ထွက်သွားပြီ "
သာဒွန်းလည်း မိုးစက်ဦးရဲ့ လီးကိုမချွတ်သေးဘဲ စိမ်ထားလျက်နဲ့ပင် မှောက်အိပ်ခါ အမောဖြေနေလိုက်သည်.... မိုးစက်ဦးကတော့ ကျန်ရှိနေတဲ့ လရည်တွေကို သာဒွန်းရဲ့ဖင်ထဲ ညစ်ထည့်နေလေသည်.... မိုးစက်ဦးလည်း တစ်ချီပြီးလို့ နားနေတဲ့အချိန်မှာ တွေးမိတာက......အင်းသူကြီးဖြစ်တဲ့ မိန်းမတကာ ပတ်လိုးနေတဲ့ ကျားစစ်စစ်ကြီးက. အခုတော့လည်း မိုးစက်ဦး ၏လီးနဲ့ အားရပါးရ ခံနေလေသည်....
(အချစ်စိတ်ဆိုတာ...... အရာရာကို ပြောင်းလဲစေနိုင်ခဲ့တယ်) ......သာဒွန်းရဲ့တပည့်တွေ ဖွင့်နေတဲ့ ပိုပိုဟေသာရဲ့ 🎼🎼🎼ချစ်တဲ့စိတ်ဆိုတာ🎼🎼🎼
သီချင်းလေးက..........
🎼🎼🎼မင်းကိုသတိတွေ ရချင်းများများ
စွာ... မင်းဟာ ငါ့ရဲ့ အတွေးကမ္ဘာ
ချစ်တဲ့စိတ်ဆိုတာ... တိတ်တိတ်
လေးရင်မှာ ခံစားရမှာလား ကဲ
ကွယ်ပြောစမ်းပါ 🎹🎼🎼🎼🎤
ထိုသီချင်းလေးကို ကြားပြီး သာဒွန်းလည်း အချစ်စိတ်ကို အလုံပိတ်မထားတော့ဘဲ ချစ်တဲ့သူကို အပိုင်သိမ်းရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်. ဖင်ထဲဝင်နေတဲ့ မိုးစက်ရဲ့ လီးကို ချွတ်လိုက်ပြီး.. မိုးစက်ရဲ့ ပေါင်ကို ထောင်ဖြဲထားကာ ပြန်လိုးရန် သာဒွန်းလည်း သူ့ရဲ့လီးကို မိုးစက် ၏ ဖင်ထဲသို့ လိုးရန် ပြင်လိုက်သည်.....
" ဗြစ် ဗြိ ဗြစ် "
" အ့ အားး အ့ ဖြေးဖြေး ကိုသာဒွန်း ခင်ဗျားလီးက အတုတ်ကြီး ဗျ"
" ခနလေးပဲ အောင့်ခံနော် ကိုဖြေးဖြေးချင်းလိုးပေးမယ် "
" ဖက် ဖက် ဖက် ဖွတ် "
." အားးးဟားးအားးးးအ့ ကောင်းလာပြီ ကိုသာဒွန်းရယ် လိုးတော့ဗျာ မညှာနဲ့ လိုးသာလိုးတော့ "
မိုးစက်ဦးကို လိုးနေရင်း သာဒွန်း၏ ဖင်ထဲမှ မိုးစက်ဦး၏ လရည်တွေက. တစ်စိမ့်စိမ့် ထွက်ကျနေတာက. မိုးစက်ဦးကို ကာမအရှိန်ပိုတက်စေသည်....
" အားးး ရှီးးး မိုးစက်လေးရဲ့ ဖင်က. စီးကျပ်နေတာပဲ"
အချက် ၃၀လောက် ဆောင့်လိုးအပြီး သာဒွန်းရဲ့ လီးထဲမှ လရည်တွေက မိုးစက်၏ ဖင်ထဲသို့ ပန်းထွက်သွားလေသည်.....
ခနအကြာထိ မှိန်းနေပြီးနောက်
" ကျွတော်ပြန်တော့မယ် ကိုသာဒွန်း"
" အင်း အဲ့လိုဆို ရော့ ဒါက. အခုလို ဖြစ်လို့ ပေးတာမဟုတ်ဘူးနော် ချစ်တဲ့သူကို ထောက်ပံ့တဲ့သဘောပါ"
ကိုသာဒွန်းပေးတဲ့ ထောင်တန်အထပ်လိုက်ို ယူကာ ပြန်ရန်လှည့်ထွက်လိုက်သည်...
" မနက် ငါးလာယူနော် ရောင်းဖို့ ကို့ချစ်သူကို အရမ်းချစ်မိတော့ ကို့မှာ တာဝန်ရှိတာပေါ့ "
သာဒွန်းရဲ့ ပုံက အတည်ပြောနေပုံရသော်လည်း...
" ခင်ဗျားလို မိန်းမတကာရဲ့ စောက်ပတ်ကို လိုးနေတဲ့ ကောင်ကို ကျုပ်က. လိင်ဖျော်ဖြေရေး အရုပ် တစ်ရုပ်ထက်ပိုပြီး နေရာမပေးနိုင်တဲ့အတွက် အားနာတယ် ကိုသာဒွန်း "
ခေါင်းမော့ကာ အောင်နိုင်သူ အပြုံးနဲ့ လှည့်ထွက်ခဲ့လေသည်...
~~~~~~~
မိုးစက်ဦးလည်း သာဒွန်းဆီကငါးယူရောင်းလိုက်ဖြင့် အဆင်ပြေနေလေသည်.....တစ်နေ့တော့ ဦးအောင်စိန် ဘယ်က ကြားလာသည် မသိ.... မိုးစက်ဦး ဟာ မကြာခန သာဒွန်းကို သွားသွားလိုးပေးနေရတယ်ဆိုတာ....သိသွားလေတော့သည်......
" မိုးစက်ဦး မင်းနဲ့ သာဒွန်းအကြောင်း ငါကြားပြီးပြီ နော် မင်းဘာတွေလုပ်နေတာလည်း ဟမ်...."
" အဖေရယ် အမေကလည်းကျန်းမာရေးမကောင်း ဘူးလေ အရင်းအနှီး ကလည်းမရှိတော့ ကန်စွန်းချိုး... ဖားရှာ ငါးရှာကလည်း သေချာတာမဟုတ်ဘူး..... သားအဲ့လို မလုပ်ရင် တစ်အိမ်လုံးငတ်သွားလိမ့်မယ်.... "
" အေး မင်းငါ့ကို အရက်ဖိုး ပုံမှန်ပေးနေရင်တော့ ငါမင်းအမေကို မပြောပါဘူး"
" အမေနဲ့တော့ မတိုင်ပါနဲ့ မသန့်ရှင်းတဲ့ငွေနဲ့စားနေရတာအမေသိရင် အမေ့ရောဂါက ပိုဆိုးသွားလိမ့်မယ်"
." အဲ့လိုဆို ငါ့ကို ဒီပြသနာ ရှင်းပေးခဲ့ "
မိုးစက်ဦးလည်း ဦးအောင်စိန်ရဲ့ လီးကြီးကိုကြည့်ပြီး ကြီးလွန်းသဖြင့် အံ့သြနေလေသည်.....
" မသင့်တော်ပါဘူး အဖေရယ်... သားအဖချင်းကြီးကို... အမေလည်းအိမ်ရှေ့မှာ ရှိနေတာ ကို....."
" မင်းအကိုတွေနဲ့ လိုးတာလည်းငါသိတယ်နော် အကုန်လုံးဖွင့်ချလိုက်ရမလား.....ပြီးတော့ မင်းအမေကလည်း အဖေနဲ့ မခံတာကြာပြီ အဖေလည်း အခုမှ ၄၉ပဲဲရှိသေးတာ.... တဏှာစိတ် တော့ရှိတာပေါ့.... လာပါသားရယ် "
မိုးစက်ဦးလည်း ကို့အကြောင်းကို သိနေတော့ လျှောက်ပြောမည့်အတူတူ ပါးစပ်တစ်ပေါက်ပိတ်ရန်... ပေးဖို့သာ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်.....
" အဲ့လိုဆိုလည်း ဖြေးဖြေးလိုးနော် အဖေ..... အမေသိသွားလိမ့်မယ် "
မိုးစက်ဦးလည်း အမြန်ပြီးစေရန် ပုဆိုးလှန်ကာ ဖင်ကုန်းပေးကာ လေးဘက်ထောက်ပေးလိုက်လေသည်.....
" ဗြိ ဗြစ် ဗျိ ဗျစ် "
" အ့ အားး ဟားး အ့ "
မိုးစက်ဦးလည်း အံကျိတ်ကာ ခံပေးနေလေသည်......
" ဖက် ဖက် ဖွတ် ဖက် ဖက် "
အရက်သမားလည်းဖြစ် အသက်ကလည်းရလာတော့ သိပ်ကြာကြာမလိုးနိုင်ဘဲ ခနကြာတော့ ဦးအောင်စိန်ရဲ့ လီးကနေ လရည်တွေ ပန်းထည့်ကာ ပြီးသွားလေတော့သည်...... ပြီးပြီးချင်းပဲ မိုးစက်ဦးလည်း အိမ်ပြင်သို့ ပြေးထွက်ကာ သူစိတ်ညစ်ရင် သွားနေကြ..... ရွာရဲ့ တောစပ်အထိ ပြေးလေတော့သည်.......
" အီးး ဟီး အဟင့် အင့် အီး ငါ့ဘဝက ဘယ်လိုလည်းကွာ..... အကို နှစ်ယောက်နဲ့ အပြင် အဖေနဲ့ပါ ဖင်ခံနေရပါလား....ငါကဖာသာသာလို ဖြစ်နေပြီ....... "
မိုးစက်ဦး၏ ပုခုံးကို တစ်စုံတစ်ယောက် ကိုင်တာ ခံလိုက်ရလေသည်.....
" မိုးစက် မင်းဘာလို့ ငိုနေတာလည်း.....မင်းပြောတာတွေ ငါတစ်စွန်းတစ်စတော့ကြားလိုက်တယ်.... "
ဖိုးဝကို လည်းတွေ့ရော မိုးစက်၏ မျက်ရည်တွေ ထိန်းမရအောင် ကျလာလေတော့သည်........
" ဖိုးဝရာ....ငါ...ငါ... အီး ဟီး ဟီး ငါ့ပါးစပ်ကပြောမထွက်ဘူးမင်းကို..... "
" မင်းနဲ့ ငါက အေးအတူပူအမျှ လေ မင်းခံစားရတာမှန်သမျှ ငါနားလည်ပေးနိုင်တယ် ပြောပါကွ "
မိုးစက်ဦးလည်း အငိုရပ်လိုက်ပြီး ဖိုးဝကို ရင်ဖွင့်လိုက်ရန် တွေးမိသည်....
" ငါ့အကိုနှစ်ယောက်နဲ့ အပြင် အခုငါ့အဖေနဲ့ပါ လိုးတာခံတာကို ငါလုပ်နေရတယ်...... သူတို့ရဲ့ သွေးသားရင်းဖြစ်ပြီး ငါ့ကို ဘာလို့ ဒီလိုလုပ်ကြတာလည်း ဖိုးဝရယ်.... ငါ့အဖြစ်က ဆိုးပါတယ်ကွာ "
" မငို ပါနဲ့ သူငယ်ချင်းရာ အရာရာကို ငါတို့ ဖြတ်ကျော်ရမှာပေါ့ ငါမင်းဘက်မှာ အမြဲတမ်းရှိနေပေးမယ် နော် .....ဒါနဲ့ကိုသာဒွန်း နဲ့မင်းရဲ့ အခြေအနေကရော ဘယ်လိုလည်း...... "
" သူ့ကိုလည်း ငါ့ခန္ဓာကိုယ် ပေးထားရတာပဲလေ..... "
" အေးလေ ဖြစ်လာတဲ့ ဘဝကို ငါတို့ ပျော်အောင် နေရတော့မှာပေါ့ကွာ "
" မင်းသူတို့နဲ့ဆိုရင် မင်းကပဲ ခံပေးရတာ မို့လား ငါကမင်းသူငယ်ချင်းပဲကွာ ငါမင်းအတွက် ပေးနိုင်ပါတယ်...... မင်းစိတ်လျှော့ချင်ရင် ငါ့ကိုအသုံးပြုပေါ့"
" ဖိုးဝရယ် မင်းငါ့အတွက်အဲ့လောက်ကြီး လုပ်ပေးဖို့ မလိုပါဘူးကွာ "
" လိုတယ် မိုးစက် မင်းရောက်တဲ့နေရာမှ ပျော်နေမှ ဖြစ်မှာ..... ဖာသာသာဘဝရောက်နေရင်တောင် မင်းက မအေကို ပြုစုနေတဲ့ သားတစ်ယောက်လေ မင်းအတွက် မင်းရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ပေးဆပ်ရရင်တောင် မွန်မြတ်ပါတယ် ကွ "
" ဖိုးဝရယ်...... "
မိုးစက်ဦးလည်း ဖိုးဝရဲ့ ပါးဖောင်းဖောင်းလေးတွေကို နမ်းပြီး နှုတ်ခမ်းကို စုပ်ယူနမ်းလိုက်လေသည်...... ဖိုးဝက. ပါးဖောင်းဖောင်း အရပ်က မိုးစက်ထက် ပုလေရာ အသားဖြူဖြူ ပြည့်ပြည့်လေးနဲ့ ချစ်ဖို့တော့ကောင်းလေသည်......
မိုးစက်ဦးလည်း တောစပ်တွင်ထိုင်နေရာမှ တောထဲသို့ ဖိုးဝကို လက်ဆွဲခေါ်သွားလိုက်ရာ...... ညို့ဆိုင်း အုံမှိုင်းနေတဲ့ ကညှင်ပင်ကြီး အောက်မှာ အကွယ် ဘက်ကို နေရာယူလိုက်လေသည်...... မိုးကလည်း သဲသဲမဲမဲ ရွာနေလေရာ...... တောထဲသို့ ဘယ်သူမှ မလာတော့သဖြင့် စိတ်ကြိုက် ထင်တိုင်းကြဲရန် အားယူလိုက်သည်.......
" အားး ဟားး မိုးစက်ရာ မင်းရဲ့ အနမ်းတွေက ချိုမြိန်လိုက်တာ..... အ့ "
မိုးစက်လည်း ဖိုးဝရဲ့ နို့ကို စုပ်ချေပြီး အကျီချွတ်ကာ ပုဆိုးပါ ကွင်းလိုက်ပုံကာ ဖိုးဝရဲ့ လီးနဲ့ လဥတွေကို ပါ ကိုင်ကာ ပွတ်ပေးလိုက်လေသည်....... မိုးစက်က သူကောင်း ကိုကောင်း ဖြစ်စေရန် ဖိုးဝကို လီးအရင်စုပ်ပေးမယ် ပြင်လိုက်ရာ.......
" မိုးစက် ဒီနေ့တော့ မင်းလီးစုပ်တာကို မလုပ်ပါနဲ့..... ငါမင်းအတွက် ပေးဆပ်သူဖြစ်ချင်တာ.... ငါလုပ်ပေးပါရစေ "
ဖိုးဝက ပြောလည်းပြော ပြီး ထိုင်ချလိုက်ကာ မိုးစက်၏ ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်ပြီး လီးကို ငုံကာ စုပ်လိုက်သည်.....
" ပြွတ် ပလွတ် ပြွတ် "
" အားးးဖိုးဝရယ်.... မင်းက လီးစုပ်တာ တော်လိုက်တာကွာ အာ့ အားးး"
ဖိုးဝနဲ့ မိုးစက်ဦးတို့မှာ သဲကြီးမဲကြီးရွာချနေတဲ့ မိုးကို အားကိုးကာ ကညှင်ပင်ကြီးရဲ့ အကွယ်မှာ ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေလေတော့သည်...
" ဖိုးဝ. အပင်ကို ကိုင်ပြီး နဲနဲ ကော့ပေး...ငါလိုးတော့မယ် "
ဖိုးဝလည်း အပင်ကို ကိုင်ကာ ခါးကို ကော့ပြီး ဖင်ကိုပါ ဖြဲ ပေးထားလိုက်သည်..
" ငါထည့်ပြီနော် စိတ်လျှော့ထား "
" ဗြစ် ဗြိ ဗြစ် ဗြိ "
" အားး အ့ အား နာတယ်ကွာ ဒါပေမဲ့ မရပ်နဲ့ မိုးစက် လိုးကွာ မင်းစိတ်ကြိုက်သာလိုးးးး "
မိုးစက်ဦးလည်း ဖိုးဝရဲ့ ဖင်ကို အစွမ်းကုန် ဖြဲကာ ဆောင့်ဆောင့် လိုးလေ တော့သည်
" ဖက် ဖက် ဖက် ဖွတ် "
" အားး ရှီးးး အားးးအ့ ကောင်းလိုက်တာ ကွာ ဖိုးဝရယ် မင်းဖင်က ကောင်းလိုက်တာ ကွာ "
" ကောင်းရင်လိုးကွာ ငါ့ဖင်က မင်းအတွက်ပဲ မင်းကို ချစ်လွန်းလို့ပေးတာ "
" အ့ အ့ အားး ခပ်ပြင်းပြင်းသာလိုးတော့ ငါခံနိုင်နေပြီ "
" အားးးးးးရှီးးးးးး အ့ ငါ့လရည်ထွက်တော့မယ်ကွ ....အ့ အ့ ထွက်ပြီ ကွ ထွက်ပြီ "
မိုးစက်လည်း ဖိုးဝရဲ့ ဖင်ထဲသို့ လီးကို နှစ်ကာ စိမ်ထားလိုက်ပြီး အနောက်ကနေ သိုင်းဖက်ကာ ဖိုးဝရဲ့ လီးကို ထုပေးနေလေသည်............... ခနနေတော့ ဖိုးဝရဲ့ ဖင်သားတွေ ရှုံ့ကာ အကြောတွေတင်းလာပြီး..... ကညှင်ပင်ကြီးကို လရည်တွေနဲ့ ပက်မိလေတော့သည်.....
" အားး အကောင်းဆုံးပဲ မိုးစက်ရာ..... နောက်ဆို စိတ်မညစ်နဲ့နော် ငါရှိတယ် "
သူတို့နှစ်ယောက် လိုးလို့ ပြီးခါနီး အရှိန်တက်နေတုန်း အပင်၏ တစ်ဖက်မှ အသံကြားရသလိုလို ဖြစ်ပေမဲ့ အရှိန်တက်ပြီး ကောင်းနေတော့ သတိမထားမိ ပေ"
" ကဲ ဖိုးဝ ငါပြန်အုံးမယ် အိမ်က ထွက်လာတာ ကြာနေပြီ "
မိုးစက် အိမ်သို့ ပြန်လာတော့ အိမ်ပေါ်မှာ လူတွေ စုရုံးနေတာတွေ့ကတော့ အပြေးအလွှား တက်သွားတော့...... အသက်ငင်ကာ မောနေရှာတဲ့ မိခင်ကို တွေ့ရလေသည်.....
" ဟဲ့ မိုးစက် လာ နင့်အမေက နင့်ကိုစောင့်နေတာ.... "
" အမေ .....အမေ ဘာဖြစ်တာလည်း.....သားရောက်ဘာပြီလေ ဗျာ......
အမေ့ကို ဆေးရုံပို့ရအောင်လေ...အီး ဟီးဟီးးး "
ဒေါ်ခင်မာ ခေါင်းကို အသာ ခါပြကာ သားဖြစ်သူရဲ့ မျက်ရည်တွေ ကို သုတ်ပေးလိုက်သည်...... အသက်ကို မနဲရှုနေရသည့်ကြားက သားဖြစ်သူအတွက် အရေးကြီးစကားအချို့ကို မှာကြားရန် ....အားယူလိုက်သည်....
" အ့ သ.... သားး အမေ့ကို ခွင့်လွတ်ပါ....အမေက သားရဲ့ အမေအရင်းမဟုတ်ဘူး........ အမေတို့ရွာကို ကားလမ်းဘေးမှ ဗိုက်နာနေတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်နဲ့ သူ့ယောက်ကျားကို အမေ ခေါ်လာပြီး အဲ့မိန်းခလေးကို အမေကိုယ်တိုင် လက်သယ်ခေါ်မွေးပေးလိုက်တာ........ ခလေးမက မီးတွင်းထဲမှာ ဆုံးသွားတယ်.....သားအဖေ ဖြစ်တဲ့ ကောင်လေးကတော့ လက်စွပ်တစ်ကွင်းပေးသွားတယ်...... သားကိုသူပြန်လာခေါ်ပါ့မယ်လို့ပြောသွားတာ........ နောက်တော့သူရောက်မလာခဲ့ဘူး...... သားအဖေကို သားတွေ့အောင်ရှာပါ .....အမေ့ သေတ္တာ ထဲမှာ လက်စွပ်ရှိတယ် .. သားး...အ့ အားး"
" အမေ ...အမေ...........အီးးးဟီးးးးး"
########
"ဘာကွ မိုးစက် နဲ့ သူ့သူငယ်ချင်း ဖိုးဝတို့ ရွာထိပ်တောစပ်က ကညှင်ပင် အောက် မှာလိုးနေကြတယ်ဟုတ်လားးးး......သေချာလို့လားကွာ.... "
" သေချာပါတယ် ဆရာရဲ့ ကျတော်တို့ အကုန်မြင်ခဲ့တာ "
" တောက် ...ကွာ ....ငါဖိုးဝကို အမြန်ဆုံးလိုချင်တယ် ငါ့ဆီခေါ်လာခဲ့ပေး"
" မိုးစက်ကိုရော ဆရာ.... "
"မိုးစက်က မင်းတို့နဲ့ မဆိုင်ဘူး ငါ့ဖာသာရှင်းမယ်......မင်းတို့နဲ့ဆိုင်တာ ဖိုးဝပဲ....အဲ့တစ်ယောက်က ခံချင်နေတာ ဆိုတော့ မင်းတို့ အားရအောင်ပြုစုပေးလိုက်ကြပါကွာ...ဟားးးး....ဟားးး"
ဖိုးဝလည်း မနက်ခင်း စောစော တောထဲဝင်ကာ ယုန်ထောင်ထားတဲ့ဘိ မှာ သားကောင်မိလားကြည့်ရန် အိမ်ကအထွက်......
" ဟေ့ရောင် ဖိုးဝ "
" ဘာလည်းကွ ..မင်းတို့နဲ့ ဘာမှပြောစရာမရှိဘူး"
" ငါ့ဆရာကတော့ ပြောစရာရှိနေတယ် မင်းလိုက်ခဲ့"
သားဒွန်းရဲ့ တပည့် ၅ယောက် အုပ်စု လည်း ဆွဲကာခေါ်သွားလေတော့သည်......
×××××××××××××××××
"ဟားးးဟားး ဖိုးဝ. ဖိုးဝ မင်းက ငါသွားတဲ့လမ်းမှာ ဝင်ပိတ်ချင်တာကိုး "
" ခင်ဗျားဘာတွေပြောနေတာလည်း ခင်ဗျားပြောနေတာတွေ ကျုပ်ဘာမှ နားမလည်ဘူး "
" နားးမလည်ဘူးဟုတ်လားး....ဟားဟားး ရီရတယ်ကွာ....နေ့လယ်ခင်းကြီး တောစပ်က ကညှင်ပင်အောက်မှာ.... မိုးစက်နဲ့လိုးနေကြတာ မင်းမဟုတ်ဘူးလား"
" ဟင် ခင်ဗျားး.. ဒါ...ဒါကိုဘယ်လိုသိလည်း "
" ဘယ်လိုသိသလည်းဆိုတာ အရေးမကြီးဘူးဟုတ်လားမဟုတ်ဘူးလားပြော
.....ငြိမ်နေတယ်.... တုန်လှုပ်နေတယ်....အဲ့ဒါဝန်ခံနေတာပဲ.... "
" ငါ မိုးစက်ဦး ကိုချစ်တယ်... မြတ်မြတ်နိုးနိုးနဲ့ကိုချစ်မိနေတာ.... မင်းက ဘာဝင်လုပ်တာလည်း....."
" ကျုပ်သူငယ်ချင်းစိတ်ညစ်နေတယ်.... စိတ်ဖြေတဲ့သဘောနဲ့ ကူညီတာ "
" မင်းလုပ်ပေးစရာမလိုဘူး အဲ့ဒါ.....ငါ့ဖာသာကျိုးစားမယ်..... မိုးစက် ပျော်ဖို့ ငါ့ဖာသာလုပ်ယူမယ် "
" ဟ ဟားး ဟား ခင်ဗျားက မိုးစက်ကို ပျော်အောင်လုပ်မယ်ဟုတ်လား....ဟားဟား အူတက်တော့မယ်..... ဒီမှာ ကျုပ်သူငယ်ချင်းက ခင်ဗျားကို ငွေအတွက်ကလွဲလို့အခြားဘာအကန့်မှ ရှိလာမှာမဟုတ်ဘူး...အဲ့ဒါမြဲမြဲမှတ်ထားးး"
" ဟာကွာ... တောက်စ်... ခွမ်းး. ခလွမ်း"
သာဒွန်းဒေါသထွက်ကာ အနိးနားရှိ ပန်းကန်နဲ့ ခွက်တွေကို ပေါက်ခွဲပလိုက်သည်......
" ဟေ့ကောင်တွေမင်းတို့ ဒီကောင့်ကို ပြုစုပေးလိုက်ကြစမ်းကွာ "
" ဘာ...ဘာလုပ်ကြမလို့လည်း... လွတ်ဗျာ ကျုပ်ကို ....လွတ်...လွတ်စမ်း"
ဖိုးဝဘယ်လို ရုန်းရုန်း အများအားနဲ့ ဆိုတော့..... အောက်ထပ် က အခန်းကျယ်ထဲသို့ ပါသွားလေတော့သည်......
" မင်းပါးစပ် ပိတ်ထားစမ်းကွာ အသားနာချင်လို့လားးး....အဲ့ကောင်ပါးစပ်ကို အဝတ်စည်းထားစမ်းကွာ နားညည်းတယ်...."
ပထမဆုံး သာဒွန်းရဲ့ အားအကိုးရဆုံး တပည့်ဖြစ်တဲ့ မျိုးလင်း (အသက်=26..အသားညို ဘော်ဒီပိန်ပြီး ကျစ်တယ်) ...ကအရင်ဆုံး လိုးရန် ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်ပလိုက်တယ်...... ဖိုးဝရုန်းလို့မရအောင် ကျန်လေးယောက်က. တစ်ဖက်စီ ချုပ်ကိုင်ထားလေသည်.... မျိုးလင်းလည်း ဖိုးဝရဲ့ နီရဲရဲ ...စူထွက်နေတဲ့ ခရေလေးကိုမြင်တာနဲ့ လီးက အလိုလိုတောင်လာလေတော့သည်...... အနီးနားရှိ အဖော်ဂျယ်ကို ရွဲနစ်နေအောင် သုတ်လိမ်းလိုက်ပြီး လီးကို အရှိန်နဲ့ ဆောင့်လိုးလိုက်လေသည်.....
" ဗြစ် ဗြိ ဗြစ် "
" အူးး အွန်း ဝူးး အူး "
ပါးစပ်ကို အဝတ်နဲ့စည်းထားတော့ နာလည်းအော်သံကမထွက်..... မျက်ရည်တွေက ကျနေပြီး..... အံကိုကျိတ်ထားလေသည်..
" အားး ရှီးးး ကောင်းလိုပ်တာကွာ "
" ဖပ် ဖွတ် ဖပ် ဖပ် ဖပ် "
မျိုးလင်းလည်း အရသာတွေ့နေလေရာ လီးအဝင်အထွက်တိုင်းကို ဇိမ်ဆွဲကာ တစ်ချက်ချင်းလိုးလေတော့သည်.....သုတ်အားထိမ်းနိုင်သူဖြစ်လေရာ.....၄၅မိနစ်လောက် ထိမပြီးသေးပေ....ဘေးကလေးယောက်လည်း ဖိုးဝမှာ ရုန်းဖို့ပင်အားအင်မရှိတော့မှန်းသိရကာ..... လွှတ်ထားပေးလိုက်ပြီး သူတို့လီးကြီးတွေကို ကိုင်ကာ ထုနေကြလေသည်......
နောက်ထပ် ၁၀ချက်လောက်လိုးပြီးတော့ မျိုးလင်း၏ လီးမှ လရည်တွေက. ဖိုးဝ၏ ဖင်ထဲသို့ တရှိန်ထိုးပန်းထွက်သွားလေသည်....
" အားး အ့ ဟားး ထွက်ပြီ.... အ့ "
မျိုးလင်းပြီးတာနဲ့ နောက်တစ်ယောက် ခိုင်မြဲ (အသက် =23နှစ် တရုတ်မျက်နှာပေါက် နဲ့ )....လီးကို ထိုးထည့်ကာ တရစပ် လိုးလေသည်..... ထိုနည်းဖြင့် အလှည့်ကျ လိုးကြလေရာ.... နေ့လည် ထမင်းစားချိန်မှ အားရကာ လွှတ်ပေးလိုက်လေသည်....... ဖိုးဝလည်း ယိုင်နဲ့သော ခြေလှမ်းများဖြင့် ပြန်လာလေတော့ သည်.......... ညနေခင်းကြတော့ ဖိုးဝအိမ်က အိမ်သားတွေ ရွာဦးကျောင်းသွားကြချိန်တွင် မိုးစက်ဦး ရောက်လာလေသည်...
" ဖိုးဝရေ... ဟေ့ရောင် ဖိုးဝ ငါနဲ့ခနလိုက်ခဲ့အုံးကွ.... ဟာ.. ဟေ့ မင်းမျက်နှာလည်းမကောင်းပါလား... ဘာဖြစ်တာလည်း"
" အီး.. ဟီးး အဟင့် ငါ့ .ငါ့ကို"
" အေး ဘာဖြစ်လည်း ပြောစမ်းပါကွ ရင်တွေတုန်လိုက်တာ "
" ငါမနက်က တောထဲယုန်ထောင်ထားတာ သွားကြည့်တော့ သာဒွန်းရဲ့ တပည့်တွေလာခေါ်လို့ လိုက်သွားတာ...ဟိုလည်းရောက်ရော.....ဟိုနေ့က မင်းနဲ့ငါ ကညှင်ပင်အောက်က ကိစ္စကို သာဒွန်းရဲ့တပည့်တွေက မြင်သွားတယ်လို့ ပြောပြတယ်... ပြီးတော့ ...အီးဟီးးးဟီးးအစ်... ငါ့ ငါ့ကို အကုန်လုံး ဝိုင်းပြီး မုဒိန်းကျင့်ကြတယ် "
" ဘာာာ တောက်..ဒီကောင်တွေတော့ကွာ.... မင်းနေခဲ့....ငါနဲ့တွေ့မယ် အဲ့ကောင်တွေ "
. " ထားလိုက်ပါတော့ မိုးစက်ရာ...ပြသနာတွေ ရှုပ်ကုန်မယ် "
. " ငါ့ ကိုလွှတ်စမ်းကွာ ဖိုးဝ..... ငါဒီကောင်တွေနဲ့စာရင်းရှင်းရမှ ကျေနပ်နိုင်မယ်"
ဖိုးဝတားနေတဲ့ကြားထဲကကို ဇွတ်ထွက်သွားလေတော့သည်.........
" ကိုသာဒွန်း ဟေ့လူ သာဒွန်း ခင်ဗျားထွက်ခဲ့ "
ခြံဝကပင်အော်နေသဖြင့် သာဒွန်းရဲ့ တပည့်တစ်ဦးထွက်လာလေသည်.....
" မိုးစက် ....ဆရာက အိမ်ပေါ်တက်ခဲ့ပါတဲ့"
မိုးစက်လည်း သာဒွန်း ၏ တပည့်၅ယောက်ကို ဘုကြည့်ကြည့်ကာ မင်းတို့ငါနဲ့တွေ့မယ် ဟူသော အကြည့်ဖြင့် ကြည့်ပြီး အိမ်ပေါ်တက်သွားလေသည်........
" ကိုသာဒွန်း ခင်ဗျား ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလည်း ဖိုးဝကို ကျုပ်နဲ့ ဖိုးဝ ဘာဖြစ်ဖြစ် ခင်ဗျားနဲ့ ဘာဆိုင်လည်း "
" ငါက ရွာထဲက ကွမ်းတောင်ကိုင် မိန်းမချောတွေကို ကျော်ပြီး မင်းကိုမှ ချစ်မိနေတာကိုး မိုးစက်လေးရဲ့..... ကိုလုပ်တာမှားချင်မှားလိမ့်မယ် ....အချစ်နဲ့ စစ်မှာ မတရားတာ မရှိဘူးဘူးကွ "
" ဘာအချစ် ဟုတ်လား.... ဟား ဟားးး အချစ်တဲ့ ဟားးဟားးး......ခွေးပါးစပ်က နတ်စကားထွက်လို့..... ခင်ဗျားလို ဖာခေါင်းအဆင့် နဲ့ လူရဲ့ပါးစပ်က အချစ်ဆိုတဲ့ စကားကြားရတာ အင်မတန် ရီဖို့ကောင်းတယ်....."
" မိုးစက် ငါမင်းကို သဝန်တိုပြီး လုပ်မိလုပ်ရာ လုပ်မိလိုက်တယ်.... အဲ့အတွက် ငါဘယ်လိုပေးဆပ်ရမလည်း....ဖိုးဝကို ငွေဘယ်လောက် ပေးရမလည်း"
" ငွေ ဟုတ်လားးး ငွေ ....အရာရာကို ငွေနဲ့ဝယ်လို့ရနေရင် သိပ်ပျော်ဖို့ကောင်းမှာပဲ လောကကြီးက "
" ကျုပ်သူငယ်ချင်း ယောက်ကျားလေးမို့ ဗိုက်မကြီးပေမဲ့ လူ၅ယောက် တရစပ်လိုးတာကို ခံလိုက်ရတာ.... သေလုနီးပါးပဲ.....အဲ့တော့ ခင်ဗျားတပည့်တွေ အချင်းချင်း ပြန်လိုးနေတာကို ကျုပ်ကြည့်ချင်တယ်.... သူတို့လည်း ဖင်ခံဖူးသွားတာပေါ့........ စေခိုင်းသူ မင်းဧကရာဇ် ခင်ဗျားကိုတော့ ကျုပ်က သီးသန့် ဒဏ်ခတ်ပေးမယ် "
ဟုပြီ မိုးစက် ဖြစ်စေချင်သလို ဖြစ်ရမယ်...ဟေ့ကောင်တွေ အကုန်အိမ်ပေါ်တက်ခဲ့ "
အသီးသီး အိမ်ပေါ်ရောက်လာကြတော့
" မင်းတို့အဝတ်တွေ အကုန် ချွတ် အောက်ခံဘောင်းဘီပါချွတ်ကြကွာ ....ပြီးရင် ....မင်းတို့ အပြန်အလှန် လိုးကြကွာ."
" ဗျာ ဆရာ ကျွတော်တို့က. ဆရာ့အတွက်..... မလိုချင်ဘူး ဟေ့ရောက်တွေ မင်းတို့ ငါပေးတာယူ ကျွေးတာစားနေတာမို့လား အခု မိုးစက်က မကျေနပ်ဘူး..... မင်းတို့ မုန့်လက်ကောက်စားချင်နေလို့လား.... "
" ထောင်ထဲတော့မဝင်ပါရစေနဲ့ဆရာရယ်"
" အေးအဲ့လိုဆို လိုးကြကွာ အပြန်အလှန်"
အကုန်လုံးက မကျေနပ်ပေမဲ့ ထောင်ထဲဝင်ရမှာကတစ်ကြောင်း ထွက်ပြေးလည်း သွားစရာကမရှိတာတစ်ကြောင်းကြောင့် ခိုင်းသလို လုပ်ပေးရန် ဆုံးဖြတ်ကာ.....
မျိုးလင်းနဲ့ခိုင်မြဲက ဦးဆောင်ကာ ဟိန္ဒူဘာသာဝင် ညီအစ်ကို နှစ်ယောက်ကို လိုးရန် ပြင်လိုက်သည်..... ..ကျန်တဲ့သူမှာ အသက် ၁၄နှစ်အရွယ် ကောင်လေးဖြစ်သည်......
" ကျွတော် က လိုးတဲ့အထဲမှာလည်း မပါပါဘူးဗျာ အကိုတွေလိုးတာကိုထိုင်ကြည့်ပြီး ဂွင်းထုနေခဲ့တာပါ"
မိုးစက်က ဝင်ပြောလိုက်သည်...
" အဲ့လိုဆို မင်းအခုလည်း ဂွင်းထိုင်ထုနေ"
မျိုးလင်းကတော့ လိုးရန် ကုလားရဲ့ ဖင်ကို ဖြဲကာ အဖော်ဂျယ်ထည့်ပြီး လိုးလေတော့သည်...... ခိုင်မြဲကလည်း နောက်တစ်ယောက်ကို ခုံပေါ်ပက်လက် လှန်တင်ကာ ခြေထောက်ကို ပုခုံးပေါ်ထမ်းကာ လိုးလေတော့သည်....
" ဗြစ် ဗရစ် ဗြစ် ဗြွတ် "
" အားးး အားးးအ့ အားးးး"
" အ့ အားးး ရှီးးးးးး ကောင်းလိုက်တာကွာကုလားဖင်လိုးလိုကောင်းမှန်းအခုမှ သိတယ် အားးးး"
" ဖက် ဖက် ဖွတ် ဖက် ဖပ် "
အတော်ကြာကြာထိ လိုးပြီးနောက် မျိုးလင်းနဲ့ ခိုင်မြဲမှာ လရည်တွေ ပန်ကာ ပြီးသွားလေတော့သည်......
ထို့နောက် မျိုးလင်းနဲ့ ခိုင်မြဲ က ခံရကာ ကုလားနှစ်ယောက်က. လိုးလေသည်......
ဖင်ခံရသဖြင့် နာကျင်စွာ အော်ဟစ်သံ လိုးနေပုံတွေကို ကြည့်ပြီး ကျေနပ်နေသူက. မိုးစက်ဦးပါပဲ ....
အားလုံးလိုးလို့ ပြီးတော့ အောက်သို့ ပြန်ဆင်းသွားကြလေတော့သည်.. ...
" ကဲ ခင်ဗျားအလှည့် "
" ကိုရော အဲ့လိုလိုးရမှာလား"
" ခင်ဗျားကို လိုးမှာ ကျုပ်က "
" ပြီးမှ လိုးကွာ အကိုအရင်လိုးမယ် "
" ခင်ဗျားကို အရသာခံခိုင်းဖို့ ခင်ဗျားကို ဖျော်ဖြေဖို့လာတယ်များထင်နေလား ...ဒီလောက်နဲ့မကျေနပိနိုင်ဘူး"
မိုးစက်လည်း အနီးရှိ အရက်ပုလင်းကို ယူကာ သာဒွန်းရဲ့ ခေါင်းကို ရိုက်ခွဲလိုက်သည်...."ခွပ် ........ခွပ်"
"ဟာ ဟာ သွေး သွေးတွေ ...."
မိုးစက်လည်း နာကျင်ယုံ မူးမေ့ယုံလောက်သာ ရည်ရွယ်ပေမဲ့ လက်လွန်ကာ လုပ်လိုက်မိလေသည်..... သေလားရှင်လားလည်းမသိတော့ ထွက်ပြေးဖို့သာ ကြံလိုက်သည်......... ကြောက်....ကြောက်နဲ့ ပြေးလာလိုက်တာ ဖိုးဝအိမ်သို့ ပြန်ရောက်လာလေသည်.........
" ဟာ မိုးစက် ဘာဖြစ်လာတာလည်း"
" ငါ ငါ သာဒွန်းကို.... ပုလင်းနဲ့ ရိုက်လိုက်တာ သွေးတွေ... သေပြီလားမသိဘူး"
" မိုးစက်ရာ ငါတားနေတဲ့ကြားထဲက..ဒီလိုလုပ် မင်းအမေ မသေခင်က. မင်းအဖေကို ရှာဖို့ ပြောခဲ့တယ်မို့လား ...အေး မင်းယူစရာရှိတာ နဲနဲပါးပါးယူပြီး ပြေးတော့ကွာ ရန်ကုန်ထိ.....တစ်နေရာရာမှာ ....အချေ ချပြီး ဇာတ်မြုပ်နေ"
" ငါ...ငါ မပြေးရဲဘူး"
" ဟာ ....အချိန်မရဘူး...... မိုးစက် မင်းအဖမ်းခံရလိမ့်မယ် သွားတော့....... "
ဆက်ရန် အပိုင်း - ၂
---------------------------------------------
မှတ်ချက်။ ။ ထန်ပြီး ထုပါ.. အတုမယူပါနှင့်😁
<Zawgyi>
ေရာင္နီလာမဲ့အလင္းတန္း
အပိုင္း - ၁
Credit; M.Y.S
~~~~
ရန္ကုန္-မန္းေလး လမ္းေဟာင္း ရဲ႕ လမ္းေဘး တစ္ေနရာထဲမွာ အေၾကာ္တဲေလးထဲမွာ မိုးစက္ဦး နဲ႔ မိခင္ျဖစ္သူ ေဒၚခင္မာ တို႔ မနက္ေစာေစာဆို လုပ္ေနၾက အတိုင္း အေၾကာ္ေရာင္းရန္ ျပင္ဆင္ရေလသည္....
" သားေရ အခ်ဥ္စပ္ထားလိုက္ေတာ့.... အေမ ေၾကာ္ပီေနာ္ လင္းလုၿပီသားရဲ႕ "
" ဟုတ္ကဲ့ အေမ သား ခနေန ထင္းသယ္ေပးမယ္ "
"ေအးေအးး ငါ႔မွာလည္း ဒီသားေလး တစ္ေယာက္ရွိလို႔ သာပဲ ဟိုေကာင္ေတြကလည္း ဘာမွ အားမကိုးရဘူး "
ခနေနေတာ့ အလင္းေရာင္က က်လာေတာ့ ရြာနီးခ်ဳပ္စပ္မွ အေၾကာ္ဝယ္သူမ်ား...ကားနဲ႔သြားလာသူမ်ားမွ ဝင္စားၾကသူမ်ားျဖင့္ ေဒၚခင္မာ၏ အေၾကာ္တဲေလးမွာ စည္ကားလ်က္ရွိသည္..... မစည္ကားလို႔လည္းမျဖစ္ ေယာက်္ားျဖစ္သူနဲ႔ သား၂ေယာက္က. အခ်ိန္ျပည့္ မူး႐ူးေနကာ.. ပုလင္းတူဗူးဆို႔ေတြ... ဒီၾကားထဲ လိမ္မာေနတဲ့ မိုးစက္ဦးကို အႏိုင္က်င့္ခ်င္ၾကေသးတယ္...... ထိုအခ်ိန္တြင္ ေဒၚခင္မာ၏ ေယာက္်ား ဦးေအာင္စိန္ ေရာက္လာေလသည္...
" ခင္မာ ငါ႔ကို အရက္ဖိုး ေပးအုံး "
" က်ဳပ္ အခုမွ ေစ်းေရာင္းေကာင္းတုန္း ကိုေအာင္စိန္ရဲ႕ ခနေနမွ ယူပါလားေတာ္"
" အာ ေတာက္ ေစာက္စကားမ်ားလိုက္တာ ဒီေကာင္မ. ေပးမွာသာေပးစမ္း "
မိုးစက္ဦးလည္း မေနသာေတာ့ဘဲ ခါးပုံစထဲက ၅၀၀ကို ေပးလိုက္ေလသည္.....
" ေရာ့ေရာ့ အေဖ သားဆီကယူ..... "
" ေအး မင္းအလိုက္သိလာၿပီ.... ဟိုေကာင္မ ေနာက္ခါ ငါေတာင္းလို႔မေပးရင္ နင္ေသၿပီသာမွတ္"
ေဒၚခင္မာလည္း သက္ျပင္းခ်ကာ .....သားျဖစ္သူရဲ႕ ေရွ႕ေရးေတြးၿပီးရင္ေမာရေလသည္.....
" ေၾသာ္ ငါ႔သားေလးလည္း ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ေနရမဲ့ ဟာကို အေမ့ဆီေရာက္ေတာ့ စိတ္ဆင္းရဲေနရၿပီ....."
" ရပါတယ္ အေမရ သားဘဝမွာ အေမ ရွိရင္ အရာရာျပည္စုံၿပီ "
တကယ္လည္း မိုးစက္ဦးမွာ ျဖဴႏုေနတဲ့႐ုပ္ရည္ နဲ႔ က်စ္လစ္တဲ့ ခႏၶာကိုယ္ တို႔က. ေခတ္မွီ ေစ်းႀကီးတဲ့ အဝတ္အစားနဲ႔ အဆင္တန္တာေတြသာ ဝတ္လိုက္ရင္ နာမည္ႀကီး ေမာ္ဒယ္ေတာင္ ျဖစ္ေလာက္တယ့္ ႐ုပ္မ်ိဳး ...တစ္ရက္ေတာ့ မိုးစက္ဦးျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဖ်ားပါေလေတာ့သည္.။
" အေမရယ္ သားလိုက္ပါရေစ ေစ်းေရာင္းတာ သားေနေကာင္းပါတယ္... အေမတစ္ေယာက္တည္း ဘယ္လိုလုပ္ ျဖစ္မလည္း "
" ရပါတယ္ သားရယ္ အေမလုပ္ေနၾကေတြပါ.... ဒီေန႔ သားသူငယ္ခ်င္း ရြာအေရွ႕ပိုင္းက ေကာင္ေလး ဖိုးဝ လိုက္ေပးမယ္ေျပာထားတယ္.... အခုေလာက္ဆို အေၾကာ္တဲမွာ ေစာင့္ေနေလာက္ၿပီ "
ေဒၚခင္မာလည္း အေၾကာ္တဲသို႔ ပုဆိုးစုတ္ေလးေခါင္းေပါင္းကာ ပစၥည္းေတြယူၿပီးသြားေလေတာ့သည္။
ခနေန ေတာ့ အကိုႏွစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ထူးေအာင္ နဲ႔ လွေမာင္ ႏိုးလာေလသည္.........
" မိုးစက္ အကို႔ကို ပိုက္ဆံေပးစမ္းပါ "
" အာ မရွိဘူး ကိုႀကီးထူးေအာင္ ရ ကိုႀကီးက ဖဲ႐ိုက္ျပစ္မွာ မရွိဘူး "
တစ္ေယာက္ကို ေျပာလို႔မွ မဆုံးေသးဘူး ေနာက္တစ္ေယာက္အသံပါၾကားရေလေတာ့သည္.
" မေပးလို႔မရဘူး ဒီေန႔ၾကက္ဝိုင္းက. ပြဲ ႀကီးက. ေသခ်ာေပါက္ႏိုင္မွာ ႏိုင္ေတာ့ျပန္ေပးမယ္ေလကြာ "
" အာ ဘယ္သူ့မွ မေပးဘူး ကြၽေတာ့္မွာ ေပးစရာလည္းမရွိဘူး...... "
" ေတာက္ ဒီေကာင္ အေကာင္းေျပာေနတာ မရဘူး ထင္တယ္ "
မိုးစက္လည္း ခါတိုင္းဆိုရင္ေတာ့ ရွိသေလာက္ေလး ေပးေနၾက ျဖစ္ေသာ္လည္း ဒီေန႔ အေမျဖစ္သူ ေဒၚခင္မာ တစ္ဦးတည္းေစ်းသြားေရာင္းရတာကို ၾကည့္ကာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၿပီး ရသမွ် စုထားမည္ဟု ေတြးကာ မေပးခ်င္းျဖစ္သည္။
" မင္းေပးေနာ္ မေပးလို႔ကေတာ့ ငါတို႔အဆိုး မဆိုနဲ႔ .......ၾကာတယ္ကြာ ထူးေအာင္ ဒီေကာင္ အၾကမ္းဖက္မွ ရမယ္ ခ်ဳပ္ထားကြာ ငါရွာမယ္ "
မိုးစက္ဦးကို လက္ျပန္ခ်ဳပ္ထားၿပီး ခႏၶာကိုအႏွံ႔ရွာေနေလသည္. ထူးေအာင္က. မိုးစက္ဦး၏ ဖင္ေပၚလို႔ခြကာ ထိုင္ၿပီး ခ်ဳပ္ထားသျဖင့္ ဖင္ႏွစ္မႊာ ၾကားမွာ ထူးေအာင္ရဲ႕ လီးက တိုးဝင္ေနေလသည္.။
" အ့ နာတယ္..... ကိုႀကီးတို႔ေနာ္ အႏိုင္မက်င့္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ့ကို လႊတ္ေပး..ဘယ္လိုေတာင္းေတာင္း ေပးမွာမဟုတ္ဘူး....."
" မင္းပဲ မေပးမလား ငါတို႔ပဲ မရ ရေအာင္ ယူမလား ၾကည့္တာေပါ႔ ကြာ......... "
ထူးေအာင္လည္း မိုးစက္ဦးရဲ႕ ဖင္ႏွစ္မႊာၾကားမွာ ေရာက္ေနတဲ့ လီးက. ေတာင္စျပဳေနေလသည္.......
" လွေမာင္ ဒီေကာင္က. ေယာက္်ားေလးသာျဖစ္တာ အေတာ္ေတာ့ ေတာင့္တာပဲကြ ဒီမွာၾကည့္စမ္း "
လွေမာင္လည္း လုံးဝန္းတင္းေနတဲ့ ဖင္လုံးေတြနဲ႔ ထူးေအာင္ရဲ႕ေတာင္ေနတဲ့ လီးကို ျမင္လိုက္ရေတာ့.......
" အဲ့ လိုဆိုလည္း ဗ်ဴဟာ ေျပာင္းၾကတာ ေပါ႔ ထူးေအာင္ရာ.... "
ထူးေအာင္ က ခ်ဳပ္ထားတာကို မလႊတ္ေပးဘဲ ......လွေမာင္ကလည္း မိုးစက္ဦးရဲ႕ ပုဆိုးကို ဆြဲခြၽတ္ခ်ကာ ဖင္အဝသို႔ တံေတြး ေထြးခ်လိုက္ၿပီး လီးနဲ႔ေတ့ကာ လိုးခြဲေလေတာ့သည္။
" ဗ်စ္ ဖြတ္ ၿဗိ ဗ်စ္ "
" အားး အ့အားးး ေသပါၿပီ ဗ် နာလိုက္တာ ကြၽေတာ့္ကိုလႊတ္ေပးပါ ပိုက္ဆံေပးပါေတာ့မယ္ "
" မရေတာ့ဘူး ကြအခုမွေတာ့ မင္းဖင္ကို အားရေအာင္လိုးၿပီးမွ သြားေတာ့မွာ "
" အားးး နာတယ္ လႊတ္ေပးပါ ....ညီအစ္ကိုခ်င္းေတြကိုဗ်ာ မလုပ္ေကာင္းပါဘူး "
" မင္းပါးစပ္ပိတ္ထားစမ္းကြာ "
လွေမာင္မွာ ညိဳညိဳက်စ္က်စ္ သူ၏ ခႏၶာကိုယ္ ကို ယိမ္းကာ မိုးစက္ဦး၏ ဖင္ကို ၿဖဲကာ ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေနေလေတာ့သည္.....
" ဖက္ ဖြတ္ ႁဗြတ္ ဖက္ ဖက္ "
"အားး အားး အ့ အ့ အားး အင္းး အင္းး ဟင္းးး ဟင္း"
"လွေမာင္ ေရ ဒီေကာင္ ၿငီးသံထြက္လာၿပီ ကြ ဖင္ခံရတာ ေကာင္းလာၿပီထင္တယ္ ကြ လိုးကြာ လိုးသာလိုး အားမနာနဲ႔ "
" ေအးကြ ဒီေကာင့္ ဖင္က. က်ပ္ေနတာပဲ... အားး အားးရွီးးးေကာင္းလိုက္တာကြာ......."
လွေမာင္လည္း ၁၀ခ်က္ေလာက္ တရစပ္ေစာင့္လိုးအၿပီး မိုးစက္ဦး၏ ဖင္ထဲသို႔ လရည္ေတြ ပန္းထည့္ကာ ၿပီးသြားေလေတာ့သည္.။
လွေမာင္လရည္ေတြ ကုန္ေအာင္ထည့္အၿပီးမွာေတာ့...... ထူးေအာင္က မိုးစက္ဦးရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ ကို ပက္လက္လွန္ကာ ေပါင္ကို ေထာင္ကာ ၿဖဲထားလိုက္ၿပီး လိုးရန္လီးကို ကိုင္ကာ စြလိုက္သည္.။
ထူးေအာင္ရဲ႕ လီးက. လွေမာင္ထက္ ပိုတုပ္ေလရာ...... လွေမာင္ရဲ႕ လရည္ေတြေၾကာင့္သာ အဝင္ေခ်ာသြားေလေတာ့သည္.....
" အားး အ့ ကိုႀကီး ထူးေအာင္ ေျဖးေျဖးထည့္ပါဗ်..... ကိုႀကီးလွေမာင္ လီးထက္ပိုတုတ္တယ္ ဗ်ာ နာတယ္ "
" မင္းခနေန ေကာင္းသြားမွာပါကြာ.... ခနက လွေမာင္လိုးတာေကာင္းလား"
မိုးစက္ဦး မေျဖေသာ္လည္း ေကာင္းေနတာေတာ့အမွန္ပါ.... ၿပီးသြားမွာေတာင္စိုးရိမ္ေနခဲ့တာ..... အခု ထူးေအာင္ကပါ ထပ္လိုးေပးမယ္ဆိုေတာ့ မိုးစက္ မ႐ုန္းေတာ့ဘဲ အလိုက္သင့္သာ ေနေပးလိုက္ေတာ့သည္..
" အာ့ အ့ အားး ကိုႀကီးထူးေအာင္ လိုးပါ... အ့ ၾကမ္းၾကမ္းေလး ဖိလိုး ကြၽေတာ့္ ဖင္ဝမွာ အခုထိယားေနတုန္း... အားး လိုးလိုးးး"
မိုးစက္ဦး သူ့ပါးစပ္က ထြက္လာတဲ့ စကားေတြအတြက္ အံ့ၾသရေလသည္... သူဟာ တဏွာထန္သူတစ္ေယာက္လားဆိုတာ သူကိုယ္တိုင္လည္း မေဝခြဲတက္ ေတာ့ပါ။ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အခု လိုးေပးေနတာကို ခံရတာေတာ့ အရမ္းကိုေကာင္းေနေလသည္။
"အားး အ့အားး ရွီး ေကာင္းတယ္ မိုးစက္ရာ မင္းဖင္က. စီးက်ပ္ေနတာပဲ.. .ငါ႔လရည္ေတြ ထိမ္းမထားႏိုင္ေတာ့ဘူး......အားးး အ့ အာ့ ၿပီးၿပီ ထြက္ၿပီ ...အ့ အ့ အားး ေကာင္းလိုက္တာကြာ"
.......ႏွစ္ေယာက္လုံး လိုးလို႔ၿပီးတာေတာင္ မထေသးဘဲ မိုးစက္ဦး ၏ အနားမွာထိုင္ကာ မိုးစက္၏ လီးကို ေသခ်ာၾကည့္ေနတာေၾကာင့္ ေမးလိုက္သည္......
" ကိုႀကီးတို႔ သြားၾကေတာ့ေလ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ၿပီးၿပီမို႔လား "
" မင္းရဲ႕ လီးက. ငါတို႔နီးနီးပါလားကြ စံခ်ိန္မွီသားပဲ..... ဒီေလာက္အလုပ္မ်ားေနတာကို ဂြင္းထုဖို႔အခ်ိန္က ရွိေသးတယ္ေပါ႔ ....မင္း လည္း အထန္ပဲကြ..... ကဲမထူးပါဘူး မင္းကိုငါတို႔ ျပန္ျပဳစုေပးခဲ့မယ္ "
ထူးေအာင္က လီးကိုကိုင္ကာ ထုေပးၿပီး လွေမာင္က. ႏို႔ေတြကို ေခ်ကာ စို႔ေပးေနေလသည္......မိုးစက္ဦးလည္း မႀကဳံစဖူး ႀကဳံးဖူးတာေတြေၾကာင့္ အရသာထူးကိုရရွိကာ ေကာင္းေနေလေတာ့သည္....
" အားး ဟားး အားး အ့ ထု ေပး ထုထု အားးေကာင္းလိုက္တာ . .အ့ ၿပီးၿပီ ထြက္ၿပီ ......"
" မင္းလည္း လကည္ေတြအမ်ားႀကီးထြက္တာပဲကြ မင္းလည္းအထန္ပဲ "
ထူးေအာင္နဲ႔ လွေမာင္လည္း မိုးစက္ဦး၏ ေခါင္းအုံးေအာက္က. ပိုက္ဆံကို ႏႈိက္ၿပီး ထြက္သြားေလေတာ့သည္....
.........
မိုးတြင္းဘက္ကလည္း ျဖစ္ေလေတာ့ အေၾကာ္တဲထဲ ေရဝင္သျဖင့္ အေၾကာ္ေရာင္းလို႔လည္းမရ.... အလုပ္မလုပ္ရင္လည္း ထမင္းစားဖို႔အျပင္..... တခ်ိန္လုံး ဒုကၡေပးေနတဲ့ အမူးသမား ၾကက္သမား ဖဲသမားကရွိေသးသျဖင့္ ေဒၚခင္မာနဲ႔ မိုးစက္ဦးတို႔ မွာ လယ္ထဲက ကန္စြန္းခ်ိဳး ဖားရွာ ငါးရွာျဖင့္အသက္ေမြးျပဳရေလသည္..... မနက္ခင္း ရသမွ်ေလး ေစ်းကိုေျပးေရာင္း ၿပီး ညေနခင္းဆိုရင္ေဒၚခင္မာက အိမ္ေပါက္ေစ့ အဝတ္ေလွ်ာ္ ထမင္းခ်က္က. အလုပ္လုပ္ရသည္....... မိုးစက္ကေတာ့ မိခင္ကို လိုက္ၿပီးကူညီေပးေလသည္........ တစ္ရက္ေတာ့ မိုးစက္တို႔ အဝတ္ေလွ်ာ္တဲ့ အိမ္က. ဝါဆိုသက္န္း ကပ္မည္ျဖစ္၍..... အင္းသူႀကီး ကိုသာဒြန္းကို ဖိတ္စာသြားဖိတ္ရန္ ခိုင္းေတာ့...... မိုးစက္လည္း ဖိုးဝကို အေဖာ္ေခၚၿပီး သြားေလသည္.... ......
" မိုးစက္ရာ မင္းကလည္း ျငင္းလိုက္တာမဟုတ္ဘူး အဲ့လူႀကီးဆီ မင္းသြားခ်င္တာလည္းမဟုတ္ဘဲနဲ႔ "
" မိုးမကုန္ခင္ထိ အေၾကာင္ျပန္ေရာင္းလို႔အဆင္မေျပဘူးကြ..... အလုပ္လုပ္တဲ့အိမ္က ခိုင္းေတာ့လည္း လုပ္ရတာေပါ႔ကြာ "
ကိုသာဒြန္းက ေယာက္က်္ားပီသေသာ႐ုပ္ရည္နဲ႔ ခႏၶာကိုယ္..... အသက္၃၀အရြယ္ ေယာက္်ားပ်ိဳတစ္ဦးျဖစ္သည္........ သူနဲ႔မကင္းႏိုင္ေသာ.... ရြာထဲက. ေစ်းသယ္ အပ်ိဳမေလးမ်ားကို ရိသဲ့သဲ့ေျပာ....ႏွာဘူးထ...... အဓိက ကေတာ့ မိုးစက္ကိုပါ ႏွာဘူးထေနခ်င္းျဖစ္သည္..... ထို႔ေၾကာင့္ မိုးစက္ လုံးဝၾကည့္လို႔မရ ေပ.....
" ေဟ့ေရာင္ေတြ မင္းတို႔ဆရာ ကိုသာဒြန္းကို ဒိဖိတ္စာေပးလိုက္"
မိုးစက္လည္း ေပးၿပီး ျပန္မည္ဟု စဥ္းစားလိုက္ေသာ္လည္း.......
." ေၾသာ္ ဆရာ ကေတာ္ပါလားဗ် ကိုယ့္ဖာသာ သြားေပးေလ "
" မင္းဘာစကားေျပာတာလည္း ငါေယာက္်ားကြ...... မင္းဆရာကသာ ႏွာဘူး ေစာက္ေျခာက္ "
" မင္း ဘာေျပာတယ္ ငါ႔ဆရာကို... ေတာက္ေသေတာ့မယ္ မင္းေတာ့..... "
ကိုသာဒြန္းရဲ႕ တပည့္နဲ႔ စကားမ်ားေနတုန္း အိမ္ေပၚထက္မွ ကိုသာဒြန္းရဲ႕ ေအာ္ေခၚသံကို ၾကားရေလေတာ့သည္......
" ေဟ့ ဧည့္သည္ကို အဲ့လိုမဆက္ဆံရဘူးေလကြာ ငါ႔ဆီလႊတ္လိုက္ "
မိုးစက္နဲ႔ ဖိုးဝလည္း မထူးေတာ့ၿပီဟုယူဆက အိမ္ေပၚသို႔ တက္ခဲ့ေလေတာ့သည္....
" ကဲေရာ့ ဖိတ္စာ ...က်ဳပ္ျပန္ၿပီ "
" ေနပါအုံး မိုးစက္ ေလးရယ္... ကိုနဲ႔ စကားေျပာရေအာင္ ခနေလးပါ "
" ခင္ဗ်ားလို မိန္းမပ်ိဳတိုင္းကို ေျခေတာ္တင္ေနတဲ့ လူယုတ္မာနဲ႔ ဘာစကားမွ ေျပာစရာ မလိုဘူး"
" မိုးစက္ အခုလို ပင္ပန္းေနတာ ကိုမၾကည့္ရက္ဘူး.....ကို႔အင္းထဲက ငါးေတြယူေရာင္းပါလား ပိုက္ဆံေပးစရာမလိုေတာ့ ရတဲ့ဟာ မိုးစက္ အျမတ္ပဲေပါ႔ ...."
" ေက်းဇူးတင္ေပမဲ့ မလိုအပ္ဘူး သြားလိုက္ပါအုံးမယ္ "
တစ္ရက္ေတာ့ ေဒၚခင္မာ မွာ သြားရင္လာရင္းေျခေထာက္ကို သံျပားရွၿပီး အနာရွိန္နဲ႔ ဖ်ားကာ အိပ္ရာထဲလဲေလေတာ့သည္....
မိုးစက္လည္း လက္ထဲပိုက္ဆံကမရွိေတာ့ဘာလုပ္လို႔ဘာကိုင္ရမွန္းမသိ...မိုးစက္လည္း ကိုသာဒြန္းေျပာခဲ့တာေတြကို ၾကားေယာင္ ေနေလ သည္...........
.....ညေနခင္း ေဒၚခင္မာကို ေဆးတိုက္ၿပီး မိုးစက္လည္း ကိုသာဒြန္းရဲ႕ အင္းထဲသို႔ သြားေလေတာ့သည္...
" မင္းတို႔ဆရာ ကိုသြားေျပာ ငါေရာက္ေနတယ္လို႔"
ခနၾကာေတာ့ သာဒြန္းရဲ႕ တပည့္ ျပန္ထြက္လာေလသည္.......
" ဆရာက ဝင္လာခဲ့ပါတဲ့ "
မိုးစက္လည္း အခက္အခဲေတြ ေျဖရွင္းဖို႔ သူ့ခႏၶာကိုယ္ ကိုေပးဆပ္ရန္ ဆုံးျဖတ္ထားေလေတာ့သည္............
" မိုးစက္ေလး လာေလ ကို႔ဆီကို အေရးႀကီးကိစၥရွိလို႔လား "
" က်ေတာ္အခု ကိုသာဒြန္းရဲ႕ အကူအညီကို လိုအပ္ေနတယ္ အဲ့အတြက္ ဘာေပးရေပးရ. ကြၽေတာ္ေပးမယ္....ကိုသာဒြန္းျပန္ယူမဲ့ တန္ရာတန္ေၾကးကို ကြၽေတာ္ သိၿပီးသားပါ
မိုးစက္ဦးလည္း ခႏၶာကိုယ္ ေပၚက အဝတ္ေတြကို တစ္လႊာခ်င္း ခြါခ်ကာ ခြၽတ္ျပစ္ေနေလသည္........... ထိုျမင္ကြင္းကို ၾကည့္ကာ စူးစိုက္ၿပီး ၾကည့္ေနသူက ကိုသာဒီန္းပါပဲ..........
" ဘယ္လိုလည္း ကိုသာဒြန္းကြၽေတာ္တို႔ လုပ္ငန္း စၾကေတာ့မလား "
ကိုသာဒြန္းလည္း မိုးစက္ရဲ႕ လက္ကို ဆြဲကာ အိပ္ခန္းထဲသို႔ ေခၚသြားၿပီး အိပ္ရာေပၚသို႔ လွဲခ်ကာ မိုးစက္၏ ခႏၶာကိုယ္ အႏွံ႔ကို နမ္းေလေတာ့သည္...... နမ္းေနရင္းနဲ႔ပင္ သာဒြန္းရဲ႕ အဝတ္ေတြမွာ မရွိေတာ့ေပ.....ေျပာမဲ့သာေျပာရတာ... သာဒြန္းက. ေပြတာ ရႈပ္တာက လြဲရင္ ဘာမွေျပာစရာမရွိ........သာဒြန္းရဲ႕ က်စ္လစ္ၿပီး ဝင္းေနတဲ့ တင္သားကို ျမင္ၿပီး မိုးစက္လည္း စိတ္႐ိုင္းေတြ ဝင္သြားေလသည္........ ..........ကိုသာဒြန္းမွာ မိုးစက္၏ လီးကိုပင္ နမ္းေနေလရာ မိုးစက္မွာ အံ့ၾသရေလသည္...
" အားး မိုးစက္ေလး ရဲ႕ လီးကေမႊးေနတာပဲ"
" ခင္ဗ်ားကို ေယာက္်ားအစစ္လို႔ထင္ထားက. လက္စသတ္ေတာ့ ခင္ဗ်ားက ပုန္းေနတာကိုး"
" ကိုက မိန္းကေလးေတြရဲ႕ အဖုတ္ကိုေတာင္ အားရပါးရ ယက္ေနခဲ့တာ..... မိုးစက္က ေယာက္က်္ားေလးေလ..... လီးဆိုတာ ကိုယ့္မွာလည္း ပါ ေနတာပဲဟာ...... က်န္တဲ့သူဆို ကိုဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ အခုလို လုပ္မွာ မဟုတ္ေပမဲ့........ မိုးစက္ကိုေတာ့ ကိုရင္ခုန္ တယ္ ကြာ.... ခ်စ္တယ္.... ခ်စ္လို႔အခုလို မိုးစက္ရဲ႕လီးကို နမ္းတာ....."
မိုးစက္ဦးလည္း ငါဘာလုပ္လုပ္ သာဒြန္း ၿငိမ္ေနမယ္ဆိုတာ သိလိုက္ရေတာ့.........
သာဒြန္းရဲ႕ ဖင္လုံး က်စ္က်စ္ လစ္လစ္ေတြကို လက္နဲ႔ စုပ္ေခ်ကာ ကိုင္လိုက္သည္....
" ကိုသာဒြန္း ကြၽေတာ့္ရဲ႕ လီးကို စုပ္ေပးေလဗ်ာ "
သာဒြန္းလည္း မဆိုင္းမတြ ပင္ ငုံကာစုပ္ေပးလိုက္ေလသည္......
" အားး အင္း ဟင္းးး ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ"
မိုးစက္ဦး လည္းအစုပ္ခံေနရင္းနဲ႔ပင္ သာဒြန္းဆီကို မိမိ ဘဝေပးဆပ္ရန္ ေရာက္လာမွန္းသတိရသြားကာ.... ခႏၶာကိုယ္ ကို ေျပာင္းျပန္ လွည့္လိုက္ကာ သာဒြန္းရဲ႕ လီးကို ပါ ျပန္စုပ္ေပးလိုက္ေလသည္.... အခန္းငယ္ထဲမွာ.... ေယာက္်ားပ်ိဳ ႏွစ္ဦးရဲ႕ လီးစုပ္သံေတြက. ၿမိဳင္ဆိုင္စြာ ေပၚထြက္ေနေလသည္......
" ႁပြတ္ ႁပြတ္ႁပြတ္ ပလြတ္ ႁပြတ္ "
ခနေနေတာ့ လီးစုပ္တာကို ရပ္လိုက္ကာ..... သာဒြန္းက. မိုးစက္ဦးကို ပက္လက္လွန္လိုက္ကာ..... မိုးစက္ဦး၏ လီးအေပၚသို့ ထိုင္ခ်ကာ ေဆာင့္ေပးေနေလသည္....
" အားး ရွီးးေကာင္းလိုက္တာ ကိုသာဒြန္းရာ.... ဒါကေရာ ေကာင္မေလးေတြ လုပ္ေပးေနၾကအကြက္ပဲလား "
" အားး ဟားးး အားး အ့ အင္းးး....... ဟုတ္တယ္ေလ....အ့ ...ကို႔ဆီလာတဲ့ မိန္းကေလးေတြကို ကိုက အားကုန္ခံၿပီးမလိုးေနဘူး သူတို႔ကိုတက္ေဆာင့္ခိုင္းတာ..... အ့. အင္း လိုးလိုး မရပ္နဲ႔ "
ေျပာလည္းေျပာျပ ေဆာင့္တာကလည္းမရပ္ .....မိုးစက္ဦးကလည္း ေအာက္ကေန ပင့္ၿပီးေဆာင့္ေပးသျဖင့္ လီးနဲ႔ ဖင္ ႐ိုက္ခက္သံေတြက ထြက္ေပၚေနေလသည္....
" ဖက္ ဖြတ္ ဖက္ ဖက္ ဖက္ "
" အားး ရွီးးး ေကာင္းလိုက္တာ ကိုသာဒြန္းရာ... ဖင္က စီးက်ပ္ေနတာပဲ...... ကြၽေတာ္ထိန္းမထားႏိုင္ေတာ့ဘူး...... အားး အ့ ထြက္ၿပီ ...လရည္ထြက္သြားၿပီ "
သာဒြန္းလည္း မိုးစက္ဦးရဲ႕ လီးကိုမခြၽတ္ေသးဘဲ စိမ္ထားလ်က္နဲ႔ပင္ ေမွာက္အိပ္ခါ အေမာေျဖေနလိုက္သည္.... မိုးစက္ဦးကေတာ့ က်န္ရွိေနတဲ့ လရည္ေတြကို သာဒြန္းရဲ႕ဖင္ထဲ ညစ္ထည့္ေနေလသည္.... မိုးစက္ဦးလည္း တစ္ခ်ီၿပီးလို႔ နားေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေတြးမိတာက......အင္းသူႀကီးျဖစ္တဲ့ မိန္းမတကာ ပတ္လိုးေနတဲ့ က်ားစစ္စစ္ႀကီးက. အခုေတာ့လည္း မိုးစက္ဦး ၏လီးနဲ႔ အားရပါးရ ခံေနေလသည္....
(အခ်စ္စိတ္ဆိုတာ...... အရာရာကို ေျပာင္းလဲေစႏိုင္ခဲ့တယ္) ......သာဒြန္းရဲ႕တပည့္ေတြ ဖြင့္ေနတဲ့ ပိုပိုေဟသာရဲ႕ 🎼🎼🎼ခ်စ္တဲ့စိတ္ဆိုတာ🎼🎼🎼
သီခ်င္းေလးက..........
🎼🎼🎼မင္းကိုသတိေတြ ရခ်င္းမ်ားမ်ား
စြာ... မင္းဟာ ငါ႔ရဲ႕ အေတြးကမၻာ
ခ်စ္တဲ့စိတ္ဆိုတာ... တိတ္တိတ္
ေလးရင္မွာ ခံစားရမွာလား ကဲ
ကြယ္ေျပာစမ္းပါ 🎹🎼🎼🎼🎤
ထိုသီခ်င္းေလးကို ၾကားၿပီး သာဒြန္းလည္း အခ်စ္စိတ္ကို အလုံပိတ္မထားေတာ့ဘဲ ခ်စ္တဲ့သူကို အပိုင္သိမ္းရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ေလသည္. ဖင္ထဲဝင္ေနတဲ့ မိုးစက္ရဲ႕ လီးကို ခြၽတ္လိုက္ၿပီး.. မိုးစက္ရဲ႕ ေပါင္ကို ေထာင္ၿဖဲထားကာ ျပန္လိုးရန္ သာဒြန္းလည္း သူ့ရဲ႕လီးကို မိုးစက္ ၏ ဖင္ထဲသို႔ လိုးရန္ ျပင္လိုက္သည္.....
" ျဗစ္ ၿဗိ ျဗစ္ "
" အ့ အားး အ့ ေျဖးေျဖး ကိုသာဒြန္း ခင္ဗ်ားလီးက အတုတ္ႀကီး ဗ်"
" ခနေလးပဲ ေအာင့္ခံေနာ္ ကိုေျဖးေျဖးခ်င္းလိုးေပးမယ္ "
" ဖက္ ဖက္ ဖက္ ဖြတ္ "
." အားးးဟားးအားးးးအ့ ေကာင္းလာၿပီ ကိုသာဒြန္းရယ္ လိုးေတာ့ဗ်ာ မညႇာနဲ႔ လိုးသာလိုးေတာ့ "
မိုးစက္ဦးကို လိုးေနရင္း သာဒြန္း၏ ဖင္ထဲမွ မိုးစက္ဦး၏ လရည္ေတြက. တစ္စိမ့္စိမ့္ ထြက္က်ေနတာက. မိုးစက္ဦးကို ကာမအရွိန္ပိုတက္ေစသည္....
" အားးး ရွီးးး မိုးစက္ေလးရဲ႕ ဖင္က. စီးက်ပ္ေနတာပဲ"
အခ်က္ ၃၀ေလာက္ ေဆာင့္လိုးအၿပီး သာဒြန္းရဲ႕ လီးထဲမွ လရည္ေတြက မိုးစက္၏ ဖင္ထဲသို႔ ပန္းထြက္သြားေလသည္.....
ခနအၾကာထိ မွိန္းေနၿပီးေနာက္
" ကြၽေတာ္ျပန္ေတာ့မယ္ ကိုသာဒြန္း"
" အင္း အဲ့လိုဆို ေရာ့ ဒါက. အခုလို ျဖစ္လို႔ ေပးတာမဟုတ္ဘူးေနာ္ ခ်စ္တဲ့သူကို ေထာက္ပံ့တဲ့သေဘာပါ"
ကိုသာဒြန္းေပးတဲ့ ေထာင္တန္အထပ္လိုက္ို ယူကာ ျပန္ရန္လွည့္ထြက္လိုက္သည္...
" မနက္ ငါးလာယူေနာ္ ေရာင္းဖို႔ ကို႔ခ်စ္သူကို အရမ္းခ်စ္မိေတာ့ ကို႔မွာ တာဝန္ရွိတာေပါ႔ "
သာဒြန္းရဲ႕ ပုံက အတည္ေျပာေနပုံရေသာ္လည္း...
" ခင္ဗ်ားလို မိန္းမတကာရဲ႕ ေစာက္ပတ္ကို လိုးေနတဲ့ ေကာင္ကို က်ဳပ္က. လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရး အ႐ုပ္ တစ္႐ုပ္ထက္ပိုၿပီး ေနရာမေပးႏိုင္တဲ့အတြက္ အားနာတယ္ ကိုသာဒြန္း "
ေခါင္းေမာ့ကာ ေအာင္ႏိုင္သူ အၿပဳံးနဲ႔ လွည့္ထြက္ခဲ့ေလသည္...
~~~~~~~
မိုးစက္ဦးလည္း သာဒြန္းဆီကငါးယူေရာင္းလိုက္ျဖင့္ အဆင္ေျပေနေလသည္.....တစ္ေန႔ေတာ့ ဦးေအာင္စိန္ ဘယ္က ၾကားလာသည္ မသိ.... မိုးစက္ဦး ဟာ မၾကာခန သာဒြန္းကို သြားသြားလိုးေပးေနရတယ္ဆိုတာ....သိသြားေလေတာ့သည္......
" မိုးစက္ဦး မင္းနဲ႔ သာဒြန္းအေၾကာင္း ငါၾကားၿပီးၿပီ ေနာ္ မင္းဘာေတြလုပ္ေနတာလည္း ဟမ္...."
" အေဖရယ္ အေမကလည္းက်န္းမာေရးမေကာင္း ဘူးေလ အရင္းအႏွီး ကလည္းမရွိေတာ့ ကန္စြန္းခ်ိဳး... ဖားရွာ ငါးရွာကလည္း ေသခ်ာတာမဟုတ္ဘူး..... သားအဲ့လို မလုပ္ရင္ တစ္အိမ္လုံးငတ္သြားလိမ့္မယ္.... "
" ေအး မင္းငါ႔ကို အရက္ဖိုး ပုံမွန္ေပးေနရင္ေတာ့ ငါမင္းအေမကို မေျပာပါဘူး"
" အေမနဲ႔ေတာ့ မတိုင္ပါနဲ႔ မသန္႔ရွင္းတဲ့ေငြနဲ႔စားေနရတာအေမသိရင္ အေမ့ေရာဂါက ပိုဆိုးသြားလိမ့္မယ္"
." အဲ့လိုဆို ငါ႔ကို ဒီျပသနာ ရွင္းေပးခဲ့ "
မိုးစက္ဦးလည္း ဦးေအာင္စိန္ရဲ႕ လီးႀကီးကိုၾကည့္ၿပီး ႀကီးလြန္းသျဖင့္ အံ့ၾသေနေလသည္.....
" မသင့္ေတာ္ပါဘူး အေဖရယ္... သားအဖခ်င္းႀကီးကို... အေမလည္းအိမ္ေရွ႕မွာ ရွိေနတာ ကို....."
" မင္းအကိုေတြနဲ႔ လိုးတာလည္းငါသိတယ္ေနာ္ အကုန္လုံးဖြင့္ခ်လိုက္ရမလား.....ၿပီးေတာ့ မင္းအေမကလည္း အေဖနဲ႔ မခံတာၾကာၿပီ အေဖလည္း အခုမွ ၄၉ပဲဲရွိေသးတာ.... တဏွာစိတ္ ေတာ့ရွိတာေပါ႔.... လာပါသားရယ္ "
မိုးစက္ဦးလည္း ကို႔အေၾကာင္းကို သိေနေတာ့ ေလွ်ာက္ေျပာမည့္အတူတူ ပါးစပ္တစ္ေပါက္ပိတ္ရန္... ေပးဖို႔သာ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္.....
" အဲ့လိုဆိုလည္း ေျဖးေျဖးလိုးေနာ္ အေဖ..... အေမသိသြားလိမ့္မယ္ "
မိုးစက္ဦးလည္း အျမန္ၿပီးေစရန္ ပုဆိုးလွန္ကာ ဖင္ကုန္းေပးကာ ေလးဘက္ေထာက္ေပးလိုက္ေလသည္.....
" ၿဗိ ျဗစ္ ဗ်ိ ဗ်စ္ "
" အ့ အားး ဟားး အ့ "
မိုးစက္ဦးလည္း အံက်ိတ္ကာ ခံေပးေနေလသည္......
" ဖက္ ဖက္ ဖြတ္ ဖက္ ဖက္ "
အရက္သမားလည္းျဖစ္ အသက္ကလည္းရလာေတာ့ သိပ္ၾကာၾကာမလိုးႏိုင္ဘဲ ခနၾကာေတာ့ ဦးေအာင္စိန္ရဲ႕ လီးကေန လရည္ေတြ ပန္းထည့္ကာ ၿပီးသြားေလေတာ့သည္...... ၿပီးၿပီးခ်င္းပဲ မိုးစက္ဦးလည္း အိမ္ျပင္သို႔ ေျပးထြက္ကာ သူစိတ္ညစ္ရင္ သြားေနၾက..... ရြာရဲ႕ ေတာစပ္အထိ ေျပးေလေတာ့သည္.......
" အီးး ဟီး အဟင့္ အင့္ အီး ငါ႔ဘဝက ဘယ္လိုလည္းကြာ..... အကို ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ အျပင္ အေဖနဲ႔ပါ ဖင္ခံေနရပါလား....ငါကဖာသာသာလို ျဖစ္ေနၿပီ....... "
မိုးစက္ဦး၏ ပုခုံးကို တစ္စုံတစ္ေယာက္ ကိုင္တာ ခံလိုက္ရေလသည္.....
" မိုးစက္ မင္းဘာလို႔ ငိုေနတာလည္း.....မင္းေျပာတာေတြ ငါတစ္စြန္းတစ္စေတာ့ၾကားလိုက္တယ္.... "
ဖိုးဝကို လည္းေတြ႕ေရာ မိုးစက္၏ မ်က္ရည္ေတြ ထိန္းမရေအာင္ က်လာေလေတာ့သည္........
" ဖိုးဝရာ....ငါ...ငါ... အီး ဟီး ဟီး ငါ႔ပါးစပ္ကေျပာမထြက္ဘူးမင္းကို..... "
" မင္းနဲ႔ ငါက ေအးအတူပူအမွ် ေလ မင္းခံစားရတာမွန္သမွ် ငါနားလည္ေပးႏိုင္တယ္ ေျပာပါကြ "
မိုးစက္ဦးလည္း အငိုရပ္လိုက္ၿပီး ဖိုးဝကို ရင္ဖြင့္လိုက္ရန္ ေတြးမိသည္....
" ငါ႔အကိုႏွစ္ေယာက္နဲ႔ အျပင္ အခုငါ႔အေဖနဲ႔ပါ လိုးတာခံတာကို ငါလုပ္ေနရတယ္...... သူတို႔ရဲ႕ ေသြးသားရင္းျဖစ္ၿပီး ငါ႔ကို ဘာလို႔ ဒီလိုလုပ္ၾကတာလည္း ဖိုးဝရယ္.... ငါ႔အျဖစ္က ဆိုးပါတယ္ကြာ "
" မငို ပါနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းရာ အရာရာကို ငါတို႔ ျဖတ္ေက်ာ္ရမွာေပါ႔ ငါမင္းဘက္မွာ အၿမဲတမ္းရွိေနေပးမယ္ ေနာ္ .....ဒါနဲ႔ကိုသာဒြန္း နဲ႔မင္းရဲ႕ အေျခအေနကေရာ ဘယ္လိုလည္း...... "
" သူ့ကိုလည္း ငါ႔ခႏၶာကိုယ္ ေပးထားရတာပဲေလ..... "
" ေအးေလ ျဖစ္လာတဲ့ ဘဝကို ငါတို႔ ေပ်ာ္ေအာင္ ေနရေတာ့မွာေပါ႔ကြာ "
" မင္းသူတို႔နဲ႔ဆိုရင္ မင္းကပဲ ခံေပးရတာ မို႔လား ငါကမင္းသူငယ္ခ်င္းပဲကြာ ငါမင္းအတြက္ ေပးႏိုင္ပါတယ္...... မင္းစိတ္ေလွ်ာ့ခ်င္ရင္ ငါ႔ကိုအသုံးျပဳေပါ႔"
" ဖိုးဝရယ္ မင္းငါ႔အတြက္အဲ့ေလာက္ႀကီး လုပ္ေပးဖို႔ မလိုပါဘူးကြာ "
" လိုတယ္ မိုးစက္ မင္းေရာက္တဲ့ေနရာမွ ေပ်ာ္ေနမွ ျဖစ္မွာ..... ဖာသာသာဘဝေရာက္ေနရင္ေတာင္ မင္းက မေအကို ျပဳစုေနတဲ့ သားတစ္ေယာက္ေလ မင္းအတြက္ မင္းရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ေပးဆပ္ရရင္ေတာင္ မြန္ျမတ္ပါတယ္ ကြ "
" ဖိုးဝရယ္...... "
မိုးစက္ဦးလည္း ဖိုးဝရဲ႕ ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးေတြကို နမ္းၿပီး ႏႈတ္ခမ္းကို စုပ္ယူနမ္းလိုက္ေလသည္...... ဖိုးဝက. ပါးေဖာင္းေဖာင္း အရပ္က မိုးစက္ထက္ ပုေလရာ အသားျဖဴျဖဴ ျပည့္ျပည့္ေလးနဲ႔ ခ်စ္ဖို႔ေတာ့ေကာင္းေလသည္......
မိုးစက္ဦးလည္း ေတာစပ္တြင္ထိုင္ေနရာမွ ေတာထဲသို႔ ဖိုးဝကို လက္ဆြဲေခၚသြားလိုက္ရာ...... ညိဳ႕ဆိုင္း အုံမႈိင္းေနတဲ့ ကညႇင္ပင္ႀကီး ေအာက္မွာ အကြယ္ ဘက္ကို ေနရာယူလိုက္ေလသည္...... မိုးကလည္း သဲသဲမဲမဲ ရြာေနေလရာ...... ေတာထဲသို႔ ဘယ္သူမွ မလာေတာ့သျဖင့္ စိတ္ႀကိဳက္ ထင္တိုင္းႀကဲရန္ အားယူလိုက္သည္.......
" အားး ဟားး မိုးစက္ရာ မင္းရဲ႕ အနမ္းေတြက ခ်ိဳၿမိန္လိုက္တာ..... အ့ "
မိုးစက္လည္း ဖိုးဝရဲ႕ ႏို႔ကို စုပ္ေခ်ၿပီး အက်ီခြၽတ္ကာ ပုဆိုးပါ ကြင္းလိုက္ပုံကာ ဖိုးဝရဲ႕ လီးနဲ႔ လဥေတြကို ပါ ကိုင္ကာ ပြတ္ေပးလိုက္ေလသည္....... မိုးစက္က သူေကာင္း ကိုေကာင္း ျဖစ္ေစရန္ ဖိုးဝကို လီးအရင္စုပ္ေပးမယ္ ျပင္လိုက္ရာ.......
" မိုးစက္ ဒီေန႔ေတာ့ မင္းလီးစုပ္တာကို မလုပ္ပါနဲ႔..... ငါမင္းအတြက္ ေပးဆပ္သူျဖစ္ခ်င္တာ.... ငါလုပ္ေပးပါရေစ "
ဖိုးဝက ေျပာလည္းေျပာ ၿပီး ထိုင္ခ်လိုက္ကာ မိုးစက္၏ ပုဆိုးကို ခြၽတ္လိုက္ၿပီး လီးကို ငုံကာ စုပ္လိုက္သည္.....
" ႁပြတ္ ပလြတ္ ႁပြတ္ "
" အားးးဖိုးဝရယ္.... မင္းက လီးစုပ္တာ ေတာ္လိုက္တာကြာ အာ့ အားးး"
ဖိုးဝနဲ႔ မိုးစက္ဦးတို႔မွာ သဲႀကီးမဲႀကီးရြာခ်ေနတဲ့ မိုးကို အားကိုးကာ ကညႇင္ပင္ႀကီးရဲ႕ အကြယ္မွာ ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ေနေလေတာ့သည္...
" ဖိုးဝ. အပင္ကို ကိုင္ၿပီး နဲနဲ ေကာ့ေပး...ငါလိုးေတာ့မယ္ "
ဖိုးဝလည္း အပင္ကို ကိုင္ကာ ခါးကို ေကာ့ၿပီး ဖင္ကိုပါ ၿဖဲ ေပးထားလိုက္သည္..
" ငါထည့္ၿပီေနာ္ စိတ္ေလွ်ာ့ထား "
" ျဗစ္ ၿဗိ ျဗစ္ ၿဗိ "
" အားး အ့ အား နာတယ္ကြာ ဒါေပမဲ့ မရပ္နဲ႔ မိုးစက္ လိုးကြာ မင္းစိတ္ႀကိဳက္သာလိုးးးး "
မိုးစက္ဦးလည္း ဖိုးဝရဲ႕ ဖင္ကို အစြမ္းကုန္ ၿဖဲကာ ေဆာင့္ေဆာင့္ လိုးေလ ေတာ့သည္
" ဖက္ ဖက္ ဖက္ ဖြတ္ "
" အားး ရွီးးး အားးးအ့ ေကာင္းလိုက္တာ ကြာ ဖိုးဝရယ္ မင္းဖင္က ေကာင္းလိုက္တာ ကြာ "
" ေကာင္းရင္လိုးကြာ ငါ႔ဖင္က မင္းအတြက္ပဲ မင္းကို ခ်စ္လြန္းလို႔ေပးတာ "
" အ့ အ့ အားး ခပ္ျပင္းျပင္းသာလိုးေတာ့ ငါခံႏိုင္ေနၿပီ "
" အားးးးးးရွီးးးးးး အ့ ငါ႔လရည္ထြက္ေတာ့မယ္ကြ ....အ့ အ့ ထြက္ၿပီ ကြ ထြက္ၿပီ "
မိုးစက္လည္း ဖိုးဝရဲ႕ ဖင္ထဲသို႔ လီးကို ႏွစ္ကာ စိမ္ထားလိုက္ၿပီး အေနာက္ကေန သိုင္းဖက္ကာ ဖိုးဝရဲ႕ လီးကို ထုေပးေနေလသည္............... ခနေနေတာ့ ဖိုးဝရဲ႕ ဖင္သားေတြ ရႈံ႕ကာ အေၾကာေတြတင္းလာၿပီး..... ကညႇင္ပင္ႀကီးကို လရည္ေတြနဲ႔ ပက္မိေလေတာ့သည္.....
" အားး အေကာင္းဆုံးပဲ မိုးစက္ရာ..... ေနာက္ဆို စိတ္မညစ္နဲ႔ေနာ္ ငါရွိတယ္ "
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ လိုးလို႔ ၿပီးခါနီး အရွိန္တက္ေနတုန္း အပင္၏ တစ္ဖက္မွ အသံၾကားရသလိုလို ျဖစ္ေပမဲ့ အရွိန္တက္ၿပီး ေကာင္းေနေတာ့ သတိမထားမိ ေပ"
" ကဲ ဖိုးဝ ငါျပန္အုံးမယ္ အိမ္က ထြက္လာတာ ၾကာေနၿပီ "
မိုးစက္ အိမ္သို႔ ျပန္လာေတာ့ အိမ္ေပၚမွာ လူေတြ စု႐ုံးေနတာေတြ႕ကေတာ့ အေျပးအလႊား တက္သြားေတာ့...... အသက္ငင္ကာ ေမာေနရွာတဲ့ မိခင္ကို ေတြ႕ရေလသည္.....
" ဟဲ့ မိုးစက္ လာ နင့္အေမက နင့္ကိုေစာင့္ေနတာ.... "
" အေမ .....အေမ ဘာျဖစ္တာလည္း.....သားေရာက္ဘာၿပီေလ ဗ်ာ......
အေမ့ကို ေဆး႐ုံပို႔ရေအာင္ေလ...အီး ဟီးဟီးးး "
ေဒၚခင္မာ ေခါင္းကို အသာ ခါျပကာ သားျဖစ္သူရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြ ကို သုတ္ေပးလိုက္သည္...... အသက္ကို မနဲရႈေနရသည့္ၾကားက သားျဖစ္သူအတြက္ အေရးႀကီးစကားအခ်ိဳ႕ကို မွာၾကားရန္ ....အားယူလိုက္သည္....
" အ့ သ.... သားး အေမ့ကို ခြင့္လြတ္ပါ....အေမက သားရဲ႕ အေမအရင္းမဟုတ္ဘူး........ အေမတို႔ရြာကို ကားလမ္းေဘးမွ ဗိုက္နာေနတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႔ သူ့ေယာက္်ားကို အေမ ေခၚလာၿပီး အဲ့မိန္းခေလးကို အေမကိုယ္တိုင္ လက္သယ္ေခၚေမြးေပးလိုက္တာ........ ခေလးမက မီးတြင္းထဲမွာ ဆုံးသြားတယ္.....သားအေဖ ျဖစ္တဲ့ ေကာင္ေလးကေတာ့ လက္စြပ္တစ္ကြင္းေပးသြားတယ္...... သားကိုသူျပန္လာေခၚပါ႔မယ္လို႔ေျပာသြားတာ........ ေနာက္ေတာ့သူေရာက္မလာခဲ့ဘူး...... သားအေဖကို သားေတြ႕ေအာင္ရွာပါ .....အေမ့ ေသတၱာ ထဲမွာ လက္စြပ္ရွိတယ္ .. သားး...အ့ အားး"
" အေမ ...အေမ...........အီးးးဟီးးးးး"
########
"ဘာကြ မိုးစက္ နဲ႔ သူ့သူငယ္ခ်င္း ဖိုးဝတို႔ ရြာထိပ္ေတာစပ္က ကညႇင္ပင္ ေအာက္ မွာလိုးေနၾကတယ္ဟုတ္လားးးး......ေသခ်ာလို႔လားကြာ.... "
" ေသခ်ာပါတယ္ ဆရာရဲ႕ က်ေတာ္တို႔ အကုန္ျမင္ခဲ့တာ "
" ေတာက္ ...ကြာ ....ငါဖိုးဝကို အျမန္ဆုံးလိုခ်င္တယ္ ငါ႔ဆီေခၚလာခဲ့ေပး"
" မိုးစက္ကိုေရာ ဆရာ.... "
"မိုးစက္က မင္းတို႔နဲ႔ မဆိုင္ဘူး ငါ႔ဖာသာရွင္းမယ္......မင္းတို႔နဲ႔ဆိုင္တာ ဖိုးဝပဲ....အဲ့တစ္ေယာက္က ခံခ်င္ေနတာ ဆိုေတာ့ မင္းတို႔ အားရေအာင္ျပဳစုေပးလိုက္ၾကပါကြာ...ဟားးးး....ဟားးး"
ဖိုးဝလည္း မနက္ခင္း ေစာေစာ ေတာထဲဝင္ကာ ယုန္ေထာင္ထားတဲ့ဘိ မွာ သားေကာင္မိလားၾကည့္ရန္ အိမ္ကအထြက္......
" ေဟ့ေရာင္ ဖိုးဝ "
" ဘာလည္းကြ ..မင္းတို႔နဲ႔ ဘာမွေျပာစရာမရွိဘူး"
" ငါ႔ဆရာကေတာ့ ေျပာစရာရွိေနတယ္ မင္းလိုက္ခဲ့"
သားဒြန္းရဲ႕ တပည့္ ၅ေယာက္ အုပ္စု လည္း ဆြဲကာေခၚသြားေလေတာ့သည္......
×××××××××××××××××
"ဟားးးဟားး ဖိုးဝ. ဖိုးဝ မင္းက ငါသြားတဲ့လမ္းမွာ ဝင္ပိတ္ခ်င္တာကိုး "
" ခင္ဗ်ားဘာေတြေျပာေနတာလည္း ခင္ဗ်ားေျပာေနတာေတြ က်ဳပ္ဘာမွ နားမလည္ဘူး "
" နားးမလည္ဘူးဟုတ္လားး....ဟားဟားး ရီရတယ္ကြာ....ေန႔လယ္ခင္းႀကီး ေတာစပ္က ကညႇင္ပင္ေအာက္မွာ.... မိုးစက္နဲ႔လိုးေနၾကတာ မင္းမဟုတ္ဘူးလား"
" ဟင္ ခင္ဗ်ားး.. ဒါ...ဒါကိုဘယ္လိုသိလည္း "
" ဘယ္လိုသိသလည္းဆိုတာ အေရးမႀကီးဘူးဟုတ္လားမဟုတ္ဘူးလားေျပာ
.....ၿငိမ္ေနတယ္.... တုန္လႈပ္ေနတယ္....အဲ့ဒါဝန္ခံေနတာပဲ.... "
" ငါ မိုးစက္ဦး ကိုခ်စ္တယ္... ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုးနဲ႔ကိုခ်စ္မိေနတာ.... မင္းက ဘာဝင္လုပ္တာလည္း....."
" က်ဳပ္သူငယ္ခ်င္းစိတ္ညစ္ေနတယ္.... စိတ္ေျဖတဲ့သေဘာနဲ႔ ကူညီတာ "
" မင္းလုပ္ေပးစရာမလိုဘူး အဲ့ဒါ.....ငါ႔ဖာသာက်ိဳးစားမယ္..... မိုးစက္ ေပ်ာ္ဖို႔ ငါ႔ဖာသာလုပ္ယူမယ္ "
" ဟ ဟားး ဟား ခင္ဗ်ားက မိုးစက္ကို ေပ်ာ္ေအာင္လုပ္မယ္ဟုတ္လား....ဟားဟား အူတက္ေတာ့မယ္..... ဒီမွာ က်ဳပ္သူငယ္ခ်င္းက ခင္ဗ်ားကို ေငြအတြက္ကလြဲလို႔အျခားဘာအကန္႔မွ ရွိလာမွာမဟုတ္ဘူး...အဲ့ဒါၿမဲၿမဲမွတ္ထားးး"
" ဟာကြာ... ေတာက္စ္... ခြမ္းး. ခလြမ္း"
သာဒြန္းေဒါသထြက္ကာ အနိးနားရွိ ပန္းကန္နဲ႔ ခြက္ေတြကို ေပါက္ခြဲပလိုက္သည္......
" ေဟ့ေကာင္ေတြမင္းတို႔ ဒီေကာင့္ကို ျပဳစုေပးလိုက္ၾကစမ္းကြာ "
" ဘာ...ဘာလုပ္ၾကမလို႔လည္း... လြတ္ဗ်ာ က်ဳပ္ကို ....လြတ္...လြတ္စမ္း"
ဖိုးဝဘယ္လို ႐ုန္း႐ုန္း အမ်ားအားနဲ႔ ဆိုေတာ့..... ေအာက္ထပ္ က အခန္းက်ယ္ထဲသို႔ ပါသြားေလေတာ့သည္......
" မင္းပါးစပ္ ပိတ္ထားစမ္းကြာ အသားနာခ်င္လို႔လားးး....အဲ့ေကာင္ပါးစပ္ကို အဝတ္စည္းထားစမ္းကြာ နားညည္းတယ္...."
ပထမဆုံး သာဒြန္းရဲ႕ အားအကိုးရဆုံး တပည့္ျဖစ္တဲ့ မ်ိဳးလင္း (အသက္=26..အသားညိဳ ေဘာ္ဒီပိန္ၿပီး က်စ္တယ္) ...ကအရင္ဆုံး လိုးရန္ ေဘာင္းဘီကို ဆြဲခြၽတ္ပလိုက္တယ္...... ဖိုးဝ႐ုန္းလို႔မရေအာင္ က်န္ေလးေယာက္က. တစ္ဖက္စီ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားေလသည္.... မ်ိဳးလင္းလည္း ဖိုးဝရဲ႕ နီရဲရဲ ...စူထြက္ေနတဲ့ ခေရေလးကိုျမင္တာနဲ႔ လီးက အလိုလိုေတာင္လာေလေတာ့သည္...... အနီးနားရွိ အေဖာ္ဂ်ယ္ကို ရြဲနစ္ေနေအာင္ သုတ္လိမ္းလိုက္ၿပီး လီးကို အရွိန္နဲ႔ ေဆာင့္လိုးလိုက္ေလသည္.....
" ျဗစ္ ၿဗိ ျဗစ္ "
" အူးး အြန္း ဝူးး အူး "
ပါးစပ္ကို အဝတ္နဲ႔စည္းထားေတာ့ နာလည္းေအာ္သံကမထြက္..... မ်က္ရည္ေတြက က်ေနၿပီး..... အံကိုက်ိတ္ထားေလသည္..
" အားး ရွီးးး ေကာင္းလိုပ္တာကြာ "
" ဖပ္ ဖြတ္ ဖပ္ ဖပ္ ဖပ္ "
မ်ိဳးလင္းလည္း အရသာေတြ႕ေနေလရာ လီးအဝင္အထြက္တိုင္းကို ဇိမ္ဆြဲကာ တစ္ခ်က္ခ်င္းလိုးေလေတာ့သည္.....သုတ္အားထိမ္းႏိုင္သူျဖစ္ေလရာ.....၄၅မိနစ္ေလာက္ ထိမၿပီးေသးေပ....ေဘးကေလးေယာက္လည္း ဖိုးဝမွာ ႐ုန္းဖို႔ပင္အားအင္မရွိေတာ့မွန္းသိရကာ..... လႊတ္ထားေပးလိုက္ၿပီး သူတို႔လီးႀကီးေတြကို ကိုင္ကာ ထုေနၾကေလသည္......
ေနာက္ထပ္ ၁၀ခ်က္ေလာက္လိုးၿပီးေတာ့ မ်ိဳးလင္း၏ လီးမွ လရည္ေတြက. ဖိုးဝ၏ ဖင္ထဲသို႔ တရွိန္ထိုးပန္းထြက္သြားေလသည္....
" အားး အ့ ဟားး ထြက္ၿပီ.... အ့ "
မ်ိဳးလင္းၿပီးတာနဲ႔ ေနာက္တစ္ေယာက္ ခိုင္ၿမဲ (အသက္ =23ႏွစ္ တ႐ုတ္မ်က္ႏွာေပါက္ နဲ႔ )....လီးကို ထိုးထည့္ကာ တရစပ္ လိုးေလသည္..... ထိုနည္းျဖင့္ အလွည့္က် လိုးၾကေလရာ.... ေန႔လည္ ထမင္းစားခ်ိန္မွ အားရကာ လႊတ္ေပးလိုက္ေလသည္....... ဖိုးဝလည္း ယိုင္နဲ႔ေသာ ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ ျပန္လာေလေတာ့ သည္.......... ညေနခင္းၾကေတာ့ ဖိုးဝအိမ္က အိမ္သားေတြ ရြာဦးေက်ာင္းသြားၾကခ်ိန္တြင္ မိုးစက္ဦး ေရာက္လာေလသည္...
" ဖိုးဝေရ... ေဟ့ေရာင္ ဖိုးဝ ငါနဲ႔ခနလိုက္ခဲ့အုံးကြ.... ဟာ.. ေဟ့ မင္းမ်က္ႏွာလည္းမေကာင္းပါလား... ဘာျဖစ္တာလည္း"
" အီး.. ဟီးး အဟင့္ ငါ႔ .ငါ႔ကို"
" ေအး ဘာျဖစ္လည္း ေျပာစမ္းပါကြ ရင္ေတြတုန္လိုက္တာ "
" ငါမနက္က ေတာထဲယုန္ေထာင္ထားတာ သြားၾကည့္ေတာ့ သာဒြန္းရဲ႕ တပည့္ေတြလာေခၚလို႔ လိုက္သြားတာ...ဟိုလည္းေရာက္ေရာ.....ဟိုေန႔က မင္းနဲ႔ငါ ကညႇင္ပင္ေအာက္က ကိစၥကို သာဒြန္းရဲ႕တပည့္ေတြက ျမင္သြားတယ္လို႔ ေျပာျပတယ္... ၿပီးေတာ့ ...အီးဟီးးးဟီးးအစ္... ငါ႔ ငါ႔ကို အကုန္လုံး ဝိုင္းၿပီး မုဒိန္းက်င့္ၾကတယ္ "
" ဘာာာ ေတာက္..ဒီေကာင္ေတြေတာ့ကြာ.... မင္းေနခဲ့....ငါနဲ႔ေတြ႕မယ္ အဲ့ေကာင္ေတြ "
. " ထားလိုက္ပါေတာ့ မိုးစက္ရာ...ျပသနာေတြ ရႈပ္ကုန္မယ္ "
. " ငါ႔ ကိုလႊတ္စမ္းကြာ ဖိုးဝ..... ငါဒီေကာင္ေတြနဲ႔စာရင္းရွင္းရမွ ေက်နပ္ႏိုင္မယ္"
ဖိုးဝတားေနတဲ့ၾကားထဲကကို ဇြတ္ထြက္သြားေလေတာ့သည္.........
" ကိုသာဒြန္း ေဟ့လူ သာဒြန္း ခင္ဗ်ားထြက္ခဲ့ "
ၿခံဝကပင္ေအာ္ေနသျဖင့္ သာဒြန္းရဲ႕ တပည့္တစ္ဦးထြက္လာေလသည္.....
" မိုးစက္ ....ဆရာက အိမ္ေပၚတက္ခဲ့ပါတဲ့"
မိုးစက္လည္း သာဒြန္း ၏ တပည့္၅ေယာက္ကို ဘုၾကည့္ၾကည့္ကာ မင္းတို႔ငါနဲ႔ေတြ႕မယ္ ဟူေသာ အၾကည့္ျဖင့္ ၾကည့္ၿပီး အိမ္ေပၚတက္သြားေလသည္........
" ကိုသာဒြန္း ခင္ဗ်ား ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလည္း ဖိုးဝကို က်ဳပ္နဲ႔ ဖိုးဝ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ခင္ဗ်ားနဲ႔ ဘာဆိုင္လည္း "
" ငါက ရြာထဲက ကြမ္းေတာင္ကိုင္ မိန္းမေခ်ာေတြကို ေက်ာ္ၿပီး မင္းကိုမွ ခ်စ္မိေနတာကိုး မိုးစက္ေလးရဲ႕..... ကိုလုပ္တာမွားခ်င္မွားလိမ့္မယ္ ....အခ်စ္နဲ႔ စစ္မွာ မတရားတာ မရွိဘူးဘူးကြ "
" ဘာအခ်စ္ ဟုတ္လား.... ဟား ဟားးး အခ်စ္တဲ့ ဟားးဟားးး......ေခြးပါးစပ္က နတ္စကားထြက္လို႔..... ခင္ဗ်ားလို ဖာေခါင္းအဆင့္ နဲ႔ လူရဲ႕ပါးစပ္က အခ်စ္ဆိုတဲ့ စကားၾကားရတာ အင္မတန္ ရီဖို႔ေကာင္းတယ္....."
" မိုးစက္ ငါမင္းကို သဝန္တိုၿပီး လုပ္မိလုပ္ရာ လုပ္မိလိုက္တယ္.... အဲ့အတြက္ ငါဘယ္လိုေပးဆပ္ရမလည္း....ဖိုးဝကို ေငြဘယ္ေလာက္ ေပးရမလည္း"
" ေငြ ဟုတ္လားးး ေငြ ....အရာရာကို ေငြနဲ႔ဝယ္လို႔ရေနရင္ သိပ္ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းမွာပဲ ေလာကႀကီးက "
" က်ဳပ္သူငယ္ခ်င္း ေယာက္်ားေလးမို႔ ဗိုက္မႀကီးေပမဲ့ လူ၅ေယာက္ တရစပ္လိုးတာကို ခံလိုက္ရတာ.... ေသလုနီးပါးပဲ.....အဲ့ေတာ့ ခင္ဗ်ားတပည့္ေတြ အခ်င္းခ်င္း ျပန္လိုးေနတာကို က်ဳပ္ၾကည့္ခ်င္တယ္.... သူတို႔လည္း ဖင္ခံဖူးသြားတာေပါ႔........ ေစခိုင္းသူ မင္းဧကရာဇ္ ခင္ဗ်ားကိုေတာ့ က်ဳပ္က သီးသန္႔ ဒဏ္ခတ္ေပးမယ္ "
ဟုၿပီ မိုးစက္ ျဖစ္ေစခ်င္သလို ျဖစ္ရမယ္...ေဟ့ေကာင္ေတြ အကုန္အိမ္ေပၚတက္ခဲ့ "
အသီးသီး အိမ္ေပၚေရာက္လာၾကေတာ့
" မင္းတို႔အဝတ္ေတြ အကုန္ ခြၽတ္ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီပါခြၽတ္ၾကကြာ ....ၿပီးရင္ ....မင္းတို႔ အျပန္အလွန္ လိုးၾကကြာ."
" ဗ်ာ ဆရာ ကြၽေတာ္တို႔က. ဆရာ့အတြက္..... မလိုခ်င္ဘူး ေဟ့ေရာက္ေတြ မင္းတို႔ ငါေပးတာယူ ေကြၽးတာစားေနတာမို႔လား အခု မိုးစက္က မေက်နပ္ဘူး..... မင္းတို႔ မုန္႔လက္ေကာက္စားခ်င္ေနလို႔လား.... "
" ေထာင္ထဲေတာ့မဝင္ပါရေစနဲ႔ဆရာရယ္"
" ေအးအဲ့လိုဆို လိုးၾကကြာ အျပန္အလွန္"
အကုန္လုံးက မေက်နပ္ေပမဲ့ ေထာင္ထဲဝင္ရမွာကတစ္ေၾကာင္း ထြက္ေျပးလည္း သြားစရာကမရွိတာတစ္ေၾကာင္းေၾကာင့္ ခိုင္းသလို လုပ္ေပးရန္ ဆုံးျဖတ္ကာ.....
မ်ိဳးလင္းနဲ႔ခိုင္ၿမဲက ဦးေဆာင္ကာ ဟိႏၵဴဘာသာဝင္ ညီအစ္ကို ႏွစ္ေယာက္ကို လိုးရန္ ျပင္လိုက္သည္..... ..က်န္တဲ့သူမွာ အသက္ ၁၄ႏွစ္အရြယ္ ေကာင္ေလးျဖစ္သည္......
" ကြၽေတာ္ က လိုးတဲ့အထဲမွာလည္း မပါပါဘူးဗ်ာ အကိုေတြလိုးတာကိုထိုင္ၾကည့္ၿပီး ဂြင္းထုေနခဲ့တာပါ"
မိုးစက္က ဝင္ေျပာလိုက္သည္...
" အဲ့လိုဆို မင္းအခုလည္း ဂြင္းထိုင္ထုေန"
မ်ိဳးလင္းကေတာ့ လိုးရန္ ကုလားရဲ႕ ဖင္ကို ၿဖဲကာ အေဖာ္ဂ်ယ္ထည့္ၿပီး လိုးေလေတာ့သည္...... ခိုင္ၿမဲကလည္း ေနာက္တစ္ေယာက္ကို ခုံေပၚပက္လက္ လွန္တင္ကာ ေျခေထာက္ကို ပုခုံးေပၚထမ္းကာ လိုးေလေတာ့သည္....
" ျဗစ္ ဗရစ္ ျဗစ္ ႁဗြတ္ "
" အားးး အားးးအ့ အားးးး"
" အ့ အားးး ရွီးးးးးး ေကာင္းလိုက္တာကြာကုလားဖင္လိုးလိုေကာင္းမွန္းအခုမွ သိတယ္ အားးးး"
" ဖက္ ဖက္ ဖြတ္ ဖက္ ဖပ္ "
အေတာ္ၾကာၾကာထိ လိုးၿပီးေနာက္ မ်ိဳးလင္းနဲ႔ ခိုင္ၿမဲမွာ လရည္ေတြ ပန္ကာ ၿပီးသြားေလေတာ့သည္......
ထို႔ေနာက္ မ်ိဳးလင္းနဲ႔ ခိုင္ၿမဲ က ခံရကာ ကုလားႏွစ္ေယာက္က. လိုးေလသည္......
ဖင္ခံရသျဖင့္ နာက်င္စြာ ေအာ္ဟစ္သံ လိုးေနပုံေတြကို ၾကည့္ၿပီး ေက်နပ္ေနသူက. မိုးစက္ဦးပါပဲ ....
အားလုံးလိုးလို႔ ၿပီးေတာ့ ေအာက္သို႔ ျပန္ဆင္းသြားၾကေလေတာ့သည္.. ...
" ကဲ ခင္ဗ်ားအလွည့္ "
" ကိုေရာ အဲ့လိုလိုးရမွာလား"
" ခင္ဗ်ားကို လိုးမွာ က်ဳပ္က "
" ၿပီးမွ လိုးကြာ အကိုအရင္လိုးမယ္ "
" ခင္ဗ်ားကို အရသာခံခိုင္းဖို႔ ခင္ဗ်ားကို ေဖ်ာ္ေျဖဖို႔လာတယ္မ်ားထင္ေနလား ...ဒီေလာက္နဲ႔မေက်နပိႏိုင္ဘူး"
မိုးစက္လည္း အနီးရွိ အရက္ပုလင္းကို ယူကာ သာဒြန္းရဲ႕ ေခါင္းကို ႐ိုက္ခြဲလိုက္သည္...."ခြပ္ ........ခြပ္"
"ဟာ ဟာ ေသြး ေသြးေတြ ...."
မိုးစက္လည္း နာက်င္ယုံ မူးေမ့ယုံေလာက္သာ ရည္ရြယ္ေပမဲ့ လက္လြန္ကာ လုပ္လိုက္မိေလသည္..... ေသလားရွင္လားလည္းမသိေတာ့ ထြက္ေျပးဖို႔သာ ႀကံလိုက္သည္......... ေၾကာက္....ေၾကာက္နဲ႔ ေျပးလာလိုက္တာ ဖိုးဝအိမ္သို႔ ျပန္ေရာက္လာေလသည္.........
" ဟာ မိုးစက္ ဘာျဖစ္လာတာလည္း"
" ငါ ငါ သာဒြန္းကို.... ပုလင္းနဲ႔ ႐ိုက္လိုက္တာ ေသြးေတြ... ေသၿပီလားမသိဘူး"
" မိုးစက္ရာ ငါတားေနတဲ့ၾကားထဲက..ဒီလိုလုပ္ မင္းအေမ မေသခင္က. မင္းအေဖကို ရွာဖို႔ ေျပာခဲ့တယ္မို႔လား ...ေအး မင္းယူစရာရွိတာ နဲနဲပါးပါးယူၿပီး ေျပးေတာ့ကြာ ရန္ကုန္ထိ.....တစ္ေနရာရာမွာ ....အေခ် ခ်ၿပီး ဇာတ္ျမဳပ္ေန"
" ငါ...ငါ မေျပးရဲဘူး"
" ဟာ ....အခ်ိန္မရဘူး...... မိုးစက္ မင္းအဖမ္းခံရလိမ့္မယ္ သြားေတာ့....... "
ဆက္ရန္ အပိုင္း - ၂
---------------------------------------------
မွတ္ခ်က္။ ။ ထန္ၿပီး ထုပါ.. အတုမယူပါႏွင့္😁
Comments
Post a Comment