ကျားသားစားတဲ့ကျား အပိုင်း-1

<Unicode>


ကျားသား စားတဲ့ ကျား
အပိုင်း - ၁

#Credit ; Z.N

လမင်းထိန်ထိန်သာတဲ့ တန်ဆောင်မုန်းလပြည့်ည
ရွာထဲမှာ အရွယ်မရွေး ပျော်ရွှင်စွာ သွားလာလှုပ်ရှား
နေကြချိန်
ပံ့သကူ ရှာသူ ပိုက်ကျဲသူ ကောက်သူများနှင့်
စည်ကားလှတော့သည်

ကြက်ခိုးမည့်သူ ပစ္စည်း ဝှက်မည့်သူများလည်း
ဂွင်ကောင်း ချောင်းနေကြသည်

ထိုအထဲတွင် ဇွဲနောင် ဘာလုပ်မှန်းမသိ
ယောင်ချာချာ ဖြစ်နေချိန်

ဟေ့့့ ဇွဲနောင် ဗျာ ကိုကြီးထွန်း
မင်း ဘာလုပ်မှာလဲ ကျနော် ဘာလုပ်ရမလဲ
စဉ်းစားနေတာ
ဘာမှ မလုပ်နဲ့ ၁၂ လောက်ကျ ငါနဲ့ လိုက်ခဲ့
ဘာလုပ်မှာလဲ
ဒေါ်တင်တို့အိမ်က ကြက်ခိုးမယ်
ဟုတ် လိုက်ခဲ့မယ်

ဇွဲနောင် တစ်ယောက် ခေါင်းငြိတ်လိုက်တော့သည်

ကိုကြီးထွန်းဆိုတာ ရွာတောင်ဖျားက
ဇွဲနောင်ထက် ၅နှစ်ခန့် ကြီးသူ လူပျိုကြီး

ဇွဲနောင်က ခုမှ လူပျိုဖြစ်စ ၁၆နှစ် အရွယ်
ငှက်များလိုဆို ခုမှ အမွှေးစုံကာ ရှိသေးတယ်

ဒီလိုနဲ့ ည ၁၂ နာရီရောက်တော့ ကိုကြီးထွန်းက
ကြက်ခိုးဖို့ လာခေါ်ပြီ
သွားမယ် ဇွဲနောင် ဟုတ်
မှောင်ရိပ်ခိုကာ ဒေါ်တင်တို့ ခြံထဲ ရောက်လာသည်

ဘယ်မှာလဲ ခင်ဗျားကြက်က
ရှုးးးးးတိုးတိုး ဟိုမှာ ဒေါ်တင့် ယောက်ျား ရှိတယ်
ခဏ စောင့်ရမှာ

သူတို့ရောက်နေတာက အိမ်နောက်ဖေးက
ကောက်ရိုးပုံ ကြားမှာ ဒေါ်တင် ယောက်ျားက မအိပ်နိင်

ကြာလာတော့ ဇွဲနောင် ချမ်းလာသည်

"ကိုကြီးထွန်း ပြန်စို့ဗျာ ကျနော် ချမ်းပြီ"
"နေပါဦးကွာ ခဏလေးပါ လာ ချမ်းရင် ဒီဖက်တိုး

ကိုကြီးထွန်းက ဇွဲနောင် ပခုံးကို ဖက်ထားရင်း
ငြိမ်နေကြသည် ခနကြာတော့ လက်တစ်ဖက်က
ဇွဲနောင် ခါးပေါ် နောက် ဗိုက်ပေါ် ထိုမှ တဆင့်
အမွှေးလေးတွေပေါ် ဖြတ်သန်းသွားသည်

"ကိုကြီးထွန်း ကျနော် မနေတတ်ဘူးဗျ "
"အသာနေစမ်းပါ
ကိုကြီးထွန်းက ပြောပြောဆိုဆို ဇွဲနောင် လီးကို
ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်

အားးးး နာတယ်ဗျ ဘာလုပ်တာလဲ
"ငြိမ်ငြိမ်နေ မင်းလီးက သိပ်လည်း မကြီးပါလား"
"ဟာဗျာ ကိုကြီးကရော
"ဒီမှာ ကြည့် " " ဒါပဲလားဗျ"

ကိုထွန်းက ပုဆိုးလှန်ပြလိုက်သည်
လီးက လေးလက်မသာသာ
ကိုကြီးထွန်း ဇွဲနောင်လီးကို ကစားပေးနေသည်
တဖြည်းဖြည်းနဲ့ လီးက တောင်တော့

"ဟာ ဇွဲနောင် မထင်ရဘူးကွာ မင်းလီးက
မိုက်လှချည်လား အကြီးကြီးပဲ

ပြောလည်းပြောစရာပင် နဂိုက လက်မလောက်သာ
ရှိသော လီးက ခု ကိုထွန်းထက်ကို ပိုပြီးကြီးနေတာ
အရှည်က ၆ လက်မနီးပါး အတုတ်က ကိုထွန်း
လက်တဆုပ်

"အေးကွာ ငါ့ထက်တောင်ပိုကြီးနေသေးတယ်
ကိုင်လို့ ကောင်းတယ်ကွာ"

အထက်အောက် ပွတ်တိုက်ပေးရင်း
ကိုထွန်း တယောက် စိတ်မထိန်းနိူင်တော့

ပြွတ် နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့လိုက်တော့သည်

ထို့နောက် ကိုထွန်းနှုတ်ခမ်းများက ဇွဲနောင်ရဲ့ရင်ဘတ်
ဝမ်းဗိုက်ပေါ်ရောက်တော့ ဇွဲနောင်ကို တွန်းလှဲပြီး
ကိုထွန်းစိတ်ကြိုက် စို့တော့သည်
လက်ကလည်း လီးကိုင်မပျက် အောက်က
ဇွဲနောင်လည်း ကိုထွန်းခေါင်းကိုကိုင်ရင်း ငြီးမိသည်

ဇွဲနောင်တယောက် မျက်စိမှိတ်လို့ ဖီးလ်နေချိန်
လီးတချောင်းလုံး ပူနွေးသွားသည်
"အားးးးး ဟာ ကိုကြီးထွန်းး
ဇွဲနောင် ပါးစပ်ပေါ် ကိုထွန်းလက်များက ဖိလိုက်သည်
ဇွဲနောင် အသံ မထွက်တော့ ကိုထွန်းကတော့
အားရပါးရ စုပ်နေပြီ ဇွဲနောင်လည်း ခါးပါ
ကော့တက်လာသည်
"ကိုကြီးထွန်း ကျနော် မတ်တက်ရပ်ချင်တယ်ဗျာ"
"အေးး ရပ်လေ
ဇွဲနောင် မတ်တက်ရပ်ပြီး ကိုထွန်းခေါင်းကို ကိုင်ကာ
လီးကို ထိုးသွင်းလိုက်ပြီး စိတ်ကြိုက်ဆောင့်ပြီ

အွန့် အွန့် အွန့့် ပလွတ်ပလွတ်ပလွတ်

"ဟွတ် အားးးဖလူးးးးးး ဟားးးဖြေးဖြေးလုပ်ပါဟ
ငါ့လီးလား လူကို သေကြောင်းကြံနေတာ"

"ကန်တော့ ဗျ စိတ်ပါသွားလို့ပါဗျာ ဟဲဟဲ"
"လီးးး စိတ်ပါပါ့လား ဒီမှာသေတော့မယ်
"ကောင်းလို့ပါဗျ လာ စုပ်ပေးအုံး
ဇွဲနောင်က မတ်တက်ရပ် ကိုထွန်းက ဒူးထောက်ပြီး
လပြည့်ညရဲ့လရောင်အောက် ကောက်ရိုးပုံကြားမှာ
ထင်တိုင်းကျဲနေကြတာ
ကြက်ခိုးဖို့လည်း သတိမရတော့

"အားးးးးးကိုထွန်း ထွက်ပြီ အားးးးးး
ကိုထွန်း ရုန်းထွက်ပေမယ့် ရုန်းလို့မရတော့
ခေါင်းကိုလက်နဲ့ကိုင်ကာ ပခုံးကိုဒူးနဲ့ညှပ်ပြီး
ကောက်ရိုးပုံနှင့် ဖိကပ်ပစ်လိုက်သည်

ကိုထွန်း လည်ချောင်းထဲ လရေတွေ တပျစ်ပျစ်
ပမ်းထည့်လိုက်ခါ
"အားးးကောင်းလိုက်တာဗျာ
ဘုန်းးး ဇွဲနောင် ထိုင်ရက် ကျသွားပြီး
" လီးးးကောင်း ငါလိုးမသား တအားဆောင့်တာ
လည်ချောင်းတောင် နာတယ်"
"ကိုကြီးကလည်းဗျာ ကောင်းလို့ကောင်းတယ်
ပြောတာ ဒါ ကိုကြီးထွန်း စခဲ့တာလေ"
"အေးပါကွာ ထားလိုက်ပါတော့ ဟျောင် မင်းဘယ်သူမှ
လျှောက်မပြောနဲ့နော်"
"အင်းပါဗျ နောက်လည်း စုပ်ပေးနော် ကိုကြီး"
"အေးး အခွင့်အရေးရ ရင်စုပ်ပေးမယ်"

ထိုနေ့မှ စ လို့ ဇွဲနောင်တယောက် လီးစုပ်ခံရတာ
အကြိုက်ကြီးကြိုက်မိပြီး
ကြုံရင်ကြုံသလို ကိုထွန်း ပါစပ်ကို
အသေဆောင့်လိုးလေတော့သည်||
********************************************

ရာသီစက်ဝန်းတို့ ၃ ပတ်လည်ပြီးချိန်မှာတော့
ကိုကြီးထွန်း တစ်ယောက် အိမ်ထောင် ကျသွားသလို
ဇွဲနောင်လည်း အရွယ်ရောက်လာခဲ့ပြီ

အရပ်က 5' 7" ကျစ်လစ်သော ခန္ဓာကိုယ်
လေးထောင့်ဆန်သော မျက်နှာကျနှင့် တောသားတန်မဲ့
ဝါရည်သမ်းသော အသားအရေတို့ကြောင့်
ရွာနီးချုပ်စပ်သို့တိုင် ထင်ရှားလှသည်

"ဟေ့ ဇွဲနောင်ရေ မမတို့နားကို ပျိုးကပ်ပေးအုံး"
"ကိုနောင် ညီမလေးတို့ကို ရေ တိုက်ပါအုံး"

"ဟဲ့ ကောင်မတွေ ရွပိုးထိုးမနေကြနဲ့ ညည်းတို့
ကောက် တစ်ပင်စိုက်ရသေးလို့လား ဟင်းးးးး"

မိန်းမပျိုများ ငမ်းငမ်းတက်ဖြစ်ရလောက်အောင်
ကျော်ကြားသော်လည်း ဘဝပေး အခြေအနေအရ
ဇွဲနောင်မှာ လယ်ပိုင်ရှင်များထံတွင် နေ့စားသူရင်း
လုပ်ရလေသည်
သို့သော် ငယ်သူချင်းများဖြစ်ကြသော မိအေးမိဋ္ဌေး
မိစုတို့ကတော့ ခင်မင်မြဲပင်
ထိုထဲတွင်ိ မိအေးကအချောဆုံးဖြစ်သလို ဇွဲနောင်က
မိအေးကို ချစ်ရေးဆိုထားသည်
ဇွဲနောင် မသိလိုက်သည်က သူ့အား မိဋ္ဌေးက
တဖက်သတ် ကြိတ်ပိုးနေခြင်းပါ ဇွဲနောင်နှင့် အပြိုင်
မိအေးကို ပိုးပမ်းသူက တစ်ရွာတည်းသား ကျော်မင်း

ကျော်မင်းက အရပ်5' 4" အသားညိုညိုခပ်ပျပ်ပျပ်
လယ်ပိုင်ရှင်ရဲ့သား ဖြစ်သည်
မိအေးကတော့ ရုပ်ရည် ပြေပြစ်သော ဇွဲနောင် ဖက်ကို
အလေးသာသလို သူဋ္ဌေးသားဖြစ်သော ကျော်မင်းကို
ဖက်ကိုလည်း မပြတ်မသား ထားသည်

နှင်းငွေရည်တို့ ခြုံသိုင်းသောကောက်ကြီးလယ်သိမ်းချိန်
ဇွဲနောင် တစ်ယောက် ဦးညို၏ လယ်တလင်းကို အငှား
စောင့်ရသည်
တစ်နေ့
နေဝင်ခါနီးအချိန်တွင်
"ဟေ့ ဇွဲနောင်ရေ ငါ့ရေငင်ပေးအုံး"
"အေးးး ပြီလာပြီ "
မိအေးတို့က ဦးညိုတို့နဲ့ လယ်နားနီးချင်း တလင်းချင်းက
မကွာဝေးကြ
" ဒေါ်လေးတို့က မလာသေးဘူးလားဟ"
"အမေတို့က ခုလေးတင် ပြန်ကြတာ ငါက ခဏ
လာစောင့်ပေးတာ" "သြော်"

နေဝင်ချိန် ဘယ်သူမှ မရှိတဲ့ လယ်တလင်းထဲမှာ
နှစ်ယောက်တည်း မိအေး စိတ်လှုပ်ရှားလှသည်
"မိအေး ငါနင့်ကို အရမ်းချစ်တယ်ဟာ"
"အိုးးးး နင်ကလည်း တွေ့တိုင်း ဒါ ပြောနေတာပဲ"
"ဟာချစ်လို့ချစ်တယ် ပြောတာ ဘာဖြစ်လဲဟာ"
ပြောရင်း ဇွဲနောင်လက်က မိအေးပခုံးပေါ် မှာ
ရုတ်တရတ် မိအေး ဇွဲနောင် ရင်ခွင်ထဲရောက်သွားသည်
မိအေး မရုန်းကန်မိ သူ့ရဲ့အထိအတွေ့က မိန်းမူးစရာ
ကောင်းလှသည် ဇွဲနောင်က မိအေးကို ပွေ့ခါ
တဲအုံလေးထဲ ရောက်သွားတော့မှ မိအေးက
အလန့်တကြား
" ဟဲ့ နင် ဘာလုပ်မလို့လဲ" "နင်ကလည်း ချစ်လို့ပါဟာ"
"အိုးးးးး မလုပ်ပါနဲ့ဟာ ငါတောင်းပန်ပါတယ်"
ဒါပေမယ့် နောက်ကျသွားပြီ လက်သွက်သော
ဇွဲနောင်က မိအေးကိုအသာလှဲကာ လူက တခါတည်း
ခွပြီးသား ထမီကို ဆွဲလှန်ကာ တင်းထောင်နေသော
လီးကြီးဖြစ် မိအေးစောက်ပတ်ထဲကို တရှိန်တိုး
ထိုးထည့်လိူက်တော့ မိအေးခမျာ မချိမဆန့်
"အားးးအမလေး သေပါပြီတော့"
ဇွဲနောင်က မိအေးပါးစပ်ကို ပိတ်ခါ စိတ်ရှိသမျှ
ကြုံးလိုးတော့သည် မိအေးမှာ ဇွဲနောင်ကို ထုရင်း
ရိုက်ရင်းဖြင့် မျက်ရည်ပေါက်ပေါက် ကျနေသည်

အမှောင်ထုက ဝါးမြိုလာသည့်တိုင် တဲအုံလေးထဲမှ
ဇွဲနောင်တို့က လိုးလို့ ကောင်းတုန်း မိအေးလည်း
နာကောင်းရှိနေပြီး သိပ်မရုန်းတော့

ပလှတပြလှတပြလှတြ အားးအားးးးအားးးးးးး

ဇွဲနောင်တစ်ယောက် အော်ငြီးကာ မိအေးစောက်ဖုတ်ထဲ
လရေတွေ အားနဲ့ ပမ်းထည့်လိုက်သည်
ပြီးလည်းပြီးရော မိအေးက ဇွဲနောင်ကို တွန်းကာ
"ဇွဲနောင် မသာကောင် သေချင်းဆိုး ငါ့ကို တအား
လုပ်တာ မသာကြီး"
မိအေးတစ်ယောက် ဆဲဆိုကာ ကုန်းအထ
"အမလေးလေးးးးး စပ်လိုက်တာ ဇွဲနောင်ရယ် တအား
နာတာပဲ "
အသံကြောင့် ကြည့်လိုက်ရာ မိအေးပေါင်မှာ
အနီရောင်မြစ်လေးတစ်စင်း စီးဆင်းသွားသည်

"နင်ကလည်း နောက်ဆို ဒီလောက် မနာတော့ပါဘူးဟ"
"မသာ နင်က ပြောင်နိုင်မှာပေါ့ "
************************************************
ကံတရားကိုပဲ အပြစ်တင်ရမလား မိအေးကိုပဲ အပြစ်
တင်ရမလား ဇွဲနောင် မသိတော့ပါ
သိတာကတော့ ကျော်မင်းကို သတ်ချင်တာပဲ သိသည်

မိုးဦးကျပြီး ဇွဲနောင် ခြံရှင်းလိုက်သွားတာ ၃ လခန့်
ကြာသွားသည် ပြန်လာတော့ ရင်နာစရာက
စောင့်ကြိုနေသည် တခြားမဟုတ်
ကျော်မင်းနဲ့မိအေးတို့ မိဋ္ဌေးရဲ့အောင်သွယ်ကောင်းမှုနဲ့
သမီးရည်းစား ဖြစ်နေကြပြီတဲ့

တကယ်တော့ ကျော်မင်းနှင့်ဇွဲနောင်က ရွယ်တူ
ဖြစ်သလို ညီကို နှစ်ဝမ်းကွဲ တော်သည်
သူငယ်ချင်းဆိုလည်း ဟုတ်သည်

"တစ်ကွေ့တော့ တွေ့ကြမှာပေါ့ ကျော်မင်းရာ
အလှည့်ကျရင်တော့ မနွဲ့ကြစတမ်းပေါ့ကွာ"
"မိအေး နင်လည်း ငါလိုမဖြစ်ပါစေနဲ့လို့ ဆုတောင်းနေ"
ဇွဲနောင်ရဲ့ ကြုံးဝါးသံကိုတော့ မည်သူမျှ မကြား
မသိလိုက်ကြပါ
**********-***********************************
ဗှမြးးးးးးး
ကောက်ကြီးတပြန် စိုက်ပျိုးပြီးစ ညနေစောင်းအချိန်
"ဟျောင် ဇွဲနောင် " "ဘယ်သူတုန်းးးးး"
"ငါကွ " "ကျော်မင်းလားးး" အေးးး
"ငါ ရေချိုးနေလို့ ခဏစောင့်"
"မစောင့်တော့ဘူး ညကျ ငါနဲ့ ရေယူလိုက်ခဲ့အုံး"
"ဘယ်တောလဲကွ " "အောက်တော"
"အေးးအေးး ထမင်းစားပြီး လာခဲ့မယ် စောင့်နေ"

**********--*-*-*******

နေဝင်တော့ ဇွဲနောင် ကျော်မင်းတို့အိမ် ရောက်ပြီ
" သွားစို့ ကျော်မင်း ငါ ရောက်ပြီ"
"အေး ငါ ယူစရာရှိတာ ယူလိုက်အုံးမယ်"
ဒီလိုနဲ့ လယ်တော ရောက်လာကြသည်
ဇွဲနောင်လည်း တာဝန်အရ လယ်ကတွတ်ပေါက်ကို
ကြည့်ပြီး မြောင်းတစ်ခေါက် လျှောက်လိုက်သည်
ပြန်ရောက်တော့ ကျော်မင်းက နေရာပြင်ပြီး
သောက်နေပြီ
"ဟျောင် ဇွဲနောင် ရော့ သောက်"
"တော်ပြီ ငါမသောက်ချင်ဘူး မင်းပဲသောက်"
"လီးလား ယောက်ျားမဟုတ်တဲ့အတိုင်းပဲ"
"ဟျောင်ယောက်ျားပီသဖို့ အရက်သောက်တတ်စရာ
မလိုဘူး ကောင်းကောင်း လိုးနိူင်ဖို့ပဲ လိုတယ်"
" အေးပါ မသောက် နေပေါ့ "
တကယ်လည်း ဇွဲနောင် အရက် မသောက်ပါ
ကိုယ့်ကိုယ်ကို ကိုယ်ထိန်းမှ သူတစ်ပါးထိန်းလို့မရ
ဒီအယူအဆအတိုင်း ဇွဲနောင် ကိုယ့်ကိုယ် ကိုယ်
ထိန်းသည် တဖြည်းဖြည်း ညက နက်လာပြီ
"ဟျောင် ဇွဲနောင် မင်းလီးနဲ့ ငါလီး ဘယ်သူ့လီးက
ပိုကြီးလဲ ပြိုင်ရအောင်"
"ဟျောင့် မင်း မူးရင် အေးဆေးနေ လာမရစ်နဲ့"
"မင်း မပြိုင်ရဲဘူးမို့လား ဟားးဟားးဟားး"
"ဟျောင့် စောက်ဆင့်မရှိပဲ တက်မလာနဲ့ လီးသေးတဲ့
ကောင်က ဖင်ခံကြေး ဘယ်လိုလဲ သတ္တိရှိလား"
"ဟာအဲလိုတော့ မလုပ်နဲ့ကွာ လီးစုပ်ပေးကြေး"
"အေး ရတယ် စိန်လိုက်"
လောင်းကြေးတည့်တော့ ကိုယ့်လီးကိုယ် ဆွပြီး
ပြိုင်ကြသည် ကျော်မင်းက အရင်ပြသည်
"ဒီမှာကြည့် ဇွဲနောင် မြင်လား"
ကျော်မင်းလီးက ဇွဲနောင်လီးလို လက်တဆုပ်စာအပြည့်
သို့သော်
"ဒီမယ်ကျော်မင်း မင်းလီးစုပ်ဖို့ ပြင်ထား ကြည့်"
"ဟာ"
ကျော်မင်း ပါးစပ် ဟသွားသည် အတုတ်ချင်းတူပေမယ့်
ဇွဲနောင်လီးက တဖြောင့်တည်း ဒစ်ခေါင်းတခေါင်း
ပိုနေသည်
"အေးကွာ ထင်မထားဘူး မိုက်တယ်ကွာ"
"ကဲ မိုက်တာ နောက်ထား စုပ်ပေးတော့"
"ဟာ တော်ပြီ မစုပ်ချင်ဘူး"
"ဘာ မင်းပဲ စခဲ့တာလေ မရဘူး ခုစုပ် မင်းယောက်ျား
မဟုတ်ဘူးလား ယောက်ျားဆို ယောက်ျားစကားပြော"
"အေးပါကွာ မင်းဘယ့်သူ့မှ လျှောက်မပြောနဲ့နော်"
"စိတ်ချ မင်းသာ ပြီးမှ ခဏတိုင်း လာမတောင်းနဲ့"
ဇွဲနောင်က ဒစ်ပြဲကြီးကို ကိုင်ပြီး ကျော်မင်းရှေ့
မတ်တတ် ရပ်လိုက်တော့ ကျော်မင်းက အလိုက်သင့်
ပါးစပ် ဟ ပေးထားသည်
လီးက ကြီးတော့ ကျော်မင်း မချောင် လီးက ပါးစပ်ထဲ
ပြည့်နေသည် ဇွဲနောင်က ကျော်မင်းခေါင်းကိုင်ကာ
ပါးစပ်ကို လိုးတော့သည်

ပလွတ်ပလွတ် ဟာ သေချာစုပ်ကွာ
ဟာ ငါမှ မစုပ်ဘူးတာ
"အုန်းမွှေးလုံး စုပ်သလိုစုပ်ကွာ
ကျော်မင်းတယောက် ကိုယ့်စကားနဲ့ကိုယ်မို့
ခိုင်းတဲ့အတိုင်း စုပ်နေရပြီ

အားးးးရှီးးးး ကောင်းတယ်ကွာ အင့်းးးအင့်းးး
ဇွဲနောင် ကောင်းလွန်းလို့ အားနဲ့ ဆောင့်တော့တာ

ဝေါ့ ဝေါ့ ဝေါ့ ဖလူးးးးဟားးးးးး
ကျော်မင်း လီးက အာခေါင်ထောက်ပြီး မခံနိူင်တဲ့အဆုံး
အံမတတ်ဖြစ်ခါ ဇွဲနောင်ကို မနဲတွန်းထားရသည်
"လီးလားး မတရား မလုပ်နဲ့ သေလိမ့်မယ်
အားးး မောတာ ဘယ်လိုကြီးလဲမသိဘူး"
"ဟားးဟားးဟားးးကောင်းတယ်မို့လားဟားးဟား"
"ဟျောင် ငါ့လည်း စုပ်ပေးအုံးကွာ"
"ဟ ဘာလို့ စုပ်ရမှာလည်း မင်းထိုက်နဲ့မင်းကံ ခံလေ"
"ဒါဆိုလည်း ငါ့ ထုပေးကွာ"
"အေး ဒါတော့ ရတယ် ပက်လက်အိပ်လိုက်ကွာ"
ဇွဲနောင်စကားအတိုင်း ကျော်မင်း အိပ်လိုက်တော့
ကျော်မင်း မျက်နှာပေါ် ခွကာ ပါစပ်ထဲ လီးကို
ထိုးထည့်လိုက်သည်
"စုပ်အုံးကွာ "
ပြွတ်ပြွတ် ဇွဲနောင် စိတ်တိုင်းကျ ပါးစပ်ကို
လိုးလိုက်သည် ကောင်းလိုက်တဲ့ဖြစ်ချင်း
"တော်တော့ကွာ မောပြီ ထုပေးတော့ " "အေးပါကွာ"
ကျော်မင်းခြေ၂ချောင်းကြား ဇွဲနောင်က ဒူးတုပ်ထိုင်ပြီး
တင်းပါးကို ဆွဲမကာ ဒူးပေါ် တင်လိုက်သည်
"ဟျေင် ဘာလုပ်မလို့လဲ
"ငြိမ်ငြိမ်နေ မင်း ကောင်းအောင် လုပ်ပေးမလို့"
အလှည့်ကျရင် မနွဲ့ကြစတမ်းပေါ့ကွာ ငါ့ရည်းစား
မင်းလုတဲ့အတွက် မင်းကို ကောင်းကောင်းကြိတ်မလို့
ဇွဲနောင် ရင်ထဲက စကားသံကို ကျော်မင်းတယောက်
မကြားနိူင်ပေ လက်ထဲ တတွေးထည့်ပြီး ကျော်မင်း
လီးကို ကိုင်ကာ ထုပေးလိုက်တော့ တဖြည်းဖြည့်
ခါးက ကော့တက်လာသည်
"အားးးး ကောင်းတယ်ကွားးး"
"အေး ဒီ့ထက် ကောင်းစေရမယ် လာထား"
ပြောပြောဆိုဆို ထောင်မတ်နေသောလီးကို တတွေး
ဆွတ်ပြီး ခါးကော့ထားသောကြောင့် အံကျဖြစ်နေသော
ကျော်မင်း ဖင်ထဲကို ဆောင့်ထည့်လိုက်ရာ ဒစ်ခေါင်းကြီး
မြုတ်ဝင်သွားပြီး
"အားးးးးးးအမလေး သေပါပြီဗျ ငါလိုးမသား ဇွဲနောင်
ဘာလုပ်တာလဲ ခု ပြန်ထုတ်"
ကျော်မင်းရဲ့မချိမဆန့် အော်သံက လယ်တောကို
ဖုံးလွှမ်းသွားပေမယ့် မည်သူမျှ မကြားနိူင်ပေ

"ဟာ မင်းဖင်ကို လိုးတာလေ မင်း မိအေးကို ငါ့ဆီက
ဖြတ်ခုတ်လို့ အခု အကြွေးပြန်ယူတာ"
ပြောလည်းပြော လီးကိုလည်း ဆောင့်သွင်းလိုက်တော့
လီးက တဝက်ခန့် ဝင်သွားပြန်သည်
ဗလချင်းတူပေမယ့် ရန်ငြှိုးကြောင့် ထန်နေတဲ့
ဇွဲနောင်ကို ကျော်မင်း ဘယ်လိုမှ မလှန်တော့ပေ
မူးတာတွေလည်း ဘယ်ရောက်သွားမှန်းမသိ
ဖင်ထဲမှာ တစ်ဆို့ကြီးနဲ့ အခံရ ခက်နေတာ
"အားးးး နာလိုက်တာ တော်ပါတော့ကွာ ငါတောင်းပန်"
စကားက မဆုံးလိုက် ဇွဲနောင်က ကျော်မင်းပါးစပ်ကို
လက်နဲ့ ဖိလိုက်ခါ ကျန်နေသော လီးကို ထည့်တော့

ဗျစ် ဗျစ် အားးးးး
အားးးးးးးးး
အော်သံ က ပြိုင်တူ ထွက်သွားသည်
ဇွဲနောင်လီးထိပ် ကျိန်းစပ် နာကျင်သွားသလို
လက်လည်း နားသွားသည်
"ငါ့လက်ကို ကိုက်တာ ကဲကွာ" "ဖြောင်းးးးး"
ကျော်မင်း ပါးကို အားရပါးရ ရိုက်ချလိုက်ပြီး
"ဒီဇာတ်လမ်း မင်း စတာလေ ဆုံးအောင်က"
ပြောပြီး လီးကို ဆွဲထုတ်ကာ အားနဲ့ဆောင့်လိုက်သည်
ကျော်မင်း ကြယ်တွေလတွေ မြင်သွားသည်
ဇွဲနောင်ကတော့ အသကုန် ကြုံးပြီ

ဘွတ် ဘလွတ် ဗြိဗျစ် ပလွတ်

ပလွတ်ပလွတ် အားးးးးရှီးးးးး
လပြည့်နားနီးသော လရောင်အောက်မှာ သန်မာသော
ယောက်ျားပျို နှစ်ယောက် တယောက်က အားနဲ့
မာန်နဲ့ ဆောင့်လိုးနေသလို တယောက်က အနားရှိတဲ့
မြက်ပင်များကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ကိုင်ရင်း
အံကြိတ်ကာ လူးလှိမ့် ခံနေသည်
မြေပြင်ပေါ်မှာတော့ အနီရောင် အိုင်ငယ်လေးတခု

ဇွဲနောင် ကျော်မင်းရဲ့ ခြေ ၂ချောင်းကို မြှောက်ပြီး
ကြည့်လိုက်ရာ လီးတချောင်းလုံး နီရဲနေသည်

ခြေ ၁ ချောင်းကို ချပြီး ၁ချောင်းကို ပခုံးပေါ် ထမ်းကာ
လိုးပြန်သည် ကျော်မင်း အသံ မထွက်တော့

"အားးးးးရှီးးးဗျစ် ခဏလေးပါကွာ ပြီးတော့မှာ"
ပြောပြီး ခါးကော့ကာ ဆောင့်လိုးပြန်ရာ

"အားးးး တော်တော့ကွာ နာလှပြီ" "အေးပါကွာ ခဏ"

ပလွတ်ပလွတ်ပလွတ်
ပါကင်မို့ စီးကျပ်ပြီး အရသာ ရှိလှသည် ဇွဲနောင်
မေးကြောများထောင်အောင် အံကျိတ်ရင်း

အားးးးးးပြီးပြီ

ဗျစ်းးးးဗျစ်းးးးးးဗျစ်းးးးး

လီးကြီးတခုလုံး တင်းလာကာ လရေတွေ တဗျစ်ဗျစ်
ပမ်းထည့်လိုက်သည်

ဟားးးးးးးးဟားးးးးး မောလိုကတြာ နာလညြးနာတယြ

ကျော်မင်းတယောက် မောဟိုက်နေသည်
"ဘယ်နဲ့လဲ ကျော်မင်း ငါ ယောက်ျားဆိုတာ
သိပြီလားး "
"တော်ပါတော့ကွာ ငါမှားတာပါ "

ဘာမှားတာမှန်း မသိသော်လည်း အဲဒီညက ဇွဲနောင်
တချီထဲနဲ့ လီးကျိန်းသွားသလို ကျော်မင်းလည်း
အီဆိမ့်သွားသည်
*****--*****************************************
နံနက်လင်းသော်

"ဟဲ့ ဘာဖြစ်လာကြတာတုန်း မထိတ်သာမလန့်သာ"
"အရီးမြရေ အရီးသား ညက မြောင်းထဲ တုတ်ရိုး
ဆင်းပိတ်ရင်း ဖင်ထိုင်ရက် ချော်ကျလို့ဗျ"

ဇွဲနောင်က ကျော်မင်းကို တွဲရင်းဖြေလိုက်သည်
********************************************

လေပြေလေညှင်းလေးများ တိုက်ခတ်နေသော
နေဝင်ချိန်လေးမှာ ဇွဲနောင် ဂေါ်တလက် ထမ်းပြီး
ဦးမြိုင်ရဲ့ လယ်တောရှိရာကို ထွက်လာခဲ့သည်
လွန်ခဲ့သော ၂ နှစ်ခန့်က အစ်ကိုဖြစ်သူ အိမ်ထောင်
ကျသွားတော့ ဇွဲနောင်တယောက်သာ ကျန်ရစ်သည်
မိဘ နှစ်ပါးအတွက် ဇွဲနောင် ပေါ့ပေါ့နေလို့ မရတော့
ကြုံရာအလုပ်ကို လုပ်ကိုင်ရင်း ဘဝအတွက်
ကြိုးစား ရုန်းကန်လာခဲ့သည်

ဒီနေ့လည်း ဦးမြိုင်က သူ့လယ်တောအတွက် ရေ
တင်ပေးရန် လာငှားခဲ့လို့ ခေါင်းညိတ်ခဲ့တာ
လယ်တောရောက်တော့ မိုးချုပ်နေပြီ လုပ်စရာရှိတာကို
ဆက်တိုက်လုပ်ပြီးတော့ ည ၈ နာရီ ကျော်သွားသည်

ပါလာသော ရေဘူးကို မော့သောက်ပြီး ခဏ နားနေချိန်

"ဟျောင် ဇွဲနောင် " "သြော် ကျော်မင်း " "အေးးး"

ဇွဲနောင် မျက်နှာတဖက်လှည့်လိုက်သည်
သူ ကျော်မင်းကို မျက်နှာချင်းဆိုင်ရမှာ မျက်နှာပူလို့ပါ
လွန်ခဲ့တဲ့ ၂ ပတ်ကျော်က သူနဲ့ကျော်မင်း စိန်ခေါ်ရာက
စလို့ ဖြစ်ခဲ့တဲ့ ကိစ္စကြောင့် ကျော်မင်းကို မတွေ့ဖြစ်
အောင် ရှောင်နေခဲ့တာ အဲ့တုန်းက ကျော်မင်းလည်း
၂ ရက်လောက် လမ်းမလျှေက်နိူင်
ဇွဲနောင်လည်း စိတ်တိုတိုနှင့် ထင်ရာစိုင်းခဲ့တာ
သွေးအေးတော့မှ စိတ်မကောင်းဖြစ်မိသည်
ဒါပေမယ့် အဲဒီအရသာကို အတော်နှစ်သက်မိသည်
မိအေးကို လိုးခဲ့ရတာနှင့်မတူ စီးကျပ်ပြီး အရသာ
ရှိလှသည် သို့သော် ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိူင်

"မင်းက ဘာလို့ အိမ်ဖက် မလာတာလဲ"
"ငါ မအားလို့ပါကြာာ"
"ဟုတ်လို့လားး မင်း ငါ့ကို တမင် ရှောင်နေတာလား"
" မဟုတ်ပါဘူးကွာ ငါတကယ် မအားလို့ပါ"
"အေးပါ ထားပါတော့ ခု မင်း တစ်ယောက်ထဲလား"
"အေး ဟုတ်လေ ဘာလို့လဲ "
"ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး မေးကြည့်တာ"

တကယ်တော့ ကျော်မင်းလည်း ဇွဲနောင်ကို
စိတ်ဆိုးတာပေါ့ ဒါပေမယ့် စဉ်းစားကြည့်တော့လည်း
ဇွဲနောင် မလွန်ပါ သူကသာ လယ်ရှင်သားဆိုပြီး
အပေါ်စီးကနေ မိအေးကို လုခဲ့တာမဟုတ်လား

"ဟိုနေ့က ကိစ္စကို စိတ်ထဲ မထားနဲ့တော့ကွာ ငါက
စ ခဲ့တာမဟုတ်လားး"
"ဟာ ငါ တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ မရည်ရွယ်ပဲ
ငါ စိတ်လိုက်မာန်ပါ လုပ်ခဲ့မိတာပါ"
"အေးပါ ဒါပေမယ့် ငါမေးတာ မှန်မှန်ဖြေ"
"မေး ဘာမေးမှာလဲ "
"အဲဒါ ဖြစ်ပြီး မင်း စိတ်ထဲ ဘယ်လိုနေလဲ"

ဇွဲနောင် ခေါင်း ငုံ့သွားပြီး ဘာပြောရမှန်းမသိတော့
မျက်နှာကို မီး ဟပ်သလို ပူထူသွားသည်

"ဟျောင် ငါ့မျက်နှာကို သေချာ တည့်တည့်ကြည့်ပြီးဖြေ
မင်း ယောက်ျားမဟုတ်ဘူးလား"

ဟင် လာပြန်ပြီ ဒီစကား ဒီစကားကြောင့်ပဲ မဖြစ်သင့်
တာတွေ ဖြစ်ခဲ့ရတာ အေးပေါ့ကွာ ကြည့်ရတော့မှာပေါ့

ဇွဲနောင် တဖြည်းဖြည်းချင်း ခေါင်းမော့ကြည့်လိုက်တော့
ထင်မှတ်မထားတဲ့ မြင်ကွင်း
ကျော်မင်းမျက်နှာက ကြည်လင်တဲ့အပြုံး
အရည်လဲ့နေတဲ့ မျက်လုံးတွေ ဘာတွေလဲ
ကျော်မင်းကလည်း ခွင့်လွှတ်မှု အပြည့်နဲ့ပြုံးပြတာပါ
သူလည်း အစက စိတ်ဆိုးပေမယ် တစိမ့်စိမ့်တွေးရင်း
တသိမ့်သိမ့် ဖြစ်ခဲ့ရတာ ပြန်တွေးကြည့်ရင်း လီးက
တောင်လာပြီး ဖင်ထဲက ကျိန်းလာသည်

" ဟျောင် ဘာကြည့်နေတာလဲ"
"မင်းးးးမင်း ငါ့ကို စိတ်မဆိုးဘူးပေါ့ ဟုတ်လား"
"စိတ်တော့ ဆိုးတယ်ကွာ ဒါပေမယ့် မင်းသေချာ
တောင်းပန်ရင် ကျေနပ်မယ်လို့တော့ စိတ်ကူးတယ်"
"ငါ ဘယ်လိုတောင်းပန်ရလဲ ပြောကွာ မင်းကျေနပ်ရင်
ဘယ်လိုတောင်းပန်ရတောင်းပန်ရကွာ"
"တကယ်လား " "အေး"
"တကယ်ဆို လာထား"

ပြွတ် ပြစ်းး အားးဟားးးး

ကျော်မင်းက ရုတ်တရတ် ဇွဲနောင်ကို ဆွဲဖက်ခါ
နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့ပြီး နမ်းလိုက်တော့ ဇွဲနောင်လည်း
လန့်ဖြန့်ပြီး ယောင်ယမ်းကာ ပြန်ဖက်ထားလိုက်သည်

ကျော်မင်းက စိတ်ကြိုက်နမ်းပြီးမှ လွှတ်လိုက်သည်

"မင်း ငါကို ဘယ်လိုသဘောထားလဲတော့
ငါမသိဘူး ငါကတော့ မင်းကို သတိရနေတယ်ကွာ
ရှင်းရှင်းပြောရ ရင် ငါ "

"ဟာ ကျော်မင်း မင်းတကယ်ပြောတာလား ငါလည်း
အမှန်တိုင်းပြောရ ရင် မရည်ရွယ်ခဲ့ပေမယ့် အချိန်တိုင်း
သတိရနတော"
"တကယ်လား " "တကယ်ပေါ့ကွာ"

တော်သလင်းလ ဆန်းစ ရက်မို့ လမင်းကြီးလည်း
မရှိတော့ တိတ်ဆိတ်တဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်ကြောင့်
နှစ်ဦးသား စိတ်တို့ လှုပ်ရှားနေသည်

"ဇွဲနောင်ရာ အဆင်ပြေမယ်ဆိုရင် မင်းနဲ့ငါ အမြဲတမ်း
ဘယ်လိုလဲ ဖြစ်လားး"
"အေးကွာ တို့တွေ မိန်းမ မယူမချင်း ဖြစ်လား"
"ok အဆင်ပြေတယ် "
"okတယ်ဆို လုပ်ကွာ စုပ်ပေးအုံး ဒီမှာလီးတောင်နေပြီ"
ဇွဲနောင်လည်း ကျော်မင်းကို ဖက်လိုက်ခါ နမ်းလိုက်ပြီး
ခါးကို ကော့လိုက်တော့ တင်းထောင်နေတဲ့
ဒုတ် ၂ ချောင်း ရိုက်မိကုန်ပြီ ကျော်မင်းက ဇွဲနောင်
ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်တော့ ကြီးမားလှတဲ့ လီးကြီးက
ပေါ်ထွက်လာသည် နီရဲသော ဒစ်ခေါင်းကြီးနှင့်
သွေးကြောများယှက်သိုင်းနေသော လီးညိုကြီး
ကျော်မင်းက ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲ
ငုံလိုက်ရာ

"အားးးးရှီးးးးးကောင်းတယ်ကွာ စုပ် နာနာစုပ်"
ဇွဲနောင်တယောက် ကောင်းလွန်းလို့ အကြောတွေ
ရုန်းကန်သွားပြီး မျက်လုံးတွေ မှေးစင်းသွားသည်

ကျော်မင်းကလည်း အောက်ကနေ အားရပါးရ
စုပ်နေတာ ဇွဲနောင် စိတ်မထိန်းနိူင်ပဲ ကျော်မင်းခေါင်းကို
ကိုင်ကာ ဆောင့်ဆောင့် လိုးတော့တာ
တချီတော့ လီးကို အဆုံးထိုးပြီး ဖိကပ်ထားလိုက်ရာ
ကျော်မင်းတယောက် အာခေါင်ထောက်မိပြီး
အသက်ရှူမဝ ဖြစ်ခါ ပျို့တက်လာသည်

"ဖလူးးဝေါ့ အားဟားး" "လီးလား အသာလုပ်ပါဟ
ငါ ထွက်မပြေးပါဘူးကွ"
"အေးကွာ ငါ ကောင်းသွားလို့ပါကွာ"
"လီးး မင်းချည်းကောင်းမနေနဲ့ ငါ့လည်းကောင်းအောင်
လုပ်ပေးအုံး"
"ဘာလဲ လိုးရတော့မှာလား"
"လီးလား လိုးဖို့ပဲ စိတ်ကူးမနေနဲ့ ငါ့လည်း စုပ်ပေးအုံး"
"အာ ငါမစုပ်ချင်ဘူး မင်းကလဲ"
"ဟာ ငါလည်း ခံစားချင်တယ်ကွာ လုပ်ပါနော်"

ကျော်မင်းကို ကြည့်လိုက်တော့ မျက်ဝန်းတွေက
မျှော်လင့်နေသည် သနားမိတာက ဇွဲနောင်

ကျော်မင်းကို ဆွဲဖက်လိုက်ပြီး နမ်းလိုက်သည်
ထို့နောက် တောင့်တင်းတဲ့ ရင်အုပ်ကို နို့စို့သလို
စို့ပေးလိုက်ပြီး ထိုမှတဆင့် ဝမ်းဗိုက်ကို စို့ပေးလိုက်ရာ
ကျော်မင်း ထွန်ထွန့်လူးသွားသည် လီးက သူ့လောက်
မရှည်ပေမယ့် အတုတ်ကတော့ သူနှင့် တန်းတူ
လီးကြီးကို အာငွေ့ပေးလိုက်တော့

"အားးးးးကောင်းလိုက်တာကွာ"
ကျော်မင်း ငြီးတွားရင် ခြေထောက်တွေ မခိုင်တော့
သစ်ပင်ကို မှီလိုက်ရသည်
"ပလွတ် ပြွတ်ပြွတ် "
ဇွဲနောင် အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် စုပ်ပေးလိုက်သည်

"ကဲ ကျော်မင်း ငါ့ပြန်စုပ်ပေးအုံးကွာ ပြီးရင် လိုးမယ်"
"အေး သစ်ပင်မှီလိုက်ကွာ"
ဇွဲနောင် သစ်ပင်မှီလိုက်တော့ ကျော်မင်းက အားရပါးရ
နောက်တပြန် စုပ်လိုက်သည်
"အားးးးး ကျော်မင်း မရတော့ဘူး ဖယ်တော့ လိုးမယ်"
"အေး ဟိုတခါလိုတော့ တအားမလိုးနဲ့နော် အဲတုန်းက
တော်တော်နာယ် "
"အေးပါကွာ ငါလဲ လီးတွေကို ကျိန်းစပ်နေတာပါဟ"
"လီးလား မင်းက လီးတင် ကျိန်းတာ ငါက လမ်းတောင်
မလျှောက်နိုင်ဘူး ဒီတခါ အသာလိုး"
"အေး သစ်ပင်ကိုင်ပြီး ကုန်းလိုက်ကွာ"
ကျော်မင်း သစ်ပင်ကိုင်ကြီး ကုန်းလိုက်တော့
ဇွဲနောင်က လီးကို ကိုင်ကာ အသာ ထောက်လိုက်ပြီး
"ကျော်မင်း လိုးတော့မယ်နော် " "အေးး"
လီးကိုင်ပြီး အားနဲ့ ထိုးထဲ့လိုက်ရာ တဖြည်းဖြည်း
နစ်ဝင်သွားသည်

အမှောင်ရိပ်ထဲမှာ နှစ်ယောက်သား အားရပါးရ
စိတ်တိုင်းကျ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ထင်သလို
လိုးနေကြတာကို တခုသော ချုံကွယ်မှနေပြီး
တစ်စုံ တစ်ယောက်သူ က ချောင်းမြောင်း
ကြည့်ရှုနေသည်ကို

သူတို့ နှစ်ယောက် မသိလိုက်ကြပါချေ

ဆက်ရန် အပိုင်း - ၂

--------------------------------------------

မှတ်ချက်။ ။ ထန်ပြီး ထုပါ.. အတုမယူပါနှင့်😁

<Zawgyi>


က်ားသား စားတဲ့ က်ား
အပိုင္း - ၁

#Credit ; Z.N

လမင္းထိန္ထိန္သာတဲ့ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ည
ရြာထဲမွာ အရြယ္မေရြး ေပ်ာ္ရႊင္စြာ သြားလာလႈပ္ရွား
ေနၾကခ်ိန္
ပံ့သကူ ရွာသူ ပိုက္က်ဲသူ ေကာက္သူမ်ားႏွင့္
စည္ကားလွေတာ့သည္

ၾကက္ခိုးမည့္သူ ပစၥည္း ဝွက္မည့္သူမ်ားလည္း
ဂြင္ေကာင္း ေခ်ာင္းေနၾကသည္

ထိုအထဲတြင္ ဇြဲေနာင္ ဘာလုပ္မွန္းမသိ
ေယာင္ခ်ာခ်ာ ျဖစ္ေနခ်ိန္

ေဟ့့့ ဇြဲေနာင္ ဗ်ာ ကိုႀကီးထြန္း
မင္း ဘာလုပ္မွာလဲ က်ေနာ္ ဘာလုပ္ရမလဲ
စဉ္းစားေနတာ
ဘာမွ မလုပ္နဲ႔ ၁၂ ေလာက္က် ငါနဲ႔ လိုက္ခဲ့
ဘာလုပ္မွာလဲ
ေဒၚတင္တို႔အိမ္က ၾကက္ခိုးမယ္
ဟုတ္ လိုက္ခဲ့မယ္

ဇြဲေနာင္ တစ္ေယာက္ ေခါင္းၿငိတ္လိုက္ေတာ့သည္

ကိုႀကီးထြန္းဆိုတာ ရြာေတာင္ဖ်ားက
ဇြဲေနာင္ထက္ ၅ႏွစ္ခန္႔ ႀကီးသူ လူပ်ိဳႀကီး

ဇြဲေနာင္က ခုမွ လူပ်ိဳျဖစ္စ ၁၆ႏွစ္ အရြယ္
ငွက္မ်ားလိုဆို ခုမွ အေမႊးစုံကာ ရွိေသးတယ္

ဒီလိုနဲ႔ ည ၁၂ နာရီေရာက္ေတာ့ ကိုႀကီးထြန္းက
ၾကက္ခိုးဖို႔ လာေခၚၿပီ
သြားမယ္ ဇြဲေနာင္ ဟုတ္
ေမွာင္ရိပ္ခိုကာ ေဒၚတင္တို႔ ၿခံထဲ ေရာက္လာသည္

ဘယ္မွာလဲ ခင္ဗ်ားၾကက္က
ရႈးးးးးတိုးတိုး ဟိုမွာ ေဒၚတင့္ ေယာက္က်ား ရွိတယ္
ခဏ ေစာင့္ရမွာ

သူတို႔ေရာက္ေနတာက အိမ္ေနာက္ေဖးက
ေကာက္႐ိုးပုံ ၾကားမွာ ေဒၚတင္ ေယာက္က်ားက မအိပ္နိင္

ၾကာလာေတာ့ ဇြဲေနာင္ ခ်မ္းလာသည္

"ကိုႀကီးထြန္း ျပန္စို႔ဗ်ာ က်ေနာ္ ခ်မ္းၿပီ"
"ေနပါဦးကြာ ခဏေလးပါ လာ ခ်မ္းရင္ ဒီဖက္တိုး

ကိုႀကီးထြန္းက ဇြဲေနာင္ ပခုံးကို ဖက္ထားရင္း
ၿငိမ္ေနၾကသည္ ခနၾကာေတာ့ လက္တစ္ဖက္က
ဇြဲေနာင္ ခါးေပၚ ေနာက္ ဗိုက္ေပၚ ထိုမွ တဆင့္
အေမႊးေလးေတြေပၚ ျဖတ္သန္းသြားသည္

"ကိုႀကီးထြန္း က်ေနာ္ မေနတတ္ဘူးဗ် "
"အသာေနစမ္းပါ
ကိုႀကီးထြန္းက ေျပာေျပာဆိုဆို ဇြဲေနာင္ လီးကို
ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္

အားးးး နာတယ္ဗ် ဘာလုပ္တာလဲ
"ၿငိမ္ၿငိမ္ေန မင္းလီးက သိပ္လည္း မႀကီးပါလား"
"ဟာဗ်ာ ကိုႀကီးကေရာ
"ဒီမွာ ၾကည့္ " " ဒါပဲလားဗ်"

ကိုထြန္းက ပုဆိုးလွန္ျပလိုက္သည္
လီးက ေလးလက္မသာသာ
ကိုႀကီးထြန္း ဇြဲေနာင္လီးကို ကစားေပးေနသည္
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ လီးက ေတာင္ေတာ့

"ဟာ ဇြဲေနာင္ မထင္ရဘူးကြာ မင္းလီးက
မိုက္လွခ်ည္လား အႀကီးႀကီးပဲ

ေျပာလည္းေျပာစရာပင္ နဂိုက လက္မေလာက္သာ
ရွိေသာ လီးက ခု ကိုထြန္းထက္ကို ပိုၿပီးႀကီးေနတာ
အရွည္က ၆ လက္မနီးပါး အတုတ္က ကိုထြန္း
လက္တဆုပ္

"ေအးကြာ ငါ႔ထက္ေတာင္ပိုႀကီးေနေသးတယ္
ကိုင္လို႔ ေကာင္းတယ္ကြာ"

အထက္ေအာက္ ပြတ္တိုက္ေပးရင္း
ကိုထြန္း တေယာက္ စိတ္မထိန္းနိူင္ေတာ့

ႁပြတ္ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းေတ့လိုက္ေတာ့သည္

ထို႔ေနာက္ ကိုထြန္းႏႈတ္ခမ္းမ်ားက ဇြဲေနာင္ရဲ႕ရင္ဘတ္
ဝမ္းဗိုက္ေပၚေရာက္ေတာ့ ဇြဲေနာင္ကို တြန္းလွဲၿပီး
ကိုထြန္းစိတ္ႀကိဳက္ စို႔ေတာ့သည္
လက္ကလည္း လီးကိုင္မပ်က္ ေအာက္က
ဇြဲေနာင္လည္း ကိုထြန္းေခါင္းကိုကိုင္ရင္း ၿငီးမိသည္

ဇြဲေနာင္တေယာက္ မ်က္စိမွိတ္လို႔ ဖီးလ္ေနခ်ိန္
လီးတေခ်ာင္းလုံး ပူေႏြးသြားသည္
"အားးးးး ဟာ ကိုႀကီးထြန္းး
ဇြဲေနာင္ ပါးစပ္ေပၚ ကိုထြန္းလက္မ်ားက ဖိလိုက္သည္
ဇြဲေနာင္ အသံ မထြက္ေတာ့ ကိုထြန္းကေတာ့
အားရပါးရ စုပ္ေနၿပီ ဇြဲေနာင္လည္း ခါးပါ
ေကာ့တက္လာသည္
"ကိုႀကီးထြန္း က်ေနာ္ မတ္တက္ရပ္ခ်င္တယ္ဗ်ာ"
"ေအးး ရပ္ေလ
ဇြဲေနာင္ မတ္တက္ရပ္ၿပီး ကိုထြန္းေခါင္းကို ကိုင္ကာ
လီးကို ထိုးသြင္းလိုက္ၿပီး စိတ္ႀကိဳက္ေဆာင့္ၿပီ

အြန္႔ အြန္႔ အြန္႔့ ပလြတ္ပလြတ္ပလြတ္

"ဟြတ္ အားးးဖလူးးးးးး ဟားးးေျဖးေျဖးလုပ္ပါဟ
ငါ႔လီးလား လူကို ေသေၾကာင္းႀကံေနတာ"

"ကန္ေတာ့ ဗ် စိတ္ပါသြားလို႔ပါဗ်ာ ဟဲဟဲ"
"လီးးး စိတ္ပါပါ႔လား ဒီမွာေသေတာ့မယ္
"ေကာင္းလို႔ပါဗ် လာ စုပ္ေပးအုံး
ဇြဲေနာင္က မတ္တက္ရပ္ ကိုထြန္းက ဒူးေထာက္ၿပီး
လျပည့္ညရဲ႕လေရာင္ေအာက္ ေကာက္႐ိုးပုံၾကားမွာ
ထင္တိုင္းက်ဲေနၾကတာ
ၾကက္ခိုးဖို႔လည္း သတိမရေတာ့

"အားးးးးးကိုထြန္း ထြက္ၿပီ အားးးးးး
ကိုထြန္း ႐ုန္းထြက္ေပမယ့္ ႐ုန္းလို႔မရေတာ့
ေခါင္းကိုလက္နဲ႔ကိုင္ကာ ပခုံးကိုဒူးနဲ႔ညႇပ္ၿပီး
ေကာက္႐ိုးပုံႏွင့္ ဖိကပ္ပစ္လိုက္သည္

ကိုထြန္း လည္ေခ်ာင္းထဲ လေရေတြ တပ်စ္ပ်စ္
ပမ္းထည့္လိုက္ခါ
"အားးးေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ
ဘုန္းးး ဇြဲေနာင္ ထိုင္ရက္ က်သြားၿပီး
" လီးးးေကာင္း ငါလိုးမသား တအားေဆာင့္တာ
လည္ေခ်ာင္းေတာင္ နာတယ္"
"ကိုႀကီးကလည္းဗ်ာ ေကာင္းလို႔ေကာင္းတယ္
ေျပာတာ ဒါ ကိုႀကီးထြန္း စခဲ့တာေလ"
"ေအးပါကြာ ထားလိုက္ပါေတာ့ ေဟ်ာင္ မင္းဘယ္သူမွ
ေလွ်ာက္မေျပာနဲ႔ေနာ္"
"အင္းပါဗ် ေနာက္လည္း စုပ္ေပးေနာ္ ကိုႀကီး"
"ေအးး အခြင့္အေရးရ ရင္စုပ္ေပးမယ္"

ထိုေန႔မွ စ လို႔ ဇြဲေနာင္တေယာက္ လီးစုပ္ခံရတာ
အႀကိဳက္ႀကီးႀကိဳက္မိၿပီး
ႀကဳံရင္ႀကဳံသလို ကိုထြန္း ပါစပ္ကို
အေသေဆာင့္လိုးေလေတာ့သည္||
********************************************

ရာသီစက္ဝန္းတို႔ ၃ ပတ္လည္ၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့
ကိုႀကီးထြန္း တစ္ေယာက္ အိမ္ေထာင္ က်သြားသလို
ဇြဲေနာင္လည္း အရြယ္ေရာက္လာခဲ့ၿပီ

အရပ္က 5' 7" က်စ္လစ္ေသာ ခႏၶာကိုယ္
ေလးေထာင့္ဆန္ေသာ မ်က္ႏွာက်ႏွင့္ ေတာသားတန္မဲ့
ဝါရည္သမ္းေသာ အသားအေရတို႔ေၾကာင့္
ရြာနီးခ်ဳပ္စပ္သို႔တိုင္ ထင္ရွားလွသည္

"ေဟ့ ဇြဲေနာင္ေရ မမတို႔နားကို ပ်ိဳးကပ္ေပးအုံး"
"ကိုေနာင္ ညီမေလးတို႔ကို ေရ တိုက္ပါအုံး"

"ဟဲ့ ေကာင္မေတြ ရြပိုးထိုးမေနၾကနဲ႔ ညည္းတို႔
ေကာက္ တစ္ပင္စိုက္ရေသးလို႔လား ဟင္းးးးး"

မိန္းမပ်ိဳမ်ား ငမ္းငမ္းတက္ျဖစ္ရေလာက္ေအာင္
ေက်ာ္ၾကားေသာ္လည္း ဘဝေပး အေျခအေနအရ
ဇြဲေနာင္မွာ လယ္ပိုင္ရွင္မ်ားထံတြင္ ေန႔စားသူရင္း
လုပ္ရေလသည္
သို႔ေသာ္ ငယ္သူခ်င္းမ်ားျဖစ္ၾကေသာ မိေအးမိေ႒း
မိစုတို႔ကေတာ့ ခင္မင္ၿမဲပင္
ထိုထဲတြင္ိ မိေအးကအေခ်ာဆုံးျဖစ္သလို ဇြဲေနာင္က
မိေအးကို ခ်စ္ေရးဆိုထားသည္
ဇြဲေနာင္ မသိလိုက္သည္က သူ့အား မိေ႒းက
တဖက္သတ္ ႀကိတ္ပိုးေနျခင္းပါ ဇြဲေနာင္ႏွင့္ အၿပိဳင္
မိေအးကို ပိုးပမ္းသူက တစ္ရြာတည္းသား ေက်ာ္မင္း

ေက်ာ္မင္းက အရပ္5' 4" အသားညိဳညိဳခပ္ပ်ပ္ပ်ပ္
လယ္ပိုင္ရွင္ရဲ႕သား ျဖစ္သည္
မိေအးကေတာ့ ႐ုပ္ရည္ ေျပျပစ္ေသာ ဇြဲေနာင္ ဖက္ကို
အေလးသာသလို သူေ႒းသားျဖစ္ေသာ ေက်ာ္မင္းကို
ဖက္ကိုလည္း မျပတ္မသား ထားသည္

ႏွင္းေငြရည္တို႔ ၿခဳံသိုင္းေသာေကာက္ႀကီးလယ္သိမ္းခ်ိန္
ဇြဲေနာင္ တစ္ေယာက္ ဦးညိဳ၏ လယ္တလင္းကို အငွား
ေစာင့္ရသည္
တစ္ေန႔
ေနဝင္ခါနီးအခ်ိန္တြင္
"ေဟ့ ဇြဲေနာင္ေရ ငါ႔ေရငင္ေပးအုံး"
"ေအးးး ၿပီလာၿပီ "
မိေအးတို႔က ဦးညိဳတို႔နဲ႔ လယ္နားနီးခ်င္း တလင္းခ်င္းက
မကြာေဝးၾက
" ေဒၚေလးတို႔က မလာေသးဘူးလားဟ"
"အေမတို႔က ခုေလးတင္ ျပန္ၾကတာ ငါက ခဏ
လာေစာင့္ေပးတာ" "ေၾသာ္"

ေနဝင္ခ်ိန္ ဘယ္သူမွ မရွိတဲ့ လယ္တလင္းထဲမွာ
ႏွစ္ေယာက္တည္း မိေအး စိတ္လႈပ္ရွားလွသည္
"မိေအး ငါနင့္ကို အရမ္းခ်စ္တယ္ဟာ"
"အိုးးးး နင္ကလည္း ေတြ႕တိုင္း ဒါ ေျပာေနတာပဲ"
"ဟာခ်စ္လို႔ခ်စ္တယ္ ေျပာတာ ဘာျဖစ္လဲဟာ"
ေျပာရင္း ဇြဲေနာင္လက္က မိေအးပခုံးေပၚ မွာ
႐ုတ္တရတ္ မိေအး ဇြဲေနာင္ ရင္ခြင္ထဲေရာက္သြားသည္
မိေအး မ႐ုန္းကန္မိ သူ့ရဲ႕အထိအေတြ႕က မိန္းမူးစရာ
ေကာင္းလွသည္ ဇြဲေနာင္က မိေအးကို ေပြ႕ခါ
တဲအုံေလးထဲ ေရာက္သြားေတာ့မွ မိေအးက
အလန္႔တၾကား
" ဟဲ့ နင္ ဘာလုပ္မလို႔လဲ" "နင္ကလည္း ခ်စ္လို႔ပါဟာ"
"အိုးးးးး မလုပ္ပါနဲ႔ဟာ ငါေတာင္းပန္ပါတယ္"
ဒါေပမယ့္ ေနာက္က်သြားၿပီ လက္သြက္ေသာ
ဇြဲေနာင္က မိေအးကိုအသာလွဲကာ လူက တခါတည္း
ခြၿပီးသား ထမီကို ဆြဲလွန္ကာ တင္းေထာင္ေနေသာ
လီးႀကီးျဖစ္ မိေအးေစာက္ပတ္ထဲကို တရွိန္တိုး
ထိုးထည့္လိူက္ေတာ့ မိေအးခမ်ာ မခ်ိမဆန္႔
"အားးးအမေလး ေသပါၿပီေတာ့"
ဇြဲေနာင္က မိေအးပါးစပ္ကို ပိတ္ခါ စိတ္ရွိသမွ်
ႀကဳံးလိုးေတာ့သည္ မိေအးမွာ ဇြဲေနာင္ကို ထုရင္း
႐ိုက္ရင္းျဖင့္ မ်က္ရည္ေပါက္ေပါက္ က်ေနသည္

အေမွာင္ထုက ဝါးၿမိဳလာသည့္တိုင္ တဲအုံေလးထဲမွ
ဇြဲေနာင္တို႔က လိုးလို႔ ေကာင္းတုန္း မိေအးလည္း
နာေကာင္းရွိေနၿပီး သိပ္မ႐ုန္းေတာ့

ပလွတျပလွတျပလွၾတ အားးအားးးးအားးးးးးး

ဇြဲေနာင္တစ္ေယာက္ ေအာ္ၿငီးကာ မိေအးေစာက္ဖုတ္ထဲ
လေရေတြ အားနဲ႔ ပမ္းထည့္လိုက္သည္
ၿပီးလည္းၿပီးေရာ မိေအးက ဇြဲေနာင္ကို တြန္းကာ
"ဇြဲေနာင္ မသာေကာင္ ေသခ်င္းဆိုး ငါ႔ကို တအား
လုပ္တာ မသာႀကီး"
မိေအးတစ္ေယာက္ ဆဲဆိုကာ ကုန္းအထ
"အမေလးေလးးးးး စပ္လိုက္တာ ဇြဲေနာင္ရယ္ တအား
နာတာပဲ "
အသံေၾကာင့္ ၾကည့္လိုက္ရာ မိေအးေပါင္မွာ
အနီေရာင္ျမစ္ေလးတစ္စင္း စီးဆင္းသြားသည္

"နင္ကလည္း ေနာက္ဆို ဒီေလာက္ မနာေတာ့ပါဘူးဟ"
"မသာ နင္က ေျပာင္ႏိုင္မွာေပါ႔ "
************************************************
ကံတရားကိုပဲ အျပစ္တင္ရမလား မိေအးကိုပဲ အျပစ္
တင္ရမလား ဇြဲေနာင္ မသိေတာ့ပါ
သိတာကေတာ့ ေက်ာ္မင္းကို သတ္ခ်င္တာပဲ သိသည္

မိုးဦးက်ၿပီး ဇြဲေနာင္ ၿခံရွင္းလိုက္သြားတာ ၃ လခန္႔
ၾကာသြားသည္ ျပန္လာေတာ့ ရင္နာစရာက
ေစာင့္ႀကိဳေနသည္ တျခားမဟုတ္
ေက်ာ္မင္းနဲ႔မိေအးတို႔ မိေ႒းရဲ႕ေအာင္သြယ္ေကာင္းမႈနဲ႔
သမီးရည္းစား ျဖစ္ေနၾကၿပီတဲ့

တကယ္ေတာ့ ေက်ာ္မင္းႏွင့္ဇြဲေနာင္က ရြယ္တူ
ျဖစ္သလို ညီကို ႏွစ္ဝမ္းကြဲ ေတာ္သည္
သူငယ္ခ်င္းဆိုလည္း ဟုတ္သည္

"တစ္ေကြ႕ေတာ့ ေတြ႕ၾကမွာေပါ႔ ေက်ာ္မင္းရာ
အလွည့္က်ရင္ေတာ့ မႏြဲ႕ၾကစတမ္းေပါ႔ကြာ"
"မိေအး နင္လည္း ငါလိုမျဖစ္ပါေစနဲ႔လို႔ ဆုေတာင္းေန"
ဇြဲေနာင္ရဲ႕ ႀကဳံးဝါးသံကိုေတာ့ မည္သူမွ် မၾကား
မသိလိုက္ၾကပါ
**********-***********************************
ဗွျမးးးးးးး
ေကာက္ႀကီးတျပန္ စိုက္ပ်ိဳးၿပီးစ ညေနေစာင္းအခ်ိန္
"ေဟ်ာင္ ဇြဲေနာင္ " "ဘယ္သူတုန္းးးးး"
"ငါကြ " "ေက်ာ္မင္းလားးး" ေအးးး
"ငါ ေရခ်ိဳးေနလို႔ ခဏေစာင့္"
"မေစာင့္ေတာ့ဘူး ညက် ငါနဲ႔ ေရယူလိုက္ခဲ့အုံး"
"ဘယ္ေတာလဲကြ " "ေအာက္ေတာ"
"ေအးးေအးး ထမင္းစားၿပီး လာခဲ့မယ္ ေစာင့္ေန"

**********--*-*-*******

ေနဝင္ေတာ့ ဇြဲေနာင္ ေက်ာ္မင္းတို႔အိမ္ ေရာက္ၿပီ
" သြားစို႔ ေက်ာ္မင္း ငါ ေရာက္ၿပီ"
"ေအး ငါ ယူစရာရွိတာ ယူလိုက္အုံးမယ္"
ဒီလိုနဲ႔ လယ္ေတာ ေရာက္လာၾကသည္
ဇြဲေနာင္လည္း တာဝန္အရ လယ္ကတြတ္ေပါက္ကို
ၾကည့္ၿပီး ေျမာင္းတစ္ေခါက္ ေလွ်ာက္လိုက္သည္
ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေက်ာ္မင္းက ေနရာျပင္ၿပီး
ေသာက္ေနၿပီ
"ေဟ်ာင္ ဇြဲေနာင္ ေရာ့ ေသာက္"
"ေတာ္ၿပီ ငါမေသာက္ခ်င္ဘူး မင္းပဲေသာက္"
"လီးလား ေယာက္က်ားမဟုတ္တဲ့အတိုင္းပဲ"
"ေဟ်ာင္ေယာက္က်ားပီသဖို႔ အရက္ေသာက္တတ္စရာ
မလိုဘူး ေကာင္းေကာင္း လိုးနိူင္ဖို႔ပဲ လိုတယ္"
" ေအးပါ မေသာက္ ေနေပါ႔ "
တကယ္လည္း ဇြဲေနာင္ အရက္ မေသာက္ပါ
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ကိုယ္ထိန္းမွ သူတစ္ပါးထိန္းလို႔မရ
ဒီအယူအဆအတိုင္း ဇြဲေနာင္ ကိုယ့္ကိုယ္ ကိုယ္
ထိန္းသည္ တျဖည္းျဖည္း ညက နက္လာၿပီ
"ေဟ်ာင္ ဇြဲေနာင္ မင္းလီးနဲ႔ ငါလီး ဘယ္သူ့လီးက
ပိုႀကီးလဲ ၿပိဳင္ရေအာင္"
"ေဟ်ာင့္ မင္း မူးရင္ ေအးေဆးေန လာမရစ္နဲ႔"
"မင္း မၿပိဳင္ရဲဘူးမို႔လား ဟားးဟားးဟားး"
"ေဟ်ာင့္ ေစာက္ဆင့္မရွိပဲ တက္မလာနဲ႔ လီးေသးတဲ့
ေကာင္က ဖင္ခံေၾကး ဘယ္လိုလဲ သတၱိရွိလား"
"ဟာအဲလိုေတာ့ မလုပ္နဲ႔ကြာ လီးစုပ္ေပးေၾကး"
"ေအး ရတယ္ စိန္လိုက္"
ေလာင္းေၾကးတည့္ေတာ့ ကိုယ့္လီးကိုယ္ ဆြၿပီး
ၿပိဳင္ၾကသည္ ေက်ာ္မင္းက အရင္ျပသည္
"ဒီမွာၾကည့္ ဇြဲေနာင္ ျမင္လား"
ေက်ာ္မင္းလီးက ဇြဲေနာင္လီးလို လက္တဆုပ္စာအျပည့္
သို႔ေသာ္
"ဒီမယ္ေက်ာ္မင္း မင္းလီးစုပ္ဖို႔ ျပင္ထား ၾကည့္"
"ဟာ"
ေက်ာ္မင္း ပါးစပ္ ဟသြားသည္ အတုတ္ခ်င္းတူေပမယ့္
ဇြဲေနာင္လီးက တေျဖာင့္တည္း ဒစ္ေခါင္းတေခါင္း
ပိုေနသည္
"ေအးကြာ ထင္မထားဘူး မိုက္တယ္ကြာ"
"ကဲ မိုက္တာ ေနာက္ထား စုပ္ေပးေတာ့"
"ဟာ ေတာ္ၿပီ မစုပ္ခ်င္ဘူး"
"ဘာ မင္းပဲ စခဲ့တာေလ မရဘူး ခုစုပ္ မင္းေယာက္က်ား
မဟုတ္ဘူးလား ေယာက္က်ားဆိဳ ေယာက္က်ားစကားေျပာ"
"ေအးပါကြာ မင္းဘယ့္သူ့မွ ေလွ်ာက္မေျပာနဲ႔ေနာ္"
"စိတ္ခ် မင္းသာ ၿပီးမွ ခဏတိုင္း လာမေတာင္းနဲ႔"
ဇြဲေနာင္က ဒစ္ၿပဲႀကီးကို ကိုင္ၿပီး ေက်ာ္မင္းေရွ႕
မတ္တတ္ ရပ္လိုက္ေတာ့ ေက်ာ္မင္းက အလိုက္သင့္
ပါးစပ္ ဟ ေပးထားသည္
လီးက ႀကီးေတာ့ ေက်ာ္မင္း မေခ်ာင္ လီးက ပါးစပ္ထဲ
ျပည့္ေနသည္ ဇြဲေနာင္က ေက်ာ္မင္းေခါင္းကိုင္ကာ
ပါးစပ္ကို လိုးေတာ့သည္

ပလြတ္ပလြတ္ ဟာ ေသခ်ာစုပ္ကြာ
ဟာ ငါမွ မစုပ္ဘူးတာ
"အုန္းေမႊးလုံး စုပ္သလိုစုပ္ကြာ
ေက်ာ္မင္းတေယာက္ ကိုယ့္စကားနဲ႔ကိုယ္မို႔
ခိုင္းတဲ့အတိုင္း စုပ္ေနရၿပီ

အားးးးရွီးးးး ေကာင္းတယ္ကြာ အင့္းးးအင့္းးး
ဇြဲေနာင္ ေကာင္းလြန္းလို႔ အားနဲ႔ ေဆာင့္ေတာ့တာ

ေဝါ႔ ေဝါ႔ ေဝါ႔ ဖလူးးးးဟားးးးးး
ေက်ာ္မင္း လီးက အာေခါင္ေထာက္ၿပီး မခံနိူင္တဲ့အဆုံး
အံမတတ္ျဖစ္ခါ ဇြဲေနာင္ကို မနဲတြန္းထားရသည္
"လီးလားး မတရား မလုပ္နဲ႔ ေသလိမ့္မယ္
အားးး ေမာတာ ဘယ္လိုႀကီးလဲမသိဘူး"
"ဟားးဟားးဟားးးေကာင္းတယ္မို႔လားဟားးဟား"
"ေဟ်ာင္ ငါ႔လည္း စုပ္ေပးအုံးကြာ"
"ဟ ဘာလို႔ စုပ္ရမွာလည္း မင္းထိုက္နဲ႔မင္းကံ ခံေလ"
"ဒါဆိုလည္း ငါ႔ ထုေပးကြာ"
"ေအး ဒါေတာ့ ရတယ္ ပက္လက္အိပ္လိုက္ကြာ"
ဇြဲေနာင္စကားအတိုင္း ေက်ာ္မင္း အိပ္လိုက္ေတာ့
ေက်ာ္မင္း မ်က္ႏွာေပၚ ခြကာ ပါစပ္ထဲ လီးကို
ထိုးထည့္လိုက္သည္
"စုပ္အုံးကြာ "
ႁပြတ္ႁပြတ္ ဇြဲေနာင္ စိတ္တိုင္းက် ပါးစပ္ကို
လိုးလိုက္သည္ ေကာင္းလိုက္တဲ့ျဖစ္ခ်င္း
"ေတာ္ေတာ့ကြာ ေမာၿပီ ထုေပးေတာ့ " "ေအးပါကြာ"
ေက်ာ္မင္းေျခ၂ေခ်ာင္းၾကား ဇြဲေနာင္က ဒူးတုပ္ထိုင္ၿပီး
တင္းပါးကို ဆြဲမကာ ဒူးေပၚ တင္လိုက္သည္
"ေဟ်င္ ဘာလုပ္မလို႔လဲ
"ၿငိမ္ၿငိမ္ေန မင္း ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးမလို႔"
အလွည့္က်ရင္ မႏြဲ႕ၾကစတမ္းေပါ႔ကြာ ငါ႔ရည္းစား
မင္းလုတဲ့အတြက္ မင္းကို ေကာင္းေကာင္းႀကိတ္မလို႔
ဇြဲေနာင္ ရင္ထဲက စကားသံကို ေက်ာ္မင္းတေယာက္
မၾကားနိူင္ေပ လက္ထဲ တေတြးထည့္ၿပီး ေက်ာ္မင္း
လီးကို ကိုင္ကာ ထုေပးလိုက္ေတာ့ တျဖည္းျဖည့္
ခါးက ေကာ့တက္လာသည္
"အားးးး ေကာင္းတယ္ကြားးး"
"ေအး ဒီ့ထက္ ေကာင္းေစရမယ္ လာထား"
ေျပာေျပာဆိုဆို ေထာင္မတ္ေနေသာလီးကို တေတြး
ဆြတ္ၿပီး ခါးေကာ့ထားေသာေၾကာင့္ အံက်ျဖစ္ေနေသာ
ေက်ာ္မင္း ဖင္ထဲကို ေဆာင့္ထည့္လိုက္ရာ ဒစ္ေခါင္းႀကီး
ျမဳတ္ဝင္သြားၿပီး
"အားးးးးးးအမေလး ေသပါၿပီဗ် ငါလိုးမသား ဇြဲေနာင္
ဘာလုပ္တာလဲ ခု ျပန္ထုတ္"
ေက်ာ္မင္းရဲ႕မခ်ိမဆန္႔ ေအာ္သံက လယ္ေတာကို
ဖုံးလႊမ္းသြားေပမယ့္ မည္သူမွ် မၾကားနိူင္ေပ

"ဟာ မင္းဖင္ကို လိုးတာေလ မင္း မိေအးကို ငါ႔ဆီက
ျဖတ္ခုတ္လို႔ အခု အေႂကြးျပန္ယူတာ"
ေျပာလည္းေျပာ လီးကိုလည္း ေဆာင့္သြင္းလိုက္ေတာ့
လီးက တဝက္ခန္႔ ဝင္သြားျပန္သည္
ဗလခ်င္းတူေပမယ့္ ရန္ၿငႇိဳးေၾကာင့္ ထန္ေနတဲ့
ဇြဲေနာင္ကို ေက်ာ္မင္း ဘယ္လိုမွ မလွန္ေတာ့ေပ
မူးတာေတြလည္း ဘယ္ေရာက္သြားမွန္းမသိ
ဖင္ထဲမွာ တစ္ဆို႔ႀကီးနဲ႔ အခံရ ခက္ေနတာ
"အားးးး နာလိုက္တာ ေတာ္ပါေတာ့ကြာ ငါေတာင္းပန္"
စကားက မဆုံးလိုက္ ဇြဲေနာင္က ေက်ာ္မင္းပါးစပ္ကို
လက္နဲ႔ ဖိလိုက္ခါ က်န္ေနေသာ လီးကို ထည့္ေတာ့

ဗ်စ္ ဗ်စ္ အားးးးး
အားးးးးးးးး
ေအာ္သံ က ၿပိဳင္တူ ထြက္သြားသည္
ဇြဲေနာင္လီးထိပ္ က်ိန္းစပ္ နာက်င္သြားသလို
လက္လည္း နားသြားသည္
"ငါ႔လက္ကို ကိုက္တာ ကဲကြာ" "ေျဖာင္းးးးး"
ေက်ာ္မင္း ပါးကို အားရပါးရ ႐ိုက္ခ်လိုက္ၿပီး
"ဒီဇာတ္လမ္း မင္း စတာေလ ဆုံးေအာင္က"
ေျပာၿပီး လီးကို ဆြဲထုတ္ကာ အားနဲ႔ေဆာင့္လိုက္သည္
ေက်ာ္မင္း ၾကယ္ေတြလေတြ ျမင္သြားသည္
ဇြဲေနာင္ကေတာ့ အသကုန္ ႀကဳံးၿပီ

ဘြတ္ ဘလြတ္ ၿဗိဗ်စ္ ပလြတ္

ပလြတ္ပလြတ္ အားးးးးရွီးးးးး
လျပည့္နားနီးေသာ လေရာင္ေအာက္မွာ သန္မာေသာ
ေယာက္က်ားပျိဳ ႏွစ္ေယာက္ တေယာက္က အားနဲ႔
မာန္နဲ႔ ေဆာင့္လိုးေနသလို တေယာက္က အနားရွိတဲ့
ျမက္ပင္မ်ားကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ရင္း
အံႀကိတ္ကာ လူးလွိမ့္ ခံေနသည္
ေျမျပင္ေပၚမွာေတာ့ အနီေရာင္ အိုင္ငယ္ေလးတခု

ဇြဲေနာင္ ေက်ာ္မင္းရဲ႕ ေျခ ၂ေခ်ာင္းကို ေျမႇာက္ၿပီး
ၾကည့္လိုက္ရာ လီးတေခ်ာင္းလုံး နီရဲေနသည္

ေျခ ၁ ေခ်ာင္းကို ခ်ၿပီး ၁ေခ်ာင္းကို ပခုံးေပၚ ထမ္းကာ
လိုးျပန္သည္ ေက်ာ္မင္း အသံ မထြက္ေတာ့

"အားးးးးရွီးးးဗ်စ္ ခဏေလးပါကြာ ၿပီးေတာ့မွာ"
ေျပာၿပီး ခါးေကာ့ကာ ေဆာင့္လိုးျပန္ရာ

"အားးးး ေတာ္ေတာ့ကြာ နာလွၿပီ" "ေအးပါကြာ ခဏ"

ပလြတ္ပလြတ္ပလြတ္
ပါကင္မို႔ စီးက်ပ္ၿပီး အရသာ ရွိလွသည္ ဇြဲေနာင္
ေမးေၾကာမ်ားေထာင္ေအာင္ အံက်ိတ္ရင္း

အားးးးးးၿပီးၿပီ

ဗ်စ္းးးးဗ်စ္းးးးးးဗ်စ္းးးးး

လီးႀကီးတခုလုံး တင္းလာကာ လေရေတြ တဗ်စ္ဗ်စ္
ပမ္းထည့္လိုက္သည္

ဟားးးးးးးးဟားးးးးး ေမာလိုကၾတာ နာလျညးနာတၾယ

ေက်ာ္မင္းတေယာက္ ေမာဟိုက္ေနသည္
"ဘယ္နဲ႔လဲ ေက်ာ္မင္း ငါ ေယာက္က်ားဆိဳတာ
သိၿပီလားး "
"ေတာ္ပါေတာ့ကြာ ငါမွားတာပါ "

ဘာမွားတာမွန္း မသိေသာ္လည္း အဲဒီညက ဇြဲေနာင္
တခ်ီထဲနဲ႔ လီးက်ိန္းသြားသလို ေက်ာ္မင္းလည္း
အီဆိမ့္သြားသည္
*****--*****************************************
နံနက္လင္းေသာ္

"ဟဲ့ ဘာျဖစ္လာၾကတာတုန္း မထိတ္သာမလန္႔သာ"
"အရီးျမေရ အရီးသား ညက ေျမာင္းထဲ တုတ္႐ိုး
ဆင္းပိတ္ရင္း ဖင္ထိုင္ရက္ ေခ်ာ္က်လို႔ဗ်"

ဇြဲေနာင္က ေက်ာ္မင္းကို တြဲရင္းေျဖလိုက္သည္
********************************************

ေလေျပေလညႇင္းေလးမ်ား တိုက္ခတ္ေနေသာ
ေနဝင္ခ်ိန္ေလးမွာ ဇြဲေနာင္ ေဂၚတလက္ ထမ္းၿပီး
ဦးၿမိဳင္ရဲ႕ လယ္ေတာရွိရာကို ထြက္လာခဲ့သည္
လြန္ခဲ့ေသာ ၂ ႏွစ္ခန္႔က အစ္ကိုျဖစ္သူ အိမ္ေထာင္
က်သြားေတာ့ ဇြဲေနာင္တေယာက္သာ က်န္ရစ္သည္
မိဘ ႏွစ္ပါးအတြက္ ဇြဲေနာင္ ေပါ႔ေပါ႔ေနလို႔ မရေတာ့
ႀကဳံရာအလုပ္ကို လုပ္ကိုင္ရင္း ဘဝအတြက္
ႀကိဳးစား ႐ုန္းကန္လာခဲ့သည္

ဒီေန႔လည္း ဦးၿမိဳင္က သူ့လယ္ေတာအတြက္ ေရ
တင္ေပးရန္ လာငွားခဲ့လို႔ ေခါင္းညိတ္ခဲ့တာ
လယ္ေတာေရာက္ေတာ့ မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီ လုပ္စရာရွိတာကို
ဆက္တိုက္လုပ္ၿပီးေတာ့ ည ၈ နာရီ ေက်ာ္သြားသည္

ပါလာေသာ ေရဘူးကို ေမာ့ေသာက္ၿပီး ခဏ နားေနခ်ိန္

"ေဟ်ာင္ ဇြဲေနာင္ " "ေၾသာ္ ေက်ာ္မင္း " "ေအးးး"

ဇြဲေနာင္ မ်က္ႏွာတဖက္လွည့္လိုက္သည္
သူ ေက်ာ္မင္းကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရမွာ မ်က္ႏွာပူလို႔ပါ
လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ပတ္ေက်ာ္က သူနဲ႔ေက်ာ္မင္း စိန္ေခၚရာက
စလို႔ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကိစၥေၾကာင့္ ေက်ာ္မင္းကို မေတြ႕ျဖစ္
ေအာင္ ေရွာင္ေနခဲ့တာ အဲ့တုန္းက ေက်ာ္မင္းလည္း
၂ ရက္ေလာက္ လမ္းမေလွ်က္နိူင္
ဇြဲေနာင္လည္း စိတ္တိုတိုႏွင့္ ထင္ရာစိုင္းခဲ့တာ
ေသြးေအးေတာ့မွ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသည္
ဒါေပမယ့္ အဲဒီအရသာကို အေတာ္ႏွစ္သက္မိသည္
မိေအးကို လိုးခဲ့ရတာႏွင့္မတူ စီးက်ပ္ၿပီး အရသာ
ရွိလွသည္ သို႔ေသာ္ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္နိူင္

"မင္းက ဘာလို႔ အိမ္ဖက္ မလာတာလဲ"
"ငါ မအားလို႔ပါၾကာာ"
"ဟုတ္လို႔လားး မင္း ငါ႔ကို တမင္ ေရွာင္ေနတာလား"
" မဟုတ္ပါဘူးကြာ ငါတကယ္ မအားလို႔ပါ"
"ေအးပါ ထားပါေတာ့ ခု မင္း တစ္ေယာက္ထဲလား"
"ေအး ဟုတ္ေလ ဘာလို႔လဲ "
"ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူး ေမးၾကည့္တာ"

တကယ္ေတာ့ ေက်ာ္မင္းလည္း ဇြဲေနာင္ကို
စိတ္ဆိုးတာေပါ႔ ဒါေပမယ့္ စဉ္းစားၾကည့္ေတာ့လည္း
ဇြဲေနာင္ မလြန္ပါ သူကသာ လယ္ရွင္သားဆိုၿပီး
အေပၚစီးကေန မိေအးကို လုခဲ့တာမဟုတ္လား

"ဟိုေန႔က ကိစၥကို စိတ္ထဲ မထားနဲ႔ေတာ့ကြာ ငါက
စ ခဲ့တာမဟုတ္လားး"
"ဟာ ငါ ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ မရည္ရြယ္ပဲ
ငါ စိတ္လိုက္မာန္ပါ လုပ္ခဲ့မိတာပါ"
"ေအးပါ ဒါေပမယ့္ ငါေမးတာ မွန္မွန္ေျဖ"
"ေမး ဘာေမးမွာလဲ "
"အဲဒါ ျဖစ္ၿပီး မင္း စိတ္ထဲ ဘယ္လိုေနလဲ"

ဇြဲေနာင္ ေခါင္း ငုံ႔သြားၿပီး ဘာေျပာရမွန္းမသိေတာ့
မ်က္ႏွာကို မီး ဟပ္သလို ပူထူသြားသည္

"ေဟ်ာင္ ငါ႔မ်က္ႏွာကို ေသခ်ာ တည့္တည့္ၾကည့္ၿပီးေျဖ
မင္း ေယာက္က်ားမဟုတ္ဘူးလား"

ဟင္ လာျပန္ၿပီ ဒီစကား ဒီစကားေၾကာင့္ပဲ မျဖစ္သင့္
တာေတြ ျဖစ္ခဲ့ရတာ ေအးေပါ႔ကြာ ၾကည့္ရေတာ့မွာေပါ႔

ဇြဲေနာင္ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေခါင္းေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ထင္မွတ္မထားတဲ့ ျမင္ကြင္း
ေက်ာ္မင္းမ်က္ႏွာက ၾကည္လင္တဲ့အၿပဳံး
အရည္လဲ့ေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြ ဘာေတြလဲ
ေက်ာ္မင္းကလည္း ခြင့္လႊတ္မႈ အျပည့္နဲ႔ၿပဳံးျပတာပါ
သူလည္း အစက စိတ္ဆိုးေပမယ္ တစိမ့္စိမ့္ေတြးရင္း
တသိမ့္သိမ့္ ျဖစ္ခဲ့ရတာ ျပန္ေတြးၾကည့္ရင္း လီးက
ေတာင္လာၿပီး ဖင္ထဲက က်ိန္းလာသည္

" ေဟ်ာင္ ဘာၾကည့္ေနတာလဲ"
"မင္းးးးမင္း ငါ႔ကို စိတ္မဆိုးဘူးေပါ႔ ဟုတ္လား"
"စိတ္ေတာ့ ဆိုးတယ္ကြာ ဒါေပမယ့္ မင္းေသခ်ာ
ေတာင္းပန္ရင္ ေက်နပ္မယ္လို႔ေတာ့ စိတ္ကူးတယ္"
"ငါ ဘယ္လိုေတာင္းပန္ရလဲ ေျပာကြာ မင္းေက်နပ္ရင္
ဘယ္လိုေတာင္းပန္ရေတာင္းပန္ရကြာ"
"တကယ္လား " "ေအး"
"တကယ္ဆို လာထား"

ႁပြတ္ ျပစ္းး အားးဟားးးး

ေက်ာ္မင္းက ႐ုတ္တရတ္ ဇြဲေနာင္ကို ဆြဲဖက္ခါ
ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့ၿပီး နမ္းလိုက္ေတာ့ ဇြဲေနာင္လည္း
လန္႔ျဖန္႔ၿပီး ေယာင္ယမ္းကာ ျပန္ဖက္ထားလိုက္သည္

ေက်ာ္မင္းက စိတ္ႀကိဳက္နမ္းၿပီးမွ လႊတ္လိုက္သည္

"မင္း ငါကို ဘယ္လိုသေဘာထားလဲေတာ့
ငါမသိဘူး ငါကေတာ့ မင္းကို သတိရေနတယ္ကြာ
ရွင္းရွင္းေျပာရ ရင္ ငါ "

"ဟာ ေက်ာ္မင္း မင္းတကယ္ေျပာတာလား ငါလည္း
အမွန္တိုင္းေျပာရ ရင္ မရည္ရြယ္ခဲ့ေပမယ့္ အခ်ိန္တိုင္း
သတိရနေတာ"
"တကယ္လား " "တကယ္ေပါ႔ကြာ"

ေတာ္သလင္းလ ဆန္းစ ရက္မို႔ လမင္းႀကီးလည္း
မရွိေတာ့ တိတ္ဆိတ္တဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ေၾကာင့္
ႏွစ္ဦးသား စိတ္တို႔ လႈပ္ရွားေနသည္

"ဇြဲေနာင္ရာ အဆင္ေျပမယ္ဆိုရင္ မင္းနဲ႔ငါ အၿမဲတမ္း
ဘယ္လိုလဲ ျဖစ္လားး"
"ေအးကြာ တို႔ေတြ မိန္းမ မယူမခ်င္း ျဖစ္လား"
"ok အဆင္ေျပတယ္ "
"okတယ္ဆို လုပ္ကြာ စုပ္ေပးအုံး ဒီမွာလီးေတာင္ေနၿပီ"
ဇြဲေနာင္လည္း ေက်ာ္မင္းကို ဖက္လိုက္ခါ နမ္းလိုက္ၿပီး
ခါးကို ေကာ့လိုက္ေတာ့ တင္းေထာင္ေနတဲ့
ဒုတ္ ၂ ေခ်ာင္း ႐ိုက္မိကုန္ၿပီ ေက်ာ္မင္းက ဇြဲေနာင္
ပုဆိုးကို ခြၽတ္ခ်လိုက္ေတာ့ ႀကီးမားလွတဲ့ လီးႀကီးက
ေပၚထြက္လာသည္ နီရဲေသာ ဒစ္ေခါင္းႀကီးႏွင့္
ေသြးေၾကာမ်ားယွက္သိုင္းေနေသာ လီးညိဳႀကီး
ေက်ာ္မင္းက ဒူးေထာက္ထိုင္ၿပီး လီးႀကီးကို ပါးစပ္ထဲ
ငုံလိုက္ရာ

"အားးးးရွီးးးးးေကာင္းတယ္ကြာ စုပ္ နာနာစုပ္"
ဇြဲေနာင္တေယာက္ ေကာင္းလြန္းလို႔ အေၾကာေတြ
႐ုန္းကန္သြားၿပီး မ်က္လုံးေတြ ေမွးစင္းသြားသည္

ေက်ာ္မင္းကလည္း ေအာက္ကေန အားရပါးရ
စုပ္ေနတာ ဇြဲေနာင္ စိတ္မထိန္းနိူင္ပဲ ေက်ာ္မင္းေခါင္းကို
ကိုင္ကာ ေဆာင့္ေဆာင့္ လိုးေတာ့တာ
တခ်ီေတာ့ လီးကို အဆုံးထိုးၿပီး ဖိကပ္ထားလိုက္ရာ
ေက်ာ္မင္းတေယာက္ အာေခါင္ေထာက္မိၿပီး
အသက္႐ွဴမဝ ျဖစ္ခါ ပ်ိဳ႕တက္လာသည္

"ဖလူးးေဝါ႔ အားဟားး" "လီးလား အသာလုပ္ပါဟ
ငါ ထြက္မေျပးပါဘူးကြ"
"ေအးကြာ ငါ ေကာင္းသြားလို႔ပါကြာ"
"လီးး မင္းခ်ည္းေကာင္းမေနနဲ႔ ငါ႔လည္းေကာင္းေအာင္
လုပ္ေပးအုံး"
"ဘာလဲ လိုးရေတာ့မွာလား"
"လီးလား လိုးဖို႔ပဲ စိတ္ကူးမေနနဲ႔ ငါ႔လည္း စုပ္ေပးအုံး"
"အာ ငါမစုပ္ခ်င္ဘူး မင္းကလဲ"
"ဟာ ငါလည္း ခံစားခ်င္တယ္ကြာ လုပ္ပါေနာ္"

ေက်ာ္မင္းကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္ဝန္းေတြက
ေမွ်ာ္လင့္ေနသည္ သနားမိတာက ဇြဲေနာင္

ေက်ာ္မင္းကို ဆြဲဖက္လိုက္ၿပီး နမ္းလိုက္သည္
ထို႔ေနာက္ ေတာင့္တင္းတဲ့ ရင္အုပ္ကို ႏို႔စို႔သလို
စို႔ေပးလိုက္ၿပီး ထိုမွတဆင့္ ဝမ္းဗိုက္ကို စို႔ေပးလိုက္ရာ
ေက်ာ္မင္း ထြန္ထြန္႔လူးသြားသည္ လီးက သူ့ေလာက္
မရွည္ေပမယ့္ အတုတ္ကေတာ့ သူႏွင့္ တန္းတူ
လီးႀကီးကို အာေငြ႕ေပးလိုက္ေတာ့

"အားးးးးေကာင္းလိုက္တာကြာ"
ေက်ာ္မင္း ၿငီးတြားရင္ ေျခေထာက္ေတြ မခိုင္ေတာ့
သစ္ပင္ကို မွီလိုက္ရသည္
"ပလြတ္ ႁပြတ္ႁပြတ္ "
ဇြဲေနာင္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ စုပ္ေပးလိုက္သည္

"ကဲ ေက်ာ္မင္း ငါ႔ျပန္စုပ္ေပးအုံးကြာ ၿပီးရင္ လိုးမယ္"
"ေအး သစ္ပင္မွီလိုက္ကြာ"
ဇြဲေနာင္ သစ္ပင္မွီလိုက္ေတာ့ ေက်ာ္မင္းက အားရပါးရ
ေနာက္တျပန္ စုပ္လိုက္သည္
"အားးးးး ေက်ာ္မင္း မရေတာ့ဘူး ဖယ္ေတာ့ လိုးမယ္"
"ေအး ဟိုတခါလိုေတာ့ တအားမလိုးနဲ႔ေနာ္ အဲတုန္းက
ေတာ္ေတာ္နာယ္ "
"ေအးပါကြာ ငါလဲ လီးေတြကို က်ိန္းစပ္ေနတာပါဟ"
"လီးလား မင္းက လီးတင္ က်ိန္းတာ ငါက လမ္းေတာင္
မေလွ်ာက္ႏိုင္ဘူး ဒီတခါ အသာလိုး"
"ေအး သစ္ပင္ကိုင္ၿပီး ကုန္းလိုက္ကြာ"
ေက်ာ္မင္း သစ္ပင္ကိုင္ႀကီး ကုန္းလိုက္ေတာ့
ဇြဲေနာင္က လီးကို ကိုင္ကာ အသာ ေထာက္လိုက္ၿပီး
"ေက်ာ္မင္း လိုးေတာ့မယ္ေနာ္ " "ေအးး"
လီးကိုင္ၿပီး အားနဲ႔ ထိုးထဲ့လိုက္ရာ တျဖည္းျဖည္း
နစ္ဝင္သြားသည္

အေမွာင္ရိပ္ထဲမွာ ႏွစ္ေယာက္သား အားရပါးရ
စိတ္တိုင္းက် လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ထင္သလို
လိုးေနၾကတာကို တခုေသာ ခ်ဳံကြယ္မွေနၿပီး
တစ္စုံ တစ္ေယာက္သူ က ေခ်ာင္းေျမာင္း
ၾကည့္ရႈေနသည္ကို

သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ မသိလိုက္ၾကပါေခ်

ဆက္ရန္ အပိုင္း - ၂

--------------------------------------------

မွတ္ခ်က္။ ။ ထန္ၿပီး ထုပါ.. အတုမယူပါႏွင့္😁