အဆောင်မှူး ကိုကြီး
<Unicode>
အဆောင်မှူး ကိုကြီး
#Credit; S.Y
မိုးလွင်တစ်ယောက် 10တန်းအောင်လို့ နယ်ကနေ မြို့တစ်မြို့ကို တက္ကသိုလ်တတ်ဖို့အတွက် ရောက်ရှိခဲ့တယ် နယ်နဲ့မြို့နဲ့ အလှမ်းဝေးတဲ့အတွက် မိုးလွင် အဆောင်ငှားနေခဲ့ရတယ် ကျောင်းတွင်းအဆောင်ကလည်း မိန်းခလေးတွေသာ ထားတဲ့အတွက် ကျောင်းအတွင်းအဆောင်နေခွင့်မရခဲ့ဘူး မိုးလွင် အဆောင်စရောက်တည်းက ခိုးခိုးကြည့်နေရတဲ့သူတစ်ယောက်ရှိတယ် အဲ့ဒီလူနာမည်က စိုးမင်းပါ
စိုးမင်းကတော့ အသက်21မှာ ဘွဲ့ရပီး compatyမှာ အလုက်ဝင်ခဲ့တယ် ဒါပေမယ့် မကြာပါဘူး ဝင်ငွေက နဲတာနဲ့ အလုက်င ထွက်ပီး အဆောင်ဖွင့်လိုက်တယ် အဆောင်ကလည်း အမျိုးသား သီးသန့်အဆောင်ပါ စိုးမင်းဟာ စည်းကမ်းတော့ကြပ်တယ် သဘောကောင်းတယ် တည်ငြိမ်တယ် ရောရောနှောနှောတော့မနေဘူး အဆောင်ဖွင့်တော့ စိုးမင်းရဲ့အသက်ဟာ31ရောက်ခဲ့ပါပီ ပထမဆုံး စအဖွင့်မှာဘဲ မိုးလွင် စိုးမင်းရဲ့ အဆောင်မှာ ရောက်ရှိခဲ့တယ်
မိုးလွင်ဟာ ရုပ်တော့မချောပေ သို့ပေမယ့် ရယ်လိုက်ရင် ခလေးလေးလိုဘဲ ချစ်စရာကောင်းတယ် အပြစ်ကင်းတယ် ပျော်ပျော်နေတတ်သူလေး တစ်ယောက်ပါ သနပ်ခါးလေးလဲ လိမ်းတတ်သေးတယ် စာလည်း ကြိုးစားတယ် အစားအသောက်လည်း ခင်တွယ်တယ်
မိုးလွင် အဆောင်ကို ရောက်တည်းက ကိုစိုးမင်းကို ခိုးခိုးကြည့်နေခဲ့ရတယ် ကိုစိုးမင်းဟာ ရုပ်ရည်တည်ကြည်ပီး ကြည့်ကောင်းတယ် ဘောင်းဘီဝတ်တာ ရှားလှတယ် ပုဆိုးလေးနဲ့ဘဲ နေတာများတယ် မိုးလွင်ဟာ စိုးမင်းကို "အစ်ကို"လို့ဘဲ ခေါ်လေ့ရှိတယ်
မိုးလွင်ဟာ စိုးမင်းနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင် တွေ့မိတိုင်း ပြုံးပြလေ့ရှိတယ် စိုးမင်းလည်း မိုးလွင်ပြုံးရင် တန်ပြန်မူလေးတော့ပြန်လာတယ် ပြန်ပြုံးပြတယ် အမြဲတွေ့တိုင်း စိုးမင်းက မိုးလွင်ကို ဘယ်သွားမလို့လဲ အမြဲမေးလေ့ရှိတယ် တစ်နေ့ မိုးတွေအုံ့မိူင်းနေချိန်မှာ
"ညီလေး မိုးလွင် ဘယ်သွားမလို့လဲ"
"ညီ သူငယ်ချင်းတွေက မုန့်စားရအောင်ခေါ်လို့ မုန့်သွားစားကြမလို့"
"ဪ အေးပါ ဒါနဲ့ မိုးက သိပ်မဟန်ဘူးနော် ထီးယူသွားအုံး"
"မရွာလောက်ပါဘူး အစ်ကိုရာ ယူသွားတော့ဘူး ယူသွားရင် ထီးက ရူတ်နေမှာ"
"ဘာလဲ အစျကို ထီးမိုးလိုကျခဲ့ရမလား ချချချ"
"ဟဲဟဲ အစ်ကို အဲ့လိုလိုက်ရင် ကောင်းတာပေါ့ သူငယ်ချင်းတွေကို ဒါ ငါ့အစ်ကို လို့ကြွားလို့ရတာပေါ့"
"ကြွားတယ်ဆိုတာ ကောင်းတာရှိမှ ကြွားရမှာပေါ့ အစ်ကိုက ရုပ်ကလည်းဆိုးနေတာကို ညီ့ကို ကဲ့ရဲ့မှာပေါ့"
"ကဲ့ရဲ့လဲ ဘာဖြစ်"
"ဟုပါပီ ဟုပါပီ သွားသွား စောစောပြန်လာ ဟုပီလား တော်ကြာမိုးမိနေမယ် ကြားလား"
"ဟုတ် အဆောင်မှူး"
"ဟင်းဟင်း ဒီကလေးတော့နော်"
စိုးမင်းတစ်ယောက် မိုးလွင်ကို မှာကြားနေရင်း မိုးလွင်တစ်ယောက် မျက်စိရှေ့က ပျော်ကွယ် သွားမှ အခန်းထဲကို ဝင်ခဲ့တော့တယ်
"ဪ ညီလေးသာ လိင်တူ စိတ်ဝင်စားရင် ကောင်းလိုက်မှာ "
စိုးမင်း အတွေးများနေရင်း စိုးမင်းလီးဟာ တဖြေးဖြေး ခေါင်းထောင်လာတယ်
စိုးမင်းရဲ့ ဖွားဘက်တော်ဟာ မိုးလွင်ကို မြင်ရင် အလိုလို ခေါင်းထောင်လာတယ် ရင်တွေလဲ အရမ်းခုန်လေ့ရှိတယ်
စိုးမင်း ကိုယ့်လီးကိုယ်ကိုင်ရင်း မိုးလွင်ကို မှန်းပီး ထုနေမိတော့တယ် ထုရင်း တစ်ချီ ပီးသွားမှ ညောင်းလို့ပမ်းတာနဲ့ တခါတည်း အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်
"ဗြောင်းဗြောင်းဗြောင်း"
မိုးတွေသည်းကြီးမဲကြီး ရွာမှ စိုးမင်း အိပ်ရာမှ နိူးတော့တယ် အချိန်ကို ကြည့်လိုက်တော့ ညနေ7နာရီ ထိုးနေပီ အဲ့မှ စိုးမင်း မိုးလွင် ပြန်ရောက်ပီးလားဆိုတာ အတွေးထဲဝင်လာတာနဲ့ မိုးလွင်ရဲ့ အခန်းဘက်ဆီကို လှမ်းလာခဲ့လိုက်တယ်
"ဂေါက်ဂေါက်ဂေါက် ညီလေးရေ ညီလေး"
အခန်းမှ တုန့်ပြန်မူမရှိတာနဲ့ အခန်းတံခါး ဖွင့် လိုက်တယ်
ဟာ ညီလေး ခုထိ ပြန်မရောက်သေးဘူး မိုးတွေကလည်း ရွာလို့ ညီလေးတော့ မိုးမိတော့မှာဘဲ
ဒီလိုနဲ့ စိုးမင်း မိုးလွင်ရဲ့ အခန်းရှေ့ကနေ စောင့်နေလိုက်တယ်
"ဟျောင့်တေ ဘာစားအုံးမလဲ"
"ဟာကွာ မင်းကလည်း အစားကလည်း ပုပ်မှပုပ် စားသလောက် မဝတာ မင်းကို ပြောတာဖြစ်မယ်"
မိုးလွင်နဲ့ သူငယ်ချင်းတွေ စကားလက်စုံနေကြရင်း
"ဟာ ဒုက္ခဘဲ မိုးတွေ ရွာလာပီ ငါ့ ထီးလည်း မပါဘူး"
"မုန့်စားအုံးမယ်လေကွာ"
"ဟာ မရဘူးကွ ပြန်တော့မယ် မင်းတို့က နီးနီးလေးရယ် ငါက တော်တော်လှမ်းတယ်ကွ ပြန်တော့မယ် ဟျောင့်တေ"
"အေးအေး ဖြေးဖြေးသွားအုံး ချော်လှဲနေအုံးမယ်"
"အေးပါကွ ငါ ခလေးမဟုတ်ပါဘူး"
သူငယ်ချင်းတွေကို ပြောထွက် အပီးမှာဘဲ
"ဘိုင်း"
"ဟားဟားဟား ချော်လဲအုံးမယ် ပြောနေတာကို လဲလိုက်သေးတာ မိပြာယာတို့ကတော့ လုပ်ပီ"
သူငယ်ချင်းတွေလဲ မိုးလွင်ကို ဝိုင်းကူ ထူပေးလိုက်တယ်
"ကျေးဇူးဘဲ"
"ရပါတယ်ကွ"
အဆောင်ကို ပြန်တော့ မိုးလွင်တစ်ယောက် ထော်နဲ့ထော်နဲ့နဲ့ ပြန်ရောက်ဘာမှ
"ညီ ထီးယူသွားပြောတယ်သားနဲ့ "
"ညီလည်း ရွာမယ် မထင်လို့ပါ"
"ဒါနဲ့ ခြေထောက်က ဘာဖြစ်တာလဲ"
"ဟီး ချော်လဲလာတာ"
"ကဲကဲ သွား ရေချိုး အစ်ကို ဆေးသွားယူပီး လိမ်းပေးမယ် ဒါနဲ့ ခေါင်းပြောင်အောင် သုပ်နော်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ အဆောင်မှူးဂျ"
"ဟင်းဟင်း"
စိုးသူလည်း သူ့အခန်းကို ပြန်ပီး ဆေးတွေ ပြန်ယူပီး ပြန်လာခဲ့တယ် အချိန်က8ထိုးနေလေပီ
"ညီလေး ရေချိုးပီးပီလား"
"ဟုတ် ပီးပီ အစ်ကို "
"လာ ပီးရင်"
"လာပီး အစ်ကိုက ဘာလုပ်မှာလဲ ယောက်ျားချင်းကြီးကိုနော်"
"ဟာ ဘာတွေ ပြောနေလဲ ဆေးလိမ်းပေးဖို့ကို"
"ဟီး စတာ ကိုကြီးကို ချစ်လို့"
"ကဲ ဘယျနားက နာတာလဲ"
"ဒီနား ခြေဖမိုးက အကြောထုံးသွာတာ"
"ဪ လာလာ"
စိုးမင်းဟာ မိုးလွင်ကို ဆေးလူးပေးတော့ ခြေထောင်ကို ပေါင်ပေါ် တင်ပီး လိမ်းပေးတုန်း
"အာ့" မိုးလွင် တစ်ယောက် နာတာနဲ့ ခြေထောက် ဆန့်ထည့်လိုက်တာ စိုးမင်းရဲ့ လီးကို သွားကန်မိတော့တယ်
"အိုးးးနာတာကှာ ဘာလုပတြာလဲ ညီရာ"
"ဆော်တီးဆောတီး ညီ နာလို့ ခြေထောက် ကန်သလို ဖြစ်သွားတာ ဟီး ဒါနဲ့ ပြစမ်း"
မိုးလွင် မပြောမဆို စိုးမင်းရဲ့ လီးကို ဖမ်းကိုင် လိုက်တယ်
"အယ် တောင်နေတာဘဲ အစ်ကို ဘာလို့တောင်နေတာလဲ"
"အစ်ကိုလေ အမှန်တိုင်း ဝန်ခံရရင် ညီ့ကို ချစ်လို့"
ပြောရင်းဘဲ စိုးမင်း မိုးလွင်ကို သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ ပွေ့ဖက်ထားရင်း ရင်ဖွင်တော့တယ်
"ညီ အစ်ကို ညီ့ကို ချစ်တယ် ကိုယ့်ကို လက်ခံပေးပါနော် ညီ"
မိုးလွင်လဲ ကြောင်တော့သွားမိတယ် သူ ခိုးခိုးကြည့်နေသူက သူ့ကို ချစ်တယ်လို့ ပြောလိုက်တော့ အိပ်မက်ဟုလားဟု အောက်မေ့မိတယ်
"ဟင် ဟင်"
"ဘာ ဟင် တာလဲ ညီ အစ်ကို့ကို မချစ်ဘူးလား အစ်ကို သိပါတယ် အစ်ကို့လို ရုပ်ဆိုးဆိုးအသက်ကြီးကြီးကို ညီ ဘယ်ချစ်နိုက်ပါ့မလဲ ကိုယ်ဘက်ကဘဲ တစ်ဖက်သက် ချစ်နေရတော့မှာပေါ့"
စိုးမင်း တစ်ယောက် မိုးလွင်ကို စကားတွေနဲ့ အပီ ချုပ်နေတော့တယ်
"ရုပ်မဆိုးပါဘူး အစ်ကိုရ အသက်ကလည်း ကြီးပါဘူး31ရှိသေးတာ"
"ဒါဆို ညီ အစ်ကို့ကို ချစ်လား"
"ညီ အစ်ကို့ကို ချစ်တယ် စတွေ့တည်းက အစ်ကို့ကို ခိုးခိုးကြည့်ပီး ရင်ခုန်ခဲ့ရတဲ့သူပါ"
"တကယ် ချစ်တယ်ကွာ ပြွတ်ပြွတ်"
စိုးမင်း မိုးလွင်ကို အနမ်းမိုးတွေ ရွာချပေးလိုက်တယ်
"ညီတော့ မိုး2မိုးမိနေပီ"
"ဘာကို မိုး2မိုးလဲ ညီ"
"ခဏာက မိုးရေ အခုက အနမ်းမိုး"
"ဟားဟား ချစ်တယ်ကွာ ဒီမယ် ကိုင်ကြည့်ပါအုံး"
စိုးမင်း မိုးလွင်လက်ကို ယူပီး သူ့လီးပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ်
"ဟွန်း လူဆိုးကြီး ဒီကောင်လေးနော် ဘာလို့ ထလာရတာလဲ ကိုက်မှာဂျ"
"ညီ ဒီကောင်လေးက အနီးကပ်ပြောမှ ကြားရတာ "
"ဘာဆိုင်လို့လဲ"
"ဆိုင်တယ် မယုံရင် ပြောကြည့်"
မိုးလွင် စိုးမင်း လီးအနား နူတ်ခမ်းလေးနဲ့ မထိတထိလေး ပြောလိုက်တယ်
"ကောင်လေး ဘာလို့ထလာတာလဲ ငါ့ကို ချစ်လို့လား"
စိုးမင်းလီးဟာ တဆတ်ဆတ်တုန်နေတော့တယ်
"ဘယ်မလဲ စကားလဲ ပြန်မပြောဘူး"
"မမြင်လိုက်ဘူးလား ဒီမှာ ခေါင်းငြိမ့်ပြနေတယ် ညီ့ကို ချစ်လို့ပါတဲ့"
"လူဆိုးကြီး ညီ ချမ်းတယ်"
"လာဗျာ ညီလေး ချမ်းရင် ကိုကြီးရင်ခွင်ထဲ လာမှေးစက်"
မိုးလွင် စိုးမင်းရဲ့ ရင်ခွင်ထဲမှာ တစ်ညတာ အိပ်စက်ခဲ့တော့တယ်♥️♥️
"ဟင်းးဟင်းးးအင်းးအင်းးးဟင်းး"
ညသန်းခေါင်ယံ အချိန်မှာ ငြီးသံတွေကို စိုးမင်းတစ်ယောက်ကြားလိုက်ရတယ် အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ ထကြည့်လိုက်မှ
"ဟင် ညီလေး ငြီးနေတာဘဲ"
ဖြတ်ခနဲ မိုးလွင် နဖူးပေါ် လက်ကလေးနဲ့စမ်းလိုက်တယ်
"အိုးးးးညီလေး အဖျားတွေ တတ်နေတာဘဲ မဖြစ်သေးဘူး တစ်ခုခုလုပ်မှ"
လျင်မြန်စွာဘဲ ထပီး ရေသပတ်တိုက်ပေးရန် ပြင်ဆင်ပီး မိုးလွင်ရဲ့ လက်ကလေးကို တစ်ညလုံး ကိုင်ပီး မိုးလွင်ဘေးမှာ အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်
မနက်ချိန်မှ
"အစ်ကို အစ်ကို စိုးမင်း ထထ ဒီမှာအိပ်ပါ အစ်ကို"
"ဪ အေးညီ ဘယ်ချိန်ရှိပီလဲ"
"မနက်6နာရီ ထိုးပီ အစ်ကို"
"မအိပ်တော့ပါဘူး ညီလေးအတွက် ဆန်ပြုပ်လေးပြုပ်ဖို့ ဈေးသွားပီး ကြက်သားသွားဝယ်လိုက်အုံးမယ် ညီ ညက အရမ်းဖျားနေတာ"
မိုးလွင် တစ်ယောက် စကားပြောတွေ ရပ်တန့်သွားပီး စိုးမင်းကို စိုက်ကြည့်ရင်း မျက်ရည်လည်လာပီး တင်းကြပ်စွာ ဖက်လိုက်တော့တယ်
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ် အစ်ကို ညီ အရမ်းကံကောင်းတယ် အစ်ကို့လို အစ်ကိုတစ်ယောက်ရတာ ကျေးဇူး ကျေးဇူးပါ"
မိုးလွင် ပြောရင်း မျက်ရည် အချို့ကျလာတော့တယ် အားကိုးရာမဲ့ ဖြစ်နေချိန်မှာ အစ်ကိုတစ်ယောက်လို ဖေးမ ကူညီပေးလို့ အရမ်းကျေးဇူးတင်မိနေတော့တယ်
"ညီကလည်းကွာ ခလေးလေးကျလို့ မျက်ရည်တွေ ရပ်တော့နော် ခလေးလေး အခု အစ်ကိုရှိနေပီဘဲ ကဲကဲ ခဏ ညီလေး မျက်နှာသစ်ဖို့ ရေသွားယူပေးမယ် ခဏစောင့်နော်"
စိုးမင်း မိုးလွင် မျက်နှာ သစ်ဖို့အတွက် ရေ တပတ် သပွတ်တံ သွားတိုက်ဆေး အစုံယူပေးပီး
"ညီ အစ်ကို ဈေးသွားလိုက်အုံးမယ်နော်"
"ခဏလေး အစ်ကို ဒီကို ခဏလာအုံး"
"လာပြီဗျာ ဘာပြောမလို့လဲခင်ဗျ"
"အာဘွား ချစ်တယ် ကိုကြီး အရမ်း အရမ်းချစ်တယ်"
မိုးလွင် စိုးမင်းကို ဖက်ပီး အနမ်းတွေ ပေးလိုက်တယ်
စိုးမင်းလည်း ဈေးကို သွားပီး ကြက်သားဝယ် ပြန်လာပီး အိမ်မှာ ကြက်သားဆန်ပြုပ်လေး မိုးလွင် အတွက် မီးဖိုချောင် ဝင်နေတော့တယ်
"ညီလေး ဟောဒီမှာ ဆန်ပြုပ်လေး ရပီ ထ သောက်လိုက်အုံး ပူတုန်းလေးကို"
"ဟားးးမွှေးနေတာဘဲ တို့ ကိုကြီး လုပ်ထားတာကတော့"
"ကဲပါဗျာ သောက်ပါသောက်ပါ ဟိုးဟိုး ခဏနေအုံး ပူသေးတယ် ပေး အစ်ကို လေးအေးခံပေးမယ်"
စိုးမင်း ဟာ မိုးလွင်ကို အရမ်းချစ်မိနေသူတစ်ယောက်ပါ အသက်31သာ ရောက်လာတယ် ချစ်သူ တစ်ခါမျှမထားဖူးပေ မိုးလွင်ကို တစ်သက်လုံး ခေါ်ထားပီး အချစ်တွေကို မိုးလွင်ကို ပုံအပ်ပီး အတူတူ အချိန်တွေကို ကုန်ဆုံးချင်သူတစ်ယောက်ပါ
မိုးလွင်ဟာလဲ မိဘတွေက မွေးထားတာ တစ်ယောက်ထဲဖြစ်သောကြောင့် ညီ အစ်ကိုမောင်နှမ လိုချင်နေတာနဲ့ ယခု အစ်ကို တစ်ယောက်ရတာနဲ့ အရမ်းပင် ပျော်ရွှင်နေရသူပါ
2ယောက်သား တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ခွံ့ကျွေးရင်း ကြည်နူးနေကြတော့တယ်
"ညီ ဒီနေ့ ကျောင်းပိတ်တယ် မလား"
"ဟုတ် ပိတ်တယ် အစ်ကို ဘာဖြစ်လို့လဲ"
"ညီလေးနဲ့ အတူ ဘုရားဖူး သွားချင်လို့ ညီလေး ဘယ်လို သဘောရလဲ"
"ကောင်းတာပေါ့ အစ်ကိုရ သွားကြမယ်လေ အာဘွား"
စိုးမင်းလည်း မိုးလွင်ကို အနမ်းတွေ ရွာသွန်းပေးလိုက်ရင်း
"ညီလေးနော် ကိုယ့်စကားဆို နားမထောင်ဘူး"
"နားထောင်ပါတယ် ကိုကြီးရ"
"ဘာနားထောင်တာ မနေ့က ထီးယူသွားဆိုတာလဲ ယူမသွားဘူး "
"ဟီး အခု နားထောင်ပီ နော် ကိုကြီး "
မိုးလွင်လည်း ကျောင်းပိတ်ရက်ဖြစ်တာနဲ့ စိုးမင်း နဲ့ အတူ ဘုရားဖူးသွားဖို့ ပြင်ဆင်တော့တယ်
"ညီလေး ပီးပီ လားဟ ကြာတာ"
"ကိုကြီးကလည်း ခဏလေးပါ သနပ်ခါးလိမ်းနေလို့ပါ"
"လိမ်းထားလိမ်းထား ပြန်ရောက်ရင် သနပ်ခါး တစ်စက်မှ မကျန်အောင် ဖက်နမ်း ပစ်မယ်"
"ကိုကြီးနော် ဟွန်း"
"ဘာလဲ နမြးရဘူးလား"
"နမ်းပါဂျာ"
"အဲ့တာနောက်ထား လူအရင်ထွက်ခဲ့ပါအုံး ကိုတော်ချော"
"လာပါပြီဗျာ လာပါပြီ ဘာတေလောနေတာလဲ၀"
2ယောက်သား ဘုရားတွေ စုံအောင်ဖူးရင်း ညစာ အတွက် ဟင်းတွေ ဝယ်လာလိုက်ကြတယ်
"ညီ အလုပ် စလိုက်ရအောင်"
"ဘာအလုပ်စမှာလဲ"
"လာခဲ့"
စိုးမင်း မိုးလွင်းကို ရင်ခွင်ထဲမှာ ထည့်ထားပီး အနမ်းတွေ ဆက်တိုက်ပေးတော့တယ် နူတ်ခမ်းတွေကို ဆွဲစုပ်တော့ မိုးလွင်လည်း ပြန်လည် စုပ်နမ်းတော့တယ် လျာချင်း ကစားနေကြရင်း စိုးမင်း မိုးလွင်ရဲ့ နိူ့အုံဆီကို လက်ရောက်သွားတယ် မို့တွေကို လက်နဲ့ အားရပါးရ ချေပေးနေတယ် မိုးလွင် နို့လေးတေ နီရဲလာတယ်
"ညီ အင်္ကျီ ချွတ်ကွာ"
မိုးလွင် အင်္ကျီတွေကို ချွတ်လိုက်တယ် စိုးမင်းရဲ့ အင်္ကျီကိုလည်း ချွတ်လိုက်တယ်
စိုးမင်း နို့တွေကို တစ်ဖက်ပီး တစ်ဖက် တပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင် ဆွဲစို့နေတော့တယ် နစ်ချပ်တချက် သွားလေးနဲ့ မထိတထိလေး ကိုက်လိုက်တယ်
"အိုးးးကို ကောင်းလိုက်တာ ယားတယ် နာတယ် အိုးးးဘယ်လို အရသာမှန်းကို မသိဘူး ကောင်းလိုက်တာ စုပ်စုပ် အို့"
လျာလေးနဲ့ ကလိလိုက် သွားလေးနဲ့ ဖိ ကိုက်လိုက်နဲ့ ဖီးတွေတတ်လာတယ်
"ညီ ကို့လီးကို ကိုင်ပေးအုံး"
မိုးလွင်လည်း ချက်ချင်းဘဲ စိုးမင်းလီးကို ကိုင်လိုက်တယ် ပုဆိုးပေါ်က ကိုင်ရတာကို အရသာ ရှိလွန်းလှတယ် ကိုင်ရတာ ဖီးးရှိတယ် စိုးမင်း ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်တော့ ငေါက်ခနဲ ထလာတယ် လီးကြီးဟာ တစ်ဆက်ဆက်နဲ့ မိုးလွင် လက်ထဲမှာ အစွမ်းကုန်တောင်နေတော့တယ် စိုးမင်းရှေ့မှာ ဒူးထောက်ချလိုက်ပီး စိုးမင်းလီးကို အရင်းထိ ငုံလိုက်တယ်
"အိုးးးးးးကောင်းထာကွာ စုပ်စမ်းပါ စုပ်စုပ် အားးးးးကောင်းတယ်ကွာ စုပ် နာနာလေးစုပ်"
လီးထိပ်ဖူးလေးကို ငုံပီး လျာလေးနဲ့ ရစ်ပတ်လိုက်တယ်
"အို့ ကောင်းမှကောင်းဘဲ အကြောထဲကို စိမ့်ဝင်သွားတာဘဲ အေးအေး အဲ့လိုလေး စုပ် အားးးးးးအင်းးးးအိုးးးးရှီးးးးးကောင်းတယ်ကွာ စုပ်ပါ အစ်ကို့ လီးကို စုပ်ပါ"
ပြွတ်ပြွတ် မြည်အောင် မိုးလွင် အစွမ်းကုန် စိုးမင်းလီးကို စုပ်ပေးတယ် စိုးမင်းလီးဟာလဲ အင်မတန်မှ ကြီးပီး စုပ်ရတာ အရသာကှိလွန်းလှတယ်
"ညီ အစ်ကို့လီး စုပ်ရတာ ကောင်းလား"
"ကောင်းတယ် အင်းး ပြွတ်ပြွတ် ရွတ်ရွတ် ပြွတ် "
"စုပကြှာ စုပြ အိုးးးးးးးအားးးရှီးးးးးဟငြးးးး"
စိုးမင်းလည်း ဖီးတွေ တတ်နေတာနဲ့ မိုးလွင် ခေါင်းကို ကိုင်ပီး မိုးလွင် အရှေ့တိုးချိန် ခါးလေးနဲနဲဆောင့်ပီး ပါးစပ်ကို လိုးတော့တယ်
"အိုးးးးဟင်းးးးကောင်းတယ်ကွာ"
မိုးလွင်လည်း စုပ်ရင်းနဲ့ တချက်တချက် စိုးမင်း ခါးဆောင့်မူကြောင့် လည်မြိုကို တချက်တချက် လာလာထောက်တော့ ပြို့ပြို့လာတယ် ကြာလာတော့ နေတတ်သွားတယ် မပြို့တော့ဘူး လီးကို ငုံစုပ်တတ်သွားပီ
"အားးးးးရှီူးးး ပီးဆတာ့မယ် ညီ ရော့ကွာကော့ရော့ အင်းးးရှီးးးးအစ်ကို ပီးတော့မယ် အင်းးးးးအိုးးးးကောင်းတာကွာ အစ်ကိုပီးပီ"
မိုးလွင် ပါးစပ်ထဲမှာဘဲ သုတ်ရည်တွေ ထည့်လိုက်တယ် မိုးလွင်လဲ စိုးမင်းရဲ့ လီးရည်တွေကို မြိုချလိုက်တယ်
"ကောင်းတယ် ညီရာ"
မိုးလွင်ကို ဖက်ထားလိုက်တော့တယ် မကြာပါဘူး ခဏနဲ့
"ညီ အစ်ကို့လီး ပြန်ထလာပြန်ပီ အစ်ကိုလိုးချင်တယ်ကွာနော် ညိ ညီခံပေးပါ"
မိုးလင်လဲ မဆိုင်းမတွ ကုန်းပေးလိုက်တယ် လီးကို စထွေးစွတ် ဖင်ကို စထွေးစွတ်ပီး တေ့လိုက်တယ်
"ဗျစ်ဗျစ် ဗျစ် အားးးးးးနာတယ် အစ်ကို ပြန်ထုတ်ပေး အဟီးးးးနာတယ်"
"ညီ ခဏဘဲနော် ခဏနေကောင်းသွားမယ် နော်ညီ "
စိုးမင်းလည်း မိုးလွင်ရဲ့ ဖင်ထဲကို လီးဝင်သွားတာကိုကြည့်ပီး ဖီးတွေ အရမ်းတတ်လာတော့တယ် ဖင်ကို တဖြေးဖြေးလေး အသွင်းအထုတ်လုပ်လိုက်တယ်
"ညီ နာသေးလား"
"နဲနဲတော့နာသေးတယ်"
"အစ်ကို ကြမ်းချင်ပီ ကြမ်းတော့မယ်နော်"
"ဖောင်းဖောင်း ဗျစ်ဗျစ် ဘက်ဘက် ဘွတ်ဘွတ်ဘွတ် အင်းးးအိုးးးအားးးးးရော့ကွာရော့ရော့ အားးးးရှီးးးးညီ့ဖင်က လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာကွာ အင်းးးးးးအိုးးးးး"
ပထမတစ်ချီ ပြီးပြီးသားမို့ ဒုတိယ အချီမှာ ပုံစံမျိုးစုံပြောင်းလိုးတယ် အချိန်တွေအကြာကြီးလိုးပီးမှာ
"အားးးးအားးးညီရာညီ့ဖင့်ကအရမ်းလိုးလို့ကောင်းတယ် အားအရမ်းစီကျပ်ပြီးအရမ်းလိုးကောင်းတယ်းးကိုယ့်လရည်တွေအရမ်းထွက်ချင်နေပြီ ပြောရင်းဆယ်ချက်လောက်ဆောင့်ရင်း တဆက်ဆက်နဲ့ အားး အားး အားးလရည်တွေဖင်ထဲပန်းထွက်သွားပါတယ်.......
ဖင်ထဲမှာဘဲ လီးစိမ်ထားလိုက်တယ်
"အားးးအစ်ကို ထုတ်တော့လေ ညီနာတယ်"
"ပလွတ်"ဖင်ထဲကနေ လီးကြီးနဲ့ အတူ လရည်တွေပြန်ထွက်လာတယ်
"ညီရာ ကောင်းလိုက်တာ ချစ်တယ်ကွာ "
တင်းကြပ်စွာတစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ဖက်ထားလိုက်ကြတယ်
နောက်လဲ လိုးလိုက် ချစ်လိုက်ကြရင်း အချိန်တွေကို အတူတူဖြတ်သန်းသွားကြပါတော့တယ်♥️♥️
ချစ်သောသူတိုင်းပေါင်းဖက်နိုင်ကြပါစေ♥️♥️
ရွှင်လန်းချမ်းမြေ့နိုင်ကြပါစေ♥️♥️
-----------------------------------------
<Zawgyi>
အေဆာင္မွဴး ကိုႀကီး
#Credit; S.Y
မိုးလြင္တစ္ေယာက္ 10တန္းေအာင္လို႔ နယ္ကေန ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ကို တကၠသိုလ္တတ္ဖို႔အတြက္ ေရာက္ရွိခဲ့တယ္ နယ္နဲ႔ၿမိဳ႕နဲ႔ အလွမ္းေဝးတဲ့အတြက္ မိုးလြင္ အေဆာင္ငွားေနခဲ့ရတယ္ ေက်ာင္းတြင္းအေဆာင္ကလည္း မိန္းခေလးေတြသာ ထားတဲ့အတြက္ ေက်ာင္းအတြင္းအေဆာင္ေနခြင့္မရခဲ့ဘူး မိုးလြင္ အေဆာင္စေရာက္တည္းက ခိုးခိုးၾကည့္ေနရတဲ့သူတစ္ေယာက္ရွိတယ္ အဲ့ဒီလူနာမည္က စိုးမင္းပါ
စိုးမင္းကေတာ့ အသက္21မွာ ဘြဲ႕ရပီး compatyမွာ အလုက္ဝင္ခဲ့တယ္ ဒါေပမယ့္ မၾကာပါဘူး ဝင္ေငြက နဲတာနဲ႔ အလုက္င ထြက္ပီး အေဆာင္ဖြင့္လိုက္တယ္ အေဆာင္ကလည္း အမ်ိဳးသား သီးသန္႔အေဆာင္ပါ စိုးမင္းဟာ စည္းကမ္းေတာ့ၾကပ္တယ္ သေဘာေကာင္းတယ္ တည္ၿငိမ္တယ္ ေရာေရာေႏွာေႏွာေတာ့မေနဘူး အေဆာင္ဖြင့္ေတာ့ စိုးမင္းရဲ႕အသက္ဟာ31ေရာက္ခဲ့ပါပီ ပထမဆုံး စအဖြင့္မွာဘဲ မိုးလြင္ စိုးမင္းရဲ႕ အေဆာင္မွာ ေရာက္ရွိခဲ့တယ္
မိုးလြင္ဟာ ႐ုပ္ေတာ့မေခ်ာေပ သို႔ေပမယ့္ ရယ္လိုက္ရင္ ခေလးေလးလိုဘဲ ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္ အျပစ္ကင္းတယ္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္သူေလး တစ္ေယာက္ပါ သနပ္ခါးေလးလဲ လိမ္းတတ္ေသးတယ္ စာလည္း ႀကိဳးစားတယ္ အစားအေသာက္လည္း ခင္တြယ္တယ္
မိုးလြင္ အေဆာင္ကို ေရာက္တည္းက ကိုစိုးမင္းကို ခိုးခိုးၾကည့္ေနခဲ့ရတယ္ ကိုစိုးမင္းဟာ ႐ုပ္ရည္တည္ၾကည္ပီး ၾကည့္ေကာင္းတယ္ ေဘာင္းဘီဝတ္တာ ရွားလွတယ္ ပုဆိုးေလးနဲ႔ဘဲ ေနတာမ်ားတယ္ မိုးလြင္ဟာ စိုးမင္းကို "အစ္ကို"လို႔ဘဲ ေခၚေလ့ရွိတယ္
မိုးလြင္ဟာ စိုးမင္းနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေတြ႕မိတိုင္း ၿပဳံးျပေလ့ရွိတယ္ စိုးမင္းလည္း မိုးလြင္ၿပဳံးရင္ တန္ျပန္မူေလးေတာ့ျပန္လာတယ္ ျပန္ၿပဳံးျပတယ္ အၿမဲေတြ႕တိုင္း စိုးမင္းက မိုးလြင္ကို ဘယ္သြားမလို႔လဲ အၿမဲေမးေလ့ရွိတယ္ တစ္ေန႔ မိုးေတြအုံ႔မိူင္းေနခ်ိန္မွာ
"ညီေလး မိုးလြင္ ဘယ္သြားမလို႔လဲ"
"ညီ သူငယ္ခ်င္းေတြက မုန္႔စားရေအာင္ေခၚလို႔ မုန္႔သြားစားၾကမလို႔"
"ဪ ေအးပါ ဒါနဲ႔ မိုးက သိပ္မဟန္ဘူးေနာ္ ထီးယူသြားအုံး"
"မရြာေလာက္ပါဘူး အစ္ကိုရာ ယူသြားေတာ့ဘူး ယူသြားရင္ ထီးက ႐ူတ္ေနမွာ"
"ဘာလဲ အစ်ကို ထီးမိုးလိုက်ခဲ့ရမလား ခ်ခ်ခ်"
"ဟဲဟဲ အစ္ကို အဲ့လိုလိုက္ရင္ ေကာင္းတာေပါ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ဒါ ငါ႔အစ္ကို လို႔ႂကြားလို႔ရတာေပါ႔"
"ႂကြားတယ္ဆိုတာ ေကာင္းတာရွိမွ ႂကြားရမွာေပါ႔ အစ္ကိုက ႐ုပ္ကလည္းဆိုးေနတာကို ညီ့ကို ကဲ့ရဲ႕မွာေပါ႔"
"ကဲ့ရဲ႕လဲ ဘာျဖစ္"
"ဟုပါပီ ဟုပါပီ သြားသြား ေစာေစာျပန္လာ ဟုပီလား ေတာ္ၾကာမိုးမိေနမယ္ ၾကားလား"
"ဟုတ္ အေဆာင္မွဴး"
"ဟင္းဟင္း ဒီကေလးေတာ့ေနာ္"
စိုးမင္းတစ္ေယာက္ မိုးလြင္ကို မွာၾကားေနရင္း မိုးလြင္တစ္ေယာက္ မ်က္စိေရွ႕က ေပ်ာ္ကြယ္ သြားမွ အခန္းထဲကို ဝင္ခဲ့ေတာ့တယ္
"ဪ ညီေလးသာ လိင္တူ စိတ္ဝင္စားရင္ ေကာင္းလိုက္မွာ "
စိုးမင္း အေတြးမ်ားေနရင္း စိုးမင္းလီးဟာ တေျဖးေျဖး ေခါင္းေထာင္လာတယ္
စိုးမင္းရဲ႕ ဖြားဘက္ေတာ္ဟာ မိုးလြင္ကို ျမင္ရင္ အလိုလို ေခါင္းေထာင္လာတယ္ ရင္ေတြလဲ အရမ္းခုန္ေလ့ရွိတယ္
စိုးမင္း ကိုယ့္လီးကိုယ္ကိုင္ရင္း မိုးလြင္ကို မွန္းပီး ထုေနမိေတာ့တယ္ ထုရင္း တစ္ခ်ီ ပီးသြားမွ ေညာင္းလို႔ပမ္းတာနဲ႔ တခါတည္း အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့တယ္
"ေျဗာင္းေျဗာင္းေျဗာင္း"
မိုးေတြသည္းႀကီးမဲႀကီး ရြာမွ စိုးမင္း အိပ္ရာမွ နိူးေတာ့တယ္ အခ်ိန္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ညေန7နာရီ ထိုးေနပီ အဲ့မွ စိုးမင္း မိုးလြင္ ျပန္ေရာက္ပီးလားဆိုတာ အေတြးထဲဝင္လာတာနဲ႔ မိုးလြင္ရဲ႕ အခန္းဘက္ဆီကို လွမ္းလာခဲ့လိုက္တယ္
"ေဂါက္ေဂါက္ေဂါက္ ညီေလးေရ ညီေလး"
အခန္းမွ တုန္႔ျပန္မူမရွိတာနဲ႔ အခန္းတံခါး ဖြင့္ လိုက္တယ္
ဟာ ညီေလး ခုထိ ျပန္မေရာက္ေသးဘူး မိုးေတြကလည္း ရြာလို႔ ညီေလးေတာ့ မိုးမိေတာ့မွာဘဲ
ဒီလိုနဲ႔ စိုးမင္း မိုးလြင္ရဲ႕ အခန္းေရွ႕ကေန ေစာင့္ေနလိုက္တယ္
"ေဟ်ာင့္ေတ ဘာစားအုံးမလဲ"
"ဟာကြာ မင္းကလည္း အစားကလည္း ပုပ္မွပုပ္ စားသေလာက္ မဝတာ မင္းကို ေျပာတာျဖစ္မယ္"
မိုးလြင္နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ စကားလက္စုံေနၾကရင္း
"ဟာ ဒုကၡဘဲ မိုးေတြ ရြာလာပီ ငါ႔ ထီးလည္း မပါဘူး"
"မုန္႔စားအုံးမယ္ေလကြာ"
"ဟာ မရဘူးကြ ျပန္ေတာ့မယ္ မင္းတို႔က နီးနီးေလးရယ္ ငါက ေတာ္ေတာ္လွမ္းတယ္ကြ ျပန္ေတာ့မယ္ ေဟ်ာင့္ေတ"
"ေအးေအး ေျဖးေျဖးသြားအုံး ေခ်ာ္လွဲေနအုံးမယ္"
"ေအးပါကြ ငါ ခေလးမဟုတ္ပါဘူး"
သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေျပာထြက္ အပီးမွာဘဲ
"ဘိုင္း"
"ဟားဟားဟား ေခ်ာ္လဲအုံးမယ္ ေျပာေနတာကို လဲလိုက္ေသးတာ မိျပာယာတို႔ကေတာ့ လုပ္ပီ"
သူငယ္ခ်င္းေတြလဲ မိုးလြင္ကို ဝိုင္းကူ ထူေပးလိုက္တယ္
"ေက်းဇူးဘဲ"
"ရပါတယ္ကြ"
အေဆာင္ကို ျပန္ေတာ့ မိုးလြင္တစ္ေယာက္ ေထာ္နဲ႔ေထာ္နဲ႔နဲ႔ ျပန္ေရာက္ဘာမွ
"ညီ ထီးယူသြားေျပာတယ္သားနဲ႔ "
"ညီလည္း ရြာမယ္ မထင္လို႔ပါ"
"ဒါနဲ႔ ေျခေထာက္က ဘာျဖစ္တာလဲ"
"ဟီး ေခ်ာ္လဲလာတာ"
"ကဲကဲ သြား ေရခ်ိဳး အစ္ကို ေဆးသြားယူပီး လိမ္းေပးမယ္ ဒါနဲ႔ ေခါင္းေျပာင္ေအာင္ သုပ္ေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ အေဆာင္မွဴးဂ်"
"ဟင္းဟင္း"
စိုးသူလည္း သူ့အခန္းကို ျပန္ပီး ေဆးေတြ ျပန္ယူပီး ျပန္လာခဲ့တယ္ အခ်ိန္က8ထိုးေနေလပီ
"ညီေလး ေရခ်ိဳးပီးပီလား"
"ဟုတ္ ပီးပီ အစ္ကို "
"လာ ပီးရင္"
"လာပီး အစ္ကိုက ဘာလုပ္မွာလဲ ေယာက္က်ားချင္းႀကီးကိုေနာ္"
"ဟာ ဘာေတြ ေျပာေနလဲ ေဆးလိမ္းေပးဖို႔ကို"
"ဟီး စတာ ကိုႀကီးကို ခ်စ္လို႔"
"ကဲ ဘယ်နားက နာတာလဲ"
"ဒီနား ေျခဖမိုးက အေၾကာထုံးသြာတာ"
"ဪ လာလာ"
စိုးမင္းဟာ မိုးလြင္ကို ေဆးလူးေပးေတာ့ ေျခေထာင္ကို ေပါင္ေပၚ တင္ပီး လိမ္းေပးတုန္း
"အာ့" မိုးလြင္ တစ္ေယာက္ နာတာနဲ႔ ေျခေထာက္ ဆန္႔ထည့္လိုက္တာ စိုးမင္းရဲ႕ လီးကို သြားကန္မိေတာ့တယ္
"အိုးးးနာတာကွာ ဘာလုပၾတာလဲ ညီရာ"
"ေဆာ္တီးေဆာတီး ညီ နာလို႔ ေျခေထာက္ ကန္သလို ျဖစ္သြားတာ ဟီး ဒါနဲ႔ ျပစမ္း"
မိုးလြင္ မေျပာမဆို စိုးမင္းရဲ႕ လီးကို ဖမ္းကိုင္ လိုက္တယ္
"အယ္ ေတာင္ေနတာဘဲ အစ္ကို ဘာလို႔ေတာင္ေနတာလဲ"
"အစ္ကိုေလ အမွန္တိုင္း ဝန္ခံရရင္ ညီ့ကို ခ်စ္လို႔"
ေျပာရင္းဘဲ စိုးမင္း မိုးလြင္ကို သူ့ရင္ခြင္ထဲမွာ ေပြ႕ဖက္ထားရင္း ရင္ဖြင္ေတာ့တယ္
"ညီ အစ္ကို ညီ့ကို ခ်စ္တယ္ ကိုယ့္ကို လက္ခံေပးပါေနာ္ ညီ"
မိုးလြင္လဲ ေၾကာင္ေတာ့သြားမိတယ္ သူ ခိုးခိုးၾကည့္ေနသူက သူ့ကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ အိပ္မက္ဟုလားဟု ေအာက္ေမ့မိတယ္
"ဟင္ ဟင္"
"ဘာ ဟင္ တာလဲ ညီ အစ္ကို႔ကို မခ်စ္ဘူးလား အစ္ကို သိပါတယ္ အစ္ကို႔လို ႐ုပ္ဆိုးဆိုးအသက္ႀကီးႀကီးကို ညီ ဘယ္ခ်စ္ႏိုက္ပါ႔မလဲ ကိုယ္ဘက္ကဘဲ တစ္ဖက္သက္ ခ်စ္ေနရေတာ့မွာေပါ႔"
စိုးမင္း တစ္ေယာက္ မိုးလြင္ကို စကားေတြနဲ႔ အပီ ခ်ဳပ္ေနေတာ့တယ္
"႐ုပ္မဆိုးပါဘူး အစ္ကိုရ အသက္ကလည္း ႀကီးပါဘူး31ရွိေသးတာ"
"ဒါဆို ညီ အစ္ကို႔ကို ခ်စ္လား"
"ညီ အစ္ကို႔ကို ခ်စ္တယ္ စေတြ႕တည္းက အစ္ကို႔ကို ခိုးခိုးၾကည့္ပီး ရင္ခုန္ခဲ့ရတဲ့သူပါ"
"တကယ္ ခ်စ္တယ္ကြာ ႁပြတ္ႁပြတ္"
စိုးမင္း မိုးလြင္ကို အနမ္းမိုးေတြ ရြာခ်ေပးလိုက္တယ္
"ညီေတာ့ မိုး2မိုးမိေနပီ"
"ဘာကို မိုး2မိုးလဲ ညီ"
"ခဏာက မိုးေရ အခုက အနမ္းမိုး"
"ဟားဟား ခ်စ္တယ္ကြာ ဒီမယ္ ကိုင္ၾကည့္ပါအုံး"
စိုးမင္း မိုးလြင္လက္ကို ယူပီး သူ့လီးေပၚ တင္ေပးလိုက္တယ္
"ဟြန္း လူဆိုးႀကီး ဒီေကာင္ေလးေနာ္ ဘာလို႔ ထလာရတာလဲ ကိုက္မွာဂ်"
"ညီ ဒီေကာင္ေလးက အနီးကပ္ေျပာမွ ၾကားရတာ "
"ဘာဆိုင္လို႔လဲ"
"ဆိုင္တယ္ မယုံရင္ ေျပာၾကည့္"
မိုးလြင္ စိုးမင္း လီးအနား ႏူတ္ခမ္းေလးနဲ႔ မထိတထိေလး ေျပာလိုက္တယ္
"ေကာင္ေလး ဘာလို႔ထလာတာလဲ ငါ႔ကို ခ်စ္လို႔လား"
စိုးမင္းလီးဟာ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနေတာ့တယ္
"ဘယ္မလဲ စကားလဲ ျပန္မေျပာဘူး"
"မျမင္လိုက္ဘူးလား ဒီမွာ ေခါင္းၿငိမ့္ျပေနတယ္ ညီ့ကို ခ်စ္လို႔ပါတဲ့"
"လူဆိုးႀကီး ညီ ခ်မ္းတယ္"
"လာဗ်ာ ညီေလး ခ်မ္းရင္ ကိုႀကီးရင္ခြင္ထဲ လာေမွးစက္"
မိုးလြင္ စိုးမင္းရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲမွာ တစ္ညတာ အိပ္စက္ခဲ့ေတာ့တယ္♥️♥️
"ဟင္းးဟင္းးးအင္းးအင္းးးဟင္းး"
ညသန္းေခါင္ယံ အခ်ိန္မွာ ၿငီးသံေတြကို စိုးမင္းတစ္ေယာက္ၾကားလိုက္ရတယ္ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ ထၾကည့္လိုက္မွ
"ဟင္ ညီေလး ၿငီးေနတာဘဲ"
ျဖတ္ခနဲ မိုးလြင္ နဖူးေပၚ လက္ကေလးနဲ႔စမ္းလိုက္တယ္
"အိုးးးးညီေလး အဖ်ားေတြ တတ္ေနတာဘဲ မျဖစ္ေသးဘူး တစ္ခုခုလုပ္မွ"
လ်င္ျမန္စြာဘဲ ထပီး ေရသပတ္တိုက္ေပးရန္ ျပင္ဆင္ပီး မိုးလြင္ရဲ႕ လက္ကေလးကို တစ္ညလုံး ကိုင္ပီး မိုးလြင္ေဘးမွာ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့တယ္
မနက္ခ်ိန္မွ
"အစ္ကို အစ္ကို စိုးမင္း ထထ ဒီမွာအိပ္ပါ အစ္ကို"
"ဪ ေအးညီ ဘယ္ခ်ိန္ရွိပီလဲ"
"မနက္6နာရီ ထိုးပီ အစ္ကို"
"မအိပ္ေတာ့ပါဘူး ညီေလးအတြက္ ဆန္ျပဳပ္ေလးျပဳပ္ဖို႔ ေဈးသြားပီး ၾကက္သားသြားဝယ္လိုက္အုံးမယ္ ညီ ညက အရမ္းဖ်ားေနတာ"
မိုးလြင္ တစ္ေယာက္ စကားေျပာေတြ ရပ္တန္႔သြားပီး စိုးမင္းကို စိုက္ၾကည့္ရင္း မ်က္ရည္လည္လာပီး တင္းၾကပ္စြာ ဖက္လိုက္ေတာ့တယ္
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အစ္ကို ညီ အရမ္းကံေကာင္းတယ္ အစ္ကို႔လို အစ္ကိုတစ္ေယာက္ရတာ ေက်းဇူး ေက်းဇူးပါ"
မိုးလြင္ ေျပာရင္း မ်က္ရည္ အခ်ိဳ႕က်လာေတာ့တယ္ အားကိုးရာမဲ့ ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ အစ္ကိုတစ္ေယာက္လို ေဖးမ ကူညီေပးလို႔ အရမ္းေက်းဇူးတင္မိေနေတာ့တယ္
"ညီကလည္းကြာ ခေလးေလးက်လို႔ မ်က္ရည္ေတြ ရပ္ေတာ့ေနာ္ ခေလးေလး အခု အစ္ကိုရွိေနပီဘဲ ကဲကဲ ခဏ ညီေလး မ်က္ႏွာသစ္ဖို႔ ေရသြားယူေပးမယ္ ခဏေစာင့္ေနာ္"
စိုးမင္း မိုးလြင္ မ်က္ႏွာ သစ္ဖို႔အတြက္ ေရ တပတ္ သပြတ္တံ သြားတိုက္ေဆး အစုံယူေပးပီး
"ညီ အစ္ကို ေဈးသြားလိုက္အုံးမယ္ေနာ္"
"ခဏေလး အစ္ကို ဒီကို ခဏလာအုံး"
"လာၿပီဗ်ာ ဘာေျပာမလို႔လဲခင္ဗ်"
"အာဘြား ခ်စ္တယ္ ကိုႀကီး အရမ္း အရမ္းခ်စ္တယ္"
မိုးလြင္ စိုးမင္းကို ဖက္ပီး အနမ္းေတြ ေပးလိုက္တယ္
စိုးမင္းလည္း ေဈးကို သြားပီး ၾကက္သားဝယ္ ျပန္လာပီး အိမ္မွာ ၾကက္သားဆန္ျပဳပ္ေလး မိုးလြင္ အတြက္ မီးဖိုေခ်ာင္ ဝင္ေနေတာ့တယ္
"ညီေလး ေဟာဒီမွာ ဆန္ျပဳပ္ေလး ရပီ ထ ေသာက္လိုက္အုံး ပူတုန္းေလးကို"
"ဟားးးေမႊးေနတာဘဲ တို႔ ကိုႀကီး လုပ္ထားတာကေတာ့"
"ကဲပါဗ်ာ ေသာက္ပါေသာက္ပါ ဟိုးဟိုး ခဏေနအုံး ပူေသးတယ္ ေပး အစ္ကို ေလးေအးခံေပးမယ္"
စိုးမင္း ဟာ မိုးလြင္ကို အရမ္းခ်စ္မိေနသူတစ္ေယာက္ပါ အသက္31သာ ေရာက္လာတယ္ ခ်စ္သူ တစ္ခါမွ်မထားဖူးေပ မိုးလြင္ကို တစ္သက္လုံး ေခၚထားပီး အခ်စ္ေတြကို မိုးလြင္ကို ပုံအပ္ပီး အတူတူ အခ်ိန္ေတြကို ကုန္ဆုံးခ်င္သူတစ္ေယာက္ပါ
မိုးလြင္ဟာလဲ မိဘေတြက ေမြးထားတာ တစ္ေယာက္ထဲျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ညီ အစ္ကိုေမာင္ႏွမ လိုခ်င္ေနတာနဲ႔ ယခု အစ္ကို တစ္ေယာက္ရတာနဲ႔ အရမ္းပင္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနရသူပါ
2ေယာက္သား တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ခြံ႕ေကြၽးရင္း ၾကည္ႏူးေနၾကေတာ့တယ္
"ညီ ဒီေန႔ ေက်ာင္းပိတ္တယ္ မလား"
"ဟုတ္ ပိတ္တယ္ အစ္ကို ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"ညီေလးနဲ႔ အတူ ဘုရားဖူး သြားခ်င္လို႔ ညီေလး ဘယ္လို သေဘာရလဲ"
"ေကာင္းတာေပါ႔ အစ္ကိုရ သြားၾကမယ္ေလ အာဘြား"
စိုးမင္းလည္း မိုးလြင္ကို အနမ္းေတြ ရြာသြန္းေပးလိုက္ရင္း
"ညီေလးေနာ္ ကိုယ့္စကားဆို နားမေထာင္ဘူး"
"နားေထာင္ပါတယ္ ကိုႀကီးရ"
"ဘာနားေထာင္တာ မေန႔က ထီးယူသြားဆိုတာလဲ ယူမသြားဘူး "
"ဟီး အခု နားေထာင္ပီ ေနာ္ ကိုႀကီး "
မိုးလြင္လည္း ေက်ာင္းပိတ္ရက္ျဖစ္တာနဲ႔ စိုးမင္း နဲ႔ အတူ ဘုရားဖူးသြားဖို႔ ျပင္ဆင္ေတာ့တယ္
"ညီေလး ပီးပီ လားဟ ၾကာတာ"
"ကိုႀကီးကလည္း ခဏေလးပါ သနပ္ခါးလိမ္းေနလို႔ပါ"
"လိမ္းထားလိမ္းထား ျပန္ေရာက္ရင္ သနပ္ခါး တစ္စက္မွ မက်န္ေအာင္ ဖက္နမ္း ပစ္မယ္"
"ကိုႀကီးေနာ္ ဟြန္း"
"ဘာလဲ နျမးရဘူးလား"
"နမ္းပါဂ်ာ"
"အဲ့တာေနာက္ထား လူအရင္ထြက္ခဲ့ပါအုံး ကိုေတာ္ေခ်ာ"
"လာပါၿပီဗ်ာ လာပါၿပီ ဘာေတေလာေနတာလဲ၀"
2ေယာက္သား ဘုရားေတြ စုံေအာင္ဖူးရင္း ညစာ အတြက္ ဟင္းေတြ ဝယ္လာလိုက္ၾကတယ္
"ညီ အလုပ္ စလိုက္ရေအာင္"
"ဘာအလုပ္စမွာလဲ"
"လာခဲ့"
စိုးမင္း မိုးလြင္းကို ရင္ခြင္ထဲမွာ ထည့္ထားပီး အနမ္းေတြ ဆက္တိုက္ေပးေတာ့တယ္ ႏူတ္ခမ္းေတြကို ဆြဲစုပ္ေတာ့ မိုးလြင္လည္း ျပန္လည္ စုပ္နမ္းေတာ့တယ္ လ်ာခ်င္း ကစားေနၾကရင္း စိုးမင္း မိုးလြင္ရဲ႕ နိူ႔အုံဆီကို လက္ေရာက္သြားတယ္ မို႔ေတြကို လက္နဲ႔ အားရပါးရ ေခ်ေပးေနတယ္ မိုးလြင္ ႏို႔ေလးေတ နီရဲလာတယ္
"ညီ အကႌ် ခြၽတ္ကြာ"
မိုးလြင္ အကႌ်ေတြကို ခြၽတ္လိုက္တယ္ စိုးမင္းရဲ႕ အကႌ်ကိုလည္း ခြၽတ္လိုက္တယ္
စိုးမင္း ႏို႔ေတြကို တစ္ဖက္ပီး တစ္ဖက္ တႁပြတ္ႁပြတ္ျမည္ေအာင္ ဆြဲစို႔ေနေတာ့တယ္ နစ္ခ်ပ္တခ်က္ သြားေလးနဲ႔ မထိတထိေလး ကိုက္လိုက္တယ္
"အိုးးးကို ေကာင္းလိုက္တာ ယားတယ္ နာတယ္ အိုးးးဘယ္လို အရသာမွန္းကို မသိဘူး ေကာင္းလိုက္တာ စုပ္စုပ္ အို႔"
လ်ာေလးနဲ႔ ကလိလိုက္ သြားေလးနဲ႔ ဖိ ကိုက္လိုက္နဲ႔ ဖီးေတြတတ္လာတယ္
"ညီ ကို႔လီးကို ကိုင္ေပးအုံး"
မိုးလြင္လည္း ခ်က္ခ်င္းဘဲ စိုးမင္းလီးကို ကိုင္လိုက္တယ္ ပုဆိုးေပၚက ကိုင္ရတာကို အရသာ ရွိလြန္းလွတယ္ ကိုင္ရတာ ဖီးးရွိတယ္ စိုးမင္း ပုဆိုးကို ခြၽတ္ခ်လိုက္ေတာ့ ေငါက္ခနဲ ထလာတယ္ လီးႀကီးဟာ တစ္ဆက္ဆက္နဲ႔ မိုးလြင္ လက္ထဲမွာ အစြမ္းကုန္ေတာင္ေနေတာ့တယ္ စိုးမင္းေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ခ်လိုက္ပီး စိုးမင္းလီးကို အရင္းထိ ငုံလိုက္တယ္
"အိုးးးးးးေကာင္းထာကြာ စုပ္စမ္းပါ စုပ္စုပ္ အားးးးးေကာင္းတယ္ကြာ စုပ္ နာနာေလးစုပ္"
လီးထိပ္ဖူးေလးကို ငုံပီး လ်ာေလးနဲ႔ ရစ္ပတ္လိုက္တယ္
"အို႔ ေကာင္းမွေကာင္းဘဲ အေၾကာထဲကို စိမ့္ဝင္သြားတာဘဲ ေအးေအး အဲ့လိုေလး စုပ္ အားးးးးးအင္းးးးအိုးးးးရွီးးးးးေကာင္းတယ္ကြာ စုပ္ပါ အစ္ကို႔ လီးကို စုပ္ပါ"
ႁပြတ္ႁပြတ္ ျမည္ေအာင္ မိုးလြင္ အစြမ္းကုန္ စိုးမင္းလီးကို စုပ္ေပးတယ္ စိုးမင္းလီးဟာလဲ အင္မတန္မွ ႀကီးပီး စုပ္ရတာ အရသာကွိလြန္းလွတယ္
"ညီ အစ္ကို႔လီး စုပ္ရတာ ေကာင္းလား"
"ေကာင္းတယ္ အင္းး ႁပြတ္ႁပြတ္ ရြတ္ရြတ္ ႁပြတ္ "
"စုပၾကႇာ စုျပ အိုးးးးးးးအားးးရွီးးးးးဟျငးးးး"
စိုးမင္းလည္း ဖီးေတြ တတ္ေနတာနဲ႔ မိုးလြင္ ေခါင္းကို ကိုင္ပီး မိုးလြင္ အေရွ႕တိုးခ်ိန္ ခါးေလးနဲနဲေဆာင့္ပီး ပါးစပ္ကို လိုးေတာ့တယ္
"အိုးးးးဟင္းးးးေကာင္းတယ္ကြာ"
မိုးလြင္လည္း စုပ္ရင္းနဲ႔ တခ်က္တခ်က္ စိုးမင္း ခါးေဆာင့္မူေၾကာင့္ လည္ၿမိဳကို တခ်က္တခ်က္ လာလာေထာက္ေတာ့ ၿပိဳ႕ၿပိဳ႕လာတယ္ ၾကာလာေတာ့ ေနတတ္သြားတယ္ မၿပိဳ႕ေတာ့ဘူး လီးကို ငုံစုပ္တတ္သြားပီ
"အားးးးးရွီဴးးး ပီးဆတာ့မယ္ ညီ ေရာ့ကြာေကာ့ေရာ့ အင္းးးရွီးးးးအစ္ကို ပီးေတာ့မယ္ အင္းးးးးအိုးးးးေကာင္းတာကြာ အစ္ကိုပီးပီ"
မိုးလြင္ ပါးစပ္ထဲမွာဘဲ သုတ္ရည္ေတြ ထည့္လိုက္တယ္ မိုးလြင္လဲ စိုးမင္းရဲ႕ လီးရည္ေတြကို ၿမိဳခ်လိုက္တယ္
"ေကာင္းတယ္ ညီရာ"
မိုးလြင္ကို ဖက္ထားလိုက္ေတာ့တယ္ မၾကာပါဘူး ခဏနဲ႔
"ညီ အစ္ကို႔လီး ျပန္ထလာျပန္ပီ အစ္ကိုလိုးခ်င္တယ္ကြာေနာ္ ညိ ညီခံေပးပါ"
မိုးလင္လဲ မဆိုင္းမတြ ကုန္းေပးလိုက္တယ္ လီးကို စေထြးစြတ္ ဖင္ကို စေထြးစြတ္ပီး ေတ့လိုက္တယ္
"ဗ်စ္ဗ်စ္ ဗ်စ္ အားးးးးးနာတယ္ အစ္ကို ျပန္ထုတ္ေပး အဟီးးးးနာတယ္"
"ညီ ခဏဘဲေနာ္ ခဏေနေကာင္းသြားမယ္ ေနာ္ညီ "
စိုးမင္းလည္း မိုးလြင္ရဲ႕ ဖင္ထဲကို လီးဝင္သြားတာကိုၾကည့္ပီး ဖီးေတြ အရမ္းတတ္လာေတာ့တယ္ ဖင္ကို တေျဖးေျဖးေလး အသြင္းအထုတ္လုပ္လိုက္တယ္
"ညီ နာေသးလား"
"နဲနဲေတာ့နာေသးတယ္"
"အစ္ကို ၾကမ္းခ်င္ပီ ၾကမ္းေတာ့မယ္ေနာ္"
"ေဖာင္းေဖာင္း ဗ်စ္ဗ်စ္ ဘက္ဘက္ ဘြတ္ဘြတ္ဘြတ္ အင္းးးအိုးးးအားးးးးေရာ့ကြာေရာ့ေရာ့ အားးးးရွီးးးးညီ့ဖင္က လိုးလို႔ေကာင္းလိုက္တာကြာ အင္းးးးးးအိုးးးးး"
ပထမတစ္ခ်ီ ၿပီးၿပီးသားမို႔ ဒုတိယ အခ်ီမွာ ပုံစံမ်ိဳးစုံေျပာင္းလိုးတယ္ အခ်ိန္ေတြအၾကာႀကီးလိုးပီးမွာ
"အားးးးအားးးညီရာညီ့ဖင့္ကအရမ္းလိုးလို႔ေကာင္းတယ္ အားအရမ္းစီက်ပ္ၿပီးအရမ္းလိုးေကာင္းတယ္းးကိုယ့္လရည္ေတြအရမ္းထြက္ခ်င္ေနၿပီ ေျပာရင္းဆယ္ခ်က္ေလာက္ေဆာင့္ရင္း တဆက္ဆက္နဲ႔ အားး အားး အားးလရည္ေတြဖင္ထဲပန္းထြက္သြားပါတယ္.......
ဖင္ထဲမွာဘဲ လီးစိမ္ထားလိုက္တယ္
"အားးးအစ္ကို ထုတ္ေတာ့ေလ ညီနာတယ္"
"ပလြတ္"ဖင္ထဲကေန လီးႀကီးနဲ႔ အတူ လရည္ေတြျပန္ထြက္လာတယ္
"ညီရာ ေကာင္းလိုက္တာ ခ်စ္တယ္ကြာ "
တင္းၾကပ္စြာတစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ဖက္ထားလိုက္ၾကတယ္
ေနာက္လဲ လိုးလိုက္ ခ်စ္လိုက္ၾကရင္း အခ်ိန္ေတြကို အတူတူျဖတ္သန္းသြားၾကပါေတာ့တယ္♥️♥️
ခ်စ္ေသာသူတိုင္းေပါင္းဖက္ႏိုင္ၾကပါေစ♥️♥️
ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ႏိုင္ၾကပါေစ♥️♥️
-----------------------------------------
အဆောင်မှူး ကိုကြီး
#Credit; S.Y
မိုးလွင်တစ်ယောက် 10တန်းအောင်လို့ နယ်ကနေ မြို့တစ်မြို့ကို တက္ကသိုလ်တတ်ဖို့အတွက် ရောက်ရှိခဲ့တယ် နယ်နဲ့မြို့နဲ့ အလှမ်းဝေးတဲ့အတွက် မိုးလွင် အဆောင်ငှားနေခဲ့ရတယ် ကျောင်းတွင်းအဆောင်ကလည်း မိန်းခလေးတွေသာ ထားတဲ့အတွက် ကျောင်းအတွင်းအဆောင်နေခွင့်မရခဲ့ဘူး မိုးလွင် အဆောင်စရောက်တည်းက ခိုးခိုးကြည့်နေရတဲ့သူတစ်ယောက်ရှိတယ် အဲ့ဒီလူနာမည်က စိုးမင်းပါ
စိုးမင်းကတော့ အသက်21မှာ ဘွဲ့ရပီး compatyမှာ အလုက်ဝင်ခဲ့တယ် ဒါပေမယ့် မကြာပါဘူး ဝင်ငွေက နဲတာနဲ့ အလုက်င ထွက်ပီး အဆောင်ဖွင့်လိုက်တယ် အဆောင်ကလည်း အမျိုးသား သီးသန့်အဆောင်ပါ စိုးမင်းဟာ စည်းကမ်းတော့ကြပ်တယ် သဘောကောင်းတယ် တည်ငြိမ်တယ် ရောရောနှောနှောတော့မနေဘူး အဆောင်ဖွင့်တော့ စိုးမင်းရဲ့အသက်ဟာ31ရောက်ခဲ့ပါပီ ပထမဆုံး စအဖွင့်မှာဘဲ မိုးလွင် စိုးမင်းရဲ့ အဆောင်မှာ ရောက်ရှိခဲ့တယ်
မိုးလွင်ဟာ ရုပ်တော့မချောပေ သို့ပေမယ့် ရယ်လိုက်ရင် ခလေးလေးလိုဘဲ ချစ်စရာကောင်းတယ် အပြစ်ကင်းတယ် ပျော်ပျော်နေတတ်သူလေး တစ်ယောက်ပါ သနပ်ခါးလေးလဲ လိမ်းတတ်သေးတယ် စာလည်း ကြိုးစားတယ် အစားအသောက်လည်း ခင်တွယ်တယ်
မိုးလွင် အဆောင်ကို ရောက်တည်းက ကိုစိုးမင်းကို ခိုးခိုးကြည့်နေခဲ့ရတယ် ကိုစိုးမင်းဟာ ရုပ်ရည်တည်ကြည်ပီး ကြည့်ကောင်းတယ် ဘောင်းဘီဝတ်တာ ရှားလှတယ် ပုဆိုးလေးနဲ့ဘဲ နေတာများတယ် မိုးလွင်ဟာ စိုးမင်းကို "အစ်ကို"လို့ဘဲ ခေါ်လေ့ရှိတယ်
မိုးလွင်ဟာ စိုးမင်းနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင် တွေ့မိတိုင်း ပြုံးပြလေ့ရှိတယ် စိုးမင်းလည်း မိုးလွင်ပြုံးရင် တန်ပြန်မူလေးတော့ပြန်လာတယ် ပြန်ပြုံးပြတယ် အမြဲတွေ့တိုင်း စိုးမင်းက မိုးလွင်ကို ဘယ်သွားမလို့လဲ အမြဲမေးလေ့ရှိတယ် တစ်နေ့ မိုးတွေအုံ့မိူင်းနေချိန်မှာ
"ညီလေး မိုးလွင် ဘယ်သွားမလို့လဲ"
"ညီ သူငယ်ချင်းတွေက မုန့်စားရအောင်ခေါ်လို့ မုန့်သွားစားကြမလို့"
"ဪ အေးပါ ဒါနဲ့ မိုးက သိပ်မဟန်ဘူးနော် ထီးယူသွားအုံး"
"မရွာလောက်ပါဘူး အစ်ကိုရာ ယူသွားတော့ဘူး ယူသွားရင် ထီးက ရူတ်နေမှာ"
"ဘာလဲ အစျကို ထီးမိုးလိုကျခဲ့ရမလား ချချချ"
"ဟဲဟဲ အစ်ကို အဲ့လိုလိုက်ရင် ကောင်းတာပေါ့ သူငယ်ချင်းတွေကို ဒါ ငါ့အစ်ကို လို့ကြွားလို့ရတာပေါ့"
"ကြွားတယ်ဆိုတာ ကောင်းတာရှိမှ ကြွားရမှာပေါ့ အစ်ကိုက ရုပ်ကလည်းဆိုးနေတာကို ညီ့ကို ကဲ့ရဲ့မှာပေါ့"
"ကဲ့ရဲ့လဲ ဘာဖြစ်"
"ဟုပါပီ ဟုပါပီ သွားသွား စောစောပြန်လာ ဟုပီလား တော်ကြာမိုးမိနေမယ် ကြားလား"
"ဟုတ် အဆောင်မှူး"
"ဟင်းဟင်း ဒီကလေးတော့နော်"
စိုးမင်းတစ်ယောက် မိုးလွင်ကို မှာကြားနေရင်း မိုးလွင်တစ်ယောက် မျက်စိရှေ့က ပျော်ကွယ် သွားမှ အခန်းထဲကို ဝင်ခဲ့တော့တယ်
"ဪ ညီလေးသာ လိင်တူ စိတ်ဝင်စားရင် ကောင်းလိုက်မှာ "
စိုးမင်း အတွေးများနေရင်း စိုးမင်းလီးဟာ တဖြေးဖြေး ခေါင်းထောင်လာတယ်
စိုးမင်းရဲ့ ဖွားဘက်တော်ဟာ မိုးလွင်ကို မြင်ရင် အလိုလို ခေါင်းထောင်လာတယ် ရင်တွေလဲ အရမ်းခုန်လေ့ရှိတယ်
စိုးမင်း ကိုယ့်လီးကိုယ်ကိုင်ရင်း မိုးလွင်ကို မှန်းပီး ထုနေမိတော့တယ် ထုရင်း တစ်ချီ ပီးသွားမှ ညောင်းလို့ပမ်းတာနဲ့ တခါတည်း အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်
"ဗြောင်းဗြောင်းဗြောင်း"
မိုးတွေသည်းကြီးမဲကြီး ရွာမှ စိုးမင်း အိပ်ရာမှ နိူးတော့တယ် အချိန်ကို ကြည့်လိုက်တော့ ညနေ7နာရီ ထိုးနေပီ အဲ့မှ စိုးမင်း မိုးလွင် ပြန်ရောက်ပီးလားဆိုတာ အတွေးထဲဝင်လာတာနဲ့ မိုးလွင်ရဲ့ အခန်းဘက်ဆီကို လှမ်းလာခဲ့လိုက်တယ်
"ဂေါက်ဂေါက်ဂေါက် ညီလေးရေ ညီလေး"
အခန်းမှ တုန့်ပြန်မူမရှိတာနဲ့ အခန်းတံခါး ဖွင့် လိုက်တယ်
ဟာ ညီလေး ခုထိ ပြန်မရောက်သေးဘူး မိုးတွေကလည်း ရွာလို့ ညီလေးတော့ မိုးမိတော့မှာဘဲ
ဒီလိုနဲ့ စိုးမင်း မိုးလွင်ရဲ့ အခန်းရှေ့ကနေ စောင့်နေလိုက်တယ်
"ဟျောင့်တေ ဘာစားအုံးမလဲ"
"ဟာကွာ မင်းကလည်း အစားကလည်း ပုပ်မှပုပ် စားသလောက် မဝတာ မင်းကို ပြောတာဖြစ်မယ်"
မိုးလွင်နဲ့ သူငယ်ချင်းတွေ စကားလက်စုံနေကြရင်း
"ဟာ ဒုက္ခဘဲ မိုးတွေ ရွာလာပီ ငါ့ ထီးလည်း မပါဘူး"
"မုန့်စားအုံးမယ်လေကွာ"
"ဟာ မရဘူးကွ ပြန်တော့မယ် မင်းတို့က နီးနီးလေးရယ် ငါက တော်တော်လှမ်းတယ်ကွ ပြန်တော့မယ် ဟျောင့်တေ"
"အေးအေး ဖြေးဖြေးသွားအုံး ချော်လှဲနေအုံးမယ်"
"အေးပါကွ ငါ ခလေးမဟုတ်ပါဘူး"
သူငယ်ချင်းတွေကို ပြောထွက် အပီးမှာဘဲ
"ဘိုင်း"
"ဟားဟားဟား ချော်လဲအုံးမယ် ပြောနေတာကို လဲလိုက်သေးတာ မိပြာယာတို့ကတော့ လုပ်ပီ"
သူငယ်ချင်းတွေလဲ မိုးလွင်ကို ဝိုင်းကူ ထူပေးလိုက်တယ်
"ကျေးဇူးဘဲ"
"ရပါတယ်ကွ"
အဆောင်ကို ပြန်တော့ မိုးလွင်တစ်ယောက် ထော်နဲ့ထော်နဲ့နဲ့ ပြန်ရောက်ဘာမှ
"ညီ ထီးယူသွားပြောတယ်သားနဲ့ "
"ညီလည်း ရွာမယ် မထင်လို့ပါ"
"ဒါနဲ့ ခြေထောက်က ဘာဖြစ်တာလဲ"
"ဟီး ချော်လဲလာတာ"
"ကဲကဲ သွား ရေချိုး အစ်ကို ဆေးသွားယူပီး လိမ်းပေးမယ် ဒါနဲ့ ခေါင်းပြောင်အောင် သုပ်နော်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ အဆောင်မှူးဂျ"
"ဟင်းဟင်း"
စိုးသူလည်း သူ့အခန်းကို ပြန်ပီး ဆေးတွေ ပြန်ယူပီး ပြန်လာခဲ့တယ် အချိန်က8ထိုးနေလေပီ
"ညီလေး ရေချိုးပီးပီလား"
"ဟုတ် ပီးပီ အစ်ကို "
"လာ ပီးရင်"
"လာပီး အစ်ကိုက ဘာလုပ်မှာလဲ ယောက်ျားချင်းကြီးကိုနော်"
"ဟာ ဘာတွေ ပြောနေလဲ ဆေးလိမ်းပေးဖို့ကို"
"ဟီး စတာ ကိုကြီးကို ချစ်လို့"
"ကဲ ဘယျနားက နာတာလဲ"
"ဒီနား ခြေဖမိုးက အကြောထုံးသွာတာ"
"ဪ လာလာ"
စိုးမင်းဟာ မိုးလွင်ကို ဆေးလူးပေးတော့ ခြေထောင်ကို ပေါင်ပေါ် တင်ပီး လိမ်းပေးတုန်း
"အာ့" မိုးလွင် တစ်ယောက် နာတာနဲ့ ခြေထောက် ဆန့်ထည့်လိုက်တာ စိုးမင်းရဲ့ လီးကို သွားကန်မိတော့တယ်
"အိုးးးနာတာကှာ ဘာလုပတြာလဲ ညီရာ"
"ဆော်တီးဆောတီး ညီ နာလို့ ခြေထောက် ကန်သလို ဖြစ်သွားတာ ဟီး ဒါနဲ့ ပြစမ်း"
မိုးလွင် မပြောမဆို စိုးမင်းရဲ့ လီးကို ဖမ်းကိုင် လိုက်တယ်
"အယ် တောင်နေတာဘဲ အစ်ကို ဘာလို့တောင်နေတာလဲ"
"အစ်ကိုလေ အမှန်တိုင်း ဝန်ခံရရင် ညီ့ကို ချစ်လို့"
ပြောရင်းဘဲ စိုးမင်း မိုးလွင်ကို သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ ပွေ့ဖက်ထားရင်း ရင်ဖွင်တော့တယ်
"ညီ အစ်ကို ညီ့ကို ချစ်တယ် ကိုယ့်ကို လက်ခံပေးပါနော် ညီ"
မိုးလွင်လဲ ကြောင်တော့သွားမိတယ် သူ ခိုးခိုးကြည့်နေသူက သူ့ကို ချစ်တယ်လို့ ပြောလိုက်တော့ အိပ်မက်ဟုလားဟု အောက်မေ့မိတယ်
"ဟင် ဟင်"
"ဘာ ဟင် တာလဲ ညီ အစ်ကို့ကို မချစ်ဘူးလား အစ်ကို သိပါတယ် အစ်ကို့လို ရုပ်ဆိုးဆိုးအသက်ကြီးကြီးကို ညီ ဘယ်ချစ်နိုက်ပါ့မလဲ ကိုယ်ဘက်ကဘဲ တစ်ဖက်သက် ချစ်နေရတော့မှာပေါ့"
စိုးမင်း တစ်ယောက် မိုးလွင်ကို စကားတွေနဲ့ အပီ ချုပ်နေတော့တယ်
"ရုပ်မဆိုးပါဘူး အစ်ကိုရ အသက်ကလည်း ကြီးပါဘူး31ရှိသေးတာ"
"ဒါဆို ညီ အစ်ကို့ကို ချစ်လား"
"ညီ အစ်ကို့ကို ချစ်တယ် စတွေ့တည်းက အစ်ကို့ကို ခိုးခိုးကြည့်ပီး ရင်ခုန်ခဲ့ရတဲ့သူပါ"
"တကယ် ချစ်တယ်ကွာ ပြွတ်ပြွတ်"
စိုးမင်း မိုးလွင်ကို အနမ်းမိုးတွေ ရွာချပေးလိုက်တယ်
"ညီတော့ မိုး2မိုးမိနေပီ"
"ဘာကို မိုး2မိုးလဲ ညီ"
"ခဏာက မိုးရေ အခုက အနမ်းမိုး"
"ဟားဟား ချစ်တယ်ကွာ ဒီမယ် ကိုင်ကြည့်ပါအုံး"
စိုးမင်း မိုးလွင်လက်ကို ယူပီး သူ့လီးပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ်
"ဟွန်း လူဆိုးကြီး ဒီကောင်လေးနော် ဘာလို့ ထလာရတာလဲ ကိုက်မှာဂျ"
"ညီ ဒီကောင်လေးက အနီးကပ်ပြောမှ ကြားရတာ "
"ဘာဆိုင်လို့လဲ"
"ဆိုင်တယ် မယုံရင် ပြောကြည့်"
မိုးလွင် စိုးမင်း လီးအနား နူတ်ခမ်းလေးနဲ့ မထိတထိလေး ပြောလိုက်တယ်
"ကောင်လေး ဘာလို့ထလာတာလဲ ငါ့ကို ချစ်လို့လား"
စိုးမင်းလီးဟာ တဆတ်ဆတ်တုန်နေတော့တယ်
"ဘယ်မလဲ စကားလဲ ပြန်မပြောဘူး"
"မမြင်လိုက်ဘူးလား ဒီမှာ ခေါင်းငြိမ့်ပြနေတယ် ညီ့ကို ချစ်လို့ပါတဲ့"
"လူဆိုးကြီး ညီ ချမ်းတယ်"
"လာဗျာ ညီလေး ချမ်းရင် ကိုကြီးရင်ခွင်ထဲ လာမှေးစက်"
မိုးလွင် စိုးမင်းရဲ့ ရင်ခွင်ထဲမှာ တစ်ညတာ အိပ်စက်ခဲ့တော့တယ်♥️♥️
"ဟင်းးဟင်းးးအင်းးအင်းးးဟင်းး"
ညသန်းခေါင်ယံ အချိန်မှာ ငြီးသံတွေကို စိုးမင်းတစ်ယောက်ကြားလိုက်ရတယ် အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ ထကြည့်လိုက်မှ
"ဟင် ညီလေး ငြီးနေတာဘဲ"
ဖြတ်ခနဲ မိုးလွင် နဖူးပေါ် လက်ကလေးနဲ့စမ်းလိုက်တယ်
"အိုးးးးညီလေး အဖျားတွေ တတ်နေတာဘဲ မဖြစ်သေးဘူး တစ်ခုခုလုပ်မှ"
လျင်မြန်စွာဘဲ ထပီး ရေသပတ်တိုက်ပေးရန် ပြင်ဆင်ပီး မိုးလွင်ရဲ့ လက်ကလေးကို တစ်ညလုံး ကိုင်ပီး မိုးလွင်ဘေးမှာ အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်
မနက်ချိန်မှ
"အစ်ကို အစ်ကို စိုးမင်း ထထ ဒီမှာအိပ်ပါ အစ်ကို"
"ဪ အေးညီ ဘယ်ချိန်ရှိပီလဲ"
"မနက်6နာရီ ထိုးပီ အစ်ကို"
"မအိပ်တော့ပါဘူး ညီလေးအတွက် ဆန်ပြုပ်လေးပြုပ်ဖို့ ဈေးသွားပီး ကြက်သားသွားဝယ်လိုက်အုံးမယ် ညီ ညက အရမ်းဖျားနေတာ"
မိုးလွင် တစ်ယောက် စကားပြောတွေ ရပ်တန့်သွားပီး စိုးမင်းကို စိုက်ကြည့်ရင်း မျက်ရည်လည်လာပီး တင်းကြပ်စွာ ဖက်လိုက်တော့တယ်
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ် အစ်ကို ညီ အရမ်းကံကောင်းတယ် အစ်ကို့လို အစ်ကိုတစ်ယောက်ရတာ ကျေးဇူး ကျေးဇူးပါ"
မိုးလွင် ပြောရင်း မျက်ရည် အချို့ကျလာတော့တယ် အားကိုးရာမဲ့ ဖြစ်နေချိန်မှာ အစ်ကိုတစ်ယောက်လို ဖေးမ ကူညီပေးလို့ အရမ်းကျေးဇူးတင်မိနေတော့တယ်
"ညီကလည်းကွာ ခလေးလေးကျလို့ မျက်ရည်တွေ ရပ်တော့နော် ခလေးလေး အခု အစ်ကိုရှိနေပီဘဲ ကဲကဲ ခဏ ညီလေး မျက်နှာသစ်ဖို့ ရေသွားယူပေးမယ် ခဏစောင့်နော်"
စိုးမင်း မိုးလွင် မျက်နှာ သစ်ဖို့အတွက် ရေ တပတ် သပွတ်တံ သွားတိုက်ဆေး အစုံယူပေးပီး
"ညီ အစ်ကို ဈေးသွားလိုက်အုံးမယ်နော်"
"ခဏလေး အစ်ကို ဒီကို ခဏလာအုံး"
"လာပြီဗျာ ဘာပြောမလို့လဲခင်ဗျ"
"အာဘွား ချစ်တယ် ကိုကြီး အရမ်း အရမ်းချစ်တယ်"
မိုးလွင် စိုးမင်းကို ဖက်ပီး အနမ်းတွေ ပေးလိုက်တယ်
စိုးမင်းလည်း ဈေးကို သွားပီး ကြက်သားဝယ် ပြန်လာပီး အိမ်မှာ ကြက်သားဆန်ပြုပ်လေး မိုးလွင် အတွက် မီးဖိုချောင် ဝင်နေတော့တယ်
"ညီလေး ဟောဒီမှာ ဆန်ပြုပ်လေး ရပီ ထ သောက်လိုက်အုံး ပူတုန်းလေးကို"
"ဟားးးမွှေးနေတာဘဲ တို့ ကိုကြီး လုပ်ထားတာကတော့"
"ကဲပါဗျာ သောက်ပါသောက်ပါ ဟိုးဟိုး ခဏနေအုံး ပူသေးတယ် ပေး အစ်ကို လေးအေးခံပေးမယ်"
စိုးမင်း ဟာ မိုးလွင်ကို အရမ်းချစ်မိနေသူတစ်ယောက်ပါ အသက်31သာ ရောက်လာတယ် ချစ်သူ တစ်ခါမျှမထားဖူးပေ မိုးလွင်ကို တစ်သက်လုံး ခေါ်ထားပီး အချစ်တွေကို မိုးလွင်ကို ပုံအပ်ပီး အတူတူ အချိန်တွေကို ကုန်ဆုံးချင်သူတစ်ယောက်ပါ
မိုးလွင်ဟာလဲ မိဘတွေက မွေးထားတာ တစ်ယောက်ထဲဖြစ်သောကြောင့် ညီ အစ်ကိုမောင်နှမ လိုချင်နေတာနဲ့ ယခု အစ်ကို တစ်ယောက်ရတာနဲ့ အရမ်းပင် ပျော်ရွှင်နေရသူပါ
2ယောက်သား တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ခွံ့ကျွေးရင်း ကြည်နူးနေကြတော့တယ်
"ညီ ဒီနေ့ ကျောင်းပိတ်တယ် မလား"
"ဟုတ် ပိတ်တယ် အစ်ကို ဘာဖြစ်လို့လဲ"
"ညီလေးနဲ့ အတူ ဘုရားဖူး သွားချင်လို့ ညီလေး ဘယ်လို သဘောရလဲ"
"ကောင်းတာပေါ့ အစ်ကိုရ သွားကြမယ်လေ အာဘွား"
စိုးမင်းလည်း မိုးလွင်ကို အနမ်းတွေ ရွာသွန်းပေးလိုက်ရင်း
"ညီလေးနော် ကိုယ့်စကားဆို နားမထောင်ဘူး"
"နားထောင်ပါတယ် ကိုကြီးရ"
"ဘာနားထောင်တာ မနေ့က ထီးယူသွားဆိုတာလဲ ယူမသွားဘူး "
"ဟီး အခု နားထောင်ပီ နော် ကိုကြီး "
မိုးလွင်လည်း ကျောင်းပိတ်ရက်ဖြစ်တာနဲ့ စိုးမင်း နဲ့ အတူ ဘုရားဖူးသွားဖို့ ပြင်ဆင်တော့တယ်
"ညီလေး ပီးပီ လားဟ ကြာတာ"
"ကိုကြီးကလည်း ခဏလေးပါ သနပ်ခါးလိမ်းနေလို့ပါ"
"လိမ်းထားလိမ်းထား ပြန်ရောက်ရင် သနပ်ခါး တစ်စက်မှ မကျန်အောင် ဖက်နမ်း ပစ်မယ်"
"ကိုကြီးနော် ဟွန်း"
"ဘာလဲ နမြးရဘူးလား"
"နမ်းပါဂျာ"
"အဲ့တာနောက်ထား လူအရင်ထွက်ခဲ့ပါအုံး ကိုတော်ချော"
"လာပါပြီဗျာ လာပါပြီ ဘာတေလောနေတာလဲ၀"
2ယောက်သား ဘုရားတွေ စုံအောင်ဖူးရင်း ညစာ အတွက် ဟင်းတွေ ဝယ်လာလိုက်ကြတယ်
"ညီ အလုပ် စလိုက်ရအောင်"
"ဘာအလုပ်စမှာလဲ"
"လာခဲ့"
စိုးမင်း မိုးလွင်းကို ရင်ခွင်ထဲမှာ ထည့်ထားပီး အနမ်းတွေ ဆက်တိုက်ပေးတော့တယ် နူတ်ခမ်းတွေကို ဆွဲစုပ်တော့ မိုးလွင်လည်း ပြန်လည် စုပ်နမ်းတော့တယ် လျာချင်း ကစားနေကြရင်း စိုးမင်း မိုးလွင်ရဲ့ နိူ့အုံဆီကို လက်ရောက်သွားတယ် မို့တွေကို လက်နဲ့ အားရပါးရ ချေပေးနေတယ် မိုးလွင် နို့လေးတေ နီရဲလာတယ်
"ညီ အင်္ကျီ ချွတ်ကွာ"
မိုးလွင် အင်္ကျီတွေကို ချွတ်လိုက်တယ် စိုးမင်းရဲ့ အင်္ကျီကိုလည်း ချွတ်လိုက်တယ်
စိုးမင်း နို့တွေကို တစ်ဖက်ပီး တစ်ဖက် တပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင် ဆွဲစို့နေတော့တယ် နစ်ချပ်တချက် သွားလေးနဲ့ မထိတထိလေး ကိုက်လိုက်တယ်
"အိုးးးကို ကောင်းလိုက်တာ ယားတယ် နာတယ် အိုးးးဘယ်လို အရသာမှန်းကို မသိဘူး ကောင်းလိုက်တာ စုပ်စုပ် အို့"
လျာလေးနဲ့ ကလိလိုက် သွားလေးနဲ့ ဖိ ကိုက်လိုက်နဲ့ ဖီးတွေတတ်လာတယ်
"ညီ ကို့လီးကို ကိုင်ပေးအုံး"
မိုးလွင်လည်း ချက်ချင်းဘဲ စိုးမင်းလီးကို ကိုင်လိုက်တယ် ပုဆိုးပေါ်က ကိုင်ရတာကို အရသာ ရှိလွန်းလှတယ် ကိုင်ရတာ ဖီးးရှိတယ် စိုးမင်း ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်တော့ ငေါက်ခနဲ ထလာတယ် လီးကြီးဟာ တစ်ဆက်ဆက်နဲ့ မိုးလွင် လက်ထဲမှာ အစွမ်းကုန်တောင်နေတော့တယ် စိုးမင်းရှေ့မှာ ဒူးထောက်ချလိုက်ပီး စိုးမင်းလီးကို အရင်းထိ ငုံလိုက်တယ်
"အိုးးးးးးကောင်းထာကွာ စုပ်စမ်းပါ စုပ်စုပ် အားးးးးကောင်းတယ်ကွာ စုပ် နာနာလေးစုပ်"
လီးထိပ်ဖူးလေးကို ငုံပီး လျာလေးနဲ့ ရစ်ပတ်လိုက်တယ်
"အို့ ကောင်းမှကောင်းဘဲ အကြောထဲကို စိမ့်ဝင်သွားတာဘဲ အေးအေး အဲ့လိုလေး စုပ် အားးးးးးအင်းးးးအိုးးးးရှီးးးးးကောင်းတယ်ကွာ စုပ်ပါ အစ်ကို့ လီးကို စုပ်ပါ"
ပြွတ်ပြွတ် မြည်အောင် မိုးလွင် အစွမ်းကုန် စိုးမင်းလီးကို စုပ်ပေးတယ် စိုးမင်းလီးဟာလဲ အင်မတန်မှ ကြီးပီး စုပ်ရတာ အရသာကှိလွန်းလှတယ်
"ညီ အစ်ကို့လီး စုပ်ရတာ ကောင်းလား"
"ကောင်းတယ် အင်းး ပြွတ်ပြွတ် ရွတ်ရွတ် ပြွတ် "
"စုပကြှာ စုပြ အိုးးးးးးးအားးးရှီးးးးးဟငြးးးး"
စိုးမင်းလည်း ဖီးတွေ တတ်နေတာနဲ့ မိုးလွင် ခေါင်းကို ကိုင်ပီး မိုးလွင် အရှေ့တိုးချိန် ခါးလေးနဲနဲဆောင့်ပီး ပါးစပ်ကို လိုးတော့တယ်
"အိုးးးးဟင်းးးးကောင်းတယ်ကွာ"
မိုးလွင်လည်း စုပ်ရင်းနဲ့ တချက်တချက် စိုးမင်း ခါးဆောင့်မူကြောင့် လည်မြိုကို တချက်တချက် လာလာထောက်တော့ ပြို့ပြို့လာတယ် ကြာလာတော့ နေတတ်သွားတယ် မပြို့တော့ဘူး လီးကို ငုံစုပ်တတ်သွားပီ
"အားးးးးရှီူးးး ပီးဆတာ့မယ် ညီ ရော့ကွာကော့ရော့ အင်းးးရှီးးးးအစ်ကို ပီးတော့မယ် အင်းးးးးအိုးးးးကောင်းတာကွာ အစ်ကိုပီးပီ"
မိုးလွင် ပါးစပ်ထဲမှာဘဲ သုတ်ရည်တွေ ထည့်လိုက်တယ် မိုးလွင်လဲ စိုးမင်းရဲ့ လီးရည်တွေကို မြိုချလိုက်တယ်
"ကောင်းတယ် ညီရာ"
မိုးလွင်ကို ဖက်ထားလိုက်တော့တယ် မကြာပါဘူး ခဏနဲ့
"ညီ အစ်ကို့လီး ပြန်ထလာပြန်ပီ အစ်ကိုလိုးချင်တယ်ကွာနော် ညိ ညီခံပေးပါ"
မိုးလင်လဲ မဆိုင်းမတွ ကုန်းပေးလိုက်တယ် လီးကို စထွေးစွတ် ဖင်ကို စထွေးစွတ်ပီး တေ့လိုက်တယ်
"ဗျစ်ဗျစ် ဗျစ် အားးးးးးနာတယ် အစ်ကို ပြန်ထုတ်ပေး အဟီးးးးနာတယ်"
"ညီ ခဏဘဲနော် ခဏနေကောင်းသွားမယ် နော်ညီ "
စိုးမင်းလည်း မိုးလွင်ရဲ့ ဖင်ထဲကို လီးဝင်သွားတာကိုကြည့်ပီး ဖီးတွေ အရမ်းတတ်လာတော့တယ် ဖင်ကို တဖြေးဖြေးလေး အသွင်းအထုတ်လုပ်လိုက်တယ်
"ညီ နာသေးလား"
"နဲနဲတော့နာသေးတယ်"
"အစ်ကို ကြမ်းချင်ပီ ကြမ်းတော့မယ်နော်"
"ဖောင်းဖောင်း ဗျစ်ဗျစ် ဘက်ဘက် ဘွတ်ဘွတ်ဘွတ် အင်းးးအိုးးးအားးးးးရော့ကွာရော့ရော့ အားးးးရှီးးးးညီ့ဖင်က လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာကွာ အင်းးးးးးအိုးးးးး"
ပထမတစ်ချီ ပြီးပြီးသားမို့ ဒုတိယ အချီမှာ ပုံစံမျိုးစုံပြောင်းလိုးတယ် အချိန်တွေအကြာကြီးလိုးပီးမှာ
"အားးးးအားးးညီရာညီ့ဖင့်ကအရမ်းလိုးလို့ကောင်းတယ် အားအရမ်းစီကျပ်ပြီးအရမ်းလိုးကောင်းတယ်းးကိုယ့်လရည်တွေအရမ်းထွက်ချင်နေပြီ ပြောရင်းဆယ်ချက်လောက်ဆောင့်ရင်း တဆက်ဆက်နဲ့ အားး အားး အားးလရည်တွေဖင်ထဲပန်းထွက်သွားပါတယ်.......
ဖင်ထဲမှာဘဲ လီးစိမ်ထားလိုက်တယ်
"အားးးအစ်ကို ထုတ်တော့လေ ညီနာတယ်"
"ပလွတ်"ဖင်ထဲကနေ လီးကြီးနဲ့ အတူ လရည်တွေပြန်ထွက်လာတယ်
"ညီရာ ကောင်းလိုက်တာ ချစ်တယ်ကွာ "
တင်းကြပ်စွာတစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ဖက်ထားလိုက်ကြတယ်
နောက်လဲ လိုးလိုက် ချစ်လိုက်ကြရင်း အချိန်တွေကို အတူတူဖြတ်သန်းသွားကြပါတော့တယ်♥️♥️
ချစ်သောသူတိုင်းပေါင်းဖက်နိုင်ကြပါစေ♥️♥️
ရွှင်လန်းချမ်းမြေ့နိုင်ကြပါစေ♥️♥️
-----------------------------------------
<Zawgyi>
အေဆာင္မွဴး ကိုႀကီး
#Credit; S.Y
မိုးလြင္တစ္ေယာက္ 10တန္းေအာင္လို႔ နယ္ကေန ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ကို တကၠသိုလ္တတ္ဖို႔အတြက္ ေရာက္ရွိခဲ့တယ္ နယ္နဲ႔ၿမိဳ႕နဲ႔ အလွမ္းေဝးတဲ့အတြက္ မိုးလြင္ အေဆာင္ငွားေနခဲ့ရတယ္ ေက်ာင္းတြင္းအေဆာင္ကလည္း မိန္းခေလးေတြသာ ထားတဲ့အတြက္ ေက်ာင္းအတြင္းအေဆာင္ေနခြင့္မရခဲ့ဘူး မိုးလြင္ အေဆာင္စေရာက္တည္းက ခိုးခိုးၾကည့္ေနရတဲ့သူတစ္ေယာက္ရွိတယ္ အဲ့ဒီလူနာမည္က စိုးမင္းပါ
စိုးမင္းကေတာ့ အသက္21မွာ ဘြဲ႕ရပီး compatyမွာ အလုက္ဝင္ခဲ့တယ္ ဒါေပမယ့္ မၾကာပါဘူး ဝင္ေငြက နဲတာနဲ႔ အလုက္င ထြက္ပီး အေဆာင္ဖြင့္လိုက္တယ္ အေဆာင္ကလည္း အမ်ိဳးသား သီးသန္႔အေဆာင္ပါ စိုးမင္းဟာ စည္းကမ္းေတာ့ၾကပ္တယ္ သေဘာေကာင္းတယ္ တည္ၿငိမ္တယ္ ေရာေရာေႏွာေႏွာေတာ့မေနဘူး အေဆာင္ဖြင့္ေတာ့ စိုးမင္းရဲ႕အသက္ဟာ31ေရာက္ခဲ့ပါပီ ပထမဆုံး စအဖြင့္မွာဘဲ မိုးလြင္ စိုးမင္းရဲ႕ အေဆာင္မွာ ေရာက္ရွိခဲ့တယ္
မိုးလြင္ဟာ ႐ုပ္ေတာ့မေခ်ာေပ သို႔ေပမယ့္ ရယ္လိုက္ရင္ ခေလးေလးလိုဘဲ ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္ အျပစ္ကင္းတယ္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္သူေလး တစ္ေယာက္ပါ သနပ္ခါးေလးလဲ လိမ္းတတ္ေသးတယ္ စာလည္း ႀကိဳးစားတယ္ အစားအေသာက္လည္း ခင္တြယ္တယ္
မိုးလြင္ အေဆာင္ကို ေရာက္တည္းက ကိုစိုးမင္းကို ခိုးခိုးၾကည့္ေနခဲ့ရတယ္ ကိုစိုးမင္းဟာ ႐ုပ္ရည္တည္ၾကည္ပီး ၾကည့္ေကာင္းတယ္ ေဘာင္းဘီဝတ္တာ ရွားလွတယ္ ပုဆိုးေလးနဲ႔ဘဲ ေနတာမ်ားတယ္ မိုးလြင္ဟာ စိုးမင္းကို "အစ္ကို"လို႔ဘဲ ေခၚေလ့ရွိတယ္
မိုးလြင္ဟာ စိုးမင္းနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေတြ႕မိတိုင္း ၿပဳံးျပေလ့ရွိတယ္ စိုးမင္းလည္း မိုးလြင္ၿပဳံးရင္ တန္ျပန္မူေလးေတာ့ျပန္လာတယ္ ျပန္ၿပဳံးျပတယ္ အၿမဲေတြ႕တိုင္း စိုးမင္းက မိုးလြင္ကို ဘယ္သြားမလို႔လဲ အၿမဲေမးေလ့ရွိတယ္ တစ္ေန႔ မိုးေတြအုံ႔မိူင္းေနခ်ိန္မွာ
"ညီေလး မိုးလြင္ ဘယ္သြားမလို႔လဲ"
"ညီ သူငယ္ခ်င္းေတြက မုန္႔စားရေအာင္ေခၚလို႔ မုန္႔သြားစားၾကမလို႔"
"ဪ ေအးပါ ဒါနဲ႔ မိုးက သိပ္မဟန္ဘူးေနာ္ ထီးယူသြားအုံး"
"မရြာေလာက္ပါဘူး အစ္ကိုရာ ယူသြားေတာ့ဘူး ယူသြားရင္ ထီးက ႐ူတ္ေနမွာ"
"ဘာလဲ အစ်ကို ထီးမိုးလိုက်ခဲ့ရမလား ခ်ခ်ခ်"
"ဟဲဟဲ အစ္ကို အဲ့လိုလိုက္ရင္ ေကာင္းတာေပါ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ဒါ ငါ႔အစ္ကို လို႔ႂကြားလို႔ရတာေပါ႔"
"ႂကြားတယ္ဆိုတာ ေကာင္းတာရွိမွ ႂကြားရမွာေပါ႔ အစ္ကိုက ႐ုပ္ကလည္းဆိုးေနတာကို ညီ့ကို ကဲ့ရဲ႕မွာေပါ႔"
"ကဲ့ရဲ႕လဲ ဘာျဖစ္"
"ဟုပါပီ ဟုပါပီ သြားသြား ေစာေစာျပန္လာ ဟုပီလား ေတာ္ၾကာမိုးမိေနမယ္ ၾကားလား"
"ဟုတ္ အေဆာင္မွဴး"
"ဟင္းဟင္း ဒီကေလးေတာ့ေနာ္"
စိုးမင္းတစ္ေယာက္ မိုးလြင္ကို မွာၾကားေနရင္း မိုးလြင္တစ္ေယာက္ မ်က္စိေရွ႕က ေပ်ာ္ကြယ္ သြားမွ အခန္းထဲကို ဝင္ခဲ့ေတာ့တယ္
"ဪ ညီေလးသာ လိင္တူ စိတ္ဝင္စားရင္ ေကာင္းလိုက္မွာ "
စိုးမင္း အေတြးမ်ားေနရင္း စိုးမင္းလီးဟာ တေျဖးေျဖး ေခါင္းေထာင္လာတယ္
စိုးမင္းရဲ႕ ဖြားဘက္ေတာ္ဟာ မိုးလြင္ကို ျမင္ရင္ အလိုလို ေခါင္းေထာင္လာတယ္ ရင္ေတြလဲ အရမ္းခုန္ေလ့ရွိတယ္
စိုးမင္း ကိုယ့္လီးကိုယ္ကိုင္ရင္း မိုးလြင္ကို မွန္းပီး ထုေနမိေတာ့တယ္ ထုရင္း တစ္ခ်ီ ပီးသြားမွ ေညာင္းလို႔ပမ္းတာနဲ႔ တခါတည္း အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့တယ္
"ေျဗာင္းေျဗာင္းေျဗာင္း"
မိုးေတြသည္းႀကီးမဲႀကီး ရြာမွ စိုးမင္း အိပ္ရာမွ နိူးေတာ့တယ္ အခ်ိန္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ညေန7နာရီ ထိုးေနပီ အဲ့မွ စိုးမင္း မိုးလြင္ ျပန္ေရာက္ပီးလားဆိုတာ အေတြးထဲဝင္လာတာနဲ႔ မိုးလြင္ရဲ႕ အခန္းဘက္ဆီကို လွမ္းလာခဲ့လိုက္တယ္
"ေဂါက္ေဂါက္ေဂါက္ ညီေလးေရ ညီေလး"
အခန္းမွ တုန္႔ျပန္မူမရွိတာနဲ႔ အခန္းတံခါး ဖြင့္ လိုက္တယ္
ဟာ ညီေလး ခုထိ ျပန္မေရာက္ေသးဘူး မိုးေတြကလည္း ရြာလို႔ ညီေလးေတာ့ မိုးမိေတာ့မွာဘဲ
ဒီလိုနဲ႔ စိုးမင္း မိုးလြင္ရဲ႕ အခန္းေရွ႕ကေန ေစာင့္ေနလိုက္တယ္
"ေဟ်ာင့္ေတ ဘာစားအုံးမလဲ"
"ဟာကြာ မင္းကလည္း အစားကလည္း ပုပ္မွပုပ္ စားသေလာက္ မဝတာ မင္းကို ေျပာတာျဖစ္မယ္"
မိုးလြင္နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ စကားလက္စုံေနၾကရင္း
"ဟာ ဒုကၡဘဲ မိုးေတြ ရြာလာပီ ငါ႔ ထီးလည္း မပါဘူး"
"မုန္႔စားအုံးမယ္ေလကြာ"
"ဟာ မရဘူးကြ ျပန္ေတာ့မယ္ မင္းတို႔က နီးနီးေလးရယ္ ငါက ေတာ္ေတာ္လွမ္းတယ္ကြ ျပန္ေတာ့မယ္ ေဟ်ာင့္ေတ"
"ေအးေအး ေျဖးေျဖးသြားအုံး ေခ်ာ္လွဲေနအုံးမယ္"
"ေအးပါကြ ငါ ခေလးမဟုတ္ပါဘူး"
သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေျပာထြက္ အပီးမွာဘဲ
"ဘိုင္း"
"ဟားဟားဟား ေခ်ာ္လဲအုံးမယ္ ေျပာေနတာကို လဲလိုက္ေသးတာ မိျပာယာတို႔ကေတာ့ လုပ္ပီ"
သူငယ္ခ်င္းေတြလဲ မိုးလြင္ကို ဝိုင္းကူ ထူေပးလိုက္တယ္
"ေက်းဇူးဘဲ"
"ရပါတယ္ကြ"
အေဆာင္ကို ျပန္ေတာ့ မိုးလြင္တစ္ေယာက္ ေထာ္နဲ႔ေထာ္နဲ႔နဲ႔ ျပန္ေရာက္ဘာမွ
"ညီ ထီးယူသြားေျပာတယ္သားနဲ႔ "
"ညီလည္း ရြာမယ္ မထင္လို႔ပါ"
"ဒါနဲ႔ ေျခေထာက္က ဘာျဖစ္တာလဲ"
"ဟီး ေခ်ာ္လဲလာတာ"
"ကဲကဲ သြား ေရခ်ိဳး အစ္ကို ေဆးသြားယူပီး လိမ္းေပးမယ္ ဒါနဲ႔ ေခါင္းေျပာင္ေအာင္ သုပ္ေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ အေဆာင္မွဴးဂ်"
"ဟင္းဟင္း"
စိုးသူလည္း သူ့အခန္းကို ျပန္ပီး ေဆးေတြ ျပန္ယူပီး ျပန္လာခဲ့တယ္ အခ်ိန္က8ထိုးေနေလပီ
"ညီေလး ေရခ်ိဳးပီးပီလား"
"ဟုတ္ ပီးပီ အစ္ကို "
"လာ ပီးရင္"
"လာပီး အစ္ကိုက ဘာလုပ္မွာလဲ ေယာက္က်ားချင္းႀကီးကိုေနာ္"
"ဟာ ဘာေတြ ေျပာေနလဲ ေဆးလိမ္းေပးဖို႔ကို"
"ဟီး စတာ ကိုႀကီးကို ခ်စ္လို႔"
"ကဲ ဘယ်နားက နာတာလဲ"
"ဒီနား ေျခဖမိုးက အေၾကာထုံးသြာတာ"
"ဪ လာလာ"
စိုးမင္းဟာ မိုးလြင္ကို ေဆးလူးေပးေတာ့ ေျခေထာင္ကို ေပါင္ေပၚ တင္ပီး လိမ္းေပးတုန္း
"အာ့" မိုးလြင္ တစ္ေယာက္ နာတာနဲ႔ ေျခေထာက္ ဆန္႔ထည့္လိုက္တာ စိုးမင္းရဲ႕ လီးကို သြားကန္မိေတာ့တယ္
"အိုးးးနာတာကွာ ဘာလုပၾတာလဲ ညီရာ"
"ေဆာ္တီးေဆာတီး ညီ နာလို႔ ေျခေထာက္ ကန္သလို ျဖစ္သြားတာ ဟီး ဒါနဲ႔ ျပစမ္း"
မိုးလြင္ မေျပာမဆို စိုးမင္းရဲ႕ လီးကို ဖမ္းကိုင္ လိုက္တယ္
"အယ္ ေတာင္ေနတာဘဲ အစ္ကို ဘာလို႔ေတာင္ေနတာလဲ"
"အစ္ကိုေလ အမွန္တိုင္း ဝန္ခံရရင္ ညီ့ကို ခ်စ္လို႔"
ေျပာရင္းဘဲ စိုးမင္း မိုးလြင္ကို သူ့ရင္ခြင္ထဲမွာ ေပြ႕ဖက္ထားရင္း ရင္ဖြင္ေတာ့တယ္
"ညီ အစ္ကို ညီ့ကို ခ်စ္တယ္ ကိုယ့္ကို လက္ခံေပးပါေနာ္ ညီ"
မိုးလြင္လဲ ေၾကာင္ေတာ့သြားမိတယ္ သူ ခိုးခိုးၾကည့္ေနသူက သူ့ကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ အိပ္မက္ဟုလားဟု ေအာက္ေမ့မိတယ္
"ဟင္ ဟင္"
"ဘာ ဟင္ တာလဲ ညီ အစ္ကို႔ကို မခ်စ္ဘူးလား အစ္ကို သိပါတယ္ အစ္ကို႔လို ႐ုပ္ဆိုးဆိုးအသက္ႀကီးႀကီးကို ညီ ဘယ္ခ်စ္ႏိုက္ပါ႔မလဲ ကိုယ္ဘက္ကဘဲ တစ္ဖက္သက္ ခ်စ္ေနရေတာ့မွာေပါ႔"
စိုးမင္း တစ္ေယာက္ မိုးလြင္ကို စကားေတြနဲ႔ အပီ ခ်ဳပ္ေနေတာ့တယ္
"႐ုပ္မဆိုးပါဘူး အစ္ကိုရ အသက္ကလည္း ႀကီးပါဘူး31ရွိေသးတာ"
"ဒါဆို ညီ အစ္ကို႔ကို ခ်စ္လား"
"ညီ အစ္ကို႔ကို ခ်စ္တယ္ စေတြ႕တည္းက အစ္ကို႔ကို ခိုးခိုးၾကည့္ပီး ရင္ခုန္ခဲ့ရတဲ့သူပါ"
"တကယ္ ခ်စ္တယ္ကြာ ႁပြတ္ႁပြတ္"
စိုးမင္း မိုးလြင္ကို အနမ္းမိုးေတြ ရြာခ်ေပးလိုက္တယ္
"ညီေတာ့ မိုး2မိုးမိေနပီ"
"ဘာကို မိုး2မိုးလဲ ညီ"
"ခဏာက မိုးေရ အခုက အနမ္းမိုး"
"ဟားဟား ခ်စ္တယ္ကြာ ဒီမယ္ ကိုင္ၾကည့္ပါအုံး"
စိုးမင္း မိုးလြင္လက္ကို ယူပီး သူ့လီးေပၚ တင္ေပးလိုက္တယ္
"ဟြန္း လူဆိုးႀကီး ဒီေကာင္ေလးေနာ္ ဘာလို႔ ထလာရတာလဲ ကိုက္မွာဂ်"
"ညီ ဒီေကာင္ေလးက အနီးကပ္ေျပာမွ ၾကားရတာ "
"ဘာဆိုင္လို႔လဲ"
"ဆိုင္တယ္ မယုံရင္ ေျပာၾကည့္"
မိုးလြင္ စိုးမင္း လီးအနား ႏူတ္ခမ္းေလးနဲ႔ မထိတထိေလး ေျပာလိုက္တယ္
"ေကာင္ေလး ဘာလို႔ထလာတာလဲ ငါ႔ကို ခ်စ္လို႔လား"
စိုးမင္းလီးဟာ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနေတာ့တယ္
"ဘယ္မလဲ စကားလဲ ျပန္မေျပာဘူး"
"မျမင္လိုက္ဘူးလား ဒီမွာ ေခါင္းၿငိမ့္ျပေနတယ္ ညီ့ကို ခ်စ္လို႔ပါတဲ့"
"လူဆိုးႀကီး ညီ ခ်မ္းတယ္"
"လာဗ်ာ ညီေလး ခ်မ္းရင္ ကိုႀကီးရင္ခြင္ထဲ လာေမွးစက္"
မိုးလြင္ စိုးမင္းရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲမွာ တစ္ညတာ အိပ္စက္ခဲ့ေတာ့တယ္♥️♥️
"ဟင္းးဟင္းးးအင္းးအင္းးးဟင္းး"
ညသန္းေခါင္ယံ အခ်ိန္မွာ ၿငီးသံေတြကို စိုးမင္းတစ္ေယာက္ၾကားလိုက္ရတယ္ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ ထၾကည့္လိုက္မွ
"ဟင္ ညီေလး ၿငီးေနတာဘဲ"
ျဖတ္ခနဲ မိုးလြင္ နဖူးေပၚ လက္ကေလးနဲ႔စမ္းလိုက္တယ္
"အိုးးးးညီေလး အဖ်ားေတြ တတ္ေနတာဘဲ မျဖစ္ေသးဘူး တစ္ခုခုလုပ္မွ"
လ်င္ျမန္စြာဘဲ ထပီး ေရသပတ္တိုက္ေပးရန္ ျပင္ဆင္ပီး မိုးလြင္ရဲ႕ လက္ကေလးကို တစ္ညလုံး ကိုင္ပီး မိုးလြင္ေဘးမွာ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့တယ္
မနက္ခ်ိန္မွ
"အစ္ကို အစ္ကို စိုးမင္း ထထ ဒီမွာအိပ္ပါ အစ္ကို"
"ဪ ေအးညီ ဘယ္ခ်ိန္ရွိပီလဲ"
"မနက္6နာရီ ထိုးပီ အစ္ကို"
"မအိပ္ေတာ့ပါဘူး ညီေလးအတြက္ ဆန္ျပဳပ္ေလးျပဳပ္ဖို႔ ေဈးသြားပီး ၾကက္သားသြားဝယ္လိုက္အုံးမယ္ ညီ ညက အရမ္းဖ်ားေနတာ"
မိုးလြင္ တစ္ေယာက္ စကားေျပာေတြ ရပ္တန္႔သြားပီး စိုးမင္းကို စိုက္ၾကည့္ရင္း မ်က္ရည္လည္လာပီး တင္းၾကပ္စြာ ဖက္လိုက္ေတာ့တယ္
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အစ္ကို ညီ အရမ္းကံေကာင္းတယ္ အစ္ကို႔လို အစ္ကိုတစ္ေယာက္ရတာ ေက်းဇူး ေက်းဇူးပါ"
မိုးလြင္ ေျပာရင္း မ်က္ရည္ အခ်ိဳ႕က်လာေတာ့တယ္ အားကိုးရာမဲ့ ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ အစ္ကိုတစ္ေယာက္လို ေဖးမ ကူညီေပးလို႔ အရမ္းေက်းဇူးတင္မိေနေတာ့တယ္
"ညီကလည္းကြာ ခေလးေလးက်လို႔ မ်က္ရည္ေတြ ရပ္ေတာ့ေနာ္ ခေလးေလး အခု အစ္ကိုရွိေနပီဘဲ ကဲကဲ ခဏ ညီေလး မ်က္ႏွာသစ္ဖို႔ ေရသြားယူေပးမယ္ ခဏေစာင့္ေနာ္"
စိုးမင္း မိုးလြင္ မ်က္ႏွာ သစ္ဖို႔အတြက္ ေရ တပတ္ သပြတ္တံ သြားတိုက္ေဆး အစုံယူေပးပီး
"ညီ အစ္ကို ေဈးသြားလိုက္အုံးမယ္ေနာ္"
"ခဏေလး အစ္ကို ဒီကို ခဏလာအုံး"
"လာၿပီဗ်ာ ဘာေျပာမလို႔လဲခင္ဗ်"
"အာဘြား ခ်စ္တယ္ ကိုႀကီး အရမ္း အရမ္းခ်စ္တယ္"
မိုးလြင္ စိုးမင္းကို ဖက္ပီး အနမ္းေတြ ေပးလိုက္တယ္
စိုးမင္းလည္း ေဈးကို သြားပီး ၾကက္သားဝယ္ ျပန္လာပီး အိမ္မွာ ၾကက္သားဆန္ျပဳပ္ေလး မိုးလြင္ အတြက္ မီးဖိုေခ်ာင္ ဝင္ေနေတာ့တယ္
"ညီေလး ေဟာဒီမွာ ဆန္ျပဳပ္ေလး ရပီ ထ ေသာက္လိုက္အုံး ပူတုန္းေလးကို"
"ဟားးးေမႊးေနတာဘဲ တို႔ ကိုႀကီး လုပ္ထားတာကေတာ့"
"ကဲပါဗ်ာ ေသာက္ပါေသာက္ပါ ဟိုးဟိုး ခဏေနအုံး ပူေသးတယ္ ေပး အစ္ကို ေလးေအးခံေပးမယ္"
စိုးမင္း ဟာ မိုးလြင္ကို အရမ္းခ်စ္မိေနသူတစ္ေယာက္ပါ အသက္31သာ ေရာက္လာတယ္ ခ်စ္သူ တစ္ခါမွ်မထားဖူးေပ မိုးလြင္ကို တစ္သက္လုံး ေခၚထားပီး အခ်စ္ေတြကို မိုးလြင္ကို ပုံအပ္ပီး အတူတူ အခ်ိန္ေတြကို ကုန္ဆုံးခ်င္သူတစ္ေယာက္ပါ
မိုးလြင္ဟာလဲ မိဘေတြက ေမြးထားတာ တစ္ေယာက္ထဲျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ညီ အစ္ကိုေမာင္ႏွမ လိုခ်င္ေနတာနဲ႔ ယခု အစ္ကို တစ္ေယာက္ရတာနဲ႔ အရမ္းပင္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနရသူပါ
2ေယာက္သား တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ခြံ႕ေကြၽးရင္း ၾကည္ႏူးေနၾကေတာ့တယ္
"ညီ ဒီေန႔ ေက်ာင္းပိတ္တယ္ မလား"
"ဟုတ္ ပိတ္တယ္ အစ္ကို ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"ညီေလးနဲ႔ အတူ ဘုရားဖူး သြားခ်င္လို႔ ညီေလး ဘယ္လို သေဘာရလဲ"
"ေကာင္းတာေပါ႔ အစ္ကိုရ သြားၾကမယ္ေလ အာဘြား"
စိုးမင္းလည္း မိုးလြင္ကို အနမ္းေတြ ရြာသြန္းေပးလိုက္ရင္း
"ညီေလးေနာ္ ကိုယ့္စကားဆို နားမေထာင္ဘူး"
"နားေထာင္ပါတယ္ ကိုႀကီးရ"
"ဘာနားေထာင္တာ မေန႔က ထီးယူသြားဆိုတာလဲ ယူမသြားဘူး "
"ဟီး အခု နားေထာင္ပီ ေနာ္ ကိုႀကီး "
မိုးလြင္လည္း ေက်ာင္းပိတ္ရက္ျဖစ္တာနဲ႔ စိုးမင္း နဲ႔ အတူ ဘုရားဖူးသြားဖို႔ ျပင္ဆင္ေတာ့တယ္
"ညီေလး ပီးပီ လားဟ ၾကာတာ"
"ကိုႀကီးကလည္း ခဏေလးပါ သနပ္ခါးလိမ္းေနလို႔ပါ"
"လိမ္းထားလိမ္းထား ျပန္ေရာက္ရင္ သနပ္ခါး တစ္စက္မွ မက်န္ေအာင္ ဖက္နမ္း ပစ္မယ္"
"ကိုႀကီးေနာ္ ဟြန္း"
"ဘာလဲ နျမးရဘူးလား"
"နမ္းပါဂ်ာ"
"အဲ့တာေနာက္ထား လူအရင္ထြက္ခဲ့ပါအုံး ကိုေတာ္ေခ်ာ"
"လာပါၿပီဗ်ာ လာပါၿပီ ဘာေတေလာေနတာလဲ၀"
2ေယာက္သား ဘုရားေတြ စုံေအာင္ဖူးရင္း ညစာ အတြက္ ဟင္းေတြ ဝယ္လာလိုက္ၾကတယ္
"ညီ အလုပ္ စလိုက္ရေအာင္"
"ဘာအလုပ္စမွာလဲ"
"လာခဲ့"
စိုးမင္း မိုးလြင္းကို ရင္ခြင္ထဲမွာ ထည့္ထားပီး အနမ္းေတြ ဆက္တိုက္ေပးေတာ့တယ္ ႏူတ္ခမ္းေတြကို ဆြဲစုပ္ေတာ့ မိုးလြင္လည္း ျပန္လည္ စုပ္နမ္းေတာ့တယ္ လ်ာခ်င္း ကစားေနၾကရင္း စိုးမင္း မိုးလြင္ရဲ႕ နိူ႔အုံဆီကို လက္ေရာက္သြားတယ္ မို႔ေတြကို လက္နဲ႔ အားရပါးရ ေခ်ေပးေနတယ္ မိုးလြင္ ႏို႔ေလးေတ နီရဲလာတယ္
"ညီ အကႌ် ခြၽတ္ကြာ"
မိုးလြင္ အကႌ်ေတြကို ခြၽတ္လိုက္တယ္ စိုးမင္းရဲ႕ အကႌ်ကိုလည္း ခြၽတ္လိုက္တယ္
စိုးမင္း ႏို႔ေတြကို တစ္ဖက္ပီး တစ္ဖက္ တႁပြတ္ႁပြတ္ျမည္ေအာင္ ဆြဲစို႔ေနေတာ့တယ္ နစ္ခ်ပ္တခ်က္ သြားေလးနဲ႔ မထိတထိေလး ကိုက္လိုက္တယ္
"အိုးးးကို ေကာင္းလိုက္တာ ယားတယ္ နာတယ္ အိုးးးဘယ္လို အရသာမွန္းကို မသိဘူး ေကာင္းလိုက္တာ စုပ္စုပ္ အို႔"
လ်ာေလးနဲ႔ ကလိလိုက္ သြားေလးနဲ႔ ဖိ ကိုက္လိုက္နဲ႔ ဖီးေတြတတ္လာတယ္
"ညီ ကို႔လီးကို ကိုင္ေပးအုံး"
မိုးလြင္လည္း ခ်က္ခ်င္းဘဲ စိုးမင္းလီးကို ကိုင္လိုက္တယ္ ပုဆိုးေပၚက ကိုင္ရတာကို အရသာ ရွိလြန္းလွတယ္ ကိုင္ရတာ ဖီးးရွိတယ္ စိုးမင္း ပုဆိုးကို ခြၽတ္ခ်လိုက္ေတာ့ ေငါက္ခနဲ ထလာတယ္ လီးႀကီးဟာ တစ္ဆက္ဆက္နဲ႔ မိုးလြင္ လက္ထဲမွာ အစြမ္းကုန္ေတာင္ေနေတာ့တယ္ စိုးမင္းေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ခ်လိုက္ပီး စိုးမင္းလီးကို အရင္းထိ ငုံလိုက္တယ္
"အိုးးးးးးေကာင္းထာကြာ စုပ္စမ္းပါ စုပ္စုပ္ အားးးးးေကာင္းတယ္ကြာ စုပ္ နာနာေလးစုပ္"
လီးထိပ္ဖူးေလးကို ငုံပီး လ်ာေလးနဲ႔ ရစ္ပတ္လိုက္တယ္
"အို႔ ေကာင္းမွေကာင္းဘဲ အေၾကာထဲကို စိမ့္ဝင္သြားတာဘဲ ေအးေအး အဲ့လိုေလး စုပ္ အားးးးးးအင္းးးးအိုးးးးရွီးးးးးေကာင္းတယ္ကြာ စုပ္ပါ အစ္ကို႔ လီးကို စုပ္ပါ"
ႁပြတ္ႁပြတ္ ျမည္ေအာင္ မိုးလြင္ အစြမ္းကုန္ စိုးမင္းလီးကို စုပ္ေပးတယ္ စိုးမင္းလီးဟာလဲ အင္မတန္မွ ႀကီးပီး စုပ္ရတာ အရသာကွိလြန္းလွတယ္
"ညီ အစ္ကို႔လီး စုပ္ရတာ ေကာင္းလား"
"ေကာင္းတယ္ အင္းး ႁပြတ္ႁပြတ္ ရြတ္ရြတ္ ႁပြတ္ "
"စုပၾကႇာ စုျပ အိုးးးးးးးအားးးရွီးးးးးဟျငးးးး"
စိုးမင္းလည္း ဖီးေတြ တတ္ေနတာနဲ႔ မိုးလြင္ ေခါင္းကို ကိုင္ပီး မိုးလြင္ အေရွ႕တိုးခ်ိန္ ခါးေလးနဲနဲေဆာင့္ပီး ပါးစပ္ကို လိုးေတာ့တယ္
"အိုးးးးဟင္းးးးေကာင္းတယ္ကြာ"
မိုးလြင္လည္း စုပ္ရင္းနဲ႔ တခ်က္တခ်က္ စိုးမင္း ခါးေဆာင့္မူေၾကာင့္ လည္ၿမိဳကို တခ်က္တခ်က္ လာလာေထာက္ေတာ့ ၿပိဳ႕ၿပိဳ႕လာတယ္ ၾကာလာေတာ့ ေနတတ္သြားတယ္ မၿပိဳ႕ေတာ့ဘူး လီးကို ငုံစုပ္တတ္သြားပီ
"အားးးးးရွီဴးးး ပီးဆတာ့မယ္ ညီ ေရာ့ကြာေကာ့ေရာ့ အင္းးးရွီးးးးအစ္ကို ပီးေတာ့မယ္ အင္းးးးးအိုးးးးေကာင္းတာကြာ အစ္ကိုပီးပီ"
မိုးလြင္ ပါးစပ္ထဲမွာဘဲ သုတ္ရည္ေတြ ထည့္လိုက္တယ္ မိုးလြင္လဲ စိုးမင္းရဲ႕ လီးရည္ေတြကို ၿမိဳခ်လိုက္တယ္
"ေကာင္းတယ္ ညီရာ"
မိုးလြင္ကို ဖက္ထားလိုက္ေတာ့တယ္ မၾကာပါဘူး ခဏနဲ႔
"ညီ အစ္ကို႔လီး ျပန္ထလာျပန္ပီ အစ္ကိုလိုးခ်င္တယ္ကြာေနာ္ ညိ ညီခံေပးပါ"
မိုးလင္လဲ မဆိုင္းမတြ ကုန္းေပးလိုက္တယ္ လီးကို စေထြးစြတ္ ဖင္ကို စေထြးစြတ္ပီး ေတ့လိုက္တယ္
"ဗ်စ္ဗ်စ္ ဗ်စ္ အားးးးးးနာတယ္ အစ္ကို ျပန္ထုတ္ေပး အဟီးးးးနာတယ္"
"ညီ ခဏဘဲေနာ္ ခဏေနေကာင္းသြားမယ္ ေနာ္ညီ "
စိုးမင္းလည္း မိုးလြင္ရဲ႕ ဖင္ထဲကို လီးဝင္သြားတာကိုၾကည့္ပီး ဖီးေတြ အရမ္းတတ္လာေတာ့တယ္ ဖင္ကို တေျဖးေျဖးေလး အသြင္းအထုတ္လုပ္လိုက္တယ္
"ညီ နာေသးလား"
"နဲနဲေတာ့နာေသးတယ္"
"အစ္ကို ၾကမ္းခ်င္ပီ ၾကမ္းေတာ့မယ္ေနာ္"
"ေဖာင္းေဖာင္း ဗ်စ္ဗ်စ္ ဘက္ဘက္ ဘြတ္ဘြတ္ဘြတ္ အင္းးးအိုးးးအားးးးးေရာ့ကြာေရာ့ေရာ့ အားးးးရွီးးးးညီ့ဖင္က လိုးလို႔ေကာင္းလိုက္တာကြာ အင္းးးးးးအိုးးးးး"
ပထမတစ္ခ်ီ ၿပီးၿပီးသားမို႔ ဒုတိယ အခ်ီမွာ ပုံစံမ်ိဳးစုံေျပာင္းလိုးတယ္ အခ်ိန္ေတြအၾကာႀကီးလိုးပီးမွာ
"အားးးးအားးးညီရာညီ့ဖင့္ကအရမ္းလိုးလို႔ေကာင္းတယ္ အားအရမ္းစီက်ပ္ၿပီးအရမ္းလိုးေကာင္းတယ္းးကိုယ့္လရည္ေတြအရမ္းထြက္ခ်င္ေနၿပီ ေျပာရင္းဆယ္ခ်က္ေလာက္ေဆာင့္ရင္း တဆက္ဆက္နဲ႔ အားး အားး အားးလရည္ေတြဖင္ထဲပန္းထြက္သြားပါတယ္.......
ဖင္ထဲမွာဘဲ လီးစိမ္ထားလိုက္တယ္
"အားးးအစ္ကို ထုတ္ေတာ့ေလ ညီနာတယ္"
"ပလြတ္"ဖင္ထဲကေန လီးႀကီးနဲ႔ အတူ လရည္ေတြျပန္ထြက္လာတယ္
"ညီရာ ေကာင္းလိုက္တာ ခ်စ္တယ္ကြာ "
တင္းၾကပ္စြာတစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ဖက္ထားလိုက္ၾကတယ္
ေနာက္လဲ လိုးလိုက္ ခ်စ္လိုက္ၾကရင္း အခ်ိန္ေတြကို အတူတူျဖတ္သန္းသြားၾကပါေတာ့တယ္♥️♥️
ခ်စ္ေသာသူတိုင္းေပါင္းဖက္ႏိုင္ၾကပါေစ♥️♥️
ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ႏိုင္ၾကပါေစ♥️♥️
-----------------------------------------
Comments
Post a Comment