မြင်မြင်ချင်းကြွေ
<Unicode>
မြင်မြင်ချင်းပဲကြွေ...
Credit;
(1)
နေလင်းရှိန်တစ်ယောက် ဒီရပ်ကွက်လေးထဲသို့ ပြီးခဲ့တဲ့အပတ်ကမှပြောင်းလာခဲ့သည်။
အလုပ်နဲ့နီးတာရယ်ဈေးနားကျောင်းနားနီးတာရယ်ကြောင့် ဒီရပ်ကွက်လေးထဲမှ လုံးချင်းတိုက်ကလေးကို ငှားရမ်းခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
ဒီနေ့အလုပ်စဝင်ရမည်မို့ မနက်စောစောထကာ ပြင်ဆင်ပြီး ထွက်လာခဲ့သည်။
အဖြူရောင်ရှပ်လက်ရှည်ရယ်အနက်ရောင်စတိုင်ပန်ရယ်တွဲဖက်ဝတ်ထားတဲ့ နေလင်းရှိန်ရဲ့ပုံစံက ထင်းကနဲနေအောင် ချောမောနေတာအမှန်ပင်...
နေလင်းအောင် ခြံတံခါးကိုသော့သေချာခတ်ကာ ဆိုင်ကယ်ကို စက်နှိုးလိုက်သည်။
စက်ကနှိုးမရတော့ ခြေနင်းကစ်စတက်တံကို ဖိနင်းနှိုးလိုက်သည်။ဂဒပ်ဂဒပ်မြည်သံပေးကာ စက်က လုံးဝနှိုးမလာတော့ နေလင်းရှိန်နဖူးမှ ချွေးတို့ ယိုစီးကျလာသည်။
"ဆီပြတ်တာနေမှာ...အကို"
ဘေးအိမ်တံခါးရှေ့မှရပ်နေရင်း လှမ်းပြောလိုက်တဲ့စကားသံကြောင့် နေလင်းရှိန် ဆိုင်ကယ်ဆီဖုံးဖွင့်ကာစစ်လိုက်သည်။
"ဟာ...သွားပြီဆီကုန်နေတာ ဒုက္ခပဲ"
"ရှေ့နားက အိမ်ဆိုင်မှာ ရောင်းတယ်"
ကျေးဇူးတင်သည့် အပြုံးတစ်ချက်ဖြင့် ပြုံးပြလိုက်ချိန် နေလင်းရှိန် မျက်နှာထူအမ်းအမ်းဖြစ်သွားရလောက်အောင် ထိုလူ့အကြည့်တို့က စူးရဲလွန်းလှသည်။နေလင်းရှိန်ပေါင်ဂွဆုံကြးသို့ သေချာစူးစိုက်ကြည့်နေတဲ့ အကြည့်တို့ကို သတိထားမိလိုက်ပေမဲ့ ဆိုင်ကယ်ကို တွန်းထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။
(2)
"အလုပ်မသွားဘူးလားအကို"
နေလင်းရှိန် ဈေးသို့ဝယ်စရာချမ်းစရာရှိသည်များ ဝယ်ချမ်းပြန်လာပြီး ခြံတံခါးသော့ဖွင့်နေချိန် မေးလာသည့် အသံကြောင့် ခေါင်းကိုငဲ့စောင်းကြည့်လိုက်သည်။
"ဩောျ...အင်း...ဒီနေ့အလုပ်ပိတ်တယ်လေ ဟင်းချက်စရာနဲ့လိုအပ်တာလေးတွေသွားဝယ်လာတာ"
ဆိုင်ကယ်ဆီပြတ်သည့်နေ့က ဆီဝယ်ရန်လမ်းညွှန်သည့် လူကိုမြင်လိုက်ရတော့ အပြုံးတစ်ချက်ဖြင့် ပြန်ဖြေလိုက်သည်။
"တခြားအိမ်သားတွေ မတွေ့ပါလား...ကျွန်တော့်နာမည် အာကာစိုးပါ...အဖေနဲ့ကျွန်တော်နှစ်ယောက်ထဲနေတာ...အကူအညီလိုတာရှိလည်းပြောလေ"
"ဟုတ်...နေလင်းရှိန်ပါ...ကျွန်တော်က အိမ်ထောင်မရှိပါဘူးဗျာ...နယ်ကနေလာနေတာပါ အလုပ်ကဆောက်လုပ်ရေးကုမ္ပဏီမှာ လုပ်နေတာပါ"
နေလင်းရှိန်စကားပြောနေရာမှဆိုင်ကယ်ကို အိမ်ထဲမောင်းဝင်ရန် တက်ခွလိုက်သည်။အာကာစိုးကို နှုတ်ဆက်ရန်အမှတ်တမဲ့လှမ်းကြည့်လိုက်ချိန် အာကာစိုး၏မျက်လုံးများက ခါးအောက်ပိုင်းသို့ လှမ်းကြည့်နေတာ မြင်လိုက်ရတော့ စိတ်ထဲတမျိုးကြီးဖြစ်သွားသည်။
(3)
"ဗွမ်း..."
"အား...အေးလိုက်တာ"
နေလင်းငှားနေသည့် အိမ်နောက်ဘက်တွင် ရေချိုးရန်အုတ်ရေကန်တစ်ခုရှိနေပြီး အာကာစိုးတို့ခြံမှ လှမ်းကြည့်လျင် ရှင်းလင်းစွာ မြင်နေရသည်။
နေလင်းတစ်ယောက် ရေတဗွမ်းဗွမ်းလောင်းချိုးနေချိန် တဘက်ခြံစည်းရိုးဝင်းထရံကိုတံခါးသဖွယ်လုပ်ထားသည့်နေရာမှ အာကာစိုးဖြတ်ကူးလာတာကို မြင်လိုက်ရတော့ ရေခွက်ကိုင်ထားရင်းလှမ်းမေးလိုက်သည်။
"ကိုအာကာ...ဘာလာလုပျတာလဲ"
"ကိုနေလင်း...ညနေစာချက်မနေနဲ့ကျွန်တော့်အိမ်လာစားပါ့လား...အိမ်ကအဖေက အမျိုးတွေလာခေါ်လို့ နယ်ကို အလည်လိုက်သွားတယ် "
"ဟာ...ရပါတယ် ကျွန်တော်ညနေထ္မင်းမစားတော့ဘူး...အလုပ်နားရက်ကလေး အညောင်းအညာပြေ မော့မလို့..."
"ဆိုင်သွားမော့မှာလား....ကိုနေလင်းက"
"ဟင့်အင်း...အိမ်မှာပဲချမှာ..."
"ဒါဆို ကျွန်တော်အမြည်းလုပ်လာခဲ့မယ်"
အာကာရဲ့အကြည့်တွေက နေလင်းရှိန်ရဲ့ရင်အုပ်ကျစ်ကျစ်တို့မှတဆင့်ရေစက်ရေပေါက်တို့တလိမ့်ချင်းကျဆင်းနေတာကိုစူးစူးရဲရဲအကြည့်တွေဖြင့်ကြည့်နေသည်။
အာကာစိုး မျက်ဝန်းများက ရွေ့လျားသွားကာ ရေစိုကပ်နေသော ချက်အောက်မှအမွေးအမျှင်တစွန်းတစတို့ဆီသို့ အကြည့်ရောက်သွားပြီး ရင်တွေအခုန်မြန်လာကာ တံတွေးများတဂွတ်ဂွတ်မျိုချနေလျက် အကြည့်တို့ကို လွှဲဖို့ကြိုးစားပေမဲ့
ပုဆိုးရေစိုစိုမှာ ကပ်နေတဲ့ အမြောင်းလေးပေါ်သို့ အကြည့်တို့က ထပ်မံကျရောက်သွားပြန်သည်။
ရှေ့တည့်တည့်မှ အကြည့်တွေကြောင့်နေလင်းရှိန်တစ်ယောက် ရှိန်းဖိန်းပူထူနေပေမဲ့ ဟန်မပျက် အာကာ့ကို စကားပြန်ပြောနေလိုက်သည်။စိတ်ထဲမှာနွးေကနဲဖြစ်သွားသလို ပေါင်ကြားကအမြောင်းလေးကလည်း အနည်းငယ်တင်းမာရုန်းကြွချင်လာသည်။
"ရေချိုးပြီးရင် အပြင်ခနထွက်ပြီး ဘီယာသွားဝယ်မလို့ "
ပုဆိုးလဲပြီး ရေစိုပုဆိုးကို ညှစ်နေရာမှစကားပြောလိုက်သည့်အချိန်နေလင်းရှိန်လက်မောင်းသားကျစ်ကျစ်တို့က ရေစိုပုဆိုးကိုလိမ်ညှစ်လိုက်တိုင်း တင်းကနဲဖြစ်သွားကာ ရင်အုပ်သားတို့ကလည်း တွန့်ကနဲတွန့်ကနဲကြွတက်သွားတာမြင်နေရသည့် အာကာတစ်ယောက် နေလင်းရှိန်လက်မောင်းကြွက်သားတွေပေါ် ယီးလေးခိုစီးပြီးရင်အုတ်သားကျစ်ကျစ်တို့ကို စိတ်ကူးထဲမှာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းနမ်းနေသည့်အတွေးတို့ကို
ရှက်ရွံ့စွာဖြင့် ရုတ်သိမ်းလိုက်ရင်း ခေါင်းတစ်ချက်ငြိတ်ကာ အင်းဟု လေးလေးပင်ပင်ပြောချလိုက်ကာ
" အမြည်းသွားလုပ်လိုက်ဦးမယ် ကိုနေလင်း..."
"ဟာ..ရပါတယ် မလုပ်ပါနဲ့ အားနာစရာကြီး"
"အားမနာပါနဲ့ ကိုနေလင်းတစ်ယောက်ထဲသောက်ရတာ ပျင်းနေမှာစိုးလို့..."
(4)
"ဒီမယ် ငါးမုန့်ကြော်လာတယ်...ဆိတ်သားခြောက်ဖုတ်ပြီးဆီရွှဲရွှဲဆမ်းလာလိုက်တယ်ဒါကလ္ဘက်သုပ် ဒီလောက်ဆို အဆင်ပြေလား"
"အင်း...ပြေပါတယ်...လာလေ အိမ်ထဲဝင်ခဲ့ ကိုအာကာ"
နေလင်းရှိန် လမ်းထွက်ဘီယာဝယ်ပြန်လာတော့ အသင့်စောင့်နေသော အာကာတစ်ယောက် ပန်းကန်တွေကိုင်ကာ ရောက်လာသည်။
"ထိုင်...ကိုအာကာ..."
"အာကာလို့ပဲခေါ်ပါ..."
"အင်း..ခနနော်...ကျွန်တော်အဝတ်အစားလဲလိုက်ဦးမယ်"
နေလင်းရှိန်တစ်ယောက် အခန်းထဲဝင်ကာ ရှော့ပန်တစ်ထည်နှင့်တီရှပ်တစ်ထည်လဲဝတ်ကာ ထွက်လာသည်။
ရေခဲသေတ္တာထဲမှ ရေဗူးတစ်ဗူးထုတ်လိုက်သည်။အိမ်ရှေ့တံခါးကို သေချာစွာ ပိတ်လိုက်သည်။
အခန်းလေးကမီးချောင်းအလင်းရောင်ဖြင့် လင်းထိန်နေသည်။
ဘီယာနဲ့ရမ်ရောထားသော ခွက်ကိုကိုင်ကာ နေလင်းရှိန်တစ်ယောက် တစ်ရှိန်ထိုးမော့ချလိုက်သည်။အရက်ရှိန်ကြောင့် လူတကိုယ်လုံး နွးေကနဲဖြစ်သွားကာ လန်းဆန်းသွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။
"သောက်လေ အာကာ ရော့"
ကမ်းပေးလာသော အရက်ခွက်ကို လှမ်းယူလိုက်ကာ ပါးစပ်ထဲတငုံငုံလိုက်ရင်း မျက်နှာမဲ့ရှုံ့သွားသည့် အာကာ့ကိုကြည့်ကာနေလင်းတစ်ယောက် သဘောတကျဖြစ်စွာဖြင့် ရယ်လိုက်သည်။
"မသောက်ဖူးဘူးလား...အာကာ"
"ဘီယာတော့ သောက်တယ် ရမ်အနံ့ကြီးက နှာခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာတာ ပျို့ချင်ချင်ဖြစ်သွားတယ်ကိုနေလင်းရှိန်ရ"
"နေလင်းလို့ပဲခေါ်ပါ....ဒီအိမ်ပြောင်းလာတာ တပတ်ရှိပြီ အာကာတို့အိမ်ဘက်ခနခနကြည့်မိတယ် ကိုယ်ပြန်လာတိုင်းအာကာ့ကို မတွေ့ဘူး အလုပ်ကဘာလုပ်တာလဲ"
ဆိတ်သားခြောက်ဖုတ်တဖတ်နှိုက်စားကာ ပါးစပ်ထဲမြုံ့ဝါးနေရာမှ အာကာလက်ကျန်အရက်တို့ကို မော့လိုက်သည်။ထို့နောက်မျက်ဝန်းတို့ကို အောက်သို့စိုက်ထားလျက်...
"အဖေက ဈေးထဲမှာ ကုန်စုံဆိုင်ဖွင့်ထားတယ် ညနေဈေးပိတ်မှပြန်လာတာ ကျွန်တော်က နေ့လယ်နေ့ခင်းလောက်မှ သွားထိုင်ပေးရတာပေါ့ ဆိုင်အကူတွေလဲရှိတယ်လေ...နေလင်းအလုပ်သွား၊အလုပ်ပြန်လာတိုင်း အိမ်ပြတင်းပေါက်ကနေ အမြဲစောင့်ကြည့်ဖြစ်တယ်သိလား...တခါတလေ နေလင်းအခန်းမီးက ညတော်တော်မိုးချုပ်မှ ပိတ်သွားတာကအစ သတိထားပြီး ကြည့်နေမိတာ...ဘာရယ်တော့မဟုတ်ပါဘူး အိမ်နားနီးချင်းတွေဆိုတော့ အမှတ်တမဲ့ စောင့်ကြည့်မိသလို ဖြစ်နေတာ"
အရှက်ပြေလား...ဖြေရှင်းနေတာလားမသိပေမဲ့ ရင်ထဲကနေ
"ဩောျ...."
ဟုသာ ရေရွတ်လိုက်မိရင်း
နေလင်းစိတ်ထဲ တမျိုးကြီးဖြစ်ရာမှ သွေးကြောတွေဆူပွက်လာသည်။အာကာပြောပုံအရဆို သူ့ကိုတချိန်လုံးစောင့်ကြည့်နေတယ်ဆိုတာ သိလိုက်ရတော့ စိတ်ထဲကြည်နူးချင်သလို ဘာလိုလို ဖြစ်သွားသည်။
အကြည့်ချင်းဆုံသွားမိချိန် နေလင်းရဲ့မျက်ဝန်းတွေက အာကာ့မျက်နှာကို အကဲခတ်သလို ကြည့်နေရင်း ထိုင်နေရာမှ ထရပ်လိုက်ကာ...
"သေးပေါက်သွားလိုက်ဦးမယ်"
မတ်တပ်ရပ်လိုက်တဲ့ နေလင်းရဲ့ ဘောင်းဘီဂွကြားနေရာလေးက ခပ်ဖောင်းဖောင်းဖြစ်လျက် နေသည်။ထိုနေရာလေးကို စူးရှပြောင်လက်သည့်မျက်ဝန်းများဖြင့်ကြည့်နေသည့်အာကာ့ရဲ့အကြည့်တွေကို မြင်လိုက်ရသည့်အချိန် နေလင်းစိတ်ထဲတစုံတခုကို တောင့်တမိချင်သလိုလို ဖြစ်သွားကာ တစ်ယောက်ထဲကျိတ်ရယ်လိုက်မိသည်။
(5)
"ချကွာ...အာကာ...မေးစရာလည်းရှိလို့"
နံရံကိုကျောမှီထိုင်လိုက်တဲ့နေလင်းက ဒူးတဘက်ထောင်ထိုင်နေရာမှအရက်ခွက်ထဲသို့ အရက်များငှဲ့ကာ ရေသန့်ဗူးထဲမှရေတချို့ ရောထည့်လိုက်သည်။
ဘောင်းဘီအောက်နားစလွတ်နေသည့်နေရာမှ ပေါင်သားဖွေးဖွေးအသားစိုင်တို့ဘေးမှတစွန်းတစထွက်နေသောနေလင်းရဲ့လီးထိပ်ဖူးလေးက တဖြည်းဖြည်းတိုးထွက်ထောင်ထလာနေသည်။
"အာကာ..."
"ဟင်....!"
ဗြုန်းစားကြီးခေါ်လိုက်သည့် အသံကြောင့် နေလင်းပေါင်သားတို့ကို လှမ်းကြည့်နေသည့် အာကာ ရုတ်တရက်လန့်ဖြန့်သွားသည်။
"စိတ်မဆိုးနဲ့နော်....အာကာ လိုချင်နေတာလား..."
"ဗျာ...."
"မဗျာပါနဲ့...ကိုယ်မင်းမျက်လုံးတွေ ဘယ်နေရာကို ကြည့်နေသလဲဆိုတာ ရိပ်မိပါတယ်....ဆာနေတာလား"
ပြောလည်းပြော အရက်တစ်ခွက်ကမ်းပေးလိုက်ကာ သူ့လက်ထဲမှ အရက်ခွက်ကို တရှိန်ထိုးမော့ချလိုက်ပြီးနှုတ်ခမ်းသားမှာကပ်နေသောအရက်တို့ကိုလျှာနှင့်ဝေ့ဝိုက်ယက်ပွတ်လိုက်ကာနေလင်းတစ်ယောက်အာကာ့ကိုခပ်ထေ့ထေ့ဖြင့်ကြည့်လိုက်သည်။
အရက်ရှိန်နှင့်ရှက်ရွံ့ခြင်းတို့ပေါင်းစပ်သွားသည့်အာကာ့မျက်နှာတပြင်လုံး ရဲပဒေါင်းခတ်အောင် နီရဲသွားသည်။
"မင်း...ငါ့ကိုတွေ့တိုင်း ဒီနေရာတခုကိုပဲ စိုက်စိုက်ကြည့်နေတာ...ပိုသေချာသွားတာက ငါရေချိုးနေတုန်း ရေစိုပုဆိုးနဲ့ကပ်နေတဲ့ငါ့လီးကို
သေချာစိုက်ကြည့်နေတဲ့အချိန်မှာ မင်းငါ့ဆီကတခုခုလိုချင်နေမှန်း ရိပ်မိသွားတယ်...အခု ပေးရင် မင်းတကယ်ယူမှာလား"
အေးဆေးစွာပြောနေတဲ့နေလင်းကမတ်တပ်ထရပ်လိုက်ချိန် အာကာတစ်ယောက်ထိုင်နေရာမှ မော့ကြည့်လိုက်မိပြန်တော့ နေလင်းရဲ့ဘောင်းဘီတိုအောက်မှဖောင်းကြွဖုထစ်နေတဲ့အရာကို မျက်လုံးတို့က စိုက်ကြည့်မိပြန်သည်။နေလင်းပေါင်ဂွဆုံက ဖောင်းတာမှ တော်တော်မဟုတ် အမြောင်းလိုက် ထင်းနေအောင် ဖောင်းနေတော့ရီဝေစပြုလာသောအာကာ့မျက်လုံးတွေက တရစ်ဝဲဝဲဖြင့် ထိုနေရာသို့ ငေးနေသည်။
"ဇှိ...."
ဘောင်းဘီဇစ်ဖြုတ်လိုက်သံနှင့်အတူ နေလင်းရှိန်ရဲ့လီးတံက ငေါက်ကနဲ ပေါ်ထွက်လာသည်။ရှေ့သို့တလှမ်းတိုးလိုက်ပြီး လီးတံကိုလက်တဘက်က ကိုင်ထားလျက်....
"ကြည့်ချင်သပဆို သေချာကိုင်ကြည့် ပြီးရင်တော့ သူငြိမ်သွားအောင်လုပ်ပေးရမှာနော်"
တဇပ်ဇပ်တုန်ရင်နေသော လီးတံရဲရဲကြီးကို မြင်လိုက်ရကထဲက အာကာ့လည်ချောင်းတွေထဲက ချောက်ကပ်တင်းကျပ်လာကာ မျက်လုံးအပြူးသားဖြင့်ငေးနေရာမှ နှုတ်ခမ်းသားတို့ကိုလျှာဖြင့်သပ်လိုက်ပြီးတံတွေးများကိုလည်ချောင်းအကြောများတင်းကနဲထောင်ထသွားအောင် မျိုချလိုက်သည်။
နေလင်းရှိန်ကတော့ သူ့လီးကို လက်ချောင်းများဖြင့်ဆုပ်ကိုင်ဆွကာ ဂွင်းတိုက်သလို လုပ်ပြလိုက်ပြီး အာကာ့ပါးစပ်ဖျားသို့ မှိုပွင့်ကြီးလို ပြဲအာရဲမှည့်နေသည့် ခရမ်းချဉ်သီးပုံစံလီးထိပ်ဖူးကို ကပ်တေ့ပေးလိုက်သည်။
ရဲတင်းပွင့်လင်းစွာ အထာသိလှသော နေလင်းရဲ့ လှုပ်ရှားမှု့တွေကို မြင်လိုက်ရသည့် အာကာတစ်ယောက် ဘာကိုမျှ မတွေးတော့ပဲ ဒူးတုပ်ထိုင်အနေအထားဖြင့် ထိုင်လိုက်ကာ နေလင်းရဲ့ လီးကို လက်ချောင်းကလေးများဖြင့် လှမ်းဆုပ်ကိုင်လိုက်သညိ။
အာကာ့နှုတ်ခမ်းသားတို့ပွင့်ဟလာပြီးလျှာဖျားကလေးဖြင့် ဒစ်ဖူးကလေးကို မရဲတရဲထိုးဆွပေးလိုက်ချိန် နေလင်းရှိန်ရဲ့လက်တို့ကအာကာ့ဆံပင်တို့ကို ဆွဲကိုင်ကာ လီးကို ပါးစပ်ထဲဆောင့်ထိုးသွင်းလိုက်သည်။
"ပြွတ်...ပြွတ်...ပလွတ်....အွန်."
"အွန်း...ပြွတ်.. ပြွတ်...."
"အားးးးး...ရှီး....အား....ကောင်းတာ"
လီးဒစ်ထိပ်ဖူး ပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်လိုက်ကထဲက အာကာ ပါးစပ်ကို အစွမ်းကုန် ဖြဲပြီး နေလင်းရှိန်ရဲ့ လီးတချောင်းလုံးပါးစပ်ထဲ ဝင်အောင် ငုံစုပ်ပြစ်လိုက်သည်။
နေလင်းရှိန်လည်း ပူနွးေတဲ့လျှာနှင့်စိုစွတ်သည့်ခံတွင်းထဲသို့ မြုပ်ဝင်သွားသည့် လီးတချောင်းလုံး အိစက်နွးေထွေးသည့်အသားစိုင်များနှင့်ထိတွေပွတ်တိုက်သွားမှု့ကို ခံစားနေရသဖြင့် ပေါင်ကြောကြီးများ ထောင်ထလာအောင် လီးကိုကော့ကော့ပေးနေမိသည်အထိ ကောင်းလာသည်။
ပါးစပ်တွင်းသို့ ဝင်ချည်ထွက်ချည်ဖြစ်နေသော လီးတံရဲ့တဖြည်းဖြည်းခြင်းတင်းမာတောင်ထလာခြင်းနှင့်အတူနူးညံအိစက်စွာဖောင်းကားကြွတက်လာသည့် လီးပတ်လည်မှအကြောဖုလေးများကို လျှာဖြင့်ထိုးသပ်မွှေကစားပေးလိုက်၊အာခေါင်ထဲထိ လီးဒစ်ဖူးထိုးမိသွားအောင် လီးတံကိုခပ်ပြင်းပြင်းစုပ်ပေးလိုက်ဖြင့်လုပ်ပေးနေရင်း နေလင်းရှိန်ရဲ့ တွဲကျနေသောဂွေးအုများကိုလက်တဘက်ကဆုပ်ချေဆော့ကစားပေးနေပြီးကျန်လက်တဘက်က ဖင်သားများကို ပွတ်ချေဆုပ်နယ်ပေးကာ တခါတခါ လီးတံကို အာပါးစောင်တွေထဲ စုပ်ငုံထိုးလိုက် နှုတ်ခမ်းသားနှစ်လွှာဖြင့် ထိပ်ဖူးလေးကိုတေ့စုပ်ပေးလိုက်ဖြင့်အမျိုးစုံအောင် လုပ်ပေးနေသည်။
ဒီနေ့ညတော့ ချုပ်တည်းထားသမျှတွေ ဖွင့်ထုတ်ပြစ်လိုက်မည်ဟုတွေးတောရင်း အာကာရဲ့ပါးစပ်ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြစ်နေကာ တံတွေးများဖြင့်စိုလက်တောင်ထနေသော မိမိလီးကိုမိမိပြန်ကြည့်ရင်း ဖီးလ်လင်တွေ တအားတက်လာသလို ဖြစ်နေရာမှနေလင်းရှိန်တစ်ယောက် ဘောင်းဘီကိုအောက်သို့လျှောချလိုက်ပြီးတီရှပ်အင်္ကျီကိုဆွဲချွတ်လိုက်သည်။တကိုယ်လုံးအဝတ်အစားကင်းမဲ့သွားသည့်နေလင်းရှိန်ရဲ့အသွေးအသားတွေပွက်ပွက်ဆူထလာသည်။
ကျစ်လစ်သန်မာသော၊အချိုးအဆက်ကျနလှပသောရင်အုပ်သားခပ်ကျစ်ကျစ်တို့ကဝင်းမွတ်နေလျက်...လက်မောင်းကြွက်သားတို့က ပြေလျောကျစ်လစ်နေကာ အကြောစိမ်းလေးများက မီးရောင်အောက်မှာ ဝင်းဖန့်စိမ်းမြလို့နေတာ မြင်လိုက်ရတော့ အာကာတစ်ယောက် နေလင်းရင်ခွင်ထဲတိုးဝှေ့ဖက်ထားပြီး လက်မောင်းသားများကို အားကိုးတကြီးမှီခိုချင်စိတ်တွေ ဖြစ်ပေါ်လာသည်။
ဗိုက်သားကျစ်ကျစ်တွေနဲ့ဖြူစင်ဝင်းမွတ်နေသောအသားအရေပိုင်ဆိုင်ထားပြီး
အဝတ်အစားကင်းမဲ့နေသောနေလင်းရှိန်ရဲ့လီးနဲ့ခန္ဓာကိုယ်က အချိုးအစားကျနလိုက်ဖက်အောင်အောင်ထုဆစ်ထားသောရောမနတ်သားတစ်ပါးရုပ်ထုလို ပြေပြစ်စွာဖြင့်တည်ရှိနေတာ မြင်လိုက်ရုံနဲ့ အာကာ့ရဲ့နှလုံးသားထဲ ဗရမ်းဗတာတွေဖြစ်ကာ သွေးသားတွေ ဆူပွက်လာသည်။
အာသာငမ်းငမ်းဖြစ်စွာ...တပ်မက်ခြင်းများစွာဖြင့် ပုဆစ်တုပ်ထိုင်လိုက်ပြီးနေလင်းရှိန်ရဲ့ လီးထိပ်ဖူးအဖျားလေးကို သွားဖြင့် ဆတ်ကနဲ ခပ်ဖွဖွကိုက်ခဲပေးလိုက်သည်။
"အ....နာတယ်"
ခြေဖျားလေးတွေကြွသွားကာ ပေါင်သားများတင်းကနဲဖြစ်သွားသည့် နေလင်းရှိန်ရဲ့ ပေါင်တွင်းသားများကို နှုတ်ခမ်းသားများဖြင့် စုပ်ရက်ပေးနေရင်း
ဆီးစပ်နားက အမွှေးအမျှင်မဲနက်နက်စုစုလေးကို လက်ချောင်းများဖြင့် ထိုးဆွကစားပေးနေလိုက်သည်။
လအုနှစ်လုံးကို တလုံးစီ ပါးစပ်ထဲထည့်စုပ်ငုံပေးနေလိုက်ပြီး ဖင်နဲလအုအောက်အစပ်ကြားကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းနမ်းပြစ်လိုက်သည်။
"အွန်. လီးကိုသေချာစုပ်ကွာ...ဒစ်ဖျားလေးကို လျှာနဲ့ဝေ့ရက်ပေး"
အာကာ့လျှာဖျားလေးက နေလင်းရှိန်လီးဒစ်ကို ရစ်ပတ်ယက်ပေးလိုက်ကာ
လက်တို့ကလအုများကိုမပြီးတစ်လုံးချင်းငုံစုပ်ပေးလိုက်ရာနေလင်းရဲ့လီးကြီးကတဆတ်ဆတ်တုန်လာပြီးဒစ်ကြီးကပိုမိုကားစွင့်လာသရောင်ဖြစ်ကာ တဆတ်ဆတ်ဖြင့် လှုပ်ခါရမ်းနေတော့သည်။
"ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်"
"အားးရှီးအားးး"
လီးတံအရင်းပိုင်းထိ ပါးစပ်ထဲ ဆွဲစုပ်နေတဲ့အာကာ့ရဲ့စုပ်အားတို့ကြောင့် နေလင်းရှိန်လီးထပ်ဖျားဆီမှာအရည်ကြည်လေးတွေ စို့ထွက်လာသည်အထိ ကောင်းလွန်းနေသည်။
ခိုင်းစေသည့်အတိုင်း လုပ်ပေးလာသည့် အာကာ့ရဲ့ပြုစုမှု့ကြောင့် နေလင်းရှိန်ရဲ့ လီးတချောင်းလုံးရှေ့သို့တန်းမတ်နေအောင် တောင်လာသည်။
"ပြွတ်...ပလွတ်...စွိ...အွန်း...."
အရက်ရှိန်နှင့်ရမ္မက်ရှိန်ရောတက်လာကာ အတင်းဆောင့်ဆောင့်ထိုးသွင်းနေသည့်
လီးက အာခေါင်ထဲထိ ထိုးမိသွားချိန်
အာကာ့ရဲ့မျက်လုံးတို့ပြူးထွက်လာပြီး လီးဒစ်ကို လျှာဖြင့်ထိုးကော်ထိန်းကာ လီးအရင်းပိုင်းကို နှုတ်ခမ်းတို့ဖြင့် ဖိစုပ်ဟန့်တားလိုက်တော့ နေလင်းရှိန်လီးတချောင်းလုံးတင်းကျပ်သွားသလို ခံစားလိုက်ရပြီးဖင်တို့ကို ရှုံ့ကနဲညှစ်လိုက်မိအောင်ကောင်းလိုက်သည့်အရသာကို ခံစားလိုက်ရပြီး လီးကြောတခုလုံး ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲ ရုန်းထသွားအောင် ထွန့်ထွန့်လူး ခံစားလိုက်ရသည်။
"ဖင်ကုန်းပေးကွာ...အဝတ်အစားတွေ ချွတ်လိုက်"
အာကာတစ်ယောက်ဖင်ဝမှဟစိဟစိဖြစ်နေအောင် ခံချင်လာချိန်ပြောလာသည့် စကားသံကြောင့်အလျင်အမြန်လှုပ်ရှားလိုက်ကာကြမ်းပေါ်လေးဘက်ထောက်ဖင်ကုန်းပေးလိုက်သည်။
အာကာ့ဖင်ဝလေးကို လက်ညိုးဖြင့် ဇိကနဲနေအောင် ထိုးလိုက်တော့ ဖင်လေးတွန့်ကနဲဖြစ်သွားသည်။
လီးထိပ်ဖူးလေးဖြင့် တေ့လိုက်ကာ ဖင်အကွဲကြောင်းထဲဖိပွတ်ဆွဲပေးလိုက်တော့
"နေလင်း....လိုးမှာဖြင့် လိုးပေးတော့..."
ခပ်ညုညုအသံကို ကြားလိုက်ရချိန် နေလင်းလီးထိပ်ဖူးကိုဖင်ပေါက်တည့်တည့် ထိုးထည့်ချလိုက်သည်။
"ဘွတ်...ဘလွတ်"
ဖင်ပေါက်ထဲသို့ လီးက မဝင်ပဲ ချော်တက်သွားသည်။
နေလင်းတစ်ယောက်စိတ်တွေထကြွလာချိန် အပေါက်ချော်သွားခြင်းကြောင့် ဒေါသအနည်းငယ် ထွက်သွားသည်။
ဖင်ဝကိုသေချာဖြဲကာတံတွေးများထွေးချလိုက်ပြီး သူ့လီးကြီးထိပ်ဖူးကနေကိုင်၍ ထိပ်ဖူးခေါင်းကို အောက်သို့ဖိချိုးလျက် ဖင်ပေါက်တည့်တည့်ဖိဆာင့်သွင်းချလိုက်သည်။
"ဗျစ်...ဗျစ်...အား...အ...ဟားးးး"
"ဗျိ...ဗွတ်...အု..."
"အမလေး...စပ်တယ်...ကျပ်တယ်...အား...ကျွတ်...ကျွတ်..."
အာကာ့ရဲ့အော်ဟစ်ညည်းညူလိုက်သည့် အသံတို့ကြောင့်လနေလင်းစိတ်တွေ ပိုကြွလာကာဖင်ထဲတစ်ဝတ်ခန့်ဝင်နေသောလီးတန်ကြီးတဆတ်ဆတ်တုန်ရင်သွားပြီး ပိုမိုမာတင်းလာကာ ဆတ်ကနဲရှေ့သို့အရှိန်ဖြင့်ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်သည်။
"ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ်"
"အင့်! ဟင့် အင်! အားးအင်းဟင်းးဟင်းး
ကောင်းလိုက်တာကွာ....အာကာ ငါ့လီးမင်းဖင်ထဲလိုးနေတာ ကောင်းရဲ့လား"
"အရမ်းကောင်းတယ်...အ...နေလင်း...တချက်ခြင်းမလိုးပါနဲ့ဆောင့်ပါမြန်မြန်ဆောင့်"
ဖင်ထဲသို့ဝင်သွားသောမိမိလီးနီတာရဲကြီးက ဖင်ထဲသို့တအိအိတဗျိဗျိဖြင့် စပါးကြီးမြွေကြီးတွင်းပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့မဆံ့မပြဲတိုးဝင်နေရသလို ကျပ်တည်းစွာ ဝင်နေခြင်းကို နေလင်းငုံ့ကြည့်ရင်း သဘောကျစွာ ပြုံးလိုက်မိသည်။
လီးတဆုံးဖိသွင်းထားရာမှ နောက်သို့ဆုတ်ပြန်ထုတ်လိုက်ချိန်တွင် အာကာ့စအိုအတွင်းပိုင်းနံရံများက တဇိဇိဖြင့် လီးတန်ကို အပြင်သို့ ထွက်မသွားစေရန်ညှစ်ညှစ်ပေးလိုက်တော့နေလင်းတကိုယ်လုံးမြောက်ကနဲကြွတက်သွားမလိုဖြစ်ကာ...
"အားးးးရှီးးးးအိုးးးးကျွတ်စ်...ကျွတ်...."
လီးအရင်းထိ ထိုးဖိကပ်လိုက် ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက် လုပ်ပေးနေတဲ့ နေလင်းဆောင့်ချက်တွေက မြန်ဆန်လာသည်။
"ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ်"
"အင့်! ဟင့် အင်!
"ကောင်းလား...အာကာ...ကိုယ်လိုးပေးတာကောင်းရဲ့လား"
"အင့်...အား...ကောင်းတယ်...နေလင်းရယ်...မြန်မြန်လိုး...အားးးး"
"ကိုယ်ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးတော့မယ်နော်"
"အမလေး...ဒီလောက်အသေလိုးနေရနေတာကို ထပ်ကြမ်းဦးမယ်တဲ့..."
"ဗြွတ်..ဖွတ် ဇွိ ဗြိဘွတ် ဘွတ် ဖန်းးးဖန်းးးဖောက်...ဖောက်...ဖောင်း...ဖောင်း..."
လီးဝင်ထွက်သံတညံညံဖြင့် လိုးပွဲကြမ်းကြမ်းလေးတပွဲ အခန်းလေးထဲမှာဝုန်းဒိုင်းကျဲနေကြသည်။
ပေါင်ချင်းထိတွေ့သံတဖန်းဖန်းတဖောက်ဖောက်နှင့် လအုနဲ့ဖင်ရိုက်မိသံ တဖောင်းဖောင်းတို့က ချိုမြန်သော ကာမသံစဉ်လေးတစ်ပုဒ်ဖန်တီးပေးနေသလိုလိုဖြင့်လိုးနေခံနေသူနှစ်ယောက်လုံးကိုစိတ်ဓာတ်ပိုတက်ကြွလာစေသည်လားမသိ...
နောက်ကနေမုဆိုးဒူးထောက်ထိုင်ဆောင့်လိုးနေသည့် နေလင်းရဲ့မျက်ဝန်းတွေက မှိတ်ထားပြီးအာကာ့နောက်ကျောပြင်လေးကို ပွတ်သပ်ပေးနေရင်း ခန္ဓာကိုယ်လေးကိုအာ့ကာ့နောက်ကျောပြင်ပေါ်သို့ ကိုင်းချလိုက်ပြီး လီးကျွတ်ထွက်မသွားစေရန်သတိထားထိန်းဆောင့်ရင်းဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲဆောင့်ဖိလိုးလိုက်သည်။
"ဇွိ ဗျိ ဗြိ ဘွတ် ဖွတ် ပလွတ်..."
ဖင်ထဲတရွှတ်ရွှတ်လိုးနေသော လီးပတ်လည်က အကြောလေးများ တင်းလာကာ တကိုယ်လုံးရှိ အကြောများ ဖျင်းကနဲဖျင်းကနဲ ဖြစ်လာပြီးလီးထိပ်ဖူးဆီသို့ သုတ်ရည်များပန်းထွက်ရန် တာစူလို့လာသည်။
"အာ့...အင့်...အင့်...ဟင်း ပြီးတော့မယ် "
လေးဘက်ကုန်းပေးထားသည့် အာကာ့စိတ်ထဲမှာလည်း ဖင်ထဲထိုးခွဲဝင်ရောက်နေသော လီးတန်တခုလုံး ပွယောင်းပြည့်သိပ်လာကာ ပိုမိုတင်းမာတောင့်တင်းလာခြင်းနှင့်အတူ
လိုးဆောင့်ချက်များ ပိုမိုမြန်ဆန်လာကာ နေလင်းရဲ့ အသက်ရှုသံတို့ တရှုးရှုးတရှဲရှဲဖြင့် မြည်လာတာကို သတိထားမိလိုက်တော့
"အားးရှီးးးး"
"ဗွတ်...ဘွတ်...ဘု...ဖောင်း...ဘွတ်..."
"အင်းးးဟင်းးးနေ..နေ...လင်း..."
နေလင်းရဲ့ဆီးစပ်အမွှေးတွေနှင့်အာကာ့ဖင်သားတို့ တဗျင်းဗျင်း ဖြစ်အောင်ဖိဆောင့်လိုးနေတော့ အောက်က ခံနေရသော အာကာ့အတွက် တကိုယ်လုံးယားယံသလိုဖြစ်လာကာ
လီးတချက်ဆောင့်သွင်းလိုက်တိုင်း ပါးစပ်ကလေး ဟစိဟစိဖြစ်သွားကာ
ခါးကော့တက်သွားပြီး ဦးခေါင်း နောက်သို့ လန်လန်သွားသည်အထိ ခံလို့ ကောင်းနေသည်၊
နေလင်းရှိန်တစ်ယောက် သွေးကြောတွေ ပေါက်ကွဲမတတ် တဏှာရှိန်တွေတက်လာကာ အာကာ့ဖင်ထဲသို့လီးတစ်ချောင်းလုံးဇိကနဲဇိကနဲနေအောင် ညှစ်ဆောင့်လိုးလိုက်... တဇပ်ဇပ်ဖြင့် ခွေးများလိုးသလို လီးကို တဆုံးထိုးဆောင့်ချလိုးလိုက် လုပ်နေရင်း သွေးကြောများပိုမိုဖောင်းကာလာခြင်းနှင့်အတူ လီးတံကြီးတခုလုံး ကျင်ကနဲဖြစ်သွားပြီး
သုတ်ရည်ပူပူနွးေနွးေများကို အာကာ့ ဖင်ထဲသို့ အရှိန်ပြင်းစွာ ပန်းထည့်ချလိုက်သည်။
"အားးရှီးးရှီးးးအားးး"
"ဗျစ်...ပတစ်...ပတစ်...ဗျစ်...ဗျစ်..."
"အား...ပြီး...ပြီးပြီ...ပြီးးးးပြီးပြီ"
သုတ်ရည်တွေကိုတဖြောဖြောတဗျစ်ဗျစ်ဖြင့် အာကာ့ဖင်ထဲပန်းထည့်လိုက်ရင်း နေလင်းတစ်ယောက် အာကာ့အပေါ်မှဖက်ထားလျက် ကြမ်းပြင်ပေါ် မှောက်ချလိုက်သည်။
ပူနွးေသော သုတ်ရည်များ ဖင်ထဲမှာ ပြည့်လျှံတက်လာပြီး နေလင်းက ဖင်ကြွကာ လက်ကျန်သုတ်ရည်များ ကုန်စင်အောင်ညှစ်ထုတ်လိုက်သည့်အခါ လီးသွင်းထားသည့် ဖင်ခေါင်းထဲမှ သုတ်ရည်များက ဘုံဘိုင်ရေနှိပ်လိုက်သလို အပြင်သို့
" ဗွိဗွိ...ဗြိဗြိ"
ဟုမြည်ကာ အပြင်သို့လျှံထွက်ကျ လာသည်။
သုတ်ရည်အားလုံးကုန်သည်အထိ ညှစ်ထုတ်လိုက်ပြီးမှလီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်တော့သုတ်ရည်တွေများလွန်းလို့ အာကာ့ဖင်ထဲကနေအပြင်ထိစီးဆင်းကျလာတာ မြင်လိုက်ရချိန် နေလင်းရှိန်တစ်ယောက် နှုတ်ခမ်းလေးတွန့်ကွေးပြုံးလိုက်မိရင်း...အာကာ့ကျောပေါ် မှောက်ချဖက်ထားကာ
"အာကာရယ်...ကောင်းလိုက်တာ...မင်းရောကိုယ့်လီးနဲ့အလိုးခံလိုက်ရတာ ကောင်းလားဟင်"
"ဟွန်း...ဒီမှာလည်းတကိုယ်လုံးညောင်းကိုက်ထူပူနေအောင် ကောင်းသွားတာပါနော်..."
နေလင်းရှိန်တစ်ယောက် အာကာ့ပေါ် မှောက်နေရာမှ ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ လှိမ့်ချလိုက်သည်။
"ဘွတ်...ဘလု...ဘု...ဘု...."
ဖင်ထဲမှ လီးကျွတ်ထွက်သွားသံ တဘုဘု မြည်သံနှင့်အတူ နေလင်းရှိန်တစ်ယောက် သုတ်ရည်တို့ ပေပွနေကာ ခပ်တင်းတင်း ဖြစ်နေဆဲ သူ့လီးတံကိုကိုင်ထားလျက်...
"လီးစုပ်ပေးဦး...အာကာ"
သုတ်ရည်တို့ဖြင့် ပေပွတင်းပြောင်နေသည့် နေလင်းရှိန်လီးထိပ်ဖူးကြီးက ပုတ်သင်ညိုကြီး ခေါင်းညိတ်နေသလို ဇပ်တပ်ဇပ်တပ်ဖြင့် လှုပ်ခါနေသည်။
အာကာတစ်ယောက် ပါးစပ်လေးဟလိုက်ကာသုတ်ရည်တို့ပေပွနေသည့် နေလင်းရှိန်လီးကြီးကို ထိပ်ဖူးလေးကစပြီး ကလေးများ နို့စို့သလို တပြွတ်ပြွတ်ဖြင့် စို့လိုက်ကာ လီးတချောင်းလုံးဝင်အောင် ဆွဲစုပ်ယူချလိုက်သညိ။
'ပြွတ်...ပြွတ်...ပလွတ်...ဂလွတ်...ဂလု..."
လီးစုပ်ပေးနေတဲ့အာကာ့ရဲ့ ဆံပင်လေးတွေကို ပက်လက်အိပ်နေရာမှ ပွတ်သပ်ပေးနေတဲ့ နေလင်းရဲ့ လက်ချောင်းလေးတွေက ပါးပြင်ပေါ်သို့ရောက်သွားကာ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှကြွကော့ပေးထားသော ဖင်ကို တဖြည်းဖြည်းချင်း နှိမ့်ချလိုက်သည်။
"ပလွတ်..."
လီးတန်ကြီးပါးစပ်ထဲမှ ကျွတ်ထွက်သွားသည့် အသံက ကျယ်လောင်စွာ ထွက်ပေါ်လာသည်။
"စုပ်လို့ကောင်းလား...လရည်တွေပါမျိုချတာ ကောင်းတယ်ပေါ့...."
"အင်း...ကောင်းတယ်..."
"လိုးရတာ မောတယ်ကွာ..."
"မောနေရင် ဘာလုပ်ပေးရမလဲ...နေလင်း"
"ရပါတယ်....ဒါနဲ့အာကာက ဘာလို့ ကျနော့်ကိုကြည့်ရင် လီးနေရာကိုပဲ စိုက်စိုက်ကြည့်နေရတာလဲ"
"ဟမ်..."
"ဟုတ်တယ်...လူကိုမြင်တိုင်း ဘာလို့ ဘောင်းဘီဂွကြားကို ကြည့်ကြည့်နေတာလဲ အာကာ့မျက်လုံးတွေကျွန်တော့်လီးနေရာကို စိုက်ကြည့်လိုက်တိုင်း တင်းကနဲတင်းကနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားတယ်"
"အခု တင်းနေလို့လျှော့ပေးလိုက်ပြီလေ"
"အင်း...အဲ့ဒီလိုမျိုး တခြားသူတွေကိုလည်း စိုက်ကြည့်နေတတ်တာပဲလား"
အာကာ့ရဲ့မျက်နှာပြင်တခုလုံး ရဲမှည့်သွားသည်။
"အမှန်အတိုင်းပြောရမလား"
ခေါင်းညိတ်ပြကာ ဆွဲပွေ့ထူလိုက်ရင်း ပခုံးတစ်ဘက်ကိုဆွဲဖက်လိုက်သည့် နေလင်းရဲ့လက်မောင်းသားကျစ်ကျစ်တို့ကို ပါးပြင်လေးနှင့်ထိကပ်ပွတ်သပ်လိုက်ရင်း ခေါင်းမှီချလိုက်သည်။
"နေလင်း အိမ်ပြောင်းလာတဲ့ ညနေက ရေချိုးနေရင်း...ပုဆိုးထဲလက်နှိုက်ပြီး လီးကိုဆပ်ပြာတိုက်နေရင်းတန်းလန်း ပုဆိုးအောက်ကို ကျွတ်ကျသွားတာလေ မှတ်မိလား...အဲ့ဒီမှာ ဆပ်ပြာမြုပ်တွေနဲ့ နေလင်းက ပုဆိုးပြန်ကောက်မဝတ်ပဲ လီးကိုရေလောင်းဆေးလိုက်တော့ နီရဲနေတဲ့ထိပ်ဖူးပွင့်ပွင့်ကြီးနဲ့နေလင်းလီးကို မြင်လိုက်ရကထဲက စိတ်ထဲစွဲလန်းသွားတာ...နေလင်းကို မြင်တိုင်း နေလင်းလီးကို ထပ်မြင်ချင်နေတာမို့ တွေ့လိုက်တိုင်း လီးနေရာကိုပဲ စိတ်မထိန်းနိုင်ပဲ ကြည့်နေမိတာ..."
"ဟာဟားဟား....မှတ်မိတယ်...ဟိုဘက်ခြံက အုတ်တံတိုင်းကာထားတယ် အာကာတို့ဘက်က ခြံစည်းရိုးသစ်ပင်တွေနဲ့ လူလည်းမရှိဘူးထင်ပြီး ပုဆိုးချက်ခြင်းပြန်မဝတ်ပဲ ရေချိုးလိုက်မိတာ....ဟ...ဟာ...ဟား...အဲ့ဒီလိုရေချိုးနေတာမြင်တော့အာကာက ကျွန်တော့်ဟာကို ကြိုက်သွားတာပေါ့ ဟုတ်လား..."
"မဟုတ်ဘူး....နေလင်းလီးကိုမြင်မြင်ချင်းစွဲလန်းသွားတာ...ချစ်သွားတာ...ကြွေသွားတာသိလား...."
"အမ်...ကြွေသွားတာ ဟုတ်လား...ပြောတတ်လိုက်တာကွာ...ခုလို လိုးပေးလိုက်တော့ရော ပိုကြွေသွားလား...ထပ်လိုးပေးရဦးမလား..."
"အင်း....ဒီကလည်း ထပ်မလိုးပေးမှာတော့မှာပဲ စိတ်ပူနေတာ"
"ဘာမှမပူနဲ့ အမြဲတမ်းလိုးပေးမယ်...အာကာသာ ခံနိုင်အောင်ခံဖို့ အားမွေးထား...လာ...လောလောဆယ်
အောက်ကညီလေးကို...ကြွလာအောင် ထပ်စုပ်ပေးဦး"
အာကာတစ်ယောက် ပျော့အိတွဲကျနေသော နေလင်းလီးကို နောက်တစ်ခါထပ်လိုးနိုင်ရန်အတွက် ဦးခေါင်းကို တဖြည်းဖြည်းချင်း နေလင်းပေါင်ကြားသို့ တိုးဝင်ကာ လီးဒစ်ထိပ်ဖူးကလေးကို လျှာဖျားလေးဖြင့် တို့ထိဆော့ကစားလိုက်ရင်း....နောက်တစ်ချီ...အလိုးခံရန်အတွက်....ငုံစုပ်လိုက်သည်။
"ပြွတ်....ပြွတ်....ပြွတ်..."
"အ...ရှီးးးးအားးးးး"
မချင့်မရဲအော်ညည်းသံနှင့် လီးစုပ်သံ ခပ်သဲ့သဲ့က အခန်းငယ်လေးထဲ တိုးတိတ်စွာ ထွက်ပေါ်သွားသည်။
ချစ်ခြင်းများစွာဖြင့်
ချစ်သူလူဆိုး
-------------------------------------------------
မှတ်ချက်။ ။ ထန်ပြီး ထုပါ.. အတုမယူပါနှင့်
<Zawgyi>
ျမင္ျမင္ခ်င္းပဲေႂကြ...
Credit;
(1)
ေနလင္းရွိန္တစ္ေယာက္ ဒီရပ္ကြက္ေလးထဲသို႔ ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္ကမွေျပာင္းလာခဲ့သည္။
အလုပ္နဲ႕နီးတာရယ္ေစ်းနားေက်ာင္းနားနီးတာရယ္ေၾကာင့္ ဒီရပ္ကြက္ေလးထဲမွ လုံးခ်င္းတိုက္ကေလးကို ငွားရမ္းခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ဒီေန႕အလုပ္စဝင္ရမည္မို႔ မနက္ေစာေစာထကာ ျပင္ဆင္ၿပီး ထြက္လာခဲ့သည္။
အျဖဴေရာင္ရွပ္လက္ရွည္ရယ္အနက္ေရာင္စတိုင္ပန္ရယ္တြဲဖက္ဝတ္ထားတဲ့ ေနလင္းရွိန္ရဲ႕ပုံစံက ထင္းကနဲေနေအာင္ ေခ်ာေမာေနတာအမွန္ပင္...
ေနလင္းေအာင္ ၿခံတံခါးကိုေသာ့ေသခ်ာခတ္ကာ ဆိုင္ကယ္ကို စက္ႏွိုးလိုက္သည္။
စက္ကႏွိုးမရေတာ့ ေျခနင္းကစ္စတက္တံကို ဖိနင္းႏွိုးလိုက္သည္။ဂဒပ္ဂဒပ္ျမည္သံေပးကာ စက္က လုံးဝႏွိုးမလာေတာ့ ေနလင္းရွိန္နဖူးမွ ေခြၽးတို႔ ယိုစီးက်လာသည္။
"ဆီျပတ္တာေနမွာ...အကို"
ေဘးအိမ္တံခါးေရွ႕မွရပ္ေနရင္း လွမ္းေျပာလိုက္တဲ့စကားသံေၾကာင့္ ေနလင္းရွိန္ ဆိုင္ကယ္ဆီဖုံးဖြင့္ကာစစ္လိုက္သည္။
"ဟာ...သြားၿပီဆီကုန္ေနတာ ဒုကၡပဲ"
"ေရွ႕နားက အိမ္ဆိုင္မွာ ေရာင္းတယ္"
ေက်းဇူးတင္သည့္ အၿပဳံးတစ္ခ်က္ျဖင့္ ၿပဳံးျပလိုက္ခ်ိန္ ေနလင္းရွိန္ မ်က္ႏွာထူအမ္းအမ္းျဖစ္သြားရေလာက္ေအာင္ ထိုလူ႕အၾကည့္တို႔က စူးရဲလြန္းလွသည္။ေနလင္းရွိန္ေပါင္ဂြဆုံၾကးသို႔ ေသခ်ာစူးစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ အၾကည့္တို႔ကို သတိထားမိလိုက္ေပမဲ့ ဆိုင္ကယ္ကို တြန္းထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။
(2)
"အလုပ္မသြားဘူးလားအကို"
ေနလင္းရွိန္ ေစ်းသို႔ဝယ္စရာခ်မ္းစရာရွိသည္မ်ား ဝယ္ခ်မ္းျပန္လာၿပီး ၿခံတံခါးေသာ့ဖြင့္ေနခ်ိန္ ေမးလာသည့္ အသံေၾကာင့္ ေခါင္းကိုငဲ့ေစာင္းၾကည့္လိုက္သည္။
"ေဩာ်...အင္း...ဒီေန႕အလုပ္ပိတ္တယ္ေလ ဟင္းခ်က္စရာနဲ႕လိုအပ္တာေလးေတြသြားဝယ္လာတာ"
ဆိုင္ကယ္ဆီျပတ္သည့္ေန႕က ဆီဝယ္ရန္လမ္းၫႊန္သည့္ လူကိုျမင္လိုက္ရေတာ့ အၿပဳံးတစ္ခ်က္ျဖင့္ ျပန္ေျဖလိုက္သည္။
"တျခားအိမ္သားေတြ မေတြ႕ပါလား...ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ အာကာစိုးပါ...အေဖနဲ႕ကြၽန္ေတာ္ႏွစ္ေယာက္ထဲေနတာ...အကူအညီလိုတာရွိလည္းေျပာေလ"
"ဟုတ္...ေနလင္းရွိန္ပါ...ကြၽန္ေတာ္က အိမ္ေထာင္မရွိပါဘူးဗ်ာ...နယ္ကေနလာေနတာပါ အလုပ္ကေဆာက္လုပ္ေရးကုမၸဏီမွာ လုပ္ေနတာပါ"
ေနလင္းရွိန္စကားေျပာေနရာမွဆိုင္ကယ္ကို အိမ္ထဲေမာင္းဝင္ရန္ တက္ခြလိုက္သည္။အာကာစိုးကို ႏႈတ္ဆက္ရန္အမွတ္တမဲ့လွမ္းၾကည့္လိုက္ခ်ိန္ အာကာစိုး၏မ်က္လုံးမ်ားက ခါးေအာက္ပိုင္းသို႔ လွမ္းၾကည့္ေနတာ ျမင္လိုက္ရေတာ့ စိတ္ထဲတမ်ိဳးႀကီးျဖစ္သြားသည္။
(3)
"ဗြမ္း..."
"အား...ေအးလိုက္တာ"
ေနလင္းငွားေနသည့္ အိမ္ေနာက္ဘက္တြင္ ေရခ်ိဳးရန္အုတ္ေရကန္တစ္ခုရွိေနၿပီး အာကာစိုးတို႔ၿခံမွ လွမ္းၾကည့္လ်င္ ရွင္းလင္းစြာ ျမင္ေနရသည္။
ေနလင္းတစ္ေယာက္ ေရတဗြမ္းဗြမ္းေလာင္းခ်ိဳးေနခ်ိန္ တဘက္ၿခံစည္းရိုးဝင္းထရံကိုတံခါးသဖြယ္လုပ္ထားသည့္ေနရာမွ အာကာစိုးျဖတ္ကူးလာတာကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ ေရခြက္ကိုင္ထားရင္းလွမ္းေမးလိုက္သည္။
"ကိုအာကာ...ဘာလာလုပ်တာလဲ"
"ကိုေနလင္း...ညေနစာခ်က္မေနနဲ႕ကြၽန္ေတာ့္အိမ္လာစားပါ့လား...အိမ္ကအေဖက အမ်ိဳးေတြလာေခၚလို႔ နယ္ကို အလည္လိုက္သြားတယ္ "
"ဟာ...ရပါတယ္ ကြၽန္ေတာ္ညေနထၼင္းမစားေတာ့ဘူး...အလုပ္နားရက္ကေလး အေညာင္းအညာေျပ ေမာ့မလို႔..."
"ဆိုင္သြားေမာ့မွာလား....ကိုေနလင္းက"
"ဟင့္အင္း...အိမ္မွာပဲခ်မွာ..."
"ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္အျမည္းလုပ္လာခဲ့မယ္"
အာကာရဲ႕အၾကည့္ေတြက ေနလင္းရွိန္ရဲ႕ရင္အုပ္က်စ္က်စ္တို႔မွတဆင့္ေရစက္ေရေပါက္တို႔တလိမ့္ခ်င္းက်ဆင္းေနတာကိုစူးစူးရဲရဲအၾကည့္ေတြျဖင့္ၾကည့္ေနသည္။
အာကာစိုး မ်က္ဝန္းမ်ားက ေ႐ြ႕လ်ားသြားကာ ေရစိုကပ္ေနေသာ ခ်က္ေအာက္မွအေမြးအမွ်င္တစြန္းတစတို႔ဆီသို႔ အၾကည့္ေရာက္သြားၿပီး ရင္ေတြအခုန္ျမန္လာကာ တံေတြးမ်ားတဂြတ္ဂြတ္မ်ိဳခ်ေနလ်က္ အၾကည့္တို႔ကို လႊဲဖို႔ႀကိဳးစားေပမဲ့
ပုဆိုးေရစိုစိုမွာ ကပ္ေနတဲ့ အေျမာင္းေလးေပၚသို႔ အၾကည့္တို႔က ထပ္မံက်ေရာက္သြားျပန္သည္။
ေရွ႕တည့္တည့္မွ အၾကည့္ေတြေၾကာင့္ေနလင္းရွိန္တစ္ေယာက္ ရွိန္းဖိန္းပူထူေနေပမဲ့ ဟန္မပ်က္ အာကာ့ကို စကားျပန္ေျပာေနလိုက္သည္။စိတ္ထဲမွာႏြေးကနဲျဖစ္သြားသလို ေပါင္ၾကားကအေျမာင္းေလးကလည္း အနည္းငယ္တင္းမာ႐ုန္းႂကြခ်င္လာသည္။
"ေရခ်ိဳးၿပီးရင္ အျပင္ခနထြက္ၿပီး ဘီယာသြားဝယ္မလို႔ "
ပုဆိုးလဲၿပီး ေရစိုပုဆိုးကို ညွစ္ေနရာမွစကားေျပာလိုက္သည့္အခ်ိန္ေနလင္းရွိန္လက္ေမာင္းသားက်စ္က်စ္တို႔က ေရစိုပုဆိုးကိုလိမ္ညွစ္လိုက္တိုင္း တင္းကနဲျဖစ္သြားကာ ရင္အုပ္သားတို႔ကလည္း တြန့္ကနဲတြန့္ကနဲႂကြတက္သြားတာျမင္ေနရသည့္ အာကာတစ္ေယာက္ ေနလင္းရွိန္လက္ေမာင္းႂကြက္သားေတြေပၚ ယီးေလးခိုစီးၿပီးရင္အုတ္သားက်စ္က်စ္တို႔ကို စိတ္ကူးထဲမွာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းနမ္းေနသည့္အေတြးတို႔ကို
ရွက္႐ြံ႕စြာျဖင့္ ႐ုတ္သိမ္းလိုက္ရင္း ေခါင္းတစ္ခ်က္ၿငိတ္ကာ အင္းဟု ေလးေလးပင္ပင္ေျပာခ်လိဳက္ကာ
" အျမည္းသြားလုပ္လိုက္ဦးမယ္ ကိုေနလင္း..."
"ဟာ..ရပါတယ္ မလုပ္ပါနဲ႕ အားနာစရာႀကီး"
"အားမနာပါနဲ႕ ကိုေနလင္းတစ္ေယာက္ထဲေသာက္ရတာ ပ်င္းေနမွာစိုးလို႔..."
(4)
"ဒီမယ္ ငါးမုန့္ေၾကာ္လာတယ္...ဆိတ္သားေျခာက္ဖုတ္ၿပီးဆီ႐ႊဲ႐ႊဲဆမ္းလာလိုက္တယ္ဒါကလၻက္သုပ္ ဒီေလာက္ဆို အဆင္ေျပလား"
"အင္း...ေျပပါတယ္...လာေလ အိမ္ထဲဝင္ခဲ့ ကိုအာကာ"
ေနလင္းရွိန္ လမ္းထြက္ဘီယာဝယ္ျပန္လာေတာ့ အသင့္ေစာင့္ေနေသာ အာကာတစ္ေယာက္ ပန္းကန္ေတြကိုင္ကာ ေရာက္လာသည္။
"ထိုင္...ကိုအာကာ..."
"အာကာလို႔ပဲေခၚပါ..."
"အင္း..ခနေနာ္...ကြၽန္ေတာ္အဝတ္အစားလဲလိုက္ဦးမယ္"
ေနလင္းရွိန္တစ္ေယာက္ အခန္းထဲဝင္ကာ ေရွာ့ပန္တစ္ထည္ႏွင့္တီရွပ္တစ္ထည္လဲဝတ္ကာ ထြက္လာသည္။
ေရခဲေသတၱာထဲမွ ေရဗူးတစ္ဗူးထုတ္လိုက္သည္။အိမ္ေရွ႕တံခါးကို ေသခ်ာစြာ ပိတ္လိုက္သည္။
အခန္းေလးကမီးေခ်ာင္းအလင္းေရာင္ျဖင့္ လင္းထိန္ေနသည္။
ဘီယာနဲ႕ရမ္ေရာထားေသာ ခြက္ကိုကိုင္ကာ ေနလင္းရွိန္တစ္ေယာက္ တစ္ရွိန္ထိုးေမာ့ခ်လိဳက္သည္။အရက္ရွိန္ေၾကာင့္ လူတကိုယ္လုံး ႏြေးကနဲျဖစ္သြားကာ လန္းဆန္းသြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္။
"ေသာက္ေလ အာကာ ေရာ့"
ကမ္းေပးလာေသာ အရက္ခြက္ကို လွမ္းယူလိုက္ကာ ပါးစပ္ထဲတငုံငုံလိုက္ရင္း မ်က္ႏွာမဲ့ရႈံ႕သြားသည့္ အာကာ့ကိုၾကည့္ကာေနလင္းတစ္ေယာက္ သေဘာတက်ျဖစ္စြာျဖင့္ ရယ္လိုက္သည္။
"မေသာက္ဖူးဘူးလား...အာကာ"
"ဘီယာေတာ့ ေသာက္တယ္ ရမ္အနံ႕ႀကီးက ႏွာေခါင္းထဲ တိုးဝင္လာတာ ပ်ိဳ႕ခ်င္ခ်င္ျဖစ္သြားတယ္ကိုေနလင္းရွိန္ရ"
"ေနလင္းလို႔ပဲေခၚပါ....ဒီအိမ္ေျပာင္းလာတာ တပတ္ရွိၿပီ အာကာတို႔အိမ္ဘက္ခနခနၾကည့္မိတယ္ ကိုယ္ျပန္လာတိုင္းအာကာ့ကို မေတြ႕ဘူး အလုပ္ကဘာလုပ္တာလဲ"
ဆိတ္သားေျခာက္ဖုတ္တဖတ္ႏွိုက္စားကာ ပါးစပ္ထဲၿမဳံ႕ဝါးေနရာမွ အာကာလက္က်န္အရက္တို႔ကို ေမာ့လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္မ်က္ဝန္းတို႔ကို ေအာက္သို႔စိုက္ထားလ်က္...
"အေဖက ေစ်းထဲမွာ ကုန္စုံဆိုင္ဖြင့္ထားတယ္ ညေနေစ်းပိတ္မွျပန္လာတာ ကြၽန္ေတာ္က ေန႕လယ္ေန႕ခင္းေလာက္မွ သြားထိုင္ေပးရတာေပါ့ ဆိုင္အကူေတြလဲရွိတယ္ေလ...ေနလင္းအလုပ္သြား၊အလုပ္ျပန္လာတိုင္း အိမ္ျပတင္းေပါက္ကေန အၿမဲေစာင့္ၾကည့္ျဖစ္တယ္သိလား...တခါတေလ ေနလင္းအခန္းမီးက ညေတာ္ေတာ္မိုးခ်ဳပ္မွ ပိတ္သြားတာကအစ သတိထားၿပီး ၾကည့္ေနမိတာ...ဘာရယ္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး အိမ္နားနီးခ်င္းေတြဆိုေတာ့ အမွတ္တမဲ့ ေစာင့္ၾကည့္မိသလို ျဖစ္ေနတာ"
အရွက္ေျပလား...ေျဖရွင္းေနတာလားမသိေပမဲ့ ရင္ထဲကေန
"ေဩာ်...."
ဟုသာ ေရ႐ြတ္လိုက္မိရင္း
ေနလင္းစိတ္ထဲ တမ်ိဳးႀကီးျဖစ္ရာမွ ေသြးေၾကာေတြဆူပြက္လာသည္။အာကာေျပာပုံအရဆို သူ႕ကိုတခ်ိန္လုံးေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္ဆိုတာ သိလိုက္ရေတာ့ စိတ္ထဲၾကည္ႏူးခ်င္သလို ဘာလိုလို ျဖစ္သြားသည္။
အၾကည့္ခ်င္းဆုံသြားမိခ်ိန္ ေနလင္းရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြက အာကာ့မ်က္ႏွာကို အကဲခတ္သလို ၾကည့္ေနရင္း ထိုင္ေနရာမွ ထရပ္လိုက္ကာ...
"ေသးေပါက္သြားလိုက္ဦးမယ္"
မတ္တပ္ရပ္လိုက္တဲ့ ေနလင္းရဲ႕ ေဘာင္းဘီဂြၾကားေနရာေလးက ခပ္ေဖာင္းေဖာင္းျဖစ္လ်က္ ေနသည္။ထိုေနရာေလးကို စူးရွေျပာင္လက္သည့္မ်က္ဝန္းမ်ားျဖင့္ၾကည့္ေနသည့္အာကာ့ရဲ႕အၾကည့္ေတြကို ျမင္လိုက္ရသည့္အခ်ိန္ ေနလင္းစိတ္ထဲတစုံတခုကို ေတာင့္တမိခ်င္သလိုလို ျဖစ္သြားကာ တစ္ေယာက္ထဲက်ိတ္ရယ္လိုက္မိသည္။
(5)
"ခ်ကြာ...အာကာ...ေမးစရာလည္းရွိလို႔"
နံရံကိုေက်ာမွီထိုင္လိုက္တဲ့ေနလင္းက ဒူးတဘက္ေထာင္ထိုင္ေနရာမွအရက္ခြက္ထဲသို႔ အရက္မ်ားငွဲ႕ကာ ေရသန့္ဗူးထဲမွေရတခ်ိဳ႕ ေရာထည့္လိုက္သည္။
ေဘာင္းဘီေအာက္နားစလြတ္ေနသည့္ေနရာမွ ေပါင္သားေဖြးေဖြးအသားစိုင္တို႔ေဘးမွတစြန္းတစထြက္ေနေသာေနလင္းရဲ႕လီးထိပ္ဖူးေလးက တျဖည္းျဖည္းတိုးထြက္ေထာင္ထလာေနသည္။
"အာကာ..."
"ဟင္....!"
ျဗဳန္းစားႀကီးေခၚလိုက္သည့္ အသံေၾကာင့္ ေနလင္းေပါင္သားတို႔ကို လွမ္းၾကည့္ေနသည့္ အာကာ ႐ုတ္တရက္လန့္ျဖန့္သြားသည္။
"စိတ္မဆိုးနဲ႕ေနာ္....အာကာ လိုခ်င္ေနတာလား..."
"ဗ်ာ...."
"မဗ်ာပါနဲ႕...ကိုယ္မင္းမ်က္လုံးေတြ ဘယ္ေနရာကို ၾကည့္ေနသလဲဆိုတာ ရိပ္မိပါတယ္....ဆာေနတာလား"
ေျပာလည္းေျပာ အရက္တစ္ခြက္ကမ္းေပးလိုက္ကာ သူ႕လက္ထဲမွ အရက္ခြက္ကို တရွိန္ထိုးေမာ့ခ်လိဳက္ၿပီးႏႈတ္ခမ္းသားမွာကပ္ေနေသာအရက္တို႔ကိုလွ်ာႏွင့္ေဝ့ဝိုက္ယက္ပြတ္လိုက္ကာေနလင္းတစ္ေယာက္အာကာ့ကိုခပ္ေထ့ေထ့ျဖင့္ၾကည့္လိုက္သည္။
အရက္ရွိန္ႏွင့္ရွက္႐ြံ႕ျခင္းတို႔ေပါင္းစပ္သြားသည့္အာကာ့မ်က္ႏွာတျပင္လုံး ရဲပေဒါင္းခတ္ေအာင္ နီရဲသြားသည္။
"မင္း...ငါ့ကိုေတြ႕တိုင္း ဒီေနရာတခုကိုပဲ စိုက္စိုက္ၾကည့္ေနတာ...ပိုေသခ်ာသြားတာက ငါေရခ်ိဳးေနတုန္း ေရစိုပုဆိုးနဲ႕ကပ္ေနတဲ့ငါ့လီးကို
ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ မင္းငါ့ဆီကတခုခုလိုခ်င္ေနမွန္း ရိပ္မိသြားတယ္...အခု ေပးရင္ မင္းတကယ္ယူမွာလား"
ေအးေဆးစြာေျပာေနတဲ့ေနလင္းကမတ္တပ္ထရပ္လိုက္ခ်ိန္ အာကာတစ္ေယာက္ထိုင္ေနရာမွ ေမာ့ၾကည့္လိုက္မိျပန္ေတာ့ ေနလင္းရဲ႕ေဘာင္းဘီတိုေအာက္မွေဖာင္းႂကြဖုထစ္ေနတဲ့အရာကို မ်က္လုံးတို႔က စိုက္ၾကည့္မိျပန္သည္။ေနလင္းေပါင္ဂြဆုံက ေဖာင္းတာမွ ေတာ္ေတာ္မဟုတ္ အေျမာင္းလိုက္ ထင္းေနေအာင္ ေဖာင္းေနေတာ့ရီေဝစျပဳလာေသာအာကာ့မ်က္လုံးေတြက တရစ္ဝဲဝဲျဖင့္ ထိုေနရာသို႔ ေငးေနသည္။
"ဇွိ...."
ေဘာင္းဘီဇစ္ျဖဳတ္လိုက္သံႏွင့္အတူ ေနလင္းရွိန္ရဲ႕လီးတံက ေငါက္ကနဲ ေပၚထြက္လာသည္။ေရွ႕သို႔တလွမ္းတိုးလိုက္ၿပီး လီးတံကိုလက္တဘက္က ကိုင္ထားလ်က္....
"ၾကည့္ခ်င္သပဆို ေသခ်ာကိုင္ၾကည့္ ၿပီးရင္ေတာ့ သူၿငိမ္သြားေအာင္လုပ္ေပးရမွာေနာ္"
တဇပ္ဇပ္တုန္ရင္ေနေသာ လီးတံရဲရဲႀကီးကို ျမင္လိုက္ရကထဲက အာကာ့လည္ေခ်ာင္းေတြထဲက ေခ်ာက္ကပ္တင္းက်ပ္လာကာ မ်က္လုံးအျပဴးသားျဖင့္ေငးေနရာမွ ႏႈတ္ခမ္းသားတို႔ကိုလွ်ာျဖင့္သပ္လိုက္ၿပီးတံေတြးမ်ားကိုလည္ေခ်ာင္းအေၾကာမ်ားတင္းကနဲေထာင္ထသြားေအာင္ မ်ိဳခ်လိဳက္သည္။
ေနလင္းရွိန္ကေတာ့ သူ႕လီးကို လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ဆုပ္ကိုင္ဆြကာ ဂြင္းတိုက္သလို လုပ္ျပလိုက္ၿပီး အာကာ့ပါးစပ္ဖ်ားသို႔ မွိုပြင့္ႀကီးလို ၿပဲအာရဲမွည့္ေနသည့္ ခရမ္းခ်ဥ္သီးပုံစံလီးထိပ္ဖူးကို ကပ္ေတ့ေပးလိုက္သည္။
ရဲတင္းပြင့္လင္းစြာ အထာသိလွေသာ ေနလင္းရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈ႕ေတြကို ျမင္လိုက္ရသည့္ အာကာတစ္ေယာက္ ဘာကိုမွ် မေတြးေတာ့ပဲ ဒူးတုပ္ထိုင္အေနအထားျဖင့္ ထိုင္လိုက္ကာ ေနလင္းရဲ႕ လီးကို လက္ေခ်ာင္းကေလးမ်ားျဖင့္ လွမ္းဆုပ္ကိုင္လိုက္သညိ။
အာကာ့ႏႈတ္ခမ္းသားတို႔ပြင့္ဟလာၿပီးလွ်ာဖ်ားကေလးျဖင့္ ဒစ္ဖူးကေလးကို မရဲတရဲထိုးဆြေပးလိုက္ခ်ိန္ ေနလင္းရွိန္ရဲ႕လက္တို႔ကအာကာ့ဆံပင္တို႔ကို ဆြဲကိုင္ကာ လီးကို ပါးစပ္ထဲေဆာင့္ထိုးသြင္းလိုက္သည္။
"ႁပြတ္...ႁပြတ္...ပလြတ္....အြန္."
"အြန္း...ႁပြတ္.. ႁပြတ္...."
"အားးးးး...ရွီး....အား....ေကာင္းတာ"
လီးဒစ္ထိပ္ဖူး ပါးစပ္ထဲ တိုးဝင္လိုက္ကထဲက အာကာ ပါးစပ္ကို အစြမ္းကုန္ ၿဖဲၿပီး ေနလင္းရွိန္ရဲ႕ လီးတေခ်ာင္းလုံးပါးစပ္ထဲ ဝင္ေအာင္ ငုံစုပ္ျပစ္လိုက္သည္။
ေနလင္းရွိန္လည္း ပူႏြေးတဲ့လွ်ာႏွင့္စိုစြတ္သည့္ခံတြင္းထဲသို႔ ျမဳပ္ဝင္သြားသည့္ လီးတေခ်ာင္းလုံး အိစက္ႏြေးေထြးသည့္အသားစိုင္မ်ားႏွင့္ထိေတြပြတ္တိုက္သြားမႈ႕ကို ခံစားေနရသျဖင့္ ေပါင္ေၾကာႀကီးမ်ား ေထာင္ထလာေအာင္ လီးကိုေကာ့ေကာ့ေပးေနမိသည္အထိ ေကာင္းလာသည္။
ပါးစပ္တြင္းသို႔ ဝင္ခ်ည္ထြက္ခ်ည္ျဖစ္ေနေသာ လီးတံရဲ႕တျဖည္းျဖည္းျခင္းတင္းမာေတာင္ထလာျခင္းႏွင့္အတူႏူးညံအိစက္စြာေဖာင္းကားႂကြတက္လာသည့္ လီးပတ္လည္မွအေၾကာဖုေလးမ်ားကို လွ်ာျဖင့္ထိုးသပ္ေမႊကစားေပးလိုက္၊အာေခါင္ထဲထိ လီးဒစ္ဖူးထိုးမိသြားေအာင္ လီးတံကိုခပ္ျပင္းျပင္းစုပ္ေပးလိုက္ျဖင့္လုပ္ေပးေနရင္း ေနလင္းရွိန္ရဲ႕ တြဲက်ေနေသာေဂြးအုမ်ားကိုလက္တဘက္ကဆုပ္ေခ်ေဆာ့ကစားေပးေနၿပီးက်န္လက္တဘက္က ဖင္သားမ်ားကို ပြတ္ေခ်ဆဳပ္နယ္ေပးကာ တခါတခါ လီးတံကို အာပါးေစာင္ေတြထဲ စုပ္ငုံထိုးလိုက္ ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္လႊာျဖင့္ ထိပ္ဖူးေလးကိုေတ့စုပ္ေပးလိုက္ျဖင့္အမ်ိဳးစုံေအာင္ လုပ္ေပးေနသည္။
ဒီေန႕ညေတာ့ ခ်ဳပ္တည္းထားသမွ်ေတြ ဖြင့္ထုတ္ျပစ္လိုက္မည္ဟုေတြးေတာရင္း အာကာရဲ႕ပါးစပ္ထဲ ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ျဖစ္ေနကာ တံေတြးမ်ားျဖင့္စိုလက္ေတာင္ထေနေသာ မိမိလီးကိုမိမိျပန္ၾကည့္ရင္း ဖီးလ္လင္ေတြ တအားတက္လာသလို ျဖစ္ေနရာမွေနလင္းရွိန္တစ္ေယာက္ ေဘာင္းဘီကိုေအာက္သို႔ေလွ်ာခ်လိဳက္ၿပီးတီရွပ္အကၤ်ီကိုဆြဲခြၽတ္လိုက္သည္။တကိုယ္လုံးအဝတ္အစားကင္းမဲ့သြားသည့္ေနလင္းရွိန္ရဲ႕အေသြးအသားေတြပြက္ပြက္ဆူထလာသည္။
က်စ္လစ္သန္မာေသာ၊အခ်ိဳးအဆက္က်နလွပေသာရင္အုပ္သားခပ္က်စ္က်စ္တို႔ကဝင္းမြတ္ေနလ်က္...လက္ေမာင္းႂကြက္သားတို႔က ေျပေလ်ာက်စ္လစ္ေနကာ အေၾကာစိမ္းေလးမ်ားက မီးေရာင္ေအာက္မွာ ဝင္းဖန့္စိမ္းျမလို႔ေနတာ ျမင္လိုက္ရေတာ့ အာကာတစ္ေယာက္ ေနလင္းရင္ခြင္ထဲတိုးေဝွ႕ဖက္ထားၿပီး လက္ေမာင္းသားမ်ားကို အားကိုးတႀကီးမွီခိုခ်င္စိတ္ေတြ ျဖစ္ေပၚလာသည္။
ဗိုက္သားက်စ္က်စ္ေတြနဲ႕ျဖဴစင္ဝင္းမြတ္ေနေသာအသားအေရပိုင္ဆိုင္ထားၿပီး
အဝတ္အစားကင္းမဲ့ေနေသာေနလင္းရွိန္ရဲ႕လီးနဲ႕ခႏၶာကိုယ္က အခ်ိဳးအစားက်နလိုက္ဖက္ေအာင္ေအာင္ထုဆစ္ထားေသာေရာမနတ္သားတစ္ပါး႐ုပ္ထုလို ေျပျပစ္စြာျဖင့္တည္ရွိေနတာ ျမင္လိုက္႐ုံနဲ႕ အာကာ့ရဲ႕ႏွလုံးသားထဲ ဗရမ္းဗတာေတြျဖစ္ကာ ေသြးသားေတြ ဆူပြက္လာသည္။
အာသာငမ္းငမ္းျဖစ္စြာ...တပ္မက္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္ ပုဆစ္တုပ္ထိုင္လိုက္ၿပီးေနလင္းရွိန္ရဲ႕ လီးထိပ္ဖူးအဖ်ားေလးကို သြားျဖင့္ ဆတ္ကနဲ ခပ္ဖြဖြကိုက္ခဲေပးလိုက္သည္။
"အ....နာတယ္"
ေျခဖ်ားေလးေတြႂကြသြားကာ ေပါင္သားမ်ားတင္းကနဲျဖစ္သြားသည့္ ေနလင္းရွိန္ရဲ႕ ေပါင္တြင္းသားမ်ားကို ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားျဖင့္ စုပ္ရက္ေပးေနရင္း
ဆီးစပ္နားက အေမႊးအမွ်င္မဲနက္နက္စုစုေလးကို လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ ထိုးဆြကစားေပးေနလိုက္သည္။
လအုႏွစ္လုံးကို တလုံးစီ ပါးစပ္ထဲထည့္စုပ္ငုံေပးေနလိုက္ၿပီး ဖင္နဲလအုေအာက္အစပ္ၾကားကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းနမ္းျပစ္လိုက္သည္။
"အြန္. လီးကိုေသခ်ာစုပ္ကြာ...ဒစ္ဖ်ားေလးကို လွ်ာနဲ႕ေဝ့ရက္ေပး"
အာကာ့လွ်ာဖ်ားေလးက ေနလင္းရွိန္လီးဒစ္ကို ရစ္ပတ္ယက္ေပးလိုက္ကာ
လက္တို႔ကလအုမ်ားကိုမၿပီးတစ္လုံးခ်င္းငုံစုပ္ေပးလိုက္ရာေနလင္းရဲ႕လီးႀကီးကတဆတ္ဆတ္တုန္လာၿပီးဒစ္ႀကီးကပိုမိုကားစြင့္လာသေရာင္ျဖစ္ကာ တဆတ္ဆတ္ျဖင့္ လႈပ္ခါရမ္းေနေတာ့သည္။
"ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္"
"အားးရွီးအားးး"
လီးတံအရင္းပိုင္းထိ ပါးစပ္ထဲ ဆြဲစုပ္ေနတဲ့အာကာ့ရဲ႕စုပ္အားတို႔ေၾကာင့္ ေနလင္းရွိန္လီးထပ္ဖ်ားဆီမွာအရည္ၾကည္ေလးေတြ စို႔ထြက္လာသည္အထိ ေကာင္းလြန္းေနသည္။
ခိုင္းေစသည့္အတိုင္း လုပ္ေပးလာသည့္ အာကာ့ရဲ႕ျပဳစုမႈ႕ေၾကာင့္ ေနလင္းရွိန္ရဲ႕ လီးတေခ်ာင္းလုံးေရွ႕သို႔တန္းမတ္ေနေအာင္ ေတာင္လာသည္။
"ႁပြတ္...ပလြတ္...စြိ...အြန္း...."
အရက္ရွိန္ႏွင့္ရမၼက္ရွိန္ေရာတက္လာကာ အတင္းေဆာင့္ေဆာင့္ထိုးသြင္းေနသည့္
လီးက အာေခါင္ထဲထိ ထိုးမိသြားခ်ိန္
အာကာ့ရဲ႕မ်က္လုံးတို႔ျပဴးထြက္လာၿပီး လီးဒစ္ကို လွ်ာျဖင့္ထိုးေကာ္ထိန္းကာ လီးအရင္းပိုင္းကို ႏႈတ္ခမ္းတို႔ျဖင့္ ဖိစုပ္ဟန့္တားလိုက္ေတာ့ ေနလင္းရွိန္လီးတေခ်ာင္းလုံးတင္းက်ပ္သြားသလို ခံစားလိုက္ရၿပီးဖင္တို႔ကို ရႈံ႕ကနဲညွစ္လိုက္မိေအာင္ေကာင္းလိုက္သည့္အရသာကို ခံစားလိုက္ရၿပီး လီးေၾကာတခုလုံး ဆတ္ကနဲဆတ္ကနဲ ႐ုန္းထသြားေအာင္ ထြန့္ထြန့္လူး ခံစားလိုက္ရသည္။
"ဖင္ကုန္းေပးကြာ...အဝတ္အစားေတြ ခြၽတ္လိုက္"
အာကာတစ္ေယာက္ဖင္ဝမွဟစိဟစိျဖစ္ေနေအာင္ ခံခ်င္လာခ်ိန္ေျပာလာသည့္ စကားသံေၾကာင့္အလ်င္အျမန္လႈပ္ရွားလိုက္ကာၾကမ္းေပၚေလးဘက္ေထာက္ဖင္ကုန္းေပးလိုက္သည္။
အာကာ့ဖင္ဝေလးကို လက္ညိုးျဖင့္ ဇိကနဲေနေအာင္ ထိုးလိုက္ေတာ့ ဖင္ေလးတြန့္ကနဲျဖစ္သြားသည္။
လီးထိပ္ဖူးေလးျဖင့္ ေတ့လိုက္ကာ ဖင္အကြဲေၾကာင္းထဲဖိပြတ္ဆြဲေပးလိုက္ေတာ့
"ေနလင္း....လိုးမွာျဖင့္ လိုးေပးေတာ့..."
ခပ္ၫုၫုအသံကို ၾကားလိုက္ရခ်ိန္ ေနလင္းလီးထိပ္ဖူးကိုဖင္ေပါက္တည့္တည့္ ထိုးထည့္ခ်လိဳက္သည္။
"ဘြတ္...ဘလြတ္"
ဖင္ေပါက္ထဲသို႔ လီးက မဝင္ပဲ ေခ်ာ္တက္သြားသည္။
ေနလင္းတစ္ေယာက္စိတ္ေတြထႂကြလာခ်ိန္ အေပါက္ေခ်ာ္သြားျခင္းေၾကာင့္ ေဒါသအနည္းငယ္ ထြက္သြားသည္။
ဖင္ဝကိုေသခ်ာၿဖဲကာတံေတြးမ်ားေထြးခ်လိဳက္ၿပီး သူ႕လီးႀကီးထိပ္ဖူးကေနကိုင္၍ ထိပ္ဖူးေခါင္းကို ေအာက္သို႔ဖိခ်ိဳးလ်က္ ဖင္ေပါက္တည့္တည့္ဖိဆာင့္သြင္းခ်လိဳက္သည္။
"ဗ်စ္...ဗ်စ္...အား...အ...ဟားးးး"
"ဗ်ိ...ဗြတ္...အု..."
"အမေလး...စပ္တယ္...က်ပ္တယ္...အား...ကြၽတ္...ကြၽတ္..."
အာကာ့ရဲ႕ေအာ္ဟစ္ညည္းၫူလိုက္သည့္ အသံတို႔ေၾကာင့္လေနလင္းစိတ္ေတြ ပိုႂကြလာကာဖင္ထဲတစ္ဝတ္ခန့္ဝင္ေနေသာလီးတန္ႀကီးတဆတ္ဆတ္တုန္ရင္သြားၿပီး ပိုမိုမာတင္းလာကာ ဆတ္ကနဲေရွ႕သို႔အရွိန္ျဖင့္ေဆာင့္လိုးထည့္လိုက္သည္။
"ဗ်စ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္"
"အင့္! ဟင့္ အင္! အားးအင္းဟင္းးဟင္းး
ေကာင္းလိုက္တာကြာ....အာကာ ငါ့လီးမင္းဖင္ထဲလိုးေနတာ ေကာင္းရဲ႕လား"
"အရမ္းေကာင္းတယ္...အ...ေနလင္း...တခ်က္ျခင္းမလိုးပါနဲ႕ေဆာင့္ပါျမန္ျမန္ေဆာင့္"
ဖင္ထဲသို႔ဝင္သြားေသာမိမိလီးနီတာရဲႀကီးက ဖင္ထဲသို႔တအိအိတဗ်ိဗ်ိျဖင့္ စပါးႀကီးေႁမြႀကီးတြင္းေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲသို႔မဆံ့မၿပဲတိုးဝင္ေနရသလို က်ပ္တည္းစြာ ဝင္ေနျခင္းကို ေနလင္းငုံ႕ၾကည့္ရင္း သေဘာက်စြာ ၿပဳံးလိုက္မိသည္။
လီးတဆုံးဖိသြင္းထားရာမွ ေနာက္သို႔ဆုတ္ျပန္ထုတ္လိုက္ခ်ိန္တြင္ အာကာ့စအိုအတြင္းပိုင္းနံရံမ်ားက တဇိဇိျဖင့္ လီးတန္ကို အျပင္သို႔ ထြက္မသြားေစရန္ညွစ္ညွစ္ေပးလိုက္ေတာ့ေနလင္းတကိုယ္လုံးေျမာက္ကနဲႂကြတက္သြားမလိုျဖစ္ကာ...
"အားးးးရွီးးးးအိုးးးးကြၽတ္စ္...ကြၽတ္...."
လီးအရင္းထိ ထိုးဖိကပ္လိုက္ ျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္ လုပ္ေပးေနတဲ့ ေနလင္းေဆာင့္ခ်က္ေတြက ျမန္ဆန္လာသည္။
"ဗ်စ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္"
"အင့္! ဟင့္ အင္!
"ေကာင္းလား...အာကာ...ကိုယ္လိုးေပးတာေကာင္းရဲ႕လား"
"အင့္...အား...ေကာင္းတယ္...ေနလင္းရယ္...ျမန္ျမန္လိုး...အားးးး"
"ကိုယ္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းလိုးေတာ့မယ္ေနာ္"
"အမေလး...ဒီေလာက္အေသလိုးေနရေနတာကို ထပ္ၾကမ္းဦးမယ္တဲ့..."
"ႁဗြတ္..ဖြတ္ ဇြိ ၿဗိဘြတ္ ဘြတ္ ဖန္းးးဖန္းးးေဖာက္...ေဖာက္...ေဖာင္း...ေဖာင္း..."
လီးဝင္ထြက္သံတညံညံျဖင့္ လိုးပြဲၾကမ္းၾကမ္းေလးတပြဲ အခန္းေလးထဲမွာဝုန္းဒိုင္းက်ဲေနၾကသည္။
ေပါင္ခ်င္းထိေတြ႕သံတဖန္းဖန္းတေဖာက္ေဖာက္ႏွင့္ လအုနဲ႕ဖင္ရိုက္မိသံ တေဖာင္းေဖာင္းတို႔က ခ်ိဳျမန္ေသာ ကာမသံစဥ္ေလးတစ္ပုဒ္ဖန္တီးေပးေနသလိုလိုျဖင့္လိုးေနခံေနသူႏွစ္ေယာက္လုံးကိုစိတ္ဓာတ္ပိုတက္ႂကြလာေစသည္လားမသိ...
ေနာက္ကေနမုဆိုးဒူးေထာက္ထိုင္ေဆာင့္လိုးေနသည့္ ေနလင္းရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြက မွိတ္ထားၿပီးအာကာ့ေနာက္ေက်ာျပင္ေလးကို ပြတ္သပ္ေပးေနရင္း ခႏၶာကိုယ္ေလးကိုအာ့ကာ့ေနာက္ေက်ာျပင္ေပၚသို႔ ကိုင္းခ်လိဳက္ၿပီး လီးကြၽတ္ထြက္မသြားေစရန္သတိထားထိန္းေဆာင့္ရင္းဆတ္ကနဲဆတ္ကနဲေဆာင့္ဖိလိုးလိုက္သည္။
"ဇြိ ဗ်ိ ၿဗိ ဘြတ္ ဖြတ္ ပလြတ္..."
ဖင္ထဲတ႐ႊတ္႐ႊတ္လိုးေနေသာ လီးပတ္လည္က အေၾကာေလးမ်ား တင္းလာကာ တကိုယ္လုံးရွိ အေၾကာမ်ား ဖ်င္းကနဲဖ်င္းကနဲ ျဖစ္လာၿပီးလီးထိပ္ဖူးဆီသို႔ သုတ္ရည္မ်ားပန္းထြက္ရန္ တာစူလို႔လာသည္။
"အာ့...အင့္...အင့္...ဟင္း ၿပီးေတာ့မယ္ "
ေလးဘက္ကုန္းေပးထားသည့္ အာကာ့စိတ္ထဲမွာလည္း ဖင္ထဲထိုးခြဲဝင္ေရာက္ေနေသာ လီးတန္တခုလုံး ပြေယာင္းျပည့္သိပ္လာကာ ပိုမိုတင္းမာေတာင့္တင္းလာျခင္းႏွင့္အတူ
လိုးေဆာင့္ခ်က္မ်ား ပိုမိုျမန္ဆန္လာကာ ေနလင္းရဲ႕ အသက္ရႈသံတို႔ တရႈးရႈးတရွဲရွဲျဖင့္ ျမည္လာတာကို သတိထားမိလိုက္ေတာ့
"အားးရွီးးးး"
"ဗြတ္...ဘြတ္...ဘု...ေဖာင္း...ဘြတ္..."
"အင္းးးဟင္းးးေန..ေန...လင္း..."
ေနလင္းရဲ႕ဆီးစပ္အေမႊးေတြႏွင့္အာကာ့ဖင္သားတို႔ တဗ်င္းဗ်င္း ျဖစ္ေအာင္ဖိေဆာင့္လိုးေနေတာ့ ေအာက္က ခံေနရေသာ အာကာ့အတြက္ တကိုယ္လုံးယားယံသလိုျဖစ္လာကာ
လီးတခ်က္ေဆာင့္သြင္းလိုက္တိုင္း ပါးစပ္ကေလး ဟစိဟစိျဖစ္သြားကာ
ခါးေကာ့တက္သြားၿပီး ဦးေခါင္း ေနာက္သို႔ လန္လန္သြားသည္အထိ ခံလို႔ ေကာင္းေနသည္၊
ေနလင္းရွိန္တစ္ေယာက္ ေသြးေၾကာေတြ ေပါက္ကြဲမတတ္ တဏွာရွိန္ေတြတက္လာကာ အာကာ့ဖင္ထဲသို႔လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံးဇိကနဲဇိကနဲေနေအာင္ ညွစ္ေဆာင့္လိုးလိုက္... တဇပ္ဇပ္ျဖင့္ ေခြးမ်ားလိုးသလို လီးကို တဆုံးထိုးေဆာင့္ခ်လိဳးလိုက္ လုပ္ေနရင္း ေသြးေၾကာမ်ားပိုမိုေဖာင္းကာလာျခင္းႏွင့္အတူ လီးတံႀကီးတခုလုံး က်င္ကနဲျဖစ္သြားၿပီး
သုတ္ရည္ပူပူႏြေးႏြေးမ်ားကို အာကာ့ ဖင္ထဲသို႔ အရွိန္ျပင္းစြာ ပန္းထည့္ခ်လိဳက္သည္။
"အားးရွီးးရွီးးးအားးး"
"ဗ်စ္...ပတစ္...ပတစ္...ဗ်စ္...ဗ်စ္..."
"အား...ၿပီး...ၿပီးၿပီ...ၿပီးးးးၿပီးၿပီ"
သုတ္ရည္ေတြကိုတေျဖာေျဖာတဗ်စ္ဗ်စ္ျဖင့္ အာကာ့ဖင္ထဲပန္းထည့္လိုက္ရင္း ေနလင္းတစ္ေယာက္ အာကာ့အေပၚမွဖက္ထားလ်က္ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ေမွာက္ခ်လိဳက္သည္။
ပူႏြေးေသာ သုတ္ရည္မ်ား ဖင္ထဲမွာ ျပည့္လွ်ံတက္လာၿပီး ေနလင္းက ဖင္ႂကြကာ လက္က်န္သုတ္ရည္မ်ား ကုန္စင္ေအာင္ညွစ္ထုတ္လိုက္သည့္အခါ လီးသြင္းထားသည့္ ဖင္ေခါင္းထဲမွ သုတ္ရည္မ်ားက ဘုံဘိုင္ေရႏွိပ္လိုက္သလို အျပင္သို႔
" ဗြိဗိြ...ၿဗိၿဗိ"
ဟုျမည္ကာ အျပင္သို႔လွ်ံထြက္က် လာသည္။
သုတ္ရည္အားလုံးကုန္သည္အထိ ညွစ္ထုတ္လိုက္ၿပီးမွလီးကိုဆြဲထုတ္လိုက္ေတာ့သုတ္ရည္ေတြမ်ားလြန္းလို႔ အာကာ့ဖင္ထဲကေနအျပင္ထိစီးဆင္းက်လာတာ ျမင္လိုက္ရခ်ိန္ ေနလင္းရွိန္တစ္ေယာက္ ႏႈတ္ခမ္းေလးတြန့္ေကြးၿပဳံးလိုက္မိရင္း...အာကာ့ေက်ာေပၚ ေမွာက္ခ်ဖက္ထားကာ
"အာကာရယ္...ေကာင္းလိုက္တာ...မင္းေရာကိုယ့္လီးနဲ႕အလိုးခံလိုက္ရတာ ေကာင္းလားဟင္"
"ဟြန္း...ဒီမွာလည္းတကိုယ္လုံးေညာင္းကိုက္ထူပူေနေအာင္ ေကာင္းသြားတာပါေနာ္..."
ေနလင္းရွိန္တစ္ေယာက္ အာကာ့ေပၚ ေမွာက္ေနရာမွ ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ လွိမ့္ခ်လိဳက္သည္။
"ဘြတ္...ဘလု...ဘု...ဘု...."
ဖင္ထဲမွ လီးကြၽတ္ထြက္သြားသံ တဘုဘု ျမည္သံႏွင့္အတူ ေနလင္းရွိန္တစ္ေယာက္ သုတ္ရည္တို႔ ေပပြေနကာ ခပ္တင္းတင္း ျဖစ္ေနဆဲ သူ႕လီးတံကိုကိုင္ထားလ်က္...
"လီးစုပ္ေပးဦး...အာကာ"
သုတ္ရည္တို႔ျဖင့္ ေပပြတင္းေျပာင္ေနသည့္ ေနလင္းရွိန္လီးထိပ္ဖူးႀကီးက ပုတ္သင္ညိုႀကီး ေခါင္းညိတ္ေနသလို ဇပ္တပ္ဇပ္တပ္ျဖင့္ လႈပ္ခါေနသည္။
အာကာတစ္ေယာက္ ပါးစပ္ေလးဟလိုက္ကာသုတ္ရည္တို႔ေပပြေနသည့္ ေနလင္းရွိန္လီးႀကီးကို ထိပ္ဖူးေလးကစၿပီး ကေလးမ်ား နို႔စို႔သလို တႁပြတ္ႁပြတ္ျဖင့္ စို႔လိုက္ကာ လီးတေခ်ာင္းလုံးဝင္ေအာင္ ဆြဲစုပ္ယူခ်လိဳက္သညိ။
'ႁပြတ္...ႁပြတ္...ပလြတ္...ဂလြတ္...ဂလု..."
လီးစုပ္ေပးေနတဲ့အာကာ့ရဲ႕ ဆံပင္ေလးေတြကို ပက္လက္အိပ္ေနရာမွ ပြတ္သပ္ေပးေနတဲ့ ေနလင္းရဲ႕ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက ပါးျပင္ေပၚသို႔ေရာက္သြားကာ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွႂကြေကာ့ေပးထားေသာ ဖင္ကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ႏွိမ့္ခ်လိဳက္သည္။
"ပလြတ္..."
လီးတန္ႀကီးပါးစပ္ထဲမွ ကြၽတ္ထြက္သြားသည့္ အသံက က်ယ္ေလာင္စြာ ထြက္ေပၚလာသည္။
"စုပ္လို႔ေကာင္းလား...လရည္ေတြပါမ်ိဳခ်တာ ေကာင္းတယ္ေပါ့...."
"အင္း...ေကာင္းတယ္..."
"လိုးရတာ ေမာတယ္ကြာ..."
"ေမာေနရင္ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ...ေနလင္း"
"ရပါတယ္....ဒါနဲ႕အာကာက ဘာလို႔ က်ေနာ့္ကိုၾကည့္ရင္ လီးေနရာကိုပဲ စိုက္စိုက္ၾကည့္ေနရတာလဲ"
"ဟမ္..."
"ဟုတ္တယ္...လူကိုျမင္တိုင္း ဘာလို႔ ေဘာင္းဘီဂြၾကားကို ၾကည့္ၾကည့္ေနတာလဲ အာကာ့မ်က္လုံးေတြကြၽန္ေတာ့္လီးေနရာကို စိုက္ၾကည့္လိုက္တိုင္း တင္းကနဲတင္းကနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားတယ္"
"အခု တင္းေနလို႔ေလွ်ာ့ေပးလိုက္ၿပီေလ"
"အင္း...အဲ့ဒီလိုမ်ိဳး တျခားသူေတြကိုလည္း စိုက္ၾကည့္ေနတတ္တာပဲလား"
အာကာ့ရဲ႕မ်က္ႏွာျပင္တခုလုံး ရဲမွည့္သြားသည္။
"အမွန္အတိုင္းေျပာရမလား"
ေခါင္းညိတ္ျပကာ ဆြဲေပြ႕ထူလိုက္ရင္း ပခုံးတစ္ဘက္ကိုဆြဲဖက္လိုက္သည့္ ေနလင္းရဲ႕လက္ေမာင္းသားက်စ္က်စ္တို႔ကို ပါးျပင္ေလးႏွင့္ထိကပ္ပြတ္သပ္လိုက္ရင္း ေခါင္းမွီခ်လိဳက္သည္။
"ေနလင္း အိမ္ေျပာင္းလာတဲ့ ညေနက ေရခ်ိဳးေနရင္း...ပုဆိုးထဲလက္ႏွိုက္ၿပီး လီးကိုဆပ္ျပာတိုက္ေနရင္းတန္းလန္း ပုဆိုးေအာက္ကို ကြၽတ္က်သြားတာေလ မွတ္မိလား...အဲ့ဒီမွာ ဆပ္ျပာျမဳပ္ေတြနဲ႕ ေနလင္းက ပုဆိုးျပန္ေကာက္မဝတ္ပဲ လီးကိုေရေလာင္းေဆးလိုက္ေတာ့ နီရဲေနတဲ့ထိပ္ဖူးပြင့္ပြင့္ႀကီးနဲ႕ေနလင္းလီးကို ျမင္လိုက္ရကထဲက စိတ္ထဲစြဲလန္းသြားတာ...ေနလင္းကို ျမင္တိုင္း ေနလင္းလီးကို ထပ္ျမင္ခ်င္ေနတာမို႔ ေတြ႕လိုက္တိုင္း လီးေနရာကိုပဲ စိတ္မထိန္းနိုင္ပဲ ၾကည့္ေနမိတာ..."
"ဟာဟားဟား....မွတ္မိတယ္...ဟိုဘက္ၿခံက အုတ္တံတိုင္းကာထားတယ္ အာကာတို႔ဘက္က ၿခံစည္းရိုးသစ္ပင္ေတြနဲ႕ လူလည္းမရွိဘူးထင္ၿပီး ပုဆိုးခ်က္ျခင္းျပန္မဝတ္ပဲ ေရခ်ိဳးလိုက္မိတာ....ဟ...ဟာ...ဟား...အဲ့ဒီလိုေရခ်ိဳးေနတာျမင္ေတာ့အာကာက ကြၽန္ေတာ့္ဟာကို ႀကိဳက္သြားတာေပါ့ ဟုတ္လား..."
"မဟုတ္ဘူး....ေနလင္းလီးကိုျမင္ျမင္ခ်င္းစြဲလန္းသြားတာ...ခ်စ္သြားတာ...ေႂကြသြားတာသိလား...."
"အမ္...ေႂကြသြားတာ ဟုတ္လား...ေျပာတတ္လိုက္တာကြာ...ခုလို လိုးေပးလိုက္ေတာ့ေရာ ပိုေႂကြသြားလား...ထပ္လိုးေပးရဦးမလား..."
"အင္း....ဒီကလည္း ထပ္မလိုးေပးမွာေတာ့မွာပဲ စိတ္ပူေနတာ"
"ဘာမွမပူနဲ႕ အၿမဲတမ္းလိုးေပးမယ္...အာကာသာ ခံနိုင္ေအာင္ခံဖို႔ အားေမြးထား...လာ...ေလာေလာဆယ္
ေအာက္ကညီေလးကို...ႂကြလာေအာင္ ထပ္စုပ္ေပးဦး"
အာကာတစ္ေယာက္ ေပ်ာ့အိတြဲက်ေနေသာ ေနလင္းလီးကို ေနာက္တစ္ခါထပ္လိုးနိုင္ရန္အတြက္ ဦးေခါင္းကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေနလင္းေပါင္ၾကားသို႔ တိုးဝင္ကာ လီးဒစ္ထိပ္ဖူးကေလးကို လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ တို႔ထိေဆာ့ကစားလိုက္ရင္း....ေနာက္တစ္ခ်ီ...အလိုးခံရန္အတြက္....ငုံစုပ္လိုက္သည္။
"ႁပြတ္....ႁပြတ္....ႁပြတ္..."
"အ...ရွီးးးးအားးးးး"
မခ်င့္မရဲေအာ္ညည္းသံႏွင့္ လီးစုပ္သံ ခပ္သဲ့သဲ့က အခန္းငယ္ေလးထဲ တိုးတိတ္စြာ ထြက္ေပၚသြားသည္။
ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္
ခ်စ္သူလူဆိုး
-------------------------------------------------
မွတ္ခ်က္။ ။ ထန္ၿပီး ထုပါ.. အတုမယူပါႏွင့္
မြင်မြင်ချင်းပဲကြွေ...
Credit;
(1)
နေလင်းရှိန်တစ်ယောက် ဒီရပ်ကွက်လေးထဲသို့ ပြီးခဲ့တဲ့အပတ်ကမှပြောင်းလာခဲ့သည်။
အလုပ်နဲ့နီးတာရယ်ဈေးနားကျောင်းနားနီးတာရယ်ကြောင့် ဒီရပ်ကွက်လေးထဲမှ လုံးချင်းတိုက်ကလေးကို ငှားရမ်းခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
ဒီနေ့အလုပ်စဝင်ရမည်မို့ မနက်စောစောထကာ ပြင်ဆင်ပြီး ထွက်လာခဲ့သည်။
အဖြူရောင်ရှပ်လက်ရှည်ရယ်အနက်ရောင်စတိုင်ပန်ရယ်တွဲဖက်ဝတ်ထားတဲ့ နေလင်းရှိန်ရဲ့ပုံစံက ထင်းကနဲနေအောင် ချောမောနေတာအမှန်ပင်...
နေလင်းအောင် ခြံတံခါးကိုသော့သေချာခတ်ကာ ဆိုင်ကယ်ကို စက်နှိုးလိုက်သည်။
စက်ကနှိုးမရတော့ ခြေနင်းကစ်စတက်တံကို ဖိနင်းနှိုးလိုက်သည်။ဂဒပ်ဂဒပ်မြည်သံပေးကာ စက်က လုံးဝနှိုးမလာတော့ နေလင်းရှိန်နဖူးမှ ချွေးတို့ ယိုစီးကျလာသည်။
"ဆီပြတ်တာနေမှာ...အကို"
ဘေးအိမ်တံခါးရှေ့မှရပ်နေရင်း လှမ်းပြောလိုက်တဲ့စကားသံကြောင့် နေလင်းရှိန် ဆိုင်ကယ်ဆီဖုံးဖွင့်ကာစစ်လိုက်သည်။
"ဟာ...သွားပြီဆီကုန်နေတာ ဒုက္ခပဲ"
"ရှေ့နားက အိမ်ဆိုင်မှာ ရောင်းတယ်"
ကျေးဇူးတင်သည့် အပြုံးတစ်ချက်ဖြင့် ပြုံးပြလိုက်ချိန် နေလင်းရှိန် မျက်နှာထူအမ်းအမ်းဖြစ်သွားရလောက်အောင် ထိုလူ့အကြည့်တို့က စူးရဲလွန်းလှသည်။နေလင်းရှိန်ပေါင်ဂွဆုံကြးသို့ သေချာစူးစိုက်ကြည့်နေတဲ့ အကြည့်တို့ကို သတိထားမိလိုက်ပေမဲ့ ဆိုင်ကယ်ကို တွန်းထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။
(2)
"အလုပ်မသွားဘူးလားအကို"
နေလင်းရှိန် ဈေးသို့ဝယ်စရာချမ်းစရာရှိသည်များ ဝယ်ချမ်းပြန်လာပြီး ခြံတံခါးသော့ဖွင့်နေချိန် မေးလာသည့် အသံကြောင့် ခေါင်းကိုငဲ့စောင်းကြည့်လိုက်သည်။
"ဩောျ...အင်း...ဒီနေ့အလုပ်ပိတ်တယ်လေ ဟင်းချက်စရာနဲ့လိုအပ်တာလေးတွေသွားဝယ်လာတာ"
ဆိုင်ကယ်ဆီပြတ်သည့်နေ့က ဆီဝယ်ရန်လမ်းညွှန်သည့် လူကိုမြင်လိုက်ရတော့ အပြုံးတစ်ချက်ဖြင့် ပြန်ဖြေလိုက်သည်။
"တခြားအိမ်သားတွေ မတွေ့ပါလား...ကျွန်တော့်နာမည် အာကာစိုးပါ...အဖေနဲ့ကျွန်တော်နှစ်ယောက်ထဲနေတာ...အကူအညီလိုတာရှိလည်းပြောလေ"
"ဟုတ်...နေလင်းရှိန်ပါ...ကျွန်တော်က အိမ်ထောင်မရှိပါဘူးဗျာ...နယ်ကနေလာနေတာပါ အလုပ်ကဆောက်လုပ်ရေးကုမ္ပဏီမှာ လုပ်နေတာပါ"
နေလင်းရှိန်စကားပြောနေရာမှဆိုင်ကယ်ကို အိမ်ထဲမောင်းဝင်ရန် တက်ခွလိုက်သည်။အာကာစိုးကို နှုတ်ဆက်ရန်အမှတ်တမဲ့လှမ်းကြည့်လိုက်ချိန် အာကာစိုး၏မျက်လုံးများက ခါးအောက်ပိုင်းသို့ လှမ်းကြည့်နေတာ မြင်လိုက်ရတော့ စိတ်ထဲတမျိုးကြီးဖြစ်သွားသည်။
(3)
"ဗွမ်း..."
"အား...အေးလိုက်တာ"
နေလင်းငှားနေသည့် အိမ်နောက်ဘက်တွင် ရေချိုးရန်အုတ်ရေကန်တစ်ခုရှိနေပြီး အာကာစိုးတို့ခြံမှ လှမ်းကြည့်လျင် ရှင်းလင်းစွာ မြင်နေရသည်။
နေလင်းတစ်ယောက် ရေတဗွမ်းဗွမ်းလောင်းချိုးနေချိန် တဘက်ခြံစည်းရိုးဝင်းထရံကိုတံခါးသဖွယ်လုပ်ထားသည့်နေရာမှ အာကာစိုးဖြတ်ကူးလာတာကို မြင်လိုက်ရတော့ ရေခွက်ကိုင်ထားရင်းလှမ်းမေးလိုက်သည်။
"ကိုအာကာ...ဘာလာလုပျတာလဲ"
"ကိုနေလင်း...ညနေစာချက်မနေနဲ့ကျွန်တော့်အိမ်လာစားပါ့လား...အိမ်ကအဖေက အမျိုးတွေလာခေါ်လို့ နယ်ကို အလည်လိုက်သွားတယ် "
"ဟာ...ရပါတယ် ကျွန်တော်ညနေထ္မင်းမစားတော့ဘူး...အလုပ်နားရက်ကလေး အညောင်းအညာပြေ မော့မလို့..."
"ဆိုင်သွားမော့မှာလား....ကိုနေလင်းက"
"ဟင့်အင်း...အိမ်မှာပဲချမှာ..."
"ဒါဆို ကျွန်တော်အမြည်းလုပ်လာခဲ့မယ်"
အာကာရဲ့အကြည့်တွေက နေလင်းရှိန်ရဲ့ရင်အုပ်ကျစ်ကျစ်တို့မှတဆင့်ရေစက်ရေပေါက်တို့တလိမ့်ချင်းကျဆင်းနေတာကိုစူးစူးရဲရဲအကြည့်တွေဖြင့်ကြည့်နေသည်။
အာကာစိုး မျက်ဝန်းများက ရွေ့လျားသွားကာ ရေစိုကပ်နေသော ချက်အောက်မှအမွေးအမျှင်တစွန်းတစတို့ဆီသို့ အကြည့်ရောက်သွားပြီး ရင်တွေအခုန်မြန်လာကာ တံတွေးများတဂွတ်ဂွတ်မျိုချနေလျက် အကြည့်တို့ကို လွှဲဖို့ကြိုးစားပေမဲ့
ပုဆိုးရေစိုစိုမှာ ကပ်နေတဲ့ အမြောင်းလေးပေါ်သို့ အကြည့်တို့က ထပ်မံကျရောက်သွားပြန်သည်။
ရှေ့တည့်တည့်မှ အကြည့်တွေကြောင့်နေလင်းရှိန်တစ်ယောက် ရှိန်းဖိန်းပူထူနေပေမဲ့ ဟန်မပျက် အာကာ့ကို စကားပြန်ပြောနေလိုက်သည်။စိတ်ထဲမှာနွးေကနဲဖြစ်သွားသလို ပေါင်ကြားကအမြောင်းလေးကလည်း အနည်းငယ်တင်းမာရုန်းကြွချင်လာသည်။
"ရေချိုးပြီးရင် အပြင်ခနထွက်ပြီး ဘီယာသွားဝယ်မလို့ "
ပုဆိုးလဲပြီး ရေစိုပုဆိုးကို ညှစ်နေရာမှစကားပြောလိုက်သည့်အချိန်နေလင်းရှိန်လက်မောင်းသားကျစ်ကျစ်တို့က ရေစိုပုဆိုးကိုလိမ်ညှစ်လိုက်တိုင်း တင်းကနဲဖြစ်သွားကာ ရင်အုပ်သားတို့ကလည်း တွန့်ကနဲတွန့်ကနဲကြွတက်သွားတာမြင်နေရသည့် အာကာတစ်ယောက် နေလင်းရှိန်လက်မောင်းကြွက်သားတွေပေါ် ယီးလေးခိုစီးပြီးရင်အုတ်သားကျစ်ကျစ်တို့ကို စိတ်ကူးထဲမှာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းနမ်းနေသည့်အတွေးတို့ကို
ရှက်ရွံ့စွာဖြင့် ရုတ်သိမ်းလိုက်ရင်း ခေါင်းတစ်ချက်ငြိတ်ကာ အင်းဟု လေးလေးပင်ပင်ပြောချလိုက်ကာ
" အမြည်းသွားလုပ်လိုက်ဦးမယ် ကိုနေလင်း..."
"ဟာ..ရပါတယ် မလုပ်ပါနဲ့ အားနာစရာကြီး"
"အားမနာပါနဲ့ ကိုနေလင်းတစ်ယောက်ထဲသောက်ရတာ ပျင်းနေမှာစိုးလို့..."
(4)
"ဒီမယ် ငါးမုန့်ကြော်လာတယ်...ဆိတ်သားခြောက်ဖုတ်ပြီးဆီရွှဲရွှဲဆမ်းလာလိုက်တယ်ဒါကလ္ဘက်သုပ် ဒီလောက်ဆို အဆင်ပြေလား"
"အင်း...ပြေပါတယ်...လာလေ အိမ်ထဲဝင်ခဲ့ ကိုအာကာ"
နေလင်းရှိန် လမ်းထွက်ဘီယာဝယ်ပြန်လာတော့ အသင့်စောင့်နေသော အာကာတစ်ယောက် ပန်းကန်တွေကိုင်ကာ ရောက်လာသည်။
"ထိုင်...ကိုအာကာ..."
"အာကာလို့ပဲခေါ်ပါ..."
"အင်း..ခနနော်...ကျွန်တော်အဝတ်အစားလဲလိုက်ဦးမယ်"
နေလင်းရှိန်တစ်ယောက် အခန်းထဲဝင်ကာ ရှော့ပန်တစ်ထည်နှင့်တီရှပ်တစ်ထည်လဲဝတ်ကာ ထွက်လာသည်။
ရေခဲသေတ္တာထဲမှ ရေဗူးတစ်ဗူးထုတ်လိုက်သည်။အိမ်ရှေ့တံခါးကို သေချာစွာ ပိတ်လိုက်သည်။
အခန်းလေးကမီးချောင်းအလင်းရောင်ဖြင့် လင်းထိန်နေသည်။
ဘီယာနဲ့ရမ်ရောထားသော ခွက်ကိုကိုင်ကာ နေလင်းရှိန်တစ်ယောက် တစ်ရှိန်ထိုးမော့ချလိုက်သည်။အရက်ရှိန်ကြောင့် လူတကိုယ်လုံး နွးေကနဲဖြစ်သွားကာ လန်းဆန်းသွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။
"သောက်လေ အာကာ ရော့"
ကမ်းပေးလာသော အရက်ခွက်ကို လှမ်းယူလိုက်ကာ ပါးစပ်ထဲတငုံငုံလိုက်ရင်း မျက်နှာမဲ့ရှုံ့သွားသည့် အာကာ့ကိုကြည့်ကာနေလင်းတစ်ယောက် သဘောတကျဖြစ်စွာဖြင့် ရယ်လိုက်သည်။
"မသောက်ဖူးဘူးလား...အာကာ"
"ဘီယာတော့ သောက်တယ် ရမ်အနံ့ကြီးက နှာခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာတာ ပျို့ချင်ချင်ဖြစ်သွားတယ်ကိုနေလင်းရှိန်ရ"
"နေလင်းလို့ပဲခေါ်ပါ....ဒီအိမ်ပြောင်းလာတာ တပတ်ရှိပြီ အာကာတို့အိမ်ဘက်ခနခနကြည့်မိတယ် ကိုယ်ပြန်လာတိုင်းအာကာ့ကို မတွေ့ဘူး အလုပ်ကဘာလုပ်တာလဲ"
ဆိတ်သားခြောက်ဖုတ်တဖတ်နှိုက်စားကာ ပါးစပ်ထဲမြုံ့ဝါးနေရာမှ အာကာလက်ကျန်အရက်တို့ကို မော့လိုက်သည်။ထို့နောက်မျက်ဝန်းတို့ကို အောက်သို့စိုက်ထားလျက်...
"အဖေက ဈေးထဲမှာ ကုန်စုံဆိုင်ဖွင့်ထားတယ် ညနေဈေးပိတ်မှပြန်လာတာ ကျွန်တော်က နေ့လယ်နေ့ခင်းလောက်မှ သွားထိုင်ပေးရတာပေါ့ ဆိုင်အကူတွေလဲရှိတယ်လေ...နေလင်းအလုပ်သွား၊အလုပ်ပြန်လာတိုင်း အိမ်ပြတင်းပေါက်ကနေ အမြဲစောင့်ကြည့်ဖြစ်တယ်သိလား...တခါတလေ နေလင်းအခန်းမီးက ညတော်တော်မိုးချုပ်မှ ပိတ်သွားတာကအစ သတိထားပြီး ကြည့်နေမိတာ...ဘာရယ်တော့မဟုတ်ပါဘူး အိမ်နားနီးချင်းတွေဆိုတော့ အမှတ်တမဲ့ စောင့်ကြည့်မိသလို ဖြစ်နေတာ"
အရှက်ပြေလား...ဖြေရှင်းနေတာလားမသိပေမဲ့ ရင်ထဲကနေ
"ဩောျ...."
ဟုသာ ရေရွတ်လိုက်မိရင်း
နေလင်းစိတ်ထဲ တမျိုးကြီးဖြစ်ရာမှ သွေးကြောတွေဆူပွက်လာသည်။အာကာပြောပုံအရဆို သူ့ကိုတချိန်လုံးစောင့်ကြည့်နေတယ်ဆိုတာ သိလိုက်ရတော့ စိတ်ထဲကြည်နူးချင်သလို ဘာလိုလို ဖြစ်သွားသည်။
အကြည့်ချင်းဆုံသွားမိချိန် နေလင်းရဲ့မျက်ဝန်းတွေက အာကာ့မျက်နှာကို အကဲခတ်သလို ကြည့်နေရင်း ထိုင်နေရာမှ ထရပ်လိုက်ကာ...
"သေးပေါက်သွားလိုက်ဦးမယ်"
မတ်တပ်ရပ်လိုက်တဲ့ နေလင်းရဲ့ ဘောင်းဘီဂွကြားနေရာလေးက ခပ်ဖောင်းဖောင်းဖြစ်လျက် နေသည်။ထိုနေရာလေးကို စူးရှပြောင်လက်သည့်မျက်ဝန်းများဖြင့်ကြည့်နေသည့်အာကာ့ရဲ့အကြည့်တွေကို မြင်လိုက်ရသည့်အချိန် နေလင်းစိတ်ထဲတစုံတခုကို တောင့်တမိချင်သလိုလို ဖြစ်သွားကာ တစ်ယောက်ထဲကျိတ်ရယ်လိုက်မိသည်။
(5)
"ချကွာ...အာကာ...မေးစရာလည်းရှိလို့"
နံရံကိုကျောမှီထိုင်လိုက်တဲ့နေလင်းက ဒူးတဘက်ထောင်ထိုင်နေရာမှအရက်ခွက်ထဲသို့ အရက်များငှဲ့ကာ ရေသန့်ဗူးထဲမှရေတချို့ ရောထည့်လိုက်သည်။
ဘောင်းဘီအောက်နားစလွတ်နေသည့်နေရာမှ ပေါင်သားဖွေးဖွေးအသားစိုင်တို့ဘေးမှတစွန်းတစထွက်နေသောနေလင်းရဲ့လီးထိပ်ဖူးလေးက တဖြည်းဖြည်းတိုးထွက်ထောင်ထလာနေသည်။
"အာကာ..."
"ဟင်....!"
ဗြုန်းစားကြီးခေါ်လိုက်သည့် အသံကြောင့် နေလင်းပေါင်သားတို့ကို လှမ်းကြည့်နေသည့် အာကာ ရုတ်တရက်လန့်ဖြန့်သွားသည်။
"စိတ်မဆိုးနဲ့နော်....အာကာ လိုချင်နေတာလား..."
"ဗျာ...."
"မဗျာပါနဲ့...ကိုယ်မင်းမျက်လုံးတွေ ဘယ်နေရာကို ကြည့်နေသလဲဆိုတာ ရိပ်မိပါတယ်....ဆာနေတာလား"
ပြောလည်းပြော အရက်တစ်ခွက်ကမ်းပေးလိုက်ကာ သူ့လက်ထဲမှ အရက်ခွက်ကို တရှိန်ထိုးမော့ချလိုက်ပြီးနှုတ်ခမ်းသားမှာကပ်နေသောအရက်တို့ကိုလျှာနှင့်ဝေ့ဝိုက်ယက်ပွတ်လိုက်ကာနေလင်းတစ်ယောက်အာကာ့ကိုခပ်ထေ့ထေ့ဖြင့်ကြည့်လိုက်သည်။
အရက်ရှိန်နှင့်ရှက်ရွံ့ခြင်းတို့ပေါင်းစပ်သွားသည့်အာကာ့မျက်နှာတပြင်လုံး ရဲပဒေါင်းခတ်အောင် နီရဲသွားသည်။
"မင်း...ငါ့ကိုတွေ့တိုင်း ဒီနေရာတခုကိုပဲ စိုက်စိုက်ကြည့်နေတာ...ပိုသေချာသွားတာက ငါရေချိုးနေတုန်း ရေစိုပုဆိုးနဲ့ကပ်နေတဲ့ငါ့လီးကို
သေချာစိုက်ကြည့်နေတဲ့အချိန်မှာ မင်းငါ့ဆီကတခုခုလိုချင်နေမှန်း ရိပ်မိသွားတယ်...အခု ပေးရင် မင်းတကယ်ယူမှာလား"
အေးဆေးစွာပြောနေတဲ့နေလင်းကမတ်တပ်ထရပ်လိုက်ချိန် အာကာတစ်ယောက်ထိုင်နေရာမှ မော့ကြည့်လိုက်မိပြန်တော့ နေလင်းရဲ့ဘောင်းဘီတိုအောက်မှဖောင်းကြွဖုထစ်နေတဲ့အရာကို မျက်လုံးတို့က စိုက်ကြည့်မိပြန်သည်။နေလင်းပေါင်ဂွဆုံက ဖောင်းတာမှ တော်တော်မဟုတ် အမြောင်းလိုက် ထင်းနေအောင် ဖောင်းနေတော့ရီဝေစပြုလာသောအာကာ့မျက်လုံးတွေက တရစ်ဝဲဝဲဖြင့် ထိုနေရာသို့ ငေးနေသည်။
"ဇှိ...."
ဘောင်းဘီဇစ်ဖြုတ်လိုက်သံနှင့်အတူ နေလင်းရှိန်ရဲ့လီးတံက ငေါက်ကနဲ ပေါ်ထွက်လာသည်။ရှေ့သို့တလှမ်းတိုးလိုက်ပြီး လီးတံကိုလက်တဘက်က ကိုင်ထားလျက်....
"ကြည့်ချင်သပဆို သေချာကိုင်ကြည့် ပြီးရင်တော့ သူငြိမ်သွားအောင်လုပ်ပေးရမှာနော်"
တဇပ်ဇပ်တုန်ရင်နေသော လီးတံရဲရဲကြီးကို မြင်လိုက်ရကထဲက အာကာ့လည်ချောင်းတွေထဲက ချောက်ကပ်တင်းကျပ်လာကာ မျက်လုံးအပြူးသားဖြင့်ငေးနေရာမှ နှုတ်ခမ်းသားတို့ကိုလျှာဖြင့်သပ်လိုက်ပြီးတံတွေးများကိုလည်ချောင်းအကြောများတင်းကနဲထောင်ထသွားအောင် မျိုချလိုက်သည်။
နေလင်းရှိန်ကတော့ သူ့လီးကို လက်ချောင်းများဖြင့်ဆုပ်ကိုင်ဆွကာ ဂွင်းတိုက်သလို လုပ်ပြလိုက်ပြီး အာကာ့ပါးစပ်ဖျားသို့ မှိုပွင့်ကြီးလို ပြဲအာရဲမှည့်နေသည့် ခရမ်းချဉ်သီးပုံစံလီးထိပ်ဖူးကို ကပ်တေ့ပေးလိုက်သည်။
ရဲတင်းပွင့်လင်းစွာ အထာသိလှသော နေလင်းရဲ့ လှုပ်ရှားမှု့တွေကို မြင်လိုက်ရသည့် အာကာတစ်ယောက် ဘာကိုမျှ မတွေးတော့ပဲ ဒူးတုပ်ထိုင်အနေအထားဖြင့် ထိုင်လိုက်ကာ နေလင်းရဲ့ လီးကို လက်ချောင်းကလေးများဖြင့် လှမ်းဆုပ်ကိုင်လိုက်သညိ။
အာကာ့နှုတ်ခမ်းသားတို့ပွင့်ဟလာပြီးလျှာဖျားကလေးဖြင့် ဒစ်ဖူးကလေးကို မရဲတရဲထိုးဆွပေးလိုက်ချိန် နေလင်းရှိန်ရဲ့လက်တို့ကအာကာ့ဆံပင်တို့ကို ဆွဲကိုင်ကာ လီးကို ပါးစပ်ထဲဆောင့်ထိုးသွင်းလိုက်သည်။
"ပြွတ်...ပြွတ်...ပလွတ်....အွန်."
"အွန်း...ပြွတ်.. ပြွတ်...."
"အားးးးး...ရှီး....အား....ကောင်းတာ"
လီးဒစ်ထိပ်ဖူး ပါးစပ်ထဲ တိုးဝင်လိုက်ကထဲက အာကာ ပါးစပ်ကို အစွမ်းကုန် ဖြဲပြီး နေလင်းရှိန်ရဲ့ လီးတချောင်းလုံးပါးစပ်ထဲ ဝင်အောင် ငုံစုပ်ပြစ်လိုက်သည်။
နေလင်းရှိန်လည်း ပူနွးေတဲ့လျှာနှင့်စိုစွတ်သည့်ခံတွင်းထဲသို့ မြုပ်ဝင်သွားသည့် လီးတချောင်းလုံး အိစက်နွးေထွေးသည့်အသားစိုင်များနှင့်ထိတွေပွတ်တိုက်သွားမှု့ကို ခံစားနေရသဖြင့် ပေါင်ကြောကြီးများ ထောင်ထလာအောင် လီးကိုကော့ကော့ပေးနေမိသည်အထိ ကောင်းလာသည်။
ပါးစပ်တွင်းသို့ ဝင်ချည်ထွက်ချည်ဖြစ်နေသော လီးတံရဲ့တဖြည်းဖြည်းခြင်းတင်းမာတောင်ထလာခြင်းနှင့်အတူနူးညံအိစက်စွာဖောင်းကားကြွတက်လာသည့် လီးပတ်လည်မှအကြောဖုလေးများကို လျှာဖြင့်ထိုးသပ်မွှေကစားပေးလိုက်၊အာခေါင်ထဲထိ လီးဒစ်ဖူးထိုးမိသွားအောင် လီးတံကိုခပ်ပြင်းပြင်းစုပ်ပေးလိုက်ဖြင့်လုပ်ပေးနေရင်း နေလင်းရှိန်ရဲ့ တွဲကျနေသောဂွေးအုများကိုလက်တဘက်ကဆုပ်ချေဆော့ကစားပေးနေပြီးကျန်လက်တဘက်က ဖင်သားများကို ပွတ်ချေဆုပ်နယ်ပေးကာ တခါတခါ လီးတံကို အာပါးစောင်တွေထဲ စုပ်ငုံထိုးလိုက် နှုတ်ခမ်းသားနှစ်လွှာဖြင့် ထိပ်ဖူးလေးကိုတေ့စုပ်ပေးလိုက်ဖြင့်အမျိုးစုံအောင် လုပ်ပေးနေသည်။
ဒီနေ့ညတော့ ချုပ်တည်းထားသမျှတွေ ဖွင့်ထုတ်ပြစ်လိုက်မည်ဟုတွေးတောရင်း အာကာရဲ့ပါးစပ်ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြစ်နေကာ တံတွေးများဖြင့်စိုလက်တောင်ထနေသော မိမိလီးကိုမိမိပြန်ကြည့်ရင်း ဖီးလ်လင်တွေ တအားတက်လာသလို ဖြစ်နေရာမှနေလင်းရှိန်တစ်ယောက် ဘောင်းဘီကိုအောက်သို့လျှောချလိုက်ပြီးတီရှပ်အင်္ကျီကိုဆွဲချွတ်လိုက်သည်။တကိုယ်လုံးအဝတ်အစားကင်းမဲ့သွားသည့်နေလင်းရှိန်ရဲ့အသွေးအသားတွေပွက်ပွက်ဆူထလာသည်။
ကျစ်လစ်သန်မာသော၊အချိုးအဆက်ကျနလှပသောရင်အုပ်သားခပ်ကျစ်ကျစ်တို့ကဝင်းမွတ်နေလျက်...လက်မောင်းကြွက်သားတို့က ပြေလျောကျစ်လစ်နေကာ အကြောစိမ်းလေးများက မီးရောင်အောက်မှာ ဝင်းဖန့်စိမ်းမြလို့နေတာ မြင်လိုက်ရတော့ အာကာတစ်ယောက် နေလင်းရင်ခွင်ထဲတိုးဝှေ့ဖက်ထားပြီး လက်မောင်းသားများကို အားကိုးတကြီးမှီခိုချင်စိတ်တွေ ဖြစ်ပေါ်လာသည်။
ဗိုက်သားကျစ်ကျစ်တွေနဲ့ဖြူစင်ဝင်းမွတ်နေသောအသားအရေပိုင်ဆိုင်ထားပြီး
အဝတ်အစားကင်းမဲ့နေသောနေလင်းရှိန်ရဲ့လီးနဲ့ခန္ဓာကိုယ်က အချိုးအစားကျနလိုက်ဖက်အောင်အောင်ထုဆစ်ထားသောရောမနတ်သားတစ်ပါးရုပ်ထုလို ပြေပြစ်စွာဖြင့်တည်ရှိနေတာ မြင်လိုက်ရုံနဲ့ အာကာ့ရဲ့နှလုံးသားထဲ ဗရမ်းဗတာတွေဖြစ်ကာ သွေးသားတွေ ဆူပွက်လာသည်။
အာသာငမ်းငမ်းဖြစ်စွာ...တပ်မက်ခြင်းများစွာဖြင့် ပုဆစ်တုပ်ထိုင်လိုက်ပြီးနေလင်းရှိန်ရဲ့ လီးထိပ်ဖူးအဖျားလေးကို သွားဖြင့် ဆတ်ကနဲ ခပ်ဖွဖွကိုက်ခဲပေးလိုက်သည်။
"အ....နာတယ်"
ခြေဖျားလေးတွေကြွသွားကာ ပေါင်သားများတင်းကနဲဖြစ်သွားသည့် နေလင်းရှိန်ရဲ့ ပေါင်တွင်းသားများကို နှုတ်ခမ်းသားများဖြင့် စုပ်ရက်ပေးနေရင်း
ဆီးစပ်နားက အမွှေးအမျှင်မဲနက်နက်စုစုလေးကို လက်ချောင်းများဖြင့် ထိုးဆွကစားပေးနေလိုက်သည်။
လအုနှစ်လုံးကို တလုံးစီ ပါးစပ်ထဲထည့်စုပ်ငုံပေးနေလိုက်ပြီး ဖင်နဲလအုအောက်အစပ်ကြားကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းနမ်းပြစ်လိုက်သည်။
"အွန်. လီးကိုသေချာစုပ်ကွာ...ဒစ်ဖျားလေးကို လျှာနဲ့ဝေ့ရက်ပေး"
အာကာ့လျှာဖျားလေးက နေလင်းရှိန်လီးဒစ်ကို ရစ်ပတ်ယက်ပေးလိုက်ကာ
လက်တို့ကလအုများကိုမပြီးတစ်လုံးချင်းငုံစုပ်ပေးလိုက်ရာနေလင်းရဲ့လီးကြီးကတဆတ်ဆတ်တုန်လာပြီးဒစ်ကြီးကပိုမိုကားစွင့်လာသရောင်ဖြစ်ကာ တဆတ်ဆတ်ဖြင့် လှုပ်ခါရမ်းနေတော့သည်။
"ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်"
"အားးရှီးအားးး"
လီးတံအရင်းပိုင်းထိ ပါးစပ်ထဲ ဆွဲစုပ်နေတဲ့အာကာ့ရဲ့စုပ်အားတို့ကြောင့် နေလင်းရှိန်လီးထပ်ဖျားဆီမှာအရည်ကြည်လေးတွေ စို့ထွက်လာသည်အထိ ကောင်းလွန်းနေသည်။
ခိုင်းစေသည့်အတိုင်း လုပ်ပေးလာသည့် အာကာ့ရဲ့ပြုစုမှု့ကြောင့် နေလင်းရှိန်ရဲ့ လီးတချောင်းလုံးရှေ့သို့တန်းမတ်နေအောင် တောင်လာသည်။
"ပြွတ်...ပလွတ်...စွိ...အွန်း...."
အရက်ရှိန်နှင့်ရမ္မက်ရှိန်ရောတက်လာကာ အတင်းဆောင့်ဆောင့်ထိုးသွင်းနေသည့်
လီးက အာခေါင်ထဲထိ ထိုးမိသွားချိန်
အာကာ့ရဲ့မျက်လုံးတို့ပြူးထွက်လာပြီး လီးဒစ်ကို လျှာဖြင့်ထိုးကော်ထိန်းကာ လီးအရင်းပိုင်းကို နှုတ်ခမ်းတို့ဖြင့် ဖိစုပ်ဟန့်တားလိုက်တော့ နေလင်းရှိန်လီးတချောင်းလုံးတင်းကျပ်သွားသလို ခံစားလိုက်ရပြီးဖင်တို့ကို ရှုံ့ကနဲညှစ်လိုက်မိအောင်ကောင်းလိုက်သည့်အရသာကို ခံစားလိုက်ရပြီး လီးကြောတခုလုံး ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲ ရုန်းထသွားအောင် ထွန့်ထွန့်လူး ခံစားလိုက်ရသည်။
"ဖင်ကုန်းပေးကွာ...အဝတ်အစားတွေ ချွတ်လိုက်"
အာကာတစ်ယောက်ဖင်ဝမှဟစိဟစိဖြစ်နေအောင် ခံချင်လာချိန်ပြောလာသည့် စကားသံကြောင့်အလျင်အမြန်လှုပ်ရှားလိုက်ကာကြမ်းပေါ်လေးဘက်ထောက်ဖင်ကုန်းပေးလိုက်သည်။
အာကာ့ဖင်ဝလေးကို လက်ညိုးဖြင့် ဇိကနဲနေအောင် ထိုးလိုက်တော့ ဖင်လေးတွန့်ကနဲဖြစ်သွားသည်။
လီးထိပ်ဖူးလေးဖြင့် တေ့လိုက်ကာ ဖင်အကွဲကြောင်းထဲဖိပွတ်ဆွဲပေးလိုက်တော့
"နေလင်း....လိုးမှာဖြင့် လိုးပေးတော့..."
ခပ်ညုညုအသံကို ကြားလိုက်ရချိန် နေလင်းလီးထိပ်ဖူးကိုဖင်ပေါက်တည့်တည့် ထိုးထည့်ချလိုက်သည်။
"ဘွတ်...ဘလွတ်"
ဖင်ပေါက်ထဲသို့ လီးက မဝင်ပဲ ချော်တက်သွားသည်။
နေလင်းတစ်ယောက်စိတ်တွေထကြွလာချိန် အပေါက်ချော်သွားခြင်းကြောင့် ဒေါသအနည်းငယ် ထွက်သွားသည်။
ဖင်ဝကိုသေချာဖြဲကာတံတွေးများထွေးချလိုက်ပြီး သူ့လီးကြီးထိပ်ဖူးကနေကိုင်၍ ထိပ်ဖူးခေါင်းကို အောက်သို့ဖိချိုးလျက် ဖင်ပေါက်တည့်တည့်ဖိဆာင့်သွင်းချလိုက်သည်။
"ဗျစ်...ဗျစ်...အား...အ...ဟားးးး"
"ဗျိ...ဗွတ်...အု..."
"အမလေး...စပ်တယ်...ကျပ်တယ်...အား...ကျွတ်...ကျွတ်..."
အာကာ့ရဲ့အော်ဟစ်ညည်းညူလိုက်သည့် အသံတို့ကြောင့်လနေလင်းစိတ်တွေ ပိုကြွလာကာဖင်ထဲတစ်ဝတ်ခန့်ဝင်နေသောလီးတန်ကြီးတဆတ်ဆတ်တုန်ရင်သွားပြီး ပိုမိုမာတင်းလာကာ ဆတ်ကနဲရှေ့သို့အရှိန်ဖြင့်ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်သည်။
"ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ်"
"အင့်! ဟင့် အင်! အားးအင်းဟင်းးဟင်းး
ကောင်းလိုက်တာကွာ....အာကာ ငါ့လီးမင်းဖင်ထဲလိုးနေတာ ကောင်းရဲ့လား"
"အရမ်းကောင်းတယ်...အ...နေလင်း...တချက်ခြင်းမလိုးပါနဲ့ဆောင့်ပါမြန်မြန်ဆောင့်"
ဖင်ထဲသို့ဝင်သွားသောမိမိလီးနီတာရဲကြီးက ဖင်ထဲသို့တအိအိတဗျိဗျိဖြင့် စပါးကြီးမြွေကြီးတွင်းပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့မဆံ့မပြဲတိုးဝင်နေရသလို ကျပ်တည်းစွာ ဝင်နေခြင်းကို နေလင်းငုံ့ကြည့်ရင်း သဘောကျစွာ ပြုံးလိုက်မိသည်။
လီးတဆုံးဖိသွင်းထားရာမှ နောက်သို့ဆုတ်ပြန်ထုတ်လိုက်ချိန်တွင် အာကာ့စအိုအတွင်းပိုင်းနံရံများက တဇိဇိဖြင့် လီးတန်ကို အပြင်သို့ ထွက်မသွားစေရန်ညှစ်ညှစ်ပေးလိုက်တော့နေလင်းတကိုယ်လုံးမြောက်ကနဲကြွတက်သွားမလိုဖြစ်ကာ...
"အားးးးရှီးးးးအိုးးးးကျွတ်စ်...ကျွတ်...."
လီးအရင်းထိ ထိုးဖိကပ်လိုက် ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက် လုပ်ပေးနေတဲ့ နေလင်းဆောင့်ချက်တွေက မြန်ဆန်လာသည်။
"ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ်"
"အင့်! ဟင့် အင်!
"ကောင်းလား...အာကာ...ကိုယ်လိုးပေးတာကောင်းရဲ့လား"
"အင့်...အား...ကောင်းတယ်...နေလင်းရယ်...မြန်မြန်လိုး...အားးးး"
"ကိုယ်ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးတော့မယ်နော်"
"အမလေး...ဒီလောက်အသေလိုးနေရနေတာကို ထပ်ကြမ်းဦးမယ်တဲ့..."
"ဗြွတ်..ဖွတ် ဇွိ ဗြိဘွတ် ဘွတ် ဖန်းးးဖန်းးးဖောက်...ဖောက်...ဖောင်း...ဖောင်း..."
လီးဝင်ထွက်သံတညံညံဖြင့် လိုးပွဲကြမ်းကြမ်းလေးတပွဲ အခန်းလေးထဲမှာဝုန်းဒိုင်းကျဲနေကြသည်။
ပေါင်ချင်းထိတွေ့သံတဖန်းဖန်းတဖောက်ဖောက်နှင့် လအုနဲ့ဖင်ရိုက်မိသံ တဖောင်းဖောင်းတို့က ချိုမြန်သော ကာမသံစဉ်လေးတစ်ပုဒ်ဖန်တီးပေးနေသလိုလိုဖြင့်လိုးနေခံနေသူနှစ်ယောက်လုံးကိုစိတ်ဓာတ်ပိုတက်ကြွလာစေသည်လားမသိ...
နောက်ကနေမုဆိုးဒူးထောက်ထိုင်ဆောင့်လိုးနေသည့် နေလင်းရဲ့မျက်ဝန်းတွေက မှိတ်ထားပြီးအာကာ့နောက်ကျောပြင်လေးကို ပွတ်သပ်ပေးနေရင်း ခန္ဓာကိုယ်လေးကိုအာ့ကာ့နောက်ကျောပြင်ပေါ်သို့ ကိုင်းချလိုက်ပြီး လီးကျွတ်ထွက်မသွားစေရန်သတိထားထိန်းဆောင့်ရင်းဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲဆောင့်ဖိလိုးလိုက်သည်။
"ဇွိ ဗျိ ဗြိ ဘွတ် ဖွတ် ပလွတ်..."
ဖင်ထဲတရွှတ်ရွှတ်လိုးနေသော လီးပတ်လည်က အကြောလေးများ တင်းလာကာ တကိုယ်လုံးရှိ အကြောများ ဖျင်းကနဲဖျင်းကနဲ ဖြစ်လာပြီးလီးထိပ်ဖူးဆီသို့ သုတ်ရည်များပန်းထွက်ရန် တာစူလို့လာသည်။
"အာ့...အင့်...အင့်...ဟင်း ပြီးတော့မယ် "
လေးဘက်ကုန်းပေးထားသည့် အာကာ့စိတ်ထဲမှာလည်း ဖင်ထဲထိုးခွဲဝင်ရောက်နေသော လီးတန်တခုလုံး ပွယောင်းပြည့်သိပ်လာကာ ပိုမိုတင်းမာတောင့်တင်းလာခြင်းနှင့်အတူ
လိုးဆောင့်ချက်များ ပိုမိုမြန်ဆန်လာကာ နေလင်းရဲ့ အသက်ရှုသံတို့ တရှုးရှုးတရှဲရှဲဖြင့် မြည်လာတာကို သတိထားမိလိုက်တော့
"အားးရှီးးးး"
"ဗွတ်...ဘွတ်...ဘု...ဖောင်း...ဘွတ်..."
"အင်းးးဟင်းးးနေ..နေ...လင်း..."
နေလင်းရဲ့ဆီးစပ်အမွှေးတွေနှင့်အာကာ့ဖင်သားတို့ တဗျင်းဗျင်း ဖြစ်အောင်ဖိဆောင့်လိုးနေတော့ အောက်က ခံနေရသော အာကာ့အတွက် တကိုယ်လုံးယားယံသလိုဖြစ်လာကာ
လီးတချက်ဆောင့်သွင်းလိုက်တိုင်း ပါးစပ်ကလေး ဟစိဟစိဖြစ်သွားကာ
ခါးကော့တက်သွားပြီး ဦးခေါင်း နောက်သို့ လန်လန်သွားသည်အထိ ခံလို့ ကောင်းနေသည်၊
နေလင်းရှိန်တစ်ယောက် သွေးကြောတွေ ပေါက်ကွဲမတတ် တဏှာရှိန်တွေတက်လာကာ အာကာ့ဖင်ထဲသို့လီးတစ်ချောင်းလုံးဇိကနဲဇိကနဲနေအောင် ညှစ်ဆောင့်လိုးလိုက်... တဇပ်ဇပ်ဖြင့် ခွေးများလိုးသလို လီးကို တဆုံးထိုးဆောင့်ချလိုးလိုက် လုပ်နေရင်း သွေးကြောများပိုမိုဖောင်းကာလာခြင်းနှင့်အတူ လီးတံကြီးတခုလုံး ကျင်ကနဲဖြစ်သွားပြီး
သုတ်ရည်ပူပူနွးေနွးေများကို အာကာ့ ဖင်ထဲသို့ အရှိန်ပြင်းစွာ ပန်းထည့်ချလိုက်သည်။
"အားးရှီးးရှီးးးအားးး"
"ဗျစ်...ပတစ်...ပတစ်...ဗျစ်...ဗျစ်..."
"အား...ပြီး...ပြီးပြီ...ပြီးးးးပြီးပြီ"
သုတ်ရည်တွေကိုတဖြောဖြောတဗျစ်ဗျစ်ဖြင့် အာကာ့ဖင်ထဲပန်းထည့်လိုက်ရင်း နေလင်းတစ်ယောက် အာကာ့အပေါ်မှဖက်ထားလျက် ကြမ်းပြင်ပေါ် မှောက်ချလိုက်သည်။
ပူနွးေသော သုတ်ရည်များ ဖင်ထဲမှာ ပြည့်လျှံတက်လာပြီး နေလင်းက ဖင်ကြွကာ လက်ကျန်သုတ်ရည်များ ကုန်စင်အောင်ညှစ်ထုတ်လိုက်သည့်အခါ လီးသွင်းထားသည့် ဖင်ခေါင်းထဲမှ သုတ်ရည်များက ဘုံဘိုင်ရေနှိပ်လိုက်သလို အပြင်သို့
" ဗွိဗွိ...ဗြိဗြိ"
ဟုမြည်ကာ အပြင်သို့လျှံထွက်ကျ လာသည်။
သုတ်ရည်အားလုံးကုန်သည်အထိ ညှစ်ထုတ်လိုက်ပြီးမှလီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်တော့သုတ်ရည်တွေများလွန်းလို့ အာကာ့ဖင်ထဲကနေအပြင်ထိစီးဆင်းကျလာတာ မြင်လိုက်ရချိန် နေလင်းရှိန်တစ်ယောက် နှုတ်ခမ်းလေးတွန့်ကွေးပြုံးလိုက်မိရင်း...အာကာ့ကျောပေါ် မှောက်ချဖက်ထားကာ
"အာကာရယ်...ကောင်းလိုက်တာ...မင်းရောကိုယ့်လီးနဲ့အလိုးခံလိုက်ရတာ ကောင်းလားဟင်"
"ဟွန်း...ဒီမှာလည်းတကိုယ်လုံးညောင်းကိုက်ထူပူနေအောင် ကောင်းသွားတာပါနော်..."
နေလင်းရှိန်တစ်ယောက် အာကာ့ပေါ် မှောက်နေရာမှ ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ လှိမ့်ချလိုက်သည်။
"ဘွတ်...ဘလု...ဘု...ဘု...."
ဖင်ထဲမှ လီးကျွတ်ထွက်သွားသံ တဘုဘု မြည်သံနှင့်အတူ နေလင်းရှိန်တစ်ယောက် သုတ်ရည်တို့ ပေပွနေကာ ခပ်တင်းတင်း ဖြစ်နေဆဲ သူ့လီးတံကိုကိုင်ထားလျက်...
"လီးစုပ်ပေးဦး...အာကာ"
သုတ်ရည်တို့ဖြင့် ပေပွတင်းပြောင်နေသည့် နေလင်းရှိန်လီးထိပ်ဖူးကြီးက ပုတ်သင်ညိုကြီး ခေါင်းညိတ်နေသလို ဇပ်တပ်ဇပ်တပ်ဖြင့် လှုပ်ခါနေသည်။
အာကာတစ်ယောက် ပါးစပ်လေးဟလိုက်ကာသုတ်ရည်တို့ပေပွနေသည့် နေလင်းရှိန်လီးကြီးကို ထိပ်ဖူးလေးကစပြီး ကလေးများ နို့စို့သလို တပြွတ်ပြွတ်ဖြင့် စို့လိုက်ကာ လီးတချောင်းလုံးဝင်အောင် ဆွဲစုပ်ယူချလိုက်သညိ။
'ပြွတ်...ပြွတ်...ပလွတ်...ဂလွတ်...ဂလု..."
လီးစုပ်ပေးနေတဲ့အာကာ့ရဲ့ ဆံပင်လေးတွေကို ပက်လက်အိပ်နေရာမှ ပွတ်သပ်ပေးနေတဲ့ နေလင်းရဲ့ လက်ချောင်းလေးတွေက ပါးပြင်ပေါ်သို့ရောက်သွားကာ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှကြွကော့ပေးထားသော ဖင်ကို တဖြည်းဖြည်းချင်း နှိမ့်ချလိုက်သည်။
"ပလွတ်..."
လီးတန်ကြီးပါးစပ်ထဲမှ ကျွတ်ထွက်သွားသည့် အသံက ကျယ်လောင်စွာ ထွက်ပေါ်လာသည်။
"စုပ်လို့ကောင်းလား...လရည်တွေပါမျိုချတာ ကောင်းတယ်ပေါ့...."
"အင်း...ကောင်းတယ်..."
"လိုးရတာ မောတယ်ကွာ..."
"မောနေရင် ဘာလုပ်ပေးရမလဲ...နေလင်း"
"ရပါတယ်....ဒါနဲ့အာကာက ဘာလို့ ကျနော့်ကိုကြည့်ရင် လီးနေရာကိုပဲ စိုက်စိုက်ကြည့်နေရတာလဲ"
"ဟမ်..."
"ဟုတ်တယ်...လူကိုမြင်တိုင်း ဘာလို့ ဘောင်းဘီဂွကြားကို ကြည့်ကြည့်နေတာလဲ အာကာ့မျက်လုံးတွေကျွန်တော့်လီးနေရာကို စိုက်ကြည့်လိုက်တိုင်း တင်းကနဲတင်းကနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားတယ်"
"အခု တင်းနေလို့လျှော့ပေးလိုက်ပြီလေ"
"အင်း...အဲ့ဒီလိုမျိုး တခြားသူတွေကိုလည်း စိုက်ကြည့်နေတတ်တာပဲလား"
အာကာ့ရဲ့မျက်နှာပြင်တခုလုံး ရဲမှည့်သွားသည်။
"အမှန်အတိုင်းပြောရမလား"
ခေါင်းညိတ်ပြကာ ဆွဲပွေ့ထူလိုက်ရင်း ပခုံးတစ်ဘက်ကိုဆွဲဖက်လိုက်သည့် နေလင်းရဲ့လက်မောင်းသားကျစ်ကျစ်တို့ကို ပါးပြင်လေးနှင့်ထိကပ်ပွတ်သပ်လိုက်ရင်း ခေါင်းမှီချလိုက်သည်။
"နေလင်း အိမ်ပြောင်းလာတဲ့ ညနေက ရေချိုးနေရင်း...ပုဆိုးထဲလက်နှိုက်ပြီး လီးကိုဆပ်ပြာတိုက်နေရင်းတန်းလန်း ပုဆိုးအောက်ကို ကျွတ်ကျသွားတာလေ မှတ်မိလား...အဲ့ဒီမှာ ဆပ်ပြာမြုပ်တွေနဲ့ နေလင်းက ပုဆိုးပြန်ကောက်မဝတ်ပဲ လီးကိုရေလောင်းဆေးလိုက်တော့ နီရဲနေတဲ့ထိပ်ဖူးပွင့်ပွင့်ကြီးနဲ့နေလင်းလီးကို မြင်လိုက်ရကထဲက စိတ်ထဲစွဲလန်းသွားတာ...နေလင်းကို မြင်တိုင်း နေလင်းလီးကို ထပ်မြင်ချင်နေတာမို့ တွေ့လိုက်တိုင်း လီးနေရာကိုပဲ စိတ်မထိန်းနိုင်ပဲ ကြည့်နေမိတာ..."
"ဟာဟားဟား....မှတ်မိတယ်...ဟိုဘက်ခြံက အုတ်တံတိုင်းကာထားတယ် အာကာတို့ဘက်က ခြံစည်းရိုးသစ်ပင်တွေနဲ့ လူလည်းမရှိဘူးထင်ပြီး ပုဆိုးချက်ခြင်းပြန်မဝတ်ပဲ ရေချိုးလိုက်မိတာ....ဟ...ဟာ...ဟား...အဲ့ဒီလိုရေချိုးနေတာမြင်တော့အာကာက ကျွန်တော့်ဟာကို ကြိုက်သွားတာပေါ့ ဟုတ်လား..."
"မဟုတ်ဘူး....နေလင်းလီးကိုမြင်မြင်ချင်းစွဲလန်းသွားတာ...ချစ်သွားတာ...ကြွေသွားတာသိလား...."
"အမ်...ကြွေသွားတာ ဟုတ်လား...ပြောတတ်လိုက်တာကွာ...ခုလို လိုးပေးလိုက်တော့ရော ပိုကြွေသွားလား...ထပ်လိုးပေးရဦးမလား..."
"အင်း....ဒီကလည်း ထပ်မလိုးပေးမှာတော့မှာပဲ စိတ်ပူနေတာ"
"ဘာမှမပူနဲ့ အမြဲတမ်းလိုးပေးမယ်...အာကာသာ ခံနိုင်အောင်ခံဖို့ အားမွေးထား...လာ...လောလောဆယ်
အောက်ကညီလေးကို...ကြွလာအောင် ထပ်စုပ်ပေးဦး"
အာကာတစ်ယောက် ပျော့အိတွဲကျနေသော နေလင်းလီးကို နောက်တစ်ခါထပ်လိုးနိုင်ရန်အတွက် ဦးခေါင်းကို တဖြည်းဖြည်းချင်း နေလင်းပေါင်ကြားသို့ တိုးဝင်ကာ လီးဒစ်ထိပ်ဖူးကလေးကို လျှာဖျားလေးဖြင့် တို့ထိဆော့ကစားလိုက်ရင်း....နောက်တစ်ချီ...အလိုးခံရန်အတွက်....ငုံစုပ်လိုက်သည်။
"ပြွတ်....ပြွတ်....ပြွတ်..."
"အ...ရှီးးးးအားးးးး"
မချင့်မရဲအော်ညည်းသံနှင့် လီးစုပ်သံ ခပ်သဲ့သဲ့က အခန်းငယ်လေးထဲ တိုးတိတ်စွာ ထွက်ပေါ်သွားသည်။
ချစ်ခြင်းများစွာဖြင့်
ချစ်သူလူဆိုး
-------------------------------------------------
မှတ်ချက်။ ။ ထန်ပြီး ထုပါ.. အတုမယူပါနှင့်
<Zawgyi>
ျမင္ျမင္ခ်င္းပဲေႂကြ...
Credit;
(1)
ေနလင္းရွိန္တစ္ေယာက္ ဒီရပ္ကြက္ေလးထဲသို႔ ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္ကမွေျပာင္းလာခဲ့သည္။
အလုပ္နဲ႕နီးတာရယ္ေစ်းနားေက်ာင္းနားနီးတာရယ္ေၾကာင့္ ဒီရပ္ကြက္ေလးထဲမွ လုံးခ်င္းတိုက္ကေလးကို ငွားရမ္းခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ဒီေန႕အလုပ္စဝင္ရမည္မို႔ မနက္ေစာေစာထကာ ျပင္ဆင္ၿပီး ထြက္လာခဲ့သည္။
အျဖဴေရာင္ရွပ္လက္ရွည္ရယ္အနက္ေရာင္စတိုင္ပန္ရယ္တြဲဖက္ဝတ္ထားတဲ့ ေနလင္းရွိန္ရဲ႕ပုံစံက ထင္းကနဲေနေအာင္ ေခ်ာေမာေနတာအမွန္ပင္...
ေနလင္းေအာင္ ၿခံတံခါးကိုေသာ့ေသခ်ာခတ္ကာ ဆိုင္ကယ္ကို စက္ႏွိုးလိုက္သည္။
စက္ကႏွိုးမရေတာ့ ေျခနင္းကစ္စတက္တံကို ဖိနင္းႏွိုးလိုက္သည္။ဂဒပ္ဂဒပ္ျမည္သံေပးကာ စက္က လုံးဝႏွိုးမလာေတာ့ ေနလင္းရွိန္နဖူးမွ ေခြၽးတို႔ ယိုစီးက်လာသည္။
"ဆီျပတ္တာေနမွာ...အကို"
ေဘးအိမ္တံခါးေရွ႕မွရပ္ေနရင္း လွမ္းေျပာလိုက္တဲ့စကားသံေၾကာင့္ ေနလင္းရွိန္ ဆိုင္ကယ္ဆီဖုံးဖြင့္ကာစစ္လိုက္သည္။
"ဟာ...သြားၿပီဆီကုန္ေနတာ ဒုကၡပဲ"
"ေရွ႕နားက အိမ္ဆိုင္မွာ ေရာင္းတယ္"
ေက်းဇူးတင္သည့္ အၿပဳံးတစ္ခ်က္ျဖင့္ ၿပဳံးျပလိုက္ခ်ိန္ ေနလင္းရွိန္ မ်က္ႏွာထူအမ္းအမ္းျဖစ္သြားရေလာက္ေအာင္ ထိုလူ႕အၾကည့္တို႔က စူးရဲလြန္းလွသည္။ေနလင္းရွိန္ေပါင္ဂြဆုံၾကးသို႔ ေသခ်ာစူးစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ အၾကည့္တို႔ကို သတိထားမိလိုက္ေပမဲ့ ဆိုင္ကယ္ကို တြန္းထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။
(2)
"အလုပ္မသြားဘူးလားအကို"
ေနလင္းရွိန္ ေစ်းသို႔ဝယ္စရာခ်မ္းစရာရွိသည္မ်ား ဝယ္ခ်မ္းျပန္လာၿပီး ၿခံတံခါးေသာ့ဖြင့္ေနခ်ိန္ ေမးလာသည့္ အသံေၾကာင့္ ေခါင္းကိုငဲ့ေစာင္းၾကည့္လိုက္သည္။
"ေဩာ်...အင္း...ဒီေန႕အလုပ္ပိတ္တယ္ေလ ဟင္းခ်က္စရာနဲ႕လိုအပ္တာေလးေတြသြားဝယ္လာတာ"
ဆိုင္ကယ္ဆီျပတ္သည့္ေန႕က ဆီဝယ္ရန္လမ္းၫႊန္သည့္ လူကိုျမင္လိုက္ရေတာ့ အၿပဳံးတစ္ခ်က္ျဖင့္ ျပန္ေျဖလိုက္သည္။
"တျခားအိမ္သားေတြ မေတြ႕ပါလား...ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ အာကာစိုးပါ...အေဖနဲ႕ကြၽန္ေတာ္ႏွစ္ေယာက္ထဲေနတာ...အကူအညီလိုတာရွိလည္းေျပာေလ"
"ဟုတ္...ေနလင္းရွိန္ပါ...ကြၽန္ေတာ္က အိမ္ေထာင္မရွိပါဘူးဗ်ာ...နယ္ကေနလာေနတာပါ အလုပ္ကေဆာက္လုပ္ေရးကုမၸဏီမွာ လုပ္ေနတာပါ"
ေနလင္းရွိန္စကားေျပာေနရာမွဆိုင္ကယ္ကို အိမ္ထဲေမာင္းဝင္ရန္ တက္ခြလိုက္သည္။အာကာစိုးကို ႏႈတ္ဆက္ရန္အမွတ္တမဲ့လွမ္းၾကည့္လိုက္ခ်ိန္ အာကာစိုး၏မ်က္လုံးမ်ားက ခါးေအာက္ပိုင္းသို႔ လွမ္းၾကည့္ေနတာ ျမင္လိုက္ရေတာ့ စိတ္ထဲတမ်ိဳးႀကီးျဖစ္သြားသည္။
(3)
"ဗြမ္း..."
"အား...ေအးလိုက္တာ"
ေနလင္းငွားေနသည့္ အိမ္ေနာက္ဘက္တြင္ ေရခ်ိဳးရန္အုတ္ေရကန္တစ္ခုရွိေနၿပီး အာကာစိုးတို႔ၿခံမွ လွမ္းၾကည့္လ်င္ ရွင္းလင္းစြာ ျမင္ေနရသည္။
ေနလင္းတစ္ေယာက္ ေရတဗြမ္းဗြမ္းေလာင္းခ်ိဳးေနခ်ိန္ တဘက္ၿခံစည္းရိုးဝင္းထရံကိုတံခါးသဖြယ္လုပ္ထားသည့္ေနရာမွ အာကာစိုးျဖတ္ကူးလာတာကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ ေရခြက္ကိုင္ထားရင္းလွမ္းေမးလိုက္သည္။
"ကိုအာကာ...ဘာလာလုပ်တာလဲ"
"ကိုေနလင္း...ညေနစာခ်က္မေနနဲ႕ကြၽန္ေတာ့္အိမ္လာစားပါ့လား...အိမ္ကအေဖက အမ်ိဳးေတြလာေခၚလို႔ နယ္ကို အလည္လိုက္သြားတယ္ "
"ဟာ...ရပါတယ္ ကြၽန္ေတာ္ညေနထၼင္းမစားေတာ့ဘူး...အလုပ္နားရက္ကေလး အေညာင္းအညာေျပ ေမာ့မလို႔..."
"ဆိုင္သြားေမာ့မွာလား....ကိုေနလင္းက"
"ဟင့္အင္း...အိမ္မွာပဲခ်မွာ..."
"ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္အျမည္းလုပ္လာခဲ့မယ္"
အာကာရဲ႕အၾကည့္ေတြက ေနလင္းရွိန္ရဲ႕ရင္အုပ္က်စ္က်စ္တို႔မွတဆင့္ေရစက္ေရေပါက္တို႔တလိမ့္ခ်င္းက်ဆင္းေနတာကိုစူးစူးရဲရဲအၾကည့္ေတြျဖင့္ၾကည့္ေနသည္။
အာကာစိုး မ်က္ဝန္းမ်ားက ေ႐ြ႕လ်ားသြားကာ ေရစိုကပ္ေနေသာ ခ်က္ေအာက္မွအေမြးအမွ်င္တစြန္းတစတို႔ဆီသို႔ အၾကည့္ေရာက္သြားၿပီး ရင္ေတြအခုန္ျမန္လာကာ တံေတြးမ်ားတဂြတ္ဂြတ္မ်ိဳခ်ေနလ်က္ အၾကည့္တို႔ကို လႊဲဖို႔ႀကိဳးစားေပမဲ့
ပုဆိုးေရစိုစိုမွာ ကပ္ေနတဲ့ အေျမာင္းေလးေပၚသို႔ အၾကည့္တို႔က ထပ္မံက်ေရာက္သြားျပန္သည္။
ေရွ႕တည့္တည့္မွ အၾကည့္ေတြေၾကာင့္ေနလင္းရွိန္တစ္ေယာက္ ရွိန္းဖိန္းပူထူေနေပမဲ့ ဟန္မပ်က္ အာကာ့ကို စကားျပန္ေျပာေနလိုက္သည္။စိတ္ထဲမွာႏြေးကနဲျဖစ္သြားသလို ေပါင္ၾကားကအေျမာင္းေလးကလည္း အနည္းငယ္တင္းမာ႐ုန္းႂကြခ်င္လာသည္။
"ေရခ်ိဳးၿပီးရင္ အျပင္ခနထြက္ၿပီး ဘီယာသြားဝယ္မလို႔ "
ပုဆိုးလဲၿပီး ေရစိုပုဆိုးကို ညွစ္ေနရာမွစကားေျပာလိုက္သည့္အခ်ိန္ေနလင္းရွိန္လက္ေမာင္းသားက်စ္က်စ္တို႔က ေရစိုပုဆိုးကိုလိမ္ညွစ္လိုက္တိုင္း တင္းကနဲျဖစ္သြားကာ ရင္အုပ္သားတို႔ကလည္း တြန့္ကနဲတြန့္ကနဲႂကြတက္သြားတာျမင္ေနရသည့္ အာကာတစ္ေယာက္ ေနလင္းရွိန္လက္ေမာင္းႂကြက္သားေတြေပၚ ယီးေလးခိုစီးၿပီးရင္အုတ္သားက်စ္က်စ္တို႔ကို စိတ္ကူးထဲမွာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းနမ္းေနသည့္အေတြးတို႔ကို
ရွက္႐ြံ႕စြာျဖင့္ ႐ုတ္သိမ္းလိုက္ရင္း ေခါင္းတစ္ခ်က္ၿငိတ္ကာ အင္းဟု ေလးေလးပင္ပင္ေျပာခ်လိဳက္ကာ
" အျမည္းသြားလုပ္လိုက္ဦးမယ္ ကိုေနလင္း..."
"ဟာ..ရပါတယ္ မလုပ္ပါနဲ႕ အားနာစရာႀကီး"
"အားမနာပါနဲ႕ ကိုေနလင္းတစ္ေယာက္ထဲေသာက္ရတာ ပ်င္းေနမွာစိုးလို႔..."
(4)
"ဒီမယ္ ငါးမုန့္ေၾကာ္လာတယ္...ဆိတ္သားေျခာက္ဖုတ္ၿပီးဆီ႐ႊဲ႐ႊဲဆမ္းလာလိုက္တယ္ဒါကလၻက္သုပ္ ဒီေလာက္ဆို အဆင္ေျပလား"
"အင္း...ေျပပါတယ္...လာေလ အိမ္ထဲဝင္ခဲ့ ကိုအာကာ"
ေနလင္းရွိန္ လမ္းထြက္ဘီယာဝယ္ျပန္လာေတာ့ အသင့္ေစာင့္ေနေသာ အာကာတစ္ေယာက္ ပန္းကန္ေတြကိုင္ကာ ေရာက္လာသည္။
"ထိုင္...ကိုအာကာ..."
"အာကာလို႔ပဲေခၚပါ..."
"အင္း..ခနေနာ္...ကြၽန္ေတာ္အဝတ္အစားလဲလိုက္ဦးမယ္"
ေနလင္းရွိန္တစ္ေယာက္ အခန္းထဲဝင္ကာ ေရွာ့ပန္တစ္ထည္ႏွင့္တီရွပ္တစ္ထည္လဲဝတ္ကာ ထြက္လာသည္။
ေရခဲေသတၱာထဲမွ ေရဗူးတစ္ဗူးထုတ္လိုက္သည္။အိမ္ေရွ႕တံခါးကို ေသခ်ာစြာ ပိတ္လိုက္သည္။
အခန္းေလးကမီးေခ်ာင္းအလင္းေရာင္ျဖင့္ လင္းထိန္ေနသည္။
ဘီယာနဲ႕ရမ္ေရာထားေသာ ခြက္ကိုကိုင္ကာ ေနလင္းရွိန္တစ္ေယာက္ တစ္ရွိန္ထိုးေမာ့ခ်လိဳက္သည္။အရက္ရွိန္ေၾကာင့္ လူတကိုယ္လုံး ႏြေးကနဲျဖစ္သြားကာ လန္းဆန္းသြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္။
"ေသာက္ေလ အာကာ ေရာ့"
ကမ္းေပးလာေသာ အရက္ခြက္ကို လွမ္းယူလိုက္ကာ ပါးစပ္ထဲတငုံငုံလိုက္ရင္း မ်က္ႏွာမဲ့ရႈံ႕သြားသည့္ အာကာ့ကိုၾကည့္ကာေနလင္းတစ္ေယာက္ သေဘာတက်ျဖစ္စြာျဖင့္ ရယ္လိုက္သည္။
"မေသာက္ဖူးဘူးလား...အာကာ"
"ဘီယာေတာ့ ေသာက္တယ္ ရမ္အနံ႕ႀကီးက ႏွာေခါင္းထဲ တိုးဝင္လာတာ ပ်ိဳ႕ခ်င္ခ်င္ျဖစ္သြားတယ္ကိုေနလင္းရွိန္ရ"
"ေနလင္းလို႔ပဲေခၚပါ....ဒီအိမ္ေျပာင္းလာတာ တပတ္ရွိၿပီ အာကာတို႔အိမ္ဘက္ခနခနၾကည့္မိတယ္ ကိုယ္ျပန္လာတိုင္းအာကာ့ကို မေတြ႕ဘူး အလုပ္ကဘာလုပ္တာလဲ"
ဆိတ္သားေျခာက္ဖုတ္တဖတ္ႏွိုက္စားကာ ပါးစပ္ထဲၿမဳံ႕ဝါးေနရာမွ အာကာလက္က်န္အရက္တို႔ကို ေမာ့လိုက္သည္။ထို႔ေနာက္မ်က္ဝန္းတို႔ကို ေအာက္သို႔စိုက္ထားလ်က္...
"အေဖက ေစ်းထဲမွာ ကုန္စုံဆိုင္ဖြင့္ထားတယ္ ညေနေစ်းပိတ္မွျပန္လာတာ ကြၽန္ေတာ္က ေန႕လယ္ေန႕ခင္းေလာက္မွ သြားထိုင္ေပးရတာေပါ့ ဆိုင္အကူေတြလဲရွိတယ္ေလ...ေနလင္းအလုပ္သြား၊အလုပ္ျပန္လာတိုင္း အိမ္ျပတင္းေပါက္ကေန အၿမဲေစာင့္ၾကည့္ျဖစ္တယ္သိလား...တခါတေလ ေနလင္းအခန္းမီးက ညေတာ္ေတာ္မိုးခ်ဳပ္မွ ပိတ္သြားတာကအစ သတိထားၿပီး ၾကည့္ေနမိတာ...ဘာရယ္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး အိမ္နားနီးခ်င္းေတြဆိုေတာ့ အမွတ္တမဲ့ ေစာင့္ၾကည့္မိသလို ျဖစ္ေနတာ"
အရွက္ေျပလား...ေျဖရွင္းေနတာလားမသိေပမဲ့ ရင္ထဲကေန
"ေဩာ်...."
ဟုသာ ေရ႐ြတ္လိုက္မိရင္း
ေနလင္းစိတ္ထဲ တမ်ိဳးႀကီးျဖစ္ရာမွ ေသြးေၾကာေတြဆူပြက္လာသည္။အာကာေျပာပုံအရဆို သူ႕ကိုတခ်ိန္လုံးေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္ဆိုတာ သိလိုက္ရေတာ့ စိတ္ထဲၾကည္ႏူးခ်င္သလို ဘာလိုလို ျဖစ္သြားသည္။
အၾကည့္ခ်င္းဆုံသြားမိခ်ိန္ ေနလင္းရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြက အာကာ့မ်က္ႏွာကို အကဲခတ္သလို ၾကည့္ေနရင္း ထိုင္ေနရာမွ ထရပ္လိုက္ကာ...
"ေသးေပါက္သြားလိုက္ဦးမယ္"
မတ္တပ္ရပ္လိုက္တဲ့ ေနလင္းရဲ႕ ေဘာင္းဘီဂြၾကားေနရာေလးက ခပ္ေဖာင္းေဖာင္းျဖစ္လ်က္ ေနသည္။ထိုေနရာေလးကို စူးရွေျပာင္လက္သည့္မ်က္ဝန္းမ်ားျဖင့္ၾကည့္ေနသည့္အာကာ့ရဲ႕အၾကည့္ေတြကို ျမင္လိုက္ရသည့္အခ်ိန္ ေနလင္းစိတ္ထဲတစုံတခုကို ေတာင့္တမိခ်င္သလိုလို ျဖစ္သြားကာ တစ္ေယာက္ထဲက်ိတ္ရယ္လိုက္မိသည္။
(5)
"ခ်ကြာ...အာကာ...ေမးစရာလည္းရွိလို႔"
နံရံကိုေက်ာမွီထိုင္လိုက္တဲ့ေနလင္းက ဒူးတဘက္ေထာင္ထိုင္ေနရာမွအရက္ခြက္ထဲသို႔ အရက္မ်ားငွဲ႕ကာ ေရသန့္ဗူးထဲမွေရတခ်ိဳ႕ ေရာထည့္လိုက္သည္။
ေဘာင္းဘီေအာက္နားစလြတ္ေနသည့္ေနရာမွ ေပါင္သားေဖြးေဖြးအသားစိုင္တို႔ေဘးမွတစြန္းတစထြက္ေနေသာေနလင္းရဲ႕လီးထိပ္ဖူးေလးက တျဖည္းျဖည္းတိုးထြက္ေထာင္ထလာေနသည္။
"အာကာ..."
"ဟင္....!"
ျဗဳန္းစားႀကီးေခၚလိုက္သည့္ အသံေၾကာင့္ ေနလင္းေပါင္သားတို႔ကို လွမ္းၾကည့္ေနသည့္ အာကာ ႐ုတ္တရက္လန့္ျဖန့္သြားသည္။
"စိတ္မဆိုးနဲ႕ေနာ္....အာကာ လိုခ်င္ေနတာလား..."
"ဗ်ာ...."
"မဗ်ာပါနဲ႕...ကိုယ္မင္းမ်က္လုံးေတြ ဘယ္ေနရာကို ၾကည့္ေနသလဲဆိုတာ ရိပ္မိပါတယ္....ဆာေနတာလား"
ေျပာလည္းေျပာ အရက္တစ္ခြက္ကမ္းေပးလိုက္ကာ သူ႕လက္ထဲမွ အရက္ခြက္ကို တရွိန္ထိုးေမာ့ခ်လိဳက္ၿပီးႏႈတ္ခမ္းသားမွာကပ္ေနေသာအရက္တို႔ကိုလွ်ာႏွင့္ေဝ့ဝိုက္ယက္ပြတ္လိုက္ကာေနလင္းတစ္ေယာက္အာကာ့ကိုခပ္ေထ့ေထ့ျဖင့္ၾကည့္လိုက္သည္။
အရက္ရွိန္ႏွင့္ရွက္႐ြံ႕ျခင္းတို႔ေပါင္းစပ္သြားသည့္အာကာ့မ်က္ႏွာတျပင္လုံး ရဲပေဒါင္းခတ္ေအာင္ နီရဲသြားသည္။
"မင္း...ငါ့ကိုေတြ႕တိုင္း ဒီေနရာတခုကိုပဲ စိုက္စိုက္ၾကည့္ေနတာ...ပိုေသခ်ာသြားတာက ငါေရခ်ိဳးေနတုန္း ေရစိုပုဆိုးနဲ႕ကပ္ေနတဲ့ငါ့လီးကို
ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ မင္းငါ့ဆီကတခုခုလိုခ်င္ေနမွန္း ရိပ္မိသြားတယ္...အခု ေပးရင္ မင္းတကယ္ယူမွာလား"
ေအးေဆးစြာေျပာေနတဲ့ေနလင္းကမတ္တပ္ထရပ္လိုက္ခ်ိန္ အာကာတစ္ေယာက္ထိုင္ေနရာမွ ေမာ့ၾကည့္လိုက္မိျပန္ေတာ့ ေနလင္းရဲ႕ေဘာင္းဘီတိုေအာက္မွေဖာင္းႂကြဖုထစ္ေနတဲ့အရာကို မ်က္လုံးတို႔က စိုက္ၾကည့္မိျပန္သည္။ေနလင္းေပါင္ဂြဆုံက ေဖာင္းတာမွ ေတာ္ေတာ္မဟုတ္ အေျမာင္းလိုက္ ထင္းေနေအာင္ ေဖာင္းေနေတာ့ရီေဝစျပဳလာေသာအာကာ့မ်က္လုံးေတြက တရစ္ဝဲဝဲျဖင့္ ထိုေနရာသို႔ ေငးေနသည္။
"ဇွိ...."
ေဘာင္းဘီဇစ္ျဖဳတ္လိုက္သံႏွင့္အတူ ေနလင္းရွိန္ရဲ႕လီးတံက ေငါက္ကနဲ ေပၚထြက္လာသည္။ေရွ႕သို႔တလွမ္းတိုးလိုက္ၿပီး လီးတံကိုလက္တဘက္က ကိုင္ထားလ်က္....
"ၾကည့္ခ်င္သပဆို ေသခ်ာကိုင္ၾကည့္ ၿပီးရင္ေတာ့ သူၿငိမ္သြားေအာင္လုပ္ေပးရမွာေနာ္"
တဇပ္ဇပ္တုန္ရင္ေနေသာ လီးတံရဲရဲႀကီးကို ျမင္လိုက္ရကထဲက အာကာ့လည္ေခ်ာင္းေတြထဲက ေခ်ာက္ကပ္တင္းက်ပ္လာကာ မ်က္လုံးအျပဴးသားျဖင့္ေငးေနရာမွ ႏႈတ္ခမ္းသားတို႔ကိုလွ်ာျဖင့္သပ္လိုက္ၿပီးတံေတြးမ်ားကိုလည္ေခ်ာင္းအေၾကာမ်ားတင္းကနဲေထာင္ထသြားေအာင္ မ်ိဳခ်လိဳက္သည္။
ေနလင္းရွိန္ကေတာ့ သူ႕လီးကို လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ဆုပ္ကိုင္ဆြကာ ဂြင္းတိုက္သလို လုပ္ျပလိုက္ၿပီး အာကာ့ပါးစပ္ဖ်ားသို႔ မွိုပြင့္ႀကီးလို ၿပဲအာရဲမွည့္ေနသည့္ ခရမ္းခ်ဥ္သီးပုံစံလီးထိပ္ဖူးကို ကပ္ေတ့ေပးလိုက္သည္။
ရဲတင္းပြင့္လင္းစြာ အထာသိလွေသာ ေနလင္းရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈ႕ေတြကို ျမင္လိုက္ရသည့္ အာကာတစ္ေယာက္ ဘာကိုမွ် မေတြးေတာ့ပဲ ဒူးတုပ္ထိုင္အေနအထားျဖင့္ ထိုင္လိုက္ကာ ေနလင္းရဲ႕ လီးကို လက္ေခ်ာင္းကေလးမ်ားျဖင့္ လွမ္းဆုပ္ကိုင္လိုက္သညိ။
အာကာ့ႏႈတ္ခမ္းသားတို႔ပြင့္ဟလာၿပီးလွ်ာဖ်ားကေလးျဖင့္ ဒစ္ဖူးကေလးကို မရဲတရဲထိုးဆြေပးလိုက္ခ်ိန္ ေနလင္းရွိန္ရဲ႕လက္တို႔ကအာကာ့ဆံပင္တို႔ကို ဆြဲကိုင္ကာ လီးကို ပါးစပ္ထဲေဆာင့္ထိုးသြင္းလိုက္သည္။
"ႁပြတ္...ႁပြတ္...ပလြတ္....အြန္."
"အြန္း...ႁပြတ္.. ႁပြတ္...."
"အားးးးး...ရွီး....အား....ေကာင္းတာ"
လီးဒစ္ထိပ္ဖူး ပါးစပ္ထဲ တိုးဝင္လိုက္ကထဲက အာကာ ပါးစပ္ကို အစြမ္းကုန္ ၿဖဲၿပီး ေနလင္းရွိန္ရဲ႕ လီးတေခ်ာင္းလုံးပါးစပ္ထဲ ဝင္ေအာင္ ငုံစုပ္ျပစ္လိုက္သည္။
ေနလင္းရွိန္လည္း ပူႏြေးတဲ့လွ်ာႏွင့္စိုစြတ္သည့္ခံတြင္းထဲသို႔ ျမဳပ္ဝင္သြားသည့္ လီးတေခ်ာင္းလုံး အိစက္ႏြေးေထြးသည့္အသားစိုင္မ်ားႏွင့္ထိေတြပြတ္တိုက္သြားမႈ႕ကို ခံစားေနရသျဖင့္ ေပါင္ေၾကာႀကီးမ်ား ေထာင္ထလာေအာင္ လီးကိုေကာ့ေကာ့ေပးေနမိသည္အထိ ေကာင္းလာသည္။
ပါးစပ္တြင္းသို႔ ဝင္ခ်ည္ထြက္ခ်ည္ျဖစ္ေနေသာ လီးတံရဲ႕တျဖည္းျဖည္းျခင္းတင္းမာေတာင္ထလာျခင္းႏွင့္အတူႏူးညံအိစက္စြာေဖာင္းကားႂကြတက္လာသည့္ လီးပတ္လည္မွအေၾကာဖုေလးမ်ားကို လွ်ာျဖင့္ထိုးသပ္ေမႊကစားေပးလိုက္၊အာေခါင္ထဲထိ လီးဒစ္ဖူးထိုးမိသြားေအာင္ လီးတံကိုခပ္ျပင္းျပင္းစုပ္ေပးလိုက္ျဖင့္လုပ္ေပးေနရင္း ေနလင္းရွိန္ရဲ႕ တြဲက်ေနေသာေဂြးအုမ်ားကိုလက္တဘက္ကဆုပ္ေခ်ေဆာ့ကစားေပးေနၿပီးက်န္လက္တဘက္က ဖင္သားမ်ားကို ပြတ္ေခ်ဆဳပ္နယ္ေပးကာ တခါတခါ လီးတံကို အာပါးေစာင္ေတြထဲ စုပ္ငုံထိုးလိုက္ ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္လႊာျဖင့္ ထိပ္ဖူးေလးကိုေတ့စုပ္ေပးလိုက္ျဖင့္အမ်ိဳးစုံေအာင္ လုပ္ေပးေနသည္။
ဒီေန႕ညေတာ့ ခ်ဳပ္တည္းထားသမွ်ေတြ ဖြင့္ထုတ္ျပစ္လိုက္မည္ဟုေတြးေတာရင္း အာကာရဲ႕ပါးစပ္ထဲ ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ျဖစ္ေနကာ တံေတြးမ်ားျဖင့္စိုလက္ေတာင္ထေနေသာ မိမိလီးကိုမိမိျပန္ၾကည့္ရင္း ဖီးလ္လင္ေတြ တအားတက္လာသလို ျဖစ္ေနရာမွေနလင္းရွိန္တစ္ေယာက္ ေဘာင္းဘီကိုေအာက္သို႔ေလွ်ာခ်လိဳက္ၿပီးတီရွပ္အကၤ်ီကိုဆြဲခြၽတ္လိုက္သည္။တကိုယ္လုံးအဝတ္အစားကင္းမဲ့သြားသည့္ေနလင္းရွိန္ရဲ႕အေသြးအသားေတြပြက္ပြက္ဆူထလာသည္။
က်စ္လစ္သန္မာေသာ၊အခ်ိဳးအဆက္က်နလွပေသာရင္အုပ္သားခပ္က်စ္က်စ္တို႔ကဝင္းမြတ္ေနလ်က္...လက္ေမာင္းႂကြက္သားတို႔က ေျပေလ်ာက်စ္လစ္ေနကာ အေၾကာစိမ္းေလးမ်ားက မီးေရာင္ေအာက္မွာ ဝင္းဖန့္စိမ္းျမလို႔ေနတာ ျမင္လိုက္ရေတာ့ အာကာတစ္ေယာက္ ေနလင္းရင္ခြင္ထဲတိုးေဝွ႕ဖက္ထားၿပီး လက္ေမာင္းသားမ်ားကို အားကိုးတႀကီးမွီခိုခ်င္စိတ္ေတြ ျဖစ္ေပၚလာသည္။
ဗိုက္သားက်စ္က်စ္ေတြနဲ႕ျဖဴစင္ဝင္းမြတ္ေနေသာအသားအေရပိုင္ဆိုင္ထားၿပီး
အဝတ္အစားကင္းမဲ့ေနေသာေနလင္းရွိန္ရဲ႕လီးနဲ႕ခႏၶာကိုယ္က အခ်ိဳးအစားက်နလိုက္ဖက္ေအာင္ေအာင္ထုဆစ္ထားေသာေရာမနတ္သားတစ္ပါး႐ုပ္ထုလို ေျပျပစ္စြာျဖင့္တည္ရွိေနတာ ျမင္လိုက္႐ုံနဲ႕ အာကာ့ရဲ႕ႏွလုံးသားထဲ ဗရမ္းဗတာေတြျဖစ္ကာ ေသြးသားေတြ ဆူပြက္လာသည္။
အာသာငမ္းငမ္းျဖစ္စြာ...တပ္မက္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္ ပုဆစ္တုပ္ထိုင္လိုက္ၿပီးေနလင္းရွိန္ရဲ႕ လီးထိပ္ဖူးအဖ်ားေလးကို သြားျဖင့္ ဆတ္ကနဲ ခပ္ဖြဖြကိုက္ခဲေပးလိုက္သည္။
"အ....နာတယ္"
ေျခဖ်ားေလးေတြႂကြသြားကာ ေပါင္သားမ်ားတင္းကနဲျဖစ္သြားသည့္ ေနလင္းရွိန္ရဲ႕ ေပါင္တြင္းသားမ်ားကို ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားျဖင့္ စုပ္ရက္ေပးေနရင္း
ဆီးစပ္နားက အေမႊးအမွ်င္မဲနက္နက္စုစုေလးကို လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ ထိုးဆြကစားေပးေနလိုက္သည္။
လအုႏွစ္လုံးကို တလုံးစီ ပါးစပ္ထဲထည့္စုပ္ငုံေပးေနလိုက္ၿပီး ဖင္နဲလအုေအာက္အစပ္ၾကားကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းနမ္းျပစ္လိုက္သည္။
"အြန္. လီးကိုေသခ်ာစုပ္ကြာ...ဒစ္ဖ်ားေလးကို လွ်ာနဲ႕ေဝ့ရက္ေပး"
အာကာ့လွ်ာဖ်ားေလးက ေနလင္းရွိန္လီးဒစ္ကို ရစ္ပတ္ယက္ေပးလိုက္ကာ
လက္တို႔ကလအုမ်ားကိုမၿပီးတစ္လုံးခ်င္းငုံစုပ္ေပးလိုက္ရာေနလင္းရဲ႕လီးႀကီးကတဆတ္ဆတ္တုန္လာၿပီးဒစ္ႀကီးကပိုမိုကားစြင့္လာသေရာင္ျဖစ္ကာ တဆတ္ဆတ္ျဖင့္ လႈပ္ခါရမ္းေနေတာ့သည္။
"ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္"
"အားးရွီးအားးး"
လီးတံအရင္းပိုင္းထိ ပါးစပ္ထဲ ဆြဲစုပ္ေနတဲ့အာကာ့ရဲ႕စုပ္အားတို႔ေၾကာင့္ ေနလင္းရွိန္လီးထပ္ဖ်ားဆီမွာအရည္ၾကည္ေလးေတြ စို႔ထြက္လာသည္အထိ ေကာင္းလြန္းေနသည္။
ခိုင္းေစသည့္အတိုင္း လုပ္ေပးလာသည့္ အာကာ့ရဲ႕ျပဳစုမႈ႕ေၾကာင့္ ေနလင္းရွိန္ရဲ႕ လီးတေခ်ာင္းလုံးေရွ႕သို႔တန္းမတ္ေနေအာင္ ေတာင္လာသည္။
"ႁပြတ္...ပလြတ္...စြိ...အြန္း...."
အရက္ရွိန္ႏွင့္ရမၼက္ရွိန္ေရာတက္လာကာ အတင္းေဆာင့္ေဆာင့္ထိုးသြင္းေနသည့္
လီးက အာေခါင္ထဲထိ ထိုးမိသြားခ်ိန္
အာကာ့ရဲ႕မ်က္လုံးတို႔ျပဴးထြက္လာၿပီး လီးဒစ္ကို လွ်ာျဖင့္ထိုးေကာ္ထိန္းကာ လီးအရင္းပိုင္းကို ႏႈတ္ခမ္းတို႔ျဖင့္ ဖိစုပ္ဟန့္တားလိုက္ေတာ့ ေနလင္းရွိန္လီးတေခ်ာင္းလုံးတင္းက်ပ္သြားသလို ခံစားလိုက္ရၿပီးဖင္တို႔ကို ရႈံ႕ကနဲညွစ္လိုက္မိေအာင္ေကာင္းလိုက္သည့္အရသာကို ခံစားလိုက္ရၿပီး လီးေၾကာတခုလုံး ဆတ္ကနဲဆတ္ကနဲ ႐ုန္းထသြားေအာင္ ထြန့္ထြန့္လူး ခံစားလိုက္ရသည္။
"ဖင္ကုန္းေပးကြာ...အဝတ္အစားေတြ ခြၽတ္လိုက္"
အာကာတစ္ေယာက္ဖင္ဝမွဟစိဟစိျဖစ္ေနေအာင္ ခံခ်င္လာခ်ိန္ေျပာလာသည့္ စကားသံေၾကာင့္အလ်င္အျမန္လႈပ္ရွားလိုက္ကာၾကမ္းေပၚေလးဘက္ေထာက္ဖင္ကုန္းေပးလိုက္သည္။
အာကာ့ဖင္ဝေလးကို လက္ညိုးျဖင့္ ဇိကနဲေနေအာင္ ထိုးလိုက္ေတာ့ ဖင္ေလးတြန့္ကနဲျဖစ္သြားသည္။
လီးထိပ္ဖူးေလးျဖင့္ ေတ့လိုက္ကာ ဖင္အကြဲေၾကာင္းထဲဖိပြတ္ဆြဲေပးလိုက္ေတာ့
"ေနလင္း....လိုးမွာျဖင့္ လိုးေပးေတာ့..."
ခပ္ၫုၫုအသံကို ၾကားလိုက္ရခ်ိန္ ေနလင္းလီးထိပ္ဖူးကိုဖင္ေပါက္တည့္တည့္ ထိုးထည့္ခ်လိဳက္သည္။
"ဘြတ္...ဘလြတ္"
ဖင္ေပါက္ထဲသို႔ လီးက မဝင္ပဲ ေခ်ာ္တက္သြားသည္။
ေနလင္းတစ္ေယာက္စိတ္ေတြထႂကြလာခ်ိန္ အေပါက္ေခ်ာ္သြားျခင္းေၾကာင့္ ေဒါသအနည္းငယ္ ထြက္သြားသည္။
ဖင္ဝကိုေသခ်ာၿဖဲကာတံေတြးမ်ားေထြးခ်လိဳက္ၿပီး သူ႕လီးႀကီးထိပ္ဖူးကေနကိုင္၍ ထိပ္ဖူးေခါင္းကို ေအာက္သို႔ဖိခ်ိဳးလ်က္ ဖင္ေပါက္တည့္တည့္ဖိဆာင့္သြင္းခ်လိဳက္သည္။
"ဗ်စ္...ဗ်စ္...အား...အ...ဟားးးး"
"ဗ်ိ...ဗြတ္...အု..."
"အမေလး...စပ္တယ္...က်ပ္တယ္...အား...ကြၽတ္...ကြၽတ္..."
အာကာ့ရဲ႕ေအာ္ဟစ္ညည္းၫူလိုက္သည့္ အသံတို႔ေၾကာင့္လေနလင္းစိတ္ေတြ ပိုႂကြလာကာဖင္ထဲတစ္ဝတ္ခန့္ဝင္ေနေသာလီးတန္ႀကီးတဆတ္ဆတ္တုန္ရင္သြားၿပီး ပိုမိုမာတင္းလာကာ ဆတ္ကနဲေရွ႕သို႔အရွိန္ျဖင့္ေဆာင့္လိုးထည့္လိုက္သည္။
"ဗ်စ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္"
"အင့္! ဟင့္ အင္! အားးအင္းဟင္းးဟင္းး
ေကာင္းလိုက္တာကြာ....အာကာ ငါ့လီးမင္းဖင္ထဲလိုးေနတာ ေကာင္းရဲ႕လား"
"အရမ္းေကာင္းတယ္...အ...ေနလင္း...တခ်က္ျခင္းမလိုးပါနဲ႕ေဆာင့္ပါျမန္ျမန္ေဆာင့္"
ဖင္ထဲသို႔ဝင္သြားေသာမိမိလီးနီတာရဲႀကီးက ဖင္ထဲသို႔တအိအိတဗ်ိဗ်ိျဖင့္ စပါးႀကီးေႁမြႀကီးတြင္းေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲသို႔မဆံ့မၿပဲတိုးဝင္ေနရသလို က်ပ္တည္းစြာ ဝင္ေနျခင္းကို ေနလင္းငုံ႕ၾကည့္ရင္း သေဘာက်စြာ ၿပဳံးလိုက္မိသည္။
လီးတဆုံးဖိသြင္းထားရာမွ ေနာက္သို႔ဆုတ္ျပန္ထုတ္လိုက္ခ်ိန္တြင္ အာကာ့စအိုအတြင္းပိုင္းနံရံမ်ားက တဇိဇိျဖင့္ လီးတန္ကို အျပင္သို႔ ထြက္မသြားေစရန္ညွစ္ညွစ္ေပးလိုက္ေတာ့ေနလင္းတကိုယ္လုံးေျမာက္ကနဲႂကြတက္သြားမလိုျဖစ္ကာ...
"အားးးးရွီးးးးအိုးးးးကြၽတ္စ္...ကြၽတ္...."
လီးအရင္းထိ ထိုးဖိကပ္လိုက္ ျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္ လုပ္ေပးေနတဲ့ ေနလင္းေဆာင့္ခ်က္ေတြက ျမန္ဆန္လာသည္။
"ဗ်စ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္"
"အင့္! ဟင့္ အင္!
"ေကာင္းလား...အာကာ...ကိုယ္လိုးေပးတာေကာင္းရဲ႕လား"
"အင့္...အား...ေကာင္းတယ္...ေနလင္းရယ္...ျမန္ျမန္လိုး...အားးးး"
"ကိုယ္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းလိုးေတာ့မယ္ေနာ္"
"အမေလး...ဒီေလာက္အေသလိုးေနရေနတာကို ထပ္ၾကမ္းဦးမယ္တဲ့..."
"ႁဗြတ္..ဖြတ္ ဇြိ ၿဗိဘြတ္ ဘြတ္ ဖန္းးးဖန္းးးေဖာက္...ေဖာက္...ေဖာင္း...ေဖာင္း..."
လီးဝင္ထြက္သံတညံညံျဖင့္ လိုးပြဲၾကမ္းၾကမ္းေလးတပြဲ အခန္းေလးထဲမွာဝုန္းဒိုင္းက်ဲေနၾကသည္။
ေပါင္ခ်င္းထိေတြ႕သံတဖန္းဖန္းတေဖာက္ေဖာက္ႏွင့္ လအုနဲ႕ဖင္ရိုက္မိသံ တေဖာင္းေဖာင္းတို႔က ခ်ိဳျမန္ေသာ ကာမသံစဥ္ေလးတစ္ပုဒ္ဖန္တီးေပးေနသလိုလိုျဖင့္လိုးေနခံေနသူႏွစ္ေယာက္လုံးကိုစိတ္ဓာတ္ပိုတက္ႂကြလာေစသည္လားမသိ...
ေနာက္ကေနမုဆိုးဒူးေထာက္ထိုင္ေဆာင့္လိုးေနသည့္ ေနလင္းရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြက မွိတ္ထားၿပီးအာကာ့ေနာက္ေက်ာျပင္ေလးကို ပြတ္သပ္ေပးေနရင္း ခႏၶာကိုယ္ေလးကိုအာ့ကာ့ေနာက္ေက်ာျပင္ေပၚသို႔ ကိုင္းခ်လိဳက္ၿပီး လီးကြၽတ္ထြက္မသြားေစရန္သတိထားထိန္းေဆာင့္ရင္းဆတ္ကနဲဆတ္ကနဲေဆာင့္ဖိလိုးလိုက္သည္။
"ဇြိ ဗ်ိ ၿဗိ ဘြတ္ ဖြတ္ ပလြတ္..."
ဖင္ထဲတ႐ႊတ္႐ႊတ္လိုးေနေသာ လီးပတ္လည္က အေၾကာေလးမ်ား တင္းလာကာ တကိုယ္လုံးရွိ အေၾကာမ်ား ဖ်င္းကနဲဖ်င္းကနဲ ျဖစ္လာၿပီးလီးထိပ္ဖူးဆီသို႔ သုတ္ရည္မ်ားပန္းထြက္ရန္ တာစူလို႔လာသည္။
"အာ့...အင့္...အင့္...ဟင္း ၿပီးေတာ့မယ္ "
ေလးဘက္ကုန္းေပးထားသည့္ အာကာ့စိတ္ထဲမွာလည္း ဖင္ထဲထိုးခြဲဝင္ေရာက္ေနေသာ လီးတန္တခုလုံး ပြေယာင္းျပည့္သိပ္လာကာ ပိုမိုတင္းမာေတာင့္တင္းလာျခင္းႏွင့္အတူ
လိုးေဆာင့္ခ်က္မ်ား ပိုမိုျမန္ဆန္လာကာ ေနလင္းရဲ႕ အသက္ရႈသံတို႔ တရႈးရႈးတရွဲရွဲျဖင့္ ျမည္လာတာကို သတိထားမိလိုက္ေတာ့
"အားးရွီးးးး"
"ဗြတ္...ဘြတ္...ဘု...ေဖာင္း...ဘြတ္..."
"အင္းးးဟင္းးးေန..ေန...လင္း..."
ေနလင္းရဲ႕ဆီးစပ္အေမႊးေတြႏွင့္အာကာ့ဖင္သားတို႔ တဗ်င္းဗ်င္း ျဖစ္ေအာင္ဖိေဆာင့္လိုးေနေတာ့ ေအာက္က ခံေနရေသာ အာကာ့အတြက္ တကိုယ္လုံးယားယံသလိုျဖစ္လာကာ
လီးတခ်က္ေဆာင့္သြင္းလိုက္တိုင္း ပါးစပ္ကေလး ဟစိဟစိျဖစ္သြားကာ
ခါးေကာ့တက္သြားၿပီး ဦးေခါင္း ေနာက္သို႔ လန္လန္သြားသည္အထိ ခံလို႔ ေကာင္းေနသည္၊
ေနလင္းရွိန္တစ္ေယာက္ ေသြးေၾကာေတြ ေပါက္ကြဲမတတ္ တဏွာရွိန္ေတြတက္လာကာ အာကာ့ဖင္ထဲသို႔လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံးဇိကနဲဇိကနဲေနေအာင္ ညွစ္ေဆာင့္လိုးလိုက္... တဇပ္ဇပ္ျဖင့္ ေခြးမ်ားလိုးသလို လီးကို တဆုံးထိုးေဆာင့္ခ်လိဳးလိုက္ လုပ္ေနရင္း ေသြးေၾကာမ်ားပိုမိုေဖာင္းကာလာျခင္းႏွင့္အတူ လီးတံႀကီးတခုလုံး က်င္ကနဲျဖစ္သြားၿပီး
သုတ္ရည္ပူပူႏြေးႏြေးမ်ားကို အာကာ့ ဖင္ထဲသို႔ အရွိန္ျပင္းစြာ ပန္းထည့္ခ်လိဳက္သည္။
"အားးရွီးးရွီးးးအားးး"
"ဗ်စ္...ပတစ္...ပတစ္...ဗ်စ္...ဗ်စ္..."
"အား...ၿပီး...ၿပီးၿပီ...ၿပီးးးးၿပီးၿပီ"
သုတ္ရည္ေတြကိုတေျဖာေျဖာတဗ်စ္ဗ်စ္ျဖင့္ အာကာ့ဖင္ထဲပန္းထည့္လိုက္ရင္း ေနလင္းတစ္ေယာက္ အာကာ့အေပၚမွဖက္ထားလ်က္ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ေမွာက္ခ်လိဳက္သည္။
ပူႏြေးေသာ သုတ္ရည္မ်ား ဖင္ထဲမွာ ျပည့္လွ်ံတက္လာၿပီး ေနလင္းက ဖင္ႂကြကာ လက္က်န္သုတ္ရည္မ်ား ကုန္စင္ေအာင္ညွစ္ထုတ္လိုက္သည့္အခါ လီးသြင္းထားသည့္ ဖင္ေခါင္းထဲမွ သုတ္ရည္မ်ားက ဘုံဘိုင္ေရႏွိပ္လိုက္သလို အျပင္သို႔
" ဗြိဗိြ...ၿဗိၿဗိ"
ဟုျမည္ကာ အျပင္သို႔လွ်ံထြက္က် လာသည္။
သုတ္ရည္အားလုံးကုန္သည္အထိ ညွစ္ထုတ္လိုက္ၿပီးမွလီးကိုဆြဲထုတ္လိုက္ေတာ့သုတ္ရည္ေတြမ်ားလြန္းလို႔ အာကာ့ဖင္ထဲကေနအျပင္ထိစီးဆင္းက်လာတာ ျမင္လိုက္ရခ်ိန္ ေနလင္းရွိန္တစ္ေယာက္ ႏႈတ္ခမ္းေလးတြန့္ေကြးၿပဳံးလိုက္မိရင္း...အာကာ့ေက်ာေပၚ ေမွာက္ခ်ဖက္ထားကာ
"အာကာရယ္...ေကာင္းလိုက္တာ...မင္းေရာကိုယ့္လီးနဲ႕အလိုးခံလိုက္ရတာ ေကာင္းလားဟင္"
"ဟြန္း...ဒီမွာလည္းတကိုယ္လုံးေညာင္းကိုက္ထူပူေနေအာင္ ေကာင္းသြားတာပါေနာ္..."
ေနလင္းရွိန္တစ္ေယာက္ အာကာ့ေပၚ ေမွာက္ေနရာမွ ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ လွိမ့္ခ်လိဳက္သည္။
"ဘြတ္...ဘလု...ဘု...ဘု...."
ဖင္ထဲမွ လီးကြၽတ္ထြက္သြားသံ တဘုဘု ျမည္သံႏွင့္အတူ ေနလင္းရွိန္တစ္ေယာက္ သုတ္ရည္တို႔ ေပပြေနကာ ခပ္တင္းတင္း ျဖစ္ေနဆဲ သူ႕လီးတံကိုကိုင္ထားလ်က္...
"လီးစုပ္ေပးဦး...အာကာ"
သုတ္ရည္တို႔ျဖင့္ ေပပြတင္းေျပာင္ေနသည့္ ေနလင္းရွိန္လီးထိပ္ဖူးႀကီးက ပုတ္သင္ညိုႀကီး ေခါင္းညိတ္ေနသလို ဇပ္တပ္ဇပ္တပ္ျဖင့္ လႈပ္ခါေနသည္။
အာကာတစ္ေယာက္ ပါးစပ္ေလးဟလိုက္ကာသုတ္ရည္တို႔ေပပြေနသည့္ ေနလင္းရွိန္လီးႀကီးကို ထိပ္ဖူးေလးကစၿပီး ကေလးမ်ား နို႔စို႔သလို တႁပြတ္ႁပြတ္ျဖင့္ စို႔လိုက္ကာ လီးတေခ်ာင္းလုံးဝင္ေအာင္ ဆြဲစုပ္ယူခ်လိဳက္သညိ။
'ႁပြတ္...ႁပြတ္...ပလြတ္...ဂလြတ္...ဂလု..."
လီးစုပ္ေပးေနတဲ့အာကာ့ရဲ႕ ဆံပင္ေလးေတြကို ပက္လက္အိပ္ေနရာမွ ပြတ္သပ္ေပးေနတဲ့ ေနလင္းရဲ႕ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက ပါးျပင္ေပၚသို႔ေရာက္သြားကာ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွႂကြေကာ့ေပးထားေသာ ဖင္ကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ႏွိမ့္ခ်လိဳက္သည္။
"ပလြတ္..."
လီးတန္ႀကီးပါးစပ္ထဲမွ ကြၽတ္ထြက္သြားသည့္ အသံက က်ယ္ေလာင္စြာ ထြက္ေပၚလာသည္။
"စုပ္လို႔ေကာင္းလား...လရည္ေတြပါမ်ိဳခ်တာ ေကာင္းတယ္ေပါ့...."
"အင္း...ေကာင္းတယ္..."
"လိုးရတာ ေမာတယ္ကြာ..."
"ေမာေနရင္ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ...ေနလင္း"
"ရပါတယ္....ဒါနဲ႕အာကာက ဘာလို႔ က်ေနာ့္ကိုၾကည့္ရင္ လီးေနရာကိုပဲ စိုက္စိုက္ၾကည့္ေနရတာလဲ"
"ဟမ္..."
"ဟုတ္တယ္...လူကိုျမင္တိုင္း ဘာလို႔ ေဘာင္းဘီဂြၾကားကို ၾကည့္ၾကည့္ေနတာလဲ အာကာ့မ်က္လုံးေတြကြၽန္ေတာ့္လီးေနရာကို စိုက္ၾကည့္လိုက္တိုင္း တင္းကနဲတင္းကနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားတယ္"
"အခု တင္းေနလို႔ေလွ်ာ့ေပးလိုက္ၿပီေလ"
"အင္း...အဲ့ဒီလိုမ်ိဳး တျခားသူေတြကိုလည္း စိုက္ၾကည့္ေနတတ္တာပဲလား"
အာကာ့ရဲ႕မ်က္ႏွာျပင္တခုလုံး ရဲမွည့္သြားသည္။
"အမွန္အတိုင္းေျပာရမလား"
ေခါင္းညိတ္ျပကာ ဆြဲေပြ႕ထူလိုက္ရင္း ပခုံးတစ္ဘက္ကိုဆြဲဖက္လိုက္သည့္ ေနလင္းရဲ႕လက္ေမာင္းသားက်စ္က်စ္တို႔ကို ပါးျပင္ေလးႏွင့္ထိကပ္ပြတ္သပ္လိုက္ရင္း ေခါင္းမွီခ်လိဳက္သည္။
"ေနလင္း အိမ္ေျပာင္းလာတဲ့ ညေနက ေရခ်ိဳးေနရင္း...ပုဆိုးထဲလက္ႏွိုက္ၿပီး လီးကိုဆပ္ျပာတိုက္ေနရင္းတန္းလန္း ပုဆိုးေအာက္ကို ကြၽတ္က်သြားတာေလ မွတ္မိလား...အဲ့ဒီမွာ ဆပ္ျပာျမဳပ္ေတြနဲ႕ ေနလင္းက ပုဆိုးျပန္ေကာက္မဝတ္ပဲ လီးကိုေရေလာင္းေဆးလိုက္ေတာ့ နီရဲေနတဲ့ထိပ္ဖူးပြင့္ပြင့္ႀကီးနဲ႕ေနလင္းလီးကို ျမင္လိုက္ရကထဲက စိတ္ထဲစြဲလန္းသြားတာ...ေနလင္းကို ျမင္တိုင္း ေနလင္းလီးကို ထပ္ျမင္ခ်င္ေနတာမို႔ ေတြ႕လိုက္တိုင္း လီးေနရာကိုပဲ စိတ္မထိန္းနိုင္ပဲ ၾကည့္ေနမိတာ..."
"ဟာဟားဟား....မွတ္မိတယ္...ဟိုဘက္ၿခံက အုတ္တံတိုင္းကာထားတယ္ အာကာတို႔ဘက္က ၿခံစည္းရိုးသစ္ပင္ေတြနဲ႕ လူလည္းမရွိဘူးထင္ၿပီး ပုဆိုးခ်က္ျခင္းျပန္မဝတ္ပဲ ေရခ်ိဳးလိုက္မိတာ....ဟ...ဟာ...ဟား...အဲ့ဒီလိုေရခ်ိဳးေနတာျမင္ေတာ့အာကာက ကြၽန္ေတာ့္ဟာကို ႀကိဳက္သြားတာေပါ့ ဟုတ္လား..."
"မဟုတ္ဘူး....ေနလင္းလီးကိုျမင္ျမင္ခ်င္းစြဲလန္းသြားတာ...ခ်စ္သြားတာ...ေႂကြသြားတာသိလား...."
"အမ္...ေႂကြသြားတာ ဟုတ္လား...ေျပာတတ္လိုက္တာကြာ...ခုလို လိုးေပးလိုက္ေတာ့ေရာ ပိုေႂကြသြားလား...ထပ္လိုးေပးရဦးမလား..."
"အင္း....ဒီကလည္း ထပ္မလိုးေပးမွာေတာ့မွာပဲ စိတ္ပူေနတာ"
"ဘာမွမပူနဲ႕ အၿမဲတမ္းလိုးေပးမယ္...အာကာသာ ခံနိုင္ေအာင္ခံဖို႔ အားေမြးထား...လာ...ေလာေလာဆယ္
ေအာက္ကညီေလးကို...ႂကြလာေအာင္ ထပ္စုပ္ေပးဦး"
အာကာတစ္ေယာက္ ေပ်ာ့အိတြဲက်ေနေသာ ေနလင္းလီးကို ေနာက္တစ္ခါထပ္လိုးနိုင္ရန္အတြက္ ဦးေခါင္းကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေနလင္းေပါင္ၾကားသို႔ တိုးဝင္ကာ လီးဒစ္ထိပ္ဖူးကေလးကို လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ တို႔ထိေဆာ့ကစားလိုက္ရင္း....ေနာက္တစ္ခ်ီ...အလိုးခံရန္အတြက္....ငုံစုပ္လိုက္သည္။
"ႁပြတ္....ႁပြတ္....ႁပြတ္..."
"အ...ရွီးးးးအားးးးး"
မခ်င့္မရဲေအာ္ညည္းသံႏွင့္ လီးစုပ္သံ ခပ္သဲ့သဲ့က အခန္းငယ္ေလးထဲ တိုးတိတ္စြာ ထြက္ေပၚသြားသည္။
ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာျဖင့္
ခ်စ္သူလူဆိုး
-------------------------------------------------
မွတ္ခ်က္။ ။ ထန္ၿပီး ထုပါ.. အတုမယူပါႏွင့္
Comments
Post a Comment