ညီလေးယောက်ဖ အပိုင်း(1)
<Unicode>
ညီလေး ယောက်ဖ အပိုင်း ( 1.)
=================================Crd:
ဝေါးးးးးးးးးးး
စစ်ကိုင်း မုံရွာ လမ်းမပေါ်မှာ ခဲရောင်ပါဂျရိုလေးက
တရိပ်ရိပ် ပြေးနေသည်
ထက်နိူင် တယောက် ဒီ ခရီးကို အစီအစဉ် မရှိပဲ
ရုတ်တရတ် လာခဲ့ရတာ
တကယ်တော့ ထက်နိူင် အိမ်ထောင်ကျတာ
မကြာသေး ပြီးခဲ့တဲ့ တပို့တွဲ လ ထဲကမှ ချစ်သူ
ယမင်း နဲ့ မင်္ဂလာ ဆောင်ထားတာ အခုမှ တန်ခူးလ
ဆိုတော့ တစ်လ ကျော် နှစ်လ နီးပါးပဲ ရှိသေးတယ်
ထက်နိူင် က မျက်ခုံးကောင်းကောင်း မျက်နှာက
လေးထောင့် ဆန်ဆန် ဆံပင် တိုတို နဲ့ တောင့်တင်း
ကျစ်လစ်တဲ့ ခန္ဓာကိုယ် ကြောင့် လူချောတယောက်
မဟုတ်သည့်တိုင် ကြည့်ကောင်းတင့်တယ် ရှိသည်
အသက်က ၂၈ နှစ် မို့ ငယ်တော့တဲ့အရွယ်လဲ
မဟုတ် သလို လူလတ်ပိုင်း လည်း မဖြစ်သေး
ယမင်း နဲ့ သူက ၃ နှစ်ခန့် ကွာတယ်
"ကိုနိူင် မောင်လေးကို သွားခေါ်ပေးအုံး အခုက
သိတဲ့အတိုင်းပဲ ဝူဟန် က ပွဲဆူနေတာ မောင်လေးတို့
ကျောင်းတွေက ပိတ်မယ် ပြောတယ် အခု အဲဒါ
ဖုန်း ဆက်လို့ "
"အင်းပါကွာ ယမင်း ရော မလိုက်ဘူးလား"
"မလိုက်တော့ဘူးလေ လိုက်လို့ အိမ်က ဖေဖေနဲ့
မေမေ ပဲ ကျန်မှာပေါ့ ချက်ရေးပြုတ်ရေးက ရှိသေး
ယမင်း မပြုစုလို့ ဘယ်သူ က ပြုစုမှာလဲ"
"အေးပါ အေးပါ ပြီးရော အခု သွားရမှာလား"
"ဟုတ်တယ်"
ဒီလိုနဲ့ ထက်နိူင် ဒီခရီး ကို လာခဲ့ရတာ ကားပေါ်
မတက်လေးမှာ
"သားကြီး မင်း ညီလေး ကို ဂရုစိုက်ပါနော်
အစစအရာရာ သည်းညည်းခံပါကွယ် အငယ်ဆုံး
ဆိုတော့ နဲနဲ ဆိုးချင်တယ် "
"ဟုတ်ကဲ့ပါ စိတ်ချပါကျနော်သေချာဂရုစိုက်ပါ့မယ်
စိတ်မပူပါနဲ့"
ယောက္ခမကြီးက မှာပုံတော် ဖွင့်နေတာလေ
ပြောလို့သာ ပြောရတာ သား နဲ့ သမီး နှစ်ယောက်ထဲ
ရှိတာမို့ စိတ်ပူတာလဲ မဆန်းပါဘူး ထက်နိူင် က
အကို ၂ ယောက် အမ ၂ ယောက် ရှိတာလေ
သူက အငယ်ဆုံး
ဆိုတော့ ထက်နိူင် ကိုယ်ချင်းစာပါတယ်
ယမင်းနဲ့ ယောက်ဖ က ၅ နှစ် ကွာတယ် ကိုယ်နဲ့တော့
၈ နှစ်လောက် ကွာတာပေါ့ ကိုယ်ကလဲ
အငယ်ဆုံးသား ဆိုတော့ ညီ တို့ ညီမ တို့ လိုချင်တာ
အခုက သူတို့က မောင်နှမ ၂ ယောက်ထဲ ရှိတာလေ
သူ့အတွက်ကတော့ တဦးတည်းသော ယောက်ဖ
မင်္ဂလာဆောင်တာ မကြာသေးသလို ယောက်ဖနဲ့က
သိပ်လဲ မရင်းနှီးသေးပါ
ထက်နိူင် တို့က ရွှေစာရံဘုရား အနောက်နားက
ရွာကြီး တရွာက ရွာရဲ့ မျက်နှာဖုံးတွေ
တကယ်က ရွာထဲချင်းတွေ အသက် ကွာလို့ သိပ်ပြီး
မရင်းနှီးကြတာ ပြီးတော့ ကိုယ့် အလုပ်နဲ့ ကိုယ် မို့
အလုပ်နဲ့ ပတ်သတ်တာက လွဲရင် တခြားလူတွေနဲ့
စကား ပြောချိန်တောင် သိပ် မရှိလှပါ
ရွာထဲချင်း ခေါင်တွေချင်း ညားကြတာ ဆိုတော့
ထက်နိူင် ကလည်း ခပ်မာမာ ပဲ ယောက္ခမ တွေက
ထက်နိူင် ကိုတော့ ချစ်ကြပါတယ်
သားကြီး သားကြီး နဲ့ ပါးစပ်ဖျားက မချ
မိဘ အရှိန်အဝါ ကလည်း ပါတယ်လေ
မာန မင်းသား ကိုထက်နိူင် တယောက် အခုတော့
ယောက်ဖတော် ကြိုဆိုရေး ခရီးစဉ် ထွက်ရပြီ
ဖုန်းဝင်တာက နေ့လည်ကမှဆိုတော့ ပြင်ဆင်ပြီး
ထွက်လာတော့ ၁ နာရီကျော် မုံရွာ စစ်ကိုင်း က
၂ နာရီကျော် ဆိုတော့ တွက်ကြည့်လေ
"ဝူးးးးး ဒုံး ဒုံး ဂလုံးးးးးး"
"တောက် ဘာဖြစ်တာလဲမသိဘူး ငါလိုးပဲကွာ"
ကားက မုံရွာ အဝင်နား ရောက်မှ ဖောက်ပြီ
ဒါနဲ့ အနီးနားမှာ ရှိတဲ့ ဝပ်ရှော့မှာ ခေါ်ပြလိုက်တာ
"ဘာမှ မဖြစ်ဘူး အကို ကာဘရိုက်တာ ဂျီး ပိတ်တာ
ခဏလေး စောင့် "
"အေးပါကွာ ကျေးဇူးပါ နဲနဲတော့ မြန်ပေးကွာ
အကို အရေးကြီးလို့ပါ"
"ဟုတ်အကို"
ဝပ်ရှော့က ကလေးက အလျင်အမြန်ပင် ပြင်ဆင်
ပေးပေမယ့် ဖြုတ်ရတပ်ရ လက်ပေါက်ကပ်တော့
ချက်ချင်းတော့ ဘယ်ရမလဲ
(တူစုံမောင်မယ်းးး ပျော်းးးးသည် သင်္ကြန် ခါတော်းး
ချိန်းးးးမှီးး ရေ ကစားကြဖို့ ထွက်လာပြီ)
ထက်နိူင် ဖုန်းက မည်လာလို့ ကိုင်လိုက်ပြီး
"ဟလိုးးးးး"
"ဟာဗျာ မရောက်သေးဘူးလား ကြာတာကို
ဘာလုပျနတောလဲ"
"ရောက်တော့မှာပါ ယောက်ဖ ရ ခဏလေး ဒီမှာ
ကားက ဖောက်နေလို့ "
"ဖုန်းဆက်ထားတာ ကြာလှပြီ ခုထက်ထိကို
မရောက်သေးဘူး မြန်မြန် လုပ် "
အရေးထဲ ယောက်ဖတော် က တမျိုး လာမှာပါဆို
လော ခတ်နေတာ
"ကဲ ရပြီ အကို"
"အေးကွာ ကျေးဇူးပါ"
ကျသင့်ငွေ ရှင်းပြီး ထွက်လာတော့ မိုးက ချုပ်နေပြီ
အဆောင်ရှေ့ ရောက်တော့ တွေ့ပါပြီ
မောင်မင်းကြီးသား ရုပ်က ချောပေမယ့် မျက်နှာက
ဒေါသကြောင့် မှုံကုပ်နေတာပဲ
မင်းခန့် တော်တော်လေး စိတ်ဆိုးနေတာ
ဖုန်းဆက်ထားတာ နေ့လည်ထဲက အဆောင်တခုလုံး
ဝူဟန် ကြောင့် အားလုံး ပြန်ကုန်ကြပြီ
သူသာ လာမကြိုသေးလို့ စောင့်နေရတာ
"ဟဲဟဲ ယောက်ဖ"
"ဘာ ယောက်ဖ လဲ ခင်ဗျား မဏ္ဍပ်တိုင်
သိပ်တက်မနေနဲ့ နား ကြားပြင်း ကတ်တယ်
စောစော မလာဘူး"
"အေးပါကွာ ညီလေး ကလည်း အကိုလည်း မင်း
ဖုန်း ဆက်ပြီး ပြင်ဆင် ထွက်လာတာပဲ လမ်းမှာ
ကား ဖောက်တာတော့ အကိုလည်း မတတ်နိုင်ဘူး"
"ချက်ချင်း ထွက်လာတော့ ခင်ဗျား ဘယ်သူက
တရားစွဲမှာ မို့လို့လဲ အရေးထဲ ပြင်ချင်ဆင်ချင်
နေသေးတယ် ငပိ ဖြစ်မှ အမြီး နန့်မနေနဲ့"
မင်းခန့် က ဒေါသ ဖြစ်ဖြစ် နဲ့ ဗျောက် ရိုက်နေတာ
ထက်နိူင် လည်း ယောက်ဖလေး တယောက်ထဲ
ရှိလို့ သည်းခံပါတယ်
"ကဲပါကွာ အကို တောင်းပန်ပါတယ် လာ တက်
သွားစို့ "
အထုပ်တွေ တင်ပြီး ကားပေါ် ရောက်တော့
အချိန်က ၈ နာရီကျော်ပြီ
"ညီလေး အကိုတို့ ပြန်ရင် ရွာကို ၁၂ ကျော်
၁ ချက် လောက်မှ ရောက်လိမ့်မယ် အဲတော့ ဒီမှာ
အခန်း ရှာပြီး အိပ်မယ်လေ မနက်မှ ပြန်ရအောင်"
"အခု တန်း ပြန်တော့ ဘာဖြစ်မှာလဲ ခင်ဗျားကို
ဇီဇာကြောင်တယ်"
"ဟာကွာ အကိုက တနေ့လုံး ကားမောင်းရတာ
ပင်ပန်းတယ်ဟ ညီ ရ ဒီနေ့ ခြံထဲမှာ သရက်အိပ်စွပ်
အဖွဲ့ တွေနဲ့ လုပ်ရသေးတယ်"
"ပြီးတာပဲ သဘော"
ထက်နိူင် လည်း မုံရွာ မြို့ထဲမှာ အလွယ် တွေ့တဲ့
ဟိုတယ် ကို ဝင်လိုက်တယ်
"မင်္ဂလာပါရှင် "
"ညီမလေး တယောက်ခန်း ၂ ခန်း ရမလား"
"ဟုတ်ကဲ့ အကို တယောက်ခန်း တော့ မရှိတော့ဘူး
၂ ယောက်ခန်း ပဲ ရမယ်"
"ဟုတ်ပြီ အဲဒါဆိုလဲ ၂ ယောက်ခန်း ယူမယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါရှင့် တယောက် လာမယ်"
"ဒီက အကိုတို့ကို အခန်း နံပါတ် ၁၂ ကို ပို့ပေးပါ
အကို ဒီက ညီလေး နဲ့ လိုက်သွားပါ နော်"
ဒီလို့နဲ့ ထက်နိူင် နဲ့ မင်းခန့် အနားယူဖို့ အခန်းကို
ရောက်တော့
"ကဲ ညီလေး ရေးချိုး အကို စားစရာ သွားပြီး
ဝယ်လိုက်ဦးမယ်"
မင်းခန့် လည်း မထူးတော့ပြီမို့ ရေချိုးပြီး ခဏလေး
နားနေလိုက်တော့တယ် လူက ဒေါသ ဖြစ်တာရော
စိတ်မောတာရော ပေါင်းပြီး ပင်ပန်းသလို ဖြစ်ပြီး
မှေးခနဲ့ အိပ်ပျော်သွားတာ
ပူနေတဲ့ အချိန်မို့ ဘာမှ ဝတ်မထား အောက်ခံလေး
တထည်ထဲ ဝတ်ပြီး အသာ အိပ်လိုက်တာ
နိုးတော့ ရေချိုးခန်းထဲက ရေချိုးနေသံ ကြားရတယ်
ယောက်ဖ ပြန်ရောက်နေပြီ
ဒါနဲ့ စားပွဲပေါ် ကြည့်လိုက်တော့
ဟွန့်းးးးး
အချိုရည် ဗူး နဲ့ ကိတ် တွေ ဒါလား ညစာ
"တောက် ကဲကွာ"
"ဂလုံး ဒုန်းးးးးး"
အကုန် ရှိသမျှ ဆွဲလွှင့် ကိုင်ပေါက်ပစ်လိုက်တယ်
"ဟာ မင်း ဘယ်လို လုပ်လိုက်တာလဲ"
ထက်နိူင် က ရေချိုးခန်းထဲက တဘက်လေး ခါးမှာ
ပတ်ပြီး ထွက်အလာ အချိုရည်ဗူးတွေ မုန့်တွေ
ပြန့်ကျဲနေတာပဲ
"မြင်တဲ့အတိုင်းပဲလေ ဒါလား စားစရာ"
"ဟ ငါလည်း ပင်ပန်းနေပြီကွ စားလို့ရ ပြီးတာပဲ"
"တော်စမ်းပါဗျာ စောက်ချိုး မပြေတာတွေ
ဝယ်လာတာ ဘာလုပ်ရမှာလဲ"
"တောက် မင်း ငါ့ စေတနာ မစော်ကားနဲ့ မင်း
ဆာနေမှာ သွားလို့ မြန်မြန် စားရအောင် လွယ်တာ
ဝယ်လာတာ"
"စော်ကားတော့ ဘာဖြစ်လဲ ဘာ စေတနာ လဲ
စောက်သုံးမကျတာတွေ ဝယ်လာပြီး "
"မင်း နော် မင်းးး"
ထက်နိူင် ဒေါသထွက်ပြီး အံကြိတ်ခါ လက်သီး နဲ့
ရွယ်လိုက်တော့
"အောင်မာ ခင်ဗျားက ကျုပ်ကို ထိုးမယ်ပေါ့
ဟုတ်လား ကြာတယ်ဗျာ ကဲ"
"ခွပ်းးး"
မင်းခန့် က ထက်နိူင် ကို ထိုးပစ်လိုက်သည်
"တောက် ဒါလောက်တောင် ရှိတာ ကဲကွာ"
"ခွပ်းးး"
"ဘုံးးးးး ဝုနျးးးး"
၂ ယောက်သား ခုတင်ပေါ်မှာ လုံးထွေး ပြီး
ဖိုက်တင် ချ နေကြပြီ နောက်ဆုံးတော့ အကြီးလည်း
ဖြစ် ဆိုက် လည်း တောင့်တဲ့ ထက်နိူင် က အပေါ်က
ဖက်ပြီးတော့ ဖိ ချုပ်ထားတာ
အောက်က မင်းခန့် က ပြားပြား မှောက်သွားပြီ
လုံးရင်း ထွေးရင်း ရုန်းရင်း ကန်ရင်း နဲ့ ထက်နိူင်
တဘက်က ဘယ်ကို ရောက်သွားမှန်းတောင် မသိ
=================================
မျှော်းးးးး
<Zawgyi>
ညီေလး ေယာက္ဖ အပိုင္း ( 1.)
=================================Crd:
ေဝါးးးးးးးးးးး
စစ္ကိုင္း မုံရြာ လမ္းမေပၚမွာ ခဲေရာင္ပါဂ်႐ိုေလးက
တရိပ္ရိပ္ ေျပးေနသည္
ထက္နိူင္ တေယာက္ ဒီ ခရီးကို အစီအစဉ္ မရွိပဲ
႐ုတ္တရတ္ လာခဲ့ရတာ
တကယ္ေတာ့ ထက္နိူင္ အိမ္ေထာင္က်တာ
မၾကာေသး ၿပီးခဲ့တဲ့ တပို႔တြဲ လ ထဲကမွ ခ်စ္သူ
ယမင္း နဲ႔ မဂၤလာ ေဆာင္ထားတာ အခုမွ တန္ခူးလ
ဆိုေတာ့ တစ္လ ေက်ာ္ ႏွစ္လ နီးပါးပဲ ရွိေသးတယ္
ထက္နိူင္ က မ်က္ခုံးေကာင္းေကာင္း မ်က္ႏွာက
ေလးေထာင့္ ဆန္ဆန္ ဆံပင္ တိုတို နဲ႔ ေတာင့္တင္း
က်စ္လစ္တဲ့ ခႏၶာကိုယ္ ေၾကာင့္ လူေခ်ာတေယာက္
မဟုတ္သည့္တိုင္ ၾကည့္ေကာင္းတင့္တယ္ ရွိသည္
အသက္က ၂၈ ႏွစ္ မို႔ ငယ္ေတာ့တဲ့အရြယ္လဲ
မဟုတ္ သလို လူလတ္ပိုင္း လည္း မျဖစ္ေသး
ယမင္း နဲ႔ သူက ၃ ႏွစ္ခန္႔ ကြာတယ္
"ကိုနိူင္ ေမာင္ေလးကို သြားေခၚေပးအုံး အခုက
သိတဲ့အတိုင္းပဲ ဝူဟန္ က ပြဲဆူေနတာ ေမာင္ေလးတို႔
ေက်ာင္းေတြက ပိတ္မယ္ ေျပာတယ္ အခု အဲဒါ
ဖုန္း ဆက္လို႔ "
"အင္းပါကြာ ယမင္း ေရာ မလိုက္ဘူးလား"
"မလိုက္ေတာ့ဘူးေလ လိုက္လို႔ အိမ္က ေဖေဖနဲ႔
ေမေမ ပဲ က်န္မွာေပါ႔ ခ်က္ေရးျပဳတ္ေရးက ရွိေသး
ယမင္း မျပဳစုလို႔ ဘယ္သူ က ျပဳစုမွာလဲ"
"ေအးပါ ေအးပါ ၿပီးေရာ အခု သြားရမွာလား"
"ဟုတ္တယ္"
ဒီလိုနဲ႔ ထက္နိူင္ ဒီခရီး ကို လာခဲ့ရတာ ကားေပၚ
မတက္ေလးမွာ
"သားႀကီး မင္း ညီေလး ကို ဂ႐ုစိုက္ပါေနာ္
အစစအရာရာ သည္းညည္းခံပါကြယ္ အငယ္ဆုံး
ဆိုေတာ့ နဲနဲ ဆိုးခ်င္တယ္ "
"ဟုတ္ကဲ့ပါ စိတ္ခ်ပါက်ေနာ္ေသခ်ာဂ႐ုစိုက္ပါ႔မယ္
စိတ္မပူပါနဲ႔"
ေယာကၡမႀကီးက မွာပုံေတာ္ ဖြင့္ေနတာေလ
ေျပာလို႔သာ ေျပာရတာ သား နဲ႔ သမီး ႏွစ္ေယာက္ထဲ
ရွိတာမို႔ စိတ္ပူတာလဲ မဆန္းပါဘူး ထက္နိူင္ က
အကို ၂ ေယာက္ အမ ၂ ေယာက္ ရွိတာေလ
သူက အငယ္ဆုံး
ဆိုေတာ့ ထက္နိူင္ ကိုယ္ခ်င္းစာပါတယ္
ယမင္းနဲ႔ ေယာက္ဖ က ၅ ႏွစ္ ကြာတယ္ ကိုယ္နဲ႔ေတာ့
၈ ႏွစ္ေလာက္ ကြာတာေပါ႔ ကိုယ္ကလဲ
အငယ္ဆုံးသား ဆိုေတာ့ ညီ တို႔ ညီမ တို႔ လိုခ်င္တာ
အခုက သူတို႔က ေမာင္ႏွမ ၂ ေယာက္ထဲ ရွိတာေလ
သူ့အတြက္ကေတာ့ တဦးတည္းေသာ ေယာက္ဖ
မဂၤလာေဆာင္တာ မၾကာေသးသလို ေယာက္ဖနဲ႔က
သိပ္လဲ မရင္းႏွီးေသးပါ
ထက္နိူင္ တို႔က ေရႊစာရံဘုရား အေနာက္နားက
ရြာႀကီး တရြာက ရြာရဲ႕ မ်က္ႏွာဖုံးေတြ
တကယ္က ရြာထဲခ်င္းေတြ အသက္ ကြာလို႔ သိပ္ၿပီး
မရင္းႏွီးၾကတာ ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ အလုပ္နဲ႔ ကိုယ္ မို႔
အလုပ္နဲ႔ ပတ္သတ္တာက လြဲရင္ တျခားလူေတြနဲ႔
စကား ေျပာခ်ိန္ေတာင္ သိပ္ မရွိလွပါ
ရြာထဲခ်င္း ေခါင္ေတြခ်င္း ညားၾကတာ ဆိုေတာ့
ထက္နိူင္ ကလည္း ခပ္မာမာ ပဲ ေယာကၡမ ေတြက
ထက္နိူင္ ကိုေတာ့ ခ်စ္ၾကပါတယ္
သားႀကီး သားႀကီး နဲ႔ ပါးစပ္ဖ်ားက မခ်
မိဘ အရွိန္အဝါ ကလည္း ပါတယ္ေလ
မာန မင္းသား ကိုထက္နိူင္ တေယာက္ အခုေတာ့
ေယာက္ဖေတာ္ ႀကိဳဆိုေရး ခရီးစဉ္ ထြက္ရၿပီ
ဖုန္းဝင္တာက ေန႔လည္ကမွဆိုေတာ့ ျပင္ဆင္ၿပီး
ထြက္လာေတာ့ ၁ နာရီေက်ာ္ မုံရြာ စစ္ကိုင္း က
၂ နာရီေက်ာ္ ဆိုေတာ့ တြက္ၾကည့္ေလ
"ဝူးးးးး ဒုံး ဒုံး ဂလုံးးးးးး"
"ေတာက္ ဘာျဖစ္တာလဲမသိဘူး ငါလိုးပဲကြာ"
ကားက မုံရြာ အဝင္နား ေရာက္မွ ေဖာက္ၿပီ
ဒါနဲ႔ အနီးနားမွာ ရွိတဲ့ ဝပ္ေရွာ့မွာ ေခၚျပလိုက္တာ
"ဘာမွ မျဖစ္ဘူး အကို ကာဘ႐ိုက္တာ ဂ်ီး ပိတ္တာ
ခဏေလး ေစာင့္ "
"ေအးပါကြာ ေက်းဇူးပါ နဲနဲေတာ့ ျမန္ေပးကြာ
အကို အေရးႀကီးလို႔ပါ"
"ဟုတ္အကို"
ဝပ္ေရွာ့က ကေလးက အလ်င္အျမန္ပင္ ျပင္ဆင္
ေပးေပမယ့္ ျဖဳတ္ရတပ္ရ လက္ေပါက္ကပ္ေတာ့
ခ်က္ခ်င္းေတာ့ ဘယ္ရမလဲ
(တူစုံေမာင္မယ္းးး ေပ်ာ္းးးးသည္ သႀကၤန္ ခါေတာ္းး
ခ်ိန္းးးးမွီးး ေရ ကစားၾကဖို႔ ထြက္လာၿပီ)
ထက္နိူင္ ဖုန္းက မည္လာလို႔ ကိုင္လိုက္ၿပီး
"ဟလိုးးးးး"
"ဟာဗ်ာ မေရာက္ေသးဘူးလား ၾကာတာကို
ဘာလုပ်နေတာလဲ"
"ေရာက္ေတာ့မွာပါ ေယာက္ဖ ရ ခဏေလး ဒီမွာ
ကားက ေဖာက္ေနလို႔ "
"ဖုန္းဆက္ထားတာ ၾကာလွၿပီ ခုထက္ထိကို
မေရာက္ေသးဘူး ျမန္ျမန္ လုပ္ "
အေရးထဲ ေယာက္ဖေတာ္ က တမ်ိဳး လာမွာပါဆို
ေလာ ခတ္ေနတာ
"ကဲ ရၿပီ အကို"
"ေအးကြာ ေက်းဇူးပါ"
က်သင့္ေငြ ရွင္းၿပီး ထြက္လာေတာ့ မိုးက ခ်ဳပ္ေနၿပီ
အေဆာင္ေရွ႕ ေရာက္ေတာ့ ေတြ႕ပါၿပီ
ေမာင္မင္းႀကီးသား ႐ုပ္က ေခ်ာေပမယ့္ မ်က္ႏွာက
ေဒါသေၾကာင့္ မႈံကုပ္ေနတာပဲ
မင္းခန္႔ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ဆိုးေနတာ
ဖုန္းဆက္ထားတာ ေန႔လည္ထဲက အေဆာင္တခုလုံး
ဝူဟန္ ေၾကာင့္ အားလုံး ျပန္ကုန္ၾကၿပီ
သူသာ လာမႀကိဳေသးလို႔ ေစာင့္ေနရတာ
"ဟဲဟဲ ေယာက္ဖ"
"ဘာ ေယာက္ဖ လဲ ခင္ဗ်ား မ႑ပ္တိုင္
သိပ္တက္မေနနဲ႔ နား ၾကားျပင္း ကတ္တယ္
ေစာေစာ မလာဘူး"
"ေအးပါကြာ ညီေလး ကလည္း အကိုလည္း မင္း
ဖုန္း ဆက္ၿပီး ျပင္ဆင္ ထြက္လာတာပဲ လမ္းမွာ
ကား ေဖာက္တာေတာ့ အကိုလည္း မတတ္ႏိုင္ဘူး"
"ခ်က္ခ်င္း ထြက္လာေတာ့ ခင္ဗ်ား ဘယ္သူက
တရားစြဲမွာ မို႔လို႔လဲ အေရးထဲ ျပင္ခ်င္ဆင္ခ်င္
ေနေသးတယ္ ငပိ ျဖစ္မွ အၿမီး နန္႔မေနနဲ႔"
မင္းခန္႔ က ေဒါသ ျဖစ္ျဖစ္ နဲ႔ ေဗ်ာက္ ႐ိုက္ေနတာ
ထက္နိူင္ လည္း ေယာက္ဖေလး တေယာက္ထဲ
ရွိလို႔ သည္းခံပါတယ္
"ကဲပါကြာ အကို ေတာင္းပန္ပါတယ္ လာ တက္
သြားစို႔ "
အထုပ္ေတြ တင္ၿပီး ကားေပၚ ေရာက္ေတာ့
အခ်ိန္က ၈ နာရီေက်ာ္ၿပီ
"ညီေလး အကိုတို႔ ျပန္ရင္ ရြာကို ၁၂ ေက်ာ္
၁ ခ်က္ ေလာက္မွ ေရာက္လိမ့္မယ္ အဲေတာ့ ဒီမွာ
အခန္း ရွာၿပီး အိပ္မယ္ေလ မနက္မွ ျပန္ရေအာင္"
"အခု တန္း ျပန္ေတာ့ ဘာျဖစ္မွာလဲ ခင္ဗ်ားကို
ဇီဇာေၾကာင္တယ္"
"ဟာကြာ အကိုက တေန႔လုံး ကားေမာင္းရတာ
ပင္ပန္းတယ္ဟ ညီ ရ ဒီေန႔ ၿခံထဲမွာ သရက္အိပ္စြပ္
အဖြဲ႕ ေတြနဲ႔ လုပ္ရေသးတယ္"
"ၿပီးတာပဲ သေဘာ"
ထက္နိူင္ လည္း မုံရြာ ၿမိဳ႕ထဲမွာ အလြယ္ ေတြ႕တဲ့
ဟိုတယ္ ကို ဝင္လိုက္တယ္
"မဂၤလာပါရွင္ "
"ညီမေလး တေယာက္ခန္း ၂ ခန္း ရမလား"
"ဟုတ္ကဲ့ အကို တေယာက္ခန္း ေတာ့ မရွိေတာ့ဘူး
၂ ေယာက္ခန္း ပဲ ရမယ္"
"ဟုတ္ၿပီ အဲဒါဆိုလဲ ၂ ေယာက္ခန္း ယူမယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါရွင့္ တေယာက္ လာမယ္"
"ဒီက အကိုတို႔ကို အခန္း နံပါတ္ ၁၂ ကို ပို႔ေပးပါ
အကို ဒီက ညီေလး နဲ႔ လိုက္သြားပါ ေနာ္"
ဒီလို႔နဲ႔ ထက္နိူင္ နဲ႔ မင္းခန္႔ အနားယူဖို႔ အခန္းကို
ေရာက္ေတာ့
"ကဲ ညီေလး ေရးခ်ိဳး အကို စားစရာ သြားၿပီး
ဝယ္လိုက္ဦးမယ္"
မင္းခန္႔ လည္း မထူးေတာ့ၿပီမို႔ ေရခ်ိဳးၿပီး ခဏေလး
နားေနလိုက္ေတာ့တယ္ လူက ေဒါသ ျဖစ္တာေရာ
စိတ္ေမာတာေရာ ေပါင္းၿပီး ပင္ပန္းသလို ျဖစ္ၿပီး
ေမွးခနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ
ပူေနတဲ့ အခ်ိန္မို႔ ဘာမွ ဝတ္မထား ေအာက္ခံေလး
တထည္ထဲ ဝတ္ၿပီး အသာ အိပ္လိုက္တာ
ႏိုးေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ေရခ်ိဳးေနသံ ၾကားရတယ္
ေယာက္ဖ ျပန္ေရာက္ေနၿပီ
ဒါနဲ႔ စားပြဲေပၚ ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ဟြန္႔းးးးး
အခ်ိဳရည္ ဗူး နဲ႔ ကိတ္ ေတြ ဒါလား ညစာ
"ေတာက္ ကဲကြာ"
"ဂလုံး ဒုန္းးးးးး"
အကုန္ ရွိသမွ် ဆြဲလႊင့္ ကိုင္ေပါက္ပစ္လိုက္တယ္
"ဟာ မင္း ဘယ္လို လုပ္လိုက္တာလဲ"
ထက္နိူင္ က ေရခ်ိဳးခန္းထဲက တဘက္ေလး ခါးမွာ
ပတ္ၿပီး ထြက္အလာ အခ်ိဳရည္ဗူးေတြ မုန္႔ေတြ
ျပန္႔က်ဲေနတာပဲ
"ျမင္တဲ့အတိုင္းပဲေလ ဒါလား စားစရာ"
"ဟ ငါလည္း ပင္ပန္းေနၿပီကြ စားလို႔ရ ၿပီးတာပဲ"
"ေတာ္စမ္းပါဗ်ာ ေစာက္ခ်ိဳး မေျပတာေတြ
ဝယ္လာတာ ဘာလုပ္ရမွာလဲ"
"ေတာက္ မင္း ငါ႔ ေစတနာ မေစာ္ကားနဲ႔ မင္း
ဆာေနမွာ သြားလို႔ ျမန္ျမန္ စားရေအာင္ လြယ္တာ
ဝယ္လာတာ"
"ေစာ္ကားေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ ဘာ ေစတနာ လဲ
ေစာက္သုံးမက်တာေတြ ဝယ္လာၿပီး "
"မင္း ေနာ္ မင္းးး"
ထက္နိူင္ ေဒါသထြက္ၿပီး အံႀကိတ္ခါ လက္သီး နဲ႔
ရြယ္လိုက္ေတာ့
"ေအာင္မာ ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္ကို ထိုးမယ္ေပါ႔
ဟုတ္လား ၾကာတယ္ဗ်ာ ကဲ"
"ခြပ္းးး"
မင္းခန္႔ က ထက္နိူင္ ကို ထိုးပစ္လိုက္သည္
"ေတာက္ ဒါေလာက္ေတာင္ ရွိတာ ကဲကြာ"
"ခြပ္းးး"
"ဘုံးးးးး ဝုႏ်းးးး"
၂ ေယာက္သား ခုတင္ေပၚမွာ လုံးေထြး ၿပီး
ဖိုက္တင္ ခ် ေနၾကၿပီ ေနာက္ဆုံးေတာ့ အႀကီးလည္း
ျဖစ္ ဆိုက္ လည္း ေတာင့္တဲ့ ထက္နိူင္ က အေပၚက
ဖက္ၿပီးေတာ့ ဖိ ခ်ဳပ္ထားတာ
ေအာက္က မင္းခန္႔ က ျပားျပား ေမွာက္သြားၿပီ
လုံးရင္း ေထြးရင္း ႐ုန္းရင္း ကန္ရင္း နဲ႔ ထက္နိူင္
တဘက္က ဘယ္ကို ေရာက္သြားမွန္းေတာင္ မသိ
=================================
ေမွ်ာ္းးးးး
ညီလေး ယောက်ဖ အပိုင်း ( 1.)
=================================Crd:
ဝေါးးးးးးးးးးး
စစ်ကိုင်း မုံရွာ လမ်းမပေါ်မှာ ခဲရောင်ပါဂျရိုလေးက
တရိပ်ရိပ် ပြေးနေသည်
ထက်နိူင် တယောက် ဒီ ခရီးကို အစီအစဉ် မရှိပဲ
ရုတ်တရတ် လာခဲ့ရတာ
တကယ်တော့ ထက်နိူင် အိမ်ထောင်ကျတာ
မကြာသေး ပြီးခဲ့တဲ့ တပို့တွဲ လ ထဲကမှ ချစ်သူ
ယမင်း နဲ့ မင်္ဂလာ ဆောင်ထားတာ အခုမှ တန်ခူးလ
ဆိုတော့ တစ်လ ကျော် နှစ်လ နီးပါးပဲ ရှိသေးတယ်
ထက်နိူင် က မျက်ခုံးကောင်းကောင်း မျက်နှာက
လေးထောင့် ဆန်ဆန် ဆံပင် တိုတို နဲ့ တောင့်တင်း
ကျစ်လစ်တဲ့ ခန္ဓာကိုယ် ကြောင့် လူချောတယောက်
မဟုတ်သည့်တိုင် ကြည့်ကောင်းတင့်တယ် ရှိသည်
အသက်က ၂၈ နှစ် မို့ ငယ်တော့တဲ့အရွယ်လဲ
မဟုတ် သလို လူလတ်ပိုင်း လည်း မဖြစ်သေး
ယမင်း နဲ့ သူက ၃ နှစ်ခန့် ကွာတယ်
"ကိုနိူင် မောင်လေးကို သွားခေါ်ပေးအုံး အခုက
သိတဲ့အတိုင်းပဲ ဝူဟန် က ပွဲဆူနေတာ မောင်လေးတို့
ကျောင်းတွေက ပိတ်မယ် ပြောတယ် အခု အဲဒါ
ဖုန်း ဆက်လို့ "
"အင်းပါကွာ ယမင်း ရော မလိုက်ဘူးလား"
"မလိုက်တော့ဘူးလေ လိုက်လို့ အိမ်က ဖေဖေနဲ့
မေမေ ပဲ ကျန်မှာပေါ့ ချက်ရေးပြုတ်ရေးက ရှိသေး
ယမင်း မပြုစုလို့ ဘယ်သူ က ပြုစုမှာလဲ"
"အေးပါ အေးပါ ပြီးရော အခု သွားရမှာလား"
"ဟုတ်တယ်"
ဒီလိုနဲ့ ထက်နိူင် ဒီခရီး ကို လာခဲ့ရတာ ကားပေါ်
မတက်လေးမှာ
"သားကြီး မင်း ညီလေး ကို ဂရုစိုက်ပါနော်
အစစအရာရာ သည်းညည်းခံပါကွယ် အငယ်ဆုံး
ဆိုတော့ နဲနဲ ဆိုးချင်တယ် "
"ဟုတ်ကဲ့ပါ စိတ်ချပါကျနော်သေချာဂရုစိုက်ပါ့မယ်
စိတ်မပူပါနဲ့"
ယောက္ခမကြီးက မှာပုံတော် ဖွင့်နေတာလေ
ပြောလို့သာ ပြောရတာ သား နဲ့ သမီး နှစ်ယောက်ထဲ
ရှိတာမို့ စိတ်ပူတာလဲ မဆန်းပါဘူး ထက်နိူင် က
အကို ၂ ယောက် အမ ၂ ယောက် ရှိတာလေ
သူက အငယ်ဆုံး
ဆိုတော့ ထက်နိူင် ကိုယ်ချင်းစာပါတယ်
ယမင်းနဲ့ ယောက်ဖ က ၅ နှစ် ကွာတယ် ကိုယ်နဲ့တော့
၈ နှစ်လောက် ကွာတာပေါ့ ကိုယ်ကလဲ
အငယ်ဆုံးသား ဆိုတော့ ညီ တို့ ညီမ တို့ လိုချင်တာ
အခုက သူတို့က မောင်နှမ ၂ ယောက်ထဲ ရှိတာလေ
သူ့အတွက်ကတော့ တဦးတည်းသော ယောက်ဖ
မင်္ဂလာဆောင်တာ မကြာသေးသလို ယောက်ဖနဲ့က
သိပ်လဲ မရင်းနှီးသေးပါ
ထက်နိူင် တို့က ရွှေစာရံဘုရား အနောက်နားက
ရွာကြီး တရွာက ရွာရဲ့ မျက်နှာဖုံးတွေ
တကယ်က ရွာထဲချင်းတွေ အသက် ကွာလို့ သိပ်ပြီး
မရင်းနှီးကြတာ ပြီးတော့ ကိုယ့် အလုပ်နဲ့ ကိုယ် မို့
အလုပ်နဲ့ ပတ်သတ်တာက လွဲရင် တခြားလူတွေနဲ့
စကား ပြောချိန်တောင် သိပ် မရှိလှပါ
ရွာထဲချင်း ခေါင်တွေချင်း ညားကြတာ ဆိုတော့
ထက်နိူင် ကလည်း ခပ်မာမာ ပဲ ယောက္ခမ တွေက
ထက်နိူင် ကိုတော့ ချစ်ကြပါတယ်
သားကြီး သားကြီး နဲ့ ပါးစပ်ဖျားက မချ
မိဘ အရှိန်အဝါ ကလည်း ပါတယ်လေ
မာန မင်းသား ကိုထက်နိူင် တယောက် အခုတော့
ယောက်ဖတော် ကြိုဆိုရေး ခရီးစဉ် ထွက်ရပြီ
ဖုန်းဝင်တာက နေ့လည်ကမှဆိုတော့ ပြင်ဆင်ပြီး
ထွက်လာတော့ ၁ နာရီကျော် မုံရွာ စစ်ကိုင်း က
၂ နာရီကျော် ဆိုတော့ တွက်ကြည့်လေ
"ဝူးးးးး ဒုံး ဒုံး ဂလုံးးးးးး"
"တောက် ဘာဖြစ်တာလဲမသိဘူး ငါလိုးပဲကွာ"
ကားက မုံရွာ အဝင်နား ရောက်မှ ဖောက်ပြီ
ဒါနဲ့ အနီးနားမှာ ရှိတဲ့ ဝပ်ရှော့မှာ ခေါ်ပြလိုက်တာ
"ဘာမှ မဖြစ်ဘူး အကို ကာဘရိုက်တာ ဂျီး ပိတ်တာ
ခဏလေး စောင့် "
"အေးပါကွာ ကျေးဇူးပါ နဲနဲတော့ မြန်ပေးကွာ
အကို အရေးကြီးလို့ပါ"
"ဟုတ်အကို"
ဝပ်ရှော့က ကလေးက အလျင်အမြန်ပင် ပြင်ဆင်
ပေးပေမယ့် ဖြုတ်ရတပ်ရ လက်ပေါက်ကပ်တော့
ချက်ချင်းတော့ ဘယ်ရမလဲ
(တူစုံမောင်မယ်းးး ပျော်းးးးသည် သင်္ကြန် ခါတော်းး
ချိန်းးးးမှီးး ရေ ကစားကြဖို့ ထွက်လာပြီ)
ထက်နိူင် ဖုန်းက မည်လာလို့ ကိုင်လိုက်ပြီး
"ဟလိုးးးးး"
"ဟာဗျာ မရောက်သေးဘူးလား ကြာတာကို
ဘာလုပျနတောလဲ"
"ရောက်တော့မှာပါ ယောက်ဖ ရ ခဏလေး ဒီမှာ
ကားက ဖောက်နေလို့ "
"ဖုန်းဆက်ထားတာ ကြာလှပြီ ခုထက်ထိကို
မရောက်သေးဘူး မြန်မြန် လုပ် "
အရေးထဲ ယောက်ဖတော် က တမျိုး လာမှာပါဆို
လော ခတ်နေတာ
"ကဲ ရပြီ အကို"
"အေးကွာ ကျေးဇူးပါ"
ကျသင့်ငွေ ရှင်းပြီး ထွက်လာတော့ မိုးက ချုပ်နေပြီ
အဆောင်ရှေ့ ရောက်တော့ တွေ့ပါပြီ
မောင်မင်းကြီးသား ရုပ်က ချောပေမယ့် မျက်နှာက
ဒေါသကြောင့် မှုံကုပ်နေတာပဲ
မင်းခန့် တော်တော်လေး စိတ်ဆိုးနေတာ
ဖုန်းဆက်ထားတာ နေ့လည်ထဲက အဆောင်တခုလုံး
ဝူဟန် ကြောင့် အားလုံး ပြန်ကုန်ကြပြီ
သူသာ လာမကြိုသေးလို့ စောင့်နေရတာ
"ဟဲဟဲ ယောက်ဖ"
"ဘာ ယောက်ဖ လဲ ခင်ဗျား မဏ္ဍပ်တိုင်
သိပ်တက်မနေနဲ့ နား ကြားပြင်း ကတ်တယ်
စောစော မလာဘူး"
"အေးပါကွာ ညီလေး ကလည်း အကိုလည်း မင်း
ဖုန်း ဆက်ပြီး ပြင်ဆင် ထွက်လာတာပဲ လမ်းမှာ
ကား ဖောက်တာတော့ အကိုလည်း မတတ်နိုင်ဘူး"
"ချက်ချင်း ထွက်လာတော့ ခင်ဗျား ဘယ်သူက
တရားစွဲမှာ မို့လို့လဲ အရေးထဲ ပြင်ချင်ဆင်ချင်
နေသေးတယ် ငပိ ဖြစ်မှ အမြီး နန့်မနေနဲ့"
မင်းခန့် က ဒေါသ ဖြစ်ဖြစ် နဲ့ ဗျောက် ရိုက်နေတာ
ထက်နိူင် လည်း ယောက်ဖလေး တယောက်ထဲ
ရှိလို့ သည်းခံပါတယ်
"ကဲပါကွာ အကို တောင်းပန်ပါတယ် လာ တက်
သွားစို့ "
အထုပ်တွေ တင်ပြီး ကားပေါ် ရောက်တော့
အချိန်က ၈ နာရီကျော်ပြီ
"ညီလေး အကိုတို့ ပြန်ရင် ရွာကို ၁၂ ကျော်
၁ ချက် လောက်မှ ရောက်လိမ့်မယ် အဲတော့ ဒီမှာ
အခန်း ရှာပြီး အိပ်မယ်လေ မနက်မှ ပြန်ရအောင်"
"အခု တန်း ပြန်တော့ ဘာဖြစ်မှာလဲ ခင်ဗျားကို
ဇီဇာကြောင်တယ်"
"ဟာကွာ အကိုက တနေ့လုံး ကားမောင်းရတာ
ပင်ပန်းတယ်ဟ ညီ ရ ဒီနေ့ ခြံထဲမှာ သရက်အိပ်စွပ်
အဖွဲ့ တွေနဲ့ လုပ်ရသေးတယ်"
"ပြီးတာပဲ သဘော"
ထက်နိူင် လည်း မုံရွာ မြို့ထဲမှာ အလွယ် တွေ့တဲ့
ဟိုတယ် ကို ဝင်လိုက်တယ်
"မင်္ဂလာပါရှင် "
"ညီမလေး တယောက်ခန်း ၂ ခန်း ရမလား"
"ဟုတ်ကဲ့ အကို တယောက်ခန်း တော့ မရှိတော့ဘူး
၂ ယောက်ခန်း ပဲ ရမယ်"
"ဟုတ်ပြီ အဲဒါဆိုလဲ ၂ ယောက်ခန်း ယူမယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါရှင့် တယောက် လာမယ်"
"ဒီက အကိုတို့ကို အခန်း နံပါတ် ၁၂ ကို ပို့ပေးပါ
အကို ဒီက ညီလေး နဲ့ လိုက်သွားပါ နော်"
ဒီလို့နဲ့ ထက်နိူင် နဲ့ မင်းခန့် အနားယူဖို့ အခန်းကို
ရောက်တော့
"ကဲ ညီလေး ရေးချိုး အကို စားစရာ သွားပြီး
ဝယ်လိုက်ဦးမယ်"
မင်းခန့် လည်း မထူးတော့ပြီမို့ ရေချိုးပြီး ခဏလေး
နားနေလိုက်တော့တယ် လူက ဒေါသ ဖြစ်တာရော
စိတ်မောတာရော ပေါင်းပြီး ပင်ပန်းသလို ဖြစ်ပြီး
မှေးခနဲ့ အိပ်ပျော်သွားတာ
ပူနေတဲ့ အချိန်မို့ ဘာမှ ဝတ်မထား အောက်ခံလေး
တထည်ထဲ ဝတ်ပြီး အသာ အိပ်လိုက်တာ
နိုးတော့ ရေချိုးခန်းထဲက ရေချိုးနေသံ ကြားရတယ်
ယောက်ဖ ပြန်ရောက်နေပြီ
ဒါနဲ့ စားပွဲပေါ် ကြည့်လိုက်တော့
ဟွန့်းးးးး
အချိုရည် ဗူး နဲ့ ကိတ် တွေ ဒါလား ညစာ
"တောက် ကဲကွာ"
"ဂလုံး ဒုန်းးးးးး"
အကုန် ရှိသမျှ ဆွဲလွှင့် ကိုင်ပေါက်ပစ်လိုက်တယ်
"ဟာ မင်း ဘယ်လို လုပ်လိုက်တာလဲ"
ထက်နိူင် က ရေချိုးခန်းထဲက တဘက်လေး ခါးမှာ
ပတ်ပြီး ထွက်အလာ အချိုရည်ဗူးတွေ မုန့်တွေ
ပြန့်ကျဲနေတာပဲ
"မြင်တဲ့အတိုင်းပဲလေ ဒါလား စားစရာ"
"ဟ ငါလည်း ပင်ပန်းနေပြီကွ စားလို့ရ ပြီးတာပဲ"
"တော်စမ်းပါဗျာ စောက်ချိုး မပြေတာတွေ
ဝယ်လာတာ ဘာလုပ်ရမှာလဲ"
"တောက် မင်း ငါ့ စေတနာ မစော်ကားနဲ့ မင်း
ဆာနေမှာ သွားလို့ မြန်မြန် စားရအောင် လွယ်တာ
ဝယ်လာတာ"
"စော်ကားတော့ ဘာဖြစ်လဲ ဘာ စေတနာ လဲ
စောက်သုံးမကျတာတွေ ဝယ်လာပြီး "
"မင်း နော် မင်းးး"
ထက်နိူင် ဒေါသထွက်ပြီး အံကြိတ်ခါ လက်သီး နဲ့
ရွယ်လိုက်တော့
"အောင်မာ ခင်ဗျားက ကျုပ်ကို ထိုးမယ်ပေါ့
ဟုတ်လား ကြာတယ်ဗျာ ကဲ"
"ခွပ်းးး"
မင်းခန့် က ထက်နိူင် ကို ထိုးပစ်လိုက်သည်
"တောက် ဒါလောက်တောင် ရှိတာ ကဲကွာ"
"ခွပ်းးး"
"ဘုံးးးးး ဝုနျးးးး"
၂ ယောက်သား ခုတင်ပေါ်မှာ လုံးထွေး ပြီး
ဖိုက်တင် ချ နေကြပြီ နောက်ဆုံးတော့ အကြီးလည်း
ဖြစ် ဆိုက် လည်း တောင့်တဲ့ ထက်နိူင် က အပေါ်က
ဖက်ပြီးတော့ ဖိ ချုပ်ထားတာ
အောက်က မင်းခန့် က ပြားပြား မှောက်သွားပြီ
လုံးရင်း ထွေးရင်း ရုန်းရင်း ကန်ရင်း နဲ့ ထက်နိူင်
တဘက်က ဘယ်ကို ရောက်သွားမှန်းတောင် မသိ
=================================
မျှော်းးးးး
<Zawgyi>
ညီေလး ေယာက္ဖ အပိုင္း ( 1.)
=================================Crd:
ေဝါးးးးးးးးးးး
စစ္ကိုင္း မုံရြာ လမ္းမေပၚမွာ ခဲေရာင္ပါဂ်႐ိုေလးက
တရိပ္ရိပ္ ေျပးေနသည္
ထက္နိူင္ တေယာက္ ဒီ ခရီးကို အစီအစဉ္ မရွိပဲ
႐ုတ္တရတ္ လာခဲ့ရတာ
တကယ္ေတာ့ ထက္နိူင္ အိမ္ေထာင္က်တာ
မၾကာေသး ၿပီးခဲ့တဲ့ တပို႔တြဲ လ ထဲကမွ ခ်စ္သူ
ယမင္း နဲ႔ မဂၤလာ ေဆာင္ထားတာ အခုမွ တန္ခူးလ
ဆိုေတာ့ တစ္လ ေက်ာ္ ႏွစ္လ နီးပါးပဲ ရွိေသးတယ္
ထက္နိူင္ က မ်က္ခုံးေကာင္းေကာင္း မ်က္ႏွာက
ေလးေထာင့္ ဆန္ဆန္ ဆံပင္ တိုတို နဲ႔ ေတာင့္တင္း
က်စ္လစ္တဲ့ ခႏၶာကိုယ္ ေၾကာင့္ လူေခ်ာတေယာက္
မဟုတ္သည့္တိုင္ ၾကည့္ေကာင္းတင့္တယ္ ရွိသည္
အသက္က ၂၈ ႏွစ္ မို႔ ငယ္ေတာ့တဲ့အရြယ္လဲ
မဟုတ္ သလို လူလတ္ပိုင္း လည္း မျဖစ္ေသး
ယမင္း နဲ႔ သူက ၃ ႏွစ္ခန္႔ ကြာတယ္
"ကိုနိူင္ ေမာင္ေလးကို သြားေခၚေပးအုံး အခုက
သိတဲ့အတိုင္းပဲ ဝူဟန္ က ပြဲဆူေနတာ ေမာင္ေလးတို႔
ေက်ာင္းေတြက ပိတ္မယ္ ေျပာတယ္ အခု အဲဒါ
ဖုန္း ဆက္လို႔ "
"အင္းပါကြာ ယမင္း ေရာ မလိုက္ဘူးလား"
"မလိုက္ေတာ့ဘူးေလ လိုက္လို႔ အိမ္က ေဖေဖနဲ႔
ေမေမ ပဲ က်န္မွာေပါ႔ ခ်က္ေရးျပဳတ္ေရးက ရွိေသး
ယမင္း မျပဳစုလို႔ ဘယ္သူ က ျပဳစုမွာလဲ"
"ေအးပါ ေအးပါ ၿပီးေရာ အခု သြားရမွာလား"
"ဟုတ္တယ္"
ဒီလိုနဲ႔ ထက္နိူင္ ဒီခရီး ကို လာခဲ့ရတာ ကားေပၚ
မတက္ေလးမွာ
"သားႀကီး မင္း ညီေလး ကို ဂ႐ုစိုက္ပါေနာ္
အစစအရာရာ သည္းညည္းခံပါကြယ္ အငယ္ဆုံး
ဆိုေတာ့ နဲနဲ ဆိုးခ်င္တယ္ "
"ဟုတ္ကဲ့ပါ စိတ္ခ်ပါက်ေနာ္ေသခ်ာဂ႐ုစိုက္ပါ႔မယ္
စိတ္မပူပါနဲ႔"
ေယာကၡမႀကီးက မွာပုံေတာ္ ဖြင့္ေနတာေလ
ေျပာလို႔သာ ေျပာရတာ သား နဲ႔ သမီး ႏွစ္ေယာက္ထဲ
ရွိတာမို႔ စိတ္ပူတာလဲ မဆန္းပါဘူး ထက္နိူင္ က
အကို ၂ ေယာက္ အမ ၂ ေယာက္ ရွိတာေလ
သူက အငယ္ဆုံး
ဆိုေတာ့ ထက္နိူင္ ကိုယ္ခ်င္းစာပါတယ္
ယမင္းနဲ႔ ေယာက္ဖ က ၅ ႏွစ္ ကြာတယ္ ကိုယ္နဲ႔ေတာ့
၈ ႏွစ္ေလာက္ ကြာတာေပါ႔ ကိုယ္ကလဲ
အငယ္ဆုံးသား ဆိုေတာ့ ညီ တို႔ ညီမ တို႔ လိုခ်င္တာ
အခုက သူတို႔က ေမာင္ႏွမ ၂ ေယာက္ထဲ ရွိတာေလ
သူ့အတြက္ကေတာ့ တဦးတည္းေသာ ေယာက္ဖ
မဂၤလာေဆာင္တာ မၾကာေသးသလို ေယာက္ဖနဲ႔က
သိပ္လဲ မရင္းႏွီးေသးပါ
ထက္နိူင္ တို႔က ေရႊစာရံဘုရား အေနာက္နားက
ရြာႀကီး တရြာက ရြာရဲ႕ မ်က္ႏွာဖုံးေတြ
တကယ္က ရြာထဲခ်င္းေတြ အသက္ ကြာလို႔ သိပ္ၿပီး
မရင္းႏွီးၾကတာ ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ အလုပ္နဲ႔ ကိုယ္ မို႔
အလုပ္နဲ႔ ပတ္သတ္တာက လြဲရင္ တျခားလူေတြနဲ႔
စကား ေျပာခ်ိန္ေတာင္ သိပ္ မရွိလွပါ
ရြာထဲခ်င္း ေခါင္ေတြခ်င္း ညားၾကတာ ဆိုေတာ့
ထက္နိူင္ ကလည္း ခပ္မာမာ ပဲ ေယာကၡမ ေတြက
ထက္နိူင္ ကိုေတာ့ ခ်စ္ၾကပါတယ္
သားႀကီး သားႀကီး နဲ႔ ပါးစပ္ဖ်ားက မခ်
မိဘ အရွိန္အဝါ ကလည္း ပါတယ္ေလ
မာန မင္းသား ကိုထက္နိူင္ တေယာက္ အခုေတာ့
ေယာက္ဖေတာ္ ႀကိဳဆိုေရး ခရီးစဉ္ ထြက္ရၿပီ
ဖုန္းဝင္တာက ေန႔လည္ကမွဆိုေတာ့ ျပင္ဆင္ၿပီး
ထြက္လာေတာ့ ၁ နာရီေက်ာ္ မုံရြာ စစ္ကိုင္း က
၂ နာရီေက်ာ္ ဆိုေတာ့ တြက္ၾကည့္ေလ
"ဝူးးးးး ဒုံး ဒုံး ဂလုံးးးးးး"
"ေတာက္ ဘာျဖစ္တာလဲမသိဘူး ငါလိုးပဲကြာ"
ကားက မုံရြာ အဝင္နား ေရာက္မွ ေဖာက္ၿပီ
ဒါနဲ႔ အနီးနားမွာ ရွိတဲ့ ဝပ္ေရွာ့မွာ ေခၚျပလိုက္တာ
"ဘာမွ မျဖစ္ဘူး အကို ကာဘ႐ိုက္တာ ဂ်ီး ပိတ္တာ
ခဏေလး ေစာင့္ "
"ေအးပါကြာ ေက်းဇူးပါ နဲနဲေတာ့ ျမန္ေပးကြာ
အကို အေရးႀကီးလို႔ပါ"
"ဟုတ္အကို"
ဝပ္ေရွာ့က ကေလးက အလ်င္အျမန္ပင္ ျပင္ဆင္
ေပးေပမယ့္ ျဖဳတ္ရတပ္ရ လက္ေပါက္ကပ္ေတာ့
ခ်က္ခ်င္းေတာ့ ဘယ္ရမလဲ
(တူစုံေမာင္မယ္းးး ေပ်ာ္းးးးသည္ သႀကၤန္ ခါေတာ္းး
ခ်ိန္းးးးမွီးး ေရ ကစားၾကဖို႔ ထြက္လာၿပီ)
ထက္နိူင္ ဖုန္းက မည္လာလို႔ ကိုင္လိုက္ၿပီး
"ဟလိုးးးးး"
"ဟာဗ်ာ မေရာက္ေသးဘူးလား ၾကာတာကို
ဘာလုပ်နေတာလဲ"
"ေရာက္ေတာ့မွာပါ ေယာက္ဖ ရ ခဏေလး ဒီမွာ
ကားက ေဖာက္ေနလို႔ "
"ဖုန္းဆက္ထားတာ ၾကာလွၿပီ ခုထက္ထိကို
မေရာက္ေသးဘူး ျမန္ျမန္ လုပ္ "
အေရးထဲ ေယာက္ဖေတာ္ က တမ်ိဳး လာမွာပါဆို
ေလာ ခတ္ေနတာ
"ကဲ ရၿပီ အကို"
"ေအးကြာ ေက်းဇူးပါ"
က်သင့္ေငြ ရွင္းၿပီး ထြက္လာေတာ့ မိုးက ခ်ဳပ္ေနၿပီ
အေဆာင္ေရွ႕ ေရာက္ေတာ့ ေတြ႕ပါၿပီ
ေမာင္မင္းႀကီးသား ႐ုပ္က ေခ်ာေပမယ့္ မ်က္ႏွာက
ေဒါသေၾကာင့္ မႈံကုပ္ေနတာပဲ
မင္းခန္႔ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ဆိုးေနတာ
ဖုန္းဆက္ထားတာ ေန႔လည္ထဲက အေဆာင္တခုလုံး
ဝူဟန္ ေၾကာင့္ အားလုံး ျပန္ကုန္ၾကၿပီ
သူသာ လာမႀကိဳေသးလို႔ ေစာင့္ေနရတာ
"ဟဲဟဲ ေယာက္ဖ"
"ဘာ ေယာက္ဖ လဲ ခင္ဗ်ား မ႑ပ္တိုင္
သိပ္တက္မေနနဲ႔ နား ၾကားျပင္း ကတ္တယ္
ေစာေစာ မလာဘူး"
"ေအးပါကြာ ညီေလး ကလည္း အကိုလည္း မင္း
ဖုန္း ဆက္ၿပီး ျပင္ဆင္ ထြက္လာတာပဲ လမ္းမွာ
ကား ေဖာက္တာေတာ့ အကိုလည္း မတတ္ႏိုင္ဘူး"
"ခ်က္ခ်င္း ထြက္လာေတာ့ ခင္ဗ်ား ဘယ္သူက
တရားစြဲမွာ မို႔လို႔လဲ အေရးထဲ ျပင္ခ်င္ဆင္ခ်င္
ေနေသးတယ္ ငပိ ျဖစ္မွ အၿမီး နန္႔မေနနဲ႔"
မင္းခန္႔ က ေဒါသ ျဖစ္ျဖစ္ နဲ႔ ေဗ်ာက္ ႐ိုက္ေနတာ
ထက္နိူင္ လည္း ေယာက္ဖေလး တေယာက္ထဲ
ရွိလို႔ သည္းခံပါတယ္
"ကဲပါကြာ အကို ေတာင္းပန္ပါတယ္ လာ တက္
သြားစို႔ "
အထုပ္ေတြ တင္ၿပီး ကားေပၚ ေရာက္ေတာ့
အခ်ိန္က ၈ နာရီေက်ာ္ၿပီ
"ညီေလး အကိုတို႔ ျပန္ရင္ ရြာကို ၁၂ ေက်ာ္
၁ ခ်က္ ေလာက္မွ ေရာက္လိမ့္မယ္ အဲေတာ့ ဒီမွာ
အခန္း ရွာၿပီး အိပ္မယ္ေလ မနက္မွ ျပန္ရေအာင္"
"အခု တန္း ျပန္ေတာ့ ဘာျဖစ္မွာလဲ ခင္ဗ်ားကို
ဇီဇာေၾကာင္တယ္"
"ဟာကြာ အကိုက တေန႔လုံး ကားေမာင္းရတာ
ပင္ပန္းတယ္ဟ ညီ ရ ဒီေန႔ ၿခံထဲမွာ သရက္အိပ္စြပ္
အဖြဲ႕ ေတြနဲ႔ လုပ္ရေသးတယ္"
"ၿပီးတာပဲ သေဘာ"
ထက္နိူင္ လည္း မုံရြာ ၿမိဳ႕ထဲမွာ အလြယ္ ေတြ႕တဲ့
ဟိုတယ္ ကို ဝင္လိုက္တယ္
"မဂၤလာပါရွင္ "
"ညီမေလး တေယာက္ခန္း ၂ ခန္း ရမလား"
"ဟုတ္ကဲ့ အကို တေယာက္ခန္း ေတာ့ မရွိေတာ့ဘူး
၂ ေယာက္ခန္း ပဲ ရမယ္"
"ဟုတ္ၿပီ အဲဒါဆိုလဲ ၂ ေယာက္ခန္း ယူမယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါရွင့္ တေယာက္ လာမယ္"
"ဒီက အကိုတို႔ကို အခန္း နံပါတ္ ၁၂ ကို ပို႔ေပးပါ
အကို ဒီက ညီေလး နဲ႔ လိုက္သြားပါ ေနာ္"
ဒီလို႔နဲ႔ ထက္နိူင္ နဲ႔ မင္းခန္႔ အနားယူဖို႔ အခန္းကို
ေရာက္ေတာ့
"ကဲ ညီေလး ေရးခ်ိဳး အကို စားစရာ သြားၿပီး
ဝယ္လိုက္ဦးမယ္"
မင္းခန္႔ လည္း မထူးေတာ့ၿပီမို႔ ေရခ်ိဳးၿပီး ခဏေလး
နားေနလိုက္ေတာ့တယ္ လူက ေဒါသ ျဖစ္တာေရာ
စိတ္ေမာတာေရာ ေပါင္းၿပီး ပင္ပန္းသလို ျဖစ္ၿပီး
ေမွးခနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ
ပူေနတဲ့ အခ်ိန္မို႔ ဘာမွ ဝတ္မထား ေအာက္ခံေလး
တထည္ထဲ ဝတ္ၿပီး အသာ အိပ္လိုက္တာ
ႏိုးေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ေရခ်ိဳးေနသံ ၾကားရတယ္
ေယာက္ဖ ျပန္ေရာက္ေနၿပီ
ဒါနဲ႔ စားပြဲေပၚ ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ဟြန္႔းးးးး
အခ်ိဳရည္ ဗူး နဲ႔ ကိတ္ ေတြ ဒါလား ညစာ
"ေတာက္ ကဲကြာ"
"ဂလုံး ဒုန္းးးးးး"
အကုန္ ရွိသမွ် ဆြဲလႊင့္ ကိုင္ေပါက္ပစ္လိုက္တယ္
"ဟာ မင္း ဘယ္လို လုပ္လိုက္တာလဲ"
ထက္နိူင္ က ေရခ်ိဳးခန္းထဲက တဘက္ေလး ခါးမွာ
ပတ္ၿပီး ထြက္အလာ အခ်ိဳရည္ဗူးေတြ မုန္႔ေတြ
ျပန္႔က်ဲေနတာပဲ
"ျမင္တဲ့အတိုင္းပဲေလ ဒါလား စားစရာ"
"ဟ ငါလည္း ပင္ပန္းေနၿပီကြ စားလို႔ရ ၿပီးတာပဲ"
"ေတာ္စမ္းပါဗ်ာ ေစာက္ခ်ိဳး မေျပတာေတြ
ဝယ္လာတာ ဘာလုပ္ရမွာလဲ"
"ေတာက္ မင္း ငါ႔ ေစတနာ မေစာ္ကားနဲ႔ မင္း
ဆာေနမွာ သြားလို႔ ျမန္ျမန္ စားရေအာင္ လြယ္တာ
ဝယ္လာတာ"
"ေစာ္ကားေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ ဘာ ေစတနာ လဲ
ေစာက္သုံးမက်တာေတြ ဝယ္လာၿပီး "
"မင္း ေနာ္ မင္းးး"
ထက္နိူင္ ေဒါသထြက္ၿပီး အံႀကိတ္ခါ လက္သီး နဲ႔
ရြယ္လိုက္ေတာ့
"ေအာင္မာ ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္ကို ထိုးမယ္ေပါ႔
ဟုတ္လား ၾကာတယ္ဗ်ာ ကဲ"
"ခြပ္းးး"
မင္းခန္႔ က ထက္နိူင္ ကို ထိုးပစ္လိုက္သည္
"ေတာက္ ဒါေလာက္ေတာင္ ရွိတာ ကဲကြာ"
"ခြပ္းးး"
"ဘုံးးးးး ဝုႏ်းးးး"
၂ ေယာက္သား ခုတင္ေပၚမွာ လုံးေထြး ၿပီး
ဖိုက္တင္ ခ် ေနၾကၿပီ ေနာက္ဆုံးေတာ့ အႀကီးလည္း
ျဖစ္ ဆိုက္ လည္း ေတာင့္တဲ့ ထက္နိူင္ က အေပၚက
ဖက္ၿပီးေတာ့ ဖိ ခ်ဳပ္ထားတာ
ေအာက္က မင္းခန္႔ က ျပားျပား ေမွာက္သြားၿပီ
လုံးရင္း ေထြးရင္း ႐ုန္းရင္း ကန္ရင္း နဲ႔ ထက္နိူင္
တဘက္က ဘယ္ကို ေရာက္သြားမွန္းေတာင္ မသိ
=================================
ေမွ်ာ္းးးးး
Comments
Post a Comment