ဒဏ္ဏာရီထဲက ရေနတ်သား အပိုင်း(၂) သိမ်း

<Unicode>


ဒဏ္ဏာရီထဲကရေနတ်သား
အပိုင်း - ၂ ဇာတ်သိမ်း

#Credit ;M.Y.S
~~~~~~~~~~~~~~
" ဂျိမ်း ဂျလိန်းးး ဝေါ ဝူးး ဝေါ"
ခက်ထန် ကြမ်းတမ်းသော ပင်လယ်ပြင် ထက်ဝယ်...အန္တရာယ်များလှသည့်ကြားထဲကနေ...ရေသူထီးလေး မင်းအဏ္ဏဝါ ကူးခတ်နေလေသည်...မိုင်ပေါင်းများစွာ ဝေးကွာမှန်းသိသော်လည်း ချစ်ရသူ... မင်းထင်ကျော်စွာနဲ့ တွေ့ဖို့ အသက်စွန့်ကာ ကူးခတ်လာခြင်းဖြစ်လေသည်....ကူးခတ်လာရင်း တွေးနေလေရာ...လွန်စွာ မောပန်းသဖြင့် ကျောက်ဆောင် ထက်ဝယ် ခေတ္တ ခန ထိုင်ရင်း အမောဖြေနေလေသည်...
" အင်း လာသာ လာရတာ... မင်းထင်က ဘဝတွေ ကူးပြောင်းပြီး ငါ့ကို မှတ်မိပါ့ မလားး...ငါပေးခဲ့တဲ့ ပုလဲဆွဲ ကြိုးကလည်း ဘဝပေါင်းများစွာ ကြာမှတော့ ပျောက်ပျက်ပြီပေါ့....ငါပြောစကားကို နားလည်ပါ့အုံးမလားးး"
ဆက်လက်ကူးခက်ရန်ကျန်ရှိသေးသည့် အန္တရယ်များလှသည့် ပင်လယ်ပြင်ကို ကြည့်ရင်း မင်းအဏ္ဏဝါ သက်ပြင်းချကာ ရေထဲဆင်းပြီး ခရီးဆက်ရန် အမြန်ဆုံး ကူးခက်လိုက်လေသည်..........
...... ဒီလိုနဲ့ပဲ မနက်အာရုဏ် မတက်ခင် အချိန် ပင်လယ်ကမ်းခြေမှာ မှောင်နေသေးတဲ့ အချိန် ကျောက်ဆောင်နဲ့ ကွယ်ကာ... ဖခင် ရေသူဘုရင်ကြီး ပေးလိုက်တဲ့ ဆေးရေကို အမြီးပေါ်ကို လောင်းချလိုက်လေရာ.... အမြီးတွေကနေ အရောင်တွေ ထွက်ကာ....လူခြေထောက်အတိုင်း ဖြစ်သွားလေသည်.......လူခြေထောက်တင်မဟုတ်... မင်းအဏ္ဏဝါ အောက်ကို ငုံကြည့်လိုက်တော့... ယောက်ကျားတို့မှာ ရှိအပ်တဲ့ လိင်အင်္ဂါ ပါပေါက်ရောက်နေလေသည်... မင်းအဏ္ဏဝါလည်း အတော်လေးကြီးမားပြီး...ဒစ်ပြုတ်နေတဲ့ လီးကို ထူးဆန်းအံ့သြစွာ ကိုင်ကြည့်နေလေသည်.... .....ဘာကြောင့်ရယ်မသိ
မင်းအဏ္ဏဝါ ဒီလို ကိုယ်တုံးလုံးဖြစ်နေသည့်အတွက် အနဲငယ် ရှက်သည့်စိတ် ဖြစ်မိသည်.... အမှောင်ထုကို အမှီပြုကာ... နီးစပ်ရာ အခန်းထဲသို့ ဝင်လိုက်လေတော့သည်..... လူတွေနဲ့ မဆက်ဆံဘူး....လူ့တောထဲမှာ မနေဘူးတော့ အကုန်လုံးက သူ့အတွက် ထူးဆန်းနေလေရာ.... အခန်းထဲရောက်တော့လည်း ဟိုဟာကြည့်လိုက် ဒီဟာကြည့်လိုက်နဲ့..... အဝတ် တွေအများကြီးထားတဲ့ အခန်းထဲ သို့ရောက်သွားကာ...
မင်းအဏ္ဏဝါ ကြည့်နေတုန်း အသံကြားရသဖြင့် နီးစပ်ရာ ဗီရိုထဲဝင်ပုန်းနေလိုက်လေသည်......... .........
..." အ့ အင်းးး... ဝါးးးအိပ်လို့ကောင်းလိုက်တာကွာ..."
မိုးည အိပ်ရာဘေးက ခုံကို ကြည့်လိုက်တော့ ငွေ၃သိန်းခွဲ မရှိတော့ဘဲ စာတစ်စောင်ကိုရေးကာ ကောင်လေးထွက်သွားလေပြီ ဖြစ်​ကြောင်းသိလိုက်သည်..........
...... အကို အိမ်ကစိတ်ပူ နေမှာ မို့လို့
........ ကျွတော် ပြန်သွားပြီ...
........အကိုမပြန်သေးရင် ထပ်တွေ့
........ကြတာပေါ့...ငွေပေးစရာမလိုပါဘူး
မိုးည ကောင်လေး၏ စာကိုဖတ်ကာ ပြုံးအိသည်....ထို့နောက် ရေမိုးချိုးရန် အတွက် ရေချိုးခန်းထဲဝင်ကာ ရေချိုးပြီး.....အဝတ်လဲခန်းထဲမှာ... အဝတ်လဲရန် ဗီရိုကို အဖွင့်....
" အားးး အမလေးး ဘာ...ဘာလဲကွ...ဘယ်သူကြီးးလည်းး သူ..သူခိုးး"
မင်းအဏ္ဏဝါလည်း ဘာလုပ်လို့ လုပ်ရမှန်းမသိ အောင်ကြောက်နေလေသည်....သေချာကြည့်တော့...သူချစ်ခဲ့ရတဲ့ ချစ်သူ မင်းထင်ကျော်စွာမှန်းသိလိုက်သည်....ရလို့ရငြား စိတ်ထဲကနေ စက ားပြောကြည့်သော်လည်း မိုးညက တော့ ဘာမှထူးခြားဟန် မပြပေ...
" မင်းး...မင်းးဘာဝင်လုပ်တာလည်းဘာခိုးမလို့လည်း...မင်းသူခိုးမို့လား"
မင်းအဏ္ဏဝါလည်း မိုးညပြောနေတာတွေကို နားလည်ပေမဲ့ ပြန်မပြောတက်တော့ ခက်နေသည်...သူ့ပါးစပ်က ထွက်လာတာက...
" အူးး ဝူးး ဝါးး အားးအ့ ဝါးးး"
မိုးည ကြောင်သွားလေသည်..
" ဘာလည်း အခုမှ အချင်ယောင်ဆောင်နေတာလားး..ရိုးနေပြီ ဒီအကွက်တွေ နော်...မင်းကဘာလို့ အဝတ်မပါတာလည်း...ဘယ်ကလာတာလည်း"
မင်းအဏ္ဏဝါလည်း ပင်လယ်ဘက်ကို လက်ညိုးထိုးပြလေသည်....
" ပင်လယ်...မင်းက ပင်လယ်ထဲက လာတာလို့ ပြောချင်တာလား"
မိုးညလည်း ရူးနေတာပဲဟု သတ်မှတ်လိုက်လေသည်...
" ဟလို လုံးခြုံရေးကလား..ကျွတော့်အခန်းထဲမှာ...အရူးရောက်နေလို့ လာခေါ်ပါအုံးးး"
မိုးညလည်း အကျီအပါးလက်ပြတ်နှင့် ဘောင်းဘီ အတို တစ်စုံကို ဝတ်ကာ
မင်းအဏ္ဏဝါကိုလည်း မြင်မကောင်း သဖြင့် အဝတ်တစ်စုံ ဝတ်ပေးလိုက်လေသည်...
ခနနေတော့ လုံခြုံရေးတွေလာကာ ဖမ်းခေါ်သွားတော့...ယက်ကန် ယက်ကန်နဲ့ ပါသွားလေတော့သည်...
.....မိုးညလည်း စိတ်အေးလက်အေး ဒီနေ့တော့ မနက်စာကို ပင်လယ်စာအဝစားမည်ဟု တွေးကာ ထွက်လာလေသည်...အပြင်နားမှာ မင်းအဏ္ဏဝါ ကိုတွေ့တော့ မိုးညလည်း မသိချင်ယောင် ဆောင်ကာ ခပ်သွက်သွက် လေးလျှောက်လိုက်လေသည်....... မင်းအဏ္ဏဝါကလည်း ထပ်ချပ်မကွာ လိုက်လာလေသည်.... .... ....
" ကဲ မင်းဘာလုပ်အုံးမလို့လည်းကွာ ငါမနက်စာသွားစားမလို့ "
မင်းအဏ္ဏဝါလည်း သူပါ လိုက်ချင်သည့်ပုံစံ လုပ်ပြလေသည်...
" အစားစားတာ...ပိုက်ဆံကုန်မှာ မင်းမှာ ပိုက်ဆံပါလို့လားးး"
မင်းအဏ္ဏဝါ လည်း ရုတ်တစ်ရက် ကြောင်သွားပြီး သူ့လက်က. ကျောက်စိမ်းလက်ကောက်ကို ချွတ်ကာ မိုးညကို ပေးလေသည်....... ......
" ဒါ ဒါက ငါ့ကိုပေးတာလားးး "
မိုးညလည်း သေချာကြည့်တော့ အရည်အသွေးကောင်းကာ...သိန်းနဲ့ချီတန်မှန်း သိလိုက်လေသည်.... မိုးညလည်း ဘယ်လိုဖြစ်ဖြစ် လက်ကောင်ကို လိုချင်သဖြင့် မင်းအဏ္ဏဝါကို ခေါ်လာလေသည်........ . .......
... မင်းအဏ္ဏဝါ၏ လုပ်ရပ်တွေက အရူးတစ်ယောက်လို ဖြစ်နေသော်လည်း သူ့ချစ်သူကို ဘဝများစွာခြားတာတောင် ချစ်နေတဲ့စိတ်နဲ့ အန္တရယ် ကြားထဲကနေ လာခဲ့ရတာမို့ မှတ်မိအောင် ကြိုးစားနေချင်းသာ ဖြစ်လေသည်......
မိုးညလည်း.... ပင်လယ်စာ အသားမျိုးစုံကို မှာလိုက်လေသည်...
" စားလေ မင်းဗိုက်စာနေတာမို့လားးး"
မင်းအဏ္ဏဝါလည်း မိုးညမှာထားတဲ့ ဂဏန်း ပြည်ကြီးငါးး ပုစွန် တို့ကို ကြည့်ပြီး ရွံသလို ပုံစံလုပ်နေလေသည်......
" ဘာလည်း မင်းက အသားမစားဘူးလား"
မင်းအဏ္ဏဝါ ခေါင်းငြိမ့်ပြလေသည်...မိုးညလည်း ခေါက်ဆွဲသုတ်ကို ငရုတ်သီးမထည့်ဘဲ အသီးပွဲအချို့မှာပေးလေရာ... အသားမပါမှန်းသိမှ စားလေသည်...
ခေါက်ဆွဲကို တူနဲ့မစားတက်လေရာ မိုးညမှာသူ့ကို ကြည့်ပြီး ရီရသေးသည်...
" ဟားးဟားး အဲ့လိုမစားရဘူးကွ...ပေးငါလုပ်ပြမယ်.."
မိုးညလည်း တူနဲ့ ခေါက်ဆွဲတွေကို ရစ်ပတ်ကာ စားတက်အောင် ပြပေးတော့မှ မင်းအဏ္ဏဝါ၏ ပါးစပ်ထဲကို အစားကရောက်လေသည်...
" ကောင်းလားးး "
မင်းအဏ္ဏဝါခေါင်းငြိမ့်ပြလေသည်....
" ကောင်းရင်စား"
မိုးညလည်း စားပြီးတော့ လျှောက်သွားရန် အပြင်ထွက်တော့ မင်းအဏ္ဏဝါလည်း လိုက်လာလေသည်....
" မင်းဘယ်မှာနေတာလည်း ငါလိုက်ပို့ပေးမယ်...ငါ့နောက်ကိုပဲလိုက်မနေနဲ့လေ..."
မင်းအဏ္ဏဝါလည်း ပင်လယ်ထဲသို့သာ လက်ညိုးထိုးပြကာ...ခေါင်းကိုငုံ့ထားလေသည်....
မိုးညမှာ မင်းအဏ္ဏဝါကိုကြည့်ပြီး စိတ်မကောင်းလည်းဖြစ်ကာ လမ်းလျှောက်ရင်း... အုန်းရည်ရောင်းတဲ့ ဆိုင်ကို ဝင်တိုက်မိလေရာ...
" ဟာ သွားပြီ.... သွားပြီ... "
မိုးညလည်း မင်းအဏ္ဏဝါ၏ လက်ကို ဆွဲကာ ပြေးလေတော့သည်...အနောက်က အုန်းရည်ရောင်းတဲ့ လူကလည်း အုန်းသီးခုတ်တဲ့ဓားကို ကိုင်ကာ ထပ်ချပ်မကွာ လိုက်လေသည်....
မိုးညက ဖမ်းမိမှာ စိုးသဖြင့် ပြေး​ရေသော်လည်း.... မင်းအဏ္ဏဝါကတော့ ချစ်ရသူက သူ့လက်ကို ဆွဲကာပြေးနေတာမို့ မောသည်ဟုလည်းမထင်ပဲ....ပြုံးနေမိလေသည်..........
မိုးညလည်း စက်ဘီး ငှားဆိုင်တွေ့တော့ စက်ဘီးဌားကာ မင်းအဏ္ဏဝါကိုတင်ကာ နင်းလာလေသည်.....ပင်လယ်ကမ်းစပ်နား လူသူရှင်းတဲ့ နေရာလောက်မှာ စက်ဘီးရပ်ကာ... ခနထိုင်နားလေသည်.....
" မင်းက ဘယ်ကိုသွားမှာလည်း"
မင်းအဏ္ဏဝါလည်း မိုးညကို ပြုံးပြကာ မိုးညကို လက်ညိုးထိုးလေသည်...
" ငါ.. ငါ့ဆီ လာတာဟုတ်လားးး...ငါနဲ့သိလို့လား... ငါက ရန်ကုန်မှာ သူငယ်ချင်း၃ယောက်နဲ့နေတာ....မင်းကိုတော့ တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးဘူး....ပြီးတော့ ဒီလောက်တန်ဖိုးကြီးတဲ့ လက်ကောက်ကို မင်းဘယ်ကရတာလည်းးး"
မင်းအဏ္ဏဝါလည်းပင်လယ်ကို လက်ညိုးထိုးပြကာ...အများကြီးရှိသည့်အကြောင်းကို ပြောနေလေသည်...
" ဘာ ဒါမျိုးတွေ အများကြီးရှိတယ်ဟုတ်လား... မင်း...မင်းအခု နောက်နေတာ မဟုတ်ပါဘူးနော်"
ဒီလိုနဲ့ပဲ မိုးညလည်း... မင်းအဏ္ဏဝါကို ခေါ်လာခဲ့လိုက်လေတော့သည်.....
မိုးညလည်း သူ့အိမ်ကိုရောက်တော့.... သော့ဖွင့် ဝင်လိုက်လေရာ.... အတော်လေးရှုပ်ပွ နေတာကို တွေ့ရလေသည်...
." ဟာ... ရှုပ်ပွနေတာပဲ... ဟေ့ကောင်တွေ...
ခန့်ဖြိုး နဲ့ ဝေမင်း.... ဟေ့ကောင်တွေ...... ထကြကွာ ....အိပ်ရာထဲလည်း မသွားး ဘယ်လောက် ထိ သောက်စားထားထားလည်းမသိဘူး... ဟူးး....လရည်အနံ့တွေကလည်း မွှန်ထွန်နေတာပဲ...."
ခန့်ဖြိုးနဲ့ ဝေမင်းတို့လည်း ထလာကြလေရာ....
" အင်းး အာ...မင်းကလည်း ဘာလို့ပြန်လာတာလည်းကွာ....ဒီမှာအိပ်လို့ကောင်းနေတာကို.."
" ဟာ...ဟေ့ကောင်တွေ ဒါငါ့အိမ်လေ မင်းတို့က ငါ့အိမ်မှာ ကပ်နေတာ....သွားတော့ကွာ အိမ်ပေါ်က ဆင်းတော့"
အိမ်ပေါ်ကဆင်းဟု ပြောသံလည်းကြားရော ခန့်ဖြိုးနဲ့ ဝေမင်း နှစ်ယောက်လုံး ထလာလေသည်...
" အေးး ထပြီ ထပြီ သူငယ်ချင်းလေးကလည်းကွာ...သြော် ဧည့်သယ်လည်းပါလာတာကိုး လာ.. လာထိုင်..."
ခန့်ဖြိုးနဲ့ ဝေမင်း အဲ့တော့မှ ပဲ ရှုပ်နေတာတွေကို အမြန်ရှင်းလင်းကာ...ဧည့်သည်က ဘယ်ကလည်းဆိုတာ စပ်စုရန် ရောက်လာလေသည်....
ခန့်ဖြိုးက အသားဖြူဖြူ အရပ်က ၅ပေ၈..ဘော်ဒီက အတော်လှပကာ ဆံပင်ကို သေသပ်ကျနစွာ ဖြီးလိမ်းပြီး အမြဲ ကျော့ရှင်းနေသူ...... ဝေမင်းကတော့ ရွှေအိုရောင် ဆံပင်များပိုင်ဆိုင်ကာ...အရပ် ၅ပေ၅လောက်သာရှိပြီး... အကျီ ပွပွများဝတ်တက်ပြီး ကိုရီးယား စကားပြောသင်ကာ... မကြာခနလည်း ကိုရီးယားလို ထည့်ထည့်ပြောတက်သည်....ဝေမင်းကိုကြည့်ရတာ...ကိုရီးယညးက. Exo အဖွဲ့ဝင် အဆိုတော် လေးတွေနဲ့တူသည်....
" ကဲ မိုးည ပြောပါအုံး ဧည့်သည်က ဘယ်ကလည်း ငါတို့နဲ့ မိတ်ဆက်ပေးအုံး "
" ဒါက ငါ့မိတ်ဆွေ.... ငါတို့နဲ့အတူနေမှာ...ခရီးသွားရင်း ခင်လာတာ...ဘယ်လောက်ထိ အတူနေမယ်ဆိုတာ မပြောတက်သေးဘူး...အဲ့တော့ ရင်းရင်းနှီးနှီးနေကြ...သူက စကားမပြောတက်ဘူးးးဒါပဲ "
မိုးညလည်း ပြောချင်တာ ပြောကာ... မင်းအဏ္ဏဝါကို လက်တွဲကာ သူ့အခန်းထဲ ခေါ်သွားလေတော့သည်....
" ကဲ ငါနဲ့တော့ အတူတူ အိပ်လို့မရဘူး....ဟို ထပ်ခိုးက ငါ့အခန်းပဲ....အဲ့မှာ ကုတင်ရော အခြားပစ္စည်းအကုန်ရှိတယ်...မင်းအဲ့မှာနေ... "
မိုးညလည်း ထပ်ခိုးပေါ်သို့ တက်ကာ မင်းအဏ္ဏဝါကို အခန်းပြလိုက်သည်....
" ကြိုက်ရဲ့လား အခန်းကို "
မင်းအဏ္ဏဝါခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်...
" ကြိုက်ရင် ဟိုလက်ကောက်မျိုး များများသာရှာပေး "
မင်းအဏ္ဏဝါလည်း မိုးညကို ပြုံးပြလိုက်သော်လည်း....စိတ်ထဲကနေတော့........
" ဟွန်း မင်းထင် အစုတ်ပလုတ်.. ချစ်သူချင်းကို လောဘတက်နေတယ်...လူယုတ်မာ"
မင်းအဏ္ဏဝါစိတ်ထဲကပြောတာဖြစ်သော်လည်း... မိုးညမှာ အသံနဲ့ ပြောသလိုကို ကြားလိုက်ရတာကြောင့်....
" ဘာ...မင်းဘာပြောလိုက်တာလည်း..."
မင်းအဏ္ဏဝါလည်း သူမပြောသည့်အကြောင်းကို လက်ခါပြကာ....
" အေးဟုတ်သားပဲ မင်းမှ စကားမပြောတက်တာ...ငါလည်း အိပ်ရေးပျက်ပြီး ဂယောင်ချောက်ချားဖြစ်နေပြီ ထင်တယ်"
မိုးညလည်း စိတ်ရှိလက်ရှိ ကို အိပ်ပလိုက်တာ... တစ်နေကုန်သွားကာ ညနေ စောင်းမှ နိုးလေသည်..... မိုးညနိုးနိုးချင်း မျက်လုံးဖွင့်လိုက်တော့ မင်းအဏ္ဏဝါက မျက်နှာနားကပ်ကာ စိုက်ကြည့်နေတာကြောင့်...
" အမလေးးး...လန့်လိုက်တာကွာ"
ထိုအချိန်တွင် ခန့်ဖြိုး ဝင်လာလေရာ....ကဲ အိမ်ရှင်...ကိုယ်တော်လေး...ညစာသုံးဆောင်လို့ရပါပြီ...ရေမိုးချိုးပြီးထွက်ခဲ့ပါ"
မိုးညလည်း ရေမိုးချိုးပြီး ထမင်းစားရင်း ခန့်ဖြိုး နဲ့ ဝေမင်းတို့နဲ့ အတူတူ စကားပြောလေသည်..... မင်းအဏ္ဏဝါကိုတော့ သူကြိုက်တဲ့ ခေါက်ဆွဲကို သုပ်ပေးရလေသည်....
" ခန့်ဖြိုးနဲ့ ဝေမင်း ငါမင်းတို့ကို ပြောမယ်နော်... မင်းတို့ဖာသာ သူငယ်ချင်းအချင်းချင်း.... သဘောတူညီမှူအရ လိုးကြခံကြတာ...ငါမပြောလိုဘူးး....မနက်ကလို အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းထဲမှာတော့ မလုပ်ကြနဲ့ကွ.....ငါ့ဧည့်သယ်တွေ လာတော့ သိသွားရင် မကောင်းဘူးးး အထင်သေးစရာဖြစ်လိမ့်မယ်...."
ဝေမင်းက ပြန်ပြောပြလေသည်...
" ငါတို့ မနေ့ညက. ဒီနေ့က ပိတ်ရက်ဆိုပြီး မင်းကလည်းမရှိတော့ သတိလွတ်သွားတာပါကွ....ခါတိုင်းဆိုမဖြစ်ပါဘူး အိမ်ရှေ့မှာ...."
" မင်းတို့ နှစ်ယောက် ကွာ ဒီလောက် နေ့တိုင်း အပြန်အလှန် လိုးနေ ခံနေကြတာ..အတည်တကျလေး တွဲကြပါလား"
" အာ အဲ့လိုတော့ ငါတို့နှစ်ယောက်လုံးက စိတ်မပါဘူးကွ....ငါတို့ ထန်နေတဲ့အချိန် အတူတူ အာသာဖြေလိုက်ကြတယ် အဲ့သဘောပဲ....ကျန်တဲ့ စိတ်ခံစားချက်တွေ ဘာမှ မပါဘူးးး စိတ်ပါရင် မင်းတောင် ဝင်ပါလို့ရတယ်...."
" တော်ပါကွာ....ငါက. မခံဘူးဆိုတာ မင်းတိုလည်းသိရဲ့သားနဲ့ မင်းတို့က ငါ့ကို ပြန်လိုးကြမှာ..... "
" မင်းကလည်း တစ်ခါတစ်လေကွာ သူငယ်ချင်းတွေ ပျော်ပျော်ပါးပါးးအတူတူ လိုးရအောင်....မင်းက top သီးသန့်ပဲနေလေကွာ...ဘယ်လိုလည်း "
" သေချာတယ်နော်...မင်းတို့ကောင်တွေ... ငါ့ကို ချုပ်ပြီးပြန်လိုးရင်တော့ အိမ်ပေါ်ကဆင်းဖို့သာပြင်ထားကြ....ဒါနဲ့အိမ်မှာတော့ မဖြစ်ဘူးကွ.... ဟို​ကောင်ရှိတယ်...."
":အဲ့လိုဆိုလည်း မင်းရဲ့ hotel မှာ သွားအိပ်မယ်ကွာ သူ့ကိုထားခဲ့ "
" အေး အဲ့လို လုပ်လို့ရတာပဲ "
ဒီလိုနဲ့ပဲ မိုးညလည်း မင်းအဏ္ဏဝါကို ကွန်ပျူတာ သုံးနည်းပြထားခဲ့ကာ.... ၃ယောက်သား ထွက်သွားကြလေတော့သည်......
Hotel အခန်းထဲရောက်တော့...ဝေမင်းက မိုးည၏ လယ်ပင်းကို ဖက်ကာ...နမ်းလေသည်.... ခန့်ဖြိုး ကလည်း ဝေမင်းကို ဖက်ကာ ဝေမင်း၏ အဝတ်တွေကို ချွတ်ပေးလေသည်.... ခနနေတော့ ၃ယောက် သား
အဝတ်တွေက ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ စုပုံနေလေရာ.... ကုတင်ထက်ဝယ်....ချစ်သူမဟုတ်....ရီးစားမဟုတ်....ပြောမနာ ဆိုမနာ ငယ်သူငယ်ချင်း ၃ယောက်၏ လိုးပွဲက စတင်လေတော့သည်......ဝေမင်းက မိုးညကို လီးစုပ်ပေးပြီးးး....ခန့်ဖြိုးက ဝေမင်း၏ လီးကို စုပ်ပေးလေသည်....
" ပြွတ် ပလွတ် စွပ် ပြွတ်"
" ပလွတ် ပြွတ် ပြစ် ပြတ် "
" အားးဟားးးးအ့ အားးး အင်းးး ကောင်းတယ် ဝေမင်းရာ ငါ့လီးကို စုပ်.... ဖိဖိ ပြီးစုပ်....အ့ ငယ်သူငယ်ချင်းနဲ့ လိုးရတဲ့ ခံစားချက်ကလည်းမဆိုးဘူးပဲကွ.... အ့ စုပ်စုပ်"
အတော်ကြာကြာထိ လီးစုပ် ပေးကြပြီး..
" ငါလိုးချင်ပြီ ကွာ ဟေ့ရောင်တွေ မင်းတို့ နှစ်ယောက် ထဲက ဘယ်သူ့ကို အရင်လိုးရမှာလည်း"
ခန့်ဖြိုးက သူအရင် ခံပေးမည်ဟု ဆိုကာ ပက်လက်လှန်လိုက်လေသည်...
မိုးညလည်း ပက်လက်လှန် ကာ ခြေနှစ်ချောင်းကို ထောင်ကာ ဖင်ဖြဲထားတဲ့ ခန့်ဖြိုး၏ ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ နေရာယူကာ အသင့်ပါလာတဲ့ လိုးဂျယ်ကို ရွှဲနေအောင် လောင်းထည့်ကာ....ခန့်ဖြိုး၏ ဖင်ကို လိုးလေတော့သည်......
" ဗြစ် ဗရစ် ဗြွတ် ဗြစ် "
" အားးးအ့ အားး မိုးညရယ်....မင်းရဲ့လီးက ကြီးလိုက်တာ....မင်းရဲ့လီးကို မြင်ပဲ မြင်ဖူးတာ....ကိုင်တောင်ကိုင်ခဲ့ဖူးတာမဟုတ်ဘူးးးအခုလို ခံနေရတာ ယုံတောင်မယုံနိုင်ဘူးးး အ့ အားးးလိုးကွာ....လိုးလိုးးးး မင်းရဲ့လီးက ငါ့ဖင်ထဲမှာ ပြည့်ကျပ်နေတာပဲ"
" အားးးအ့... အ့ အားးးးး"
" အားးးးရှိးးးးးးးးအ့ လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ ခန့်ဖြိုး ရာ... မင်းဖင်က ကျပ်နေတာပဲ"
ဝေမင်းလည်း မက်တက်ရပ်ကာ ခန့်ဖြိုးကို လိုးနေတဲ့ မိုးည၏ ပါးစပ်ထဲသို့ သူ့လီးကို ထည့်ကာ ဆောင့်လိုးလေသည်...
မိုးညက ဖင်မခံပေမဲ့ လီးစုပ်ရတာ ကြိုက်တဲ့သူမို့ အားရပါးရစုပ်ပေးလိုက်သည်...
" ပြွတ် ပလွတ် အု ပြွတ် စွပ်"
" အားးးအ့ မိုးညရယ်....နောက်လည်း ငါတို့ သူငယ်ချင်းတွေ အခုလိုပဲ လိုးကြရအောင်ကွာ....အ့ အားးး "
ဒီလိုနဲ့ပဲ ၄၅မိနစ်လောက်ကြာတော့ မိုးညလည်း ပြီးချင်လာသဖြင့် လိုးချက်တွေ မြန်လာကာ....
" ဖက် ဖက် ဖွတ် ဖက် ဖက်":
" အ့ အားးးအ့ ရှီးးးးငါပြီးပြီ ခန့်ဖြိုးး အ့ လရည်ထွက်ပြီ "
ဝေမင်းလည်း မြန်မြမ်ထုလမုက်လေရာ.....မိုးည၏ မျက်နှာနဲ့ ရင်ဘက်တို့ အပေါ်မှာ ဝေမင်း၏ လရည်တွေက များပြားစွာ ရှိနေလေသည်....
.....ထိုညမှာတော့ မိုးညက. ခန့်ဖြိုးနဲ့ ဝေမင်းကို တစ်လှည့်စီ လိုးကာ ကာမစီးစည် ခံနေမှာကတော့ အသေအချာပင် ဖြစ်သည်....

( မှတ်ချက်။ ။ မင်းသားက. အခုခေတ်မှာပြန်ဝင်စားတော့ နဲနဲ ပွေရှုပ်မှာပါနော်....နောက်မှ မင်းအဏ္ဏဝါကိုတကယ်ချစ်မိသွားပြီး အရူးအမူးဖြစ်ပြီး တကယ်ကိုချစ်သွားမှာပါ.....chatbox ကနေလာလာမမေးကြနဲ့တစ်ခါတည်းပြောပြထားတယ် .....မင်းရဲဆက် )

~~~~~~~~~~~~~~~~~~
မင်းအဏ္ဏဝါ လည်း မိုးညတို့ သူငယ်ချင်း ၃ယောက်ထွက်သွားကတည်းက မိုးည၏ ကွန်ပျူတာကို ကြည့်ကာ ဟိုနှိပ်ဒီနှိပ်နဲ့ လုပ်လည်းမလုပ်တက်....ဒီလိုနဲ့ပဲ ပြင်းတာနဲ့ခြံထဲဆင်းကာ အိမ်ပြင်သို့ ထွက်လာလေသည်...မင်းအဏ္ဏဝါမှာ ရေသူထီးဖြစ်သော်လည်း ယခုအခါ လူများကဲ့သို့ပင် ကိုယ်လက် ခြေထောက် အစုံရှိနေပြီ ဖြစ်လေရာ... ရွှေညိုရောင် ဆံပင်တွေက ဖြူဖွေးဝင်းမွတ်နေတဲ့ အသားအရေနဲ့ လိုက်ဖက်စွာ... မိုးည ပေးဝတ်ထားတဲ့....ဂျင်းဘောင်းဘီကွာတားနဲ့ ဆွဲသားစွပ်ကျယ် လက်ပြတ် တို့က. ကြည့်၍ ကောင်းနေလေတော့သည်... အိမ်အပြင်သို့ ထွက်လာပြီး.....လျှောက်သွားရင်းနဲ့ ညကလည်းမှောင်တော့ ဘယ်သွားရမယ်မှန်းလည်းမသိ.... ထိုအချိန်တွင် မင်းအဏ္ဏဝါရပ်နေတဲ့ ကားဂိတ်နားကို ကားတစ်စီး ရောက်လာလေသည်...
" ဟေ့ ဘယ်သွားမလို့လည်း ညီလေး အကိုလိုက်ပို့ပေးမယ်လေ.."
မင်းအဏ္ဏဝါလည်း ကြောင်တောင်တောင်နဲ့ ကားပေါ်တက်ကာ ပါသွားလေတော့သည်.....
" အကိုက ဆရာဝန်တစ်ယောက်ပါ... (.....)ဆေးရုံမှာ အလုပ်သင်ဆရာဝန်... အကိုက homo ပါ....အကိုတို့ hotelတစ်ခုခုသွားကြမယ်နော်.... "
ထိုလူပြောတာတွေကို မင်းအဏ္ဏဝါနားလည်တစ်ချက် မလည်တစ်ချက်နဲ့ ရီပြကာ ခေါင်းသာငြိမ့်ပြလိုက်လေသည်. .....
ခနနေ hotel အခန်းထဲရောက်တော့...
ဆရာဝန်ဆိုတဲ့ လူက ရေမိုးချိုးပြီး သဘက်ပတ်ကာ ထွက်လာလေသည်.......
" ညီလေး ရေချိုးလေ..."
မင်းအဏ္ဏဝါ ခေါင်းခါပြကာ အကြောက်အကန် ငြင်းလိုက်သည်....
" လာပါညီလေးရ လန်းသွားတာပေါ့..."
ထိုလူက အတင်းဆွဲခေါ်နေသဖြင့်မင်းအဏ္ဏဝါလည်း ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတာကြောင့် အတွေးတစ်ခုရကာ...ထိုလူကို အိပ်ရာပေါ်ဆွဲလှဲလိုက်ပြီး...ထိုလူ၏ မျက်လုံးတွေကို သေချာစိုက်ကြည့်ကာ... ထိုလူ၏ ဦးနှောက်ထဲမှ မှတ်ဥာဏ်နဲ့ အတွေးများအားလုံးကို သူ့မှာပါတဲ့ အစွမ်းနဲ့ ကူးယူလိုက်လေသည်.......
.......တစ်ညလုံးးးမိုးလင်းအထိ ထိုလူ၏ မှတ်ဥာဏ်တွေကို ကူးယူနေခဲ့တာ....မိုးလင်းတော့....
" အားးးကျွတ် ကျွတ် ကိုယ်တွေ လက်တွေ ကိုက်လိုက်တာ...."
မင်းအဏ္ဏဝါက ပြန်ပြောလေသည်....
" ဟုတ်တယ်လေ အကိုမနေ့ညက အတော်များသွားတာ...ကျွတော့်ကို အတင်းပဲ လုပ်တာ...ဘယ်နှစ်ကြိမ်မှန်းတောင်မသိဘူး"
ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်ရင်း မဟုတ်တာကို လိမ်ပြီး ရုပ်တည်ကြီးနဲ့ ပြောလိုက်လေသည်...
" ဟုတ်လားး အေးပါညီ ခနနော်... အကိုရေချိုးအုံးမယ်....ပြီးရင် ညီ့ကို ပြန်လိုက်ပို့ပေးမယ်...."
.........မိုးည..ခန့်ဖြိုးနဲ့ ဝေမင်းတို့ ၃ယောက်လည်း hotel မှာ ကဲချင်တိုင်း ကဲပီး... မနက်မိုးလင်းတော့ ပြန်လာလေရာ...အိမ်ရောက်တော့ မင်းအဏ္ဏဝါကိုမတွေ့လို့ လိုက်ရှာကြရလေသည်....
" ဟာ ဟေ့ကောင်တွေ ဟိုတစ်ယောက်မရှိတော့ဘူးကွ "
" ဟုတ်ရဲ့လားကွာ သေချာလည်း ရှာပါအုံးကွ"
" ငါသေချာရှာပြီးပြီ ကွ လုံးဝမရှိဘူး...."
ထိုအချိန်တွင် အေးအေးဆေးဆေး လေချွန်ကာ အိမ်ထဲသို့ ဝင်လာတဲ့
မင်းအဏ္ဏဝါကို တွေ့ကြရလေသည်...
" ဟင် ဘာလို့ကြည့်နေကြတာလည်း ဘယ်ချိန်ပြန်ရောက်တာလည်း မင်းတို့နှစ်ယောက်နော်...မိုးညကို မဟုတ်တာတွေ သင်မပေးနဲ့ "
မင်းအဏ္ဏဝါစကားပြောနေတာကို ကြည့်ပြီး ၃ယောက်သား ကြောင်နေကြလေရာ...
" မင်းးး မင်း စကားပြောတက်တယ် ဟုတ်လား....."
" အေးလေ ငါပြောတက်တယ်"
" မင်း ငါနဲ့စတွေ့ခါစက မပြောတက်ပါဘူး"
" ဟုတ်တယ်...အဲ့တုန်းက မပြောတက်ဘူးး မနေ့ညကမှ သင်လိုက်တာ.... မင်းတို့လူသားတွေ လုပ်တာမှန်သမျှ ငါလိုက်မလုပ်နိုင်တာ ဘာမှ မရှိဘူး....ကဲပါ ငါ့ကို မေးတာတွေ ရပ်ပါအုံး... အခုဗိုက်ဆာပြီ...
မိုးည. ငါ့ကို ခေါက်ဆွဲလုပ်ကျွေးနော်...လာလာ... မီးဖိုချောင်ကို အတူ သွားလုပ်ကြမယ်...."
......ဒီလိုနဲ့ နေလာတာက လအတော် ကြာလာလေသည်... မိုးညနဲ့ လည်းမင်းအဏ္ဏဝါအတော်လေး ရင်းနှီးမှူရလာလေပြီ....
....." မိုးည ငါတို့ အလုပ်မလုပ်တာ ကြာပြီနော် သုံးစရာ ပြတ်နေပြီကွာ အလုပ်လုပ်ကြရအောင်"
အမှန်တော့ မိုးညတို့ ၃ယောက်က ပုလင်းတူဗူးဆို့ မိုးညရဲ့ လုပ်ငန်းဆိုတာလည်း ဟန်ဆောင်ဗန်းပြထားတာဖြစ်လေရာ....ပြီးခဲ့တဲ့အခေါက် ငပလီသွားတာကလည်း သူတို့ ငွေလိမ်ရန် သွားပြီး စနည်းနာတာ ဖြစ်လေသည်...
မိုးညတို့ ၃​ ယောက်က. ပိုက်ဆံရှိပြီး ဂုတ်သွေးစုပ် ကြေးရေတက် လူတန်းစားတွေဆီကနေ ငွေကို လိမ်လည်ယူခြင်းဖြစ်လေသည်....
မင်းအဏ္ဏဝါလည်း ကွယ်ရာကနေ နားထောင်နေပြီး မိုးညက အခုလို မကောင်းတာတွေ လုပ်နေတာကို သူမနှစ်သက်ပေ.....
......ညအိပ်ခါနီး မင်းအဏ္ဏဝါကမိုးညကို လက်ဆွဲကာ သူနေတဲ့ ထပ်ခိုးပေါ်သို့ ခေါ်လာလေရာ...
" မိုးည. မင်းတို့ပြောတာ ငါကြားပြီးပြီ... မင်းအဲ့လိုအလုပ်မလုပ်ပါနဲ့လားကွာ....ငါမင်းကိုစိတ်ပူတယ်..."
" အေးငါက အဲ့လိုလူစားမျိုးပဲ...အခုလည်း သုံးစရာတွေ ပျက်နေပြီ... မလုပ်လို့မရတော့ဘူးးး"
" မိုးညရယွ ငါတားလို့မရဘူးလားးး"
" တော်ပြီ ကွာ မင်းထပ်ပြောနေမယ် ဆိုရင် အိမ်ကထွက်သွားတော့...."
" မဟုတ်ဘူး ငါက မင်းကို စိတ်ပူ "
" တော်ပြီကွာ ငါစိတ်ညစ်နေတယ်... မင်းသွားတော့ မင်းထွက်သွားတော့...."
မင်းအဏ္ဏဝါလည်း ဝမ်းနဲစွာဖြင့် အိမ်ထဲမှ ပြေးထွက်လာခဲ့လေတော့သည်...........
ထိုအချိန် မိုးည၏ အိမ်အပြင်မှာ စောင့်နေတဲ့ မိုးည၏ အကြွေးရှင်တွေက. မင်းအဏ္ဏဝါကို ကားပေါ်တင်ကာ ပြန်ပေးဆွဲသွားလေတော့သည်......
" ဟာ ခင် ....ခင်ဗျားတို့ ဘာလုပ်မလို့လည်း...ကျုပ်ကိုလွှတ်ပေးပါ"
" တိတ်စမ်း မိုးည ငါတို့ကို ပေးစရာ ရှိတဲ့ အကြွေးအတွက် မင်းကို ပြန်ပေးဆွဲရမယ်"
........မြို့ပြင်နားကအိမ်တစ်အိမ်သို့ ခေါ်လာပြီး မင်းအဏ္ဏဝါကို တိုင်မှာ ချုပ်ထားကာ ကြိုးချည်ထားလေသည်....
" မိုးည အခု ဘာတွေ ကြံစည်နေလည်းငါတို့ကို ​ပြောစမ်း "
" သေတောင် မပြောပြဘူး "
ဟာ ဒီကောင်...
" ခွပ် ခွပ် ခွပ် "
၃ချက်ဆင့်ကာ ထိုးလိုက်တော့ မင်းအဏ္ဏဝါမေ့မျောချင်သလို ဖြစ်နေလေပြီ.....
" ရှုပ်တယ်ကွာ မိုးညကို ဖုန်းဆက်ကြ....သူတစ်ယောက်တည်းလာ.....ငွေသိန်း၅၀နဲ့ လာရွေးပါလို့ပြောလိုက်"
.......မိုးညလည်း စိတ်ပြေသွားတော့မှ
မင်းအဏ္ဏဝါကို မောင်းထုတ်မိတာ နောင်တရနေလေသည်.....ထိုအချိန်တွင် ဖုန်းက ဝင်လာကာ မင်းအဏ္ဏဝါကို ငွေသိန်း၅၀နဲ့ လာရွေးရန် ​ပြောလေသည်...
" ဒုက္ခပဲ ငါ့ကြောင့် သူ ဘေးတွေ့တော့မယ်"
မိုးညလည်း ကားကို အရှိန်ပြင်စွာ မောင်းနှင်ရင်း ချိန်ဆိုရာနေရာသို့ လာလေတော့သည်....
" ကဲ မင်းအဏ္ဏဝါ ဘယ်မှာလည်း ထုတ်ပေး..."
" နေအုံးလေး ငါတို့အတွက် ငွေကရော ပါရဲ့လား"
မိုးည လည်း ငွေထုပ်အပေး မင်းအဏ္ဏဝါကိုလည်း လက်ဆွဲကာ ခေါ်လိုက်လေသည်.... အထုတ်ထဲမှာက စက္ကူတွေ ထည့်ထားလေရာ.... စစ်ကြည့်ပြီး ငွေမဟုတ်မှန်းသိတာနဲ့ မိုးညနဲ့တိုက်ခိုက်ကြလေရာ....
...... ခနနေတော့...မိုးညကို လူဆိုးခေါင်းဆောင်က...... သေနတ်နဲ့ ပစ်ဖို့ချိန်လိုက်စဥ်.....
" မိုးးးးည "
" ဒိန်းးး ထိန်းးး "
သေနတ်သံက ဆူညံစွာ ထွက်ပေါ်လာလေသည်....
" မင်းအဏ္ဏဝါ...... အီးးဟီးးဟီးး...မင်းဘာလို့ ဝင်လာရတာလည်း ကွာ..."
မင်းအဏ္ဏဝါလည်း ဗိုက်က သွေးတွေကို လက်နဲ့ ဖိကာ မိုးညမမှတ်မိတာတွေကို ပြောပြလေသည်....
" အ့ အားး မိုးည.ငါပြောတာသေချာနားထောင်နော်.. ငါက မင်းအိမ်မက်ထဲက ရေသူထီးလေးပါပဲ.....မင်းအမြဲတမ်းမင်းအိမ်မက်ကို အဖြေရှာနေခဲ့တယ်မို့လားး.......ငါဟိုးအဝေးကြီးကနေ လာခဲ့ရတာ...မင်းယုံပြီလားဟင်.....မင်းအိမ်မက်ထဲက မင်းထင်ကျော်စွာဆိုတာ မင်းပဲလေ... "
" ငါ ငါမှတ်မိပါပြီ....အမှန်တော့ မင်းစရောက်လာတည်းက. ငါနဲနဲတော့ရိပ်မိခဲ့ပါတယ်......မင်းပါးစပ်က ဖွင့်ပြောလာတာကို ကြားချင်လို့ ငါစောင့်နေတာပါ.....ပြီးတော့ ငါ့စိတ်တွေ အရမ်းရှုပ်နေလို့...မင်းကို အော်လိုက်မိတာ....ငါ့ ကြောင့်မင်းအခုလို ဖြစ်ရတာပါ"
" ကိုယ့်ကို ကိုယ်လည်း အရမ်းအပြစ်မတင်ပါနဲ့ မိုးညရယ် မင်းငါ့ကို မှတ်မိတာနဲ့တင် ငါကျေနပ်နေပါပြီ .....ငါ့ကို နီးစပ်ရာ မြစ်ဝ... ဒါမှမဟုတ်.... ပင်လယ်ဝကို ပို့ပေးပါ....ဒီမှာကြာနေရင် ငါသေလိမ့်မယ်...."
....မိုးညလည်း ကားနဲ့ အမြန်မောင်းကာ..... ပင်လယ်ကိုချက်ချင်းသွားလေသည်.... ချစ်ရတဲ့မင်းအဏ္ဏဝါကို ပွေ့ချီကာ....ပင်လယ်ကမ်းစပ် နားမှာ ချပေးလေသည်..... ငါ့တိုင်းပြည်ကို ရောက်အောင် ကူးခတ်ရအုံးမှာ ငါ​​ သေ သွားနိုင်တယ်မိုးည... ငါပြန်မလာနိုင်ခဲ့ရင် မင်းဘဝကို အရှုံးမပေးပါနဲ့....ပျော်ပျော်နေပါနော်"
မိုးညလည်း ယူကျုံးမရဖြစ်ကာ ငိုမိလေသည်.....
"မင်းအဏ္ဏဝါ ရယ် ငါမင်းနဲ့အခုမှ ပြန်ဆုံရတာ... ငါတို့အခုလိုပဲ ခွဲနေကြရမှာလား"
.....မင်းအဏ္ဏဝါလည်း ပင်လယ်ထဲသို့ တဖြည်းဖြည်းဆင်းကာ ကူးခတ်သွားလေသည်... သွေးတွေက ရေပြင်ထက်ဝယ် ချင်ချင်းနီလျက်..... မင်းအဏ္ဏဝါအမြီးကို ကော့ကာ ရေအောက်သို့ ငုပ်လျိုးသွားလေတော့သည်.....
....... တစ်နှစ်ခွဲခန့်ကြာသော်...............
....... " မိုးညရေ...ငါမင်းဆီကို အချစ်တွေအပြည့်နဲ့ အတူတူနေဖို့ ပြန်လာပြီ.... မင်းငါ့ကို မျှော်နေပါ စေ"
မင်းအဏ္ဏဝါလည်း မိုးည၏ အိမ်သို့ သွားကာ ခါတိုင်းလိုပင် တံခါးဖွင့်ကာ... ဝင်သွားလေတော့... ခန့်ဖြိုး နဲ့ ဝေမင်းက အံ့သြစွာ ကြည့်နေလေသည်....
" ဟေ့ကောင်တွေ ဘာကြည့်နေတာလည်း မိုးညရော."
အံ့သြလွန်းသဖြင့် စကားမပြောနိုင်ပဲ အခန်းထဲသို့ လက်ညိုး ထိုးပြလေသည်....
မင်းအဏ္ဏဝါလည်း ချစ်ရသူ... ဆီသို့ သွားကာ....
" မိုးည.... ...ငါပြန်လာပြီ "
မိုးည မှာ မျက်ရည်တွေ ကျကာ မင်းအဏ္ဏဝါကိုဖက်ထားလေသည်....
" မိုးည မင်းက ငါပြန်လာတာကို ဝမ်းမသာဘူးလား အံ့သြတဲ့ပုံစံလည်းမဖြစ်ဘူး"
" မင်းအဏ္ဏဝါရယ် မင်းထွက်သွားတဲ့နေ့ကစပြီး ငါခံစားခဲ့ရတာပါ.....ဒါပေမဲ့ ငါ့အနားမှာ မင်းကအမြဲရှိနေသလိုပဲ....မင်းနဲ့ဖြစ်ခဲ့ရတဲ့ အမှတ်တရတွေ....ပျော်စရာတွေကို ပြန်တွေးတယ်....ငါတို့နှလုံးသားတွေက အမြဲတမ်းနီးစပ်နေခဲ့ရတာပါ....
မင်းအဏ္ဏဝါ ရယ်"
" ငါပျော်လိုက်တာ...မိုးညရာ....မင်းနဲ့အတူတူနေပြီး ငါ့ဘဝကို ဖြတ်သန်းခွင့်ရပြီ..."
" ငါလည်း ပျော်တယ် .....ငါအခု ငါ့အချစ်တွေကို သတ်သေပြချင်နေတယ်.."
" ဟင် ဘယ်လိုလည်း ကွ "
" ဒီလိုလေကွာ"
မိုးညလည်း မင်းအဏ္ဏဝါ ကို အိပ်ရာထက်ဝယ်လှဲချလိုက်ပြီး အောင့်အီးခဲ့ရတဲ့ အချိန်တွေအတွက် အတိုးချကာ နမ်းလေတော့သည်...
" ပြွတ် ပလွတ် ပြွတ် ပလွတ် "
မိုးညလည်း နမ်းနေရင်းနဲ့ပင် မင်းအဏ္ဏဝါ
၏ အကျ်ီတွေကို ချွတ်ကာ နို့တွေကို စုပ်ကိုင်နေပြီး.... ကျန်လက်တစ်ဖက်ကလည်း
မင်းအဏ္ဏဝါ၏ လီးကို ဘောင်းဘီအပေါ်ကနေ အုပ်ကာ စွပေးနေလေသည်....
မိုးညလည်း ဘောင်းဘီကို ပါ ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး မင်းအဏ္ဏဝါ၏လီးကို ကိုင်ကာ ထုပေးနေရင်း မင်းအဏ္ဏဝါ၏လီးအနားသို့ တိုးကာ လမွှေးတွေကို နမ်းရှိုက်နေလေသည်... ထို့နောက် မင်းအဏ္ဏဝါ၏လီးကို ပါးစပ်ထဲသို့ထည့်ကာ...စုပ်ပေးလေတော့သည်...
" ပြွတ် ပလွတ် ပြွတ် စွပ် ပြွတ် ပလွတ်"
"အားးးဟားးးး မိုးညရယ် မင်းစုပ်ပေးတာကောင်းလိုက်တာ...."
မိုးညလည်း အတော်ကြာကြာထိ စုပ်ပေးလိုက်လေရာ...မင်းအဏ္ဏဝါ၏ လီးမှ လရည်တွေက ပန်းထွက်လာလေတော့သည်.....
ထို့နောက် မိုးညက မင်းအဏ္ဏဝါကို ပက်လက်လှန်ခိုင်းပြီး ခြေနှစ်ချောင်းကို ထောင်ကာ ဖြဲကားလိုက်ပြီး အဖော်ဂျယ်ကို ညစ်ချလိုက်ကာ လီးကို ထိုးထည့်လိုက်လေတော့သည်......
" ဗြစ် ဗရစ် ဗြီ ဗြစ် "
" အားးးအ့ ဟားးးမိုးည ဖြေးဖြေး မင်းတို့လူသားတွေ လိင်ဆက်ဆံတာက နာလိုက်တာကွာ... အားးးဖြေးဖြေးးး"
" အဲ့လိုဆို ငါ့ကို ရေသူထီးကို ​ပြောင်းပေးလေ ဆက်ဆံကြည့်ရအောင် "
" မိုးညနော် မနောက်နေနဲ့ အခုမင်းလီးကြီးက ငါ့ဖင်ထဲမှာ ပြည့်ကြပ်နေတာပဲ နာနေပြီ လုပ်အုံး"
မိုးညလည်း ဖြေးဖြေးချင်း တစ်ချက်ချင်း လိုးပေးလေရာ... ခနအကြာမှာတော့
မင်းအဏ္ဏဝါလည်း ခံနိုင်လာလေတော့သည်...
" အားးးးးဟားးးး အင်းးးဟင်းးး လိုးတော့ မိုးည. ငါမနာတော့ဘူးးး "
" ဖက် ဖက် ဖွတ် ဖက် အ့အားးးးရှီးးး ပြီးပြီ ထွက်ပြီ အ့ ":
ထိုရက်မှ စကာ ချစ်သူနှစ်ဦးတို့ မင်းအဏ္ဏဝါ၏ ရေအောက်တိုင်းပြည်ကို အလယ်သွားလိုက် လူ့ပြည်မှာ နေလိုက်နဲ့... ပျော်ရွင်စွာ နေထိုင်သွားကြလေသည်...

ပြီးပါပြီ

---------------------------------------------

မှတ်ချက်။ ။ ထန်ပြီး ထုပါ.. အတုမယူပါနှင့်
😁

<Zawgyi>


ဒဏၰာရီထဲကေရနတ္သား
အပိုင္း - ၂ ဇာတ္သိမ္း

#Credit ;M.Y.S
~~~~~~~~~~~~~~
" ဂ်ိမ္း ဂ်လိန္းးး ေဝါ ဝူးး ေဝါ"
ခက္ထန္ ၾကမ္းတမ္းေသာ ပင္လယ္ျပင္ ထက္ဝယ္...အႏၲရာယ္မ်ားလွသည့္ၾကားထဲကေန...ေရသူထီးေလး မင္းအဏၰဝါ ကူးခတ္ေနေလသည္...မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာ ေဝးကြာမွန္းသိေသာ္လည္း ခ်စ္ရသူ... မင္းထင္ေက်ာ္စြာနဲ႔ ေတြ႕ဖို႔ အသက္စြန္႔ကာ ကူးခတ္လာျခင္းျဖစ္ေလသည္....ကူးခတ္လာရင္း ေတြးေနေလရာ...လြန္စြာ ေမာပန္းသျဖင့္ ေက်ာက္ေဆာင္ ထက္ဝယ္ ေခတၱ ခန ထိုင္ရင္း အေမာေျဖေနေလသည္...
" အင္း လာသာ လာရတာ... မင္းထင္က ဘဝေတြ ကူးေျပာင္းၿပီး ငါ႔ကို မွတ္မိပါ႔ မလားး...ငါေပးခဲ့တဲ့ ပုလဲဆြဲ ႀကိဳးကလည္း ဘဝေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာမွေတာ့ ေပ်ာက္ပ်က္ၿပီေပါ႔....ငါေျပာစကားကို နားလည္ပါ႔အုံးမလားးး"
ဆက္လက္ကူးခက္ရန္က်န္ရွိေသးသည့္ အႏၲရယ္မ်ားလွသည့္ ပင္လယ္ျပင္ကို ၾကည့္ရင္း မင္းအဏၰဝါ သက္ျပင္းခ်ကာ ေရထဲဆင္းၿပီး ခရီးဆက္ရန္ အျမန္ဆုံး ကူးခက္လိုက္ေလသည္..........
...... ဒီလိုနဲ႔ပဲ မနက္အာ႐ုဏ္ မတက္ခင္ အခ်ိန္ ပင္လယ္ကမ္းေျခမွာ ေမွာင္ေနေသးတဲ့ အခ်ိန္ ေက်ာက္ေဆာင္နဲ႔ ကြယ္ကာ... ဖခင္ ေရသူဘုရင္ႀကီး ေပးလိုက္တဲ့ ေဆးေရကို အၿမီးေပၚကို ေလာင္းခ်လိုက္ေလရာ.... အၿမီးေတြကေန အေရာင္ေတြ ထြက္ကာ....လူေျခေထာက္အတိုင္း ျဖစ္သြားေလသည္.......လူေျခေထာက္တင္မဟုတ္... မင္းအဏၰဝါ ေအာက္ကို ငုံၾကည့္လိုက္ေတာ့... ေယာက္်ားတို႔မွာ ရွိအပ္တဲ့ လိင္အဂၤါ ပါေပါက္ေရာက္ေနေလသည္... မင္းအဏၰဝါလည္း အေတာ္ေလးႀကီးမားၿပီး...ဒစ္ျပဳတ္ေနတဲ့ လီးကို ထူးဆန္းအံ့ၾသစြာ ကိုင္ၾကည့္ေနေလသည္.... .....ဘာေၾကာင့္ရယ္မသိ
မင္းအဏၰဝါ ဒီလို ကိုယ္တုံးလုံးျဖစ္ေနသည့္အတြက္ အနဲငယ္ ရွက္သည့္စိတ္ ျဖစ္မိသည္.... အေမွာင္ထုကို အမွီျပဳကာ... နီးစပ္ရာ အခန္းထဲသို႔ ဝင္လိုက္ေလေတာ့သည္..... လူေတြနဲ႔ မဆက္ဆံဘူး....လူ့ေတာထဲမွာ မေနဘူးေတာ့ အကုန္လုံးက သူ့အတြက္ ထူးဆန္းေနေလရာ.... အခန္းထဲေရာက္ေတာ့လည္း ဟိုဟာၾကည့္လိုက္ ဒီဟာၾကည့္လိုက္နဲ႔..... အဝတ္ ေတြအမ်ားႀကီးထားတဲ့ အခန္းထဲ သို႔ေရာက္သြားကာ...
မင္းအဏၰဝါ ၾကည့္ေနတုန္း အသံၾကားရသျဖင့္ နီးစပ္ရာ ဗီ႐ိုထဲဝင္ပုန္းေနလိုက္ေလသည္......... .........
..." အ့ အင္းးး... ဝါးးးအိပ္လို႔ေကာင္းလိုက္တာကြာ..."
မိုးည အိပ္ရာေဘးက ခုံကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေငြ၃သိန္းခြဲ မရွိေတာ့ဘဲ စာတစ္ေစာင္ကိုေရးကာ ေကာင္ေလးထြက္သြားေလၿပီ ျဖစ္​ေၾကာင္းသိလိုက္သည္..........
...... အကို အိမ္ကစိတ္ပူ ေနမွာ မို႔လို႔
........ ကြၽေတာ္ ျပန္သြားၿပီ...
........အကိုမျပန္ေသးရင္ ထပ္ေတြ႕
........ၾကတာေပါ႔...ေငြေပးစရာမလိုပါဘူး
မိုးည ေကာင္ေလး၏ စာကိုဖတ္ကာ ၿပဳံးအိသည္....ထို႔ေနာက္ ေရမိုးခ်ိဳးရန္ အတြက္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ကာ ေရခ်ိဳးၿပီး.....အဝတ္လဲခန္းထဲမွာ... အဝတ္လဲရန္ ဗီ႐ိုကို အဖြင့္....
" အားးး အမေလးး ဘာ...ဘာလဲကြ...ဘယ္သူႀကီးးလည္းး သူ..သူခိုးး"
မင္းအဏၰဝါလည္း ဘာလုပ္လို႔ လုပ္ရမွန္းမသိ ေအာင္ေၾကာက္ေနေလသည္....ေသခ်ာၾကည့္ေတာ့...သူခ်စ္ခဲ့ရတဲ့ ခ်စ္သူ မင္းထင္ေက်ာ္စြာမွန္းသိလိုက္သည္....ရလို႔ရျငား စိတ္ထဲကေန စက ားေျပာၾကည့္ေသာ္လည္း မိုးညက ေတာ့ ဘာမွထူးျခားဟန္ မျပေပ...
" မင္းး...မင္းးဘာဝင္လုပ္တာလည္းဘာခိုးမလို႔လည္း...မင္းသူခိုးမို႔လား"
မင္းအဏၰဝါလည္း မိုးညေျပာေနတာေတြကို နားလည္ေပမဲ့ ျပန္မေျပာတက္ေတာ့ ခက္ေနသည္...သူ့ပါးစပ္က ထြက္လာတာက...
" အူးး ဝူးး ဝါးး အားးအ့ ဝါးးး"
မိုးည ေၾကာင္သြားေလသည္..
" ဘာလည္း အခုမွ အခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာလားး..႐ိုးေနၿပီ ဒီအကြက္ေတြ ေနာ္...မင္းကဘာလို႔ အဝတ္မပါတာလည္း...ဘယ္ကလာတာလည္း"
မင္းအဏၰဝါလည္း ပင္လယ္ဘက္ကို လက္ညိဳးထိုးျပေလသည္....
" ပင္လယ္...မင္းက ပင္လယ္ထဲက လာတာလို႔ ေျပာခ်င္တာလား"
မိုးညလည္း ႐ူးေနတာပဲဟု သတ္မွတ္လိုက္ေလသည္...
" ဟလို လုံးၿခဳံေရးကလား..ကြၽေတာ့္အခန္းထဲမွာ...အ႐ူးေရာက္ေနလို႔ လာေခၚပါအုံးးး"
မိုးညလည္း အက်ီအပါးလက္ျပတ္ႏွင့္ ေဘာင္းဘီ အတို တစ္စုံကို ဝတ္ကာ
မင္းအဏၰဝါကိုလည္း ျမင္မေကာင္း သျဖင့္ အဝတ္တစ္စုံ ဝတ္ေပးလိုက္ေလသည္...
ခနေနေတာ့ လုံၿခဳံေရးေတြလာကာ ဖမ္းေခၚသြားေတာ့...ယက္ကန္ ယက္ကန္နဲ႔ ပါသြားေလေတာ့သည္...
.....မိုးညလည္း စိတ္ေအးလက္ေအး ဒီေန႔ေတာ့ မနက္စာကို ပင္လယ္စာအဝစားမည္ဟု ေတြးကာ ထြက္လာေလသည္...အျပင္နားမွာ မင္းအဏၰဝါ ကိုေတြ႕ေတာ့ မိုးညလည္း မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ကာ ခပ္သြက္သြက္ ေလးေလွ်ာက္လိုက္ေလသည္....... မင္းအဏၰဝါကလည္း ထပ္ခ်ပ္မကြာ လိုက္လာေလသည္.... .... ....
" ကဲ မင္းဘာလုပ္အုံးမလို႔လည္းကြာ ငါမနက္စာသြားစားမလို႔ "
မင္းအဏၰဝါလည္း သူပါ လိုက္ခ်င္သည့္ပုံစံ လုပ္ျပေလသည္...
" အစားစားတာ...ပိုက္ဆံကုန္မွာ မင္းမွာ ပိုက္ဆံပါလို႔လားးး"
မင္းအဏၰဝါ လည္း ႐ုတ္တစ္ရက္ ေၾကာင္သြားၿပီး သူ့လက္က. ေက်ာက္စိမ္းလက္ေကာက္ကို ခြၽတ္ကာ မိုးညကို ေပးေလသည္....... ......
" ဒါ ဒါက ငါ႔ကိုေပးတာလားးး "
မိုးညလည္း ေသခ်ာၾကည့္ေတာ့ အရည္အေသြးေကာင္းကာ...သိန္းနဲ႔ခ်ီတန္မွန္း သိလိုက္ေလသည္.... မိုးညလည္း ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ လက္ေကာင္ကို လိုခ်င္သျဖင့္ မင္းအဏၰဝါကို ေခၚလာေလသည္........ . .......
... မင္းအဏၰဝါ၏ လုပ္ရပ္ေတြက အ႐ူးတစ္ေယာက္လို ျဖစ္ေနေသာ္လည္း သူ့ခ်စ္သူကို ဘဝမ်ားစြာျခားတာေတာင္ ခ်စ္ေနတဲ့စိတ္နဲ႔ အႏၲရယ္ ၾကားထဲကေန လာခဲ့ရတာမို႔ မွတ္မိေအာင္ ႀကိဳးစားေနခ်င္းသာ ျဖစ္ေလသည္......
မိုးညလည္း.... ပင္လယ္စာ အသားမ်ိဳးစုံကို မွာလိုက္ေလသည္...
" စားေလ မင္းဗိုက္စာေနတာမို႔လားးး"
မင္းအဏၰဝါလည္း မိုးညမွာထားတဲ့ ဂဏန္း ျပည္ႀကီးငါးး ပုစြန္ တို႔ကို ၾကည့္ၿပီး ရြံသလို ပုံစံလုပ္ေနေလသည္......
" ဘာလည္း မင္းက အသားမစားဘူးလား"
မင္းအဏၰဝါ ေခါင္းၿငိမ့္ျပေလသည္...မိုးညလည္း ေခါက္ဆြဲသုတ္ကို င႐ုတ္သီးမထည့္ဘဲ အသီးပြဲအခ်ိဳ႕မွာေပးေလရာ... အသားမပါမွန္းသိမွ စားေလသည္...
ေခါက္ဆြဲကို တူနဲ႔မစားတက္ေလရာ မိုးညမွာသူ့ကို ၾကည့္ၿပီး ရီရေသးသည္...
" ဟားးဟားး အဲ့လိုမစားရဘူးကြ...ေပးငါလုပ္ျပမယ္.."
မိုးညလည္း တူနဲ႔ ေခါက္ဆြဲေတြကို ရစ္ပတ္ကာ စားတက္ေအာင္ ျပေပးေတာ့မွ မင္းအဏၰဝါ၏ ပါးစပ္ထဲကို အစားကေရာက္ေလသည္...
" ေကာင္းလားးး "
မင္းအဏၰဝါေခါင္းၿငိမ့္ျပေလသည္....
" ေကာင္းရင္စား"
မိုးညလည္း စားၿပီးေတာ့ ေလွ်ာက္သြားရန္ အျပင္ထြက္ေတာ့ မင္းအဏၰဝါလည္း လိုက္လာေလသည္....
" မင္းဘယ္မွာေနတာလည္း ငါလိုက္ပို႔ေပးမယ္...ငါ႔ေနာက္ကိုပဲလိုက္မေနနဲ႔ေလ..."
မင္းအဏၰဝါလည္း ပင္လယ္ထဲသို႔သာ လက္ညိဳးထိုးျပကာ...ေခါင္းကိုငုံ႔ထားေလသည္....
မိုးညမွာ မင္းအဏၰဝါကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္မေကာင္းလည္းျဖစ္ကာ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း... အုန္းရည္ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ကို ဝင္တိုက္မိေလရာ...
" ဟာ သြားၿပီ.... သြားၿပီ... "
မိုးညလည္း မင္းအဏၰဝါ၏ လက္ကို ဆြဲကာ ေျပးေလေတာ့သည္...အေနာက္က အုန္းရည္ေရာင္းတဲ့ လူကလည္း အုန္းသီးခုတ္တဲ့ဓားကို ကိုင္ကာ ထပ္ခ်ပ္မကြာ လိုက္ေလသည္....
မိုးညက ဖမ္းမိမွာ စိုးသျဖင့္ ေျပး​ေရေသာ္လည္း.... မင္းအဏၰဝါကေတာ့ ခ်စ္ရသူက သူ့လက္ကို ဆြဲကာေျပးေနတာမို႔ ေမာသည္ဟုလည္းမထင္ပဲ....ၿပဳံးေနမိေလသည္..........
မိုးညလည္း စက္ဘီး ငွားဆိုင္ေတြ႕ေတာ့ စက္ဘီးဌားကာ မင္းအဏၰဝါကိုတင္ကာ နင္းလာေလသည္.....ပင္လယ္ကမ္းစပ္နား လူသူရွင္းတဲ့ ေနရာေလာက္မွာ စက္ဘီးရပ္ကာ... ခနထိုင္နားေလသည္.....
" မင္းက ဘယ္ကိုသြားမွာလည္း"
မင္းအဏၰဝါလည္း မိုးညကို ၿပဳံးျပကာ မိုးညကို လက္ညိဳးထိုးေလသည္...
" ငါ.. ငါ႔ဆီ လာတာဟုတ္လားးး...ငါနဲ႔သိလို႔လား... ငါက ရန္ကုန္မွာ သူငယ္ခ်င္း၃ေယာက္နဲ႔ေနတာ....မင္းကိုေတာ့ တစ္ခါမွ မေတြ႕ဖူးဘူး....ၿပီးေတာ့ ဒီေလာက္တန္ဖိုးႀကီးတဲ့ လက္ေကာက္ကို မင္းဘယ္ကရတာလည္းးး"
မင္းအဏၰဝါလည္းပင္လယ္ကို လက္ညိဳးထိုးျပကာ...အမ်ားႀကီးရွိသည့္အေၾကာင္းကို ေျပာေနေလသည္...
" ဘာ ဒါမ်ိဳးေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္ဟုတ္လား... မင္း...မင္းအခု ေနာက္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္"
ဒီလိုနဲ႔ပဲ မိုးညလည္း... မင္းအဏၰဝါကို ေခၚလာခဲ့လိုက္ေလေတာ့သည္.....
မိုးညလည္း သူ့အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့.... ေသာ့ဖြင့္ ဝင္လိုက္ေလရာ.... အေတာ္ေလးရႈပ္ပြ ေနတာကို ေတြ႕ရေလသည္...
." ဟာ... ရႈပ္ပြေနတာပဲ... ေဟ့ေကာင္ေတြ...
ခန္႔ၿဖိဳး နဲ႔ ေဝမင္း.... ေဟ့ေကာင္ေတြ...... ထၾကကြာ ....အိပ္ရာထဲလည္း မသြားး ဘယ္ေလာက္ ထိ ေသာက္စားထားထားလည္းမသိဘူး... ဟူးး....လရည္အနံ႔ေတြကလည္း မႊန္ထြန္ေနတာပဲ...."
ခန္႔ၿဖိဳးနဲ႔ ေဝမင္းတို႔လည္း ထလာၾကေလရာ....
" အင္းး အာ...မင္းကလည္း ဘာလို႔ျပန္လာတာလည္းကြာ....ဒီမွာအိပ္လို႔ေကာင္းေနတာကို.."
" ဟာ...ေဟ့ေကာင္ေတြ ဒါငါ႔အိမ္ေလ မင္းတို႔က ငါ႔အိမ္မွာ ကပ္ေနတာ....သြားေတာ့ကြာ အိမ္ေပၚက ဆင္းေတာ့"
အိမ္ေပၚကဆင္းဟု ေျပာသံလည္းၾကားေရာ ခန္႔ၿဖိဳးနဲ႔ ေဝမင္း ႏွစ္ေယာက္လုံး ထလာေလသည္...
" ေအးး ထၿပီ ထၿပီ သူငယ္ခ်င္းေလးကလည္းကြာ...ေၾသာ္ ဧည့္သယ္လည္းပါလာတာကိုး လာ.. လာထိုင္..."
ခန္႔ၿဖိဳးနဲ႔ ေဝမင္း အဲ့ေတာ့မွ ပဲ ရႈပ္ေနတာေတြကို အျမန္ရွင္းလင္းကာ...ဧည့္သည္က ဘယ္ကလည္းဆိုတာ စပ္စုရန္ ေရာက္လာေလသည္....
ခန္႔ၿဖိဳးက အသားျဖဴျဖဴ အရပ္က ၅ေပ၈..ေဘာ္ဒီက အေတာ္လွပကာ ဆံပင္ကို ေသသပ္က်နစြာ ၿဖီးလိမ္းၿပီး အၿမဲ ေက်ာ့ရွင္းေနသူ...... ေဝမင္းကေတာ့ ေရႊအိုေရာင္ ဆံပင္မ်ားပိုင္ဆိုင္ကာ...အရပ္ ၅ေပ၅ေလာက္သာရွိၿပီး... အက်ီ ပြပြမ်ားဝတ္တက္ၿပီး ကိုရီးယား စကားေျပာသင္ကာ... မၾကာခနလည္း ကိုရီးယားလို ထည့္ထည့္ေျပာတက္သည္....ေဝမင္းကိုၾကည့္ရတာ...ကိုရီးယညးက. Exo အဖြဲ႕ဝင္ အဆိုေတာ္ ေလးေတြနဲ႔တူသည္....
" ကဲ မိုးည ေျပာပါအုံး ဧည့္သည္က ဘယ္ကလည္း ငါတို႔နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးအုံး "
" ဒါက ငါ႔မိတ္ေဆြ.... ငါတို႔နဲ႔အတူေနမွာ...ခရီးသြားရင္း ခင္လာတာ...ဘယ္ေလာက္ထိ အတူေနမယ္ဆိုတာ မေျပာတက္ေသးဘူး...အဲ့ေတာ့ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေနၾက...သူက စကားမေျပာတက္ဘူးးးဒါပဲ "
မိုးညလည္း ေျပာခ်င္တာ ေျပာကာ... မင္းအဏၰဝါကို လက္တြဲကာ သူ့အခန္းထဲ ေခၚသြားေလေတာ့သည္....
" ကဲ ငါနဲ႔ေတာ့ အတူတူ အိပ္လို႔မရဘူး....ဟို ထပ္ခိုးက ငါ႔အခန္းပဲ....အဲ့မွာ ကုတင္ေရာ အျခားပစၥည္းအကုန္ရွိတယ္...မင္းအဲ့မွာေန... "
မိုးညလည္း ထပ္ခိုးေပၚသို႔ တက္ကာ မင္းအဏၰဝါကို အခန္းျပလိုက္သည္....
" ႀကိဳက္ရဲ႕လား အခန္းကို "
မင္းအဏၰဝါေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္...
" ႀကိဳက္ရင္ ဟိုလက္ေကာက္မ်ိဳး မ်ားမ်ားသာရွာေပး "
မင္းအဏၰဝါလည္း မိုးညကို ၿပဳံးျပလိုက္ေသာ္လည္း....စိတ္ထဲကေနေတာ့........
" ဟြန္း မင္းထင္ အစုတ္ပလုတ္.. ခ်စ္သူခ်င္းကို ေလာဘတက္ေနတယ္...လူယုတ္မာ"
မင္းအဏၰဝါစိတ္ထဲကေျပာတာျဖစ္ေသာ္လည္း... မိုးညမွာ အသံနဲ႔ ေျပာသလိုကို ၾကားလိုက္ရတာေၾကာင့္....
" ဘာ...မင္းဘာေျပာလိုက္တာလည္း..."
မင္းအဏၰဝါလည္း သူမေျပာသည့္အေၾကာင္းကို လက္ခါျပကာ....
" ေအးဟုတ္သားပဲ မင္းမွ စကားမေျပာတက္တာ...ငါလည္း အိပ္ေရးပ်က္ၿပီး ဂေယာင္ေခ်ာက္ခ်ားျဖစ္ေနၿပီ ထင္တယ္"
မိုးညလည္း စိတ္ရွိလက္ရွိ ကို အိပ္ပလိုက္တာ... တစ္ေနကုန္သြားကာ ညေန ေစာင္းမွ ႏိုးေလသည္..... မိုးညႏိုးႏိုးခ်င္း မ်က္လုံးဖြင့္လိုက္ေတာ့ မင္းအဏၰဝါက မ်က္ႏွာနားကပ္ကာ စိုက္ၾကည့္ေနတာေၾကာင့္...
" အမေလးးး...လန္႔လိုက္တာကြာ"
ထိုအခ်ိန္တြင္ ခန္႔ၿဖိဳး ဝင္လာေလရာ....ကဲ အိမ္ရွင္...ကိုယ္ေတာ္ေလး...ညစာသုံးေဆာင္လို႔ရပါၿပီ...ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးထြက္ခဲ့ပါ"
မိုးညလည္း ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး ထမင္းစားရင္း ခန္႔ၿဖိဳး နဲ႔ ေဝမင္းတို႔နဲ႔ အတူတူ စကားေျပာေလသည္..... မင္းအဏၰဝါကိုေတာ့ သူႀကိဳက္တဲ့ ေခါက္ဆြဲကို သုပ္ေပးရေလသည္....
" ခန္႔ၿဖိဳးနဲ႔ ေဝမင္း ငါမင္းတို႔ကို ေျပာမယ္ေနာ္... မင္းတို႔ဖာသာ သူငယ္ခ်င္းအခ်င္းခ်င္း.... သေဘာတူညီမွဴအရ လိုးၾကခံၾကတာ...ငါမေျပာလိုဘူးး....မနက္ကလို အိမ္ေရွ႕ ဧည့္ခန္းထဲမွာေတာ့ မလုပ္ၾကနဲ႔ကြ.....ငါ႔ဧည့္သယ္ေတြ လာေတာ့ သိသြားရင္ မေကာင္းဘူးးး အထင္ေသးစရာျဖစ္လိမ့္မယ္...."
ေဝမင္းက ျပန္ေျပာျပေလသည္...
" ငါတို႔ မေန႔ညက. ဒီေန႔က ပိတ္ရက္ဆိုၿပီး မင္းကလည္းမရွိေတာ့ သတိလြတ္သြားတာပါကြ....ခါတိုင္းဆိုမျဖစ္ပါဘူး အိမ္ေရွ႕မွာ...."
" မင္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္ ကြာ ဒီေလာက္ ေန႔တိုင္း အျပန္အလွန္ လိုးေန ခံေနၾကတာ..အတည္တက်ေလး တြဲၾကပါလား"
" အာ အဲ့လိုေတာ့ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးက စိတ္မပါဘူးကြ....ငါတို႔ ထန္ေနတဲ့အခ်ိန္ အတူတူ အာသာေျဖလိုက္ၾကတယ္ အဲ့သေဘာပဲ....က်န္တဲ့ စိတ္ခံစားခ်က္ေတြ ဘာမွ မပါဘူးးး စိတ္ပါရင္ မင္းေတာင္ ဝင္ပါလို႔ရတယ္...."
" ေတာ္ပါကြာ....ငါက. မခံဘူးဆိုတာ မင္းတိုလည္းသိရဲ႕သားနဲ႔ မင္းတို႔က ငါ႔ကို ျပန္လိုးၾကမွာ..... "
" မင္းကလည္း တစ္ခါတစ္ေလကြာ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးးအတူတူ လိုးရေအာင္....မင္းက top သီးသန္႔ပဲေနေလကြာ...ဘယ္လိုလည္း "
" ေသခ်ာတယ္ေနာ္...မင္းတို႔ေကာင္ေတြ... ငါ႔ကို ခ်ဳပ္ၿပီးျပန္လိုးရင္ေတာ့ အိမ္ေပၚကဆင္းဖို႔သာျပင္ထားၾက....ဒါနဲ႔အိမ္မွာေတာ့ မျဖစ္ဘူးကြ.... ဟို​ေကာင္ရွိတယ္...."
":အဲ့လိုဆိုလည္း မင္းရဲ႕ hotel မွာ သြားအိပ္မယ္ကြာ သူ့ကိုထားခဲ့ "
" ေအး အဲ့လို လုပ္လို႔ရတာပဲ "
ဒီလိုနဲ႔ပဲ မိုးညလည္း မင္းအဏၰဝါကို ကြန္ပ်ဴတာ သုံးနည္းျပထားခဲ့ကာ.... ၃ေယာက္သား ထြက္သြားၾကေလေတာ့သည္......
Hotel အခန္းထဲေရာက္ေတာ့...ေဝမင္းက မိုးည၏ လယ္ပင္းကို ဖက္ကာ...နမ္းေလသည္.... ခန္႔ၿဖိဳး ကလည္း ေဝမင္းကို ဖက္ကာ ေဝမင္း၏ အဝတ္ေတြကို ခြၽတ္ေပးေလသည္.... ခနေနေတာ့ ၃ေယာက္ သား
အဝတ္ေတြက ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ စုပုံေနေလရာ.... ကုတင္ထက္ဝယ္....ခ်စ္သူမဟုတ္....ရီးစားမဟုတ္....ေျပာမနာ ဆိုမနာ ငယ္သူငယ္ခ်င္း ၃ေယာက္၏ လိုးပြဲက စတင္ေလေတာ့သည္......ေဝမင္းက မိုးညကို လီးစုပ္ေပးၿပီးးး....ခန္႔ၿဖိဳးက ေဝမင္း၏ လီးကို စုပ္ေပးေလသည္....
" ႁပြတ္ ပလြတ္ စြပ္ ႁပြတ္"
" ပလြတ္ ႁပြတ္ ျပစ္ ျပတ္ "
" အားးဟားးးးအ့ အားးး အင္းးး ေကာင္းတယ္ ေဝမင္းရာ ငါ႔လီးကို စုပ္.... ဖိဖိ ၿပီးစုပ္....အ့ ငယ္သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ လိုးရတဲ့ ခံစားခ်က္ကလည္းမဆိုးဘူးပဲကြ.... အ့ စုပ္စုပ္"
အေတာ္ၾကာၾကာထိ လီးစုပ္ ေပးၾကၿပီး..
" ငါလိုးခ်င္ၿပီ ကြာ ေဟ့ေရာင္ေတြ မင္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္ ထဲက ဘယ္သူ့ကို အရင္လိုးရမွာလည္း"
ခန္႔ၿဖိဳးက သူအရင္ ခံေပးမည္ဟု ဆိုကာ ပက္လက္လွန္လိုက္ေလသည္...
မိုးညလည္း ပက္လက္လွန္ ကာ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေထာင္ကာ ဖင္ၿဖဲထားတဲ့ ခန္႔ၿဖိဳး၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားမွာ ေနရာယူကာ အသင့္ပါလာတဲ့ လိုးဂ်ယ္ကို ရႊဲေနေအာင္ ေလာင္းထည့္ကာ....ခန္႔ၿဖိဳး၏ ဖင္ကို လိုးေလေတာ့သည္......
" ျဗစ္ ဗရစ္ ႁဗြတ္ ျဗစ္ "
" အားးးအ့ အားး မိုးညရယ္....မင္းရဲ႕လီးက ႀကီးလိုက္တာ....မင္းရဲ႕လီးကို ျမင္ပဲ ျမင္ဖူးတာ....ကိုင္ေတာင္ကိုင္ခဲ့ဖူးတာမဟုတ္ဘူးးးအခုလို ခံေနရတာ ယုံေတာင္မယုံႏိုင္ဘူးးး အ့ အားးးလိုးကြာ....လိုးလိုးးးး မင္းရဲ႕လီးက ငါ႔ဖင္ထဲမွာ ျပည့္က်ပ္ေနတာပဲ"
" အားးးအ့... အ့ အားးးးး"
" အားးးးရွိးးးးးးးးအ့ လိုးလို႔ေကာင္းလိုက္တာ ခန္႔ၿဖိဳး ရာ... မင္းဖင္က က်ပ္ေနတာပဲ"
ေဝမင္းလည္း မက္တက္ရပ္ကာ ခန္႔ၿဖိဳးကို လိုးေနတဲ့ မိုးည၏ ပါးစပ္ထဲသို႔ သူ့လီးကို ထည့္ကာ ေဆာင့္လိုးေလသည္...
မိုးညက ဖင္မခံေပမဲ့ လီးစုပ္ရတာ ႀကိဳက္တဲ့သူမို႔ အားရပါးရစုပ္ေပးလိုက္သည္...
" ႁပြတ္ ပလြတ္ အု ႁပြတ္ စြပ္"
" အားးးအ့ မိုးညရယ္....ေနာက္လည္း ငါတို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ အခုလိုပဲ လိုးၾကရေအာင္ကြာ....အ့ အားးး "
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ၄၅မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ မိုးညလည္း ၿပီးခ်င္လာသျဖင့္ လိုးခ်က္ေတြ ျမန္လာကာ....
" ဖက္ ဖက္ ဖြတ္ ဖက္ ဖက္":
" အ့ အားးးအ့ ရွီးးးးငါၿပီးၿပီ ခန္႔ၿဖိဳးး အ့ လရည္ထြက္ၿပီ "
ေဝမင္းလည္း ျမန္ျမမ္ထုလမုက္ေလရာ.....မိုးည၏ မ်က္ႏွာနဲ႔ ရင္ဘက္တို႔ အေပၚမွာ ေဝမင္း၏ လရည္ေတြက မ်ားျပားစြာ ရွိေနေလသည္....
.....ထိုညမွာေတာ့ မိုးညက. ခန္႔ၿဖိဳးနဲ႔ ေဝမင္းကို တစ္လွည့္စီ လိုးကာ ကာမစီးစည္ ခံေနမွာကေတာ့ အေသအခ်ာပင္ ျဖစ္သည္....

( မွတ္ခ်က္။ ။ မင္းသားက. အခုေခတ္မွာျပန္ဝင္စားေတာ့ နဲနဲ ေပြရႈပ္မွာပါေနာ္....ေနာက္မွ မင္းအဏၰဝါကိုတကယ္ခ်စ္မိသြားၿပီး အ႐ူးအမူးျဖစ္ၿပီး တကယ္ကိုခ်စ္သြားမွာပါ.....chatbox ကေနလာလာမေမးၾကနဲ႔တစ္ခါတည္းေျပာျပထားတယ္ .....မင္းရဲဆက္ )

~~~~~~~~~~~~~~~~~~
မင္းအဏၰဝါ လည္း မိုးညတို႔ သူငယ္ခ်င္း ၃ေယာက္ထြက္သြားကတည္းက မိုးည၏ ကြန္ပ်ဴတာကို ၾကည့္ကာ ဟိုႏွိပ္ဒီႏွိပ္နဲ႔ လုပ္လည္းမလုပ္တက္....ဒီလိုနဲ႔ပဲ ျပင္းတာနဲ႔ၿခံထဲဆင္းကာ အိမ္ျပင္သို႔ ထြက္လာေလသည္...မင္းအဏၰဝါမွာ ေရသူထီးျဖစ္ေသာ္လည္း ယခုအခါ လူမ်ားကဲ့သို႔ပင္ ကိုယ္လက္ ေျခေထာက္ အစုံရွိေနၿပီ ျဖစ္ေလရာ... ေရႊညိဳေရာင္ ဆံပင္ေတြက ျဖဴေဖြးဝင္းမြတ္ေနတဲ့ အသားအေရနဲ႔ လိုက္ဖက္စြာ... မိုးည ေပးဝတ္ထားတဲ့....ဂ်င္းေဘာင္းဘီကြာတားနဲ႔ ဆြဲသားစြပ္က်ယ္ လက္ျပတ္ တို႔က. ၾကည့္၍ ေကာင္းေနေလေတာ့သည္... အိမ္အျပင္သို႔ ထြက္လာၿပီး.....ေလွ်ာက္သြားရင္းနဲ႔ ညကလည္းေမွာင္ေတာ့ ဘယ္သြားရမယ္မွန္းလည္းမသိ.... ထိုအခ်ိန္တြင္ မင္းအဏၰဝါရပ္ေနတဲ့ ကားဂိတ္နားကို ကားတစ္စီး ေရာက္လာေလသည္...
" ေဟ့ ဘယ္သြားမလို႔လည္း ညီေလး အကိုလိုက္ပို႔ေပးမယ္ေလ.."
မင္းအဏၰဝါလည္း ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ ကားေပၚတက္ကာ ပါသြားေလေတာ့သည္.....
" အကိုက ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ပါ... (.....)ေဆး႐ုံမွာ အလုပ္သင္ဆရာဝန္... အကိုက homo ပါ....အကိုတို႔ hotelတစ္ခုခုသြားၾကမယ္ေနာ္.... "
ထိုလူေျပာတာေတြကို မင္းအဏၰဝါနားလည္တစ္ခ်က္ မလည္တစ္ခ်က္နဲ႔ ရီျပကာ ေခါင္းသာၿငိမ့္ျပလိုက္ေလသည္. .....
ခနေန hotel အခန္းထဲေရာက္ေတာ့...
ဆရာဝန္ဆိုတဲ့ လူက ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး သဘက္ပတ္ကာ ထြက္လာေလသည္.......
" ညီေလး ေရခ်ိဳးေလ..."
မင္းအဏၰဝါ ေခါင္းခါျပကာ အေၾကာက္အကန္ ျငင္းလိုက္သည္....
" လာပါညီေလးရ လန္းသြားတာေပါ႔..."
ထိုလူက အတင္းဆြဲေခၚေနသျဖင့္မင္းအဏၰဝါလည္း ဘာလုပ္ရမွန္းမသိတာေၾကာင့္ အေတြးတစ္ခုရကာ...ထိုလူကို အိပ္ရာေပၚဆြဲလွဲလိုက္ၿပီး...ထိုလူ၏ မ်က္လုံးေတြကို ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ကာ... ထိုလူ၏ ဦးေႏွာက္ထဲမွ မွတ္ဉာဏ္နဲ႔ အေတြးမ်ားအားလုံးကို သူ့မွာပါတဲ့ အစြမ္းနဲ႔ ကူးယူလိုက္ေလသည္.......
.......တစ္ညလုံးးးမိုးလင္းအထိ ထိုလူ၏ မွတ္ဉာဏ္ေတြကို ကူးယူေနခဲ့တာ....မိုးလင္းေတာ့....
" အားးးကြၽတ္ ကြၽတ္ ကိုယ္ေတြ လက္ေတြ ကိုက္လိုက္တာ...."
မင္းအဏၰဝါက ျပန္ေျပာေလသည္....
" ဟုတ္တယ္ေလ အကိုမေန႔ညက အေတာ္မ်ားသြားတာ...ကြၽေတာ့္ကို အတင္းပဲ လုပ္တာ...ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္မွန္းေတာင္မသိဘူး"
ထိုင္ခုံမွာ ထိုင္ရင္း မဟုတ္တာကို လိမ္ၿပီး ႐ုပ္တည္ႀကီးနဲ႔ ေျပာလိုက္ေလသည္...
" ဟုတ္လားး ေအးပါညီ ခနေနာ္... အကိုေရခ်ိဳးအုံးမယ္....ၿပီးရင္ ညီ့ကို ျပန္လိုက္ပို႔ေပးမယ္...."
.........မိုးည..ခန္႔ၿဖိဳးနဲ႔ ေဝမင္းတို႔ ၃ေယာက္လည္း hotel မွာ ကဲခ်င္တိုင္း ကဲပီး... မနက္မိုးလင္းေတာ့ ျပန္လာေလရာ...အိမ္ေရာက္ေတာ့ မင္းအဏၰဝါကိုမေတြ႕လို႔ လိုက္ရွာၾကရေလသည္....
" ဟာ ေဟ့ေကာင္ေတြ ဟိုတစ္ေယာက္မရွိေတာ့ဘူးကြ "
" ဟုတ္ရဲ႕လားကြာ ေသခ်ာလည္း ရွာပါအုံးကြ"
" ငါေသခ်ာရွာၿပီးၿပီ ကြ လုံးဝမရွိဘူး...."
ထိုအခ်ိန္တြင္ ေအးေအးေဆးေဆး ေလခြၽန္ကာ အိမ္ထဲသို႔ ဝင္လာတဲ့
မင္းအဏၰဝါကို ေတြ႕ၾကရေလသည္...
" ဟင္ ဘာလို႔ၾကည့္ေနၾကတာလည္း ဘယ္ခ်ိန္ျပန္ေရာက္တာလည္း မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ေနာ္...မိုးညကို မဟုတ္တာေတြ သင္မေပးနဲ႔ "
မင္းအဏၰဝါစကားေျပာေနတာကို ၾကည့္ၿပီး ၃ေယာက္သား ေၾကာင္ေနၾကေလရာ...
" မင္းးး မင္း စကားေျပာတက္တယ္ ဟုတ္လား....."
" ေအးေလ ငါေျပာတက္တယ္"
" မင္း ငါနဲ႔စေတြ႕ခါစက မေျပာတက္ပါဘူး"
" ဟုတ္တယ္...အဲ့တုန္းက မေျပာတက္ဘူးး မေန႔ညကမွ သင္လိုက္တာ.... မင္းတို႔လူသားေတြ လုပ္တာမွန္သမွ် ငါလိုက္မလုပ္ႏိုင္တာ ဘာမွ မရွိဘူး....ကဲပါ ငါ႔ကို ေမးတာေတြ ရပ္ပါအုံး... အခုဗိုက္ဆာၿပီ...
မိုးည. ငါ႔ကို ေခါက္ဆြဲလုပ္ေကြၽးေနာ္...လာလာ... မီးဖိုေခ်ာင္ကို အတူ သြားလုပ္ၾကမယ္...."
......ဒီလိုနဲ႔ ေနလာတာက လအေတာ္ ၾကာလာေလသည္... မိုးညနဲ႔ လည္းမင္းအဏၰဝါအေတာ္ေလး ရင္းႏွီးမွဴရလာေလၿပီ....
....." မိုးည ငါတို႔ အလုပ္မလုပ္တာ ၾကာၿပီေနာ္ သုံးစရာ ျပတ္ေနၿပီကြာ အလုပ္လုပ္ၾကရေအာင္"
အမွန္ေတာ့ မိုးညတို႔ ၃ေယာက္က ပုလင္းတူဗူးဆို႔ မိုးညရဲ႕ လုပ္ငန္းဆိုတာလည္း ဟန္ေဆာင္ဗန္းျပထားတာျဖစ္ေလရာ....ၿပီးခဲ့တဲ့အေခါက္ ငပလီသြားတာကလည္း သူတို႔ ေငြလိမ္ရန္ သြားၿပီး စနည္းနာတာ ျဖစ္ေလသည္...
မိုးညတို႔ ၃​ ေယာက္က. ပိုက္ဆံရွိၿပီး ဂုတ္ေသြးစုပ္ ေၾကးေရတက္ လူတန္းစားေတြဆီကေန ေငြကို လိမ္လည္ယူျခင္းျဖစ္ေလသည္....
မင္းအဏၰဝါလည္း ကြယ္ရာကေန နားေထာင္ေနၿပီး မိုးညက အခုလို မေကာင္းတာေတြ လုပ္ေနတာကို သူမႏွစ္သက္ေပ.....
......ညအိပ္ခါနီး မင္းအဏၰဝါကမိုးညကို လက္ဆြဲကာ သူေနတဲ့ ထပ္ခိုးေပၚသို႔ ေခၚလာေလရာ...
" မိုးည. မင္းတို႔ေျပာတာ ငါၾကားၿပီးၿပီ... မင္းအဲ့လိုအလုပ္မလုပ္ပါနဲ႔လားကြာ....ငါမင္းကိုစိတ္ပူတယ္..."
" ေအးငါက အဲ့လိုလူစားမ်ိဳးပဲ...အခုလည္း သုံးစရာေတြ ပ်က္ေနၿပီ... မလုပ္လို႔မရေတာ့ဘူးးး"
" မိုးညရယြ ငါတားလို႔မရဘူးလားးး"
" ေတာ္ၿပီ ကြာ မင္းထပ္ေျပာေနမယ္ ဆိုရင္ အိမ္ကထြက္သြားေတာ့...."
" မဟုတ္ဘူး ငါက မင္းကို စိတ္ပူ "
" ေတာ္ၿပီကြာ ငါစိတ္ညစ္ေနတယ္... မင္းသြားေတာ့ မင္းထြက္သြားေတာ့...."
မင္းအဏၰဝါလည္း ဝမ္းနဲစြာျဖင့္ အိမ္ထဲမွ ေျပးထြက္လာခဲ့ေလေတာ့သည္...........
ထိုအခ်ိန္ မိုးည၏ အိမ္အျပင္မွာ ေစာင့္ေနတဲ့ မိုးည၏ အေႂကြးရွင္ေတြက. မင္းအဏၰဝါကို ကားေပၚတင္ကာ ျပန္ေပးဆြဲသြားေလေတာ့သည္......
" ဟာ ခင္ ....ခင္ဗ်ားတို႔ ဘာလုပ္မလို႔လည္း...က်ဳပ္ကိုလႊတ္ေပးပါ"
" တိတ္စမ္း မိုးည ငါတို႔ကို ေပးစရာ ရွိတဲ့ အေႂကြးအတြက္ မင္းကို ျပန္ေပးဆြဲရမယ္"
........ၿမိဳ႕ျပင္နားကအိမ္တစ္အိမ္သို႔ ေခၚလာၿပီး မင္းအဏၰဝါကို တိုင္မွာ ခ်ဳပ္ထားကာ ႀကိဳးခ်ည္ထားေလသည္....
" မိုးည အခု ဘာေတြ ႀကံစည္ေနလည္းငါတို႔ကို ​ေျပာစမ္း "
" ေသေတာင္ မေျပာျပဘူး "
ဟာ ဒီေကာင္...
" ခြပ္ ခြပ္ ခြပ္ "
၃ခ်က္ဆင့္ကာ ထိုးလိုက္ေတာ့ မင္းအဏၰဝါေမ့ေမ်ာခ်င္သလို ျဖစ္ေနေလၿပီ.....
" ရႈပ္တယ္ကြာ မိုးညကို ဖုန္းဆက္ၾက....သူတစ္ေယာက္တည္းလာ.....ေငြသိန္း၅၀နဲ႔ လာေရြးပါလို႔ေျပာလိုက္"
.......မိုးညလည္း စိတ္ေျပသြားေတာ့မွ
မင္းအဏၰဝါကို ေမာင္းထုတ္မိတာ ေနာင္တရေနေလသည္.....ထိုအခ်ိန္တြင္ ဖုန္းက ဝင္လာကာ မင္းအဏၰဝါကို ေငြသိန္း၅၀နဲ႔ လာေရြးရန္ ​ေျပာေလသည္...
" ဒုကၡပဲ ငါ႔ေၾကာင့္ သူ ေဘးေတြ႕ေတာ့မယ္"
မိုးညလည္း ကားကို အရွိန္ျပင္စြာ ေမာင္းႏွင္ရင္း ခ်ိန္ဆိုရာေနရာသို႔ လာေလေတာ့သည္....
" ကဲ မင္းအဏၰဝါ ဘယ္မွာလည္း ထုတ္ေပး..."
" ေနအုံးေလး ငါတို႔အတြက္ ေငြကေရာ ပါရဲ႕လား"
မိုးည လည္း ေငြထုပ္အေပး မင္းအဏၰဝါကိုလည္း လက္ဆြဲကာ ေခၚလိုက္ေလသည္.... အထုတ္ထဲမွာက စကၠဴေတြ ထည့္ထားေလရာ.... စစ္ၾကည့္ၿပီး ေငြမဟုတ္မွန္းသိတာနဲ႔ မိုးညနဲ႔တိုက္ခိုက္ၾကေလရာ....
...... ခနေနေတာ့...မိုးညကို လူဆိုးေခါင္းေဆာင္က...... ေသနတ္နဲ႔ ပစ္ဖို႔ခ်ိန္လိုက္စဥ္.....
" မိုးးးးည "
" ဒိန္းးး ထိန္းးး "
ေသနတ္သံက ဆူညံစြာ ထြက္ေပၚလာေလသည္....
" မင္းအဏၰဝါ...... အီးးဟီးးဟီးး...မင္းဘာလို႔ ဝင္လာရတာလည္း ကြာ..."
မင္းအဏၰဝါလည္း ဗိုက္က ေသြးေတြကို လက္နဲ႔ ဖိကာ မိုးညမမွတ္မိတာေတြကို ေျပာျပေလသည္....
" အ့ အားး မိုးည.ငါေျပာတာေသခ်ာနားေထာင္ေနာ္.. ငါက မင္းအိမ္မက္ထဲက ေရသူထီးေလးပါပဲ.....မင္းအၿမဲတမ္းမင္းအိမ္မက္ကို အေျဖရွာေနခဲ့တယ္မို႔လားး.......ငါဟိုးအေဝးႀကီးကေန လာခဲ့ရတာ...မင္းယုံၿပီလားဟင္.....မင္းအိမ္မက္ထဲက မင္းထင္ေက်ာ္စြာဆိုတာ မင္းပဲေလ... "
" ငါ ငါမွတ္မိပါၿပီ....အမွန္ေတာ့ မင္းစေရာက္လာတည္းက. ငါနဲနဲေတာ့ရိပ္မိခဲ့ပါတယ္......မင္းပါးစပ္က ဖြင့္ေျပာလာတာကို ၾကားခ်င္လို႔ ငါေစာင့္ေနတာပါ.....ၿပီးေတာ့ ငါ႔စိတ္ေတြ အရမ္းရႈပ္ေနလို႔...မင္းကို ေအာ္လိုက္မိတာ....ငါ႔ ေၾကာင့္မင္းအခုလို ျဖစ္ရတာပါ"
" ကိုယ့္ကို ကိုယ္လည္း အရမ္းအျပစ္မတင္ပါနဲ႔ မိုးညရယ္ မင္းငါ႔ကို မွတ္မိတာနဲ႔တင္ ငါေက်နပ္ေနပါၿပီ .....ငါ႔ကို နီးစပ္ရာ ျမစ္ဝ... ဒါမွမဟုတ္.... ပင္လယ္ဝကို ပို႔ေပးပါ....ဒီမွာၾကာေနရင္ ငါေသလိမ့္မယ္...."
....မိုးညလည္း ကားနဲ႔ အျမန္ေမာင္းကာ..... ပင္လယ္ကိုခ်က္ခ်င္းသြားေလသည္.... ခ်စ္ရတဲ့မင္းအဏၰဝါကို ေပြ႕ခ်ီကာ....ပင္လယ္ကမ္းစပ္ နားမွာ ခ်ေပးေလသည္..... ငါ႔တိုင္းျပည္ကို ေရာက္ေအာင္ ကူးခတ္ရအုံးမွာ ငါ​​ ေသ သြားႏိုင္တယ္မိုးည... ငါျပန္မလာႏိုင္ခဲ့ရင္ မင္းဘဝကို အရႈံးမေပးပါနဲ႔....ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနပါေနာ္"
မိုးညလည္း ယူက်ဳံးမရျဖစ္ကာ ငိုမိေလသည္.....
"မင္းအဏၰဝါ ရယ္ ငါမင္းနဲ႔အခုမွ ျပန္ဆုံရတာ... ငါတို႔အခုလိုပဲ ခြဲေနၾကရမွာလား"
.....မင္းအဏၰဝါလည္း ပင္လယ္ထဲသို႔ တျဖည္းျဖည္းဆင္းကာ ကူးခတ္သြားေလသည္... ေသြးေတြက ေရျပင္ထက္ဝယ္ ခ်င္ခ်င္းနီလ်က္..... မင္းအဏၰဝါအၿမီးကို ေကာ့ကာ ေရေအာက္သို႔ ငုပ္လ်ိဳးသြားေလေတာ့သည္.....
....... တစ္ႏွစ္ခြဲခန္႔ၾကာေသာ္...............
....... " မိုးညေရ...ငါမင္းဆီကို အခ်စ္ေတြအျပည့္နဲ႔ အတူတူေနဖို႔ ျပန္လာၿပီ.... မင္းငါ႔ကို ေမွ်ာ္ေနပါ ေစ"
မင္းအဏၰဝါလည္း မိုးည၏ အိမ္သို႔ သြားကာ ခါတိုင္းလိုပင္ တံခါးဖြင့္ကာ... ဝင္သြားေလေတာ့... ခန္႔ၿဖိဳး နဲ႔ ေဝမင္းက အံ့ၾသစြာ ၾကည့္ေနေလသည္....
" ေဟ့ေကာင္ေတြ ဘာၾကည့္ေနတာလည္း မိုးညေရာ."
အံ့ၾသလြန္းသျဖင့္ စကားမေျပာႏိုင္ပဲ အခန္းထဲသို႔ လက္ညိဳး ထိုးျပေလသည္....
မင္းအဏၰဝါလည္း ခ်စ္ရသူ... ဆီသို႔ သြားကာ....
" မိုးည.... ...ငါျပန္လာၿပီ "
မိုးည မွာ မ်က္ရည္ေတြ က်ကာ မင္းအဏၰဝါကိုဖက္ထားေလသည္....
" မိုးည မင္းက ငါျပန္လာတာကို ဝမ္းမသာဘူးလား အံ့ၾသတဲ့ပုံစံလည္းမျဖစ္ဘူး"
" မင္းအဏၰဝါရယ္ မင္းထြက္သြားတဲ့ေန႔ကစၿပီး ငါခံစားခဲ့ရတာပါ.....ဒါေပမဲ့ ငါ႔အနားမွာ မင္းကအၿမဲရွိေနသလိုပဲ....မင္းနဲ႔ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ အမွတ္တရေတြ....ေပ်ာ္စရာေတြကို ျပန္ေတြးတယ္....ငါတို႔ႏွလုံးသားေတြက အၿမဲတမ္းနီးစပ္ေနခဲ့ရတာပါ....
မင္းအဏၰဝါ ရယ္"
" ငါေပ်ာ္လိုက္တာ...မိုးညရာ....မင္းနဲ႔အတူတူေနၿပီး ငါ႔ဘဝကို ျဖတ္သန္းခြင့္ရၿပီ..."
" ငါလည္း ေပ်ာ္တယ္ .....ငါအခု ငါ႔အခ်စ္ေတြကို သတ္ေသျပခ်င္ေနတယ္.."
" ဟင္ ဘယ္လိုလည္း ကြ "
" ဒီလိုေလကြာ"
မိုးညလည္း မင္းအဏၰဝါ ကို အိပ္ရာထက္ဝယ္လွဲခ်လိုက္ၿပီး ေအာင့္အီးခဲ့ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြအတြက္ အတိုးခ်ကာ နမ္းေလေတာ့သည္...
" ႁပြတ္ ပလြတ္ ႁပြတ္ ပလြတ္ "
မိုးညလည္း နမ္းေနရင္းနဲ႔ပင္ မင္းအဏၰဝါ
၏ အက်္ီေတြကို ခြၽတ္ကာ ႏို႔ေတြကို စုပ္ကိုင္ေနၿပီး.... က်န္လက္တစ္ဖက္ကလည္း
မင္းအဏၰဝါ၏ လီးကို ေဘာင္းဘီအေပၚကေန အုပ္ကာ စြေပးေနေလသည္....
မိုးညလည္း ေဘာင္းဘီကို ပါ ဆြဲခြၽတ္လိုက္ၿပီး မင္းအဏၰဝါ၏လီးကို ကိုင္ကာ ထုေပးေနရင္း မင္းအဏၰဝါ၏လီးအနားသို႔ တိုးကာ လေမႊးေတြကို နမ္းရႈိက္ေနေလသည္... ထို႔ေနာက္ မင္းအဏၰဝါ၏လီးကို ပါးစပ္ထဲသို႔ထည့္ကာ...စုပ္ေပးေလေတာ့သည္...
" ႁပြတ္ ပလြတ္ ႁပြတ္ စြပ္ ႁပြတ္ ပလြတ္"
"အားးးဟားးးး မိုးညရယ္ မင္းစုပ္ေပးတာေကာင္းလိုက္တာ...."
မိုးညလည္း အေတာ္ၾကာၾကာထိ စုပ္ေပးလိုက္ေလရာ...မင္းအဏၰဝါ၏ လီးမွ လရည္ေတြက ပန္းထြက္လာေလေတာ့သည္.....
ထို႔ေနာက္ မိုးညက မင္းအဏၰဝါကို ပက္လက္လွန္ခိုင္းၿပီး ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေထာင္ကာ ၿဖဲကားလိုက္ၿပီး အေဖာ္ဂ်ယ္ကို ညစ္ခ်လိုက္ကာ လီးကို ထိုးထည့္လိုက္ေလေတာ့သည္......
" ျဗစ္ ဗရစ္ ၿဗီ ျဗစ္ "
" အားးးအ့ ဟားးးမိုးည ေျဖးေျဖး မင္းတို႔လူသားေတြ လိင္ဆက္ဆံတာက နာလိုက္တာကြာ... အားးးေျဖးေျဖးးး"
" အဲ့လိုဆို ငါ႔ကို ေရသူထီးကို ​ေျပာင္းေပးေလ ဆက္ဆံၾကည့္ရေအာင္ "
" မိုးညေနာ္ မေနာက္ေနနဲ႔ အခုမင္းလီးႀကီးက ငါ႔ဖင္ထဲမွာ ျပည့္ၾကပ္ေနတာပဲ နာေနၿပီ လုပ္အုံး"
မိုးညလည္း ေျဖးေျဖးခ်င္း တစ္ခ်က္ခ်င္း လိုးေပးေလရာ... ခနအၾကာမွာေတာ့
မင္းအဏၰဝါလည္း ခံႏိုင္လာေလေတာ့သည္...
" အားးးးးဟားးးး အင္းးးဟင္းးး လိုးေတာ့ မိုးည. ငါမနာေတာ့ဘူးးး "
" ဖက္ ဖက္ ဖြတ္ ဖက္ အ့အားးးးရွီးးး ၿပီးၿပီ ထြက္ၿပီ အ့ ":
ထိုရက္မွ စကာ ခ်စ္သူႏွစ္ဦးတို႔ မင္းအဏၰဝါ၏ ေရေအာက္တိုင္းျပည္ကို အလယ္သြားလိုက္ လူ့ျပည္မွာ ေနလိုက္နဲ႔... ေပ်ာ္ရြင္စြာ ေနထိုင္သြားၾကေလသည္...

ၿပီးပါၿပီ

---------------------------------------------

မွတ္ခ်က္။ ။ ထန္ၿပီး ထုပါ.. အတုမယူပါႏွင့္
😁